ΜΗΝΥΜΑ

ΓΙΑ ΚΗΡΥΓΜΑΤΑ ΤΩΝ ΚΥΡΙΑΚΩΝ, ΕΟΡΤΩΝ ΚΑΙ ΑΓΙΩΝ ΔΕΙΤΕ ΤΙΣ ΕΤΙΚΕΤΕΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑ

Σάββατο 31 Μαρτίου 2018

«...Εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος...» «ὁ δι’ ἡμᾶς σταυρωθείς»

“Τῇ ἐπαύριον ὁ ὄχλος πολὺς ὁ ἐλθὼν εἰς τὴν ἑορτήν, ἀκούσαντες ὅτι ἔρχεται Ἰησοῦς εἰς Ἱεροσόλυμα, ἔλαβον τὰ βαΐα τῶν φοινίκων καὶ ἐξῆλθον εἰς ὑπάντησιν αὐτῷ, καὶ ἐκραύγαζον· «Ὡσαννά· εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου, ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ. εὑρὼν δὲ ὁ Ἰησοῦς ὀνάριον ἐκάθισεν ἐπ' αὐτό, καθώς ἐστι γεγραμμένον· Μὴ φοβοῦ, θύγατερ Σιών· ἰδοὺ ὁ βασιλεύς σου ἔρχεται καθήμενος ἐπὶ πῶλον ὄνου. Ταῦτα δὲ οὐκ ἔγνωσαν οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ τὸ πρῶτον, ἀλλ' ὅτε ἐδοξάσθη ὁ Ἰησοῦς, τότε ἐμνήσθησαν ὅτι ταῦτα ἦν ἐπ' αὐτῷ γεγραμμένα, καὶ ταῦτα ἐποίησαν αὐτῷ. Ἐμαρτύρει οὖν ὁ ὄχλος ὁ ὢν μετ' αὐτοῦ ὅτε τὸν Λάζαρον ἐφώνησεν ἐκ τοῦ μνημείου καὶ ἤγειρεν αὐτὸν ἐκ νεκρῶν. διὰ τοῦτο καὶ ὑπήντησεν αὐτῷ ὁ ὄχλος, ὅτι ἤκουσαν τοῦτο αὐτὸν πεποιηκέναι τὸ σημεῖον.» (Ιωάν., κεφ. 12, στ. 12 – 18).
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
Η ΘΡΙΑΜΒΕΥΤΙΚΗ ΕΙΣΟΔΟΣ
ΜΑΡΤΙΟΣ 30, 2018
Εὐαγγελικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 1 Ἀπριλίου 2018, τῶν Βαΐων (Ἰωάν. ιβ΄ 1-18)

1. ΚΛΑΔΟΙ ΒΑΪΩΝ

Ὁ Κύριος πορεύεται πρὸς τὴν Ἱερουσα-λήμ, πρὸς τὸ ἑκούσιο πάθος του. Καὶ ἕξι ἡμέρες πρὶν ἀπὸ τὸ Πάσχα φθάνει στὴ Βηθανία. Ἐκεῖ οἱ ἀδελφὲς τοῦ Λαζάρου ἀπὸ εὐγνωμοσύνη πρὸς τὸν Κύριο γιὰ τὴν ἀνάστασι τοῦ ἀδελφοῦ τους Τοῦ παραθέτουν δεῖπνο, ὅπου ἡ ἀδελφὴ τοῦ Λαζάρου Μαρία ἄλειψε μὲ μύρο τὰ πόδια τοῦ Κυρίου.

Τὴν ἄλλη ἡμέρα ὁ Κύριος εἰσέρχεται στὴν Ἁγία Πόλι. Ἡ εἴδησι τῆς παρουσίας του στὴ Βηθανία εἶχε ἤδη κυκλοφορήσει ἀστραπιαῖα σ’ ὅλη τὴν Ἱερουσαλήμ. Ἀμέτρητα πλήθη λαοῦ τρέχουν μὲ ἐνθουσιασμὸ νὰ Τὸν ὑποδεχθοῦν κρατῶντας στὰ χέρια τους κλαδιὰ φοινίκων,
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ
ΜΑΡΤΙΟΣ 30, 2018
Ἀποστολικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 1 Ἀπριλίου 2018, τῶν Βαΐων (Φιλιπ. δ΄ 4-9)

1. ΕΝ ΚΥΡΙῼ ΧΑΡΑ

Ἡ Κυριακὴ τῶν Βαΐων εἶναι μία μέρα μοναδικὴ μέσα στὴν περίοδο τοῦ ἱεροῦ Τριωδίου. Εἶναι ἕνας σταθμὸς χαρᾶς καὶ πανηγύρεως ἀνάμεσα στὴν κατανυκτικὴ περίοδο τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς καὶ στὴν πένθιμη Μεγάλη Ἑβδομάδα τῶν ἁγίων Παθῶν τοῦ Κυρίου μας. Τὴν ἡμέρα αὐτὴ κυριαρχεῖ ὁ τόνος τῆς νίκης. Διότι ἡ θριαμβευτικὴ εἴσοδος τοῦ Κυρίου μας στὰ Ἱεροσόλυμα προμηνύει τὴν λαμπροφόρο Ἀνάστασι τοῦ Κυρίου καὶ τὴν μεγαλειώδη εἴσοδό του μὲ τὴν Ἀνάληψί του στὴν ἄνω Ἱερουσαλήμ, τὴν Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ

(Ἰω. 12, 1-18)

Ἡ ἀ­νά­στα­ση τοῦ Λα­ζά­ρου συνιστᾶ τὴν ἀ­πό­δει­ξη καὶ τὸ προ­α­νά­κρου­σμα καὶ τῆς δι­κῆς μας ἀ­νά­στα­σης. Ἀ­πο­τε­λεῖ μὲ ἄλλα λόγια τὴν πι­στο­ποί­η­ση τῆς νί­κης τοῦ Χρι­στοῦ κα­τὰ τοῦ ἔ­σχα­του ἐ­χθροῦ τοῦ ἀν­θρώ­που, δη­λα­δὴ τοῦ θα­νά­του. Τὸ θαῦ­μα τῆς ἔ­γερ­σης τοῦ τε­ταρ­ταί­ου Λα­ζά­ρου ἄ­φη­σε εὐ­γνώ­μο­νες τὶς ἀ­δελ­φές του καὶ πα­ράλ­λη­λα κα­τέ­πλη­ξε τὰ πλή­θη τῶν Ἑ­βραί­ων. Οἱ μὲν ἀ­δελ­φὲς Μάρ­θα καὶ Μα­ρί­α, ὅ­ταν ὁ Χρι­στὸς ἐ­πι­σκέ­φθη­κε τὴ Βη­θα­νί­α, πα­ρέ­θε­σαν τρά­πε­ζα, στὴν ὁ­ποί­α ὑ­πη­ρε­τοῦ­σαν τὸν εὐ­ερ­γέ­τη τους. Ἡ Μα­ρί­α μά­λι­στα ἄ­λει­ψε τοὺς πό­δας τοῦ Χρι­στοῦ μὲ μύ­ρο «νάρδου πιστικῆς πολυτίμου», ἐ­πι­δει­κνύ­ον­τας ὄ­χι μό­νο τὴν εὐ­γνω­μο­σύ­νη της, ἀλ­λὰ προ­ε­τοι­μά­ζον­τας ταυ­τό­χρο­να τὸν Κύ­ρι­ο γιὰ τὴν τα­φή του.
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ «Η Τοποθετηση Μας Μπροστα Στον Εσταυρωμενο»

Τὸ σημερινὸ εὐαγγελικὸ ἀνάγνωσμα τῆς Κυριακῆς τῶν Βαΐων μᾶς διηγεῖται δύο γεγονότα: τὴν προσφορὰ τοῦ μύρου ἀπὸ τὴ Μαρία τὴν ἀδελφὴ τοῦ Λαζάρου καὶ τὴ θριαμβευτικὴ εἴσοδο τοῦ Μεσσία στὰ Ἱεροσόλυμα,  ποὺ ἔγινε ἕξι μέρες πρὶν ἀπὸ τὸ ἑβραϊκὸ Πάσχα.

