Κυριακή ΙΕ΄Λουκά: 

Για τη συνάντηση του Ζακχαίου με τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό 

Άγιος Κύριλλος Αλεξανδρείας

Αγίου Κυρίλλου, αρχιεπισκόπου Αλεξανδρείας, Εξήγησις υπομνηματική εις το κατά Λουκάν Ευαγγέλιον, κεφ. ιθ΄ (Λουκά 19, 1-10: Ο Ιησούς και ο Ζακχαίος) Στίχος 2: «καὶ ἰδοὺ ἀνὴρ ὀνόματι καλούμενος Ζακχαῖος (: Και ιδού υπήρχε εκεί ένας άνθρωπος, που ονομαζόταν Ζακχαίος)»

Ο Ζακχαίος ήταν αρχιτελώνης με πάρα πολύ μεγάλη ροπή προς τη φιλαργυρία, και σκοπός του ήταν να εισπράττει όσο το δυνατόν περισσότερα χρήματα· με αυτό άλλωστε ασχολούνταν οι τελώνες· και αυτήν την πλεονεξία ο Παύλος την ονομάζει ειδωλολατρία, επειδή προφανώς ταιριάζει μόνο σε αυτούς που δεν γνωρίζουν τον Θεό (Κολ. 3, 5 : «Νεκρώσατε οὖν τὰ μέλη ὑμῶν τὰ ἐπὶ τῆς γῆς, πορνείαν, ἀκαθαρσίαν, πάθος, ἐπιθυμίαν κακήν, καὶ τὴν πλεονεξίαν, ἥτις ἐστὶν εἰδωλολατρία δι’ ἃ ἔρχεται ἡ ὀργὴ τοῦ Θεοῦ ἐπὶ τοὺς υἱοὺς τῆς ἀπειθείας»: ‘’Νεκρώστε, λοιπόν, τα μέλη σας που είναι πάνω στη γη (και επιθυμούν τις γήινες απολαύσεις και ηδονές), (νεκρώστε) την πορνεία, την ακαθαρσία, κάθε πάθος και υποδούλωση στο κακό, κάθε κακή επιθυμία και την πλεονεξία, που είναι ειδωλολατρία (λατρεία στο είδωλο του χρήματος)’’.

Κυριακὴ τοῦ Λουκᾶ ΙΕ.

Ὁμιλία εἰς τὸν Ζακχαῖον τὸν Τελώνην.

Ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου

Ὅσοι ἐπιθυμοῦν τὰ καλά, δέ διαφέρουν ἀπὸ τοὺς διψασμένους, ἀγαπητοί. Ὅσο δὲ βρίσκουν αὐτὸ ποὺ   ζητοῦνε, τόσο ἀνάβει ἡ δίψα τους γιὰ ὅ,τι ποθοῦν.  Καὶ τὴ νύχτα ὀνειρεύονται σὰ διψασμένοι τίς πηγές τῶν πόθων τους.  Κι ὅταν ξημερώση πηγαίνοντας ἀπό τόπο σέ τόπο, μέ ἀεικίνητα μάτια βλέποντας γύρω, ἀναζητοῦν αὐτά πού ποθεῖ ἡ καρδιά τους. Κι ὅπως ὁδοιπόροι, πού σέ ὥρα μεσημεριοῦ διασχίζουν ἄνυδρο τόπο, ἀναγκασμένοι ἀπὸ τὴ δίψα βλέπουν γύρω τους πηγές·  καὶ πολλὲς φορὲς θὰ τοὺς δῆς ν’ ἀνεβαίνουν καὶ βουνὰ ὅπου ὑπάρχει πηγή· κι ὅταν ἀπό μακριὰ τὴ δοῦν, χαίρονται καὶ συνεχίζουν τὴν πορεία τους πρὸς αὐτὴ μέ βιάση· ἔπειτα φθάνουν στὴν πηγὴ καὶ σβήνουν μὲ τὸ νερὸ τὴ δίψα τους· τέτοιοι εἶναι κι οἱ φίλοι τοῦ Χριστοῦ. Τὴν ἡμέρα ἀναζητοῦν τὸν ποθητό τους Χριστὸ μὲ καλά ἔργα καὶ τὴ νύχτα εἶναι κοντά του μὲ τὴν προσευχή κι ὅταν κοιμοῦνται βλέπουν στὸ ὄνειρό τους ὅτι περπατοῦν μαζί του.

Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς: "Διόρθωση καί σωτηρία τοῦ ἀρχιετελώνη Ζακχαῖου (ΙΕ΄ Λουκᾶ)

1. Πρωτύτερα ἐπήραμε ἀφορμὴ ἀπὸ τὶς διηγήσεις τοῦ εὐαγγελιστοῦ Λουκᾶ περὶ τῆς ἰάσεως τῶν λεπρῶν καὶ τυφλῶν κατὰ τὸ σῶμα γιὰ τὴν πνευματικὴ ὁμιλία πρὸς τὴν ἀγάπη σας. Σήμερα θέμα θὰ ἔχωμε τὸν κατὰ τὴν ψυχὴ τυφλὸ Ζακχαῖο πού κατοικοῦσε στὴν Ἱεριχῶ καὶ τὴν ἀναβλεψὶ του κατ' αὐτήν.

Κυριακή ΙΕ’ Λουκά

Η μετάνοια του Ζακχαίου 

(Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς)

(Λουκ. ιθ’ 1-10)

Όποιος θέλει να δει το Χριστό, πρέπει να σκαρφαλώσει πνευματικά, να υπερβεί τη φύση, γιατί ο Χριστός είναι ανώτερος απ’ αυτήν. Είναι πιο εύκολο να δεις ένα βουνό όταν είσαι πάνω σ’ ένα λόφο, παρά όταν βρίσκεσαι σε μια κοιλάδα. Ο Ζακχαίος ήταν κοντόσωμος άνθρωπος. Επειδή ήθελε πολύ να δει το Χριστό όμως, σκαρφάλωσε σ’ ένα ψηλό δέντρο. Εκείνος που θέλει να πλησιάσει το Χριστό πρέπει να εξαγνιστεί, γιατί θα συναντήσει τον Άγιο των αγίων, τον Ιερό των ιερών. Ο Ζακχαίος είχε μολυνθεί από τη φιλοχρηματία και την ασπλαχνία. Έτσι όταν αποφάσισε να συναντήσει το Χριστό, έσπευσε να εξαγνιστεί με μετάνοια και με έργα ελέους.

Κυριακή ΙΕ' Λουκά

Λόγος εις τον Ζακχαίον 

(Αγ. Αμφιλόχιος, Επίσκοπος Ικονίου)

Τίποτα δεν παρακινεί τόσον την ψυχή προς ευφροσύνην, όσον ο φόβος του Θεού και η αποχή των κακών, ο δρόμος της μετανοίας και ο τρόπος της εξομολογήσεως. Όθεν και σήμερα ο Δαυίδ εμακάριζεν αυτούς των οποίων συνεχωρήθησαν οι αμαρτίες, φανερώνοντας την φιλανθρωπία του Χριστού, και συγχρόνως προπαρασκευάζοντας τους αμαρτωλούς να προστρέξουν στην μετάνοια. «Μακάριοι», λέγει, «ων αφέθησαν αι ανομίαι, και ων επεκαλύφθησαν αι αμαρτίαι». Όποιος λοιπόν ημπορεί να αισθανθή σαν την πόρνην και τον τελώνην, ας τρέξη στις ακενώτους πηγές της σωτηρίας του Χριστού. Δεν είναι δυνατόν χωρίς μετάνοια να λάβη κανείς την λύση των κακών, ούτε να επιτύχη τον μακαρισμόν, έστω και αν είναι Προφήτης ή Απόστολος ή και Ευαγγελιστής. Πράγματι όλοι από την ιδίαν πηγή έχουν αντλήσει. Μεταξύ των Προφητών ο ίδιος ο Δαυίδ, ο οποίος και μετά την μοιχείαν παραμένει Προφήτης, με την Χάριν Εκείνου που τον συνεχώρησε.

Κυριακὴ ΙΕ΄ Λουκᾶ (Λουκ.ιθ΄1-10)

Πρόσεξε τὸ φίδι

«Καὶ εἴ τινος ἐσυκοφάντησα, ἀποδίδωμι τετραπλοῦν».

(†) ἐπισκόπου Γεωργίου Παυλίδου Μητροπολίτου Νικαίας

Εἶναι μεγάλη ἡ σημερινή ἡμέρα, ἀγαπητέ μου, διὰ τὸν Ζακχαῖον.  Ἦτο ἁμαρτωλός.  Μεγάλος μάλιστα. Ἡ περουσία του εἶχεν ἀποκτηθῆ μέ τό αἷμα τῶν ἀδυνάτων. Μέ τήν δικαιολογίαν τῆς δῆθεν ἐφαρμογῆς τῶν νόμων τοῦ Κράτους, ἔκλεπτεν ἀσύστολα ἀπὸ ὅλους.  Βαρειὲς ἁλυσίδες παρανομίας εἶχαν δέσει τήν ψυχήν του.
Ἀλλὰ μίαν ἡμέρα ἦλθεν ὁ Κύρος στὴν Ἱεριχώ. Ὁ Ζακχαῖος, πού κάποιον σπόρον καλωσύνης ἔκρυβε μέσα του, τὸν πλησιάζει μὲ λαχτάραν. Ἀξιώνεται νὰ φιλοξενήσῃ στὸ σπίτι του τὸν ἅγιον καὶ ἀναμάρτητον.  Ταπεινώνεται.  Μετανοεῖ πικρὰ διὰ τὰ λάθη τῆς προηγούμενης του ζωῆς. Καὶ ὑπὸ τὴν ἐπίδρασιν αὐτῶν τῶν εὐγενικῶν αἰσθημάτων προβαίνει εἰς μίαν γενναίαν καὶ συγκινητικὴν χειρονομίαν. Ἀπευθύνεται πρὸς τὸν Κύριον καὶ τοῦ λέγει μὲ σεβασμόν:

Η έμπρακτη αλλαγή ζωής

του Ιωάννη Καραβιδόπουλου, Ομότ. Καθηγητή Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ.

«Ο Ιησούς μπήκε στην Ιεριχώ και περνούσε μέσα από την πόλη. Εκεί υπήρχε κάποιος, που το όνομά του ήταν Ζακχαίος. 'Ηταν αρχιτελώνης και πλούσιος. Αυτός προσπαθούσε να δει ποιος είναι ο Ιησούς· δεν μπορούσε όμως εξαιτίας του πλήθους και γιατί ήταν μικρόσωμος. 'Ετρεξε λοιπόν μπροστά πριν από το πλήθος κι ανέβηκε σε μια συκομουριά για να τον δει, γιατί θα περνούσε από 'κει. 'Οταν έφτασε ο Ιησούς στο σημείο εκείνο, κοίταξε προς τα πάνω, τον είδε και του είπε: «Ζακχαίε, κατέβα γρήγορα, γιατί σήμερα πρέπει να μείνω στο σπίτι σου». Εκείνος κατέβηκε γρήγορα και τον υποδέχτηκε με χαρά. 'Ολοι όσοι τα είδαν αυτά διαμαρτύρονταν κι έλεγαν ότι πήγε να μείνει στο σπίτι ενός αμαρτωλού. Τότε σηκώθηκε ο Ζακχαίος και είπε στον Κύριο: «Κύριε, υπόσχομαι να δώσω τα μισά από τα υπάρχοντά μου στους φτωχούς και ν' ανταποδώσω στο τετραπλάσιο όσα έχω πάρει με απάτη». Ο Ιησούς, απευθυνόμενος σ' αυτόν, είπε: «Σήμερα αυτή η οικογένεια σώθηκε· γιατί κι αυτός ο τελώνης είναι απόγονος του Αβραάμ. Ο Υιος του Ανθρώπου ήρθε για ν' αναζητήσει και να σώσει αυτούς που έχουν χάσει το δρόμο τους» (Λουκ. 19, 1-10)

Τα κριτήρια που χρησιμοποιούν συνήθως οι άνθρω­ποι για να διακρίνουν τους συνανθρώπους τους σε καλούς και σε κακούς, σε ευσεβείς και σε αμαρτωλούς, είναι εξωτερικά κι έχουν σχέση με τις εκδηλώσεις και πράξεις που φαίνονται.

Κυριακή Ζακχαίου (ΙΕ΄ Λουκᾶ) 

῾Η νοσταλγία γιά κάτι διαφορετικό 

(πρωτοπρεσβ. ᾿Αλεξ. Σμέμαν)

Η Όρθόδοξη Εκκλησία για να μας προετοιμάσει για τη Μεγάλη Τεσσαρακοστή,αρχίζει να μας αναγγέλλει τον ερχομό της έναν ολόκληρο μήνα πρίν αυτή αρχίσει. Πόσο δύσκολο είναι να καταλάβει ό άνθρωπος πώς πέρα από την αφοσίωση του στίς αναρίθμητες ασχολίες της ζωής, θα πρέπει να αφιερώσει επίσης φροντίδα για την ψυχή, για τον εσωτερικό του κόσμο.

‘Άν είμασταν λίγο πιο σοβαροί, θα βλέπαμε πόσο σημα­ντική, ουσιαστική καί θεμελιώδης είναι ή φροντίδα της ψυχής. Θα κατανοούσαμε τότε τον αργό καί μυ­στηριώδη ρυθμό της εκκλησιαστικής ζωής. Γνωρί­ζουμε φυσικά το νόημα πού έχει ή τροφή για τη ζωή μας. Μερικές τροφές είναι καλές καί  θρεπτικές, άλ­λες είναι ανθυγιεινές· κάποιες είναι βαριές, πρέπει να προσέξουμε. Προσπαθούμε πολύ να εξασφαλί­σουμε πώς ή τροφή πού τρώμε είναι καλή για μας.

Κυριακὴ ΙΕ΄ Λουκᾶ (Λουκ. 19,1-10)

ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΕΛΕΟΣ

+Μητροπολίτης Φλωρίνης Αυγουστίνος

ΠΟΣΟ γρήγορα, ἀγαπητοί μου, φεύγει ὁ χρόνος! Πότε ἦταν Χριστούγεννα; πότε πρωτοχρονιά; πότε Θεοφάνεια; Εὐτυχεῖς ἐκεῖ­νοι ποὺ ἐκμεταλλεύονται καὶ τὸ τελευταῖο λε­­πτὸ καὶ ἐργάζονται τὰ ἔργα τοῦ Χριστοῦ. Πλησιάζει τώρα ν’ ἀνοίξῃ τὸ Τριῴδιο, ἡ πιὸ κατανυκτικὴ περίοδος τοῦ ἔτους.

