ΜΗΝΥΜΑ

ΓΙΑ ΚΗΡΥΓΜΑΤΑ ΤΩΝ ΚΥΡΙΑΚΩΝ, ΕΟΡΤΩΝ ΚΑΙ ΑΓΙΩΝ ΔΕΙΤΕ ΤΙΣ ΕΤΙΚΕΤΕΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑ

Σάββατο 27 Φεβρουαρίου 2021

 2021 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 28 – ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΑΣΩΤΟΥ

ΚΥΡΙΑΚΗ ΑΣΩΤΟΥ (Λουκ. 15, 11-32)

†ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ ΜΕΛΕΤΙΟΥ

(Διασκευή ομιλίας, στη Γαβριά στις 15/2/1998)

Η μεταστροφή του Ντοστογιέφσκι

Η παραβολή του ασώτου υιού είναι περιγραφή της ζωής μας. Αλλά περισσότερο από αυτό, αναφέρεται στην αγάπη και στη φιλανθρωπία του Θεού, στην οποία στηριζόμαστε. Γιατί όλοι την αγάπη, την στοργή και την φιλανθρωπία του Θεού, την έχουμε ανάγκη και τώρα, στην παρούσα ζωή, αλλά πολύ περισσότερο την έχουμε ανάγκη για την αιώνια τύχη μας, για να μας απαλλάξει από τον κίνδυνο της αιώνιας καταδίκης.

 ΚΥΡΙΑΚΗ 28 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2021 – ΙΖ΄ ΛΟΥΚΑ

ΤΟΥ ΑΣΩΤΟΥ

 (Λουκ. ιε΄ 11-32) (Α΄ Κορ. στ΄ 12-20)

Τα φιλάνθρωπα σπλάχνα

«Νεκρός ήν και ανέζησε…»

Μαργαρίτης μεταξύ των παραβολών, χαρακτηρίζεται πολύ εύστοχα η παραβολή του ασώτου υιού. Σ’ αυτήν ακριβώς την περίοδο η Εκκλησία θέλει να προτρέψει τους πιστούς της σε μετάνοια, ενόψει της Μεγάλης Τεσσαρακοστής αλλά και της Μεγάλης Εβδομάδας και του σταυροαναστάσιμου οδοιπορικού που ξεδιπλώνει μπροστά τους. Η συγκεκριμένη παραβολή πολύ σωστά ονομάζεται και του φιλεύσπλαχνου πατέρα, γιατί ακριβώς αναδεικνύει μέσα από το περιεχόμενό της τα φιλάνθρωπα σπλάχνα του Θεού, στα οποία μπορεί ν’ αναπαυθεί ο άνθρωπος, όσο κι αν έχει ξεπέσει όσο χαμηλά κι αν έχει βρεθεί. Η στάση του νεώτερου υιού αλλά κυρίως του Πατέρα, θα είναι στο επίκεντρο της προσέγγισής μας.

Η ανταρσία

 ΤΟ ΘΕΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 28 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2021

ΚΥΡΙΑΚΗ  ΤΟΥ ΑΣΩΤΟΥ

ΛΔ΄ ΕΠΙΣΤΟΛΩΝ (Α΄ Κορ. στ΄, 12 - 20)

28 Φεβρουαρίου 2021

Τὴν ὀρθὴ διδασκαλία γιὰ τὸ ἀνθρώπινο σῶμα προβάλλει ἡ σημερινὴ περικοπὴ ἀπὸ τὴν Β’ πρὸς Κορινθίους ἐπιστολὴ τοῦ Ἀποστόλου Παύλου, ἐξ ἀφορμῆς τῆς ἀρχικὰ ἐπίμεμπτης  διαγωγῆς τοῦ Ἀσώτου Υἱοῦ, ὁ ὁποῖος, πρὶν μετανοήσει, κυλίσθηκε στὸν βόρβορο τῶν σαρκικῶν παθῶν φθείροντας τὴν ψυχὴ καὶ τὸ σῶμα του. Ἡ μεγάλη ἁμαρτία τοῦ Ἀσώτου ἦταν ἡ πορνεία, ἡ ὁποία σὰν βαρύτατη ἀσθένεια εἶχε τυλίξει ὅλη τὴν ὕπαρξή του καὶ τὸν εἶχε ὑποτάξει στὴν πανίσχυρη δυναστεία της. Ἀλλὰ καὶ οἱ Κορίνθιοι τῆς ἐποχῆς τοῦ Ἀποστόλου Παύλου ζοῦσαν μέσα στὴν πορνεία, ἡ ὁποία ἀποτελοῦσε βασικὸ στοιχεῖο τῆς λατρείας τῆς πολιούχου τῆς πόλεώς τους θεᾶς Ἀφροδίτης. Δὲν ἦταν, λοιπὸν, εὔκολη ὑπόθεση γιὰ τοὺς νέους Χριστιανοὺς τῆς Κορίνθου νὰ μείνουν ἀνεπηρέαστοι ἀπὸ τὴν ἀνήθικη ἀτμόσφαιρα τοῦ κοινωνικοῦ περιβάλλοντός τους  καὶ ἀπρόσβλητοι ἀπὸ αὐτὴν τὴν θανάσιμη ἁμαρτία καὶ γι’ αὐτὸ ὁ μεγάλος διδάσκαλός τους ἀναλαμβάνει τὸ ἔργο τοῦ ἐπιστηριγμοῦ καὶ τῆς νουθεσίας τους.

 ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΖ’ ΛΟΥΚΑ (ΑΣΩΤΟΥ)

Απόστολος: Α΄ Κορ. στ΄12 – 20

Ευαγγέλιον: Λουκ. ιε΄ 11 - 32

28 Φεβρουαρίου 2021

Δεν εκτίμησε ό,τι είχε στο πατρικό του σπίτι ο νεώτερος υιός του σημερινού Ευαγγελίου. Γι’ αυτό και απαίτησε το μερίδιο της κληρονομιάς του από τον πατέρα του και «ἀπεδήμησεν εἰς χώραν μακράν». Αυτή είναι η πρώτη αμαρτία που έκανε ο δεύτερος υιός. Να φύγει από το σπίτι του Πατέρα του, γιατί νόμιζε πως θα τα κατάφερνε και μόνος του.

 «ΠΑΤΕΡ ΗΜΑΡΤΟΝ ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟΝ ΚΑΙ ΕΝΩΠΙΟΝ ΣΟΥ»

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΑΣΩΤΟΥ ΥΙΟΥ

Ἔχει λεχθεῖ, καί εἶναι ἀλήθεια, ὅτι κι ἄν ὅλο τό Εὐαγγέλιο χανόταν καί ἔμενε μόνο ἡ παραβολή τοῦ Ἀσώτου Υἱοῦ, καί μόνο αὐτό τό ἀποκαλυπτικό ἀριστούργημα θά ἦταν ἱκανό νά ἀναπληρώσει ὁλόκληρο τό Εὐαγγελικό μήνυμα περί μετανοίας και σωτηρίας.

 Κυριακή IZ’ Λουκά (Ασώτου), Ευαγγ. Ανάγνωσμα: Λουκ. ιε’ 11 – 32 (28-02-2021)

Πρεσβ. Πολυβίου Λαμπρινίδη

Στη συγκεκριμένη περικοπή ο Ιησούς αναφέρει: ένας άνθρωπος είχε δύο υιούς. Ο ένας υιός, ο νεώτερος ζητά από τον πατέρα του το διαμοιρασμό της περιουσίας ώστε να πάρει το μερίδιό του. Μοιράζει την περιουσία ο πατέρας στα δύο του παιδιά. Ο νεώτερος υιός φεύγει σε χώρα μακρινή στην οποία σπαταλά αλόγιστα το μερίδιο του σε αμαρτωλές καταστάσεις κάνοντας άσωτο βίο. Αφού κατέφαγε όλα του τα χρήματα και δεν είχε τι άλλο να κάνει, έψαξε και βρήκε δουλειά για να βγάζει τα προς το ζειν. Η δουλειά που βρήκε ήταν η ευτελέστερη που μπορούσε να κάνει ένας πιστός Ιουδαίος, τη διαποίμανση κοπαδιού χοίρων.

 Κυριακή ΛΔ’ Επιστολών (Του Ασώτου), Αποστ. Ανάγνωσμα: Α΄ Κορ. στ΄ 12-20 (28-02-2021)

Διακόνου Επιφανίου Παπαντωνίου

Η αποστολική περικοπή της δεύτερης Κυριακής του Τριωδίου, είναι παρμένη από την Α΄ προς Κορινθίους επιστολή του Αποστόλου Παύλου. Μια επιστολή που συγκαταλέγεται μεταξύ των πλουσιότερων και σημαντικότερων επιστολών στην Καινή Διαθήκη. Μέσα από αυτήν ο Απόστολος Παύλος καταπολεμά τη διάσπαση της ενότητας της Εκκλησίας της Κορίνθου, επιπλήττει την πορνεία, που ήταν διαδεδομένη και μεταξύ των χριστιανών της Κορίνθου, οι οποίοι διακατέχονταν ακόμη από  τη φιλελεύθερη ηθική παράδοση των ειδωλολατρών.

