ΜΗΝΥΜΑ

ΓΙΑ ΚΗΡΥΓΜΑΤΑ ΤΩΝ ΚΥΡΙΑΚΩΝ, ΕΟΡΤΩΝ ΚΑΙ ΑΓΙΩΝ ΔΕΙΤΕ ΤΙΣ ΕΤΙΚΕΤΕΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑ

Σάββατο 29 Σεπτεμβρίου 2018

Ὁ τέλειος νόμος τῆς ἀγάπης

Εὐαγγελικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 30 Σεπτεμβρίου 2018, Β΄ Λουκᾶ (Λουκ. ς΄ 31-36)

1. Ἡ βάση γιὰ τὴν κοινωνικὴ συμβίωση

Στὴ σημερινὴ εὐαγγελικὴ περικοπὴ ὁ ἱερὸς εὐ­αγγελιστὴς Λουκᾶς μᾶς μεταφέρει τὴν ­ἐξαίρετη διδασκαλία τοῦ Κυρίου, ἡ ὁποία θεωρεῖται τμῆμα τῆς περίφημης ἐπὶ τοῦ Ὄρους ὁμιλίας Του. Μὲ ἄ­­­­ριστη παιδαγωγικὴ μέθοδο ὁ Κύριος μᾶς ­καλεῖ νὰ ἀνέβουμε ἀπὸ τὰ χαμηλότερα στὰ ­ψηλότερα σκαλοπάτια τῆς πνευματικῆς ζωῆς. Καὶ ­ξεκινάει μὲ μία ἐντολὴ ποὺ ἀποτελεῖ τὴ βάση γιὰ τὴν εἰρηνικὴ συμβίωση μὲ τοὺς συνανθρώπους μας. «Κα­θὼς θέλετε ἵνα ποιῶσιν ὑμῖν οἱ ἄνθρωποι, καὶ ὑ­­­μεῖς ποιεῖτε αὐτοῖς ὁ­­­μοίως»· δηλαδή, ὅπως θέλετε νὰ σᾶς συμπεριφέρονται καὶ νὰ σᾶς κάνουν οἱ ἄνθρωποι, ἔτσι ἀκριβῶς νὰ συμπεριφέρεσθε κι ἐσεῖς σ’ αὐτοὺς καὶ νὰ τοὺς κάνετε τὰ ἴδια.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
Δίνε μέ χαρά!

Ἀποστολικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 30 Σεπτεμβρίου 2018 (ΙΗ΄ Κυριακῆς: Β΄ Κορ. θ΄ 6-11)

«Ἱλαρὸν δότην ἀγαπᾷ ὁ Θεὸς»

Ὁ ἀπόστολος Παῦλος φρόντιζε νὰ διενεργεῖ ἐράνους στὶς κατὰ τόπους Ἐκκλησίες ὑπὲρ τῶν πτωχῶν Χριστιανῶν στὴν Ἰουδαία. Γιὰ ἕναν τέτοιον ἔρανο προέτρεψε καὶ τοὺς Κορινθίους στὴ δεύτερη ἐπιστολή του πρὸς αὐτούς. Τὸ σημερινὸ ἀποστολικὸ ἀνάγνωσμα εἶναι ἀπόσπασμα ἀπὸ αὐτὴ τὴν ἑνότητα τῆς ἐπιστολῆς. Ὁ Ἀπόστολος προτρέπει τοὺς Χριστιανοὺς ὄχι ἁπλῶς νὰ προσφέρουν, ἀλλὰ νὰ προσ­φέρουν μὲ χαρά. Διότι, προσθέτει, ὁ Θεὸς ἀγαπᾶ τὸν «ἱλαρὸν δότην», αὐτὸν ποὺ δίνει μὲ προθυμία καὶ χαρούμενο πρόσωπο.

Ἂς δοῦμε γιατί ὁ Θεὸς ἀγαπᾶ τὸν «ἱλαρὸν δότην» καὶ πῶς θὰ κατορθώσουμε νὰ γίνουμε κι ἐμεῖς τέτοιοι.

1. Αὐτὴ εἶναι ἡ ἀληθινὴ ἐλεημοσύνη
Β ΄ΛΟΥΚΑ
Απόστολος: Β΄Κορ. θ΄6-11
Ευαγγέλιο: Λουκ. στ΄31-36
30 Σεπτεμβρίου 2018
«Πλήν αγαπάτε τους εχθρούς υμών και αγαθοποιείτε και δανείζετε μηδέν απελπίζοντες… και έσεσθε υιοί υψίστου». (Λουκ. στ΄35)
Από την στιγμή που ο άνθρωπος συνειδητοποιεί ότι διαφέρει από την υπόλοιπη άλογη (χωρίς λογική) δημιουργία, τότε θα πρέπει να απαντήσει σε καίρια ερωτήματα όπως: Σε τι διαφέρει ο άνθρωπος από την υπόλοιπη δημιουργία; Έχει σκοπό και προορισμό στη ζωή του; Αν ναι, τότε πως επιτυγχάνει αυτό το στόχο;
Απάντηση στα πιο πάνω ερωτήματα μας δίνει το σημερινό ευαγγέλιο.
ΚΥΡΙΑΚΗ Β’ ΛΟΥΚΑ

(Λκ. 6, 31-36)

Ὁ Χριστιανισμὸς εἶναι ἡ ἀποκάλυψη τοῦ Θεοῦ στὸ πλάσμα του. Ὁ Χριστιανισμὸς δὲν εἶναι ἡ ἀνακάλυψη τοῦ Θεοῦ ἀπὸ τὸ πλάσμα του! Γι’αὐτὸ καὶ ὁ Χριστιανισμὸς εἶναι τόσο παράξενος! Τόσο διαφορετικὸς ἀπὸ αὐτὰ ποὺ ἐμεῖς οἱ ἄνθρωποι καταλαβαίνουμε, ἐπιθυμοῦμε καὶ ἀγωνιζόμαστε νὰ ἀποκτήσουμε! Ὁ Χριστιανισμὸς εἶναι τὸ καινούργιο μέσα στὴν παλαιότητα τοῦ κόσμου. Τοῦτο, ὅμως, τὸ καινούργιο εἶναι ἐπιθυμητὸ ἀπὸ ἐμᾶς τοὺς ἀνθρώπους;
ΚΥΡΙΑΚΗ Β΄ ΛΟΥΚΑ – 30 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2018

(Λκ. στ΄ 31-36)

Ἡ ἐντολὴ τῆς ἀγάπης, ἀγαπητοί μου χριστιανοί, εἶναι ποὺ κυριαρχεῖ στὸ Εὐαγγέλιο. «Ἐντολὴν καινὴν δίδωμι ὑμῖν, ἵνα ἀγαπᾶτε ἀλλήλους», λέει κάπου ὁ Χριστός. Καὶ στὴ σημερινὴ εὐαγγελικὴ περικοπὴ γιὰ τὴν ἀγάπη μᾶς ὁμιλεῖ, γιὰ τὴ χριστιανικὴ ἀγάπη ποὺ δὲν ἔχει ὅρια, ποὺ φτάνει νὰ ἀγαπᾶ ἀκόμη καὶ τοὺς ἐχθρούς. Ἂς ἀκούσουμε τώρα τί μᾶς εἶπε ὁ Χριστὸς σήμερα. «Ὅπως θέλετε νὰ σᾶς συμπεριφέρονται οἱ ἄνθρωποι, ἔτσι ἀκριβῶς νὰ συμπεριφέρεσθε καὶ ἐσεῖς σ’ αὐτούς. Γιατί, ἂν ἀγαπᾶτε αὐτοὺς ποῦ σᾶς ἀγαποῦν, ποιὰ τάχα χάρη περιμένετε ἀπὸ τὸν Θεό; Ἀφοῦ καὶ οἱ ἁμαρτωλοὶ ἀγαποῦν αὐτοὺς ποὺ τοὺς ἀγαποῦν. Καὶ ἐὰν κάνετε καλὸ σ’ αὐτοὺς πού σᾶς κάνουν καλό, ποιὰ τάχα χάρη περιμένετε ἀπὸ τὸν Θεό;
ΚΥΡΙΑΚΗ 30 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2018 – Β΄ ΛΟΥΚΑ

