«Ο Θρόνος»
Του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Καστορίας κ.κ. Σεραφείμ

Η περίοδος της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής, κατεξοχήν περίοδος προσευχής και νηστείας, δίνει την ευκαιρία στους ευσεβείς Χριστιανούς μας ν΄ απολαύσουν το λειτουργικό και λατρευτικό πλούτο της Εκκλησίας μας, να προσεγγίσουν το Θεό, ν΄ αλλάξουν τρόπο ζωής, αλλά και να επικοινωνήσουν διά της προσευχής με το πρόσωπο της Υπεραγίας Θεοτόκου.

 «ΕΞΗΛΘΕ ΝΙΚΩΝ ΚΑΙ ΙΝΑ ΝΙΚΗΣΗ» ΚΥΡΙΑΚΗ Α' ΝΗΣΤΕΙΩΝ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ (Ιωάννου Α' 44-52) ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ ΙΩΗΛ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΡΟΣ
«ΕΞΗΛΘΕ  ΝΙΚΩΝ  ΚΑΙ  ΙΝΑ  ΝΙΚΗΣΗ»

ΚΥΡΙΑΚΗ Α' ΝΗΣΤΕΙΩΝ
ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ
(Ιωάννου Α' 44-52)

Όσο περισσότερο βιώνει ο πιστός την αλήθεια της αμωμήτου πίστεώς μας, τόσο και περισσότερο συνειδητοποιεί τους ιερούς σταθμούς των εορτών του ενιαύσιου κύκλου και ιδίως αισθάνεται τον θρίαμβο της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας. Τον θρίαμβο αυτόν, που επιστεγάζει διαχρονικώς την Νίκη του Σώματος του Χριστού, κατά των εξωτερικών και εσωτερικών εχθρών, και εναντίον των πολυαρίθμων φανερών και σκοτεινών αντίχριστων δυνάμεων.

 Κυριακή Ορθοδοξίας

Κήρυγμα Εὐαγγέλου Στ. Πονηροῦ
στόν ἱερό ναό ἁγίου Γεωργίου τῆς Ριζαρείου σχολῆς

Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί,
ἑορτάζει σήμερα, πρώτη Κυριακή τῶν νηστειῶν, ἡ Ἐκκλησία μας τήν ἀναστήλωση τῶν ἱερῶν εἰκόνων, τήν ὁποία ἔχει ὁρίσει ὡς ἑορτή τῆς Ὀρθοδοξίας, τῆς Ὀρθοδοξίας πού ἀπειλήθηκε ἀπό τήν εἰκονομαχία, τῆς Ὀρθοδοξίας πού βρῆκε ἄξιους ὑπερασπιστές στά πρόσωπα τῶν ἁγίων μαρτύρων καί ὁμολογητῶν τῶν ὁποίων τή μνήμη διαιωνίζει σήμερα ἡ Ἐκκλησία μας στό συνοδικό τῆς ἁγίας καί οἰκουμενικῆς Ζ΄ συνόδου, στά πρόσωπα τῶν ἁγίων πατριαρχῶν Γερμανοῦ, Ταρασίου, Νικηφόρου καί Μεθοδίου «τῶν ὡς ἀληθῶς ἀρχιερέων Θεοῦ καί τῆς Ὀρθοδοξίας προμάχων καί διδασκάλων»,

 Κυριακή της Ορθοδοξίας: Τα κριτήρια της αληθινής ομολογίας πίστεως του Καθ.Μιλτιάδη Κωνσταντίνου

Η καθιέρωση της πρώτης Κυριακή της περιόδου της Μεγάλης Τεσσαρακοστής ως ημέρας της Ορθοδοξίας ανάγεται στα μέσα του θ΄ μ.Χ. αιώνα. Συγκεκριμένα, ήταν 11 Μαρτίου του 843 μ.Χ., όταν σύνοδος στην Κωνσταντινούπολη, που συγκλήθηκε με πρωτοβουλία της αυτοκράτειρας Θεοδώρας, έθετε τέρμα σε μια έριδα που συγκλόνισε για περισσότερο από έναν αιώνα την Εκκλησία· την έριδα που έμεινε γνωστή στην Ιστορία με το όνομα “Εικονομαχία”. Η επόμενη, μετά τη σύνοδο, Κυριακή ήταν η πρώτη της περιόδου των νηστειών, και ο λαός επανέφερε σε πομπή τις εικόνες στις εκκλησίες.

ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ, η μεγάλη πρόκληση της ιστορίας
Μέσα σε ένα κλίμα δικαιολογημένου πανηγυρισμού γιορτάζουμε την Κυριακή της Ορθοδοξίας, που είναι η γιορτή της Μιάς, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας, που είναι ο θρίαμβος της Αλήθειας.
Με αφορμή το μεγάλο αυτό γεγονός θα εξετάσουμε σήμερα τι είναι η Ορθοδοξία, ποια τα χαρακτηριστικά της, η σχέση της με τον Ελληνισμό και η μαρτυρία της στο σύγχρονο κόσμο.
Η Ορθοδοξία είναι η γνήσια προέκταση της Εκκλησίας του Χριστού, Ο πνευματικός χώρος, όπου διδάσκεται ορθά το περιεχόμενο της θείας εξ αποκαλύψεως αλήθειας, βιώνεται το διαρκές παρόν της σωτηρίας και συντελείται η μεταμόρφωση του ανθρώπου και του κόσμου.

 Κυριακή της Ορθοδοξίας(ομιλία του π.Δημ.Μπαθρέλλου)
 Η Εκκλησία μας εορτάζει σήμερα την Κυριακή της Ορθοδοξίας με ιδιαίτερη λαμπρότητα. Το γεγονός αυτό μάς κάνει όχι μόνο να χαιρόμαστε και να δοξάζουμε το Θεό, αλλά ενδεχομένως και να απορούμε. Για ποιο λόγο άραγε τοποθετείται μια τόσο μεγάλη και χαρμόσυνη εορτή κατά την πένθιμη και κατανυκτική περίοδο της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής, και μάλιστα τιμητικά κατά την πρώτη Κυριακή της; Δεν θα ήταν άραγε καλύτερα να εορταζόταν την ημέρα αυτή κάποιος μεγάλος ασκητής της Εκκλησίας μας, για να μας διδάσκει με τη βιοτή του ‘την τρίβον’ της ασκήσεως ‘την όντως ευθείαν’, και συγχρόνως να μας εμπνέει, αλλά και να μας ταπεινώνει, με τα ασκητικά του κατορθώματα; Η απάντηση στο ερώτημα είναι προφανώς αρνητική.

Κυριακή της Τυρινής εβδομάδας: Έφθασεν Καιρός…!

Ἔφθασε καιρός, ἡ τῶν πνευματικῶν ἀγώνων ἀρχή, ἡ κατὰ τῶν δαιμόνων νίκη, ἡ πάνοπλος ἐγκράτεια, ἡ τῶν Ἀγγέλων εὐπρέπεια, ἡ πρὸς Θεὸν παρρησία· δι” αὐτῆς γὰρ Μωϋσῆς, γέγονε τῷ Κτίστῃ συνόμιλος, καὶ φωνὴν ἀοράτως, ἐν ταῖς ἀκοαῖς ὑπεδέξατο· Κύριε, δι” αὐτῆς ἀξίωσον καὶ ἡμᾶς, προσκυνῆσαί σου τὰ Πάθη καὶ τὴν ἁγίαν Ἀνάστασιν, ὡς φιλάνθρωπος.

 Κυριακή τῆς Τυρινῆς «Ἀπέχουσι τόν μισθόν αὐτῶν».

Αὐτήν τήν Κυριακή ἡ Ἐκκλησία μᾶς προετοιμάζει γιά τήν νηστεία τῆς Μ. Τεσσαρακοστῆς. Μᾶς ὑπενθυμίζει τόν πρῶτο θρῆνο, τό πρῶτο κλάμα, πού ἔγινε στή γῆ. Ἦταν ὁ θρῆνος τοῦ Ἀδάμ μετά τήν παρακοή καί τήν ἔξωσή του ἀπό τόν παράδεισο. Δέν ἐτήρησε τήν ἐντολή τοῦ Θεοῦ, πού ἦταν ἐντολή τῆς νηστείας καί ἔτσι ἔχασε τόν παράδεισο. Ἀλλοίμονό μου, ἔλεγε ὀδυρόμενος, μία ἐντολή κατεπάτησα  τοῦ Δεσπότου καί ἔχασα, στερήθηκα ὅλα τά ἀγαθά, ὅλες τίς δωρεές τοῦ Θεοῦ.

Ὁμιλία τῆς Κυριακῆς τῆς Τυροφάγου (Ματθ.6,14-21)

Ἀξιολογεῖς σωστά;

Στό σημερινό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα μᾶς εἶπε ὁ Κύριος ὅτι «ὅπου εἶναι ὁ θησαυρός σας, ἐκεῖ εἶναι καί ἡ καρδιά σας».

Γι’ αὐτό προσέχετε νά κάνετε θησαυρό σας, ἐκεῖνο πού ἀξίζει· καί ὄχι πράγματα τά ὁποῖα θά ἀποδειχθοῦν τελικά ὅτι δέν ἄξιζαν τόσο πολύ, ὅσο τά ἐκτιμούσατε. Γιατί μιά μέρα, τότε πού θά φύγομε ἀπό τόν κόσμο αὐτό καί θά μεταβοῦμε στήν αἰώνια ζωή, θά καταλάβομε ὅτι μερικά πράγματα, πού τά ἐκτιμούσαμε ἐδῶ στή γῆ πολύ, δέν εἶχαν τόση ἀξία, ὅση τούς ἀποδίδαμε.

Κυριακή τῆς Τυρινῆς «Μή γίνεσθε ὥσπερ οἱ ὑποκριταί».π. Γεώργιος Ρ. Ζουμῆς

Ἀπό τήν ἀρχή τοῦ Τριωδίου, ἀγαπητοί ἀδελφοί, μπήκαμε σέ μία περίοδο τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ ἔτους διαφορετική ἀπό τίς ἄλλες, πιό  κατανυκτική, μέ περισσότερη προσοχή καί προσευχή, μέ μεγαλύτερη ἄσκηση καί ἀγώνα πνευματικό. Αὐτές ὅμως τίς ἡμέρες ὁ πολύς κόσμος, προκλητικά παραβαίνει ὅσα ἡ Ἐκκλησία διδάσκει καί κάνει ἀκριβῶς τό ἀντίθετο ἀπό τό θέλημα τοῦ Θεοῦ.

Κήρυγμα Κυριακής 22.2.2015 Κυριακή της Τυρινής Ρωμ. γ 11-ιδ 4 «ΤΟ ΕΝΔΥΜΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ» «Αλλ’ ενδύσασθε τον Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν» Αρχιμανδρίτης Καλλίνικος Νικολάου
Κυριακή της Τυρινής Ρωμ. γ 11-ιδ 4

«ΤΟ ΕΝΔΥΜΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ»
«Αλλ’ ενδύσασθε τον Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν»

           Γυμνούς μας κάνει η αμαρτία, αγαπητοί μου αδελφοί. Οι αμαρτίες μας αφαιρούν κάθε θεία δόξα και τιμή. Διώχνουν τον άγιο Πνεύμα. Απομακρύνουν την χάρι του Θεού. Εξαφανίζουν τα χαρίσματα και τις δωρεές του Θεού. Και αφού απογυμνώσουν την ψυχή από κάθε στολίδι της και αρπάσουν τον πλούτο της επιτίθενται δια των αγριωτάτων παθών και πληγώνουν την ψυχήν και δεν σταματούν παρά μόνον όταν την νεκρώσουν και την μετατρέψουν σε σπήλαιο ληστών.

Κυριακή της Τυροφάγου Ἡ δύναμη τῆς συγχωρητικότητας

Μία ἡμέρα πρὶν ἀπὸ τὴ Μεγάλη Τεσσαρακοστὴ τὸ σημερινὸ εὐαγγελικὸ ἀνάγνωσμα μᾶς ἀποκαλύπτει μιὰ ξεκάθαρη ἀπαίτηση τοῦ Θεοῦ. Νὰ δεχόμαστε καὶ νὰ προσφέρουμε τὴ συγνώμη μας στοὺς ἀνθρώπους καὶ νὰ τὴ ζητᾶμε ἀπὸ τὸν Θεό. «Ἐὰν ἀφῆτε τοῖς ἀνθρώποις τὰ παραπτώματα αὐτῶν, ἀφήσει καὶ ὑμῖν ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος» (Ματθ. 6,14).