* * *

Σήμερα, ΙΕ΄ Κυριακὴ τοῦ Λουκᾶ, ἡ Ἐκκλησία μᾶς παρουσιάζει ἕνα ἔξοχο παράδει­γμα μετανοίας. Εἶνε ὁ Ζακχαῖος. Τὸ ἐπάγγελμά του τελώνης. Ὄχι ἁπλῶς τελώνης, «ἀρχιτελώ­νης» (Λουκ. 19,2)· προϊστάμενος δηλαδὴ μιᾶς φορολογικῆς ὑπηρεσίας, ἢ μᾶλλον ἀρχηγὸς μιᾶς σπείρας λωποδυτῶν ποὺ κατέκλεβε τὸ λαό. Κλέφτες ὄχι ὅπως αὐτοὶ πού ’νε στὰ βου­νά, ἀλλὰ κλέφτες ποὺ δροῦν νομίμως μέσα στὴν κοινωνία. Διότι ὑπάρχει λῃστεία ποὺ γίνεται παρὰ τὸ νόμο, καὶ λῃστεία μὲ τὸ νόμο καὶ τὴ σφραγῖδα τοῦ κράτους. Ὁ Ζακχαῖος ἦ­ταν μιὰ ἀράχνη ποὺ ἅ­πλωνε τὰ δίχτυα της καὶ ἀπομυζοῦσε τὸ αἷμα τοῦ λαοῦ. Ἅρπαγας, πλε­ονέκτης, μισητὸς ἀπὸ ὅλους, λύκος.

 2021  ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 31 – ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΕ΄ ΛΟΥΚΑ

Η ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΤΟΥ ΖΑΚΧΑΙΟΥ (Λουκ. 19, 1 - 10)

†ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ ΜΕΛΕΤΙΟΥ

(Διασκευή ομιλίας στη Φιλοθέη, στις 28/1/2001)

Το χαμένο κλειδί

 Είναι  γνωστή η ιστορία. Ένας άνθρωπος γύριζε νύχτα στο σπίτι του. Κάποια στιγμή κατάλαβε ότι είχε χάσει τα κλειδιά του και άρχισε να βασανίζει το μυαλό του: «πού τα έχασα; πού θα τα βρω;». Τελικά πήγε κάτω από ένα φανάρι του Δήμου έσκυψε και έψαχνε. Σταματά δίπλα του ένας περαστικός και τον ρωτά:

 -Γιατί ψάχνεις; Τι έχασες;

-Έχασα το κλειδί μου.

 Μιά ἀσυνήθιστη συνάντηση

Εὐαγγελικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 31 Ἰανουαρίου 2021, ιε΄ Λουκᾶ (Λουκ. ιθ΄ 1-10)

1. Ἐκζήτηση τοῦ Προσώπου του

Ζακχαῖος. Τὸ ὄνομά του γνωστὸ σὲ ὅλη τὴν Ἱεριχὼ γιὰ τὴν ἐξέχουσα θέση ποὺ εἶχε στὴν πόλη. Ἦταν ἀρχιτελώνης. Δηλαδή, ἐντεταλμένος τῆς Ρωμαϊκῆς διοικήσεως γιὰ νὰ συλλέγει τοὺς φόρους. Ἦταν γνωστὸς ὅμως καὶ γιὰ τὶς ἀδικίες του. Ἐκμεταλλευόταν τὸ ἀξίωμά του γιὰ νὰ πλουτίζει ἀπὸ τὶς περιουσίες τῶν ἀνθρώπων. Στὸ βάθος τῆς ψυχῆς του ὡστόσο σιγόκαιγε ἕνας ἅγιος πόθος: νὰ δεῖ τὸν Χριστό. «Ἐζήτει ἰδεῖν τὸν Ἰησοῦν τίς ἐστι», μᾶς πληροφορεῖ ὁ ἱερὸς εὐαγγελιστὴς Λουκᾶς. Θὰ εἶχε ἀκούσει ἀσφαλῶς πολλὰ γιὰ τὸν μεγάλο αὐτὸν Προφήτη, ὅπως Τὸν θεωροῦσαν, ὁ ὁποῖος ἐπιτελοῦσε τόσα θαύματα καὶ ἔδειχνε τόση ἀγάπη ἀκόμη καὶ στοὺς ἁμαρτωλοὺς ἀνθρώπους.

 Πνευματική παρακαταθήκη

Ἀποστολικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 31 Ἰανουαρίου 2021, λβ΄ ἐπιστολῶν (Α΄ Τιμ. δ΄ 9-15)

1. Ἡ μόνη μας ἐλπίδα

Ἦταν νεαρὸς στὴν ἡλικία ὁ Τιμόθεος καὶ εἶχε ἀναλάβει ἔργο ὑπεύθυνο καὶ ἱερό. Ἡ Ἐκκλησία τοῦ εἶχε ἀναθέσει τὴ διαποίμανση τῶν χριστιανῶν τῆς Ἐφέσου. Κι ὁ ἀπόστολος Παῦλος, προκειμένου νὰ τὸν ἐνισχύσει καὶ νὰ τὸν καθοδηγήσει στὸ ἔργο αὐτό, τοῦ στέλνει ἐπιστολή, ὅπου ἀνάμεσα στὰ ἄλλα, γράφει καὶ αὐτὰ ποὺ διαβάζουμε στὴ σημερινὴ ἀποστολικὴ περικοπή:

Παιδί μου, Τιμόθεε, ὅσα σοῦ γράφω εἶναι λόγοι ἀξιόπιστοι καὶ ἄξιοι νὰ τοὺς παραδεχθεῖς μὲ τὴν καρδιά σου, τοῦ λέει.

 ΤΟ ΘΕΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 31 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2021

ΚΥΡΙΑΚΗ ΛΒ΄ ΕΠΙΣΤΟΛΩΝ ( Α΄ Τιμ. δ΄, 9-15)

Τὶς παραινέσεις πρὸς ἕναν νέο ἄνθρωπο τῆς Ἐκκλησίας, τὸν Τιμόθεο, ἀπὸ τὸν μεγάλο διδάσκαλο καὶ πνευματικό του πατέρα, τὸν Ἀπόστολο Παῦλο, διαβάζουμε στὴ σημερινὴ ἀποστολικὴ περικοπὴ ἀπὸ τὴν Α’ πρὸς Τιμόθεον ἐπιστολή. Ὁ πεπειραμένος Ἀπόστολος παρακινεῖ τὸν Τιμόθεο νὰ κηρύσσει παντοῦ καὶ πάντοτε ὅτι ὁ Θεὸς ζεῖ καὶ σώζει ὅλους τους ἀνθρώπους, ἰδιαίτερα δὲ τοὺς πιστούς. Αὐτὸ τὸ νόημα ἔχουν οἱ προστακτικὲς «παράγγελλε ταῦτα καὶ δίδασκε». Πρώτιστο καθῆκον τοῦ κληρικοῦ, ἀλλὰ καὶ τοῦ λαϊκοῦ, μέσα στὴν Ἐκκλησία εἶναι τὸ κήρυγμα γιὰ τὸν Χριστό, ἡ διδασκαλία, ἡ κατήχηση, ὁ στηριγμὸς καὶ ἡ διὰ τῶν ἱερῶν λόγων παράκληση καὶ παραμυθία τῶν πιστῶν. Κατ’ αὐτὸν τὸν τρόπο συνεχίζεται τὸ ἔργο τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ ἐνισχύεται τὸ Σῶμά Του, δηλαδὴ ἡ Ἐκκλησία Του.

 ΚΥΡΙΑΚΗ 31 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2021

ΙΕ΄ ΛΟΥΚΑ (ΖΑΚΧΑΙΟΥ)

(Λουκ. ιθ΄ 1-10) (Α΄ Τιμ. δ΄ 9-15)

Η δύναμη της μετάνοιας

«Και εζήτει ιδείν τον Ιησούν τίς εστί…»

 Η πορεία διά μέσου της μετάνοιας καταξιώνει τον άνθρωπο σε πνευματικές κορυφογραμμές αιώνιας εμβέλειας. Ακριβώς, σ’ αυτή τη χρονική στιγμή η Εκκλησία προβάλλοντας το παράδειγμα του Ζακχαίου στέλνει το πιο ισχυρό μήνυμα στον άνθρωπο. Όσο και αν έχει πέσει στη ζωή του, όσο και αν βιώνει την τραγική οδύνη στο χώρο της αμαρτίας, η αγάπη του Κυρίου μας, απλώνεται σ’ ένα εύρος που δεν μάς επιτρέπει να αφήνουμε τον εαυτό μας να βυθίζεται στο σκοτάδι της απελπισίας. Αντίθετα, η εκζήτηση της χάρης του Θεού, ανοίγει τους ορίζοντες της ελπίδας και της χαράς και μεταβάλλεται σε οδοδείκτη αληθινής ζωής. Αυτό έπραξε χωρίς αναστολές και ο Ζακχαίος, ο οποίος, ζητούσε μετά μανίας να ιδεί τον Ιησού.

Το ισχυρό παράδειγμα

 ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΕ΄ ΛΟΥΚΑ – 31 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2021

(Λκ. ιθ΄ 1-10)

Ὁ Ζακχαῖος, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, ὅπως πολὺ παραστατικὰ μᾶς τό περιγράφει ἡ σημερινὴ εὐαγγελικὴ περικοπή, σώθηκε μέσα σὲ μία στιγμή. Σώθηκε, διότι τό ἐπιθυμοῦσε ἀλλὰ καὶ ἐπειδὴ ἡ μετάνοια του ἦταν εἰλικρινὴς καὶ ἔμπρακτη. Καὶ αὐτὸ εἶναι πραγματικὰ μία μεγάλη ἀλήθεια, πὼς ὅταν ὁ ἄνθρωπος ἐπιθυμεῖ νὰ σωθῆ ἀπὸ τήν ἁμαρτία, ἡ ἀπάντηση τοῦ Θεοῦ εἶναι ἄμεση. 

 Η ΙΕΡΩΣΥΝΗ ΟΠΩΣ ΤΗΝ ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ ΕΝΑΣ ΕΚ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΙΕΡΑΡΧΩΝ Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ

Διάκονος  Χαρίτων Θεοδώρου

Η ιερωσύνη  έχει ως βασική αποστολή της και σκοπό της, να αγιάσει και να και να οδηγήσει τον κόσμο εις την σωτηρία, την αγιότητα, την κατά χάριν θέωση, λαμβάνει την ύψιστη θέση των ενεργειών εν τω κόσμω και καθίσταται το μυστήριο των μυστηρίων της Εκκλησίας.

 Η κοινωνική προσφορά των Τριών Ιεραρχών μέσα στον κόσμο

Δημητρίου Καραμάτσκου

Φιλανθρωπία

Εάν κάνουμε μια γενική θεώρηση της εποχής των Τριών Ιεραρχών, θα διαπιστώσουμε ότι, τα κύρια χαρακτηριστικά της εποχής αυτής ήταν η αλλαγή της πολιτικής νοοτροπίας, που προήλθε απ’ την κατάρρευση της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας και την ανάπτυξη της Ανατολής. Με την συνεχή μετακίνηση και τους πολέμους των διάφορων βάρβαρων φύλων έχουμε μια κοινωνική ανησυχία και αστάθεια που έφερε και την οικονομική αταξία. Η άνιση κατανομή των αγαθών, η εκμετάλλευση των φτωχών απ’ τους ισχυρούς -κύρια θέματα στα έργα του Χρυσοστόμου, αλλά και του Βασιλείου- η δουλεία, η μετακίνηση πληθυσμών στα μεγάλα αστικά κέντρα, είχαν ως αποτέλεσμα τη φτώχεια, τη δυστυχία και την κοινωνική ακαταστασία.

 Το μέτρο, η διάκριση και οι Τρεις Ιεράρχες (Πρωτοπρ. Βασιλείου Ι. Καλλιακμάνη)

Πρωτ. Βασιλείου Ι. Καλλιακμάνη, Καθηγητή Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ.

α) Οι άνθρωποι του Πνεύματος αναζητούν, σε κάθε εποχή, το μέτρο. Όμως, το μέτρο δεν έχει σχέση με τη μετριότητα, αλλά με την άριστη ποιότητα. Χρησιμοποιείται στην αρχιτεκτονική, τη μουσική, τη φιλοσοφία, την τέχνη, αλλά και άλλες επιστήμες. Στην παρούσα συνάφεια ενδιαφέρει περισσότερο η φιλοσοφική και θεολογική διάσταση του θέματος, που μπορεί να επηρεάσει την πολιτική σκέψη και ευρύτερα την κοινωνία.

 Η αγωγή των παιδιών κατά τους 3 Ιεράρχες

Πρωτ. Χριστοδούλου Χρ. Χριστοδούλου

Οἱ Τρεῖς Ἱεράρχες παρουσιάζουν ἕνα πλούσιο ποιμαντικό, φιλανθρωπικό, θεολογικὸ καὶ συγγραφικὸ ἔργο. Τὸ συγγραφικό τους ἔργο καλύπτει ὅλα τὰ θέματα ποὺ ἀπασχολοῦσαν τοὺς ἀνθρώπους τῆς ἐποχῆς τους. Ὡς ποιμένες μεριμνοῦν καὶ ἀγωνίζονται γιὰ τὸ ποίμνιό τους καὶ κάθε στιγμὴ βρίσκονται στὸ πλάι τῶν πιστῶν στηρίζοντάς τους στὰ προβλήματά τους. Γι’ αὐτὸ καὶ στὰ συγγράμματά τους οἱ πατέρες αὐτοί, δὲν καταπιάνονται μόνο μὲ θεολογικὰ θέματα, ἀλλὰ καὶ μὲ ζητήματα ποὺ ἀφοροῦν στὸν τρόπο λειτουργίας τῆς κοινωνίας, τὶς ἀνθρώπινες σχέσεις, τὴν οἰκογένεια, τὴν ἀνατροφὴ τῶν παιδιῶν, τὴν παιδεία, τὸν πολιτισμό, τὴν ἐργασία. Προβλήματα ὅπως ἡ δουλεία, ἡ ἀνισότητα εἰς βάρος τῶν γυναικῶν, τὰ ἐργατικὰ θέματα, οἱ δυσλειτουργίες στὸν γάμο καὶ στὴν οἰκογένεια ἀπασχολοῦν πολὺ συχνὰ τοὺς τρεῖς μεγάλους Πατέρες. Μελετώντας μὲ προσοχὴ τὰ ἔργα τους βλέπουμε ὅτι λόγω τῆς ἐμπειρίας τους καὶ τῆς ἀγάπης τους γιὰ τὸν ἄνθρωπο, ἀλλὰ πάνω ἀπ’ ὅλα χάρη στὸν θεῖο φωτισμὸ οἱ Τρεῖς Ἱεράρχες δίνουν στὰ προβλήματα αὐτὰ ἀπαντήσεις, ποὺ ἀνταποκρίνονται πλήρως στὶς ἀνάγκες τῶν ἀνθρώπων, ἀκόμα καὶ τῆς δικῆς μας ἐποχῆς.

