Κυριακή της Σαμαρείτιδος: Ομιλία περί προορισμού (Αρχιεπίσκοπος Αστραχάν και Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)

– Εάν ο Θεός σε εκείνους που θέλει δίνει το έλεός του (όπως στην Σαμαρείτιδα) και ετοιμάζει αυτούς για την αιώνιον ζωήν και αυτούς που θέλει τους καθιστά άξιους απωλείας, τί νόημα έχει να αντισταθεί κανείς σε αυτό το θέλημά Του;

– Εάν ο Θεός δίδει την αγαθήν θέλησιν και τα καλά έργα, γιατί μετά ρωτάει αν θέλει ο άνθρωπος; Πώς αυτά συμφωνούν;

– Μα αν η σωτηρία μου ή η απώλειά μου είναι προορισμένη από τον Θεόν, τότε γιατί να μεριμνώ για την σωτηρία της ψυχής μου;

Ερμηνεία εις το κατά Ιωάννην ευαγγέλιον της Κυριακής της Σαμαρείτιδος (Αρχιεπίσκοπος Αστραχάν και Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)

– Τι μας διδάσκει ο κόπος και η δίψα που ένιωσε ο Ιησούς από την οδοιπορία;

– Η σωτηρία των ανθρώπων γίνεται κατά θεία πρόνοια.

– Τι μας διδάσκει το γεγονός ότι οι μαθητές του Ιησού είχαν πάει να αγοράσουν τροφές;

– Πώς γνώριζε η Σαμαρείτιδα ότι ο Κύριος ήταν Ιουδαίος;

– Από νόμο ή συνήθεια οι Ιουδαίοι δεν συναναστρέφονταν τους Σαμαρείτες; Κι αν το απαγόρευε ο νόμος, τότε πώς ο Ιησούς μίλησε στην Σαμαρείτιδα;

– Ποια είναι η δωρεά του Θεού και ποιο το ύδωρ το ζων;

Αποστολικό ανάγνωσμα Κυριακής της Σαμαρείτιδος: Ομιλία περί του τί δηλοί το όνομα Χριστιανός (Αρχιεπίσκοπος Αστραχάν και Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)

(Πράξ. 11, 19-30)

– Πότε ονομάστηκαν Χριστιανοί οι πιστεύσαντες στον Χριστό;

– Γιατί εδόθη αυτό το όνομα; Και πόσο σπουδαίο είναι αυτό για κάθε Χριστιανό;

– Ο άνθρωπος πριν την πτώση του έλαβε δύο εξουσίες από τον Δημιουργό του. Βασιλέας της κτίσεως και των παθών κύριος.

– Με την σταύρωση και την ανάστασή Του ο Χριστός επανέφερε στο αρχαίο αξίωμα τον άνθρωπο που είχε απωλέσει μετά την πτώση του. 

Αποστολικό Ανάγνωσμα: Ερμηνεία εις τας πράξεις των Αποστόλων, τας αναγινωσκομένας την Κυριακή της Σαμαρείτιδος (Αρχιεπίσκοπος Αστραχάν και Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)

(Πράξ. 11, 19-30)

– Γιατί οι Απόστολοι προτιμούσαν αρχικά να κηρύξουν το Ευαγγέλιον στο γένος των Ιουδαίων;

– Γιατί επελέγη ο Βαρνάβας για να πάει να κηρύξει την πίστη στην Αντιόχεια;

– Γιατί ο Βαρνάβας παρότι ο αριθμός των πιστών μεγάλωνε συνεχώς, αναζήτησε βοήθεια στον Παύλο;

– Ποιός ονόμασε (και σε ποιόν τόπο) για πρώτη φορά όσους επίστευαν στον Χριστό, χριστιανούς;

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

Στὸ φρέαρ τοῦ Ἰακὼβ

Εὐαγγελικὸ Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 26 Μαΐου 2019, τῆς Σαμαρείτιδος (Ἰωάν. δ΄ 5-42)

1. «Ἂν γνώριζες…»

Αὐτὲς τὶς ἡμέρες γιορτάζουμε τὴν ἑορ­τὴ τῆς Μεσοπεντηκοστῆς, στὴν ὁ­ποία τονίζεται ἡ πνευματικὴ δίψα τοῦ ἀνθρώπου, ἡ δίψα του γιὰ τὴν ἀλήθεια, τὴν ἀθανασία… Τονίζεται ἀκόμη καὶ τὸ ὅτι ὁ Κύριος Ἰησοῦς εἶναι ἡ πηγὴ τῆς Σοφίας καὶ ὁ Χορηγὸς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος στοὺς ἀνθρώπους, μὲ τὴν Χάρι τοῦ Ὁποίου καὶ μόνο ἱκανοποιεῖται αὐτὴ ἡ δίψα.

Μέσα λοιπὸν στὴν ἀτμόσφαιρα τῆς Μεσοπεντηκοστῆς, ἡ Ἐκκλησία ὅρισε νὰ ἀκοῦμε κατὰ τὴ σημερινὴ Κυριακὴ τὴν περικοπὴ τῆς Σαμαρείτιδος, καθὼς περιέχει παρόμοια νοήματα.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

Τὸ χάρισμα τῆς παρακλήσεως

Ἀποστολικὸ Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 26 Μαΐου 2019, τῆς Σαμαρείτιδος (Πράξ. ια΄ 19-30)

«Παρεκάλει πάντας τῇ προθέσει τῆς καρδίας προσμένειν τῷ Κυρίῳ»

Ὅταν γιὰ πρώτη φορὰ κηρύχθηκε τὸ Εὐαγγέλιο στὴν Ἀντιόχεια, τὰ ἀποτελέσματα ἦταν ἐντυπωσιακά. Ὁ ἀριθμὸς τῶν Χριστιανῶν καθημερινὰ αὐξανόταν. Ἡ θαυμαστὴ καὶ πλούσια αὐτὴ καρποφορία τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ ἔγινε γνωστὴ στὴν Ἐκκλησία τῶν Ἱεροσολύμων, ἡ ὁποία ἔστειλε τὸν ἀπόστολο Βαρνάβα νὰ ἐπισκεφθεῖ τὴ νεοσύστατη Ἐκκλησία, γιὰ νὰ στηρίξει τοὺς πρώτους ἐκεῖ Χριστιανούς. Πράγματι, πῆγε στὴν Ἀντιόχεια ὁ ἅγιος Ἀπόστολος καὶ ἀφοῦ εἶδε μὲ πολλὴ χαρὰ τὸ πλῆθος τῶν Χριστιανῶν «παρεκάλει πάντας τῇ προθέσει τῆς καρδίας προσμένειν τῷ Κυ­ρίῳ»· προέτρεπε ὅλους νὰ μένουν ἀφοσιωμένοι καὶ προσηλωμένοι στὸν Κύριο μὲ ὅλη τὴ διάθεση τῆς ψυχῆς τους.

ΤΟ ΘΕΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 26 ΜΑΪΟΥ

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΣΑΜΑΡΕΙΤΙΔΟΣ (Πράξ. ια΄, 19– 30)

26 Μαΐου 2019

«Καὶ ἦν χεὶρ Κυρίου μετ᾿ αὐτῶν…..» (Πράξ. ια΄ 21)

Ἦταν μεγάλη δοκιμασία γιὰ τὴν πρώτη Ἐκκλησία τῶν Ἱεροσολύμων ὁ διωγμὸς τῶν Χριστιανῶν ποὺ ξεκίνησε μὲ τὸν λιθοβολισμὸ τοῦ διακόνου Στεφάνου ἀπὸ τοὺς Ἰουδαίους. Ὡστόσο ἡ πρόνοια τοῦ Θεοῦ ὁδήγησε τὰ πράγματα ἔτσι, ὥστε τὸ Εὐαγγέλιο νὰ γίνει γνωστὸ σὲ ὅλους ἀδιακρίτως. Αὐτὸ ἔγινε ὁλοφάνερο στὴν πόλη τῆς Ἀντιόχειας ποὺ ἀναφέρει ἡ σημερινὴ ἀποστολικὴ περικοπή.

