ΜΗΝΥΜΑ

ΓΙΑ ΚΗΡΥΓΜΑΤΑ ΤΩΝ ΚΥΡΙΑΚΩΝ, ΕΟΡΤΩΝ ΚΑΙ ΑΓΙΩΝ ΔΕΙΤΕ ΤΙΣ ΕΤΙΚΕΤΕΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑ

Πέμπτη 30 Δεκεμβρίου 2021


 Το Βλογημένο Μαντρί

 Φώτης Κόντογλου

Κάθε χρόνο ὁ Ἅγιος Βασίλης τίς παραμονές τῆς Πρωτοχρονιᾶς γυρίζει ἀπό χώρα σέ χώρα κι ἀπό χωριό σέ χωριό, καί χτυπᾶ τίς πόρτες γιά νά δεῖ ποιός θά τόν δεχτεῖ μέ καθαρή καρδιά. Μιά χρονιά λοιπόν, πῆρε τό ραβδί του καί τράβηξε. Ἤτανε σάν καλόγερος ἀσκητής, ντυμένος μέ κάτι μπαλωμένα παλιοράσα, μέ χοντροπάπουτσα στά ποδάρια του καί μ’ ἕνα ταγάρι περασμένο στόν ὦμο του. Γί αὐτό τόν παίρνανε γιά διακονιάρη καί δέν τ’ ἀνοίγανε τήν πόρτα. Ὁ Ἅγιος Βασίλης ἔφευγε λυπημένος, γιατί ἔβλεπε τήν ἀπονιά τῶν ἀνθρώπων καί συλλογιζότανε τούς φτωχούς πού διακονεύουνε, ἐπειδῆς ἔχουνε ἀνάγκη, μ’ ὅλο πού αὐτός ὁ ἴδιος δέν εἶχε ἀνάγκη ἀπό κανέναν, κι οὔτε πεινοῦσε, οὔτε κρύωνε.

 ΠΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΝΕΜΑΞΩ ΤΑΣ ΑΡΕΤΑΣ

π. Βασίλειος Καλλιακμάνης

 α) Καθ’ ὅλο τό χρόνο, ἀλλά ἰδιαίτερα κατά τή διάρκεια τῶν ἑορτῶν οἱ χριστιανοί πλουτίζουν πνευματικά μετέχοντας στό μυστήριο τῆς πίστης, γευόμενοι τόν πλοῦτο τῆς χρηστότητας καί τῆς μέγιστης δωρεᾶς τοῦ ἐνανθρωπήσαντος Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ. Ὁ Σαρκωθείς Κύριος πού προσέλαβε τήν ἀνθρώπινη φύση, γιά νά τήν ἐπαναφέρει στό ἀρχαῖο κάλλος, καταδέχθηκε νά γεννηθεῖ σέ σπήλαιο καί νά ἀνακλιθεῖ σέ φάτνη. «Συγκαταβαίνων ὁ Σωτήρ τῷ γένει τῶν ἀνθρώπων», ἀκολουθεῖ τόν τύπο τοῦ Μωσαϊκοῦ νόμου καί προσέρχεται σήμερα ὀκταήμερος στήν περιτομή, γινόμενος «τύπος καί ὑπογραμμός πᾶσι πρόςσωτηρίαν». Θυμίζει ἔτσι στούς χριστιανούς ὅλων τῶν αἰώνων, ὅτι γιά νά γευθοῦν τή Χάρη καί τόν ἁγιασμό, χρειάζεται νά διέλθουν ἀπό τή στενή πύλη καί τήν τεθλιμμένη ὁδό τῆς τήρησης τῶν ἁγίων Του ἐντολῶν.

Λόγοι ζωῆς

 Μεγάλου Βασιλείου

Δὲν γνωρίσαμε ἐμεῖς τὸν Θεὸ γιὰ τὴ δικαιοσύνη μας, ἀλλὰ ὁ Θεὸς μᾶς γνώρισε διὰ μέσου της ἀγάπης Του.

Πρέπει νὰ μὴν ξεχνᾶμε ὅτι εἶναι ἀναρίθμητες οἱ εὐκαιρίες πού μᾶς δίνει ὁ Θεὸς γιὰ νὰ τελειοποιηθοῦμε.

Ὁ Θεὸς δίνει τὴ δύναμη πού χρειάζεται στὸν ἄνθρωπο στοὺς κόπους καὶ τοὺς ἀγῶνες του γιὰ τὴν ἀρετή.

Ἀπὸ τὴν μνήμη τῶν παρελθόντων καὶ ἀπὸ τὴν πείρα τῶν παρόντων διδασκόμαστε γιὰ τὸ μέλλον.

 Ἡ μεταμόρφωση τοῦ χρόνου

 π. Βασίλειος Ι. Καλλιακμάνης

α) Σὲ κάθε ἐποχὴ ὁ ἄνθρωπος ἐπιθυμεῖ νὰ μετρήσει, νὰ ἐλέγξει καὶ νὰ προσδιορίσει τὴν ἀξία τοῦ χρόνου ἀλλὰ καὶ νὰ ὑπερβεῖ, ἐὰν εἶναι δυνατόν, τὰ ὅριά του.

Αὐτὸ φαίνεται ἀπὸ τὰ μνημεῖα τοῦ παγκόσμιου πολιτισμοῦ, καθὼς καὶ ἀπὸ διάφορες ἀντιλήψεις ποὺ διατυπώθηκαν γι’ αὐτόν. Στοὺς ἐξωβιβλικοὺς λαοὺς καὶ τὶς κοσμικὲς θρησκεῖες ἀναπτύχθηκαν μυθολογικὲς ἀπόψεις γιὰ τὴν ἱερότητα καὶ τὴν ἀνακύκληση τοῦ χρόνου. Ἔτσι προέκυψε ἡ ἀντίληψη, ὅτι ὁ χρόνος ἀνακυκλώνεται. Ἡ θέση αὐτὴ εἶχε ἐπικρατήσει καὶ στὴν ἀρχαιοελληνικὴ σκέψη.

Ευχή για την πρώτη του έτους

† Αρχ. Γεώργιος Καψάνης, Προηγούμενος Ι. Μ. Γρηγορίου Αγίου Όρους

Ο χρόνος για τους ανθρώπους της Παλαιάς Διαθήκης ήταν χρόνος νοσταλγίας, διότι ο Λυτρωτής δεν είχε φανεί ακόμη. Όμως μετά από την Ένσαρκο Οικονομία του Κυρίου ο χρόνος για τους ανθρώπους είναι χρόνος σωτηρίας, διότι ο Σωτήρας ήλθε και η σωτηρία είναι προσιτή σε όλους.

Αλλά αυτή η σωτηρία δεν είναι δυνατόν να κατορθωθεί παρά μόνον δια της συνεχούς μετανοίας. Η μετάνοια είναι εκείνη η οποία μας βοηθεί να αναγνωρίσουμε, ότι ο Θεός είναι ο Σωτήρας μας και ότι μόνο σ’ Αυτόν ελπίζοντες μπορούμε να ελεηθούμε και να σωθούμε. Η μετάνοια είναι εκείνη η οποία μας ταπεινώνει ενώπιον του Θεού, και άρα ελκύει τον Θεό σ’ εμάς. Η μετάνοια είναι εκείνη η οποία μας κάνει να βλέπουμε τα αμαρτήματά μας, και άρα να ζητούμε συγχώρηση γι’ αυτά και να τα επανορθώνουμε με τον αγώνα τον πνευματικό.

Ποιο είναι το νόημα της Πρω­το­χρονιάς

Μητροπ. Ναυπάκτου Ιερόθεος

Ποιμαντορική Ἐγκύκλιος Πρωτοχρονιᾶς 2019

Ἀγαπητοί ἀδελφοί,

Ἀρχή τοῦ νέου πολιτικοῦ ἔτους εἶναι ἡ σημερινή ἡμέρα καί πανηγυρίζουμε μέ θεία Λειτουργία, Δοξολογία καί χαρά. Σέ ὅλο τόν κόσμο διοργανώνονται ἐκδηλώσεις μέ φαντασμαγο­ρικές πράξεις, γιά νά ὑποδεχθοῦν τό νέον ἔτος. Ὅμως, ὅ,τι καί νά κάνουμε, κανείς δέν εἶδε ποτέ κάποιον χρόνο νά ἔρχεται ἀπό τήν ἀνατολή καί κάποιον παλαιό χρόνο νά φεύγη στήν δύση. Ὅταν δέ οἱ ἄνθρωποι συμμετέχουν σέ τέτοιες χαρούμενες ἐκδηλώσεις, ἔπειτα ἐπι­στρέφουν στό σπίτι τους μέ μιά πίκρα καί συναντοῦν τόν πόνο, τήν θλίψη, τήν ἀπόγνωση, τήν τραγι­κότητα.

Τί εἶναι, λοιπόν, αὐτός ὁ νέος χρόνος; Τί σημαίνει ὅτι σήμερα ἔχουμε τήν ἀρχή τοῦ νέου ἔτους; Ποιό εἶναι τό νόημα τῆς Πρω­το­χρονιᾶς;

Ο Mέγας Bασίλειος κι ο Παραμορφωμένος Xριστιανισμός 

Φώτης Κόντογλου

Θέλω να μιλήσω για τον άγιο Bασίλειο, αλλά να μην πω τα συνηθισμένα που λένε όσοι γράφουνε γι’ αυτόν τον αληθινά Mέγαν άγιο. Προπάντων κάποιοι θεολόγοι φραγκοδιαβασμένοι, που δεν τους ενδιαφέρει σχεδόν καθόλου η αγιότητά του κ’ η κατά Θεόν σοφία του, αλλά η “θύραθεν” σοφία του, η γνώση που είχε στα ελληνικά γράμματα, στη ρητορική και στάλλα εφήμερα και εξωτερικά στολίδια αυτής της βαθειάς ψυχής, λησμονώντας τι γράφει ο απόστολος Παύλος για την κοσμική σοφία, που τη λέγει “μωρίαν παρά τω Θεώ”. Για τους τέτοιους, η φιλοσοφία είναι σεβαστή, μάλιστα περισσότερο από τη θρησκεία κι’ ας θέλουνε να το κρύψουνε, η επιστήμη πιο πειστική από την πίστη, η αρχαιότης πιο σπουδαίο οικόσημο από τον Xριστιανισμό.

Για μια καλή χρονιά 

Αγ. Ιωάννης Χρυσόστομος

Θα σου πάει καλά όλη η χρονιά, όχι αν μεθάς την πρώτη του μηνός, αλλά αν και την πρώτη του μηνός και κάθε μέρα κάνεις αυτά που αρέσουν στον Θεό. Διότι η ημέρα γίνεται κακή ή καλή όχι από τη δική της φύση, αφού δεν διαφέρει η μια μέρα από την άλλη, αλλά από τη δική μας επιμέλεια ή ραθυμία.

Αν κάνεις την αρετή, σου έγινε καλή η μέρα. Αν κάνεις την αμαρτία, έγινε κακή και γεμάτη κόλαση. Αν εμβαθύνεις σ’ αυτά κι έχεις αυτές τις διαθέσεις, θα ‘χεις καλή όλη τη χρονιά κάνοντας κάθε μέρα προσευχές, ελεημοσύνες. Αν όμως αμελείς την προσωπική σου αρετή κι εμπιστεύεσαι την ευφροσύνη της ψυχής σου στις αρχές των μηνών και στους αριθμούς των ημερών, θα ερημωθείς απ’ όλα τα αγαθά σου.

 Πρέπει να πιστεύουμε στην τύχη; Υπάρχουν άτυχοι και τυχεροί; 

Αρχιμ. Αθηναγόρα Καραμαντζάνη

– Πρέπει να πιστεύουμε στην τύχη; Υπάρχουν άτυχοι και τυχεροί;

Για τον Χριστιανισμό και την Ορθόδοξη Εκκλησία μας τύχη δεν υπάρχει. Πουθενά στην Άγ. Γραφή και ολόκληρη την Αγιοπατερική Γραμματεία δεν διδάσκεται η πίστη στην τύχη. Η λέξις τύχη δεν εκφράζει τίποτε άλλο παρά την άγνοιά μας ως προς τις αιτίες των φαινομένων ή των γεγονότων της ζωής. Δεν υπάρχει καμιά θεά ή καμιά τυφλή δύναμη που να λέγεται τύχη. Ό,τι φαίνεται σε μας τυχαίο και συμπτωματικό πηγάζει πάντοτε από μια βαθύτερη αιτία.

 Ο Μέγας Βασίλειος

Χρήστος Γκότσης

 Ἕνας ἀπὸ τοὺς Τρεῖς Ἱεράρχες ὁ Μέγας Βασίλειος, μεγάλος Πατέρας καὶ Οἰκουμενικὸς διδάσκαλος, τιμᾶται ἰδιαίτερα ἀπὸ τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία. Δυὸ φορὲς τὸ χρόνο (1 καὶ 30 Ἰανουαρίου) ἑορτάζεται ἡ μνήμη του καὶ δέκα φορὲς τελεῖται ἡ Λειτουργία του. Γιὰ τὴν Ἐκκλησία εἶναι μέγας καὶ οὐρανοφάντωρ.

Η λατρεία του μέλλοντος 

Απόστολος Παπαδημητρίου

Η είσοδος σε νέο έτος συνοδεύεται από πανηγυρισμούς, ανταλλαγές ευχών και προσδοκία για ένα καλύτερο αύριο. Είναι χαρακτηριστικοί οι στίχοι αποπομπής του παλαιού και υποδοχής του νέου έτους.

Γέρε χρόνε φύγε τώρα,

πάει η δική σου η σειρά,

ήρθε ο νέος με τα δώρα

με τραγούδια με χαρά!

 Ὁ χρόνος καὶ ὁ κόσμος τῆς φθορᾶς

 ΦΩΤΗΣ ΚΟΝΤΟΓΛΟΥ

Ἡ πιὸ φοβερὴ καὶ ἡ πιὸ ἀνεξιχνίαστη δύναμη στὸν κόσμο εἶναι ὁ Χρόνος, ὁ Καιρός. Καλὰ-καλὰ τί εἶναι αὐτὴ ἡ δύναμη δὲν τὸ ξέρει κανένας, κι ὅσοι θελήσανε νὰ τὴν προσδιορίσουνε, μάταια πασκίσανε. Τὸ μυστήριο τοῦ Χρόνου ἀπόμεινε ἀκατανόητο, κι ἂς μᾶς φαίνεται τόσο φυσικὸς αὐτὸς ὁ Χρόνος. Τὸν ἴδιο τὸν Χρόνο δὲ μποροῦμε νὰ τὸν καταλάβουμε τί εἶναι, ἀλλὰ τὸν νοιώθουμε μοναχὰ ἀπὸ τὴν ἐνέργεια ποὺ κάνει, ἀπὸ τὰ σημάδια ποὺ ἀφήνει πάνω στὴν πλάση. Ἡ μυστηριώδης πνοὴ του ὅλα τ’ ἀλλάζει. Δὲν ἀπομένει τίποτα σταθερό, ἀκόμα κι ὅσα φαίνονται σταθερὰ κι αἰώνια. Μία ἀδιάκοπη κίνηση στριφογυρίζει ὅλα τὰ πάντα, μέρα-νύχτα, κι αὐτὴ τὴν ἄπιαστη καὶ κρυφὴ κίνηση δὲ μπορεῖ νὰ τὴ σταματήσει καμμιὰ δύναμη.

 Ἐγκώμιο στὸν Μέγα Βασίλειο

 Ὁσίου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου

Στρέψτε τὰ αὐτιὰ σας σ’ ἐμένα, ἀγαπητοὶ ἀδελφοί· θὰ σᾶς διηγηθῶ μιὰ ὡραιότατη διήγηση. Διότι εἶναι σωστὸ νὰ κρύβει κανεὶς τὶς ἀποφάσεις τῶν βασιλέων, εἶναι ὅμως καλὸ νὰ ἀποκαλύπτει τὰ μυστήρια τοῦ Θεοῦ, ὁ Ὁποῖος μὲ ἀφορμή τούς πιστοὺς δούλους του στηρίζει τοὺς ἀδύναμους, ἀπὸ τοὺς ὁποίους πρῶτος εἶμαι ἐγώ. Ὑπάρχει λοιπὸν σ’ ἐμένα ὁ πόθος νὰ ἀγγίξω γεγονότα πού ἔχουν συμβεῖ γιὰ τὴ θεραπεία τῆς ταλαίπωρης ψυχῆς μου. Θέλω νὰ βάλω σήμερα στὸν ἀργαλειὸ στημόνι ἀπὸ τὸ ὡραῖο μαλλὶ τοῦ λογικοῦ προβάτου.

Ο Μέγας Βασίλειος και ο Santa Claus 

πρεσβυτέρου Παναγιώτη Βούρκου

Ο Μέγας αυτός πατέρας και διδάσκαλος της Ορθόδοξης Εκκλησίας γεννήθηκε το 329 μ.Χ. στη Νεοκαισάρεια του Πόντου στο χωριό Άννησα και μεγάλωσε στην Καισάρεια της Καππαδοκίας. Είχε 8 αδέρφια, 3 αγόρια και πέντε κορίτσια. Από τα 4 αγόρια τα 3 έγιναν επίσκοποι (ο Βασίλειος Καισαρείας, ο Γρηγόριος Νύσσης και ο Πέτρος Σεβάστειας) και το ένα μοναχός (ο Ναυκράτιος). Από τις 5 αδερφές του η πρώτη, και συγχρόνως το πιο μεγάλο παιδί της οικογένειας, η Μακρίνα, έγινε μοναχή. Οι γονείς του Βασίλειος (και αυτός), που καταγόταν από τη Νεοκαισάρεια του Πόντου και Εμμέλεια, που καταγόταν από τη Καππαδοκία, αν και κατά κόσμον ευγενείς και πλούσιοι, είχαν συγχρόνως και ακμαιότατο χριστιανικό φρόνημα. Αυτοί μάλιστα έθεσαν και τις πρώτες – καθοριστικής σημασίας – πνευματικές βάσεις του Αγίου. Με εφόδιο αυτή τη χριστιανική ανατροφή, ο Βασίλειος αρχίζει μια καταπληκτική πνευματική ανοδική πορεία. Έχοντας τα χαρίσματα της ευστροφίας και της μνήμης, κατακτά σχεδόν όλες τις επιστήμες της εποχής του.

