Γ’ Νηστειών: Εις την Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως

Άγιος Λουκάς, Αρχιεπίσκοπος Κριμαίας

Χθες στον όρθρο βγάλαμε για προσκύνηση τον τίμιο Σταυρό του Χριστού. Με πολύ ευλάβεια ψάλαμε όλοι το τροπάριο: «Τὸν Σταυρόν σου προσκυνοῦμε Δέσποτα καὶ τὴν ἁγίαν σου Ἀνάστασιν δοξάζομεν» και προσκυνήσαμε τον τίμιο Σταυρό του Κυρίου μας. Είναι πολύ σπουδαίο πράμα η προσκύνηση του τιμίου Σταυρού του Χριστού διότι μαρτυρεί για την πίστη μας και την θερμή αγάπη που έχουμε για τον Υιό του Θεού ο οποίος μας έσωσε από την εξουσία του διαβόλου.

Υπάρχει όμως και ένας άλλος σκοπός για τον οποίο στη μέση της Μεγάλης Τεσσαρακοστής τοποθετούμε για προσκύνηση τον τίμιο Σταυρό του Χριστού. Ο σκοπός αυτός γίνεται κατανοητός όταν διαβάζουμε το λόγο του Κυρίου που λέει: «ἐν τῇ ὑπομονῇ ὑμῶν κτήσασθε τάς ψυχάς ὑμῶν» (Λκ. 21, 19). Αν τόση μεγάλη σπουδαιότητα έχει σύμφωνα με το λόγο αυτό του Χριστού η υπομονή ώστε αυτή σώζει τον άνθρωπο, τότε ένας από τους πιο σημαντικούς στόχους στη ζωή μας είναι να μάθουμε την υπομονή. Και δεν υπάρχει δάσκαλος καλύτερος που θα μπορούσε να μας μάθει την υπομονή από τον Σταυρό του Χριστού μας.

Αν θα έχουμε τον Σταυρό του Κυρίου χαραγμένο στην καρδιά μας. Αν θα συγκινούμαστε διαβάζοντας κάθε μέρα τα λόγια του Συμβόλου της Πίστεως: «Σταυρωθέντα τε ὑπέρ ἡμῶν ἐπί Ποντίου Πιλάτου…». Αν σε κάθε δυσκολία και θλίψη που μας στέλνονται από το Θεό θα βλέπουμε νοερά το Σταυρό του Χριστού, τότε θα μάθουμε πώς μπορούμε να αποκτήσουμε την υπομονή.

Αν έχεις φοβερό πόνο που σε βασανίζει και δεν μπορείς να υπομένεις άλλο, δες το Σταυρό, δες τον Υιό του Θεού με το κεφάλι σκυμμένο να φορά το ακάνθινο στεφάνι. Σκέψου πόσες φορές χτυπούσαν το κεφάλι αυτό, σκέψου τον πόνο που προκαλούσαν στο Σωτήρα μας τα αγκάθια και θα μάθεις να υπομένεις τον πόνο σου.

Αδυνάτησαν τα χέρια σου, δεν μπορούν πια να κάνουν δουλειά και γι’ αυτό έχασες το κουράγιο; Δες τα άχραντα χέρια του Χριστού με τα οποία έκανε αμέτρητα θαύματα, με ένα μόνο άγγιγμα των οποίων επανέφερε στη ζωή τους νεκρούς και άνοιγε τα μάτια των εκ γενετής τυφλών και γι’ αυτό καρφωμένα τώρα στο Σταυρό. Φαντάσου πόσο πονούσαν τα άχραντα αυτά χέρια του Κυρίου Ιησού, πληγωμένα με καρφιά, υπό το βάρος του σώματος. Θυμήσου ταυτόχρονα και τις δικές σου ασχημίες που έκανες μ’ αυτά τα αδύνατα πια χέρια σου. Σκέψου όλα αυτά και θα σου είναι πιο εύκολο να υπομένεις τον πόνο.

Βρίσκεσαι στη φυλακή και τα πόδια σου είναι δεμένα με αλυσίδες όχι για κακουργίες αλλά για το όνομα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού; Δες τα άχραντα πόδια Του με τα οποία περπατούσε πάνω στα νερά της λίμνης Γεννησαρέτ και πήγαινε στη Βηθανία να αναστήσει τον τετραήμερο Λάζαρο. Αυτά τώρα οι υπηρέτες του διαβόλου τα κάρφωσαν στο Σταυρό. Όταν το σκεφτείς θα σου είναι πιο εύκολο να υπομένεις τα δεσμά σου.

Έχασες την όρασή σου; Ήταν θέλημα Θεού. Θυμήσου πως μετά την τελευταία λέξη «τετέλεσται», που ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός είπε πάνω στο Σταυρό, το χέρι του θανάτου έκλεισε τα λαμπρότερα του ήλιου μάτια Του και με ευχαριστία θα σηκώνεις το βάρος της τύφλωσης. Θυμήσου και το ότι εκτός από τα φοβερά βάσανα που ο Υιός του Θεού υπέφερε πάνω στο Σταυρό είχε πάνω του και το βάρος των αμαρτιών όλου του κόσμου. Θυμήσου επίσης πως ένας από τους στρατιώτες κέντησε με την λόγχη την πλευρά Του και αμέσως βγήκε αίμα και νερό με τα οποία πλύθηκαν οι αμαρτίες σου και τα οποία σε προστατεύουν από τις επιθέσεις του πολεμίου.

Βλέπεις, λοιπόν, πώς με το Σταυρό του Χριστού αυξάνει η υπομονή σου; Βλέπεις πώς διδάσκεσαι από το Σταυρό την μεγάλη αυτή αρετή της υπομονής χωρίς την οποία δεν θα μπορέσεις να εισέλθεις από την στενή πύλη και να ακολουθήσεις την μακριά και τεθλιμμένη οδό των θλίψεων που οδηγεί στη Βασιλεία των Ουρανών;

Να δοξάσουμε και να ευχαριστήσουμε τον Μεγάλο Θεό και Σωτήρα μας τον Κύριο Ιησού Χριστό, ο Οποίος με το φοβερό Σταυρό του μας δίνει τη δύναμη να υπομένουμε τις αμέτρητες θλίψεις σ’ αυτή την πρόσκαιρη ζωή μας και να σώζουμε με την υπομονή τις ψυχές μας. Ας ψάλλουμε και άλλη μια φορά: «Τὸν Σταυρόν σου προσκυνοῦμεν Δέσποτα καὶ τὴν ἁγίαν σου Ἀνάστασιν δοξάζομεν». Αμήν.

(Αγίου Λουκά Αρχιεπισκόπου Κριμαίας, Λόγοι και Ομιλίες Τόμος Α΄, εκδόσεις Ορθόδοξος Κυψέλη, Θεσσαλονίκη, 2014)

ΠΗΓΗ