Ὁ Κύριος εἰσέρχεται στά Ἱεροσόλυμα καί ὁ λαός γεμᾶτος ἐνθουσιασμὸ τόν ὑποδέχεται. Ἡ κραυγὴ «ὡσαννά», ποὺ σημαίνει «σῶσε μας», «εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου, ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ», δείχνει ὅτι ὁ λαὸς βλέπει τὸν Χριστό σὰν τὸν ἐλευθερωτὴ ποὺ θὰ δώσει λύση στὰ προβλήματά του.
Κυριακή 1 Ἀπριλίου 2018 ( ΒΑΪΩΝ ) (Ἰωάν. ιβ’ 1-18)

Ὁ  Κύριος πορεύεται πρός τήν Ἱερουσαλήμ, πρός τό ἑκούσιο πάθος του. Ἕξι ἡμέρες πρίν τό Πάσχα φτάνει στή Βηθανία. Ἐκεῖ οἱ ἀδελφές τοῦ Λαζάρου ἀπό εὐγνωμοσύνη πρός τόν Κύριο γιά τήν ἀνάσταση τοῦ ἀδελφοῦ τους Τοῦ παραθέτουν δεῖπνο, ὅπου ἡ Μαρία, ἡ ἀδελφή τοῦ Λαζάρου, ἄλειψε μέ μύρο τά πόδια τοῦ Κυρίου.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ
Απόστολος: Φιλιπ. δ΄ 4 - 9
Ευαγγέλιον: Ιωάν. ιβ' 1 – 18
1 Απριλίου 2018
«Ὡσαννά, εὺλογημένος ὁ ἐρχόμενος, ἐν ὀνόματι Κυρίου, βασιλεύς τοῦ Ἰσραήλ» (Ιωάν. ιβ΄13)

«Πρό ἕξ ἡμερῶν τοῦ Πάσχα». Αρχίζει η θριαμβική πορεία του Ιησού προς τα Ιεροσόλυμα, αγαπητοί μου αδελφοί. Έξι μέρες πριν από τους εορτασμούς του εβραϊκού Πάσχα έρχεται και ο Ιησούς στα Ιεροσόλυμα. Είναι η τελευταία φορά που επισκέπτεται τα Ιεροσόλυμα στη διάρκεια της τριετούς κηρυκτικής παρουσίας Του, ο Θεάνθρωπος Ιησούς Χριστός. «Πρό ἕξ ἡμερῶν τοῦ Πάσχα» έχουν συμβεί και άλλα γεγονότα. «Πρό ἕξ ἡμερῶν», διακόπτει ο Χριστός την πορεία Του προς τα Ιεροσόλυμα, στη Βηθανία, στο σπίτι του φίλου Λαζάρου. Τέσσερις μέρες μετά τον θάνατό του, θα αναστήσει ο `Ιησούς το φίλο Του, Λάζαρο. Σύντομα το πρωτοφανές θαυματουργικό αυτό γεγονός, κυκλοφορεί μαζί με την πληροφορία ότι ο Ιησούς πορεύεται προς τα Ιεροσόλυμα. Το πλήθος συρρέει από παντού, για να δει και να ακούσει τον φημισμένο Δάσκαλο, τον Κύριο του θανάτου και της ζωής, αλλά να δει και τον Λάζαρο, που είχε μόλις αναστήσει.
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΑΡΟΝΑΞΙΑΣ

«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»

1 Απριλίου 2018 – Κυριακή των Βαΐων

Οι επιστολές του αποστόλου των Εθνών, του Παύλου, ιδιαιτέρως εκείνες που γράφτηκαν μέσα από την φυλακή, κρύβουν όλο το πνευματικό μεγαλείο του ώριμου πνευματικά ανθρώπου, δείχνουν ότι αυτό που έχει πραγματικά αξία δεν είναι ο τόπος που ζει κάποιος αλλά ο τρόπος που ο καθένας από εμάς προσεγγίζει και κατανοεί τα μεγάλα γεγονότα της ζωής του Ιησού Χριστού, με πιο τρόπο τα κάνει πραγματικά γεγονότα της δικής του ζωής. Ίσως έτσι εξηγείται γιατί η Εκκλησία, σήμερα Κυριακή των Βαΐων μας βάζει να διαβάσουμε μία περικοπή από την προς Φιλιππισίους Επιστολή του αποστόλου των Εθνών, μίας επιστολής που τη χαρακτηρίζουν τόσο το γεγονός ότι γράφτηκε σε κάποιο κελί φυλακής της Ρώμης, όσο και η πνευματική ωρίμανση του συγγραφέα της μέσα από αυτή την προσωπική δοκιμασία του.

Κυριακή 25 Μαρτίου 2018

«Ο της αφθαρσίας παράδεισος»

Του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Καστορίας κ.κ. Σεραφείμ

Συνοδοιπόροι κι εμείς των νοερών δυνάμεων και των Αγίων της Εκκλησίας μας, προσφωνούμε με το «Χαίρε» του Αρχαγγέλου Γαβριήλ την Κεχαριτωμένη Θεοτόκο, σήμερα, που γιορτάζουμε το γεγονός του Ευαγγελισμού, που είναι «της σωτηρίας ημών το κεφάλαιον και του απ’ αιώνος μυστηρίου η φανέρωσις»1. Και μαζί με τον ευλαβή χαιρετισμό και την τιμητική προσκύνηση που οφείλουμε πάντοτε να της απονέμουμε, θα πρέπει να μαθητεύσουμε, όπως οι Πατέρες και οι θεόπνευστοι ασματογράφοι, στο ακατανόητο «και αγγέλοις άγνωστον μυστήριον»2.

Μυστήριο ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου.

Σάββατο 24 Μαρτίου 2018

Ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου. Άγιος Λουκάς Αρχιεπίσκοπος Κριμαίας

Λόγος εις τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου

Τρία σημαντικότατα γεγονότα στην ιστορία του κόσμου εορτάζει σήμερα η Εκκλησία μας.

To πρώτο είναι ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου, τον οποίο εορτάζουμε σήμερα με χαρά και αγάπη, αλλά και με δέος ενώπιον του μεγαλείου του γεγο­νότος αυτού, το οποίο ονομάζεται «κεφάλαιον» (δη­λαδή αρχή) της σωτηρίας μας.

Εννέα μήνες μετά τον Ευαγγελισμό πραγματο­ποιήθηκε και το δεύτερο από τα σημαντικότερα γε­γονότα, η κατά σάρκα Γέννηση του Κυρίου μας Ιη­σού Χρίστου.
Λόγος εις τον Ευαγγελισμόν της Υπεραγίας Δεσποίνης ημών και Αειπαρθένου Μαρίας. Αγ. Νικόλαος Καβάσιλας

  Εάν πρέπει κάποτε να χαίρη ο άνθρωπος και να σκιρτά και να ψάλλη με ευφροσύνη, εάν υπάρχη μιά περίοδος που απαιτεί να λεχθή ό,τι υπάρχει πιο μεγάλο και πιο λαμπρό και που κάνει τον άνθρωπο να ποθή να έχη όσο το δυνατόν ευρύτερη σχέση, ωραιότερη έκφραση και δυνατώτερο λόγο, για να υμνήση τα μεγαλεία της, δεν βλέπω ποια άλλη μπορεί να είναι αυτή, αν όχι η σημερινή γιορτή.
Γιατί σαν σήμερα έφθασε στη γη Άγγελος από τον ουρανό αναγγέλλοντας την απαρχή όλων των καλών. Σήμερα ο ουρανός μεγαλύνεται.
Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά: Ομιλία στον Ευαγγελισμό της πανυπέραγνης Δέσποινας μας Θεοτόκου και αειπαρθένου Μαρίας. (Ομιλία 14)

   «Μεγάλο και Θείο, απόρρητο και ακατανόητο, όχι μόνο στους ανθρώπους αλλά και στους αγγέλους και τους αρχαγγέλους είναι το γεγονός ότι η φύση μας έγινε διά του Ιησού Χριστού ομόθεος και μας χαρίστηκε  η επάνοδος μας στο καλύτερο. Αυτό είναι το μυστήριο που πιστεύεται αλλά δεν γνωρίζεται. Είναι ακατανόητο όχι μόνο στους ανθρώπους αλλά και στους αγγέλους και τους αρχαγγέλους. Αρχίζει από το γεγονός που γιορτάζεται σήμερα. Ο αρχάγγελος ευαγγελίζεται στην Παρθένο τη σύλληψη του Ιησού Χριστού. Εκείνη έκπληκτη ζήτησε τον τρόπο με τον οποίο αυτό θα γινόταν και είπε προς αυτόν: «πώς θα μου συμβεί αυτό αφού δεν γνωρίζω άνδρα;», και τότε ο αρχάγγελος κατέφυγε προς τον Θεό λέγοντας: «Πνεύμα Άγιο θα έρθει σ’ εσένα και δύναμις Υψίστου θα σε επισκιάσει». Αυτό που ομολογείται από τον αρχάγγελο προς την παρθένο ενέχει το μεγαλύτερο μυστήριο. Ο σωτήρας και λυτρωτής του ανθρωπίνου γένους, θα γίνει άνθρωπος για να σώσει τον άνθρωπο.
ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟ ΤΗΣ ΥΠΕΡΕΝΔΟΞΗΣ ΔΕΣΠΟΙΝΑΣ ΜΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΜΑΡΙΑΣ.

ΙΩΑΝΝΗ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ

1. Πάλι σήμερα έχουμε χαρμόσυνες ειδήσεις, πάλι έχουμε μηνύματα ελευθερίας, πάλι έχουμε μια ανάκληση από την πτώση και μια επάνοδο στη ζωή, μια υπόσχεση ευφροσύνης και μια απαλλαγή από τη δουλεία. Ένας άγγελος συνομιλεί με την Παρθένο, για να μην ξαναμιλήσει ο διάβολος με γυναίκα. Λέει η Γραφή· «Τον έκτο μήνα της εγκυμοσύνης της Ελισάβετ στάλθηκε από τον Θεό ο άγγελος Γαβριήλ σε μια παρθένο, που ήταν μνηστευμένη με έναν άνδρα». Στάλθηκε ο Γαβριήλ, για να αποκαλύψει την παγκόσμια σωτηρία των ανθρώπων. Στάλθηκε ο Γαβριήλ, να φέρει στον Αδάμ τη βέβαιη αποκατάστασή του. Στάλθηκε ο Γαβριήλ, στην παρθένο, για να μεταβάλει την ατιμία του γυναικείου φίλου σε τιμή. Στάλθηκε ο Γαβριήλ, για να προετοιμάσει τον νυμφικό θάλαμο, ώστε να είναι αντάξιος για τον αμόλυντο Νυμφίο.
Ο Ευαγγελισμός (Πρωτοπρ. π. Κωνσταντίνος Στρατηγόπουλος)

Απομαγνητοφωνημένη ομιλία του πρωτοπρεσβύτερου Κωνσταντίνου Στρατηγόπουλου, στα πλαίσια των μαθημάτων Αγιογραφίας των Αγίων Εικόνων της Ορθοδοξίας μας, που έγινε την Παρασκευή, 18-11-2005.

