ΜΗΝΥΜΑ

ΓΙΑ ΚΗΡΥΓΜΑΤΑ ΤΩΝ ΚΥΡΙΑΚΩΝ, ΕΟΡΤΩΝ ΚΑΙ ΑΓΙΩΝ ΔΕΙΤΕ ΤΙΣ ΕΤΙΚΕΤΕΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑ

Κυριακή 28 Φεβρουαρίου 2016

Κυριακή 15.2.2015

(Κυριακή Ἀπόκρεω Α΄ Κορ. η΄- 8 - θ΄ 2 )

     Ἐπειδή πολλοί λέγουν ὅτι ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ δέν εἶναι κοινωνικός, ἡ σημερινή Ἀποστολική περικοπή εἶναι ἔκδηλα χριστιανική καί κοινωνική μιά καί βάζει στό ἐπίκεντρο τοῦ προσωπικοῦ μας ἐνδιαφέρoντος τόν διπλανό μας. «Εἰ βρῶμα σκανδαλίζει τόν ἀδελφόν μου, οὐ μή φάγῳ κρέα εἰς τόν αἰῶνα, ἵνα μή τόν ἀδελφόν μου σκανδαλίσω». Αὐτός ὁ διπλανός, ὁ ἀδελφός μας ἄς μᾶς δώσει σήμερα τήν ἀφορμή γιά ὅσα θά ἀκολουθήσουν.
"Παραβολή τῆς μελλούσης Κρίσεως" (Ματθ. 25, 31-46)

(Αρχιμανδρίτης Ιωήλ Γιαννακόπουλος)

«Ὃταν» κατά τήν μέλλουσαν Κρίσιν «ἔλθῃ ὁ υἱός τοῡ ἀνθρώπου» ὁ Χριστός «ἐν τῆ δόξῃ αὐτοῦ καί πάντες οἱ ἅγιοι Ἄγγελοι μετ’αὐτοῦ, τότε θα καθίσει ἐπί θρόνου δόξης αὐτοῦ· συναχθήσεται» θά συγκεντρωθοῦν «ἒμπροσθεν αὐτοῦ πάντα τά ἒθνη» ὃλοι οἱ ἄνθρωποι. Τότε «ἀφοριεῖ αὐτούς ἀπ’ ἀλλήλων» θά χωρίσῃ τούς καλούς ἀπό τούς κακούς «ὥσπερ ὁ ποιμήν ἀφορίζει τά πρόβατα ἀπό τῶν ἐριφίων» ὃπως ὁ τσοπάνης χωρίζει τά πρόβατα ἀπό τά κατσίκια «καί στήσει» θά τοποθετήσῃ τιμητικῶς «τά μέν ποόβατα ἐκ δεξιῶν αὐτοῦ, τά δέ ἐρίφια» τά κατσίκια «ἐξ εὐωνύμων» εἰς τά ἀριστερά Του. «Τότε ἐρεῖ» θά εἲπῃ «ὁ βασιλεύς τοῖς ἐκ δεξιῶν αὐτοῦ» εἰς τά ἐκ δεξιῶν πρόβατα Του «δεῦτε» ἐμπρός «οἱ εὐλογημένοι τοῦ Πατρός μου, κληρονομήσατε τήν ἡτοιμασμενην ὑμῖν βασιλείαν ἀπό καταβολῆς κόσμου» τήν πρός χάριν σας ἑτοίμην βασιλικήν χαράν, ἀφ’ ὅτου ὑπάρχει ὁ κόσμος. Σᾶς περιμένει!
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΑΠΟΚΡΕΩ (ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ)

῾῾Αμαρτάνοντες εἰς τούς ἀδελφούς...εἰς Χριστόν ἁμαρτάνετε᾽
(Α´ Κορ. 8, 12)

α. Μέ τήν παραβολή τῆς κρίσεως πού προβάλλει τό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα τῆς Κυριακῆς τῶν ᾽Απόκρεω μᾶς ὑπενθυμίζει ἡ ᾽Εκκλησία μας ὅτι ἡ ζωή αὐτή ὄχι μόνο θά τελειώσει, ἀλλά καί θά ἐλεγχθεῖ. Θά᾽ ρθει ὁ Χριστός στήν Δευτέρα Του Παρουσία κι ἐκεῖ θά ἀποδώσει στόν καθένα ἀνάλογα μέ αὐτά πού πολιτεύτηκε, σέ σχέση μάλιστα μέ τόν συνάνθρωπό του. Στό ἴδιο μῆκος κύματος ὅμως βρίσκεται καί τό ἀποστολικό ἀνάγνωσμα.

Σάββατο 27 Φεβρουαρίου 2016

Κυριακή του Ασώτου

«῏Ην δὲ ὁ υἱὸς αὐτοῦ ὁ πρεσβύτερος ἐν ἀγρῷ· καὶ ὡς ἐρχόμενος ἤγγισε τῇ οἰκίᾳ, ἤκουσε συμφωνίαςκαὶ χορῶν… ὠργίσθη δὲ καὶ οὐκ ἤθελεν εἰσελθεῖν.»

Tήν παραβολή  πού  θα ἀκούσουμε, Ἀγαπητοί μου, στήν αυριανή  Εὐαγγελική  περικοπή,  ὅλοι  τήν ξέρουμε ὡς παραβολή τοῦ Ἀσώτου. Δέν ξέρω ὅμως ἄν ἔχουμε σκεφτεῖ, ὅτι τό δραματικό πρόσωπο σ᾽αὐτή  τήν παραβολή, δέν εἶναι ὁ ἄσωτος γιός, ἀλλά ὁ πρεσβύτερος.
To Τριώδιο αποτελεί μια προετοιμασία αντίστασης στη λογική του κόσμου

Του Σεβ. Μητροπολίτου Δημητριάδος κ. Ιγνατίου

Αν και η αυριανή παραβολή του Ασώτου Υιού ίσως και να είναι η πιο γνωστή του Ευαγγελίου, αν και πολλοί ίσως να θεωρούν πως συγκεφαλαιώνει όλο το πνεύμα της νέας σχέσης του Θεού με τον άνθρωπο, αν και, από τα πρώτα μας σχολικά χρόνια, μάθαμε να τρέφουμε συμπόνια για τον μικρότερο υιό που συντρίβεται, αλλά και συγκίνηση με τον πατέρα που συγχωρεί, φαίνεται πως ο κοντινότερος ρόλος στη δική μας συμπεριφορά είναι ο μεγαλύτερος υιός.
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ
Κυριακή του Ασώτου – Α΄ Κορ. 6,12-20 (28/2/2016)
Όχι στή σαρκική παραζάλη

 Μέ τό κορυφαίο θέμα τῆς πορνείας ἀσχολείται ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, αγαπητοί μου αδελφοί, στήν ἐπικοινωνία του μέ τή νεοσύστατη Ἐκκλησία τῶν Κορινθίων, απόσπασμα της οποίας ακούσαμε στη σημερινή Θεία Λειτουργία. Πρόκειται για ζήτημα που απασχολεί τόν ἂνθρωπο ὃλες τίς ἐποχές, προκαλώντας διαφορετικές τοποθετήσει, αλλά και έντονες αντιπαραθέσεις, ἀναλόγως προς τή δεκτικότητα τοῦ καθενός στό λόγο καί στό θέλημα τοῦ Θεοῦ.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΖ΄ ΛΟΥΚΑ (ΑΣΩΤΟΥ)
Απόστολος: Α΄ Κορ. στ΄ 12-20
Ευαγγέλιο: Λουκ. ιε΄ 11-32
28 Φεβρουαρίου 2016
«Ευφρανθήναι δε και χαρήναι έδει, ότι ο αδελφός σου ούτος νεκρός ην και ανέζησε και απολωλώς ην και ευρέθη» (Λουκ. ιε΄ 32)
Η σημερινή παραβολή του ασώτου, είναι χωρίς αμφιβολία, η σημαντικότερη παραβολή του Κυρίου. Χαρακτηρίστηκε σαν η «παραβολή των παραβολών», γιατί μέσα από αυτήν προβάλλει η αγάπη του Θεού προς τον άνθρωπο σαν κίνητρο για μετάνοια. Μια αγάπη που λειτουργεί λυτρωτικά και μέσα από την ελευθερία οδηγεί τον άνθρωπο στη μετάνοια. Μια αγάπη που ξέρει να συγχωρεί χωρίς να κλείνει την πόρτα της επιστροφής, περιμένει υπομονετικά ως την ώρα που ο άνθρωπος θα πάρει το δρόμο της επιστροφής.
ΤΟ ΔΡΑΜΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΑΣΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΕΟ
ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 28 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2016

Toῦ Ἀσώτου: Λουκ. ιε΄ 11-32

Εἶπεν ὁ Κύριος τὴν παραβολὴν ταύτην· ἄνθρωπός τις εἶχε δύο υἱούς. καὶ εἶπεν ὁ νεώτερος αὐτῶν τῷ πατρί· πάτερ, δός μοι τὸ ἐπιβάλλον μέρος τῆς οὐσίας. καὶ διεῖλεν αὐτοῖς τὸν βίον. καὶ μετ᾿ οὐ πολλὰς ἡμέρας συναγαγὼν ἅπαντα ὁ νεώτερος υἱὸς ἀπεδήμησεν εἰς χώραν μακράν, καὶ ἐκεῖ διεσκόρπισε τὴν οὐσίαν αὐτοῦ ζῶν ἀσώτως. δαπανήσαντος δὲ αὐτοῦ πάντα ἐγένετο λιμὸς ἰσχυρὸς κατὰ τὴν χώραν ἐκείνην, καὶ αὐτὸς ἤρξατο ὑστερεῖσθαι. καὶ πορευθεὶς ἐκολλήθη ἑνὶ τῶν πολιτῶν τῆς χώρας ἐκείνης, καὶ ἔπεμψεν αὐτὸν εἰς τοὺς ἀγροὺς αὐτοῦ βόσκειν χοίρους. καὶ ἐπεθύμει γεμίσαι τὴν κοιλίαν αὐτοῦ ἀπὸ τῶν κερατίων ὧν ἤσθιον οἱ χοῖροι, καὶ οὐδεὶς ἐδίδου αὐτῷ. εἰς ἑαυτὸν δὲ ἐλθὼν εἶπε· πόσοι μίσθιοι τοῦ πατρός μου περισσεύουσιν ἄρτων, ἐγὼ δὲ λιμῷ ἀπόλλυμαι! ἀναστὰς πορεύσομαι πρὸς τὸν πατέρα μου καὶ ἐρῶ αὐτῷ· πάτερ, ἥμαρτον εἰς τὸν οὐρανὸν καὶ ἐνώπιόν σου· οὐκέτι εἰμὶ ἄξιος κληθῆναι υἱός σου· ποίησόν με ὡς ἕνα τῶν μισθίων σου. καὶ ἀναστὰς ἦλθε πρὸς τὸν πατέρα αὐτοῦ. ἔτι δὲ αὐτοῦ μακρὰν ἀπέχοντος εἶδεν αὐτὸν ὁ πατὴρ αὐτοῦ καὶ ἐσπλαγχνίσθη, καὶ δραμὼν ἐ­­­­πέπεσεν ἐπὶ τὸν τράχηλον αὐτοῦ καὶ κατεφίλησεν αὐτόν. εἶπε δὲ αὐτῷ ὁ υἱός· πάτερ, ἥμαρτον εἰς τὸν οὐρανὸν καὶ ἐνώπιόν σου, καὶ οὐκέτι εἰμὶ ἄξιος κληθῆναι υἱός σου. εἶπε δὲ ὁ πατὴρ πρὸς τοὺς δούλους αὐτοῦ· ἐξενέγκατε τὴν στολὴν τὴν πρώτην καὶ ἐνδύσατε αὐτόν, καὶ δότε δακτύλιον εἰς τὴν χεῖρα αὐτοῦ καὶ ὑποδήματα εἰς τοὺς πόδας, καὶ ἐνέγκαντες τὸν μόσχον τὸν σιτευτὸν θύσατε, καὶ φαγόντες εὐφρανθῶμεν, ὅτι οὗτος ὁ υἱός μου νεκρὸς ἦν καὶ ἀνέζησε, καὶ ἀπολωλὼς ἦν καὶ εὑρέθη. καὶ ἤρξαντο εὐφραίνεσθαι. ῏Ην δὲ ὁ υἱὸς αὐτοῦ ὁ πρεσβύτερος ἐν ἀγρῷ· καὶ ὡς ἐρχόμενος ἤγγισε τῇ οἰκίᾳ, ἤκουσε συμφωνίας καὶ χορῶν, καὶ προσκαλεσάμενος ἕνα τῶν παίδων ἐπυνθάνετο τί εἴη ταῦτα. ὁ δὲ εἶπεν αὐτῷ ὅτι ὁ ἀδελφός σου ἥκει καὶ ἔθυσεν ὁ πατήρ σου τὸν μόσχον τὸν σιτευτόν, ὅτι ὑγιαίνοντα αὐτὸν ἀπέλαβεν. ὠργίσθη δὲ καὶ οὐκ ἤθελεν εἰσελθεῖν. ὁ οὖν πατὴρ αὐτοῦ ἐξελθὼν παρεκάλει αὐτόν. ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπε τῷ πατρί· ἰδοὺ τοσαῦτα ἔτη δουλεύω σοι καὶ οὐδέποτε ἐντολήν σου παρῆλθον, καὶ ἐμοὶ οὐδέποτε ἔδωκας ἔριφον ἵνα μετὰ τῶν φίλων μου εὐφρανθῶ· ὅτε δὲ ὁ υἱός σου οὗτος, ὁ καταφαγών σου τὸν βίον μετὰ πορνῶν, ἦλθεν, ἔθυσας αὐτῷ τὸν μόσχον τὸν σιτευτόν. ὁ δὲ εἶπεν αὐτῷ· τέκνον, σὺ πάντοτε μετ᾿ ἐμοῦ εἶ, καὶ πάντα τὰ ἐμὰ σά ἐστιν· εὐφρανθῆναι δὲ καὶ χαρῆναι ἔδει, ὅτι ὁ ἀδελφός σου οὗτος νεκρὸς ἦν καὶ ἀνέζησε, καὶ ἀπολωλὼς ἦν καὶ εὑρέθη.

