Κυριακή ΙΑ Ματθαίου Ἡ Παραβολὴ τοῦ ἀσπλάχνου δούλου (Ματθ. 18,23—35 ) Αρχιμανδρίτης Ἰωήλ Γιαννακόπουλος

Μετὰ τοὺς λόγους περὶ ἀδελφικῆς συνεξηγήσεως καὶ τὴν διακοπὴν τοῦ Ἀποστόλου Πέτρου ποσάκις πρέπει νὰ συγχωρῶμεν τὸν ἀδελφόν μας καὶ τὴν ἀπάντησιν, ὅτι πρέπει νὰ συγχωρῶμεν 7X70 ἤτοι πάντοτε, ἀναφέρει ὁ Κύριος τὴν παραβολὴν τοῦ ἀσπλάγχνου δούλου, ἵνα δείξῃ, διατὶ πρέπει νὰ συγχωρῶμεν πάντοτε. Μετὰ τὴν ἀριθμητικὴν συγγνώμην (7X70) ἀκολουθεῖ ἡ δραματικὴ συγγνώμη καὶ λέγει.

ΙΑ' Κυριακή Ματθαίου

Μητροπολίτου Αντινόης κ. ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΟΣ

11η ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

Ματθ. 18:23-35

Ένα από τα πιο βασικά Δόγματα της Ορθόδοξης μας Χριστιανικής Πίστης, είναι το Δόγμα της Δευτέρας Παρουσίας και της Τελικής Κρίσης του κόσμου.  Σύμφωνα μ’ αυτό, ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός, ο Υιός και Λόγος του Θεού, θα έλθει για δεύτερη φορά στη γη με σκοπό να κρίνει τους ζώντας και τους νεκρούς.  Η Δευτέρα αυτή Παρουσία δεν θα είναι ταπεινή, όπως η πρώτη, αλλά ένδοξη και φοβερά.  Ο Κύριος θα συνοδεύεται από τα αναρίθμητα τάγματα των αγίων Αγγέλων και θα καθίσει πάνω σε Θρόνο για να κρίνει όλα τα έργα των ανθρώπων.  Τίποτα δεν θα μπορέσει να κρυφτεί από τα φλογερά μάτια του Δικαίου Κριτή, ο Οποίος θα κρίνει με δικαιοσύνη όλα τα έργα, κρυφά και φανερά, και δεν θα μπορέσει κανείς να αποφύγει αυτή την φοβερά Ημέρα.  Οι πράξεις μας, τα λόγια μας, οι σκέψεις μας, ακόμα και τα πιο κρυφά συναισθήματά μας, θα εκτεθούν μπροστά στο αναρίθμητο πλήθος των ανθρώπων και των αγίων Αγγέλων, για να αποδοθεί στον καθένα η ανάλογη αμοιβή ή τιμωρία.

ΚΥΡΙΑΚΗ Ι΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΣΤΑΓΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΕΩΡΩΝ

«τοῦτο τό γένος οὐκ ἐκπορεύεται εἰ μή ἐν προσευχῆ καί νηστεία»

Ὁ ἄνθρωπος καθώς ἀναπτύσεται πνευματικά βρίσκεται ἀντιμέτωπος τῶν δαιμόνων πού προσπαθοῦν νά ἀνακόψουν τήν πορεία του πρός τόν Θεό. Ἰσχυρά ὅπλα του ἔχει τήν προσευχή καί τήν νηστεία.

Ὁ ἄνθρωπος ἔχει διπλό ἀγώνα: κατά τῶν παθῶν του καί κατά τῶν δαιμόνων. Τά πάθη προέρχονται κατ’ἐξοχήν ἀπό τήν προσκόλησή του στήν αἴσθηση καί τήν ἡδονή κατά τήν ἀνάπτυξή του, ὁ πόλεμος ὅμως τῶν δαιμόνων ξεκινᾶ μέσα κι ἀπό αὐτόν τόν τόν Παραδεισο, ἀπό τήν δημιουργία καί πτώση τῶν Πρωτοπλάστων. Ὁ Διάβολος εἶναι «ἀνθρωποκτόνος» καί προσπαθεῖ νά ἐμποδίσει τήν πορεία τοῦ ἄνθρώπου πρός τήν ἕνωσή του μέ τόν Θεό, τήν κατά χάριν θέωσή του. Ὁ ἄνθρωπος παρότι εἶναι πιό ἀδύναμος ἀπό τόν διάβολο ἐν τούτοις τόν ξεπερνᾶ ἐάν μέ ταπείνωση ζητήσει τήν βοήθεια τοῦ Θεοῦ.