Εις την Περιτομήν του Κυρίου και το Νέο Έτος 

† Αρχ. Γεώργιος Καψάνης, Προηγούμενος Ι. Μ. Γρηγορίου Αγίου Όρους

Ομιλία του γέροντα στην τράπεζα της Μονής το 1990

Οι ιεροί ύμνοι που ψάλαμε απόψε μας απεκάλυψαν και το βαθύ θεολογικό νόημα της σημερινής εορτής, της Περιτομής του Κυρίου. Έλεγαν: «Συγκαταβαίνουν ο Σωτήρ τω γένει των ανθρώπων κατεδέξατο σπαργάνων περιβολήν, ουκ εβδελύξατο σαρκός την περιτομήν», δεν επαισχύνθη ούτε και αυτή την ίδια την περιτομή της σαρκός. Είναι ένα ανεξιχνίαστο μυστήριο αυτό, αυτή η μεγάλη συγκατάβασις, η άκρα ταπείνωσις του Θεανθρώπου Κυρίου μας, ο οποίος κατεδέχθη όλη την ανθρώπινη ζωή να αρχίση, αλλά και αυτούς τους τύπους του Μωσαϊκού Νόμου να εκπληρώση και αυτή την περιτομή να υποστή. Γι’ αυτό ο ιερός υμνωδός εξίσταται βλέπων τον Κύριο, όχι μόνο να περιτυλίγεται με τα σπάργανα του βρέφους, αλλά και αυτή την περιτομή, το κόψιμο δηλαδή της αγίας Του σαρκός, να υπομένη. Και όλα αυτά για την σωτηρία μας.

Ο Μέγας Βασίλειος και ο αι-Βασίλης 

Σεβ. Μητροπ. Ναυπάκτου και Αγ. Βλασίου Ιερόθεος

1. Η προσωπικότητα του Μ. Βασιλείου

Ο Μ. Βασίλειος υπήρξε ένας μεγάλος Πατέρας της Εκκλησίας, αλλά και ένας οικουμενικός διδάσκαλος. Το σημαντικό είναι ότι ο τίτλος Μέγας του αποδόθηκε από τα αδέλφια του, πράγμα το οποίο δείχνει την μεγάλη επιρροή που είχε στα μέλη της οικογενείας του. Από τα εννέα αδέλφια της οικογενείας του οι πέντε είναι γνωστοί άγιοι της Εκκλησίας μας.

Δεν πρόκειται να παρουσιάσω τα στοιχεία της προσωπικότητος του, αλλά να αναπτύξω με συντομία τα τρία σημεία τα οποία περιγράφονται στο απολυτίκιό του. Το απολυτίκιο είναι το εξής:

 Για την περιτομή του Κυρίου 

Άγιος Κύριλλος Αλεξανδρείας

«Καὶ ὅτε ἐπλήσθησαν ἡμέραι ὀκτὼ τοῦ περιτεμεῖν τὸ παιδίον, καὶ ἐκλήθη τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰησοῦς, τὸ κληθὲν ὑπὸ τοῦ ἀγγέλου πρὸ τοῦ συλληφθῆναι αὐτὸν ἐν τῇ κοιλία (: και όταν συμπληρώθηκαν οι οκτώ ημέρες για να γίνει στο παιδί η περιτομή, του έκαναν περιτομή, για να επιβεβαιωθεί και με την πράξη αυτή ότι ήταν γνήσιος απόγονος του Αβραάμ. Και του δόθηκε το όνομα Ιησούς, όπως δηλαδή το είχε ονομάσει ο άγγελος προτού ακόμα συλληφθεί το παιδί στην κοιλιά της μητέρας του)» [Λουκ. 2, 21].

Περί της Περιτομής του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού 

Άγιος Ανδρέας, Αρχιεπίσκοπος Κρήτης

«Και όταν συμπληρώθηκαν οι οκτώ μέρες για να γίνει η περιτομή του παιδιού, ονομάστηκε Ιησούς, όπως είχε ήδη ονομαστεί από τους αγγέλους πριν ακόμη συλληφθεί στην κοιλιά της μητέρας του» (Λουκάς 2:21).

«Χριστού περιτμηθέντος, ετμήθη νόμος. Και του νόμου τμηθέντος, εισήχθη χάρις»

1. Προοίμιο: Η 1η Ιανουαρίου είναι η Δεσποτική Γιορτή της Περιτομής του Χριστού που γιορτάζει ένα γεγονός που έγινε οκτώ μέρες μετά την κατά σάρκα γέννησή του και κατά το οποίο πήρε το όνομά του Ιησούς (=Σωτήρας). Η Γιορτή αυτή συνδέει την Δεσποτική Γιορτή των Χριστουγέννων δηλ. των Γενεθλίων του Χριστού (25 Δεκεμβρίου) με την Δεσποτική Γιορτή των Θεοφανείων ή Φώτων δηλ. της Βαπτίσεως του Χριστού (6 Ιανουαρίου), και αποτελεί μαζί τους την λεγόμενη εορταστική περίοδο του Δωδεκαημέρου.

Ύμνος για την περιτομή του Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού και για τον Μέγα Βασίλειο 

Αγ. Νικόλαος Βελιμίροβιτς

Συ, που έδωσες το Νόμο στον κόσμο και στον άνθρωπο,

Συ, ο Νομοθέτης, έθεσες Εαυτόν υπό το Νόμο·

άλλοι συμμορφώθηκαν λόγω επιβολής, Συ εκουσίως, γ’ αυτό την όγδοη ημέρα περιετμήθης τη σαρκί.

Εκπληρώνοντας το Νόμο, Συ

τον αντικατέστησες μ’ ένα νέο Νόμο:

η περιτομή της σάρκας αντικαταστάθηκε με μια πνευματική περιτομή,

Περιτομή του Χριστού – Εορτή Μεγάλου Βασιλείου 

Πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος Ζήσης

Τριπλή εορτή σήμερα! Οι δύο από τις εορτές έχουν εκκλησιαστικό χαρακτήρα: η εορτή της περιτομής του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, όπως και η εορτή και η μνήμη του Μεγάλου Βασιλείου Αρχιεπισκόπου Καισαρείας, Ουρανοφάντορος. Και κοντά σ’ αυτές τις δύο γιορτές υπάρχει θα λέγαμε και η πολιτική εορτή της ενάρξεως του νέου πολιτικού έτους, η πρωτοχρονιά και η πρωτομηνιά, η οποία όμως κι αυτή προσλαμβάνει, μέσα στην Εκκλησία για όλους μας, πνευματικό χαρακτήρα και δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται απλώς ως μία κοσμική εορτή και να κάνουμε κι εμείς τα του κόσμου.

Σάββατο 18 Δεκεμβρίου 2021

Κυριακή πρὸ Χριστοῦ Γεννήσεως Ματθ. α΄, 1-52

Εὐθ. Ζιγαβηνοῦ

Ἑρμηνεία τοῦ κατὰ Ματθαίον Εὐαγγέλιον

Οἱ Εὐαγγελισταὶ ἐχαρακτήρισαν στὶς ἐπιγραφὲς τὴ διηγησή τους σὰν Εὐαγγέλιο. Ἔχομε τὴ μαρτυρία τοῦ Λουκᾶ ποὺ λέει· Ἐπειδὴ πολλοὶ προσπάθησαν νὰ συντάξουν διήγηση γιὰ τὰ γεγονότα ποὺ ἔχομε πληροφορηθῆ. Καὶ τὴν ὠνόμασαν Εὐαγγέλιο, γιατὶ φέρνει ἐλπιδοφόρο μήνυμα στοὺς ἀνθρώπους Κι αὐτὸ εἶναι ἡ ἐνανθρώπηση τοῦ Θεοῦ, ἡ θέωση τοῦ ἀνθρώπου, ἡ κατάργηση τῶν δαιμόνων, ἡ παραγραφή τῶν ἁμαρτιῶν, ἡ ἀναγέννηση, ἡ υἱοθεσία καὶ κληρονομία τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν. Εὐαγγελισταὶ δὲν εἶναι μόνο αὐτοὶ οἱ τέσσερις ἀλλὰ ὅλοι μαζὶ οἱ ἀπόστολοι, ποὺ γιὰ ὅλους μαζὶ ἐκήρυξε ἀπὸ παλαιὰ ὁ Ἡσαΐας·  Πόσον ὡραῖα τὰ πόδια ἐκείνων ποὺ εὐαγγελίζονται τὰ ἀγαθὰ. Ἀλλὰ
ξεχωριστὰ οἱ τέσσερις ὠνομάστηκαν εὐαγγελισταί, γιατὶ μᾶς ἔδωσαν γραπτή ἀφήγηση κι ἐξιστόρηση γιὰ ὅλα· ὅλοι οἱ ἄλλοι ἔκαμαν τὸ ἴδιο σὲ λόγο προφορικό.
Κυριακή προ της Χριστού Γεννήσεως.

Αγ. Κυρίλλου Ιεροσολύμων

«Κατήχησις προς τους φωτιζομένους, περί Ενανθρωπήσεως.»

«Ιωσήφ, υιός Δαβίδ, μη φοβηθείς παραλαβείν Μαριάμ την γυναίκα σου. Το γαρ εν αυτή γεννηθέν εκ Πνεύματος εστίν αγίου. Τέξεται δε υιόν και καλέσεις το όνομα αυτού Ιησούν. Αυτός γαρ σώσει τον λαόν αυτού από την αμαρτίαν αυτών. Τούτο δε όλον γέγονεν ίνα πληρωθεί το ρηθέν υπό του Κυρίου δια του προφήτου λέγοντος. Ιδού η παρθένος εν γαστρί έξει και τέξεται υιόν, και καλέσουσι το όνομα αυτού Εμμανουήλ, ο εστί μεθερμηνευόμενον «μεθ’ ημών ο Θεός»».

Κυριακή προ της Χριστού Γεννήσεως 

Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος

[Ματθ. 1, 1-25]

Υπομνηματισμός του εδαφίου «Βίβλος γενέσεως Ἰησοῦ Χριστοῦ, υἱοῦ Δαυΐδ, υἱοῦ Ἀβραάμ» [Ματθ. 1, 1]

Aς εγερθούμε και ας μην κοιμόμαστε πλέον, διότι βλέπω τις πύλες να ανοίγονται για χάρη μας. Όμως ας εισέλθουμε με μεγάλη τάξη και φόβο, αμέσως μόλις πατήσουμε τα πρόθυρα της πόλεως. Ποια είναι αυτά τα πρόθυρα; «Βίβλος γενέσεως Ἰησοῦ Χριστοῦ, υἱοῦ Δαυΐδ, υἱοῦ Ἀβραάμ (: κατάλογος γενεαλογικός του Ιησού Χριστού, του υιού του Δαυίδ, του υιού του Αβραάμ)» [Ματθ. 1, 1].

Κυριακή Προ της Χριστού Γεννήσεως 

(† Μητροπολίτης Σουρόζ Αντώνιος Bloom)

Ὅταν ὁ ἄγγελος παρουσιάστηκε στὸν Ἰωσὴφ τοῦ θύμισε τὴν ἀρχαία προφητεία (Ἠσ. 7.14) ἡ ὁποία ἔδινε τὴν ὑπόσχεση πὼς θὰ ἐρχόταν μία ἐποχὴ ποὺ ὁ Θεὸς θὰ ζοῦσε ξανὰ ἀνάμεσα στὸ λαό Του, ὅπως ἦταν καὶ στὴν ἀρχὴ ἀχώριστος ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους. Τότε ἐκεῖνοι θὰ ἀναφωνοῦσαν τὴ λέξη «Ἐμμανουὴλ» ἡ ὁποία στὰ Ἑβραϊκὰ σημαίνει «ὁ Θεὸς μαζί μας». Ἡ προφητεία αὐτὴ ἔχει ἐκπληρωθεῖ στὸ πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ· τώρα ὁ Θεὸς εἶναι ἀνάμεσά μας.

Κυριακή προ της Χριστού Γεννήσεως.

Θώραξ και κοντάρι.

(†) ἐπισκόπου Γεωργίου Παυλίδου Μητροπολίτου Νικαίας

«Δια πίστεως κατηγωνίσαντο βασιλείας… έφραξαν στόματα λεόντων… ενεδυναμώθησαν από ασθενείας… ελιθάσθησαν… εν φόνω μαχαίρας απέθανον …»
Ένας αληθινά εξαίρετος ύμνος προς τους δικαίους και γενναίους μάρτυρας της πίστεως προ Χριστού, είναι το σημερινόν αποστολικόν ανάγνωσμα, αγαπητοί!
Όμως, αν οι προ Χριστού με την πίστιν των κατώρθωσαν τόσον μεγάλα και θαυμαστά έργα, φαντάζεται ο καθείς τι επέτυχον οι μετά Χριστόν πιστοί, οι οποίοι ενεδυναμώνοντο με την χάριν και ευλογίαν Του Χριστού.
Κυριακή προ της Χριστού Γεννήσεως 

Οι κατά σάρκα πρόγονοι του Χριστού

του μακαριστού Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία, ἡ ὁποία ἔγινε στὸν ἱ. ναὸ Ἁγ. Νικολάου Παπαγιάννη – Φλωρίνης τὴν 21-12-1986

Λίγα ἁπλᾶ λόγια θὰ σᾶς πῶ, ἀγαπητοί μου,καὶ παρακαλῶ νὰ τὰ προσέξετε. Ἀκούσατε ὅλοι τὸ ἱερὸ καὶ ἅγιο εὐαγγέλιο.Τί εἶνε τὸ Εὐαγγέλιο; Τὸ πιὸ ὡραῖο βιβλίο τοῦ κόσμου. Δὲν ὑπάρχει ἄλλο ἀνώτερο. Γι᾽ αὐτὸ πρέπει ὅλοι καθημερινῶς νὰ τὸ διαβάζουμε. Ὅπως δὲν περνάει μέρα χωρὶς φαΐ, ἔτσι δὲν πρέπει καὶ νὰ περνάῃ χωρὶς νὰ διαβάσου- με ἕνα μέρος ἀπὸ τὸ Εὐαγγέλιο. Καὶ ὅμως δὲν τὸ διαβάζουμε δυστυχῶς. Μόνο μιὰ φορὰ τη βδομάδα τὸ ἀκοῦμε στὴν ἐκκλησία. Εἶνε σὰν μιὰ φορὰ τὴ βδομάδα νὰ τρῶμε ψωμί! Ποιόςφταίει γι᾽ αὐτό;
Κυριακή πρὸ Χριστουγέννων (Ματθ. α΄ 1-25)

 (†) ἐπισκόπου Γεωργίου Παυλίδου Μητροπολίτου Νικαίας

Κατηγορῶ τοὺς Χριστιανούς (σελ.279-284)

«Καὶ καλέσουσι τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἐμμανουήλ, ὅ ἐστι  μεθερμηνευόμενον μεθ’ ὑμῶν ὁ Θεὸς».

Ὀκτακόσια ὁλόκληρα χρόνια ἐνωρίτερον, ἀγαπητὲ ἀναγνῶστα, εἶχεν ἴδει ὁ προφήτης Ἡσαΐας, μὲ τὸ θεοφώτιστο μάτι του, τὴν ὡραίαν καὶ μυσταγωγικὴν σκηνὴν τῆς Γεννήσεως τοῦ ἀναμενομένου Λυτρωτοῦ.

Ἡ ματιά του προσέπεσεν ἔκθαμβος εἰς τὴν ἀκτινοβολοῦσαν προσωπικότητα τῆς Παρθένου καὶ Μητρός. Ἐστάθη μὲ δέος ἐμπρὸς εἰς τὸ μέγα μυστήριον τῆς θείας Σαρκώσεως.  Καὶ μέσα εἰς αὐτὴν τὴν ἀτμόσφαιραν τοῦ μεγαλείου καὶ τῆς ταπεινώσεως, εἶδε νὰ ἑνώνεται ὁ οὐρανὸς μέ τὴν γῆν, ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ Ἐμμανούηλ, πού σημαίνει «μεθ’ ἡμῶν ὁ Θεός».

Κυριακή προ της Χριστού Γεννήσεως

Λόγος εις την Γέννησιν του Χριστού 

Ηλίας Μηνιάτης, Επίσκοπος Κερνίκης και Καλαβρύτων

(Ματθ. α΄ 1-25)

 Τό μέγα μυστήριον τῆς ἐνσάρκου οἰκονομίας, καθὼς εἶναι τὸ ὑψηλότερον, τὸ εὐγενέστερον καὶ τελειότερον ἔργον τῆς δημιουργικῆς θείας σοφίας καὶ δυνάμεως, ἔτσι, πρῶτον ἀπό κάθε ἄλλο ἐπρομελετήθη καί ἐπρογνωρίσθη ἀπό τόν παντέφορον νοῦν τοῦ Θεοῦ. Πρίν νά προορίσῃ ὁ Θεός τήν πλάσιν ἤ τῶν Ἀγγέλων ἤ τῶν ἀνθρώπων ἤ τινος ἄλλου κτίσματος, προώρισεν εἰς τήν ἀΐδιὸν Του βουλήν τήν σάρκωσιν τοῦ Θείου Λόγου. Ὅθεν ἡ σάρκωσις τοῦ Θείου Λόγου, εἰς τάς θείας Γραφάς λέγεται «ἀρχή τῶν ὁδῶν Κυρίου» καί αὐτός ὁ σαρκωθείς Θεῖος Λόγος «πρωτότοκος πάσης κτίσεως».