ΚΥΡΙΑΚΗ 26 ΜΑΪΟΥ 2019

ΤΗΣ ΣΑΜΑΡΕΙΤΙΔΟΣ

(Ιω δ΄ 5-42) (Πραξ. ια΄ 19-30)

Ευλογημένη καρποφορία

«Οι μεν ουν διασπαρέντες από της θλίψεως της γενομένης επί Στεφάνω διήλθον έως Φοινίκης και Κύπρου και Αντιοχείας»

Είναι συγκλονιστική η μαρτυρία του βιβλίου των Πράξεων των Αποστόλων. Η Εκκλησία βρίσκεται σε μια πορεία δημιουργικής και αυξητικής θαυματουργίας. Έστω κι αν τα προβλήματα δεν ήταν λίγα και οι δυσχέρειες αφάνταστες. Οι δοκιμασίες, οι διωγμοί και οι θλίψεις έγιναν τρόπος ζωής για τους πρώτους χριστιανούς. Είχε ξεσπάσει και ο μεγάλος διωγμός μετά από τον λιθοβολισμό του Πρωτομάρτυρα Στεφάνου. Γνώριζαν όμως ότι στην όλη πορεία που διάνυαν, τούς συνόδευε η δύναμη του Θεού. «Ην χειρ Κυρίου μετ’ αυτών και πολύς αριθμός πιστεύσας επέστρεψεν επί τον Κύριον». Το αποτέλεσμα από τον πρώτο μεγάλο διωγμό ήταν η περαιτέρω καρποφορία της πίστεως και η θεμελίωση του οικοδομήματος της Εκκλησίας πέραν των Ιεροσολύμων. Γι’ αυτούς που αγαπούν τον Θεό όλα συμβάλλουν στο καλό.

“ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ”

Κυριακή 26η Μαΐου 2019

Κυριακή της Σαμαρείτιδος

            Το Ευαγγέλιο της Σαμαρείτιδος που ακούσαμε σήμερα κατά τη Θεία Λειτουργία, είναι αγαπητοί μου αδελφοί μεστό νοημάτων τα οποία έχουν διαχρονική βαρύτητα και σημασία για τον καθένα μας. Κουρασμένος ο Χριστός από την οδοιπορία, στέκεται έξω από μια πόλη της Σαμάρειας, δίπλα στο πηγάδι του Ιακώβ, και στέλενει τους μαθητές Του να αγοράσουν τρόφιμα. Κάποια στιγμή έρχεται μία γυναίκα να πάρει νερό, και με αφορμή το αίτημα του Ιησού να Του προσφέρει να πιει, ξεδιπλώνεται ένας καταπληκτικός διάλογος. Τρία δε σημεία είναι και τα κυριώτερα.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΣΑΜΑΡΕΙΤΙΔΟΣ – 26 ΜΑΙΟΥ 2019

 (Ἰω. δ΄ 5-42)

Ἡ σημερινή εὐαγγελική περικοπή, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, εἶναι ἀπό τίς πιό ξεχωριστές τοῦ Εὐαγγελίου. Τά νοήματά της εἶναι πολλά καί ἐξαιρετικά σημαντικά, ὄχι βέβαια πώς ὑπάρχει καί κάτι λιγότερο σημαντικό στό λόγο τοῦ Θεοῦ.

Πολλές φορές τίς ὡραῖες καί ὑψηλές διδασκαλίες του ὁ Ἰησοῦς τίς ἀπηύθυνε σέ ἁπλούς ἀνθρώπους πού δέν εἶχαν κανένα ἐξωτερικό χαρακτηριστικό ἁγιότητας ἤ θρησκευτικῆς ὑπεροχῆς. Δέν ἀπέφευγε μάλιστα νά συνομιλεῖ καί μέ γυναῖκες, ὅπως ἡ περίπτωση τῆς σημερινῆς περικοπῆς. Οἱ γυναῖκες δέν θεωροῦνταν πρόσωπα ἰσάξια μέ τούς ἄνδρες καί ἱκανά νά ἀκούσουν μιά διδασκαλία, γι’ αὐτό καί ὁ διάλογος τοῦ Χριστοῦ μέ τή Σαμαρείτιδα ἐντυπωσίασε τούς μαθητές. Ὁ Χριστός ὅμως σαρκώνει στό πρόσωπό του τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ πρός ὅλους τοὺς ἀνθρώπους χωρίς καμία διάκριση καταγωγῆς, γλώσσας, θρησκείας, κοινωνικῆς θέσης, ἠθικῆς ζωῆς. Ὅλοι οἱ ἄνθρωποι εἶναι παιδιά τοῦ Θεοῦ στά ὁποῖα ἦρθε νά φανερώσει ποιός εἶναι ὁ ἀληθινός Θεός καί τά ὁποῖα θέλει νά ἐλευθερώσει ἀπό τή δουλεία τῆς φθορᾶς καί τοῦ θανάτου.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΣΑΜΑΡΕΙΤΙΔΟΣ

Απόστολος: Πραξ. ια΄ 19-30

Ευαγγέλιο: Ιωάν. δ΄5-42

26 Μαΐου 2019

«Ει ήδεις την δωρεάν του Θεού, και τις εστίν ο λέγων σοι, δός μοι πιείν, συ αν ήτησας αυτόν, και έδωκεν αν σοι ύδωρ ζων» ( Ιωάν. δ΄10)

Υποκλινόμαστε σήμερα με θαυμασμό μπροστά στη δωρεά του Θεού, που εκδηλώνεται τόσο σαν συγκατάβαση, όσο και σαν αποκάλυψη. Σαν συγκατάβαση, γιατί δεν κάνει διάκριση ανάμεσα σε άντρα ή γυναίκα, ανάμεσα σε Ιουδαίο ή αλλοεθνή, τη Σαμαρείτισσα, και τέλος χωρίς να κάνει διάκριση ανάμεσα σε δίκαιο ή αμαρτωλό. Γιατί, όπως είπε ο ίδιος ο Χριστός: «ήλθε ο Υιός του Ανθρώπου ζητήσαι και σώσαι το απολωλός» (Λουκ. ι θ΄10). Ακόμα: διαβεβαίωσε ότι «ουκ ήλθον καλέσαι δικαίους, αλλά αμαρτωλούς εις μετάνοιαν» (Ματθ. θ΄13).

Όμως, πέρα από τη συγκατάβαση προς τον αμαρτωλόν άνθρωπο, η δωρεά του Θεού εκδηλώνεται σήμερα σαν αποκάλυψη. Διπλή αποκάλυψη.