 (Λουκ. στ΄ 31-36) (Β΄ Κορ. θ΄ 6-11)

Το μεγαλείο της αγάπης

«Καθώς θέλετε ίνα ποιώσιν υμίν οι άνθρωποι, και υμείς ποιείτε αυτοίς ομοίως»

Με τη σημερινή ευαγγελική περικοπή που είναι παρμένη από την επί του Όρους Ομιλία του Κυρίου, η Εκκλησία μάς παρωθεί προς την ενατένιση μιας μεγάλης αλήθειας, η οποία μπορεί να διαποτίζει όλες τις εκφάνσεις της καθημερινής μας ζωής. Η αλήθεια που αποκαλύπτεται ως πραγματικότητα και δυνατότητα αληθινής ζωής, είναι ότι κριτήριο της αγάπης μας στο Θεό είναι το πρόσωπο του κάθε συνανθρώπου μας, του πλησίον μας.

Ακούσαμε κατ’ αρχήν τον Κύριο να μάς προτρέπει: «Καθώς θέλετε ίνα ποιώσιν υμίν οι άνθρωποι, και υμείς ποιείτε αυτοίς ομοίως». Δηλαδή όπως θέλετε να σάς συμπεριφέρονται οι άνθρωποι έτσι να φέρεστε κι εσείς σ’ αυτούς.

Η δικαιοσύνη και η υπέρβαση
Κυριακή30Σεπτεμβρίου 2018 (Β’ ΛΟΥΚΑ) (Λουκ. ς’ 31-36)

Ὁ Κύριος βρίσκεται στήΓαλιλαία καί μέ τήν «Ἐπί τοῦ ὄρους ὁμιλία» του παραδίδει στούς μαθητές του τόν τέλειο νόμο τῆς Καινῆς Διαθήκης, τήν μεγαλύτερη ἐντολή, τήν ἀγάπη πρός τούς ἐχθρούς.

Ὅπως θέλετε νά σᾶς συμπεριφέρονται οἱ ἄνθρωποι, ἔτσι νά κάνετε κι ἐσεῖς σ’ αὐτούς. Ἐάν ἀγαπᾶτε μόνο αὐτούς πού σᾶς ἀγαποῦν, ποιά χάρη μπορεῖτε νά περιμένετε ἀπό τόν Θεό; Καμία. Διότι καί οἱ ἁμαρτωλοί τό ἴδιο κάνουν. Κι ἄν κάνετε καλό σ’ ἐκείνους πού σᾶς εὐεργετοῦν, ποιά χάρη θά ἔχετε ἀπό τόν Θεό; Ἀφοῦ καί οἱ ἁμαρτωλοί τό ἴδιο κάνουν. Καί ἐάν δανείζετε σ’ ἐκείνους ἀπό τούς ὁποίους ἐλπίζετε ὅτι θά πάρετε πίσω τά δανεικά, ποιά χάρη θά ἔχετε ἀπό τόν Θεό; Καί οἱ ἁμαρτωλοί δανείζουν σέ ἄλλους ἁμαρτωλούς, γιά νά πάρουν πίσω τό ποσό πού δάνεισαν.Νά ἀγαπᾶτε τούς ἐχθρούς σας, νά τούς εὐεργετεῖτε καί νά τούς δανείζετε, χωρίς νά ἐλπίζετε καμία ἀνταπόδοση ἀπό αὐτούς.
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ «ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΥΞΗΣΗ ΤΟΥ ΜΙΣΘΟΥ»

Σύνηθες φαινόμενο ἰδίως στήν ἑλληνική κοινωνία, ἀλλά καί στήν παγκόσμια κοινότητα, εἶναι ἡ διεκδίκηση μέ κάθε τρόπο τῆς αὔξησης τοῦ μεριδίου στόν πλοῦτο. Ἄλλοι κινούμενοι ἀπό ἕνα αἴσθημα δικαίου, ἄλλοι βασιζόμενοι στήν πλεονεξία τους, ἄλλοι ἀποσκοπώντας στή διαμόρφωση ὁμαλῶν κοινωνικῶν συνθηκῶν, κάνουν λόγο γιά τό «δίκαιο τοῦ ἀγώνα», ἐξεγείρουν ἀνθρώπους, μάχονται καί ἀντιμάχονται σέ μία προσπάθεια νά κατακτήσουν καί νά κατοχυρώσουν οἰκονομικά δικαιώματα καί ἀπολαβές.
«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»

ΚΥΡΙΑΚΗ 30 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2018

Β΄ ΛΟΥΚΑ

Ο Χριστός έρχεται να δώσει στον άνθρωπο την αλήθεια. Είναι η μόνη που λυτρώνει, θεραπεύει, φωτίζει και ελευθερώνει. Αυτή η αλήθεια θα αποκαλύψει τι στη ζωή μας είναι αυθεντικό, γνήσιο και τι είναι πλαστό και κάλπικο. Αυτή η αλήθεια θα αποκαλύψει και τα «υποκατάστατα»  με τα οποία ζούμε και χρησιμοποιούμε. Τα υποκατάστατα που τα βαπτίζουμε με ονόματα γνησιότητας για να αναπαυθούμε σε αυτά.

Σάββατο 15 Σεπτεμβρίου 2018

Κυριακή 16 Σεπτεμβρίου 2018 (ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΥΨΩΣΗ) (Μαρκ. η’ 34- θ’ 1)

Πλοῦτος μεγάλος καί θησαυρός ἀνεκτίμητος γιά τόν ἄνθρωπο εἶναι ἡ ἀθάνατη ψυχή του. Τίποτε στόν κόσμο αὐτό δέν μπορεῖ νά ἰσοφαρίσει τήν πολύτιμη ἀξία της. Πλούτη καί θησαυροί καί δόξες καί μεγαλεῖα καί ὁ κόσμος ὅλος εἶναι ἕνα μηδέν μπροστά στήν ἀξία τῆς ψυχῆς. «Τί ὠφελήσει ἄνθρωπον, ἐάν κερδίσῃ τόν κόσμον ὅλον καί ζημιωθῇ τήν ψυχήν αὐτοῦ;» λέει ὁ Κύριος· «ἤ τί δώσει ἄνθρωπος ἀντάλλαγμα τῆς ψυχῆς αὐτοῦ;» Δέν ὑπάρχει ἀντάλλαγμα γιά τήν ἀθάνατη καί αἰώνια ψυχή. Ὁ Κύριος στό σημερινό Εὐαγγέλιο τονίζει τήν ἀξία τῆς ψυχῆς καί ὑποδεικνύει καί τά μέτρα πού πρέπει νά λάβει ὁ χριστιανός, γιά νά ἐπιτύχει τή σωτηρία τῆς ψυχῆς του.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΥΨΩΣΙΝ

(Μρ. 8, 34 - 9, 1)