ΚΥΡΙΑΚΗ 28 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2016 – Ι΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

(Ματθ. ιγ΄ 14-23) (Α΄ Κορ. δ΄ 9-16)

Παιδαγωγία Χριστού

“πολλάκις πίπτει εις το πύρ, και πολλάκις εις το ύδωρ”

Τη θεραπεία του παιδιού του ζητούσε εναγωνίως ο  τραγικός πατέρας που το έβλεπε με πόνο ψυχής να υποφέρει από ακάθαρτο πνεύμα. Η περιγραφή που ο ίδιος δίνει, αποκαλύπτει το μέγεθος της τραγωδίας που βίωναν: “πολλάκις πίπτει εις το πύρ, και πολλάκις εις το ύδωρ”. Η σκηνή που ξεδιπλώνει μπροστά μας ο ευαγγελιστής Ματθαίος  δίνει το στίγμα της δουλείας στην οποία περιέρχεται ο άνθρωπος από τις δυνάμεις του κακού, όταν παραλείπει να ακολουθεί το δρόμο που μας υποδεικνύει η Ορθόδοξη Εκκλησία μας. Πραγματικά, ο νέος εκείνος από μικρό παιδί είχε παγιδευτεί στα πλοκάμια του διαβόλου και κάτω από τη σκοτεινή εξουσία του είχε καταντήσει μια καθ’ όλα τραγική ύπαρξη.

Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΣΕΛΗΝΙΑΖΟΜΕΝΟΥ

ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 28 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2016

Ι΄ Ματθαίου: Ματθ. ιζ΄ 14-23

1. ΓΕΝΕΑ ΑΠΙΣΤΟΣ

   Μόλις κατέβηκε ὁ Κύριος ἀπὸ τὸ ὄρος τῆς Μεταμορφώσεως, ἀντίκρυσε μέσα στὸν ὄχλο ἕνα δυστυχισμένο πατέρα, ποὺ ἔπεσε γονατιστὸς στὰ πόδια του καὶ Τοῦ εἶπε:

   –Κύριε, λυπήσου τὸ παιδί μου, διότι σεληνιάζεται καὶ ὑποφέρει φοβερά. Κινδυνεύει! Πολλὲς φορὲς πέφτει στὴ φωτιὰ ἢ στὸ νερό. Τὸν ἔφερα στοὺς μαθητάς σου, ἀλλὰ αὐτοὶ δὲν μπόρεσαν νὰ τὸν θεραπεύσουν. 

   Καὶ ὁ Κύριος μὲ παράπονο λέγει: Ὦ γενεὰ ἄπιστη, ποὺ τόσα θαύματα εἶδες καὶ ἀπὸ τὴν κακία σου εἶσαι διεστραμμένη! Ἕως πότε θὰ εἶμαι μαζί σας; Ἕως πότε θὰ σᾶς ἀνέχωμαι; 

Ο ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΜΑΣ ΠΑΤΕΡΑΣ

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 28 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2016

Ι΄ Ματθαίου: Α΄ Κορ. δ΄ 9-16

«Ἐν γὰρ Χριστῷ Ἰησοῦ διὰ τοῦ εὐαγγελίου ἐγὼ ὑμᾶς ἐγέννησα»

   Μιὰ διαφορετικὴ συγγένεια μᾶς παρουσιάζει ὁ ἀπόστολος Παῦλος στὸ σημερινὸ Ἀποστολικὸ ἀνάγνωσμα. Μὲ πατρικὴ στοργὴ συμβουλεύει καὶ νουθετεῖ τοὺς Χριστιανοὺς τῆς Κορίνθου κι ἔπειτα σημειώνει χαρακτηριστικά: «Ἐ­­­­ὰν μυρίους παιδαγωγοὺς ἔχητε ἐν Χρι­στῷ, ἀλλ᾿ οὐ πολλοὺς πατέρας· ἐν γὰρ Χριστῷ Ἰησοῦ διὰ τοῦ εὐαγγελίου ἐγὼ ὑμᾶς ἐγέννησα». 