«ΥΠΕΡΒΑΣΗ ΤΩΝ ΣΧΗΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ»

Ἡ συμπεριφορὰ τοῦ Χριστοῦ ὅπως περιγράφεται στὸ σημερινὸ Εὐαγγέλιο, εἶναι τουλάχιστον ἀπρόσμενη καὶ πρωτόγνωρη. Γι’ αὐτὸ κι ὅσοι γίνονται κοινωνοὶ αὐτῶν τῶν ἐνεργειῶν του, κατὰ τὴν περικοπὴ «θαυμάζουν», δηλαδὴ καταλαμβάνονται ἀπὸ ἐκπλήξη γιὰ τὸ πρωτοφανὲς ποὺ διαδραματίζεται μπροστὰ στὰ μάτια τους, «κουμπώνονται» καὶ περιμένουν ἐξηγήσεις ἐκεῖ ποῦ ἐνδεχομένως δὲν χρειάζονται! Ποιοὶ «θαυμάζουν»; Ὅλοι ὅσοι ἀναφέρονται στὴ σημερινὴ περικοπὴ ἐκτὸς ἀπὸ τὸν Χριστό. «Θαυμάζουν» οἱ μαθητές, «θαυμάζει» ἡ Σαμαρείτιδα, «θαυμάζουν» οἱ συμπατριῶτες της… Γιατί;Ὁ Χριστὸς ξεπερνᾶ στερεότυπα καὶ διαλύει προκαταλήψεις αἰώνων! Ἀναιρεῖ στὴν πράξη ἕναν τρόπο σκέψης ποὺ φρόντιζε νὰ καλλιεργεῖ τὶς διακρίσεις μεταξὺ τῶν ἀνθρώπων καί, ὑψώνοντας φραγμούς, νὰ μεθοδεύει τὴν κατάργηση τῆς ἀγάπης. Στὸ ὄνομα αὐτῆς τῆς ἀγάπης πρὸς τὸν κάθε ἄνθρωπο, ὁ Θεὸς ἔρχεται καὶ δρᾶ ἔξω ἀπὸ κάθε καθωσπρεπισμὸ καὶ κοινωνικὴ συμβατικότητα.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΣΑΜΑΡΕΙΤΙΔΟΣ

Ἱστορική θά μείνει, ἀγαπητοί μου ἀναγνῶστες καί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί, ἡ συνάντηση καί ἡ συζήτηση τοῦ Χριστοῦ μας μέ τήν Σαμαρείτιδα στό φρέαρ τοῦ Ἰακώβ, γιά τήν ὁποία μᾶς πληροφορεῖ ὁ Ἱερός Εὐαγγελιστής Ἰωάννης στό Δ' κεφάλαιο τοῦ Εὐαγγελίου τοῦ (Δ' 1- 38), πού καθόρισαν οἱ Ἅγιοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας νά ἀναγιγνώσκεται τήν Ε ́ Κυριακή ἀπό τό Πάσχα, δηλ. τήν Κυριακή τῆς Σαμαρείτιδος.

Αὐτή ἔζησε στά χρόνια τοῦ Χριστοῦ. Ἦταν Σαμαρίτισσα στήν καταγωγή καί διέμενε στήν πόλη Συχάρ ὅπου ζοῦσε ἕνα ἔκλυτο βίο. Ὁ τρόπος ζωῆς της ἦταν γνωστός στούς συμπολίτες της καί γιά αὐτόν τήν εἶχαν στιγματίσει.

Διδαχή την Κυριακή του Παραλύτου για τις τιμωρίες του Θεού

Άγιος Ιγνάτιος Μπριαντσανίνωφ

«Ίδε υγιής γέγονας· μηκέτι αμάρτανε, ίνα μη χείρόν σοί τι γένηται» (Ιω. 5, 14)

«ΠΡΟΣΕΞΕ, έχεις γίνει καλά· από δω και πέρα μην αμαρτάνεις, για να μην πάθεις τίποτα χειρότερο». Αυτή τη συμβουλή έδωσε ο Κύριος στον παράλυτο που θεράπευσε, όπως ακούσαμε σήμερα στο Ευαγγέλιο.

Αγαπητοί αδελφοί! Η συμβουλή του Κυρίου έχει και για μας πολύ μεγάλη σημασία. Κι αυτό, γιατί μας πληροφορεί ότι για τις ασθένειες και τα άλλα δεινά της επίγειας ζωής μας ευθύνονται οι αμαρτίες μας. Και όταν ο Θεός μας απάλλάξει από μιαν ασθένεια ή άλλη δυστυχία, τότε, αν αρχίσουμε πάλι να ζούμε αμαρτωλά, θα μας βρουν νέα δεινά, χειρότερα από τα πρώτα, που ήταν παιδαγωγικές και σωφρονιστικές θείες τιμωρίες. Η αμαρτία είναι η αιτία όλων των θλίψεων του ανθρώπου στον χρόνο και στην αιωνιότητα.

Κυριακή του Παραλύτου: Ομιλία περί αμαρτίας (Αρχιεπίσκοπος Αστραχάν και Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)

– Γιατί δεν αποκαλύπτει ο ευαγγελιστής πόσες ή ποια ήταν η αμαρτία του παραλύτου;

– Ποια αρετή περικλείει όλες τις εντολές του Θεού;

– Είναι ο νόμος του Θεού ωφέλιμος στην παρούσα ζωή;

– Γιατί πολλοί αμαρτωλοί ζούνε χωρίς προβλήματα στην παρούσα ζωή;

Ερμηνεία εις το κατά Ιωάννην ευαγγέλιον της Κυριακής του Παραλύτου (Αρχιεπίσκοπος Αστραχάν και Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)

(Ιωάν. ε΄ 1 – 15)

Για ποιο λόγο ο Ιησούς, ενώ ήταν στην Κανά της Γαλιλαίας πήγε εις τα Ιεροσόλυμα;

Γιατί η κολυμβήθρα λεγόταν Προβατική; Και τι σημαίνει στην Εβραϊκή διάλεκτο η λέξη Βηθεσδά;

Πότε ερχόταν ο άγγελος και ετάρασσε το ύδωρ; Και γιατί χρειαζόταν αυτό να το κάνει άγγελος;

Γιατί όταν κατέβαινε ο άγγελος θεραπευόταν μόνο ένας ασθενής;

Τι συμβολίζουν η Προβατική κολυμβήθρα, η κατάβασις του αγγέλου και η ταραχή του ύδατος;

Γιατί το Ευαγγέλιο δεν δίδει λεπτομέρειες για τον παράλυτο (καταγωγή, όνομα, κατάσταση κλπ), αλλά μόνο ότι βρισκόταν εκεί 38 έτη;

Αποστολικό ανάγνωσμα Κυριακής του Παραλύτου: Ομιλία περί του ότι μεγάλη της ελεημοσύνης η δύναμη (Αρχιεπίσκοπος Αστραχάν και Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)

(Πράξ. 9, 32-42)

– Ποιά ήταν η αιτία που η Ταβιθά επιλέχθηκε από τους Αποστόλους για να αξιωθεί της χάριτος και εξαιρέσεως της αναστάσεώς της;

– Η χάρις της ελεημοσύνης υπερβαίνει την χάριν πάσης θυσίας!

– Η ελεημοσύνη δεν είναι δωρεά όπως νομίζουν κάποιοι. Είναι δάνειο. Ποιός είναι εγγυητής αυτού του δανείου;

Αποστολικό Ανάγνωσμα: Ερμηνεία εις τας πράξεις των Αποστόλων, τας αναγινωσκομένας την Κυριακή του Παραλύτου (Αρχιεπίσκοπος Αστραχάν και Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)

(Πράξ. θ’,  32-42)

– Ποιά είναι η σχέσις πίστεως και θαυμάτων;

– Γιατί ονομάζει αγίους τους κατοικούντας Λύδδαν;

– Ποιό παράδειγμα έδωσε με το έργο του ο απ. Πέτρος στους επισκόπους;

– Γιατί  αποσιωπώνται άλλα στοιχεία του θεραπευθέντος Αινέα;

– Τί σημαίνει το “στρώσον σεαυτώ”;

2019 ΜΑΙΟΥ 19 - ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΥΤΟΥ

Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΥΤΟΥ (Ιω. 5, 1-15)

†ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ ΜΕΛΕΤΙΟΥ

(Διασκευή ομιλίας στο Καλογερικό, στις 29/4/2007)

Υπάρχει «γιατί;» 

Ακούσαμε στο Ευαγγέλιο για έναν άνθρωπο που ήταν παράλυτος τριανταοκτώ χρόνια και τον θεράπευσε ο Χριστός. Τριανταοκτώ χρόνια παράλυτος. Πόσος πόνος! Πόνος σωματικός. Αλλά και πόσος πόνος πνευματικός!