Σή­με­ρα, Κυ­ρι­α­κὴ με­τὰ τὴν Ὕ­ψω­ση τοῦ Τι­μί­ου Σταυ­ροῦ, στὸ εὐ­αγ­γε­λι­κὸ ἀ­νά­γνω­σμα ὁ Κύ­ρι­ος μᾶς κα­λεῖ νὰ ση­κώ­σου­με μὲ πί­στη τὸν δι­κό μας σταυ­ρό. «Ἐ­κεῖ­νος ποὺ θέ­λει νὰ εἶ­ναι πι­στὸς μα­θη­τὴς καὶ ἀ­κό­λου­θός μου», μᾶς λέ­γει ὁ Χριστός, «ἂς ἀ­παρ­νη­θεῖ τὸν ἁ­μαρ­τω­λὸ ἑ­αυ­τό του καὶ ἂς ση­κώ­σει τὸν προ­σω­πι­κό του σταυ­ρό, ἀ­γω­νι­ζό­με­νος κα­τὰ τῶν δυ­σκο­λι­ῶν, τῶν δυ­σχε­ρει­ῶν, τῶν πει­ρα­σμῶν, τῶν ἀ­σθε­νει­ῶν. Δι­ό­τι, ὅ­ποιος θέ­λει νὰ σώ­σει τὴν πρό­σκαι­ρη ζω­ή του, θὰ χά­σει τὴν αἰ­ώ­νι­ο. Ὅ­ποιος ὅ­μως θυ­σι­ά­σει, ἀ­φι­ε­ρώ­νον­τας, τὴ ζω­ή του γιὰ μέ­να καὶ τὸ Εὐ­αγ­γέ­λι­ό μου, αὐ­τὸς θὰ σώ­σει τὴν ψυ­χή του καὶ θὰ κερ­δί­σει τὴ μα­κα­ρι­ό­τη­τα τοῦ πα­ρα­δεί­σου».
ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΥΨΩΣΙΝ
Απόστολος: Γαλ. β΄16-20
Ευαγγέλιο: Μαρκ. η΄34-38, θ΄1
16 Σεπτεμβρίου 2018
Την Κυριακή μετά την Ύψωση του Τιμίου Σταυρού, στο ευαγγελικό ανάγνωσμα ο Κύριος καλεί όλους τους πιστούς να σηκώνουμε με πίστη τον δικό μας σταυρό λέγοντας: Εκείνος που θέλει να με ακολουθεί ως μαθητής μου, ας διακόψει κάθε σχέση με τον διεφθαρμένο από την αμαρτία εαυτό του και ας πάρει τη σταθερή απόφαση να σηκώνει καθημερινά τον σταυρό του, και τότε ας με ακολουθεί. Διότι, όποιος θέλει να σώσει την πρόσκαιρη ζωή του, θα χάσει την αιώνια ζωή. Όποιος όμως χάσει και θυσιάσει τη ζωή του για μένα και το Ευαγγέλιό μου, αυτός θα σώσει την ψυχή του και θα κερδίσει την αιώνια μακαριότητα.
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ «ΚΕΡΔΗ ΖΗΜΙΕΣ ΚΑΙ ΑΝΤΑΛΛΑΓΜΑΤΑ»

Καθώς «ἡ ὡραιότης τῆς Ἐκκλησίας», ὁ Τίμιος Σταυρός, εἶναι ἀκόμη ὑψωμένος στό κέντρο τῶν ναῶν μας, καθώς ἡ Ἐκκλησία μας ἀκόμη πανηγυρίζει τήν Παγκόσμια Ὕψωσή του, καθώς ἐνατενίζουμε τό ὄργανο πού ἀπό μέσο θανάτου καί ἐξουθένωσης ἔγινε σύμβολο δύναμης καί δόξας, ἔρχεται ἡ σημερινή εὐαγγελική περικοπή νά μᾶς ὑπενθυμίσει ἕνα λόγο τοῦ Κυρίου, ὄχι ἁπλῶς ἐκφραστικό, ἀλλά τόσο κατηγορηματικό, ὥστε νά ἀγγίζει τά ὅρια τῆς πρόκλησης.
ΚΥΡΙΑΚΗ 16 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2018 – ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΥΨΩΣΙΝ

 (Μαρκ. η΄34- θ΄1), (Γαλ. β΄16-20)

Σωτήρια απάρνηση

«Απαρνησάσθω εαυτόν και αράτω τον σταυρόν αυτού…»

Η εφιαλτική κρίση που ζώνει σε όλα τα επίπεδα το σημερινό κόσμο και η οποία δεν είναι μόνο οικονομική, όπως καθημερινά διαπιστώνουμε στο βάθος της, αφήνει ένα παγερό αίσθημα ανασφάλειας να περιλούζει το σημερινό άνθρωπο, ο οποίος αισθάνεται φοβερά αδύναμος και προδομένος από κοσμικά συστήματα και ιδεολογίες, που τόσο ασφυκτικά τον κυκλώνουν. Η κρίση αυτή αποκαλύπτει τελικά την αδυναμία του. Και ας νόμιζε για τόσα χρόνια ότι μπορούσε να είναι παντοδύναμος, με το αίσθημα της υπερηφάνειας και της αλαζονείας να είναι διάχυτο σε όλες τις δραστηριότητές του αλλά και γενικότερα στη στάση που διαμόρφωνε σε όλο το πλέγμα των σχέσεών του: με τον Θεό, το συνάνθρωπο, αλλά και με την κτίση ολόκληρη.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΥΨΩΣΗ – 16 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2018

(Μρκ. η΄ 34 – θ΄ 1)

Ἐκεῖνο ποὺ κυριολεκτικὰ μαστίζει τὸν ἄνθρωπο, ἰδιαίτερα τῆς ἐποχῆς μας, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, εἶναι τὸ αἴσθημα τῆς ἀνασφάλειας καὶ ἀβεβαιότητας ὡς συνέπεια τῆς ἁμαρτίας, τῆς ἐπαναστατικῆς δηλαδή προσπάθειας τοῦ ἀνθρώπου νὰ γίνει ὁ ἴδιος κυρίαρχος τοῦ ἑαυτοῦ του βγάζοντας τὸ Θεὸ ἀπὸ τὴ θέση τοῦ δημιουργοῦ καὶ κυρίου του. Ἔτσι ὅμως δημιουργεῖται μέσα στὸν ἄνθρωπο ἕνα τεράστιο κενό, τὸ ὁποῖο, αἰσθανόμενος συνειδητὰ ἢ ἀσυνείδητα καὶ τρομάζοντας μπροστὰ στὶς ἀβυσσαλέες διαστάσεις του, νομίζει ὅτι τὸ ἀντιμετωπίζει συλλέγοντας ὑλικὰ ἀγαθά, ὥστε νὰ ἐξασφαλίσει σιγουριὰ μέσα στὸν κόσμο καὶ νὰ ἀποφύγει τὴν ἐνοχλητικὴ σκέψη τοῦ θανάτου.
«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»

ΚΥΡΙΑΚΗ 16 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2018

ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΥΨΩΣΙΝ

Ο άγιος Γρηγόριος ο Νύσσης ο μεγάλος αυτός πατέρας της Εκκλησίας, σε ένα συγκλονιστικό κείμενο του τονίζει το μεγάλο δώρο το ξεχωριστό προνόμιο, που έδωσε η δημιουργική του Θεού αγάπη στον άνθρωπο: «Ο Θεός μετά τη δημιουργία του κόσμου είπε στον άνθρωπο που ήταν ολόφρεσκος και πανέμορφος: Άνθρωπε, θα είσαι ο κυρίαρχος της γης και πάνω από όσα υπάρχουν στο σύμπαν. Θα είσαι ίσος με μένα, τον Θεό σου. Και ως εγγύηση αυτής μας της ομοιότητας, σου χαρίζω το πιο εξαίσιο θείο προνόμιο˙ την ελευθερία. Η ελευθερία το θαυμάσιο δώρο έγινε στα χέρια του εγωισμού του ανθρώπου όπλο επικίνδυνο με το οποίο νέκρωσε τη σχέση με το Θεό, δολοφόνησε τη σχέση με τον αδελφό, σκότωσε το πνεύμα της ψυχής και την ουσία της ζωής.

