ΜΗΝΥΜΑ

ΓΙΑ ΚΗΡΥΓΜΑΤΑ ΤΩΝ ΚΥΡΙΑΚΩΝ, ΕΟΡΤΩΝ ΚΑΙ ΑΓΙΩΝ ΔΕΙΤΕ ΤΙΣ ΕΤΙΚΕΤΕΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑ

Σάββατο 25 Ιουλίου 2020

Η ΑΓΙΑ ΟΣΙΟΜΑΡΤΥΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ (26 ΙΟΥΛΙΟΥ)

«Η αγία Παρασκευή (2ος μ.Χ. αι.) έζησε επί της βασιλείας Αντωνίνου του Πίου, καταγόταν από τη Ρώμη και είχε χριστιανούς γονείς, τον Αγάθωνα και την Πολιτεία, οι οποίοι μετά από πολλή προσευχή γέννησαν την αγία, στην οποία έδωσαν το όνομα Παρασκευή, γιατί γεννήθηκε την ομώνυμη ημέρα της εβδομάδας. Από πολλή μικρή αφιερώθηκε στον Θεό, με τη βοήθεια ιδιαιτέρως της μητέρας της, έμαθε τα ιερά γράμματα, μελετούσε διαρκώς τις άγιες Γραφές και πάντοτε περνούσε τον καιρό της στην προσευχή και στην Εκκλησία. Μετά τον θάνατο των γονιών της, μοίρασε τα υπάρχοντά της στους πτωχούς, ντύθηκε το μοναχικό σχήμα κι άρχισε να κηρύσσει το όνομα του αληθινού Θεού και Κυρίου μας Ιησού Χριστού, ελκύοντας στη θεογνωσία πολλούς από τους ειδωλολάτρες, γι’ αυτό και κάποιοι Ιουδαίοι την διέβαλαν στον βασιλιά, λέγοντας ότι κάποια γυναίκα, ονόματι Παρασκευή, κηρύσσει τον Ιησού τον υιό της Μαρίας, τον οποίο οι πατέρες μας  σταύρωσαν.
Η ΑΓΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΕΝΑΣ ΒΡΑΧΟΣ ΑΡΕΤΗΣ

ΟΜΙΛΙΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ

ΕΝΑΣ ΒΡΑΧΟΣ ΑΡΕΤΗΣ

H  αγία Παρασκευή δεν ήταν μία συνηθισμένη γυναίκα. Ήταν ένα πνευματικό μετέωρο, ένας βράχος αρετής, ακλόνητος μέσα στον ωκεανό της διεφθαρμένης κοινωνίας.

Σ” αυτήν εφαρμόζουν εκείνα που είπε ο Xριστός, ότι· Aυτός που ακούει τα λόγια μου και τα τηρεί, μοιάζει μ’ ένα σπίτι κτισμένο στο βράχο, που έρχεται η βροχή και οι άνεμοι και οι ποταμοί, πέφτουν επάνω του, μα το σπίτι δεν κλονίζεται (βλ. Mατθ. 7,24 – 25). Kαι η αγία Παρασκευή ήταν βράχος αρετής. Πέσανε πάνω της κύματα αφρισμένα, τα μεγαλύτερα κύματα της ζωής.
Ομιλία στο ευαγγέλιο της Κυριακής Ζ΄ Ματθαίου,

του μακαριστού Μητροπολίτου Νικοπόλεως π. Μελετίου Καλαμαρά

Η θεραπεία των Τυφλών και του Κωφού (Ματθ. 9, 27-35)

Θαύματα: Ὁδηγοί πρός τόν Χριστό
Ἤλθαμε στήν Ἐκκλησία γιά νά δείξομε στόν Χριστό ὅτι θέλομε νά εἴμαστε δικοί του.

Ἤλθαμε ἀκόμη γιά νά ἀκούσομε κάτι περισσότερο ἀπό τό λόγο καί τήν διδασκαλία του καί νά ὠφεληθοῦμε. Νά μπορέσομε νά κατανοήσομε καλύτερα τό μυστήριο τῆς σωτηρίας μας. Νά ἀγαπήσομε πιό πολύ τόν Χριστό. Καί νά ἀποκτήσομε διάθεση, δύναμη καί ὄρεξη νά κάνομε κάτι περισσότερο,  γιά τό καλό τό δικό μας καί τῶν ἄλλων ἀδελφῶν μας.
 Σχετικὰ μὲ τὴν θεραπεία (Ματθ 9, 27-35)

Anthony Bloom

Ἀπόσπασμα ἀπο μιὰ ὁμιλία στὶς 22.11.1987

Ὑπάρχουν πολλὰ κείμενα στὸ Εὐαγγέλιο ὅπου ὁ Χριστὸς ἔχοντας στραφεῖ σ’ ἕνα πρόσωπο ποὺ εἶναι ἄρρωστο νοητικὰ ἤ σωματικὰ τοῦ κάνει μία ἐρώτηση, καὶ αὐτὴ ἡ ἐρώτηση εἶναι πάντα: Θέλεις νὰ γίνεις καλά; Καὶ νομίζω αὐτὴ ἡ φράση εἶναι σημαντικὴ ἐπειδὴ ὑπονοεῖ κάτι πιὸ μεγάλο, πιὸ ὁλοκληρωμένο ἀπὸ τὴν ἁπλὴ ἀποκατάσταση τῆς ὑγείας ἑνὸς ἀνθρώπου: σημαίνει τὴν ἐπιστροφὴ στὴν κατάσταση ποὺ ἦταν ὁ ἄρρωστος πρὶν τὸν προσβάλλει ἡ ἀσθένεια.
2020 ΙΟΥΛΙΟΥ 26 - ΚΥΡΙΑΚΗ Ζ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΩΝ ΤΥΦΛΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΩΦΟΥ (Ματθ. 9, 27-35)

†ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ ΜΕΛΕΤΙΟΥ

(Διασκευή ομιλίας στην Άνω Ράχη, στις 2/8/1992)

Οι τυφλοί που έβλεπαν τον ουρανό

Σήμερα το Ευαγγέλιο μας μίλησε για δύο τυφλούς. Σαν τυφλοί δεν έβλεπαν τίποτε. Ούτε δένδρα, ούτε σπίτια, ούτε ανθρώπους. Και όμως είδαν κάτι το πολυτιμότερο. Είδαν τον Χριστό. Όχι με τα μάτια του σώματος αλλά με τα μάτια της ψυχής.

Οι άνθρωποι αυτοί όταν άκουσαν ότι εκεί δίπλα περνά ο Χριστός έτρεξαν πίσω του και φώναζαν: «ελέησέ μας Υιέ Δαυΐδ. Ελέησέ μας Κύριε». Ο Χριστός έκανε τον κουφό. Το συνήθιζε πότε-πότε ο Χριστός, το συνηθίζει και σήμερα. Τυχαίνει να τον επικαλούμαστε και να κάνει τον κουφό. Για να δει: Έχουμε πίστη; Έχουμε υπομονή; Έχουμε ταπείνωση; Ή αν αργήσει λίγο να μας απαντήσει, ξεχνάμε τι είμαστε και τι είναι. Και αρχίζουμε να γογγύζουμε και να διαμαρτυρόμαστε λες και ο Θεός είναι υπηρέτης μας και όχι Κύριός μας, που μας ελέγχει και περιμένει να δει τι είμαστε ο καθένας.
Ταπείνωση γνήσια

Εὐαγγελικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 26 Ἰουλίου 2020, Ζ΄ Ματθαίου (Ματθ. θ΄ 27-35)

«ὁ­ρᾶ­τε μη­δεὶς γι­νω­σκέ­τω».