 «Η θεωρία του Όντος: οι στόχοι της παιδείας»

Μητροπολίτου Κωνσταντίας και Αμμοχώστου κ. Βασιλείου 

Ομιλία που εκφωνήθηκε κατά τον εορτασμό των Τριών Ιεραρχών στο Πολιτιστικό Ίδρυμα Αρχιεπισκόπου Μακαρίου Γ’ την Πέμπτη 30 Ιανουαρίου 2020

ΘΕΩΡΙΑ ΤΟΥ ΟΝΤΟΣ: ΣΤΟΧΟΙ ΤΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ

Οὕτω γοῦν οἱ τῆς καθ’ ἡμᾶς θεοσοφίας ἀρχηγικοὶ καθηγεμόνες ὑπὲρ ἀληθείας ἀποθνῄσκουσι πᾶσαν ἡμέραν μαρτυροῦντες ὡς εἰκὸς καὶ λόγῳ παντὶ καὶ ἔργῳ τῇ ἑνιαίᾳ τῶν Χριστιανῶν ἀληθογνωσίᾳ τὸ πασῶν αὐτὴν εἶναι καὶ ἁπλουστέραν καὶ θειοτέραν, μᾶλλον δὲ τὸ αὐτὴν εἶναι τὴν μόνην ἀληθῆ καὶ μίαν καὶ ἁπλῆν θεογνωσίαν. (Περὶ θείων ὀνομάτων, VII, 4).

 Οἱ Τρεῖς Ἱεράρχες καὶ ἡ Παιδεία

Μητροπολίτης Κωνσταντίας – Ἀμμοχώστου Βασίλειος

Ἡ Ἐκκλησία τιμᾶ τοὺς Τρεῖς Ἱεράρχες ὡς πρότυπα ἁγιότητας καὶ ὡς ἀληθινοὺς ἐργάτες τῆς ἀλήθειας. Αὐτοὶ μὲ τὴ βαθειά τους πίστη, τὴν ὑψηλὴ θεολογικὴ γνώση, τὴ φιλοσοφική τους κατάρτιση, ὅπως βέβαια καὶ τὸ σύνολο τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας, πέτυχαν νὰ συνδέσουν τὴν ἀλήθεια τῆς ἀποκαλύψεως τοῦ Θεοῦ μὲ τὴν ἀνθρώπινη Ἑλληνικὴ φιλοσοφικὴ σκέψη καὶ νὰ ὁρίσουν, ἔτσι, τὴ σωστικὴ πορεία τοῦ ἀνθρώπου μέσα ἀπὸ τὸν κόσμο καὶ πέραν τοῦ ὑλικοῦ κόσμου.

 Κυριακή ΛΒ΄ Επιστολών, Αποστ. Ανάγνωσμα: Α΄ Τιμ. δ΄ 9-15 (31-01-2021)

Διακ. Χαρίτωνος Θεοδώρου

Είναι αρκετά σημαντικό αλλά κρίνεται και ως επιβεβλημένο οι ποιμένες της Εκκλησίας να είναι τύπος και υπόδειγμα. Τύπος και υπόδειγμα μέσα στην κοινωνία πρέπει να είναι και όλοι οι αληθινοί Χριστιανοί και πολύ περισσότερο αυτοί που εργάζονται για την χριστιανική διαφώτιση και χριστιανική παιδεία πολλών ανθρώπων. Τέτοιοι άνθρωποι είναι οι γονείς, οι εκπαιδευτικοί, οι ιερείς από την ποιό υψηλή βαθμίδα της ιεροσύνης δηλαδή του επισκόπου μέχρι και τον υποψήφιο ιερέα. Γι’ αυτό το λόγο όσα γράφει ο απόστολος Παύλος προς τον Τιμόθεο αποτελεί μία χρήσιμη παρακαταθήκη για όλους μας.

 Κυριακή ΙΕ΄ Λουκά (Του Ζακχαίου) Ευαγγ. Ανάγνωσμα: Λουκ. ιθ’ 1-10 (31-01-2021)

Ηλιάνας Κάουρα, θεολόγου

Στη συγκεκριμένη ευαγγελική περικοπή βλέπουμε τον Ιησού να περνά από την Ιεριχώ κατά την πορεία του προς τα Ιεροσόλυμα. Στην Ιεριχώ, που ήταν σημαντική πόλη για το εμπόριο, έλαβε χώρα και η συνάντησή του Ιησού  με το Ζακχαίο ο οποίος ήταν αρχιτελώνης του Γραφείου ελέγχου και επιβολής της φορολογίας επί των εξαγωγίμων  εμπορευμάτων. Η θέση του αυτή τον βοήθησε να αποκτήσει χρήματα αλλά ταυτόχρονα να μην τον συμπαθούν και οι φορολογούμενοι. Ο τελώνης ήταν ο χειρότερος άνθρωπος στη συνείδηση Ιουδαίων της εποχής εκείνης.

 Κυριακή 31 Ιανουαρίου 2021, IΕ΄ΛΟΥΚΑ (Λουκ. ΙΘ’, 1-10)

Στη σημερινή ευαγγελική περικοπή ο ευαγγελιστής Λουκάς μάς μιλά για μια ανάβαση και μια κατάβαση. Ο Ζακχαίος ανεβαίνει πάνω στη συκαμινιά, αυτό δείχνει και την ψηλή κοινωνική και οικονομική θέση που κατείχε. Ήταν πολύ πλούσιος, γιατί ήταν αρχιτελώνης, δηλαδή αρχιεισπράκτορας των φόρων. Τεράστια ποσά από τους φόρους αυτούς κατέληγαν στην τσέπη του. Και το χρήμα ήταν το αποτέλεσμα της απάτης, της ψευτιάς και της αδικίας σε βάρος των φτωχών.

 ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΕ’ ΛΟΥΚΑ (ΖΑΚΧΑΙΟΥ)

Απόστολος: Α΄ Τιμ. δ΄9 – 15

Ευαγγέλιον: Λουκ. ιΘ΄ 1 - 10

31 Ιανουαρίου 2021

Το σημερινό Ευαγγελικό ανάγνωσμα μας μιλά για έναν πλούσιο άνθρωπο που κατείχε μια σημαντική κοινωνική θέση, τον Ζακχαίο. 

Ο Ζακχαίος ήταν τελώνης. Δουλειά του ήταν να μαζεύει τους φόρους εκ μέρους των Ρωμαϊκών αρχών. Οι τελώνες δεν εισέπρατταν μόνο το ποσό που ζητούσαν οι Ρωμαίοι αλλά πολύ περισσότερα, για δικό τους όφελος, και πλούτιζαν εις βάρος των άλλων. Αυτό έκανε και ο Ζακχαίος.

Αυτός ήταν και ο λόγος που οι τελώνες ήταν μισητοί στους ανθρώπους.

 «ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»

Κυριακή ΙΕ Λουκά. (Λουκ. ιθ΄ 1 -10)

31 Ιανουαρίου 2021

Μία πανέμορφη, διδακτική και συνάμα πολύ ελπιδοφόρα ευαγγελική διήγηση ακούσαμε σήμερα, αγαπητοί μου αδελφοί. Και πώς να μην τη χαρακτηρίσουμε ελπιδοφόρα, αφού η ιστορία που μας διηγείται το σημερινό Ευαγγέλιο, έρχεται να μας υπενθυμίσει για πιο λόγο ήρθε ο Χριστός μας στον κόσμο και έζησε ανάμεσά μας. Για να αναζητήσει και να σώσει τον κάθε αμαρτωλό, τον κάθε άνθρωπο που νιώθει ότι έχει χάσει τον δρόμο του και θέλει νόημα και σκοπό στη ζωή του.

 ΚΥΡΙΑΚΗ ΙE' ΛΟΥΚΑ (Λουκ. ιθ΄ 1-10)

31 Ἰανουαρίου 2021

Ὁ πλούσιος ἀρχιτελώνης Ζακχαῖος τῆς σημερινῆς Εὐαγγελικῆς περικοπῆς δὲν ἦταν εὐτυχισμένος. Τὰ πλούτη καὶ τὰ ἀξιώματα ποὺ διέθετε, ναὶ μὲν τοῦ ἔδιδαν κοινωνικὴ ἐπιφάνεια, ὅμως τὸν ἄφηναν ἐσωτερικὰ ἄδειο, δὲν τὸν γέμιζαν καὶ δὲν τοῦ ἔδιναν τὴν πραγματικὴ χαρά. Κάτι βαθύτερο τοῦ ἔλειπε, κάτι ποὺ θὰ τοῦ ἐπέτρεπε νὰ ἀποδιώξει τὸ βάρος ἀπὸ τὴ συνείδησή του. Βάρος, τὸ ὁποῖο προερχόταν ἀπὸ τὶς ἀδικίες ποὺ ἐκ τῶν πραγμάτων διέπραττε ἀπὸ τὴ θέση τοῦ ἀρχιτελώνη.

 ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΕ’ ΛΟΥΚΑ (31-01-2021)

ΓΡΑΠΤΟΝ Θ. ΚΗΡΥΓΜΑ

Ἡ ἐπίσκεψη τοῦ Θεοῦ καί ἡ ἀλλοίωση τοῦ ἀνθρώπου

     Ἡ σημερινή Εὐαγγελική περικοπή, ἀδελφοί μου, ἀναφέρεται στό περιστατικό τοῦ Ζακχαίου. Ἕνας ἄνθρωπος γεμᾶτος ἀπό συμβιβασμούς, ἰδιοτέλεια καί φιλαργυρία ἄκουσε πώς ἀπό τά μέρη του θά περνοῦσε ὁ Ἰησοῦς. (Ὅλο τό γεγονός μᾶς τό περιγράφει ὁ Εὐαγγελιστής Λουκᾶς μέ τόση πιστότητα, ἀλλά καί μέ τόσο ἁπλῆ – καί περίτεχνη – ἐνάργεια, ὥστε νά νομίζουμε πώς ἤμασταν παρόντες).

 ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΕ΄ ΛΟΥΚΑ

«Ο Ιησούς Χριστός αναζητεί και σώζει το απολωλός»

Αρχιμ. Ανανία Κουστένη

Δέκατη Πέμπτη Κυριακή του Λουκά ή Κυριακή του Ζακχαίου σήμερα, αγαπητοί. Ο Ιησούς μας επορεύετο για την Ιερουσαλήμ, για το εκούσιον Πάθος. Έφθασε στην Ιεριχώ, πού ’ναι κοντά στη Θεία Σιών. Και στο έμπα της πόλεως εθεράπευσε έναν τυφλό. Και μπήκε τώρα στην πόλη και τη διέβαινε.

 «Τέκνον Τιμόθεε»

Κυριακή ΛΒ ́ (ΙΕ ́ Λουκᾶ)

Μία μικρή ξεχωριστή ὁμάδα μέσα στό σύνολο τῶν Ἐπιστολῶν τοῦ Ἀποστόλου Παύλου ἀποτελοῦν τρεῖς Ἐπιστολές πού ὀνομάζονται «Ποιμαντικές» καί εἶναι οἱ: Πρός Τιμόθεον Α ́ καί Β ́ καί Πρός Τίτον. Ὁ Τιμόθεος ἦταν Ἐπίσκοπος Ἐφέσου καί ὁ Τίτος Ἐπίσκοπος Κρήτης.

 ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ «Η ΣΥΜΒΟΥΛΗ ΤΟΥ ΖΑΚΧΑΙΟΥ ΣΗΜΕΡΑ»

Τά λόγια τοῦ Κυρίου, σάν ἄνεμος δυνατός, σκορπίζουν τήν πυκνή συννεφιά τῆς πλεονεξίας, πού χρόνια τώρα πλάκωνε τήν ψυχή τοῦ ἀρχιτελώνου. Ὁ Ζακχαῖος ἀρχίζει νά βλέπει καθαρά πιά τή ζωή του. Ἀπό τή σκέψη του διαβαίνουν διαδοχικά οἱ τόσοι ἄνθρωποι πού εἶχε ἀδικήσει. Τούς βλέπει νά περνοῦν πικραμένοι, μέ τόν πόνο στήν καρδιά, μέ τήν ἀγανάκτηση στά στήθη. Στριφογυρίζουν τριγύρω του, σάν μιά φοβερή ἀλυσίδα, τόν τυλίγουν καί τόν σέρνουν μακρυά ἀπό τόν Ἅγιο φιλοξενούμενό του. Πρέπει νά τήν σπάσει αὐτή τήν φρικτή ἀλυσίδα τῆς ἀδικίας καί τῆς ἐνοχῆς, που μόνος του σφυρηλάτησε, πού τόν κρατᾶ μακρυά ἀπό τόν Χριστό. Σέ μιά στιγμή μπροστά σέ ὅλους ἀποφασιστικά ἀναγγέλει: Κύριε ἔκλεψα, ἐκμεταλλεύτηκα πολλούς, χρόνια τώρα. Ἀλλά μετανοῶ, θ’ ἀλλάξω Κύριε, ἀλλάζω τώρα. Τά μισά ἀπ’ τά ὑπάρχοντά μου τά δίνω ἐλεημοσύνη στούς φτωχούς. Κι ὅσους ἔβλαψα, τούς ἀποζημιώνω, στό τετραπλάσιο.

 2021 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 24 - ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΔ ΛΟΥΚΑ

Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΤΥΦΛΟΥ ΤΗΣ ΙΕΡΙΧΟΥΣ (Λουκ. 18, 35 -43)

†ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ ΜΕΛΕΤΙΟΥ

(Διασκευή ομιλίας στη Στεφάνη, στις 3/12/2006)

Ήξερε που να απευθυνθεί

Ακούσαμε στο Ευαγγέλιο ότι ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός πήγε στην Ιεριχώ. Εκεί ήταν ένας τυφλός, ο οποίος ακούοντας ότι περνά ο Χριστός, άρχισε να φωνάζει: «Ιησού, υιέ του Δαυΐδ, ελέησέ με». Είχε ακούσει ότι ο Χριστός έκανε θαύματα. Οι άνθρωποι γύρω του τον επέπλητταν: «Τι φωνάζεις. Σταμάτα επιτέλους. Μας πήρες τα αυτιά». Αλλ’ αυτός φώναζε περισσότερο. Γιατί; Όντας τυφλός, ήξερε τι αξία έχει να βλέπεις. Τον καταλαβαίνουμε, γιατί ξέρουμε ότι ο πόνος του ήταν μεγάλος. Και ξέροντας ότι από κανένα δεν περίμενε θεραπεία, παρά μόνο από τον Χριστό, από ενέργεια του Θεού, από χάρη του Θεού, αντί να σιωπήσει, φώναζε περισσότερο. Πλησίασε ο Ιησούς και τον ρώτησε: «Γιατί φωνάζεις. Τι θέλεις;». Απάντησε το αυτονόητο: «Να δω το φως θέλω».

