ΜΗΝΥΜΑ

ΓΙΑ ΚΗΡΥΓΜΑΤΑ ΤΩΝ ΚΥΡΙΑΚΩΝ, ΕΟΡΤΩΝ ΚΑΙ ΑΓΙΩΝ ΔΕΙΤΕ ΤΙΣ ΕΤΙΚΕΤΕΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑ

Σάββατο 21 Οκτωβρίου 2017

ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤ´ ΛΟΥΚΑ: Μήπως και εμείς αδιαφορούμε για τον Χριστό και τον διώχνουμε από την ζωή μας;
(Λουκ. 8.27-39)

«Καί ἠρώτησαν αὐτόν ἅπαν τὸ πλῆθος τῆς περιχώρου τῶν Γαδαρηνῶν ἀπελθεῖν ἀπ' αὐτῶν».
Ἕνα γνωστό σέ ὅλους μας περιστατικό ἀπό τή ζωή τοῦ Ἰησοῦ ἀκούσαμε νά μᾶς περιγράφει τό σημερινό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα. Ὁ Χριστός ἔφθασε μέ τό πλοῖο στή χώρα τῶν Γαδαρηνῶν. Καί μόλις βγῆκε στή στεριά συνάντησε ἕναν ταλαίπωρο ἄνθρωπο, ὁ ὁποῖος βασανιζόταν ἀπό ἀκάθαρ­το πνεῦμα. Βλέποντας τόν Ἰησοῦ ὁ δαίμονας ἀναγνώρισε στό πρόσωπό του τόν Θεό καί γνωρίζοντας τή δύναμη πού διέθετε καί τό μέγεθος τῆς εὐσπλαγχνίας του πρός τόν ἄνθρωπο, τόν ὁποῖο χρησιμο­ποιοῦ­σε γιά πολλά χρόνια ὁ ἴδιος ὡς ὑποχείριό του, παρακάλεσε τόν Χριστό νά μήν τόν βασανίσει καί νά μήν τόν ἐξαφανίσει, ἀλλά νά τοῦ ἐπιτρέψει νά εἰσέλθει σέ μία ἀγέλη χοίρων πού ἔβοσκαν ἐκεῖ κοντά, ἀντίθετα ἀπό τίς ἐπιταγές τοῦ Μωσαϊκοῦ νόμου, πού ἀπαγόρευαν τήν ἐκτροφή χοίρων.
Χριστιανοὶ χωρὶς κρατούμενα

Εὐαγγελικὸ Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 22 Ὀκτωβρίου 2017, στ΄ Λουκᾶ (Λουκ. η΄ 26-39)

«Ἠρώτησαν αὐτὸν ἅπαν τὸ πλῆθος τῆς περιχώρου τῶν Γαδαρηνῶν ἀπελθεῖν ἀπ᾿ αὐτῶν»

Ἡ χώρα τῶν Γαδαρηνῶν ἦταν τὴν ἡμέρα ἐκείνη ἀνάστατη. Τὴν ἐπισκέφθηκε ὁ Θεάνθρωπος φανερώνοντας τὴ θεϊκή Του δύναμη: Ἐλευθέρωσε ἕνα δαιμονισμένο ἀπὸ τὰ δαιμόνια ποὺ τὸν εἶχαν κυριεύσει, καὶ συγχρόνως ἔδωσε στὰ πνεύματα αὐτὰ τὴν ἄδεια νὰ εἰσέλθουν σ᾿ ἕνα μεγάλο κοπάδι χοίρων ποὺ ἔβοσκε ἐκεῖ κοντά. Οἱ χοῖροι ὑπὸ τὴ δαιμονικὴ ἐπήρεια ὅρμησαν στὸν γκρεμὸ καὶ πνίγηκαν στὴ λίμνη. Ὁ Κύριος ἐπέτρεψε αὐτὴ τὴν καταστροφή, διότι ὁ Μωσαϊκὸς Νόμος ἀπαγόρευε στοὺς Ἰσραηλίτες νὰ τρῶνε χοιρινὸ κρέας – καὶ ἑπομένως ἡ ἐκτροφὴ χοίρων ἦταν παράνομη. Εἶναι ἀξιοπρόσεκτη ἡ ἀντίδραση τῶν κατοίκων τῆς περιοχῆς ἀπέναντι στὰ ὅσα συνέβησαν: Παρακάλεσαν ὅλοι τους μὲ μιὰ γνώμη τὸν Κύριο νὰ φύγει ἀπὸ τὴ χώρα τους. Αἴτημα παρανοϊκό. Ἂς δοῦμε ὅμως τί σημαίνει αὐτὸ τὸ αἴτημα καὶ πῶς ἀφορᾶ στὸν καθένα μας.