Κυριακή 22 Φεβρουαρίου 2015 (Τυροφάγου) «Ἐάν ἀφῆτε τοῖς ἀνθρώποις τά παραπτώματα αὐτῶν, ἀφήσει καί ὑμῖν ὁ Πατήρ ὑμῶν ὁ Οὐράνιος» (Ματθ. στ' 14).Εκ της Ιεράς Μητροπόλεως Δράμας
Ἀδελφοί, εἰσερχόμαστε στήν πνευματικότερη περίοδο τοῦ λειτουργικοῦ ἔτους· τήν ἁγία καί μεγάλη Τεσσαρακοστή. Ἡ Ἐκκλησία μᾶς προσκαλεῖ νά μαθητεύσουμε στό σχολεῖο τῆς μετανοίας. Οἱ πιστοί θά προσπέσουμε στό ἔλεος τοῦ Θεοῦ καί θά ζητήσουμε τήν ἄφεση τῶν ἁμαρτιῶν μας στό φιλάνθρωπο μυστήριο τῆς ἱερᾶς Ἐξομολογήσεως. Ὁ πολυεύσπλαχνος Κύριος θά δεχθεῖ τή μετάνοιά μας καί θά συγχωρήσει τά ἁμαρτήματά μας, ἄν ὅμως συγχωρήσουμε κι ἐμεῖς ὅσους μᾶς ἔφταιξαν. Ἄς ἐξετάσουμε, λοιπόν, πῶς θά ἑλκύσουμε τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ μέ τή συγχωρητικότητα.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΤΥΡΙΝΗΣ, Αποστ. Ρωμ. 13, 11 – 14, 4
Βρισκόμαστε στο κατώφλι της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής. Κυριακή της Τυρινής. Ονομάζεται έτσι γιατί επιτρέπεται η κατανάλωση γαλακτοκομικών προϊόντων την Κυριακή αυτή, αλλά και την εεβδομάδα που προηγείται. Το αποστολικό ανάγνωσμα καλεί τους πιστούς να προετοιμαστούν κατάλληλα, ενόψει της ένδοξης έλευσης του Χριστού. Μέσα από δύο αντιθέσεις τις οποίες λαμβάνει από τον φυσικό κόσμο, ο Απόστολος Παύλος αναπτύσσει στους Ρωμαίους μια μεγάλη πραγματικότητα. Την πραγματικότητα του φωτός και του σκότους. Γι΄ αυτό και είναι πολύ χαρακτηριστική η φράση του: «Η νυξ προέκοψεν η δε ημέρα ήγγικεν». (Ρωμ ΙΓ΄ 12). Να αφήσουν στην άκρη τα έργα της αμαρτίας και να αναλάβουν τα όπλα του φωτός. Δεδομένου ότι η μέρα και η ώρα της Δευτέρας Παρουσίας του Κυρίου δεν είναι σε κανένα γνωστή,  χρειάζεται η προετοιμασία του καθενός.

Κυριακή της Τυρινής -«ὅπου γάρ ἐστιν ὁ θησαυρὸς ὑμῶν, ἐκεῖ ἔσται καὶ ἡ καρδία ὑμῶν» Αρχιμανδρίτης Κύριλλος Κεφαλόπουλος

Καθὼς πρόκειται νὰ εἰσέλθουμε στὴν κατανυκτικὴ περίοδο τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς καὶ νὰ ἀνοιχθοῦμε στὸ στάδιο τῶν ἀρετῶν, νὰ ἀγωνισθοῦμε πνευματικῶς, ἡ σημερινὴ εὐαγγελικὴ περικοπὴ μᾶς ἐφιστᾶ τὴν προσοχὴ σὲ τρεῖς πλευρὲς τῆς χριστιανικῆς μας ζωῆς, σὲ τρεῖς βασικὲς χριστιανικὲς ἀρετές, ποὺ ὀφείλουμε νὰ καλλιεργήσουμε, γιὰ νὰ διέλθουμε τὴν περίοδο αὐτή.

Η ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΤΥΡΙΝΗΣ (Ματθαίου. ΣΤ΄, 14- 21) Συγνώμη, νηστεία & ελεημοσύνη, οι τρεις αδελφές της σωτηρίας της ψυχής μας!!! π.Χρυσόστομος Τελίδης
Το ευαγγέλιον της Κυριακής της Τυρινής.
Ἐὰν γὰρ ἀφῆτε τοῖς ἀνθρώποις τὰ παραπτώματα αὐτῶν, ἀφήσει καὶ ὑμῖν ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος· ἐὰν δὲ μὴ ἀφῆτε τοῖς ἀνθρώποις τὰ παραπτώματα αὐτῶν, οὐδὲ ὁ πατὴρ ὑμῶν ἀφήσει τὰ παραπτώματα ὑμῶν. Ὃταν δὲ νηστεύητε, μὴ γίνεσθε ὥσπερ οἱ ὑποκριταὶ σκυθρωποί· ἀφανίζουσι γὰρ τὰ πρόσωπα αὐτῶν ὅπως φανῶσι τοῖς ἀνθρώποις νηστεύοντες· ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι ἀπέχουσι τὸν μισθὸν αὐτῶν. σὺ δὲ νηστεύων ἄλειψαί σου τὴν κεφαλὴν καὶ τὸ πρόσωπόν σου νίψαι, ὅπως μὴ φανῇς τοῖς ἀνθρώποις νηστεύων, ἀλλὰ τῷ πατρί σου τῷ ἐν τῷ κρυπτῷ, καὶ ὁ πατήρ σου ὁ βλέπων ἐν τῷ κρυπτῷ ἀποδώσει σοι ἐν τῷ φανερῷ. Μὴ θησαυρίζετε ὑμῖν θησαυροὺς ἐπὶ τῆς γῆς, ὅπου σὴς καὶ βρῶσις ἀφανίζει, καὶ ὅπου κλέπται διαρύσσουσι καὶ κλέπτουσι· θησαυρίζετε δὲ ὑμῖν θησαυροὺς ἐν οὐρανῷ, ὅπου οὔτε σὴς οὔτε βρῶσις ἀφανίζει, καὶ ὅπου κλέπται οὐ διορύσσουσιν οὐδὲ κλέπτουσιν· ὅπου γάρ ἐστιν ὁ θησαυρὸς ὑμῶν, ἐκεῖ ἔσται καὶ ἡ καρδία ὑμῶν.
(Ματθαίου. ΣΤ΄, 14- 21)
Συγνώμη, νηστεία & ελεημοσύνη,
οι τρεις αδελφές της σωτηρίας
της ψυχής μας!!!
Κυριακή της Τυρινής
       Η Αγία και Ορθόδοξος Εκκλησία μας την Κυριακή αυτή της 22ας Φεβρουαρίου του 2015, Κυριακή της Τυρινής, για να μας προετοιμάσει για την Μεγάλη Τεσσαρακοστή, μας θυμίζει τον πρώτο θρήνο, το θρήνο του Αδάμ μετά την παρακοή και την έξωση του από τον παράδεισο.    Μας καλεί, δηλαδή, σε συντριβή και μετάνοια.

Το κήρυγμα της Κυριακής: Κυριακή της Τυρινής

Του Αρχιμανδρίτου Παϊσίου Λαρεντζάκη
Ιεροκήρυκος της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Κρήτης

Το στάδιο των αρετών εγκαινιάζει η αγία και Μεγάλη Τεσσαρακοστή. Οι αθλητές των πνευματικών αγώνων καλούνται στα πνευματικά αγωνίσματα. Ο δρόμος της αρετής είναι μακρύς. Η άνοδος της κλίμακας της αγιότητας είναι τέχνη τεχνών και επιστήμη ψυχής. Η Εκκλησία μας καθοδηγεί τους αθλητές με τα συνθήματά της. Και είναι πολλά τα γυμνάσματα, στα οποία μάς προτρέπει. Εμείς σήμερα ας σταθούμε στο θέμα της συγχωρητικότητας και της μνησικακίας.

Κήρυγμα ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΤΥΡΙΝΗΣ
(Ματθ. ς΄ 14-21)
Ἀγαπητοί μου Ἀδελφοί,
Ἡ σημερινή Κυριακή τῆς Τυρινῆς μᾶς φέρνει στό κατώφλι τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, τήν ὁποία ἡ Ἐκκλησία μας παρομοιάζει μέ ἕνα ὄμορφο θαλασσινό ταξίδι.

Ἕνα ταξίδι πνευματικό ξεκινᾶ ἀπό αὔριο, Καθαρά Δευτέρα ἕως καί τήν Παρασκευή πρό τοῦ Λαζάρου, μέ κύρια χαρακτηριστικά γνωρίσματα τήν προσευχή, τήν ἔντονη λατρευτική ζωή καί τή νηστεία καί σκοπό τήν πνευματική προετοιμασία μας, γιά νά προσκυνήσουμε τά ἄχραντα Πάθη καί τήν ζωοποιό Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ. Νά ἑορτάσουμε τό ἐτήσιο Πάσχα καί νά λάβουμε ἀφορμή νά ἑορτάζουμε τό Πάσχα καί κάθε Κυριακή τοῦ χρόνου.

Κυριακή της Τυρινής: «Η νύχτα όπου νά ‘ναι φεύγει, και η μέρα κοντεύει.»
Κυριακή σήμερα, αγαπητοί μου αδελφοί, της Τυρινής ή της Τυροφάγου όπως την αποκαλούμε, μια που από σήμερα παύουμε την κατάλυση γαλακτοκομικών προϊόντων και από αύριο εισερχόμαστε με την αυστηρή νηστεία, στην Μεγάλη Τεσσαρακοστή.
Αυτήν την αγία περίοδο της εντατικής πνευματικής μας άσκησης και προετοιμασίας, προκειμένου να αξιωθούμε στο τέλος της να εορτάσουμε τα κοσμοσωτήρια γεγονότα της Μεγάλης Εβδομάδος, των Παθών δηλαδή και της Αναστάσεως

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΤΥΡΙΝΗΣ (ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ)
«᾽Εάν μή ἀφῆτε τοῖς ἀνθρώποις τά παραπτώματα αὐτών, οὐδέ ὁ πατήρ ὑμῶν ἀφήσει τά παραπτώματα ὑμῶν» (Ματθ. 6, 15)

 α. Στο τελευταίο σκαλοπάτι για την είσοδό μας στην Μεγάλη Σαρακοστή η Εκκλησία μας έρχεται διά του ευαγγελικού αναγνώσματος – τμήματος της επί του Όρους ομιλίας του Κυρίου από το κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο – να επιτείνει ό,τι ετόνισε στις προηγούμενες εισαγωγικές Κυριακές του Τριωδίου: ότι δεν είναι δυνατόν να πορευτούμε την ευλογημένη αυτήν περίοδο, που εκβάλλει στον Σταυρό και την Ανάσταση του Κυρίου, ότι δεν μπορούμε να έχουμε δηλαδή πραγματική σχέση με τον Θεό μας, αν δεν πετάξουμε από πάνω μας τις «μάσκες» της υποκρισίας και δεν σταθούμε έναντι Αυτού με το αυθεντικό πρόσωπό μας, αυτό που δημιουργεί η αληθινή μετάνοια:

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΤΥΡΟΦΑΓΟΥ (ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ)
῾᾽Αποθώμεθα τά ἔργα τοῦ σκότους καί ἐνδυσώμεθα τά ὅπλα τοῦ φωτός᾽ (Ρωμ. 13, 12)

α. Μετά τήν προετοιμασία τῶν τριῶν εἰσαγωγικῶν γιά τήν Μ. Τεσσαρακοστή ἑβδομάδων, ὅπου διαρκῶς ἡ ᾽Εκκλησία μας πρόβαλλε τήν μετάνοια ὡς τόν μοναδικό δρόμο ὀρθῆς βίωσης τῆς εὐλογημένης αὐτῆς περιόδου, ἔρχεται σήμερα, παραμονή τῆς εἰσόδου μας στήν Τεσσαρακοστή μέ τήν Κυριακή τῆς Τυροφάγου καί μάλιστα διά τοῦ ἀποστολικοῦ ἀναγνώσματος νά διασαλπίσει ἔντονα ἐκεῖνο κυρίως τό λόγιο τοῦ ἀποστόλου Παύλου πού μπορεῖ νά θεωρηθεῖ ἡ σφραγίδα τῆς περιόδου, τό ῾σύνθημα᾽ κυριολεκτικά  τῶν πιστῶν πού πρέπει διαπαντός νά ἔχουμε πρό ὀφθαλμῶν καί μέσα στήν καρδιά μας: ἡ κλήση γιά ἀποτίναξη τῶν σκοτεινῶν ἁμαρτωλῶν ἔργων μας καί γιά ἔνδυσή μας μέ τά ὅπλα τοῦ φωτός. ῾᾽Αποθώμεθα τά ἔργα τοῦ σκότους καί ἐνδυσώμεθα τά ὅπλα τοῦ φωτός᾽.

