ΜΗΝΥΜΑ

ΓΙΑ ΚΗΡΥΓΜΑΤΑ ΤΩΝ ΚΥΡΙΑΚΩΝ, ΕΟΡΤΩΝ ΚΑΙ ΑΓΙΩΝ ΔΕΙΤΕ ΤΙΣ ΕΤΙΚΕΤΕΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑ

Σάββατο 24 Αυγούστου 2019

Αποστολικό ανάγνωσμα Κυριακής Ι’ Ματθαίου: Ομιλία εις το ρητόν, Μιμηταί μου γίνεσθε(Αρχιεπίσκοπος Αστραχάν και Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)

– Ο Χριστός πρωτότυπο παράδειγμα πάσης αρετής και τελειότητος. Παράδειγμα αναμαρτησίας, αληθείας και ειλικρινείας. Παράδειγμα ταπεινοφροσύνης, μακροθυμίας, πραότητος, ανεξικακίας. Παράδειγμα δικαιοσύνης, υπερτέλείας αγάπης και ευσπλαχνίας.

– Ο πιστός άνθρωπος όσο αγιώτερο παράδειγμα έχει, τόσο θεοπρεπέστερα εργάζεται το έργο του.

– Πώς λοιπόν ο απόστολος Παύλος αντικατέστησε τον εαυτό του αντί του Χριστού ως παράδειγμα λέγοντας: "Μιμηταί μου γίνεσθε; Γιατί δεν παραγγέλει τη μίμηση του αρχετύπου που είναι ο Χριστός; Είναι αποτέλεσμα υπερηφάνειας αυτό; 
Αποστολικό Ανάγνωσμα: Ερμηνεία εις την Α’ προς Κορινθίους επιστολήν του Παύλου, την αναγινωσκομένην τη I’ Κυριακή (Αρχιεπίσκοπος Αστραχάν και Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)

(Α’ Κορ. δ’ 9-16)

– Οι αυστηροί έλεγχοι βλάβη προξενούν αντί ωφέλεια.

– Η σοφία του απ. Παύλου μετέτρεπε την πικρότητα του ελέγχου σε γλυκύτατη νουθεσία, ώστε να είναι ο έλεγχος ευπρόσδεκτος στον νουν και να θεραπεύει τις ασθένειες της ψυχής.

– Όποιος υπομένει όσους τον υβρίζουν, τον αδικούν, τον διώκουν ή τον βλασφημούν και καμία εκδίκηση δεν πράττει, αυτός εργάζεται αρετή μεγάλη. Αυτός όμως που επί πλέον ευλογεί τους εχθρούς του και εύχεται υπέρ αυτών, ανεβαίνει στης αρετής την ακρώρεια.
Κυριακή Ι’ Ματθαίου: Ερμηνεία του Ευαγγελίου (Αρχιεπίσκοπος Αστραχάν και Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)

(Ματθ. 17, 14-22)

Ποια είναι τα τρία όπλα του πιστού εναντίον του διαβόλου;
Γιατί οι ευαγγελιστές δεν εφανέρωσαν το γένος ή την πατρίδα ή την θρησκεία και γενικότερα την κατάσταση του πατέρα που πλησίασε τον Ιησού;
Ήταν η πανσέληνος αιτία του πάθους του νέου;
Μπορούμε να συνδέσουμε το πάθος του νέου με αυτό που σήμερα οι ιατροί ονομάζουν επιληψία;
Ο πατέρας λέγει στον Ιησού ότι οι μαθητές Του δεν μπόρεσαν να θεραπεύσουν τον υιό του για να τους μειώσει;
Κυριακή Ι’ Ματθαίου: Ομιλία περί των πειρασμών του διαβόλου και των κατ’ αυτού όπλων (Αρχιεπίσκοπος Αστραχάν και Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)

(Ματθ. ιζ 14-23)

– Ποιες είναι οι πηγές όλων των αμαρτημάτων;

– Γιατί ο ευαγγελιστής Ματθαίος εσιώπησε τα πάθη, διά των οποίων το ακάθαρτο πνεύμα εβασάνιζε τον σεληνιαζόμενο;

– Ποια κατηγορία αμαρτημάτων συμβόλιζε το πυρ και ποια το ύδωρ;

– Ποιες είναι οι μεθοδίες του διαβόλου;

– Ο διάβολος πειράζει μόνο τους αμαρτωλούς;

– Γιατί ο Θεός επιτρέπει στον σατανά να πειράζει τους ανθρώπους;

– Ποιά είναι τα όπλα του αγωνιζόμενου πιστού κατά του διαβόλου;

2019 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 25 – ΚΥΡΙΑΚΗ Ι ΜΑΤΘΑΙΟΥ

Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΔΑΙΜΟΝΙΖΟΥΜΕΝΟΥ ΝΕΟΥ (Ματθ. 17, 14-23)
†ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ ΜΕΛΕΤΙΟΥ

(Διασκευή ομιλίας στις 24/8/1986)

Μιλάς για τον Θεό, η μιλάς στο Θεό;

Στο σημερινό Ευαγγέλιο ακούσαμε ότι ένας πατέρας είχε το παιδί του δαιμονισμένο. Και το πήγε στο Χριστό να το ελευθερώσει από την ενέργεια του διαβόλου. Ο Χριστός τον ρώτησε, αν έχει πίστη. Και μετά είπε στους μαθητές Του, ότι όποιος έχει πίστη μπορεί να πει, ακόμη και στο βουνό, «περπάτα, πήγαινε παραπέρα» και να πάει, αρκεί αυτός που το λέει, να πιστεύει στον Παντοδύναμο Θεό.
Ὁ πνευματικός μας πατέρας

Ἀποστολικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 25 Αὐγούστου 2019, Ι΄ ἐπιστολῶν (Α΄ Κορ. δ΄ 9-16)

«Ἐν γὰρ Χριστῷ Ἰησοῦ διὰ τοῦ εὐαγγελίου ἐγὼ ὑμᾶς ἐγέννησα»

Μιὰ διαφορετικὴ συγγένεια μᾶς παρουσιάζει ὁ ἀπόστολος Παῦλος στὸ σημερινὸ Ἀποστολικὸ ἀνάγνωσμα. Μὲ πατρικὴ στοργὴ συμβουλεύει καὶ νουθετεῖ τοὺς Χριστιανοὺς τῆς Κορίνθου κι ἔπειτα σημειώνει χαρακτηριστικά: «Ἐ­­­­ὰν μυρίους παιδαγωγοὺς ἔχητε ἐν Χρι­στῷ, ἀλλ᾿ οὐ πολλοὺς πατέρας· ἐν γὰρ Χριστῷ Ἰησοῦ διὰ τοῦ εὐαγγελίου ἐγὼ ὑμᾶς ἐγέννησα». 
ΤΟ ΘΕΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 25 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ

Κυριακή Ι΄ Ματθαῖου
25 Αὐγούστου 2019
(Α΄Κορ. δ΄, 9 – 16)

«…Ἐν γὰρ Χριστῷ Ἰησοῦ διὰ τοῦ εὐαγγελίου ἐγὼ ὑμᾶς ἐγέννησα» ( Β΄Κορ. δ΄, 15)

Μιὰ διαφορετικὴ συγγένεια μᾶς παρουσιάζει ὁ ἀπόστολος Παῦλος στὸ σημερινὸ Ἀποστολικὸ ἀνάγνωσμα. Μὲ πατρικὴ στοργὴ συμβουλεύει καὶ νουθετεῖ τοὺς Χριστιανοὺς τῆς Κορίνθου κι ἔπειτα σημειώνει χαρακτηριστικά: «Ἐὰν μυρίους παιδαγωγοὺς ἔχητε ἐν Χριστῷ, ἀλλ᾿ οὐ πολλοὺς πατέρας· ἐν γὰρ Χριστῷ Ἰησοῦ διὰ τοῦ εὐαγγελίου ἐγὼ ὑμᾶς ἐγέννησα».
ΚΥΡΙΑΚΗ 25 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2019

Ι΄ ΕΠΙΣΤΟΛΩΝ

(Α΄ Κορ. δ΄ 9-16) (Ματθ.ιζ΄ 14-23)

Η πνευματική σχέση

«αλλ’ ως τέκνα μου αγαπητά νουθετώ»

 Μεγάλη ευαισθησία έτρεφε ο απόστολος Παύλος για την κατά Χριστό μόρφωση των ανθρώπων. (Γαλ. δ΄ 19). Η ένταξή τους, άλλωστε, στην Εκκλησία αυτό τον σκοπό έχει, πώς δηλαδή θα καταρτίζονται πνευματικά. Οι απόστολοι είναι οι συνεχιστές του έργου του Κυρίου που συνίσταται στη σωτηρία των ανθρώπων. Το υπόδειγμα των αποστόλων ακολουθούν οι πνευματικοί ποιμένες που επωμίζονται το έργο της εν Χριστώ μόρφωσης των τέκνων τους, γεγονός που συνιστά και την πεμπτουσία της ποιμαντικής φροντίδας που θα πρέπει να τους διακρίνει.
ΚΥΡΙΑΚΗ Ι΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ – 25 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2019