1. Αἴτημα ποὺ δείχνει ἀμετανοησία
Τὸ Εὐαγγέλιο στὴ ζωή μας

Ἀποστολικὸ Ἀνἀγνωσμα Κυριακῆς 22 Ὀκτωβρίου 2017, Κ΄ ἐπιστολῶν (Γαλ. α΄ 11-19)

«Tὸ εὐαγγέλιον... οὐκ ἔστι κατὰ ἄνθρωπον»

Στὸ σημερινὸ Ἀποστολικὸ ἀνάγνωσμα ὁ ἀπόστολος Παῦλος ­ἀπευθύνεται στοὺς Χριστιανοὺς μιᾶς εὐρύτερης περιοχῆς τῆς Μικρᾶς Ἀσίας, τῆς Γαλατίας, καὶ τοὺς λέγει: Τὸ Εὐαγγέλιο ποὺ σᾶς κήρυξα «οὐκ ἔστι κατὰ ἄνθρωπον», δὲν ἀποτελεῖ ἀνθρώπινη ἐπινόηση. Διότι ὅπως οἱ ὑπόλοιποι Ἀπόστολοι ἔτσι κι ἐγὼ δὲν τὸ παρέλαβα οὔτε τὸ διδάχθηκα ἀπὸ κάποιον ἄνθρωπο ἀλλὰ τὸ παρέλαβα μὲ ἀποκάλυψη ἀπευθείας ἀπὸ τὸν Θεό. 

Δὲν εἶναι ἀνθρώπινο δημιούργημα τὸ Εὐαγγέλιο. Εἶναι θεόπνευστο, καὶ γι’ αὐ­τὸ ἐπιτελεῖ θαύματα συγκλονιστικά.

1. Εἶναι θεόπνευστο
6η Κυριακή Λουκᾶ
(Λκ. 8, 27 – 39)
22 Ὀκτωβρίου 2017
«Τί ἐμοί καί σοί, Ἰησοῦ υἱέ τοῦ Θεοῦ τοῦ ὑψίστου;
δέομαί σου, μή μέ βασανίσῃς»
Ἕνα συγκλονιστικό περιστατικό ἀκούσαμε σήμερα στήν εὐαγγελική περικοπή. Ὁ Δημιουργός τοῦ σύμπαντος κόσμου συναντιέται μέ τόν μισόκαλο διάβολο, πού κρύβεται πίσω ἀπό τό πρόσωπο ἑνός δυστυχοῦς δαιμονισμένου. Ὁ διάβολος, καθώς ἔρχεται σέ ἐπαφή μέ τό Χριστό, συγκλονίζεται, συνταράσσεται καί φωνάζει μέ τό στόμα τοῦ δαιμονισμένου: «τί ἐμοί καί σοί, Ἰησοῦ υἱέ τοῦ Θεοῦ τοῦ ὑψίστου; δέομαί σου, μή μέ βασανίσῃς».
ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤ΄ ΛΟΥΚΑ – 22 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2017
 Οκτώβριος 16th, 2017  imsk.gr
ΚΥΡΙΑΚΗ  ΣΤ΄  ΛΟΥΚΑ

(Λουκ. η΄, 27-39)

Κάποτε στή Σαμάρεια, ἀγαπητοί ἀδελφοί, μετά τόν μικρό διάλογο πού εἶχε ὁ Χριστός μέ τή γνωστή ἐκείνη γυναίκα, βγῆκαν τά πλήθη ἀπό τήν πόλη καί τόν παρακαλοῦσαν νά μείνει μαζί τους. «Ὡς οὔν ἦλθον πρός αὐτόν οἱ Σαμαρεῖται, ἠρώτων αὐτόν μεῖναι παρ’ αὐτοῖς…».