 Κυριακή προ Χριστού Γεννήσεως (Ματθ. 1, 25)

«Το όνομα το υπέρ πάν όνομα»

επίσκοπος Αυγουστίνος Ν. Καντιώτης

«...Και εκάλεσε το όνομα αυτού Ιησούν» (Ματθ. 1,25)

 Το ευαγγέλιο πού ακούσαμε σήμερα, αγαπητοί μου, διαφέρει από τα ευαγγέλια όλου του χρόνου. Όπως είδατε, έχει πολλά ονόματα. Τα ονόματα είναι εβραϊκά, ονόματα ανδρών γυναικών παιδιών, ανθρώπων πού έζησαν στα παλιά τα χρόνια, προτού να έρθει ό Κύριος ημών Ιησούς Χριστός στον κόσμο.

2021 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 19 - ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ

Η ΓΕΝΕΑΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ (Ματθ. 1, 1-25)

†ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ ΜΕΛΕΤΙΟΥ

(Διασκευή ομιλίας στη Νέα Κερασούντα, στις 18/12/2005)

Αγαλλιάσεται η γλώσσα μου την δικαιοσύνην σου

Σε λίγες μέρες έρχονται Χριστούγεννα. Και βαδίζοντας προς την «ουράνιον βιοτήν» θυμόμαστε την καλωσύνη του επουράνιου Πατέρα μας, που έστειλε τον Υιό του στον κόσμο για να μας σώσει.

Το γεγονός της σωτηρίας μας το είχε πει στην Εύα. Το επανέλαβε και στον Πατριάρχη Αβραάμ, στον οποίο είπε: «Από σένα θα γεννηθεί ένας άνθρωπος που θα σώσει τον κόσμο. Με έναν απόγονό σου, θα ευλογηθούν όλα τα έθνη και θα κληθούν στη σωτηρία». Ποιά είναι αυτά τα έθνη, που έχουν ανάγκη από την σωτηρία;

Κυριακὴ πρὸ τῆς Χριστοῦ Γεννήσεως

19 Δεκεμβρίου 2021

1. Ὁ προσδοκώμενος Μεσσίας

Βρισκόμαστε ἤδη λίγες ἡμέρες πρὶν ἀπὸ τὰ Χριστούγεννα καὶ ἡ Εὐαγγελικὴ περικοπὴ ποὺ ἀκούσαμε σήμερα, Κυριακὴ πρὸ τῆς Χριστοῦ Γεννήσεως, παραθέτει σὲ ἕνα μεγάλο μέρος της ἕνα μακρὺ κατάλογο ἑβραϊκῶν ὀνομάτων, ποὺ ἀποτελεῖ τὸν γενεαλογικὸ κατάλογο τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ἡ ἁλυσίδα αὐτὴ τῶν ὀνομάτων ξεκινᾶ ἀπὸ τὸν Πατριάρχη Ἀβραάμ, συνεχίζει μέχρι τὸν Δαβίδ, κατόπιν φθάνει στὴ βαβυλώνια αἰχμαλωσία καὶ τέλος καταλήγει στὸν Ἰωσήφ, τὸν μνήστορα τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου.

ΚΥΡΙΑΚΗ 19 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2021

ΠΡΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ 

(Ματθ. α΄ 1-25) (Εβρ. ια΄ 9-10, 32-40)

 Υποδοχή του Θείου Βρέφους

“Αυτός γάρ σώσει τον λαόν αυτού από των αμαρτιών αυτών”

Έξι μόλις μέρες μάς χωρίζουν από την κοσμοσωτήρια ημέρα της Γεννήσεως του Θεανθρώπου. Οι χαρμόσυνες κωδωνοκρουσίες των ναών, έστω κάτω από τις δύσκολες συνθήκες της πανδημίας αλλά και όλων των καταθλιπτικών γεγονότων που βιώνει σήμερα η ανθρωπότητα, θ’  αντιλαλούν στα πέρατα της οικουμένης και θ’  ακούμε και πάλι τους αγγέλους να δοξολογούν το μεγάλο και παράδοξο μυστήριο της σάρκωσης του άναρχου Θεού.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ

Απόστολος: Εβρ. ια' 9-10, 32-40

Ευαγγέλιο: Ματθ. α' 1-25

19 Δεκεμβρίου 2021

«Τέξεται δε υιόν και καλέσεις το όνομα αυτού Ιησούν. Αυτός γαρ σώσει τον λαόν αυτού από των αμαρτιών αυτών» ( Ματθ. α' 21 )

Δύο σημαντκά γεγονότα προβάλλουν μέσα από το σημερινό Ευαγγέλιο.

Πρώτον, ο γενεαλογικός κατάλογος των κατά σάρκα προγόνων του Χριστού και δεύτερον, η εξαγγελία της Γεννήσεως του Χριστού. Δύο γεγονότα, που όχι μόνο συνδέονται άρρηκτα μεταξύ τους, αλλά και που επιβεβαιώνουν την ιστορικότητα του προσώπου του Χριστού και το ότι «ο γεννηθείς εκ του Πατρός προ πάντων των αιώνων», γεννάται εν χρόνω ως άνθρωπος «εκ Πνεύματος Αγίου και Μαρίας της Παρθένου». Αυτός θα είναι και ο Λυτρωτής και Σωτήρας του κόσμου. Όπως ακούσαμε και στο σημερινό Ευαγγέλιο: «Αυτός γαρ σώσει τον λαόν αυτού από των αμαρτιών αυτών».

ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ

(Ἐβρ. ΙΑ΄ 9-10, 32-40)

Ὁ καιρός τῶν Χριστουγέννων, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, ἔφθασε. Μιά ἑβδομάδα μᾶς χωρίζει ἀπό τήν κοσμοχαρμόσυνη μέρα τῆς Γέννησης τοῦ Θεανθρώπου. Οἱ καρδιές μας γιά μιά ἀκόμη φορά καλοῦνται νά βιώσουν τό γεγονός τῆς ἐνανθρώπησης τοῦ Σωτῆρα Χριστοῦ, πού ἔρχεται. Ἔτσι ἡ Ἐκκλησία μᾶς παρουσιάζει τήν ἱστορία τοῦ ἀνθρωπίνου γένους καί μέσα ἀπό τό Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα, στό ὁποῖο ὁ Ἀπόστολος Παῦλος ἐξιστορεῖ τήν ἱστορία τῆς πίστεως ὅλων ἐκείνων τῶν Ἁγίων ἀνδρῶν καί γυναικῶν πού ἔζησαν πρίν ἀπό τή γέννηση τοῦ Χριστοῦ μέ τήν πίστη στίς ὑποσχέσεις καί τίς ἐπαγγελίες τοῦ Θεοῦ.

Κυριακή προ της Χριστού Γεννήσεως, Ευαγγ. Ανάγνωσμα: Ματθ. α’ 1-25 (19-12-2021)

Αρχιμ. Αυγουστίνου Κκαρά

Η γενεαλογία και η Γέννηση του Ιησού Χριστού

Το ευαγγελικό ανάγνωσμα της Κυριακής πριν από τη μεγάλη εορτή των Χριστουγέννων είναι παρμένο από την αρχή του ευαγγελίου του Ευαγγελιστή Ματθαίου και αναφέρεται στη γενεαλογία του Ιησού Χριστού και στη συνέχεια στην Οικονομία του Θεού για την εκ Πνεύματος Αγίου και Μαρίας της Παρθένου γέννησή Του. Η χρησιμοποίηση των γενεαλογιών κατά την εποχή των ιερών Ευαγγελιστών ήταν σύνηθες φαινόμενο. Στην παρούσα περίπτωση ο Ευαγγελιστής Ματθαίος δεν παραμένει σε μια απλή παράθεση της γενεαλογίας του Ιησού Χριστού, αλλά δίδει σε αυτήν θεολογική διάσταση.

19 Δεκεμβρίου 2021 – Κυριακή Προ Της Χριστού Γεννήσεως (Ματθ. α΄ 1-25)

Ο Θεός θέλει «πάντας ανθρώπους σωθήναι» και για αυτό προσέλαβε την ανθρώπινη φύση για να την ανυψώσει και να την θεώσει. Η σάρκωση Του που σηματοδοτεί το πιο σημαντικό γεγονός στην ιστορία του ανθρώπου έγινε για όλες τις γενεές.

 ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΑΡΟΝΑΞΙΑΣ

«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»

Κυριακή 19 Δεκεμβρίου 2021

Προ της Χριστού Γεννήσεως

Ακούσαμε σήμερα αδελφοί, ένα κατάλογο ονομάτων. Το γενεαλογικό δέντρο κάθε ανθρώπου είναι η ιστορία του. Η πορεία των προγόνων του μέσα στο χρόνο. Ο βηματισμός της οικογένειάς του μέσα στην ιστορία μέχρι εκείνον. Ο κατάλογος αυτός για τον κάθε ένα από εμάς είναι ιστορία. Ο γενεαλογικός κατάλογος του Κυρίου, δεν είναι μόνο ιστορία, αλλά και σωτηρία. Όλοι αυτοί που σήμερα τα ονόματα τους ακούστηκαν, είναι μια μικρογραφία της πνευματικής πορείας του ανθρωπίνου γένους και προφανώς και της δικής μας ζωής. Συναντάμε ανθρώπους πίστεως και απιστίας, αρετής και αμαρτίας, υπακοής στο θέλημα του Θεού και αποστασίας, δοξολογίας και βλασφημίας.   Όλους ταπεινά ο Χριστός τους δέχεται. Κανέναν δεν απορρίπτει και επιθυμεί και πάλι ο άνθρωπος να αποκτήσει συγγένεια με το Θεό.

 Κυριακή προ της Χριστού Γεννήσεως

†Του Αρχιμανδρίτη Ανανία Κουστένη

Ο Χριστός μας προσφέρει τη συγγνώμη και τη λύτρωση, ας πάμε να τα πάρομε

Κυριακή πριν την Χριστού Γέννηση είναι η σημερινή, αγαπητοί. Η Εκκλησία μας εορτάζει και τιμά όλους τους Προπάτορες του Χριστού μας, από τον Αδάμ μέχρι και τον Ιωσήφ τον Μνήστορα, και εξαιρέτως τους Προφήτες, και κυρίως τον Προφήτη Δανιήλ και τους αγίους Τρείς Παίδες, οι οποίοι εντονώτερα προκατήγγειλαν και προεκήρυξαν τη Θεία Γέννηση του Χριστού μας.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ (19-12-2021)

ΓΡΑΠΤΟΝ Θ. ΚΗΡΥΓΜΑ

     «Βίβλος γενέσεως Ἰησοῦ Χριστοῦ υἱοῦ Δαυΐδ υἱοῦ Ἀβραάμ... Ἰακὼβ δὲ ἐγέννησεν τὸν Ἰωσὴφ τὸν ἄνδρα Μαρίας, ἐξ ἧς ἐγεννήθη Ἰησοῦς ὁ λεγόμενος Χριστός... Καί καλέσεις τό ὄνομα αὐτοῦ Ἰησοῦν· αὐτός γάρ σώσει τόν λαόν αὐτοῦ ἀπό τῶν ἁμαρτιῶν αὐτῶν».

     «Πίστει παρῴκησεν εἰς τὴν γῆν τῆς ἐπαγγελίας ὡς ἀλλοτρίαν»- «Καὶ οὗτοι πάντες μαρτυρηθέντες διὰ τῆς πίστεως οὐκ ἐκομίσαντο τὴν ἐπαγγελίαν, τοῦ Θεοῦ περὶ ἡμῶν κρεῖττόν τι προβλεψαμένου, ἵνα μὴ χωρὶς ἡμῶν τελειωθῶσιν».

ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΗΣ 19-12-2021 «Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ»

Τό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα τῆς Κυριακῆς πρίν ἀπό τά Χριστούγεννα, παρμένο ἀπό τήν ἀρχή τοῦ εὐαγγελίου τοῦ Ματθαίου, περιέχει τήν κατά σάρκα γενεαλογία τοῦ Χριστοῦ καί ἐν συνέχεια τήν οἰκονομία τοῦ Θεοῦ γιά τήν ἐκ Πνεύματος Ἁγίου καί ἐκ Παρθένου Μαρίας γέννησή Του. Στή σημασία τοῦ γεγονότος αὐτοῦ γιά τόν κάθε ἄνθρωπο ἄς στρέψουμε γιά λίγο τήν προσοχή μας. Ἡ Γέννηση τοῦ Χριστοῦ ἀποκτᾶ νόημα σάν ὑπαρξιακό γεγονός τοῦ κάθε ἀνθρώπου στήν ἰδιαιτερότητα καί μοναδικότητά του, στό προσωπικό πρόβλημα καί τήν ἀγωνία του, στόν φόβο του γιά τόν ἀφανισμό καί στήν ἐλπίδα του γιά τήν ζωή.

Παρασκευή 17 Δεκεμβρίου 2021

Κήρυγμα Κυριακής προ Χριστουγέννων (19-12-2021)

«Βίβλος γενέσεως Ἰησοῦ Χριστοῦ υἱοῦ Δαυὶδ, υἱού Ἀβραάμ».

Σχεδόν ολόκληρη η Ευαγγελική περικοπή σήμερα αδελφοί μου είναι ένας μακρύς οικογενειακός κατάλογος που μας παραθέτει ο Ευαγγελιστής Ματθαίος.

Ίσως στους περισσότερους να φαίνεται παράξενος και κουραστικός όμως αυτός έχει ένα πολύ σημαντικό σκοπό. Θέλει να μας αποδείξει ότι το πρόσωπο που γεννήθηκε από την Παρθένο Μαρία «εκ Πνεύματος Αγίου» είναι ο Μεσσίας. Απευθυνόμενος προς τους ομοεθνείς του Εβραίους να τους τονίσει ότι είναι Αυτός που αιώνες περίμεναν, να τους λυτρώσει «εκ των αμαρτιών αυτών». Γι αυτό και στο τέλος της περικοπής αναφέρει την προφητεία του προφήτη Ησαΐα «ἰδοὺ ἡ Παρθένος ἐν γαστρὶ ἕξει καὶ τέξεται υἱὸν καὶ καλέσουσι τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἐμμανουήλ», ο Θεός ήλθε ανάμεσά μας.

Κυριακή 19η Δεκεμβρίου 2021

Κυριακή προ των Χριστουγέννων

(Μτθ. α 1 - 25)

«Μεθ' ἡμῶν ὁ Θεός» (Μτθ. α 23).

Στη σημερινή ευαγγελική περικοπή βλέπουμε τους αιώνες να γυρίζουν σαν τις σελίδες στο τεράστιο βιβλίο του χρόνου. Ο χρόνος φυλλομετράει τις εποχές, τις γενιές και τις καταστάσεις και περιμένει να κατέβει μέσα του Αυτός που τον δημιούργησε. Τούτη την Κυριακή πριν από τα Χριστούγεννα η ανθρωπότητα υποκλίνεται μπροστά στον Πλάστη της.

Σάββατο 11 Δεκεμβρίου 2021

Κυριακή ΙΑ΄Λουκά: 

σχετικά με την παραβολή των βασιλικών γάμων 

(Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος)

(Λουκά ιδ΄16-24)

Eπιλεγμένα αποσπάσματα από την ομιλία ΞΘ΄

«Και αποκρινόμενος ο Ιησούς είπε πάλι με παραβολές: Η βασιλεία των ουρανών μοιάζει με άνθρωπο βασιλέα, ο οποίος έκανε τους γάμους του υιού του. Και έστειλε τους δούλους του να καλέσουν τους καλεσμένους στους γάμους, αλλά αυτοί δεν ήθελαν να έλθουν. Πάλι έστειλε άλλους δούλους, λέγοντας· Πείτε στους καλεσμένους· το γεύμα μου είναι έτοιμο, οι ταύροι και τα μοσχάρια μου είναι σφαγμένα και όλα είναι έτοιμα· ελάτε στους γάμους. Αυτοί όμως έδειξαν αδιαφορία και μετέβησαν, άλλος μεν στο χωράφι του και άλλος στην επιχείρησή του, οι δε υπόλοιποι, αφού συνέλαβαν τους δούλους του, τους κακοποίησαν και τους φόνευσαν. Όταν όμως ο βασιλεύς τα άκουσε αυτά, οργίστηκε και έστειλε τον στρατό του, εξολόθρευσε εκείνους τους φονείς και κατέκαυσε την πόλη τους.
Κυριακή ΙΑ. Λουκά ή των Αγ. Προπατόρων.

Ομιλία Αγ. Γρηγορίου του Παλαμά, Υμνολογική εκλογή.