-Γιατί Θεέ μου; Γιατί αυτός;

-Γιατί εγώ και όχι κάποιος άλλος;

Στὸν τόπο τοῦ πόνου

ΜΑΪΟΣ 17, 2019

Εὐαγγελικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 19 Μαΐου 2019, τοῦ Παραλύτου (Ἰωάν. ε΄ 1-15)

1. Ὁ Θεὸς εἶναι κοντά μας στὶς θλίψεις μας

Σ᾿ ἕναν τόπο μεγάλου πόνου μᾶς μεταφέρει τὸ Εὐαγγελικὸ Ἀνάγνωσμα τῆς Κυριακῆς τοῦ Παραλύτου: στὴν «κολυμβήθρα», δηλαδὴ στὴ δεξαμενή, Βηθεσδά. Ἐκεῖ ὑπῆρχαν πέντε ὑπόστεγα ὅπου παρέμεναν πολλοὶ ἀσθενεῖς. Αὐτοὶ περίμεναν τὸ θαῦμα: Κατὰ δια­στήματα κατέβαινε ἄγγελος καὶ τάραζε τὰ νερὰ τῆς κολυμβήθρας. Ὁ πρῶτος ποὺ ἔπεφτε τότε μέσα στὸ νερό, γινόταν καλά, ἀπὸ ὅ,τι κι ἂν ἔπασχε.

Ὁ πόνος, ἡ ἀσθένεια, ἀλλὰ καὶ κάθε θλίψη, εἶναι δυσάρεστη δοκιμασία. Ἀλ­λὰ ὠφελεῖ πολὺ τὸν θλιβό­μενο ἄνθρωπο, ἂν τὴν ἀν­τιμετωπίζει μὲ πίστη καὶ ὑ­πομονή: τὸν ἐξαγιάζει, τὸν προετοιμάζει γιὰ κάτι πολὺ μεγάλο, γιὰ τὴ Βασιλεία τῆς αἰώνιας μακαριότητος. Γι᾿ αὐτὸ ὁ Κύριος εὐδοκεῖ στὴ θλίψη ὡς ἀπαραίτητο παιδαγωγικὸ μέσο τοῦ ἀνθρώπου μετὰ τὴν πτώση του στὴν ἁμαρτία.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

Δύο θαύματα τοῦ Ἀναστάντος

ΜΑΪΟΣ 17, 2019

Ἀποστολικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 19 Μαΐου 2019, τοῦ Παραλύτου ( Πράξ. θ΄ 32-42)

1. Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΑΙΝΕΑ

Στὴν πόλι τῆς Λύδδας ὁ ἀπόστολος Πέτρος συνάντησε ἕναν παράλυτο, τὸν Αἰνέα, ποὺ ἦταν ὀκτὼ χρόνια κατάκοι-τος καὶ τοῦ εἶπε: Αἰνέα, ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς σὲ ἰατρεύει ἀπὸ τὴν παραλυσία σου. Σήκω ἐπάνω! Καὶ τὸ θαῦμα ἔγινε. Τὸ εἶδαν ὅλοι οἱ κάτοικοι τῆς περιοχῆς καὶ γι’ αὐτὸ πίστεψαν στὸν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό.

Αὐτό ποὺ προκαλεῖ ἐντύπωσι εἶναι ὅτι ὁ ἀπόστολος Πέτρος σαφῶς καὶ κατηγορηματικῶς διακηρύττει ὅτι τὸ θαῦμα αὐτὸ δὲν τὸ ἐπιτέλεσε ὁ ἴδιος ἀλλὰ ὁ Ἰησοῦς Χριστός. Διότι ὑπῆρχε ὁ μεγάλος κίνδυνος νὰ γίνῃ κάποια παρεξήγησι καὶ τὰ πλήθη τοῦ λαοῦ νὰ θεωρήσουν τὸν ἀπόστολο Πέτρο ὡς αἴτιο τοῦ θαύματος. Ὁ ἀπόστολος τοῦ Χριστοῦ λοιπὸν ξεκαθαρίζει ὅτι αὐτὸς εἶναι μόνον ὄργανο τῆς δυνάμεως τοῦ Χριστοῦ. Αὐτὴ ἀκριβῶς ἡ στάσι τοῦ ἁγίου Ἀποστόλου μᾶς ἀποκαλύπτει τὴν ταπείνωσί του καὶ τὴν πρόθεσί του νὰ ἀποφύγῃ κάθε ἐπίδειξι. Ἀλλὰ καὶ μᾶς διδάσκει μιὰ μεγάλη ἀλήθεια: ὅτι ὅποιο θαῦμα ἐπιτελεῖται ἀνὰ τοὺς αἰῶνες ἀπὸ τοὺς ἁγίους τῆς Ἐκκλησίας μας, δὲν εἶναι θαῦμα δικό τους ἀλλὰ τῆς δυνάμεως τοῦ ἀναστάντος Κυρίου.

ΚΥΡΙΑΚΗ 19 ΜΑΪΟΥ 2019

ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΥΤΟΥ

(Ιω ε΄ 1-15) (Πραξ. θ΄ 32-42)

Στις συχνότητες της Ανάστασης

«Αινέα, ιάται σε Ιησούς ο Χριστός»

Στη σημερινή Κυριακή, τέταρτη από το Πάσχα, η Εκκλησία προβάλλει το θαύμα του Χριστού στον Παράλυτο, από το οποίο αντλεί και την ονομασία της. Αλλά και μέχρι τη μεγάλη γιορτή της Ανάληψης θα προβάλλει θαυμαστά γεγονότα, τα οποία μπορούν να μάς προετοιμάζουν καλύτερα για τον ερχομό του Παρακλήτου, τη μεγάλη ημέρα της Πεντηκοστής. Είναι κεφαλαιώδους σημασίας το γεγονός ότι ακόμα και οι μαθητές του Χριστού κατανόησαν το έργο του αλλά και τη δική τους αποστολή μετά από την επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος, η παρουσία του οποίου είναι διάχυτη μέσα στην Εκκλησία.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΥΤΟΥ – 19 ΜΑΙΟΥ 2019

 (Ἰω. ε΄ 1-15)

Ἡ σημερινὴ εὐαγγελικὴ περικοπὴ ἀναφέρεται στὸ θαύμα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, τότε που θεράπευσε τὸν παραλυτικὸ στὰ Ἰεροσόλυμα. Εἶναι τὸ τρίτο ἀπὸ τὰ θαύματα, γιὰ τὰ ὁποῖα ὁμιλοῦν τὰ ἱερὰ Εὐαγγέλια. Τὸ πρῶτο ἔγινε στὴν Κανά, τότε πού ὁ Ιησοῦς Χριστος βρέθηκε στὸ γάμο κι ἔκαμε τὸ νερὸ τὸ κρασί. Τὸ δεύτερο ἔγινε στὴν Καπερναούμ, τότε πού θεράπευσε τὸ γιὸ τοῦ βασιλικοῦ. Το τρίτο γίνεται τώρα στὰ Ἰεροσόλυμα, κι εἶναι ἡ θεραπεία τοῦ παραλυτικοῦ, ποὺ τριάντα ὀκτὼ χρόνια βασανιζότανε μέσα στὴν ἀρρώστια του. Ἡ σωματικὴ ἀρρώστια εἶναι κι αὐτή στὸν ἄνθρωπο κληρονομία τῆς ἀμαρτίας· τῆς πρώτης ἀμαρτίας τῶν πρωτοπλάστων στὸν παράδεισο, τότε ποὺ τοὺς ξεγέλασε ὁ διάβολος καὶ τοὺς ἔβαλε νὰ παραβοῦν τὴν ἐντολὴ τοῦ Θεοῦ.

“ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ”

Κυριακή 19η Μαΐου 2019

Κυριακή του Παραλύτου

            “Κύριε, ἄνθρωπον οὐκ ἔχω”, λέει ο παραλυτικός της σημερινής Ευαγγελικής περικοπής, “ώστε όταν έλθει ο άγγελος και ταράξει το ύδωρ της δεξαμενής, να με βάλει μέσα και να θεραπευτώ”. Εκφράζει την αγωνία του, που επί τριάντα οκτώ έτη υπομένει την ασθένειά του και καρτερεί να ζήσει κι εκείνος το θαύμα της θεραπείας και να γευτεί την έκτακτη από τον Θεό ευεργεσία. Και ο Χριστός, με ένα Του λόγο, τον προσκαλεί να σηκωθεί, και να πάρει στους ώμους του το κρεβάτι του πόνου και να περπατήσει μέχρι το σπίτι του.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΥΤΟΥ

Απόστολος: Πράξ. θ΄32-42

Ευαγγέλιο: Ιωάν. ε΄ 1-15

19 Μαΐου 2019

Τετάρτη Κυριακή από του Πάσχα σήμερα και η Εκκλησία μας όρισε όπως διαβάζουμε την ευαγγελική περικοπή που αναφέρεται στο θαύμα της θεραπείας του παραλύτου της Βηθεσδά. Ορίστηκε αυτή η περικοπή να διαβάζεται σήμερα γιατί πρώτα τέτοια χρονική περίοδο που διανύουμε και εμείς βρέθηκε ο Χριστός στα Ιεροσόλυμα και θεράπευσε τον Παράλυτο. Έπειτα γιατί μέσα από το θαύμα, μας φανερώνεται ότι ο Χριστός με την ανάστασή Του γίνεται Αυτός η κολυμβήθρα πάσης ιάσεως και θεραπείας σωματικής και ιδιαίτερα πνευματικής.

Ο παράλυτος για 38 χρόνια ανέμενε στην προβατική κολυμβήθρα η οποία λέγεται και Βηθεσδά. Προσδοκούσε την ημέρα που θα μπορούσε να θεραπευθεί μπαίνοντας πρώτος στην κολυμβήθρα μετά την ταραχή του ύδατος από τον άγγελο. Δεν τα κατάφερνε, όμως, γιατί άλλοι τον προλάβαιναν και όπως λέγει ο ίδιος «άνθρωπον ουκ είχε» να τον βοηθήσει.

ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ «ΟΤΑΝ ΠΡΟΣΤΑΖΕΙ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ»

«Θέλεις ὑγιής γενέσθαι;». Ὁ παραλυτικὸς κοίταξε τὸν ξένο ξαφνιασμένος. Τί ἐρώτηση ἦταν αὐτή ποὺ τοῦ ἀπηύθυνε; Ἂν ἤθελε, λέει, νὰ γίνη ὑγιής; Μὰ ζητοῦσε καὶ τίποτε ἄλλο; Τριάντα ὀκτὼ ὁλόκληρα χρόνια ζοῦσε μ’ αὐτὴ τὴ λαχτάρα. Ἡ ἐλπίδα τῆς θεραπείας τὸν ἔκανε νὰ παραμένει τόσον καιρὸ σ’ αὐτὸ τὸν θαυματουργικὸ τόπο τῆς Βηθεσδᾶ -προσμένοντας τὸ Θαῦμα. Ὅμως ἦταν μόνος, ὁλομόναχος. Οὔτε ἕναν ἄνθρωπο δὲν εἶχε νὰ τὸν «βάλει στὴ δεξαμενή, ὅταν τὸ νερὸ ταραχθῆ». Τὰ μάτια του ἔλαμψαν ἀπὸ μιὰ ἀναπάντεχη ἐλπίδα.Ἀλλὰ ἡ πρώτη ἔκπληξη ἀποκορυφώνεται ὅταν ἄκουσε τόν Χριστό νά τοῦ λέγει «Σήκω ἐπάνω, πάρε τὸ κρεβάτι σου καὶ περπάτησε».

Κυριακή 19 Μαΐου 2019 (ΠΑΡΑΛΥΤΟΥ) (Πράξ. θ’ 32-42)

Στήν πόλη τῆς Λύδδας, ἀδελφοί, ὁ ἀπόστολος Πέτρος συνάντησε ἕναν παράλυτο, τόν Αἰνέα, πού ἦταν ὀκτώ χρόνια κατάκοιτος καί τοῦ εἶπε: - Αἰνέα, ὁ Ἰησοῦς Χριστός σέ ἰατρεύει ἀπό τήν παραλυσία σου. Σήκω ἐπάνω!

Καί τό θαῦμα ἔγινε. Τό εἶδαν ὅλοι οἱ κάτοικοι τῆς περιοχῆς καί γι’ αὐτό πίστεψαν στόν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό.

Αὐτό πού προκαλεῖ ἐντύπωση στό θαῦμα αὐτό εἶναι ὅτι ὁ ἀπόστολος Πέτρος δηλώνει σαφῶς καί κατηγορηματικῶς  ὅτι τό θαῦμα δέν τό ἐπιτελεῖ  ὁ ἴδιος ἀλλά ὁ Ἰησοῦς Χριστός. Ὁ ἀπόστολος τοῦ Χριστοῦ ξεκαθαρίζει ὅτι αὐτός εἶναι μόνον ὄργανο τῆς δύναμης τοῦ Χριστοῦ. Αὐτή ἡ στάση τοῦ ἁγίου Ἀποστόλου μᾶς ἀποκαλύπτει τήν ταπείνωσή του καί τήν πρόθεσή του νά ἀποφύγει κάθε ἐπίδειξη. Ἀλλά καί μᾶς διδάσκει μιά μεγάλη ἀλήθεια,  ὅτι ὅποιο θαῦμα ἐπιτελεῖται ἀνά τούς αἰῶνες ἀπό τούς ἁγίους τῆς Ἐκκλησίας μας, δέν εἶναι θαῦμα δικό τους ἀλλά τῆς δύναμης τοῦ ἀναστάντος Κυρίου.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΜΥΡΟΦΟΡΩΝ

ΜΗΤΡ. ΝΙΚΑΙΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΠΑΥΛΙΔΟΥ

"Τί εἶσθε;"

"Ἠγόρασαν ἀρώματα,... καί, λίαν πρωί ἔρχονται ἐπὶ τὸ μνημεῖον"

Κυριακή Μυροφόρων: Ομιλία περί μεγαλοψυχίας (Αρχιεπίσκοπος Αστραχάν και Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)

(Μάρκ. ιε. 43 – ιστ. 8)

Ο Ιωσήφ έγινε υπηρέτης της ταφής του Ιησού Χριστού και οι Μυροφόρες πρώτοι κήρυκες της Αναστάσεώς του. Για ποια αρετή αυτοί οι άνθρωποι αξιώθηκαν αυτής της μεγάλης χάριτος;

Γιατί είμαστε δειλοί στην εργασία της αρετής;