ΤΟ ΔΡΑΜΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΑΣΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΕΟ

«Δαπανήσαντος δὲ αὐτοῦ πάντα ἐγένετο λιμὸς ἰσχυρός... καὶ αὐτὸς ἤρξατο ὑστερεῖσθαι»

    Φτώχεια, πείνα, ἀνεργία, ἐκμετάλλευ­ση, στερήσεις... Δραματικὲς καταστάσεις­ ποὺ καθημερινὰ γίνονται ἁπτὴ πραγ­μα­τικότητα καὶ στὴ δική μας χώ­ρα. Αὐ­τὸ τὸ τραγικὸ κατάντημα τοῦ ἀν­θρώ­που, ποὺ ἀπομακρύνεται ἀπὸ τὸν Θεό, ἀπο­τυπώ­νεται πολὺ ρεαλιστικὰ στὴν Παρα­βολὴ τοῦ Ἀσώτου Υἱοῦ, ποὺ μᾶς παρουσιάζει τὸ σημερινὸ ἱερὸ Εὐαγγέλιο. 
ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 28 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2016

Τοῦ Ἀσώτου:  Α΄ Κορ. ς΄ 12-20

Ἀδελφοί, πάντα μοι ἔξεστιν, ἀλλ᾿ οὐ πάντα συμφέρει· πάντα μοι ἔξεστιν, ἀλλ᾿ οὐκ ἐγὼ ἐξουσια­σθήσομαι ὑπό ­τινος. τὰ βρώματα τῇ κοιλίᾳ καὶ ἡ κοιλία τοῖς βρώμασιν· ὁ δὲ Θεὸς καὶ ταύτην καὶ ταῦτα καταργή­σει. τὸ δὲ σῶμα οὐ τῇ πορνείᾳ, ἀλ­λὰ τῷ Κυρίῳ, καὶ ὁ Κύριος τῷ σώματι· ὁ δὲ Θεὸς καὶ τὸν ­Κύριον ἤγειρε καὶ ἡμᾶς ἐξεγερεῖ διὰ τῆς δυνάμεως αὐτοῦ. οὐκ ­οἴδατε ὅτι τὰ σώματα ὑμῶν μέλη ­Χριστοῦ ἐστιν; ἄρας οὖν τὰ μέλη τοῦ Χρι­στοῦ ποιήσω πόρνης μέλη; μὴ γέ­νοιτο. ἢ οὐκ οἴδατε ὅτι ὁ κολλώ­μενος τῇ πόρνῃ ἓν σῶμά ἐστιν; ἔσονται γάρ, φησίν, οἱ δύο εἰς σάρ­κα μίαν· ὁ δὲ κολλώμενος τῷ Κυ­ρίῳ ἓν πνεῦμά ἐστι. φεύγετε τὴν πορνείαν. πᾶν ἁμάρτημα ὃ ἐὰν ποιήσῃ ἄνθρωπος ἐκτὸς τοῦ σώ­ματός ἐστιν, ὁ δὲ πορνεύων εἰς τὸ ἴδιον σῶμα ἁμαρτάνει. ἢ οὐκ οἴ­δατε ὅτι τὸ σῶμα ὑμῶν ναὸς τοῦ ἐν ὑμῖν ῾Αγίου Πνεύματός ἐστιν, οὗ ἔχετε ἀπὸ Θεοῦ, καὶ οὐκ ἐστὲ ἑαυτῶν; ἠγοράσθητε γὰρ τιμῆς· δοξάσατε δὴ τὸν Θεὸν ἐν τῷ σώ­ματι ὑμῶν καὶ ἐν τῷ πνεύματι ὑμῶν, ἅτινά ἐστι τοῦ Θεοῦ.

ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ

1. Τὰ ἀτομικὰ δικαιώματα

    Στὴν ἐποχὴ μας προβάλλονται ἔντονα τὰ ἀτομικὰ δικαιώματα καὶ ἡ ὑπεράσπισή τους. Ὁ σύγχρονος ἄνθρωπος ἐκπαιδεύεται ἀπὸ μι­­κρὸς νὰ διεκδικεῖ τὰ δικαιώματά του καὶ νὰ προασπίζεται τὴν ἐλευθερία του, ἡ ὁποία τάχα δὲν ἔχει ἄλλη προϋπόθεση παρὰ μόνο νὰ μὴν βλάπτει τὴν ἐλευθερία τοῦ ἄλλου. Εἶναι ὅμως αὐτὴ ἡ θεώρηση τῆς ζωῆς καὶ τῆς ἐλευθερίας σωστὴ καὶ πρὸς ὄφελος τοῦ ἀνθρώπου;... Τὴν ἀπάν­τηση τὴν ἀκούσαμε στὸ σημερινὸ ἀποστολικὸ ἀνάγνωσμα, ὅπου ὁ ἀπόστολος Παῦ­λος ἀπευθύνεται στοὺς Κορινθίους καὶ τοὺς λέγει:
Κυριακή 28 Φεβρουαρίου 2016 (ΑΣΩΤΟΥ)

Ἡ ἄπειρη ἀγάπη καί φιλανθρωπία τοῦ Θεοῦ ἐκδηλώνεται στή ζωή μας μέ μύριους τρόπους. Ἡ εὐαγγελική περικοπή τοῦ ἀσώτου υἱοῦ μᾶς μιλάει μέ τόν πιό παραστατικό γι' αὐτήν. Ἕνας ἄνθρωπος, μᾶς λέει, πού δέν εἶναι ἄλλος ἀπό τόν φιλάνθρωπο Πατέρα καί Θεό, εἶχε δύο υἱούς. Ὁ νεότερος υἱός  ζήτησε τό μερίδιο τῆς περιουσίας πού τοῦ ἀνῆκε καί ἔφυγε σέ χώρα μακρινή. Ἐκεῖ τά δαπάνησε ὅλα στήν ἄσωτη ζωή.
ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ 28 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2016

Κυριακὴ τοῦ Ἀσώτου

28 Φεβρουαρίου 2016

(Λουκ. ιε΄, 11-32)

    Ἡ παραβολὴ τοῦ Ἀσώτου, τὴν ὁποία διαβάσαμε σήμερα, ἀγαπητοί μου χριστιανοί, ἔχει χαρακτηρισθεῖ ὡς τὸ Εὐαγγέλιο τῶν Εὐαγγελίων. Καὶ τοῦτο διότι, ἂν ὑποθέσουμε ὅτι χάνονταν τὰ ἱερὰ Εὐαγγέλια, αὐτὴ ἡ περικοπὴ θὰ ἀρκοῦσε νὰ μᾶς φανερώσει τὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ πρὸς τὸν ἄνθρωπο καὶ τὴ δύναμη τῆς μετανοίας.
ΚΥΡΙΑΚΗ 28 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2016 – ΙΖ ΛΟΥΚΑ
ΤΟΥ ΑΣΩΤΟΥ
(Λουκ. ιε΄11-32) (Α΄ Κορ. στ΄12-20)

  Τα φιλάνθρωπα σπλάχνα

   «Νεκρός ήν και ανέζησε…»

Η γνωστή και τόσο ζωντανή παραβολή του Ασώτου Υιού αναδεικνύει μέσα από το περιεχόμενό της τα φιλάνθρωπα σπλάχνα του Θεού, στα οποία μπορεί ν΄ αναπαυθεί ο άνθρωπος όσο κι αν έχει ξεπέσει, όσο χαμηλά κι αν έχει βρεθεί. Η στάση του νεώτερου υιού αλλά κυρίως του Πατέρα, δίνουν τη δυνατότητα στον άνθρωπο να εντρυφήσει μέσα από το χρυσορυχείο του ευαγγελικού λόγου και να αντλήσει βαθύτερα μηνύματα.
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ:28-02-2016 :«Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ»
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΞΑΝΘΗΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΘΕΩΡΙΟΥ  
«Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ»

Ὅλα τά εἶχε στό πατρικό του σπίτι ὁ νέος τῆς σημερινῆς Εὐαγγελικῆς περικοπῆς. Καί ἄνεση καί πλούτη καί στοργή πολλή. Κι ὅμως ὅλα τοῦ φαίνονταν στενά καί μονότονα κι ἡ πατρική ἀγάπη σκλαβιά. Γι’ αὐτό τελικά ἀπαίτησε ἀπερίφραστα τό μερίδιο τῆς κληρονομιᾶς. «Πατέρα, δός μου ὅτι ἀπ’ τήν περιουσία σου μοῦ ἀναλογεῖ. Κι” ὑστέρα ἀπό λίγες μέρες μάζεψε τά πάντα καί ταξίδεψε σέ χώρα μακρινή. Ἐκεῖ σπατάλησε τήν περιουσία του ζώντας ἄσωτα, σπάταλα».
ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΖ΄ ΛΟΥΚΑ (ΤΟΥ ΑΣΩΤΟΥ) – 28 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2016
Ιερά Μητόπολις Σερβίων και Κοζάνης
ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΖ΄ ΛΟΥΚΑ

- τοῦ Ἀσώτου-

(Λκ. ιε΄, 11-32)

Ἡ εὐαγγελικὴ περικοπὴ ποὺ ἀκούσαμε σήμερα, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, εἶναι γνωστή σὰν παραβολὴ τοῦ «ἀσώτου υἱοῦ». Σὲ αὐτὴν ὁ Κύριος μίλησε ξεκάθαρα γιὰ τὴν ἀθλιότητα, στὴν ὁποία φθάνει ὁ ἄνθρωπος ὅταν ἁμαρτάνει καὶ ἀπομακρύνεται ἀπὸ τόν Θεό. Γιὰ τόν λόγο δὲ ὅτι χρονικὰ βαδίζουμε πρὸς τήν Ἁγία καὶ Μεγάλη Τεσσαρακοστή, ἡ ὁποία εἶναι περίοδος πνευματικοῦ ἀγῶνα καὶ πνευματικῆς ἀνανήψεως, καθόρισε ἡ Ἐκκλησία τήν σημερινὴ Κυριακὴ πρὶν τήν Ἀποκριά νὰ διαβάζεται ἡ συγκεκριμένη περικοπή.
ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΖ΄ ΛΟΥΚΑ (ΤΟΥ ΑΣΩΤΟΥ)