 (Μτθ. ιζ΄ 14-23)

Ἡ ἀρρώστια ξεπερνάει τὴ δύναμη τοῦ ἀνθρώπου, γιὰ νὰ τὴν νικήση. Εἶναι ἡ φθορὰ μέσα του, μὲ τὴν ὁποία γεννιέται καὶ τὴ σηκώνει διὰ βίου. Εἶναι ἡ κακὴ κληρονομιὰ τῆς πτώσεώς του στὸν Παράδεισο ὅταν μὲ τὴν ἁμαρτία μπῆκε στὸν κόσμο ἡ φθορὰ καὶ ὁ θάνατος. Μὰ εἶναι ἀλήθεια πὼς ἀπὸ τὴν ἁμαρτία καὶ τὶς συνέπειές της μόνο ὁ Θεὸς λυτρώνει καὶ σώζει. Τὸν αἴτιο τῆς ἁμαρτίας, τὸν τύραννο τοῦ ἀνθρώπου καὶ τὸν ἐχθρὸ τῆς σωτηρίας του, τὸν ἀνθρωποκτόνο διάβολο μόνο ὁ Θεὸς μπορεῖ νὰ τὸν ἐξουδετερώση, ὅταν μὲ ὁποιαδήποτε μορφὴ δυναστεύη καὶ βασανίζη τὸν ἄνθρωπο. Στὸ σημεῖο αὐτὸ ἡ διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας εἶναι ὁλοκάθαρη καὶ ἡ θεία Γραφὴ χωρὶς περιστροφὲς λέγει ὅτι ὁ Θεὸς ἔγινε ἄνθρωπος, «ἵνα διὰ τοῦ θανάτου κατάργησῃ τὸν τὸ κράτος ἔχοντα τοῦ θανάτου, τοῦτ ’ ἔστι τὸν διάβολον», γιὰ νὰ ἀπαλλάξη τὸν ἄνθρωπο ἀπὸ τὴ δουλεία τῆς φθορᾶς καὶ τοῦ θανάτου. Γι’ αὐτὸ ἡ Ἐκκλησία, καὶ στὸ «Πάτερ ἡμῶν…» κάθε μέρα καὶ σὲ κάθε προσευχή της καὶ δέηση, ζητάει τὴν ἀπαλλαγὴ τοῦ ἀνθρώπου ἀπὸ τὴν ἐπήρεια τοῦ δαιμονικοῦ· «ἀλλὰ ρῦσαι ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ…».
«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»

Κυριακή 25 Αυγούστου 2019

Ι΄ Ματθαίου. (Ματθ. ιζ΄ 14-23)

      Η σκηνή που μας περιγράφει το σημερινό Ευαγγελικό ανάγνωσμα, αγαπητοί μου αδελφοί, είναι πραγματικά συγκλονιστική. Ένας τραγικός πατέρας πλησιάζει τον Ιησού και πέφτει στα πόδια του, ζητώντας σωτηρία για το βασανισμένο παιδί του, που σεληνιάζεται και η ζωή του βρίσκεται σε διαρκή κίνδυνο. Η περιγραφή του Ευαγγελιστή Ματθαίου για την εικόνα που παρουσιάζει ο νεαρός ασθενής είναι πραγματικά φρικιαστική. Δεν είναι μόνο που σεληνιάζεται και βασανίζεται, αλλά συχνά το δαιμόνιο τον οδηγεί στη φωτιά  ή στο νερό για να τον καταστρέψει.
ΚΥΡΙΑΚΗ Ι΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ
Απόστολος: Α΄Κορ. δ΄9-16
Ευαγγέλιον: Ματθ. ιζ΄ 14-23
25 Αυγούστου 2019
«Και επετίμησεν αυτώ ο Ιησούς, και εξήλθεν απ’ αυτού το δαιμόνιον και εθεραπεύθη ο παις από της ώρας εκείνης» (Ματθ. ιζ΄18) 
Η φύση και η έκταση της τραγωδίας του ανθρώπου αποτυπώνεται σε σμικρογραφία στο σημερινό ευαγγέλιο. Από τη μια ο άνθρωπος είναι δέσμιος του δαιμονικού πνεύματος που τον εκθέτει σε συνεχείς κινδύνους, όπως σήμερα τον επιληπτικό νέο. Από την άλλη, είτε, αισθάνεται αδυναμία να αντιμετωπίσει τις προσβολές του δαίμονος, είτε ακόμα εκδηλώνει αδιαφορία ή και απιστία.
Η μεγάλη δυσκολία, κατά τον Απόστολο Παύλο, βρίσκεται στο γεγονός:
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ «ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΚΑΙ Η ΛΥΣΗ ΤΟΥΣ»

Τὸ περιστατικὸ τοῦ σεληνιαζόμενου νέου τῆς σημερινῆς Εὐαγγελικῆς περικοπῆς ἐκφράζει μία πραγματικότητα καὶ δίνει τὴν ἀφορμὴ γιὰ νὰ στρέψουμε τὸ λόγο μας στὸ καθολικὸ φαινόμενο τῶν προβλημάτων τῆς ζωῆς, τὰ ὁποῖα εἶναι πολλὰ καὶ ποικίλα.

Ἀπὸ τὴ στιγμὴ ποὺ ὁ ἄνθρωπος μπαίνει στὸ στίβο τῆς ζωῆς, ἄρχιζει ν’ ἀντιμετωπίζει ποικίλα προβλήματα, ἀτομικὰ καὶ προσωπικά, πού σχετίζονται μὲ τὴν ὑγεία, μὲ τὴν ἐπαγγελματικὴ τακτοποίηση, ἤ μὲ τὴν οἰκογενειακὴ ἀποκατάσταση. Ἄλλα εἶναι γενικότερα καὶ παρουσιάζονται στὴν οἰκογένεια σὲ κύκλους συγγενῶν ἤ φίλων, συνεργατῶν ἤ γειτόνων. Πολλὰ ἀπό αὐτά εἶναι ἁπλὰ καὶ ξεπερνιοῦνται εὔκολα καὶ γρήγορα. Ὅσα λύνονται ἔπειτα ἀπὸ καιρό, δημιουργοῦν συνήθως κάποια κόπωση. Τὰ δυσεπίλυτα καὶ ἄλυτα ταλαιπωροῦν καὶ πικραίνουν -ἴσως καὶ ἰσόβια- τὸν ἄνθρωπο. Ἐκεῖνος ἀναζητεῖ καὶ μάλιστα ἐπίμονα τὴ λύση τους, ἄλλα δὲν τὴ βρίσκει.

Σάββατο 17 Αυγούστου 2019

Κυριακή Θ Ματθαίου Τρεις κινήσεις του Θεού προς τον άνθρωπο

του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ναυπάκτου και Αγίου Βλασσίου κ.κ. Ιερόθεου