Όταν ο μονογενής Υιός του Θεού εσαρκώθη προς χάριν μας από την Παρθένον, δια της μετά σαρκός πολιτείας του, ετελειοποίησε τον νόμον, ο οποίος είχε δοθή δια του Μωυσέως.
Τον ολοκλήρωσε δίδοντας τον νόμο της χάριτος, και μεταποίησε έτσι τον παλαιόν εκείνο νόμο στην ιδική μας Εκκλησία. Εκβάλλεται τότε το γένος των Εβραίων από την ιεράν Εκκλησία, και αντί αυτών εισαγόμεθα εμείς, οι οποίοι έχουμε εκλεγεί από τα έθνη.
Κυριακή τοῦ Λουκᾶ ΙΑ΄ (ΚΗ΄)

Λουκ. ιδ΄, 16-24

Θεοφυλάκτου Ἀρχιεπισκόπου Βουλγαρίας

Περὶ τῶν καλουμένων ἐν τῷ δείπνῳ, Κεφάλαιον ιδ΄

«Κι ὁ Ἰησοῦς τοῦ εἶπε· Ἔκαμε κάποιος ἄνθρωπος μεγάλο δεῖπνο κι ἐκάλεσε πολλούς. Τὴν ὥρα τοῦ τραπεζιοῦ ἔστειλε τὸ δοῦλο του νὰ πῆ στοῦς καλεσμένους· Ἐλᾶτε, εἴναι ὅλα ἔτοιμα. Κι ἄρχισαν ὅλοι μὲ μιὰ γνώμη νὰ παρακαλοῦν νὰ μὴν παρευρεθοῦν. Ὁ πρῶτος τοῦ εἶπε ἀγόρασα χωράφι καὶ ἔχω ἀνάγκη νὰ βγῶ καὶ νὰ τὸ δῶ. Σὲ παρακαλῶ, θεώρησέ με δικαιολογημένο. Κι ὁ δεύτερος εἶπε ἀγόρασα πέντε ζευγάρια βόδια καί πηγαίνω νὰ τὰ δοκιμάσω. Σὲ παρακαλῶ, θεωρησὲ με δικαιολογημένο.  Κι ὁ τρίτος εἶπε. Ἔκαμα τὸ γάμο μου καὶ γι’ αὐτὸ δὲν μπορῶ νἀρθῶ».  Κι ὅταν κάποιος ἀπ’ αὐτοὺς ποὺ ἦσαν μαζί στὸ τραπέζι εἶπε· μακάριος εἶναι ὅποιος πάρη τὸ γεῦμα του στὴ βασιλεία τοῦ Θεοῦ,
Το Άθλημα της Πίστεως

(Κυριακή των Προπατόρων) 

Γέροντος Ιωσήφ του Ησυχαστή

 Στο απολυτίκιο της εορτής των Αγίων Προπατόρων αναφέρεται ότι «εν πίστει τους Προπάτορας εδικαίωσας, την εξ Εθνών διαυτών προμνηστευσάμενος Εκκλησίαν». Πόσο βαθειά νοήματα έχουν αυτά τα λόγια, αν τα προσέξετε! Εδικαιώθησαν οι Προπάτορες, που αποτελούν το θεμέλιο της Εκκλησίας, και που φανερώνουν την αφορμή της σχέσεως του Θεού μετά των ανθρώπων πρακτικά.
Παραβολή του Δείπνου

Ομιλία του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου του 1949 Από το ραδιοφωνικό Σταθμό των Ενόπλων Δυνάμεων Λαρίσης, όταν ήτο στρατιωτικός ιερεύς

Η ΘΕΙΑ ΚΛΗΣΙΣ

«Ἔρχεσθε, ὅτι ἤδη ἕτοιμά ἐστι πάντα » (Λουκ. 14,17)

  Ο ΚΥΡΙΟΣΑκούσατε, ἀγαπητοί μου, τὴν παραβολὴ τοῦ δείπνου; «Ἄνθρωπός τις», λέει ὁ Κύριος, «ἐποίησε δεῖπνον μέγα». Μπορεῖτε νὰ φαντα­στῆτε τὶς φροντίδες του; Αἴ­θουσα, τρα­πέζια, φαγητά, ποτά, μουσική… Κι ὅταν πλέον ἦταν ὅλα ἕτοιμα, ὁ εὐγενὴς οἰ­κοδεσπότης διέταξε τὸ δοῦλο του ν᾿ ἀρχί­σῃ τὶς προσ­κλήσεις. Τοῦ δίνει τὸν πρῶ­το κατάλογο. Ὁ δοῦλος τρέχει καὶ διανέ­μει σὲ ἕναν – ἕνα ἀτομικὲς προσκλήσεις
Κυριακή ΙΑ’ Λουκά (Προπατόρων)

Γαμήλια γιορτή 

† Μητροπολίτης Σουρόζ Αντώνιος Bloom

(Λουκ. ιδ΄16-24)

24 Δεκεμβρίου 1989

Εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος

Πόσο συχνὰ ἔχουμε ἀκούσει τὴν σημερινὴ παραβολὴ γιὰ κείνους ποὺ κλήθηκαν στὴ Γαμήλια Γιορτὴ τοῦ Βασιλιᾶ, καὶ ἀρνήθηκαν νὰ πᾶνε. Ὁ ἕνας εἶχε ἀποκτήσει ἕνα κομμάτι γῆς· νόμιζε ὅτι τοῦ ἀνῆκε· στὴν πραγματικότητα ἦταν τόσο δεμένος ποὺ δὲν μποροῦσε ν’ ἀποδεσμευτεῖ ἀπ’ αὐτὴν· ἦταν φυλακισμένος σ’ αὐτὸ ποὺ νόμιζε ὅτι τοῦ ἀνῆκε. Καὶ τὸ ἴδιο συμβαίνει μὲ ὅ,τι νομίζουμε ὅτι κατέχουμε· μᾶς ἀρκεῖ νὰ κρατᾶμε στὰ χέρια μας τὸ πιὸ ἀσήμαντο πράγμα – καὶ αὐτὸ τὸ χέρι γίνεται ξένο πρὸς ἐμᾶς· δὲν μποροῦμε πλέον νὰ τὸ χρησιμοποιήσουμε, δὲν μποροῦμε νὰ χρησιμοποιήσουμε τὸ μπράτσο μας, ὅλο τὸ σῶμα μας ἐξαρτᾶται ἀπὸ αὐτὸ ποὺ κατέχουμε ἤ φανταζόμαστε ὅτι κατέχουμε: εἴμαστε δέσμιοί του.
Άρνηση σε πρόσκληση - Κυριακή ΙΑ' Λουκά

Μακαριστού Επισκόπου Αυγουστίνου Ν. Καντιώτη

Θα μιλήσουμε με άπλα λόγια, αγαπητοί μου.

Το ακούσατε το ιερό ευαγγέλιο. Είναι ή ωραία παραβολή του μεγάλου δείπνου.

Άλλα προτού να μπούμε στην παραβολή, θα σας πω μια ιστορία. Όταν ήμουν ιεροκήρυκας σε κάποιο άλλο μέρος, μια μέρα βρήκα στο δρόμο έναν υπάλληλο. Ήταν πολύ στενο­χωρημένος, μέχρι σημείου να θέλει ν' αυτοκτονήσει. —Τι σου συνέβη, λέω, πέθανε ή γυναίκα σου, το παιδί σου; σε τιμώρησαν, σε απέλυσαν από την υπηρεσία;...
Κυριακή ΙΑ΄ Λουκ. (Προπατόρων)

(Λουκ. ιδ΄ 16-24)

Τὸ Χρυσὸ δακτυλίδι !

 (†) ἐπισκόπου Γεωργίου Παυλίδου Μητροπολίτου Νικαίας

Μεγαλειώδης, ἀλλὰ καὶ συγκλονιστικὴ ἡ σημερινή Παραβολή, ἀγαπητὲ ἀναγνῶστα. Ὀπίσω ἀπὸ τὴν μορφήν τοῦ πλουσίου καὶ γενναιοδώρου οἰκοδεσπότου, εἶναι γνωστόν, ὅτι κρύπτεται ὁ ἄπειρος Θεός.

Καὶ τὸ δεῖπνον τὸ μέγα, ποὺ ἡτομάσθη δι’ ἡμᾶς τοὺς ἀνθρώπους, εἶναι ἡ εὐλογημένη τράπεζα τῶν μεγάλων πνευματικῶν δωρεῶν, ἡ Θεία Κοινωνία, ἡ ἁγιάζουσα χάρις τοῦ Θεοῦ, ποὺ προσφέρεται διὰ τὴν εὐτυχίαν καὶ αἰωνίαν μακαριότητα τοῦ ἀνθρώπου.

Κυριακή ΙΑ’ Λουκά (Προπατόρων)

Το Δείπνο τής Βασιλείας 

† Μητροπολίτης Σουρόζ Αντώνιος Bloom

(Λκ. 14, 16-24)

Ἂς μελετήσουμε γιὰ λίγα λεπτὰ τὴν παραβολὴ αὐτή.

Κάποιος ἄνθρωπος προσκάλεσε σὲ δεῖπνο αὐτοὺς ποὺ φαινόντουσαν νὰ εἶναι οἱ πιὸ ἀγαπημένοι φίλοι του γιὰ νὰ περάσουν λίγες ὧρες μέσα στὴ δική του χαρά. Καὶ οἱ ἄνθρωποι αὐτοὶ ὁ ἕνας ὕστερα ἀπὸ τὸν ἄλλο περιφρόνησαν τὴν πρόσκλησή του, ὁ καθένας καὶ γιὰ τὸ δικό του λόγο. Ὁ ἕνας εἶχε ἀγοράσει ἕνα κομμάτι γῆς, εἶχε ἐγκατασταθεῖ ἐκεῖ, τὸ κατεῖχε, εἶχε γίνει ὁ ἰδιοκτήτης καὶ δὲν εἶχε πιὰ τὸν καιρὸ νὰ μοιραστεῖ τὴ χαρὰ κάποιου ἄλλου – εἶχε τὴ δική του.

 Κυριακή των αγίων Προπατόρων

(† Αρχ. Γεώργιος Καψάνης, Προηγούμενος Ι. Μ. Γρηγορίου Αγίου Όρους)

Σήμερα η Κυριακή των αγίων Προπατόρων μάς μεταφέρει την νοσταλγία του λαού του Θεού τού προ Χριστού για την έλευση του Μεσσία. Σήμερα εμείς δεν μπορούμε να το καταλάβουμε αυτό, γιατί ο Χριστός είναι εν τω μέσω ημών. Όταν όμως εκείνα τα χρόνια τα προ Χριστού οι άνθρωποι νοσταλγούσαν τον Θεό, ως Εμμανουήλ, δηλαδή τον Θεό εν μέσω αυτών, και δεν μπορούσαν να τον χαρούν έτσι, ήταν βαθιά μέσα τους η νοσταλγία για την ευλογημένη αυτή ώρα.

Κυριακή ΙΑ’ Λουκά (Προπατόρων)

Η παραβολή του Δείπνου 

† Μητροπολίτης Σουρόζ Αντώνιος Bloom

Στὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος

Ξανὰ καὶ ξανὰ ἀκοῦμε τούτη τὴν παραβολὴ τοῦ Χριστοῦ. Ἂν μονάχα τὴν δεχόμασταν βαθιὰ στὴν καρδιά μας, ἐὰν βλέπαμε τοὺς ἑαυτούς μας ὅπως ἀπεικονίζονται σ’ αὐτήν! Πόσοι εἶναι ἐκεῖνοι ποὺ περιγράφονται στὴν παραβολή, ποὺ θὰ μποροῦσαν νὰ ποῦν στὸν Κύριο ὅταν τοὺς καλεῖ – ὄχι νὰ κάνουν κάτι ἰδιαίτερο, ἀλλὰ ἁπλὰ νὰ εἶναι μαζί Του, νὰ μοιραστοῦν τὴν χαρά Του, νὰ γίνουν μέτοχοι τῆς Θείας Χάριτος- πόσοι ἀπὸ ἐμᾶς θὰ Τοῦ ἔλεγαν (καὶ τὸ κάνουμε, ἀλλὰ τὸ συνειδητοποιοῦμε;): Κύριε, ἀνήκω στὴν γῆ, δὲν μὲ ἔφτιαξες ἀπὸ τὴν γῆ, δὲν ἔχω δημιουργηθεῖ ἀπὸ τὴν σκόνη; Ἡ γῆ εἶναι ἡ μητέρα μου, εἶναι τὸ πιὸ κοντινὸ πράγμα σὲ μένα, τῆς ἀνήκω.

2021 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 12 - ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΑ  ΛΟΥΚΑ  

ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΔΕΙΠΝΟ (Λουκ. 14, 16-24)

†ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ ΜΕΛΕΤΙΟΥ

(Διασκευή ομιλίας στον Καλόβατο, στις 14/12/2008)

Καλεσμένος του Χριστού. Τι πιο θαυμαστό;

Κάθε φορά που μαζευόμαστε στην Εκκλησία, έχουμε υποχρέωση να πούμε λίγα λόγια πνευματικά, λόγια ουσίας. Και να κάνουμε μία αναδρομή στο λόγο του Θεού και στα δικά μας προβλήματα.

Εμείς, ξέρουμε τι είναι πλούτος, τι είναι χαρά, τι είναι αυτάρκεια και τι είναι προβλήματα.

Αλλά δεν αρκεί να ξέρουμε τι είναι ο πλούτος.

Γιατί ή έχεις κάτι και το απολαμβάνεις, ή τι το θέλεις και το ξέρεις;

Τό μεγάλο δείπνο

Εὐαγγελικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 12 Δεκεμβρίου 2021, ΙΑ΄ Λουκᾶ (Λουκ. ιγ΄ 10-17)

1. Καλεσμένοι στὸ Δεῖπνο

Τὴ θαυμάσια παραβολὴ τοῦ Μεγάλου Δείπνου μᾶς διηγεῖται ὁ Κύριος στὴν Εὐαγ­γελικὴ περικοπὴ αὐτῆς τῆς Κυρια­κῆς: Κάποιος ἄνθρωπος ἑτοίμασε ἕνα μεγάλο καὶ ἐπίσημο βραδινὸ συμπόσιο καὶ προσκάλεσε σὲ αὐτὸ πολλοὺς ἀνθρώπους. Ὅταν λοιπὸν ἔφθασε ἡ ὥρα, ἔστειλε τὸν δοῦλο του νὰ εἰδοποιήσει τοὺς καλεσμένους ὅτι ὅλα εἶναι ἕτοιμα κι ὅτι μποροῦν νὰ προσέλθουν καὶ νὰ παρακαθίσουν στὸ τραπέζι.

Κυριακὴ ΙΑ' Λουκᾶ  12η Δεκεμβρίου 2021 

(Λκ. ιδ' 16 - 24, Μτθ. βκ' 14) 
«πολλοὶ γὰρ εισὶ κλητοί, ὀλίγοι δὲ ἐκλεκτοὶ» (Μτθ. βκ' 14), 

Καθὼς βρισκόμαστε στὴν τελικὴ πορεία γιὰ τὴ μεγάλη ἑορτὴ τῶν Χριστουγέννων, ἡ Ἐκκλησία μᾶς βάζει νὰ ἀκούσουμε τὴν ὡραία καὶ συμβολικὴ παραβολὴ τοῦ μεγάλου δείπνου, Εἶναι τὸ δεῖπνο τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ, στὸ ὁποῖο εἶναι πολλοὶ οἱ προσκεκλημένοι ἀλλὰ ἐλάχιστοι οἱ ἐκλεκτοὶ πού τελικὰ θὰ τὸ ἀπολαύσουν.

ΚΥΡΙΑΚΗ 12 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2021

ΙΑ΄ ΛΟΥΚΑ

ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΡΟΠΑΤΟΡΩΝ

(Λουκ. ιδ΄ 16-24) (Εφεσ. ε΄ 8-19)

Το Δείπνο της θεϊκής αγάπης

«Εποίησε δείπνο μέγα και εκάλεσε πολλούς»

Σ’ ένα δείπνο αλλιώτικο, το οποίο παρομοιάζεται με τη Βασιλεία των Ουρανών, προσκαλεί τον άνθρωπο η αγάπη του Θεού. Στην τιμητική πρόσκληση που τους απευθύνει, οι προσκεκλημένοι με εύσχημο τρόπο προφασίζονται και επικαλούνται τις μέριμνες και την τύρβη της καθημερινής ζωής. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, το χωράφι, η αγορά βοδιών και ο γάμος, από ευλογία του Θεού μετατράπηκαν σε προφάσεις για ν’ απορρίψει ο άνθρωπος το μεγαλείο που ανοίγει ενώπιον του η θεϊκή αγάπη.

Οι προφάσεις

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΑ΄ΛΟΥΚΑ

(Λουκ. ιδ΄, 16-24) (12/12/2021)

«Έρχεσθε, ότι ήδη έτοιμα εστί πάντα» (στ. 17).

Σήμερα ἡ Ἐκκλησία μας τιμᾶ τή μνήμη τῶν Ἁγίων Ἀνδρῶν τῆς Π. Δ., τῶν Προπατόρων. Ἔτσι καί ἐμεῖς, μιμούμενοι τήν πίστη τους πρός τό Θεό, ὅπως καί τίς ἀρετές τους, ἅς προετοιμαστοῦμε πνευματικά, ὥστε ἐπάξια νά γιορτάσουμε τή Γέννηση του Υἱοῦ Του .

Σπουδαία γιά τήν ψυχική μας σωτηρία εἶναι τά διδάγματα τῆς σημερινῆς εὐαγγελικῆς περικοπῆς, δηλαδή, τῆς παραβολῆς τοῦ «Μεγάλου Δείπνου». Ὁ Κύριος γευμάτισε στό σπίτι ἑνός ἄρχοντα Φαρισαίου καί ἐκεῖ βρῆκε τήν εὐκαιρία νά διδάξει τούς παρόντες πῶς νά προσέχουν καί νά μή διαλέγουν τίς πρῶτες θέσεις στά δεῖπνα.

Κυριακή ΙΑ’ Λουκά (Των Προπατόρων) Ευαγγ. Aνάγνωσμα: Λουκ. ιδ’ 16 – 24 (12-12-2021)

Διακόνου Επιφανίου Παπαντωνίου

Κυριακή των Προπατόρων

Η σημερινή Κυριακή μαζί με την επόμενη Κυριακή, μας τοποθετούν στην τελική ευθεία της υποδοχής της μεγάλης εορτής των Χριστουγέννων. Πλησιάζοντας την «Μητρόπολη των εορτών», η Εκκλησία μας παρουσιάζει σήμερα τους ανθρώπους εκείνους της Παλαιάς Διαθήκης που δέχθηκαν την κλήση του Θεού, για να γίνουν συνεργοί στο μυστήριο της εν Χριστώ σωτηρίας όλων των ανθρώπων. Αν και η Κυριακή είναι αφιερωμένη στους κατά σάρκα προπάτορες του Κυρίου, ωστόσο η ευαγγελική περικοπή που διαβάζεται από το δέκατο τέταρτο κεφάλαιο του Ευαγγελιστή Λουκά αναφέρεται στην παραβολή του μεγάλου δείπνου. Η παραβολή αυτή, μια από τις πλέον σημαντικές παραβολές του Χριστού γιατί θέτει άμεσα τον προβληματισμό περί της βασιλείας του Θεού, η οποία λαμβάνει την πραγμάτωση της στο πρόσωπο του Χριστού και φέρνει τον άνθρωπο ενώπιον της ευθύνης του ν’ απαντήσει θετικά ή αρνητικά στην κλήση του Θεού.