Κυριακή  28η  Φεβρουαρίου 2016

Ὁ κακὸς καὶ ὁ καλὸς λογισμὸς

Σήμερα, δευτέρα Κυριακὴ τοῦ ἁγίου Τριῳδίου, ἡ Ἐκκλησία μας προβάλλει ἐνώπιόν μας τὴν τραγικότητα τῆς ἁμαρτίας καὶ τὴ χαρὰ τῆς μετανοίας. Στὸ πρόσωπο τοῦ ἀσώτου υἱοῦ τῆς παραβολῆς βλέπουμε τὶς καταστρεπτικὲς συνέπειες τῆς ἀσωτίας καὶ τὰ θαυμαστὰ ἀποτελέσματα τῆς σωφροσύνης. Στὴν παραβολὴ αὐτὴ μποροῦμε νὰ ποῦμε ὅτι περιγράφεται μὲ λίγες λέξεις ἡ ἱστορία τοῦ ἀνθρωπίνου γένους. Γι᾽ αὐτὴ τὴν παραβολὴ τοῦ Ἀσώτου ἐλέχθη ὅτι, ἐὰν ὑποτεθῇ ὅτι χανόταν ὅλη ἡ ἁγία Γραφὴ καὶ σῳζόταν μόνο αὐτή, ἦταν ἀρκετή, καὶ μόνο αὐτὴ ἡ παραβολὴ ν᾽ ἀναπληρώσῃ τὸ μήνυμα ὅλου τοῦ Εὐαγγελίου καὶ ν᾽ ἀποδείξῃ ὅτι αὐτὸς ποὺ τὴν εἶπε εἶναι Θεός.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΑΣΩΤΟΥ

(Λκ. 15, 11-32)

Ἐ­πει­δὴ οἱ τε­λῶ­νες καὶ οἱ ἁ­μαρ­τω­λοὶ πλη­σί­α­ζαν τὸν Κύ­ρι­ο γιὰ νὰ ἀ­κού­σουν τὴ δι­δα­σκα­λί­α του, ἡ ἄρ­χου­σα θρη­σκευ­τι­κὴ τά­ξη τῶν Ἰ­ου­δαί­ων ἀν­τι­δροῦ­σε: «καὶ δι­ε­γόγ­γυ­ζον οἱ Φα­ρι­σαῖ­οι καὶ οἱ γραμ­μα­τεῖς λέ­γον­τες ὅ­τι Οὗ­τος ἁ­μαρ­τω­λοὺς προσ­δέ­χε­ται καὶ συ­νε­σθί­ει αὐ­τοῖς». Οἱ τό­τε δι­δά­σκα­λοι τοῦ Ἰσ­ρα­ὴλ τη­ροῦ­σαν τὴν ἀρ­χὴ ποὺ ἔ­λε­γε: «ἀ­γα­πή­σεις τὸν πλη­σί­ον σου καὶ μι­σή­σεις τὸν ἐ­χθρόν σου». Πλη­σί­ον ἦ­ταν οἱ ὁ­μο­ε­θνεῖς, οἱ ὁ­μό­πι­στοι, οἱ συγ­γε­νεῖς καὶ οἱ φί­λοι, ἐ­νῷ μὴ πλη­σί­ον καὶ ἄ­ρα ἐ­χθροὶ ἦ­ταν οἱ ἀλ­λο­ε­θνεῖς καὶ οἱ ἀλ­λό­πι­στοι, οἱ Σα­μα­ρεῖ­τες, οἱ τε­λῶ­νες, οἱ εἰ­δω­λο­λά­τρες καὶ ὅ­λοι ὅσοι θεωροῦνταν ἁ­μαρ­τω­λοί. Συ­νε­πῶς, κα­τὰ τοὺς Φα­ρι­σαί­ους, ἐ­ὰν ὁ Ἰ­η­σοῦς ἦ­ταν ὁ Μεσ­σί­ας τοῦ Ἰσραὴλ θὰ ἀ­πέ­φευ­γε τὴ συ­να­να­στρο­φὴ μὲ τοὺς ἁ­μαρ­τω­λούς.
Κήρυγμα γιά Κυριακή 28.2.2016

Κυριακή (Ἀσώτου) (Λκ. ΙΖ΄-Λκ. ιε΄ 11-32)

«Ἀπεδήμεησεν ...εἰς ἑαυτόν δέ ἐλθών...»

Ὅλα τά εἶχε στό πατρικό του σπίτι ὁ νέος τῆς παραβολῆς. Καί ἄνεση καί πλούτη καί στοργή πολλή. Κι ὅμως ὅλα τοῦ φαίνονταν στενά καί μονότονα καί ἡ πατρική ἀγάπη, σκλαβιά. Γι’ αὐτό τελικά ἀπαίτησε ἀπερίφραστα τό μερίδιο τῆς κληρονομιᾶς. «Πατέρα δός μου ὅ,τι ἀπό τήν περιουσία σου, μοῦ ἀναλογεῖ». Κι ὕστερα ἀπό λίγες μέρες ὁ νεώτερος γιός μάζεψε τά πάντα καί ταξίδεψε σέ χώρα μακρινή. Ἐκεῖ ἐσπατάλησε τήν περιουσία του ζώντας ἄσωτα καί σπάταλα.

Κυριακή 21 Φεβρουαρίου 2016

Ο αλήτης

Του Σεβ. Μητροπολίτου Καστορίας κ. Σεραφείμ

Τριώδιο. Διανύσαμε ήδη την πρώτη εβδομάδα του Τριωδίου και οδεύουμε ολοταχώς προς τη δεύτερη.

Διδαχθήκαμε πως το λάθος του Φαρισαίου ήταν ότι έθεσε το Θεό στο περιθώριο και έβαλε ως κέντρο της ζωής του το εγώ, τον εαυτό του, τη φιλαυτία του. («Ο Φαρισαίος σταθείς προς εαυτόν ταύτα προσηύχετο . . . ο Θεός ευχαριστώ σοι ότι ουκ ειμί . . .»). Ο Τελώνης δικαιώθηκε, γιατί στην προσευχή του ο Θεός είναι το υποκείμενο («Ο Θεός ιλάσθητί μοι τω αμαρτωλώ»). Έτσι, τά αμαρτήματά του μπορεί να έχουν διαβρώσει τον εαυτό του, μέσα στην ψυχή του όμως υπάρχει η νοσταλγία για το Θεό.
Ἡ παραβολή τοῦ ἀσώτου υἱοῦ, Καθηγουμένου Ἱερᾶς Μονῆς Ἰβήρων
(Ἀποσπάσματα ἀπό τό βιβλίο τοῦ Ἀρχιμ. Βασιλείου,

Ἡ εὐαγγελική παραβολή

Ἡ εὐαγγελική παραβολή πού διαβάζεται σήμερα εἶναι γνωστή σέ ὅλους μας ὡς παραβολή τοῦ Ἀσώτου. Ἕνας ἄνθρωπος ἔχει δύο γιούς. Ὁ νεώτερος γιός ζητάει χωρίς περιστροφές ἀπό τόν πατέρα του τό μερίδιό του ἀπό τήν κληρονομιά.
Αρχιμανδρίτης Ζαχαρίας Ζάχαρου: «Ο άνθρωπος έρχεται εις εαυτόν» (Κυριακή του Ασώτου)
Η Εκκλησία, προκειμένου να μας ενθαρρύνει στην πορεία της αναγεννήσεώς μας, μας δίδει την ευκαιρία να μελετήσουμε την παραβολή του ασώτου υιού λίγο πριν τη Μεγάλη Τεσσαρακοστή.

Πρόθεσή της είναι να καταδείξει ότι, όσο σκληρός και αν είναι ο αγώνας μας, η απόγνωση δεν έχει θέση στην εν Χριστώ ζωή. Έχουμε απόλυτη εμπιστοσύνη στον ουράνιο Πατέρα, ο Οποίος μας αναζητεί και μας αναμένει με ανοιχτές αγκάλες. Όχι απλώς μας παρακολουθεί από μακριά, αλλά σπεύδει ακόμη και να μας συναντήσει, επιποθώντας να μας οδηγήσει στη Βασιλεία Του.
Η ασωτία
Του Κωνσταντίνου Αθ. Οικονόμου δασκάλου – συγγραφέα
Η ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΣΟΦΙΑ: Κατά το Σόλωνα ο απότομος πλουτισμός μπορεί να οδηγήσει στην ασωτία: “Η χόρταση γεννά την ύβριν, όταν πολλά πέσουν πλούτη, σε ανθρώπους που δεν έχουνε το νου τους μετρημένο”. Και αλλού γενικεύει: “Ο πλούτος φέρνει τον κορεσμό και ο κορεσμός την ύβριν”. Όπου ύβρις εννοείται η αλαζονία που γεννάται από την ασωτία με κατάληξη την πτώση. Σ' αυτό το συλλογισμό συμφωνεί και ο Πλούταρχος: “Ουδέποτε απορία (έλλειψη) χρημάτων εγέννησεν ασωτίαν”. Κατά τον Πλάτωνα: “Η ζωή που έχει στο μερτικό της την εγκράτεια, είναι πιο ευχάριστη από εκείνη όπου βρίσκονται η ασωτία”.

Σάββατο 20 Φεβρουαρίου 2016

Εχουμε ανάγκη την Προσευχή, γιατί αυτή είναι η ανάσα της ψυχής μας

Δεκάτη έκτη Kυριακή του Λουκά (κεφ. ιη΄ 10-14) η ερχόμενη, αγαπητοί, ή Kυριακή του Tελώνου και του Φαρισαίου· και αρχίζει το Tριώδιο.

Αφού τελειώσαμε τις γιορτές των Xριστουγέννων, των Θεοφανίων και της Υπαπαντής, τώρα, με την έναρξη του Tριωδίου, μπαίνομε στις γιορτές του Πάσχα και η Εκκλησία μάς προετοιμάζει κατάλληλα.
Mας προετοιμάζει με την προσευχή, την υμνολογία, και μας προετοιμάζει με την άσκηση.
ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ 21 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2016

Κυριακὴ Τελώνου καὶ Φαρισαίου

21 Φεβρουαρίου 2016

(Λουκ. β΄, 22-40)

    Ἀπὸ σήμερα, Κυριακὴ τοῦ Τελώνου καὶ τοῦ Φαρισαίου, ἀρχίζει, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, μία περίοδος ἡ ὁποία διαρκεῖ δέκα ἑβδομάδες καὶ ποὺ σκοπὸ ἔχει νὰ προετοιμάσει ὅλους μας, ὡς μέλη τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας, γιὰ τὸ μεγάλο γεγονὸς τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ.
Κυριακή του Τελώνη και του Φαρισαίου

του Ζιμπάμπουε Σεραφείμ Κυκκώτη

Αυτή η Κυριακή, που είναι γνωστή ως η Κυριακή του Τελώνη και του Φαρισαίου, αποτελεί ένα σημαντικό γεγονός μέσα στη λειτουργική ζωή της Εκκλησίας μας. Από σήμερα αρχίζουμε να χρησιμοποιούμε στις καθημερινές προσευχές μας τους ύμνους του Τριωδίου. 
ΙΕΡΑ  ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΣΤΑΓΩΝ  ΚΑΙ  ΜΕΤΕΩΡΩΝ 
ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΣΤ΄ ΛΟΥΚΑ (ΤΟΥ ΤΕΛΩΝΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΦΑΡΙΣΑΙΟΥ)

«Ὁ Θεός ἱλάσθητί μοι τῶ ἁμαρτωλῶ»

Ὁ ἱερεύς πρίν προφέρει τό «εὐλογητός ὁ Θεός» καί ἀρχίσει ἡ ὅποια ἀκολουθία τῆς ἡμέρας στεκόμενος ἐνώπιον τῆς Ἁγίας Τράπεζας κάνει τρεῖς μετάνοιες καί λέγει καθ’ἑαυτόν «ὁ Θεός ἱλάσθητί μοι τῶ ἁμαρτωλῶ καί ἐλέησόν με». Εἶναι ἐπειδή θέλει ἡ προσευχή του νά ἔχει μετάνοια καί ταπείνωση, ὅπως τοῦ τελώνη, γιατί μόνο ἔτσι μπορεῖ νά εἰσακουσθεῖ ἀπό τόν Θεό.
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ
Κυριακή Τελώνου και Φαρισαίου – Β΄ Τιμ. 3,10-15 (21/2/2016)
Η κοσμική και η κατά Χριστόν σοφία

Ανοίγει σήμερα, αγαπητοί μου αδελφοί, η περισπούδαστη και περιεκτικότατη, σε πνευματικούς γλυκασμούς, περίοδος του Τριωδίου, κατά την οποία καλούμαστε να ξεκινήσουμε μία πορεία ενδοσκόπησης και εσωστρέφειας, που θα μας οδηγήσει στην καλύτερη γνώση του εαυτού μας και στην αρτιότερη βίωση των Θείων γεγονότων, που θα συναντήσουμε στην πορεία των επόμενων ημερών.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΣΤ΄ ΛΟΥΚΑ (Τελώνου και Φαρισαίου)
Απόστολος: Β΄ Τιμ. γ΄ 10-15
Ευαγγέλιο: Λουκ. ιη΄ 10-14
21 Φεβρουαρίου 2016
«Άνθρωποι δύο ανέβησαν εις το ιερόν προσεύξασθαι »
Πίσω από την λαμπρότητα και αίγλη του σημερινού τρόπου ζωής, πίσω από τη φαινομενική ευτυχία και ευημερία, ο σημερινός άνθρωπος ζει ένα μεγάλο δράμα που του καθιστά μαρτυρική τη ζωή. Είναι το δράμα των ψυχικών συγκρούσεων. Βλέπεις τον συνάνθρωπο σου πάντα χαρούμενο, ευχάριστο και χαμογελαστό, ευδιάθετο και αεράτο; Αν τον συναναστραφείς περισσότερο και του αφαιρέσεις το προσωπείο θα φρίξεις από το θέαμα που θα συναντήσεις. Κάτω από την εξωτερική ευτυχία θα διακρίνεις τη θλίψη, τον φόβο και το άγχος. Και το δράμα δεν βρίσκεται μόνο εδώ αλλά κυρίως στην επιμονή του ανθρώπου να αγνοεί τη νευρωτική του κατάσταση και να αποδίδει την ύπαρξη των ψυχικών του συγκρούσεων σε άλλα αίτια.