 Ἡ θεραπεία τοῦ τυφλοῦ τῆς Ἱεριχοῦς

Εὐαγγελικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 24 Ἰανουαρίου 2021, ιδ΄ Λουκᾶ (Λουκ. ιη΄ 35-43)

Ἕνα ἀκόμη ἐντυπωσιακὸ θαῦμα τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ περιγράφει ἡ Εὐαγγελικὴ περικοπὴ ποὺ ἀκούσαμε σήμερα. Θαῦμα ποὺ ἐπιτέλεσε σὲ ἕναν τυφλὸ ἄνθρωπο ποὺ ζητοῦσε ἐπίμονα τὸ φῶς του.

1. Μὲ πίστη καὶ ἐπιμονὴ

 Ταπείνωση

Ἀποστολικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 24 Ἰανουαρίου 2021, λα΄ ἐπιστολῶν (Α΄ Τιμ. α΄ 15-17)

«Χριστὸς Ἰησοῦς ἦλθεν εἰς τὸν κόσμον ἁμαρτωλοὺς σῶσαι, ὧν πρῶτός εἰμι ἐγώ».

Στό σημερινό ἀποστολικό ἀνάγνωσμα ὁ ἀπόστολος Παῦλος μᾶς λέγει κάτι πού φαίνεται ἀδιανόητο στή δική μας λογική. Κάτι πού δέν μποροῦμε οὔτε νά τό πιστέψουμε οὔτε νά τό κατανοήσουμε. Μᾶς λέγει ὅτι ὁ ἴδιος εἶναι ὁ πρῶτος τῶν ἁμαρτωλῶν, ὁ πλέον ἁμαρτωλός ἄνθρωπος. Καί ποιός τό λέγει αὐτό; Ὁ Παῦλος, αὐτός πού ἔφθασε ἐν ζωῇ μέχρι τρίτου οὐρανοῦ, πού ἀνέβηκε σέ ὔψη ἀρετῆς, πού ὑπεβλήθη σέ ἀμέτρητες δοκιμασίες καί κόπους γιά τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ. Ἡ ἀκατάληπτη αὐτή φράσι τοῦ ἀποστόλου Παύλου μᾶς δίνει τήν ἀφορμή νά δοῦμε, γιατί ὁ ὄντως ταπεινός ἄνθρωπος αἰσθάνεται ὡς πρῶτος τῶν ἁμαρτωλῶν, καί πῶς θά μπορέσουμε ἐμεῖς νά καλλιεργήσουμε μιά τέτοια ταπείνωσι.

1. Ο ΠΡΩΤΟΣ ΤΩΝ ΑΜΑΡΤΩΛΩΝ

 ΚΥΡΙΑΚΗ 24 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2021

ΙΔ΄ ΛΟΥΚΑ

(Λουκ. ιη΄ 35-43) (Α΄ Τιμ. α΄ 15-17)

Πίστεως θαυματουργία

«Ανάβλεψον. Η πίστις σου σέσωκέ σε. Και παραχρήμα ανέβλεψε»

 Οι θαυματουργικές ενέργειες του Κυρίου αποκαλύπτονται ως ισχυρά σημεία της νέας πραγματικότητας που εγκαινιάζει, με βαθύτερα μηνύματα και νοήματα. Αποκαθιστούν την κατά φύση κατάσταση του ανθρώπου και φανερώνουν τη δυναμική της δημιουργικής ενέργειας του Θεού στον κόσμο. Η σημερινή ευαγγελική περικοπή αναφέρεται συγκεκριμένα στο θαύμα της θεραπείας του τυφλού στην Ιεριχώ. Ο τυφλός διέθετε πίστη, η ρίζα της οποίας όμως σε καμιά περίπτωση δεν στηριζόταν στη ψυχρή λογική και σε στείρες ορθολογιστικές προσεγγίσεις, αλλά στο γόνιμο έδαφος της καρδιάς του.

 ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΔ ́ ΛΟΥΚΑ

Ἡ σημερινή Εὐαγγελική περικοπή, ἀγαπητοί ἀδελφοί, ἀναφέρεται στήν θεραπεία ἑνός τυφλοῦ ἀπό τόν Ἰησοῦ Χριστό στήν Ἱεριχώ. Ὅταν ὁ τυφλός πλησίασε τόν Ἰησοῦ, τόν ρώτησε: «Τί σοι θέλεις ποιῆσαι;». Ἡ ἐρώτηση τοῦ Χριστοῦ μᾶς προβληματίζει. Δέν γνωρίζει ὁ Χριστός τί θέλει ἕνας τυφλός, πού ἀπεγνωσμένα τόν παρακαλεῖ: «Ἰησοῦ υἱέ τοῦ Δαυΐδ, ἐλέησόν με»; Γνωρίζει πολύ καλά καί τίς σκέψεις καί τίς ἐπιθυμίες μας ὁ Χριστός, σάν Θεός. Ἀλλά θέλει ἀπό τόν ἄνθρωπο νά τίς ἐκφράσει καί νά τίς ὁμολογήσει μπροστά του. Ὅταν, λοιπόν, ὁ τυφλός ὁμολογεῖ «ἵνα ἀναβλέψω», ὁ Ἰησοῦς Χριστός, γιά νά δείξει στούς ἀνθρώπους πώς εἶναι ὁ δημιουργικός Λόγος τοῦ Θεοῦ, πού «πάντα δι’ αὐτοῦ ἐγένετο, καί χωρίς αὐτοῦ ἐγένετο οὐδέ ἔν, ὅ γέγονεν» (Ἰωάν. Α ́ 2), ἀπαντᾶ στόν τυφλό: «Ἀνάβλεψον· ἡ πίστις σου σέσωκέ σε».

 Κυριακή ΙΔ’ Λουκά, Ευαγγ. Ανάγνωσμα: Λουκ. ιη΄ 35-43 (24-01-2021)

Διακόνου Επιφανίου Παπαντωνίου

Το σημερινό Ευαγγελικό ανάγνωσμα, διαβάζεται είτε λίγο πριν την έναρξη του Τριωδίου είτε λίγες εβδομάδες πριν τα Χριστούγεννα, ανάλογα με τη διάταξη του λειτουργικού εορτολογικού κύκλου κατ’ έτος.

Στο κείμενο παρακολουθούμε τον Κύριο σε μία από τις περιοδείες του, η οποία έλαβε χώρα στην Ιεριχώ. Στην περιοδεία αυτή, όπως και σε κάθε άλλη περιοδεία του, τον ακολουθούσε πλήθος ανθρώπων, άλλοι από τους οποίους επειδή ενδιαφέρονταν για τη διδασκαλία του, άλλοι επειδή είχαν περιέργεια για το πρόσωπό του αλλά και πολλοί άλλοι, οι οποίοι προσπαθούσαν να προσελκύσουν την προσοχή του διδασκάλου, ίσως ένα βλέμμα του, επιζητώντας μια ελάχιστη επαφή μαζί του για κάποιο λόγο παρηγοριάς, για τη θεραπεία κάποιου νοσήματος.

 Κυριακή ΛΑ’ Επιστολών, Αποστ. Ανάγνωσμα, Α΄ Τιμοθέου α’15–17 (24-01-2021)

Θεοδώρου Χατζηζαχαρία, θεολόγου

Εισαγωγικά

Η σημερινή αποστολική περικοπή της Κυριακής είναι παρμένη από την πρώτη προς Τιμόθεο επιστολή του Αποστόλου Παύλου. Πριν προχωρήσουμε στην ανάλυση της περικοπής, θα είναι χρήσιμο αν αναφέραμε ορισμένες πληροφορίες για τη ζωή του αποστόλου Τιμόθεου, στον οποίο απευθύνει δύο επιστολές του ο απόστολος Παύλος.

 ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΔ΄ΛΟΥΚΑ

Απόστολος: Α΄ Τιμ. α΄15 – 17

Ευαγγέλιον: Λουκ. ιη΄ 35 - 43

24 Ιανουαρίου 2021

Ο τυφλός του σημερινού ευαγγελίου, αγαπητοί μου αδελφοί, μας υποδεικνύει τον δρόμο για την εν Χριστώ σωτηρία. Είναι εκπληκτικό γιατί ενώ είναι τυφλός έχει ανοικτά τα μάτια της ψυχής του και μας καθοδηγεί διαχρονικά με το παράδειγμά του ώστε να ανοίξουμε κι εμείς τους πνευματικούς οφθαλμούς μας και να δούμε τον δρόμο της σωτηρίας.

 «ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»

Κυριακή ΙΔ Λουκά. (Λουκ. ιη΄ 35 -43)

24 Ιανουαρίου 2021 

Το σημερινό ευαγγελικό ανάγνωσμα, αγαπητοί μου αδελφοί, μας διηγείται ένα ακόμη συγκλονιστικό θαύμα που επιτέλεσε ο Χριστός μας, αυτή τη φορά σε έναν άνθρωπο τυφλό, ο οποίος καθόταν, σύμφωνα με την ευαγγελική διήγηση, σε έναν δρόμο της Ιεριχούς και ζητιάνευε. Ένας άνθρωπος, ανήμπορος και μόνος, παραμελημένος και ξεχασμένος από συγγενείς και φίλους, που τελικά κατάφερε να δεχτεί τη θεϊκή και θαυματουργική παρέμβαση του Κυρίου, γιατί; Γιατί ο άνθρωπος αυτός, αναγνώρισε τον Χριστό ως Σωτήρα και λυτρωτή του  και παρέδωσε τον εαυτό του ολόκληρο στην αγάπη του Θεού.

 ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΔ' ΛΟΥΚΑ (24-1-2021)

ΓΡΑΠΤΟΝ Θ. ΚΗΡΥΓΜΑ

Ἡ πιό ἀξιόπιστη ἐλπίδα

     Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος γράφει στόν μαθητή του Τιμόθεο τήν πρώτη του ἐπιστολή. Ἀξίζει νά παραθέσουμε τό κύριο μέρος τῆς ἐπιστολῆς αὐτῆς στά Νεοελληνικά:

     «Αὐτά τά λόγια πού θά πῶ εἶναι ἀξιόπιστα καί ἀξίζει νά τά δεχθεῖ κανείς καί νά στηριχθεῖ σ’ αὐτά. Ὅτι δηλαδή ὁ Ἰησοῦς Χριστός ἦλθε στόν κόσμο γιά νά σώσει τούς ἁμαρτωλούς καί πρῶτος ἀνάμεσα τους εἶμαι ἐγώ. Ὅμως, γι' αὐτό ἀκριβῶς μέ ἐλέησε, ὥστε νά δείξει ὁ Ἰησοῦς Χριστός σ’ ἐμένα πρῶτον ὅλη Του τή μακροθυμία γιά νά γίνω παράδειγμα σέ ‘κείνους πού θά πιστέψουν σ’ Αὐτόν καί θά ὁδηγηθοῦν ἔτσι στήν ἀληθινή, τήν παντοτινή ζωή…».

 Κυριακή ΙΔ΄ Λουκά

«Ο Ιησούς: Το φως της ψυχής και της ζωής μας»*

Αρχιμανδρίτου Ανανία Κουστένη

Δέκατη τέταρτη Κυριακή του Λουκά σήμερα, αγαπητοί. Ο Ιησούς μας ανεβαίνει στα Ιεροσόλυμα για το Θείο Πάθος Του. Και καθώς πλησίαζε στην Ιεριχώ, ένας τυφλός, που καθόταν στον δρόμο και ζητιάνευε, Του ζήτησε θεραπεία. Ήταν τυφλός και φτωχός, είχε, όμως, τα μάτια της ψυχής του και πίστη μεγάλη. Καθώς άκουσε, λοιπόν, θόρυβο ρώτησε τι συμβαίνει, και του είπαν πως περνά από κει ο Ιησούς ο Ναζωραίος. Κι εκείνος αμέσως εφώναξε, μ’ όλη του την ψυχή και μ’ όλη του την πίστη: «Ἰησοῦ, Υἰὲ τοῦ Δαβίδ, ἐλέησόν με».

 ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΔ΄ ΛΟΥΚΑ – 24 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2021

(Λκ. ιη΄ 35-43)

Στή σημερινή εὐαγγελική περικοπή, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, παρακολουθοῦμε τόν Κύριο στό τελευταῖο ταξίδι του γιά τά Ἱεροσόλυμα, ὅταν ἀνέβαινε καί πήγαινε γιά τό ἑκούσιο πάθος του. Ἡ θεραπεία τοῦ τυφλοῦ ἔξω ἀπό τήν Ἱεριχὼ  εἶναι ἕνα ἀπό τά τελευταῖα θαύματα τοῦ Χριστοῦ. Στήν περιοδεία αὐτή, ὅπως καί σέ κάθε ἄλλη περιοδεία του, τόν ἀκολουθοῦσε πλῆθος ἀνθρώπων, ἄλλοι ἐπειδή ἐνδιαφέρονταν γιά τή διδασκαλία του, ἄλλοι ἐπειδή εἶχαν περιέργεια γιά τό πρόσωπό του ἀλλά καί πολλοί ἄλλοι, οἱ ὁποῖοι προσπαθοῦσαν νά προσελκύσουν τήν προσοχή τοῦ Ιησοῦ, ἴσως ἕνα βλέμμα του, ἐπιζητώντας μιά ἐλάχιστη ἐπαφή μαζί του γιά κάποιο λόγο παρηγοριᾶς, γιά τή θεραπεία κάποιου νοσήματος.

