Ἀρχιμανδρίτου τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου Θωμᾶ Ἀνδρέου Πρωτοσυγκέλλου Ι.Μ. Ἰωαννίνων
“Σήμερα θά μείνω μαζί σου...»”
Τά ἱερά κείμενα τῶν εὐαγγελίων εἶναι γεμάτα ἀπό περιπτώσεις ἁμαρτωλῶν ἀνθρώπων πού πρωταγωνιστοῦν σέ αὐτά. Μετανιωμένων ἁμαρτωλῶν πού ἀναζήτησαν καί βρῆκαν τήν λύτρωση, τήν φιλανθρωπία καί τό ἔλεος στό πρόσωπο Ἐκείνου πού ποτέ δέν ἀπέστρεψε τό βλέμμα Του ἀπό τόν ἄνθρωπο!
Μιά ἀκριβῶς τέτοια περίπτωση, μεταξύ ἄλλων, μᾶς περιγράφει ὁ εὐαγγελιστής Λουκᾶς. Εἶναι ἡ περίπτωση τοῦ Ζακχαίου, ἑνός τελώνη τῆς ἐποχῆς ἐκείνης. Δέν ἦταν ἕνας ἁπλός ὑπάλληλος ὁ Ζακχαῖος, ἦταν προεστός στήν Ἱεριχῶ, γνωστός γιά τούς ἀθέμιτους τρόπους μέ τούς ὁποίους εἶχε πλουτίσει στήν ζωή του. Ἄνθρωπος χωρίς συναισθήματα γιά τούς ἄλλους, μέ μοναδικό του ἐνδιαφέρον τόν προσωπικό πλουτισμό!