Τώρα, μετά τή θεραπεία τοῦ δαιμονισμένου στά Γάδαρα κι ὕστερα ἀπό τόν πνιγμό τῶν χοίρων, τό πλῆθος τόν παρακάλεσε νά φύγει. «Καί ἠρώτησαν αὐτόν ἅπαν τό πλῆθος τῆς περιχώρου τῶν Γαδαρηνῶν ἀπελθεῖν ἀπ’ αὐτῶν, ὅτι φόβῳ μεγάλῳ συνείχοντο».
ΚΥΡΙΑΚΗ 22 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2017 – ΣΤ΄ ΛΟΥΚΑ

 (Λουκ. η΄ 26-39) (Γαλ. α΄ 11-19)

Η αυθεντική κοινωνία «Iματισμένον και σωφρονούντα»

Ο άνθρωπος ψάχνει μετά μανίας για να εξασφαλίσει την ελευθερία του, την οποία, πολύ σωστά θεωρεί ως πολύτιμο αγαθό. Δεν είναι όμως λίγες οι περιπτώσεις που δοκιμάζει στο βάθος μεγάλη απογοήτευση. Ο Χριστός είναι ο αληθινός ελευθερωτής του κόσμου. Ο δαιμονισμένος που παρουσιάζει η σημερινή ευαγγελική περικοπή θεραπεύθηκε μόλις συνάντησε τον Κύριο. Τον είδαμε να μεταβάλλεται ριζικά και να γίνεται νέα ύπαρξη. Από γυμνός γίνεται «ιματισμένος» και από αλλοπρόσαλλος «σωφρονών». Ζούσε πριν σε μνήματα και σε έρημους τόπους, μετά όμως επικοινωνεί και μάλιστα με τον πιο αυθεντικό τρόπο με τους συνανθρώπους του. Η επιθετικότητα και η καταστροφική μανία που τον καταλάμβαναν μεταβάλλονται σε ορμή κοινωνικότητας και σχέσης με τους γύρω του.

Η κοινωνικότητα
ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤ΄ ΛΟΥΚΑ
Απόστολος: Γαλ. α΄ 11-19
Ευαγγέλιο: Λουκ. η΄ 26-39
22 Οκτωβρίου 2017
«Τι εμοί και σοι, Ιησού υιέ του Θεού του υψίστου; Δέομαί σου, μη με βασανίσης» (Λουκ. η΄ 28).
Δυο κόσμοι, διαμετρικά αντίθετοι, συγκρούονται σήμερα μεταξύ τους. Ο ένας είναι ο κόσμος του Θεού, που είναι ο κόσμος της ελευθερίας και της αγάπης, και ο άλλος ο κόσμος του διαβόλου, ένας κόσμος δουλείας, κακίας, εξαθλίωσης και ολοκληρωτικής εξαφάνισης της προσωπικότητας του ανθρώπου. Η σύγκρουση είναι πραγματική και όχι φαινομενική και είναι μικρογραφία μιας πραγματικότητας που συντελείται καθημερινά και στην οποία στο τέλος θα υπερισχύει η δύναμη του Θεού.
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ «Η Εν Χριστω Ελευθερια»