 Κυριακή 24 Ιανουαρίου 2021, Τυφλού της Ιεριχούς (Λουκ. ιη΄35-43)

Ἔχουν περάσει τρία χρόνια ἀπὸ τὴν ἔναρξη τοῦ ἔργου τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ στὴ γῆ. Τρία χρόνια που ο Χριστός «ἤρξατο κηρύσσειν» στο λαό που βρισκόταν μέσα στο σκοτάδι της αμαρτίας. Ὅπως ὅταν ὁ ἥλιος ἀνατέλλει διώχνει τὸ σκοτάδι καὶ προσφέρει ἀσφάλεια καὶ σιγουριὰ καὶ στὸ φῶς του μπορεῖ ὁ ἄνθρωπος ὡς ἄτομο νὰ κάνει τὶς ἐργασίες του, ἔτσι καὶ ὅταν «ἀνέτειλεν ὁ Ἥλιος τῆς δικαιοσύνης», ὁ ἄνθρωπος εἶχε τὴν εὐκαιρία νὰ ξεφύγει ἀπὸ τὸ σκοτάδι τῆς ἁμαρτίας καὶ τῆς εἰδωλολατρείας, νὰ ἀψηφίσει τὸ θάνατο καὶ νὰ ἐνστερνιστεῖ τὴν πραγματικὴ ζωή, ποὺ μόνο ὁ Ἰησοῦς μπορεῖ νὰ τοῦ προσφέρει.

 ΤΟ ΘΕΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 24 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2021

ΚΥΡΙΑΚΗ ΛΑ΄ ΕΠΙΣΤΟΛΩΝ ( Α΄Τιμ. α΄, 15-17)

Μικρὸ σὲ ἔκταση τὸ σημερινὸ ἀποστολικὸ ἀνάγνωσμα, μόλις τρεῖς στίχοι ἀπὸ τὴν Α’ πρὸς Τιμόθεον ἐπιστολὴ τοῦ Ἀποστόλου Παύλου, ἀλλὰ μέγιστο ὡς πρὸς τὴν σημασία τῶν νοημάτων ποὺ περικλείει. Ἰδιαίτερα ὁ πρῶτος στίχος θὰ ἔπρεπε νὰ γίνει μόνιμο ἐνθύμημα καὶ ἐντρύφημα κάθε πιστοῦ, ποὺ πραγματικὰ ἐνδιαφέρεται καὶ παλεύει γιὰ τὴν σωτηρία του.

 ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ «Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΤΥΦΛΟΥ»

Πολλοὶ ἄνθρωποι φροντίζουν ἐπιμελῶς νὰ προσεγγίζουν πρόσωπα μὲ θέσεις καὶ ἀξιώματα, τὰ ὁποῖα κάποτε μπορεῖ νὰ χρειαστοῦν καί ἀπὸ τὴν ἄλλη μεριὰ ἀποφεύγουν τοὺς πτωχούς, τούς ἀσήμους καί ἀδυνάτους ἀνθρώπους,. Ἡ ζωὴ τοῦ Κυρίου ὑπῆρξε μιὰ διαμαρτυρία σ’ αὐτὴ τὴν τακτική, μιὰ ἐπανάσταση γιὰ τὴν κλασικὴ λογικὴ τῆς ἐποχῆς Του – καὶ τῆς ἐποχῆς μας. Τὴν προσοχή Του μαγνήτιζαν οἱ ἄνθρωποι που εἶχαν ἀνάγκες, οἱ ταπεινοί, οἱ πονεμένοι.

Ὄχι καρφί... 

«Οὐχὶ οἱ δέκα ἐκαθαρίσθησαν; Οἱ δὲ ἐννέα ποῦ;»

Κυριακὴ ΙΒ΄ Λουκά (Λουκ. ιζ΄ 12-19)

(†) ἐπισκόπου Γεωργίου Παυλίδου Μητροπολίτου Νικαίας

Ἕνα γεγονὸς δραματικὸ καὶ πολὺ διδακτικὸ μᾶς διηγεῖται, ἀγαπητοί, τὸ σημερινὸν Εὐαγγελικὸν ἀνάγνωσμα.  Καθὼς ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς εἰσήρχετο μίαν ἡμέραν εἰς ἕνα χωρίον, ἤκουσε φωνὲς σπαρακτικὲς ἀπὸ μιὰ μεριά: «Ἰησοῦ, ἐλέησέ μας καὶ θεράπευσέ μας».
Ἦταν δέκα λεπροί, ποὺ τοὺς εἶχαν ἀπομονώσει καὶ ζοῦσαν ἐκεῖ, ἔρημοι, πληγιασμένοι, μὲ πόνους φρικτούς, χωρὶς ἐλπίδα σωτηρίας.

Το «ευχαριστώ» της ευγνωμοσύνης του Ιωάννη Καραβιδόπουλου

«Εκείνο τον καιρό καθώς έμπαινε ο Ιησούς σ' ένα χωριό, τον συνάντησαν δέκα λεπροί· στάθηκαν λοιπόν από μακριά και του φώναζαν δυνατά: ‘Ιησού, Δάσκαλε, ελέησέ μας!’ Βλέποντάς τους εκείνος τους είπε: ‘Πηγαίνετε να σας εξετάσουν οι ιερείς’. Και καθώς πήγαιναν, καθαρίστηκαν από τη λέπρα. 'Ενας απ' αυτούς, όταν είδε ότι θεραπεύτηκε, γύρισε δοξάζοντας με δυνατή φωνή τον Θεό, έπεσε με το πρόσωπο στα πόδια του Ιησού και τον ευχαριστούσε. Κι αυτός ήταν μάλιστα Σαμαρείτης. Τότε ο Ιησούς είπε: ‘Δεν θεραπεύτηκαν και οι δέκα; Οι άλλοι εννιά πού είναι; Κανένας τους δεν βρέθηκε να γυρίσει να δοξάσει τον Θεό παρά μόνο τούτος εδώ ο αλλοεθνής;’ Και σ' αυτόν είπε: ‘Σήκω και πήγαινε στο καλό· η πίστη σου σε έσωσε’» (Λουκ. 17, 12-19).

Είναι τρομερό να φανταστούμε για μια στιγμή τον εαυτό μας απομακρυσμένο από όλους τους άλλους ανθρώπους, χωρίς καμιά δυνατότητα επαφής καί συναντήσεως, με άρρωστο και συνεχώς φθειρόμενο κορμί από κάποια μεταδοτική αρρώστια και επί πλέον συνοδευμένο με τη μόνιμη καταφρόνια ότι η αρρώστια που έχουμε αποτελεί τιμωρία για την αμαρτωλή ζωή μας. Και ξαφνικά κάποιος μας πλησιάζει αψηφώντας τους κιν­δύνους, καταπατώντας τις επικρατούσες κοινωνικές προ­καταλήψεις, δείχνοντας άφοβα και απεριόριστα την αγά­πη του. Δεν θα αισθανθούμε άπειρη ευγνωμοσύνη γι’ αυ­τόν;

 Κυριακή ΙΒ’ Λουκά: Η θεραπεία των δέκα λεπρών 

(† Μητροπολίτης Σουρόζ Αντώνιος Bloom)

Εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος

Τὸ Εὐαγγέλιο εἶναι δῶρο τοῦ Θεοῦ πρὸς ἐμᾶς, καὶ ἂν καὶ δὲν θυμόμαστε συνεχῶς τὴν ἀνάγκη ποὺ ἔχουμε νὰ εἴμαστε εὐγνώμονες, πῶς μποροῦμε νὰ ἀνταποκριθοῦμε μὲ εὐγνωμοσύνη σ’ ὅ,τι τὸ Εὐαγγέλιο φέρνει στὴ ζωή μας; Ὁ Θεὸς τόσο ἀγάπησε τὸν κόσμο ὥστε πρόσφερε τὸν μονογενῆ Του Υἱὸ γιὰ νὰ σωθεῖ ὁ κόσμος· καὶ ὁ Υἱὸς πρόσφερε ἐλεύθερα τὸν ἑαυτό Του σὲ μᾶς μέσα ἀπὸ τὴν κυρίαρχη ἐλευθερία τῆς Θεότητάς Του· κανεὶς δὲν ἔχει ἀφαιρέσει ἀπὸ Ἐκεῖνον τὴ ζωὴ- αὐτὰ εἶναι τὰ λόγια Του· πρόσφερε τὴ ζωή Του, ἐλεύθερα, πρόθυμα γιὰ νὰ ζήσουμε ἐμεῖς.

 2021 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 17 - ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΒ  ΛΟΥΚΑ

Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΩΝ ΔΕΚΑ ΛΕΠΡΩΝ (Λουκ. 17, 12-19)

†ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ ΜΕΛΕΤΙΟΥ

(Διασκευή ομιλίας στην Αγία Ειρήνη Πρεβέζης, στις 15/1/2005)

Η ρίζα της αποστασίας

Ακούσαμε στο Ευαγγέλιο, ότι ο Χριστός ήταν στη Γαλιλαία και περνούσε έξω από την Καπερναούμ. Εκεί, σε κάποιο σημείο, έτρεξαν να Τον βρουν δέκα λεπροί. Δέκα άντρες που έπασχαν από μια φοβερή αρρώστια, που διαλύει τον άνθρωπο σωματικά, τον απομονώνει κοινωνικά και τον φέρνει σε μια κατάσταση οδυνηρότατη. Και αυτοί στάθηκαν «πόρρωθεν», στάθηκαν μακριά από τον Χριστό.

 ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΒ' ΛΟΥΚΑ (Λουκ. ιζʹ 12 ‐ 19)

17 Ἰανουαρίου 2021

Πολλὲς θεραπεῖες ἀσθενῶν, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, ἔκανε ὁ Κύριος στὰ χρόνια ποὺ ἐκράτησε τὸ δημόσιο ἔργο του στὴ γῆ. Ἔτσι ἐκπληρώθηκε ἡ προφητεία «Αὐτὸς πῆρε ἐπάνω του τὶς ἀσθένειές μας καὶ σήκωσε τὶς ἀρρώστιες μας». Καὶ βεβαίως ὁ Προφήτης δὲν ἀναφερόταν μόνο στὶς σωματικές μας ἀρρώστιες, μὰ πιὸ πολὺ στὶς ψυχικές μας ἀσθένειες, ἐπειδὴ ὁ Κύριος εἶναι ἰατρὸς τῶν ψυχῶν καὶ τῶν σωμάτων μας.

 ΚΥΡΙΑΚΗ 17 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2021

ΙΒ΄ ΛΟΥΚΑ (ΔΕΚΑ ΛΕΠΡΩΝ)

(Λουκ. ιζ΄ 12-19) (Εβρ. ιγ΄ 17-21)

Ευχαριστιακές ενατενίσεις

«Και έπεσεν επί πρόσωπον παρά τους πόδας αυτού ευχαριστών αυτώ»

Η σημερινή ευαγγελική περικοπή που αναφέρεται στη θεραπεία των δέκα λεπρών, δίνει την ευκαιρία να εντρυφήσουμε σε βαθύτερα μηνύματα που έχουν να κάνουν με στάσεις ζωής. Την περικοπή αυτή αντλούμε από τον ευαγγελιστή Λουκά, ο οποίος είναι ο μόνος που την αναφέρει. Ως ιατρός τη διατήρησε στη μνήμη του. Πληροφοριακά σημειώνουμε ότι είναι από τα τελευταία θαύματα του Κυρίου στην επί γης παρουσία του.

 «Τὸν πανεύφημον Μάρτυν Χριστοῦ Γεώργιον...»

Κυριακή, 17/01/2021

Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί,

Σήμερα ἡ ἁγία Ἐκκλησία μας, ἰδιαίτερα ἡ τοπική, ἑορτάζει καί πανηγυρίζει τόν ἅγιό της, τόν πολιοῦχο καί προστάτη της, τόν ἅγιο νεομάρτυρα Γεώργιο τόν ἐν Ἰωαννίνοις ἀθλήσαντα. Τιμᾶ τόν ταπεινό ἱπποκόμο ἀπό τό Τσούρχλι Γρεβενῶν, τόν ὑψηλό ἀγωνιστή τῆς πίστεως, τόν ἀκάματο βιοπαλαιστή, τόν φλογερό μάρτυρα, τόν ἀγράμματο γιά τόν κόσμο, τόν μορφωμένο ἐν Πνεύματι Ἁγίω, τόν οἰκογενειάρχη ἄνθρωπο πού ἔκανε οἰκογένειά του τόν Κύριό μας Ἰησοῦ καί τούς Ἁγίους του, ἀλλά καί ὅλους ἐμᾶς, ὅλη τήν Ἐκκλησία.

 ΤΟ ΘΕΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 17 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2021

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΒ΄ΛΟΥΚΑ - ΟΣΙΟΥ ΑΝΤΩΝΙΟΥ

17 Ἰανουαρίου  2021

Ἀπόστολος τοῦ Ὁσίου ( Ἐβρ.ιγ΄ 17-21 )

H ἁγία μας Ἐκκλησία ἑορτάζει σήμερα τὴν μνήμη ἑνὸς πολὺ μεγάλου ἀσκητοῦ, τοῦ ἁγίου Ἀντωνίου, τοῦ πολιστοῦ τῆς ἐρήμου, τοῦ στυλοβάτου τοῦ ὀρθοδόξου χριστιανικοῦ μοναχισμοῦ. Πρόκειται γιὰ μία πολὺ μεγάλη μορφὴ τοῦ ἀσκητισμοῦ, ἕνα ὑπέρλαμπρο ἀστέρι στὸ πνευματικὸ στερέωμα, ποὺ ἀποτέλεσε παράδειγμα πρὸς μίμηση γιὰ πολλούς. Πράγματι, ἕνα μεγάλο πλῆθος συνέρρεε στὴν ἔρημο, εἴτε γιὰ πνευματικὴ καθοδήγηση, εἴτε γιὰ μόνιμη ἐγκατάσταση καὶ ἀσκητικὴ ζωή. Ἰδιαίτερα τὰ χρόνια ποὺ ἀκολούθησαν τὴν παύση τῶν διωγμῶν, οἱ ἀσκητὲς τῆς ἐρήμου ἀνέλαβαν τὴν πρωτοπορία τοῦ εὐαγγελικῶς ἐν Χριστῷ ζῆν, ἀντιτασσόμενοι στὸ ἀναπόφευκτο πνεῦμα τῆς ἐκκοσμίκευσης τῆς Ἐκκλησίας, ποὺ γεννήθηκε ἀπὸ τὴν ἀναγνώριση τοῦ Χριστιανισμοῦ ὡς ἐπίσημης θρησκείας τῆς Ρωμαϊκῆς Αὐτοκρατορίας.

 Κυριακή 17 Ιανουαρίου 2021, Των δέκα λεπρών (Λουκ. ιζ΄ 12-19)

Πολλές φορές, αγαπητοί μου αδελφοί, μιλούμε για την αχαριστία και για το πώς οι άνθρωποι στις μέρες μας εκφράζουν αυτό το συναίσθημα στους συνανθρώπους τους. Έχουμε σκεφτεί όμως ότι αυτό το συναίσθημα, της αχαριστίας, το εκφράζουμε ενώπιον του Θεού; Ένα μεγάλο παράδειγμα είναι και το σημερινό γεγονός που μας εξιστορεί ο Ευαγγελιστής Λουκάς.

 ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΒ΄ ΛΟΥΚΑ – 17 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2021

(Λκ. ιζ΄ 12-19)

«Εἷς δὲ ἐξ αὐτῶν, ἰδὼν ὅτι ἰάθη, ὑπέστρεψε μετὰ φωνῆς μεγάλης δοξάζων τὸν Θεόν…»

Ἀγαπητοί ἀδελφοί,

Τὸ Εὐαγγέλιο εἶναι δῶρο τοῦ Θεοῦ πρὸς ἐμᾶς, καὶ ἂν δὲν θυμόμαστε συνεχῶς τὴν ἀνάγκη ποὺ ἔχουμε νὰ εἴμαστε εὐγνώμονες, πῶς μποροῦμε νὰ ἀνταποκριθοῦμε μὲ εὐγνωμοσύνη σ’ ὅ,τι τὸ Εὐαγγέλιο φέρνει στὴ ζωή μας; Ὁ Θεὸς τόσο ἀγάπησε τὸν κόσμο ὥστε πρόσφερε τὸν μονογενῆ Του Υἱὸ γιὰ νὰ σωθεῖ ὁ κόσμος·καὶ ὁ Υἱὸς πρόσφερε ἐλεύθερα τὸν ἑαυτό Του σὲ μας μέσα ἀπὸ τὴν κυρίαρχη ἐλευθερία τῆς Θεότητάς Του. Κανεὶς δὲν ἔχει ἀφαιρέσει ἀπὸ Ἐκεῖνον τὴ ζωὴ, αὐτὰ εἶναι τὰ λόγια Του πρόσφερε τὴ ζωή Του, ἐλεύθερα, πρόθυμα γιὰ νὰ ζήσουμε ἐμεῖς.

 Κυριακή ΙΒ’ Λουκά (10 Λεπρών), Ευαγγ. Aνάγνωσμα: Λουκ. ιζ’ 12 – 19 (17-01-2021)

Πρωτ. Χριστοδούλου Χριστοδούλου

Η ευαγγελική περικοπή της ΙΒ΄ Κυριακής Λουκά αναφέρεται στο θαύμα της ιάσεως δέκα λεπρών ανδρών από το Χριστό. Η θαυματουργική θεραπεία των δέκα λεπρών εντάσσεται στην πορεία του Χριστού προς τα Ιεροσόλυμα. Όπως προσδιορίζεται στον προηγούμενο της περικοπής στίχο (Λουκ. 17,11) ο Ιησούς «διήρχετο διά μέσου Σαμαρείας καί Γαλιλαίας», κηρύσσοντας δηλαδή το Ευαγγέλιο τόσο προς τους Ιουδαίους, όσο και προς τους Σαμαρείτες, αλλά και τους Εθνικούς.

 Αγίου Αντωνίου του Μεγάλου Αποστ. Ανάγνωσμα: Εβρ. ιγ’ 17-21 (17-01-2021)

Μέγας Αντώνιος

Πρεσβυτέρου Φιλίππου Φιλίππου

Στις 17 Ιανουαρίου τιμά και εορτάζει η Εκκλησία την μνήμη του Αγίου Αντωνίου του Μεγάλου. Το σημερινό αποστολικό ανάγνωσμα διαβάζεται κατά τις μνήμες Οσίων και μεγάλων μορφών Εκκλησίας μας, όπως εν προκειμένω του Αγίου Αντωνίου ο οποίος υπήρξε καθηγητής της ερήμου. Είναι παρμένο από Τον επίλογο της προς Εβραίους επιστολής όπου γίνεται αναφορά σε διάφορα ζητήματα πνευματικής φύσεως τα οποία λύνονται με την υπακοή προς τους πνευματικούς πατέρες οι οποίοι αγρυπνούν για τη σωτηρία των ψυχών μας και θα δώσουν λόγο προς το θεό για τους πιστούς. 

 ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΒ΄ΛΟΥΚΑ (ΔΕΚΑ ΛΕΠΡΩΝ)

Απόστολος: Εβρ. ιγ΄ 17 – 21

Ευαγγέλιον: Λουκ. ιζ΄ 12 - 19

17 Ιανουαρίου 2021

«Ιησού επιστάτα, ελέησον ημάς»

Καθημερινά ζητούμε το έλεος Του Κυρίου. Την άμεση παρέμβαση και βοήθειά Του, προκειμένου να δώσει λύση σε κάποιο πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε. Ιδιαιτέρως τον επικαλούμαστε όταν κάθε ανθρώπινη προσπάθεια ή επιστημονικό επίτευγμα αδυνατεί να μας βοηθήσει. Το ίδιο συνέβη και με τους δέκα λεπρούς της σημερινής Ευαγγελικής περικοπής.

 «ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»

Κυριακή ΙΒ Λουκά. (Ματθ. ιζ΄ 12 -19)

(Μνήμη Αγίου Αντωνίου του Μεγάλου)

17 Ιανουαρίου 2021

Η σημερινή Κυριακή, αγαπητοί μου αδελφοί, τυχαίνει να συμπίπτει με την μνήμη ενός κορυφαίου Αγίου της Εκκλησίας μας, του Αγίου Αντωνίου του Μεγάλου. Ο Άγιος Αντώνιος θεωρείται ο Πατριάρχης και ο καθηγητής της ερήμου, καθώς και ο θεμελιωτής του αναχωρητισμού. Είναι ο Άγιος που συγκεφαλαιώνει στην αγία βιωτή του, όλα τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα της Αγιότητας. Αναφέρει κάποιος πολύ εύστοχα: «ο Άγιος Αντώνιος ήταν κάτοπτρο του ουρανού, δηλαδή περίληψη όλων των αρετών και των δωρεών του Θεού. Ήταν Όσιος, ήταν κατά την προαίρεση Μάρτυρας, ήταν Προφήτης, αφού είχε διορατικό και προορατικό χάρισμα. Ήταν διδάσκαλος και πατέρας όλων των μοναχών. Ήταν φιλάνθρωπος και ελεήμων. Ήταν θαυματουργός και φόβητρο των δαιμόνων. Ήταν άνθρωπος του Θεού και επίγειος Άγγελος».

 Κυριακή ΙΒ΄ Λουκά

«Ο Ιησούς μας θεραπεύει και οι περισσότεροι είμεθα αγνώμονες»*

Αρχιμανδρίτη Ανανία Κουστένη

Δωδεκάτη Κυριακή του Λουκά σήμερα, αγαπητοί, και το άγιο Ευαγγέλιο μάς αναφέρει τη θεραπεία των δέκα λεπρών.

Επήγαινε ο Ιησούς Χριστός μας στα Ιεροσόλυμα για το Θείο Του Πάθος και περνούσε ανάμεσα στη Γαλιλαία και στη Σαμάρεια, έναν δικό Του δρόμο, είχε τον σκοπό Του. Και καθώς έμπαινε σ’ ένα χωριό, Του φώναξαν από μακριά δέκα λεπροί άνδρες, οι οποίοι στάθηκαν και τον παρακάλεσαν, υψώνοντας τη φωνή, να τους ελεήσει, και Τον είπανε και Κύριο και Ιησού. Και ο Κύριος τους είπε, να πάνε να επιδείξουν, αφού τους είδε πρώτα – όλα τα βλέπει ο Κύριος – τους εαυτούς των στους ιερείς, για να πάρουν πιστοποιητικό ελευθεροκοινωνίας. Και κείνοι τό ’καμαν αμέσως, δείχνοντας και πίστη και υπακοή στον Κύριο. Και καθώς προχωρούσαν στον δρόμο, κι είχαν φύγει αρκετά μακριά, διεπίστωσαν πως έγιναν καλά.

 ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΒ' ΛΟΥΚΑ (17-1-2021)

Ὁσίου Ἀντωνίου τοῦ Μεγάλου

ΓΡΑΠΤΟΝ Θ. ΚΗΡΥΓΜΑ

Ἡ φροντίδα τῶν πιστῶν

     Ἡ λέξη «ἀντίληψη» στά ἀρχαῖα Ἑλληνικά σήμαινε, Χριστιανοί μου, τήν ἀνάληψη φροντίδας γιά κάποιον, τήν βοήθεια, τήν ἔγνοια. Αὐτό ἔχει διασωθεῖ στήν Λειτουργική Γλῶσσα, ὅταν προσευχόμαστε λέγοντας «Ἀντιλαβοῦ…». Ζητᾶμε, δηλαδή, ἀπό τόν Θεό Πατέρα μας νά μᾶς φροντίσει, νά μᾶς ἀναλάβει. Τόσο ὁ πληθυντικός ἀριθμός τῶν Λειτουργικῶν Αἰτήσεων καί Εὐχῶν, ὅσο καί τό πρῶτο πρόσωπο τῶν ρημάτων (δεηθῶμεν, κλίνωμεν, ἱκετεύομεν, παραθώμεθα, κ.λ.π.) μαρτυρεῖ – καί ὑποδεικνύει – πώς ἡ ζωή τῆς Ἐκκλησίας δέν εἶναι ἀτομική ὑπόθεση, ἀλλά πορεία ὅλων μαζί τῶν πιστῶν τοῦ Χριστοῦ. Μιά πορεία πού, ἔχοντας τήν παροῦσα ζωή σάν ἄσκηση ,ἐφαλτήριο, ἀλλά καί δοξολογία «διά τήν μεγάλη Του δόξα», προσδοκᾶ καί ἀποβλέπει στήν ὁριστική καί ἀτέλειωτη ζωή τῆς Βασιλείας Του.

 ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ «ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΙΣ ΕΥΕΡΓΕΣΙΕΣ» «Οὐχί οἱ δέκα ἐκαθαρίσθησαν; Οἱ ἐννέα ποῦ;»

Στήν σημερινή εὐαγγελική περικοπή περιγράφεται ἡ ἀντίδραση τῶν δέκα λεπρῶν ἀπέναντι στόν Χριστό. Ὁ ἕνας γύρισε λαχανιασμένος ἀπό το τρέξιμο, τήν συγκίνηση, τήν ἀγαλλίαση. Πέφτει στά πόδια τοῦ εὐεργέτου του καί τά φιλάει, τά λούζει μέ δάκρυα εὐγνωμοσύνης. Ὅπου νά ‘ναι θά πρέπει νά φανεῖ καί ὁ δεύτερος, κι ὁ τρίτος, κι οἱ ὑπόλοιποι πού ἔγιναν μέ τρόπο θαυμαστό καλά. Ἔτσι θά περίμενε κανείς. Ἀλλ’ ἡ ὥρα περνᾶ καί οἱ ἄλλοι δέ φαίνονται. Καί οὔτε πρόκειται ποτέ νά φανοῦν…

Κυριακή μετά τά Φῶτα (Ματθ. δ΄ 12-17)

Φῶς ἐκ φωτός

«....ὁ λαός ὁ καθήμενος ἐν σκότει εἶδε φῶς μέγα...»

(†) ἐπισκόπου Γεωργίου Παυλίδου Μητροπολίτου Νικαίας

Λόγια γεμᾶτα φλόγα καί ἀγαλλίασι. Ὁ προφήτης στέκεται ἀνήσυχος καὶ βλέπει τό μέλλον.  Σκοτεινό καί ἀβέβαιο.  Ὅμως αἴφνης διασχίζει τὸ σκοτάδι αὐτὸ ἕνα μυστηριῶδες φῶς. Εἶναι γλυκύ καὶ θεῖον. Οἱ λαοί καταπλήσσονται. Οἱ ἀκτῖνες τοῦ οὐρανίου φωτὸς φωτίζουν τὸν κόσμον. Οἱ καρδιὲς σκιρτοῦν. Τὰ πρόσωπα φεγγοβολοῦν. Ἡ ζωὴ ἀποκτᾷ ἰδιαίτερον χρῶμα. Ἡ ἐλπίδα ζωντανεύει τὶς ψυχὲς τῶν λαῶν. Ἡ «χώρα καὶ ἡ σκιὰ τοῦ θανάτου» δὲν ἠμποροῦν πλέον νά πιέσουν τὰ ἀνθρώπινα στήθη.  Καινούργια πνοὴ παντοῦ...

 2021 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 10 – ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΑ ΦΩΤΑ (Ματθ. 4, 12-17)

†ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ ΜΕΛΕΤΙΟΥ

(Διασκευή ομιλίας στους Κωστακιούς, στις 14/1/2007)

Είμαστε ψυχικά κοντά Του;

Εορτάσαμε τα Θεοφάνεια. Ο Χριστός ήρθε κοντά μας, περπάτησε στον κόσμο και πήγε στον Ιορδάνη, όπου βαπτίσθηκε για μας. Τον είδε ο Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος, Τον γνώρισε, Τον τίμησε, Τον προσκύνησε, Τον δόξασε και είπε στους ανθρώπους: Αυτός είναι «ο αίρων την αμαρτίαν του κόσμου». Αυτός είναι το Φως του κόσμου. Αυτός είναι η Βασιλεία του Θεού. «Ήγγικεν η βασιλεία των ουρανών». Είναι κοντά μας η Βασιλεία των ουρανών. Απλώστε το χέρι σας, να Τον πιάσετε. Ανοίξτε τα μάτια σας να Τον δείτε. Ανοίξτε τα αυτιά σας να Τον ακούσετε.

 Ἡ Ἀνατολή τοῦ Φωτός

Εὐαγγελικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 10 Ἰανουαρίου 2021, μετά τά Φῶτα (Ματθ. δ΄ 12-17)

Κυριακὴ μετὰ τὰ Φῶτα σήμερα καὶ ἡ εὐαγγελικὴ περικοπὴ μᾶς διατηρεῖ στὴ φωτοπλημμύρα τῆς ἑορτῆς τῶν Θεοφανίων, καθὼς μᾶς περιγράφει τὴν ἀνατολὴ τοῦ πνευματικοῦ Φωτὸς στὸν κόσμο. Μᾶς μεταφέρει στὴν ἀρχὴ τῆς δημόσιας δράσεως τοῦ Κυρίου.