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ

Κυριακή Ι΄ Ματθαίου – Α΄ Κορ.4, 9-16 (28/8/2016)

Η αξία του Πνευματικού Πατρός

Ως γνήσιος και αυθεντικός Πνευματικός Πατέρας ομιλεί στους Κορινθίους, στα πνευματικά του τέκνα, ο Απόστολος Παύλος, αγαπητοί μου αδελφοί, όπως φαίνεται στο σημερινό Αποστολικό ανάγνωσμα. Επισημαίνει, μάλιστα, ότι μπορεί πολλοί να ομιλούν και να διδάσκουν για τον Χριστό, μόνον εκείνος, όμως, είναι Πατέρας τους Πνευματικός, γιατί εκείνος τους γέννησε εν Χριστώ, διά του ιερού Ευαγγελίου. Δηλ. είναι Πατέρας τους, γιατί υπέστη τον πνευματικό τοκετό, διαδικασία επίπονη και συχνά οδυνηρή, από την οποία προκύπτει, όμως, πνευματική σχέση ισχυρή και ευλογημένη, ανώτερη ακόμα και από τη σαρκική.

Κήρυγμα 28.8.2016

Κυριακή Ι΄ Ματθαίου (Ματθαίου ιζ΄ 14-23)

Τραγικό τό <<κατηγορῶ>> τοῦ πονεμένου πατέρα. Τό παιδί του ὑπέφερε φρικτά, πολλές ἀπό φορές ἔπεφτε στή φωτιά καί ἄλλοτε στό νερό. Τό ἔφερε στούς μαθητές τοῦ Χριστοῦ καί ἱκέτευσε νά τό σώσουν. Ὅμως ἐκεῖνοι δέν τό κατόρθωσαν. Ἀναιμική ἡ  πίστη τους, δέ στάθηκε ἱκανή νά νικήσει τόν δαίμονα. Καί τώρα ἔρχεται ὁ πατέρας στόν Χριστό, γιά νά τοῦ πεῖ ,<< τόν ἔφεραν στούς μαθητές σου, ἀλλά δέν μπόρεσα νά τό θεραπεύσουν>>. Ἀνάλογες φράσεις ἀπογοητεύσεως ἀκούγονται συχνά καί στίς μέρες μας γιά τούς διαδόχους τῶν μαθητῶν τοῦ Χριστοῦ, τούς κληρικούς. Πολλοί μάλιστα εἶναι εὔκολοι νά περιγράψουν τίς ἐλλείψεις, τίς ἀδυναμίες, τίς ἀποτυχίες τους.

ΚΥΡΙΑΚΗ Ι΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

Απόστολος: Α΄Κορ. δ΄ 9 - 16

Ευαγγέλιον: Ματθ. ιζ΄ 14 - 23

28 Αυγούστου 2016

«Εάν έχητε πίστιν ως κόκκον σινάπεως, ερείτε τω όρει τούτω, μετάβηθι εντεύθεν εκεί, και μεταβήσεται, και ουδέν αδυνατήσει υμίν.» 

Ένας σπόρος μικρός, ο «κόκκος σινάπεως». Σφαιρικός, συνηθισμένος.

Από τους μικρότερους που βλέπει με γυμνό οφθαλμό, ο άνθρωπος. Και ενώ είναι τόσο μικρός έχει την δύναμη να βλαστήσει ένα ολόκληρο φυτό.

Χρησιμοποιεί ο Κύριος, αγαπητοί μου αδελφοί, την εικόνα του μικρού σπόρου, που κρύβει μέσα του μια δυσανάλογα μεγάλη δύναμη. Και η πίστη, η μεγάλη αυτή δύναμη, πρέπει να είναι το βασικό εφόδιο, το κύριο χαρακτηριστικό του χριστιανού, του πιστού. Δεν είναι τυχαίος ο καθορισμός της τεράστιας δύναμης που αποδίδεται στην πίστη. Η δύναμη που προσφέρει στον χριστιανό μπορεί και μετακινεί όρη, βουνά ολόκληρα. Σχήμα υπερβολής, θα πουν κάποιοι, αγαπητοί μου αδελφοί. Παραβολικό θα πουν άλλοι. Και θα αναρωτηθούν: Μα είναι δυνατόν; Ωστόσο το διαβεβαιώνει ο Θεός.

