ΜΗΝΥΜΑ

ΓΙΑ ΚΗΡΥΓΜΑΤΑ ΤΩΝ ΚΥΡΙΑΚΩΝ, ΕΟΡΤΩΝ ΚΑΙ ΑΓΙΩΝ ΔΕΙΤΕ ΤΙΣ ΕΤΙΚΕΤΕΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑ

Σάββατο 24 Σεπτεμβρίου 2022

 Κυριακή Α’ Λουκά: Κάνε αρχή 

π. Αθανάσιος Μυτιληναίος

Απομαγνητοφωνημένη ομιλία που εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 23-9-1990

Η Εκκλησία μας, αγαπητοί μου, την πρώτη Κυριακή μετά την Ύψωση του Τιμίου Σταυρού, κάνει αρχή ευαγγελικών περικοπών από το κατά Λουκάν Ευαγγέλιο. Αλλά και το περιεχόμενο της ευαγγελικής περικοπής σήμερα αναφέρεται στην αρχή του δημοσίου έργου του Κυρίου μας και την εκλογή των πρώτων μαθητών Του. Γι’ αυτό και εμείς σαν θέμα σήμερα να έχουμε τη σημασία ενός ξεκινήματος σε οποιοδήποτε τομέα της ζωής μας. Και μάλιστα ιδιαίτατα στον τομέα της σωτηρίας μας.

 2022 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 25 - ΚΥΡΙΑΚΗ Α ΛΟΥΚΑ

Η ΚΛΗΣΗ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ (Λουκ. 5, 1-11)

†ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ ΜΕΛΕΤΙΟΥ

(Διασκευή ομιλίας στο Μύτικα Άρτας, στις 27/9/1992)

Πορεία προς την επίγνωση του Χριστού

Γιατί πάμε στην Εκκλησία;

Η απάντηση είναι: Γιατί αναζητούμε τον Θεό. Γιατί θέλουμε να πάμε «λίγο πιο κοντά Του». Θέλουμε να Τον βρούμε, να Τον αισθανθούμε, να πάρουμε την ευλογία Του, να μας σκεπάσει η δύναμή Του, να έλθει στην καρδιά μας και στη ζωή μας η χαρά και η ειρήνη που δίνει μόνο ο Θεός.

Όποιος δεν πηγαίνει με αυτό το φρόνημα στην Εκκλησία, λάθος κάνει. Όποιος δεν πηγαίνει στην Εκκλησία θέλοντας να γίνει καλλίτερος πνευματικά, να βελτιωθεί, για να έχει ελπίδα αιωνίου ζωής, ελπίδα αγάπης και στοργής εκ μέρους του Θεού, κάνει λάθος, γιατί πηγαίνει στην Εκκλησία για τον τύπο. Και ο τύπος όταν δεν έχει την ουσία, το πνεύμα που ζωοποιεί τα πάντα, είναι νεκρός.

 ΦΩΝΗ ΚΥΡΙΟΥ

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

ΜΙΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΓΕΥΣΗ

Μᾶς ἀξίωσε ἡ χάρη τοῦ ἐλεήμονος Θεοῦ, καθώς ἔχουμε σχεδόν ὁλοκληρώσει τήν πορεία μας στόν μυροβόλο πνευματικά μήνα Σεπτέμβριο, νά ἑορτάσουμε τήν ἑορτή τῆς παγκοσμίου Ὑψώσεως τοῦ τιμίου καί ζωοποιοῦ Σταυροῦ πού ταυτίζεται μαζί του καί τόν χαρακτηρίζει. Ψάλαμε τά προεόρτια καί τά μεθέορτα αὐτῆς καί ἀπολαύσαμε ἤδη τήν ἀνάγνωση καί τή διδασκαλία δύο κυριακάτικων εὐαγγελικῶν περικοπῶν ἀφιερωμένων στό ὕψος καί στό βάθος τῆς θεολογίας τοῦ Σταυροῦ, γευτήκαμε τή χαρά «διά τήν σωτηρίαν ἥν παρέχει τῷ κόσμῳ».

 Ἀνατολὴ φωτὸς

Ἀποστολικὸ Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 25 Σεπτεμβρίου 2022, ΙΕ΄ Κυριακῆς (Β΄Κορ. δ΄ 6-15)

ΑΝΑΤΟΛΗ ΦΩΤΟΣ

1. Τὸ πνευματικὸ φῶς τοῦ Χριστοῦ

Μὲ τὴν ἐκπληκτικὴ εἰκόνα τῆς δημιουργίας τοῦ κόσμου ξε­κι­νᾶ ἡ ἀποστολικὴ περικοπὴ ποὺ ἀκούσαμε σήμερα ἀπὸ τὴ Β΄ πρὸς Κορινθίους Ἐπιστολὴ τοῦ ἀποστόλου Παύλου. «Ὁ Θεὸς ὁ εἰπὼν ἐκ σκότους φῶς λάμψαι, ὃς ἔλαμψεν ἐν ταῖς καρδίαις ἡμῶν πρὸς φωτισμὸν τῆς γνώσεως τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ ἐν προσώπῳ Ἰησοῦ Χριστοῦ», λέει ὁ θεῖος Ἀπόστολος. Δηλαδή, ὅπως τότε, στὴν ἀρχὴ τῆς δημιουργίας, ὁ Θεὸς πρόσταξε ἀπὸ τὸ σκοτάδι νὰ λάμψει τὸ φῶς καὶ φωτίσθηκε ὁ κόσμος, ἔτσι καὶ τώρα ὁ Θεὸς φώτισε τὶς καρδιὲς μὲ τὸ πνευματικὸ φῶς τῆς γνώσεως τῆς δόξας τοῦ Θεοῦ, ἡ ὁποία φανερώθηκε μέσῳ τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ.

 Κυριακή 25η Σεπτεμβρίου 2022

Κυριακή Α΄ Λουκᾶ.

(Λουκ. 5, 1 – 11).

«ἐπί δέ τῷ ρήματί σου χαλάσω τό δίκτυον» (Λουκ. 5, 5).

Ὁ Κύριος καί οἱ ψαράδες πρωταγωνιστοῦν σήμερα στό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα. Οἱ ψαράδες πού σέ λίγο θά γίνουν ἀπόστολοι. Θά ἐγκαταλείψουν τή λίμνη τῆς Γεννησαρέτ, γιά νά ριχτοῦν στήν ἀπέραντη θάλασσα τῆς κοινωνίας. Ἀντί γιά τά ἄλογα ψάρια τῆς λίμνης θά ψαρεύουν τίς ψυχές τῶν λογικῶν ἀνθρώπων, πού πελαγοδρομοῦν στήν πολυκύμαντη θάλασσα τῆς ζωῆς. Τό θαῦμα μιᾶς ὑπερφυσικῆς ψαριᾶς μέσα στό καταμεσήμερο, ὡς ἀποτέλεσμα τῆς ὑπέρλογης ὑπακοῆς στό κέλευσμα τοῦ Χριστοῦ, θά ὁδηγήσει τούς μαθητές στήν ἀνάληψη τοῦ δύσκολου ἔργου τῆς ἱεραποστολῆς. 

 Κήρυγμα Κυριακής Α’ Λουκά (25–09–2022)

«ἐπί δε τῷ ρήματί σου χαλάσω τὸ δίκτυον»

Νοερά σήμερα αδελφοί μου ας μεταφερθούμε σε μια ειδυλλιακή παραλίμνια ακτή. Την ακτή της λίμνης Γενησαρέτ ή θάλασσα της Τιβεριάδος. Καπερναούμ, Γενησαρέτ, Γαλιλαία, αγαπημένες τοποθεσίες, όπου εκεί ξετυλίχθηκαν τα σπουδαιότερα γεγονότα της επιγείου ζωή του Χριστού μας.

Βρισκόμαστε στην αρχή της δημόσιας δράσης Του. Ακόμα δεν έχει συγκροτήσει την ομάδα των μαθητών. Τα πλήθη τον ακολουθούν, θέλουν να τον ακούσουν, να τον δουν, να χαρούν το γλυκύτερο πρόσωπο των ανθρώπων. Παρακαλεί τον ψαρά Πέτρο να του δανείσει το ψαροκάικο του να το κάνει άμβωνα. Για να μιλήσει, και να διδάξει τον λαό, να τον στηρίξει και να δώσει δύναμη και ελπίδα, ο οποίος λαός είναι εγκαταλελειμμένος και ταλαιπωρημένος.

 Κυριακή Α΄ Λουκά

«Ἐπιστάτα… ἐπὶ τῷ ρήματί σου χαλάσω τὸ δίκτυον. Καὶ τοῦτο ποιήσαντες συνέκλεισαν πλῆθος ἰχθύων πολύ» Μάταια οἱ μαθητές ἔριχναν τά δίχτυα στή θάλασσα τῆς Τιβεριάδος ὅλη νύχτα κουρασμένοι καί ἀποκαρδιωμένοι τό πρωί ἐπέστρεψαν στήν παραλία χωρίς νά ἔχουν πιάσει οὔτε ἕνα ψάρι. Ὁ Κύριος μπῆκε στό πλοιάριό τους καί ἄρχισε νά ὁμιλεῖ πρός τό πλῆθος πού εἶχε συγκεντρωθεῖ καί ἐνῶ ἦταν κατάκοποι καί ἀποκαρδιωμένοι ἀκοῦν τόν Λόγο τοῦ διδασκάλου μέ προσοχή καί ἐνδιαφέρον. Ἀγαθοί καί καλοπροαίρετοι καθώς ἦταν αἰσθάνθηκαν βαθειά συγκίνηση.

 ΚΥΡΙΑΚΗ Α΄ ΛΟΥΚΑ

Απόστολος: Β΄ Κορ. δ΄ 6 - 15

Ευαγγέλιο: Λουκ. ε΄ 1 - 11

25 Σεπτεμβρίου 2022

«Ἐπιστάτα, δι' ὅλης νυκτὸς κοπιάσαντες οὐδὲν ἐλάβομεν» απαντά ο Πέτρος στον Χριστό όταν του είπε να ρίξει πάλι τα δίκτυά του, μετά από μια κουραστική νύκτα κατά την οποία δεν έπιασε καθόλου ψάρια. Ήταν ένας έμπειρος ψαράς και έκανε χρόνια αυτή την δουλειά και, αν και το θεώρησε παράλογο, έκανε υπακοή στον Κύριο. Ξαναρίχνει τα δίκτυα με τους άλλους ψαράδες και ήταν τόσα πολλά τα ψάρια που πιάστηκαν, ώστε τα δίκτυα άρχισαν να σχίζονται. Η υπακοή που έδειξαν στο Θείο πρόσταγμα έγινε ευλογία.

 Κυριακή Α΄ Λουκά, Ευαγγ. Ανάγνωσμα: Λκ. ε΄ 1-11 (25-09-2022)

Ξένιας Παντελή, θεολόγου

Η Εκκλησία μας όρισε από την επόμενη Κυριακή μετά την Ύψωση του Τιμίου Σταυρού και μέχρι τα Χριστούγεννα να διαβάζονται οι Ευαγγελικές περικοπές παρμένες από το Ευαγγέλιο του Λουκά. Η σημερινή περικοπή πρώτη αυτής της σειράς, κάνει λόγο για την κλήση των πρώτων τεσσάρων μαθητών του Κυρίου, του Πέτρου, του Ανδρέα , του Ιάκωβου και του Ιωάννη και μας διδάσκει πως πρέπει να δέχεται ο άνθρωπος το θείο κάλεσμα. Το ενδιαφέρον για το πρόσωπο  του Χριστού είναι ένα μυστήριο που συντελείται στην καρδιά του ανθρώπου.

 Κυριακή ΙΕ’ Επιστολών, Αποστ. Aνάγνωσμα: Β’ Κορ. δ΄ 6-15 (25-09-2022)

Ξένιας Παντελή, θεολόγου

Στο συγκεκριμένο αποστολικό ανάγνωσμα γίνεται λόγος για τις επερχόμενες  θλίψεις  και το θάνατο που έχει να αντιμετωπίσει στη ζωή του ο άνθρωπος. Ο απόστολος Παύλος τονίζει ότι οι θλίψεις δεν πρέπει να μας ρίχνουν κάτω, δεν πρέπει να χάνουμε τον αγώνα της ζωής. Μέσα από το σκοτάδι θα λάμψει το φως και έτσι θα γνωρίσουμε τη δόξα  στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού. Στις δύσκολες στιγμές της ζωής μας δεν πρέπει να απελπιζόμαστε ακόμα κι αν βρισκόμαστε σε αδιέξοδο  έστω κι αν ακόμα μας καταδιώκουν οι θλίψεις και οι πειρασμοί της ζωής. Ο Θεός όμως ποτέ δεν μας εγκαταλείπει.

 ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΑΡΟΝΑΞΙΑΣ

«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»

ΚΥΡΙΑΚΗ Α΄ ΛΟΥΚΑ

25 Σεπτεμβρίου 2022

 Ἀγαπητοί μου Ἀδελφοί,

Ὁ εὐαγγελιστής Λουκᾶς μᾶς διηγεῖται σήμερα στό πέμπτο κεφάλαιο τοῦ εὐαγγελίου του, ὅτι ὁ Χριστός ἐπέλεξε ν’ ἀνεβεῖ στό πλοιάριο τοῦ Πέτρου γιά νά διδάξει τό λαό πού βρισκόταν στήν ἀκτή. Ὅταν ὁλοκλήρωσε τή διδασκαλία Του, προέτρεψε τόν Πέτρο νά ρίξει τά δίχτυά του στή θάλασσα. Ἐκεῖνος ἐξηγεῖ στό Χριστό ὅτι ὅλη τή νύχτα κοπίασαν, ἀλλά τό ἀποτέλεσμα ἦταν ἀπογοητευτικό.

 ΚΥΡΙΑΚΗ 25 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2022

Α΄ ΛΟΥΚΑ

(Λουκ. ε΄1-11), (Β Κορινθ. δ΄ 6-15)

Ο μεγάλος Δάσκαλος

«αφέντες άπαντα ηκολούθησαν αυτώ»

Η σημερινή ευαγγελική περικοπή ξεδιπλώνει μπροστά μας με ένα εκπληκτικό τρόπο το περιστατικό της κλήσης των πρώτων μαθητών του Κυρίου. Ο Λόγος του Θεού είναι εκείνος που πρώτος σπεύδει να απευθύνει την πιο ευλογημένη πρόσκληση. Καλεί όλους τους ανθρώπους από την ανυπαρξία στη ζωή. Γι’ αυτό και στην ευχαριστιακή σύναξη ακούμε την ομολογία: «Συ εκ του μη όντος εις το είναι ημάς παρήγαγες». Ο άνθρωπος καλείται από τον Χριστό όχι απλά να διατηρήσει το «είναι», δηλαδή να περιορίζεται στην ύπαρξή του, αλλά να καταξιωθεί ενός ανώτερου μεγαλείου.