Μάθημα 3ο
Ανάλυση της θεολογίας της εικόνας του Ευαγγελισμού της Υπεραγίας Θεοτόκου

Να συνεχίσουμε τη θεολογία της εικόνας, αναλύοντας την εικόνα του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου. Το γεγονός του Ευαγγελισμού περιγράφεται στο κατά Λουκάν Ευαγγέλιον, όπου ο ευαγγελιστής Λουκάς περιγράφει πολλά γεγονότα που έχουν σχέση με την Θεοτόκο και δη με τη γέννηση του Χριστού. Τη γέννηση του Χριστού την περιγράφει και ο ευαγγελιστής Ματθαίος, αλλά λεπτομέρειες που αφορούν τα γεγονότα αυτά, περιγράφει ο ευαγγελιστής Λουκάς, ο οποίος γνώρισε την Παναγία κι έμαθε τα γεγονότα, όπως για παράδειγμα του Ευαγγελισμού, κατευθείαν από την Παναγία.
Ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου (Σεβ. Μητροπ. Ναυπάκτου & Αγ. Βλασίου Ιερόθεος)

α) Τι σημαίνει ευαγγελισμός β) Η θέωση της Παναγίας γ) Θεοτόκος και προπατορικό αμάρτημα δ) Υπακοή και ελευθερία της Θεοτόκου ε) Η σύλληψη του Λόγου έγινε δημιουργικώς στ) Η θέωση της ανθρωπίνης φύσεως «άμα τη προσλήψει» ζ) Η υπέρ φύσιν και κατά φύσιν κυοφορία η) Η σύλληψη ανήδονος, η κυοφορία άκοπος και η γέννηση ανώδυνος θ) Η Θεοτόκος τύπος του μέλλοντος αιώνος ι) Προσωπική μέθεξη του Ευαγγελισμού Η εορτή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου είναι Δεσποτικοθεομητορική εορτή. Αυτό σημαίνει ότι είναι Δεσποτική επειδή αναφέρεται στον Δεσπότη Χριστό, ο οποίος συνελήφθη στην γαστέρα της Θεοτόκου, και θεομητορική εορτή επειδή αναφέρεται στο πρόσωπο εκείνο που συνετέλεσε στην σύλληψη και την ενανθρώπηση του Λόγου του Θεού, δηλαδή την Παναγία.
ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΥ

Ἡ Ἐκκλησία, μὲ τὴν ἑορτὴ τοῦ Εὐαγγελισμοῦ, μᾶς ὑπενθυμίζει τὴ συμβολὴ τῆς Θεοτόκου στὴ σάρκωση τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ. Ἡ ἀκολουθία τῆς ἑορτῆς εἶναι βασισμένη στὴν ἀφήγηση τοῦ Εὐαγγελιστῆ Λουκᾶ, σύμφωνα μὲ τὴν ὁποία ὁ ἀρχάγγελος Γαβριὴλ φέρνει στὴν Παναγία τὴ χαρμόσυνη εἴδηση τῆς σύλληψης καὶ τῆς γέννησης τοῦ Σωτῆρα. Ἡ δὲ Παναγία συγκατατίθεται ἐν ταπεινώσει στὸ μέγα μυστήριο τῆς ἐνανθρωπήσεως.
ΚΥΡΙΑΚΗ 25 ΜΑΡΤΙΟΥ 2018 – Ε΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ

Ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

(Λκ. α΄ 24-38) (Εβρ. β΄ 11-18)

Το αυθεντικό πρότυπο ζωής

«Ιδού η δούλη Κυρίου, γένοιτό μοι κατά το ρήμα σου»

Μητέρα όλων μας καταξιώθηκε να είναι η Παναγία και γι’ αυτό την τιμούμε ιδιαίτερα και με μεγάλη κατάνυξη συμμετέχουμε στις ακολουθίες που είναι αφιερωμένες στο πρόσωπό της. Μετά από τον Κύριο, το πρόσωπό της κατέχει κεντρική θέση στο λειτουργικό και εορτολογικό κύκλο. Η Εκκλησία δεν είδε την Παναγία ως μία αγνή Παρθένο, αλλά ως την αγία κόρη και μητέρα του Θεού. Την είδε ακόμα ως νέα Εύα, τη γενέτειρα δηλαδή μάνα μιας νέας ανθρωπότητας. Ταυτόχρονα η Παναγία μας είναι και ζωντανή εικόνα της Εκκλησίας, όπου πραγματώνεται η μεγάλη συνάντηση του ανθρώπου με τον Θεό. Αυτό έγινε κατορθωτό με την ενανθρώπηση του Κυρίου και τη συμβολή της Παναγίας μας στο μεγάλο αυτό κοσμοσωτήριο γεγονός.

Χαρμόσυνο γεγονός
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ «ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ»

Ἡ Ἐκκλησία γιορτάζει τόν Εὐαγγελισμό τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, τόν Εὐαγγελισμό τοῦ ἀνθρωπίνου γένους καί ἡ πατρίδα μας γιορτάζει τήν διπλή γιορτή, τόν Εὐαγγελισμό τῆς Θεοτόκου καί τοῦ Γένους μας.
Σήμερα ἐπαληθεύεται τό πρωτοευαγγέλιο, ἡ πρώτη καλή ἀγγελία τοῦ Θεοῦ πρός τούς πρωτοπλάστους ὅτι ὁ ἀπόγονος μιᾶς γυναίκας θά ἀποκαταστήσει τίς σχέσεις τοῦ ἀνθρώπου μέ τόν Θεό.
Ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

Ὁ Εὐαγγελισμός τῆς Θεοτόκου εἶναι ἡ ἀρχή ὅλων τῶν Δεσποτικῶν ἑορτῶν. Στό ἀπολυτίκιο τῆς ἑορτῆς ψάλλουμε: «σήμερον τῆς σωτηρίας ἡμῶν τό κεφάλαιον καί τοῦ ἀπ’ αἰῶνος μυστηρίου ἡ φανέρωσις...». Τό περιεχόμενο τῆς ἑορτῆς ἀναφέρεται στό γεγονός κατά τό ὁποῖο ὁ Ἀρχάγγελος Γαβριήλ ἐπισκέφθηκε μέ ἐντολή τοῦ Θεοῦ τήν Παναγία καί τήν πληροφόρησε ὅτι ἔφθασε ὁ καιρός τῆς σαρκώσεως τοῦ Λόγου τοῦ Θεοῦ, καί ὅτι αὐτή θά γίνει ἡ μητέρα Του (Λουκᾶ α’, 26-56). Ὁ ἀρχάγγελος Γαβριήλ ἀπεκάλεσε τήν Παναγία «κεχαριτωμένη». Τῆς εἶπε: «Χαῖρε, κεχαριτωμένη, ὁ Κύριος μετά σοῦ, εὐλογημένη σύ ἐν γυναιξίν» (Λουκᾶ α’, 28-29). Ἡ Παναγία ἀποκαλεῖται «κεχαριτωμένη» καί χαρακτηρίζεται «εὐλογημένη», ἀφοῦ ὁ Θεός εἶναι μαζί της.
ΚΥΡΙΑΚΗ Ε’ ΝΗΣΤΕΙΩΝ (ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ)
Απόστολος: Εβρ. β΄ 11-18
Ευαγγέλιο: Λουκ. α΄ 24-38
25 Μαρτίου 2018
«Ιδού η δούλη Κυρίου΄ γένοιτό μοι κατά το ρήμα σου» (Λουκ.1,38)
Η μεγάλη εορτή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου είναι για την Εκκλησία μας κορυφαίος εορτολογικός σταθμός του ενιαυτού, διότι αποτελεί την απαρχή όλων των εορτών του εκκλησιαστικού έτους. Το ίδιο αποτελεί και απαρχή όλων των σωτηριωδών γεγονότων, τα οποία έγιναν για την απολύτρωση του ανθρωπίνου γένους. Κατά την αγία αυτή ημέρα εορτάζουμε λαμπρώς την ενανθρώπηση του Υιού και Λόγου του Θεού στην πάναγνη σάρκα της Αγίας Παρθένου, ώστε δι’ Αυτού να πραγματοποιηθεί το προαιώνιο σχέδιο του Θεού για τη σωτηρία του ανθρωπίνου γένους.

Σάββατο 17 Μαρτίου 2018

Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΔΑΙΜΟΝΙΣΜΕΝΟΥ
ΜΑΡΤΙΟΣ 15, 2018
Εὐαγγελικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 18 Μαρτίου 2018, Δ΄ Νηστειῶν – Ἁγ. Ἰωάννου τῆς Κλίμακος (Μάρκ. θ΄ 17-31)

1. ΕΜΕΙΣ ΝΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΘΟΥΜΕ

Μόλις ὁ Κύριος κατέβηκε ἀπό τό ὄρος Θαβώρ, ἀπό τό φῶς τῆς Μεταμορφώσεως κάτω στόν κόσμο ἕ­νας πατέρας ἔτρεξε κο­ν­τά του νά τοῦ πεῖ τό δρά­μα του: Δι­δάσκαλε, σοῦ ἔφερε τό γιό μου, πού τό κυρίευσε δαι­μο­νι­κό πνεῦμα καί τοῦ πῆ­ρε τή φωνή. Ὑπο­φέρει πολύ! Ὅ­ταν τόν πιάσει, τόν ρίχνει στή γῆ, τόν κάνει ν’ ἀ­φρί­ζει, νά τρίζει τά δό­ν­τια του καί τόν ἀφήνει ξερό καί ἀ­ναί­­σθητο. Πολλές φορές τόν ἔριξε στή φωτιά καί στό νε­ρό γιά νά τόν ἐξοντώσει. Παρακάλεσα τούς μα­­θη­τές σου νά τόν ἐλευθε­ρώ­σουν, ἀλλά δέν μπό­ρε­σαν.