Το σημερινό Ευαγγέλιο αναφέρεται στην κατάπαυση της τρικυμίας η οποία βασάνιζε το πλοίο στο οποίο βρισκόταν οι Μαθητές. Και αυτή η κατάπαυση έγινε με την θαυματουργική ενέργεια του Χριστού.
Ο Χριστός, μετά το θαύμα του πολλαπλασιασμού των πέντε άρτων, ανέβηκε στο όρος για να προσευχηθή, ενώ στο πλοίο οι Μαθητές υπέφεραν από τα κύματα. Σε αυτήν την δύσκολη στιγμή ο Χριστός ήλθε περπατώντας πάνω στα κύματα και πρώτα θεράπευσε την ολιγοπιστία του Πέτρου και μετά κατέπαυσε τον άνεμο με αποτέλεσμα να ηρεμήσουν οι υπόλοιποι Μαθητές.
ΚΥΡΙΑΚΗ Θ ΜΑΤΘΑΙΟΥ Ἡ ἐμπιστοσύνη στόν ἀρχηγό τῆς πίστεως(Ματθ.14,22) Καραβιδόπουλος Ἰωάννης
Κυριακή Θ' Ματθαίου
Ἡ διήγηση ἔχει σάν ἱστορικό πυρήνα τό βίωμα τοῦ κινδύνου πού ἔνιωσαν κάποτε οἱ μαθητές τοῦ Ἰησοῦ καί τῆς διασώσεως ἀπ' αὐτόν πού τούς πρόσφερε ἡ παρουσία τοῦ διδασκάλου τους ἐπάνω στήν τρικυμισμένη θάλασσα. Συγκεκριμένα τό γεγονός ἔγινε ἀμέσως μετά τόν θαυματουργικό χορτασμό τῶν πεντακισχιλίων, γιά τόν ὁποῖο ἔκανε λόγο ἡ περικοπή τῆς προηγούμενης Κυριακῆς. Πέρα ὅμως ἀπό τό βίωμα αὐτό πού συγκλόνισε τούς μαθητές, οἱ εὐαγγελιστές διασώζουν τό γεγονός, γιατί βλέπουν σέ αὐτό κάποιο βαθύτερο μήνυμα γιά τήν Ἐκκλησία.
ΚΥΡΙΑΚΗ Θ ΜΑΤΘΑΙΟΥ Οἱ πειρασμοὶ στὴ ζωή μας Μητροπολίτης Εδέσσης Ιωήλ
Κυριακὴ Θ΄ Ματθαίου
Ὁ Χριστὸς ἔκανε πολλὰ θαύματα. Ἔκανε θαύματα στοὺς ἀνθρώπους ὅπως π.χ. θεράπευσε τὸν παραλυτικό τῆς Καπερναούμ, τοὺς δέκα λεπρούς, τὸν υἱὸ τῆς χήρας τῆς Ναΐν κ. ἄ. Ἔκανε θαύματα μὲ τὰ ὁποῖα μᾶς ἔδειχνε πτυχὲς τοῦ προσώπου Του, ὅπως τὸ θαῦμα τῆς Μεταμορφώσεως, τῆς Ἀναστάσεως καὶ τῆς Ἀναλήψεως. Τέλος ἔκανε θαύματα στὴν ἄψυχη ὕλη, ὅπως πολλαπλασίασε τοὺς πέντε ἄρτους καὶ καταταράσθηκε τὴν ἄκαρπη συκιά. Στὸ σημερινὸ Εὐαγγελικὸ ἀνάγνωσμα γαληνεύει τὴ θάλασσα καὶ κάνει νὰ κοπάσει ὁ ἄνεμος.
ΚΥΡΙΑΚΗ Θ ΜΑΤΘΑΙΟΥ«Μή φοβόσαστε. Ἐγώ εἶμαι» +Μητροπολίτης Νικοπόλεως Μελέτιος

Σκηνικό γεμάτο ἀντιθέσεις
Στό Εὐαγγέλιο ἕνα θαῦμα τοῦ Κυρίου. Μιά πραγματικότητα, πού διαδραματίστηκε σέ ἕνα σκηνικό μέ πολλές ἀντιθέσεις.
Ὁ Χριστός βρίσκεται στό βουνό.
Οἱ ἀπόστολοι στή θάλασσα.
Ὁ Χριστός στό βουνό γιά προσευχή. Μόνος στήν ἐρημιά.
Καί οἱ ἀπόστολοι μέσα στή θάλασσα. Ὅλοι μαζί, νά παλεύουν μέ τά κύματα. Τί φοβερή, ἀλλά τί παραστατική καί ἀληθινή εἰκόνα γιά τή ζωή μας. Ὁ Χριστός καί ὅσοι ἔχουν καταλάβει καί καταλαβαίνουν τί εἶναι ὁ Χριστός, ἀνεβαίνουν στό βουνό, στόν τόπο τῆς προσευχῆς, «εἰς τό ὄρος τό Ἅγιον», ὅπως λέγει ἡ Ἁγία Γραφή. Δηλαδή συναθροίζονται στήν Ἐκκλησία γιά νά προσευχηθοῦν.
Αποστολικό ανάγνωσμα Κυριακής Θ’ Ματθαίου: Ομιλία περί του πλασθέντος καθαρτηρίου πυρός (Αρχιεπίσκοπος Αστραχάν και Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)

(Α’ Κορ. γ’, 9-17)

– Η πλάνη του καθαρτηρίου πυρός όπου "καθαρίζει" την ψυχή από τις αμαρτίες, για διάστημα τέτοιο ανάλογα το βάρος τους και έπειτα απολαμβάνει της Θείας δόξης.

– Έχει τέλος η κόλαση;

– Έχουν την δύναμη οι αρετές των ανθρώπων να καθαρίσουν τα αμαρτήματά τους;

– Αν όμως της μετανοίας τα έργα δεν έχουν την δύναμη να καθαρίσουν την αμαρτία μας, τότε γιατί να γίνονται;
Αποστολικό Ανάγνωσμα: Ερμηνεία εις την Α’ προς Κορινθίους επιστολήν του Παύλου, την αναγινωσκομένην τη Θ’ Κυριακή (Αρχιεπίσκοπος Αστραχάν και Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)

(Α’ Κορ. γ’ 9-17)

– Μπορεί ο άνθρωπος να είναι συνεργός του Θεού;

– Γιατί ο απ. Παύλος χρησιμοποιεί μεταφορικά τους όρους “γεώργιον” και “οικοδομή”;

– Ο απ. Παύλος επαινεί τον εαυτόν του όταν τον χαρακτηρίζει “σοφό αρχιτέκτων”;

– Τί σημαίνουν οι λέξεις “χρυσός”, “άργυρος”, “τίμιοι λίθοι” και τί “τα ξύλα”, ο “χόρτος” και η “καλάμη”;
Κυριακή Θ’ Ματθαίου: Ερμηνεία του Ευαγγελίου (Αρχιεπίσκοπος Αστραχάν και Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)

Τι μαθαίνουμε από τον τρόπο με τον οποίο προσευχήθηκε ο Ιησούς;
Γιατί ο Ιησούς παρότι ηνάγκασε τους μαθητές του να μπουν στο πλοίο, επέτρεψε να κινδυνέψουν από μεγάλα κύματα;
Γιατί οι Εβραίοι ονόμαζαν τα μέρη της νύχτας “φυλακές;
Κυριακή Θ’ Ματθαίου: Ομιλία εις το ‘ολιγόπιστε, εις τί εδίστασας;’ (Αρχιεπίσκοπος Αστραχάν και Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)

Ομιλία του Νικηφόρου Θεοτόκη, Αρχιεπισκόπου Αστραχάν και Σταυρουπόλεως, εις την πρότασιν του κατά Ματθαίον Ευαγγελίου, «ολιγόπιστε, εις τι εδίστασας;», την οποίαν είπεν ο Κύριος εις τον Πέτρον.
Ο κατά του Πέτρου έλεγχος, τον οποίον ηκούσαμε σήμερα στο Ιερόν Ευαγγέλιον, μας δίδει αφορμή να ερευνήσωμε με ακρίβεια τα περί της ολιγοπιστίας, η οποία ψυχραίνει τον πόθο της αρετής, και κατακρημνίζει εύκολα στα βάραθρα της αμαρτίας.
Ο ολιγόπιστος διαφέρει από τον πιστό και από τον άπιστο, όπως το χλιαρό νερό από το θερμό και το ψυχρό. Το χλιαρό νερό έχει πυρ συσσωρευμένο μέσα του, αλλά λίγο, το θερμό έχει πολύ, το ψυχρό καθόλου. Ο ολιγόπιστος έχει πίστη, όμως ολίγη, ο πιστός πολλή, ο άπιστος καθόλου. Το χλιαρό νερό έχει δύναμη, όμως ολίγη, το θερμό έχει πολλή, το ψυχρό καθόλου. Ο ολιγόπιστος έχει ζήλον, όμως πολύ ολίγον, ο πιστός έχει πολύν, ο άπιστος καθόλου.
2019 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 18 - ΚΥΡΙΑΚΗ Θ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

Ο ΠΕΤΡΟΣ ΠΕΡΙΠΑΤΩΝ ΕΠΙ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΗΣ (Ματθ. 14, 22-34)

†ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ ΜΕΛΕΤΙΟΥ

(Διασκευή ομιλίας στη Φιλιππιάδα, στις 28/7/1991)

Χωρίς πίστη, καταποντισμός και απώλεια

Το Ευαγγέλιο που ακούσαμε, είναι μια εικόνα της ζωής μας στον κόσμο. Μας λέγει ότι οι άγιοι απόστολοι ταξίδευαν με ένα καραβάκι στη θάλασσα της Γενησαρέτ. Ταξίδευαν μοναχοί τους. Χωρίς τον Χριστό. Ξαφνικά σηκώθηκε μία φοβερή θύελλα. Και το καραβάκι τους ήταν έτοιμο να πνιγεί. Οι απόστολοι τρόμαξαν, δεν ήξεραν τι να κάνουν, έβλεπαν τη ζωή τους να χάνεται. Ενώ είχαν απελπιστεί, βλέπουν ξαφνικά τον Χριστό να περιπατεί επί της θαλάσσης. Και έβαλαν τις φωνές, γιατί νόμισαν ότι είναι μια ακόμη απειλή. Ένα φάντασμα. Κάτι το δαιμονικό.
Μιά νύχτα στή λίμνη Γεννησαρέτ

Εὐαγγελικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 18 Αὐγούστου 2019, Θ΄ Ματθαίου (Ματθ. ιδ΄ 22-34)

1. Κατὰ Θεὸν μόνωση

Στὴν εὐαγγελικὴ περικοπὴ αὐτῆς τῆς Κυριακῆς ἀκούσαμε ὅτι ὁ Κύριος, μετὰ τὸ θαῦμα τῆς διατροφῆς τῶν πεντακισχιλίων, ἀνάγκασε τοὺς Μαθητές Του νὰ ἐπιβιβασθοῦν σὲ πλοιάριο γιὰ νὰ περάσουν ἀπέναντι. Ἀφοῦ διέλυσε τὰ πλήθη, «ἀνέβη εἰς τὸ ὄρος κατ᾿ ἰδίαν προσεύξασθαι»· ἀνέβηκε στὸ γειτονικὸ βουνὸ γιὰ νὰ προσευχηθεῖ μόνος Του.