Στὴ σημερινὴ εὐαγγελικὴ περικοπὴ ὁ Χριστὸς παρουσιάζεται ὡς ἐ-λευθερωτὴς τοῦ ἀνθρώπου ἀπὸ τὰ ἔργα τοῦ διαβόλου, ποὺ κρατοῦν τὸν ἄνθρωπο αἰχμάλωτο καὶ τὸν δυναστεύουν. Σ’ αὐτὴ τὴν προσφορὰ ἐλευθερίας παρατηροῦμε δύο τρόπους ἀνταποκρίσεως τοῦ ἀνθρώπου: ἡ μία ἐκπροσωπεῖται ἀπὸ τὸν δαιμονισμένο ποὺ θεραπεύθηκε, ἡ ἄλλη ἀπὸ τοὺς κατοίκους τῆς περιοχῆς στὴν ὁποία ἔγινε τὸ θαῦμα. Ὁ πρῶτος, μετά τὴ συνάντησή του μὲ τὸν Χριστό, μεταβάλλεται ριζικά. Ἀπὸ γυμνὸς γίνεται «ἱματισμένος καὶ σωφρονῶν», ἀπὸ ἀκοινώνητος βρίσκεται τώρα σὲ ἐπικοινωνία μὲ τοὺς συνανθρώπους του, τοὺς ὁποίους σπεύδει νὰ συναντήσει γιὰ νὰ τοὺς διηγηθεῖ τὴ θαυμαστὴ θεραπεία του.
Κυριακή 22 Ὀκτωβρίου 2017 (ΣΤ’ ΛΟΥΚΑ) (Λουκ. η’ 27-39)
«Καί ἠρώτησαν αὐτόν ἅπαν τό πλῆθος τῆς περιχώρου τῶν Γαδαρηνῶν ἀπελθεῖν ἀπ΄ αὐτῶν».

Ἡ κατάσταση στή χώρα τῶν Γαδαρηνῶν εἶχε γίνει πλέον ἀνυπόφορη. Κανείς δέν τολμοῦσε νά περάσει ἀπό τά μνήματα τῆς πόλεως, ὅπου ὁ δαιμονισμένος τῆς περιοχῆς τριγυρνοῦσε σάν ἄγριο θηρίο, κυριευμένος ἀπό τά πονηρά πνεύματα. Μέ δαιμονική δύναμη ἔσπαζε τίς χοντρές ἀλυσίδες μέ τίς ὁποῖες τόν ἔδεναν καί τρομοκρατοῦσε τόν κόσμο. Μόλις ὅμως ἦρθε στή χώρα τους ὁ Κύριος, ἐλευθέρωσε τόν δυστυχισμένο αὐτόν ἀπό τά δαιμόνια καί ἀπάλλαξε τούς Γαδαρηνούς ἀπό το φοβερό πρόβλημά τους. Ὅμως οἱ Γαδαρηνοί ἀντί νά τρέξουν στόν Κύριο καί νά τοῦ ἐκφράσουν τήν εὐγνωμοσύνη τους, διότι τούς ἀπάλλαξε ἀπό τή δαιμονική μάστιγα τῆς περιοχῆς τους, τόν παρεκάλεσαν νά φύγει ἀπό κοντά τους.
ΚΗΡΥΓΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 22 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2017  
ΕΚΚΛΗΣΙΑ, ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ 

Ο Απόστολος Παύλος, αγαπητοί μου αδελφοί, απευθυνόμενος στους Γαλάτες, αναφέρει τον τρόπο με τον οποίο ξεκίνησε να κηρύττει το Ευαγγέλιο του Χριστού, αλλά και ποια είναι η προέλευσή Του. «Ουκ έστι κατά άνθρωπον το ευαγγέλιον» και «ου προσανέθετο σαρκί και αίματι» για να το προσφέρει στους εθνικούς (Γαλ.1, 11 και 16). Παρότι, μάλιστα, έγινε ο Απόστολο των Εθνών, δύο αποστόλους γνώρισε αρχικά:
ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤ΄ ΛΟΥΚΑ

(Λκ. 8, 26-39)

Ἂν καὶ οἱ ἐ­πι­βου­λὲς τῶν δαι­μό­νων κα­τὰ τῶν ἀν­θρώ­πων εἶ­ναι πολ­λές, ὅ­μως, ἡ βο­ή­θει­α τοῦ Θε­οῦ εἶ­ναι πολ­λα­πλά­σι­α τῆς κα­κό­τη­τάς τους καὶ τρό­πον τι­νά, ἀ­ναι­ρεῖ τὰ ἀ­πο­τε­λέ­σμα­τα τοῦ μί­σους τους.