Παρασκευή 14 Σεπτεμβρίου 2018

«Σταυρός Παράδεισον ηνέωξαι»

Του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Καστορίας κ. Σεραφείμ, Υπερτίμου και Εξάρχου Άνω Μακεδονίας

«Σταυρός Παράδεισον ηνέωξαι»1

Σε μια περίφημη ομιλία του ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, που επιγράφεται «εις το, Πάτερ, ει δυνατόν εστί, παρελθέτω απ’εμού το ποτήριον τούτο…» και μας μεταφέρει στην αγωνία της Γεσθημανή και στους λόγους του Χριστού πριν από το Πάθος, βρίσκει την ευκαιρία να αναφερθεί στο Σταυρό του Χριστού.

Τον ονομάζει «τείχος στερεό, όπλο ανίκητο, ασφάλεια των πλουσίων, ευπορία των φτωχών»2. Τον χαρακτηρίζει ως το όπλο εκείνο που εξαφανίζει τα πάθη και που βοηθά τον άνθρωπο στην απόκτηση της αρετής. Και καταλήγει ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος : «Ο σταυρός άνοιξε τον παράδεισο, έβαλε μέσα τον ληστή, οδήγησε στη βασιλεία των ουρανών το ανθρώπινο γένος που επρόκειτο να καταστραφεί»3.

Πρώτον. Τι ήταν ο Σταυρός του Χριστού;

Σάββατο 8 Σεπτεμβρίου 2018

ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΥΨΩΣΕΩΣ – 9 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2018

(Ἰω. γ΄ 13-17)

Ἡ  σημερινὴ Κυριακή, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, στὰ ἱερὰ βιβλία τῆς Ἐκκλησίας λέγεται καὶ εἶναι ἡ «Κυριακὴ πρὸ τῆς Ὑψώσεως», δηλαδὴ Κυριακὴ πρὶν ἀπὸ τὴ μεγάλη Δεσποτικὴ ἑορτὴ τῆς Ὑψώσεως τοῦ τιμίου Σταυροῦ. Γιατί ἡ Ἐκκλησία πάντα προμηνάει τὶς μεγάλες ἑορτὲς καὶ προετοιμάζει τοὺς πιστοὺς νὰ τὶς ὑποδεχθοῦν.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΥΨΩΣΕΩΣ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ
Απόστολος: Γαλ. στ΄ 11 - 18
Ευαγγέλιον: Ιωάν. γ' 13 - 17
9 Σεπτεμβρίου 2018
Σύμβολο διακριτικό, χαρακτηριστικό της χριστιανοσύνης ο Τίμιος Σταυρός του Κυρίου μας. Συμβολική υπόμνηση και η χειρονομία σχηματισμού του σταυρού, δηλωτική της πίστης μας στον Εσταυρωμένο Ιησού.
Την επόμενη εβδομάδα εορτάζει η Εκκλησία μας την ανεύρεση και ύψωση του Τιμίου Σταυρού, επί του οποίου εσταυρώθη ο Κύριος μας, για να μας σώσει από τον ψυχικό θάνατο, που επιφέρει η αμαρτία. Μοναδική η σημασία της σταυρικής θυσίας του Κυρίου για την απολύτρωσή μας, γιατί την προσέφερε χωρίς να μας οφείλει οτιδήποτε. 
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ «Η ΠΙΣΤΗ ΣΤΟΝ ΘΕΟ»

Καθώς προετοιμαζόμαστε νά γιορτάσουμε τή μεγάλη γιορτή τῆς Παγκοσμίου Ὑψώσεως τοῦ Τιμίου καί Ζωοποιοῦ Σταυροῦ, ἡ ὁποία κατά τή λειτουργική παράδοση τῆς Ἐκκλησίας μας φέρει τά ἴσα πρός τήν Μεγάλη Παρασκευή -γι’ αὐτό καί ἡ αὐστηρή νηστεία- τό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα τῆς ἡμέρας μᾶς ὑπενθυμίζει μία ἄλλη παράξενη ὕψωση πού εἶχε προηγηθεῖ καί εἶχε λάβει χώρα στό μέσο τῆς ἐρήμου, αἰῶνες πρίν, κατά τήν ἔξοδο τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ ἀπό τή δουλεία τῆς Αἰγύπτου. Τί εἶχε συμβεῖ;
«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»

ΚΥΡΙΑΚΗ 9 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2018

ΠΡΟ ΤΗΣ ΥΨΩΣΕΩΣ

Λίγες μέρες μας χωρίζουν από την μεγάλη εορτή της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού. Ίσως όμως η απόσταση η χρονική να είναι ελάχιστη μπροστά στην καρδιακή, στην ψυχική απόσταση που κρατάμε από τον σταυρό του Χριστού. Μάρτυρας αυτής της αλήθειας είναι ο ασταύρωτος τρόπος της ζωής μας. Χωρίς όμως σταυρό δεν αποκτούμε τη Θέα της Αναστάσεως. Χωρίς το σταυρό του Χριστού, το βίωμα δηλαδή του Ευαγγελίου κανένα σταυρό της ζωής μας δεν μπορούμε να υπομείνουμε, να αντέξουμε, να σηκώσουμε. Ο σταυρωμένος άνθρωπος καλλιεργεί την ποιότητα της ζωής και την σωτηρία της ψυχής.
Στο Γενέσιον της Κυρίας Θεοτόκου († Αρχ. Γεώργιος Καψάνης)

Εορτή παγκόσμιας χαράς εορτάζει η Εκκλησία μας, τη Γέννηση της Κυρίας Θεοτόκου. Και κάπου, σε ένα από τα ωραία τροπάρια της εορτής, την αποκαλεί “ρίζα του γένους ημών” (β’ κανόνας εορτής, θ’ ωδή). Και όντως η Παναγία μας είναι η νέα ρίζα, η οποία μέσα σ’ ένα άγονο κόσμο, σ’ ένα στείρο κόσμο, σ’ ένα πνευματικά νεκρό κόσμο μπόρεσε να μας φέρει το άνθος της ζωής, τον Σωτήρα Χριστό. Χωρίς αυτή τη νέα ρίζα η ανθρωπότητα δεν θα μπορούσε να έχει τον γλυκύτατο καρπό, τον Σωτήρα Χριστό. Και γι’ αυτό η Γέννησή της, ως αρχή της αναπλάσεως του ανθρώπινου γένους, είναι υπόθεση παγκόσμιας χαράς.