Τότε ὁ Κύριος γεμᾶτος παράπονο ἀναφωνεῖ:
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
Η ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΕΛΠΙΔΑ
ΜΑΡΤΙΟΣ 15, 2018
Ἀποστολικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 18 Μαρτίου 2018, Δ΄ Νηστειῶν, Ἁγ. Ἰω. Κλίμακος (Ἑβρ. ς΄ 13-20)

«Ἰσχυρὰν παράκλησιν ἔχωμεν οἱ καταφυγόν­τες κρατῆσαι τῆς προκειμένης ἐλπίδος»

Στὸ σημερινὸ ἀποστολικὸ ἀνάγνωσμα ὁ ἀπόστο­λος Παῦλος, γιὰ νὰ στηρίξει τοὺς πιστοὺς στὴν ἐλπίδα πρὸς τὸν Θεό, ὑπενθυμίζει τὴν ἱστορία τοῦ πατριάρχη Ἀβραάμ, τοῦ πατέρα τῶν πιστῶν. Ὁ Θεὸς κάλεσε τὸν Ἀβραὰμ νὰ ἐγκαταλείψει πατρίδα καὶ συγγενεῖς καὶ νὰ κάνει τέλεια ὑπακοὴ σὲ ὅ,τι θὰ τοῦ ἔλεγε Ἐκεῖνος. Τοῦ ὑποσχέθηκε δὲ μὲ ὅρκο ὅτι θὰ τὸν εἶχε κάτω ἀπὸ τὴν ἰδιαίτερη προστασία Του καὶ θὰ τὸν γέμιζε μὲ τὶς εὐλογίες Του. Ὁ δίκαιος Ἀβραάμ, πράγματι, ἀνταποκρίθηκε στὴ θεία κλήση καὶ ἔζησε ζωὴ πίστεως καὶ ἐλπίδος στὸν Θεό. Τὴν ἐλπίδα τοῦ Ἀβραὰμ ὀφείλουμε νὰ κρατοῦμε καὶ ἐμεῖς, οἱ πιστοὶ ὅλων τῶν αἰώνων. Ποιὸ ὅμως εἶναι τὸ περιεχόμενο τῆς χριστιανικῆς ἐλπίδας καὶ πῶς θὰ δυναμώνει μέσα μας ἡ ἐλπίδα αὐτή;

1. Ἡ ἐλπίδα τῆς αἰωνιότητος
ΚΥΡΙΑΚΗ Δ΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ

(Μρ. 9, 17-31)

Πο­νη­ρὸ δαι­μό­νι­ο «ἄ­λα­λον καὶ κω­φὸν» εἶ­χε εἰ­σέλ­θει στὸν νε­α­νί­α καὶ τὸν βα­σά­νι­ζε. Ὁ πα­τέ­ρας τοῦ παι­διοῦ τὸ ἔ­φε­ρε πρὸς θε­ρα­πεί­α, ὅ­μως οἱ ἐν­νέ­α μα­θη­τὲς τοῦ Χρι­στοῦ ἀ­πέ­τυ­χαν νὰ ἐκ­δι­ώ­ξουν τὸ δαι­μό­νι­ο. Ὁ Χρι­στός, κα­τερ­χό­με­νος ἀ­πὸ τὸ ὄ­ρος Θα­βὼρ μὲ τοὺς ἄλ­λους τρεῖς μα­θη­τές, πλη­ρο­φο­ρεῖ­ται τὸ πε­ρι­στα­τι­κὸ καὶ ζη­τᾶ νὰ τοῦ φέ­ρουν τὸν νε­α­νί­α. Ἀ­φοῦ ἐ­πε­τί­μη­σε τὴν ἀπιστία τῶν ἀνθρώπων: «ὦ γενεὰ ἄπιστος», φώναξε, ἡ ὁποία ἀπιστία ἐμπόδιζε τὴ θεραπεία τοῦ δαιμονισμένου παιδιοῦ, στράφηκε στὸν ταλαίπωρο πατέρα τοῦ παι­διοῦ καὶ τοῦ ἐπεσήμανε τὴν ἀ­νάγ­κη ἰ­σχυ­ρῆς πί­στης: «ὁ δὲ Ἰ­η­σοῦς εἶ­πεν αὐ­τῷ τὸ εἰ δύ­να­σαι πι­στεῦ­σαι, πάν­τα δυ­να­τὰ τῷ πι­στεύ­ον­τι». Τό­τε ὁ πα­τέ­ρας φώ­να­ξε δυ­να­τά, ὁμολογῶντας τὴν πίστη του, ἀλλὰ καὶ τὴν ἀδυναμία του πρὸς τὴν τελειότητα: «πι­στεύ­ω, κύ­ρι­ε», τοῦ λέ­ει, βο­ή­θη­σέ με ὅ­μως νὰ πι­στεύ­σω βα­θύ­τε­ρα καὶ τε­λει­ό­τε­ρα. Τε­λι­κὰ ὁ φι­λάν­θρω­πος Χρι­στὸς λυ­τρώ­νει τὸν νε­α­νί­α ἀ­πὸ τὴν ἐ­ξου­σί­α τοῦ δαι­μο­νί­ου.
ΚΥΡΙΑΚΗ 18 ΜΑΡΤΙΟΥ 2018 – Δ΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ

ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΗΣ ΚΛΙΜΑΚΑΣ

(Μαρκ. θ΄ 17-31) (Εβρ. στ΄ 13-20)

Ασκητής του Θεοβάδιστου Όρους

«Έρωτι και πυρί θείας αγάπης πυρπολούμενος»

Αληθινό πρότυπο ζωής, ανόθευτης και αυθεντικής πίστης είναι ο άγιος Ιωάννης της Κλίμακας, τη μνήμη του οποίου όρισε να τιμά η Εκκλησία μας τη Δ΄ Κυριακή των Νηστειών. Το μεγάλο αυτό πνευματικό ανάστημα, δεν ήταν τίποτε άλλο παρά ένας ταπεινός ασκητής της ερήμου. Έπλεε όμως μέσα στο πέλαγος της θείας Χάριτος, η οποία το ζωογονούσε πνευματικά. Ήταν ο κατ’ εξοχήν ασκητής του θεοβάδιστου όρους Σινά και εκφραστής της θείας εμπειρίας που αφήνει τον άνθρωπο να σκαρφαλώνει ως ύπαρξη στις κορυφογραμμές ουράνιων ενατενίσεων.

Το υψηλό ανάστημα
ΚΥΡΙΑΚΗ Δ΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ – 18 ΜΑΡΤΙΟΥ 2018

– Ἰωάννου τῆς Κλίμακος –

Μρκ. θ, 17-31

Ταυτόχρονα μὲ τὴν Μεταμόρφωση τοῦ Κυρίου στὸ ὅρος Θαβώρ, ἐκεῖ ὅπου ὁ Ἰησοῦς ἔχει πάρει τρεῖς ἀπὸ τοὺς μαθητές Του καὶ μεταμορφώνεται «ἔμπροσθεν αὐτῶν», στὴν Κοιλάδα τοῦ ὅρους ἕνας πατέρας ἀπελπισμένος ζητᾶ ἀπὸ τοὺς μαθητὲς τοῦ Κυρίου νὰ θεραπεύσουν τὸ δαιμονισμένο παιδί του. Ὅμως παρὰ τὶς προσπάθειες τῶν μαθητῶν στὸ τέλος «οὐκ ἴσχυσαν». Τὴν ἴδια στιγμή, λοιπόν, ποὺ ὁ Κύριος μεταμορφώνεται «ἔμπροσθεν τῶν μαθητῶν Του» καὶ ζοῦν τὸ θαῦμα, οἱ ὑπόλοιποι μαθητές Του στὴν κοιλάδα τοῦ ὅρους Θαβὼρ ἐν τῇ ἀπουσίᾳ τοῦ Κυρίου τους ἀδυνατοῦν νὰ προσφέρουν τὴν θεραπεία. Ἑπομένως τὸ θαῦμα στὴ ζωὴ τῶν ἀνθρώπων εἶναι ἄμεσα συνδεδεμένο μὲ τὸ πρόσωπο καὶ τὴν παρουσία τοῦ Κυρίου. Εἶναι δηλαδὴ σημεῖο καὶ ἀπόδειξη τῆς παρουσίας τοῦ Θεοῦ στὴ ζωή μας καὶ διενεργεῖται εἴτε πρὸς χάριν τῶν ἀνθρώπων διαμέσου τῶν μαθητῶν τοῦ Κυρίου εἴτε οἱ ἴδιοι οἱ ἄνθρωποι ἁπλὰ γίνονται δέκτες τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ.
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ «ΑΣΚΗΤΙΚΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ»