 ΤΟ ΘΕΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ (Α' ΛΟΥΚΑ) 25 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2022

ΚΥΡΙΑΚΗ  Α΄ ΛΟΥΚΑ

«ἐπανάγαγε εἰς τὸ βάθος» (Λουκ. 5, 4)

«Πήγαινε στὰ βαθιὰ»

Δυνατὸς καὶ ἀνεπανάληπτος εἶναι αὐτὸς ὁ λόγος τοῦ Χριστοῦ μας πρὸς τὸν Ἀπόστολο Πέτρο. Εἶναι γνωστὸ πὼς ὅλη τὴν νύχτα ὁ Ἀπόστολος ψάρευε μὲ τοὺς συνεταίρους του στὴν λίμνη Γενησαρὲτ χωρὶς νὰ πιάσουν οὔτε ἕνα ψάρι. Ὅμως, ἄκουσε τὸν λόγο τοῦ Χριστοῦ: «πήγαινε πιὸ βαθιὰ καὶ ρίξε πάλι τὰ δίχτυα σου» καὶ, παρὰ τὴν ἀμηχανία του, ὑπάκουσε. Γέμισαν τότε τὰ δίχτυα τους ἀπὸ πλῆθος ἰχθύων. Τὸ θαῦμα εἶναι φανερό. Δείχνει τὶ ἀποτελέσματα ἔχει ἡ ὑπακοὴ στὸν λόγο τοῦ Χριστοῦ.

 ΚΥΡΙΑΚΗ Α' ΛΟΥΚΑ (25-9-2022)

ΓΡΑΠΤΟΝ Θ. ΚΗΡΥΓΜΑ

     Ὁ Ἀπόστολος Πέτρος, μαζί μέ τόν Ἰάκωβο καί τόν Ἰωάννη, ὅπως μᾶς διασώζει τή διήγηση ὁ Eὐαγγελιστής Λουκᾶς, μετά ἀπό μιά κοπιαστική νύχτα ψαρέματος χωρίς νά ἔχουν πιάσει τίποτα, γεμᾶτοι ἀπογοήτευση μάζευαν τά δίχτυα στά ψαροκάϊκά τους.

     Ὁ Ἰησοῦς Χριστος μπαίνει στό πλοῖο τοῦ Σίμωνος Πέτρου καί χρησιμοποιώντας το ὡς ἄμβωνα κήρυττε στούς συγκεντρωμένους ἀνθρώπους.

Οἱ ἁπλοϊκοί ψαρᾶδες ἄκουγαν καί ἀσφαλῶς θά θαύμαζαν τόν μορφωμένο Διδάσκαλο, αὐτοί οἱ ἀγράμματοι βιοπαλαιστές. Γι΄ αὐτό καί στήν προτροπή Του νά πᾶνε ξανά γιά ψάρεμα ὁ Πέτρος ὑπάκουσε μέ προθυμία : «Ἐπιστάτα, δι΄ ὅλης τῆς νυκτός κοπιάσαντες οὐδέν ἐλάβομεν∙ἐπί δέ τῷ ρήματί σου χαλάσω τό δίκτυον». Δηλαδή, «Διδάσκαλε, ὅλη τή νύχτα κοπιάζαμε καί δέν πιάσαμε τίποτα∙ ἐπειδή ὅμως τό λές ἐσύ θά ρίξω τό δίχτυ».

ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ  «ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΣΤΟ ΘΕΛΗΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ» ΤΗΣ 25-9-2022

 Στὰ λόγια τοῦ Ἀποστόλου Πέτρου τῆς σημερινῆς εὐαγγελικῆς περικοπῆς «Δι' ὅλης νυκτὸς κοπιάσαντες οὐδὲν ἐλάβομεν· ἐπὶ δὲ τῷ ῥήματί σου χαλάσω τὸ δίκτυον» πλέκονται δύο πράγματα. Τὸ πρῶτο εἶναι ἡ πείρα. Τὸ δεύτερο ἡ ἐμπιστοσύνη στὸν Χριστό. Πείρα καὶ πίστη συναντῶνται μέσα στὴν ἴδια καρδιά.

Τί νὰ ἀκολουθήσει ὁ ἄνθρωπος; Ὅ,τι τοῦ λέει ἡ πείρα τῆς ζωῆς γιὰ ὡρισμένα ζητήματα ἢ ὅ,τι τοῦ ὑπαγορεύει ἡ πίστη στὸν Χριστό; Μὲ δύο λέξεις, θὰ μπορούσαμε νὰ προσδιορίσουμε τὴν πείρα σὰν καταστάλαγμα ζωῆς. Συσσωρεύεται μὲ ὅσα ζήσαμε, εἴδαμε, ἀκούσαμε, πάθαμε, μάθαμε, χρησιμοποιώντας τὴ λογική μας, παρατηρώντας γύρω μας καὶ ἐμβαθύνοντας στοὺς νόμους ποὺ δεσπόζουν στὸν κόσμο.

Σάββατο 17 Σεπτεμβρίου 2022

 2022 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 18 - ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΥΨΩΣΗ

ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΥΨΩΣΗ (Μαρκ. 8, 34 – 9, 1)

†ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ ΜΕΛΕΤΙΟΥ

(Διασκευή ομιλίας στην Αμμουδιά, στις 19/9/1982)

Πού βρίσκεται η ευτυχία;

Το σημερινό Ευαγγέλιο, παρότι είναι μια μικρή περικοπή, είναι γεμάτο φως. Μας λέγει: «Τι ωφελήσει άνθρωπον αν κερδίσει τον κόσμον όλον και ζημιωθεί την ψυχήν αυτού;»

Πέστε, αδελφοί, ότι δεν είχατε για κατοικία σας αυτό το φτωχό χωριουδάκι της Ηπείρου. Και δεν ήταν η περιουσία σας περιορισμένη σε μερικά χτηματάκια. Αλλά υποθέστε ότι είχατε ολόκληρη την Ήπειρο δική σας. Ή «ολόκληρο τον κόσμο», όπως είπε ο Χριστός. Γιατί η απληστία μας λέει: «Αυτά που έχω δεν είναι τίποτα, πρέπει να αποκτήσω περισσότερα». Απαντάει ο Χριστός: «Να ‘χεις τον κόσμο όλο δικό σου. Τι θα τον κάνεις;»

Θα φας περισσότερο. Ε, πόσο θα φας; Και τι θα φας; Φασιανούς;

 ΦΩΝΗ ΚΥΡΙΟΥ

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

Η ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΣΚΙΑ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ

Ἡ ὁλόδροση πνευματικά σκιά τοῦ τιμίου καί ζωοποιοῦ Σταυροῦ σκεπάζει τή σημερινή μεθέορτο τῆς παγκοσμίου Ὑψώσεώς του Κυριακή.

Ἀκοῦμε κατά τή θεία Λειτουργία νά διαβάζεται στούς ἱερούς ναούς ἐκεῖνο τό ἀπόσπασμα ἀπό τό ἱερό Εὐαγγέλιο τοῦ ἁγίου ἐνδόξου ἀποστόλου καί εὐαγγελιστοῦ Μάρκου, πού κατ’ ἐξοχήν ἁρμόζει στό νόημα, στό μήνυμα καί στή θεολογία τοῦ τιμίου Σταυροῦ, ὁ ὁποῖος πάντοτε στήν Ὀρθοδοξία προσκυνεῖται ὡς προσκομιδή τῆς Ἀναστάσεως. Ἄς μελετήσουμε συνοπτικά τό ἱερό κείμενο καί ἄς ἐνισχυθοῦμε ἔτσι στόν ἀγώνα μας τώρα στήν ἀπαρχή τῆς νέας ἐκκλησιαστικῆς χρονιᾶς.

Ὁ δρόμος τοῦ Θεοῦ

 Κυριακή μετά την Ύψωση του Τιμίου Σταυρού

† Αρχιμανδρίτη Ανανία Κουστένη

Kυριακή μετά την Ύψωση του Τιμίου Σταυρού η σημερινή, αγαπητοί. Την Κυριακή προ της Υψώσεως, καθώς και στη γιορτή της Υψώσεως ο Ίδιος ο Χριστός μάς είπε τι έκανε για μας: μάς φώτισε με τον λόγο Του και με τα θαύματά Του και μάς έσωσε με τον Σταυρό και την Ανάστασή Του.

Στο σημερινό Ευαγγέλιο (Μάρκου κεφ. η΄, 34-38, θ΄, 1) μάς λέγει τι πρέπει και τι οφείλομε να κάνωμε εμείς γι’ Αυτόν – στην ουσία για τον εαυτό μας. «Οποιος θέλει να έλθει κοντά μου (σ.σ.: ο Χριστός κανέναν δεν βιάζει, το κακό μόνο βιάζει και παραβιάζει), όποιος θέλει να έλθει κοντά μου, να απαρνηθεί τον εαυτό του, τον παλαιό άνθρωπο και την ψευτο-ζωή, να πάρει τον σταυρό του (σ.σ.: που είναι οι δυσκολίες και τα βάσανα, για να αρνηθεί κανείς τον εαυτό του και να αγαπήσει τον Χριστό) και να Με ακολουθήσει». Και στη συνέχεια επεξηγεί ο Χριστός τι εννοεί με αυτά: «Όποιος θέλει να σώσει τη ζωούλα του, θα χάσει την ψυχή του. Και όποιος θυσιάσει τη ζωούλα του, θα κερδίσει την ψυχή του».

 Κήρυγμα Κυριακής μετά την Ύψωσιν (18–09–2022)

«ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἐλθεῖν»

Γιορτάσαμε αδελφοί μου πριν από λίγες ημέρες την παγκόσμιο Ύψωση του τιμίου και ζωοποιού Σταυρού, ως σύμβολο σωτηρίας και όπλο κατά του διαβόλου. Τον προβάλει η Εκκλησία μας για να τονίσει το γεγονός ότι δια του Σταυρού η σωτηρία επιτυγχάνεται, και με το Σταυρό ως σύμβολο αγώνος, θυσίας και προσπάθειας, ο χριστιανός προχωρά στην ζωή του και με προοπτική την αιωνιότητα.

 «ΟΣΤΙΣ ΘΕΛΕΙ ΟΠΙΣΩ ΜΟΥ ΑΚΟΥΛΟΥΘΕΙΝ, AΠΑΡΝΗΣΑΣΘΩ ΕΑΥΤΟΝ ΚΑΙ ΑΡΑΤΩ ΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟΝ ΑΥΤΟΥ, ΚΑΙ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙΤΩ ΜΟΙ» (Μάρκ.8, 34). 

Ὁμιλία στήν Κυριακή μετά τήν Ὕψωσιν τοῦ τιμ. Σταυροῦ, ὑπό τοῦ πρωτ. Λάμπρου Χ. Τσιάρα. Ἰωάννινα, 18-09-2022.

Ἀδελφοί, 

Βρισκόμαστε ἐτοῦτες τίς ἡμέρες σ’ἕνα ἰδιαίτερο ἑορταστικό πλαίσιο, πού ἔχει ὡς κέντρο του τήν μεγάλη ἑορτή τῆς ‘Υψώσεως τοῦ τιμίου Σταυροῦ. Ἡ ἑορτή πλαισιώνεται ἀπό δύο Κυριακές:

τήν πρό καί τήν μετά τήν ὕψωσιν, ὅπως λέγονται. Ἡ πρό τῆς ὑψώσεως Κυριακή μᾶς προετοίμασε μέ τά διατεταγμένα ἀναγνώσματα καί μέ τά ἐξαιρετικά σέ νόημα καί μελωδία προεόρτια τροπάρια. Ἡ Κυριακή μετά τήν ὕψωση κλείνει τό ἑορταστικό πλαίσιο μέ ἐξίσου κατάλληλες ἁγιογραφικές περικοπές καί μέ ὑπέροχους μεθέορτους ὕμνους. Μέ ὅλα αὐτά, καί μέ ὅσα ἡ ἡμέρα τῆς ἑορτῆς περιλαμβάνει, ἐ ξ α ί ρ ε τ α ι  ἰ δ ι α ζ ό ν τ ω ς  ἡ  σ η μ α σ ί α  τ ο ῦ  τ ι μ ί ο υ  κ α ί  ζ ω ο π ο ι ο ῦ   Σ τ α υ ρ ο ῦ  σ τ ή  λ α τ ρ ε ί α  τ ῆ ς  Ἐ κ κ λ η σ ί α ς  κ α ί  σ τ ή  ζ ω ή  τ ῶ ν  χ ρ ι σ τ ι α ν ῶ ν, καθώς ὅλα μιλοῦν για τον σταυρό τοῦ Κυρίου, πρωτίστως, ἀλλά καί για τον δικόν μας σταυρό, πού καλούμαστε να σηκώσουμε, ἀκολουθοῦντες «τόν τῆς πίστεως ἀρχηγόν καί τελειωτήν Ἰησοῦν» (Ἑβρ.12, 1-2).

 Κυριακή 18η Σεπτεμβρίου 2022

Κυριακή μετά τήν Ὕψωσιν.

(Μαρκ. 8, 34 – 9, 1).

«...ἀπαρνησάσθω ἑαυτόν» (Μάρκ. 8, 34).

Στόν ἀπόηχο τῆς μεγάλης ἑορτῆς τῆς Ὑψώσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ βρισκόμαστε σήμερα. Ὁ Χριστός μᾶς δίνει το στίγμα τοῦ σταυρικοῦ ἤθους. Μᾶς ξεκαθαρίζει ὅτι ἡ πνευματική προκοπή, ἡ πρόοδος, ἡ ἐλευθερία, ἡ χαρά, ἡ σωτηρία θά ἔλθουν μόνον ὅταν δώσουμε τόν ἀγώνα τῆς ἀρετῆς μέ συνέπεια. Αὐτό εἶναι μία ἄλλου εἴδους σταύρωση πού ὁδηγεῖ στή σωτηρία. Ἡ κάθαρση, ἡ φώτιση, ἡ θέωση θά ἔλθουν μόνον ὅταν ζήσουμε τόν Χριστό καί Τόν ὁμολογήσουμε μέ τή ζωή μας στούς ἄλλους.

 ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΥΨΩΣΙΝ

Απόστολος: Γαλ. β΄ 16 - 20

Ευαγγέλιο: Μαρκ. η΄ 34 - θ΄ 1

18 Σεπτεμβρίου 2022

Οι ακόλουθοι των βασιλέων παλαιά, έχαιραν προνομίων και ξεχωριστής μεταχείρισης. Ο Χριστός, μας λέει σήμερα ότι οι δικοί του ακόλουθοι, όχι μόνον δεν θα χαίρουν ειδικών προνομίων αλλά θα πρέπει να απαρνηθούν τον εαυτό τους, αναλαμβάνοντας τον σταυρό τους. Οι παλαιοί βασιλείς εξουσίαζαν τον λαό με τη δύναμη που κατείχαν. Ο Χριστός μάς αφήνει ελεύθερους να πράξουμε αυτό που εμείς επιθυμούμε. Με αυτά τα δεδομένα και με βάση την ανθρώπινη λογική, θα ήταν οξύμωρο κάποιος να θέλει να ακολουθήσει τον Χριστό.

 Κυριακή Μετά την Ύψωση, Ευαγγ. Ανάγνωσμα: Μκ. η΄ 34- θ΄ 1 (18-09-2022)

Διακόνου Επιφανίου Παπαντωνίου

 «Αράτω τον σταυρόν αυτού»

Η σημερινή Κυριακή καλείται Κυριακή «μετά την Ύψωσιν» και αποτελεί τον απόηχο της μεγάλης εορτής της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού, ενώ η περασμένη Κυριακή «προ της Υψώσεως» ήταν το προανάκρουσμα. Η ορθόδοξη Εκκλησία, σε κάθε ακολουθία κάνει λόγο για τον Τίμιο Σταυρό, προβάλλοντας τον ως φωτεινό σημείο και όπλο κατά των δαιμόνων. Το ίδιο ευαγγελικό ανάγνωσμα, που ακούμε να διαβάζεται και την Γ’ Κυριακή των Νηστειών, αποτελεί ένα απόσπασμα από την όλη διδασκαλία και δραστηριότητα του Χριστού στη περιοχή της Καισαρείας του Φιλίππου.