Oι «κλητοί» και οι «εκλεκτοί»

12 Δεκεμβρίου 2021 – Κυριακή ΙA΄ Λουκά (Λουκ. Ιδ΄16-24)

Σαν μεγάλο δείπνο περιγράφεται στη σημερινή ευαγγελική παραβολή η Βασιλεία των Ουρανών. Δείπνο που ετοίμασε γενναιόδωρα ο οικοδεσπότης , ο Πανάγαθος Θεός. Και όταν όλα ήταν έτοιμα, έστειλε τον υπηρέτη του να πει στους προσκεκλημένους να έλθουν.

Η στάση, όμως, των προσκεκλημένων ήταν αρνητική και αδικαιολόγητη. Το χωράφι, τα πέντε ζεύγη των βοδιών, η οικογένεια, είναι προφάσεις που προβάλλουν, για να καταλήξουν όλοι στην ίδια απάντηση. «Σε παρακαλώ μη με λογαριάζεις, δεν μπορώ να έλθω».

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΑΡΟΝΑΞΙΑΣ

«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»

Κυριακή 12 Δεκεμβρίου 2021

IA΄ Λουκᾶ

Πρόσκληση σε δείπνο δέχτηκε σήμερα, αγαπητοί αδελφοί ο άνθρωπος από το Θεό. Ο Θεός πάντοτε προσκαλεί. Το Ευαγγέλιο είναι προσκλητήριο στην αγάπη, στην πίστη, στην αρετή, στην αλήθεια, στην ταπείνωση. Είναι προσκλητήριο στη σωτηρία της ψυχής και στην ποιότητα της ζωής. Η Αγία του Χριστού Εκκλησία είναι πρόσκληση. Ο Σταυρός πρόσκληση είναι. Τα Χριστούγεννα, η μεγάλη εορτή που αναμένουμε είναι πρόσκληση. Και αυτός είναι και ο λόγος της προετοιμασίας μας. Η ανταπόκριση στην ευγενική και διακριτική πρόσκληση του Χριστού.

 Κυριακή ΙΑ’ Λουκά - των Προπατόρων

† Αρχιμανδρίτη Ανανία Κουστένη

Κυριακή των Προπατόρων

Ο Χριστός καλεί όλους στη Βασιλεία Του ας πάμε κι εμείς

Ενδεκάτη Κυριακή του Λουκά σήμερα, αγαπητοί, ή αλλιώς Κυριακή των Προπατόρων. Δηλαδή, καθώς ανεβαίνουμε για τα άγια Χριστούγεννα η Εκκλησία μας προετοιμάζει κατάλληλα και σοφά για τον εορτασμό της μεγάλης αυτής ημέρας. Γι’ αυτό σήμερα εορτάζει και πανηγυρίζει τους Προπάτορας του Κυρίου μας Ιησού Χριστού και της Υπεραγίας Θεοτόκου. Προεξάρχει ο Πατριάρχης Αβραάμ, ο Γενάρχης και ο προπάππος του Χριστού μας.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΑ' ΛΟΥΚΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΡΟΠΑΤΟΡΩΝ (12-12-2021)

ΓΡΑΠΤΟΝ Θ. ΚΗΡΥΓΜΑ

     Ἔτσι, ὅπως ὁ Κύριος διατυπώνει τήν παραβολή αὐτήν τοῦ Μεγάλου Δείπνου, ἀβίαστα ἐξάγεται μέσα ἀπό αὐτήν τό συμπέρασμα ὅτι ὁ ἄνθρωπος, τήν ὥρα πού παίρνει στάση ὀλέθρια γιά τόν ἑαυτό του, δέν τό καταλαβαίνει, δέν τό γνωρίζει, δέν τό ἀποδέχεται. Γιατί; Διότι δέν φθάνει μέσα του τό φῶς ἀπό τόν Χριστόν. Καί γιατί δέν φωτίζεται; Διότι, ὅπως μᾶς λέγει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, γιά νά φωτισθεῖ, πρέπει νά σηκωθεῖ ἀπό τόν ὕπνο του, νά ὁμολογήσει τήν πνευματική του τύφλωση ὡς μία νέκρα, καί νά ἀναστηθεῖ ἀπό τούς νεκρούς. «Ἔγειρε ὁ καθεύδων καί ἀνάστα ἀπό τῶν νεκρῶν, καί ἐπιφαύσει σοι ὁ Χριστός».

ΤΟ  ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΗΣ 12-12-2021 «ΕΞΑΝΑΓΚΑΣΜΟΣ»

Ἡ ἐποχή μας ἄν καί διεκδικεῖ τήν κατοχύρωση ὅρων ἐλευθερίας καί δυνατότητας ἐπιλογῶν, χαρακτηρίζεται ἀπό στυγνό πειθαναγκασμό καί χειραγώγηση. Παρ΄ ὅλους δέ τούς σχετικούς ἀγῶνες πολλῶν, μάλλον ἀποτυγχάνει τό ὅραμα τῆς ἐλευθερίας καί κυριαρχεῖ ἡ πραγματικότητα τοῦ ἐξαναγκασμοῦ.

Σάββατο 4 Δεκεμβρίου 2021

Κυριακή Ι’ Λουκά: 

Ομιλία για τη γυναίκα που ήταν άρρωστη (συγκύπτουσα) 

Θεοφάνους Κεραμέως, Επισκόπου Ταυρομενίου

Οι κηφήνες είναι ένα είδος μελισσών, και αργό, και άχρηστο. Αυτοί λοιπόν, όταν δουν τις μέλισσες να πετούν επάνω από τις κυψέλες τους και να προχωρούν προς τα λιβάδια και να κόβουν από τα λουλούδια το λεπτό και χνοώδες που βγαίνει από τη μέση της κόμης των λουλουδιών, από το οποίο πλάθουν με το κερί την κηρύθρα και το γλυκύτατο μέλι, τότε ακριβώς αυτοί οι κηφήνες, σαν ληστές και μάλλον σαν κλέφτες, ορμούν μέσα στις κυψέλες και προχωρώντας κατατρώνε τη συγκομιδή των μελισσών αρπάζοντάς την. Και όταν καταλάβουν ότι οι μέλισσες επιστρέφουν στις κυψέλες, φεύγουν χωρίς επιστροφή, μη μπορώντας να αμυνθούν.
Κυριακή Ι. Λουκά

Θεραπεία της συγκυπτούσης γυναικός.

Ομιλία Προκοπίου του Μεγαλοσπηλαιώτου,

περί της σταθερότητος την οποίαν χρεωστούμε να έχωμεν εις την ευσέβειαν της Αγίας μας Πίστεως.

«Αποκριθείς δε ο αρχισυνάγωγος αγανακτών, ότι τω Σαββάτω εθεράπευσεν ο Ιησούς, έλεγε τω όχλω. Εξ ημέραι εισίν εν αις δει εργάζεσθαι. Εν ταύταις ουν εισερχόμενοι θεραπεύεσθε, και μη τη ημέρα του Σαββάτου».
Αυτός, εσκοτισμένος από το πάθος του φθόνου ο οποίος του εκυρίευε την καρδίαν εναντίον του Ιησού, όχι μόνον έκλεισε τα ώτα του για να μην ακούει την απόρρητον σοφία του Ιησού, όχι μόνον εσφράγισε τους οφθαλμούς του για να μη βλέπει την θείαν εκείνην ενέργεια των θαυμάτων του, τα οποία ήσαν ικανά να στρέψουν κάθε καρδία στην πίστη και στον σεβασμό του θείου υποκειμένου του, αλλά και τον κατεδίκασε μάλιστα με μίαν τολμηράν αυθάδειαν ενώπιον του λαού ως παραβάτην του νόμου.
Κυριακή Ι’ Λουκά

Η θεραπεία τής συγκύπτουσας 

(Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς)

(Λουκ. ιγ’ 10-17)

Ο Κύριος Ιησούς Χριστός επισκέφτηκε τη γη δυναμικά αλλά ταπεινά, για να διδάξει τους ανθρώπους ν’ αγαπούν το Θεό και τον άνθρωπο. Οι άνθρωποι από μόνοι τους είναι αδύναμοι. Η αγάπη τού Θεού τους κάνει δυνατούς. Από μόνοι τους οι άνθρωποι είναι υπερήφανοι. Η αγάπη για τον άνθρωπο τους κάνει ταπεινούς. Η αγάπη για τον άνθρωπο προέρχεται από την αγάπη για το Θεό. Η ταπείνωση προέρχεται από μια αίσθηση θεϊκής δύναμης. Η αγάπη για τον άνθρωπο χωρίς αγάπη για το Θεό είναι ψεύτικη. Κάθε άλλη δύναμη εκτός από εκείνη του Θεού, είναι υπερήφανη και ψεύτικη.
Κυριακή Ι’ Λουκά: Διδαχή στο Ευαγγέλιο της ημέρας 

(Άγιος Ιγνάτιος Μπριαντσανίνωφ)

(Λουκ. 13, 10-17)

«Ην δε διδάσκων εν μια των συναγωγών εν τοις σάββασι»

Είναι παρηγορητικό, αγαπητοί αδελφοί, ν’ ακούμε ότι ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός την ημέρα του Σαββάτου -που στην παλαιοδιαθηκική Εκκλησία ήταν ό,τι η ημέρα της Κυριακής στην καινοδιαθηκική— δίδασκε τον λαό. Το ίδιο κάνουμε κι εμείς τώρα συγκεντρωμένοι εδώ, στον ιερό ναό, στο όνομα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, δεκαεπτά αιώνες μετά την αναχώρησή Του από τη γη. Με τα σωματικά μας μάτια δεν Τον βλέπουμε. Τον βλέπουμε, όμως, με τα μάτια της πίστεως. Ακούμε τη διδασκαλία Του να εξαγγέλλεται μέσ’ από το ιερό Ευαγγέλιο. Τα γεγονότα που συνδέονται με την επίγεια παρουσία Του, καταγραμμένα με αγία απλότητα και ασυνήθιστη σαφήνεια από τους ιερούς ευαγγελιστές, ξετυλίγονται παραστατικά μπροστά μας. Μέσω των θείων Μυστηρίων αποκτούμε αδιάλειπτη κοινωνία με τον Κύριο. Μπορούμε να ενισχύουμε και να επεκτείνουμε αυτή την κοινωνία με τη διαρκή μνήμη Του, με διαγωγή σύμφωνη με τις αγίες εντολές Του, με τη συνεχή προσευχητική επίκλησή Του. Είναι αλήθεια:
Ομιλία (54η) ότι μετά την παρουσία του Κυρίου θα είναι και στους ενάρετους μεγαλύτερη η αμοιβή και στους απειθείς περισσότερη η τιμωρία και περί διαφόρων παθών και αρετών

(Αγ. Γρηγόριος Παλαμάς)

Εκφωνήθηκε την δέκατη (Ι’) Κυριακή του Λουκά, δηλαδή την προ των προπατόρων

Ο παλαιός νόμος κήρυττε ότι ποιητής και δεσπότης τού ουρανού είναι ο Θεός και θε­σμοθετούσε τα τότε θεάρεστα σε εκείνους που βρίσκονταν κάτω από τον νόμο, αλλά δεν πρόσφερνε επαγγελία ουράνιων αγαθών, ούτε υποσχόταν στους υπάκουους κοι­νωνία προς τον Θεό και αιώνια και ουρά­νια κληρονομιά. Αφ’ ότου όμως κατέβηκε σ’ εμάς με σάρκα ο παμβασιλέας Χριστός, ώστε, όπως λέγει ο Ίδιος, «να καλέσει τους αμαρτωλούς σε μετά­νοια», είναι μεγαλύτερες οι αμοιβές προς όσους υπακούουν και μετανοούν, πολιτεύονται με τα έργα τής μετάνοιας σύμφωνα με το ευαγγέλιο του Χριστού και τηρούν τις περιλαμβανόμενες σ’ αυτό θείες εντολές.
Κυριακή Ι’ Λουκά

H θεραπεία της συγκύπτουσας 

(Άγιος Κύριλλος Αλεξανδρείας)

(Λουκά ιγ΄,10-17)

Ἐξήγησις ὑπομνηματική εἰς τό κατά Λουκάν Εὐαγγέλιον, κεφ.ιγ΄

 «καὶ ἰδοὺ γυνὴ ἦν πνεῦμα ἔχουσα ἀσθενείας ἔτη δέκα καὶ ὀκτώ (:και να, εκεί υπήρχε μία γυναίκα που είχε πνεύμα ασθένειας επί δέκα οκτώ χρόνια)» [Λουκ. 13 ,11].

Υπήρχε στη Συναγωγή μία γυναίκα που εξαιτίας της ασθένειάς της επί δέκα οκτώ χρόνια ήταν διαρκώς σκυμμένη προς το έδαφος. Και αυτό ωφελεί όχι και λίγο εκείνους που σκέπτονται σωστά. Γιατί πρέπει εμείς να συλλέγουμε από παντού αυτό που είναι χρήσιμο. Μπορούμε λοιπόν και από αυτό να δούμε και ότι ο Σατανάς δέχεται πολλές φορές την εξουσία ενάντια σε κάποιους, οι οποίοι προφανώς αμαρτάνουν και αντί των αγώνων της ευσέβειας προτιμούν τη ραθυμία, τους οποίους όταν τους κυριεύσει, τους προκαλεί πολλές φορές τέτοιες σωματικές ασθένειες, επειδή είναι τιμωρός και πολύ σκληρός. Και του επιτρέπει αυτό κατά πολύ μεγάλη οικονομία ο παντεπόπτης Θεός, με σκοπό, καταπονημένοι από το βάρος της δυστυχίας τους, να προτιμήσουν να μεταπηδήσουν προς τα καλύτερα.

Κυριακή Ι’ Λουκά

Περί της συγκυπτούσης και πώς δει τιμάν τας Εορτάς 

(Ηλίας Μηνιάτης, Επίσκοπος Κερνίκης και Καλαβρύτων)

(Λουκ. ιγ΄ 10- 17)

Μία ἀθλία γυναῖκα, ἀπὸ συνεργίας τοῦ δαίμονος, δέκα καὶ ὀκτὼ χρόνους ἐπειράζετο ἀπὸ ἕνα πάθος τόσον βαρύ, ὅπου δὲν ἠδύνατο παντελῶς νὰ σηκώσῃ τὴν κεφαλήν· ὅθεν ἔπρεπε νὰ πηγαίνῃ πάντα συγκύπτουσα κάτω, μὲ πολὺν ἀγῶνα, καὶ ἦταν θέαμα ἐλεεινὸν νὰ τὴν βλέπωσιν. Ἐδίδασκεν ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς εἰς τὴν Συναγωγήν, μίαν ἡμέραν Σαββάτου· τὴν εἶδε, τὴν ἐλυπήθη, τὴν προσκάλεσε, τὴν ἕγγιξε μὲ τὴν παντοδύναμον ἰαματικὴν δεξιάν Του καὶ τὴν ἰάτρευσε· ἡ γυναίκα, ὅλο χαρά, ἐδόξαζε τὸν Θεόν, πὼς ἰατρεύθη, «παραχρῆμα ἀνωρθώθη καὶ ἐδόξαζε τὸν Θεόν».

Κυριακή  Ι΄ Λουκᾶ  (Λουκ. ιγ΄ 10-17)

(†) ἐπίσκοπος Γεώργιος Παυλίδης Μητροπολίτης Νικαίας

Πρωϊνές Καμπάνες

Εἶχεν ἔλθει ὁ Κύριος, ἀγαπητέ ἀναγνῶστα, εἰς τὴν συναγωγήν. 
Σύμφωνα μὲ τὴν συνήθειά Του ἀνέβη εἰς τὸ βῆμα καὶ ὡμίλησε. Ὅταν ἐτελείωσε τὴν διδασκαλίαν, εἶδεν εἰς τὴν γωνίαν μίαν δυστυχισμένην γυναῖκα.   
Δεκαοκτώ ὁλόκληρα χρόνια κυρτωμένη, χωρίς νὰ ἠμπορῇ νά βαδίσῃ ὀρθία.  Σκυμμένη διαρκῶς πρὸς τὰ κάτω, ἔσερνε πικραμένη τὸ ἀργό της βῆμα.  Τὴν ἐσπλαχνίσθη ὁ Κυριος. «Γυναίκα, εἶπε, εἶσαι ἐλευθερωμένη ἀπὸ τὴν ἀρρώστια σου». Καὶ ἅπλωσε τό θεϊκό Του χέρι ἐπάνω της. Ἡ «συγκύπτουσα» ἐθεραπεύθη ἀμέσως.
 Κυριακή Ι΄Λουκά

Ο εκκλησιασμός 

(+Μητροπολίτου Φλωρίνης Αυγουστίνου Καντιώτου)

Ο Κύριος, ἀγαπητοί μου, ὅπως λέει τὸ σημερινὸ εὐαγγέλιο, θεράπευσε τὴν συγκύπτουσα, μιὰ γυναῖκα δυστυχισμένη ποὺ 18 ὁλόκληρα χρόνια βρισκόταν κάτω ἀπὸ τὴν ἐπήρεια τοῦ πονηροῦ πνεύματος. Ὁ διάβολος τῆς εἶχε λυγίσει τὸ σῶμα σὰν τὸ τσέρκι ποὺ βάζουν στὰ βαρέλια, ὥστε τὸ κεφάλι της ν᾽ ἀγγίζῃ στὴ γῆ κι ἀπὸ μακριὰ νὰ νομίζῃ κανεὶς ὅτι βαδίζει ἕνα τετράποδο. Τὸ θαῦμα αὐτὸ δίδει ἀφορμὴ γιὰ πολλὰ θέματα, ἀλλ᾽ ἀφήνονταςτὰ ἄλλα ἐφιστῶ τὴν προσοχή σας στὸ ἑξῆς. Ἡ γυναίκα αὐτή, λόγῳ τῆς ἀναπηρίας της,θὰ ἦταν δικαιολογημένη νὰ μένῃ στὸ σπίτι.Ἐν τούτοις τὴν ἡμέρα τῆς ἀργίας ὁ πόθος γιὰτὴ λατρεία τοῦ Θεοῦ τὴν ἔκανε νὰ μὴν ὑπολογίζῃ οὔτε τὸ ἐλάττωμά της οὔτε τὶς εἰρωνεῖες τοῦ κόσμου, ἀλλὰ νὰ δίδῃ τὸ παρὼνστὴν ἑβδομαδιαία λατρευτικὴ σύναξι .Αὐτὴ λοιπὸν ἡ γυναίκα θὰ εἶνε κατήγορος τῶν ἀμελῶν ἐν ἡμέρᾳ Κρίσεως· «οἱ ἅγιοι τὸν κό σμον κρινοῦσι» (Α΄ Κορ.6,2). Αὐτὴ θὰ δικάσῃ τότε ἐ κείνους ποὺ χωρὶς σοβαρὸ λόγο παραλείπουν τὸν ἐκκλησιασμό.