Παρασκευή 7 Σεπτεμβρίου 2018

 Εἰς τήν γέννησιν τῆς Ὑπεραγίας Δεσποίνης ἠμῶν Θεοτόκου. Ἁγ. Νικολάου Καβάσιλα

Εἰς τήν γέννησιν τῆς Ὑπεραγίας Δεσποίνης ἠμῶν Θεοτόκου

6.Ἀλλὰ ἡ πανάμωμη Παρθένος, χωρὶς νὰ ἔχη γιά πόλη της τὸν οὐρανό, χωρὶς νὰ ἔχη γεννηθῆ ἀπὸ τὰ οὐράνια σώματα, ἀλλὰ ἀπὸ τὴ γῆ -ἀπό αὐτὸ τὸ ξεπεσμένο γένος, ποὺ ξέχασε τὴν ἴδια του τὴ φύση- καὶ κατὰ τὸν ἲδιο μὲ ὅλους τρόπο, μόνη αὐτὴ ἀπὸ ὅλους τούς ἀνθρώπους ὅλων τῶν ἐποχῶν ἀντιστάθηκε ἀπὸ τὴν ἀρχὴ ὡς τὸ τέλος σὲ κάθε κακία.
 Ἀπέδωκε ἔτσι στὸν Θεὸ ἀμόλυντη τὴν ὡραιότητα ποὺ χάρισε στὴ φύση μας καὶ χρησιμοποίησε, αὐτὴ μόνη, ὅλα τά ὅπλα καὶ ὅλη τὴ δύναμη ποὺ ἔβαλε μέσα μας. Μὲ τὸν ἔρωτα ποὺ εἶχε γιά τὸν Θεό, μὲ τὴ ρωμαλεότητα τῆς σκέψεώς της, τὴν εὐθύτητα τῆς θελήσεως καὶ τὴ μεγαλειώδη σωφροσύνη της ἔτρεψε σὲ φυγὴ κάθε ἁμαρτία κι ἔστησε τρόπαιο νίκης τέτοιο, ποὺ δὲν μπορεῖ μὲ τίποτε νὰ συγκριθῆ.
Μὲ ὅλα αὐτὰ φανέρωσε τὸν ἂνθρωπο τέτοιον ποὺ ἀληθινὰ δημιουργήθηκε, φανέρωσε δὲ καὶ τὸν Θεό, τὴν ἂφατη σοφία καὶ τὴν ἀπέραντη φιλανθρωπία Του.
 ΛΟΓΟΣ ΕΙΣ ΤΟ ΓΕΝΕΣΙΟΝ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ (Ἁγ. Ἰω. Δαμασκηνοῦ)

 (νεοελληνικὴ ἀπόδοσις)
    1. Ἐλᾶτε ὅλα τὰ ἔθνη, κάθε ἀνθρώπινη γενιά, καὶ κάθε γλῶσσα, καὶ κάθε ἡλικία, καὶ κάθε ἀξίωμα, νὰ γιορτάσουμε μὲ ἀγαλλίαση τὴν γέννηση τῆς παγκόσμιας χαρᾶς. Γιατὶ ἂν οἱ εἰδωλολάτρες, μὲ ψεύτικα δαιμονικὰ παραμύθια ποὺ ξεγελοῦν τὸ μυαλὸ καὶ σκοτεινιάζουν τὴν ἀλήθεια, κι᾿ ἂν ἀκόμα προσφέροντας ὅ,τι εἶχαν καὶ δὲν εἶχαν τιμοῦσαν γενέθλια βασιλιάδων, ποὺ τοὺς τυραννοῦσαν σ᾿ ὅλη τους τὴ ζωή, πόσο περισσότερο πρέπει ἐμεῖς νὰ τιμοῦμε τὴν γέννηση τῆς Θεοτόκου, ποὺ ἀνώρθωσε ὁλόκληρο τὸ ἀνθρώπινο γένος, ποὺ ἄλλαξε τὴν λύπη τῆς πρώτης μας μητέρας, τῆς Εὔας, σὲ χαρά; Ἐκείνη ἄκουσε τὴν ἀπόφαση τοῦ Θεοῦ: «Μὲ πόνους νὰ γεννᾷς τὰ παιδιά σου». Αὐτή: «Χαῖρε, Κεχαριτωμένη». Ἐκείνη: «Στὸν ἄνδρα σου ἡ ὑποταγή σου».
 Η Γέννηση της Θεοτόκου κατά τους Αγίους Πατέρες

Ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς στὴν ὁμιλία του στὸ «Γενέσιο τῆς Θεοτόκου» ἀναφέρει: «Σήμερα ἡ προφητευμένη ράβδος ἐβλάστησε ἀπὸ τὴν ρίζα τοῦ Ἰεσσαί, ἀπὸ τὴν ὁποία “ἐβγῆκε ἀνθὸς”, ποὺ δὲν δέχεται μαρασμό, ἀλλὰ καὶ ἀνακαλεῖ τὴν φύση μας, ποὺ ἐμαράθηκε καὶ γι’ αὐτὸ ἐξέπεσε ἀπὸ τὸν ἀμάραντο τόπο τῆς τρυφῆς καὶ τὴν ἐπαναφέρει στὸ εὐθαλὲς καὶ τῆς χαρίζει τὸ ἀειθαλές, τὴν ἀνεβάζει πρὸς τὸν οὐρανὸ καὶ τὴν εἰσάγει στὸν παράδεισο.
Εἶναι ἡ ράβδος μὲ τὴν ὁποίαν ὁ μέγας ποιμὴν μετέφερε τὸ λογικὸ ποίμνιο πρὸς τὶς αἰώνιες βοσκές· ἡ ράβδος, στὴν ὁποία στηριγμένη ἡ φύσις μας ἀπέθεσε τὴν παλαιότητα καὶ τὴν γεροντικὴ ἀδράνεια καὶ βαδίζει εὔκολα πρὸς τὸν οὐρανό, ἀφήνοντας τὴν γῆ κάτω σὲ αὐτοὺς ποὺ φέρονται πρὸς τὰ κάτω, διότι δὲν ἔχουν στήριγμα».1
 «Ἡ Γέννησίς σου Θεοτόκε χαράν ἐμήνυσε πάσῃ τῇ οἰκουμένῃ», Μητροπολίτου Μονεμβασίας και Σπάρτης Ευσταθίου

«Ἡ Γέννησίς σου Θεοτόκε χαράν ἐμήνυσε πάσῃ τῇ οἰκουμένῃ»
Ἕνας βαθυστόχαστος ὕμνος τῆς ἑορτῆς τῆς Γεννήσεως τῆς Θεοτόκου καὶ μάλιστα τὸ Ἀπολυτίκιο αὐτῆς, ποὺ ψάλλουμε γιά πολλὲς ἡμέρες καὶ μετὰ τὴν ἑορτή, διαλαλεῖ  στὰ πέρατα τῆς ὀρθοδοξίας ὅτι ἡ Γέννηση τῆς Θεοτόκου ἔδωσε χαρὰ σ’ ὅλη τὴν οἰκουμένη.
«Ἡ Γέννησίς σου, Θεοτόκε, χαρὰ ἐμήνυσεν πάσῃ τῇ οἰκουμένῃ». Ἔδωσε χαρὰ πρῶτα στούς γονεῖς της, τὸν δίκαιο Ἰωακεὶμ καὶ τὴν ἁγία Ἄννα. Πολλὲς ἡμέρες, ἀκόμη καὶ νύχτες πέρασαν προσευχόμενοι. Παρακαλοῦσαν τὸν Θεὸ νά τοὺς δώσει τή χαρά νά κρατήσουν στά χέρια τους τὴν ἄνοιξη τῆς ζωῆς. Τὸ παιδὶ εἶναι μία ἰδιαίτερη εὐλογία τοῦ Θεοῦ. Νιώθουν οἱ γονεῖς τὴν ἐμπιστοσύνη τοῦ Θεοῦ, ἀφοῦ τούς ἐμπιστεύεται μία ψυχή πού ἔχει αἰώνιο προορισμό.
Τὴν ἐποχὴ μάλιστα ἐκείνη ἡ ἀτεκνία ἦταν ὄνειδος, ἐντροπή, γιατὶ διέψευδε κάθε ἐλπίδα περὶ τῆς γεννήσεως τοῦ ἀπεσταλμένου τοῦ Θεοῦ.