Τήν σημερινή Κυριακή, ἡ Ἐκκλησία μας ἔρχεται νά ἀναδείξει μία μορφή ὑπεροχική στή χορεία τῶν Ἁγίων της, τόν ὅσιο Ἰωάννη, ἡγούμενο τῆς Μονῆς Σινᾶ καί συγγραφέα τοῦ ἀσκητικοῦ βιβλίου πού εἶναι γνωστό ὑπό τόν τίτλο «Κλίμαξ», ἐπειδή ἐπιθυμεῖ νά ὑπογραμμίσει τό γεγονός τῆς ἄσκησης ὡς ἀπαραίτητου στοιχείου τῆς πνευματικῆς ζωῆς. Μᾶς τονώνει ἔτσι στήν ἀγωνιστική πορεία μας πρός τό Πάσχα, καθώς ὅσο προχωρᾶ ἡ Μεγάλη Τεσσαρακοστή, ἀνθρώπινο εἶναι κάποιοι νά λιποψυχοῦν καί νά χρειάζονται ἐνίσχυση.
Κυριακή 18 Μαρτίου 2018 ( Δ΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ ) (Μάρκ. θ’ 17-31)

Ὁ Κύριος, ἀφοῦ ἀκτινοβόλησε κατά τήν ἔνδοξη Μεταμόρφωσή του τό ἀπαστράπτον θεῖο φῶς του, κατεβαίνει ἀπό τήν κορυφή τοῦ Θαβώρ στόν κόσμο. Ἐκεῖ συναντᾶ τό σκοτάδι σέ ὅλη του τή φρίκη. Συναντᾶ ἕνα βασανισμένο πατέρα πού Τόν παρακαλεῖ:
18 Μαρτίου 2018.
Εἰς τήν Κυριακήν τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Σιναῒτου, συγγραφέως τῆς Κλίμακος. (Δ΄ Κυριακή τῶν Νηστειῶν).
Μάρκ. 9, 17 - 31
«Τοῦτο τό γένος ἐν οὐδενί δύναται ἐξελθεῖν εἰ μή ἐν προσευχῇ καί νηστείᾳ» (Μάρκ. 9, 29).
Μία κορυφαία μορφή τῆς πίστεώς μας παρουσιάζεται σήμερα ἐνώπιόν μας ἀπό τήν Ἁγία μας Ἐκκλησία. Ὁ ὅσιος πατέρας μας Ἰωάννης ὁ Σιναῒτης, συγγραφέας ἑνός θαυμασίου συγγράμματος πού ὀνομάζεται «Κλίμαξ». Ἡ Ἐκκλησία μας μᾶς παρουσιάζει αὐτόν τό μεγάλο Ἅγιό της σέ συνδυασμό μέ τό λόγο τοῦ Κυρίου πού ἀκούσαμε στήν Εὐαγγελική περικοπή: «τοῦτο τό γένος ἐν οὐδενί δύναται ἐξελθεῖν εἰ μή ἐν προσευχῇ καί νηστείᾳ».
ΚΥΡΙΑΚΗ Δ΄ΝΗΣΤΕΙΩΝ
Απόστολος: Εβρ. στ΄13-20
Ευαγγέλιο: Μάρκ. θ΄17-31
18 Μαρτίου 2018
«Οι μαθηταί αυτού επηρώτων αυτόν κατ’ιδίαν ότι ημείς ούκ ηδυνήθημεν εκβαλείν αυτό». (Μαρκ. θ΄28)
Η εικόνα που μας παρουσιάζει το σημερινό ευαγγέλιο, όσο τραγική κι αν είναι, δεν παύει από του να απεικονίζει μια καθημερινή, αλλά την ίδια στιγμή μια διαχρονική πραγματικότητα. Μια πραγματικότητα μέσα από την οποία, από τη μια επιβεβαιώνεται η φύση, η δύναμη και η έκταση του κακού και από την άλλη διαπιστώνεται η αδυναμία του ανθρώπου να το αντιμετωπίσει ή και το χειρότερο, να το προσπερνά αδιάφορα. Τα πιο πάνω επιβεβαιώνονται τόσο μέσα από την ομολογία του πατέρα ότι «είπα στους μαθητές σου να διώξουν αυτό το πνεύμα, αλλά δεν μπόρεσαν », όσο και μέσα από τη δική του απάντηση στη σχετική ερώτηση του Χριστού ότι το πρόβλημα παρουσιάστηκε «Από τότε που ήταν μικρό παιδί». Επιβεβαιώνεται ακόμα και μέσα από το ερώτημα των Μαθητών προς τον Χριστό: «Γιατί εμείς δεν μπορέσαμε να βγάλουμε αυτό το δαιμονικό πνεύμα;».

Κυριακή 11 Μαρτίου 2018

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
Ο ΘΡΟΝΟΣ ΤΗΣ ΧΑΡΙΤΟΣ
ΜΑΡΤΙΟΣ 7, 2018
Ἀποστολικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 11 Μαρτίου 2018, Γ΄ Νηστειῶν – Σταυροπροσκυνήσεως (Ἑβρ. δ΄ 14 – ε΄ 6)

«Προσερχώμεθα μετὰ παρρησίας τῷ θρόνῳ τῆς χάριτος»

Φθάσαμε μὲ τὴ βοήθεια τοῦ Θεοῦ στὸ μέσον τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς. Σήμερα, τρίτη Κυριακὴ τῶν Νηστειῶν, ἡ Ἐκκλησία προβάλλει ἐνώπιόν μας τὸν Τίμιο Σταυρό, γιὰ νὰ τὸν προσ­κυνήσουμε καὶ νὰ συνεχίσουμε ἀνανεωμένοι τὸν ἀγώνα μας μέχρι τέλους. Στὸ ἀποστολικὸ Ἀνάγνωσμα ἀκούσαμε ὅτι ὁ Μέγας Ἀρχιερεύς μας Κύριος Ἰησοῦς Χριστὸς ἔχει περάσει τοὺς οὐρανούς, ἔχει καθίσει στὸν θεϊκό Του θρόνο, καὶ γι᾿ αὐτὸ μποροῦμε νὰ καταφεύγουμε μὲ θάρρος στὸν θρόνο Του, θρόνο τῆς Χάριτος.

Ἂς δοῦμε λοιπὸν σήμερα ποιὸς εἶναι αὐτὸς ὁ θρόνος τῆς Χάριτος καὶ τί σημασία ἔχει αὐτὸ γιὰ τὴ ζωή μας.

1. Ἡ δόξα τοῦ Ἀρχιερέως μας

Σάββατο 10 Μαρτίου 2018

11 Μαρτίου 2018.
Εἰς τήν Κυριακήν τῆς Σταυροπροσκυνήσεως (Γ΄ Κυριακή τῶν Νηστειῶν).
Μάρκου 8, 34 – 9, 1.
Ἡμέρα πανεπίσημη σήμερα ἄγει ἡ Ἐκκλησία μας. Ἡμέρα πού ὑψώνεται μπροστά στά ἑκατομμύρια τῶν ὀρθοδόξων τό σύμβολο τῆς πίστεως, ὁ Τίμιος Σταυρός. Δέν θά ὑπερβάλαμε ἄν λέγαμε ὅτι ὁ Τίμιος καί Ζωηφόρος Σταυρός τοῦ Κυρίου μας εἶναι τό πλέον ἀναγνωρίσιμο σύμβολο παγκοσμίως. Κανένα ἄλλο κοσμικό ἤ θρησκευτικό σύμβολο δέν τό καταλαβαίνει ὁλόκληρη ἡ ἀνθρωπότητα τόσο εὔκολα ὅσο τόν Τίμιο Σταυρό. Ἀκόμη καί οἱ ἀλλοεθνεῖς καί οἱ ἀλλόθρησκοι ἀναγνωρίζουν τό Σταυρό, ἀκόμη καί ἄν δέν τόν ἀποδέχονται, ἀκόμη καί αὐτοί πού ἀπορρίπτουν τό Εὐαγγέλιο.
Τί εἶναι ὁ Σταυρός γιά τούς ὀρθοδόξους; Δέν θά μᾶς ἔφταναν πολλές ὧρες καί ἡμέρες, γιά νά ἀναπτύξουμε καί νά ἐξαντλήσουμε τό θέμα. Ἄς δοῦμε, ὅμως, τρία πράγματα πού εἶναι γιά μᾶς ὁ Τίμιος Σταυρός. Πρῶτον, ὁ Σταυρός εἶναι γιά τόν ὀρθόδοξο πιστό τρόπος ζωῆς. Δεύτερον, εἶναι σύμβολο νίκης καί ὅπλο κατά τῶν δυνάμεων τοῦ κακοῦ.
Κυριακή τῆς Σταυροπροσκυνήσεως