Αποστολικό Ανάγνωσμα: Ερμηνεία εις τας πράξεις των Αποστόλων, τας αναγινωσκομένας την Κυριακή των Μυροφόρων (Αρχιεπίσκοπος Αστραχάν και Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)

(Πράξ. 6, 1-7) – Ποιοί ήσαν οι Εβραίοι Ελληνιστές;

– Γιατί οι Ελληνιστές εγόγγυζαν κατά των Εβραίων;

– Οι Απόστολοι έμειναν απαθείς απέναντι στον γογγυσμό των Ελληνιστών;

– Γιατί οι Απόστολοι αφιερώθηκαν στο ευαγγελικό κήρυγμα και παρετήθηκαν από το έργον της τραπέζης;

Αποστολικό ανάγνωσμα Κυριακής των Μυροφόρων: Ομιλία περί ανεξικακίας (Αρχιεπίσκοπος Αστραχάν και Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)

(Πράξ. 5, 12-20)

– Ποιές ήταν οι αιτίες όπου τόσοι πολλοί, σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα, επίστευσαν στον Χριστό μετά την Ανάστασή Του;

– Πώς ενεργούν οι αρετές κάποιων ανθρώπων σε άλλους πιστούς ανθρώπους και πώς σε απίστους;

– Τί ήταν αυτό που συγκινούσε τους ακροατές των Αποστόλων και συνεργούσε στον φωτισμό τους;

– Πώς αποδεικνύεται η αγάπη των Αποστόλων στον Ιησού Χριστό;

– Πού φαίνεται το μεγαλείο της ανεξικακίας των αποστόλων;

2019 ΜΑΙΟΥ 12 – ΜΥΡΟΦΟΡΩΝ

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΜΥΡΟΦΟΡΩΝ (Μαρκ 15, 43 – 16, 8)

†ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ ΜΕΛΕΤΙΟΥ

(Διασκευή ομιλίας στην Κερασούντα, στις 28/4/1996)

Η ουσία του αποστολικού έργου

Ακούσαμε στο αποστολικό ανάγνωσμα, ότι ο Απόστολος Πέτρος κάλεσε τους χριστιανούς και τους είπε: Έχουμε κάνει ένα λάθος. Ασχοληθήκαμε ιδιαίτερα και δεσμευτήκαμε με την μέριμνα των πτωχών. Όμως δεν είναι καλό πράγμα να αφήσουμε το λόγο του Θεού και να ασχολούμεθα με την παράθεση φαγητού σε μια μικρή μερίδα ανθρώπων. Η αποστολή που μας ανέθεσε ο Χριστός είναι να κηρύξουμε τον λόγο Του, όχι μόνο στους πτωχούς αλλά σε όλους τους ανθρώπους, γιατί η Βασιλεία του Θεού είναι για όλους. Και αλλοίμονο εάν εμείς, οι Απόστολοι, συνδεθούμε με μια ομάδα ανθρώπων και εγκαταλείψουμε τους άλλους.

ΤΟ ΘΕΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 12 ΜΑΪΟΥ

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΜΥΡΟΦΟΡΩΝ (Πράξ. στ΄, 1– 7)

12 Μαΐου 2019

«῾Οὐκ ἀρεστόν ἐστιν ἡμᾶς καταλείψαντας τόν λόγον τοῦ Θεοῦ διακονεῖν τραπέζαις᾽» ( στ΄, 2)

῾Η φαινομενική ἄρνηση τῶν ἀποστόλων νά ἀσχοληθοῦν οἱ ἴδιοι μέ τήν προκειμένη ἐνώπιόν τους ἀδικία στήν διανομή τῶν τροφίμων δέν εἶναι στήν οὐσία ἄρνηση. Οἱ ἀπόστολοι μόλις μαθαίνουν γιά τό πρόβλημα πού εἶχε παρουσιαστεῖ, ἀμέσως ἀνταποκρίνονται: κινητοποιοῦνται γιά νά δώσουν λύση. Διότι αὐτοί εἶναι οἱ ὑπεύθυνοι τῆς ἐκκλησιαστικῆς κοινότητας: οἱ ποιμένες πού κατεστάθησαν ἀπό τόν Κύριο γιά νά ὁδηγοῦν τό ποίμνιο ῾εἰς νομάς σωτηρίους᾽, συνεπῶς κάθε τι πού ἀπασχολεῖ τό ποίμνιο ἔχει ἀντίκτυπο σέ ἐκείνους. Καί πῶς εἶναι δυνατόν νά μή θεωροῦν τό πρόβλημα δικό τους, ὅταν οἱ ἴδιοι κατά τήν ἀποκάλυψη τοῦ Κυρίου κήρυσσαν ὅτι ὅλοι οἱ ἄνθρωποι, κατεξοχήν μάλιστα οἱ πιστοί, εἴμαστε μεταξύ μας ἕνα καί ὁ καθένας ἑπομένως (πρέπει νά) βλέπει τόν ἄλλον ὡς τόν ἴδιο του τόν ἑαυτό;

ΚΥΡΙΑΚΗ 12 ΜΑΪΟΥ 2019

ΤΩΝ ΜΥΡΟΦΟΡΩΝ

(Μάρκ. ιε΄ 43-ιστ΄ 8) (Α΄ Τιμ. στ΄ 11-16)

Αυθεντική μαρτυρία ζωής

«Δίωκε δε δικαιοσύνην, ευσέβειαν, πίστιν, αγάπην, υπομονήν, πραότητα, αγωνίζου τον καλόν αγώνα της πίστεως»

Στη σημερινή Κυριακή η Εκκλησία παρουσιάζει τα πρόσωπα εκείνα που δίνουν αυθεντική μαρτυρία για τον θάνατο και την Ανάσταση του Κυρίου. Έχουμε πρώτα τον ευσχήμονα βουλευτή Ιωσήφ, τον από Αριμαθαίας, και τον κρυφό μαθητή του Κυρίου Νικόδημο. Υπήρξαν και οι δύο μάρτυρες της ταφής του Κυρίου. Μνημονεύονται επίσης τρεις μυροφόρες γυναίκες. Πρόκειται για τη Μαρία τη Μαγδαληνή, τη Μαρία τη μητέρα του Ιακώβου και τη Σαλώμη, τη μητέρα των υιών Ζεβεδαίου, του Ιωάννη και του Ιακώβου. Οι γυναίκες αυτές καταξιώθηκαν να γίνουν μάρτυρες της Αναστάσεως. Ο Ιερός Συναξαριστής αναφέρει ότι «η του Θεού Εκκλησία ταύτας παρέλαβεν εορτάζειν α) ως ιδούσας πρώτας Χριστόν εκ νεκρών, β)τοις πάσι καταγγειλάσας το σωτήριον κήρυγμα  και γ) την κατά Χριστόν πολιτείαν μετελθούσας αρίστως και μαθητευθείσες Χριστώ».

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΜΥΡΟΦΟΡΩΝ – 12 ΜΑΙΟΥ 2019

 (Μρκ. ιε΄ 43-ιστ΄8)

Στὰ χρόνια τῆς ἐπίγειας ζω­ῆς τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὅταν Αὐτὸς κήρυττε τὸ Εὐαγγέλιο τῆς δικαιοσύνης καὶ ἔκανε ἀμέ­τρητα θαύματα, μαζί Του βρίσκονταν συνεχῶς οἱ ἅγι­οι ἀπόστολοι καὶ οἱ μυροφόρες γυναῖκες. Οἱ ἀπό­στολοι τοὺς ὁποίους ὁ ἴδιος διάλεξε ἦταν περισσό­τεροι ἀπὸ τὶς μυροφόρες. Καὶ μόνο τοὺς ἀποστόλους ἔστελνε ὁ Κύριος νὰ κηρύττουν τὸ Εὐαγγέλιο. Μό­νο στοὺς ἀποστόλους ἔδωσε τὴν ἐξουσία νὰ διώ­χνουν τὰ δαιμόνια καὶ νὰ θεραπεύουν τοὺς ἀσθενεῖς. Οἱ μυροφόρες, ἂν καὶ δὲν τὶς ἀγαποῦσε ὁ Κύριος λι­γότερο ἀπὸ τοὺς ἀποστόλους, δὲν ἔλαβαν ἀπ’ Αὐτὸν τέτοια χαρίσματα.