Ὄν­τως, ἐ­ὰν ἀ­που­σί­α­ζε ἡ ἄ­νω­θεν βο­ή­θει­α, τὸ γέ­νος τῶν ἀν­θρώ­πων θὰ εἶ­χε ἐ­ξα­φα­νι­στεῖ. Τὸ μῖ­σος τῶν δαι­μό­νων τα­λαι­πω­ρεῖ τοὺς ἀν­θρώ­πους ἤ­δη ἀ­πὸ τὸν και­ρὸ τοῦ Πα­ρα­δεί­σου. Ἀφ᾽ ὅ­του ὁ Σα­τα­νᾶς ἑ­κου­σί­ως καὶ ἐ­λεύ­θε­ρα ἀ­πο­στά­τη­σε ἀ­πὸ τὸν Θε­ό, δι­α­κα­τέ­χε­ται πρω­τί­στως ἀ­πὸ μῖ­σος γιὰ τὸν Δη­μι­ουρ­γό του. Ἐ­πει­δή, ὅ­μως, ἀ­δυ­να­τεῖ γιὰ μί­α κα­τὰ μέ­τω­πο πο­λε­μι­κὴ ἐ­ναν­τί­ον τοῦ Θε­οῦ, με­θο­δεύ­ει ἀλ­λι­ῶς τὸν ἀ­γῶνα του καὶ ἐ­πι­ζη­τεῖ τὸν ἀ­φα­νι­σμὸ τῆς κα­λῆς λί­αν δη­μι­ουρ­γί­ας εἴ­τε τῶν ἀν­θρώ­πων εἴ­τε τοῦ ὑ­πο­λοί­που κό­σμου.
ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ

ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤ΄ ΛΟΥΚΑ

Κυριακή 22 Οκτωβρίου 2017

   Στη σημερινή ευαγγελική περικοπή ο ευαγγελιστής Λουκάς μας αναφέρει τη θεραπεία ενός δαιμονισμένου ανθρώπου. Πολύ συχνά στα ιερά ευαγγέλια αναφέρονται θεραπείες δαιμονισμένων, γιατί έχουν βαθιά θεολογικά μηνύματα . Μέσω αυτών βλέπουμε το Χριστό ως λυτρωτή των ανθρώπων από τις δυνάμεις του διαβόλου που κρατούν τον άνθρωπο αιχμάλωτο όχι μόνο με την ασθένεια αλλά και με πολλούς άλλους τρόπους.

Σάββατο 14 Οκτωβρίου 2017

Καρποφορία τοῦ Θείου Λόγου

Εὐαγγελικὸ ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 15 Ὀκτωβρίου 2017, Δ΄ Λουκᾶ, τῶν Ἁγίων Πατέρων τῆς Ζ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου (Λουκ. η΄ 5-15)

«Ἐν καρδίᾳ καλῇ καὶ ἀγαθῇ ἀκούσαντες τὸν λόγον κατέχουσι καὶ καρποφοροῦσιν ἐν ὑπομονῇ»

Τιμοῦμε σήμερα τοὺς ἁγίους 365 Πατέρες τῆς Ζ´ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, οἱ ὁποῖοι μὲ τὸν φωτισμὸ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος θεολόγησαν ὑπὲρ τῶν ἱερῶν εἰκόνων. Συγχρόνως σήμερα ἀκοῦμε τὴν Παραβολὴ τοῦ σπορέως. Ὡστόσο στὴν Παραβολὴ δὲν καρποφόρησε παρὰ μόνο ἕνα μικρὸ μέρος τοῦ χωραφιοῦ, «ἡ γῆ ἡ ἀγαθή». Ἡ καρποφορία δὲν εἶναι κάτι αὐτονόητο. Ἂς δοῦμε λοιπὸν πῶς θὰ γίνουμε κι ἐμεῖς «γῆ ἀγαθὴ» ποὺ θὰ καρποφορεῖ· ποιὰ δηλαδὴ εἶναι τὰ βήματα ποὺ πρέπει νὰ κάνουμε γιὰ νὰ καρποφορήσει στὴ ζωή μας ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ.