Πόσο κουραστικὴ ἦταν γιὰ τὸν Κύριο ἐκείνη ἡ μέρα! Θεράπευσε τόσους ἀρρώστους, δίδαξε τὰ λόγια τοῦ Θεοῦ στὰ πλήθη ἐπὶ ὧρες, μέχρι τὸ σούρουπο. Κατόπιν φρόν­τισε καὶ γιὰ τὴ σωματικὴ διατροφή τους – τοὺς ἔθρεψε μὲ πέντε ψωμιὰ καὶ δύο ψάρια. Καὶ ὅμως οὔτε τώρα ἀποζητᾶ σωματικὴ ἀνάπαυση, ἀλλὰ ἀποσύρεται γιὰ κατ᾿ ἰδίαν προσευχή! Ἐπιδιώκει τὴν ἀτομικὴ προσευχή: «ἠνάγκασε τοὺς μαθητάς… ἀπέλυσε τοὺς ὄχλους»· μήνυμα πολύτιμο γιὰ τὴν ἐποχή μας, ἡ ὁποία εὐνοεῖ τὴν ἐξωστρέφεια, τὴν πολυπραγμοσύνη, τὴν πληθωρικὴ ἐπικοινωνία μὲ τοὺς ἄλλους ἀνθρώπους· μήνυμα ταιριαστὸ γιὰ τὸ καλοκαίρι, μάλιστα τώρα στὸν κατ᾿ ἐξοχὴν μήνα τῶν διακοπῶν.
Οἱ τρεῖς εἰκόνες

Ἀποστολικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 18 Αὐγούστου 2019, Θ΄ ἐπιστολῶν (Α΄ Κορ. γ΄ 9-17)

1. «Θεοῦ γεώργιον»

Τρεῖς εἰκόνες χρησιμοποιεῖ ὁ ἀπόστολος Παῦλος γιὰ νὰ παρομοιάσει τὴν Ἐκκλησία, καθὼς ἀπευθύνεται στοὺς χριστιανοὺς τῆς Κορίνθου.

Ἡ πρώτη εἰκόνα εἶναι αὐτὴ τοῦ ἀγροῦ. «Θεοῦ γεώργιον» εἶστε, τοὺς λέει. Εἶστε ἀγρὸς ποὺ ἀνήκει στὸ Θεὸ καὶ καλλιεργεῖται ἀπὸ Αὐτὸν διὰ τῶν ἐργατῶν τοῦ Ευαγγελίου.

Πράγματι, ἡ Ἐκκλησία εἶναι ἕνας μεγάλος ἀγρὸς ὅπου ἐργάζονται πολλοί, σὲ ποικίλες διακονίες καὶ μὲ διαφορετικὰ χαρίσματα ὁ καθένας. Ἄλλος ἀναπτύσσει φιλανθρωπικὴ δραστηριότητα, ἄλλος ἐπιμελεῖται τὸ κήρυγμα, ἄλλος μεριμνᾶ γιὰ τὴ νεότητα, ἄλλος φροντίζει τὴν εὐταξία καὶ εὐκοσμία τοῦ Ναοῦ καὶ τῆς θείας λατρείας. Κάτι παρόμοιο συμβαίνει καὶ στὰ χωράφια. Οἱ ἐργάτες ποὺ μισθώνει ἕνας ἰδιοκτήτης γιὰ νὰ καλλιεργήσουν τὸ κτῆμα του μοιράζονται τὶς ἐργασίες: ἄλλος σκάβει, ἄλλος φυτεύει, ἄλλος ποτίζει, ἄλλος κλαδεύει, ἄλλος συγ­κεν­τρώνει τοὺς καρπούς. Ὅλοι ὅμως ἐργάζονται στὸ ἴδιο χωράφι γιὰ τὸν ἴδιο κύριο. Ὥστε «ὁ φυτεύων καὶ ὁ ποτίζων ἕν εἰσιν» (Α΄ Κορ. γ΄ 8)· ἕνα καὶ τὸ αὐτὸ εἶναι κι αὐτὸς ποὺ φυτεύει κι αὐτὸς ποὺ ποτίζει καὶ ὅποιος ἄλλος ἐργάζεται στὸν ἀγρὸ τοῦ Κυρίου· διότι ὅλοι εἶναι ὑπηρέτες τοῦ ἴδιου Κυρίου, ποὺ ἐργάζονται στὸ ἴδιο ἔργο.
ΚΥΡΙΑΚΗ Θ´ ΜΑΤΘΑΙΟΥ
Απόστολος: Α´ Κορ. γ' 9 - 17
Ευαγγέλιον: Ματθαίου ιδ΄ 22 - 34
18 Αὐγούστου 2019
Η επιθυμία όλων μας, των πιστών, αγαπητοί μου αδελφοί, είναι να πετύχουμε μιαν άλλη, καλύτερη ζωή στη βασιλεία του Θεού. Η πίστη του ανθρώπου, ακόμη και κάποιων που δηλώνουν άθεοι, για την μετά θάνατον ζωή είναι ενδιάθετη. Είναι μέσα στην ψυχή του ανθρώπου. Είναι μια πίστη που την
είχαν πάντοτε οι άνθρωποι. Έχει περάσει η πίστη αυτή, από γενιά σε γενιά. 
Όλοι έχουμε μια εικόνα της μεταθανάτιας ζωής, στο μυαλό μας. Ανάλογα με τη θρησκεία και τις παραδόσεις μας. Αδιανόητο είναι, οπωσδήποτε, να έγινε όλος αυτός ο θαυμάσιος και απέραντος κόσμος, που με τις γνώσεις μας, διαρκώς τον γνωρίζουμε και τον επεκτείνουμε, για να τον ζήσουμε μόνο στον περιορισμένο χρόνο της επίγειας ζωής μας. Βαθιά λοιπόν, η πίστη για τη ζωή μετά τον φυσικό θάνατο. Το πρόβλημα είναι η σχέση της τωρινής ζωής μας με τη μετά θάνατο. Υπάρχει και σ’ αυτό μια δογματική πρόβλεψη συνεπειών, από κάθε θρησκευτική κοσμοθεωρία. Για μας τους χριστιανούς, έχει καθοριστεί απόλυτα η σχέση της παρούσας επίγειας ζωής μας, με τη μέλλουσα, τη μετά θάνατον. Πιστεύουμε ότι ο άνθρωπος αποτελείται από δυο διαφορετικά στοιχεία: Το ορατό θνητό σώμα και την άυλη, αόρατη και αθάνατη ψυχή.
«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»

Κυριακή 18 Αυγούστου 2019

Θ΄ Ματθαίου. (Ματθ. ιδ΄ 22-34)

Για ένα θαύμα, αγαπητοί μου αδελφοί, μας μίλησε και σήμερα το ιερό Ευαγγέλιο, ένα θαύμα ιδιαιτέρως εντυπωσιακό και συνάμα διδακτικό για όλους εμάς, συνέχεια του μεγάλου θαύματος του πολλαπλασιασμού των πέντε άρτων και των δύο ιχθύων που ακούσαμε στη Θεία Λειτουργία της προηγούμενης Κυριακής.
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ «Η ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΤΟΝ ΑΡΧΗΓΟ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ»

Ἡ εὐαγγελική διήγηση ἔχει σὰν ἱστορικὸ πυρήνα τὸ βίωμα τοῦ κινδύνου ποὺ ἐνίωσαν κάποτε οἱ μαθητὲς τοῦ Χριστου στή θάλασσα καί τήν διάσωση τους. Συγκεκριμένα τὸ περιστατικό ἔλαβε χώρα ἀμέσως μετὰ τὸν θαυματουργικὸ χορτασμὸ τῶν πεντακισχιλίων.