Πρωτοπρεσβύτερος Σέργιος Μαρνέλλος

Τὸν Σταυρόν σου προσκυνοῦμεν, Δέσποτα, καὶ τὴν ἁγίαν σου Ἀνάστασιν δοξάζομεν.
Ὅπως τίποτε δέν εἶναι τυχαῖο ἤ χωρίς αἰτία στήν Ἐκκλησία, ἔτσι καί ἡ ἑορτή τῆς προσκύνησης τοῦ Σταυροῦ τοῦ Χριστοῦ δέν προβάλλεται χωρίς λόγο. Ἡ Τρίτη Κυριακή τῶν νηστειῶν, δηλαδή ἡ Κυριακή τῆς Σταυροπροσκυνήσεως, βρίσκεται στό μέσον ἀκριβῶς τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς. Ἔχουμε ἤδη βαδίσει τό ἥμισυ τῆς νηστείας, τό ἥμισυ τῶν πολλῶν καί μακροσκελῶν ἀκολουθιῶν καί ἀρχίζει σιγά-σιγά νά ξεπροβάλλει καί νά ἀνατέλλει ἡ Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου. Ὁ π. Ἀλέξανδρος Σμέμαν θά πεῖ πολύ ὄμορφα ὅτι «βρισκόμαστε στή μέση τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς. Ἀπό τή μιά πλευρά ἡ φυσική καί πνευματική προσπάθεια, ἄν εἶναι συστηματική καί συνεχής, ἀρχίζει νά μᾶς γίνεται αἰσθητή, τό φόρτωμα νά γίνεται πιό βαρύ, ἡ κόπωση πιό φανερή. Ἔχουμε ἀνάγκη ἀπό βοήθεια καί ἐνθάρρυνση. Ἀπό τήν ἄλλη πλευρά, ἀφοῦ ἀντέξουμε αὐτή τήν κόπωση καί ἔχουμε ἀναρριχηθεῖ στό βουνό μέχρι αὐτό τό σημεῖο, ἀρχίζουμε νά βλέπουμε τό τέλος τῆς πορείας μας καί ἡ
ἀκτινοβολία τοῦ Πάσχα γίνεται πιό ἔντονη»1.
Κυριακή 11 Μαρτίου 2018 ( ΣΤΑΥΡΟΠΡΟΣΚΥΝΗΣΕΩΣ ) (Μαρκ. η’ 34 – θ’ 1)

Κυριακή τῆς Σταυροπροσκυνήσεως σήμερα καί ἡ Ἐκκλησία μας προβάλλει στό κέντρο τῶν ἱερῶν Ναῶν μας τόν τίμιο Σταυρό˙ γιά νά μᾶς δώσει χάρη καί δύναμη στόν ἐντατικότερο πνευματικό ἀγώνα πού ὀφείλουμε νά διεξάγουμε κατά τήν περίοδο τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς∙ ἀλλά καί γιά νά μᾶς βοηθήσει νά μάθουμε καλά ὅτι ὁ δρόμος τῆς Ἀναστάσεως διέρχεται ἀπαραίτητα ἀπό τό Γολγοθᾶ, ἀπό τή ζωή τῶν θλίψεων καί τῆς θυσίας. Σχετικό εἶναι καί τό Εὐαγγελικό μας ἀνάγνωσμα.
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ «Η ΑΠΑΡΝΗΣΗ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ ΜΑΣ»

Στή σημερινή Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως, καθώς ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία ὑψώνει στό μέσο τοῦ ναοῦ τόν Τίμιο Σταυρό πρός προσκύνηση, γιά νά ἀντλήσουμε δύναμη καί θάρρος, καί νά συνεχίσουμε νά διαπλέουμε τό μέγα πέλαγος τῆς νηστείας, καταμεσῆς τοῦ ὁποίου βρισκόμαστε. Καθώς, λοιπόν ὑψώνει τό Ἱερό Σύμβολο τοῦ Βασιλέως τοῦ Μεγάλου, τοῦ Κυρίου τῆς Δόξης, τοῦ Ἐσφαγμένου Ἀρνίου, συνάμα προβάλλει τή σημερινή εὐαγγελική περικοπή, ὡς τήν πιό ἐκφραστική στή διατύπωση τῶν ὅρων ὑπό τούς ὁποίους ἐμεῖς οἱ χριστιανοί ἀκολουθοῦμε τόν δικό μας ἡγέτη, τόν Νυμφίο τῆς ψυχῆς μας.
ΚΥΡΙΑΚΗ Γ' ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ ( της Σταυροπροσκύνησης)
Απόστολος: (Εβρ. δ' 14 – Ε΄ 6)
Ευαγγέλιο: (Μάρκ. η' 34 - Θ' 1)
11 Μαρτίου 2018
«Αράτω τον σταυρόν αυτού και ακολουθείτω μοι»
Η αγία μας Εκκλησία, αγαπητοί μου αδελφοί, στο μέσον της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, υψώνει τον Τίμιο και Ζωοποιό Σταυρό και μας προσκαλεί να Τον προσκυνήσουμε με πίστη για να ενισχύσει τον αγώνα μας, να ανανεώσει τον ενθουσιασμό μας και να προσθέσει ευλογία και χάρη στη ζωή μας, ώστε να συνεχίσουμε ακόμα πιο έντονα, την πνευματική μας αναβάθμιση. «Ελάτε», μας λέει, «να εμπνευσθείτε από εμένα». Δεν μας εξαναγκάζει, δεν μας παραπλανά, δεν επιχειρεί να μας παρασύρει δημαγωγικά. Σέβεται την ελευθερία μας και απευθύνεται στην ψύχραιμη κρίση και επιλογή μας. Μας προσκαλεί να σκεφτούμε μόνοι μας και να αποφασίσουμε ώριμα, υπεύθυνα και σοβαρά. Μας προσκαλεί να ακολουθήσουμε τα πανίερα ίχνη Του και να βαδίσουμε μαζί Του το στενό μονοπάτι, που οδηγεί στα ύψη της Θείας δόξης. Η πρόσκληση αυτή απευθύνεται προς τον καθένα μας και είναι ανοικτή για όλους. Γι' αυτό και είναι ενδιαφέρον, αλλά και απαραίτητο να σκεφτούμε ορισμένες αλήθειες, που μας βοηθούν να εννοήσουμε κάπως, ποιος είναι ο Σταυρός αυτός που καλούμαστε να σηκώσουμε και πώς πρέπει να Τον σηκώσουμε.
ΚΥΡΙΑΚΗ Γ΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ (τῆς Σταυροπροσκυνήσεως) – 11 ΜΑΡΤΙΟΥ 2018

(Μρκ. η΄34 – θ΄1)

Ἀδελφοί, στὴ μέση της Μεγάλης Σαρακοστῆς ἡ Ἐκκλησία προβάλλει τὴ γιορτὴ τῆς Σταυροπροσκύνησης. Ἀκολουθεῖ ἐορτολογικὰ ἡ Ἐκκλησία τὴν πρακτική τοῦ Χριστοῦ, ποὺ ἐνόψει τῆς δίωξής του, τῆς καταδίκης του καὶ τοῦ σταυρικοῦ θανάτου του, ἀπευθύνει πρὸς τοὺς μαθητές του καὶ τὸ λαὸ ποὺ τὸν ἀκολουθοῦσε λόγο σκληρό, ἀλλὰ ἀληθινό. Εἶναι αὐτὸς ποὺ ἀκούσαμε στὸ σημερινὸ Εὐαγγέλιο:

Σάββατο 3 Μαρτίου 2018

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
Ο ΑΝΑΛΛΟΙΩΤΟΣ
ΜΑΡΤΙΟΣ 1, 2018
Ἀποστολικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 4 Μαρτίου 2018, Β΄ Νηστειῶν, Ἁγ. Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ (Ἑβρ. α΄ 10 – β΄ 3)

«Πάντες ὡς ἱμάτιον παλαιωθήσονται… σὺ δὲ ὁ αὐτὸς εἶ, καὶ τὰ ἔτη σου οὐκ ἐκλείψουσι»

Σήμερα, Β´ Κυριακὴ τῶν Νηστειῶν, τιμοῦμε τὴ μνήμη τοῦ ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ, ὁ ὁποῖος κατατρόπωσε τὸν αἱρετικὸ Βαρλαὰμ καὶ τοὺς ὁμόφρονές του καὶ στερέωσε τὴν Ὀρθοδοξία τὸν 14ο αἰώνα… Στὴν ἀποστολικὴ περικοπὴ ἀκούσαμε μεταξὺ τῶν ἄλλων ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸν 101ο Ψαλμό, ὅπου ὁ ἱερὸς Ψαλμωδὸς παρουσιάζει τὸν Θεὸ Πατέρα νὰ ἀπευθύνεται στὸν Μεσσία, δηλαδὴ στὸν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό, καὶ νὰ Τοῦ λέει: Ὅλος ὁ κόσμος σὰν ἔνδυμα θὰ παλιώσει· καὶ σὰν ἐξωτερικὸ φόρεμα θὰ τὸν περιτυλίξεις καὶ θὰ ἀλλάξει, θὰ γίνει καινούργιος. «Σὺ δὲ ὁ αὐτὸς εἶ»· Ἐσὺ ὅμως, ὁ Θεάνθρωπος Μεσσίας, εἶσαι πάντοτε ὁ ἴδιος, καὶ τὰ ἔτη Σου θὰ εἶναι ἀτελείωτα.
ΚΥΡΙΑΚΗ 4 ΜΑΡΤΙΟΥ 2018 – Β΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ

ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ ΠΑΛΑΜΑ

(Μαρκ. β΄ 1-12) (Εβρ. α΄ 10-14, β’ 1-3)

Ευχαριστιακές ανατάσεις

«Τέκνον αφέωνταί σοι αι αμαρτίαι σου»

Μηνύματα ουράνιας ακτινοβολίας αντλήσαμε την περασμένη Κυριακή που ήταν αφιερωμένη στο θρίαμβο της Ορθοδοξίας. Σε συνέχεια των ψυχωφελών αυτών μηνυμάτων, η δεύτερη Κυριακή των νηστειών έρχεται με τις ξεχωριστές αλλά και βαθυστόχαστές της ενατενίσεις να μας παράσχει θεία εφόδια προκειμένου να συνεχίσουμε τον αγώνα μας που οδηγεί στη συνάντηση με τον Αναστημένο Χριστό. Μάλιστα για να μάς ενισχύσει και ενδυναμώσει στην πορεία μας, η Μητέρα μας Εκκλησία προβάλλει τη μεγάλη μορφή του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, ο οποίος όρθωσε το πνευματικό ανάστημά του απέναντι σε όλους εκείνους που επιχειρούσαν να διασαλεύσουν την αλήθεια της πίστεως και να διαβρώσουν το οικοδόμημα της Εκκλησίας του Χριστού.