ΣΧΕΔΙΑΣΜΑ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟΥ ΚΗΡΥΓΜΑΤΟΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΗΣ ΤΥΡΟΦΑΓΟΥ

«Όταν δε νηστεύητε, μη γίνεσθε ώσπερ οι υποκριταί»
(Ματθ. 6, 16)

α. Την Κυριακή της Τυροφάγου – παραμονή της εισόδου μας στη Μ. Σαρακοστή – η Εκκλησία μάς θυμίζει το πιο τραγικό γεγονός της ανθρώπινης ιστορίας στον κόσμο: την εξορία του από τον Παράδεισο. Κι αυτό για να μάς προκαλέσει να θυμηθούμε ότι ο Παράδεισος είναι η αληθινή πατρίδα μας και να μας παρακινήσει στον αγώνα επαναποκτήσεώς του με τα μέσα που μας παρέχει ο Σωτήρας Χριστός και το ζωντανό σώμα Του η Εκκλησία.

ΣΧΕΔΙΑΣΜΑ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟΥ ΚΗΡΥΓΜΑΤΟΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΗΣ ΤΥΡΟΦΑΓΟΥ

«Η νυξ προέκοψεν, η δε ημέρα ήγγικεν»
(Ρωμ. 13, 12)

α. Παραμονή της εισόδου μας στη Μ. Σαρακοστή και η Εκκλησία μας με τα αναγνώσματά της μάς τονίζει τα στοιχεία που κυρίως ζούμε την περίοδο αυτή: τη μετάνοια, την εντονότερη προσευχή, τη νηστεία, την ελεημοσύνη. Μας τονίζει δηλαδή όλα εκείνα που δεν έκαναν οι προπάτορές μας και γι’ αυτό έχασαν τον Παράδεισο. Ας θυμηθούμε μάλιστα ότι ακριβώς σήμερα η Εκκλησία αυτό προβάλλει: την τραγωδία της έξωσης των πρωτοπλάστων από τον Παράδεισο. Κι έρχεται ιδιαιτέρως το αποστολικό ανάγνωσμα από την προς Ρωμαίους επιστολή του αποστόλου Παύλου να μας ξυπνήσει από τον πνευματικό λήθαργο:

Κυριακή τῆς Τυρινῆς.Καλό Παράδεισο! (Μητροπολίτου Γόρτυνος Ἰερεμία)

Κυριακή 22 Φεβρουαρίου 2015

ΚΑΛΟ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ!
1. Ἡ σημερινή Κυριακή, ἀδελφοί μου χριστιανοί, λέγεται «Κυριακή τῆς Τυρινῆς».  Καί λέγεται ἔτσι γιατί σήμερα στήν νηστεία μας γιά τήν Μεγάλη Τεσσαρακοστή ἀποκόπτουμε καί τά γαλακτερά, ἐνῶ τήν προηγούμενη ἑβδομάδα, τήν «Κυριακή τῶν Ἀπόκρεω» εἴχαμε ἀποκόψει ἀπό τά κρεατικά. Καί τώρα, ἀπό αὔριο, μπαίνουμε στό γλυκό στάδιο τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς. Ὤ, Ἁγία καί Μεγάλη Τεσσαρακοστή! Μέ τίς νηστεῖες σου, μέ τίς γονυκλισίες σου, μέ τίς κατανυκτικές Ἀκολουθίες καί τούς Χαιρετισμούς στήν Παναγία μας γιά τήν μεγάλη ἑορτή τοῦ Εὐαγγελισμοῦ! Καλή Τεσσαρακοστή νά ἔχουμε, ἀδελφοί μου χριστιανοί, καί ὁ κάθε ἕνας, ὅσο τό μπορεῖ, ἄς ἀγωνιστεῖ, μέ τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ, γιά τόν καθαρμό τῆς ψυχῆς του.

Κυριακής της Τυροφάγου - Τὸ φοβερὸν ἁμάρτημα τῆς κατακρίσεως

Ἀπόστολος: Ρωμ. ιγ´ 11 – ιδ´ 4
Εὐαγγέλιον: Ματθ. στ´ 14 – 21
Ἦχος δ´.– Ἑωθινόν: Δ´
Τὸ φοβερὸν ἁμάρτημα τῆς κατακρίσεως
Για άλλο ένα έτος η αγάπη τού Θεού μας ευλόγησε και φθάσαμε στα πρόθυρα της Μεγάλης Τεσσαρακοστής. Η αγία μας Ορθόδοξος Εκκλησία με τους κατανυκτικούς ύμνους της και τα ιερά αναγνώσματά της μας καλεί σε εντονότερο πνευματικό αγώνα. “Έφθασε καιρός η των πνευματικών αγώνων αρχή...”.

Κυριακής της Τυροφάγου - Η νυξ προέκοψεν

Ἀπόστολος: Ρωμ. ιγ´ 11 – ιδ´ 4
Ρωμ. 13,11         Καὶ τοῦτο, εἰδότες τὸν καιρόν, ὅτι ὥρα ἡμᾶς ἤδη ἐξ ὕπνου ἐγερθῆναι· νῦν γὰρ ἐγγύτερον ἡμῶν ἡ σωτηρία ἢ ὅτε ἐπιστεύσαμεν.
Ρωμ. 13,11                 Και αυτά θα τα πράττωμεν, έχοντες υπ' όψιν μας την προσωρινότητα και βραχύτητα της παρούσης ζωής· και ότι ακόμη είναι πλέον ώρα να εξυπνήσωμεν από τον ύπνον της πνευματικής ραθυμίας, που μας κάνει νωθρούς δια τα καλά έργα. Διότι τώρα είναι πιο κοντά η ημέρα της σωτηρίας και απολυτρώσεώς μας, παρ' όσον ήτο τότε που επιστεύσαμεν.

ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ ΤΟΥ ΧΑΜΕΝΟΥ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΥ
(Θεολογικό σχόλιο στην Κυριακή της Τυρινής)
ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου - Καθηγητού
      Η τέταρτη Κυριακή του Τριωδίου, η Κυριακή της Τυρινής όπως ονομάζεται, είναι αφιερωμένη στην ενθύμηση της εξόδου των Πρωτοπλάστων από τον παράδεισο της τρυφής. Στην πικρή ανάμνηση του πιο τραγικού γεγονός της ανθρώπινης ιστορίας.
      Ο άνθρωπος δημιουργήθηκε από το Θεό ως το τελειότερο και εκλεκτότερο δημιούργημα Του, ως «εικόνα και καθ’ ομοίωσις» Αυτού (Γέν.1,26). Πλάστηκε να ζει αιώνια μέσα στη χάρη και τις ευλογίες του Θεού, ατέρμονο βίο άπαυτης ευδαιμονίας. Αυτή τη σημασία έχει η βιβλική διήγηση περί του κήπου της Εδέμ (Γεν.2ο κεφ.). Ο άνθρωπος όμως έκαμε κακή χρήση της ελεύθερης βούλησής του και προτίμησε το κακό. Ο αρχέκακος διάβολος τον παρέσυρε στην πτώση και την καταστροφή. Αυτή η επιλογή του στέρησε τον Παράδεισο, δηλαδή την αέναη και ζωοποιό κοινωνία με το Θεό και τη στέρηση των ακένωτων ευλογιών Του.

ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ
Κυ­ρια­κὴ τῆς Τυροφάγου
22 Φεβρου­α­ρί­ου 2015
Ρωμ. ιγ΄11 – ιδ΄ 4

«Ὡς ἐν ἡμέρᾳ εὐσχημόνως περιπατήσωμεν, μὴ κώμοις καὶ μέθαις, μὴ κοίταις καὶ ἀσελγείαις».

Ὅπως συμπεριφέρεται κανείς τήν ἡμέρα πού τά βλέμματα πολλῶν τόν παρακολουθοῦν, ἔτσι καί ἐμεῖς ἄς συμπεριφερθοῦμε μέ εὐπρέπεια. Ὄχι μέ ἄσεμνα φαγοπότια καί μεθύσια, οὔτε μέ σαρκικές ἁμαρτίες.

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΣΤΑΓΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΕΩΡΩΝ

(17-3-2013)

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΤΥΡΙΝΗΣ

«Ἐὰν δὲ μὴ ἀφῆτε τοῖς ἀνθρώποις τὰ παραπτώματα αὐτῶν, οὐδὲ ὁ πατὴρ ὑμῶν ἀφήσει τὰ παραπτώματα ὑμῶν». (Ματθ. στ΄, 15).

Φο­βε­ρός κα­τα­πέλ­της καί εὔ­στο­χη βο­λί­δα πού κα­τα­κερ­μα­τί­ζει τήν ψυ­χι­κή δι­ά­θε­ση εἶ­ναι, ἀ­γα­πη­τοί μου, ὁ λό­γος τοῦ Κυ­ρί­ου μας πού ἀ­κού­σα­με. Τί λέ­γει; Μᾶς προ­ει­δο­ποι­εῖ ὅ­τι, ἐ­άν δέν συγ­χω­ροῦ­με τά πταί­σμα­τα τῶν συ­ναν­θρώ­πων μας, οὔ­τε ὁ Θε­ός θά συγ­χω­ρή­ση τά δι­κά μας ἐ­γ­κλή­μα­τα καί κα­κουρ­γή­μα­τα. Μά­λι­στα!! Κα­κουρ­γή­μα­τα εἶ­ναι ὅ­σα πράτ­του­με καί πολ­λῷ μᾶλ­λον ὅ­ταν εὐ­καί­ρως-ἀ­καί­ρως ἐκ­στο­μί­ζου­με τόν φο­βε­ρό ἐ­κεῖ­νο καί βδε­λυ­ρό λό­γο πρός τόν συ­νάν­θρω­πό μας καί τόν στέλ­νου­με στόν ἀ­ντί­δι­κο δι­ά­βο­λο. Καί μό­νο αὐ­τή ἡ ἁ­μαρ­τί­α εἶ­ναι δυ­να­τή νά μᾶς χω­ρί­ση ἀ­πό τήν ἀ­γά­πη τοῦ Θε­οῦ.

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΘΕΣΣΑΛΙΩΤΙΔΟΣ ΚΑΙ ΦΑΝΑΡΙΟΦΕΡΣΑΛΩΝ

Κυριακή τῆς Τυρινῆς (Ματθ.  στ΄ 14-21)

17 Μαρτίου 2013

ΟΜΙΛΙΑ ΕΠΙ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Μέ τή σημερινή Κυριακή, τήν Κυριακή τῆς Τυροφάγου, τε­­λει­ώνει τό πρῶτο μέρος τοῦ Τριωδίου, πού εἶναι προπα­ρα­σκευα­στικό, καί ἀρχίζει τό δεύτερο καί μεγαλύτερο, ἡ Με­γάλη Τεσσα­ρακοστή. Αὐτή ἀποτελεῖ «τό στάδιον τῶν ἀ­ρε­τῶν», καί καλού­μαστε νά μποῦμε σ’ αὐτό καί νά ἀγω­νι­στοῦμε. Πῶς θά ἐπιτύ­χουμε; Ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία μᾶς δί­νει κάποια ἐφόδια. Ποιά εἶναι;

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ
Κυριακή της Τυρινής
–
Ματθ. 6, 14-21. (22/2/2015)
Ο πνευματικός μας εξοπλισμός
Με τη βοήθεια του Θεού, αγαπητοί μου, εισερχόμαστε από σήμερα στο μεγάλο πνευματικό Στάδιο, την Αγία και Μεγάλη Τεσσαρακοστή ένα δρόμο και μια πορεία πνευματικής ζωής, εσωστρέφειας, πάλης πνευματικής, όχι με κάποιες δυνάμεις εξωτερικές, όχι με εχθρούς που βρίσκονται έξω από εμάς, αλλά πάλης πνευματικής με τον ίδιο μας τον εαυτό. Καθ’ ότι, όπως αποδεικνύεται τελικά, ο εαυτός μας, τις περισσότερες φορές, είναι ο μεγάλος άγνωστος ή ακόμα χειρότερα, ο μεγαλύτερος εχθρός μας.