Δύ­ο ἄν­θρω­ποι χω­ρίς φῶς κι ἐλ­πί­δα, τυ­φλοί καί πο­νε­μέ­νοι, ἔ­τρε­ξαν μέ λα­χτά­ρα πρός τόν Κύ­ριο καί ἄρ­χι­ζαν νά φω­νά­ζουν μέ ὅ­λη τους τήν δύ­να­μη: «Υἱ­έ Δα­βίδ ἐ­λέ­η­σον ἡ­μᾶς», λυ­πή­σου μας καί θε­ρά­πευ­σέ μας. Καί ὁ Κύ­ριος τούς δέ­χε­ται κον­τά του ἀγ­γί­ζει μέ τά δά­κτυ­λά του τά νε­κρά τους μά­τια καί τούς λέ­γει. – Ἄς γί­νῃ σύμ­φω­να μέ τήν πί­στι σας. Καί τό­τε τά κλει­στά ἕ­ως τό­τε μά­τια τῶν τυ­φλῶν ἄ­νοι­ξαν καί ἀν­τί­κρυ­σαν τόν εὐ­ερ­γέ­τη τους. Ἀλ­λά ὁ Κύ­ριος ἐ­πει­δή δέν ἤ­θε­λε νά γί­νῃ τό θαῦ­μα γνω­στό τούς λέ­γει: «Προ­σέξ­τε κα­λά, κα­νείς νά μή μά­θῃ τό θαῦ­μα πού ἔ­γι­νε». Ἄλ­λες φο­ρές βέ­βαι­α ὁ Κύ­ριος ἐ­πι­τε­λοῦ­σε τά θαύ­μα­τά του μπρο­στά σέ πλή­θη λα­οῦ. Τώ­ρα ὅ­μως θαυ­μα­τουρ­γεῖ μα­κριά ἀ­πό τά πλή­θη ἀ­θό­ρυ­βα. Γι­ά νά μᾶς δι­δά­ξῃ ἔ­τσι μέ τό πα­ρά­δειγ­μά του τήν με­γά­λη ἀ­ρε­τή τῆς τα­πει­νώ­σε­ως.

Ἄς δοῦ­με λοι­πόν σή­με­ρα ποι­ά εἶ­ναι τά χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά τῆς γνή­σιας τα­πει­νο­φρο­σύ­νης καί πῶς ἐ­μεῖς θά μπο­ρέ­σου­με νά τήν ἀ­πο­κτή­σου­με.

1. ΧΑ­ΡΑ­ΚΤΗ­ΡΙ­ΣΤΙ­ΚΑ ΤΑ­ΠΕΙ­ΝΟ­ΦΡΟ­ΣΥ­ΝΗΣ
Στή δόξα τοῦ Παραδείσου

Ἁποστολικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 26 Ἰουλίου 2020, 

τῆς Ἁγίας Παρασκευῆς (Γαλ. γ΄ 23 – δ΄ 5)

1. Τὸ πιὸ λαμπρὸ ἔνδυμα

Τὸ σημερινὸ ἀποστολικὸ Ἀνάγνωσμα, ἀπὸ τὴν πρὸς Γαλάτας ἐπιστολὴ τοῦ ἀποστόλου Παύλου, ἀναγινώσκεται πρὸς τιμὴν τῆς μεγάλης μας Ἁγίας, τῆς ὁσιομάρτυρος Παρασκευῆς, καὶ μᾶς περιγράφει τὶς μεγάλες δωρεὲς ποὺ ἔφερε ὁ Κύριός μας μὲ τὴν ἔλευσή Του στὸν κόσμο. Οἱ ἄνθρωποι δὲν εἴμαστε πλέον δέσμιοι τοῦ Μωσαϊκοῦ νόμου, ἀλλὰ υἱοὶ τοῦ Θεοῦ. Καὶ αἰτιολογεῖ τὸν λόγο του ὁ θεῖος Ἀπόστολος: «Ὅσοι γὰρ εἰς Χριστὸν ἐβαπτίσθητε, Χριστὸν ἐνεδύσασθε». Εἶσθε υἱοὶ τοῦ Θεοῦ, διότι ὅσοι βαπτισθήκατε στὸ ὄνομα τοῦ Χριστοῦ πιστεύοντας σ᾿ Αὐτὸν ὡς Σωτήρα, ντυθήκατε τὸν Χριστὸ καὶ ἑνωθήκατε μαζί Του.
ΚΥΡΙΑΚΗ 26 ΙΟΥΛΙΟΥ 2020 – Ζ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

(Ματθ. θ΄ 27-35) (Γαλ. γ΄ 23- δ΄5)

Στις ανταύγειες της ελευθερίας

«Και ανεώχθησαν αυτών οι οφθαλμοί»

Απελευθερωτικά μηνύματα εκπέμπει η σημερινή ευαγγελική περικοπή. Αναφέρεται σε θαύματα που επιτέλεσε ο Κύριος και ειδικότερα στη θεραπεία δύο τυφλών και ενός κωφού δαιμονιζομένου. Δεν είναι τυχαίο που οι ευαγγελιστές καταφεύγουν πολύ συχνά στην περιγραφή περιστατικών με θαύματα του Χριστού. Θέλουν ακριβώς να τονίσουν την απελευθερωτική δύναμή τους και να αναδείξουν το βαθύτερο νόημά τους για την ύπαρξη του ανθρώπου. Τονίζουν ότι στο πρόσωπο του Χριστού αποκαλύπτεται ο καινούργιος κόσμος της Βασιλείας του Θεού, απαλλαγμένος από την αμαρτία και τις συνέπειές της. Τα θαύματα είναι τα παράθυρα που ανοίγουν στη νέα εποχή που προανήγγειλαν οι Προφήτες. Είναι οι «δυνάμεις» και τα «σημεία» που υποδηλώνουν ότι η Βασιλεία του Θεού δεν είναι μια στατική και αφηρημένη έννοια, αλλά μια πραγματικότητα ζωής, στην προοπτική της οποίας κινούνται και αναφέρονται τα πάντα στη ζωή του ανθρώπου.
ΚΥΡΙΑΚΗ Ζ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ
Απόστολος: Γαλ. γ΄ 23 – δ’ 5
Ευαγγέλιον: Ματθαίου θ' 27 – 35
26 Ιουλίου 2020

«Πάντες γάρ υἱοί Θεοῦ ἐστε διά τῆς πίστεως ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ»

Όλοι όσοι πιστεύετε στον Ιησού Χριστό, είστε παιδιά του Θεού, σημειώνει στην επιστολή που έστειλε στους Γαλάτες, ο απόστολος Παύλος, αγαπητοί μου αδελφοί. Παιδιά όλοι του ενός Θεού πατέρα. «Διά τῆς πίστεως», επομένως, είμαστε και αδέλφια. Ενωτικός κρίκος η πίστη μας στον Ιησού
Χριστό. Εφόσον, λοιπόν, είμαστε αδέλφια, πρέπει και να ζούμε αγαπημένοι μεταξύ μας, όπως τα αδέλφια. Συμβαίνει αυτό; Μάλλον όχι! 
“ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ”

ΚΥΡΙΑΚΗ  Ζ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

(26 Ἰουλίου 2020)

Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,

Ἕνα ἀπό τά πολλά θαύματα πού ἔκανε ὁ Χριστός ἦταν ἡ θεραπεία τῶν δύο τυφλῶν, ὅπως μᾶς ἐξιστορεῖ ἡ σημερινή Εὐαγγελική περικοπή. Ἕνα θαῦμα πού ἦταν ἀποτέλεσμα ἱκεσίας και παρακλήσεως δύο δυστυχισμένων ἀνθρώπων, οἱ ὁποῖοι κατέφυγαν πρός τόν ἰατρό τῶν ψυχῶν καί τῶν σωμάτων, τόν Κύριο ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστό.
Κυριακή Ζ ́ Ματθαίου 26–7–2020 Ἁγίας Παρασκευῆς

Στή σημερινή Εὐαγγελική περικοπή, ἀγαπητοί μας ἀδελφοί, παρουσιάζονται θαυμαστά γεγονότα πού πραγματοποίησε ὁ Κύριος στήν ἐπί γῆς παρουσία Του. Ὁ Ἰατρός καί Θεραπευτής τῶν ψυχῶν καί τῶν
σωμάτων, προβαίνει στήν ἴαση δύο τυφλῶν καί ἑνός κωφοῦ καί δαιμονισμένου ἀνθρώπου, ὅπως τά ἀφηγεῖται ὁ Εὐαγγελιστής Ματθαῖος. 
ΚΥΡΙΑΚΗ Ζ’ ΜΑΤΘΑΙΟΥ (26-07-2020)