 Κυριακή Μετά την Ύψωση, Αποστ. Ανάγνωσμα: Γαλ. β’ 16-20 (18-09-2022)

Πρεσβ. Φίλιππου Φιλίππου

Η σημερινή αποστολική περικοπή είναι παρμένη από το 2ο κεφάλαιο της προς Γαλατάς επιστολής του Αποστόλου Παύλου και συγκεκριμένα τους στίχους 16-20. Ολόκληρη η προς Γαλατάς επιστολή μας διασώζει αρκετά στοιχεία από την θεολογία του Αποστόλου Παύλου. Την περιοχή της Γαλατίας επισκέφθηκε ο Απόστολος Παύλος κατά την πρώτη του αποστολική περιοδεία κατά τα έτη 45 – 48 μ. Χ. συνοδευόμενος από τον Απόστολο Βαρνάβα. Στις Εκκλησίες τις οποίες ίδρυσε εκεί στην περιοχή της Γαλατίας άρχισε να εμφανίζεται ένα πρόβλημα. Κάποιοι Ιουδαΐζοντες Χριστιανοί προσπαθούσαν να επιβάλουν σε όλα τα μέλη της Εκκλησίας αυτά τα οποία όριζε ο Μωσαϊκός Νόμος και κυρίως την περιτομή.

 ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΑΡΟΝΑΞΙΑΣ

«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»

 ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΥΨΩΣΙΝ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ

18 Σεπτεμβρίου 2022

 Ἀγαπητοί μου Ἀδελφοί,

Ὅταν ὁ Θεός δημιούργησε τούς Πρωτοπλάστους Ἀδάμ καί Εὔα στόν Παράδεισο, τούς ἔδωσε τήν ἐντολή «ἐργάζεσθαι αὐτόν καί φυλάσσειν», ὅπως διαβάζουμε στό βιβλίο τῆς Γενέσεως (Β 15). Ὅταν ὁ Θεάνθρωπος Κύριός μας μέ τήν ἐνανθρώπησή Του προέβη στήν ἀναδημιουργία τοῦ ἀνθρωπίνου γένους, ἀναπροσάρμοσε πλέον αὐτήν τήν ἐντολή, θέτοντας στούς ἀνθρώπους δύο ὅρους, ὅπως ἀκούσαμε σήμερα στό κατά Μᾶρκον εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα. Σέ ὅλους, ὅσους ἐπιθυμοῦν νά Tόν ἀκολουθήσουν ἀπεκάλυψε, πώς θά πρέπει πρῶτα νά ἀπαρνηθοῦν τόν ἑαυτό τους, ἔπειτα νά σηκώσουν τόν σταυρό τους καί τότε νά στοιχηθοῦν πίσω ἀπό Ἐκεῖνον.

 ΚΥΡΙΑΚΗ 18 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2022

ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΥΨΩΣΙΝ

(Μαρκ. η΄34- θ΄1), (Γαλ. β΄16-20)

Σωτήρια απάρνηση

«Απαρνησάσθω εαυτόν και αράτω τον σταυρόν αυτού…»

Η εφιαλτική κρίση που ζώνει σε όλα τα επίπεδα το σημερινό κόσμο και η οποία δεν είναι μόνο υγειονομική και οικονομική, όπως καθημερινά διαπιστώνουμε στο βάθος της, αφήνει ένα παγερό αίσθημα ανασφάλειας να περιλούζει το σημερινό άνθρωπο, ο οποίος αισθάνεται φοβερά αδύναμος και προδομένος από κοσμικά συστήματα και ιδεολογίες, που τόσο ασφυκτικά τον κυκλώνουν και τον εξουθενώνουν. Η κρίση αυτή αποκαλύπτει τελικά την αδυναμία του. Και ας νόμιζε για τόσα χρόνια ότι μπορούσε να είναι παντοδύναμος, με το αίσθημα της υπερηφάνειας και της αλαζονείας να είναι διάχυτο σε όλες τις δραστηριότητές του αλλά και γενικότερα στη στάση που διαμόρφωνε σε όλο το πλέγμα των σχέσεών του: με τον Θεό, το συνάνθρωπο, αλλά και με την κτίση ολόκληρη. Αρκούσε η επέλαση ενός ιού με τόσες μεταλλάξεις για να νιώσει μπροστά του εντελώς αδύναμος και να τον ζώνουν από παντού οι λογής ανασφάλειές του.

 ΤΟ ΘΕΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΥΨΩΣΙΝ 18 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2022

"Ὅστις θέλει… ὀπίσω μου ἐλθεῖν" (Μαρκ. 8, 34)

Καὶ αὐτὴν τὴν Κυριακὴ ἡ Ἐκκλησία μας τιμᾶ ἰδιαιτέρως τὸν Τίμιο Σταυρό. "Οὕτως ὑψωθῆναι δεῖ τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου" (Ἰω. 3, 14). Ἔπρεπε, λοιπόν, νὰ σταυρωθεῖ ὁ Χριστός μας, γιατὶ δὲν θὰ σωζόμαστε. Αὐτὴν τὴν ἀλήθεια μᾶς λέγει ὁ ἀγαπημένος μαθητής, ὁ Ἰωάννης, κηρύττοντας τὸ μυστήριο τοῦ Τιμίου Σταυροῦ.

Πρῶτος ὁ Μωυσῆς εἶχε πεῖ στοὺς Ἰουδαίους: "ὄψεσθε τὴν ζωὴν ἡμῶν κρεμαμένην ἀπέναντι τῶν ὀφθαλμῶν ἡμῶν», καὶ μάλιστα προέβλεψε τὴν ἀπιστία τους: "καὶ οὐ μὴ πιστεύσητε τῇ ζωῇ ἡμῶν" (Δευτ. 28, 66). Ἀλλὰ καὶ ὁ Ἡσαΐας εἶχε παρουσιάσει τὸν Μεσσία σὰν ἀμνό, πορευόμενο στὴν σφαγή: "ὡς πρόβατον ἐπὶ σφαγὴν ἤχθη καὶ ὡς ἀμνὸς ἐναντίον τοῦ κείροντος αὐτόν ἄφωνος" (Ἡσ. 53, 7).

Χριστιανοί μου!

 ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΥΨΩΣΙΝ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ (18-09-2022)

ΓΡΑΠΤΟΝ Θ. ΚΗΡΥΓΜΑ

     Λίγες ἡµέρες µετά τόν ἑορτασµό τῆς Παγκόσµιας Ὕψωσης τοῦ Τίµιου καί Ζωοποιοῦ Σταυροῦ, Χριστιανοί µου, στό Εὐαγγελικό Ἀνάγνωσµα πού ἀκούσαµε ὁ Κύριός µας µᾶς καλεῖ, ἀφοῦ πρῶτα ἐλεύθερα καί ἀβίαστα ἔχουµε ἀποφασίσει ν' ἀκολουθήσουµε τή ζωή Του, ἐνστερνιζόµενοι τή διδασκαλία Του «ὅστις θέλει ὀπίσω µου ἀκολουθεῖν», ν' ἀπαρνηθοῦµε τόν κακό προηγούµενο ἑαυτό µας καί νά σηκώσουµε τόν δικό µας σταυρό, δηλ. τό φορτίο τῆς ζωῆς µας καί νά συµπορευθοῦµε µαζί Του.

ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ   «ΑΚΟΛΟΥΘΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ»  ΤΗΣ 18-09-2022

Πάντοτε, ἰδιαίτερα ὅμως στὸν καιρό μας, ἡ λατρεία τοῦ «Ἐγὼ» ὑπῆρξε γιὰ πολλους μιὰ μυστική, εἰδωλολατρικὴ αἵρεση. Ἀγαποῦμε, ἐκτιμοῦμε, σκεπτόμαστε συνεχῶς τὸν ἑαυτό μας. Βλέπουμε, κρίνουμε, ἀντιδροῦμε μὲ μέτρο τὸν ἑαυτό μας. Κλινόμαστε στὸ ὀχυρὸ τοῦ «ἐγώ» μας γιὰ νὰ εἴμαστε «ἀσφαλεῖς», καὶ γινόμαστε ἀπρόσιτοι, αἰχμάλωτοι τοῦ ἑαυτοῦ μας. Ἀγαποῦμε τοὺς ἄλλους μόνο σὲ σχέση μὲ τὸ δικό μας συμφέρον. Ἡ ἰδιοτέλεια βρίσκεται στὴ ρίζα κάθε σχεδίου καὶ ἐνέργειάς μας. Ἀκόμη καὶ στὶς σχέσεις μας μὲ τὸ Θεό∙ κάνουμε τὸ καλὸ ὄχι γιατὶ τὸ θέλει Ἐκεῖνος, ἀλλὰ διότι θὰ τὸ χρησιμοποιήσουμε γιὰ ἐπενδύσεις καλῆς φήμης. Ἀκόμη καὶ τὸ Εὐαγγέλιο τὸ περνοῦμε ἀπὸ τὸ φίλτρο τῶν δικῶν μας προτιμήσεων, κρατώντας ὅ τι μᾶς ἀρέσει καὶ ἀφήνοντας γιὰ τοὺς δῆθεν ὑπερβολικοὺς τὰ πιὸ δύσκολα παραγγέλματα.

Σάββατο 10 Σεπτεμβρίου 2022

 Κυριακή προ της Υψώσεως

«Ο Σταυρός του Χριστού, το αιώνιον καύχημά μας»

π. Αθανάσιος Μυτιληναίος

[Γαλ. 6, 11-18]

Απομαγνητοφωνημένη ομιλία του μακαριστού γέροντος που εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Στομίου Λαρίσης στις 10-9-2000.

Στις 14 Σεπτεμβρίου, αγαπητοί μου, η Εκκλησία μας εορτάζει την παγκόσμιον Ύψωσιν του Τιμίου Σταυρού. Αυτό σημαίνει ότι μετά την εύρεσή του από την βασιλομήτορα Αγίαν Ελένην, υψώθη από του άμβωνος ο ευρεθείς Τίμιος Σταυρός, υπό του τότε Πατριάρχου.

Η Εκκλησία μας για να προσδώσει αίγλην και τιμήν, θεώρησε την εορτήν του Τιμίου Σταυρού ως έναν αντίλαλον της Μεγάλης Τεσσαρακοστής και της Μεγάλης Παρασκευής. Γι΄ αυτό νηστεύομε την ημέρα αυτή. Όλοι το γνωρίζομε. Ακόμη έθεσε την εορτήν της Μεταμορφώσεως 40 ημέρες προ της Υψώσεως. Είναι 40 ημέρες. Και δημιουργεί έναν αντίλαλο της Μεγάλης Τεσσαρακοστής. Η Καινή Διαθήκη γράφει ότι η Μεταμόρφωσις έγινε ολίγον προ του Πάθους. Δηλαδή λίγες ημέρες προ της 15ης του μηνός Νισσάν, δηλαδή στα μέσα περίπου του Φεβρουαρίου ή του Μαρτίου. Ακόμη η Εκκλησία όρισε δυο Κυριακές, η μία προ και η άλλη μετά, με υμνολογικό και ευαγγελικό περιεχόμενο σχετικό με τον Τίμιον Σταυρόν. Έτσι οι δύο αυτές Κυριακές, εκ των οποίων η πρώτη είναι σήμερα, στέκονται σαν στήλες τιμής και συνοδείας της μεγάλης εορτής.

 2022 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 11 - ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΥΨΩΣΕΩΣ

ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΥΨΩΣΕΩΣ (Ιω. 3, 13-17)

†ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ ΜΕΛΕΤΙΟΥ

(Διασκευή ομιλίας στην Αγ. Ειρήνη Πρέβεζας, στις 11/9/2005)

Πώς προσεγγίζουμε τον Θεό

Το Ευαγγέλιο που ακούσαμε παρότι πολύ σύντομο, μας μιλά για την αιώνια ζωή με τον πιο ρεαλιστικό τρόπο.

Αλλά σαν τι τάχα να είναι αυτή η αιώνια ζωή;

Η απάντηση του Χριστού είναι: «Απλώς μια συνέχεια της ζωής». Συνέχεια ζωής υπάρχει και προς τα κάτω. Και είναι να πάει κανείς σε μια χειρότερη κατάσταση από αυτή που υπάρχει εδώ, και λέγεται κόλαση και απώλεια. Ούτε να την θυμάται κανείς τέτοια κατάσταση, όπως δεν θέλουμε να θυμόμαστε ότι είναι δυνατόν στην επίγεια ζωή μας, να καταντήσουμε σε μια κατάσταση χειρότερη από αυτή στην οποία τώρα βρισκόμαστε. Γιατί είναι δυστυχία.

 ΦΩΝΗ ΚΥΡΙΟΥ

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ

Δεύτερη Κυριακή σήμερα τοῦ μηνός Σεπτεμβρίου καί ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία βαδίζει πρός τή μεγάλη ἑορτή τῆς Ὑψώσεως τοῦ τιμίου καί ζωοποιοῦ Σταυροῦ τοῦ Κυρίου μας. Στή σημερινή εὐαγγελική περικοπή ὁ Χριστός συνομιλεῖ μέ τόν Νικόδημο, ὁ ὁποῖος ἦταν ἀπό τήν τάξη τῶν Φαρισαίων. Ὁ Χριστός τοῦ ἐξηγεῖ ὅτι μόνο αὐτός πού κατέβηκε ἀπό τόν οὐρανό μπορεῖ νά κάνει γνωστό τόν λόγο καί τό θέλημα τοῦ Θεοῦ. Ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ, ὄντας στά σπλάγχνα τοῦ Πατρός, εἶναι ἐκεῖνος πού μόνος εἶχε τή δυνατότητα νά μιλήσει στούς ἀνθρώπους γιά τά ἐπουράνια μυστήρια, τά ὁποῖα κανείς στόν κόσμο δέν γνωρίζει «εἰ μή ὁ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καταβάς».

 Ὁ Σταυρὸς τοῦ Χριστοῦ στὴ ζωή μας 

Ἀποστολικὸ Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 11 Σεπτεμβρίου 2022, πρὸ τῆς Ὑψώσεως (Γαλ. ς΄ 11-18)

Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ

Μὲ ἱερὴ ἀγανάκτηση καὶ ζέση ψυ­χῆς ὁ ἀπόστολος Παῦλος ἀπευθύνει στοὺς Γαλάτες τὰ θεόπνευστα λόγια ποὺ ἀκούσαμε στὴ σημερινὴ ἀποστολικὴ περικοπή, προκειμένου νὰ ἀνατρέψει τὶς ψευδεῖς διδασκαλίες στὶς ὁποῖες εἶχαν παρασυρθεῖ καὶ νὰ τοὺς ἐπαναφέρει στὴν ἀλήθεια.