 Κυριακή 28 Φεβρουαρίου 2021, Κυριακή Ασώτου

Βρισκόμαστε στη δεύτερη Κυριακή του κατανυκτικού Τριωδίου και η Εκκλησία μας όρισε, ώστε σήμερα να αναγιγνώσκεται, ως Ευαγγελική Περικοπή στη Θεία Λειτουργία, η Παραβολή του Ασώτου Υιού ή, κατά το ορθότερον, η παραβολή του Σπλαχνικού Πατέρα. Οι Πατέρες της Εκκλησίας,  μας μιλούν για τη σημαντικότητα αυτής της Περικοπής και λένε πως, αν χανόταν ολόκληρο το Ευαγγέλιο, και έμενε μόνο αυτό το κομμάτι στην Καινή Διαθήκη, είναι από μόνο του αρκετό να καταδείξει την αγάπη του Θεού προς τον άνθρωπο, αλλά και να πείσει τον κάθε χριστιανό να πιστέψει και να ακολουθήσει τον Χριστό, ως τον Σωτήρα  και Λυτρωτή του.

 «ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»

Κυριακή τού Ασώτου

(Λουκ. ιε΄, 11-32)

28 Φεβρουαρίου 2021 

Πραγματικά, είναι συγκλονιστική η σημερινή ευαγγελική περικοπή! Όπως ακούσαμε, μας κάνει λόγο για κάποιο νέο, ο οποίος εζήτησε από τον στοργικό του πατέρα να τού δώσει το μερίδιό του από την περιουσία του. Γιατί; Για να το χρησιμοποιήσει όπως εκείνος ήθελε, προκειμένου να ζήσει την ζωή του μακριά από τις δεσμεύσεις και τους οικογενειακούς περιορισμούς, που ενόμιζε ότι τον καταπίεζαν. Πήρε λοιπόν το μερίδιό του και έφυγε για μακρινή χώρα, όπου εκεί, δεν άργησε να κατασπαταλήσει την περιουσία που έλαβε στις ξέφρενες διασκεδάσεις και ασωτίες. Έτσι κατάντησε ένα ψυχοσωματικό ράκος, ένας αξιοθρήνητος και κουρελής χοιροβοσκός, που μη έχοντας τίποτα, προσπαθούσε να επιβιώσει με τις τροφές των χοίρων.

 Κυριακή Του Ασώτου

«Ἥμαρτον εἰς σὲ Σωτήρ, ὡς ὁ ἄσωτος Υἱός, δέξαι με Πάτερ μετανοοῦντα»

Ιεροδιακόνου Ιωάννου Χατζημιχαήλ

Διανύουμε ήδη την ευλογημένη περίοδο του Τριωδίου και βρισκόμαστε «προ του σταδίου» της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, μιας περιόδου γεμάτης από πνευματικές ευκαιρίες τις οποίες καλούνται οι πιστοί να «αδράξουν» μέσα από τις διάφορες ακολουθίες. Τη δεύτερη Κυριακή του Τριωδίου η Αγία μας Εκκλησία προβάλλει την παραβολή του «Ασώτου υιού», όπως μας την περιγράφει ο Απόστολος και ευαγγελιστής Λουκάς. Οι πιστοί προετοιμάζονται να ακούσουν την ευαγγελική περικοπή του «Ασώτου υιού»[1] από τον εσπερινό της προηγούμενης ημέρας, μέσα από κατανυκτικά τροπάρια[2], καθώς και μέσα από ύμνους που στολίζουν τον όρθρο[3] και τη Θεία Λειτουργία[4].

 ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΖ' ΛΟΥΚΑ (28-2-2021)

ΓΡΑΠΤΟΝ ΘΕΙΟΝ ΚΗΡΥΓΜΑ

     Πόσο εἶναι τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ, χριστιανοί μου; Σίγουρα μεγαλύτερο ἀπό αὐτό τῆς μάνας πρός τό παιδί της. Τί εἶναι ὁ ἄνθρωπος χωρίς τόν Θεό; Εἶναι ἕνα τίποτα, καί ὅλα ὅσα κατέχει, εἶναι τίποτα. Τί δίνει ὁ Θεός στόν ἄνθρωπο, ὅταν ὁ ἄνθρωπος αὐτός θελήσει νά χωριστεῖ ἀπό τό Θεό; Θά μποροῦσε, νά μήν τοῦ δώσει τίποτα. Καθώς, ὅμως, τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ εἶναι ἀπροσμέτρητα ἀνώτερο ἀπό τό ἔλεος πού ἔχει μιά μητέρα πρός τό παιδί της, ὁ Θεός δίνει στό ἁμαρτωλό παιδί Του κάτι περισσότερο ἀπό πηλό. Μαζί μέ τό σῶμα δηλαδή, τοῦ δίνει καί ψυχή, τοῦ ἀφήνει καί κάποια πνευματικά χαρίσματα, ὅπως ἐπίγνωση, συνείδηση, ἐπιθυμία τοῦ καλοῦ. Κι' αὐτά δέν εἶναι παρά μόνο ἕνας μικρός σπινθήρας, ἀρκετός, ὅμως, νά τόν διαφυλάξει γιά νά μήν πέσει χαμηλά.

 ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ «Ο ΠΑΡΑΛΟΓΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΜΑΡΤΙΑΣ»

Σήμερα τό Εὐαγγέλιο παρουσιάζει μέσα ἀπό τήν γνωστότερη, ἴσως, παραβολή τοῦ ἀσώτου, τόν παραλογισμό τῆς ἁμαρτίας. Ὁ νεώτερος γιός ἀπευθύνεται στόν πατέρα του μέ τρόπο ἐπιτακτικό καί, χωρίς καν νά παρακαλέσει, τόν προστάζει νά τοῦ δώσει ὅ,τι τοῦ ἀναλογεῖ ὡς μερίδιο ἀπό τήν πατρική περιουσία! Πῶς ἀντιδρᾶ ὁ πατέρας; «Διεῖλεν αὐτοῖς τόν βίον»! Μοιράζει τήν περιουσία καταλαβαίνοντας ὅτι ὁ ἀπαιτητικός γιός δέν παίρνει ἀπό λόγια, δέν θά τόν ὠφελοῦσε ἡ θεωρητική συμβουλή, ἀλλά πρέπει νά πάθει γιά νά μάθει, ὥστε στή συνέχεια νά θεραπευθεῖ! Συνακόλουθα, ὁ νεώτερος γιός ἔχοντας ἐμπιστοσύνη μόνο στόν ἑαυτό του καί θεωρώντας ὅτι ὅλα τά μπορεῖ, «μετ’ οὐ πολλάς ἡμέρας συναγαγῶν ἅπαντα ἀπεδήμησεν εἰς χώραν μακράν». Πραγματώνεται ἔτσι, τό πρῶτο βῆμα πρός τήν ἁμαρτία, αὐτό πού οἱ Πατέρες ὀνομάζουν «ἀναχώρηση», δηλαδή ἀπομάκρυνση ἀπό τόν Θεό καί τό θέλημά του.

Σάββατο 20 Φεβρουαρίου 2021

 Κυριακή του Τελώνου και του Φαρισαίου

Σήμερα, Κυριακή του Τελώνου και του Φαρισαίου, με τη βοήθεια του Θεού, αρχίζουμε το Τριώδιο. Πολλοί από τους θεοφόρους Πατέρες μας, που κατείχαν την τέχνη της μουσικής, φωτιζόμενοι από το Άγιο Πνεύμα μελοποίησαν εξαίρετα και όπως έπρεπε τις ωδές του Τριωδίου.

 2021 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 21 - ΤΕΛΩΝΟΥ ΦΑΡΙΣΑΙΟΥ

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΤΕΛΩΝΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΦΑΡΙΣΑΙΟΥ (Λουκ. 18, 10-14)

†ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ ΜΕΛΕΤΙΟΥ

(Διασκευή ομιλίας)

Η σημασία των τύπων

Σήμερα είναι η Κυριακή του Τελώνου και του Φαρισαίου. Και φυσικό είναι να στρέφουμε το νου μας, γύρω από αυτά τα πρόσωπα, να κάνουμε διάφορες σκέψεις και να βγάζουμε κάποια συμπεράσματα. Το κύριο πλαίσιο των σκέψεών μας είναι ότι κατακρίνουμε τον φαρισαίο σαν άνθρωπο των εξωτερικών τύπων. Και επαινούμε τον τελώνη, που μέσα στην ταπείνωσή του είχε περισσότερη αυτομεμψία και ελπίδα όχι στα έργα του αλλά στο έλεος του Θεού. Γι’ αυτό ακριβώς βρήκε μεγαλύτερη δικαίωση και μεγαλύτερο έλεος από τον Κύριό μας Ιησού Χριστό.