ΓΡΑΠΤΟΝ Θ. ΚΗΡΥΓΜΑ

     “Ὁρᾶτε μηδείς γινωσκέτω”. Προσέξτε μή μάθει κανείς τό θαῦμα πού σᾶς ἔκανα!
     Τούς εἶχε συναντήσει στό δρόμο καθώς περπατοῦσε. Ἦταν τυφλοί καί οἱ δύο τους. Καί μόλις πληροφορήθηκαν ὅτι ἀπό ἐκεῖ περνοῦσε ὁ Ἰησοῦς, πῆραν νά τόν ἀκολουθοῦν σχεδόν τρέχοντας καί περισσότερο σκοντάφτοντας, καί μέ φωνή δυνατή νά ἱκετεύουν: «Σπλαγχνίσου μας καί γιάτρεψέ μας, ἔνδοξε ἀπόγονε τοῦ Δαυΐδ». Ἀκολουθοῦσαν καί φώναζαν. Ἐκεῖνοι φώναζαν καί ὁ Χριστός προχωροῦσε, ἕως ὅτου ἔφτασε σέ ἕνα σπίτι καί μπῆκε μέσα. Ἀπό κοντά καί οἱ τυφλοί.
     -Πιστεύετε ὅτι μπορῶ νά σᾶς θεραπεύσω;
     -Ναί, Κύριε, τοῦ ἀπαντοῦν ἐκεῖνοι.
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ «Η ΑΓΙΑ ΟΣΙΟΜΑΡΤΥΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ»

Σήμερα Κυριακή 26 Ἰουλίου ἡ Ἐκκλησία μας ἑορτάζει τή μνήμη τῆς Ἁγίας Ὁσιομάρτυρος Παρασκευῆς. Ἡ Ἁγία Παρασκευή προερχόταν ἀπό κάποιο κεφαλοχῶρι τῆς Ρώμης, κόρη γονέων εὐσεβῶν, τοῦ Ἀγάθωνος καί τῆς Πολιτείας. Τό ὄνομά της το πῆρε ἐπειδή γεννήθηκε ἡμέρα Παρασκευή. Ἀπό τήν παιδική της ἡλικία διδάχθηκε τά ἱερά γράμματα καί περνοῦσε τόν καιρό της μέ τήν μελέτη τῶν θείων γραφῶν, ζῶντας σάν μοναχή καί πολλούς ὁδηγῶντας στήν πίστη τοῦ Χριστοῦ. Κατά τόν καιρό τοῦ αὐτοκράτορος Ἀντωνίου Πίου τή συνέλαβαν γι΄ αὐτή τήν αἰτία καί καθώς τήν προέτρεπαν νά προσκυνήσει τά εἴδωλα ἀποκρίθηκε μέ τό ρητό τοῦ Ἱερεμίου: «Θεοί οἱ τόν οὐρανόν καί τήν γῆν οὐκ ἐποίησαν, ἀπολέσθωσαν ἐκ τῆς γῆς». Ὕστερα ἀπό αὐτό, ὑπέμεινε σκληρούς βασάνους καί τέλος τήν ἀποκεφάλισαν τό ἔτος 140.

Σάββατο 18 Ιουλίου 2020

2020 ΙΟΥΛΙΟΥ 19 - ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΤΗΣ Δ  ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ  

ΟΙ ΠΑΤΕΡΕΣ ΤΗΣ Δ΄  ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ (Ματθ. 5, 14-19)

†ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ ΜΕΛΕΤΙΟΥ

(Διασκευή ομιλίας στον Άγιο Κωνσταντίνο Πρεβέζης, στις 17/7/1983)

Οι ιδιότητες του φωτός

 Ακούσαμε σήμερα στο Ευαγγέλιο τον Κύριο να λέει στους μαθητές Του: «Υμείς εστέ το φως του κόσμου». Εσείς είστε το φως του κόσμου. Το είπε για τους Αγίους Αποστόλους πρώτα. Για τους ιερείς δεύτερα, και για κάθε χριστιανό κατ’ επέκταση. Ο ίδιος πάλι μας είχε πει: «Εγώ ειμι το φως του κόσμου».
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ

Ἀποστολικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 19 Ἰουλίου 2020, 

τῶν Ἁγίων Πατέρων τῆς Δ΄ Οἰκ. Συνόδου (Τίτ. γ΄ 8-15)

Ἡ σημερινὴ Κυριακὴ εἶναι σημαντικὸς στα­θ­μὸς στὸ ἐκκλησιαστικὸ ἔτος, καθὼς τιμοῦμε τοὺς 630 θεοφόρους Πατέρες ποὺ συγκρότησαν τὴν Δ΄ Οἰκουμενικὴ Σύνοδο στὴ Χαλκηδόνα τὸ 451 μ.Χ. Οἱ ἅγιοι αὐτοὶ Πατέρες δογμάτισαν τὴν ἀλήθεια γιὰ τὶς δύο τέλειες φύσεις τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, τὴ θεία καὶ τὴν ἀνθρώπινη, καὶ προάσπισαν τὴν Ἐκκλησία ἀπὸ δύο φοβερὲς αἱρέσεις: τοῦ Νεστοριανισμοῦ καὶ τοῦ Μονοφυσιτισμοῦ.

Γι᾿ αὐτὸ καὶ τὸ ἀποστολικὸ Ἀνάγνωσμα τῆς σημερινῆς Κυριακῆς, ἀπὸ τὴν πρὸς Τίτον ἐπιστολὴ τοῦ ἀποστόλου Παύλου, εἶναι ἀφιερωμένο στὴ μνήμη τους.

1. Λόγος ἀληθὴς καὶ ἀξιόπιστος
ΚΥΡΙΑΚΗ 19 ΙΟΥΛΙΟΥ 2020 – ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ 630 ΘΕΟΦΟΡΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΤΗΣ Δ΄ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ

(Ματθ. ε΄ 14-19) (Τιτ. γ΄ 8-15)

Ακτινοβόλος εμπειρία

«Εγώ ειμί το φως του κόσμου»

Η Εκκλησία μας τιμά σήμερα, τη μνήμη των αγίων 630 Πατέρων της Δ΄ Οικουμενικής Συνόδου, η οποία συνήλθε το 451 μ.Χ.  στην Χαλκηδόνα. Στη Σύνοδο αυτή έγινε κατορθωτή η διατύπωση του Χριστολογικού Δόγματος, κατά τρόπο που διασφαλιζόταν ο σωτηριολογικός χαρακτήρας της Εκκλησίας και αναδεικνυόταν η αιώνια αλήθεια της.  Συγκεκριμένα, με αφορμή τις διάφορες αιρέσεις που διαστρέβλωναν την αλήθεια της Εκκλησίας μας γύρω από το πρόσωπο του Κυρίου, η Σύνοδος της Χαλκηδόνας διατράνωσε την πίστη της Ορθοδοξίας ότι ο Ιησούς Χριστός είναι τέλειος Θεός και τέλειος Άνθρωπος. Η ένωση των δύο φύσεων στο Πρόσωπό του είναι πραγματική και όχι φαινομενική ή φανταστική.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΑΓ.ΠΑΤΕΡΩΝ (Δ'ΟΙΚ.ΣΥΝΟΔ.)
Απόστολος: Τίτ. γ' 8 - 15
Ευαγγέλιο: Ματθ. ε' 14 – 19
19 Ιουλίου 2020

«Ούτω λαμψάτω το φως υμών έμπροσθεν των ανθρώπων όπως ίδωσιν υμών τα καλά έργα και δοξάσωσι τον πατέρα υμών τον εν τοις ουρανοίς» ( Ματθ. ε' 16 )
Η Εκκλησία, αναγνωρίζοντας στο πρόσωπο των Αγίων Πατέρων, τα πρότυπα ήθους και αρετής και ιδιαίτερα τους κύριους εκφραστές της ορθής διδασκαλίας, αφιέρωσε προς τιμήν τους τρεις Κυριακές. Τρεις Κυριακές σταθμούς, μέσα από τις οποίες έκφράζεται η Συνοδικότητα των αποφάσεων αλλά και η Ορθόδοξη διδασκαλία για το Τριαδολογικό και Χριστολογικό δόγμα, καθώς και για τις εικόνες.
“ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ”

ΚΥΡΙΑΚΗ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ Δ΄ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ

(19 Ἰουλίου 2020)

Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,

Σήμερα ἡ Ἐκκλησία μας προβάλλει καί τιμᾶ τούς μεγάλους καί φωταυγεῖς ἀστέρες της, τίς λυχνίες τίς ἄσβεστες, τούς ἀκραιφνεῖς ὁδοδεῖκτες τῆς ἀμωμήτου πίστεως μας, τούς Ἁγίους Πατέρες μας, οἱ ὁποῖοι μέσα ἀπό τήν ἐνάρετη ζωή τους, τήν θεολογική κατάρτιση τους, τήν συστηματική διδασκαλία τους καί  γενικότερα τήν ὀρθή ποιμαντική τους, καθόρισαν τό δόγμα τῆς Ὀρθοδόξου ἡμῶν πίστεως. Κατατρόπωσαν καί ἀναθεμάτισαν τήν κακοδοξία τοῦ μονοφυσιτισμοῦ καί διατράνωσαν ὅτι οἱ δύο φύσεις του Χριστοῦ, θεϊκή καί ἀνθρώπινη εἶναι ἐνωμένες μεταξύ τούς ἀτρέπτως, ἀσυγχύτως καί ἀδιαιρέτως.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤ ́ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

Ἄν θεωρήσουμε πώς ἡ Καινή Διαθήκη εἶναι ὁ χάρτης ὁ ὁποῖος προσανατολίζει καί φωτίζει τήν πορεία τοῦ πιστοῦ μέσα σ’ αὐτό τόν κόσμο, νομίζω πώς εἶναι σωστό νά ὑπολογίσουμε σέ ποιό σημεῖο αὐτοῦ του χάρτη βρισκόμαστε σήμερα.
Εἰδικότερα, σέ ποιό σημεῖο βρίσκεται τό σημερινό εὐαγγελικό χωρίο, ἀλλά καί ποιά ἡ σχέση του μέ τή σημερινή γιορτή, δηλαδή μέ τούς Ἁγίους πού γιορτάζουμε αὐτή τήν Κυριακή.
Ἡ σημερινή Εὐαγγελική περικοπή, στίχοι 14 ἕως 19, εἶναι ἐπιλεγμένη ἀπό τό Εὐαγγέλιο τοῦ Ἀπόστολου καί Εὐαγγελιστή Ματθαίου ἀπό τό Ἐ ́Κεφάλαιο, στό ὁποῖο βρίσκεται ἡ τοῖς πάσι γνωστή «Ἐπί τοῦ Ὅρους Ὁμιλία» τοῦ Κυρίου πρός τούς Μαθητές Του.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ Δ' ΟΙΚΟΥΜ. ΣΥΝΟΔΟΥ (19-7-2020)

     Ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία ὥρισε, ἀγαπητοί μου, ἡ πρώτη Κυριακὴ μετὰ τὴν 11η Ἰουλίου, ἡ σημερινὴ δηλαδή, νὰ εἶναι ἀφιερωμένη στὴ μνήμη τῶν Πατέρων τῆς Τετάρτης (Δ΄) Οἰκουμενικῆς Συνόδου. Σήμερα ἑορτάζουν ὄχι ἕνας ἢ δύο, ἀλλὰ 630 πατέρες, 630 «ἀστέρια», ὅπως λέει τὸ δοξαστικό. Συνῆλθαν στὴ Χαλκηδόνα τῆς Μικρᾶς Ἀσίας τὸ 451 μ.Χ., στερέωσαν τὴν ὀρθόδοξη πίστη, καὶ κατεδίκασαν τοὺς τότε αἱρετικοὺς, τὸν Εὐτυχῆ καὶ τὸν Διόσκουρο, ποὺ προσέβαλλαν τὸ δόγμα τῆς θεανδρικότητος τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ «ΟΙ ΚΑΡΠΟΙ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ»

Μέ φῶς τοῦ κόσμου, μέ πόλη κτισμένη ἐπάνω σέ βουνό πού φαίνεται ἀπό παντοῦ καί μέ λυχνάρι πού καίει ἐπάνω στόν λυχνοστάτη παρομοιάζει ὁ Χριστός τούς μαθητές του στό σημερινό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα. Κι ἡ ἐκλογή τοῦ ἀναγνώσματος αὐτοῦ ἀπό τήν «Ἐπί τοῦ ὅρους ὁμιλία» προσδιορίζεται ἀπό τό γεγονός ὅτι ἡ Ἐκκλησία μας τιμᾶ σήμερα τήν μνήμη τῶν ἁγίων 630 Πατέρων τῆς Δ’ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, ἡ ὁποία συνῆλθε τό 451 στήν Χαλκηδόνα γιά νά διατυπώσει τό Χριστολογικό δόγμα ἐξ ἀφορμῆς τῶν αἱρέσεων καί νά διατρανώσει τήν πίστη τῆς Ἐκκλησίας, ὅτι ὁ Χριστός εἶναι τέλειος Θεός ἀλλά καί τέλειος ἄνθρωπος.
Κυριακή των Αγίων Πατέρων της Δ΄Οικουμενικής Συνόδου 

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: Τίτ.3,8-15, ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ: Ματθ. 5,14-19

ΜΙΚΡΟΠΡΑΓΜΑΤΑ;

Ἡ Ἁ­γί­α μας Ἐκ­κλη­σί­α τι­μᾷ σή­με­ρα τούς ἁ­γί­ους Πα­τέ­ρας τῆς Δ΄ Οἰ­κου­με­νι­κῆς Συ­νό­δου, τούς ἀ­νυ­πο­χώ­ρη­τους ἐ­κεί­νους ἀ­γω­νι­στάς τῆς Ὀρ­θο­δο­ξί­ας μας πού δι­ε­κή­ρυ­ξαν ξε­κά­θα­ρα καί ἀ­νυ­πο­χώ­ρη­τα τήν ἀ­λή­θεια τῆς πί­στε­ως ἐ­ναν­τίων στούς δι­α­στρε­βλω­τάς τῆς πί­στε­ως αἱ­ρε­τι­κούς μο­νο­φυ­σί­τες. Στό Εὐ­αγ­γε­λι­κό ἀ­νά­γνω­σμα ὁ Κύ­ριος μᾶς δι­α­κη­ρύτ­τει σα­φῶς: δέν ἔ­χου­με δι­καί­ω­μα νά πα­ρα­θε­ω­ροῦ­με καμ­μί­α ἀ­λή­θεια τῆς πί­στε­ως καμ­μί­α ἐν­το­λή τοῦ Χρι­στοῦ.

Ἄς δοῦ­με λοι­πόν σή­με­ρα ὅ­τι δέν ὑ­πάρ­χουν ἐ­λά­χι­στες ἐν­το­λές καί ὅ­τι ἡ παραθεώρισι μιᾶς ἐντολῆς ὁδηγεῖ σέ παραθεώρησι πολλῶν ἄλλων.

«Ε­ΛΑ­ΧΙ­ΣΤΕΣ» ΕΝ­ΤΟ­ΛΕΣ;

Σάββατο 11 Ιουλίου 2020

Κυριακή Ε’ Ματθαίου: Η θεραπεία των Γεργεσηνών

(† Μητροπολίτης Σουρόζ Αντώνιος Bloom)

Στό ὄνομα τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.

Πόσο οἰκεία μᾶς εἶναι αὐτή ἡ ἱστορία. Κάθε φορὰ πού τή διαβάζουμε, ἀνακαλύπτουμε ξανά κάτι πού ἀγγίζει τήν καρδιά μας ἤ φωτίζει μέ ἕνα νέο φῶς τό νοῦ μας. Καί σήμερα θά ἤθελα νά στρέψω τήν προσοχή σας σέ τρία χαρακτηριστικά σημεῖα αὐτοῦ τοῦ κειμένου.

Τό πρῶτο εἶναι ἡ συμπεριφορά τοῦ δαιμόνων, τῶν δυνάμεων τοῦ κακοῦ, στά θύματά τους. Οἱ δυνάμεις τοῦ κακοῦ δέν ἔχουν ἄλλο σκοπό ἤ ἐπιθυμία ἀπό τό νά κυριέψουν ἕνα ζωντανό πλάσμα, νά τό κάμουν νά ὑποφέρει καί νά ἐκπληρώνει τό θέλημά τους. Οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μᾶς διδάσκουν ὅτι οἱ δαίμονες δέν δροῦν ἄμεσα στόν κόσμο· αὐτό πού μποροῦν νά κάνουν εἶναι νά σκλαβώνουν τά ἀνθρώπινα ὄντα καί νά τά χρησιμοποιοῦν γιά νά κάμουν τό κακό. Ἔτσι σ’ αὐτό ἀποσκοποῦσαν αὐτές οἱ δυνάμεις τοῦ κακοῦ: νά σκλαβώσουν αὐτούς τούς ἄνδρες καί νά τούς κάνουν ὄργανο καταστροφῆς καί συνάμα νά ὑποφέρουν.
Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΔΑΙΜΟΝΙΖΟΜΕΝΟΥ ΤΩΝ ΓΑΔΑΡΗΝΩΝ (Ματθ. 8, 28 – 9,1)

†ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ ΜΕΛΕΤΙΟΥ

(Διασκευή ομιλίας στο Σουμέσι, στις 11/7/1982)

1. Στην άκρη οι παλληκαριές.