Ἡ προσευχὴ τῶν ἁγίων Θεοπατόρων συνοδευόταν καὶ μὲ κραυγή. Γιά νά μὴν εἶναι ἐνοχλητικοὶ στούς γείτονες, ἀποφάσισαν ν’ ἀπομακρυνθοῦν, οὕτως ὥστε στό βουνὸ εὑρισκόμενος ὁ Ἰωακεὶμ, νά κραυγάζει, γιά νά ἀκουστεῖ ἀπὸ τὸν Θεό.
«Κύριε ἐκέκραξα πρὸς Σέ, εἰσάκουσον Κύριε» θὰ ἔλεγε, ὅπως ἐνωρίτερα προσευχόταν ὁ Δαβίδ.
Καὶ ἡ θερμή, ἡ καρδιακή, ἡ γεμάτη πιστὴ καὶ ἐλπίδα προσευχὴ τοῦ ἔφερε τὸ εὐλογημένο ἀποτέλεσμα. Ἄλλωστε εἶναι ἐπιβεβαιωμένο διαχρονικὰ καὶ αὐτὴ πλέον εἶναι ἡ ἐμπειρία τῆς ἐκκλησίας μας, ὅτι ὁ Θεός ποτέ δέν περιφρονεῖ καὶ δέν παραβλέπει τὶς προσευχὲς τῶν ἀνθρώπων μόνο που ἡ ἀπάντηση εἶναι ἄλλοτε ἄμεση καὶ ἄλλοτε κατὰ τή γνώμη μας καθυστερημένη, ἄλλοτε ἔρχεται ὅπως τή θέλουμε καὶ ἄλλοτε ὅπως τὴν ἐπιθυμεῖ μόνο ὁ Θεός. Καὶ ἐμεῖς πρέπει νά μάθουμε νά περιμένουμε μὲ ὑπομονὴ καὶ νά δεχόμαστε τὴν ἀπάντηση ὅπως τὴ θέλει ὁ Θεός.
Ἕνας προχωρημένος στήν πνευματικὴ ζωὴ ἅγιος ἔλεγε «Κύριε ὅπως θέλεις, ὅταν θέλεις, ὅσο θέλεις καὶ ἐὰν θέλεις» καὶ θαυμάζει κανεὶς τὴν πλήρη ἐμπιστοσύνη του στόν Θεό.
Ἡ Γέννηση τῆς Θεοτόκου εἶναι χαρὰ γιά τὸν οὐρανό. Ὅλος ὁ οὐράνιος κόσμος, οἱ ἄγγελοι, οἱ ἀρχάγγελοι τὰ λειτουργικὰ πνεύματα πού εἶναι στή διακονία τοῦ Θεοῦ ἀγαποῦν τοὺς ἀνθρώπους καὶ παρακολουθοῦν μὲ ἀγωνία τὴν πορεία τους στή γῆ. Ἔβλεπαν ὅτι ἡ κάθε ἡμέρα πού ἐρχόταν ἦταν χειρότερη ἀπὸ αὐτή πού πέρασε. Ἔβλεπαν τοὺς ἀνθρώπους ν’ ἀπομακρύνονται ἀπὸ τὸ Θεὸ ὅλο καὶ περισσότερο. Νά λατρεύει ὁ ἄνθρωπος τὴν κτίση παρὰ τὸν Κτίσαντα. Νά γίνεται ὁ ἕνας γιά τὸν ἄλλο ἄνθρωπο λύκος καὶ πρὸ πάντων νά μὴν μπορεῖ ν’ ἀντισταθεῖ στίς ἀδυναμίες του, γιατὶ δέν ὑπῆρχε Ἐκεῖνος πού θὰ τὸν βοηθοῦσε. Καὶ ἔβλεπαν τὸ σχέδιο τῆς δημιουργίας τοῦ κόσμου νά ματαιώνεται.
Αὐτὴ τὴν ἀγωνία τὴν ἔζησαν οἱ ἄγγελοι γιά πολλὰ χρόνια, γιά πολλοὺς αἰῶνες. Ὅταν γεννήθηκε ἡ Θεοτόκος,  ἔνιωσαν ἀνείπωτη χαρά, γιατὶ πλησίαζε πλέον καὶ ἡ Γέννηση τοῦ Λυτρωτῆ τοῦ κόσμου καὶ ἡ ἀπαλλαγὴ τοῦ ἀνθρώπου ἀπὸ τή δυστυχία καὶ τὴν αἰώνια καταδίκη.
Ἡ Γέννηση τῆς Θεοτόκου γεμίζει χαρὰ καὶ ὅλο τὸν κόσμο. Ὅλος ὁ κόσμος ζεῖ μέσα στήν κατάρα καὶ δοκιμάζει τὴ φοβερὴ συνέπεια τοῦ προπατορικοῦ ἁμαρτήματος. Ὅλος ὁ κόσμος πού δοκιμαζόταν ἀπὸ τὴν ἀρρώστια, ἀπὸ τὸν πόνο, ἀπὸ τὸν φόβο καὶ ἀπὸ τὸν θάνατο, ποὺ ἦταν στυφοὶ καρποὶ τῆς παρακοῆς, ζητοῦσε λύτρωση καὶ περίμενε τὸν Λυτρωτή.
Αὐτοί πού ζοῦσαν στήν Ἀνατολὴ τὸν περίμεναν ἀπὸ τή Δύση καὶ αὐτοί πού ζοῦσαν στή Δύση τὸν περιμεναν ἀπὸ τὴν Ἀνατολὴ καὶ τὰ βλέμματα ὅλων διασταυρώνονταν στήν Παλαιστίνη κατὰ θαυμαστὸ τρόπο.
Σ’ ὅλες τίς χῶρες καὶ σ’ ὅλους τοὺς λαοὺς ἔχουμε λαχτάρα γιά τήν ἀναμενόμενη Γέννηση τοῦ ἀπεσταλμένου τοῦ Θεοῦ. Ἔχουμε συγκινητικὴ νοσταλγία τοῦ ἐρχομοῦ τοῦ Μεσσία.
Ἡ Γέννηση τῆς Θεοτόκου ἔφερε χαρὰ σ’ ὅλο τὸν κόσμο, γιατὶ ὅπως ὁ αὐγερινὸς προμηνύει τὸν ἐρχομὸ τοῦ ἡλίου ἔτσι καὶ ἡ Γέννησή της προεμήνυσε τὴν Γέννηση τοῦ Χριστοῦ, ποὺ ἦταν ὁ Ἥλιος τῆς Δικαιοσύνης.
Τὸ μεγάλο καὶ πολυσήμαντο γεγονὸς τῆς Γεννήσεως τῆς Παναγίας  μας ἔφερε χαρὰ καὶ στόν Ἅδη, στόν κάτω κόσμο, ὅπως χαρακτηριστικὰ λέγει ὁ λαὸς μας.
Γιατὶ καὶ ἐκεῖ περίμεναν τὸν λυτρωτή. Περίμεναν νά ἀκούσουν κήρυγμα μετανοίας. Περίμεναν καὶ ἐκεῖ τὸν «Ἄγγελο τοῦ Θεοῦ», δηλαδὴ τὸν τίμιο Πρόδρομο, γιά νά τοὺς προετοιμάσει, ἀφοῦ ὁ Λυτρωτὴς θὰ ἔφθανε καὶ ἐκεῖ γιά τρεῖς ἡμέρες καὶ τρεῖς νύχτες, ὥστε κανεὶς νά μὴν ἀδικηθεῖ.
Καὶ ὅπως ἕνα σπουδαῖο γεγονὸς σήμαινε τὴν ἀποφυλάκιση καὶ ἀπελευθερώσῃ καταδικασμένων ἀνθρώπων ἔτσι καὶ ἡ γέννηση τῆς Παναγίας σήμανε τὴ βέβαιη ἐλπίδα τῆς ἀπελευθερώσεως τῶν ἀνθρώπων ἀπὸ τὰ δεσμὰ τῆς ἁμαρτίας καὶ τὴν αἰώνια καταδίκη.
Αὐτὸ τὸ πολυσήμαντο γεγονὸς ὀφείλουμε μὲ χαρὰ νά γιορτάζουμε μὲ πνεῦμα μαθητείας νά τὸ μελετᾶμε, γιά νά ἔχουμε ὠφέλεια πνευματική.  
 Ἡ γέννησίς σου Θεοτόκε, χαρὰν ἐμήνυσε πάσῃ τῇ οικουμένῃ, ἐκ σοῦ γὰρ ἀνέτειλεν ὁ Ἥλιος τῆς δικαιοσύνης, Χριστὸς ὁ Θεὸς ἡμῶν, καὶ λύσας τὴν κατάραν, ἔδωκε τὴν εὐλογίαν, καὶ καταργήσας τὸν θάνατον, ἐδωρήσατο ἡμῖν ζωὴν τὴν αἰώνιον.
Από το βιβλίο του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Μονεμβασίας και Σπάρτης “Ροδοπέταλα στη χάρη της”. Ιερά Μητρόπολη Μονεμβασίας και Σπάρτης