Κυριακή Ι’ Λουκά: Η συγκύπτουσα ανθρωπότης (π. Αθανάσιος Μυτιληναίος)

[Λουκά 13, 10-17]

Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου [εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 7-12-1986]

Κάποτε, αγαπητοί μου, ο Κύριος βρέθηκε σε μία Συναγωγή κατά την ημέρα του Σαββάτου, όπου και δίδαξε τον λόγο του Θεού. Ανάμεσα στο πλήθος, ήτο και μία γυναίκα ραχητική και μη δυναμένη καν να ανορθώσει το κεφάλι της. Την είδε ο  Κύριος και της λέγει: «Γύναι,  ἀπολέλυσαι τῆς ἀσθενείας σου». Και έθεσε τα χέρια Του επάνω της και αμέσως η γυναίκα εκείνη ανορθώθηκε.

Κυριακή 5η Δεκεμβρίου 2021

Κυριακή Γ Λουκά (Λκ. ιγ' 10 - 17)

«πάς ό όχλος έχαιρεν επί πάση τοις ενδόξοις τοις γινομένοις ύπ' αυτού» (Λκ. ιγ' 17).

Στο σημερινό ευαγγελικό ανάγνωσμα βλέπουμε τον Κύριο μας να σκορπίζει απλόχερα τη δύναμη και τη σοφία Του στους ανθρώπους. Ελευθερώνει τη συγκύπτουσα γυναίκα από τη δαιμονοπληξία και θεραπεύει το σώμα της από την ασθένεια, ελέγχει την ανοησία και υποκρισία του αρχισυναγώγου, διδάσκει στους παριστάμενους το αληθινό νόημα της αργίας και με τον τρόπο Του δίνει αφορμή να χαίρεται ό όχλος των ανθρώπων με τις ενέργειες του ζωντανού Θεοί που βρίσκεται ανάμεσα τους.

2021 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 5 - ΚΥΡΙΑΚΗ Ι ΛΟΥΚΑ

Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ ΣΥΓΚΥΠΤΟΥΣΗΣ (Λουκ. 13, 10 - 17)

†ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ ΜΕΛΕΤΙΟΥ

(Διασκευή ομιλίας στη Στεφάνη, στις 7/12/1997)

Μην αλλάζεις δρόμο

Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, ο φιλάνθρωπος Θεός που έγινε άνθρωπος για μας, όταν βρισκόταν στη γη έτρεχε από τόπο σε τόπο, για να διδάξει το λαό Του και να τον φέρει σε συναίσθηση και επίγνωση. Γιατί το χειρότερο κακό είναι, να είναι ο άνθρωπος παρασυρμένος από αυτά που ζει, που βλέπει, που ακούει, από αυτά που τον απασχολούν και να ξεχνάει τον δημιουργό του Θεό. Και εξ’ αιτίας των προβλημάτων της επίγειας ζωής, να ξεχνάει την αιώνια ζωή για την οποία έχουμε προορισθεί.

Ἡ θεραπεία τῆς συγκύπτουσας γυναίκας

Εὐαγγελικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 5 Δεκεμβρίου 2021, Ι΄ Λουκᾶ (Λουκ. ιγ΄ 10-17)

1. Πόθος γιὰ τὴ θεία Λατρεία

Ἕνα διδακτικότατο θαῦμα τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ μᾶς περιέγραψε ἡ Εὐαγγελικὴ περικοπὴ ποὺ ἀκούσαμε σήμερα: Ἦταν Σάββατο· ἡμέρα ἱερὴ γιὰ τοὺς Ἑβραίους, ἡμέρα ἀφιερωμένη στὸν Θεὸ καὶ τὴ λατρεία του. Γι᾿ αὐτὸ καὶ ἀ­παγορευόταν κάθε εἴδους ἐργασία τὴν ἡμέρα αὐτή. Κάθε Σάββατο οἱ Ἑβραῖοι συγκεντρώνονταν στὴ Συναγωγὴ καὶ μελετοῦσαν τὸν Νόμο τοῦ Θεοῦ. Ἐκεῖνο δὲ τὸ Σάββατο ὁ Κύριος Ἰησοῦς δίδασκε σὲ κάποια Συναγωγή.

ΚΥΡΙΑΚΗ 5 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2021

Ι΄ ΛΟΥΚΑ 

(Λουκ. ιγ΄ 10-17) (Γαλ.ε΄22-στ΄2)

Ουράνιες ενατενίσεις

«Γύναι, απολέλυσαι της ασθενείας σου»

Ο άνθρωπος στην κατά φύση κατάστασή του δεν μπορεί παρά να αναζητεί την αγάπη του Θεού. Σε μια διάσταση που αισθάνεται ότι καταξιώνεται η ύπαρξή του και αποκτά μια μοναδική πληρότητα. Και αυτό, όσο κι αν οι δυσκολίες και οι δοκιμασίες της ζωής ξεδιπλώνονται καθημερινά σε κάθε βήμα και σε κάθε στιγμή. Η περίπτωση ακριβώς της συγκύπτουσας γυναίκας, την οποία μάς παρουσιάζει η σημερινή ευαγγελική περικοπή, αλλά και η μεγάλη μορφή του αγίου Σάββα του Ηγιασμένου, επιβεβαιώνουν την αλήθεια αυτή και την αναδεικνύουν σε υψιπετείς ενατενίσεις.

Η δοκιμασία της γυναίκας

ΚΥΡΙΑΚΗ Ι΄ ΛΟΥΚΑ

Απόστολος: Γαλ. γ' 23 – 29, δ΄ 1-5

Ευαγγέλιον: Λουκ. ιγ΄ 10 – 17

5 Δεκεμβρίου 2021

Πολλοί είναι αυτοί, αγαπητοί και πιστοί μου αδελφοί, που κρίνουν τις θρησκευτικές μας συνήθειες. Βλέπουν τα εξωτερικά φαινόμενα χωρίς να μπορουν να εμβαθύνουν. Και βρίσκουν την ευκαιρία να υποβαθμίσουν την αξία της θρησκείας μας. Θεωρούν ότι πολλές από τις πράξεις και ενέργειες που συνοδεύουν την έκφραση της θρησκευτικότητάς μας, δεν έχουν περιεχόμενο, είναι απλή τυπική συνήθεια χωρίς ουσιαστική αξία. Καταλήγουν μαλιστα στο συμπέρασμα ότι είναι τελείως περιττές και ανόητες. Με απλά επιπόλαια κριτήρια, απορρίπτουν τα υλικά στοιχεία που συνοδεύουν ακολουθίες, μυστήρια και λειτουργίες.

 ''γύναι, ἀπολέλυσαι τῆς ἀσθενείας σου''

Στό αὐριανό εὐαγγέλιο, ὁ Χριστός μας ἐπιτελεῖ ἕνα ἀκόμα θαῦμα ἀπό τά πολλά πού περιγράφονται μέ λυρισμό στά ἱερά κείμενα τῶν Εὐαγγελίων.

Ἡ θεραπεία μιᾶς γυναίκας συγκύπτουσας, δηλαδή μιᾶς γυναίκας μέ σῶμα παραμορφωμένο πού τήν ἐξανάγκαζε νά μήν μπορεῖ νά κοιτάξει ψηλά, νά περπατᾶ συνεχῶς μέ τό κεφάλι σκυμμένο νά βλέπει μοναχά τή γῆ χωρίς νά μπορεῖ νά δεῖ τόν οὐρανό! Μιά βασανιστική κατάσταση τήν ὁποία ἡ γυναίκα βιώνει, ὄχι ἕνα, ὄχι δύο, ἀλλά δεκαοκτώ ὁλόκληρα χρόνια...

Κυριακή Ι’ Λουκά, Ευαγγ. Ανάγνωσμα: Λουκ. ιγ΄ 10-17 (05-12-2021)

Πρεσβ. Φιλίππου Φιλίππου

Η σημερινή Ευαγγελικη περικοπή είναι παρμένη από το 13ο κεφάλαιο του κατά Λουκάν ιερού Ευαγγελίου. Μέσα από τους στίχους αυτούς γίνεται η περιγραφή του θαύματος μιας συγκύπτουσας γυναίκας από το Χριστό. Η γυναίκα αυτή για δεκαοκτώ χρόνια ήταν κυρτωμένη χωρίς να μπορεί καθόλου να ισιώσει το σώμα της. Παρόλη όμως την κατάσταση της υγείας της βρισκόταν στη συναγωγή για τη λατρεία του Θεού και τη μελέτη του Νόμου χωρίς να προβάλει την ασθένεια της ως αιτία για να μην παρίσταται στη συναγωγή. Βλέποντάς την ο Χριστός σ’ αυτήν την κατάσταση την φώναξε και της είπε: «Γυναίκα απαλάσσεσαι από την αρρώστια σου». Όταν έβαλε και τα χέρια του πάνω της αυτή αμέσως ορθώθηκε και δόξαζε το Θεό.

 Κυριακή Ι΄ Λουκά

†Αρχιμανδρίτη Ανανία Κουστένη

Ο Ιησούς: ο προστάτης και η παρηγοριά του λαού Του

Δεκάτη Κυριακή του Λουκά σήμερα, αγαπητοί. Ο Χριστός μας ευρίσκετο την ημέρα του Σαββάτου σε μια Συναγωγή - της Περαίας πιθανόν - καθώς ανέβαινε στα Ιεροσόλυμα για το Θείον Πάθος, και εδίδασκε. Εύρισκε ευκαιρία και εδίδασκε ο Κύριος και φώτιζε τους ανθρώπους. Και ’κεί, ανάμεσα στο πλήθος των ανθρώπων που τον άκουγαν ήταν και μια γυναίκα ασθενής, ραχιτική, συγκύπτουσα.  Περπατούσε σχεδόν με τα τέσσερα και δεν μπορούσε να σηκώσει ούτε καν τη μέση της. Και καθώς ο Κύριος την είδε - μπορεί να είχε έλθει και γι’ αυτήν - της λέγει: «Γυναίκα, είσαι ελεύθερη και λυμένη από την αρρώστια σου». Γιατί την είχε δέσει ο σατανάς δεκαοκτώ χρόνια με την αρρώστια αυτή που προαναφέραμε. Και αμέσως ο Σωτήρ ακούμπησε τα χέρια Του επάνω στην άρρωστη γυναίκα, για να της μεταδώσει Χάρη, θεραπευτική Χάρη. Κι ανορθώθηκε αμέσως και δόξαζε το Θεό.

ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ  ΤΗΣ  5-12-2021 «Η ΑΣΘΕΝΕΙΑ»

Στό σημερινό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα περιγράφεται ἡ θεραπεία τῆς συγκύπτουσας, τῆς γυναίκας ἐκείνης πού δέν μποροῦσε καθόλου νά σηκώσει τό κεφάλι της πρός τά ἐπάνω, καθώς τό κυρτωμένο ἀπό τήν ἀσθένεια σῶμα τήν ὑποχρέωνε νά εἶναι διαρκῶς σκυμμένη. Κι ὅμως, αὐτή ἡ γυναίκα δέν ντρεπόταν στήν κατάστασή της νά κυκλοφορεῖ. Δέν δίσταζε νά ταλαιπωρηθεῖ. Πολλές φορές κάποια ἀσθένεια καί οἱ συνέπειές της δημιουργοῦν ἄσχημη ψυχολογία στόν ἀσθενῆ καί τόν ὁδηγοῦν στό νά ντρέπεται γιά τό σῶμα του ἡ τοῦ ἀποστεροῦν τήν διάθεση γιά τή ζωή. Ἐάν ὁ ἀσθενής δέν ἔχει ψυχικά ἀποθέματα ἀντοχῆς, τά ὁποία κυρίως ἐπαυξάνει ἡ πίστη στήν πρόνοια τοῦ Θεοῦ, συνήθως ὁδηγεῖται σέ ψυχοπαθολογικές καταστάσεις, ἀκόμη καί ἀκραῖες, μέ συνέπεια νά καθιστᾶ τή ζωή ἀκόμη πιό μαρτυρική καί γιά τόν ἴδιο καί γιά τούς δικούς του.

Σάββατο 27 Νοεμβρίου 2021

Κυριακή ΙΓ' Λουκά: Λόγοι περί ακτημοσύνης και μοναχικής αποταγής (Μέγας Βασίλειος και Μέγας Αθανάσιος)

Α) Αγίου Βασιλείου Αρχιεπισκόπου Καισαρείας του Μεγάλου [4ος αιών - ΕΠΕ - τόμ. 8, σελ. 94 & 232, τόμ. 2, σελ. 66]

Β) Αγίου Αθανασίου Αρχιεπισκόπου Αλεξανδρείας του Μεγάλου [4ος αιών - ΕΠΕ - τόμ. 11, σελ. 278 (Βίος της Οσίας Συγκλητικής της οποίας είναι και η διδασκαλία) & σελ. 18 & 166 (Βίος του Μεγ. Αντωνίου)]

Λόγοι περί ακτημοσύνης και μοναχικής αποταγής [Το ίδιο γεγονός αναφέρει και η περικοπή της ΙΒ΄ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΟΥ ΜΑΤΘΑΙΟΥ]

«Έτι εν σοι λείπει. Πάντα όσα έχεις πώλησον και διάδος πτωχοίς, και έξεις θησαυρόν εν ουρανοίς, και δεύρο ακολούθει μοι»

Α. Ο φιλάνθρωπος Θεός, που φροντίζει για την σωτηρία μας, όρισε για τους ανθρώπους δύο τρόπους ζωής, την συζυγία και την παρθενίαν. Ώστε όποιος δεν ημπορεί να υπομείνη το άθλημα της παρθενίας, να έρθη σε κοινωνία γάμου με γυναίκα, γνωρίζοντας ότι θα ζητηθή λόγος για την σωφροσύνη, τον αγιασμό και την ομοίωσή του με τους αγίους εκείνους που είχαν σύζυγο και ετεκνοτρόφησαν. Τοιούτος ήταν στην Παλαιά Διαθήκη ο Αβραάμ, το μέγα καύχημα του οποίου ήταν ότι προετίμησε τον Θεόν και εδέχθη να θυσιάση τον μονογενή υιόν του χωρίς οίκτον. Είχε δε και τις θύρες της σκηνής του ανοικτές, έτοιμος να δεχθή αυτούς που επρόκειτο να φιλοξενηθούν. Δεν ήκουσε το «πώλησόν σου τα υπάρχοντα και δος τοις πτωχοίς».
Κυριακή του Λουκᾶ ΙΓ΄

Θεοφυλάκτου Ἀρχιεπισκόπου Βουλγαρίας

Περί τοῦ ἐπερωτήσαντος τόν Ἰησοῦν, Κεφάλαιον ΙΗ΄

«Τὸν ρώτησε κάποιος ἀπὸ τοῦς ἄρχοντες· Δάσκαλε ἀγαθέ, μὲ τί πράξεις θὰ κληρονομήσω τὴν αἰώνια ζωή; Κι ὁ Ἰησοῦς τοῦ εἶπε: Δὲν εἶναι κανένας ἀγαθὸς παρὰ μόνο ὁ Θεός. Τίς ἐντολὲς τὶς γνωρίζεις.  Μὴ μοιχέψης, μή φονεύσης, μήν κλέψης, μήν ψευδομαρτυρήσης. Νὰ τιμᾶς τὸν πατέρα καὶ τή μητέρα σου. Κι ἐκείνος εἶπε· αὐτὰ τὰ φύλαξα ἀπὸ τὴ νεότητά μου. Ὅταν τ’ ἄκουσε ὁ Ἰησοῦς τοῦ ἀπάντησε· Ἕνα σοῦ ἀπομένει μονάχα· πούλησε ὅσα ἔχεις καὶ μοίρασέ τα στοὺς φτωχοὺς· ἔτσι θ’ ἀποχτήσης θησαυρὸ στὸν οὐρανό.  Κί ἔλα, ἀκολούθησέ με. Ἐκεῖνος ὕστερ’ ἀπ’αὐτὸ ἔπεσε σὲ λύπη, γιατὶ ἦταν πολύ πλούσιος».
Κυριακή ΙΓ’ Λουκά

Σχετικά με τον πλούσιο νεανίσκο που επιθυμούσε να κληρονομήσει την αιώνια ζωή

(Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος)

(Κατά Λουκάν Ευαγγέλιο, κεφ. ιη΄, χωρία 18 έως 27)
Αποσπάσματα από την ομιλία ΞΓ΄