1. Στὸ σκοτάδι τῆς ἁμαρτίας

 Κυριακή μετά τά Φῶτα

Ἀποστολικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 10 Ἰανουαρίου 2021, μετά τά Φῶτα (Ἐφεσ. δ΄ 7-13)

1. ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΧΑΡΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Κυ­ρια­κή με­τά τά Θε­ο­φά­νεια καί ὅ­λη ἡ κτί­σις εἶ­ναι λου­σμέ­νη στό φῶς καί τήν χά­ρι τοῦ Θε­οῦ. Ἡ χά­ρις τοῦ Θε­οῦ κα­ταυ­γά­ζει ὅ­λους τούς πι­στούς. Τό ἀ­πο­στο­λι­κό ἀ­νά­γνω­σμα τῆς ἡμέρας ἀ­να­φέ­ρε­ται σ΄αὐ­τήν τήν δω­ρε­ά τῆς χά­ρι­τος τοῦ Θε­οῦ. Λέει λοι­πόν ὁ ἀπόστολος Παῦ­λος ὅτι στόν καθένα μας ξεχω­ρι­στά ὁ Θεός ἔδωσε τήν χάρη του. Δέν τήν ἔδωσε ὅμως σέ ὅλους τό ἴδιο. Ἀλλά στόν καθένα μας, σύμφωνα μέ τό μέτρο τῆς σοφίας καί τῆς δι­και­οσύνης του. Γι’ αὐτό κάποιος ψαλμός λέει προφητικά: Ὅταν ὁ Χριστός μέ τήν ἀνάληψή του ἀνέ­βη­κε ψηλά στόν οὐρα­νό, ἔδεσε αἰχμάλωτους τούς ἐχ­θρούς του, δηλαδή τόν σα­τανά καί τό θάνατο κι ἔδωσε χα­ρί­σματα στούς ἀν­θρώ­πους. Τό ὅτι ὅμως ὁ Χριστός ἀνέβηκε στούς οὐρα­νούς, ὑποδηλώνει ὅτι πιό πρίν κα­τέβηκε στή γῆ μας καί ἔγινε ἄνθρωπος καί θυσιά­στηκε γιά μᾶς. Ὁ ἴδιος Χριστός πού κατέβηκε στή γῆ, ὁ ἴδιος ἀνέ­βη­κε πάνω ἀπ’ τούς οὐρανούς, γιά νά γε­μίσει μέ τήν παρουσία του καί τίς δωρεές του τά πά­ντα.

 ΚΥΡΙΑΚΗ 10 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2021

ΜΕΤΑ ΤΑ ΦΩΤΑ

(Ματθ. δ΄ 12-17) (Εφεσ. δ΄ 7-13)

Φως Χριστού

«Ο λαός ο καθήμενος εν σκότει είδε φως μέγα»

Η σημερινή ευαγγελική διήγηση ανοίγει ενώπιό μας αλήθειες, οι οποίες παραπέμπουν στο αληθινό φως που προσφέρει μόνο ο Χριστός, ως Σωτήρας και Λυτρωτής του κόσμου. Βέβαια, κάποια φώτα υπήρχαν και στην αρχαιότητα, αλλά αυτά ήταν πολύ αμυδρά και αδύναμα για να φωτίσουν το δρόμο των ανθρώπων και να τους οδηγήσουν στην αιώνια αλήθεια, την πραγματική σωτηρία. Αυτά τα φώτα αφορούν τους ανθρώπους εκείνους που διατύπωναν μεν κάποιες σοφές σκέψεις, οι οποίες όμως κινούντο σε πολύ ρηχά νερά και δεν είχαν καθόλου το βάθος του ζωντανού ύδατος, που προσφέρει η αστείρευτη πηγή της Εκκλησίας μας, ως αλήθεια και ζωή.

 Κυριακή Μετά τα Φώτα, Ευαγγ. Ανάγνωσμα Ματθ. δ’ 12-17 (10-01-2021)

Αρχιμ. Αυγουστίνου Κκαρά

Εισαγωγικά

Η Κυριακή που ακολουθεί τη μεγάλη Δεσποτική εορτή των Θεοφανείων ονομάζεται Κυριακή μετά τα Φώτα. Το ευαγγελικό ανάγνωσμα της ημέρας προέρχεται από το Κατά Ματθαίον ιερό ευαγγέλιο.

Το Κατά Ματθαίον ευαγγέλιο αρχίζει με τη γενεαλογία του Ιησού Χριστού και τελειώνει με τις εμφανίσεις του μετά την Ανάστασή του. Μεταξύ των δύο αυτών κορυφαίων γεγονότων της ζωής του Χριστού, ο Ευαγγελιστής Ματθαίος τοποθετεί τις θαυματουργικές ενέργειες και πράξεις του, καθώς και τις διδασκαλίες του. Μία από τις κεντρικές θεολογικές ιδέες του Κατά Ματθαίον ευαγγελίου αποτελεί η διδασκαλία του Ιησού Χριστού περί της βασιλείας του Θεού, η κατά την έκφραση του Ματθαίου που επικρατεί σε ολόκληρο το ευαγγέλιο, της «βασιλείας των ουρανών». Τη βασιλεία αυτή αποκαλύπτει, πραγματοποιεί και εγκαθιδρύει στον κόσμο ο Μεσσίας Χριστός, ο οποίος ταυτόχρονα προτρέπει τους πιστούς σε συνεχή επαγρύπνηση και μετάνοια ενόψει της μελλοντικά ερχόμενης στην πληρότητά της βασιλείας του Θεού.

Σχέση περικοπής – Θεοφανείων

 Κυριακή Μετά τα Φώτα, Αποστ. Ανάγνωσμα: Εφ. δ΄ 7-13 (10-01-2021)

Ηλιάνας Κάουρα, θεολόγου

Η Κυριακή που ακολουθεί τη μεγάλη Δεσποτική εορτή των Θεοφανείων, ονομάζεται Κυριακή μετά τα Φώτα. Το αποστολικό ανάγνωσμα της ημέρας είναι παρμένο από την προς Εφεσίους Επιστολή του Αποστόλου Παύλου.

 «ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»

Κυριακή μετά τα Φώτα. (Ματθ. δ΄ 12 -17)

10 Ιανουαρίου 2021

Σήμερα Κυριακή μετά τα Φώτα, αγαπητοί μου αδελφοί, και το Ευαγγελικό ανάγνωσμα που ακούσαμε παρουσιάζει τον Κύριο, στο άκουσμα της είδησης ότι ο Ιωάννης ο Βαπτιστής παραδόθηκε στον βασιλέα Ηρώδη και φυλακίσθηκε, να αναχωρεί αμέσως από την περιοχή της Ιουδαίας και να πηγαίνει και να εγκαθίσταται στην περιοχή της Γαλιλαίας. Συγκεκριμένα, μας πληροφορεί το Ευαγγέλιο, ότι άφησε τη Ναζαρέτ και ήρθε να κατοικήσει στην Καπερναούμ, η οποία βρισκόταν κοντά στη λίμνη μεταξύ των ορίων Ζαβουλών και της Νεφθαλείμ. Μάλιστα, ο Ευαγγελιστής Ματθαίος μάς αναφέρει και ποιοι ήταν οι κάτοικοι της περιοχής εκείνης. Εκεί λοιπόν, εκτός από τους Εβραίους κατοικούσαν και πολλοί ειδωλολάτρες, διότι αυτές οι περιοχές βρίσκονται στα σύνορα του Ισραήλ με τη Συρία. Εκεί εγκαταστάθηκε ο Χριστός και  από εκεί, ουσιαστικά, ξεκίνησε το κήρυγμά Του και τη δημόσια δράση Του. Από εκεί άρχισε να φανερώνει σε όλους, με το κήρυγμα Του και τα αναρίθμητα θαύματα, την αληθινή πίστη και τον νέο κατά Θεόν τρόπο ζωής.

 ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΑ ΦΩΤΑ

Απόστολος: Εφεσ. δ΄7 – 13

Ευαγγέλιον: Ματθ. δ΄ 12 - 17

10 Ιανουαρίου 2021

Κυριακή μετά τα Φώτα σήμερα και δεν έχει σβήσει από τα αυτιά μας, ακόμη, ο ήχος της ουράνιας υμνολογίας που ζήσαμε την ημέρα των Θεοφανείων, ακούγοντας το «Ἐν Ἰορδάνῃ βαπτιζομένου σου, Κύριε…» και το «Επεφάνης σήμερον τη οικουμένη…». Υποκλινόμαστε στην άπειρη συγκατάβαση του Θεού. Ο τριαδικός Θεός φανερώνεται στον άνθρωπο, οι ουρανοί ανοίγουν και το Πνεύμα το Άγιον κατεβαίνει σαν περιστερά και μένει πάνω στον Υιό. Φωνή εξ’ ουρανού ακούεται «Οὗτος ἐστίν ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητός, ἐν ᾧ εὐδόκησα».

 Κυριακὴ μετὰ τὰ Φῶτα (Ματθ. δ΄ 12-17): «Μετανοεῖτε»

†Διονύσιου Ψαριανοῦ (Μητροπολίτη Σερβίων καί Κοζάνης)

Πάλι καὶ σήμερα γιὰ τὴ μετάνοια θὰ ποῦμε. Καὶ μακάρι πάντα γιὰ τὴ μετάνοια νὰ λέγαμε, γιατί ὅλο τὸ κήρυγμα τοῦ Χριστοῦ καὶ τῆς Ἐκκλησίας Του σ’ ἕνα πράγμα καὶ σὲ μία λέξη περιλαμβάνεται καὶ συγκεφαλαιώνεται· στὴ μετάνοια. Μὲ τὴ μετάνοια ὁ Χριστὸς ἄρχισε τὸ κήρυγμά Του καὶ μὲ τὴ μετάνοια τὸ τελείωσε. Γιὰ τὸ πῶς τελείωσε, μᾶς λέγει τὸ Εὐαγγέλιο, πὼς μετὰ τὴν Ἀνάσταση παράγγειλε στοὺς Ἀποστόλους νὰ κηρύξουνε μετάνοια στ’ ὄνομά Του σ’ ὅλα τὰ ἔθνη. Γιὰ τὸ πῶς ἄρχισε, μᾶς τὸ εἶπε τὸ Εὐαγγέλιο σήμερα, μὰ ἂς τὸ ξανακούσουμε στὴ δική μας ἁπλὴ γλώσσα.

 Κυριακή μετά τά Φῶτα

(Ματθαίου δ ́12–17)

«Ὁ λαός ὁ καθήμενος ἐν σκότει, εἶδε φῶς μέγα καί τοῖς καθημένοις ἐν χώρᾳ καί σκιᾷ θανάτου, φῶς ἀνέτειλε αὐτοῖς».

Ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία μέ τίς μεγάλες της ἑορτές, ὅπως τῶν Χριστουγέννων, τῶν Φώτων καί μέ τήν εἴσοδό μας στό Νέο ἔτος, μᾶς κάλεσε σέ μιά πνευματική ἀφύπνιση, μέ σκοπό νά μᾶς ὁδηγήσει στό σωστό δρόμο καί τό Φῶς, πού εἶναι ὁ Κύριος ἠμῶν Ἰησοῦς Χριστός. Μόνο αὐτός μπορεῖ ν’ ἀλλάξει ριζικά τήν ἁμαρτωλή μας ζωή.

 ΤΟ ΘΕΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 10 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2021

ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΩΝ ΦΩΤΩΝ ( Ἐφεσ. δ΄ 7-13 )

Ὅλοι οἱ ἄνθρωποι  εἴμαστε  ἴσοι,  ἐπειδὴ μετέχουμε στὴν ἀνθρώπινη φύση  καὶ, ὡς ἐκ τούτου, χαρακτηριζόμαστε ἀπὸ κοινὰ ἰδιώματα. Δὲν εἴμαστε, ὅμως, ὅμοιοι, ἀλλὰ ὁ καθένας μᾶς διαθέτει ἐντελῶς προσωπικὰ καὶ ἀνεπανάληπτα χαρακτηριστικά, τὰ ὁποῖα μᾶς διακρίνουν ἀπὸ τοὺς ἄλλους καὶ μᾶς παρέχουν μία μοναδικὴ θέση στὴν παγκόσμια κοινωνία. Ὁ καθένας μας διαθέτει μοναδικὰ χαρίσματα, ἰδιαίτερες δυνατότητες καὶ προδιαθέσεις, οἱ ὁποῖες, ἂν ἀξιοποιηθοῦν μὲ θετικὸ τρόπο, πρὸς ὄφελος τοῦ συνανθρώπου μας καὶ τῆς κοινωνίας ἐν γένει, μποροῦν νὰ μᾶς καταστήσουν ἀξιομνημόνευτους καὶ ἐπαινετοὺς πολίτες καὶ ἐν ζωῇ καὶ μετὰ θάνατον.

 ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΑ ΦΩΤΑ – 10 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2021

(Μτθ. δ΄ 12-17)

Ἡ Γέννηση τοῦ Χριστοῦ, πού πρίν λίγες μέρες ἑόρτασε ἡ Ἐκκλησία μας, ἀγαπητοί ἀδελφοί, ἀποτελεῖ τήν ἀνατολή τοῦ ἡλίου τῆς δικαιοσύνης καί σημαίνει τήν ἀπαρχή ὑπαρξιακοῦ καί σωστικοῦ διαλόγου μέ τόν ἄνθρωπο πού θέλει νά ξεφύγει ἀπό τό σκοτάδι τοῦ μίσους καί τῆς καταστροφῆς καί νά ἀντικρύσει τό φῶς τῆς θείας ἀγάπης.

 Κυριακή 10 Ιανουαρίου 2021, Mετά τα Φώτα (Ματθ. ι΄ 12-17)

Κυριακή μετά τα Φώτα, αγαπητοί χριστιανοί, η σημερινή.  Ζούμε,ακόμη, μέσα στην πνευματική ατμόσφαιρα της μεγάλης γιορτής.  Πολλοί ύμνοι που ακούσαμε σήμερα αναφέρονταν στο γεγονός της βαπτίσεως του Κυρίου μας στα νερά του Ιορδάνη ποταμού.  Οι ύμνοι των Θεοφανίων συσχετίζουν τη βάπτιση του Χριστού με το δικό μας βάπτισμα, που είναι η αρχή της πνευματικής μας πορείας μέσα στην Εκκλησία.

 ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΑ ΦΩΤΑ (10-01-2021)

ΓΡΑΠΤΟΝ Θ. ΚΗΡΥΓΜΑ

Ἡ ἀνατολή τοῦ Φωτός τοῦ κόσμου

     Δραματικό ἦταν τό ξεκίνημα τοῦ ἔργου τῆς σωτηρίας μας: Ὁ Ἰωάννης, ὁ αὐστηρός τιμητής τῆς βασιλικῆς ἀκολασίας, συλλαμβάνεται καί ὁδεύει πρός τό μαρτύριο.