1. Τὸ μόνο καύχημά μας

Κοιτάξτε, τοὺς λέει, μὲ τὸ ἴδιο μου τὸ χέρι καὶ μὲ μεγάλα γράμματα σᾶς ἔγραψα τὴν ἐπιστολή μου, γιὰ νὰ σᾶς τονίσω ὅτι αὐτοὶ οἱ πλάνοι ποὺ σᾶς προτρέπουν νὰ περιτέμνεσθε, θέλουν νὰ εἶναι ἀρεστοὶ στοὺς ἀνθρώπους καὶ συγκεκριμένα στοὺς Ἰουδαίους. Σᾶς ἀναγκάζουν δὲ νὰ περιτέμνεσθε, «μόνον ἵνα μὴ τῷ σταυρῷ τοῦ Χριστοῦ διώκωνται». Δηλαδή, μόνο καὶ μόνο γιὰ νὰ μὴν καταδιώκονται οἱ ἴδιοι ἀπὸ τοὺς Ἰουδαίους γιὰ τὸ κήρυγμα τοῦ Σταυροῦ τοῦ Χριστοῦ. Ὅμως, οὔτε αὐτοὶ ποὺ ἔχουν περιτμηθεῖ, τηροῦν τὶς τελετουργικὲς διατάξεις τοῦ Νόμου. Θέλουν μόνο νὰ καυχηθοῦν ὅτι σᾶς ἔπεισαν νὰ δεχθεῖτε τὴν περιτομή.

 Κυριακή προ της Υψώσεως

Ιωάννου Καραβιδόπουλου, Ομότιμου Καθηγητή Ερμηνείας της Καινής Διαθήκης, Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ.

«Ο Σταυρός του Χριστού αποκάλυψη της Θείας αγάπης»

«Είπε ο Κύριος: Κανένας δεν ανέβηκε στον ουρανό παρά μόνο ο Υιός του Ανθρώπου, που κατέβηκε από τον ουρανό, και που είναι στον ουρανό. Όπως ο Μωυσής ύψωσε το χάλκινο φίδι στην έρημο, έτσι πρέπει να υψωθεί ο Υιός του Ανθρώπου, ώστε όποιος πιστεύει σ’ αυτόν να μη χαθεί, αλλά να ζήσει αιώνια. Τόσο πολύ αγάπησε ο Θεός τον κόσμο, ώστε παρέδωσε στον θάνατο τον μονογενή του Υιό, για να μη χαθεί όποιος πιστεύει σ’ αυτόν, αλλά να έχει ζωή αιώνια. Γιατί, ο Θεός δεν έστειλε τον Υιό του στον κόσμο, για να καταδικάσει τον κόσμο, αλλά για να σωθεί ο κόσμος δι’ αυτού» (Ιωάν. 3, 13-17).

 Κήρυγμα Κυριακής προ της Υψώσεως (11–09–2022)

«οὕτω γὰρ ἠγάπησεν ὁ Θεός τὸν κόσμον»

Οι άνθρωποι θέτουν όρια. Έχουν μέτρο και αυτό το μέτρο είναι εκείνο το οποίο μετρά και τις δυνατότητες τους. Δεν μπορεί ο άνθρωπος να ξεπεράσει τις δυνατότητές του διότι είναι πεπερασμένες. Πεπερασμένος σημαίνει ότι έχει αρχή και τέλος.

Αυτή η αρχή και το τέλος τον εγκλωβίζει σε όρια. Εκείνο το οποίο δεν έχει όρια όπως ακούσαμε στο ιερό Ευαγγέλιο είναι η αγάπη του Θεού και η αγάπη του Θεού καταδεικνύεται στον λόγο που ακούσαμε σήμερα αδελφοί μου που λέγει: «Οὕτω γαρ ἠγάπησεν ὁ Θεὸς τὸν κόσμον ὥστε τὸν υἱὸ αὐτοῦ τὸν μονογενῆ ἔδωκεν ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς αὐτὸν μή ἀπόλυται ἀλλ ἕχει ζωὴν αἰώνιον». Πολύ απλά αυτό σημαίνει ότι ο Θεός πεθαίνει από αγάπη, πεθαίνει για την αγάπη. Γίνεται έτσι η προσωποποιημένη αγάπη.

 Κυριακὴ πρὸ τῆς Ὑψώσεως

«Οὕτω γὰρ ἠγάπησεν ὁ Θεὸς τὸν κόσμον, ὥστε τὸν υἱὸν αὐτοῦ τὸν μονογενῆ ἔδωκεν, ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς αὐτὸν μὴ ἀπόληται ἀλλ' ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον. οὐ γὰρ ἀπέστειλεν ὁ Θεὸς τὸν υἱὸν αὐτοῦ εἰς τὸν κόσμον ἵνα κρίνῃ τὸν κόσμον, ἀλλ' ἵνα σωθῇ ὁ κόσμος δι' αὐτοῦ.» (Ἰωάν., 3, 16- 17).

Αὐτὸς ποὺ κοινωνεῖ μὲ στοὺς Προπάτορες, Αὐτὸς ποὺ προφητεύεται ἀπὸ τὰ στόματα τοῦ Θεοῦ τοὺς Προφῆτες, Αὐτὸς ποὺ προεικονίζεται στοὺς Δικαίους τῆς διαδοχῆς τοῦ σπέρματος τοῦ Ἀβραάμ, Αὐτὸς ὁ Υἱὸς καὶ Λόγος τοῦ Θεοῦ καὶ Θεός, ὅταν ἔρχεται τὸ πλήρωμα τοῦ χρόνου, μὲ ὑπερφυῆ τρόπο σὰρξ ἐγένετο. Ἐκ Πνεύματος Ἁγίου καὶ Μαρίας τῆς Παρθένου Χριστὸς γεννᾶται, τέλειος Θεὸς καὶ τέλειος Ἄνθρωπος.

 Κυριακή 11η Σεπτεμβρίου 2022

Κυριακή πρό τῆς Ὑψώσεως.

(Ἰω. 3, 13 – 17).

«Οὐ γάρ ἀπέστειλεν ὁ Θεός τόν υἱόν αὐτοῦ εἰς τόν κόσμον ἵνα κρίνῃ τόν κόσμον, ἀλλ’ ἵνα σωθῇ ὁ κόσμος δι’ αὐτοῦ» (Ἰω. 3, 17).

Σήμερα, λίγες ἡμέρες πρίν ἀπό τή μεγάλη ἑορτή τῆς Παγκόσμιας Ὑψώσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, ἀκοῦμε ἕνα μικρό ἀπόσπασμα ἀπό τή συνομιλία τοῦ Ἰησοῦ μέ τόν κρυφό νυκτερινό μαθητή Του, τόν Νικόδημο. Ὁ Κύριος παρουσιάζει τό νόημα τῆς σταυρικῆς θυσίας Του, τό μυστήριο τοῦ Σταυροῦ, τήν ἀπέραντη ἀγάπη τοῦ Θεοῦ γιά τό πλάσμα Του, τήν κάθοδο τοῦ Θεοῦ Λόγου στά σκοτάδια τῆς κακίας, τή βεβαιότητα τῆς σωτηρίας μέ τό Αἷμα τοῦ Σταυρωμένου Λυτρωτῆ.

 ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΥΨΩΣΕΩΣ

Απόστολος: Γαλ. στ΄ 11 - 18

Ευαγγέλιο: Ιωάν. γ΄ 13 - 17

11 Σεπτεμβρίου 2022

«Καθώς Μωυσής ύψωσε τον όφιν εν τη ερήμω, ούτως υψωθήναι δει τον Υιόν του ανθρώπου...»

Ολόκληρη η Παλαιά Διαθήκη είναι τύπος και προεικόνιση της Καινής. Η Καινή Διαθήκη προτυπώνεται στην Παλαιά και η Παλαιά ερμηνεύεται στην Καινή. 

Όλα τα γεγονότα που περιγράφονται στην Παλαιά Διαθήκη είναι «της αληθείας εικόνες και προχαράγματα». Οι τύποι και τα σύμβολα προλαμβάνουν τα γεγονότα, για να γίνει αργότερα πιστευτή η αλήθεια. 

Σ’ ένα τέτοιο προφητικό γεγονός από την Παλαιά Διαθήκη αναφέρεται ο Κύριος, στη σημερινή ευαγγελική περικοπή, προλέγοντας το σταυρικό πάθος Του στον ευσεβή Ιουδαίο άρχοντα Νικόδημο. Πρόκειται για το γνωστό περιστατικό του χάλκινου όφεως.

 Kυριακή Προ της Υψώσεως, Ευαγγ. Ανάγνωσμα: Ιω. γ’ 13-17 (11-09-2022)

Πρεσβ. Χαρίτων Θεοδώρου

Ο Κύριος συνομιλεί με τον Νικόδημο, που ήταν άρχοντας της εβραϊκής κοινωνίας, μέλος τοῦ Συνεδρίου. Είχε πνευματικά ενδιαφέροντα. Τον απασχολούσε σοβαρά η πνευματική αναγέννηση και σωτηρία του ανθρώπου. Ο Νικόδημος είναι αυτός που αργότερα, μαζί με τον ευσχήμονα Ιωσήφ, θα κατεβάσουν τον Χριστό από τον σταυρό και θα τον ενταφιάσουν. Στη συζήτηση αυτή ο Κύριος προτυπώνει και προεικονίζει τη δική του σταύρωση. Μιλάει για το μυστήριο της υψώσεως του πάνω στο σταυρό. Όπως ο Μωϋσής ύψωσε το χάλκινο φίδι μέσα στην έρημο, έτσι πρέπει να υψωθεί πάνω στο σταυρό ο υιός του ανθρώπου. Και δεν λέει απλώς ότι θα υψωθεί, αλλά ότι πρέπει να υψωθεί, γιατί χωρίς αυτή την ύψωση δεν είναι δυνατό να σωθεί το ανθρώπινο γένος.

 Kυριακή Προ της Υψώσεως, Αποστ. Ανάγνωσμα: Γαλ. στ’ 11-18 (11-09-2022)

Οικον. Ανδρέα Ηλία

Η Εκκλησία τοποθέτησε την εορτή της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού στην αρχή του νέου εκκλησιαστικού έτους, επειδή θέλει να δείξει στους πιστούς, ότι ο χρόνος τους πρέπει να αξιολογείται με μοναδικό σκοπό τη σωτηρία τους. Με το σκεπτικό αυτό η Εκκλησία όρισε να διαβάζεται η συγκεκριμένη αποστολική περικοπή την Κυριακή πριν τη γιορτή της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού, γιατί μέσα από αυτή την περικοπή ο Απ. Παύλος εξαίρει τη χάρη που απορρέει από τον Τίμιο Σταυρό του Κυρίου.

 ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΑΡΟΝΑΞΙΑΣ

«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»

ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΥΨΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ

11 Σεπτεμβρίου 2022

Ἀγαπητοί μου Ἀδελφοί

Οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας θέσπισαν ἡ δεσποτική ἑορτή τῆς Ὑψώσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ νά ἑορτάζεται στίς 14 Σεπτεμβρίου, τήν ἑπομένη δηλαδή τῆς ἑορτῆς τῶν ἐγκαινίων τοῦ Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως, πού τιμῷνται τήν 13ην Σεπτεμβρίου. Ὁ Ναός τῆς Ἀναστάσεως ἀνεγέρθηκε στά Ἱεροσόλυμα ἀπό τόν Μέγα Κωνσταντῖνο καί τήν μητέρα του τήν ἁγία Ἑλένη στόν ἱερό τόπο τῆς εὑρέσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ καί τοῦ Παναγίου Τάφου, ὅπως σώζονται μέχρι σήμερα.

 ΚΥΡΙΑΚΗ 11 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2022

ΠΡΟ ΤΗΣ ΥΨΩΣΕΩΣ

(Ιω. γ΄ 13-17) (Γαλ. στ΄ 11-18)

Μεταμορφωμένες υπάρξεις

«Ούτω γαρ ηγάπησεν ο Θεός  τον κόσμον…»

Η σύνδεση της παρουσίας του Θεού στη ζωή του κόσμου με την πληρότητα της αγάπης, αναδεικνύει και την αυθεντικότητα της σχέσης που σφυρηλατείται στο χώρο της Εκκλησίας. Στους ορίζοντες αυτούς, το ευαγγελικό ανάγνωσμα της Κυριακής πριν από την Ύψωση του Τιμίου Σταυρού, αποκαλύπτει το απύθμενο βάθος αλλά και το δυσθεώρητο ύψος της θεϊκής αγάπης: «εν τούτω εφανερώθη η αγάπη του Θεού εν υμίν, ότι τον Υιόν αυτού τον Μονογενή απέσταλκεν ο Θεός εις τον κόσμον, ίνα ζήσωμεν δι’ Αυτού» (Α΄ Ιω. δ΄ 9).

 ΤΟ ΘΕΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΠΡΟ ΤΗΣ ΥΨΩΣΕΩΣ 11 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2022

«ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς αὐτὸν μή ἀπόληται ἀλλ’ ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον» (Ἰω. 3, 16)

Ἡ σημερινὴ εὐαγγελικὴ περικοπὴ προέρχεται ἀπὸ τὸν περίφημο διάλογο ποὺ εἶχε κάποια νύχτα ὁ Κύριός μας μὲ τὸν Νικόδημο, ὁ ὁποῖος ἀπὸ τότε ὀνομάσθηκε νυχτερινὸς μαθητής τοῦ Χριστοῦ. Εἶναι ὁ ἴδιος ποὺ μαζὶ μὲ τὸν Ἰωσὴφ τὸν ἀπὸ Ἀριμαθαίας θὰ πρωτοστατήσουν στὸν ἐνταφιασμὸ τοῦ Κυρίου.

Τὸ πρῶτο μέρος τῆς περικοπῆς συνδέει τὴν Σταύρωση τοῦ Χριστοῦ μὲ ἕνα γεγονὸς τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης: τὴν ὕψωση τοῦ χάλκινου φιδιοῦ μέσῳ τοῦ ὁποίου σώζονταν οἱ Ἰσραηλίτες ἀπὸ τὰ θανατηφόρα δαγκώματα τῶν φιδιῶν τῆς ἐρήμου. Ὅπως δηλαδὴ ἡ ὕψωση τοῦ χάλκινου φιδιοῦ στὴν ἔρημο παρεῖχε προστασία, ἔτσι καὶ ἡ ὕψωση τοῦ Χριστοῦ πάνω στὸν Σταυρὸ σώζει ἀπὸ τὴν θανατηφόρο ἁμαρτία καὶ δίνει στοὺς ἀνθρώπους τὴν δυνατότητα τῆς αἰώνιας ζωῆς. Τὸ δεύτερο μέρος τῆς περικοπῆς μᾶς ἀποκαλύπτει τὸ βαθύτερο νόημα τῆς ἐνανθρωπήσεως τοῦ Κυρίου, τὸν ὕψιστο σκοπὸ τῆς ἐλεύσεώς Του στὸν κόσμο.

 ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ «Η ΑΠΕΡΑΝΤΟΣΥΝΗ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ» ΤΗΣ 11-09-2022

Γιά τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ κάνει λόγο ἡ σημερινή Εὐαγγελικὴ περικοπὴ μὲ τὸ λιτότερο, ἀλλὰ συνταρακτικότερο τρόπο, τὴν Κυριακή πρό τῆς Ὑψώσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ. Πάνω στόν Σταυρό γράφηκε ἀνεξίτηλα ἡ μυστική εἰκόνα τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ. Πρόκειται γιά ἕνα μέγεθος ἀγάπης ἀπροσμέτρητο, γιὰ ἕνα δῶρο ἀνυπέρβλητο, γιὰ ἕνα γεγονὸς ποὺ οἱ συνέπειές του ἁπλώθηκαν σέ ἀσύλληπτες διαστάσεις στὸ σύμπαν. «Διότι τόσο πολὺ ἀγάπησε ὁ Θεὸς τὸν κόσμο, ὥστε ἔδωσε τὸν Υἱὸ του τὸν μονογενῆ, γιὰ νὰ μὴ χαθεῖ ὅποιος πιστεύει εἰς αὐτόν, ἀλλὰ νὰ ἔχει ζωὴ αἰώνιο».