«Καὶ ἰδοὺ εἷς προσελθὼν εἶπεν αὐτῷ· διδάσκαλε ἀγαθέ, τί ἀγαθὸν ποιήσω ἵνα ἔχω ζωὴν αἰώνιον;» (Και ιδού Τον πλησίασε κάποιος και Του είπε· διδάσκαλε αγαθέ, τι καλό να κάνω για να κληρονομήσω την αιώνια ζωή;) Ορισμένοι κατηγορούν τον νέο αυτόν ως ύπουλο και πονηρό και ο οποίος πλησίασε τον Ιησού με σκοπό να Τον πειράξει· εγώ όμως δε θα μπορούσα να μην πω ότι ήταν φιλάργυρος και δούλος των χρημάτων, επειδή και ο Χριστός τον ήλεγξε ως άνθρωπο αυτού του είδους, ύπουλο όμως δε θα μπορούσα να τον ονομάσω με κανένα τρόπο, και διότι δεν είναι ασφαλές το να επιχειρεί κανείς να κρίνει τα άγνωστα πράγματα και ιδίως όταν πρόκειται για κατηγορίες, και για το ότι ο ευαγγελιστής Μάρκος έχει αναιρέσει αυτήν την υποψία· καθ΄όσον λέγει ότι «έτρεξε προς Αυτόν και αφού γονάτισε εμπρός Του,
Κυριακή ΙΓ΄Λουκά

Ἡ μοιχεία 

(+Μητροπολίτου Φλωρίνης Αυγουστίνου Καντιώτου)

«Οὐ μοιχεύσεις» (Λουκ. 18,20 - Ἔξ. 20,13. -Δευτ. 5,18)

Ζοῦμε, ἀγαπητοί μου, σὲ ἡμέρες πονηρές. Τὸ ἔργο τοῦ κηρύγματος τοῦ εὐαγγελίου εἶνε δύσκολο. Στὰ παλιὰ τὰ χρόνια λίγα ἔλεγε ὁ παπᾶς καὶ οἱ Χριστιανοὶ σὰν τὴ διψασμένη γῆ ῥουφοῦσαν τὰ λόγια του. Σήμερα οἱ ἄνθρωποι ἔχουν ἀπαιτήσεις, εἶνε μορφωμένοι. Θέλουν φιλοσοφίες καὶ κοινω­νιολογίες μὲ γλῶσσα εὐγενῆ, ὄχι μὲ λέξεις ποὺ σοκάρουν.
Ἔλα ὅμως ποὺ οἱ λέξεις αὐτὲς ὑπάρχουν στὸ Εὐαγγέλιο; Πῶς νὰ κάνουμε; νὰ προδώσουμε τὴν ἀποστολή μας; Προτιμῶ νὰ μὲ πῆτε ἀγροῖ­κο καὶ ἀσυγχρόνιστο, παρὰ νὰ μεταχειριστῶ λέξεις ποὺ νὰ μὴ ἀποδίδουν τὴν πραγματικό­τητα. Ἡ ἐποχή μας διαπράττει μὲν ὅλα τὰ αἴ­σχη, ἀλλὰ δὲν θέλει νὰ λὲς «τὰ σῦκα σῦκα καὶ τὴ σκάφη σκάφη», τὸ σκοτάδι σκοτάδι καὶ τὴν ἡμέρα ἡμέρα. Μὲ κίνδυνο λοιπὸν νὰ παρεξηγηθῶ καὶ νὰ σοκάρω στ᾽ αὐτιὰ ὡρισμένων, θὰ μιλήσω ἐπάνω σ᾽ ἕνα θέμα κοινωνικό, μὲ τὴ γλῶσσα ὄχι τοῦ κόσμου ἀλλὰ τοῦ Εὐαγγελίου, τοῦ Ἐσταυρωμένου. Τὸ θέμα μᾶς τὸ δίδει μία ἀπὸ τὶς ἐντολὲς τοῦ σημερινοῦ εὐαγγελίου.
Κυριακή ΙΓ Λουκᾶ (ΙΗ 18-27).

Τί μαζεύομεν; 

(†) ἐπίσκοπος Γεώργιος Παυλίδης Μητροπολίτης Νικαίας

«Διδάσκαλε ἀγαθέ, τί ποιήσας ζωήν αἰώνιον κληρονομήσω;»

Νοσταλγὸς τῆς αἰωνιότητος ὁ ἄνθρωπος, ἀγαπητὲ ἀναγνῶστα, πλανᾶται στὰ μονοπάτια τῆς ζωῆς καὶ δὲν ἀναπαύετε, παρὰ μόνον ὅταν εὑρεθῇ πλησίον Ἐκείνου, ὁ Ὁποῖος εἶναι ἡ ἀληθινὴ χαρὰ καὶ μακαριότης.  Αὐτὸ συνέβη καὶ μὲ τὸν πλούσιον νέον, ποὺ ἦλθε σήμερον εἰς τὸν Κύριον καὶ ἐρωτᾷ μὲ ἐνδιαφέρον τί πρέπει νὰ κάμῃ διὰ νὰ κληρονομήσῃ τὴν αἰώνιον ζωήν.  Βλέπετε, τούς βαθύτερους πόθους τῆς ψυχῆς μας δὲν ἡμποροῦμεν νὰ τοὺς ἱκανοποιήσωμεν μὲ ὅ,τι μᾶς δίδει ἡ παροῦσα ζωή.  Δηλαδὴ μὲ ὑλικὰ ἀγαθά, δόξαν, ἀπολαύσεις..... Ὅλοι μας ἔχομεν μέσα μας τὸν πόθον καὶ τὴν βαθεῖαν νοσταλγίαν τοῦ χαμένου παραδείσου, ἀλλά, συχνά, δέν ξέρομεν πῶς νὰ τὰ ἱκανοποιήσωμεν.
Ἄς ἴδωμεν, λοιπὸν, τί ἀπαντα ὁ Κύριος εἰς τὴν ἐρώτησιν αὐτῆν τοῦ πλουσίου νεανίσκου.
 Κυριακή ΙΓ΄Λουκά

«Οὐ κλέψεις» (Λουκ. 18,24)

+Μητροπολίτου Φλωρίνης Αυγουστίνου

Ακούσατε, ἀγαπητοί μου, τὸ ἱερὸ καὶ ἅγιο εὐαγγέλιο. Διὰ μέσου αὐτοῦ ὁ Κύριος μᾶς δίνει σήμερα  ἕνα χρυσὸ κλειδί, μὲ τὸ ὁποῖο μπορεῖς ν᾽ ἀνοίξῃς τὴν πόρτα τοῦ παραδείσου.
Ποιό εἶνε τὸ κλειδὶ αὐτό; Ἀκοῦστε.
Μιὰ μέρα, λέει, ἦρθε κάποιος, ἔπεσε στὰ πόδια τοῦ Χριστοῦ καὶ τὸν παρακαλοῦσε. Ἦταν νέος, πλούσιος καὶ ἄρχοντας. Σ᾽ αὐτὸν δηλαδὴ ὑπῆρχαν νιᾶτα, πλοῦτος, ἐξουσία, τὰ τρία ἀγαθὰ ποὺ ζηλεύει ὁ κόσμος, ἀλλὰ καὶ οἱ τρεῖς μεγάλοι πειρασμοὶ τοῦ βίου. Ὅταν κανεὶς εἶνε νέος, ὅταν τὸ πορτοφόλι του εἶνε γεμᾶτο, ὅταν εἶνε ἀνεβασμένος σὲ ἀξιώματα, λησμονεῖ τὸ Θεό.Τὰ νιᾶτα τὸν σπρώχνουν στὴν ἀκολασία, τὸ χρῆμα στὴν πλεονεξία, καὶ ἡ ἐξουσία στὴν ὑπερηφάνεια ποὺ εἶνε χειρότερη ἀπ᾽ τ᾽ ἄλλα.Ἀλλὰ ὁ ἄνθρωπος τοῦ σημερινοῦ εὐαγγελίου δὲν ἀναπαυόταν σ᾽ αὐτά· ζητοῦσε κάτι ἀνώτερο. Γι᾽ αὐτὸ ἔρχεται στὸ Χριστὸ καὶ λέει·«Τί νὰ κάνω γιὰ νὰ κληρονομήσω τὴν αἰώνιο ζωή;». Ὁ Κύριος τοῦ λέει· «Τὰς ἐντολὰς οἶδας·  μὴ μοιχεύσῃς, μὴ φονεύσῃς…». (Προσέξατε; πρῶτα βάζει τὸ «μὴ μοιχεύσῃς» · διότι ὑπάρχουν περιπτώσεις ποὺ ἡ μοιχεία εἶνε χειρότερη ἀπ᾽ τὸ φόνο· τὸ νὰ διαλύσῃς ἕνα ἀντρόγυνο εἶνε φοβερώτερο ἀπὸ φόνο).

Κυριακή ΙΓ’ Λουκά: Περί του ευσεβούς νέου 

† Αρχ. Γεώργιος Καψάνης, Προηγούμενος Ι. Μ. Γρηγορίου Αγίου Όρους

Τον πλούσιο νέο, όπως ακούσαμε σήμερα στο ιερό Ευαγγέλιο, τον απασχολούσε πολύ το πρόβλημα της σωτηρίας του, το πώς θα κληρονομήσει την αιώνιο ζωή. Γι’ αυτό ερώτησε τον Χριστό τι να κάνει. Πώς να σωθεί.

Γνώριζε τις εντολές διότι ήταν ευσεβής νέος. Γνώριζε τον νόμο του Θεού. Μη κλέψεις, μη μοιχεύσεις, μη ψευδομαρτυρήσεις κλπ. «Αυτά τα έχω τηρήσει εκ νεότητός μου», έλεγε. Και θα περίμενε αυτός ο νέος να του πει ο Κύριος, ότι εφόσον τα τήρησες, κέρδισες την Βασιλεία των ουρανών.

 2021 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 28 – ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΓ ΛΟΥΚΑ

Ο ΠΛΟΥΣΙΟΣ ΝΕΑΝΙΣΚΟΣ (Λουκ. 18, 18-27)

†ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ ΜΕΛΕΤΙΟΥ

(Διασκευή ομιλίας στο Πολύδροσο στις 28/11/1982)

Υπάρχει όρεξη; Να το πρόβλημα.

Ακούσαμε στο Ευαγγέλιο, ότι ένας νέος άνθρωπος πήγε στο Χριστό για να του ζητήσει συμβουλές για την πορεία της πνευματικής του ζωής. Τον ρώτησε: «Διδάσκαλε, τι πρέπει να κάνω για να γίνω άνθρωπος του Θεού;».

Να ένα ερώτημα που λίγο-πολύ απασχολεί όλους, ακόμα και εκείνους που δεν πατάνε ποτέ στην εκκλησία. Ακόμα και αυτοί μέσα στα βάθη της ψυχής τους διερωτώνται: «Τι πρέπει να κάνω για να γίνω πιο καλός απ’ ό,τι είμαι, πιο εντάξει απέναντι του Θεού;».

 Ὁ πλούσιος νέος

Εὐαγγελικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 28 Νοεμβρίου 2021, ΙΓ΄ Λουκᾶ (Λουκ. ιη΄ 18-27)

1. Πόθος γιὰ τὴν αἰώνια ζωὴ

Ἕνας νέος μὲ οὐράνιους πόθους καὶ μὲ πνευματικὰ ἐνδιαφέροντα πλησίασε κάποτε τὸν Κύριο, ὅπως ἀκούσαμε σήμερα στὴν Εὐαγγελικὴ περικοπή, καὶ Τοῦ ἀπηύθυνε ἕνα ἐρώτημα ποὺ ἀπασχολοῦσε τὴ νεανικὴ ψυχή του: «Διδάσκαλε ἀγαθέ, τί ποιήσας ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσω;» Πιστεύω, ἀγαθὲ Διδάσκαλε, ὅτι ὑπάρχει αἰώνια ζωὴ καὶ θέλω νὰ τὴν κερδίσω. Τί πρέπει νὰ κάνω γι᾿ αὐτό;

ΚΥΡΙΑΚΗ 28 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2021 – ΙΓ΄ ΛΟΥΚΑ 

(Λουκ. ιη΄ 18-27) (Εφεσ. β΄ 4-10)

 Η κοινωνία ως ουσία

«Τί ποιήσας ζωήν αιώνιον κληρονομήσω»

Στην υπερεκτίμηση και απολυτοποίηση των υλικών αγαθών σε βαθμό θεοποίησής τους, αλλά και στην ειδωλοποίηση του εγωισμού του ανθρώπου, αναφέρεται η περικοπή του Ευαγγελίου που ακούσαμε σήμερα. Για να ξεπεράσει τα εμπόδια αυτά που υψώνονται τόσο αμείλικτα μπροστά του, ο άνθρωπος καλείται να παραδώσει με εμπιστοσύνη τον εαυτό του στην αγάπη του Χριστού. Όπως ακριβώς προσφέρεται το υπόδειγμα του μικρού παιδιού που το βλέπουμε να παραδίδεται στην αγάπη των γονέων του. Δεν είναι άλλωστε καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι το περιστατικό της ευλογίας των παιδιών από τον Κύριο προηγείται της συναντήσεως με τον πλούσιο νέο της περικοπής μας.

Ο πλούσιος νέος

ΤΟ ΘΕΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 28 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2021

ΚΥΡΙΑΚΗ ΚΓ΄ ΕΠΙΣΤΟΛΩΝ

(Ἐφεσ. β΄,  4-10)

«Τῇ γὰρ χάριτι ἐστε σεσωσμένοι διὰ τῆς πίστεως. Καὶ τοῦτο οὐκ ἐξ ἡμῶν, Θεοῦ τὸ δῶρον, οὐκ ἐξ ἔργων, ἵνα μὴ τις καυχήσηται».

«Ἡ σωτηρία τῆς ψυχῆς εἶναι πολὺ μεγάλο πρᾶγμα», λέγει ἕνα λαϊκὸ ᾂσμᾳ, ἢ σωστότερα εἶναι τὸ μεγαλύτερο πρᾶγμα, καὶ ὄντως αὐτὴ ἡ φράση εἶναι ἡ πιὸ σημαντικὴ ἀλήθεια στὴν ἐπίγεια ζωή. Ὅ,τι καὶ ἂν κάνει ὁ ἄνθρωπος, ὅσα πλούτη καὶ ἂν ἀποκτήσει, ὅσο μεγάλη δόξα καὶ ἂν κερδίσει, ὅσο τρυφηλότερη ζωὴ καὶ ἂν ζήσει, ἂν δὲν σώσει τὴν ψυχή του, ἀπέτυχε οἰκτρά. Ὅπως εἶπε ὁ Χριστός μας: «Τί ὠφελήσει ἄνθρωπον, ἐὰν κερδήσῃ τὸν κόσμον ὅλον, καὶ ζημιωθῇ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ; Ἢ τί δώσει ἄνθρωπος ἀντάλλαγμα τῆς ψυχῆς αὐτοῦ;»

 ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΓ΄ ΛΟΥΚΑ

Απόστολος: Εφεσ. β΄ 4-10

Ευαγγέλιο: Λουκ. ιη΄18-27

28 Νοεμβρίου 2021

Ο άρχοντας που πλησίασε τον Χριστό, στο σημερινό ευαγγέλιο, δεν ήταν άνθρωπος κακών διαθέσεων. Δεν πήγε «πειράζων», όπως εκείνος ο νομικός και κάποιοι Φαρισαίοι. Αντίθετα ήταν καλοπροαίρετος, αυστηρός τηρητής των εντολών του Νόμου και μάλιστα είχε πνευματικές ανησυχίες για τη σωτηρία του.

Ο ΠΕΙΡΑΣΜΟΣ ΤΟΥ ΠΛΟΥΤΟΥ

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΓ´ ΛΟΥΚΑ

(Λουκᾶ ιη´, 18–27)

Τό πόσο θά πρέπει νά προσέχει ὁ ἄνθρωπος τίς ἀδυναμίες του, τίς προσκολλήσεις στά ὑλικά ἀγαθά, καί τά πάθη, φαίνεται πολύ καθαρά ἀπό τήν εὐαγγελική περικοπή, στήν ὁποία περιγράφεται ἡ δραματική περίπτωση τοῦ πλουσίου νεανίσκου.

Τί κι ἄν στό βάθος τῆς καρδιᾶς του διψᾶ, ὄχι ἁπλῶς γιά κάτι τό ἰδανικό, ἀλλ᾽ γι᾽ αὐτή τήν ἴδια τήν Ζωή, ἐρωτῶντας, «τί ποιήσας ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσω;». Τί κι ἄν ἐφάρμοζε τίς ἐντολές; «Ταῦτα πάντα ἐφυλαξάμην ἐκ νεότητός μου», ὁμολογεῖ μέ εἰλικρίνεια στόν Ἰησοῦ...

Κυριακή ΙΓ΄Λουκά, Ευαγγ. Ανάγνωσμα: Λουκ. ιη’ 18-27 (28-11-2021)

Ξένιας Παντελή, θεολόγου 

«Πώς δυσκόλως οι τα χρήματα έχοντες εισελεύσονται εις την βασιλείαν των Ουρανών»

Στη σημερινή ευαγγελική περικοπή, ο Ευαγγελιστής Λουκάς, μέσα από το διάλογο του Χριστού και του πλούσιου νέου, προβάλλει αφ’ ενός μεν τη σύγκριση μεταξύ παλαιού Νόμου και του Νόμου του Ευαγγελίου, αφ΄ ετέρου δε τη διδασκαλία του Χριστού για τον πλούτο.

Το χρήμα, ο πλούτος και γενικά η ιδιοκτησία είναι έννοιες που για την κατάκτηση τους γίνεται πολύς αγώνας. Ο άνθρωπος ανέκαθεν επιθυμούσε το χρήμα γιατί του εξασφαλίζει τις ανέσεις και τις χαρές της ζωής. Ο Χριστός δεν στρέφεται αδιάκριτα εναντίον του πλούτου ή των υλικών αγαθών, αλλά καυτηριάζει την λανθασμένη σχέση του ανθρώπου με αυτά. Με λίγα λόγια ο Κύριος θέλει να τονίσει ότι ο άνθρωπος δεν πρέπει να είναι σκλάβος του χρήματος, όπως ο νέος του ευαγγελίου.