    Ὁ Ἰησοῦς, ἀνεπιθύμητος στήν Ναζαρέτ («ἐν τῇ πατρίδι αὐτοῦ»), μετοικεῖ στήν Καπερναούμ τήν «παραθαλασσίαν ἐν ὁρίοις Ζαβουλών καί Νεφθαλείμ». Τό γεγονός τό εἶχε προαναγγείλει μέ ζηλευτή ἀκρίβεια ὁ Ἡσαΐας. (Ἑκατοντάδες χρόνια π.Χ. στά Ἑβραΐκά, καί τοὐλάχιστον 150 χρόνια πρίν τήν Γέννηση τοῦ Σωτῆρος στά Ἑλληνικά τῶν Ἑβδομήκοντα, ἦταν ἀποτυπωμένη ἡ ἀκριβής θέση τῆς Καπερναούμ!) Καί ὁ πιό φωτισμένος, ἴσως, ἀπό τούς Προφῆτες σημείωνε τό πρῶτο «εὐαγγέλιο»: «…ὁ λαός ὁ καθήμενος ἐν σκότει καί σκιά θανάτου, Γαλιλαία τῶν Ἐθνῶν…φῶς ἀνέτειλεν αὐτοῖς».

 ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ «ΤΟ ΦΩΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ»

Στήν προχριστιανική ἐποχή ἡ φοβερή σκιά τοῦ κακοῦ νέκρωνε τίς καλές σκέψεις καί ἀποφάσεις τῶν ἀνθρώπων καί τούς βύθιζε σ’ ἕνα σκοτάδι βαθύ καί πνιγηρό.  Οἱ θεωρίες τῶν σοφῶν ἔριχναν κάθε τόσο λίγο φῶς στήν σκέψη τῆς ἀνθρωπότητος ὅμως αὐτό ἦταν θαμπό, ἀνίσχυρο νά νικήσει τά σκοτάδια τῆς ἄγνοιας, τῶν παθῶν, τῆς συγχύσεως.  Θύμιζαν τίς πυγολαμπίδες μέσα σέ ἕνα δάσος πυκνό καί σκοτεινό, ἐνῶ οἱ καρδιές ζητοῦσαν ἄπλετο φῶς, ποθοῦσαν τόν Ἥλιο.  Τό φῶς πού εἶχε προφητέψει ὁ Ἡσαΐας ἔλαμψε.  Ὁ Ἥλιος τῆς δικαιοσύνης, ὁ Χριστός, ἦρθε.

 2021 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 3 - ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΩΝ ΦΩΤΩΝ

ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΦΩΤΩΝ (Μαρκ. 1, 1-8)

†ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ ΜΕΛΕΤΙΟΥ

(Διασκευή ομιλίας στον Άγιο Νικόλαο Πρέβεζας, στις 3/1/1993)

Για μια καρφίτσα…

Ακούσαμε στο Ευαγγέλιο ότι λίγο πριν από την δημόσια δράση του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, ο άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος εκήρυττε στην περιοχή του Ιορδάνου την μετάνοια. Και έλεγε στον κόσμο: «Μετανοείτε ήγγικε γαρ η βασιλεία των ουρανών». Πολλοί άνθρωποι ακούγοντας το κήρυγμά του, μετανοούσαν για τις αμαρτίες τους και τις εξομολογούντο. Δηλαδή τις έλεγαν δημόσια στον Ιωάννη, ενώπιον των άλλων ανθρώπων που τύχαινε να είναι εκεί, για να λάβουν την άφεση.

 ΚΥΡΙΑΚΗ 3 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2021

ΠΡΟ ΤΩΝ ΦΩΤΩΝ

(Μαρκ. α΄ 1-8)) (Β΄Τιμ. δ΄ 5-8)

Προδρομική ακτινοβολία

«Εγένετο Ιωάννης…κηρύσσων βάπτισμα μετανοίας εις άφεσιν αμαρτιών»

Η μορφή του Ιωάννη του Προδρόμου, στο πρόσωπο του οποίου εκπληρώνονται δύο σημαντικές προφητείες της Παλαιάς Διαθήκης, δεσπόζει στο περιεχόμενο του σημερινού ευαγγελικού αναγνώσματος. Στην πρώτη προφητεία σημειώνεται ότι ο Θεός θ’ αποστείλει τον προάγγελό του για να προετοιμάσει το δρόμο για τον ερχομό του Μεσσία, ο οποίος θα φέρει τη σωτηρία στον κόσμο. Στη δεύτερη, ο προφήτης Ησαΐας εμφανίζει τον Πρόδρομο ως «φωνή βοώντος εν τη ερήμω», που συμβουλεύει τους ανθρώπους να ετοιμαστούν για τον ερχομό του Χριστού και ν’ ακολουθήσουν το δρόμο της μετάνοιας. «Φωνή βοώντος εν τη ερήμω, ετοιμάσατε την οδόν Κυρίου…». Ο άγιος Ιωάννης κηρύσσει προδρομικά μέσα στην έρημο και προβάλλει το μήνυμα του Ευαγγελίου. «Μετανοείτε ήγγικε γαρ η βασιλεία των ουρανών». Σ’ αυτήν ακριβώς την προδρομική μαρτυρία συμπυκνώνεται το μήνυμα σωτηρίας του Ευαγγελίου και η λύτρωση του ανθρώπου από την αμαρτία.

 Κυριακή Προ των Φώτων, Ευαγγ. Ανάγνωσμα: Μαρκ. α, 1-8 (03-01-2021)

Ρένου Κωνσταντίνου, θεολόγου

Κυριακή προ των Φώτων η σημερινή και το ευαγγελικό ανάγνωσμα αποτελεί την αρχή του Ευαγγελίου του Ευαγγελιστή Μάρκου. Μέσα από αυτό γίνεται αναφορά στην αρχή του χαρμόσυνου μηνύματος για τον Ιησού Χριστό, το οποίο αναγγέλλει ο Ιωάννης ο Πρόδρομος και Βαπτιστής του Κυρίου. Μας παρουσιάζει τον ερχομό του Ιωάννη, ο οποίος έχει ως στόχο να προετοιμάσει το δρόμο από τον οποίο θα περάσει ο Μεσσίας. Γίνεται ακόμη αναφορά στον τρόπο που προετοιμάζει το δρόμο για τον Μεσσία, αλλά και στον ασκητικό τρόπο με τον οποίο ζούσε ο Ιωάννης.

 Κυριακή Προ των Φώτων, Αποστ. Ανάγνωσμα: Β΄ Τιμ. δ΄ 5-8 (03-01-2021)

Πρεσβ. Φίλιππος Φιλίππου

Η σημερινή Κυριακή ονομάζεται Κυριακή «Προ των Φώτων» καθ’ ότι προηγείται της μεγάλης Δεσποτικής εορτής των Θεοφανείων. Το αποστολικό ανάγνωσμα της ημέρας είναι παρμένο από την Β΄ προς Τιμόθεον επιστολή του Αποστόλου Παύλου.

 Κυριακή 3 Ιανουαρίου 2021, Πριν τα Φώτα (Μαρκ. α΄ 1-8)

Μέσα στο Άγιο Δωδεκαήμερο ζούμε για μία ακόμη φορά αυτό το μυστήριο της Θείας Οικονομίας. Γινόμαστε κοινωνοί του μυστηρίου της Σαρκώσεως, της παρουσίας δηλαδή του Δευτέρου Προσώπου της Αγίας Τριάδος, του Λόγου του Θεού ανάμεσά μας. Ξαναπερνά μέσα από τα μάτια μας όλη αυτή η Ιερή Ιστορία που ξεκινά από τη Βηθλεέμ όπου ο Χριστός μας γεννάται νήπιο στη φάτνη, δέχεται τους αγγέλους για να τον υμνήσουν τους ποιμένες και τους μάγους για να τον προσκυνήσουν την κτίση ολόκληρη για να τον υποδεχθεί και φτάνει όπως θα δούμε σε λίγες μέρες στις όχθες του Ιορδάνη για να βαπτιστεί από τον Πρόδρομο Ιωάννη αλλά και για να ακουστεί για πρώτη φορά η Πατρική Φωνή που θα μαρτυρήσει για τον Υιό του.

 ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΩΝ ΦΩΤΩΝ – 3 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2021

(Μτθ. α΄ 1-8)

Ἀγαπητοί μου χριστιανοί, βρισκόμαστε κοντά στήν μεγάλη καὶ ἐπιφανῆ ἑορτὴ τῶν Θεοφανείων. Ἡ ἑορτὴ αὐτὴ ἔχει ἰδιαίτερη καὶ βαρύνουσα σημασία, ἐπειδὴ ἔχει ὡς βάση της τὴν χειροπιαστὴ φανέρωση τοῦ Θεοῦ στὸν κόσμο. Ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ, ὁ ἀληθινὸς Θεός, ἦλθε καὶ σκήνωσε ἀνάμεσα στοὺς ἀνθρώπους μὲ σάρκα καὶ ὀστᾶ, ὥστε νὰ μποροῦν νὰ τὸν βλέπουν, νὰ τὸν ἀκοῦν καὶ νὰ τὸν ἀγγίζουν. Ἐπειδὴ οἱ ἄνθρωποι ἔβλεπαν τὸν Ἰησοῦ Χριστὸ ἐξωτερικὰ ὡς ἄνθρωπο, ἔπρεπε νὰ μάθουν ὅτι εἶναι καὶ τέλειος Θεός, ποὺ μπορεῖ νὰ τοὺς σώση. Γι αὐτὸ καὶ ἔγιναν ὅλα ἐκεῖνα τὰ θαυμαστὰ σημεῖα κατὰ τὴν βάπτισή του· ὅπως τὸ ὅτι ἄνοιξαν οἱ οὐρανοί, ὅτι ἀκούστηκε ἡ φωνὴ τοῦ Θεοῦ Πατρὸς καὶ ὅτι ἦλθε τὸ Ἅγιο Πνεῦμα ὡς περιστερά καὶ κάθισε ἐπάνω στὸν Χριστό.

 ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΩΝ ΦΩΤΩΝ

Απόστολος: Β΄ Τιμ. δ΄5 – 8

Ευαγγέλιον: Μάρκ. α΄ 1 - 8

3 Ιανουαρίου 2021

«Εγένετο Ιωάννης βαπτίζων εν τη ερήμω» (Μαρκ. 1,4)

Κυριακή πριν από τη μεγάλη γιορτή των Θεοφανείων σήμερα και η Εκκλησία, προετοιμάζοντάς μας, μάς παρουσιάζει τη μορφή και το έργο του Προδρόμου. Δύο από τα τέσσερα Ευαγγέλιά μας, το κατά Μάρκον και το κατά Λουκάν, ξεκινούν με τη μοναδική αυτή φυσιογνωμία. Απ’ αυτό και μόνο το γεγονός φαίνεται η μεγαλοσύνη του Προδρόμου. Σ’αυτόν ας αφιερώσουμε, σήμερα, τα λίγα λεπτά του κηρύγματος.

 Κυριακή Προ Των Φώτων: «Βάπτισμα Ζωής και Σωτηρίας»

Οικονόμου Νικολάου Πάτσαλου

Κυριακή προ των Φώτων και το κλίμα είναι ακόμα εορταστικό και πανηγυρικό. Η ομορφιά της εκκλησιαστικής ζωής βασίζεται στο εορτολόγιό της. Μετά τη μεγάλη χαρά της γέννησης του Χριστού, ετοιμαζόμαστε για άλλα σπουδαία βιωμένα γεγονότα. Η σημερινή Κυριακή γίνεται το σκαλοπάτι που μας μεταφέρει νοερά από τη Βηθλεέμ στην έρημο του Ιορδάνου. Η ευαγγελική περικοπή μάς προετοιμάζει για την επικείμενη λαμπρή εορτή των Αγίων Θεοφανείων.

 ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΩΝ ΦΩΤΩΝ (03-01-2021)

Τό νόημα τοῦ εὐαγγελισμοῦ

     Ἡ Ἐκκλησία μας, Χριστιανοί μου, σήμερα Κυριακή πρίν ἀπό τά Φῶτα, καθώρισε νά διαβάζονται στήν Θεία Λειτουργία δύο σπουδαῖα Ἀναγνώσματα: Τό ἔνα ἀπό τήν δεύτερη ἐπιστολή τοῦ Ἀποστόλου Παύλου στόν Τιμόθεο, καί τό ἄλλο ἀπό τό κατά Μᾶρκον Ευαγγέλιο – καί μάλιστα τήν ἀρχή του.

 Κυριακή πρό τῶν Φώτων

Κυριακή πρό τῶν Φώτων ἡ σημερινή, ἀδελφοί μου, καί ἡ Ἐκκλησία μας θέλει νά μᾶς προετοιμάσει γιά τή μεγάλη ἑορτή τῶν Φώτων. Ἔτσι ὅρισε ὡς πλέον κατάλληλη γιά τήν προετοιμασία μας νά διαβάζεται στή Λειτουργία ἡ εὐαγγελική περικοπή πού εἶναι παρμένη ἀπό τό Εὐαγγέλιο τοῦ εὐαγγελιστοῦ Μάρκου καί ἡ ὁποία ἀναφέρεται στόν Πρόδρομο καί Βαπτιστή τοῦ Χριστοῦ μας Ἰωάννη.

 ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ «ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΣΚΗΣΗ ΣΤΗΝ ΑΓΑΠΗ»

Ἡ εὐαγγελική περικοπή τῆς πρώτης Κυριακῆς του χρόνου προβάλλει τό πρόσωπο τοῦ Τιμίου Ἔνδοξου Προφήτου Προδρόμου καί Βαπτιστοῦ Ἰωάννου, ὄχι μόνον ἐν ὄψει τῆς μεγάλης ἑορτῆς τῶν Φώτων, στήν ὁποία πρωταγωνιστεῖ, ἀλλά κυρίως γιατί εἶναι τό πρόσωπο πού βιώνει καί ἐκφράζει τήν ἀσκητική τῆς Ὀρθοδοξίας. Εἶναι ἡ προσωποποίηση τῆς νικηφόρας πάλης ἐνάντια στή σαρκικότητα καί ἡ ἀπόδειξη τοῦ πόσο ἐξυψώνεται ὁ ἄνθρωπος μέσα ἀπό ἕναν τέτοιο τρόπο ζωῆς, ὥστε κατανικώντας τίς ἐπίγειες ἐξαρτήσεις καί ροπές νά πορεύεται μέ ἐλευθερία καί ὀρθοκρισία πρός τήν Ἀλήθεια. Καί μάλιστα τῶν ἀσκητῶν ἡ ἀκρότητα προβάλλεται ὄχι αὐτόνομα, ἀλλά στήν προοπτική της προετοιμασίας τοῦ κόσμου νά δεχθεῖ καί νά γνωρίσει τόν ἐρχόμενο Χριστό!