Κήρυγμα Κυριακής 22.2.2015

Κυριακή της Τυρινής Ρωμ. γ 11-ιδ 4

«ΤΟ ΕΝΔΥΜΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ»

«Αλλ’ ενδύσασθε τον Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν»
Γυμνούς μας κάνει η αμαρτία, αγαπητοί μου αδελφοί. Οι αμαρτίες μας αφαιρούν κάθε θεία δόξα και τιμή. Διώχνουν τον άγιο Πνεύμα. Απομακρύνουν την χάρι του Θεού. Εξαφανίζουν τα χαρίσματα και τις δωρεές του Θεού. Και αφού απογυμνώσουν την ψυχή από κάθε στολίδι της και αρπάσουν τον πλούτο της επιτίθενται δια των αγριωτάτων παθών και πληγώνουν την ψυχήν και δεν σταματούν παρά μόνον όταν την νεκρώσουν και την μετατρέψουν σε σπήλαιο ληστών.

ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ :22-2-2015: ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΞΑΝΘΗΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΘΕΩΡΙΟΥ.                                                  

Ὁ πόθος ἀπόκτησης θησαυρῶν συνδέεται μέ κάτι βαθύτερο, μέ τὸ αἴσθημα τῆς ἀσφάλειας, τῆς ἄνεσης, τῆς ἀξιοπρέπειας. Τὸ Εὐαγγέλιο ὅμως μᾶς διδάσκει ὅτι αὐτὰ δέν τὰ προσφέρουν οἱ θησαυροί αὐτοῦ τοῦ κόσμου.  Ἐδώ στή γῆ «ὁ σκόρος καί ἡ σήψη τούς καταστρέφουν καί οἱ διαρρῆκτες τούς κλέβουν».

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΤΥΡΙΝΗΣ 22-2-2015

    Σήμερα Κυριακὴ τῆς Τυρινῆς ἀκούσαμε τὸν Ἀπόστολο Παῦλο νὰ μᾶς λέει: Ἀδελφοί, τώρα εἶναι πιὸ κοντά μας ἡ σωτηρία, παρὰ τότε ποὺ πιστέψαμε. Ἡ νύχτα πέρασε καὶ ἡ ἡμέρα ἔφθασε. Ἂς πετάξουμε, λοιπὸν, ἀπὸ πάνω μας, τὰ σκοτεινὰ ἔργα τῆς ἁμαρτίας κι ἂς ἐνδυθοῦμε σὰν ὄπλα τὰ φωτεινὰ ἔργα τῆς ἡμέρας, ὄχι σὲ ξεφαντώματα καὶ μεθύσια, ὄχι σὲ μοιχεῖες καὶ ἀσελγεῖς πράξεις, ὄχι μέσα στὴ φιλονεικία καὶ τὴ ζηλοφθονία.

Κυριακή της Τυρινής (22-2-2015)

Απόστολος Κυριακής της Τυρινής 

Το νόημα της αληθινής νηστείας Ρωμ. 13.11 – 14.4 

Ἀδελφοί, νῦν ἐγγύτερον ἡμῶν ἡ σωτηρία ἢ ὅτε ἐπιστεύσαμεν. Ἡ νὺξ προέκοψεν, ἡ δὲ ἡμέρα ἤγγικεν. Ἀποθώμεθα οὖν τὰ ἔργα τοῦ σκότους καὶ ἐνδυσώμεθα τὰ ὅπλα τοῦ φωτός. Ὡς ἐν ἡμέρᾳ εὐσχημόνως περιπατήσωμεν, μὴ κώμοις καὶ μέθαις, μὴ κοίταις καὶ ἀσελγείαις, μὴ ἔριδι καὶ ζήλῳ, ἀλλ᾽ ἐνδύσασθε τὸν Κύριον ᾽Ιησοῦν Χριστόν, καὶ τῆς σαρκὸς πρόνοιαν μὴ ποιεῖσθε εἰς ἐπιθυμίας. Τὸν δὲ ἀσθενοῦντα τῇ πίστει προσλαμβάνεσθε, μὴ εἰς διακρίσεις διαλογισμῶν. Ὃς μὲν πιστεύει φαγεῖν πάντα, ὁ δὲ ἀσθενῶν λάχανα ἐσθίει. Ὁ ἐσθίων τὸν μὴ ἐσθίοντα μὴ ἐξουθενείτω, καὶ ὁ μὴ ἐσθίων τὸν ἐσθίοντα μὴ κρινέτω· ὁ Θεὸς γὰρ αὐτὸν προσελάβετο. Σὺ τίς εἶ ὁ κρίνων ἀλλότριον οἰκέτην; τῷ ἰδίῳ Κυρίῳ στήκει ἢ πίπτει, σταθήσεται δέ· δυνατὸς γάρ ἐστιν ὁ Θεὸς στῆσαι αὐτόν.

 Η περικοπή από την προς Ρωμαίους επιστολή, την οποία ακούσαμε σήμερα, μάς εισάγει στο πνεύμα της αληθινής νηστείας, μιας που από αύριο αρχίζει η Μεγάλη Τεσσαρακοστή. Αδελφοί, μας λέει, σήμερα η σωτηρία είναι πολύ πιο κοντά από τότε που πιστέψαμε.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΤΥΡΙΝΗΣ

(Μθ. 6, 14-21)

Αὔ­ρι­ο ξε­κι­νά­ει ἡ πε­ρί­ο­δος τῆς ἁ­γί­ας καὶ με­γά­λης Τεσ­σα­ρα­κο­στῆς. «Τὸ στά­δι­ο τῶν ἀ­ρε­τῶν ἠ­νέ­ω­κται, οἱ βου­λό­με­νοι ἀθλῆ­σαι εἰ­σέλ­θε­τε», ψάλ­λει ἡ Ἐκ­κλη­σί­α μας, κα­λῶν­τας μας σὲ ἀ­γῶνα πνευ­μα­τι­κό.

Ὁ ἀ­λη­θι­νὸς Χρι­στια­νὸς πρέ­πει πάν­το­τε νὰ βρί­σκε­ται σὲ ἐ­γρή­γορ­ση πνευ­μα­τι­κή, ἰ­δι­αί­τε­ρα, ὅ­μως, τὴν πε­ρί­ο­δο τῆς με­γά­λης Τεσ­σα­ρα­κο­στῆς. Αὐ­τὴ τὴν πε­ρί­ο­δο λοι­πὸν ὁ κά­θε Χρι­στια­νὸς πρέ­πει νὰ προ­σέ­χει τὶς πα­γί­δες καὶ τοὺς πει­ρα­σμοὺς τοῦ δια­βό­λου. Στὸν ἀ­γῶνα αὐ­τὸ ὁ Χρι­στια­νὸς ἐ­νι­σχύ­ε­ται μὲ τὴν πί­στη, τὴν προ­σευ­χή, τὴν ἐ­λε­η­μο­σύ­νη καὶ τὴ νη­στεί­α.

ΚΥΡΙΑΚΗ 22 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟY 2015
ΤΗΣ ΤΥΡΙΝΗΣ

Αιώνιο θησαυρο

(Ματθ. στ΄ 14-21) (Ρωμ. ιγ΄ 11- ιδ΄4)

«Μη θησαυρίζετε υμίν θησαυρούς επί της γης, όπου σής και βρώσις αφανίζει»

Η Μεγάλη Τεσσαρακοστή που είναι η κατανυκτικότερη περίοδος του εκκλησιαστικού έτους και της οποίας το κατώφλι δρασκελίζουμε, συνιστά μοναδική ευκαιρία την οποία καλείται ο κάθε πιστός να αδράξει σε μια πρόκληση πνευματικών αναβάσεων. Στο αποστολικό ανάγνωσμα της ημέρας ο Παύλος κάνει λόγο για «καιρό ευπρόσδεκτο, καιρό μετανοίας», στον οποίο μας προτρέπει: «αποθώμεθα τα έργα του σκότους και ενδυσώμεθα τα όπλα του φωτός…».

Κυριακή 22 Φεβρουαρίου 2015

Τῆς Τυρινῆς

(Ματθ. ς΄ 14-21)

Ἀγαπητοί μου Ἀδελφοί,

Ἡ σημερινή Κυριακή τῆς Τυρινῆς μᾶς φέρνει στό κατώφλι τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, τήν ὁποία ἡ Ἐκκλησία μας παρομοιάζει μέ ἕνα ὄμορφο θαλασσινό ταξίδι.

Ἕνα ταξίδι πνευματικό ξεκινᾶ ἀπό αὔριο, Καθαρά Δευτέρα ἕως καί τήν Παρασκευή πρό τοῦ Λαζάρου, μέ κύρια χαρακτηριστικά γνωρίσματα τήν προσευχή, τήν ἔντονη λατρευτική ζωή καί τή νηστεία καί σκοπό τήν πνευματική προετοιμασία μας, γιά νά προσκυνήσουμε τά ἄχραντα Πάθη καί τήν ζωοποιό Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ. Νά ἑορτάσουμε τό ἐτήσιο Πάσχα καί νά λάβουμε ἀφορμή νά ἑορτάζουμε τό Πάσχα καί κάθε Κυριακή τοῦ χρόνου.

Ἡ ἐπιστροφὴ στὸν Παράδεισο ( τῆς Τυρινῆς) Anthony Bloom

Τό ἀνθρώπινο γένος στό πρόσωπο τοῦ παλιοῦ Ἀδάμ ἔπεσε, ὅταν ἁμάρτησε ἀπέναντι στήν ἀγάπη· κι ἡ φοβερή κρίση τοῦ Θεοῦ θά εἶναι μιά κρίση γιά τήν ἀνθρώπινη ἀγάπη.

Ὁ ἄνθρωπος εἶχε προσκληθεῖ στήν πλήρη ἀντίληψη, σέ μιά ἑνότητα ὁλόκληρης τῆς ζωῆς του μέ τό Θεό μέσω τῆς ἀγάπης ἀλλά ἔπεσε ἐπειδή θέλησε νά μάθει τό μυστήριο τοῦ εἶναι μέ τήν κρύα λογική του καί τήν τυφλωτική ἀντίληψη τῆς σάρκας. Καί ἔγινε σάρκα, τό πνεῦμα σβήστηκε ἐνῶ ὁ φυσικός ἄνθρωπος θριάμβευσε μέσα του, κι ἔγινε αὐτό ποὺ γνωρίζουμε τούς ἑαυτούς μας νά εἶναι: κάτοχος ἑνός ἀβέβαιου, ψεύτικου εἴδους κατανόησης τοῦ μυαλοῦ κι ἑνός μεθυστικοῦ εἴδους ἀντίληψης τοῦ σώματος.

Κυριακή της Τυροφάγου π. Alexander Schmemann

Φτάσαμε πιὰ στὶς τελευταῖες μέρες πρὶν ἀπὸ τὴ Μεγάλη Σαρακοστή. Ἤδη κατὰ τὴν ἑβδομάδα τῆς Ἀπόκρεω ποὺ εἶναι πρὶν ἀπὸ τὴν Κυριακή της Συγγνώμης, δύο μέρες - ἡ Τετάρτη καὶ ἡ Παρασκευὴ - ξεχωρίστηκαν νὰ ἀνήκουν στὴ Σαρακοστή. Θεία Λειτουργία δὲν τελέστηκε καὶ ἡ ὅλη τυπικὴ διάταξη στὶς ἀκολουθίες ἔχει πάρει τὰ λειτουργικὰ χαρακτηριστικά τῆς Μεγάλης Σαρακοστῆς. Στὸν Ἑσπερινό τῆς Τετάρτης χαιρετίζουμε τὴ Μεγάλη Σαρακοστὴ μὲ τοῦτο τὸν ὡραιότατο ὕμνο:

Κυριακή τῆς Συγγνώμης Anthony Metropolitan of Sourozh

19 Φεβρουαρίου, 1996

Εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρός καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος

Σήμερα δύο θέματα κυριαρχοῦν στὰ Ἱερά ἀναγνώσματα. Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος μιλάει γιὰ τὴν νηστεία καὶ ὁ Κύριος γιὰ τὴν συγχώρεση· καὶ ὁ Ἀπόστολος Παῦλος ἐπιμένει στὸ γεγονὸς ὅτι ἡ νηστεία δὲν συνίσταται ἁπλὰ στὸ νὰ στερεῖ κάποιος τὸν ἑαυτό του ἀπὸ τὸ ἕνα ἤ τὸ ἄλλο φαγητό, οὔτε ἄν τηρεῖται αὐστηρά, μὲ ὑπακοή, μὲ λατρεία· ἄν μᾶς δίνει ἀφορμή νὰ ὑπερηφανευόμαστε, νὰ εἴμαστε ἱκανοποιημένοι καὶ ἀσφαλεῖς,

Κυριακή τῆς Τυρινῆς «Μή γίνεσθε ὥσπερ οἱ ὑποκριταί».π. Γεώργιος Ρ. Ζουμῆς

«Μή γίνεσθε ὥσπερ οἱ ὑποκριταί».