Σάββατο 3 Σεπτεμβρίου 2022

IB’ ΜΑΤΘΑΙΟΥ Mατθ. ιθ 16-26

του Μητροπολίτου Φλωρίνης Αυγουστίνου Ν. Καντιώτου

ΠΛOYΣIOI

«Δυσκόλως πλούσιος εισελεύσεται εις την βασιλείαν των ουρανών»

Eνας νέος πλησιάζει το Xριστό.
Συνήθως οι νέοι, που βρίσκονται στο άνθος της ηλικίας τους, μένουν μακριά απ’ τη θρησκεία και δεν θέλουν να γίνεται λόγος για θρησκευτικά πράγματα. Tρυγούν το μέλι των ηδονών, ζουν τη λεγόμενη γλυκειά ζωή κ’ έχουν για σύνθημα το «Φάγωμεν, πίωμεν· αύριον γαρ αποθνήσκομεν». Tο παρόν τους αποσχολεί, όχι το μέλλον. Σπάνιο πράγμα νέος θρήσκος. Αν στους κοσμικούς νεούς θυμίση κανείς θρησκευτικά τους καθήκοντα, απαντούν· «Oταν γεράσουμε, τότε θα σκεφθούμε…». Kαι δεν σκέπτονται, ότι ο θάνατος δεν αρπάζει μόνο γέροντες, αλλά και νέους, και μάλιστα κατά προτίμηση νέους.
Κυριακή ΙΒ’ Ματθαίου: Ομιλία προς τους πλουτούντας

Μέγας Βασίλειος

(Επιμέλεια κειμένου: Ιωάννης Τρίτος)

Ομιλία του Αγίου Βασιλείου Αρχιεπισκόπου Καισαρείας της Καππαδοκίας του Μεγάλου, προς τους πλουτούντας

Ωμιλήσαμε και παλαιότερα περί του πλουσίου αυτού νέου και θα ενθυμήται οπωσδήποτε ο επιμελής ακροατής αυτά που είχαμε εξετάσει τότε. Και πρώτον, ότι δεν είναι ο ίδιος με τον νομικό που αναφέρει ο Λουκάς (Λουκ. ι’ 25 κ.ε.). Διότι εκείνος μεν είχε πειρακτικήν διάθεση και έκαμεν ερωτήσεις ειρωνικές, ενώ αυτός ερωτούσε με υγιή διάθεσιν, αλλά δεν εδέχετο τις αποκρίσεις με ευπείθειαν. Επειδή εάν απηύθυνε τις ερωτήσεις περιφρονητικώς, δεν θα έφευγε λυπημένος από τις απαντήσεις του Κυρίου. Γι’ αυτό η συμπεριφορά του μας φαίνεται κάπως ανάμικτος. Διότι άλλοτε η διήγησις μας τoν παρουσιάζει αξιέπαινον, άλλοτε δε αθλιώτατον και εντελώς απηλπισμένον.

 Κυριακή Β’ Ματθαίου: Εξάρτησις και εξαρτήσεις 

π. Αθανάσιος Μυτιληναίος

[Ματθ. 4,18-23]

Απομαγνητοφωνημένη ομιλία που εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 28-6-1992

Καθώς, αγαπητοί μου, ανοίγει η εκκλησιαστική περίοδος του ευαγγελιστού Ματθαίου, η Εκκλησία μας, παρουσιάζει την ωραία εκείνη εικόνα που ο Κύριος αναζητά τους πρώτους Του μαθητάς παρά την λίμνην της Τιβεριάδος. Εκεί βρήκε τα πρώτα δύο ζεύγη αδελφών, που τους κάλεσε κοντά Του. Ήταν ο Πέτρος και ο Ανδρέας, ο Ιάκωβος και ο Ιωάννης. Ήταν ένα όμορφο πρωινό στην ακρολιμνιά. Εκεί, στα ήσυχα νερά της λίμνης, είδε το πρώτο ζεύγος, «βάλλοντας ἀμφίβληστρον εἰς τὴν θάλασσαν· ἦσαν γὰρ ἁλιεῖς». Ρίχνοντας το δίχτυ τους στη θάλασσα· γιατί ήσαν αλιείς. Και τους λέγει: «Δεῦτε ὀπίσω μου, καὶ ποιήσω ὑμᾶς ἁλιεῖς ἀνθρώπων». Και εκείνοι «εὐθέως ἀφέντες τὸ πλοῖον καὶ τὸν πατέρα αὐτῶν ἠκολούθησαν αὐτῷ». Κι εκείνοι αμέσως, αφού άφησαν τα δίχτυα τους, τον ηκολούθησαν. Και αφού προχώρησε λίγο πιο πέρα ο Κύριος, είδε το δεύτερο ζεύγος αδελφών. Τον Ιάκωβο και τον Ιωάννη. Λέγει τότε και σ’ αυτούς να Τον ακολουθήσουν. «Οἱ δὲ εὐθέως ἀφέντες τὸ πλοῖον καὶ τὸν πατέρα αὐτῶν ἠκολούθησαν αὐτῷ». Εκείνοι δε αμέσως, αφού άφησαν το πλοίο και τον πατέρα τους, Τον ηκολούθησαν.

 2022 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 4 - ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΒ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

Ο ΠΛΟΥΣΙΟΣ ΝΕΑΝΙΣΚΟΣ (Ματθ. 19, 16-25)

†ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ ΜΕΛΕΤΙΟΥ

(Διασκευή ομιλίας, στις 18/8/1991)

Δύσκολο για τους ανθρώπους, εύκολο για τον Θεό

Στο Ευαγγέλιο που ακούσαμε σήμερα, ο Κύριος μας είπε, ότι το να σωθεί ένας άνθρωπος «με το σπαθί του» είναι αδύνατον. Κατά άνθρωπον είναι αδύνατον. Και μόνο στο Θεό είναι δυνατόν. Τα λόγια αυτά, φαίνονται απογοητευτικά. Ερωτάμε λοιπόν: «Πώς κατέληξε σ’ αυτό το συμπέρασμα ο Χριστός; Τι θέλει να μας πει;»

Τον ρώτησε ένας νεαρός:

-Τι να κάνω για να σωθώ;

-Να τηρήσεις τις εντολές του Θεού, του απάντησε.

-Ποιές εντολές;

-Το ου φονεύσεις, ου μοιχεύσεις, ου κλέψεις, ου ψευδομαρτυρήσεις. Και να αγαπάς τον πλησίον σου σαν τον εαυτό σου.

 ΦΩΝΗ ΚΥΡΙΟΥ

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

Η ΕΚΖΗΤΗΣΗ ΤΟΥ ΑΓΑΘΟΥ

Σέ ὅλες του τίς ὁμιλίες ὁ Ἰησοῦς ἑρμηνεύει τόν λόγο τοῦ Θεοῦ ἀποκαλύπτοντας τό θέλημά του. Δέν ἀπευθύνεται στό κοινό πού ἔχει ἀπέναντί του γιά μία ἁπλή ἀνακεφαλαίωση τοῦ Νόμου· ἀντιθέτως τόν ἐμπλουτίζει, δίνοντας ἕνα βαθύτερο νόημα, ὥστε κάθε ἀκροατής νά εἶναι σέ θέση νά κατανοήσει τό οὐσιαστικό περιεχόμενό του. Πολλές φορές οἱ Φαρισαῖοι μέ στάση αὐτοαναφορικότητας καί ἐπίδειξης γνώσεων λόγω τῆς προσκόλλησής τους στόν Νόμο (ἑβρ. Τορά), ἐπιχείρησαν ἄλλοτε εὐθέως καί ἄλλοτε πλαγίως, τίς περισσότερες φορές μέ ἐπίμονο τρόπο, νά βροῦν ἀφορμή ὥστε νά τόν κατηγορήσουν.

 ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΒ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

† Αρχιμανδρίτη Ανανία Κουστένη

«Ο Ιησούς μάς προσφέρει την αιώνια ζωή»

Δωδέκατη Κυριακή του Ματθαίου σήμερα, αγαπητοί και το Ευαγγέλιο μας ομιλεί για ένα νέο άτομο, που ήτο πλούσιος μεγαλοκτηματίας και με εξέχουσα κοινωνική θέση στο Ισραήλ, κατά τα χρόνια του Χριστού.

Παρότι τα είχε όλα, του έλειπε κάτι και το αναζητούσε. Άκουσε για τον Κύριο, που μιλούσε περίφημα και μοναδικά, και η καρδιά του αναγάλλιασε. Έτρεξε και Τον βρήκε. Μιλούσε ο Χριστός, άκουγε εκείνος, και όλο άκουγε. Αντιλάλησε μέσα του κάτι διαφορετικό. Ο πόθος για την αιώνια ζωή και πατρίδα. Αυτό ήταν τελικά που του έλειπε, κι αυτό το ενσάρκωνε ο Ιησούς Χριστός. Γι’ αυτό και σαν σταμάτησε να ομιλεί ο Κύριος, τρέχει αυτός, γονατίζει μπροστά Του και Του λέει: «Δάσκαλε αγαθέ, τι να κάνω, για να κληρονομήσω την αιώνια ζωή;».

 Κήρυγμα Κυριακής ΙΒ’ Ματθαίου (04–09–2022)

«Τί ἔτι ὑστερῶ;»

Αδελφοί μου, ποιος είναι ο μεγάλος πόθος του νέου που σήμερα ακούσαμε στο ιερό Ευαγγέλιο; Η αιώνια ζωή. Αυτός ο πόθος είναι κοινός για όλους τους ανθρώπους που έχουν σχέση με τον Θεό, αφού όλοι γνωρίζουμε ότι η παρούσα ζωή και σύντομη και μάταιη είναι.

Ο σκοπός της δημιουργίας μας από τον Θεό είναι η αιωνιότητα και ο παράδεισος. Αυτό ακριβώς επεδίωκε και εκείνος. Υπάρχει όμως μια διαφορά, ο νέος αυτός όπως και όλοι οι συμπατριώτες του Ισραηλίτες περίμεναν την αιώνιο ζωή ως μια κατάσταση, μια πραγματικότητα των εσχάτων.

 ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΒ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

Πόσο ὄμορφο εἶναι νά βλέπεις ἕναν νέο ἄνθρωπο νά πλησιάζει τό Χριστό καί πόσο ἀκόμα ὡραιότερο νά τοῦ θέτει τό ἐρώτημα: “τί ἀγαθὸν ποιήσω ἵνα ἔχω ζωὴν αἰώνιον”;

Πόσοι ἄραγε ἀπό ἐμᾶς σκεφτόμαστε τήν αἰώνια ζωή; Πόσοι ἄραγε ἀπό ἐμᾶς δείχνουμε ἐνδιαφέρον καί ἀγωνία γιά αὐτή; Καί πόσοι εἴμαστε ἀποφασισμένοι νά ἀγωνιστοῦμε γιά νά τήν κερδήσουμε;

Ἡ αἰώνια ζωή ἀδελφοί μου. Νά ζεῖς αἰωνίως στή Βασιλεία τοῦ Θεοῦ.

Νά ἀπολαμβάνεις τήν ὡραιότητα τῆς Παναγίας Τριάδος στό βαθμό πού μπορεῖ νά γίνει. Νά χαίρεσαι ἀπό τή συνύπαρξη μέ τό πλῆθος τῶν οὐρανίων ἀγγελικῶν δυνάμεων καί μέ τά τάγματα ὅλων των ἄπ’ αἰῶνος συνδούλων μας, οἱ ὁποῖοι εὐαρέστησαν μέ τή ζωή τούς τόν Κύριο καί Θεό μας.

 Κυριακή 4η Σεπτεμβρίου 2022

Κυριακή ΙΒ΄ Ματθαίου.

(Ματθ. 19, 16 – 26).

«τί ἀγαθόν ποιήσω ἵνα ἔχω ζωήν αἰώνιον;» (Ματθ. 19, 16).

Πλησιάζει σήμερα τόν Κύριο καί Λυτρωτή ἕνας νεαρός καί Τοῦ ὑποβάλλει τήν πανανθρώπινη ἐρώτηση: «τί ἀγαθόν ποιήσω ἵνα ἔχω ζωήν αἰώνιον;» Ὁ Χριστός τοῦ δίνει μία ἀπάντηση πού ἀναστατώνει τόν νεαρό, τόν ξεβολεύει καί τόν ἐκθέτει ὡς ἀνάξιο τῆς ἀπαντήσεως.

Ὅλοι ἀναρωτιόμαστε γιά τό τί νά κάνουμε προκειμένου νά σωθοῦμε. Σ’ αὐτή τήν ἀπορία ὁ Ἰησοῦς δέν ἀπαντάει μέ κανόνες καί ὁδηγίες ἀλλά μέ μία πρόσκληση ἀλλαγῆς καί μεταμόρφωσης. Ὁ Κύριος μᾶς καλεῖ νά γίνουμε ἐλεύθεροι, ἀγαπῶντες καί χριστοειδεῖς. Ὁ Χριστός ἀλλάζει μέ τήν ἀπάντησή Του τήν ἐρώτηση ἀπό τό «τί νά κάνω» στό «τί νά γίνω».

 ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΒ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

Απόστολος: Α΄ Κορ. ιε΄ 1 – 11

Ευαγγέλιο: Ματθ. ιθ΄ 16 – 26

4 Σεπτεμβρίου 2022

Μία πολύ αξιοσυμπάθητη περίπτωση ανθρώπου καταγράφει το σημερινό ευαγγέλιο. Έναν νεαρό, ο οποίος πλησιάζει τον Κύριο, προκειμένου Αυτός ως διδάσκαλος να τον καθοδηγήσει στην είσοδο του στη βασιλεία του Θεού. Άμεση, απλή και καθαρή η απάντηση του Κυρίου στον πλούσιο νεαρό του σημερινού Ευαγγελίου: «εἰ δὲ θέλεις εἰσελθεῖν εἰς τὴν ζωήν, τήρησον τὰς ἐντολάς».

 Κυριακή ΙΒ’ Ματθαίου Ευαγγ. Ανάγνωσμα: Μτθ. ιθ’ 16-26 (04-09-2022)

Ηλιάνας Κάουρα, θεολόγου 

Ο ευαγγελιστής Ματθαίος στη συγκεκριμένη ευαγγελική περικοπή μας μεταφέρει το διάλογο του  Ιησού Χριστού με ένα πλούσιο νεαρό ο οποίος ρωτά τον Ιησού Χριστό τι πρέπει να κάνει για να κερδίσει την αιώνια ζωή. Ο Κύριος λοιπόν απαντά στο νεαρό αυτό άντρα λέγοντάς του ότι για να κερδίσει στην αιώνια ζωή πρέπει να ακολουθεί κάποιες εντολές όπως το μη σκοτώσεις, μη μοιχεύσεις, μην κλέψεις, μην ψευδομαρτυρήσεις, τίμα τον πατέρα και τη μητέρα σου και αγάπα τον πλησίον σου όπως τον εαυτό σου. Ο νεαρός χωρίς να χάσει χρόνο λέει στον Ιησού ότι αυτά τα τηρεί και τα τηρούσε από την παιδική του ηλικία.