1. Ν᾿ ἀκοῦμε μὲ καλὴ διάθεση
Συνεργάτες στὴ σπορὰ τοῦ θείου λόγου

Ἀποστολικό Ἀνἀγνωσμα Κυριακῆς 15 Ὀκτωβρίου 2017, τῶν Ἁγίων Πατέρων τῆς Ζ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου (Τίτ. γ΄ 8-15)

1. Λόγος θεϊκὸς

Ἡ σημερινὴ Κυριακή, ἡ ὁποία εἶναι ­ἀφιερωμένη στοὺς ἁγίους Πατέρες ποὺ συγκρότησαν τὴν Ζ΄ Οἰκουμενικὴ Σύνοδο, ὀνομάζεται καὶ «Κυριακή τοῦ Σπορέως» λόγῳ τῆς σχετικῆς Παραβολῆς ποὺ ἀναγινώσκεται στὸ ἱερὸ Εὐαγγέλιο καὶ ἡ ὁποία ἀναφέρεται στὴ σπορὰ τοῦ θείου λόγου. 

Στὸ ἀντίστοιχο ἀποστολικὸ ἀνάγνωσμα ὁ ἀπόστολος Παῦλος ἀπευθύνεται στὸ μαθητή του Τίτο, καὶ τὸν βεβαιώνει ὅτι τὰ πνευματικὰ καὶ οὐράνια πράγματα ποὺ τοῦ εἶχε γράψει γιὰ τὴ δικαίωση καὶ τὴν κληρονομία τῆς αἰωνίου ζωῆς ἀποτελοῦν λόγο ἀξιόπιστο καὶ ἀληθινό: «Πιστὸς ὁ λόγος». Δὲν εἶναι λόγια ἐπιπόλαια καὶ σκέψεις φανταστικές. Εἶναι ἀλήθειες ποὺ ἀποκαλύπτει τὸ Ἅγιο Πνεῦμα. Λόγια θεόπνευστα ποὺ δὲν προέρχονται ἀπὸ τὴ γῆ ἀλλὰ ἀπὸ τὸν Οὐρανό.
4η Κυριακή Λουκᾶ
(Λκ. 8, 5 – 15)
15 Ὀκτωβρίου 2017

«Καί ἕτερον ἔπεσεν ἐπί τήν γῆν τήν ἀγαθήν»
Ἡ ἀγαθή γῆ! Αὐτό εἶναι τό ζητούμενο τῶν λόγων τοῦ Κυρίου μας κατά τή σημερινή παραβολή, πού
ἀκούσαμε πρίν ἀπό λίγο. Ἡ ἀγαθή γῆ! Αὐτό εἶναι τό ποθούμενο ὅλων μας. Εἶναι τό ἐφετόν τῆς καρδίας μας, ού θ’ ἀγωνιστοῦμε νά τό κάνουμε ἐφικτόν, διότι μόνον ὡς ἀγαθή γῆ μποροῦμε νά καρποφορήσουμε τούς καρπούς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καί νά πορευθοῦμε τό δύσβατο ἀλλά, ὄντως, μακάριο μονοπάτι τῆς σωτηρίας μας.
Ἀρχή τοῦ ἱεραποστολικοῦ ἔτους τοῦτες οἱ μέρες. Οἱ καρδιές μας χέρσο χωράφι, φρυγανισμένο, ὄχι τόσο ἀπό τήν κάψα τοῦ αἰσθητοῦ καλοκαιριοῦ ὅσο ἀπό τόν καύσωνα τόν πνευματικό. Ἀπό τόν καύσωνα τῆς ἀδιαφορίας, ἀπό τόν καύσωνα τῆς ἀμφιβολίας, ἀπό τόν καύσωνα τοῦ κάθε εἴδους βολέματος, ἀπό τόν καύσωνα τῶν πειρασμῶν, τῶν θλίψεων καί τῶν δοκιμασιῶν.
Ἡ ἀγαθὴ γῆ