Ἀπό τήν ἀρχή τοῦ Τριωδίου, ἀγαπητοί ἀδελφοί, μπήκαμε σέ μία περίοδο τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ ἔτους διαφορετική ἀπό τίς ἄλλες, πιό  κατανυκτική, μέ περισσότερη προσοχή καί προσευχή, μέ μεγαλύτερη ἄσκηση καί ἀγώνα πνευματικό. Αὐτές ὅμως τίς ἡμέρες ὁ πολύς κόσμος, προκλητικά παραβαίνει ὅσα ἡ Ἐκκλησία διδάσκει καί κάνει ἀκριβῶς τό ἀντίθετο ἀπό τό θέλημα τοῦ Θεοῦ.

Το σκάνδαλον του "Σκανδάλου"
Αρχιμ. Ιωήλ Κωνστάνταρος
Αποστολικό Ανάγνωσμα
Κυριακή των Απόκρεω

(Α' Κορ. η΄ 8 – θ΄ 2)

Μόνο αυτός που φλέγεται από την αγάπη και για την δόξα τού Χριστού είναι έτοιμος για κάθε είδους θυσία. Θυσία από τα μικρότερα έως τα μεγαλύτερα, όπως βλέπουμε στον Απόστολο Παύλο. Στον Απόστολο των εθνών που διαμαρτύρεται με όλη τη δύναμη της ψυχής του εναντίον εκείνων, οι οποίοι είτε ενσυνειδήτως, είτε ασυνειδήτως, γίνονται αφορμή σκανδάλου για τους πιστούς. Και δεν μπορεί να συμβαίνει διαφορετικά, αφού το σκάνδαλο, επιφέρει καταστρεπτική επίδραση στην πνευματική ζωή και γενικώς στην πρόοδο των Χριστιανών.

Κυριακή της Απόκρεω (15-2-2015)

Ἀληθὴς νηστεία ἡ τοῦ κακοῦ ἀλλοτρίωσις Α' Κορ. 8.8- 9.2 

Ἀδελφοί, βρῶμα ἡμᾶς οὐ παρίστησι τῷ Θεῷ· οὔτε γὰρ ἐὰν φάγωμεν περισσεύομεν, οὔτε ἐὰν μὴ φάγωμεν ὑστερούμεθα. Βλέπετε δὲ μήπως ἡ ἐξουσία ὑμῶν αὕτη πρόσκομμα γένηται τοῖς ἀσθενοῦσιν. Ἐὰν γάρ τις ἴδῃ σε, τὸν ἔχοντα γνῶσιν, ἐν εἰδωλείῳ κατακείμενον, οὐχὶ ἡ συνείδησις αὐτοῦ ἀσθενοῦς ὄντος οἰκοδομηθήσεται εἰς τὸ τὰ εἰδωλόθυτα ἐσθίειν; Καὶ ἀπολεῖται ὁ ἀσθενῶν ἀδελφὸς ἐπὶ τῇ σῇ γνώσει, δι᾽ ὃν Χριστὸς ἀπέθανεν. Οὕτω δὲ ἁμαρτάνοντες εἰς τοὺς ἀδελφοὺς καὶ τύπτοντες αὐτῶν τὴν συνείδησιν ἀσθενοῦσαν εἰς Χριστὸν ἁμαρτάνετε. Διόπερ εἰ βρῶμα σκανδαλίζει τὸν ἀδελφόν μου, οὐ μὴ φάγω κρέα εἰς τὸν αἰῶνα, ἵνα μὴ τὸν ἀδελφόν μου σκανδαλίσω. Οὐκ εἰμὶ ἀπόστολος; οὐκ εἰμὶ ἐλεύθερος; οὐχὶ ᾽Ιησοῦν Χριστὸν τὸν Κύριον ἡμῶν ἑώρακα; οὐ τὸν ἔργον μου ὑμεῖς ἐστε ἐν Κυρίῳ; Εἰ ἄλλοις οὐκ εἰμὶ ἀπόστολος, ἀλλά γε ὑμῖν εἰμί· ἡ γὰρ σφραγὶς τῆς ἐμῆς ἀποστολῆς ὑμεῖς ἐστε ἐν Κυρίῳ. 

Κυριακή της Απόκρεω σήμερα, και κατά το επικρατούν έθος είναι η τελευταία ήμερα κατά την οποία κρεωφαγούμε, καθώς σε μία περίπου εβδομάδα αρχίζει η Μεγάλη Τεσσαρακοστή. Η περικοπή από την πρώτη προς Κορινθίους επιστολή του αποστόλου Παύλου, την οποία ακούσαμε, αναφέρεται μεν στο θέμα που είχε προκύψει την εποχή εκείνη,

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΞΑΝΘΗΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΘΕΩΡΙΟΥ.

«Η ΑΓΑΠΗ ΩΣ ΒΑΣΗ ΤΗΣ ΚΡΙΣΕΩΣ»

                   Μπροστά σέ μιά τρομερή ἀλλά καί δίκαιη σκηνή μᾶς τοποθετεῖ ἡ σημερινή εὐαγγελική περικοπή τῆς Κυριακῆς τῶν Ἀπόκρεω. Τήν ἀγαθότητα καί καλωσύνη τοῦ Θεοῦ μᾶς ὑπογραμμίσε ἡ παραβολή τῆς προηγούμενης Κυριακῆς μέ τήν εἰκόνα τοῦ Πατέρα πού γεμάτος στοργή ὑποδέχεται τό μετανιωμένο ἄσωτο παιδί του.  Ἡ καλωσύνη του ὅμως αὐτή δέν πρέπει νά μᾶς κάνει νά λησμονήσουμε καί τήν ἄλλη ὄψη του, τή δικαιοσύνη του ὡς Κριτοῦ, Κριτοῦ βέβαια πού δέν εἶναι αὐθαίρετος, ἀλλά ἀμείβει ἤ τιμωρεῖ τούς ἀνθρώπους ἀνάλογα μέ τά ἔργα τους.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΑΠΟΚΡΕΩ 15-2-2015

Σήμερα ὁ Ἀπόστολος Παῦλος μᾶς εἶπε: Ἀδελφοί, δὲν εἶναι οἱ τροφὲς ποὺ θὰ καθορίσουν τὴ θέση μας ἀπέναντι στὸν Θεό· οὔτε ἂν δὲν φᾶμε κάποιες ἀπ’ αὐτὲς, χάνουμε κάτι οὔτε ἂν φᾶμε, ἀποκτᾶμε κάτι παραπάνω. Προσέξτε, ὅμως, μήπως τὸ ἐλεύθερο αὐτὸ δικαίωμά σας γίνει αἰτία νὰ σκοντάψουν καὶ νὰ πέσουν ἐκεῖνοι ποὺ ἡ πίστη τοὺς εἶναι ἀδύνατη. Πράγματι, ἂν κάποιος, ἀπ’ αὐτοὺς δεῖ ἐσένα, ποὺ ἔχεις τὴ «γνώση», νὰ κάθεσαι στὸ τραπέζι ἑνὸς εἰδωλολατρικοῦ ναοῦ, ἡ συνείδησή του, ἀφοῦ αὐτὸς εἶναι ἀδύνατος, δὲν θὰ παρασυρθεῖ ἀπὸ τὸ παράδειγμά σου καὶ δὲν θὰ παρακινηθεῖ νὰ τρώει τὰ εἰδωλόθυτα;

ΣΧΕΔΙΑΣΜΑ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟΥ ΚΗΡΥΓΜΑΤΟΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΩΝ ΑΠΟΚΡΕΩ

«Όταν έλθη ο Υιός του ανθρώπου εν τη δόξη Αυτού…»
(Ματθ. 25, 31)

α. Την προηγουμένη Κυριακή η Εκκλησία μας διά της παραβολής του ασώτου τόνισε την αγάπη και τη φιλανθρωπία του Θεού ως βάση της μετανοίας του ανθρώπου. Στη σημερινή Κυριακή της παραβολής της κρίσεως τονίζει την άλλη όψη της αγάπης Του, τη δικαιοσύνη Του, η οποία βεβαίως κατανοούμενη πέρα από τις ανθρώπινες εκδοχές της θέτει όριο στις ανθρώπινες αυθαιρεσίες – ένα σταμάτημα του αέναου της αμαρτίας του - γιατί προκαλεί τον άνθρωπο να σκεφτεί ότι θα έλθει ώρα που θα δώσει λόγο για ό,τι έκανε, είπε, σκέφτηκε ακόμη στη ζωή αυτή που του δώρισε ο Δημιουργός. Πάνω σ’ αυτήν την ώρα της κρίσεως θα σταθούμε λίγο σήμερα,

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΑΠΟΚΡΕΩ (ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ)

«Απελεύσονται ούτοι εις κόλασιν αιώνιον, οι δε δίκαιοι εις ζωήν αιώνιον» (Ματθ. 25, 46)

 Το Ευαγγέλιο της κρίσεως που ακούγεται στην Εκκλησία μας την Κυριακή των Απόκρεω, αποτελεί την απάντηση στην ορμή μας για γνώση του αύριο: ο Θεός δεν μας άφησε αμάρτυρο το μέλλον∙ μας άνοιξε τα μάτια,  όχι όμως σε ό,τι συνιστά απλή περιέργεια ως προς την πορεία μας σ’ αυτόν τον κόσμο, αλλά σε ό,τι είναι καίριο και ουσιώδες, σε ό,τι δηλαδή είναι σωτηριώδες και αιώνιο. Ο Κύριος θα ξανάλθει, φωνάζει η Εκκλησία βασισμένη στα ίδια Του τα λόγια. Και θα ξανάλθει ένδοξα αυτή τη φορά «κρίναι ζώντας και νεκρούς», σε ώρα που κανείς δεν γνωρίζει.