Κυριακή ΚΓ΄ Επιστολών, Αποστ. Aνάγνωσμα: Εφεσ. β΄ 4-10 (28-11-2021)

Πρεσβυτέρου Ανδρέα Παπαμιχαήλ

Το σημερινό αποστολικό ανάγνωσμα είναι παρμένο από την προς Εφεσίους επιστολή του Αποστόλου Παύλου. Η  Έφεσος ήταν η πρωτεύουσα της Ιωνίας και μια απ’ τις πολυπληθέστερες και λαμπρότερες πόλεις της Ανατολικής Μεσογείου. Κεντρική θέση στη ζωή αυτής της μεγαλούπολης κατείχε η λατρεία της θεάς Αρτέμιδος. Ο Απόστολος των Εθνών επισκέφθηκε την Έφεσο κατά τη δεύτερη αποστολική περιοδεία για μικρό χρονικό διάστημα, ενώ κατά τη διάρκεια της τρίτης του περιοδείας έμεινε στην πόλη για σχεδόν τρία χρόνια. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να δημιουργηθεί εκεί μια εύρωστη χριστιανική κοινότητα που η δράση των μελών της ξεπερνούσε τα όρια της Εφέσου.

 28 Νοεμβρίου 2021 – ΙΓ΄Λουκά (Λουκ.η΄18-27)

Μπροστά σε μια βασική πρόκληση της σύγχρονης ζωής μας τοποθετεί η ευαγγελική περικοπή του πλούσιου νέου. Όπως σημειώνει ο Ευαγγελιστής Λουκάς  προσήλθε στον Χριστό ένας νέος και του έθεσε την κομβική ερώτηση: «Διδάσκαλε ἀγαθέ, τί ποιήσω ἵνα ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσω;». Τι να κάνω να κερδίσω και να έχω τη ζωή την αιώνια; Βέβαια, πήγε στον Χριστό και τον αντιμετώπισε ως ένα  διδάσκαλο, γι’ αυτό ο Χριστός του απάντησε: «Γιατί μὲ λέγεις ἀγαθόν, μόνον ὁ Θεὸς εἶναι ἀγαθός». Του υπενθυμίζει την ιδιότητα του Θεού και με αυτόν τον τρόπο σαν να του λέει, «μήπως θέλεις νὰ πιστέψεις ὅτι εἶμαι καὶ πάρα πέρα ἀπὸ σοφὸς διδάσκαλος;». Ο νεαρός δεν ρώτησε από εγωισμό, «Κύριε, τί νὰ κάνω γιὰ νὰ ζήσω αἰώνια», αλλά διότι είναι το πιο φυσικό πράγμα ένας νέος άνθρωπος να ζητά νόημα και περιεχόμενο στη ζωή του.

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΑΡΟΝΑΞΙΑΣ

«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»

Κυριακή 28 Νοεμβρίου 2021

ΙΓ΄Λουκά

Ὅλοι ὅσοι βρισκόμαστε σήμερα στό Ναό τοῦ Θεοῦ προκειμένου νά τόν λατρεύσουμε μέ ἐπίγνωση καί καθαρή καρδιά,σίγουρα θέλουμε νά εἴμαστε πάντοτε κοντά του καί ὁ μεγάλος μας σκοπός εἶναι ἡ σωτηρία μας.Δέν μποροῦμε οὔτε νά τό διανοηθοῦμε ὅτι θά μείνουμε μακριά ἀπό τόν Θεό ἤ ὅτι θά χωριστοῦμε γιά πάντα ἀπό αὐτόν.Εἴμαστε ὅμως ἄνθρωποι μέ ἐλαττώματα,πάθη καί ἀδυναμίες καί πάντα κάτι μᾶς κρατᾶ μακριά του.Λίγοι εἶναι ἐκεῖνοι πού ἔχουν τή δύναμη νά σπᾶνε τά δεσμά καί νά κατευθύνονται χωρίς ἐμπόδια πρός τόν Λυτρωτῆ τους.

 Κυριακή ΙΓ’ Λουκά

†Του Αρχιμανδρίτη Ανανία Κουστένη - Το κήρυγμα της Κυριακής

Ο Ιησούς Χριστός: η μοναδική μας αγάπη

Δεκάτη Τρίτη Κυριακή του Λουκά, αγαπητοί, σήμερα. Ο Χριστός μας πήγαινε στην Ιερουσαλήμ για να σταυρωθεί και να πεθάνει. Του φέραν παιδάκια στο δρόμο, και τα ευλόγησε, και χάρηκε η ψυχή Του, και είπε πως έτσι πρέπει να γίνωμε όλοι, σαν τα παιδιά, με αφέλεια, με εμπιστοσύνη, ταπείνωση και αγάπη, για να μπούμε στη Βασιλεία Του.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΓ' ΛΟΥΚΑ (28-11-2021)

ΓΡΑΠΤΟΝ Θ. ΚΗΡΥΓΜΑ

Ἡ Χάρη τοῦ Θεοῦ καί τά ἀνθρώπινα ἔργα

     Συνήθως, Χριστιανοί μου, οἱ πιστοί προσπαθοῦμε μέ καλά ἔργα (ἐλεημοσύνη, Θεία Λατρεία, πραότητα, ἐγκράτεια, ἄσκηση κ.λπ.) νά οἰκοδομήσουμε τόν ἑαυτό μας, ὥστε νά εἴμαστε συνεπεῖς σέ ὡρισμένες «ἀρχές», πού ἔχουμε ἐνστερνισθεῖ. Ἔτσι νομίζουμε πώς εἴμαστε δικαιωμένοι στά μάτια τῶν ἀνθρώπων, στόν ἴδιο τόν ἑαυτό μας καί -ἴσως- στά μάτια τοῦ Θεοῦ.

     Ἔρχεται, ὅμως σήμερα μέ τήν Ἀποστολική Ἐπιστολή του ὁ ἀνατροπέας κάθε νοσηρᾶς στερεότυπης ἀντίληψης, ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, νά μᾶς ἐπαναφέρει στήν ἀλήθεια.

ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΗΣ 28-11-2021 «ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΟΙ Ή ΜΙΣΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ»

 Εἶναι συμπαθής ἡ περίπτωση τοῦ Ἰουδαίου ἄρχοντα πού ἔχοντας τηρήσει ἀπό τή νεότητά του ὅλες τίς ἐντολές τοῦ Μωσαϊκοῦ Νόμου ρωτάει τόν Χριστό, τί τοῦ μένει ἀκόμη νά κάνει γιά νά ἐξασφαλίσει τήν αἰωνιότητα. Καί ὁ Κύριος, γνωρίζοντας πολύ καλά τί κρατᾶ συνήθως τόν ἄνθρωπο γερά δεμένο στή γῆ, τοῦ ἁπαντά: « Ἕνα σου λείπει ἀκόμη, πούλησε τήν περιουσία σου καί δῶσε τά χρήματα στούς φτωχούς ἔτσι θά ἔχεις θησαυρούς στόν οὐρανό, κι ἔλα νά μέ ἀκολουθήσεις στό δύσκολο δρόμο τοῦ σταυροῦ».

Σάββατο 20 Νοεμβρίου 2021

Τα Εισόδια της Υπεραγίας Θεοτόκου

(† Αρχ. Γεώργιος Καψάνης, Προηγούμενος Ι. Μ. Γρηγορίου Αγίου Όρους)

Ομιλία του μακαριστού π. Γεωργίου Καψάνη, στην τράπεζα της Ιεράς Μονής Γρηγορίου Αγίου Όρους, το 1988

Ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, ο οποίος εκτός των άλλων είναι και θεομητορικός θεολόγος, στη γνωστή Ομιλία του εις τα Εισόδια της Θεοτόκου αναφέρει, ότι η Παναγία μας εισελθούσα στα Άγια των Αγίων πρώτη αυτή στον κόσμο εγκαινίασε την οδό της νήψεως, της αναβάσεως του νου στον Θεό και της ενώσεως του νου του ανθρώπου με τον Θεό, την ησυχαστική δηλαδή οδό θεώσεως του ανθρώπου. Έτσι, για όσους ποθούν τη μυστική και ησυχαστική άνοδο προς τον Θεό και τη μυστική θεωρία και γνώση του Θεού, η Παναγία μας είναι το πρότυπο και η οδός. Δεν είναι μόνον οδός και πρότυπο για αυτούς που ζουν στον κόσμο, με παρθενία και σεμνό γάμο, για τις μητέρες, αλλά είναι πρότυπο και για τούς ιερώς ησυχάζοντες.

Στα Εισόδια της Θεοτόκου 

π. Πλακίδας Deseille

Η εορτή αυτή μας επιτρέπει να εισέλθουμε κι εμεις οι ίδιοι στο μυστήριο αυτό της Θεοτόκου, να μετάσχουμε σ’ αυτό και έτσι να προετοιμαστούμε μαζί της για τα Χριστούγεννα, για τη Γέννηση του Χριστού. Οφείλουμε να κάνουμε ακριβώς όπως κι αυτή, να εισέλθουμε στον ναό, μέσα σ’ αυτή την ιερή έρημο των Γραφών, μακριά από όλες τις μέριμνες και όλες τις έγνοιες τού κόσμου.

Ο καιρός τής προετοιμασίας

Λόγος Εγκωμιαστικός εις τα Εισόδια της Κυρίας ημών Θεοτόκου

Άγιος Νικόδημος Αγιορείτης

«Εἶναι ἀδύνατον ἡ θεία χάρις νὰ προσεγγίσῃ τὸ ψευδές, τὸ πλαστὸν προσωπεῖον τοῦ συναισθηματικῶς πεφορτισμένου ἀνθρώπου».

Ἀπόσπασμα τοῦ Προλόγου

[…] Ἡ Ἑορτὴ αὐτὴ εἶναι «τὸ προοίμιον τῆς εὐδοκίας τοῦ Θεοῦ», διὰ τοῦτο καὶ ἐνέπνευσε τοὺς ἱεροὺς ὑμνογράφους καὶ ρήτορας τῆς Ἐκκλησίας νὰ συνθέσουν ὑπέροχα τροπάρια καὶ θεολογικὰ ἐγκώμια, ἐμπνευσμένα μεγαλυνάρια τῆς Παναγίας.

Ἕνας ἐξ αὐτῶν ἦτο καὶ ὁ ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης (1749-1809). Σκοπὸς τοῦ Ἁγίου, ὅπως καὶ τῶν ἄλλων, δὲν ἦσαν τὰ ἐγκώμια καθ’ ἑαυτά, ἀλλ’ ἡ ἀπόκτησις τῆς ἀδιαλείπτου εὐχῆς καὶ καθαρᾶς προσευχῆς, ἐφ’ ὅσον μόνη αὐτὴ ἠμπορεῖ νὰ ἐνεργοποιήσῃ τὴν θείαν χάριν καὶ νὰ ἑνώσῃ τὸν ἄνθρωπον μὲ τὸν Θεόν. Ἐγνώριζεν ὁ Ὅσιος ὅτι ὁ διασκορπισμὸς τοῦ ἀνθρώπου, εἰς ὅσα τὸν περιβάλλουν, εἶναι παράγων ἀκυρωτικὸς τῆς προσευχῆς. Ὅμως, δὲν τοῦ διέφευγε καὶ τὸ γεγονὸς ὅτι ὁ ἄνθρωπος δυσκόλως παραμένει «λογισμοῖς ἀνεπίβατος».

Εγκώμιο στην Αγία Θεοτόκο, όταν οι γονείς της την αφιέρωσαν στο Ναό, ενώ ήταν τριών ετών

Άγιος Γερμανός Α΄, Αρχιεπ. Κωνσταντινουπόλεως

1. Να κι άλλο πανηγύρι και χαρούμενη γιορτή της μητέρας του Κυρίου, να έξοδος της αμώμητης νύφης, να το πρώτο ξεπροβόδισμα της βασίλισσας, να το τέλειο σημάδι της δόξας που πρόκειται να την στεφανώσει, να το προοίμιο της θείας χάρης που πρόκειται να την σκεπάσει, να το φωτεινό γνώρισμα της εξαιρετικής καθαρότητάς της. Εκεί όπου μια φορά τον χρόνο κι όχι πολλές φορές εισέρχεται ο ιερέας και τελεί τη μυστική λατρεία, εκεί αυτή οδηγείται από τους γονείς της, για να παραμείνει συνεχώς στα άδυτα και ιερά της χάρης του Θεού.

Από το Συναξάρι – Η εν τω Ναώ Είσοδος της Υπεραγίας Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας

(21 Νοεμβρίου)

Όταν το άγιο και πανάχραντο τέκνο που ο Θεός εχάρισε στο ανθρώπινο γένος –το προ πολλού στείρο εξαιτίας της αμαρτίας, των παθών και του θανάτου– έφθασε στην ηλικία των δύο χρόνων, ο πατέρας του Ιωακείμ είπε στη σύζυγό του: «Ας το οδηγήσουμε στον Ναό του Κυρίου, για να εκπληρώσουμε την υπόσχεση που εδώσαμε να το αφιερώσουμε από τρυφερή ηλικία στον Παντοδύναμο». Η Άννα, όμως, απάντησε: «Ας περιμένουμε να γίνει τριών ετών, γιατί μπορεί να ζητά τον πατέρα και τη μητέρα της, και να μη μείνει στον Ναό του Κυρίου».

Ερμηνεία Εικόνας ‘Τα Εισόδια της Θεοτόκου’

Χρήστος Γ. Γκότσης

Η ιερή ακολουθία της εορτής των Εισοδίων της Θεοτόκου και η σχετική εικόνα υπηρετούν ένα βαθύτερο σκοπό: χειραγωγούν τον πιστό στο μυστήριο της σάρκωσης του Υιού και Λόγου του Θεού.

Η είσοδος της Θεοτόκου στο ναό είναι το προοίμιο της εύνοιας του Θεού στους ανθρώπους, η προκήρυξη της σωτηρίας των ανθρώπων, η αναγγελία του Χριστού και η πραγματοποίηση του σχεδίου της θείας, οικονομίας. Αυτά διακηρύσσει το απολυτίκιο της εορτής.

 «Λόγος εἰς τὰ Εἰσόδια τῆς Θεοτόκου»

Τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρὸς ἡμῶν Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ

Ἐὰν τὸ δένδρο ἀναγνωρίζεται ἀπὸ τὸν καρπό, καὶ τὸ καλὸ δένδρο παράγει ἐπίσης καλὸν καρπὸ (Ματθ. 7, 16. Λουκ. 6, 44), ἡ μητέρα τῆς αὐτοαγαθότητος, ἡ γεννήτρια τῆς ἀΐδιας καλλονῆς, πῶς δὲν θὰ ὑπερεῖχε ἀσυγκρίτως κατὰ τὴν καλοκαγαθία ἀπὸ κάθε ἀγαθὸ ἐγκόσμιο καὶ ὑπερκόσμιο; Διότι ἡ δύναμις ποὺ ἐκαλλιέργησε τὰ πάντα, ἡ συναΐδια καὶ ἀπαράλλακτη εἰκὼν τῆς ἀγαθότητος, ὁ προαιώνιος καὶ ὑπερούσιος καὶ ὑπεράγαθος Λόγος, ἀπὸ ἀνέκφραστη φιλανθρωπία κι᾽ εὐσπλαγχνία γιὰ χάρι μας ἠθέλησε νὰ περιβληθῇ τὴν ἰδική μας εἰκόνα, γιὰ νὰ ἀνακαλέσῃ τὴν φύσι ποὺ εἶχε συρθῇ κάτω στοὺς μυχοὺς τοῦ ἅδη καὶ νὰ τὴν ἀνακαινίσῃ, διότι εἶχε παλαιωθῆ, καὶ νὰ τὴν ἀναβιβάσῃ πρὸς τὸ ὑπερουράνιο ὕψος τῆς βασιλείας καὶ θεότητός του.
Λόγος Πανηγυρικός εἰς τά Εἰσόδια τῆς Ὑπεραγίας Δεσποίνης ἠμῶν Θεοτόκου καί Ἀειπαρθένου Μαρίας

Ἁγίου Ταρασίου Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως

Φαιδρά καί παράδοξος ἡ παροῦσα πανήγυρις, καί τῶν φιλεόρτων τόν πόθον πρός ὑμνωδίαν ἐγείρουσα ἡ τῆς Ἀειπαρθένου καί Θεοτόκου εἰς τόν Ναόν Εἴσοδος.
Σήμερον δηλαδή ὁ Οὐρανός καί ἡ Γῆ, ἔχουσι κοινήν Ἑορτήν, μαζί τόν Δημιουργόν δοξολογούσι, τόν ἐκ βροτείας φύσεως τήν Θεοπαίδα Κόρην ἐκλεξάμενον εἰς ἑαυτοῦ κατασκήνωσιν.

Σήμερον τοῦ πρό πάντων αἰώνων περιορισθέντος μυστηρίου, καί ἐπ' ἐσχάτων φανεροῦσθαι μέλλοντος, εὐτρεπίζεται οἰκητήριον. Σήμερον ἡ ἐξ' ἐπαγγελίας τεχθεῖσα ἐξ Ἰωακείμ καί Ἄννης, προσφέρεται ὑπ' αὐτῶν τίμιον Δῶρον τῷ μετέπειτα ἐξ αὐτῆς τεχθῆναι εὐδοκήσαντι.
Σήμερον τό τῆς χαρᾶς Προοίμιον, εἰς τόν Ναόν εἰσάγεται τριετίζουσα, καί παρθένοι ταύτης μετά λαμπάδων προπορεύονται. Σήμερον προσάγεται, εἰς τά Ἅγια τῶν Ἁγίων, ἡ λύσις τῆς στειρωτικῆς κατάρας.