Η χάρη του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού μας έδωσε τον φωτισμό του και μας αξίωσε να έλθουμε στον οίκο του, να δοξολογήσουμε το όνομά του, να τον ευχαριστήσουμε για τις δωρεές του και να τον παρακαλέσουμε για το έλεός του και για ότι ο καθένας μας έχει ανάγκη. Και ακόμη περισσότερο, για να αυξήσουμε το φωτισμό και την χάρη και την ευλογία Του που πήραμε στο άγιο βάπτισμα. Και συνεχίσαμε να την αυξάνουμε, σε όλη μας τη ζωή, με τα καλά μας έργα, με την προσευχή μας, με την εξομολόγηση, με την Θεία Κοινωνία και με την παρακολούθηση των ιερών ακολουθιών της αγίας μας Εκκλησίας, που κάνουν την καρδιά του ανθρώπου που τις παρακολουθεί με ταπείνωση, με πίστη, με φόβο Θεού και με ευλάβεια, αληθινό Παράδεισο.
2020 ΙΟΥΛΙΟΥ 12 - ΚΥΡΙΑΚΗ Ε ΜΑΤΘΑΙΟΥ

Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΩΝ ΔΥΟ ΔΑΙΜΟΝΙΖΟΜΕΝΩΝ ΤΩΝ ΓΑΔΑΡΗΝΩΝ (Ματθ. 8, 28 - 9, 1)

†ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ ΜΕΛΕΤΙΟΥ

(Διασκευή ομιλίας στον Γοργόμυλο, στις 12/9/1999)

Η μεγαλύτερη μεθοδεία

Το Ευαγγέλιο που ακούσαμε, μας είπε ότι ο Ιησούς πήγε σε μία χώρα, που δεν διακρινόταν για την αρετή των κατοίκων της. Στη χώρα των Γεργεσηνών. Στα μέρη εκείνα ζούσαν άνθρωποι μακριά από τον Χριστό, χωρίς καλά έργα, υποδουλωμένοι στον διάβολο.

Μερικοί, ο Θεός ξέρει για ποιό λόγο, είχαν δαιμονιστεί. Και μάλιστα σε βαθμό θλιβερό. Δύο μάλιστα, οι πιο επικίνδυνοι, δεν έμεναν πια στα σπίτια τους. Δεν μπορούσε κανείς να τους κουμαντάρει. Γύριζαν στα βουνά και στα μνήματα. Είχαν καταντήσει ο φόβος των περαστικών.
ΚΥΡΙΑΚΗ 12 ΙΟΥΛΙΟΥ 2020 – Ε΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

(Ματθ. η΄ 28- θ΄1) (Ρωμ. ι΄1- 10)

Η ελευθερία σε θείες συχνότητες

«Τί ημίν και σοί, Ιησού, Υιέ του Θεού; »

Η εποχή μας σήμερα χαρακτηρίζεται από την κυριαρχία των δυνάμεων του σκότους, η οποία εκφράζεται σε όλα σχεδόν τα επίπεδα του σύγχρονου τρόπου ζωής. Η επήρεια των δυνάμεων του κακού ξεπροβάλλει μέσα από τις ποικίλες δράσεις του ανθρώπου, ο οποίος βιώνει την εκτροπή από την πορεία αγάπης και κοινωνίας του με τον Θεό σε φάση απόλυτου εκπεσμού που τον αφήνει να αισθάνεται ως μια τραγική ύπαρξη. Σ’ αυτή, λοιπόν την φάση της τραγικότητάς του ανθρώπου, ο ευαγγελικός λόγος παρεμβάλλεται θεραπευτικά και τον στηρίζει για να επανεύρει τον χαμένο αυθεντικό του εαυτό.
ΤΟ ΘΕΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 12 ΙΟΥΛΙΟΥ

ΚΥΡΙΑΚΗ Ε’ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

(Ματθ. η΄ 28 - Θ΄1)

 12 Ἰουλίου 2020

Ἂς ὑποθέσουμε ὅτι ἕνα πολὺ σημαντικὸ πρόσωπο πρόκειται νὰ ἐπισκεφθεῖ κάποια πόλη. Ὅλοι χαίρονται καὶ ἀρχίζουν τὶς προετοιμασίες, γιὰ νὰ τὸ ὑποδεχθοῦν ὅσο ἐπισημότερα γίνεται. Ἕνας γενικὸς εὐχάριστος ξεσηκωμὸς παρατηρεῖται καὶ ὅλοι μελετοῦν αὐτὸ ἀκριβῶς τὸ γεγονός. Τὸ ἐντελῶς ἀντίθετο βλέπουμε νὰ συμβαίνει στὸ σημερινὸ εὐαγγελικὸ ἀνάγνωσμα. Ὄχι ἁπλὰ ἕνα σημαντικὸ πρόσωπο, ἀλλὰ τὸ σημαντικότερο πρόσωπο τῆς παγκόσμιας ἱστορίας, ὁ Θεάνθρωπος  Ἰησοῦς Χριστός, ἔρχεται στὴν πόλη τῶν Γεργεσηνῶν καὶ οἱ Γεργεσηνοὶ τὸν διώχνουν, ἔστω καὶ μὲ εὐγενικὸ τρόπο!
ΚΥΡΙΑΚΗ Ε' ΜΑΤΘΑΙΟΥ
Απόστολος:Ρωμ. ι' 1 – 10
Ευαγγέλιο:Ματθ. η' 28 - θ' 1
12 Ιουλίου 2020

«Τι ημίν και συ, Ιησού υιέ του Θεού; Ήλθες ώδε προ καιρού βασανίσαι ημάς;» ( Ματθ. η'29)
Μέσα από το διπλό ερώτημα των δύο δαιμονισμένων των Γεργεσηνών, προβάλλει μια τριπλή ομολογία. Πρώτον, το έργο των δαιμόνων δεν ταυτίζεται, δεν συμπίπτει με το έργο του Χριστού. Δεύτερον, ομολογούν και αναγνωρίζουν ότι ο Χριστός είναι «Υιός του Θεού». Και τρίτον, αναγνωρίζουν ότι η δύναμη του Χριστού είναι, όχι μόνο μεγαλύτερη από τη δική τους, αλλά και ότι το καταστροφικό τους έργο θα έχει τέλος και μάλιστα, ίσως και πιο νωρίς από αυτό που περίμεναν. Όμως δεν κάνουν καμιά προσπάθεια για διόρθωση.
Τα πνεύματα της πονηρίας [Ε’ Ματθαίου] (12.7.2020)

Την περασμένη Κυριακή, αδελφοί χριστιανοί, είδαμε μέσα από την διήγηση του Ευαγγελίου την θεραπεία του παράλυτου δούλου του εκατόνταρχου και διδαχθήκαμε την δύναμη της πίστης και ότι ο θεάνθρωπος Ιησούς Χριστός έχει την δύναμη να επεμβαίνει στην δημιουργία και να θεραπεύει κάθε σωματική ασθένεια. Σήμερα μάς διδάσκει ότι πέραν του ορατού και αισθητού κόσμου υπάρχει και ο αόρατος, ο πνευματικός κοσμος, τον οποίο επίσης ορίζει και εξουσιάζει, ως Θεός και δημιουργός, «ποιητής ουρανού και γης, ορατών τε πάντων και αοράτων».
KΥΡΙΑΚΗ Ε΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ (Ματθ. η΄ 28-θ΄1) 12 ΙΟΥΛΙΟΥ 2020