Δευτέρα 3 Σεπτεμβρίου 2018

"Η παραβολή των βασιλικών γάμων - Κυριακή ΙΔ' Ματθαίου"

Γάμοι διάδοχου! Γεγονός ανεπανάληπτο, παραμυθένιο, κάτι που και τώρα ακόμη εντυπωσιάζει με τη φαντασμαγορία του, πόσο μάλλον στην παλιά εποχή, που ο θεσμός της βασιλείας δεν ήταν κάτι το περίπου διακοσμητικό, αλλά είχε ουσιαστική σημασία.
Λοιπόν ο μονάρχης της παραβολής μας προσκαλεί στο γαμήλιο τραπέζι. Τι ύψιστη τιμή, τι σπανιότατη ευκαιρία για χαρά, ευθυμία και απόλαυση ανείπωτη και απίθανη!

Σάββατο 1 Σεπτεμβρίου 2018

Κυριακή ΙΔ’ Ματθαίου: Ομιλία ΜΑ’ στην παραβολή που καλεί στους γάμους του Υιού (Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς)

Δίδεται και απάντηση προς εκείνους που λένε, γιατί ο Θεός κάλεσε εκείνους που καθόλου δεν υπάκουσαν, ή δεν υπάκουσαν με έργα, και γιατί έπλασε εκείνους που θα τιμωρηθούν.

1. Της παραβολής που αναγινώσκεται σήμερα στο Ευαγγέλιο του Κυρίου (Ματθ. κβ’, 2-14), θα πω στην αγάπη σας, το τελευταίο πρώτο, ότι δηλαδή πολλοί είναι οι καλεσμένοι, λίγοι όμως οι εκλεκτοί. Αυτό εξ άλλου ο Κύριος το δείχνει σε κάθε παραβολή, ώστε εμείς να φροντίσουμε να μην είμαστε απλώς από τους καλεσμένους, αλλά από τους εκλεκτούς. Διότι εκείνος που δεν είναι από τους εκλεκτούς, αλλά μόνο από τους καλεσμένους, όχι μόνο ξεπέφτει από το άδυτο φως, αλλά βγαίνει έξω και από το εξώτερο φως. Και θα δεθεί χειροπόδαρα, στα πόδια γιατί δεν έτρεξαν προς τον Θεό, και τα χέρια γιατί δεν εργάστηκαν τα έργα του Θεού, και παραδίδεται στον κλαυθμό και το τρίξιμο των δοντιών.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΔ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

"ΤΟ ΕΝΔΥΜΑ!" 

"Ἑταῖρε, πῶς εἰσῆλθες ὥδε μὴ ἔχων ἔνδυμα γάμου..."

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΙΚΑΙΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΠΑΥΛΙΔΟΥ
Κυριακή ΙΔʼ Ματθαίου: Ομιλία περί της αιωνίου κολάσεως (Αρχιεπίσκοπος Αστραχάν και Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)

– Με ποιο τρόπο μπορούμε να κατανοήσουμε τι είναι η Βασιλεία του Θεού και τι είναι η κόλασις;

– Γιατί ο Απόστολος Παύλος δεν εφανέρωσε αυτά που είδε όταν ανέβη έως τρίτου ουρανού;

– Πολλά εφανέρωσε ο Κύριός μας διά του παναγίου αυτού στόματος αλλά και διά των αποστόλων Του για να καταλάβουμε την ατελεύτητην και οδυνηροτάτην βάσανον της μελλούσης κολάσεως.

– Τι σημαίνουν όλα αυτά τα συμβολικά που λέγονται για την κόλαση στην Αγία Γραφή;
Κυριακή ΙΔ΄ Ματθαίου -«Εταίρε, πώς εισήλθες ώδε μη έχων ένδυμα γάμου; ο δε εφιμώθη»

Ευαγγέλιο: Ματθ. κβ΄ 2-14

«Εταίρε, πώς εισήλθες ώδε μη έχων ένδυμα γάμου; ο δε εφιμώθη»(Ματθ. κβ΄12)

Η σημερινή παραβολή των βασιλικών γάμων παρουσιάζει κοινά σημεία με την παραβολή των κακών γεωργών που ακούσαμε στο ευαγγέλιο της περασμένης Κυριακής. Και στις δυο παραβολές παρουσιάζονται, από τη μια η διαχρονική αγάπη του Θεού προς τον άνθρωπο με την πρόσκληση για σωτηρία και από την άλλη η αρνητική στάση των καλεσμένων και επιπρόσθετα, η θανάτωση των απεσταλμένων του. Όμως, παρά την αρνητική, αλλά και εχθρική συμπεριφορά των καλεσμένων, το σχέδιο του Θεού δεν ματαιώνεται, αλλά συνεχίζεται με νέους καλεσμένους, οι δε πρώτοι όχι μόνο ελέγχονται αλλά και τιμωρούνται.
Κυριακή ΙΔ΄ Ματθαίου – Κεκλημένοι όλοι για τον θείο γάμο! (Μητροπολίτου Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως Ιερεμία)

IEΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΕΩΣ
ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΔ´ ΜΑΤΘΑΙΟΥ
ΚΕΚΛΗΜΕΝΟΙ ΟΛΟΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΕΙΟ ΓΑΜΟ!