 Κυριακή Τελώνου καί Φαρισαίου

Εὐαγγελικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 21 Φεβρουαρίου 2021, Τελώνου καί Φαρισαίου (Λουκ. ιη΄ 10-14)

Ἀπὸ σήμερα ἀρχίζει ἡ πιὸ πνευματικὴ περίοδος ὅλου τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ ἔτους, τὸ Τριώδιο. Μία κατανυκτικὴ περίοδος ποὺ θὰ διαρκέσει μέχρι τὸ Μέγα Σάββατο καὶ ἡ ὁποία προετοιμάζει τὴν ψυχὴ τοῦ πιστοῦ γιὰ τὸ μεγάλο γεγονὸς τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου μας. «Τῆς μετανοίας ἄνοιξόν μοι πύλας, Ζωοδότα», θὰ ψάλει ἡ Ἐκκλησία μας γιὰ νὰ μᾶς καλέσει νὰ στρέψουμε τὴν προσοχή μας ἀπὸ τοὺς γύρω μας ἀνθρώπους στὸν ἐσωτερικό μας κόσμο, νὰ ἀνακρίνουμε τὸν ἑαυτό μας καὶ νὰ μετανοήσουμε. Αὐτὸ κάνει καὶ μὲ τὴν παραβολὴ τοῦ Τελώνου καὶ τοῦ Φαρισαίου, ποὺ ἀκούσαμε ἀπὸ τὸν Κύριο στὴ σημερινὴ εὐαγγελικὴ περικοπή.

1. Ἡ καταδίκη τῶν ἀδελφῶν μας

 Ἡ προστασία τοῦ Θεοῦ

Ἀποστολικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 21 Φεβρουαρίου 2021, Τελώνου καί Φαρισαίου: Κυρ. λγ΄ ἐπιστολῶν (Β΄ Τιμ. γ΄ 1015)

Ὁ ἀπόστολος Παῦλος εἶναι ἕνας ἀπό τούς ἀνθρώπους ἐκείνους πού διέτρεξε ἀμέτρητους κινδύνους καί δοκιμασίες γιά τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ. Δοκιμασίες μεγάλες καί ποικίλες: στερήσεις καί κακουχίες, πείνα καί δίψα, ὁδοιπορίες ἐπικίνδυνες, περιπέτειες σέ ἐρημιές, σέ ποτάμια καί θάλασσες, ναυάγια καί μαρτύρια· συκοφαντίες καί ἐχθρότητα, πληγές καί φυλακές, καί μύριες ἄλλες δοκιμασίες. Κι ἐπειδή ἀκριβῶς ὁ ἅγιος Θεός τόν ἔσωσε ἀπό ὅλα αὐτά, ὁ θεῖος ἀπόστολος στό σημερινό ἀνάγνωσμα ἐξυμνεῖ τήν πανάγαθη αὐτή προστασία καί τήν ἀπροσμέτρητη ἀγάπη τοῦ Θεοῦ λέγοντας ὅτι «ἐκ πάντων με ἐρρύσατο ὁ Κύριος». Μέ ἀφορμή λοιπόν τούς λόγους αὐτούς ἄς δοῦμε ὅτι ὁ Θεός μᾶς προστατεύει ἀπό διαφόρους κινδύνους, καί κάτω ἀπό ποιές προϋποθέσεις μᾶς προστατεύει.

1. ΜΑΣ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΙ Ο ΘΕΟΣ

 Έναρξη Τριωδίου – Παραβολή του Τελώνου και του Φαρισαίου

Την Κυριακή, η Εκκλησία εισέρχεται στην κατανυκτική περίοδο του Τριωδίου,  που το τέλος της μας δείχνει την Ένδοξη Ανάσταση του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Στοχεύοντας να προετοιμάσει τους πιστούς να βιώσουν το υπέρλαμπρο και υπερκόσμιο φως της Αναστάσεως του Ιησού Χριστού που έφεξε στον κόσμο, η Εκκλησία καθόρισε όπως κατά τη διάρκεια της περιόδου αυτής, μεταξύ άλλων, αναγινώσκονται συγκεκριμένες ευαγγελικές περικοπές, οι οποίες είναι λόγος απλός, αλλά θεόπνευστος, που μάς υποδεικνύει με πολλή σοφία πώς να διακρίνουμε τις κακίες, που μπορεί να κρύβονται μέσα μας, αλλά και μάς βοηθά να καλλιεργούμε τις αγίες αρετές, έτσι ώστε να μετέχουμε πραγματικά στο μυστήριο του Σταυρού και της Αναστάσεως του Κυρίου.

 ΤΟ ΘΕΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 21 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2021

ΚΥΡΙΑΚΗ  ΤΟΥ ΤΕΛΩΝΟΥ ΚΑΙ ΦΑΡΙΣΑΙΟΥ

ΛΓ΄ ΕΠΙΣΤΟΛΩΝ (Β΄ Τιμ. γ΄, 10 - 15)

ΘΕΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ

Μία πολὺ ἐπίκαιρη ἀλήθεια διατυπώνει στὴν σημερινὴ περικοπὴ ἀπὸ τὴν Β’ πρὸς Τιμόθεον ἐπιστολὴ ὁ Ἀπόστολος Παῦλος: «Πάντες οἱ θέλοντες εὐσεβῶς ζῆν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ διωχθήσονται. Πονηροὶ δὲ ἄνθρωποι καὶ γόητες προκόψουσιν ἐπὶ τὸ χεῖρον πλανῶντες καὶ πλανώμενοι». Ὅλοι ὅσοι θέλουν νὰ ζοῦν μὲ εὐσέβεια, κατὰ τὸν τρόπο ζωῆς ποὺ ὑποδεικνύει ὁ Ἰησοῦς Χριστός, θὰ καταδιωχθοῦν. Καὶ οἱ κακοὶ ἄνθρωποι καὶ οἱ ἀπατεῶνες θὰ προχωρήσουν σὲ ἀκόμη χειρότερη κατάσταση, θὰ πλανοῦν τοὺς ἄλλους καὶ θὰ πλανῶνται καὶ οἱ ἴδιοι. Εἶναι σὰν νὰ περιγράφει ὁ Ἀπόστολος αὐτὸ ποὺ βιώνουμε στὶς ἡμέρες μας ἐμεῖς, οἱ Χριστιανοὶ τοῦ 2021. Καὶ βέβαια ὁ λόγος του δὲν εἶναι ἁπλὰ προφητικός, φανερώνει μία διαχρονικὴ πραγματικότητα, ἀπὸ τότε ποὺ περπάτησε ὁ Χριστὸς στὴ γῆ, ὅτι τὸ Εὐαγγέλιο καὶ οἱ μαθητὲς Του γίνονται ἀποδέκτες ἔχθρας καὶ διωγμοῦ ἀπὸ τὸν κόσμο τῆς ἁμαρτίας.

 ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΣΤ΄ΛΟΥΚΑ (ΤΕΛΩΝΟΥ ΚΑΙ ΦΑΡΙΣΑΙΟΥ)

Απόστολος: Β΄ Τιμ. γ΄10 – 15

Ευαγγέλιον: Λουκ. ιη΄ 10 - 14

21 Φεβρουαρίου 2021

Η σημερινή ευαγγελική περικοπή σηματοδοτεί την αρχή μιας καινούργιας εκκλησιαστικής περιόδου. Της περιόδου του Τριωδίου. Είναι η περίοδος που ξεκινά από τον εσπερινό της Κυριακής του Τελώνου και Φαρισαίου μέχρι τον εσπερινό του Μεγάλου Σαββάτου.

 ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΕΛΩΝΟΥ ΚΑΙ ΦΑΡΙΣΑΙΟΥ

Σήμερα ἀδελφοί μου ἐκκλησιαστικά ἀρχίζει ἡ περίοδος τοῦ Τριωδίου. Οἱ τέσσερις πρῶτες Κυριακές μᾶς προετοιμάζουν πνευματικά ὥστε νά εἰσέλθουμε στήν περίοδο τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς καί νά ζήσουμε τήν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ.