Μεγάλο πνευματικό ανάστημα
ΚΥΡΙΑΚΗ Β΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ (Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ) – 4 ΜΑΡΤΙΟΥ 2018

(Μαρκ. β΄ 1-12)

Ἡ φράση τοῦ Ἰησοῦ «ἀφέωνταί σοι αἱ ἁμαρτίαι σου» ἀπευθύνεται στὸν παράλυτο, ποὺ τοῦ φέρνουν μπροστά του σὲ κάποιο σπίτι στὴν Καπερναούμ, ὅπως μᾶς διηγεῖται τὸ σημερινὸ Εὐαγγέλιο. Κάνει ἐντύπωση τὸ γεγονὸς ὅτι τὰ λόγια αὐτὰ ἀπευθύνονται σὲ ἕναν ἄνθρωπο σωματικὰ ἀσθενῆ. Ἡ ἀναφορὰ αὐτὴ τοῦ Ἰησοῦ στὶς ἁμαρτίες φανερώνει τὸ δεσμὸ ποὺ ὑπάρχει μεταξὺ ἁμαρτίας καὶ ἀρρώστιας.
Μήνας Μάρτιος 4 Μαρτίου 2018.
Εἰς τήν Κυριακήν τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ. (Β΄ Κυριακή τῶν Νηστειῶν).
Μάρκ. 2, 1 - 12
« ...ἰδών δέ ὁ Ἰησοῦς τήν πίστιν αὐτῶν λέγει τῷ παραλυτικῷ· τέκνον, ἀφέωνταί σοι αἱ ἁμαρτίαι σου»  (Μάρκ. 2, 5).
Εἶναι συγκλονιστικό τό περιστατικό πού ἀκούσαμε σήμερα στήν εὐαγγελική περικοπή. Τό συγκλονιστικό σ’ ὅλο τοῦτο τό περιστατικό εἶναι ἡ διάθεση μέ τήν ὁποία πλησίασαν οἱ συνοδοί τοῦ παραλυτικοῦ ἀλλά καί αὐτός ὁ ἴδιος τό Χριστό.
Τά ἐμπόδια ἦταν τεράστια. Ὁ κόσμος ἦταν πολύς. Σύμφωνα μέ τήν κοινή λογική, ἦταν ἀδύνατον νά πλησιάσει κάποιος τόν Κύριο. Αὐτό ὅμως πού εἶναι ἀδύνατο γιά τή λογική εἶναι δυνατό γιά τήν πίστη. Ἡ πίστη τῶν ἀνθρώπων αὐτῶν ὑπερπήδησε ὅλα τά ἐμπόδια. Ἡ πίστη σήκωσε ἀκόμη καί τή στέγη. Ἡ πίστη τούς ἔκανε εὑρηματικούς. Μέ πολλούς τρόπους πλησίαζαν οἱ πονεμένοι τό Χριστό. Ἀλλά νά  κατέβει ὁ ἄρρωστος οὐρανοκατέβατος μπροστά Του μᾶλλον ἦταν κάτι ἀνεπανάληπτο.
ΚΥΡΙΑΚΗ Β ́ ΝΗΣΤΕΙΩΝ
ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ ΠΑΛΑΜΑ

Τό Πρόσωπο τοῦ Θεανθρώπου Ἰησοῦ Χριστοῦ ἀποτελεῖ τόν πυρήνα τῶν Κυριακῶν τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, ὅπως καί κάθε Κυριακῆς, ὅπου φανερώνεται ὡς «τό ἀπ’ αἰῶνος ἀπόκρυφον καί ἀγγέλοις ἄγνωστον μυστήριον» καί συνιστᾶ «τό κεφάλαιον τῆς ἡμῶν σωτηρίας», σύμφωνα μέ τήν ἑορτή τοῦ Εὐαγγελισμοῦ.
Γιά νά τονιστεῖ τό ἰδιαίτερο νόημα τῶν Κυριακῶν τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, νά φανερωθεῖ τό Ὀρθόδοξο δόγμα γιά τόν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό καί νά ἐνισχυθεῖ ἡ πίστη τῶν Χριστιανῶν, ἡ Ἐκκλησία σήμερα μᾶς παρουσιάζει τόν ἱερό ἀγώνα τοῦ «ἐν ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Γρηγορίου, ἀρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης, τοῦ Παλαμᾶ».
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ «Ο ΑΛΛΟΣ, Ο ΑΔΕΛΦΟΣ ΜΟΥ»

Στή σημερινή εὐαγγελική περικοπή ὁ Εὑαγγελιστής Μάρκος κάνει λόγο γιά τέσσερις φίλους, οἱ ὁποῖοι ὅταν ἄκουσαν ὅτι ὁ Χριστός βρισκόταν σ’ ἕνα σπίτι στήν πόλη τους, τήν Καπερναούμ, ἀμέσως σκέφτηκαν τόν παραλυτικό φίλο τους. Ἔσπευσαν, λοιπόν, νά τόν φορτωθοῦν μ’ ἕνα κρεβάτι στούς ὤμους τους, γιά νά προσεγγίσουν τόν Διδάσκαλο, πιστεύοντας στό θαῦμα. Φθάνοντας στό σπίτι ὅπου φιλοξενοῦνταν ὁ Χριστός, εἶδαν πλῆθος λαοῦ, τόσο ὥστε δέν μποροῦσε κανείς οὔτε στήν πόρτα νά σταθεῖ, ὄχι νά περάσει.
ΚΥΡΙΑΚΗ Β΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ

(Μρ. 2, 1-12)

Τὸ ση­με­ρι­νὸ Εὐ­αγ­γε­λι­κὸ ἀ­νά­γνω­σμα μᾶς δι­δά­σκει ἀ­φε­νὸς τὴ δύ­να­μη τῆς πί­στης πρὸς τὴ θε­ό­τη­τα τοῦ Χρι­στοῦ καὶ ἀ­φε­τέ­ρου τὴν προ­θυ­μί­α καὶ τὸν ζῆ­λο τῶν κα­τοί­κων τῆς Κα­περ­να­ούμ, ὥ­στε νὰ ἀ­κού­σουν τὸν λό­γο τοῦ Θε­οῦ.

Ἐνῷ ὁ Χριστός, εὑρισκόμενος μέσα σὲ ἕνα σπίτι, δί­δα­σκε τὸ πλῆθος ποὺ εἶχε μαζευτεῖ, προ­σέγ­γι­σαν τὸν χῶ­ρο κά­ποιοι ἄν­θρω­ποι, οἱ ὁ­ποῖ­οι με­τέ­φε­ραν ἕ­να πα­ρά­λυ­το. Ἕ­νε­κα τοῦ πλή­θους, ὅμως, δὲν μποροῦσαν νὰ προσεγγίσουν τὸν Κύριο, γι᾿ αὐτὸ καὶ βρῆ­καν ἕ­να πρω­τό­τυ­πο τρό­πο νὰ τὸν πλη­σι­ά­σουν˙ ἄ­νοι­ξαν τρῦ­πα στὴ στέ­γη τοῦ σπιτιοῦ καὶ ἀ­πὸ ἐ­κεῖ κα­τέ­βα­σαν τὸ κρεβάτι πάνω στὸ ὁποῖο βρισκόταν ὁ πα­ρά­λυ­τος.
ΚΥΡΙΑΚΗ Β΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ
Απόστολος: Εβρ. α' 10 – β΄ 3
Ευαγγέλιον: Μάρκου β' 1 – 12
4 Μαρτίου 2018

«τέκνον ἀφεωνταί σοι αἱ ἁμαρτίαι σου» (Μάρκ. β. 5)

Ουδείς αλάνθαστος, αγαπητοί μου αδελφοί! Δεν υπάρχει άνθρωπος πάνω στη γη, που να μην έχει κάνει λάθη. Πολλά ή λίγα. Σημαντικά, που με δυσκολία μπορούμε να επανορθώσουμε, ή και ασήμαντα. Θεληματικά, που είναι πολύ αργά, όταν αντιλαμβανόμαστε τη σοβαρότητά τους, ή και αθέλητα. Λάθη που επηρεάζουν τη ζωή μας και αφήνουν μόνιμα και ενοχλητικά σημάδια, για να μας υπενθυμίζουν την αστοχία μας. Λάθη αδικαιολόγητα, που επηρεάζουν, ενοχλούν και βλάπτουν τον συνάνθρωπό μας. Πολλά όμως από αυτά τα λάθη, όλα σχεδόν, χαρακτηρίζονται και είναι αμαρτίες, παραβάσεις του θείου νόμου.

Παρασκευή 2 Μαρτίου 2018

''Η χαρμονή των Αγγέλων''

Του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Καστορίας κ. Σεραφείμ

Στην Παναγία τρέχει η σκέψη μας, ιδιαιτέρως κάθε Παρασκευή κατά την περίοδο της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής.

Μέσα σ΄ αυτήν τη θαυμάσια Ακολουθία των Χαιρετισμών, που είναι ένα τμήμα του Ακαθίστου Ύμνου, ανοίγουμε εμείς οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί την καρδιά μας στη Μητέρα του Θεού, αλλά συγχρόνως και δική μας μητέρα.

Καταθέτουμε σ΄ αυτήν, όπως το παιδί στη μάνα, τους προβληματισμούς και τις δυσκολίες, τις αδυναμίες και τις αντιξοότητες αυτής της ζωής, τα λυπηρά και τα ευχάριστα, επαναλαμβάνοντας τους παρακλητικούς λόγους της Παραδόσεώς μας: «Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς».