«Ἐξῆλθεν ὁ σπείρων τοῦ σπεῖραι τὸν σπόρον αὐτοῦ. καὶ ἐν τῷ σπείρειν
αὐτὸν ὃ μὲν ἔπεσε παρὰ τὴν ὁδόν, καὶ κατεπατήθη, καὶ τὰ πετεινὰ τοῦ
οὐρανοῦ κατέφαγεν αὐτό· καὶ ἕτερον ἔπεσεν ἐπὶ τὴν πέτραν, καὶ φυὲν
ἐξηράνθη διὰ τὸ μὴ ἔχειν ἰκμάδα· καὶ ἕτερον ἔπεσεν ἐν μέσῳ τῶν ἀκανθῶν, καὶ
συμφυεῖσαι αἱ ἄκανθαι ἀπέπνιξαν αὐτό. καὶ ἕτερον ἔπεσεν εἰς τὴν γῆν τὴν
ἀγαθήν, καὶ φυὲν ἐποίησε καρπὸν ἑκατονταπλασίονα. ταῦτα λέγων ἐφώνει· Ὁ
ἔχων ὦτα ἀκούειν ἀκουέτω.» (Λουκ., η΄, 5-8).
ΚΥΡΙΑΚΗ 15 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2017 – Γ΄ ΛΟΥΚΑ

 (Λουκ. η΄ 5-15) (Τίτ. γ΄ 8-15)

Πνευματική καρποφορία
«Εξήλθεν ο σπείρων του σπείραι τον σπόρον αυτού»

Η διήγηση της παραβολής του Καλού Σπορέως ξεδιπλώνει μπροστά μας πολύ ζωντανές εικόνες από την αγροτική ζωή, με πολύ βαθειά μηνύματα και νοήματα που διαπερνούν όλο το είναι του ανθρώπου. Αποκαλύπτονται από το περιεχόμενό της σπουδαίες πνευματικές αλήθειες, απόλυτα συμβατές με τις υπαρξιακές αναζητήσεις του ανθρώπου, με πυξίδα την αλήθεια που οδηγεί στον Χριστό.

Κέντρο και καρδιά της παραβολής είναι το Πρόσωπο του Χριστού, με τους εξής άξονες:

α. Ο Θεός είναι ο γεωργός και εμείς το χωράφι του.

β. Ο Χριστός είναι ο καλός Σπόρέας.
ΚΥΡΙΑΚΗ Δ΄ ΛΟΥΚΑ
Απόστολος:Τιτ. γ΄ 8-15
Ευαγγέλιο: Λουκ. η΄ 5-15
15 Οκτωβρίου 2017

Στο σημερινό Ευαγγέλιο ακούσαμε τον Χριστό να διδάσκει το πλήθος μέσω μας
παραβολής. Ένας σπορέας σπέρνει το χωράφι του. Υπάρχει σπόρος που πέφτει στον
δρόμο, σπόρος που πέφτει σε πετρώδες έδαφος, σπόρος που πέφτει μέσα στα αγκάθια
και σπόρος που πέφτει σε γη καλή. Ένα σημαντικό μέρος της σποράς μοιάζει να
πηγαίνει χαμένο και μόνο ένα μέρος της οδηγεί σε καρποφορία. Η διδασκαλία του
Χριστού εγείρει απορίες στους μαθητές: τι σημαίνει αυτή η παραβολή και γιατί ο
Χριστός επιλέγει να μιλά στο πλήθος με αυτόν τον παράδοξο και αινιγματικό τρόπο; Ο
Χριστός θα απαντήσει στους μαθητές ότι σε αυτούς φανέρωσε τα μυστήρια του Θεού,
στο πλήθος όμως θα μιλά με παραβολές «ίνα βλέποντες μη βλέπωσι και ακούοντες μη
συνιώσιν». Ώστε να κοιτάζουν αλλά να μη βλέπουν και να ακούνε αλλά να μην
καταλαβαίνουν.
Κυριακή 15 Ὀκτωβρίου 2017 (Δ’ ΛΟΥΚΑ) (Λουκ. η’ 5-15)
«Ὁ σπόρος ἐστίν ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ».