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ
Κυριακή των Απόκρεω

Ματθ. 25, 31-46. (15/2/2015)
Εν ημέρα Κρίσεως
Για την Δεύτερη και ένδοξη παρουσία του Κυρίου Ιησού Χριστού κάνει λόγο το σημερινό Ευαγγελικό ανάγνωσμα, αγαπητοί μου, ένα ανάγνωσμα που είναι γνωστό ως η παραβολή της Μελλούσης Κρίσεως. Ο Κύριός μας, λίγο πριν ξεκινήσει την πορεία του εκουσίου Πάθους, προετοιμάζει τους ανθρώπους για την Κρίση με συγκεκριμένες παραβολικές αναφορές. Πριν το σημερινό ανάγνωσμα, είχαν προηγηθεί άλλες δύο σχετικές παραβολές εκείνη των δέκα παρθένων, στην οποία ο Χριστός εφιστά την ανάγκη εγρήγορσης και ετοιμότητας στους Χριστιανούς, για τη συνάντηση μαζί Του, αλλά και των ταλάντων, κατά την οποία τους καλεί να αξιοποιήσουν τα τάλαντα και τα χαρίσματα με τα οποία τους προίκισε η αγάπη του Θεού.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΑΠΟΚΡΕΩ
Απόστολος: Α ́ Κορ. η ́ 8–θ ́ 2
Ευαγγέλιον: Ματθ. κε’ 31–46
Κυριακή 15 Φεβρουαρίου 2015
Κυριακή της κρίσεως συνηθίζεται να ονομάζεται η σημερινή ημέρα εξ αιτίας της ευαγγελικής περικοπής, που διαβάζεται, αγαπητοί μου αδελφοί, και αναφέρεται στην Δευτέρα παρουσία του Κυρίου μας.
Τα Χριστούγεννα εορτάσαμε την ανάμνηση της ταπεινής ενανθρώπισης του Ιησού Χριστού, που ήρθε για τη σωτηρία μας. Έζησε ο Υιός του Θεού μαζί μας σαν τέλειος άνθρωπος, μας δίδαξε και μας παρότρυνε να ακολουθούμε τις εντολές Του.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΑΠΟΚΡΕΩ – 15 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2015
Ιερά Μητόπολις Σερβίων και Κοζάνης

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΑΠΟΚΡΕΩ

Μτθ. κε΄ 31-46

Σήμερα, ἀγαπητοί ἀδελφοί, εἶναι ἡ τρίτη Κυριακή τοῦ Τριωδίου. Τήν πρώτη Κυριακή εἴδαμε τό Θεό νά ἀκούει τήν προσευχή τοῦ ταπεινοῦ τελώνη καί νά τόν ἀνυψώνει. Τή δεύτερη εἴδαμε τό Θεό νά δέχεται τή μετάνοια τοῦ Ἀσώτου. Εἴδαμε ἕνα Θεό φιλάνθρωπο καί ἀγαθό. Σήμερα, Κυριακή τῆς Ἀπόκρεω ὁρίστηκε νά θυμόμαστε τήν κρίση τοῦ Θεοῦ, πού θά γίνει ὅταν θά ’ρθει ὁ Χριστός στή Δευτέρα Παρουσία. Γιατί πρέπει νά ξέρουμε ὅτι ὁ Θεός δέν εἶναι μόνο φιλάνθρωπος ἀλλά καί δίκαιος. Δέν εἶναι μόνο πατέρας ἀλλά καί κριτής.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΑΠΟΚΡΕΩ

(Μθ. 25, 31-46)

Τὴν πε­ρα­σμέ­νη Κυ­ρι­α­κὴ ἡ Ἐκ­κλη­σί­α, δι­ὰ τῆς πα­ρα­βο­λῆς τοῦ σε­σω­σμέ­νου ἀ­σώ­του, μνη­μό­νευ­ε τὴν ἀ­πε­ρί­γρα­πτη φι­λαν­θρω­πί­α τοῦ Θε­οῦ πρὸς ἐ­μᾶς. Τὴ ση­με­ρι­νὴ Κυ­ρι­α­κὴ μᾶς δι­δά­σκει πε­ρὶ τῆς μελ­λού­σης κρί­σε­ως τοῦ Θε­οῦ.

Τῆς κρί­σε­ως θὰ προ­η­γη­θεῖ ἡ ἔν­δο­ξη πα­ρου­σί­α τοῦ Κυ­ρί­ου, ὁ ὁ­ποῖ­ος συ­νο­δευ­ό­με­νος ἀ­πὸ τὶς στρα­τιὲς τῶν ἀγ­γε­λι­κῶν δυ­νά­με­ων θὰ κα­θί­σει «ἐ­πὶ θρό­νου δό­ξης αὐ­τοῦ».

Κυριακή 15 Φεβρουαρίου 2015

Τῆς Ἀπόκρεω

(Ματθαίου κε' 31-46.)

Ἀγαπητοί μου Ἀδελφοί,

Ἡ σημερινή Κυριακή, ὀνομάζεται Κυριακὴ τῆς Ἀπόκρεω. Εἶναι ἡ Κυριακή κατά τήν ὁποία ἀποκρεύουμε, τρῶμε δηλ. γιά τελευταία φορά κρέας πρίν τό Πάσχα. Στὴ διάρκεια τῆς ἑβδομάδας ποὺ ἀκολουθεῖ μέ μιὰ περιορισμένη νηστεία ἀποχῆς κρέατος, ἡ Ἐκκλησία ἀρχίζει νὰ μᾶς «προσαρμόζει» σιγά-σιγά στὴ μεγάλη προσπάθεια ποὺ θὰ ἀπαιτήσει ἀπὸ ἐμᾶς ἑπτὰ μέρες ἀργότερα, ὅταν θά ξεκινᾶ ἡ ἁγία καί μεγάλη Τεσσαρακοστή. Ἡ σταδιακή ἀποχή ἀπό τίς τροφές σκοπό ἔχει νά μᾶς ὠθήσει στήν ἀποχή ἀπό τήν ἁμαρτία καί τήν ἀπόκτηση τῶν ἀρετῶν.

 Άγιος Χαράλαμπος 10 Φεβρουαρίου Υπό Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Αντινόης κ.κ. ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΟΣ

 Των αγίων Μαρτύρων τα κατορθώµατα θαυµάστηκαν από τις ουράνιες Δυνάµεις, διότι ενώ κατοικούσαν σε θνητό σώµα, κατόρθωσαν να κατα­νικήσουν τον αόρατο εχθρό µε µοναδικά όπλα τη δύναµη του Σταυρού και τη Χάρη του Σωτήρα Χριστού. Στους αγώνες αυτούς των αγίων της Ορθόδοξής µας Εκκλησίας µοναδική σκέψη που κυριαρχούσε στο νου και στην καρδιά τους ήταν η αγάπη και η αφοσίωσή τους στο Σωτήρα Χριστό. Δριµύς ο χειµώ­νας, αλλά γλυκός ο Παράδεισος. Οι συνεχείς θλίψεις και δοκιµασίες σφυρη­λατούσαν τη ψυχή τους που εξαγνιζόταν µέσα στο καµίνι της Χάριτος του Παναγίου Πνεύµατος. Με την άκαµπτη επιµονή και ανδρεία, χωρίς ποτέ να αποθαρρύνονται, χωρίς να υποστείλλουν τη σηµαία και να ανακόπτουν τη συνέχεια του αγώνα, υπέστησαν τα φριχτά βασανιστήρια του µαρτυρίου για Χάρη της αληθινής εν Χριστώ Πίστεως.

 Ο Άγιος Χαράλαμπος και ένα σπουδαίο θαύμα του του Κωνσταντίνου Αθ. Οικονόμου

Ο Άγιος Χαράλαμπος και ένα σπουδαίο θαύμα του

του Κωνσταντίνου Αθ. Οικονόμου δασκάλου

Ο ΒΙΟΣ ΤΟΥ: Ο Άγιος Χαράλαμπος ήταν ιερέας στη Μαγνησία της Μ. Ασίας. Η ζωή του ήταν μία συνεχὴς υπηρεσία αφοσίωσης στο Χριστὸ και αγάπης προς τον πλησίον. Όταν το 198 ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Σεπτίμιος Σεβήρος εξαπέλυσε διωγμὸ κατὰ των Χριστιανών, ο έπαρχος Λουκιανὸς έφερε μπροστά του το Χαράλαμπο και τον απείλησε ότι θα τον βασάνιζε πολὺ σκληρά, για να αρνηθεῖ το Χριστό. Ο γέροντας λευίτης χαμογελώντας απάντησε: «Εμείς οι χριστιανοί, ειμαστε εξοικειωμένοι με τους αγώνες και τους πολέμους.

Κήρυγμα π. Θεοδώρου Ζήση στην Αποστολική περικοπή (Β΄Τιμ. 2, 1-10.

Κυριακή ΙΣΤ' Ματθαίου-  (Αγίου Χαραλάμπου)

Η Αποστολική περικοπή (Β΄Τιμ. 2, 1-10) ταιριάζει στη ζωή του Αγίου Χαραλάμπους καθώς παρουσιάζει τα γνωρίσματα του αγωνιστού ιερέως και επισκόπου. Γράφτηκε όταν ο Απόστολος Παύλος ήταν φυλακισμένος στην Ρώμη και θεωρούσε ότι η φυλάκισή του θα προκαλούσε απογοήτευση και αποθάρρυνση στους χριστιανούς.

Σε άλλη συνάφεια λέει στον Τιμόθεο ότι του γράφει για να του υπενθυμίσει ότι πρέπει να αναζωπυρώσει το χάρισμα του, το χάρισμα της ιεροσύνης, γιατί ο Θεός δεν μας έδωσε πνεύμα δειλίας αλλά δυνάμεως και αγάπης και σωφρονισμού.

 Ο Άγιος Χαράλαμπος † ΑΡΧΙΜ. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ Δ. ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΥ

Ο Άγιος Χαράλαμπος

Ο ιερεύς της Μαγνησίας

Ο Άγιος Χαράλαμπος ο Ιερομάρτυς και θαυματουργός, γεννήθηκε στην Μαγνησία το 90 μ.Χ. περίπου και μαρτύρησε στα χρόνια των μεγάλων διωγμών της Χριστιανοσύνης. Η Μαγνησία αυτή κατά πάσαν πιθανότητα ήτανε στη Θεσσαλία. Τα ερείπιά της σώζονται ακόμη κοντά στο χωριό που λέγεται «Μηλιές». Είχε το ευτύχημα να γεννηθή από γονείς ευσεβείς χριστιανούς που κρατούσανε την πίστι τους στο Χριστό με κίνδυνο της ζωής τους στους δύσκολους, αλλά ηρωικούς εκείνους χρόνους των διωγμών.

 ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ (10 Φεβρουαρίου) Πρωτ. π. Γεωργίου Παπαβαρνάβα

Ο άγιος Χαράλαμπος καταγόταν από την Μαγνησία της Μικράς Ασίας. Γεννήθηκε στα τέλη του 1ου αιώνα μ. Χ. και μαρτύρησε σε ηλικία 113 ετών. Όταν ξέσπασε διωγμός εναντίον των Χριστιανών, στα χρόνια του Σεπτιμίου Σεβήρου, κάποια πνευματικά τέκνα του αγίου Χαραλάμπους προσπάθησαν να τον πείσουν να φύγη, για να μη συλληφθή. Εκείνος, φυσικά, αρνήθηκε, γιατί είναι αδύνατο στον καλό ποιμένα να εγκαταλείψη το ποίμνιό του την ώρα του κινδύνου και γιατί ήταν έτοιμος κάθε στιγμή για την ομολογία και το μαρτύριο. Συνελήφθη και βασανίσθηκε απάνθρωπα, αλλά αντιμετώπισε τα φρικτά βασανιστήρια με θαυμαστή ανδρεία, αφού προηγουμένως ομολόγησε με παρρησία την πίστη του.

 Μνήμη Αγίου Χαραλάμπους (10 Φεβρουαρίου) Τα της Πίστεως κατορθώματα π. Χερουβείμ Βελέτζας

Όταν μελετάμε τις διηγήσεις των μαρτυρίων που με καρτερικότητα υπέμειναν οι άγιοι Μάρτυρες της Αγίας μας Εκκλησίας δύο κυρίως πράγματα μας προξενούν την μεγαλύτερη έκπληξη: η ακράδαντη πίστη τους στον Θεό και η άκαμπτη γενναιότητα απέναντι στα ποικίλα βασανιστήρια που μηχανεύονταν τα πολυμήχανα μυαλά των διωκτών του Χριστιανισμού. Ίσως κανείς προτάξει την νεότητα και το ενθουσιώδες του χαρακτήρα που την διακρίνει, ως αιτία αυτής της σθεναρής στάσεως των, νέων συνήθως, Μαρτύρων. Όμως το παράδειγμα αγίων όπως του Αγίου Χαραλάμπους, που τιμάμε την μνήμη του στις 10 Φεβρουαρίου, διαψεύδει κάθε τέτοια θεωρία.

 Του αγίου Χαραλάμπους (10 Φεβρουαρίου)

"Κακοπάθησον ουν ως καλός στρατιώτης Ιησού Χριστού". Αυτά τα λόγια παραγγέλει ο απόστολος Παύλος στην ποιμαντική επιστολή του προς τον πρεσβύτερο της Εφέσου και απόστολο Τιμόθεο. "Να κακοπαθήσει ως καλός στρατιώτης του Ιησού Χριστού". Η κακοπάθεια, βέβαια, και ο βίος των διωγμών και των θλίψεων, η επιλογή της θυσίας, η ίδια η έννοια του στρατιώτη, είναι για μας τους λογικούς ανθρώπους, ταυτόσημη μιας νεαρής ηλικίας, όπου ο άνθρωπος βρίσκεται στην ακμή της δύναμης του και στην ισχύ του ζήλου του, για ιεραποστολή και αυτοθυσία. Και όμως, η πραγματικότητα των συναξαρίων μας διαψεύδει. Είναι και τα γερατειά μάρτυρες ομολογίας στα πρόσωπα πολλών αγίων και μάλιστα του γηραιού ιερομάρτυρα Χαραλάμπους , πόυ μαρτύρησε για τον Χριστό σε ηλικία 113 ετών!