Πρέπει νὰ σκεφτοῦμε ποιοὶ εἶναι οἱ λόγοι ποὺ ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστὸς ἄλλη στάση κρατοῦσε ἀπέναντι στοὺς ἄνδρες καὶ ἄλλη ἀπέναντι στὶς γυ­ναῖκες.

“ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ”

Κυριακή 12η Μαΐου 2019

Κυριακή των Μυροφόρων

Το σημερινό κήρυγμα, αγαπητοί μου αδελφοί, μάς το προσφέρει η γραφίδα του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου, ο οποίος σε απλά ελληνικά μάς λέει τα εξής:

Έντονα και τώρα, όπως πάντα, κυριαρχούν στο νου μου τα θαύματα της Αναστάσεως και τα φοβερά θεάματα των μυστηρίων γεμίζουν με κατάπληξη την ψυχή μου. Γιατί η ατιμία γέννησε δόξα και το πάθος ανέβλυσε απάθεια στους ανθρώπους. Γιατί το ξύλο της τιμωρίας μάς γλίτωσε από την δουλεία του ξύλου, και τα καρφιά ανέσκαψαν την πολύρριζο αμαρτία. Γιατί το αγκάθινο στεφάνι ανέτρεψε την καθολική κατάρα και ο επονείδιστος σταυρός απήλλαξε τον κόσμο από την ντροπή. Γιατί η πλευρά που τρυπήθηκε από τη λόγχη έγινε πύλη ενός κόσμου μυστηρίων και ο τριήμερος τάφος απεδείχθη οίκος ζωής. Γιατί ο τελώνης εξέφρασε τα δόγματα της θεολογίας και ο άγγελος έσπειρε στις ψυχές των γυναικών τα χαρμόσυνα λόγια.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΥΡΟΦΟΡΩΝ

Απόστολος: Πράξ. στ' 1 - 7

Ευαγγέλιον: Μάρκου ιε΄ 43 - ιστ΄ 8

12 Μαΐου 2019

Είναι οι πρώτοι μάρτυρες της αναστάσεως του Χριστού, αγαπητοί μου αδελφοί! Τρεις γυναίκες. Η Μαρία η Μαγδαληνή, η Μαρία του Ιακώβου και η Σαλώμη. Ήταν ανάμεσα στους ακόλουθους του Χριστό μαζί με τους δώδεκα μαθητές Του και άλλους, συνολικά εβδομήντα, που Τον ακολουθούσαν. Έφθασαν πολύ πρωί. Είχαν αγοράσει από την προηγούμενη αρώματα, και τηρώντας το έθιμο, ήλθαν να αλείψουν το σώμα του νεκρού Χριστού. Στον δρόμο σκέφτηκαν «τίς ἀποκυλίσει ἡμῖν τόν λίθον ἐκ τῆς θύρας τοῦ μνημείου;» Ο τάφος που παρεχώρησε ο ευσχήμων βουλευτής Ιωσήφ ο από Αριμαθαίας, σκαμμένος βαθιά, είχε καλυμμένη την είσοδό του με ογκώδη και πολύ βαριά πέτρα. Έκπληκτες, φτάνοντας, βλέπουν τον λίθο δίπλα στην είσοδο. Η είσοδος ελεύθερη. Έκπληξη! Και ο φόβος μεγαλύτερος. Βρίσκουν το μνημείο κενό. Στο δεξιό άκρο του μνημείου «εἶδον νεανίσκον καθήμενον περιβεβλημένον στολήν λευκήν». Μη φοβάστε: «Ἰησοῦν ζητεῖτε τόν Ναζαρηνόν, τόν ἐσταυρωμένον. Ήγέρθη, οὐκ έστιν ὧδε. Ἴδε ὁ τόπος ὃπου ἔθηκαν αὐτόν.» Ζητάτε τον Ιησού τον Ναζωραίο, που σταυρώθηκε. Αναστήθηκε. Δεν είναι εδώ. Να ο τόπος που τον έβαλαν.

ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ «Η ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ»

Ἄπειρες εἶναι οἱ στιγμές τῆς ζωῆς μας κατά τίς ὁποῖες βρισκόμαστε σέ ἀμφιβολία γιά τό τί πρέπει νά κάνουμε. Ἄν καί ξέρουμε ποιό εἶναι τό σωστό, ἄν καί αἰσθανόμαστε ποιό εἶναι τό ἠθικά ἐπιβεβλημένο, ἄν καί συνειδητοποιοῦμε τί περιμένει ἀπό ἐμᾶς ὁ Ἅγιος Θεός, παρά ταῦτα πράττουμε κάτι τελείως διαφορετικό, ἄν ὄχι καί ἀντίθετο, ἤ στεκόμαστε ἀναποφάσιστοι, μόνο καί μόνο ἐπειδή συνυπολογίζουμε τίς ἀντιδράσεις τῶν ἀνθρώπων, τό προσωπικό μας συμφέρον ἤ τυχόν πιέσεις πού ποικιλοτρόπως μᾶς ἀσκοῦνται.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΜΥΡΟΦΟΡΩΝ

«...καὶ λίαν πρωῒ τῆς μιᾶς σαββάτων ἔρχονται ἐπὶ τὸ μνημεῖον, ἀνατείλαντος τοῦ ἡλίου...»

Ἡ σημερινή Εὐαγγελική περικοπή εἶναι μία ἱστορική μαρτυρία, πού μᾶς πληροφορεῖ γιά τό χρόνο, τόν τόπο, τόν τρόπο καί ἀκόμη τό ἀπό ποιούς ἐτάφη ὁ Κύριος ἠμῶν Ἰησοῦς Χριστός. Μᾶς πληροφορεῖ ἀκόμη καί ἀπό ποιούς μεταδόθηκε στούς μαθητές τό χαρμόσυνο γεγονός τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου.

Ἡ Ἐκκλησία μας τίμησε ἰδιαίτερά τα πρόσωπα ἐκεῖνα πού διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο στά γεγονότα πού εἶχαν σχέση μέ τή ζωή τοῦ Χριστοῦ. Ἔτσι, τήν Κυριακή μετά τήν τοῦ Ἀποστόλου Θωμά, ἡ Ἐκκλησία μᾶς τήν ἀφιέρωσε γιά νά τιμήσει τίς γυναῖκες ἐκεῖνες, οἱ ὁποῖες ἀπό ὑπερβολική ἀγάπη καί ἀφοσίωση πρός τό Χριστό ἀγόρασαν πολύτιμα ἀρώματα καί πῆγαν στόν τάφο, γιά νά ἀλείψουν τό ἐνταφιασμένο Σῶμα τοῦ Χριστοῦ.