 Κυριακή ΙΒ΄ Επιστολών, Αποστ. Ανάγνωσμα: Α΄ Κορ. ιε΄ 1-11 (04-09-2022)

Ξένια Παντελή , θεολόγος

Το θέμα που αναπτύσσει ο Απόστολος Παύλος στο 15ο κεφάλαιο της Α΄ προς Κορινθίους Επιστολή του είναι η Ανάσταση των νεκρών. Αφορμή για να ασχοληθεί ο Απόστολος με το θέμα τούτο υπήρξε το γεγονός ότι μερικοί από τους χριστιανούς της Κορίνθου αρνούνταν να πιστέψουν στην ανάσταση των νεκρών.

Για να θεμελιώσει ο Παύλος τη διδασκαλία για τη μελλοντική ανάσταση των νεκρών αναπτύσσει εν πρώτοις την κοινή πίστη των Αποστόλων και των πρώτων χριστιανών στην Ανάσταση του Χριστού που αποτελεί τη βάση της αναστάσεως και των νεκρών και η οποία αναδεικνύει χαρακτηριστικά της ζωής και της αναστάσεως.

 ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΑΡΟΝΑΞΙΑΣ

«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΒ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

 4 Σεπτεμβρίου 2022

Ἂγαπητοί μου Ἀδελφοί,

Στο 15ο κεφάλαιο τῆς Α΄ ἐπιστολῆς προς τούς Κορινθίους, ἀπό τό ὁποῑο και ἐλήφθη το σημερινό ἀποστολικό ἀνάγνωσμα, ὁ ἀπόστολος Παῦλος ἑρμηνεύει θεολογικῶς τη σημασία τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου. Τονίζει πώς ἄν δεν εἶχε ἀναστηθεῖ ὁ Χριστός θα ἦταν μάταια ἡ πίστη μας και το κήρυγμά μας ἄδειο, χωρίς οὐσία και χωρίς ἀντίκρυσμα δηλαδή. Πρίν ὅμως ἀρχίσει να ἑρμηνεύει την σωτηριώδη σημασία τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ για ἐμᾶς, κάνει διεξοδική ἀναφορά στις ἐμφανίσεις τοῦ ἀναστάντος Κυρίου σέ διαφόρους ἀνθρώπους, ὁμιλώντας μάλιστα για ἐμφανίσεις διαφορετικές ἀπό  αὐτές πού περιγράφονται στα τέσσερα Εὐαγγέλια, συμπεριλαμβάνοντας και την ἐμφάνιση τοῦ Κυρίου προς ἐκεῖνον.

 ΚΥΡΙΑΚΗ 4 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2022

ΙΒ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

(Ματθ. ιθ΄ 16-26) (Α΄ Κορ. ιε΄1-11)

Ουράνια κατάκτηση

«απήλθε λυπούμενος»

Το ευαγγέλιο της Βασιλείας του Θεού κήρυσσε ο Ιησούς Χριστός σε περιοδείες που έκανε και ερχόταν σε επικοινωνία με το λαό «διδάσκων εν ταις συναγωγαίς αυτών και θεραπεύων πάσαν νόσον». Όπου μιλούσε όλοι τον άκουαν με ιδιαίτερο θαυμασμό. Τον πλησίαζαν πονεμένοι άνθρωποι για να θεραπεύσει ασθενείς τους ή για να συζητήσουν μαζί Του ζητήματα που τους απασχολούσαν. Εκείνος βέβαια άλλους ευεργετούσε, ενώ σε άλλους έλεγε: «ουκ οίδατε τι αιτείσθε». Ανάμεσα σ’  εκείνους που πλησίασαν τον Χριστό ήταν και ένας νέος που ήθελε να πληροφορηθεί από πρώτο χέρι πώς θα μπορέσει να κληρονομήσει την αιώνια ζωή. Τα πρώτα λόγια του έδειχναν ότι τον συνείχε ιερός πόθος. Μάλλον όμως σκέφθηκε να δοκιμάσει τί απάντηση θα του έδινε ο Χριστός. Αυτό μαρτυρεί ότι η διάθεση του δεν ήταν ειλικρινής, αγνή και άδολη. Την εκδοχή αυτή στηρίζει και η αντίδραση του νέου στην υπόδειξη του Χριστού για το τι έπρεπε να πράξει για να σωθεί. Μόλις την άκουσε, «απήλθε λυπούμενος», δηλαδή σταμάτησε την προσπάθεια του και απομακρύνθηκε οριστικά από τον Ιησού.

Η αυτογνωσία

ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ  «ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΕΝΟΣ ΝΕΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ» ΤΗΣ 04-09-2022

 Ἕνας νέος κάνει διάλογο μέ τόν Χριστό. Πλησίασε ὁ νέος τοῦ Εὐαγγελίου τόν Χριστό λέγοντας «Διδάσκαλε ἀγαθέ τί ποιήσω ἵνα ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσω;», μά ἀπό τό στόμα τοῦ Χριστοῦ δέν ἄκουσε δημαγωγικά λόγια καί κολακεῖες, ἄκουσε ἀλήθειες. Καί ἄκουσε μάλιστα μιά ἀλήθεια, πού ἦταν γι’ αὐτόν πικρό φάρμακο. Καί δέν τό ἄντεχε ὁ ὀργανισμός του αὐτό τό φάρμακο, δέν θέλησε νά τό πάρει καί χάθηκε. Ἤταν ἀετός τοῦ πνεύματος. Εἶχε φτάσει σέ ἕνα ὕψος μεγάλο. Τοῦ θυμίζει ὁ Χριστός τίς ἐντολές τοῦ νόμου καί ὁ νέος ἀπαντᾶ «Ταῦτα πάντα ἐφυλαξάμην ἐκ νεότητός μου». Ὅλα αὐτά πού μοῦ λές Χριστέ, ἐγώ ἀπό μικρό παιδί τά ἔχω τηρήσει.

Παρασκευή 2 Σεπτεμβρίου 2022

 Λόγος εἰς τήν Ὕψωσιν τοῦ Τιμίου καί Ζωοποιοῦ Σταυροῦ

ΑΝΔΡΕΟΥ Ἀρχιεπισκόπου Κρήτης

Ἑορτάζομε τήν πανήγυρι τοῦ Σταυροῦ, καί ὅλο τό πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας καταφωτίζεται. Ἑορτάζομε τήν πανήγυρι τοῦ Σταυροῦ, καί ὅλη ἡ οἰκουμένη φωταγωγεῖται καί γεμίζει μέ ἀκτῖνες θεϊκῆς χαρᾶς. Ἑορτάζομε τήν πανήγυρι τοῦ Σταυροῦ, διά τοῦ ὁποίου τό σκοτάδι (τῆς ἁμαρτίας) ἐδιώχθη, καί ἦλθε τό φῶς (τῆς ἀρετῆς). Ἑορτάζομε τήν πανήγυρι τοῦ Σταυροῦ, καί ὑψούμεθα πνευματικῶς μαζί μέ τόν Σταυρωθέντα Σωτῆρα μας, ἀφήνοντας κάτω τήν γῆ μέ τήν ἁμαρτία, διά νά κερδίσωμε τά ἄνω ἀγαθά. Ὑψώνεται ὁ Σταυρός, καί ὑψώνει μαζί του τήν ἀνθρωπότητα, πού λόγῳ τῆς ἁμαρτίας της, ἦταν πεσμένη κάτω. Ὑψώνεται ὁ Σταυρός, καί ταπεινώνει τήν αὐθάδη ἔπαρσι τῶν δαιμόνων. Ὑψοῦται ὁ Σταυρός, καί ἡ ἐναντία δύναμις τοῦ Πονηροῦ ὑποχωρεῖ καί ταπεινοῦται. Ὑψώνεται ὁ Σταυρός, καί συναθροίζεται τό πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας. Ὑψώνεται ὁ Σταυρός, καί αἱ πόλεις ἑορτάζουν πανηγυρικῶς· οἱ δέ λαοί προσφέρουν χαρούμενοι τάς ἀναιμάκτους θυσίας εἰς τόν Θεόν. Διότι καί μόνη ἡ μνήμη τοῦ Σταυροῦ εἶναι ὑπόθεσις μεγάλης χαρᾶς, καί ἀποδίωξις τῆς λύπης.

 Λόγος Εἰς τόν Τίμιον καί Ζωοποιόν Σταυρόν

ΙΩΣΗΦ Ἀρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης

Α` Σήμερα εἶναι ἡ ἑορτή τοῦ Σταυροῦ, γι᾽ αὐτό ἄς χαίρεται ὁ χορός τῶν Ἀγγέλων. Ἐμφανίζεται ὁ Σταυρός ἄς τόν προσκυνήσῃ ὅλο τό πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας. Ὑψώνεται ἡ θεία δύναμις τοῦ Σταυροῦ· ἄς τραπῇ εἰς φυγήν τό πλῆθος τῶν δαιμόνων. Ἀλλά, ὦ θεῖε Σταυρέ, τό ἀνέκφραστο θέαμα τῶν Ἀγγέλων, τό καύχημα τῶν πιστῶν, ἡ Βασιλική ῥάβδος, -σοῦ ὁμιλῶ σάν νά εἶσαι ἔμψυχος- σύ βεβαίως φέρεις εἰς ἡμᾶς τά χαρμόσυνα μηνύματα τῆς σωτηρίας. Διά σοῦ, αἱ κλεισθεῖσαι πύλαι τοῦ Παραδείσου, πάλιν ἀνοίγονται. Διά σοῦ κατηργήθη τό κράτος καί ἡ δύναμις τοῦ θανάτου· διά σοῦ, ὁ ᾅδης ἀπεγυμνώθη· διά σοῦ, οἱ νεκροί ἀνέζησαν· διά σοῦ, ὁ Λῃστής χαίρει καί ἀγάλεται μέσα εἰς τόν Παράδεισον· διά σοῦ, ἡνώθησαν τά ἐπίγεια μέ τά Οὐράνια·

 Λόγος εἰς τήν ὕψωσιν τοῦ τιμίου Σταυροῦ καί εἰς τήν Ἁγίαν Ἀνάστασιν

ΣΩΦΡΟΝΙΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ

Σταυρού πανήγυρης και ποίος να μην σκιρτήσει; Αναστάσεως διακήρυξις και ποίος χαρούμενα να μην γελάση; Ναι, ανασκίρτησις δια τον Σταυρόν: Διότι όταν αυτός ενεπήχθη εις τον τόπον του Κρανίου έχοντας καρφωμένο επάνω του τον Δεσπότην της κτίσεως, Εσχισε το εις βάρος μας χρεωστικόν έγγραφον, το όποιον είχεν υπογράψει ό προπάτωρ μας ό Αδάμ, όταν παρέβη τάς εντολές του Θεού. Οΰτως ό Σταυρός μας ελευθέρωσε από τα δεσμά της αμαρτίας κάμνοντας μας να αναπηδούμε με εύθυμα σκιρτήματα σαν μικροί μόσχοι πού έχουν λυθεί από κάποια δεσμά. Διότι όπου ή αμαρτία πλεόνασε, εκεί περίσσευσε ή χάρις του Θεού.

 Εἰς τήν ῞Υψωσιν τοῦ Τιμίου καί Ζωοποιοῦ Σταυροῦ

ΦΙΛΟΘΕΟΥ Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως

α´ ᾿Επειδή ἀπεκόπημεν ἀπό τήν πρώτη καί θεία καί μακαρία ζωή λόγῳ τῆς παραβάσεως τοῦ προπάτορος, καί μακρυνθέντες ἀπό τόν Θεόν, ἐγίναμε ἐξόριστοι τοῦ Παραδείσου, καί ξεπέσαμε εἰς μία πολύ ἁμαρτωλή ζωή, καί κατεκρίθημεν εἰς τό νά ἀποθάνωμε, καί κατατεμαχισθήκαμε σέ ἀναρίθμητες γνῶμες, καί πλάνες καί ἀσέβειες, ὡς δοῦλοι τοῦ ἐχθροῦ διαβόλου μέ τίς φιληδονίες καί τά πάθη τῆς σαρκός, καί διά τοῦτο εἴχαμε ἀνάγκη νά σαρκωθῇ ὁ Θεός, ὁ ῾Οποῖος δέν ὑπέφερε τήν ζημία τοῦ πλάσματός Του, οὔτε ἤθελε νά τό ἀφήσῃ νά καταστραφῇ· προκειμένου ἀπό Αὐτόν πού ἐπλάσθημεν, ἀπό Αὐτόν καί νά ἀναπλασθῶμεν, δι᾿ αὐτόν ἀκριβῶς τόν λόγον, ὁ μονογενής Υἱός τοῦ Θεοῦ καί Λόγος, ὁ ῾Οποῖος ἀπ᾿ αἰῶνος ὑπάρχει μαζί μέ τόν Πατέρα, ἄχρονος ὤν, εὐσπλαγχνισθείς τήν φύσιν μας, ἡ ὁποία ἐγλίστρησε καί ἀπεμακρύνθη ἀπό τό καλό, καί ἐξ αἰτίας τῆς ἁμαρτίας ἔφθασε εἰς τά βάθη τοῦ ᾅδου· εὐδόκησε καί ἠθέλησε νά γίνῃ ἄνθρωπος σέ μία ὡρισμένη στιγμή, καί νά εἰσέλθῃ μέσα εἰς τόν χρόνον, καί νά γίνῃ ὅμοιος κατά πάντα μέ ἡμᾶς, πλήν τῆς ἁμαρτίας.

 Στό Σταυρό καί στό Ληστή

ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ

Σήμερα ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστὸς βρίσκεται πάνω στὸ σταυρὸ καὶ ἐμεῖς ἑορτάζουμε, γιὰ νὰ μάθεις ὅτι ὁ σταυρὸς εἶναι ἑορτὴ καὶ πανήγυρη πνευματική. Γιατί προηγουμένως ὁ σταυρὸς ἦταν ἡ λέξη ποὺ σήμαινε καταδίκη, τώρα ὅμως ἔγινε ἀντικείμενο τιμῆς. Προηγουμένως ἦταν σύμβολο καταδίκης, τώρα ὅμως εἶναι ἡ προϋπόθεση τῆς σωτηρίας μας. Γιατί αὐτὸς ὁ σταυρὸς μᾶς προξένησε ἄπειρα ἀγαθά, αὐτὸς μᾶς ἀπάλλαξε ἀπὸ τὴν πλάνη τῆς εἰδωλολατρίας, αὐτὸς μᾶς φώτισε ἐνῶ ζούσαμε μέσα στὸ σκοτάδι, αὐτὸς μᾶς συμφιλίωσε μὲ τὸν Θεό, ἐνῶ εἴχαμε γίνει ἐχθροί του, αὐτὸς μᾶς ἔκανε φίλους του, ἐνῶ εἴχαμε ἀποξενωθεῖ ἀπ’ Αὐτόν, αὐτὸς μᾶς ἔφερε κοντὰ στὸν Θεό, ἐνῶ ἤμαστε μακριά Του.