 Αγίου Χαραλάμπους (10 Φεβρουαρίου) Η θαυματουργική πίστις του +Σεβασμιωτάτου πρώην Μητροπολίτου Φλωρίνης Αυγουστίνου

από το βιβλίο του «Μυρίπνοα άνθη»

Σ'  αυτό το  κήρυγμα,  αγαπητοί,  θα  μιλήσουμε  για κάποιο     μεγάλο    μάρτυρα της πίστεως  μας, πού  φέρνει στη μνήμη μας τα αγιασμένα -μέρη της Μικράς Ασίας,   έχει οπού  επί αιώνες μέχρι το 1922 υπήρχε  ένας ολόκληρος χριστιανικός κόσμος.

Μικρά Ασία,  αλησμόνητη χώρα!  Όπου κι  αν σκάψη κανείς, θα βρη κόκκαλα ηρώων, λείψανα αγίων, σταυρούς και εικονίσματα και ερείπια από εκκλησιές και μοναστήρια. Όλα τώρα έχουν χαθή και όσοι κατάγονται από τα μέρη αυτά κι ήρθαν στην Ελλάδα, με συγκίνησι θυμούνται τις χαμένες πατρίδες, πού γέννησαν τόσους ήρωες και μάρτυρες όσους καμμιά άλλη χριστιανική χώρα. Ένας από τους μάρτυρες αυτούς είναι κι ο άγιος Χαράλαμπος, που τον γιορτάζουμε στις 10 Φεβρουαρίου. Γι΄ αυτόν θα μιλήσουμε, γιατί ο βίος του δείχνει, πόσο μεγάλη είναι η δύναμις της πίστεως που διδάσκει το Ευαγγέλιο.

Κυριακή ΙZ΄ Λουκά -«Οὐκ οἴδατε ὅτι τὸ σῶμα ὑμῶν ναὸς τοῦ ἐν ὑμῖν Ἁγίου Πνεύματός ἐστιν;»
Ἀπόστολος: Α´ Κορ. στ΄ 12 – 20
Εὐαγγέλιον: Λουκ. ιε´ 11 – 32
Ἦχος β´– Ἑωθινόν: Β´
«Οὐκ οἴδατε ὅτι τὸ σῶμα ὑμῶν ναὸς τοῦ ἐν ὑμῖν Ἁγίου Πνεύματός ἐστιν;»
Τὸ ὅτι ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ εἶναι πάντοτε ἐπίκαιρος, αὐτὸ ἐπιβεβαιώνεται καθημερινῶς ἀπ᾽ ἀρχῆς ἕως καὶ σήμερα καὶ τοῦτο θὰ ἐπαναλαμβάνεται διά παντός. Δύο βασικὰ εἶναι τὰ θέματα ποὺ στοὺς λίγους αὐτοὺς στίχους ἀναπτύσσει στοὺς Κορινθίους καὶ δι᾽ αὐτῶν σὲ ὅλους τοὺς πιστοὺς μέσῳ τῆς ἀποκαλυπτικῆς διαχρονικότητος.

Κυριακή ΙZ΄ Λουκά – Η παραβολή του Ασώτου
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: Α´ Κορ. στ΄ 12 – 20
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ: Λουκ. ιε´ 11 – 32
Ἦχος β´– Ἑωθινόν: Β´
Η ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΟΥ ΑΣΩΤΟΥ
1. Τὸ φοβερὸ δράμα τῆς ἁμαρτίας
   Ἡ παραβολὴ τοῦ Ἀσώτου ποὺ ἀναγινώσκεται σήμερα, μᾶς εἶναι πολὺ γνω­στή, διότι ὄχι μόνο τὴν ἀκοῦμε κάθε χρόνο τέτοια μέρα, ἀλλὰ κυρίως διότι ἡ ἱστορία ποὺ περιγράφει ἀποτελεῖ τὴν προσωπικὴ ἱστορία τοῦ καθενός μας: τὸ δράμα τοῦ ἀνθρωπίνου γένους ποὺ ξεκινᾶ ἀπὸ τὴ μέρα τῆς πτώσεώς του.

Κυριακή του Ασώτου π. Γεώργιος Παπαθεοδώρου

Πως τον έλεγαν τον άσωτο υιό; Ανώνυμο τον άφησε ο Κύριος. Γιατί; Για δύο λόγους. Ο ένας. Δεν θέλει να διαπομπεύσει τον άσωτο. Ήταν βέβαια άσωτος ο νέος. Είμαστε έτοιμοι να τον εντοπίσουμε. Κάποιος νέος ήταν νέος αντάρτης, νέος αυθάδης, νέος έξαλλος, νέος αναρχικός. Ίσως να θέλουμε και να τον λιθοβολήσουμε αυτό τον νέο, κάθε νέο, που έχει παραστρατήσει. Φανταστείτε εκατό ανθρώπους να σπρώχνουν ένα νέο αγόρι στον γκρεμό.  Μόλις φθάνουν στο χείλος, αντί να το λυπηθούν, αντί να κάνουν κάποια τελευταία προσπάθεια να τον συγκρατήσουν, αυτοί με όλη τους την δύναμη δίνουν μια σπρωξιά και το αγόρι πέφτει στον γκρεμό και τσακίζεται. Και αντί να συναισθανθούν αυτοί οι εκατό το έγκλημά τους, βλέπουν το αγόρι τσακισμένο και από πάνω το βρίζουν και του ρίχνουν πέτρες.

ΚΥΡΙΑΚΗ 8 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟY 2015 - ΙZ΄ ΛΟΥΚΑ ΤΟΥ ΑΣΩΤΟΥ

(Λουκ. ιε΄ 11-32)

(Α΄Κορ. στ΄ 12-20)

 Τα φιλάνθρωπα σπλάχνα

«Νεκρός ήν και ανέζησε…»

Η γνωστή και τόσο ζωντανή παραβολή του Ασώτου Υιού αναδεικνύει μέσα από το περιεχόμενό της τα φιλάνθρωπα σπλάχνα του Θεού, στα οποία μπορεί ν’ αναπαυθεί ο άνθρωπος όσο κι αν έχει ξεπέσει, όσο χαμηλά κι αν έχει βρεθεί. Η στάση του νεώτερου υιού αλλά κυρίως του Πατέρα, δίνουν τη δυνατότητα στον άνθρωπο να εντρυφήσει μέσα από το χρυσορυχείο του ευαγγελικού λόγου και να αντλήσει βαθύτερα μηνύματα που αποκαλύπτουν τη ζωή στην αυθεντικότερη διάστασή της.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΑΣΩΤΟΥ

(Λκ. 15, 11-32)

Οἱ Γραμ­μα­τεῖς καὶ οἱ Φα­ρι­σαῖ­οι γόγ­γυ­ζαν γιὰ τὴν ἐ­πι­εί­κει­α καὶ φι­λαν­θρω­πί­α τοῦ Κυ­ρί­ου πρὸς τοὺς πά­σης φύ­σε­ως ἁ­μαρ­τω­λούς, οἱ ὁ­ποῖ­οι τὸν πλη­σί­α­ζαν ἐν με­τα­νοί­ᾳ. Καὶ ἐ­νῶ οἱ «ἄγ­γε­λοι χαί­ρου­σι ἐ­πὶ ἑνὶ ἁ­μαρ­τω­λῷ με­τα­νο­οῦν­τι», οἱ ὑ­πε­ρή­φα­νοι καὶ αὐ­το­δι­και­ω­μέ­νοι Γραμ­μα­τεῖς καὶ Φα­ρι­σαῖ­οι, οἱ ὑ­πο­δου­λω­μέ­νοι στὴν οἴ­η­ση καὶ τὴ φι­λαρ­γυ­ρί­α, ἀρ­νοῦν­ταν νὰ δε­χθοῦν τὴ με­τά­νοι­α τῶν ἀν­θρώ­πων καὶ πε­ρι­γε­λοῦ­σαν τὸν θεῖ­ο λό­γο.

Κυριακή 8 Φεβρουαρίου 2015

Τοῦ Ἀσώτου

(Λουκ. ιε΄ 11-32)

Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,

Ἀκούσαμε τήν περασμένη Κυριακή γιά τήν ταπεινή προσευχή, ἡ ὁποία σέ συνδυασμό μέ τήν ἐπίγνωση τῆς ἁμαρτίας, θέτει τόν ἄνθρωπο στή διαδικασία τῆς μετάνοιας καί στό νά ἐμπιστεύεται τήν ζωή του στό Θεό.

Καί σήμερα, ἀκούγοντας τήν παραβολή τοῦἀσώτου υἱοῦ ἤ τοῦ εὐσπλάγχνου Πατρός, ὅπως πολλοί τήν ἀποκαλοῦν, συνειδητοποιοῦμε αὐτή τήν μεγάλη ἀλήθεια.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΑΣΩΤΟΥ (ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ)

«᾽Αναστάς πορεύσομαι πρός τόν πατέρα μου» (Λουκ. 15, 18)

 Είναι τρομερή η ενέργεια που περικλείει η παραβολή του ασώτου, το ευαγγελικό ανάγνωσμα της ομώνυμης Κυριακής, η οποία αποτελεί το δεύτερο σκαλοπάτι της εισόδου μας στο ευλογημένο Τριώδιο. Κι αυτό γιατί προεκτείνει τη δυναμική της μετάνοιας, που τόνισε η προηγουμένη Κυριακή με την παραβολή του Τελώνου και του Φαρισαίου, ως εκείνης της εσωτερικής αλλαγής του ανθρώπου, η οποία δίνει την ώθηση για πραγματική σχέση με τον Θεό Πατέρα.

ΣΧΕΔΙΑΣΜΑ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟΥ ΚΗΡΥΓΜΑΤΟΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΟΥ ΑΣΩΤΟΥ

«Ούτος ο υιός μου νεκρός ην και ανέζησε και απολωλώς και ευρέθη» (Λουκ. 15, 24).

α. Η παραβολή του ασώτου θεωρείται ως ένα από τα σημαντικότερα κείμενα της Καινής Διαθήκης δεδομένου ότι 1) φανερώνει το ποιος είναι ο Θεός που απεκάλυψε ο Κύριος Ιησούς Χριστός (στο πρόσωπο του πατέρα της παραβολής βλέπουμε τον Ουράνιο Πατέρα μας), 2) δείχνει την κατάσταση του ανθρώπου προ Χριστού και μετά Χριστόν, κι ακόμη την κατάσταση του ανθρώπου έστω και μετά Χριστόν ανάλογα με τη σχέση την οποία έχει με Εκείνον: μακριά ή κοντά Του.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΑΣΩΤΟΥ (ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ)

῾Πάντα μοι ἔξεστιν, ἀλλ᾽ οὐ πάντα συμφέρει᾽ (Α´ Κορ. 6, 12)

α. Δεύτερη Κυριακή προετοιμασίας μας γιά τήν Μεγάλη Σαρακοστή μέ τήν παραβολή τοῦ ἀσώτου καί τό ἀντίστοιχο πρός αὐτήν ἀποστολικό ἀνάγνωσμα: ὁ ἄσωτος προβάλλεται ὡς παράδειγμα μετανοίας καί ἐπιστροφῆς στόν Θεό - ὅ,τι συνιστᾶ τό νόημα τῆς Σαρακοστῆς προκειμένου νά βροῦμε καί πάλι τόν ἀληθινό καί αὐθεντικό ἑαυτό μας τόν ὁποῖο χάνουμε μέ τίς πολυποίκιλες ἁμαρτίες μας· τό ἀνάγνωσμα  ἀπό τήν Α´ πρός Κορινθίους ἐπιστολή τοῦ ἀποστόλου Παύλου ἀποτελεῖ ὑπομνηματισμό αὐτῆς τῆς ζωῆς τοῦ ἀσώτου. Τί τονίζει ὁ ἀπόστολος;

ΣΧΕΔΙΑΣΜΑ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟΥ ΚΗΡΥΓΜΑΤΟΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΟΥ ΑΣΩΤΟΥ

«Ουκ  οίδατε ότι το σώμα υμών ναός του εν υμίν αγίου Πνεύματός εστιν, ου έχετε από Θεού, και ουκ εστέ εαυτών;» (Α΄ Κορ. 6, 19).
α. Τη σημαντικότερη ανθρωπολογική αλήθεια θίγει το αποστολικό ανάγνωσμα της Α΄ προς Κορινθίους επιστολής του αποστόλου Παύλου της Κυριακής του Ασώτου: μετά τον ερχομό του Κυρίου η ύπαρξή μας όλη, η ψυχή και το σώμα μας, δεν ανήκουν πια σ’ εμάς, αλλά σ’ Εκείνον, που σημαίνει ότι μόνο εν Χριστώ πια βρίσκουμε τον εαυτό μας και το νόημα της ζωής μας.

ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ Κυ­ρια­κὴ τοῦ Ἀσώτου
8 Φεβρου­α­ρί­ου 2015
Α΄ Κορινθ. στ΄ 12-20
«Πάντα μοι ἔξεστιν, ἀλλ’ οὐ πάντα συμφέρει». (Α΄ Κορινθ. στ΄ 12)

Ὅλα ἔχω ἐξουσία νά τά κάνω ἀλλά ὅλα δέν συμφέρουν. Ὅλα ἐπιτρέπεται νά τά κάνω, ἀλλά ἐγώ δέν θά ἐξουσιαστῶ, δέν θά γίνω δοῦλος σέ κανένα, μᾶς λέει, ἀδελφοί μου, ὁ ἀπόστολος Παῦλος, στήν Α΄ πρός Κορινθίους ἐπιστολή. Ὅλα ἔχω ἐξουσία νά τά κάνω, καί τά καλά καί τά ἄσχημα, καί τά μικρά καί τά μεγάλα.

Κυριακή του Ασώτου (8-2-1015) 

Τὰ σώματα ὑμῶν μέλη Χριστοῦ ἐστιν Α' Κορ. 6.12-20 

Ἀδελφοί, πάντα μοι ἔξεστιν, ἀλλ᾽ οὐ πάντα συμφέρει· πάντα μοι ἔξεστιν, ἀλλ᾽ οὐκ ἐγὼ ἐξουσιασθήσομαι ὑπό τινος. Τὰ βρώματα τῇ κοιλίᾳ καὶ ἡ κοιλία τοῖς βρώμασιν· ὁ δὲ Θεὸς καὶ ταύτην καὶ ταῦτα καταργήσει. Τὸ δὲ σῶμα οὐ τῇ πορνείᾳ, ἀλλὰ τῷ Κυρίῳ, καὶ ὁ Κύριος τῷ σώματι· ὁ δὲ Θεὸς καὶ τὸν Κύριον ἤγειρε καὶ ἡμᾶς ἐξεγερεῖ διὰ τῆς δυνάμεως αὐτοῦ. Οὐκ οἴδατε ὅτι τὰ σώματα ὑμῶν μέλη Χριστοῦ ἐστιν; Ἄρα οὖν τὰ μέλη τοῦ Χριστοῦ ποιήσω πόρνης μέλη; Μὴ γένοιτο. Ἢ οὐκ οἴδατε ὅτι ὁ κολλώμενος τῇ πόρνῃ ἓν σῶμά ἐστιν; Ἔσονται γάρ, φησίν, οἱ δύο εἰς σάρκα μίαν· ὁ δὲ κολλώμενος τῷ Κυρίῳ ἓν πνεῦμά ἐστι. φεύγετε τὴν πορνείαν. Πᾶν ἁμάρτημα ὃ ἐὰν ποιήσῃ ἄνθρωπος ἐκτὸς τοῦ σώματός ἐστιν· ὁ δὲ πορνεύων εἰς τὸ ἴδιον σῶμα ἁμαρτάνει. Ἢ οὐκ οἴδατε ὅτι τὸ σῶμα ὑμῶν ναὸς τοῦ ἐν ὑμῖν ῾Αγίου Πνεύματός ἐστιν, οὗ ἔχετε ἀπὸ Θεοῦ, καὶ οὐκ ἐστὲ ἑαυτῶν; ἠγοράσθητε γὰρ τιμῆς· δοξάσατε δὴ τὸν Θεὸν ἐν τῷ σώματι ὑμῶν καὶ ἐν τῶ πνεύματι ὑμῶν, ἅτινά ἐστι τοῦ Θεοῦ. 

Η σημερινή Κυριακή αποτελεί την δεύτερη από τις Κυριακές με τις οποίες ξεκινά η ευλογημένη περίοδος του Τριωδίου, του οποίου βέβαια κεντρικός πυρήνας είναι η Μεγάλη Τεσσαρακοστή και αποκορύφωμά της η Αγία και Μεγάλη Εβδομάδα των Παθών του Κυρίου μας.

"Η παραβολή του Ασώτου"

(π. Ἀντώνιος Ρωμαίος)

H παραβολή αὐτή εἶναι ἡ διατύπωση τῆς πιό μεγάλης καί τῆς πιό ὁλοκληρωμένης καμπύλης πού διαγράφει ἡ ἀνθρώπινη ἀσωτεία.

Μέσα σ' αὐτήν τήν παραβολή ὁ Κύριος μᾶς δίνει νά κατανοήσουμε ὅλες τίς συντεταγμένες τῆς ἀνθρώπινης ἀσωτείας. Καί ὁ πρῶτος υἱός ὁ νεώτερος, θά μπορούσαμε νά ποῦμε ὅτι εἶναι τό σύμβολο τῆς ὁρατῆς, τῆς ἐμφανοῦς ἀσωτείας, ἐνῶ ὁ πρεσβύτερος υἱός εἶναι τό σύμβολο τῆς ἀφανοῦς ἀσωτείας.

 Ἡ μεγάλη ἀγάπη τοῦ Θεοῦ γιὰ τὸν ἄνθρωπο (Κυριακή του Ασώτου)

Ἰωὴλ Φραγκάκος (Μητροπολίτης Ἐδέσσης, Πέλλης καί Ἀλμωπίας)

‹‹Ὠργίσθη δὲ καὶ οὐκ ἤθελεν εἰσελθεῖν››
Ἡ παραβολὴ τοῦ ἀσώτου, ποὺ διαβάζεται σήμερα στὶς Ἐκκλησίες, χαρακτηρίζεται ἀπὸ τοὺς ἑρμηνευτὲς ὡς ἕνα μαργαριτάρι ἀνάμεσα στὶς παραβολὲς ἢ ὡς Εὐαγγέλιο ἀνάμεσα στὸ Εὐαγγέλιο. Μερικοὶ τὴν ὀνομάζουν παραβολὴ τοῦ πρεσβύτερου (μεγαλύτερου) υἱοῦ. Πράγματι, χαρακτηριστικὴ εἶναι ἡ στάση τοῦ πρεσβύτερου υἱοῦ, ὅταν ἦλθε στὸ σπίτι καὶ πληροφορήθηκε τὴν ἐπιστροφὴ τοῦ νεότερου ἀδελφοῦ του.Δὲν ἤθελε νὰ μπεῖ καὶ κατηγοροῦσε τὸν πατέρα του ὅτι τάχα τὸν ἀδικεῖ. Ἡ κατηγορία ἑστιαζόταν στὸ ὅτι αὐτὸς δούλευε νύχτα καὶ ἡμέρα καὶ δὲν ἀμειβόταν ἐπαρκῶς, σὲ ἀντίθεση μὲ τὸν ἄσωτο υἱὸ ποὺ ἔφαγε τὸ βίο του μετὰ πορνῶν, καὶ στὸ τέλος, ὅταν γύρισε, ἔτυχε καὶ καλῆς ὑποδοχῆς. Ἂς δοῦμε τὸν πρεσβύτερο υἱὸ τῆς παραβολῆς.

 π.Νικόλαος Λουδοβίκος: Κυριακή του Ασώτου

Στην Ευαγγελική περικοπή της Κυριακής του Ασώτου
π. Νικόλαος Λουδοβίκος

Νομίζω πώς ἀπό τό σημερινό Εὐαγγέλιο μποροῦμε νά καταλάβουμε, μελετώντας προσεκτικά, πώς ἡ μόνη χαρά τοῦ ἀνθρώπου, ἡ μεγάλη χαρά, ἀπό τήν ὁποία πηγάζουν ὅλες οἱ χαρές, ἡ χαρά ἡ μόνη τοῦ ἀνθρώπου, εἶναι ὁ Θεός. Γι᾿ αὐτό καί ἡ Ἐκκλησία μας καταλάμπεται ἀπό αὐτήν τή χαρά.

Κυριακή του σεσωσμένου Ασώτου -Μιχαήλ Τσακιράκης

Θα γίνει κάποτε λιμός όχι πείνα για φαγητό αλλά λιμός του ακούσαι λόγον Κυρίου. Είναι ο λιμός στέρηση αλλά και συγχρόνως όρεξη για αναγκαία τροφή. Υπάρχει όμως στην ανθρώπινη ζωή κάτι ακόμα χειρότερο και αθλιότερο κι από την πείνα σημειώνει σα σήμερα ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς: όταν δηλαδή κάποιος ενώ στερείται τ’ αναγκαία για τη σωτηρία του δεν έχει συναίσθηση της συφοράς του επειδή δεν έχει όρεξη να σωθεί.

αρχιμανδρίτης Ζαχαρίας Ζάχαρου: "Ο άνθρωπος έρχεται εις εαυτόν" (Κυριακή του Ασώτου)


Η Εκκλησία, προκειμένου να μας ενθαρρύνει στην πορεία της αναγεννήσεώς μας, μας δίδει την ευκαιρία να μελετήσουμε την παραβολή του ασώτου υιού λίγο πριν τη Μεγάλη Τεσσαρακοστή.

Πρόθεσή της είναι να καταδείξει ότι, όσο σκληρός και αν είναι ο αγώνας μας, η απόγνωση δεν έχει θέση στην εν Χριστώ ζωή. Έχουμε απόλυτη εμπιστοσύνη στον ουράνιο Πατέρα, ο Οποίος μας αναζητεί και μας αναμένει με ανοιχτές αγκάλες. Όχι απλώς μας παρακολουθεί από μακριά, αλλά σπεύδει ακόμη και να μας συναντήσει, επιποθώντας να μας οδηγήσει στη Βασιλεία Του.

«ΣΥΝΕΚΔΗΜΟΙ  ΤΟΥ  ΑΣΩΤΟΥ»
(Λουκά ΙΕ΄ 11-32)
Δεν υπάρχει άνθρωπος που θα μελετήσει την Παραβολή του Ασώτου Υιού και δεν θα αισθανθεί συγκίνηση μέσα στην καρδιά του. Και έχει μεγάλη δόση αληθείας αυτού που έχει λεχθεί για την παραβολή αυτή, ότι, εάν υποθετικώς, ολόκληρο το Ευαγγέλιο χανόταν, και μόνο αυτό το κείμενο της επιστροφής του Ασώτου θα παρέμενε, αυτό και μόνο θα ήταν δυνατόν να το αναπληρώσει.

Η ΥΠΑΠΑΝΤΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΚΑΙ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΟΣ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ (2 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ)

«Αφού πέρασαν σαράντα ημέρες, μετά τη σωτήρια ενανθρώπηση του Κυρίου, τη γέννησή Του άνευ ανδρός από την αγία αειπάρθενο Μαρία, κατά τη σεβασμιότατη αυτή ημέρα, η πάναγνη Μητέρα Του και ο δίκαιος Ιωσήφ έφεραν τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό στο Ιερό, σύμφωνα με τη συνήθεια του  σκιώδους και νομικού γράμματος, του Μωσαϊκού Νόμου. Τότε και ο γηραιός  και πρεσβύτης Συμεών, που είχε δεχθεί ως χρησμό από το Άγιο Πνεύμα ότι δεν θα πεθάνει, πριν να δει τον Χριστό Κυρίου, δέχτηκε αυτόν στην αγκαλιά του, και αφού ευχαρίστησε και ομολόγησε τον Θεό, φώναξε: «Νυν απολύεις τον δούλον σου, Δέσποτα, κατά το ρήμα Σου»: τώρα μπορείς να πάρεις τον δούλο σου, Κύριε, ειρηνικά. Και μετά, γεμάτος χαρά, έφυγε από τη ζωή αυτή, ανταλλάσσοντας τα επίγεια με τα ουράνια και αιώνια. Η σύναξη αυτή τελείται στον σεβάσμιο Ναό της αχράντου Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και αειπαρθένου Μαρίας, που βρίσκεται στις Βλαχέρνες».