Ἡ σημερινή Παραβολή μᾶς περιγράφει ἕνα γεωργό πού πῆγε στό χωράφι του νά σπείρει. Καθώς ἔσπερνε, ἕνα μέρος τοῦ σπόρου ἔπεσε κοντά στό δρόμο τοῦ χωραφιοῦ, ἄλλο σέ πετρώδη γῆ, ἄλλο σέ ἔδαφος πού ἦταν γεμᾶτο ἀπό σπόρους ἀγκαθιῶν. Τέλος τό τέταρτο μέρος τοῦ σπόρου ἔπεσε μέσα στήν εὔφορη γῆ, κι ὅταν φύτρωσε, ἔκανε καρπό ἑκατό φορές περισσότερο ἀπό τό σπόρο. Καί ὁ θεῖος Διδάσκαλος ἐξηγώντας τή βαθύτερη σημασία τῆς Παραβολῆς εἶπε ὅτι «ὁ σπόρος ἐστίν ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ», τόν ὁποῖο ὁ θεῖος Γεωργός σπέρνει στίς ψυχές τῶν ἀνθρώπων καί παράγει μέ δύναμη ἀκατανίκητη «καρπόν ἑκατονταπλασίονα». Ἄς δοῦμε λοιπόν γιατί ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ ἔχει τόσο μεγάλη δύναμη καί πῶς ἐνεργεῖ στίς ψυχές μας.
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ «Ο ΣΠΟΡΟΣ ΤΟΥ ΘΕΙΟΥ ΛΟΓΟΥ»

Εἶναι φθινόπωρο, ἔχουν πέσει οἱ βροχές καί οἱ γεωργοί ἐτοιμάζουν τήν γῆ γιά τήν σπορά. Οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας καθόρισαν αὐτή τήν περίοδο νά ἀναγιγνώσκεται στούς Ἱερούς Ναούς ἡ παραβολή τοῦ σπορέως, ὅπου γίνεται λόγος  γιά ἕνα σποριά πού τό ἔργο του δέν ἀπέδωσε παντοῦ τόν ἴδιο καρπό.
ΚΥΡΙΑΚΗ Δ΄ ΛΟΥΚΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ Ζ΄ ΟΙΚΟΥΜ. ΣΥΝΟΔΟΥ – 15 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2017

(Λκ. η΄ 5-15)

Ἀγαπητοὶ ἀδελφοί,

τὸ σημερινὸ Εὐαγγέλιο ἀναφέρεται στὴν παραβολὴ τοῦ σπορέα. Συγχρόνως σήμερα ἡ Ἐκκλησία τιμᾶ τὴ μνήμη τῶν Ἁγίων Πατέρων τῆς Ζ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου (787) ποὺ ἀντιμετώπισαν Συνοδικὰ καὶ μὲ τὸ φωτισμὸ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος τὴν αἵρεση τῆς εἰκονομαχίας.

Ἐμεῖς ὅμως τώρα ἂς ἀκούσουμε τὸ Εὐαγγέλιο στὴ δική μας ἁπλὴ γλώσσα:

Εἶπε ὁ Κύριος αὐτὴ τὴν παραβολή: «Βγῆκε ὁ σπορέας γιὰ νὰ σπείρει τὸ σπόρο του. Καθὼς ἔσπερνε, μερικοὶ σπόροι ἔπεσαν στὸ δρόμο, ὅπου καταπατήθηκαν καὶ τοὺς ἔφαγαν τὰ πουλιά. Ἄλλοι ἔπεσαν στὶς πέτρες καί, ὅταν φύτρωσαν, ξεράθηκαν, γιατί δὲν εἶχε ὑγρασία. Ἄλλοι σπόροι ἔπεσαν ἀνάμεσα σὲ ἀγκάθια καί, ὅταν αὐτοὶ φύτρωσαν μαζί τους, τοὺς ἔπνιξαν. Ἄλλοι ὅμως ἔπεσαν στὸ γόνιμο ἔδαφος κι ἔδωσαν καρπὸ ἑκατὸ φορὲς περισσότερο.