 Γιά τόν Σταυρό

Τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Δαμασκηνοῦ

1. – Ὁλοκληρώθηκε λοιπόν ὁ ἀγώνας μας τῆς νηστείας καί τελείωσε στό Σταυρό. Καί ποῦ ἔπρεπε νά καταλήξει τό τέλος τῆς νίκης, ἄν ὄχι στό τρόπαιο τοῦ Χριστοῦ; Γιατί ὁ Σταυρός εἶναι τό τρόπαιο τοῦ Χριστοῦ, πού ἔγινε βέβαια μιά φορά, ἀλλά τρέπει πάντοτε σέ φυγή τούς δαίμονες. Πράγματι, ποῦ εἶναι τά εἴδωλα καί οἱ μάταιοι φόνοι τῶν ζώων; Ποῦ εἶναι οἱ ναοί καί ἡ φωτιά τῆς δυσσέβειας; Σβήστηκαν ὅλα ἀπό ἕνα Ἅγιο Αἷμα καί γκρεμίστηκαν, καί μένει ὁ Σταυρός πολυδύναμη δύναμη, ἀόρατο βέλος, ἄυλο φάρμακο, παυσίπονο πλῆγμα, δόξα γεμάτη ὄνειδος.

 Στόν Τίμιο καί Ζωοποιό Σταυρό

 Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ

Ὁ Παῦλος καυχᾶται γιά τόν Σταυρό καί λέει, ὅτι δέν γνωρίζει τίποτε ἐκτός ἀπό τόν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό, καί Αὐτόν ἐσταυρωμένον. Τί λέει λοιπόν; Σταυρός εἶναι τό νά σταυρώσωμε τήν σάρκα μαζί μέ τά πάθη καί τίς ἐπιθυμίες (Γαλ. 5, 24). Νομίζετε ὅτι εἶπε τοῦτο μόνο γιά τήν τρυφή καί τά ὑπογάστρια; Πῶς τότε γράφει στούς Κορινθίους ὅτι, «ἐπειδή ὑπάρχουν ἔριδες ἀνάμεσά σας, εἶσθε ἀκόμη σαρκικοί καί περιπατεῖτε κατά τό ἀνθρώπινο φρόνημα» (Α’ Κορ. 3, 3); Ὥστε καί αὐτός πού ἀγαπᾶ δόξα ἤ χρήματα, ἤ ἁπλῶς θέλει νά ἐπιβάλη τό θέλημά του καί προσπαθεῖ ἔτσι νά νικήση, εἶναι σαρκικός καί περιπατεῖ κατά τήν σάρκα. Γι᾽ αὐτά ἀκριβῶς δημιουργοῦνται καί οἱ ἔριδες, ὅπως λέγει καί ὁ Ἰάκωβος ὁ Ἀδελφόθεος· «ἀπό ποῦ προέρχονται οἱ μεταξύ σας πόλεμοι καί μάχες; Δέν προέρχονται ἀπό ἐδῶ, δηλαδή ἀπό τίς ἡδονές σας πού παλεύουν μέσα στά μέλη σας; Ἀγωνίζεσθε ἀλλά δέ μπορεῖτε νά τά καταφέρετε, μάχεσθε καί πολεμεῖτε» (Ἰακ. 4, 1).

 Τύποι τοῦ Τιμίου Σταυροῦ καὶ προφητεῖες περί αὐτοῦ

 Στ. Ν. Σάκκου

Πάμπολλες εἶναι οἱ προτυπώσεις τοῦ τιμίου σταυροῦ στὶς σελίδες τῆς ἁγίας Γραφῆς… Ἀναφέρουμε μερικοὺς ἀπό τούς τύπους τοῦ σταυροῦ…

* Τύπος τοῦ σταυροῦ ἦταν ἡ κιβωτὸς τοῦ Νῶε, διότι ἦταν ἀπὸ ξύλο, ὅπως ὁ σταυρός, κι ἔγινε μέσο τῆς σωτηρίας τοῦ ἀνθρώπινου γένους (Γεν. 6-8).

*Τύπος τοῦ σταυροῦ διέγραψε ἡ διάσωση τοῦ Μωυσῆ ἀπὸ τὴν ἐντολὴ τοῦ παιδοκτόνου τυράννου (Ἐξ 2, 1-10).

*Τύπος τοῦ σταυροῦ ὑποδήλωσε καὶ ὁ Ἰησοῦς τοῦ Ναυῆ, ὅταν ὕψωσε τὰ χέρια στὸν οὐρανὸ καὶ ζήτησε ἀπὸ τὸν Θεὸ τὴν παράταση τῆς ἡμέρας, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ καθηλώσει τὸν ἥλιο καὶ τὴ σελήνη στὶς θέσεις τους (Ἰη 10, 12-13). Τότε παρατάθηκε τὸ φῶς καὶ ἐξολοθρεύθηκαν οἱ ἐχθροὶ τοῦ Θεοῦ˙ κατὰ τὴ σταύρωση τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ σκοτίσθηκε τὸ φῶς, γιὰ νὰ ἐξουδετερωθοῦν οἱ νοητοὶ ἐχθροὶ τοῦ Θεοῦ μὲ τὴν κατάβαση τοῦ Κυρίου στὸν ἅδη.

 Ὁ Σταυρός μᾶς κάνει αἰσθητή τήν ἐξάρτηση τοῦ κόσμου ἀπό τόν Θεό.

π. Δημητρίου Στανιλοάε

᾿Αναμφίβολα κάθε ὀδύνη καί κάθε θάνατος δέν καθιστοῦν διάφανο τόν Δωρητή τοῦ κόσμου, ὡς πρόσωπο ἄπειρης ζωῆς καί ἄπειρης ἀγάπης, γεγονός πού θά ἔδινε ἄλλη ἀξία καί στόν κόσμο. Γιατί ὅταν ὁ ἄνθρωπος σκέφτεται πώς πέρα ἀπ᾿ αὐτό τόν κόσμο δέν ὑπάρχει καμμιά ἄλλη πραγματικότητα, ἡ ὀδύνη καί ὁ θάνατος πού συνδέονται μέ κάθε περίσταση τοῦ κόσμου, τόν ὁδηγοῦν στήν ἀπελπισία ἤ σέ μιά θλιβερή ὑποταγή. Σέ μιά τέτοια περίπτωση, ὁ κόσμος καί ἡ ὕπαρξη μέσα σ᾿ αὐτόν φαίνεται νά ἔχουν μέσα στήν ἴδια τήν οὐσία τους τό μή-νόημα.

 ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΙ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ

Ἀρχιμ. Ἀντωνίου Ρωμαίου

Ἕνα μέρος ἀπό τήν ἀλήθεια τοῦ Εὐαγγελίου εἶναι, νομίζω, ὅτι ὁ Σταυρός δέν ἀποτελεῖ μόνο τό Ὄργανο τῆς Σωτηρίας τοῦ ἀνθρώπου, ἀλλά συγχρόνως καί τήν μοναδική “ὁδόν ζωῆς” τοῦ πιστοῦ. Ἡ παραδοχή τῆς ἀνωτέρω ἀλήθειας ἔχει τρομακτικές καί συγκλονιστικές ἐπιπτώσεις στόν ἄνθρωπο. Ἔρχεται νά πραγματοποιήσῃ τήν πιό μυστική καί ἀπόκρυφη ὑπαρξιακή ἐπανάσταση μέσα του. Δημιουργεῖ τίς μοναδικές βιωματικές προϋποθέσεις γιά μιά “ἀναβίωσι” – ἀναγέννησι – καί ὁδηγεῖ σέ μιά διαρκῆ “μεταμόρφωσι”, ὅπως ὁ θεῖος Ἀπόστολος Παῦλος τήν κηρύττει καί τήν ἐπικυρώνει μέ τήν ὁλοκαυτωματική προσφορά του στό βωμό τῆς Ἀγάπης τοῦ “Ἐσφαγμένου Ἀρνίου”.

 Ὁ σταυρὸς τότε καὶ τώρα

Σ.Ν.Σάκκου

Ἂν θέλαμε νὰ δείξουμε κάτι τὸ ὁποῖο νὰ ἐκφράζει ὅλη τὴν ἀθλιότητα τῆς ἁμαρτίας καὶ τὴ διαφθορὰ τοῦ προχριστιανικοῦ κόσμου, θὰ ἔπρεπε νὰ σταθοῦμε μπροστὰ σ’ ἕναν σταυρό. Ἀλλά καὶ ἂν θέλαμε νὰ δείξουμε κάτι τὸ ὁποῖο σήμερα ἐκφράζει τὰ ἐντελῶς ἀντίθετα, τὴν ἄκρα δηλαδὴ ἁγιότητα καί τήν ἀπέραντη ἀγάπη, πάλι σ’ ἕναν σταυρὸ θὰ στεκόμασταν. Ὁ σταυρὸς εἶναι τὸ σύμβολο δύο ἐντελῶς ἀντίθετων κόσμων καὶ συγχρόνως τὸ σύμβολο τῆς μεγαλύτερης ἀλλαγῆς, ἡ ὁποία συντελέσθηκε στὴν ἱστορία τῆς ἀνθρωπότητος.

 Ὁ Σταυρός ὡς μέσον ἁγιασμοῦ καί μεταμόρφωσης τοῦ κόσμου

π. Δημητρίου Στανιλοάε

Διά τοῦ σταυροῦ ὁ Χριστός ἁγίασε τό σῶμα του-κρίκο σύνδεσης μέ τόν κόσμο. ᾿Απέκρουσε τούς πειρασμούς πού τοῦ ἔστελνε ὁ κόσμος, νά γευθεῖ δηλαδή τίς ἡδονές, ἱκανοποιώντας ὑπέρμετρα τίς ἀνάγκες του ἤ ἀποφεύγοντας τόν πόνο καί τό θάνατο.

῎Αν, κατά τόν ἴδιο τρόπο, ἀπωθήσουμε τούς πειρασμούς τῆς ἁμαρτίας καί ὑπομείνουμε καρτερικά τίς ὀδύνες τοῦ θανάτου, ἡ ἁγιότητα μπορεῖ νά ἁπλωθεῖ ἀπό τό σῶμα Του σέ ὅλα τά σώματα καί σέ ὅλο τόν κόσμο.

 Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΙ Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΚΑΘΕ ΑΝΘΡΩΠΟΥ

Ἁγίου Ἰγνατίου Μπριαντσιανίνωφ

Ὁ Κύριος εἶπε στούς μαθητές Του: «Εἴ τις θέλει ὀπίσω μου ἐλθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτόν καί ἀράτω τόν σταυρόν αὐτοῦ καί ἀκολουθείτω μοι» (Ματθ. ιστ’ 24). Τί σημαίνει «ὁ σταυρός τοῦ κάθε ἀνθρώπου»; Καί γιατί αὐτός «ὁ σταυρός τοῦ κάθε ἀνθρώπου», δηλαδή ὁ ἰδιαίτερος σταυρός τοῦ καθενός μας, ὀνομάζεται συνάμα καί «Σταυρός τοῦ Χριστοῦ»;

«Ὁ σταυρός τοῦ κάθε ἀνθρώπου» εἶναι οἱ θλίψεις καί τά βάσανα τῆς γήινης ζωῆς, πού γιά τόν καθένα μας εἶναι δικά του. «Ὁ σταυρός τοῦ κάθε ἀνθρώπου» εἶναι ἡ νηστεία, ἡ ἀγρυπνία καί ἄλλα εὐλαβῆ κατορθώματα, μέ τά ὁποῖα ταπεινώνεται ἡ σάρκα καί ὑποτάσσεται στό πνεῦμα. Τά κατορθώματα αὐτά πρέπει νά εἶναι ἀνάλογα μέ τίς δυνάμεις τοῦ καθενός καί στόν κάθε ἄνθρωπο εἶναι δικά του.

 Τὸ θεμέλιο τῆς νέας ζωῆς

Ὁσίου Ἰουστίνου Πόποβιτς

«Πολλοὶ γὰρ περιπατοῦσιν, οὓς πολλάκις ἔλεγον ὑμῖν, νῦν δὲ καὶ κλαίων λέγω, τοὺς ἐχθροὺς τοῦ σταυροῦ τοῦ Χριστοῦ» (Φιλ. 3, 18).

Ἀντίθετα στὴ ζωὴ ἐν Χριστῷ στέκει ἡ ζωὴ χωρὶς τὸν Χριστὸ καὶ ἐνάντια στὸν Χριστό. Αὐτὴ ζοῦν οἱ ἀντίπαλοι τοῦ Χριστοῦ, «οἱ ἐχθροὶ τοῦ σταυροῦ τοῦ Χριστοῦ». Μποροῦν καὶ ὑπάρχουν τέτοιοι; Μὰ ὁ σταυρὸς τοῦ Χριστοῦ εἶναι ἡ σωτηρία τοῦ κόσμου ἀπὸ τὸ θάνατο, ἀπὸ τὴν ἁμαρτία, ἀπὸ τὸ διάβολο, ἀπὸ τὴν κόλαση. Ὁ σταυρὸς εἶναι ἡ «δύναμη τοῦ Θεοῦ» καὶ ἡ δόξα τοῦ Θεοῦ, γι’ αὐτὸ εἶναι καὶ ἀνθρώπινη δύναμη καὶ ἀνθρώπινη δόξα. Ὁ σταυρὸς τοῦ Χριστοῦ εἶναι θεμέλιο τῆς νέας ζωῆς, τῆς αἰώνιας ζωῆς, θεμέλιο τῶν Ἀποστόλων, θεμέλιο τῶν Μαρτύρων, θεμέλιο τῶν Ὁμολογητῶν, θεμέλιο τοῦ ἀσκητισμοῦ, θεμέλιο τῆς ἁγιοσύνης, μὲ μία λέξη, θεμέλιο ὅλου τοῦ εὐαγγελίου καὶ τῆς πίστης καὶ τῆς ἐλπίδας καὶ τῆς ἀγάπης καὶ τῆς προσευχῆς καὶ τῆς νηστείας καὶ τῆς πραότητας καὶ τῆς ἀνοχῆς καὶ τῆς ταπεινοφροσύνης καὶ τῆς ἀπάθειας καὶ τῆς θεοποίησης. Ναί, εἶναι «ἡ δύναμη τοῦ Θεοῦ», μὲ τὴν ὁποία οἱ ἄνθρωποι νικοῦν ὅλους τοὺς θανάτους, ὅλες τὶς ἁμαρτίες, ὅλα τὰ κακά. Καὶ τὸ ὅτι ὑπάρχουν ἄνθρωποι ἐνάντιοι στὸ σταυρό, τοῦτο εἶναι πράγματι ἀξιοθρήνητο.

 Σταυρός καί ἐλευθερία στή ζωή τοῦ χριστιανοῦ

Ἀρχιμ. Ἀντωνίου Ρωμαίου

Στόν σύγχρονο κόσμο ἡ ἐλευθερία δέν εἶναι μόνο ἀναζήτηση καί ἐπιδίωξη. Εἶναι κοινωνικοπολιτικό σύνθημα. Γίνεται ἀντικείμενο φιλοσοφικοῦ στοχασμοῦ. Προβάλλει σάν ὑπαρξιακή ἀνάγκη. Χαρακτηρίζει ὁρισμένα οἰκονομικά συστήματα. Γιά πολλούς εἶναι χαμένος θησαυρός. Γιά ἄλλους ἀνεπίτρεπτη οὐτοπία. Μερικοί τή νομίζουν σάν τό ὕψιστο ἀγαθό καί ἄλλοι τή λατρεύουν σάν θεό ἤ σάν ἡμίθεο.