Ὁ ὄχλος ποὺ ἦταν μάρτυρας τοῦ πολλαπλασιασμοῦ τῶν ἄρτων βρίσκεται σὲ ἕνα παραλήρημα μεσσιανικοῦ ἐνθουσιασμοῦ, νομίζοντας ὅτι ἔφτασε ἡ μεγάλη στιγμὴ τῆς ἱκανοποιήσεως τῶν ἀναγκῶν του. Ὁ Χριστός, ποὺ γνωρίζει καλὰ ὅτι αὐτὸς ὁ ἐνθουσιασμὸς μπορεῖ νὰ σημάνει ἀποτυχία τοῦ πνευματικοῦ ἔργου του, διώχνει τοὺς μαθητές του μὲ τὸ πλοιάριο στὸ ἀπέναντι μέρος τῆς λίμνης Γεννησαρὲτ κι ὁ ἴδιος ἀποσύρεται στὸ ὅρος γιὰ νὰ προσευχηθεῖ.

Τετάρτη 14 Αυγούστου 2019

«Η Κοίμησις της Θεοτόκου» 

του Ἀρχιμ. Ἐπιφάνιου Κ. Χατζηγιάγκου

Ἑορτάζει ὁ ὀρθόδοξος χριστιανικὸς κόσμος τὴν κορυφαία θεομητορικὴ ἑορτὴ τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου. Ἡ ἡμέρα μᾶς καλεῖ νὰ μιλήσουμε. Ὁ παροιμιαστὴς μᾶς προτρέπει νὰ τιμοῦμε τὴ μνήμη τῶν ἁγίων μὲ ἐγκώμια, μὲ ὕμνους καὶ λόγια ἐπαινετικά· «μνήμη δικαίων μετ’ ἐγνωμίων» (Παροιμ. 10,7). Καὶ ἂν ἀπαιτοῦνται ἐγκώμια κατὰ τὴν μνήμη τῶν δικαίων καὶ τῶν ἁγίων, πόσο μᾶλλον θὰ πρέπει νὰ ἐγκωμιάσουμε τὴν Παναγία, τὴν ἁγιωτέρα ὅλων τῶν ἁγίων καὶ ἀνωτέρα ὅλων τῶν ἀγγέλων.

Σάββατο 10 Αυγούστου 2019

Κυριακή Η’ Ματθαίου: Οι βασικές ανάγκες στην ζωή μας 

(Σεβασμ. Μητροπ. Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου Ιερόθεος)

Τό θαύμα τού πολλαπλασιασμού τών πέντε άρτων είναι από τά πιό γνωστά καί αγαπητά γεγονότα τής ζωής τού Χριστού, γιατί δείχνει ότι ο Χριστός ενδιαφέρεται γιά τά υλικά προβλήματα τών ανθρώπων, γιά τήν πείνα τους, αλλά καί γιατί δείχνει τό μυστήριο τής θείας Ευχαριστίας, όπως ερμήνευσαν οι άγιοι Πατέρες τής Εκκλησίας τήν περικοπή αυτή. Όμως, σήμερα, στό σύντομο αυτό κήρυγμα, θά δούμε μιά άλλη πλευρά τού θέματος αυτού πού είναι σημαντική. Δηλαδή, θά εξετάσουμε τό θέμα, όχι από τήν πλευρά τού Χριστού, αλλά από τήν πλευρά τών ανθρώπων. Οι άνθρωποι τής εποχής εκείνης ακολουθούσαν τόν Χριστό γιά νά ακούσουν τήν διδασκαλία Του καί νά δεχθούν τήν αγάπη Του μέ τίς θεραπείες τών διαφόρων ασθενειών. Ο ιερός Ευαγγελιστής γράφει: «καί ακούσαντες οι όχλοι ηκολούθησαν αυτώ πεζή από τών πόλεων» (Ματθ. ιδ’, 13).
Κυριακή Η’ Ματθαίου: Ερμηνεία του Ευαγγελίου (Αρχιεπίσκοπος Αστραχάν και Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)

(Ματ. 14, 14-22)

– Ο απ. Ματθαίος αναφέρει ότι οι μαθητές είπαν στον Ιησούν, να απολύσει το πλήθος, ενώ ο απ. Ιωάννης αναφέρει ότι ο Ιησούς είπε προς τον Φίλιππον, από που να αγοράσουν άρτους για να φάει το πλήθος. Είναι αυτά τα ιστορούμενα υπό των αποστόλων αντίθετα;

– Γιατί ο Ιησούς λέγει στους μαθητές του να μοιράσουν αυτοί τις τροφές και δεν την δίνει ο Ίδιος;

– Όπου υπάρχει αδυναμία φύσεως εκεί ενεργεί η δύναμις και η τελειότης της χάριτος.

– Γιατί ο Ιησούς ζήτησε να του πάνε τους πέντε άρτους και τους δύο ιχθύες και δεν πραγματοποίησε το θαύμα Του με έναν Του μόνο λόγο;
Κυριακή Η’ Ματθαίου: Ομιλία περί ελπίδος (Αρχιεπίσκοπος Αστραχάν και Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)

(Ματ. ιδ’ 14-22)

– Κάθε ψυχή ανθρώπου έχει από τον Θεόν της ελπίδος την δύναμη.

– Οι άνθρωποι διαστρέφουμε το δώρο της ελπίδος που μας έδωσε ο Θεός και αντί να ελπίζουμε σε Αυτόν, ελπίζουμε στους ανθρώπους, στα χρήματα, τα υλικά πράγματα, τα ασθενή, τα φθαρτά, τα μεταβλητά και πρόσκαιρα. Γιατί οι άνθρωποι το κάνουν αυτό;

– Οι επί τον Θεόν ελπίζοντες, ουδέποτε μένουσιν εστερημένοι των δωρεών Αυτού.

– Η ελπίς θυγάτηρ γνησία της πίστεως.

– Ο άπιστος μην έχοντας ελπίδα στο Θεό δεν βρίσκει παρηγορία στις θλίψεις του.
Αποστολικό ανάγνωσμα Κυριακής Η’ Ματθαίου: Ομιλία περί του, τἰνα τα πείθοντα, ότι η εις Χριστόν πίστις εστίν αληθής και θεοπαράδοτος (Αρχιεπίσκοπος Αστραχάν και Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)

(Α΄ Κορ.. 1, 10-17)

Τέσσερις τρόποι υπάρχουν για να πεισθεί κανείς στα θελήματα κάποιου άλλου: δύο καλοί και επαινετοί δηλαδή η μαρτυρία και η απόδειξις & δύο κακοί και επίμεμπτοι δηλαδή η δυναστεία και η απάτη.
Κανένας όμως από αυτούς τους τρόπους δεν ενήργησε εις το κήρυγμα του ευαγγελίου.
Οι πιστεύσαντες εις το ευαγγελικό κήρυγμα δεν επίστευσαν ούτε από πολλές μαρτυρίες, ούτε από αποδείξεις, ούτε με τη βία, ούτε με εξαπάτηση. Κι αυτό γιατί όταν ξεκίνησαν οι απόστολοι να κηρύττουν δεν υπήρχε πλήθος μαρτύρων να μαρτυρήσουν τα περί του Ιησού Χριστού. Λίγοι οι απόστολοι για ολόκληρη την οικουμένη.
Αποστολικό Ανάγνωσμα: Ερμηνεία εις την Α’ προς Κορινθίους επιστολήν του Παύλου, την αναγινωσκομένην τη Η’ Κυριακή (Αρχιεπίσκοπος Αστραχάν και Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)

(Α’ Κορ. 1, 10-17)

– Γιατί η αποστολή του κηρύγματος σε απίστους ήταν δυσκολότερη από την ιερουργία του βαπτίσματος των πιστευσάντων; Και γιατί ο Χριστός απέστειλε τον Παύλο όχι για να βαπτίζη αλλά για να κηρύττη το Ευαγγέλιο; Γιατί όμως εβάπτισε κάποιους;
2019 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 11 - ΚΥΡΙΑΚΗ Η ΜΑΤΘΑΙΟΥ

Ο ΧΟΡΤΑΣΜΟΣ ΤΩΝ ΠΕΝΤΑΚΙΣΧΙΛΙΩΝ (Ματθ. 14, 14-22)

†ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ ΜΕΛΕΤΙΟΥ

(Διασκευή ομιλίας στον Άγιο Χαράλαμπο, στις 21/7/1991)

Η πηγή της αγάπης και της καλωσύνης

Ακούσαμε στο Ευαγγέλιο, για το θαύμα του Κυρίου με το οποίο από πέντε ψωμιά και δύο ψάρια, έδωσε να φάνε πέντε χιλιάδες άνδρες, πολύ περισσότερες γυναίκες και παιδιά και να χορτάσουν όλοι. Και να περισσεύσουν δώδεκα καλάθια γεμάτα. Δηλαδή περισσότερα απ' όσα ήταν τα πέντε ψωμιά και τα δυό ψάρια.