Παρασκευή 19 Φεβρουαρίου 2016

Η ΘΕΑΡΕΣΤΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ
ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 21 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2016

Τελώνου καὶ Φαρισαίου: Λουκ. ιη΄10-14

Εἶπεν ὁ Κύριος τὴν παραβολὴν ταύτην· ἄνθρωποι δύο ἀνέβησαν εἰς τὸ ἱερὸν προσεύξασθαι, ὁ εἷς Φαρισαῖος καὶ ὁ ἕτερος τελώνης. ὁ Φαρισαῖος σταθεὶς πρὸς ἑαυτὸν ταῦτα προσηύχετο· ὁ Θεός, εὐχαριστῶ σοι ὅτι οὐκ εἰμὶ ὥσπερ οἱ λοιποὶ τῶν ἀνθρώπων, ἅρπαγες, ἄδικοι, μοιχοί, ἢ καὶ ὡς οὗτος ὁ τελώνης· νηστεύω δὶς τοῦ σαββάτου, ἀποδεκατῶ πάντα ὅσα κτῶμαι. καὶ ὁ τελώνης μακρόθεν ἑστὼς οὐκ ἤθελεν οὐδὲ τοὺς ὀφθαλμοὺς εἰς τὸν οὐρανὸν ἐπᾶραι, ἀλλ᾿ ἔτυπτεν εἰς τὸ στῆθος αὐτοῦ λέγων· ὁ Θεός, ἱλάσθητί μοι τῷ ἁμαρτωλῷ. λέγω ὑμῖν, κατέβη οὗτος δεδικαιωμένος εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ ἢ γὰρ ἐκεῖνος· ὅτι πᾶς ὁ ὑψῶν ἑαυτὸν ταπεινωθήσεται, ὁ δὲ ταπεινῶν ἑαυτὸν ὑψωθήσεται.

Η ΘΕΑΡΕΣΤΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ

«Κατέβη οὗτος δεδικαιωμένος εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ ἢ γὰρ ἐκεῖνος»

    Κυριακὴ τοῦ Τελώνου καὶ Φαρισαίου σήμερα καὶ στὸ ἱερὸ Εὐαγγέλιο ἀ­κούσαμε τὴν Παραβολὴ ποὺ μᾶς παρουσιάζει ἀκριβῶς αὐτὰ τὰ δύο πρόσωπα: τὸν Φαρισαῖο καὶ τὸν τελώνη. Καὶ οἱ δύο ἀνέβηκαν στὸ Ναὸ τῶν Ἱεροσολύμων γιὰ νὰ προσευχηθοῦν. Στὸν ἴδιο Ναὸ πῆγαν. Ὄχι ὅμως μὲ τὴν ἴδια διάθεση. Τὸ ἀπέδειξαν αὐτὸ μὲ τὴ στάση τους καὶ τὰ λόγια τους. Καὶ τελικὰ ὁ τελώνης ἔφυγε δικαιωμένος, συγχωρημένος, ὄχι ὅμως καὶ ὁ Φαρισαῖος. «Κατέβη οὖτος δεδικαι­ωμένος εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ ἢ γὰρ ἐ­­­κεῖνος». Ἂς μαθητεύσουμε λοιπὸν στὸν τρόπο τῆς προσευχῆς τοῦ τελώνου, ὑπογραμμίζοντας τρία στοιχεῖα τῆς θεάρεστης προσευχῆς του.
ΑΛΥΓΙΣΤΟΙ ΣΤΟΥΣ ΠΕΙΡΑΣΜΟΥΣ
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 21 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2016

Τελώνου καὶ Φαρισαίου: Β΄ Τιμ. γ΄ 10-15

Τέκνον Τιμόθεε, παρηκολούθηκάς μου τῇ διδασκα­λίᾳ, τῇ ἀγωγῇ, τῇ προ­θέσει, τῇ πίστει, τῇ μα­κροθυμίᾳ, τῇ ἀγά­­­­πῃ, τῇ ὑπομονῇ, τοῖς διωγ­μοῖς, τοῖς παθή­μα­σιν, οἷά μοι ἐ­γένον­το ἐν ᾿Αν­τιοχείᾳ, ἐν ᾿Ι­­­­κονίῳ, ἐν Λύστροις. οἵ­ους διωγ­μοὺς ὑπή­νεγκα! καὶ ἐκ πάντων με ἐρ­­ρύσατο ὁ Κύριος. καὶ πάντες δὲ οἱ θέ­λον­τες εὐσεβῶς ζῆν ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ ­διω­χθήσονται· πονηροὶ δὲ ­ἄν­­­θρω­ποι καὶ γόητες προ­­κόψου­σιν ἐπὶ τὸ χεῖρον, πλανῶντες καὶ πλανώ­μενοι. σὺ δὲ μένε ἐν οἷς ἔμα­θες καὶ ἐπι­στώ­θης, εἰδὼς πα­ρὰ τίνος ἔμα­θες, καὶ ὅτι ἀπὸ βρέφους τὰ ἱερὰ γράμ­­μα­τα οἶδας, τὰ δυνά­μενά σε σοφίσαι εἰς σωτη­ρίαν διὰ πί­στεως τῆς ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ.

ΑΛΥΓΙΣΤΟΙ ΣΤΟΥΣ ΠΕΙΡΑΣΜΟΥΣ

1. Κοινὸς κλῆρος τῶν χριστιανῶν

    Ἡ σημερινὴ Κυριακὴ τοῦ Τελώνου καὶ Φαρισαίου σηματοδοτεῖ τὴν ἔναρξη τοῦ Τριωδίου, μιᾶς μακρᾶς ἐκκλησιαστικῆς περιόδου ἡ ὁποία μᾶς καλεῖ σὲ αὐτοκριτικὴ καὶ μετάνοια. «Τῆς μετανοίας ἄνοιξόν μοι πύλας, Ζωοδότα», ψάλλουμε ἀπὸ σήμερα μαζὶ μὲ πολλοὺς ἀκόμη κατανυκτικοὺς ὕμνους τοῦ Τριωδίου, ποὺ μᾶς στρέφουν πρὸς τὴν κατεύθυνση αὐτή. Παρομοίως καὶ τὰ ἱερὰ Ἀναγνώσματα μᾶς βοηθοῦν νὰ ἐξετάσουμε τὴ σχέση μας μὲ τὸν Θεὸ καὶ νὰ ἀναθερμάνουμε τὴν ἀγάπη μας πρὸς Αὐτόν, τὴν ὁποία ψυχραίνει ὁ κόσμος καὶ ἡ ἁμαρτία.
ΚΥΡΙΑΚΗ 21 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2016 
ΙΣΤ΄ ΛΟΥΚΑ - ΤΕΛΩΝΟΥ ΚΑΙ ΦΑΡΙΣΑΙΟΥ
(Λουκ. ιη΄ 10-14) (Β΄ Τιμ. γ΄ 10-15)

Σαλπίσματα μετάνοιας

«Ο Θεός, ιλάσθητί μοι τω αμαρτωλώ»

Εισερχόμαστε με τη δύναμη του Πανάγαθου Θεού στο ευλογημένο στάδιο του Τριωδίου, το οποίο αποτελεί ευκαιρία για να εγκολπωθούμε στη ζωή μας βασικές πνευματικές αρετές και να αποκομίσουμε πλούσια εν Χριστώ καρποφορία. Ειδικότερα, τη σημαντική αυτή περίοδο του Τριωδίου ανοίγει η Εκκλησία μας με λατρευτικές ευκαιρίες που εκτοξεύουν τον άνθρωπο σε αναβάσεις πνευματικής ωφέλειας και καλλιέργειας. Άξονας βασικότατος γύρω από τον οποίο περιστρέφεται η πνευματική ζωή είναι η μετάνοια του ανθρώπου, η οποία περνά μέσα από την αρετή της ταπεινοφροσύνης και την απόταξη της κακίας και του εγωισμού.
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ: 21-02-2016 :«ΣΤΑ ΙΧΝΗ ΤΟΥ ΤΕΛΩΝΟΥ»
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΞΑΝΘΗΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΘΕΩΡΙΟΥ                            

Μὲ ἱερὸ ἐνθουσιασμὸ ὁ φαρισαῖος ὑμνεῖ τὸν ἑαυτό του. Τὸν θαυμάζει, διακηρύττει τὴν ἁγιότητα καὶ τὴν ὑπεροχή του. Δὲ μοιάζει αὐτὸς μὲ τοὺς ἄλλους ἀνθρώπους, ποὺ εἶναι βουτηγμένοι στὴν κλεψιά, τὴν τοκογλυφία, τὴν ἀνηθικότητα. Μέσα στό ὑπεροπτικό του παραλλήρημα ἀναφέρεται περιφρονητικά στόν τελώνη πού προσεύχεται μαζί του. Ὁ ὑπερήφανος, ὅταν πρόκειται νὰ τονίσει τὴν ὑπεροχή του, λίγο νοιάζεται ἂν μειώνει τοὺς ἄλλους.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΣΤ΄ ΛΟΥΚΑ (ΤΕΛΩΝΟΥ & ΦΑΡΙΣΑΙΟΥ) – 21 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2016
Ιερά Μητόπολις Σερβίων και Κοζάνης
ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΣΤ΄ ΛΟΥΚΑ

- Τελώνου & Φαρισαίου -

(Λουκ. 18, 10-14)

«Καί ὁ τελώνης μακρόθεν ἑστώς…»

Ὁ ἄνθρωπος ποὺ πιστεύει στὸ Θεὸ, ἀγαπητοί ἀδελφοί, αἰσθάνεται πηγαία τὴν ἀνάγκη νὰ προσεύχεται πρὸς τὸν Θεό. Ὅσο μάλιστα πιὸ δυνατὴ εἶναι ἡ πίστη, τόσο πιὸ μεγάλη εἶναι καὶ ἡ ἀνάγκη γιὰ προσευχή. Ἡ προσευχὴ ἀγκαλιάζει ὁλόκληρη τὴν ὕπαρξη τοῦ πιστοῦ. Τὸν τρέφει καὶ τὸν ἀνακαινίζει.
ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΣΤ΄ ΛΟΥΚΑ (ΤΕΛΩΝΟΥ & ΦΑΡΙΣΑΙΟΥ)

Κυριακή  21η  Φεβρουαρίου 2016

«Ὁ Θεός, εὐχαριστῶ σοι»

Δοξάζουμε τὸν ἐν Τριάδι Θεόν, γιατὶ μᾶς ἀξίωσε κ᾽ ἐφέτος νὰ εἰσέλθουμε στὴν ἁγία καὶ εὐλογημένη περίοδο τοῦ Τριῳδίου. Τριῴδιο λέγεται ἕνα βιβλίο τῆς Ἐκκλησίας μας, ποὺ τὸ ἀνοίξαμε χθὲς τὸ ἀπόγευμα καὶ ποὺ θὰ τὸ κλείσουμε στὸν ἑσπερινὸ τοῦ Μεγάλου Σαββάτου.