 Κυριακή ΙΣΤ’ Λουκά (Τελώνου και Φαρισαίου), Ευαγγ. Ανάγνωσμα: Λουκ. ιη΄ 10-14 (21-02-2021)

Ηλιάνας Κάουρα, θεολόγου

Η ευαγγελική περικοπή του Τελώνου και Φαρισαίου μας εισάγει στην περίοδο του Τριωδίου. Η περίοδος αυτή ξεκινά από τη συγκεκριμένη Κυριακή και περιλαμβάνει τις τρεις εβδομάδες πριν τη Μεγάλη Τεσσαρακοστή, τις έξι εβδομάδες της Μεγάλης Τεσσαρακοστής ως το Σάββατο του Λαζάρου, την Αγία και Μεγάλη Εβδομάδα και τελειώνει το Μεγάλο Σάββατο. Στην περίοδο αυτή η Εκκλησία μας καλεί να ακολουθήσουμε πνευματική πορεία η οποία θα μας οδηγήσει στην Ανάσταση του Κυρίου.

Κυριακή ΛΓ΄ Επιστολών (Τελώνου και Φαρισαίου), Αποστ. Ανάγνωσμα: Β΄ Τιμ. γ΄ 10-15 (21-02-2021)

Απόστολος Παύλος

Διακόνου Επιφανίου Παπαντωνίου

«Συ δε μένε εν οις έμαθες και επιστώθης… ότι από βρέφους τα ιερά γράμματα οίδας»

Η αποστολική αυτή περικοπή προέρχεται από την Β΄ προς Τιμόθεον Επιστολή του Αποστόλου Παύλου. Οι δύο Επιστολές προς Τιμόθεον (Α΄ και Β΄), όπως και η προς Τίτον Επιστολή, ονομάστηκαν Ποιμαντικές, καθότι μέσα από το κείμενό τους ο Απ. Παύλος παρέχει οδηγίες προς τους δύο μαθητές του, όσον αφορά στο ποιμαντικό τους έργο. Είναι γνωστό ότι οι δύο αυτοί συνοδοί και συνεργάτες του Απ. Παύλου είχαν εγκατασταθεί από τον ίδιο ως επίσκοποι σε δύο σημαντικές τοπικές εκκλησίες, ο Τιμόθεος στην Έφεσο και ο Τίτος στην Κρήτη.

 21 Φεβρουαρίου 2021, Κυριακή Τελώνου και Φαρισαίου

Μὴ προσευξώμεθα φαρισαϊκῶς, ἀδελφοί· ὁ γὰρ ὑψῶν ἑαυτὸν ταπεινωθήσεται, ταπεινωθῶμεν ἐναντίον τοῦ Θεοῦ, τελωνικῶς διὰ νηστείας κράζοντες· Ἱλάσθητι ἡμῖν ὁ Θεός, τοῖς ἁμαρτωλοῖς».

Η πρώτη Κυριακή του Τριωδίου είναι αφιερωμένη στην πολύ διδακτική παραβολή του Τελώνου και του Φαρισαίου, την οποία ο Κύριος διηγήθηκε, προκειμένου να διδάξει την θεοφιλή αρετή της ταπεινώσεως και να στηλιτεύσει την εωσφορική έπαρση. Δίδαξε την παραβολή αυτή «προς τινας τους πεποιθότας αφ’ εαυτοίς ότι εισί δίκαιοι, και εξουθενούντας τους λοιπούς».

 «ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»

Κυριακή Τελώνου και Φαρισαίου

(Λουκ. ιη΄ 10-14)

21 Φεβρουαρίου 2021

Στην αρχή τής τόσο όμορφης και πνευματικής περιόδου τού Τριωδίου που με την Χάρη τού Θεού ανοίγουμε από σήμερα, η Εκκλησία μας προσφέρει για ιερό ευαγγελικό ανάγνωσμα την παραβολή τού Τελώνη και Φαρισαίου. Μέσα σε λίγες γραμμές, με λιτότητα, αλλά και πολύ βάθος ο Κύριός μας μάς περιγράφει τις προσευχητικές κινήσεις δύο ανθρώπων της κοινωνίας τής τότε εποχής. Ενός Τελώνη και ενός Φαρισαίου. Και οι δύο αυτοί πήγαν στο Ναό, για να προσευχηθούν. Κοινός ο σκοπός τους, αλλά εκ διαμέτρου αντίθετες οι προσευχητικές τους προσεγγίσεις και το ψυχικό τους ξέσπασμα.

 Κυριακή Τελώνου και Φαρισαίου

Η Παραβολή του Τελώνου και Φαρισαίου

Οικονόμου Μαρίνου Κωνσταντίνου

Τριώδιο. Μια μεγάλη περίοδος αρχίζει σήμερα, αγαπητοί μου, που είναι περίοδος προετοιμασίας για το Πάσχα. Και ο πρώτος σταθμός αυτής της περιόδου, είναι η σημερινή Κυριακή του Τελώνου και του Φαρισαίου.

Κι επειδή, πολύ συχνά ο Κύριος χρησιμοποιούσε αυτούς τους δύο τύπους ανθρώπων στη διδασκαλία του, θα ήθελα να εξηγήσουμε σύντομα τι σημαίνει ο καθένας.

 ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ «Η ΕΙΔΟΛΩΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ ΜΑΣ»

Εἶναι γνωστή καί οἰκεία ἡ σημερινή εὐαγγελική περικοπή. Ἡ παραβολή τοῦ Τελώνου καί Φαρισαίου σημασιοδοτεῖ τήν ἔναρξη τῆς πιό πνευματικῆς περιόδου τοῦ ἔτους, τῆς περιόδου τῆς προετοιμασίας μας γιά τήν μεγαλύτερη ἑορτή τῆς Ἐκκλησίας μας, τοῦ Πάσχα. Κι ἡ περίοδος αὐτή παίρνει τό ὄνομά της ἀπό τό λειτουργικό βιβλίο τῆς Ἐκκλησίας πού ὀνομάζεται «Τριώδιο», καθώς ἡ χρήση αὐτοῦ τοῦ βιβλίου ξεκινᾶ ἀπό τόν ἑσπερινό τῆς Κυριακῆς πού διαβάζεται ἡ σημερινή παραβολή καί ἐκτείνεται μέχρι τήν παννυχίδα τοῦ Μεγάλου Σαββάτου.

Σάββατο 13 Φεβρουαρίου 2021

 Κυριακή ΙΖ’ Ματθαίου: Η ενότητα της ανθρωπίνης φύσεως 

(Σεβ. Μητροπολίτης Ναυπάκτου Ιερόθεος)

«Ἐλέησόν με, Κύριε, υἱὲ Δαυϊδ. ἡ θυγάτηρ μου κακῶς δαιμονίζεται» (Ματθ. ιε´ 22)

Ὁ πόνος τῆς Χαναναίας γυναίκας γιὰ τὴν δαιμονισμένη θυγατέρα της, ὅπως καὶ ἡ μεγάλη της πίστι στὸν Χριστό, τὴν ἔκαναν νὰ κράζη: «ἐλέησόν με, Κύριε, υἱὲ Δαυΐδ· ἡ θυγάτηρ μου κακῶς δαιμονίζεται». Ἡ αἴτησή της εἶναι προσωπική, ἔστω κι ἂν ἀφοροῦσε περισσότερο τὴν θυγατέρα της, γιατί ὁ πόνος τοῦ παιδιοῦ τῆς εἶναι καὶ δικός της πόνος. Ζητᾶ τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ, γιατί αὐτὸ εἶναι πηγὴ ἀνεξάντλητη καὶ δύναμι ἀνέκφραστη. Καὶ ὁ Χριστὸς προσφέρει στὴν θυγατέρα της τὴν θεραπεία, ἐπειδὴ τὸ ζήτησε ἡ μητέρα της μὲ πολλὴ πίστι. «Ὢ γύναι, μεγάλη σου ἡ πίστις. Γενηθήτω σοι ὡς θέλεις. Καὶ ἰάθη ἡ θυγάτηρ αὐτῆς ἀπὸ τῆς ὥρας ἐκείνης».

2021 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 14 – ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΖ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ ΘΥΓΑΤΕΡΑΣ ΤΗΣ ΧΑΝΑΝΑΙΑΣ  (Ματθ. 15, 21-28)

†ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ ΜΕΛΕΤΙΟΥ

(Διασκευή ομιλίας, στην Παναγία των Ξένων, στις 31/1/1992)

Αναζητείτε τα «έσω»

Μην εντυπωσιαζόμαστε από τα «έξω». Τα «έσω» πρέπει να αναζητούμε. Δηλαδή, όχι πόσο ένας άνθρωπος είναι όμορφος, καλοντυμένος, διασημότητα, αλλά πόσο είναι εσωτερικά όμορφος και καλοντυμένος και μεγάλος. Το ίδιο πρέπει να κάνουμε, μας είπε το σημερινό Ευαγγέλιο, όχι μόνο για τους ανθρώπους και για τον εαυτό μας, αλλά και για τον Θεό. Να κοιτάζουμε πάντοτε τα «μέσα» στο Θεό. Όχι τα «έξω».