Εξ αφορμής αυτού του θαύματος, κάνουμε τις αρτοκλασίες, δηλαδή προσφέρουμε στο Θεό και στους φτωχούς, από τα επίγεια υλικά αγαθά μας, τον παρακαλούμε να τα ευλογήσει και τον δοξάζουμε διότι «πλούσιοι επτώχευσαν και επείνασαν, οι δε εκζητούντες τον Κύριον ουκ ελλατωθήσονται παντός αγαθού».
Μαζί μέ τόν Χριστό στήν ἔρημο

Εὐαγγελικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 11 Αὐγούστου 2019, Η΄ Ματθαίου (Ματθ. ιδ΄ 14-22)

1. Θυσίασε τὴν ἀνάπαυσή Του

Στὴν εὐαγγελικὴ περικοπὴ αὐτῆς τῆς Κυριακῆς ἀκούσαμε ὅτι ὁ Κύριος ἐπιτέλεσε τὸ καταπληκτικὸ θαῦμα τῆς διατροφῆς τῶν πεντακισχιλίων. Τὸ θαῦμα ἔγινε σὲ ἔρημο τόπο. Ἀλλὰ γιατί ὁ Κύριος εἶχε βρεθεῖ ἐκεῖ; Ὅπως γράφουν οἱ ἱεροὶ Εὐαγγελιστὲς στὶς παράλληλες περικοπές – δὲν τὸ ἀκούσαμε στὸ σημερινὸ Ἀνάγνωσμα – εἶχε ἀποσυρθεῖ στὴν ἐρημιὰ ἐκείνη, στὸ ὄρος ἐκεῖνο τῆς Γαλιλαίας, γιὰ νὰ ξεκουρασθεῖ μαζὶ μὲ τοὺς Μαθητές Του ἀπὸ τοὺς πολλοὺς κόπους τῆς ἱεραποστολικῆς ἐργασίας (βλ. Μάρκ. ς´ 31, Ἰω. ς´ 1-3). Ὅμως τὸ ἀντιλήφθηκαν πολλοὶ ἄνθρωποι καὶ πῆγαν νὰ Τὸν συναντήσουν. Ὁ Κύριος τοὺς εἶδε καὶ τοὺς σπλαχνίσθηκε, θεράπευσε τοὺς ἀρρώστους τους καὶ τοὺς κήρυξε τὸν λόγο τοῦ Θεοῦ μέχρι τὸ ἀπόγευμα…
Ἑνότητα μέσα στήν Ἐκκλησία

Ἀποστολικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 11 Αὐγούστου 2019, Η΄ ἐπιστολῶν (Α΄ Κορ. α΄ 10-17)

1. Τὸ κέντρο τῆς ἑνότητος

Στὸ σημερινὸ ἀποστολικὸ ἀνάγνωσμα ὁ ἀπόστολος Παῦλος ἀπευθύνεται στοὺς χριστιανοὺς τῆς Κορίνθου, μὲ ἀφορμὴ κάποιες διασπαστικὲς τάσεις ποὺ εἶχαν ἐμφανιστεῖ ἀνάμεσά τους, καὶ τοὺς παρακαλεῖ νὰ διατηρήσουν τὴ μεταξύ τους ἑνότητα: «Παρακαλῶ ὑμᾶς, ἀδελφοί, διὰ τοῦ ὀνόματος τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἵνα τὸ αὐτὸ λέγητε πάντες, καὶ μὴ ᾖ ἐν ὑμῖν σχίσματα, ἦτε δὲ κατηρτισμένοι ἐν τῷ αὐτῷ νοῒ καὶ ἐν τῇ αὐτῇ γνώμῃ». Σᾶς παρακαλῶ, ἀδελφοί, στὸ ὄνομα τοῦ Κυ­­ρίου μᾶς Ἰησοῦ Χριστοῦ, νὰ ὁμολογεῖτε ὅλοι τὴν ἴδια πίστη καὶ νὰ μὴν ὑπάρχουν μεταξύ σας δι­αι­ρέσεις, ἀλλὰ νὰ εἶστε ἁρμονικὰ ἑνωμένοι, μὲ τὰ ἴδια φρονήματα καὶ μὲ τὶς ἴδιες γνῶμες καὶ ἀπο­φά­­σεις.
ΚΥΡΙΑΚΗ 11 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2019

Η΄ ΕΠΙΣΤΟΛΩΝ

(Α΄ Κορ. α΄ 10-17) (Ματθ.ιδ΄ 14-22)

Αφθαρσίας ψηλαφήσεις

 «διά του ονόματος του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, ίνα το αυτό λέγητε πάντες, και μη ή εν υμίν σχίσματα, ήτε δε κατηρτισμένοι εν τω αυτώ νοϊ και εν τη αυτή γνώμη»

Η ενότητα των ανθρώπων στο Θεανθρώπινο Σώμα της Εκκλησίας,  αποτελεί το θεμέλιο για την ψηλάφηση της εν Χριστώ σωτηρίας. Ο απόστολος Παύλος εκφράζει την ευαισθησία του στο θέμα αυτό όταν παρακαλεί τους πιστούς «ίνα το αυτό λέγητε πάντες και μη ή εν υμίν σχίσματα». Η ενηλικίωσή τους στο εκκλησιαστικό φρόνημα που έχει σαν αυθεντική πηγή τον ίδιο τον Χριστό, αναχαιτίζει τις όποιες διαιρετικές τάσεις, φατρίες και φιλονικίες. Η υπέρβασή τους έγκειται στους καρπούς της σταυρικής Θυσίας του Κυρίου, από την οποία πηγάζει η πνευματική αναγέννηση με τα μυστήρια της Εκκλησίας και ειδικότερα με εκείνα του Αγίου Βαπτίσματος και του Αγίου Χρίσματος.

Οι διαιρετικές δυνάμεις του κακού
«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»

Κυριακή 11 Αυγούστου 2019

Η΄ Ματθαίου. (Ματθ. ιδ΄ 14-22)

Ένα από τα πιο μεγαλειώδη και εντυπωσιακά θαύματα  του Κυρίου, αγαπητοί μου αδελφοί, έρχεται να μας παρουσιάσει σήμερα η Εκκλησία μας μέσα από μια πασίγνωστη και τόσο οικεία ευαγγελική περικοπή η οποία μας διηγείται τον χορτασμό από τον Χριστό πέντε χιλιάδων ανδρών με πέντε ψωμιά και δύο ψάρια.
ΚΥΡΙΑΚΗ Η΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

(Μθ. 14, 14-22)

Ὁ Θεὸς ποὺ λατρεύουμε καὶ προσκυνοῦμε, εἶναι Θεὸς παντοδύναμος, εἶναι Θεὸς πατέρας καὶ ἐμεῖς λαός του. Γι᾽ αὐτὸ καὶ δὲν πρέπει νὰ ἀπελπιζόμαστε ἢ νὰ ὀλιγοπιστοῦμε. Ὅ,τι καὶ νὰ συμβαίνει καὶ ὅποια κατάσταση συναντήσουμε, ὁ Χριστὸς εἶναι πάντα ἐκεῖ, μᾶς ἁπλώνει τὸ χέρι καὶ δὲν μᾶς ἀφήνει νὰ χαθοῦμε.

Ἡ πρόνοιά του δὲν ἐγκαταλείπει τὸ πλάσμα του, ὄχι μόνο στὰ μεγάλα καὶ σημαντικά, ὅπως τὴ σωτηρία, ἀλλὰ καὶ στὰ μικρὰ καὶ καθημερινά, αὐτὰ ποὺ ἀφοροῦν τὴν ἐπίγεια ζωὴ καὶ ἐπιβίωσή μας. Ἔτσι λοιπὸν ὁ Θεὸς φροντίζει καὶ γιὰ τὴν τροφή μας.
ΤΟ ΘΕΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 11 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ

Κυριακή Η΄ Ματθαῖου

11 Αὐγούστου 2019

(Α΄Κορ. α΄, 10 – 17)

«Μεμέρισται ὁ Χριστός;… » (Α΄ Κορ. α΄ , 13)

Ποιά ἦταν ἡ αἰτία νὰ ὑπάρχουν στὴν Ἐκκλησία τῆς Κορίνθου «ἔριδες» καὶ «σχίσματα» φιλονικίες δηλαδὴ καὶ κόμματα γιά τὰ ὁποῖα κάνει λόγο ὁ ἀπόστολος Παῦλος στὸ σημερινὸ ἀνάγνωσμα; Δὲν ἦταν κάποιο ζήτημα πίστεως, ποὺ δημιούργησε αὐτὴ τὴν ἀναστάτωση, ἀλλά οἱ προσωπικὲς προτιμήσεις τῶν πιστῶν σὲ κάποιον ἀπό τούς κήρυκες τοῦ Εὐαγγελίου, πού ἐθαύμαζαν.
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ «Ο ΑΡΤΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ»