Τριῴδιο ἐπίσης λέγεται καὶ μία χρονικὴ περίοδος, ποὺ ἀρχίζει μὲ τὴν σειρὰ τεσσάρων Κυριακῶν τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ ἔτους. Ἡ σειρὰ αὐτὴ ξεκινᾷ ἀπὸ σήμερα Κυριακὴ τοῦ Τελώνου καὶ Φαρισαίου καὶ τελειώνει τὴν Κυριακὴ τῆς Τυρινῆς. Κάθε Κυριακὴ ἔχει νὰ μᾶς δώσῃ καὶ ἕνα σπουδαῖο πνευματικὸ μήνυμα.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΕΛΩΝΟΥ ΚΑΙ ΦΑΡΙΣΑΙΟΥ

(Λκ. 18, 10-14)

Ἡ πα­ρα­βο­λὴ τοῦ Τε­λώ­νου καὶ τοῦ Φα­ρι­σαί­ου εἶ­ναι ἰ­δι­αί­τε­ρα δι­δα­κτι­κὴ γιὰ ὅ­λους μας, δι­ό­τι δεί­χνει ὅ­τι ὅ­ταν ὁ ἄν­θρω­πος συ­ναι­σθαν­θεῖ τὰ σφάλ­μα­τά του καὶ με­τα­νο­ή­σει, δι­και­ώ­νε­ται ἀ­πὸ τὸν Θε­ό, ἐ­νῷ ὅ­ταν θε­ω­ρή­σει τὸν ἑ­αυ­τό του δί­και­ο, ἀ­να­μάρ­τη­το καὶ κρι­τὴ ὅ­λων τῶν ἄλ­λων ἀν­θρώ­πων, κατακρίνεται.
Κήρυγμα γιά Κυριακή 21.2.2016

Κυριακή (Τελώνου καί Φαρισαίου) (Λκ. Ιη΄10-14)

Μέ ἱερό ἐνθουσιασμό ὁ Φαρισαῖος ὑμνεῖ καί λιβανίζει τό εἴδωλό του: Τό ἑαυτό του. Τόν θαυμάζει, διακηρύττει τήν ἁγιότητα καί τήν ὑπεροχή του. Δέν μοιάζει αὐτός μέ τούς ἄλλους ἀνθρώπους, πού εἶναι βουτηγμένοι ὥς τόν λαιμό στήν κλεψιά, τήν τοκογλυφία, τήν ἀνηθικότητα. Μέσα στό ὑπεροπτικό του παραλήρημα δέν παραλείπει νά ρίξει τό φαρμάκι του στόν ἄλλον, πού προσεύχεται μαζί του: «ὅπως αὐτός ἐδῶ ὁ Τελώνης», προσθέτει περιφρονητικά. Ὁ ὑπερήφανος, ὅταν πρόκειται νά τονίσει τήν ὑπεροχή του, τά πάντα χρησιμοποιεῖ. Λίγο νοιάζεται, ἄν πληγώνει τούς ἄλλους.

Κυριακή 14 Φεβρουαρίου 2016

Ο ΟΛΕΘΡΟΣ ΤΗΣ ΕΓΩΠΑΘΕΙΑΣ ΚΑΙ Η ΕΥΛΟΓΙΑ ΤΑΠΕΙΝΩΣΕΩΣ (Θεολογικό σχόλιο στην Κυριακή του Τελώνου και του Φαρισαίου) ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου - Καθηγητού

Με τη χάρη και την ευσπλαχνία του Αγίου Θεού φθάσαμε για μια ακόμα φορά στο άγιο Τριώδιο, στην ιερότερη και κατανυκτικότερη εορτολογική περίοδο του εκκλησιαστικού έτους. Η μακρά αυτή περίοδος, η οποία αρχίζει την Κυριακή του Τελώνου και του Φαρισαίου και τελειώνει το Μεγάλο Σάββατο, είναι η πιο σημαντική χρονική περίοδος της Εκκλησίας μας, διότι δίνει την ευκαιρία σε μας τους πιστούς να συναισθανθούμε τη λαθεμένη πορεία της ζωής μας, να τη διορθώσουμε και να επανακαθορίσουμε τη στάση μας απέναντι στο Θεό και τους συνανθρώπους μας. Αυτή η προσωπική κάθαρση και διόρθωση της γήινης πορείας μας είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να μπορέσουμε, κεκαθαρμένοι και αλλαγμένοι, να εορτάσουμε το άγιο Πάσχα, σύμφωνα με την παύλειο προτροπή, όχι όπως οι Ιουδαίοι, τυπικά, «άλλ' εν αζύμοις ειλικρινείας και αληθείας», αποβάλλοντας την παλαιά  ζύμη της κακίας και της πονηρίας μας (Α΄ Κορ.5,8).

Στήθος και Γόνατα του Αρχιμ. Χρυσόστομου Χρυσόπουλου

Πολλούς τρόπους βρίσκουμε για να προσευχηθούμε. Από έναν βρήκαν και οι πρωταγωνιστές που θα μας αφηγηθεί ο Κύριος αύριο.  Είναι αυτός  που εξέφραζε τον καθένα ξεχωριστά, αλλά που μπορούμε να αντλήσουμε διδάγματα και από τους δύο.  Ο δρόμος τους έφτασε  ως τον Ναό, όπως και ο δικός μας,  εκεί που θα συμπροσευχηθούμε μ’ άλλα αδέλφια  μας.

Σάββατο 13 Φεβρουαρίου 2016

Κυριακή ΙΣΤ΄ Ματθαίου -«Και παρέδωκεν αυτοίς τα υπάρχοντά αυτού, … εκάστω κατά την ιδίαν δύναμιν»

Απόστολος: Β΄ Κορ. στ΄ 1-10
 Ευαγγέλιο: Ματθ. κε΄ 14-30
«Και παρέδωκεν αυτοίς τα υπάρχοντά αυτού, … εκάστω κατά την ιδίαν δύναμιν» (Ματθ. κε΄ 14-15).
Η παραβολή των ταλάντων, όπως και η παραβολή των δέκα Παρθένων, είναι άμεσα συνδεδεμένες με τη Δευτέρα παρουσία του Κυρίου και την τελική κρίση. Μέσα από αυτές τονίζεται η αναγκαιότητα της ετοιμότητας, αλλά και της εγρήγορσης που πρέπει να υπάρξει από όλους τους ανθρώπους. Και οι δυο Παραβολές κυριαρχούν στους ύμνους, τις πρώτες μέρες της Μεγάλης Εβδομάδας που ψάλλεται και η ακολουθία του Νυμφίου.
Κυριακή ΙΖ΄Ματθαίου - Περί προσευχής

Ευαγγέλιον: Ματθ. ιε´ 21 – 28
Ήχος: δ´ .– Εωθινόν: Δ
Περί προσευχής
«Η δε ελθούσα προσεκύνησεν αυτώ λέγουσα, Κύριε, βοήθει μοι»
Α´
Είναι αναγκαιοτάτη η προσευχή. Το βλέπομεν εις το πρόσωπον της Χαναναίας. Η ειδωλολάτρις αυτή ηναγκάσθη να καταφύγη εις τον Χριστόν και να τον παρακαλέση επιμόνως, διότι είχε μεγάλο βάσανον εις το σπίτι της. Εδαιμονίζετο η θυγάτηρ της. Φαντασθήτε τον πόνον της να βλέπη το παιδί της, το σπλάγχνο της, να το πετά ο σατανάς κάτω και να το βασανίζη. Δεν μπορεί κανείς, κανείς να την βοηθήση. Μόνον ο Χριστός μπορεί να την βοηθήση και εις Αυτόν καταφεύγει και τον παρακαλεί. «Κύριε, του λέγει, ελέησόν με. Κύριε, βοήθει μοι».
ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 14 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2016

ΙΖ΄ Ματθαίου: Ματθ. ιε΄ 21-28

Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἐξῆλθεν ὁ ᾿Ιησοῦς εἰς τὰ μέρη Τύρου καὶ Σιδῶνος. καὶ ἰδοὺ γυνὴ Χαναναία ἀπὸ τῶν ὁρίων ἐκείνων ἐξελθοῦσα ἐκραύγασεν αὐτῷ λέγουσα· ἐλέησόν με, Κύριε, υἱὲ Δαυΐδ· ἡ θυγάτηρ μου κακῶς δαιμονίζεται. ὁ δὲ οὐκ ἀπεκρίθη αὐτῇ λόγον. καὶ προσελθόντες οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ ἠρώτων αὐτὸν λέγοντες· ἀπόλυσον αὐτήν, ὅτι κράζει ὄπισθεν ἡμῶν. ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν· οὐκ ἀπεστάλην εἰ μὴ εἰς τὰ πρόβατα τὰ ἀπολωλότα οἴκου ᾿Ισραήλ. ἡ δὲ ἐλθοῦσα προσεκύνησεν αὐτῷ λέγουσα· Κύριε, βοήθει μοι. ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν· οὐκ ἔστι καλὸν λαβεῖν τὸν ἄρτον τῶν τέκνων καὶ βαλεῖν τοῖς κυναρίοις. ἡ δὲ εἶπε· ναί, Κύριε· καὶ γὰρ τὰ κυνάρια ἐσθίει ἀπὸ τῶν ψιχίων τῶν πιπτόντων ἀπὸ τῆς τραπέζης τῶν κυρίων αὐτῶν. τότε ἀποκριθεὶς ὁ ᾿Ιησοῦς εἶπεν αὐτῇ· ὦ γύναι, μεγάλη σου ἡ πίστις! γενηθήτω σοι ὡς θέλεις. καὶ ἰάθη ἡ θυγάτηρ αὐτῆς ἀπὸ τῆς ὥρας ἐκείνης.

ΟΤΑΝ Ο ΘΕΟΣ ΔΕΝ ΑΠΑΝΤΑ...

«Ὁ δὲ οὐκ ἀπεκρίθη αὐτῇ λόγον»

 Εἶναι κάποιες φορὲς πού, ἐνῶ προσευ­χό­μαστε θερμὰ στὸ Θεό, φαίνεται ὅτι δὲν ἀπαντᾶ. Γιατί ἄ­­­ραγε;

 Στὸ ἐρώτημα αὐτὸ μᾶς δίνει τὴν ἀ­­πάντη­ση ἡ σημερινὴ εὐαγγελικὴ περικοπή. Μιὰ πονεμένη μάννα, μιὰ Χαναναία – κάτοικος γει­τονικῆς εἰδωλολατρικῆς χώρας – πλησίασε τὸν Κύριο Ἰησοῦ καὶ φώναξε δυνατά:
    –Κύριε, λυπήσου μέ! Ἡ κόρη μου ὑπο­φέρει φρικτὰ ἀπὸ δαιμόνιο...
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 14 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2016

ΙΖ΄ Ματθαίου: Β΄ Κορ. ς΄ 16 - ζ΄ 1

Ἀδελφοί, ὑμεῖς ἐστε ναὸς Θεοῦ ζῶντος, καθὼς εἶπεν ὁ Θεὸς ὅτι ἐνοικήσω ἐν αὐτοῖς καὶ ἐμπεριπατήσω, καὶ ἔσομαι αὐτῶν Θεός, καὶ αὐτοὶ ἔσονταί μοι λαός. διὸ ἐξέλθετε ἐκ μέσου αὐτῶν καὶ ἀφορίσθητε, λέγει Κύριος, καὶ ἀκαθάρτου μὴ ἅπτεσθε, κἀγὼ εἰσδέξομαι ὑμᾶς, καὶ ἔσομαι ὑμῖν εἰς πατέρα, καὶ ὑμεῖς ἔσεσθέ μοι εἰς υἱοὺς καὶ θυγατέρας, λέγει Κύριος παν­τοκράτωρ. Ταύτας οὖν ἔχοντες τὰς ἐπαγγελίας, ἀγαπητοί, ­καθαρίσωμεν ἑαυτοὺς ἀπὸ παντὸς μολυσμοῦ σαρκὸς καὶ πνεύματος, ἐπιτελοῦντες ἁ­­­γιωσύνην ἐν φόβῳ Θεοῦ.

ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

1. Οἱ ὑποσχέσεις τοῦ Θεοῦ

    Καθὼς οἱ χριστιανοὶ ζοῦν μέσα στὸν ἁμαρτωλὸ καὶ διεφθαρμένο κόσμο, ἔχουν νὰ ἀντιμετωπίσουν ἕνα μεγάλο πειρασμό: τὴν ἐκκοσμίκευση. Τὸν κίνδυνο δηλαδὴ νὰ παρασυρθοῦν καὶ νὰ ἀποκτήσουν τὰ ἴδια φρονήματα καὶ τὶς συνήθειες τοῦ κόσμου καὶ νὰ ἀποξενωθοῦν ἀπὸ τὸν ἀληθινὸ Θεό. Αὐτὸ τὸν κίνδυνο ἐπισημαίνει ὁ ἀπόστολος Παῦλος στὴ Β΄ πρὸς Κορινθίους ἐπιστολή, καὶ γι’ αὐτὸ καλεῖ τοὺς χριστιανοὺς νὰ προσέξουν ἰδιαίτερα:
ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ 14 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2016

Κυριακὴ ΙΖ΄ Ματθαίου(Χαναναίας)

14 Φεβρουαρίου 2016

(Ματθ. ιε´, 21-28)

Ἡ σημερινὴ Εὐαγγελικὴ διήγηση, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, περιγράφει τὴν ἀποκαλυπτικὴ συνάντηση τοῦ Κυρίου μὲ μιὰ ἄγνωστη Χαναναία γυναῖκα. Ὁ Εὐαγγελιστὴς Ματθαῖος στὴν περικοπὴ αὐτὴ ἀναφέρεται σ’ ἕνα ἔργο τοῦ Ἰησοῦ ἐκτὸς τῶν ὁρίων τῆς Παλαιστίνης, θέλοντας νὰ τονίσει μ’ αὐτὸν τὸν τρόπο ὅτι ὅλα τὰ ἔθνη καὶ οἱ λαοὶ τῆς γῆς βρίσκονται στὸ σχέδιο τῆς θείας Οἰκονομίας γιὰ τὴ σωτηρία. 
ΚΥΡΙΑΚΗ 14 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2016 
ΙΖ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ (ΧΑΝΑΝΑΙΑΣ)
(Ματθ. ιε΄ 21-28) (Β΄ Κορ. στ΄ 16-ζ΄ 1)
Θαυματουργίας ανεβάσματα
«Και ιδού γυνή Χαναναία, από των ορίων εκείνων εξελθούσα…»

Η Χαναναία γυναίκα (συροφοίνισσα, ειδωλολάτρισσα), που βίωνε την απόρριψη των συνανθρώπων της και ζούσε στο περιθώριο της κοινωνίας, αποτόλμησε την πιο ηρωική αλλά και σωτήρια έξοδο. Βίωνε το δικό της δράμα και αισθάνθηκε την ανάγκη να ζητήσει το έλεος του Θεού για να σωθεί η θυγατέρα της, η οποία βρισκόταν υπό την κυριαρχία δαιμονικών δυνάμεων. «Εξήλθε των ορίων αυτής» για να συναντήσει τον Χριστό. Έκανε την πιο αποφασιστική κίνηση της ζωής της.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΖ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ – 14 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2016
Ιερά Μητόπολις Σερβίων και Κοζάνης
  ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΖ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

(Μτθ. ιε΄ 21-28)

- Ἡ πίστη καί ἡ ταπείνωση τῆς Χαναναίας -

Ἀγαπητοί μου χριστιανοί,

Κάθε Κυριακὴ ἡ Ἐκκλησία διαλέγει καὶ ἕνα ξεχωριστὸ ἀγώνισμα, γιὰ νὰ μᾶς ἀσκήση. Σήμερα μᾶς καλεῖ νὰ ἀγωνισθοῦμε σ’ ἕνα διπλὸ πνευματικὸ ἀγώνισμα, στὸ ἀγώνισμα τῆς πίστεως καὶ τῆς ταπεινώσεως.

Τὶ εἶναι γιὰ ἐμᾶς τοὺς Χριστιανοὺς ἡ πίστη; Εἶναι ἡ ἀπόλυτη ἐμπιστοσύνη στὸν ἴδιο τὸν Χριστό. Νὰ τὸν πιστεύουμε ὡς ἀληθινὸ Θεὸ καὶ μόνο Σωτήρα τοῦ κόσμου. Νὰ ἀποδεχόμαστε χωρὶς ἀμφιβολίες ὅλα ὅσα ἐκεῖνος μᾶς ἀποκαλύπτει γιὰ τὸν Θεὸ, γιὰ τὸν κόσμο, γιὰ τὸν ἄνθρωπο, καὶ ὅλα ὅσα μᾶς διδάσκει γιὰ τὴν καθημερινή ζωή. Καὶ τὶ εἶναι ἡ ταπείνωση; Νὰ ἔχουμε συναίσθηση ποιοὶ εἴμαστε καὶ ποιὰ εἶναι ἡ πραγματική μας ἀξία. Νὰ ἀναγνωρίζουμε τὴν ἀδυναμία καὶ τὴν ἀτέλειά μας.

Παρασκευή 12 Φεβρουαρίου 2016

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ
Κυριακή ΙΖ΄ Ματθαίου – Β΄ Κορ. 6,16-7,1(14/2/2016)
Η διαφορετικότητα του Χριστιανού

Εντύπωση προκαλούν τά λόγια τοῦ Αποστόλου Παύλου πρός τούς Χριστιανούς της Κορίνθου, αγαπητοί μου αδελφοί, που διασώθηκαν στο σημερινό Αποστολικό ανάγνωσμα. Τούς συμβουλεύει νά ἀποχωριστοῦν ἀπό τούς ἂλλους ἀνθρώπους καί νά μήν ἒχουν σχέση μέ τόν κόσμο. Εξέλθετε ἐκ μέσου αὐτῶν καί ἀφορίσθητε.Ο λόγος Του, ἂν δέν ἀναλυθεῖ, μπορεῖ νά παρεξηγηθεί.
Τό ἳδιο τό παράδειγμα τοῦ 'Ιησοῦ διδάσκει ὃτι δέν ἀπαγορεύεται ὀ διάλογος μέ τούς κακούς ἤ τούς ἀντιφρονοῦντες, οὖτε ἠ συναναστροφή μέ τούς ἀμαρτωλούς, κυρίως ὃταν αὐτή ἀποσκοπεῖ στή διόρθωση καί τή σωτηρία τους. Κατά συνέπεια, ἠ προτροπή τοῦ Ἀποστόλου Παύλου δέ μπορεῖ νά ἒχει ἀντικοινωνικό καί μισαλόδοξο νόημα, ἀλλά ἒχει βαθύτερο νόημα καί περιεχόμενο.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΖ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ – ΧΑΝΑΝΑΙΑΣ

Ευαγγέλιο: Ματθ. ΙΕ΄ 21 – 28
14 Φεβρουαρίου 2016
«Γενηθήτω σοι ως θέλεις.»
Σε απομακρυσμένη περιοχή της Γαλιλαίας έχει αποσυρθεί ο Κύριος με τους μαθητές Του. Στα σύνορα Τύρου και Σιδώνος. Εκεί, μια γυναίκα Χαναναία, βγαίνει έξω από τα σύνορα της περιοχής εκείνης και Του φωνάζει δυνατά: «Ελέησέ με Κύριε, Υιέ του Δαβίδ, η θυγατέρα μου βασανίζεται από δαιμόνιο». Όπως θα δούμε στη συνέχεια, πρόκειται για μια γυναίκα με πονεμένη ψυχή, που έχει μεγάλη θλίψη και δοκιμασία. Γιατί η κόρη της είναι κυριευμένη από δαιμόνιο και υποφέρει φρικτά. Από αυτό καταλαβαίνει κανείς πόσο βασανιστική έχει καταντήσει η ζωή της γυναίκας αυτής. Πρόκειται για μια από τις οδυνηρότερες δοκιμασίες για τους γονείς, το να βλέπουν το παιδί τους, που το ανέστησαν με τόση ελπίδα, να γίνεται θύμα των πονηρών πνευμάτων.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΖ΄ ΕΠΙΣΤΟΛΩΝ

(Β’ Κορ. 6, 16 - 7, 1)

Τὸ σημερινὸ ἀποστολικὸ ἀνάγνωσμα κάνει λόγο γιὰ τὸν ἀληθινὸ Χριστιανό, ὁ ὁποῖος δὲν εἶναι ἁπλῶς ὁ εὐσεβὴς ἄνθρωπος ἢ αὐτὸς ποὺ προσπαθεῖ νὰ εἶναι καλὸς καὶ ἠθικὸς χαρακτῆρας, ἀλλὰ αὐτὸς ποὺ ἀγωνίζεται στὴν τήρηση τοῦ θείου θελήματος καὶ τὴν κάθαρση ἀπὸ τὰ πάθη. Τοιουτοτρόπως, ἑνώνεται μὲ τὸν Χριστὸ καὶ ἀποτελεῖ «ναό», δηλαδὴ κατοικητήριο, τοῦ «ζῶντος Θεοῦ».

Ὁμιλία, σὺν Θεῷ ἁγίῳ, εἰς τὸ Εὐαγγέλιον τῆς ΙΖ΄ Κυριακῆς τοῦ Ματθαίου (τῆς Χαναναίας)
Ἀρχιμανδρίτου Φωτίου Ἰωακεὶμ

 «Ὢ γύναι, μεγάλη σου ἡ πίστις· γενηθήτω σοι ὡς θέλεις»

Ἕνα θαυμαστὸ σημεῖο τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, πολλὲς μεγάλες ἀρετὲς μιᾶς εἰδωλολάτριδας γυναίκας μαζὶ μὲ ποικίλα ψυχωφελῆ διδάγματα μᾶς παρουσιάζει ἡ σημερινὴ εὐαγγελικὴ περικοπή, ἀγαπητοὶ ἐν Κυρίῳ ἀδελφοί.

Ἂς προσπαθήσουμε, μὲ τὴ Χάρη τοῦ Θεοῦ, νὰ ἐμβαθύνουμε σὲ ὅσα μόλις ἀκούσαμε, γιὰ νὰ ἀντλήσουμε θεϊκὰ δωρήματα καὶ φῶς στὸ δύσβατο δρόμο τῆς πνευματικῆς ζωῆς.
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ «Τα Χαρακτηριστικά Της Πίστεως»

Ἡ περίπτωση τῆς Χαναναίας γυναίκας τοῦ σημερινοῦ εὐαγγελικοῦ ἀναγνώσματος μᾶς προσφέρει τὴν εὐκαιρία γιὰ μιὰ σύντομη ἀνάλυση τῆς χριστιανικῆς πίστεως καὶ τῶν γνωρισμάτων της.
Κατ’ ἀρχὴν ἡ Χαναναία πιστεύει στὴ μεσσιανικὴ ἐξουσία τοῦ Ἰησοῦ, τὸν ὁποῖο ἀποκαλεῖ «υἱὸν Δαυΐδ». Ἡ ἁπλότητα τοῦ Χριστοῦ, ποὺ ἐμπόδισε τοὺς Ἰουδαίους νὰ τὸν ἀναγνωρίσουν ὡς τὸν ἀναμενόμενο Μεσσία, δὲν ἐμποδίζει τὴν πιστὴ Χαναναία νὰ ἰδεῖ στὸ πρόσωπό Του τὸν ἀπεσταλμένο ἀπὸ τὸν Θεὸ νικητὴ τῆς φθορᾶς καὶ ἐλευθερωτὴ τῶν ἀνθρώπων ἀπὸ τὸν πόνο καὶ τὴν ἀσθένεια.
ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΖ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ (ΤΗΣ ΧΑΝΑΝΑΙΑΣ)

Κυριακή  14η  Φεβρουαρίου 2016

«Ὁ δὲ οὐκ ἀπεκρίθη αὐτῇ λόγον»

Προσέξατε, ἀδελφοὶ χριστιανοί, προσέξατε τὸ σημερινὸ εὐαγγελικὸ ἀνάγνωσμα; Στὴν εὐαγγελικὴ αὐτὴ περικοπὴ παρουσιάζεται ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστὸς ἀδιάφορος στὸν ἀνθρώπινο πόνο. Ποιός; Αὐτὸς ποὺ ἀφουγκράζεται τὸν πόνο κάθε ἀθρώπινης ψυχῆς εἴτε πιστεύει σ᾽ αὐτὸν εἴτε ὄχι, εἴτε προστρέχει σ᾽ αὐτὸν εἴτε ὄχι.