«Ὁ πανάγαθος Θεός τόν Σταυρόν μᾶς ἐχάρισεν…»

Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ

Ὁ πανάγαθος Θεός τόν Σταυρόν μᾶς ἐχάρισεν. Μέ τόν Σταυρόν νά εὐλογοῦμεν καί τά Ἄχραντα Μυστήρια, μέ τόν Σταυρόν νά ἀνοίγωμεν καί τόν Παράδεισον, μέ τόν Σταυρόν νά κατακαίωμεν καί τούς δαίμονας, Πρῶτα ὅμωςκαί ἐμεῖς νά ἔχωμεν τό χέρι μας καθαρόν ἀπό ἁμαρτίες καί ἀμόλυντο. Καί τότε, ὡσάν κάνωμεν τόν σταυρόν, κατα καίεται ὁ διάβολος καί φεύγει. Εἰδέ καί εἴμασθε μεμολυσμένοι μέ ἁμαρτίες, δέν πιάνεται ὁ σταυρός ὁπού κάνομεν. Ὅθεν ἀδελφοί μου, ἤ τρῶτε ἤ πίνετε κρασί ἤ νερόν ἤ περιπατεῖτε ἤ δουλεύετε νά μή σᾶς λείπει αὐτός ὁ λόγος ἀπό τό στόμα σας καί ὁ σταυρός ἀπό τό χέρι σας. Καί ἄν ἠμπορῆτε τό ἡμερόνυκτο νά κάμετε καί πενῆντα καί ἑκατό κομποσχοίνια, καλόν καί ἅγιον εἶναι ἔργον. Καί νά προσεύχεσθε πάντο τε τήν αὐγήν καί τό βράδυ καί μάλιστα τό μεσονύκτιον ὅλον ὁπού εἶναι ἡσυχία.

 Καταβασίες τῆς Ὑψώσεων τοῦ Τιμίου Σταυροῦ

᾿Ωδή α´. ῏Ηχος πλ. δ´

«Σταυρόν χαράξας Μωσῆς, ἐπ᾿ εὐθείας ῥάβδῳ, τήν ᾿Ερυθράν διέτεμε, τῷ ᾿Ισραήλ πεζεύσαντι· τήν δέ ἐπιστρεπτικῶς, Φαραώ τοῖς ἅρμασι, κροτήσας ἥνωσεν· ἐπ᾿ εὔρους διαγράψας, τό ἀήττητον ὅπλον· διό Χριστῷ ᾄσωμεν, τῷ Θεῷ ἡμῶν· ὅτι δεδόξασται».

῾Ο Μωυσῆς, ἀφοῦ χάραξε σέ εὐθεία γραμμή στό νερό μέ τή ράβδο του τό σημεῖο τοῦ σταυροῦ, χώρισε στά δύο τήν ᾿Ερυθρά θάλασσα, γιά νά περάσει πεζῆ ὁ ᾿Ισραηλιτικός λαός. Τήν ἴδια δέ (τή θάλασσα), ὅταν γύρισαν μέ ἅρματα τοῦ Φαραώ καταδιώκοντας τό λαό, ἀφοῦ τήν χτύπησε πλαγίως, τήν ἕνωσε πάλι (γιά νά πνίξει τούς διῶκτες), ἀφοῦ σχημάτισε στό πλάτος τῆς θάλασσας τό ἀήττητο ὅπλο τοῦ σταυροῦ. Γιαυτό ἄς ἀνυμνοῦμε τό Θεό μας, γιατί μέ ὅ,τι ἔκανε δοξάσθηκε ἡ δύναμή του.

 Ἡ Ὕψωσις τοῦ Τιμίου Σταυροῦ

Ἡ 14η Σεπτεμβρίου εἶναι γνωστή εἰς τούς Χριστιανούς ὡς ἡμέρα «τῆς παγκοσμίου Ὑψώσεως τοῦ τιμίου καί ζωοποιοῦ Σταυροῦ. Εἶναι ἡμέρα ἀργίας καί νηστείας, διά νά δυνηθοῦν οἱ πιστοί νά προσκυνήσουν «τό ζωομύριστον ξύλον» καί τόν «θαυμάτων θησαυρόν», τόν «συνθετοτρισόλβιον» Σταυρόν καί «χαρίτων παροχέα» (α’ Οἶκος εἰς τόν τίμιον Σταυρόν).

Πρίν προχωρήσωμεν εἰς τήν περιγραφήν τῆς εἰκόνος τῆς Ὑψώσεως, εἶναι ἀνάγκη νά ἴδωμεν τό ἱστορικόν τῆς ἑορτῆς καί τήν θεολογικήν της σημασίαν.

 Ύψωσις του τιμίου Σταυρού

Ιωάννου Μ. Φουντούλη

Την 14η του μηνός Σεπτεμβρίου εορτάζομε την εορτή της Υψώσεως του τιμίου Σταυρού. Η Κυριακή προ της 14ης Σεπτεμβρίου θα μας προετοιμάσει γι’ αυτήν. Είναι η «Κυριακή προ της Υψώσεως». Θα ακουσθούν προεόρτια τροπάρια και στα αναγνώσματα της θείας λειτουργίας θα ακούσουμε τον απόστολο Παύλο να καυχάται για τον σταυρό του Χριστού, «δι᾿ οὗ ἐμοὶ κόσμος ἐσταύρωται, κἀγὼ τῷ κόσμῳ»,[1] και τον Κύριο να ομιλεί για τον θάνατό Του, την «ὕψωσι» του υιού του ανθρώπου, το υπέρτατο δείγμα της αγάπης του Θεού προς τον κόσμο.[2] Αλλά και η επομένη Κυριακή, η «Κυριακή μετά την Ύψωσιν», θα πλαισιώσει τον εορτασμό. Και πάλι εκτός από τους μεθεόρτους ύμνους θα ακούσουμε τον Παύλο να ομιλεί για την συσταύρωσή του με τον Χριστό, που τον αγάπησε και παρέδωσε γι’ αυτόν την ζωή Του στον σταυρό,[3] και τον Κύριο να καλεί τους οπαδούς Του να σηκώσουν και αυτοί, όπως Εκείνος, τον σταυρό τους και να τον ακολουθήσουν.[4] Μέσα σ’ αυτό το λειτουργικό πλαίσιο τοποθέτησαν οι Πατέρες την μεγάλη εορτή της Υψώσεως του Σταυρού για να εξάρουν την ιδιαιτέρα εορτολογική της σημασία.

 Η Ύψωσις του Τιμίου Σταυρού

π. Αλέξανδρος Σμέμαν

Για αιώνες, στις 14 Σεπτεμβρίου, την ημέρα που γιορτάζεται στους ναούς η εορτή της υψώσεως του Τιμίου Σταυρού, ο επίσκοπος στέκεται στη μέση του ναού και περικυκλωμένος από τον κλήρο, υψώνει με μεγαλοπρέπεια το σταυρό ψηλά πάνω από το εκκλησίασμα και ευλογεί τους πιστούς στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα, ενώ ο χορός ψέλνει το: «Κύριε ἐλέησον!» Αυτός ήταν ο εορτασμός στην Χριστιανική αυτοκρατορία, μια αυτοκρατορία που γεννήθηκε κάτω από το σημείο του Σταυρού την ημέρα που ο Μέγας Κωνσταντίνος είδε το όραμα ψηλά στον ουρανό,και άκουσε τις λέξεις «Ἐν τούτῳ νίκα…». Αυτή είναι η γιορτή του θριάμβου του Χριστιανισμού πάνω σε βασίλεια, κουλτούρες και πολιτισμούς, η εορτή αυτού του Χριστιανικού κόσμου που κείται τώρα σε ερείπια, και που συνεχίζει να καταρρέει μπροστά στα μάτια μας.

 Συναξαριστής 14ης Σεπτεμβρίου

Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης

Τῷ αὐτῷ μηνὶ ΙΔ΄, ἡ Ὕψωσις τοῦ Τιμίου καὶ Ζωοποιοῦ Σταυροῦ.

Τὰς ἐν λάρυγγι Σῶτερ ὑψώσεις φέρει,

Ὑψούμενον βλέπουσα σὸν Σταυρὸν κτίσις.

Ὑψώθη δεκάτῃ Σταυροῦ ξύλον ἠδὲ τετάρτῃ.

Κωνσταντῖνος ὁ Μέγας καὶ Ἰσαπόστολος, πρῶτος ἀνάμεσα εἰς τοὺς βασιλεῖς τῆς παλαιᾶς Ῥώμης, ἐδέξατο τὸν Χριστιανισμόν. Οὗτος λοιπὸν ἔχωντας πόλεμον, καθὼς μὲν λέγουσί τινες, ἐν τῇ Ῥώμῃ κατὰ Μαγνεντίου· καθὼς δὲ ἄλλοι λέγουσιν, ἐν τῷ ποταμῷ τοῦ Δουνάβεως κατὰ τῶν Σκυθῶν·[1] βλέπωντας δὲ τὸ στράτευμα τῶν ἐχθρῶν, πῶς ἦτον περισσότερον ἀπὸ τὸ ἐδικόν του, εὑρίσκετο εἰς ἀπορίαν καὶ φόβον. Ὅθεν εἰς τοιαύτην κατάστασιν εὑρισκομένου, ἐφάνη κατὰ τὸ μεσημέριον τύπος Σταυροῦ εἰς τὸν οὐρανόν, σημειούμενος δι᾿ ἀστέρων. Καὶ τριγύρω εἰς τὸν Σταυρὸν ἐφάνηκαν γράμματα, τυπούμενα καὶ αὐτὰ δι᾿ ἀστέρων μὲ ῥωμαϊκά, ἤτοι λατινικὰ στοιχεῖα, τὰ ὁποῖα ἔλεγον οὕτω· «Ἐν τούτῳ Νίκα».[2]

 Ύψωση του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού

π. Θωμάς Χόπκο

Η Ύψωση του Σταυρού εορτάζεται στις 14 Σεπτεμβρίου. Κατά την εορτή αυτή μνημονεύεται η εύρεση του Σταυρού του Χριστού από την Αγία Ελένη, μητέρα του Μεγάλου Κωνσταντίνου, τον 4ο μ.Χ. αιώνα· επίσης, εορτάζουμε την ανάκτηση του Σταυρού από τον αυτοκράτορα Ηράκλειτο, μετά την αρπαγή του από τους Πέρσες, τον 7ο αιώνα, και την Ύψωσή Του στο Ναό της Αναστάσεως στην Ιερουσαλήμ. Από αυτό το τελευταίο γεγονός, η «παγκόσμια ύψωση» του Σταυρού, κάθε χρόνο εορταζόταν σε όλες τις εκκλησίες της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας.

 Κυριακὴ μετὰ τὴν Ὑψωσιν τοῦ Τιμίου καὶ Ζωοποιοῦ Σταυροῦ[1]

Αγίου Χρυσοστόμου Μητροπολίτου Σμύρνης

«Εἶπεν ὁ Κύριος· Ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἀκολουθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ, καὶ ἀκολουθείτω μοι· ὅς γὰρ ἂν θέλῃ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ σῶσαι, ἀπολέσει αὐτήν· ὃς δ᾿ ἂν ἀπολέσῃ τὴν ἑαυτοῦ ψυχὴν ἕνεκεν ἐμοῦ καὶ τοῦ εὐαγγελίου, οὗτος σώσει αὐτήν. Τί γὰρ ὠφελήσει ἄνθρωπον ἐὰν κερδήσῃ τὸν κόσμον ὅλον, καὶ ζημιωθῇ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ; ἢ τί δώσει ἄνθρωπος ἀντάλλαγμα τῆς ψυχῆς αὐτοῦ; ὅς γὰρ ἐὰν ἐπαισχυνθῇ με καὶ τοὺς ἐμοὺς λόγους ἐν τῇ γενεᾷ ταύτῃ τῇ μοιχαλίδι καὶ ἁμαρτωλῷ, καὶ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐπαισχυνθήσεται αὐτὸν ὅταν ἔλθῃ ἐν τῇ δόξῃ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ μετὰ τῶν ἀγγέλων τῶν ἁγίων. Καὶ ἔλεγεν αὐτοῖς· Ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ὅτι εἰσί τινες τῶν ὧδε ἑστηκότων, οἵτινες οὐ μὴ γεύσωνται θανάτου ἕως ἂν ἴδωσι τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ ἐληλυθυῖαν ἐν δυνάμει.

(Μάρκου 8, 34-9, 1)

Ἡ ἑορτὴ τῆς ὑψώσεως τοῦ τιμίου Σταυροῦ, ἢ ὁποία ἐθεσπίσθη καὶ καθιερώθη εἰς ἀνάμνησιν τοῦ μεγάλου γεγονότος τῆς εὑρέσεως ὑπὸ τῆς μακαρίας Ἑλένης κατὰ τὸ 326 μ.Χ. καὶ τῆς ὑψώσεως ἐν μέσῳ τοῦ Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως πρὸς προσκύνησιν ὑπὸ τοῦ πανταχόθεν συρρεύσαντος εἰς Ἱεροσόλυμα ἀπειροπληθοῦς Χριστιανικοῦ λαοῦ τοῦ τιμίου ξύλου, ἐπὶ τοῦ ὁποίου ἐσταυρώθη ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ. Ἢ σεβασμία καὶ ὡραία αὕτη ἑορτὴ εἶχε τὰ προεόρτιά της κατὰ τὴν παρελθοῦσαν Κυριακήν, ὁπότε ἀνεγνώσθη τὸ Εὐαγγέλιον ἐκεῖνο τὸ θαυμαστόν, τὸ περιέχον τεμάχιον τῆς κραταιᾶς καὶ ἀξιομνημονεύτου καὶ ἀθανάτου ἐκείνης ὁμιλίας τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ πρὸς τὸν Νικόδημον περὶ ἀναγεννήσεως. Ἔχει δὲ ἡ σεπτὴ αὕτη ἑορτὴ καὶ τὰ μεθέορτά της κατὰ τὴν σημερινὴν Κυριακὴν ὁπότε ἀναγινώσκεται τὸ Εὐαγγέλιον, τὸ ὁποῖον ἔχει ἀνωτέρω ὁ ἀναγνώστης πρὸ τῶν ὀφθαλμῶν του.

 Η Ύψωση του Τιμίου Σταυρού

Νικηφόρος Κάλλιστος Ξανθόπουλος

Τῇ ΙΔ΄ τοῦ μηνὸς Σεπτεμβρίου ἡ παγκόσμιος ὕψωσις τοῦ Τιμίου καὶ Ζωοποιοῦ Σταυροῦ.

Ο Μέγας Κωνσταντίνος και πρώτος χριστιανός βασιλιάς[1] είχε πόλεμο, όπως λένε αυτοί που έγραψαν τις ιστορικές διηγήσεις, στη Ρώμη το 312 μ.Χ. με τον Μαξέντιο[2] πριν να γίνει βασιλιάς. Βλέποντας, λοιπόν, ότι ο στρατός των εχθρών ήταν πολύ περισσότερος από τον δικό του βρισκόταν σε μεγάλη απορία και φόβο. Ενώ βρισκόταν σ’ αυτή την κατάσταση του φανερώθηκε σημείο στον ουρανό σε σχήμα σταυρού στη μέση της ημέρας ενώ έλαμπε ο ήλιος. Ο Σταυρός αυτός φαινόταν ότι είναι φτιαγμένος με αστέρια. Γύρω του ήταν ρωμαϊκά γράμματα φτιαγμένα και αυτά με αστέρια που έγραφαν τη φράση «Ἐν τοῦτῳ νίκα».