 ΚΥΡΙΑΚΗ 14 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2021 – ΙΣΤ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

ΧΑΝΑΝΑΙΑΣ 

(Ματθ. ιε΄ 21-28) (Β΄ Κορ. στ΄ 16- ζ΄1)

Το σωτήριον έλεος

«Ελέησόν με, Κύριε, υιέ Δαβίδ»

Η περίπτωση της Χαναναίας γυναίκας, όπως αυθεντικά πηγάζει, από τη σχετική ευαγγελική περικοπή, δίνει αφορμές για πνευματικές αναβάσεις του ανθρώπου και για την καταξίωσή του ως «εικόνας του Θεού». Μια δυστυχισμένη μάνα που έβλεπε τη θυγατέρα της να βασανίζεται από τα δαιμόνια που την είχαν κυριεύσει, βίωνε την τραγικότητα στην πιο απεχθή της μορφή. Ο πόνος, η θλίψη, η οδύνη, ήταν τα κυρίαρχα στοιχεία που καθήλωναν αυτή την τραγική μάνα σε μια εφιαλτική κατάσταση και την περιόριζαν να εισπράττει μόνο οίκτο από τους γύρω της.

Ευλογημένο παράδειγμα

 ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΖ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

( ΤΗΣ ΧΑΝΑΝΑΙΑΣ )

Ὁ Εὐαγγελιστής Ματθαῖος μᾶς ταξιδεύει μέσα ἀπό τήν σημερινή εὐαγγελική περικοπή σέ μιά ἀπομακρυσμένη περιοχή τῆς Γαλιλαίας, κοντά στά σύνορα Τύρου καί Σιδῶνος, ὅπου ἔχει ἀποσυρθεῖ ὁ Κύριος μέ τούς μαθητές του. Ἐκεῖ μιά γυναίκα Χαναναία βγαίνει ἐκτός των συνόρων της, καί τοῦ φωνάζει δυνατά «ἐλέησε μέ κύριε Υἱέ τοῦ Δαβίδ, ἡ θυγατέρα μου βασανίζεται ἀπό δαιμόνιο». Οἱ μαθητές ἀκούγοντας τίς φωνές της ἀντιδροῦν λέγοντας στόν Κύριο νά τήν διώξει θέλοντας ἴσως νά τόν προστατέψουν ἀπό τήν ἐνοχλητική παρουσία της.

 ΤΟ ΘΕΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 14 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2021

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΖ΄ ΕΠΙΣΤΟΛΩΝ (Β΄ Κορ. στ΄ 16 -ζ΄ 1)

ΘΕΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ

Ἡ ἀνάγκη γιὰ κοινωνικοποίηση εἶναι θεμελιώδης στὸν ἄνθρωπο, δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ ζεῖ κάποιος ἀποκομμένος ἀπὸ τὴν κοινωνία, περιχαρακωμένος σὲ ἕναν μοναχικό, ἰδιωτικὸ χῶρο. Θὰ ἔχει ἐπαφές, φιλίες, γενικότερες σχέσεις μὲ πολλοὺς καὶ ποικίλους, μὲ ὅλων τῶν εἰδῶν τοὺς ἀνθρώπους. Οἱ διαπροσωπικὲς σχέσεις προκαλοῦν ἀλληλεπίδραση, ἐπηρεάζουν τὶς ψυχὲς καὶ τὰ σώματα κατὰ ἕναν πολὺ ἰδιαίτερο τρόπο, ποὺ κάποτε μπορεῖ νὰ ἀποβεῖ καθοριστικὸς γιὰ τὴν ὁμαλὴ συνέχιση καὶ αὐτῆς τῆς ζωῆς. Ἑπομένως ἕνα πολὺ φλέγον ζήτημα ποὺ ἀφορᾶ κάθε πιστὸ Χριστιανὸ εἶναι ἡ σχέση του μὲ τοὺς ἐκτός τῆς πίστεως ἀνθρώπους μέσα στὰ πλαίσια τῆς φυσικῆς κοινωνικότητας καὶ σὲ αὐτὸ δίνει ἀπάντηση, σαφῆ καὶ κατηγορηματικὴ, ἡ σημερινὴ περικοπὴ ἀπὸ τὴν Β’ πρὸς Κορινθίους ἐπιστολὴ τοῦ ἀποστόλου Παύλου.

 ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΖ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ (ΧΑΝΑΝΑΙΑΣ)

Απόστολος: Β΄ Κορ. στ΄16 – ζ΄1

Ευαγγέλιον: Ματθ. ιε΄ 21-28

14 Φεβρουαρίου 2021

«Ἐλέησόν με, Κύριε, υἱὲ Δαβίδ»

Σπαρακτική η κραυγή της γυναίκας του σημερινού Ευαγγελίου.

Η κατάστασή της ήταν απελπιστική. Η κόρη της είχε καταληφθεί από δαιμονικό πνεύμα κι εκείνη, παρ’ ότι δεν ήταν Εβραία αλλά Χαναναία, δηλαδή αλλοεθνής και ειδωλολάτρισσα, έτρεξε προς τον Χριστό για να ζητήσει τη θεραπεία του παιδιού της.

 Κυριακή ΙΖ’ Ματθαίου (Χαναναίας), Ευαγγ. Ανάγνωσμα: Ματθ. ιε΄, 21-28 (14-02-2021)

Αρχιμ. Αυγουστίνου Κκαρά

Διήγηση περικοπής

Ο Ιησούς Χριστός πορεύεται στις περιοχές Τύρου και Σιδώνος.  Μια ταλαιπωρημένη Χαναναία γυναίκα δείχνει μεγάλο ενδιαφέρον να γνωρίσει τον Κύριο, για τον οποίο φαίνεται να είχε ακούσει πολλά.  Γνώριζε δηλαδή για τις θεραπευτικές ικανότητες του Χριστού και ήδη μέσα στην καρδιά της άρχισε να υπάρχει η βαθιά πίστη για το πρόσωπό του. Έχοντας λοιπόν αυτή την πίστη και τη βεβαιότητα ότι ο Χριστός είναι ο Μεσσίας ζητά το έλεός του, «ελέησόν με, Κύριε, υιέ Δαβίδ• ή θυγάτηρ μου κακώς δαιμονίζεται».

 Κυριακή ΙΖ΄ Επιστολών, Αποστ. ανάγνωσμα: Β΄Κορ. στ’16 ζ’ 1 (14-02-2021)

Ρένου Κωνσταντίνου, θεολόγου, Καθηγητού Μ.Ε

Ένα απο τα πιο αγαπητά και προσφιλή θέματα του αποστόλου των εθνών Παύλου, είναι η σχέση του χριστιανού με το Θεό. Περιγράφοντας αυτή την θεμελιώδη και βασική σχέση, ο απόστολος Παύλος χρησιμοποιεί ποικίλους συμβολισμούς και παραστάσεις, καταλήγοντας σε συμπεράσματα που είναι χρήσιμα για τη χριστιανική ζωή. Αυτό ακριβώς επιχειρεί και στην παρούσα περικοπή. Μέσα απο το πιο πάνω χωρίο ο Παύλος, διδάσκοντας τους Κορινθίους και κατ’ επέκταση τους χριστιανούς κάθε εποχής, διακηρύσσει ότι οι χριστιανοί είμαστε «ναός του ζώντος Θεού». Με βάση αυτή τη βαρυσήμαντη θέση της παύλειας θεολογίας, ο Απόστολος των εθνών καθορίζει ποια πρέπει να είναι η στάση των χριστιανών με τον «κόσμο», αλλά και με τον εαυτό τους, που είναι η καθαρότητα «σαρκός και πνεύματος» και ο αγιασμός.

 Κυριακή 14 Φεβρουαρίου 2021

Κυριακή της Χαναναίας

Πόσο δύσκολο συναίσθημα να νιώθει κανείς ότι ο Θεός, ο Θεός της αγάπης και της κατανόησης, δεν  απαντά στις προσευχές σου.

Στο σημερινό Ευαγγέλιο που ακούσαμε, βλέπουμε μια γυναίκα να παρακαλεί τον Χριστό να θεραπεύσει την κόρη της από το δαιμόνιο, και ο Χριστός να μην της απαντά αμέσως, όπως βλέπουμε σε άλλες περιπτώσεις θαυμάτων και θεραπειών.

 «ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»

Κυριακή ΙΖ΄ Ματθαίου

(Ματθ. ιε΄ 21 -28)

14 Φεβρουαρίου 2021

Πολύς ήταν ο κόπος τής δοκιμασίας της μητέρας τής σημερινής ευαγγελικής περικοπής. Το πρόβλημα τού νοσήματος τής κόρης της ήταν και δικό της πρόβλημα. Και καθώς ομολογεί η ίδια στον Κύριό μας, η κόρη της «κακώς εδαιμονίζετο». Έπασχε από δαιμονική ενέργεια και όπως φαίνεται, από πολύ καιρό. Γι΄ αυτό, όταν είδε τον Χριστό, δεν Τού μίλησε απλά, αλλά «εκραύγαζε»/Δηλαδή φώναζε με δύναμη για να πραγματοποιηθεί το αίτημά της.

 ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΖ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ (ΤΗΣ ΧΑΝΑΝΑΙΑΣ)

Αρχιμανδρίτη Ανανία Κουστένη

«Ο Ιησούς θεραπεύει την ψυχή και τη ζωή μας διά της πίστεως»

Δεκάτη εβδόμη Κυριακή του Ματθαίου σήμερα, αγαπητοί, η Κυριακή της Χαναναίας, και αναφέρεται το Ευαγγέλιο ακριβώς στη θεραπεία της κόρης της Χαναναίας, που έπασχε από δαιμόνιο.

Ο Ιησούς είχε πάει προς τα σύνορα της Τύρου και Σιδώνος, φεύγοντας από τη θάλασσα της Γεννησαρέτ και πηγαίνοντας προς τη βόρεια Γαλιλαία, και για να ανακουφίσει αυτούς που Τον μισούσαν, γιατί δεν θα Τον έβλεπαν, και για να γλυτώσει απ’ το λαό πού ’χε άκαιρο ενθουσιασμό, και περισσότερο για να οδηγήσει και στηρίξει τους Μαθητάς και Αποστόλους για τον σταυρικό Του θάνατο και την τριήμερη Ανάστασή Του.

 ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΖ' ΜΑΤΘΑΙΟΥ (14-2-2021)

ΓΡΑΠΤΟΝ Θ. ΚΗΡΥΓΜΑ

     «Κύριε, υἱέ Δαυίδ, ἐλέησόν με. Ἡ θυγάτηρ μου κακῶς δαιμονίζεται». Πένθος ἐλεεινό καί θέαμα γιά τήν μητέρα, πιό πικρό καί ἀπό τόν θάνατο. Δαιμόνιο πολεμοχαρές παλεύει μέ τήν κόρη.

     -Πῶς νά ἀναγγείλω τό δεινό, πῶς νά κηρύξω τό πάθος; Δέν ὑποφέρω νά τήν βλέπω. Γιά καταγώγιο τοῦ δαίμονα τό γέννησα τό παιδί μου;

     -Ἐλέησόν με Κύριε, πού μαστιγώνομαι ἀπό τήν θυγατέρα μου. Ἐκείνης τό πάθημα, δικός μου ὁ πόνος. Ἐλέησον ἡμᾶς, Κύριε.

 ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ «ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΗΣ ΠΙΣΤΗΣ»

Ἀρχικά τά ἔχασαν ἀκόμη καί οἱ μαθητες. Ὁ Κύριος δέ θέλει οὔτε ἕνα λόγο ν’  ἀπευθύνει στήν πονεμένη μητέρα ἡ ὁποία τρέχει πίσω του καί τόν ἱκετεύει γιά τήν δύστυχη κόρη της. Πέφτει στή γῆ, προσκυνᾶ καί ἐπαναλαμβάνει: «Κύριε βοήθει μοι». Ἀπό ποῦ ἀντλεῖ τήν δύναμη γιά μιά τέτοια στάση; Ἀναμφίβολα ἡ γυναίκα αὐτή κινεῖται ἀπό τήν ἀγάπη. Ὁ πόνος τοῦ παιδιοῦ της τήν πλημμυρίζει. Ποθεῖ ὁλόψυχα νά τό λυτρώσει ἀπό τή δαιμονική κυριαρχία καί εἶναι ἔτοιμη νά κάνει τό πᾶν γι’ αὐτό. Ἡ δύναμη τῆς στοργῆς ὁπλίζει τόν ἄνθρωπο μέ γρανιτένια θέληση. Τίποτα δέ λυγίζει τήν πραγματική ἀγάπη.

Σάββατο 6 Φεβρουαρίου 2021

 Κυριακή ΙΣΤ’ Ματθαίου

Ερμηνεία στην αποστολική περικοπή 

(Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος)

(Προς Κορινθίους Β΄6, 1-10)

«Συνεργοῦντες παρακαλοῦμεν, μὴ εἰς κενὸν τὴν χάριν τοῦ Θεοῦ δέξασθαι ὑμᾶς. Λέγει γάρ· Καιρῷ δεκτῷ ἐπήκουσά σου καὶ ἐν ἡμέρᾳ σωτηρίας ἐβοήθησά σοι ἰδοὺ νῦν καιρὸς εὐπρόσδεκτος· ἰδοὺ νῦν ἡμέρα σωτηρίας (: Συνεργαζόμενοι λοιπόν με τον Θεό στο έργο αυτό της συμφιλιώσεως και της καταλλαγής των ανθρώπων, σας παρακαλούμε να δείξετε με τη διαγωγή σας ότι δε δεχθήκατε μάταια και ανώφελα τη χάρη του Θεού. Και μη νομίσετε ότι πάντοτε ο Θεός θα σας στέλνει τους αντιπροσώπους Του να σας παρακαλούν. Όχι. Διότι λέει η Αγία Γραφή: ‘’Στον κατάλληλο καιρό, όταν ο Θεός δείχνει το έλεός Του και την αγάπη Του, σε άκουσα με προσοχή, και την ημέρα που δίνεται η σωτηρία σε βοήθησα. Να λοιπόν τώρα είναι καιρός κατάλληλος να, τώρα είναι ημέρα σωτηρίας’’)» [Κορ. Β΄, 6, 1-2].

Κυριακή ΙΣΤ Ματθαίου

Ομιλία εις την παραβολήν των ταλάντων 

(Γερμανός ο Β' Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως)

(Ματθ. κε' 14-30)

Οι γεωργοί που φυλάσσουν τους αγρούς και τα περιβόλια των αρχόντων, έχουν συνήθεια να συνάζουν όσα άνθη εύρουν ωραία και ευωδέστατα, και να τα προσφέρουν στους κυρίους των· και εάν έχουν και άλλους φίλους, δίδουν και σ’ αυτούς. Εκείνοι δεχόμενοι τα κρίνα περιχαρώς, ευχαριστούν και φιλοδωρούν τους γεωργούς, αν και δεν λαμβάνουν από τα άνθη εκείνα άλλην ωφέλειαν εκτός από το ότι ευχαριστούν για λίγην ώραν την όρασι και ότι ευωδιάζουν την όσφρησίν τους. Εμείς δε οι πνευματικοί γεωργοί και διδάσκαλοι, που μας έχει εμπιστευθή ο Κύριος τον αειθαλή λειμώνα τού αγίου Ευαγγελίου και περιποιούμεθα τόσον ωραίον και πανευφρόσυνον περιβόλι, δεν προσφέρουμε μόνον μίαν φοράν τον χρόνον σ’ εσάς τους ηγαπημένους αδελφούς και φίλους μας άνθη καλοκαιρινά και ευμάραντα,
Κυριακή ΙΣΤ΄ Ματθαίου (Ματθ. κε΄ 14-30)

 Ὑπόμνημα εἰς τὸν Ἅγιον Εὐαγγελιστὴν Ματθαῖον, ὁμιλία οη΄

 Ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου

α. Αὐτὲς οἱ παραβολὲς μοιάζουν μὲ τὴν προηγούμενη τοῦ πιστοῦ δούλου καὶ τοῦ ἀχάριστου ποὺ κατέφαγε τὰ ἀγαθὰ τοῦ Κυρίου του. Εἶναι τέσσερις ὅλες οἱ παραβολὲς ποὺ μὲ διαφορετικὸ τρόπο, γιὰ τὸ ἴδιο μᾶς παρακινοῦν· θέλω νὰ πῶ τὸ ζῆλο γιὰ τὴν ἐλεημοσύνη καὶ τὴν ὠφέλεια τοῦ διπλανοῦ μας μὲ ὅλα ὅσα μποροῦμε, γιατὶ δὲ γίνεται νὰ σωθοῦμε ἀλλοιῶς. Ἀλλὰ ἐδῶ μιλάει γενκώτερα γιὰ κάθε εἶδος ὠφέλεια ποὺ πρέπει νὰ προξενοῦμε στὸν διπλανό μας. Στὴν παραβολὴ τῶν παρθένων τονίζει ἰδιαίτερα τὴν ἐλεημοσύνη μὲ χρήματα καὶ μάλιστα πιὸ ἔντονα ἀπὸ ὅ,τι στὴν προηγούμενη παραβολή. Ἐκεῖ τιμωρεῖ αὐτὸ ποὺ χτυπᾶ καὶ παραφέρεται καὶ διασκορπίζει τὴν περιουσία τοῦ κυρίου του καὶ τὴν καταστρέφει· ἐδῶ τιμωρεῖ κι αὐτὸν ποὺ δὲν ὠφελεῖ καὶ δὲν ἀδειάζει μὲ ἀφθονία τὴν τσέπη του σ’ αὐτοὺς ποὺ ἔχουν ἀνάγκη.
«Τά τάλαντα…» 

Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου

Πρόσεξε δέ ὅτι παντοῦ δέν ἀπαιτεῖ ἀμέσως αὐτά πού ἐνεπιστεύθη. Διότι εἰς τήν παραβολήν τοῦ ἀμπελῶνος (Ματθ. 21, 33), ἀφοῦ τόν παρέδωκεν εἰς τούς γεωργούς, ἀπεδήμησε. Καί ἐδῶ ἐνεπιστεύθη τά τάλαντα καί ἀπεδήμησε. Διά νά μάθῃς μ᾽ αὐτό τήν μακροθυμίαν Του. Ἐγώ δέ νομίζω ὅτι λέγοντας αὐτά ὑπαινίσσεται καί τήν Ἀνάστασιν. Μόνον πού ἐδῶ δέν ἀναφέρονται πλέον γεωργοί καί ἀμπελών, ἀλλά ὅλοι εἶναι ἐργάται. Διότι δέν ἀναφέρεται μόνον στούς ἄρχοντας, οὔτε στούς Ἰουδαίους, ἀλλά σέ ὅλους. Καί ἐκεῖνοι μέν πού προσφέρουν ὁμολογοῦν μέ εὐγνωμοσύνη καί τά ἰδικά τους, ἀλλά καί ὅσα τούς ἔδωκεν ὁ δεσπότης. Ἔτσι ὁ μέν ἕνας λέγει: «Κύριε, πέντε τάλαντα μοῦ ἔδωσες», ὁ δέ ἄλλος λέγει «δύο», δεικνύοντες ὅτι ἀπό Ἐκεῖνον ἔλαβαν τό κεφάλαιον τῆς ἐργασίας των, καί Τοῦ ἀναγνωρίζουν μεγάλην χάριν, καί ἀποδίδουν τό πᾶν εἰς Αὐτόν.
Κυριακή ΙΣΤ’ Ματθαίου

Η παραβολή των ταλάντων

(Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς)

(Ματθ. κε’ 14-30)

Ο Θεός δημιουργεί ανισότητες και οι άνθρωποι γογγύζουν γι’ αυτό. Είναι σοφότεροι από το Θεό οι άνθρωποι; Αφού ο Θεός δημιουργεί ανισότητες, σημαίνει πως η ανισότητα είναι σοφότερη και καλλίτερη από την ισότητα. Ο Θεός δημιουργεί την ανισότητα για το καλό του ανθρώπου, μα οι άνθρωποι δεν μπορούν να δουν το καλό στην ανισότητά τους. Ο Θεός δημιουργεί την ανισότητα λόγω του κάλλους της ανισότητας, οι άνθρωποι όμως δε βλέπουν κανένα κάλλος σ’ αυτήν. Ο Θεός δημιουργεί την ανισότητα από αγάπη, που αναπτύσσεται και συντηρείται από την ανισότητα, ο άνθρωπος όμως δε βλέπει καμιά αγάπη σ’ αυτήν. Αυτή είναι μια πρωτόγονη ανθρώπινη επανάσταση της τυφλότητας ενάντια στην ενόραση, της αφροσύνης ενάντια στη σοφία, του κακού ενάντια στο καλό, της ασχήμιας ενάντια στην ωραιότητα, του φθόνου ενάντια στην αγάπη. Η Εύα κι ο Αδάμ παραδόθηκαν στη δύναμη του σατανά, για να γίνουν ισόθεοι. Ο Κάιν σκότωσε τον αδερφό του Άβελ, επειδή οι θυσίες τους δε φάνηκαν εξίσου αρεστές στο Θεό.
Τί ἔκαμες τὰ τάλαντα;

«Εἰργάσατο ἐν αὐτοῖς καὶ ἐποίησεν ἄλλα πέντε τάλαντα»

Κυριακή ΙΣΤ΄ Ματθαίου (Ματθ.κε΄14-30)

(†) ἐπισκόπου Γεωργίου Παυλίδου Μητροπολίτου Νικαίας

Γεμάτη ἀπὸ ὑψηλὰ νοήματα καὶ διδάγματα εἶναι ἡ σημερινὴ παραβολή, ποὺ ἠκούσθη εἰς τὴν Ἐκκλησίαν μας.

Μᾶς παρουσίασεν ὁ Κύριος μὲ μίαν ὡραιοτάτην πλοκὴν ἕναν ἄρχοντα (Βασιλέα κατὰ τὸ Εὐαγ. Λουκᾶν), ὁ ὁποῖος, προκειμένου νὰ ἀναχωρήσῃ διὰ μακρυνὸν ταξίδιον, ἐκάλεσε τοὺς δούλους του καὶ τοὺς ἐνεπιστεύθη ἀπὸ ἕνα σοβαρὸν χρηματικὸν ποσόν.

Εἰς τὸν ἕνα ἔδωσε πέντε τάλαντα, εἰς τὸν δεύτερον δύο καὶ εἰς τὸν τρίτον ἕν. Τοὺς ἔδωσεν ἐντολὴν νὰ τὰ ἐκμεταλλευθοῦν καταλλήλως καί, ἐν συνεχείᾳ ἀνεχώρησε.
Κυριακή ΙΣΤ΄ Ματθαίου

Γιατί ζούμε; 

«Πονηρὲ δοῦλε καὶ ὀκνηρέ!…» (Ματθ. 25,26) 

+Μητροπολίτης Φλωρίνης Αυγουστίνος

Ἀκούσατε, ἀγαπητοί μου, τὸ ἱερὸ καὶ ἅγιο εὐαγγέλιο. Ἀπὸ τὴν ὡραία παραβολὴ τῶν ταλάντων θέλω νὰ προσέξετε ἰδιαιτέρως τὸ τέλος της. Εἶπε ὁ Χριστός· «Ὁ ἔχων ὦτα ἀκούειν ἀκουέτω», ὅποιος ἔχει αὐτιὰ ἂς ἀκούῃ (Ματθ. 11,15· 13,9,43). Αὐτὸς ὁ λόγος διαβαίνει τοὺς αἰῶνες, φτάνει καὶ σ᾿ ἐμᾶς καὶ ἀπευθύνεται στὸν καθένα μας. 
–Μά, θὰ πῆτε, δόξα τῷ Θεῷ ἔχουμε αὐτιὰ καὶ ἀκοῦμε. Τί νόημα ἔχει αὐτὸ γιὰ μᾶς;Ἔχουμε βέβαια αὐτιά· ἀλλὰ ὁ Χριστὸς ἐδῶ μιλάει γιὰ κάτι βαθύτερο.

 2021 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 7 – ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΣΤ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

Η ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΩΝ ΤΑΛΑΝΤΩΝ (Ματθ. 25, 14-30)

†ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ ΜΕΛΕΤΙΟΥ

(Διασκευή ομιλίας στα Σερζιανά, στις 5/2/1989)

Όχι μόνο τεμπελιά, αλλά και θρασύτητα

Τα λόγια του Ευαγγελίου είναι η μεγαλύτερη σοφία στον κόσμο. Όποιος τα αναζητεί, τα μελετάει και προσπαθεί να τα βάλει στο νου και στην καρδιά του, αποκτά σοφία πνευματική, η οποία του δίνει ειρήνη και χαρά. Και όπως όλοι το ξέρουμε, αυτά είναι τόσο πολύτιμα πράγματα, που δεν αγοράζονται ούτε με όλα τα πλούτη του κόσμου.

 ΚΥΡΙΑΚΗ 7 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2021 – ΙΣΤ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΩΝ ΤΑΛΑΝΤΩΝ

(Ματθ. κε΄ 14-30) (Β΄ Κορ. στ΄ 1-10)

Τα χαρίσματα στη ζωή μας

«Επί ολίγα ής πιστός, επί πολλών σε καταστήσω»

Μεστή πνευματικών μηνυμάτων και νοημάτων είναι η ευαγγελική περικοπή που παραπέμπει στην παραβολή των ταλάντων. Έρχεται ακριβώς να θυμίσει στον άνθρωπο ότι ο Θεός προσφέρει σε όλους χαρίσματα και δωρεές. Το ζητούμενο σ’ αυτή την περίπτωση δεν είναι πόσο και τι παίρνει ο καθένας μας, αλλά πώς αυτά που μάς δίνονται τα αξιοποιούμε στη ζωή μας. Βέβαια, οι εικόνες που εναλλάσσονται στη συγκεκριμένη παραβολική διήγηση δεν έχουν να κάνουν μόνο με τη διαχείριση υλικών αγαθών. Η προβολή του αρχαίου νομίσματος, του ταλάντου, με παραβολικό τρόπο, δεν περιορίζει τα μηνύματά της αλλά αντίθετα τα διευρύνει γιατί αναδεικνύεται η βαθύτερη πνευματική διάστασή τους.