Γιατί ὅμως ὁ Χριστὸς φαίνεται σήμερα νὰ ἀδιαφορῇ στὸν πόνο μιᾶς γυναίκας, ἡ ὁποία ἀκολουθώντας τὴν συνοδεία του φώναζε καὶ τὸν ἐκλιπαροῦσε νὰ τὴν ἐλεήσῃ ἐλευθερώνοντας τὴν κόρη της ἀπὸ τὸ φοβερὸ δαιμόνιο ποὺ τὴν ταλαιπωροῦσε καὶ τὴν βασάνιζε; Γιατί αὐτὴ ἡ ἀδιαφορία;
Κήρυγμα γιά Κυριακή 14.2.2016

Κυριακή (Χαναναίας) ΙΖ΄ Ματθ. (Ματθ. ιε΄ 21-28)

«Ἡ δέ ἐλθοῦσα προσεκύνησε αὐτῷ λέγουσα. Κύριε βοήθει μοι»

Τά ἔχασαν ἀκόμη καί οἱ μαθητές. Ὁ Ἰησοῦς νά μήν θέλει οὔτε ἕνα λόγο νά ἀπευθύνει στήν πονεμένη μητέρα πού τρέχει πίσω του καί τόν ἱκετεύει γιά τήν δύστυχη κόρη της! «Δέν τήν ἀκοῦς πῶς φωνάζει; » ἀναγκάσθηκαν νά ἐπέμβουν. «Πές της μία λέξη νά φύγει!». Ἀλλ’ ὁ Χριστός φαίνεται σάν νά μήν θέλει νά συζητήσει κἄν τό πρᾶγμα «Δέν εἶμαι σταλμένος παρά στά πρόβατα τά χαμένα τῆς γενιᾶς τοῦ Ἰσραήλ». Ἡ γυναίκα ἀκούει τήν ἀπόκριση. Ὅμως ἀντί νά ἀπογοητευθεῖ καί νά ὑποχωρήσει πλησιάζει περισσότερο. Πέφτει στήν γῆ, προσκυνᾶ καί ἐπαναλαμβάνει μέ μεγαλύτερη ζέση: «Κύριε, βοήθει μοι!». Ἀπό ποῦ ἀντλεῖ τήν δύναμη γιά μία τέτοια στάση; Ἀναμφίβολα ἡ γυναίκα αὐτή κινεῖται ἀπό ἀγάπη.

Κυριακή 7 Φεβρουαρίου 2016

Αν ο Ιησούς ήταν Φαρισαίος...

(Ματ 15:21-28)

του Μιλτιάδη Κωνσταντίνου, Καθηγητή στο Τμήμα Θεολογίας Α.Π.Θ.,
Σκληρό και άκαρδο παρουσιάζει η ευαγγελική περικοπή Ματ 15:21-28 τον Ιησού. Ακολουθούμενος από τους μαθητές του πηγαίνει στην περιοχή της Τύρου και Σιδώνας, μια περιοχή της Χαναάν, στον σημερινό νότιο Λίβανο, όπου κατοικούσαν ειδωλολάτρες, τους οποίους οι Ισραηλίτες θεωρούσαν εχθρούς τους. Μια δυστυχισμένη γυναίκα της περιοχής τον παρακαλεί να τη βοηθήσει: «Ελέησέ με, Κύριε, Γιε του Δαβίδ·  η θυγατέρα μου βασανίζεται από δαιμόνιο». Αλλά αυτός κάνει πως δεν ακούει. Η γυναίκα φωνάζει, αλλά αυτός μένει ασυγκίνητος, τόσο που προκαλεί την αντίδραση των μαθητών του: «Διώξε την», του λένε, «γιατί μας ακολουθεί και φωνάζει». Ο Ιησούς, εντούτοις, παραμένει αδιάφορος και δηλώνει “αναρμόδιος”: «Η αποστολή μου περιορίζεται μόνο στους πλανημένους Ισραηλίτες», λέει. Όμως η γυναίκα επιμένει. Τρέχει, τον προφταίνει, πέφτει στα πόδια του και τον παρακαλεί: «Κύριε βοήθησέ με».
Κυριακή ΙΖ’ Ματθαίου. Η Χαναναία

Ἡ Χαναναία (Ματθ. 15,21-28 Μάρκ. 7,24—30)

Γιαννακόπουλος Ἰωήλ (Ἀρχιμανδρίτης)

Ὁ Κύριος εὑρίσκεται εἰς τὴν πεδιάδα τῆς λίμνης Γεννησαρέτ. (1) «Ἐξελθὼν ἐκεῖθεν ἀπῆλθεν εἰς τὰ ὅρια» ἤτοι «εἰς» πρὸς «τὰ» μέρη Τύρου καὶ Σιδῶνος». Ὁ Κύριος δηλαδὴ ἀνεχώρησε πρὸ τὴν κατεύθυνσιν τῶν Φοινικικῶν αὐτῶν πόλεων, οὐχὶ ἵνα κηρύξῃ, ἀλλὰ ἵνα ἀποφύγῃ τὸν ἐνθουσιασμὸν τοῦ πλήθους, οἱ ὁποῖοι ἤθελον νὰ κάμωσιν Αὐτὸν Βασιλέα καὶ τὰς πλεκτάνας τῶν Φαρισαίων, οἱ ὁποῖοι, ὡς εἴδομεν προηγουμένως, ἐθύμωσαν, ὅταν ἤκουσαν τοὺς λόγους τοῦ Κυρίου περὶ τοῦ νομικοῦ, σωματικοῦ καθαρισμοῦ. Ὁ Κύριος φθάσας εἰς τὰ ὅρια Γαλιλαίας καὶ Φοινίκης εἰσέρχεται εἰς πόλιν τινὰ εὑρισκομένην ἐν τῇ Γαλιλαίᾳ. Εἰσελθὼν εἰς τὴν πόλιν ταύτην κατηυθύνετο, ἵνα εἰσέλθῃ «εἰς οἰκίαν» εἰς κἄποιο σπίτι «καὶ οὐδένα ἠθέλησε γνῶναι» δὲν ἤθελε δηλαδὴ νὰ γίνῃ εἰς οὐδένα γνωστὴ ἡ παρουσία Του. Ἡ φήμη Του ὅμως προέδραμεν Αὐτοῦ «καὶ οὐκ ἠδυνάσθη λαθεῖν» δὲν ἠδυνήθη δηλαδὴ νὰ μείνῃ ἄγνωστος.
Κυριακή ΙZ΄Ματθαίου – Το παράδειγμα της Χαναναίας

1. Μᾶς ἀκούει ὁ Θεός;
Τὸ σημερινὸ ἱερὸ Εὐαγγέλιο μᾶς περιέγραψε τὸ δράμα μιᾶς πονεμένης μάννας· τῆς Χαναναίας – γυναίκας δηλαδὴ ποὺ κατοικοῦσε σὲ γειτονικὴ εἰδωλολατρικὴ χώρα – ἡ ὁποία πλησίασε μὲ πόνο καὶ ἀγωνία τὸν Κύριο καὶ Τὸν παρακάλεσε  νὰ θεραπεύσει τὴ δαιμονισμένη κόρη της.
Τὸ περίεργο ὅμως εἶναι ὅτι ὁ Κύριος, ποὺ ἀκόμη  καὶ στὸν παραμικρὸ ἀναστεναγμὸ ἔσκυβε πάντα πρόθυμα μὲ καλοσύνη καὶ στοργὴ πάνω στὸν  πόνο, στὴ μάννα αὐτὴ οὔτε ποὺ γύρισε τὸ βλέμμα Του. «Ὁ δὲ οὐκ ἀπεκρίθη αὐτῇ λόγον». Ἐξακολούθησε νὰ βαδίζει στὸν ἀπόμερο ἐκεῖνο δρόμο κοντὰ στὰ μέρη Τύρου καὶ Σιδῶνος χωρὶς νὰ τῆς δίνει σημασία. Ἀπόρησαν οἱ μαθητές Του.
Κυριακή ΙΖ Ματθαίου

Στη σημερινή ευαγγελική περικοπή ο Ιησούς Χριστός επιτελεί ένα από τα αναρίθμητα θαύματα της επί γης παρουσίας και δράσης του. Το θαύμα όμως αυτό της θεραπείας της θυγατέρας της Χαναναίας γυναίκας μας δίνει την ευκαιρία να εμβαθύνουμε στην έννοια και σημασία της πίστης.
Η πίστη είναι η βεβαιότητα, η πεποίθηση που διαθέτει κάποιος άνθρωπος για κάποιο γεγονός ή κάποιο πρόσωπο, χωρίς να έχει ο ίδιος προσωπική εμπειρία. Χωρίς να ήταν παρών δηλαδή σε κάποιο γεγονός και να το είδε με τα μάτια του και να το άκουσε με τα αυτιά του, ή χωρίς να γνωρίσει προσωπικά κάποιο πρόσωπο, αλλά έχοντας ακούσει ή πληροφορηθεί από άλλους γι΄ αυτό. Στη ζωή μας γενικά πορευόμαστε με βάση την πίστη.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΖ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ (ΧΑΝΑΝΑΙΑΣ)
Ματθ. ΙΕ΄ 21-28
Αρχιμ. Ιωήλ Κωνστάνταρος
   Συγκλονιστική και πολύ διδακτική η περικοπή που μας περιγράφει ο Ευαγγελιστής Ματθαίος. Μας περιγράφει την ακράδαντη πίστη της Χαναναίας.
Η πονεμένη γυναίκα, που σημειωτέoν δεν ήταν Ιουδαία, ειδωλολάτρισσα ήταν, απευθύνεται προς Εκείνον από τον οποίον και μόνο μπορούσε να λάβει αυτό που ζητούσε. Δηλ. την θεραπεία της κόρης της.
Κυριακή, 07 Φεβρουάριος 2016 H παραβολή των ταλάντων και η βασιλεία των ουρανών

του Ζιμπάμπουε Σεραφείμ Κυκκώτη

Η Ευαγγελική Περικοπή αυτής της Κυριακής αναφέρεται στην γνωστή παραβολή των ταλάντων και σχετίζεται με τη διδασκαλία της Εκκλησίας μας για την Βασιλεία των Ουρανών (Ματθ.25,14-30).

Η Παραβολή αποτελεί ένα εποπτικό μέσο, που χρησιμοποιείται από τον Ιησού για να μας διδάξει για πνευματικά θέματα, που έχουν σχέση με την εν Χριστώ σωτηρία μας. Χρησιμοποιεί δηλαδή ο Χριστός απλές εικόνες από τον καθημερινό βίο της ζωής, που γνωρίζουμε προσωπικά, για να μπορέσουμε να κατανοήσουμε πράγματα, που μας είναι άγνωστα, όπως είναι η Βασιλεία των Ουρανών και ποιοί μπορούν να έχουν ελπίδα να γίνουν μέτοχοι της Βασιλείας αυτής.