1. Τό σημερινό μου κήρυγμα, ἀδελφοί χριστιανοί, θά εἶναι μιά ἁπλῆ ἀνάλυση τῆς εὐαγγελικῆς περικοπῆς τῆς ΙΔ´ Ματθαίου, πού ἀκούσαμε σήμερα στήν θεία Λειτουργία. Τήν προηγούμενη Κυριακή ἀκούσαμε γιά τήν παραβολή τῶν ἀνθρωποκτόνων ἀμπελουργῶν. Ἡ παραβολή ἐκείνη δήλωνε τό θάνατο τοῦ Χριστοῦ. Ἡ σημερινή μας ὅμως εὐαγγελική περικοπή ὁμιλεῖ γιά χαρά γάμου, δηλαδή γιά τήν ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ. Καί οἱ δυό ὅμως παραβολές μιλοῦν γιά τήν ἀπείθεια τῶν Ἰουδαίων. Στήν προηγούμενη παραβολή ζητήθηκαν ἀπό τούς Ἰουδαίους «καρποί», καί γι᾽ αὐτό αὐτοί ἔγιναν φονεῖς, ὅπως εἴδαμε. Ἀλλά καί στήν σημερινή εὐαγγελική περικοπή ὁ Θεός
ΚΥΡΙΑΚΗ 2 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2018 – ΙΔ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

(Ματθ. κβ΄ 2-14) (Β΄ Κορ. α΄ 21-β΄4)

Καιρός ευπρόσδεκτος

«Λάμπρυνόν μου την ψυχήν και το φως το αισθητόν»

Η αρχή του νέου εκκλησιαστικού έτους σηματοδοτείται από κάποιους μεγάλους σκοπούς. Η Εκκλησία στην αρχή της Ινδίκτου βοηθεί τους πιστούς να μεταποιήσουν τον χρόνο εις «καιρόν ευπρόσδεκτον, εις ημέραν σωτηρίας». Η σωτηρία που προσφέρει ο Χριστός απεικονίζεται στην παραβολική εικόνα των βασιλικών γάμων που ο Θεός – Πατέρας πραγματοποίησε για το «Μονογενή Υιόν και Λόγον του Θεού». Οι γάμοι εκφράζουν την σταυρική θυσία του Κυρίου, η οποία απετέλεσε πηγή σωτηρίας για τον άνθρωπο. Να σημειώσουμε ότι η εικόνα των βασιλικών γάμων είναι προσφιλής και διασώζεται και σε άλλη παρόμοια παραβολή από τη γραφίδα του ευαγγελιστή Λουκά.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΔ' ΜΑΤΘΑΙΟΥ
Απόστολος: Β΄ Κορ. α΄ 21 - β' 4
Ευαγγέλιο: Ματθ. κβ' 2 – 14
2 Σεπτεμβρίου 2018
«Πολλοί γαρ εισί κλητοί, ολίγοι δε εκλεκτοί»
Στη σημερινή ευαγγελική περικοπή, αγαπητοί μου αδελφοί, ο Κύριος παρομοιάζει τη βασιλεία των ουρανών, μ’ ένα βασιλιά, που έκαμε το γάμο του γιου του. Έστειλε τους δούλους του να φωνάξουν τους καλεσμένους στον γάμο, εκείνοι, όμως, δεν ήθελαν να έλθουν. Έστειλε ξανά άλλους δούλους λέγοντάς τους: να πείτε στους καλεσμένους· έχω ετοιμάσει το γεύμα, έχω σφάξει τους ταύρους και τα θρεφτάρια, κι όλα είναι έτοιμα· ελάτε στον γάμο. Οι καλεσμένοι, όμως, αδιαφόρησαν και πήγε άλλος στο χωράφι του και άλλος στο εμπόριό του. Οι υπόλοιποι έπιασαν τους δούλους του, τους κακοποίησαν και τους σκότωσαν. Όταν το άκουσε ο βασιλιάς εκείνος, θύμωσε, έστειλε τον στρατό του κι αφάνισε εκείνους τους φονιάδες και πυρπόλησε την πόλη τους. Τότε λέει στους δούλους του. Το τραπέζι του γάμου είναι έτοιμο, μα οι καλεσμένοι δεν φάνηκαν άξιοι. Πηγαίνετε, λοιπόν, στα σταυροδρόμια κι όσους βρείτε, καλέστε τους στους γάμους. Βγήκαν τότε οι δούλοι στους δρόμους και μάζεψαν όλους όσους βρήκαν, κακούς και καλούς. Κι έτσι η αίθουσα του γάμου γέμισε από συνδαιτημόνες.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΔ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ – 2 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2018

(Ματθ. κβ΄, 2-14)

Μὲ τὶς πολλὲς παραβολὲς ποὺ εἶπε  ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς ἄνοιξε μπροστὰ στὰ μάτια τῶν ἀνθρώπων μὲ παραστατικὸ τρόπο πτυχὲς τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ. Ἡ κάθε παραβολὴ εἶναι μία δυνατότητα ἀνοιχτὴ στὸν καθένα νὰ ἀνακαλύψει μὲ ποιὸν τρόπο ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ τὸν ἀφορὰ καὶ τὸν προσκαλεῖ.

Ἡ παραβολὴ τῶν βασιλικῶν γάμων, ποὺ ἀκούσαμε σήμερα, στὸ ἱερὸ εὐαγγέλιο, βρίσκεται στὸ εὐαγγέλιο τοῦ Ματθαίου μετὰ τὴν παραβολὴ τῶν κακῶν γεωργῶν, ποὺ ἀκούσαμε τὴν περασμένη Κυριακή. Καὶ μὲ τὶς δύο περικοπὲς ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς θέλει νὰ διδάξει τὴν ἔκπτωση τῶν Ἰουδαίων, ἐξαιτίας τῆς κακῆς τους συμπεριφορᾶς ἀλλὰ καὶ τὴν κλήση τῶν ἐθνῶν.
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ «ΤΟ ΚΑΛΕΣΜΑ»

Ἡ σημερινή παραβολή τοῦ Εὐαγγελικοῦ ἀναγνώσματος, ἀνάγλυφα δείχνει τό σχέδιο τοῦ Θεοῦ γιά τή σωτηρία τῶν ἀνθρώπων καί τή στάση τῶν ἀνθρώπων ἀπέναντι στό σχέδιο αὐτό.

Παραβολή τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν. Καί πιό συγκεκριμένα παραβολή τῶν βασιλικῶν γάμων. Ὁ γάμος καί τό δεῖπνο, τό πλούσιο τραπέζι, εἶναι δυό εἰκόνες, πού πολλές φορές χρησιμοποιοῦνται στήν Ἁγία Γραφή, γιά νά παρουσιαστεῖ ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν. Γιατί ἄραγε; Γιατί ὁ γάμος, καί μάλιστα ὁ βασιλικός γάμος, καί τό δεῖπνο, καί μάλιστα τό βασιλικό δεῖπνο, εἶναι δυό εὐχάριστα γεγονότα. Εὐφροσύνη ἐπικρατεῖ στό γάμο μέ ὅλες τίς χαρές του. Εὐφροσύνη ἐπικρατεῖ καί στό δεῖπνο μέ τά ἐκλεκτά φαγητά καί τά εὔγευστα ποτά. Εὐφροσύνη πρό παντός, ἄπειρη καί θεία εὐφροσύνη, ἐπικρατεῖ στή βασιλεία τοῦ Θεοῦ. Εὐφροσύνη, θεία εὐφροσύνη καί χαρά αἰσθάνονται οἱ πιστοί, πού γνώρισαν τό θέλημα τοῦ Θεοῦ καί γεύονται τίς δωρεές Του.
«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»

ΚΥΡΙΑΚΗ 2 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2018

ΙΔ΄  ΜΑΤΘΑΙΟΥ

       Μέσα στον παραβολικό λόγο του Κυρίου αποκαλύπτεται η αγάπη του αλλά και η κατάσταση, η θέση, η προαίρεση, η σχέση της ψυχής με την αγάπη αυτή. Ο άρχοντας της παραβολής προσκαλεί στο γαμήλιο τραπέζι και η πρόσκληση του συναντά την αμέλεια, την αδιαφορία, την δικαιολογία, την άρνηση, την κακότητα.