Ὁ χορτασμὸς τοῦ πεινασμένου λαοῦ στὴν Παλαιστίνη ἀποτελοῦσε σημάδι μεσσιανικό: Αὐτὸς ποὺ δίνει τροφὴ στὰ πλήθη καὶ μάλιστα μὲ τρόπο ὑπερφυσικὸ δὲν μπορεῖ παρὰ νὰ εἶναι ὁ ἀναμενόμενος Μεσσίας. Γι’ αὐτὸ καὶ τὴ στιγμὴ τοῦ συγκλονιστικοῦ πειρασμοῦ μετὰ τὴ βάπτιση λέγει ὁ σατανᾶς στὸν Χριστό: «Ἂν εἶσαι Υἱὸς τοῦ Θεοῦ, πὲς νὰ γίνουν αὐτὲς οἱ πέτρες ψωμιά», γιὰ νὰ λάβει τὴν ἀπάντηση: «Ὁ ἄνθρωπος δὲν ζεῖ μόνο μὲ τὸ ψωμὶ ἀλλὰ μὲ κάθε λόγο ποὺ βγαίνει ἀπὸ τὸ στόμα τοῦ Θεοῦ». Ὡστόσο, ὅταν ὁ ἴδιος ἔκρινε πὼς ἦλθε ἡ κατάλληλη στιγμή, ἔκανε τὸ θαῦμα τοῦ πολλαπλασιασμοῦ τῶν ἄρτων καὶ χόρτασε πέντε χιλιάδες λαοῦ.
ΚΥΡΙΑΚΗ Η΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ
Απόστολος: Α΄Κορ. α 10-17
Ευαγγέλιο: Ματθ. ιδ΄14-22
11 Αυγούστου 2019
Ο χορτασμός περισσότερων από πέντε χιλιάδες ανθρώπων με πέντε άρτους και δύο ψάρια αποτελεί, αγαπητοί μου αδελφοί, το θαύμα εκείνο διά του οποίου ο Χριστός έδωσε ορατό σημείο της θεϊκής Του δύναμης σε μαζικό επίπεδο. Συνήθως τα θαύματα του Χριστού είναι προσωπικά. Απευθύνονται σε έναν ή δύο ανθρώπους κάθε φορά. Εδώ πρόκειται για ένα θαύμα το οποίο προκαλεί απεριόριστο θαυμασμό και στη συνέχεια ενθουσιασμό τέτοιο, που οι άνθρωποι θα επιχειρήσουν να ανακηρύξουν τον Χριστό ως τον επίγειο βασιλιά τους.

Σάββατο 3 Αυγούστου 2019

Πρὸς τὴν ὕπαιθρο. Κυριακὴ Ζ΄ Ματθαίου. (†) ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος Καντιώτης 

 «Καὶ περιῆγεν ὁ Ἰησοῦς τὰς πόλεις πάσας καὶ τὰς κώμας διδάσκων ἐν ταῖς συναγωγαῖς αὐτῶν καὶ κηρύσσων τὸ εὐαγγέλιον τῆς βασιλείας καὶ θεραπεύων πᾶσαν νόσον καὶ πᾶσαν μαλακίαν ἐν τῷ λαῷ» (Ματθ. 9, 27-35)

(†) ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος Ν. Καντιώτης

Θαυμάζουμε, ἀγαπητοί μου, τὸν Κύριο γιὰ τὴ δραστηριότητά του. Αὐτός, ποὺ δημιούργησε τὸν χρόνο, γνώριζε περισσότερο ἀπὸ κάθε ἄλλον τὴν ἀξία του. Γι᾿ αὐτό, ὅταν ἐμφανίστηκε ὡς ἄνθρωπος στὸν κόσμο, δὲν ἄφησε οὔτε δευτερόλεπτο ἀνεκμετάλλευτο. Ἔταξε τὸν ἑαυτό του στὴν ὑπηρεσία τῆς ἀνθρωπότητος.
Κυριακή Ζ’ Ματθαίου: Ομιλία κατά της κενοδοξίας (Αρχιεπίσκοπος Αστραχάν και Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)

(Ματ. 9, 27-35)

– Τα θαύματα λύχνος φωτίζων, και μαγνήτις εφέλκουσα την καρδίαν του ανθρώπου εις την εις Χριστόν πίστιν. Δεν είναι τότε παράδοξο ο Ιησούς να εμποδίζει των θαυμάτων την ανακήρυξη; Γιατί άραγε;

– Η κενοδοξία νεκράν ποιεί την πίστην.

– Πρώτον πάντων των προαιρετικών παθών αναφαίνεται εις τον άνθρωπον της κενοδοξίας το πάθος.

– Η κενοδοξία βρίσκει στον κάθε άνθρωπο ύλη εις την οποία γεννάται και τρέφεται.

– Είναι τέτοια η δύναμις της κενοδοξίας, που ακόμα κι αν ο άνθρωπος δεν έχει τίποτα καλό να καυχηθεί, τότε αυτή βλάπτει την φαντασία!
Κυριακή Ζ’ Ματθαίου: Ερμηνεία του Ευαγγελίου (Αρχιεπίσκοπος Αστραχάν και Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)

(Ματ. θ’ 27-35)

– Πώς γνώριζαν οι τυφλοί ότι ο Ιησούς μπορεί να τους θεραπεύσει;

– Γιατί ο Ιησούς δεν απαντούσε στους τυφλούς που Τον φώναζαν, παρά μόνον εντός της οικίας;

– Γιατί ο Ιησούς Χριστός ρώτησε τους τυφλούς αν πιστεύουν ότι μπορεί Αυτός να τους θεραπεύσει; Ως καρδιογνώστης, δεν γνώριζε την απάντηση;

– Η πίστις προηγείται της γνώσεως
Αποστολικό ανάγνωσμα Κυριακής Ζ’ Ματθαίου: Ομιλία περί ομονοίας (Αρχιεπίσκοπος Αστραχάν και Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)

(Ρωμ. 15, 1-7)

– Γιατί ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός ζητά από τον Πατέρα του να είναι ενωμένοι όσοι πιστεύουν εις Αυτόν;

– Αφού δεν μπορούμε να είμαστε ένα κατά το σώμα και την ψυχή, με ποιόν τρόπο μπορούμε εμείς οι άνθρωποι να είμαστε ένα;

– Η ταυτότης της γνώμης, της διαθέσεως της καρδιάς και της θελήσεως, γεννά την μεταξύ των ανθρώπων αληθινή και ειλικρινή αγάπη.

– Η ετεροφροσύνη γεννά την διχόνοια, την φιλονικία και τον χωρισμό.

– Η ασυμφωνία των φρονημάτων γεννά αιρέσεις.
Αποστολικό ανάγνωσμα Κυριακής Ζ’ Ματθαίου: Ερμηνεία εις την προς Ρωμαίους επιστολή του Παύλου, την αναγινωσκομένην τη Ζ’ Κυριακή (Αρχιεπίσκοπος Αστραχάν και Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)

(Ρωμ. 15, 1-7)

– Η αγάπη καλύπτει πλήθος αμαρτιών. Χωρίς της αγάπης πάσαι αι αρεταί εισίν ουδέν. Εκ της αγάπης κρέμανται όλος ο νόμος και οι προφήται. Η αγάπη εστί το πλήρωμα του νόμου. Η αγάπη εστίν ο χαρακτήρ των μαθητών του Χριστού, ήγουν ο χαρακτήρ και το γνώρισμα των σωζομένων. Η αγάπη εστίν αρετή μείζων και αυτής της πίστεως, και της προς θεόν ελπίδος. Όστις ου χωρίζεται από της αγάπης, εκείνος ηνωμένος εστί μετά του Θεού και ο Θεός ου χωρίζεται απ’ αυτού. Αλλά πώς άραγε δυνάμεθα ημείς θησαυρίσαι τοιούτον ατίμητον θησαυρόν; Ποία η οδός; Ποίος ο τρόπος; Ποίον το μέσον;
2019 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 4 - ΚΥΡΙΑΚΗ Ζ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΩΝ ΤΥΦΛΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΩΦΟΥ (Ματθ. 9, 27-35)

†ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ ΜΕΛΕΤΙΟΥ

(Διασκευή ομιλίας στη Γραμμενίτσα, στις 31/7/2011)

Θαύματα: Οδηγοί προς τον Χριστό

Ακούσαμε στο Ευαγγέλιο ότι ο Χριστός, πήγε σε μια πόλη και εκεί τον ακολούθησαν δύο τυφλοί. Επεσήμαναν το σπίτι που μπήκε και κήρυττε και χωρίς δισταγμό, βρέθηκαν μπροστά Του και φώναζαν:

-Ελέησέ μας Κύριε!

-Τι θέλετε να σας κάνω; Τους ρώτησε.

-Να δούμε, να ανοίξουν τα μάτια μας.

-Το πιστεύετε ότι μπορώ να το κάνω;

-Ναι, Κύριε, το πιστεύουμε.

Και ο Χριστός τους είπε:
Καί σήμερα γίνονται θαύματα!

Εὐαγγελικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 4 Αὐγούστου 2019, ζ΄ Ματθαίου (Ματθ. θ΄ 27-35)

«Καὶ ἐθαύμασαν οἱ ὄχλοι λέγοντες ὅτι οὐδέποτε ἐφάνη οὕτως ἐν τῷ Ἰσραὴλ»

Μιὰ σειρὰ ἀπὸ ἀλλεπάλληλα θαύματα τοῦ Κυρίου μᾶς παρουσιάζει ἡ σημερινὴ εὐαγγελικὴ περικοπή. Ἡ θεραπεία τῶν δύο τυφλῶν, τοῦ δαιμονισμένου κωφοῦ ἀλλὰ καὶ πολλῶν ἀκόμη ἀσθενῶν προκαλοῦσαν αὐθόρμητα τὸν θαυμασμὸ τοῦ λαοῦ, ποὺ ὁμολογοῦσε «ὅτι οὐδέποτε ἐφάνη οὕτως ἐν τῷ Ἰσραήλ», δηλαδή, ποτὲ στὴν ἱστορία τοῦ Ἰσραὴλ δὲν ξανά­γιναν τέτοια θαύματα.
Γιά νά διατηροῦμε ζωντανή τήν ἐλπίδα

Ἀποστολικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 4 Αὐγούστου 2019, ζ΄ ἐπιστολῶν (Ῥωμ. ιε΄ 1-7)

«Ἵνα διὰ τῆς ὑπομονῆς καὶ τῆς παρακλήσεως τῶν γραφῶν τὴν ἐλπίδα ἔχωμεν»

Πολλὲς φορὲς στὶς Ἐπιστολές του ὁ ἀ­­­­­πό­­­στολος Παῦλος χρησιμοποιεῖ ἁγιο­­­­­γρα­φικὰ χωρία προκειμένου νὰ διδάξει καὶ νὰ στηρίξει τὶς ψυχὲς τῶν Χριστιανῶν. Ὁ ἴ­­­διος εἶχε σπουδάσει σὲ βάθος τὶς θεό­πνευστες Γραφὲς καὶ γνώριζε καλὰ τὴν πολλαπλὴ ὠφέλειά τους.

Στὸ σημερινὸ Ἀποστολικὸ ἀνάγνωσμα ὑπογραμμίζει ἰδιαιτέρως τὸ γεγονὸς ὅτι ἡ μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς μᾶς μεταδίδει δύναμη κι ἐλπίδα. Λέγει: Ὅσα γράφηκαν στὸ παρελθὸν ἀπὸ τοὺς θεόπνευστους ἄνδρες, γράφηκαν γιὰ τὴ δική μας διδασκαλία, «ἵνα διὰ τῆς ὑπομονῆς καὶ τῆς παρακλήσεως τῶν γραφῶν τὴν ἐλπίδα ἔχωμεν», δηλαδὴ γιὰ νὰ κρατοῦμε στερεὰ τὴν ἐλπίδα μὲ τὴν παρηγοριὰ καὶ τὴν ἐνίσχυση ποὺ δίνουν οἱ Ἅγιες Γραφές.
ΤΟ ΘΕΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 04 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ

Κυριακή Ζ΄ Ματθαῖου

4 Αὐγούστου 2019

(Ρωμ. ιε ́, 1 – 7)

«..ἳνα διὰ τῆς ὑπομονῆς καὶ τῆς παρακλήσεως τῶν γραφῶν τὴν ἐλπίδα ἔχωμεν» (Ρωμ.ιε ́, 4)

Πολλὲς φορὲς στὶς Ἐπιστολές του ὁ ἀπόστολος Παῦλος χρησιμοποιεῖ ἁγιογραφικὰ χωρία προκειμένου νὰ διδάξει καὶ νὰ στηρίξει τὶς ψυχὲς τῶν Χριστιανῶν. Ὁ ἴδιος εἶχε σπουδάσει σὲ βάθος τὶς θεόπνευστες Γραφὲς καὶ γνώριζε καλὰ τὴν πολλαπλὴ ὠφέλειά τους.
ΚΥΡΙΑΚΗ Ζ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ – 4 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2019

(Μτθ. θ΄, 27-35)

Δύο θαύματα μᾶς διηγεῖται ἡ σημερινή εὐαγγελική περικοπή, ἀγαπητοί χριστιανοί, τή θεραπεία δύο τυφλῶν καί ἑνός δαιμονισμένου κωφάλαλου. Οἱ θεραπεῖες τυφλῶν πού ἔκανε ὁ Ἰησοῦς ἀλλά καί ὅλα τά θαύματά του ἀποτελοῦν «σημεῖα» τῆς μεσσιανικῆς ἐποχῆς καί τῆς νέας πραγματικότητας, κατά τήν ὁποία τά μάτια τῶν ἀνθρώπων ἀνοίγουν γιά νά ἀναγνωρίσουν καί νά κατανοήσουν τίς θεῖες ἀλήθειες. Ὅλα τά θαύματα εἶναι σημάδια, παραδείγματα καί παράθυρα πού ἐπιτρέπουν στούς ἀνθρώπους νά δοῦν πόσο ἀλλιώτικη εἶναι ἡ ζωή τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ.
«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»

Κυριακή 4 Αυγούστου 2019

Ζ΄ Ματθαίου (Ματθ. θ΄ 27-35)

Όταν η αγάπη του Θεού συναντάται με την πίστη του ανθρώπου, τότε έχουμε τη σωτηριώδη θεραπεία του. Αυτή τη μεγάλη αλήθεια, αγαπητοί μου αδελφοί, έρχεται να μας υπενθυμίσει η αγία μας Εκκλησία  μέσα από την περικοπή του κατά Ματθαίον Ευαγγελίου, την οποία ακούσαμε κατά την σημερινή Θεία Λειτουργία.
ΚΥΡΙΑΚΗ 4 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2019

Ζ΄ ΕΠΙΣΤΟΛΩΝ

(Ρωμ. ιε΄ 1-7) (Ματθ. θ΄ 27-35)

Ενότητα αγάπης και ζωής

«μη εαυτοίς αρέσκειν, αλλά τω πλησίον αρεσκέτω»

Στο σημερινό αποστολικό ανάγνωσμα, ο απόστολος Παύλος σπεύδει να βοηθήσει τους ανθρώπους να έχουν μια ζωντανή σχέση με τον Χριστό και κατ’ επέκταση με την Εκκλησία. Μια τέτοια σχέση προϋποθέτει ανάλογο πλησίασμα και προς το συνάνθρωπο. Η ενότητα αυτή έχει θεία προέλευση και εκφράζεται πολύ παραστατικά με την εικόνα που παρουσιάζει σε άλλη περίπτωση ο απόστολος Παύλος: « Υμείς δε έστε σώμα Χριστού και μέλη εκ μέρους» (Α΄ Κορ. 12,27). Η Εκκλησία είναι ο κατ’ εξοχήν χώρος που ανοίγεται σ’ ένα χαρισματικό ορίζοντα και φανερώνεται η ενότητα των πιστών στο πρότυπο της Τριαδικής κοινωνίας.
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ «ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΠΙΣΤΗΣ»

Στὸ σημερινὸ Εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα γίνεται λόγος γιὰ δύο θαύματα τοῦ Χριστοῦ, γιὰ τὴ θεραπεία δύο τυφλῶν καὶ ἑνὸς κωφοῦ δαιμονιζομένου.

Ὁ Χριστός, ποὺ διακηρύσσει ὅτι εἶναι «τὸ φῶς τοῦ κόσμου», ἐγγίζει τὰ κλειστὰ μάτια τῶν δύο τυφλῶν ποὺ ζητοῦν ἔλεος καὶ βοήθεια καί τοὺς λέγει: «Κατὰ τὴν πίστιν ὑμῶν γενηθήτω ὑμῖν». Κι αὐτὸ τὸ «γενηθήτω» δὲ μπορεῖ παρὰ νὰ μᾶς φέρει στὸ νοῦ τὴ δημιουργικὴ προσταγὴ τοῦ Θεοῦ κατὰ τὴ δημιουργία τοῦ κόσμου, ὅπως τὴν περιγράφει ἡ Παλαιὰ Διαθήκη στὸ βιβλίο τῆς Γενέσεως.
Κυριακή 4 Αὐγούστου 2019 (Ζ’ ΕΠΙΣΤΟΛΩΝ) (Ρωμ. ιε’ 1-7)

Ἡ Ἐκκλησία μας εἶναι ἡ πιό θαυμαστή κοινωνία στόν κόσμο, κοινωνία ἀγάπης. Εἶναι ἡ κοινωνία μέσα στην ὁποία οἱ ἄνθρωποι γινόμαστε ἀδέλφια μεταξύ μας καί ἀπολαμβάνουμε ὡς μιά οἰκογένεια τήν πλούσια καί ἀμέτρητη ἀγάπη τοῦ Θεοῦ μας, ὁ ὁποῖος εἶναι κοινός πατέρας ὅλων μας.