       Ο διάβολος έχει χαρακτηριστεί ως κοσμοκράτορας του αιώνος τούτου, όχι γιατί έχει τη δύναμη ή την εξουσία να κυβερνά τον κόσμο, αλλά  γιατί οι άνθρωποι αρνήθηκαν το θέλημα του Θεού και με την ελεύθερη βούλησή τους υποτάχθηκαν σ’ αυτόν. Ο τρόπος που ζούμε και συμπεριφερόμαστε και οι αξίες που έχουν επικρατήσει, δείχνουν καθαρά ότι, τόσο σε επίπεδο προσώπων, όσο και σε επίπεδο κοινωνικών δομών, έχουμε καταντήσει, σε μεγάλο βαθμό, όργανα του σατανά.
“ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ”

ΚΥΡΙΑΚΗ Ε΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

(12 Ἰουλίου 2020)

Παράξενες καί παράλογες συμπεριφορές βλέπουμε, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, στήν σημερινή Εὐαγγελική περικοπή. Τό παράδοξο καί τό παράλογο ἔγκειται στην ἀπρόσμενη στάσῃ τῶν κατοίκων τῆς χώρας τῶν Γεργεσηνῶν.
ΚΥΡΙΑΚΗ Ε ́ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

Ἰδιαίτερα διδακτική εἶναι ἡ Εὐαγγελική διήγηση τῆς Ε ́ Κυριακῆς του Εὐαγγελιστοῦ Ματθαίου, ἀγαπητοί ἀδελφοί, ἰδιαίτερα δέ γιά ὅσους δέν ἀναγνωρίζουν τήν ὕπαρξη καί τήν παρουσία τοῦ διαβόλου στή ζωή μας . Ἡ συγκεκριμένη περικοπή ἀποδεικνύει ὅτι οἱ δαίμονες ἔχουν καί προσωπική συνείδηση καί θέληση καί δέν εἶναι ἁπλά μιά διανοητική κατασκευή πού σημαίνει ἀόριστα κάτι τό κακό. Ὁ “διαβολος” λέγεται ἔτσι ἐπειδή συκοφαντεῖ καί διαβάλλει τίς πράξεις τῶν ἀνθρώπων ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ καί μέ τή λέξη “σατάν” ὑπονοεῖται στά ἑβραϊκά αὐτός πού ἐναντιώνεται καί ἀντιστέκεται στά σχέδια τοῦ Θεοῦ, ὁ ἀντίδικος, ὁ ἀντίπαλος.
ΚΥΡΙΑΚΗ Ε' ΜΑΤΘΑΙΟΥ (12-7-2020)

ΓΡΑΠΤΟΝ Θ. ΚΗΡΥΓΜΑ

     Ἦρθε στή λίμνη με μιά βάρκα ἕνας ἄνθρωπος. Τί ἄνθρωπος ἦταν αὐτός! Ἀπό τήν ἄλλη ὄχθη τῆς λίμνης καρτεροῦσαν δύο δαιμονισμένοι. Σχίζανε τά ροῦχα τους καί περπατοῦσαν γυμνοί κ’ ἔμεναν στίς σπηλιές καί στά μνήματα καί πετροβολοῦσαν τούς περαστικούς καί δέν τούς ἄφηναν νά περάσουν ἀπό τά μέρη ἐκεῖνα. Ἄγρια θηρία ἦταν.
     Αὐτός ὁ ἄνθρωπος, ὁ ἐπισκέπτης, ὁ Χριστός μας δηλαδή, ἔδωσε διαταγή καί βγῆκαν τά δαιμόνια. Ἀλλά προτοῦ νά βγοῦν, τόν παρακάλεσαν ἐκεῖνα, νά τούς ἐπιτρέψει νά πᾶνε στούς χοίρους. Κι’ ἐκεῖνος τούς ἐπέτρεψε, καί τά δαιμόνια πῆγαν στό κοπάδι καί τό ἔκαναν ἄνω-κάτω. Ναί, τά δαιμόνια ἔσπρωξαν τούς χοίρους νά πέσουν στή θάλασσα.
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ «ΕΓΩΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ»

Στή σημερινή εὐαγγελική περικοπή βλέπουμε ἕναν παράξενο διάλογο μεταξύ τοῦ Χριστοῦ καί τῶν δαιμόνων πού βασάνιζαν δύο ταλαίπωρους ἀνθρώπους στή χώρα τῶν Γεργεσηνῶν. Παράξενο! Ὁ Χριστός λέει μία μόνο λέξη: «ὑπάγετε», δεῖγμα τοῦ ὅτι δέν προκαλεῖ, οὔτε ἀφήνεται στόν διάλογο αὐτό, ἀλλά τόν ἀνέχεται μέχρι νά φθάσει στό ἐπιθυμητό ἀποτέλεσμα, τή θεραπεία τῶν δαιμονισμένων.

Σάββατο 4 Ιουλίου 2020

Κυριακή Δ’ Ματθαίου: 

Ομιλία ΜΔ’ – Για τον εκατόνταρχο 

(Αρχιεπίσκοπος Ταυρομενίου Θεοφάνης ο Κεραμεύς)

Ο πονηρός εναντιώνεται στα αγαθά έργα, επιζητώντας να βλάπτει πάντοτε τα άριστα. Γι’ αυτό, λοιπόν, και σήμερα, ξεσηκώνοντας την καταδικασμένη φιλονικία, έσπευδε να φέρει σύγχυση στη σύναξή μας και να καταργήσει τον λόγο τής διδασκαλίας, μπαίνοντας ολόκληρος μέσα σ’ εκείνον τον άτακτο και μισοβάρβαρο άνδρα. Όμως εσείς φανήκατε να έχετε γνώση των πανουργιών του και με περισσότερη σύνεση αντικρούσατε την επινόησή του. Τρέχοντας προς την εκκλησία, και αφήνοντας μόνο του να δαιμονίζεται εκείνον που άκαιρα φώναζε και φλυαρούσε, δείξατε την προσοχή σας στον διδασκαλικό λόγο.
Κυριακή δ Ματθαίου

Η Ευαγγελική Περικοπή της Θ. Λ., ομιλία Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου, εις τον εκατόνταρχον.

Η Ευαγγελική Περικοπή της Θείας Λειτουργίας.
Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιον: Η.5 – 13.

Τω καιρώ εκείνω, εισελθόντι τω Ιησού εις Καπερναούμ, προσήλθεν αυτώ εκατόνταρχος, παρακαλών αυτόν και λέγων: «Κύριε, ο παίς μου βέβληται εν τη οικία παραλυτικός, δεινώς βασανιζόμενος.» Και λέγει αυτώ ο Ιησούς: «εγώ ελθών θεραπεύσω αυτόν.» Και αποκριθείς ο εκατόνταρχος έφη: «Κύριε, ουκ ειμί ικανός ίνα μου υπό την στέγην εισέλθης. Αλλά μόνον ειπέ λόγω, και ιαθήσεται ο παίς μου. Και γάρ εγώ άνθρωπός ειμι υπό εξουσίαν, έχων υπ’ εμαυτόν στρατιώτας, και λέγω τούτω, πορεύθητι, και πορεύεται” και άλλω, έρχου, και έρχεται”
Ομιλία ΚΣΤ του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου, εις τον εκατόνταρχον.


Σε όλο το Ευαγγέλιο του Χριστού βλέπει κανείς πόσο αφοσιωμένος ήταν σ’ Αυτόν ο λαός. Διότι και όταν ομιλούσε τον άκουγαν σιωπηλοί, χωρίς να παρεμβαίνουν ούτε να διακόπτουν τη συνέχεια του λόγου του, ούτε και προσπαθούσαν να εύρουν αφορμή για να τον κατηγορήσουν όπως οι Φαρισαίοι. Αλλά και μετά τη διδασκαλία τον ακολουθούσαν πάλι με θαυμασμό. Συ όμως πρόσεξε, παρακαλώ, τη σύνεση του Κυρίου, πώς οικονομεί ποικιλοτρόπως την ωφέλεια των παρόντων, μεταβαίνοντας από τα θαύματα στους λόγους.
Κυριακὴ Δ΄ τοῦ Ματθαίου (Ματθ. η΄ 5-13)