Ομιλία περί πίστεως (Αρχιεπίσκοπος Αστραχάν και Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)

– Αρκεί μόνον να πιστεύει ο άνθρωπος για να σωθεί; Μήπως τα καλά έργα αρκούν;

– Πόσα είδη πίστεως υπάρχουν;

– Ποια η σχέση των καλών έργων με την πίστη;

Αποστολικό Ανάγνωσμα: Ερμηνεία εις τας πράξεις των Αποστόλων, τας αναγινωσκομένας την Κυριακή του Αντιπάσχα (Αρχιεπίσκοπος Αστραχάν και Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)

(Πράξ. 5, 12-20)

– Πώς οι Απόστολοι ως άνθρωποι απλοί, αγράμματοι, χωρίς κοσμική εξουσία, πλούτο ή όπλα μπόρεσαν να γίνουν κήρυκες του Ευαγγελίου, ενάντια σε ισχυρούς διώκτες;

– Ποιά η διαφορά των σημείων και των τεράτων; Τί σημαίνει το καθένα;

– Τί ήταν η Στοά του Σολομώντος που ήταν μαζεμένοι οι απόστολοι και τί σχέση έχει με τον Ναό;

– Γιατί δεν τολμούσε ο λαός να πλησιάσει τους Αποστόλους;

– Πώς δικαιώνεται ο σεβασμός των Ορθοδόξων στα άγια λείψανα, αλλά και η πίστη ότι θεραπεύουν αρρώστιες ασθενών με την δύναμη του Χριστού;

– Ποιά ήταν η αίρεσις των Σαδδουκαίων και γιατί συνέλαβαν και έκλεισαν στην φυλακή τους Αποστόλους;

-Τί είναι τα “ρήματα ζωής”;

ΠΗΓΗ

Αποστολικό ανάγνωσμα Κυριακής του Αντιπάσχα (Θωμά): Ομιλία περί θείου και δαιμονικού και αδιακρίτου ζήλου (Αρχιεπίσκοπος Αστραχάν και Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)

(Πράξ. 5, 12-20)

– Τα δύο είδη ζήλου: Ο θεϊκός και ο δαιμονικός. Πού "κατοικεί" ο καθένας από αυτούς;

– Υπάρχει ζήλος ευπρόσδεκτος και ζήλος αποτρόπαιος για τον Θεό;

– Ποιός είναι ο αδιάκριτος ζήλος και πώς γεννάται;

– Πότε ο ζήλος μας μπορεί να προξενήσει βλάβη;

ΚΥΡΙΑΚΗ 5 ΜΑΪΟΥ 2019

ΑΝΤΙΠΑΣΧΑ – ΘΩΜΑ

(Ιω κ΄ 19-31) (Πραξ. ε΄ 12-20)

Η εμπειρία της Ανάστασης

«διά των χειρών των Αποστόλων εγίνετο σημεία και τέρατα εν τω λαώ πολλά»

Η σημερινή Κυριακή φέρει την ονομασία Αντίπασχα. Επειδή ακριβώς το γεγονός της Ανάστασης συνιστά την κορυφαία πραγματικότητα για τον άνθρωπο, που υπερβαίνει κάθε λογική και φαντασία, γι’ αυτό το γιορτάζουμε όχι μόνο μια φορά τον χρόνο αλλά κάθε εβδομάδα, κάθε Κυριακή. Πρώτος «εγκαινισμός» του κορυφαίου θαύματος είναι η σημερινή Κυριακή. Είναι η πρώτη αλλά και η ογδόη μέρα. Λέγεται πρώτη γιατί είναι η αρχή όλων των άλλων. Ονομάζεται όμως και ογδόη λόγω της συγκεκριμένης χρονικής απόστασής της από το Πάσχα, αλλά κυρίως είναι εις τύπον της αιώνιας ζωής, της ατελεύτητης ημέρας της Βασιλείας του Θεού. Ο άνθρωπος καλείται να οικειοποιηθεί την «καινή κτίση» που προσφέρει η Ανάσταση. Να γίνει καινούργιος ως προς την ύπαρξή του. Έχει ήδη στο χώρο της Εκκλησίας εισέλθει στην τροχιά της προσέγγισης της αναστημένης θεανθρώπινης ζωής του Κυρίου και της βιωματικής ενατένισης της αιώνιας Βασιλείας του.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΘΩΜΑ – 5 ΜΑΙΟΥ 2019

 (Ἰω. κ΄ 19-31)

Ἀγαπητοί μου χριστιανοί, Χριστός Ἀνέστη !

Ἀπὸ τὴν περασμένη Κυριακὴ, τὴν Κυριακὴ τῆς Ἀναστάσεως, διανύουμε ἐκκλησιαστικὰ τὴν περίοδο τοῦ Πεντηκοσταρίου. Πρόκειται γιὰ μία περίοδο πενήντα ἡμερῶν, ποὺ διαρκεῖ ἀπὸ τὴν ἑορτὴ τοῦ Πάσχα μέχρι καὶ τὴν ἑορτὴ τῆς Πεντηκοστῆς. Καθ’ ὅλο αὐτὸ τὸ διάστημα οἱ Ὀρθόδοξοι χριστιανοί πανηγυρίζουμε παρατεταμένα καὶ ἐντατικὰ τὸ γεγονὸς τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ.

Τὶς Κυριακὲς τοῦ Πεντηκοσταρίου θυμόμαστε καὶ ἑορτάζουμε πρόσωπα καὶ γεγονότα, τὰ ὁποῖα ἔχουν σχέση μὲ τὸν ἀναστημένο Χριστό καὶ τονίζουν ὅτι αὐτὸς εἶναι ὁ ἀληθινὸς Θεός.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΑΝΤΙΠΑΣΧΑ (ΘΩΜΑ)

Απόστολος: Πράξ. ε΄12-20

Ευαγγέλιο: Ιω. κ΄19-31

5 Μαΐου 2019

Αργά το απόγευμα της ημέρας της Αναστάσεως οι δέκα μαθητές χωρίς τον Θωμά είναι συγκεντρωμένοι σ’ ένα σπίτι στην Ιερουσαλήμ. Κι ενώ οι καρδιές τους είναι βαθιά πληγωμένες από τα γεγονότα της Παρασκευής και οι θύρες του σπιτιού κλειδαμπαρωμένες, ξαφνικά εμφανίζεται ο αναστημένος Κύριος ανάμεσά τους και τους λέει: «Εἰρήνη ὑμῖν». Κι αμέσως τους δείχνει τα σημάδια των πληγών Του, για να πεισθούν ότι είναι ο ίδιος ο Διδάσκαλός τους που αναστήθηκε. Πόσο γρήγορα άλλαξαν όλα, πώς τόσο ξαφνικά η χαρά πλημμύρισε τις καρδιές τους! Και ο Κύριος τους ξαναλέει:

“ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ”

Κυριακή 5η Μαΐου 2019

Κυριακή του Θωμά

            “Ἐάν μή ἴδω, οὐ μή πιστεύσω”· σε αυτή τη φράση, αγαπητοί μου αδελφοί, συνοψίζεται η αντίδραση του Θωμά, όταν πληροφορείται την Ανάσταση του Χριστού και ότι το βράδυ της ίδιας μέρας ο Κύριος φανερώθηκε στους υπόλοιπους μαθητές. “Εάν δεν δω με τα μάτια μου τον Ιησού, αν δεν αγγίξω τα πληγωμένα χέρια Του και την πλευρά Του, δεν πρόκειται να πιστέψω αυτό το απροσδόκητο και τόσο χαρμόσυνο γεγονός”. Και μια εβδομάδα αργότερα, εμφανίζεται πάλι ο Αναστάς Κύριος στους μαθητές Του, και αυτή τη φορά βρίσκεται ανάμεσά τους και ο “άπιστος” μαθητής. Τον καλεί ο Χριστός να ψηλαφήσει τα σημάδια από τους ήλους και από τη λόγχη, ο ίδιος όμως σπεύδει να Τον προσκυνήσει και να ομολογήσει με χαρά “ὁ Κύριός μου καί ὁ Θεός μου”.