Ἔτσι μιλούσαν οι Άγιοι με την Παναγία. Είναι σαν να την έπιαναν από το χέρι, όπως έλεγε ο Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης, και την παρακαλούσαν να μεσιτεύσει στον Υιό και Θεό της.

Γνώριζαν οι Άγιοι της Εκκλησίας μας ότι όποιος καταφεύγει στη βοήθεια και στη σκέπη της Παναγίας μας δεν φεύγει ποτέ κατησχυμένος, αλλά γεμάτος από ελπίδα και χαρά.

Γιατί η ταπεινή Κόρη της Ναζαρέτ έγινε η χαρά όλων των ανθρώπων διά μέσου των αιώνων.

Έγινε η χαρά των Αγίων. Έγινε η χαρά των Αγγέλων. Γι΄ αυτό και ο ιερός υμνογράφος, που δεν είναι άλλος από τον Ιωσήφ τον Υμνογράφο, στον Κανόνα της Ακολουθίας των Χαιρετισμών την ονομάζει χαρμονή των Αγγέλων: «Χαίρε των Αγγέλων χαρμονή»1. Χαίρε, δηλαδή, εσύ που είσαι η αγαλλίαση, η χαρά και η ευφροσύνη των αγγελικών ταγμάτων.

«Αγγέλων αγαλλίαμα... και βροτών εγκαλλώπισμα»2 θα την χαρακτηρίσει ο θεοφόρος Ιωάννης ο Δαμασκηνός.

Πρώτον. «Χαίρε των Αγγέλων χαρμονή». Είναι η χαρά των Αγγέλων, διότι απλούστατα είναι η Μητέρα του Θεού. Είναι το πρόσωπο εκείνο, το οποίο δάνεισε τη σάρκα του στον Υιό του Θεού και έγινε το εργαστήριο της σωτηρίας μας.

Είναι η «Αμνάς η τεκούσα τον Αμνό του Θεού... το της σωτηρίας ημών εργαστήριον, αγγελικών υπερτέρα δυνάμεων, δούλη και μήτηρ Θεού»3, καθώς γράφει ο Νείλος της Δαμασκού, και θα συμπληρώσει: «Κηρύσσουμε μάλιστα ότι είναι η αγία Παρθένος στην κυριολεξία και πραγματικά Θεοτόκος · όπως δηλαδή αυτός που γεννήθηκε από αυτήν είναι πραγματικά Θεός, είναι πραγματική Θεοτόκος αυτή, που γέννησε από τα σπλάχνα της με ανθρώπινη σάρκα τον αληθινό Θεό · διότι γνωρίζουμε ότι έχει γεννηθεί Θεός από τα σπλάχνα της, όχι διότι τάχα η θεία φύση του Λόγου προήλθε από αυτήν, αλλά διότι ο ίδιος ο Θεός Λόγος, που γεννήθηκε από τον Πατέρα προαιωνίως και έξω από το χρόνο, και που υπάρχει μαζί με τον Πατέρα και το Πνεύμα, χωρίς αρχή και αιωνίως, κατοίκησε μέσα στα σπλάχνα της τις έσχατες ημέρες για τη σωτηρία μας, και σαρκώθηκε από αυτήν, χωρίς να μεταβληθεί, και γεννήθηκε»4.

Δεύτερον. «Χαίρε των Αγγέλων χαρμονή». Αν οι Άγγελοι χαίρονται και σκιρτούν «επί ενί αμαρτωλῲ μετανοούντι»5, ιδιαιτέρως χαίρεται και αγάλλεται η Κυρία Θεοτόκος και γίνεται για το κάθε παιδί της η οδός προς τα άνω.

Έργο της είναι η πρεσβεία κι η μεσιτεία στο Θρόνο της Θείας Μεγαλωσύνης για τη σωτηρία των παιδιών της. Διακονία της είναι η καθοδήγηση των ψυχών των ανθρώπων στο Σωτήρα Χριστό.

Αυτό βλέπουμε στο γάμο της Κανά. Όταν την πλησιάζουν οι υπηρέτες για να της ανακοινώσουν την απουσία του οίνου από το τραπέζι της χαράς, εκείνη τους παραπέμπει στο Δοτήρα πάντων των αγαθών και τους υποδεικνύει: «ό,τι αν λέγει υμίν, ποιήσατε»6.

Έτσι ο Χριστός, διά των πρεσβειών της Παναχράντου Μητρός Του, σώζει και λυτρώνει τα παιδιά Του από την παρουσία της αμαρτίας και τις δυσχερείς περιστάσεις αυτής της ζωής, αφού «πολλά ισχύει δέησις μητρός προς ευμένειαν Δεσπότου».

Οδηγεί προς τα άνω με την πρεσβεία της.

Οδηγεί προς τα άνω με την καθαρότητα της πολιτείας της.

Οδηγεί προς τα άνω με την πνευματική ακτινοβολία της και το πλήθος των αρετών της.

«Γιατί, ενώ έφερε σάρκα, την άφθαρτη πολιτεία είχε κατακτήσει. Και αφού έζησε με αρετές διάφορες, βίωσε τον ανώτερο άνθρωπο. Γι΄ αυτό και ο Λόγος του Θεού Πατρός την αξίωσε να σαρκωθεί εξ αυτής εκ Πνεύματος Αγίου ... Ο ασώματος (αρχάλλεγος Γαβριήλ) ήλθε προς αυτή που είχε σώμα, αφού αυτή μετήλθε την άφθαρτη πολιτεία, ζώντας με αγνεία και με κάθε αρετή»7.

Καί όπως είλκυσε την πανσθενή χάρη του Θεού, έτσι ελκύει και κάθε Χριστιανό και τον οδηγεί προς την αιώνια Βασιλεία με το ταπεινό και το σιωπηλό του φρονήματος της.

Τρίτον. «Χαίρε των Αγγέλων χαρμονή»· γιατί είναι η Κυρία του ουρανού και της γης. «Η ωραιότητα της παρθενίας της και το υπέρλαμπρον της αγνείας της», αλλά και κυρίως η διακονία της στο υπέρλογο Μυστήριο της κυοφορίας του Υιού και Λόγου του Θεού, την κατέστησαν Παντάνασσα των εγκοσμίων και υπερκοσμίων κτισμάτων.

Στέκεται στα δεξιά του Θρόνου της Θείας Μεγαλωσύνης, καθώς λέγει ο Προφήτης Δαβίδ στον 44ο Ψαλμό «Παρέστη η βασίλισσα εκ δεξιών σου, εν ιματισμῲ διαχρύσῳ περιβεβλημμένη, πεποικιλμένη»8.

Μάλιστα, ερμηνεύοντας τη φράση αυτή, ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς λέγει: ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος «στέκεται όχι μόνο πλησίον του Θεού, αλλά πολύ εύλογα στα δεξιά του· γιατί όπου κάθισε ο Χριστός στον ουρανό, δηλαδή στα δεξιά της Μεγαλωσύνης, εκεί στέκεται και αυτή ... επειδή είναι αληθινά θρόνος αυτού (του Χριστού), και όπου κάθεται ο βασιλιάς, εκεί βρίσκεται και ο θρόνος»9.

Η χαρμονή των Αγγέλων είναι συγχρόνως και χαρμονή των ανθρώπων. Δι΄ αυτής μπορούμε να συνδεθούμε με το Θεό σε μία σχέση οικειώσεως και θεώσεως.

Δι΄ αυτής μπορούμε να πετύχουμε τη σωτηρία μας και την είσοδό μας στην Βασιλεία τῶν ουρανών, αφού ο δρόμος προς την αιωνιότητα περνά οπωσδήποτε από τη Θεοτόκο.

Γι΄ αυτό και συχνά πυκνά θα πρέπει να απευθυνόμαστε με οικειότητα προς αυτήν, με ευλάβεια και ταπείνωση, επαναλαμβάνοντας την ικετήρια ωδή του ιερού υμνογράφου:

«Ισχύς και οχύρωμα ανθρώπων, χαίρε Άχραντε, τόπε αγιάσματος της δόξης· νέκρωσις ᾲδου, νυμφών ολόφωτε· χαίρε των Αγγέλων χαρμονή, χαίρε η βοήθεια των πιστώς δεομένων σου»10.

1 Ωδή ε΄, Κανών Ακαθίστου Ύμνου

2 Αγίου Γρηγορίου Επισκόπου Νεοκαισαρείας, εγκώμιον εις τον Ευαγγελισμόν της παναγίας θεοτόκου και αεί παρθένου της Μαρίας, λόγος β΄, PG 10,1156D

3 Ψαλμ. 44,9

4 Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, Ομιλία ΛΖ΄, Εις την πάνσεπτον Κοίμησιν της πανυπεράγνου Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας, κεφ. 13, ΕΠΕ 10,455

5 Αγίου Ιωάννου του Δαμασκηνού, Εγκώμιον τρίτον εις την πάνσεπτον Κοίμησιν τῆς Θεομήτορος, κεφ. 5, ΕΠΕ 9,330

6 Του ιδίου, Έκδοσις ακριβής της ορθοδόξου πίστεως, Γ΄ (12) 56, ΕΠΕ 1,332

7 Λουκ. 15,7

8 Ιω. 2,5

9 Ωδή ε΄, Κανών Ακαθίστου Ύμνου

10 Θεοτοκάριον, ῼδή ε΄, ἦχος πλ. α’, Παρασκευή ἑσπέρας