Ὑπόμνημα εἰς τὸν Ἅγιον Ματθαῖον τὸν Εὐαγγελιστὴν

ὁμιλία κστ΄

Ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου

α.Ὁ λεπρός τὸν ἐπλησίασε, ὅταν κατέβηκε ἀπὸ τὸ βουνό· κι ὁ σημερινὸς ἐκατόνταρχος, ὅταν μπῆκε στὴν Καπερναούμ. Γιὰ ποιὸ λόγο οὔτε ὁ ἕνας οὔτε ὁ ἄλλος δὲν ἀνέβηκαν στὸ βουνό; Ὄχι ἀπὸ ἀδιαφορία γιατὶ καὶ τῶν δύο ἡ πίστη ἦταν θερμὴ ἀλλὰ γιὰ νὰ μὴ διακόψουν τὴ διδασκαλία του. Τὸν ἐπλησίασε καὶ τοῦ εἶπε· ὁ δοῦλος μου ἔπεσε παράλυτος στὸ σπίτι καὶ βασανίζεται φρικτά. Λένε μέρικοὶ γιὰ νὰ δικαιολογηθῆ εἶπε καὶ τὴν αἰτία γιὰ τὴν ὁποία δὲν τὸν ἔφερε.
Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς - Κυριακή Δ΄ Ματθαίου

Η μεγάλη πίστη του εκατόνταρχου

Όταν ο άνθρωπος δεν έχει μεγάλη ταπείνωση, πραότητα, υποταγή και υπακοή στο Θεό, πώς μπορεί να σωθεί; Πώς θα μπορούσε να σωθεί ένας άπιστος κι αμαρτωλός άνθρωπος, όταν κι ο δί­καιος «μόλις σώζεται» (Α’ Πέτρ. δ' 18); Το νερό δε μαζεύεται στα ψηλά κι απόκρημνα βουνά, αλλά σε χαμηλά, επίπεδα και βαθιά μέρη. Το έλεος του Θεού δεν κατοικεί στους υπερήφανους, που κομπάζουν και αντιτίθενται στο Θεό, αλλά στους ταπεινούς και τους πράους, που η καρδιά τους είναι ταπεινωμένη κι ειρη­νική, που είναι υποταγμένοι στο μεγαλείο του Θεού κι υπάκουοι στο θέλημά Του.
Πίστις καὶ ἀγάπη!

«Ὕπαγε, καὶ ὡς ἐπίστευσας γενηθήτω σοι».

Κυριακή Δ΄ Ματθαίου (Ματθ. η΄ 5-13)

(†) ἐπισκόπου Γεωργίου Παυλίδου Μητροπολίτου Νικαίας

Συγκινητικὴ καὶ πολὺ διδακτικὴ ἡ σημερινὴ Εὑαγγελικὴ περικοπή, ἀγαπητοί μου. Ὁ Κύριος ἐβράβευσε καὶ ἐτίμησε μὲ ἡγεμονικὴν γενναιοδωρίαν ἕνα Ρωμαῖον ἀξιωματικὸν καὶ ἀπένειμεν ἐξαίρετον δίπλωμα ἀληθοῦς πίστεως καὶ πραγματικῆς ἀγάπης εἰς ἕνα εἰλωλολάτρην. Λαμπρότερον ἐγκώμιον δὲν θὰ ἠδύνατο νὰ γίνῃ εἰς ἄνθρωπον.
Ὁ ἑκατόνταρχος τῆς Καπερναοὺμ ἔμεινε ἀπὸ τότε φωτεινὸν μετέωρον, τὸ ὁποῖον ἐστερέωσεν εἰς τὸν Χριστιανικὸν ὁρίζοντα ἡ ἀφήγησις τοῦ Εὐαγγελίου.
Ἀλλὰ ποῦ ὀφείλεται ὁ ἕπαινος αὐτὸς καὶ διατὶ ὁ Κύριος ἐτίμησεν ἔτσι ἕναν Ρωμαῖον; Δύο κυρίως εἶναι τὰ σημεῖα, τὰ ὁποῖα ἀποκαλύπτουν τὸ ψυχικὸν μεγαλεῖον τοῦ ἑκατόνταρχου:

1.Ἡ βαθεῖα πίστις του.
Κυριακή Δ Ματθαίου

Ἡ δύναμη τῆς πίστεως

«Ὕπαγε, καὶ ὡς ἐπίστευσας γενηθήτω σοι»

Μητροπολίτης Ἐδέσσης, Πέλλης καί Ἀλμωπίας Ἰωὴλ

«Ὕπαγε, καὶ ὡς ἐπίστευσας γενηθήτω σοι»

Μιὰ συγκινητικὴ ἱστορία μᾶς περιγράφει τὸ σημερινὸ εὐαγγελικὸ ἀνάγνωσμα. Ἕνας Ρωμαῖος ἀξιωματικὸς ἦλθε νὰ παρακαλέσει τὸν Κύριο νὰ θεραπεύσει τὸ δοῦλο του, «ὁ παῖς μου βέβληται ἐν τῇ οἰκίᾳ παραλυτικός, δεινῶς βασανιζόμενος›› (Ματθ. 8,6). Εἶναι ἀξιόλογος καὶ θαυμαστὸς ὁ διάλογος ποὺ διαμείφθηκε μεταξύ τοῦ ἑκατοντάρχου καὶ τοῦ Ἰησοῦ. Ἂς δοῦμε πιὸ ἀναλυτικάτα στοιχεῖα αὐτοῦ τοῦ θαύματος.
Πίστη αδιάκριτος [Δ’ Ματθαίου] (5.7.2020)

Την περασμένη Κυριακή, αδελφοί χριστιανοί, μάς είπε ο Χριστός να μη μεριμνάμε τί θα φάμε ή τί θα πιούμε ή τί θα ντυθούμε, αλλά να ζητούμε πρώτα την βασιλεία του Θεού και την δικαιοσύνη αυτού, και όλα αυτά θα μάς δοθούν επιπροσθέτως. Γιατί, όπως ο Θεός φροντίζει για τα πετεινά του ουρανού και για τα άνθη του αγρού, πολύ περισσότερο φροντίζει και προνοεί και για μάς τους ανθρώπους, για το «συναμφότερον» σώματος και ψυχής, σε αντίθεση με εμάς που συχνά στρέφουμε την προσοχή μας μόνο στις βιοτικές μέριμνες. Με το θαύμα της σημερινής περικοπής από το κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο, μάς δείχνει ότι ο Θεός μάς φροντίζει όχι μόνο στα βιοτικά αλλά και σε προβλήματα άλυτα για τους ανθρώπους. Με τον τρόπο αυτό, αφού μάς δίδαξε την προς τον Θεό αγάπη, έρχεται να μάς διδάξει και την πίστη προς αυτόν, όπως θα δούμε ευθύς αμέσως.
ΚΥΡΙΑΚΗ Δ΄ Ματθαίου (Ματθ. η΄5-13)

5 Ιουλίου 2020

         Ο Θεάνθρωπος Κύριος βρίσκεται στην Καπερναούμ, το επίκεντρο της ιεραποστολικής του δράσης. Γνώριμος ο τόπος  για τον Χριστό και πολύ αγαπητός. Στην Καπερναούμ χαράκτηκαν πορείες και καταστρώθηκαν σχέδια για τον Ευαγγελισμό του Ισραήλ. Η Καπερναούμ είδε και άκουσε πολλά για τον Κύριο και στις συναγωγές της δίδαξε ο ίδιος ο Ιησούς. Και ήταν η Καπερναούμ πόλη μεγάλης σημασίας για τον τότε εβραϊκό κόσμο. Μετά την Ιερουσαλήμ, ερχόταν σε σημασία η παραθαλασσία Καπερναούμ. 
2020 ΙΟΥΛΙΟΥ 5 - ΚΥΡΙΑΚΗ Δ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΔΟΥΛΟΥ ΤΟΥ ΕΚΑΤΟΝΤΑΡΧΟΥ (Ματθ. 8, 5-13)

†ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ ΜΕΛΕΤΙΟΥ

(Διασκευή ομιλίας στη Νέα Κερασούντα, στις 9/7/2006)

 Αναζητώντας τον Θεό

Το Ευαγγέλιο που ακούσαμε μας μιλάει για τη σχέση που πρέπει να έχουμε με τον Χριστό. Η σωστή σχέση με τον Χριστό, είναι ό,τι καλύτερο μπορούμε να επιθυμήσουμε στη ζωή μας.