Σάββατο 6 Φεβρουαρίου 2016

ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ 7 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2016

Κυριακὴ ΙΣΤ΄ Ματθαίου
7 Φεβρουαρίου 2016
(Ματθ.  κε΄, 14-30)
      Ὁ Χριστός, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, συχνά δίδασκε τούς ἀνθρώπους μέ παραβολές. Οἱ παραβολές ἦταν φτιαχτές ἱστορίες ἀπό τήν καθημερινή ζωή πού φανέρωναν καί φανερώνουν, μέ παραστατικό καί ἐντυπωσιακό τρόπο ἡ καθεμιά, κάτι ξεχωριστό γιά τή Βασιλεία τοῦ Θεοῦ. Οἱ ἄνθρωποι πού τίς ἀκοῦνε κατανοοῦν τήν ἀξία τους, ἀφοῦ ὁ Χριστός φανερώνει μ’ αὐτές μοναδικές ἀλήθειες γιά τό Θεό, τό συνάνθρωπο καί τήν ἀγάπη. Ἀκόμη χαράσσονται βαθιά μέσα τους καί τίς θυμοῦνται πάντοτε.Μία ἀπό τίς πολλές παραβολές τοῦ Χριστοῦ ἀκούσαμε καί στό σημερινό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα, τήν παραβολή τῶν ταλάντων.
«Παραμύθιον ασφαλές»

Του Σεβ. Μητροπολίτου Καστορίας κ.κ. Σεραφείμ

Η μνήμη του Αγίου ενδόξου Ιερομάρτυρος Χαραλάμπους του θαυματουργού, του οποίου η πάντιμος κάρα φυλάσσεται ως δώρον ουράνιον και θησαυρός πολύτιμος «υπέρ χρυσίον και τοπάζιον» στην Ιερά Μονή Αγίου Στεφάνου Μετεώρων, μας παρέχει μία ἐξαιρετική ευκαιρία να ανατρέξουμε στα πολύτιμα συγγράμματα των θεοφόρων Πατέρων και απλανών διδασκάλων της πίστεώς μας, προκειμένου να πληροφορηθούμε για την παρουσία των ιερών λειψάνων στην Oρθόδοξη Εκκλησία μας.
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ
Κυριακή ΙΣΤ΄ Ματθαίου – Β΄ Κορ. 6,1-10 (7/2/2016)
Οι αληθινοί ιεραπόστολοι

Μετά τη συγγραφή της Α΄ προς Κορινθίους επιστολής, αγαπητοί μου αδελφοί, έφθασαν στην Εκκλησία της Κορίνθου Χριστιανοί ιεραπόστολοι, προερχόμενοι από τον Ιουδαϊκό κόσμο, άνθρωποι που δε μπορούσαν να ξεχωρίσουν ακόμη την νέα πίστη του Χριστού από τον Νόμο της Παλαιάς Διαθήκης. Με το κήρυγμά τους υπονόμευσαν την Αποστολική αυθεντία του Παύλου, διδάσκοντας παράλληλα προς τη νέα πίστη και την τήρηση του Μωσαϊκού Νόμου. Ο Παύλος πληροφορείται τα γεγονότα, καθώς βρίσκεται στην Έφεσο και αποστέλλει την Β΄ επιστολή του στους Κορινθίους, απόσπασμα της οποίας ακούσαμε στη σημερινή Θεία Λειτουργία.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΣΤ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ
Απόστολος: Β΄ Κορ. στ΄ 1-10
Ευαγγέλιο: Ματθ. κε΄ 14-30
7 Φεβρουαρίου 2016
«Και παρέδωκεν αυτοίς τα υπάρχοντά αυτού, … εκάστω κατά την ιδίαν δύναμιν» (Ματθ. κε΄ 14-15).
Η παραβολή των ταλάντων, όπως και η παραβολή των δέκα Παρθένων, είναι άμεσα συνδεδεμένες με τη Δευτέρα παρουσία του Κυρίου και την τελική κρίση. Μέσα από αυτές τονίζεται η αναγκαιότητα της ετοιμότητας, αλλά και της εγρήγορσης που πρέπει να υπάρξει από όλους τους ανθρώπους. Και οι δυο Παραβολές κυριαρχούν στους ύμνους, τις πρώτες μέρες της Μεγάλης Εβδομάδας που ψάλλεται και η ακολουθία του Νυμφίου.
ΚΥΡΙΑΚΗ 7 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2016 
ΙΣΤ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ
(Ματθ. κε΄ 14-30)

Οι θείες δωρεές
«Επί ολίγα ής πιστός, επί πολλών σε καταστήσω»

Μεστή πνευματικών μηνυμάτων και νοημάτων είναι η ευαγγελική περικοπή που παραπέμπει στην παραβολή των ταλάντων. Έρχεται ακριβώς να θυμίσει στον άνθρωπο ότι ο Θεός προσφέρει σε όλους χαρίσματα και τάλαντα. Το ζητούμενο σ΄ αυτή την περίπτωση δεν είναι πόσο και τι παίρνει ο καθένας από μας, αλλά πώς αυτά που μάς δίνονται τα αξιοποιούμε στη ζωή μας. Βέβαια, οι εικόνες που εναλλάσσονται στη συγκεκριμένη παραβολική διήγηση δεν έχουν να κάνουν μόνο με τη διαχείριση υλικών αγαθών. Η προβολή του αρχαίου νομίσματος, του ταλάντου, με παραβολικό τρόπο, δεν περιορίζει τα μηνύματά της, αλλά αντίθετα τα διευρύνει γιατί αναδεικνύεται η βαθύτερη πνευματική διάστασή τους.
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ:7-02-2016:«Η ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΧΑΡΙΣΜΑΤΩΝ»
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΞΑΝΘΗΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΘΕΩΡΙΟΥ 

Τό μεγαλύτερο μέρος τῆς διηγήσεως τῆς παραβολῆς τῶν ταλάντων ἀπό τόν Εὐαγγελιστή Ματθαῖο περιστρέφεται στή λογοδοσία καί τιμωρία τοΰ τρίτου δούλου πού χαρακτηρίζεται ὡς «πονηρός» καί «ὀκνηρός». Σέ ἀντίθεση μέ τούς δύο πρώτους δούλους, τούς «ἀγαθούς» καί «πιστούς», πού ἔλαβαν ἀνά πέντε καί δύο τάλαντα ὁ καθένας καί μέ τήν ἐργασία τούς τά πολλαπλασίασαν γιά νά λάβουν τελικά τόν ἔπαινο καί τήν ἀμοιβή τους ἀπό τόν ἐπανελθόντα Κύριό τους, ὁ τρίτος δοῦλος ἔκρυψε στή γῆ τό ἕνα τάλαντο πού ἔλαβε, ἀμέλησε γιά τήν ἀξιοποίησή του καί ἀπέφυγε τήν ἐργασία, μέ ἀποτέλεσμα τή σκληρή καί χωρίς ἔλεος τιμωρία

Παρασκευή 5 Φεβρουαρίου 2016

ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 7 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2016

ΙΣΤ΄ Ματθαίου: Ματθ. κε΄ 14-30

Η ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΩΝ ΤΑΛΑΝΤΩΝ

1. Ταλαντοῦχοι

Ἡ σημερινὴ εὐαγγελικὴ περικοπὴ μᾶς παρουσιάζει τὴν παραβολὴ τῶν ταλάν­των. Ἕνας ἄνθρωπος – πλούσιος ἄρχον­τας – ἐπρόκειτο νὰ φύγει γιὰ μακρινὸ ταξίδι. Κάλεσε λοιπὸν τοὺς δούλους του καὶ τοὺς παρέδωσε τὰ ὑπάρχοντά του, μοιράζοντάς τους διαφορετικὸ ποσὸ ταλάντων γιὰ νὰ τὰ διαχειρίζονται ὅσο θὰ ἀπουσίαζε. (Ἕνα τάλαντο ἀντιστοιχεῖ σὲ συγκεκριμένο βάρος χρυσοῦ).
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 7 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2016

ΔΙΑΚΟΝΟΙ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΩΝ

1. Ἔργο σπουδαῖο καὶ ἐπεῖγον

    Τὸ σημερινὸ ἀποστολικὸ ἀνάγνω­σμα, ἀπὸ τὴ Β΄ ἐπιστολὴ πρὸς Κορινθί­ους, εἶναι μία ἀπὸ τὶς ὡραιότερες πε­ρι­κοπὲς τοῦ ἀποστόλου Παύλου, κα­θὼς ὁ ἅγιος Ἀπόστολος περιγράφει μὲ ἐντυπωσια­κὲς ἀντιθέσεις καὶ ζωη­ρὲς εἰκόνες τὸ κοπιῶδες ἀλλὰ καὶ εὐ­λογημένο ἔργο τῆς διακονίας τοῦ Εὐ­αγ­γελίου. 
    Ἀδελφοί μου, λέει, ἐμεῖς οἱ Ἀπόστολοι ποὺ συνεργαζόμαστε μὲ τὸν Θεὸ γιὰ τὴ δική σας σωτηρία, σᾶς παρακαλοῦμε νὰ προσέξετε, ὥστε νὰ μὴ χάσετε τὴ χάρη τοῦ Θεοῦ ποὺ δεχθήκατε: «συν­εργοῦντες πα­­­ρα­καλοῦμεν μὴ εἰς κε­νὸν τὴν χάριν τοῦ Θεοῦ δέ­ξασθαι ὑμᾶς».
ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΣΤ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ – 7 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2016
Ιερά Μητόπολις Σερβίων και Κοζάνης
ΚΥΡΙΑΚΗ  ΙΣΤ΄  ΜΑΤΘΑΙΟΥ

(Μτθ. κε΄ 14-30)

- Ἡ παραβολή τῶν ταλάντων -

Ὁ Χριστός, ἀγαπητοί χριστιανοί, συχνά δίδασκε τούς ἀνθρώπους μέ παραβολές. Οἱ παραβολές ἦταν φτιαχτές ἱστορίες ἀπό τήν καθημερινή ζωή πού φανέρωναν καί φανερώνουν, μέ παραστατικό καί ἐντυπωσιακό τρόπο ἡ καθεμιά, κάτι ξεχωριστό γιά τή Βασιλεία τοῦ Θεοῦ. Οἱ ἄνθρωποι πού τίς ἀκοῦνε κατανοοῦν τήν ἀξία τους, ἀφοῦ ὁ Χριστός φανερώνει μ’ αὐτές μοναδικές ἀλήθειες γιά τό Θεό, τό συνάνθρωπο καί τήν ἀγάπη. Ἀκόμη χαράσσονται βαθιά μέσα τους καί τίς θυμοῦνται πάντοτε.
Κήρυγμα γιά Κυριακή 07.2.2016

Κυριακή (Ταλάντων) ΙΣΤ΄ Ματθ. (Ματθ. κε΄ 14-30)

Ὅπως ἕνας ἄνθρωπος πού ἀποδημεῖ ἔτσι καί ὁ Κύριος κάλεσε τούς δούλους του καί τούς ἀνέθεσε αὐτό καί ἐκεῖνο. Λέγετε ὅτι ἀποδημεῖ ὁ Χριστός, πού ἔγινε γιά μᾶς ἄνθρωπος, εἴτε ἐπειδή ἀνέβηκε στούς οὐρανούς, εἴτε ἐπειδή μακροθυμεῖ καί δέν ζητᾶ ἀμέσως ἀπό τούς δούλους του τό ἔργο, ἀλλά περιμένει. Δούλοι του εἶναι ἐκείνοι πού τούς ἐμπιστεύθηκε τήν διακονία τοῦ λόγου, δηλαδή οἱ ἀρχιερεῖς, ἱερεῖς, διάκονοι καί αὐτοί πού ἔλαβαν πνευματικά χαρίσματα, ἄλλοι μεγαλύτερα καί ἄλλοι μικρότερα, καθένας σύμφωνα μέ τήν ἱκανότητά του. Γιατί στό δοχεῖο πού ἐγώ θά δώσω στό Θεό σέ ἐκεῖνο θά μοῦ δώσει τήν δωρεά του, ἄν δώσω μικρό δοχεῖο θά εἶναι λίγη ἡ δωρεά, ἄν δώσω μεγάλο θά εἶναι πολλή.

Τετάρτη 3 Φεβρουαρίου 2016

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΣΤ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

(Μθ. 25, 14-30)

Ἐμεῖς οἱ ἄνθρωποι, ὁ κάθε ἕνας ξεχωριστά, ἔχουμε ἱκανότητες, μικρὲς ἢ μεγάλες, ἔχουμε γνώση σὲ κάποιο τομέα ἢ κατέχουμε πλοῦτο, λίγο ἢ πολύ. Αὐτὰ εἶναι τά «τάλαντα», γιὰ τὰ ὁποῖα κάνει λόγο ἡ σημερινὴ εὐαγγελικὴ περικοπή. Τά «τάλαντα» αὐτὰ τὰ ἔχουμε ὄχι γιὰ νὰ ὑψηλοφρονοῦμε ἢ γιὰ νὰ τὰ χρησιμοποιοῦμε μόνο γιὰ τὴ δική μας ὠφέλεια, ἢ εὐρύτερα τῆς οἰκογένειάς μας, ἀλλὰ γιὰ τὴν ἀνάπαυση καὶ ἀνακούφιση καὶ τοῦ πλησίον μας, δηλαδὴ τοῦ κάθε συνανθρώπου μας. Προχωρῶντας στὴ ζωή μας κατ᾿ αὐτὸ τὸν τρόπο, βοηθῶντας δηλαδὴ καὶ ὑπηρετῶντας τοὺς ἄλλους, στὸ μέτρο τῶν δυνάμεών μας, ἑλκύουμε τὴ χάρη τοῦ Θεοῦ.