 Κυριακή ΙΣΤ ΄Ματθαίου (Ταλάντων), Ευαγγ. Ανάγνωσμα : Ματθ. κε΄ 14-30 (07-02-2021)

Ξένιας Παντελή, θεολόγου

Η ευαγγελική περικοπή της σημερινής Κυριακής είναι από το ευαγγέλιο του ευαγγελιστή Ματθαίου και περιέχει την παραβολή των ταλάντων. Είναι μια από τις πλέον  δυνατές παραβολές που δημιουργούν ισχυρά συναισθήματα και προβληματισμούς στους αναγνώστες της. Στηρίζεται στο γεγονός ότι ο Χριστός χρησιμοποιεί πραγματικές  εικόνες της καθημερινής ζωής για να οικοδομήσει τον παραβολικό του λόγο. Η παραβολή συγκεντρώνει  όλα τα φιλολογικά  στοιχειά που συνήθως οικοδομούν τις ευαγγελικές περικοπές. Η εισαγωγή της παραβολής γίνεται με τον ακόλουθο τρόπο: « τότε ομοιοθήσεται η βασιλεία των ουρανών δέκα παρθένοις»(Ματθ. 25,1). Έτσι η παραβολή των ταλάντων είναι η παρομοίωση για τη βασιλεία των ουρανών.

 Κυριακή ΙΣΤ’ Επιστολών, Αποστ. Ανάγνωσμα: Β΄ Κορ. στ’ 1-10 (07-02-2021)

Πρεσβ. Ανδρέα Παπαμιχαήλ

Το σημερινό αποστολικό ανάγνωσμα είναι παρμένο από την Β’ προς Κορινθίους επιστολή του Αποστόλου Παύλου.  Σ’ αυτό ο Απόστολος των Εθνών περιγράφει και τα ποικίλα εμπόδια και τις θλίψεις που οι Απόστολοι αντιμετώπισαν στο υπέρτατατο έργο τους, αλλά και τον πνευματικό εξοπλισμό με τα όπλα της δικαιοσύνης.

«εν παντί συνιστώντες ευατούς ως Θεού διάκονοι, εν υπομονή πολλή, εν θλίψεσιν, εν ανάγκαις, εν στενοχωρίαις, εν πληγαίς, εν φυλακαίς…»

 Κυριακή 7 Φεβρουαρίου 2021, Παραβολή των Ταλάντων (Ματθ. κε΄ 14-30)

Κάποιος άνθρωπος, επρόκειτο να ταξιδεύσει. Κάλεσε τους δούλους του και τους παρέδωσε τα υπάρχοντά του. Σε άλλον έδωσε πέντε τάλαντα, σε άλλον δύο και σε άλλον ένα· στον καθένα ανάλογα με τη δυνατότητα, που είχε να τα αξιοποιήσει, και αναχώρησε αμέσως. Εκείνος που πήρε τα πέντε τάλαντα τα δούλεψε και κέρδισε άλλα πέντε. Παρόμοια και εκείνος που πήρε τα δύο, κέρδισε άλλα δύο. Εκείνος όμως που πήρε το ένα, πήγε, έσκαψε στη γη και το έκρυψε.

 ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΣΤ ́ ΜΑΤΘΑΙΟΥ «Τῶν Tαλάντων»

«Τοῦ κρύψαντος τὸ τάλαντον, τὴν κατάκρισιν, ἀκούσασα ψυχή, μὴ κρύπτε λόγον Θεοῦ, κατάγγελλε τὰ θαυμάσια αὐτοῦ».

Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,

Αὐτός ὁ καταπληκτικός ὕμνος πού ἀκούγεται μέσα σέ κλίμα κατάνυξης τήν Μεγάλη Δευτέρα ἑσπέρας, οὐσιαστικά μᾶς παραπέμπει στό Εὐαγγελικό Ἀνάγνωσμα τῆς σημερινῆς Κυριακῆς. Τῆς Κυριακῆς πού ἀναγιγνώσκεται ἡ παραβολή τῶν Ταλάντων. Τῶν χαρισμάτων δηλαδή πού ὁ Κύριος μᾶς ἐμπιστεύεται καί οἱ χρήση τους πού ὅλοι μας κάνουμε.

 ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΣΤ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ (ΤΩΝ ΤΑΛΑΝΤΩΝ)

Αρχιμ. Ανανία Κουστένη

«Ο Κύριος μας θέλει εργατικούς και επιμελείς»

Δέκατη έκτη Κυριακή του Ματθαίου σήμερα, αγαπητοί, η λεγομένη των Ταλάντων. Ο Ιησούς Χριστός μας, λίγο πριν το Πάθος Του, μίλησε στο Ιερό στους Αποστόλους και στους άλλους Μαθητάς Του και στον κόσμο. Και στη συνέχεια βγήκε από κει, γιατί οι Γραμματείς και οι Φαρισαίοι ήθελαν να Τον φονεύσουν, και πήγε στο όρος των Ελαιών.

 ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΣΤ' ΜΑΤΘΑΙΟΥ (07-02-2021)

     Στήν σημερινή Εὐαγγελική Περικοπή ὁ Κύριος μᾶς δίνει ἕνα μάθημα, μία παραβολή. Τήν παραβολή τῶν ταλάντων.

    «Κάποιος ἄνθρωπος, πού ἀπομακρύνθηκε ἀπό τόν τόπο του, κάλεσε τούς δούλους του καί τούς παρέδωσε τά ὑπάρχοντά του. Σέ ἄλλον μέν ἔδωσε πέντε τάλαντα, σέ ἄλλον δύο καί σέ ἄλλον ἕνα. Ὁ καθένας πῆρε αὐτό πού ταίριαζε στήν δύναμη του.

 «ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»

Κυριακή ΙΣΤ΄ Ματθαίου

(Ματθ. κε΄ 14 -30)

7 Φεβρουαρίου 2021

Ασφαλώς, προνομιούχοι θεωρούνται αυτοί που έλαβαν τα πέντα και τα δύο τάλαντα, τής σημερινής παραβολής. Και μάλιστα, αφού ευτύχησαν να τα διπλασιάσουν και να αμειφθούν γι΄ αυτό. «Ευ δούλε αγαθέ και πιστέ» άκουσαν να τους λέει ο Κύριός τους. Όμως, ας προσέξουμε αυτόν που έλαβε το ένα τάλαντο. Γιατί στην περίπτωση του βρίσκεται η συνηθέστερη περίπτωση.

 ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΣΤ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

Απόστολος: Β΄ Κορ. στ΄1 - 10

Ευαγγέλιον: Ματθ. κε΄ 14-30

7 Φεβρουαρίου 2021

Καταλαβαίνουμε εύκολα τα πρόσωπα που κρύβονται πίσω από την παραβολή της σημερινής Ευαγγελικής περικοπής. Aβίαστα βγαίνουν και τα μηνύματα για τον καθένα μας.

Kύριος της παραβολής είναι ο Θεός και δούλοι εμείς, που μας εδημιούργησε και μας έφερε στη ζωή αυτή. Τάλαντα είναι οι ποικίλες δωρεές του Θεού. Οι ψυχοσωματικές δεξιότητες και οι πνευματικές δυνατότητες που μας χάρισε. Τα φυσικά εκ γενετής προσόντα αλλά και τα επίκτητα αγαθά, όπως οι γνώσεις, ο πλούτος, οι κοινωνικές θέσεις που είναι δυνατόν να αποκτήσουμε.

 ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ «Η ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΤΑΛΑΝΤΩΝ»

Τό πρόσωπο τοῦ οἰκοδεσπότου ἀλλάζει. Μέχρι τήν στιγμή ἐκείνη ἦταν ὁλοφώτεινο καί πλουσιοπάροχα ἔδινε συγχαρητήρια καί βραβεῖα, καθώς ἄκουγε τόν εὐλογημένο ἀπολογισμό τῶν δύο δούλων του, πού φιλότιμα ἐργάσθηκαν καί διπλασίασαν ὅσα τούς εἶχε ἐμπιστευθεῖ. Ὅμως τώρα μέ τόν τρίτο ἡ μορφή του γίνεται αὐστηρή. Ἀμείλικτα εἶναι τά λόγια του : «Πάρτε ἀπ’ αὐτόν τό τάλαντο…». Ὅταν ὁ Κύριος ζωγράφιζε τόν «ἀχρεῖον δοῦλον» εἶχε ἀναμφίβολα ὑπ’ ὄψιν του τήν στάση τῶν γραμματέων καί φαρισαίων τῆς ἐποχῆς του ἔναντι τοῦ νόμου τοῦ Θεοῦ.