Μας περιγράφει την συνάντηση του Χριστού με έναν Ρωμαίο αξιωματούχο, που είχε χρήματα και μεγάλο αξίωμα. Ρωτάει κανείς: Και τι άλλο ήθελε ο άνθρωπος αυτός; Αφού κατά την γνώμη του κόσμου τα είχε όλα και πολλοί θα τον ζήλευαν.
ΚΥΡΙΑΚΗ Δ' ΜΑΤΘΑΙΟΥ (Ματθ. 8, 5–15)

Ἡ θεραπεία τοῦ δούλου τοῦ ἑκατοντάρχου

(5/7/2020)

Ἀγαπητοί Ἀδελφοί,
Ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός, στήν εὐαγγελική περικοπή τῆς Κυριακῆς Δ' Ματθαίου, προβαίνει στήν ἴαση τοῦ δούλου τοῦ ἑκατόνταρχου. Τό γεγονός λαμβάνει χώρα λίγο μετά τήν ἔναρξη τοῦ ἔργου Του καί τήν ἐπί τοῦ Ὅρους ὁμιλία, ὅπου παραδίδει τούς μακαρισμούς καί διδάσκει περί τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ, χρησιμοποιώντας μάλιστα καί ἀρκετές παραβολές. Κατεβαίνοντας λοιπόν ἀπό τό ὅρος στήν πόλη τῆς Καπερναούμ καί ἀφοῦ θεραπεύει ἕναν λεπρό, τόν συναντᾶ ἕνας Ρωμαῖος ἀξιωματικός, ἕνας ἑκατόνταρχος. Τό αἴτημα τοῦ στρατιωτικοῦ μοιάζει παράδοξο, ζητᾶ ἀπό τόν Χριστό νά θεραπεύσει τόν δοῦλο του.
ΚΥΡΙΑΚΗ 5 ΙΟΥΛΙΟΥ 2020 – Δ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

(Ματθ. η΄ 5-13) (Γαλ. ε΄22- στ΄2)

Πίστεως αναβάσεις

 «Αμήν λέγω υμίν, ουδέ εν τω Ισραήλ τοσαύτην πίστιν εύρον»

Βαθύτερα μηνύματα πνευματικής ευωδίας απορρέουν μέσα από τη συζήτηση του Χριστού με τον εκατόνταρχο. Στη βαθύτερη διάστασή τους καλείται ο άνθρωπος να εντρυφήσει προκειμένου να αναδειχθεί σε ύπαρξη με βαθύτερο περιεχόμενο. Ειδικότερα, κρίνεται ως υποδειγματική η συναίσθηση της αναξιότητας που εκφράζει η ομολογία του ρωμαίου αξιωματικού: «Κύριε, δεν είμαι άξιος να σε δεχτώ στο σπίτι μου». Βέβαια, αυτή ακριβώς η συναίσθηση δεν είναι άσχετη με την πίστη που εκδηλώνει όταν λέει με νόημα στον Κύριο:  «Πες μόνο ένα λόγο και θα γίνει καλά ο δούλος μου».
“ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ”

ΚΥΡΙΑΚΗ Δ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

(5 Ἰουλίου 2020)                                                            

Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,

Στό σημερινό Εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα  βλέπουμε τόν Κύριό μας νά ἐγκωμιάζει ἕναν  Ρωμαῖο ἀξιωματικό πού εἶχε σημαντική ἐξουσία. Λόγῳ τῆς θέσης του, αὐτός ὁ ἀξιωματικός πολύ πιθανόν να εἶχε λάβει ἐπαίνους, κολακεῖες καί  χειροκροτήματα ἀπό τόν  κόσμο. Σε κάθε ἐποχή οἱ ἄνθρωποι, ἰδιαίτερα  οἱ ἔχοντες ἐξουσία , ἀπολαμβάνουν  τήν εὔνοια καί τις φιλοφρονήσεις τοῦ κόσμου. Ἡ κολακεία ὅμως φέρνει κακούς καρπούς, γιατί συμβάλλει στην ὑπερηφάνεια! Οἱ κοσμικοί ἔπαινοι μᾶς αποπροσανατολίζουν καί μᾶς κάνουν νά ζοῦμε μέσα σέ ψευδαισθήσεις καί αὐταπάτες  καί ἐνίοτε μποροῦν  νά μᾶς ὁδηγήσουν ἀκόμη καί στήν ἀπώλεια τῆς ψυχῆς. Ἀντίθετα, μόνο ἕνα νεῦμα τοῦ Χριστοῦ μᾶς σώζει, ἐνῶ μπροστά στόν ἔπαινο τοῦ Χριστοῦ ,ὅλα εἶναι ἄνευ σημασίας καί οὐσίας.
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ «Η ΛΥΤΡΩΤΙΚΗ ΑΥΤΟΣΥΝΑΙΣΘΗΣΗ»

Κάνουν συγκλονιστικὴ ἐντύπωση τὰ λόγια τοῦ ἑκατοντάρχου τῆς Εὐαγγελικῆς περικοπῆς: «Κύριε, δὲν εἶμαι ἄξιος νὰ σὲ δεχτῶ στὸ σπίτι μου. πὲς ὅμως μόνο ἕναν λόγο, καὶ θὰ γιατρευτεῖ ὁ δοῦλος μου».

Νὰ τὸ πρῶτο βῆμα τῆς λυτρώσεως: ἡ συναίσθηση τῆς ἀναξιότητας, τὸ ξεγύμνωμα τοῦ ἑαυτοῦ μας ἀπὸ ὅλα τὰ ὀχυρὰ ποὺ κτίζουμε συνήθως γιὰ νὰ σταθοῦμε μὲ πολλὲς ἀξιώσεις μέσα στὴ ζωή, νὰ δείξουμε στοὺς ἄλλους τὴν δύναμή μας, νὰ πείσουμε καὶ μᾶς τοὺς ἴδιους γιὰ τὴν ὑπεροχή μας. Κι ὅλα αὐτὰ τὰ ὀχυρὰ ὄχι μόνο μᾶς ἀποξενώνουν ἀπὸ τὸν ἴδιο τὸν ἑαυτό μας, γιατί μᾶς κάνουν νὰ συμπεριφερόμαστε διαφορετικὰ ἀπ’ ὅ,τι εἴμαστε στὴν πραγματικότητα, ἀλλά καί ἐμποδίζουν τὴν πραγματικὴ ἐπικοινωνία μας μὲ τὸν Θεὸ καὶ τοὺς ἀνθρώπους. Δημιουργοῦν αὐταπάτες ποὺ ἀποβαίνουν πολλὲς φορὲς ὀλέθριες.
ΚΥΡΙΑΚΗ Δ' ΜΑΤΘΑΙΟΥ (05-07-2020)

     -Κύριε ὁ δοῦλος μου ὑποφέρει φοβερά! Ὁλημερίς πάνω στό κρεβάτι, παράλυτος, μέ φρικτούς πόνους..
     -Ἐγώ θά ἔρθω σπίτι σου καί θά τόν θεραπεύσω, ἀκούει τήν παρηγορητική φωνή τοῦ Διδασκάλου.
     «Ἐγώ»; Ὁ Κύριος στό σπίτι του; Στό σπίτι ἑνός Ἑκατοντάρχου; Πολύ πάει…
     -Κύριε, δέν εἶμαι ἄξιος, συγκλονισμένος ἀποκρίνεται. Δέν εἶμαι ἄξιος νά ἔρθεις κάτω ἀπ’ τή στέγη τοῦ σπιτιοῦ μου. Ἁμαρτωλός ἄνθρωπος…. δέν εἶναι δυνατόν. Μόνο… μόνο ἕνα λόγο πές, ὅ,τι θέλεις πές το μέ ἕνα λόγο, καί θά γίνει καλά ὁ δοῦλος μου.  
Κυριακή Δ΄ Ματθαίου ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: Γαλ. ε΄ 22-στ΄ 2, ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ: Ματθ. η΄ 5-13

«Προσήλθεν αυτώ εκατόνταρχος παρακαλών αυτόν…»

Άνθρωπος βαθιάς πίστης κι ελπίδας ήταν ο σπλαχνικός εκατόνταρχος της σημερινής ευαγγελικής περικοπής. Με βαθιά ταπείνωση και πλήρη συναίσθηση της σμικρότητάς του κατέφυγε στον Χριστό και τον παρακαλούσε για τον άρρωστο δούλο του. Στον διάλογο που ακολούθησε αποκαλύφθηκε το μεγαλείο της πιστεύουσας καρδιάς του και δικαίως επαινέθηκε από τον Χριστό. Τέτοια πίστη, είπε ο Κύριος, δεν συνάντησα ούτε στους εκλεκτούς του Θεού Ισραηλίτες.