«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»

ΚΥΡΙΑΚΗ 28 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2016

ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Α΄ ΕΠΙΣΤΟΛΗΣ ΠΑΥΛΟΥ (δ΄ 9 - 16)

Στο σημερινό αποστολικό ανάγνωσμα, αδελφοί μου, ο Απόστολος Παύλος κάνει μια αναδρομή στη ζωή των μαθητών του Κυρίου, και φυσικά μάς παρουσιάζει και τη δική του ζωή και ειδικά τον αγώνα του για να διαδοθεί η χριστιανική πίστη.

Σε όλη αυτή τη διαδρομή που έκανε ο Απόστολος μάς φανερώνει την κλίση τού Θεού γι αυτήν την ιεραποστολή. Δηλαδή το ιεραποστολικό έργο βασίζεται στην ιδιαίτερη επιμέλεια του Θεού για να σώσει τον άνθρωπο, χρησιμοποιώντας ως όργανά Του τούς Αποστόλους. –«Μου φαίνεται πως ο Θεός άφησε εμάς τους Αποστόλους να εμφανιστούμε τελευταίοι… διότι έγιναμε θέαμα εις τον κόσμον.».

ΚΥΡΙΑΚΗ Ι΄ ΕΠΙΣΤΟΛΩΝ

(Α΄ Κορ. 4, 9-16)

Στὸ ση­με­ρι­νὸ ἀ­πο­στο­λι­κὸ ἀ­νά­γνω­σμα ὁ ἀπό­στο­λος Παῦ­λος μᾶς παρακαλεῖ νὰ τὸν μι­μη­θοῦ­με, λέ­γον­τας: «παρακαλῶ οὖν ὑμᾶς, μι­μη­ταί μου γί­νε­σθε». Ἡ μί­μη­ση αὐ­τὴ ἀ­φο­ρᾶ στὴ δι­α­κο­νί­α τοῦ Εὐ­αγ­γε­λί­ου καὶ τὴν πί­στη πρὸς τὸν Χρι­στό. Εἶ­ναι γνω­στὸ ὅ­τι ὁ ἀ­πό­στο­λος Παῦ­λος ἀ­πὸ σκλη­ρὸς δι­ώ­κτης τοῦ Χρι­στι­α­νι­σμοῦ με­τα­στρά­φη­κε θαυματουργικὰ στὴν πί­στη καὶ ἐ­πέ­δει­ξε ἀ­πα­ρά­μιλ­λο ζῆ­λο στὴ δι­α­κο­νί­α τοῦ Χρι­στοῦ καὶ τῶν ἀν­θρώ­πων. Ἔ­κτο­τε τὸ πα­ρά­δειγ­μά του καὶ ἡ βι­ω­τή του ἀ­πο­τε­λοῦν παράδειγμα πρὸς μίμηση γιὰ ὅ­λους μας. Ὅ­ταν συ­νε­πῶς νο­μί­ζου­με ὅ­τι εἴ­μα­στε κα­λοὶ Χρι­στια­νοὶ καὶ πι­στοὶ τη­ρη­τὲς τῶν ἐντολῶν τοῦ Θε­οῦ, ἂς συγ­κρί­νου­με τὴ ζω­ή μας μὲ αὐ­τὴ τοῦ ἀ­πο­στό­λου Παύ­λου.

ΚΥΡΙΑΚΗ Ι΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ – 28 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2016

Ιερά Μητόπολις Σερβίων και Κοζάνης

ΚΥΡΙΑΚΗ  Ιʹ  ΜΑΤΘΑΙΟΥ

(Ματθ. 17, 14-23)

«Διατί ἡμεῖς οὐκ ἠδυνήθημεν;»

Συχνά, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, προσευχόμαστε οἱ ἄνθρωποι στόν Θεό. Τόν παρακαλοῦμε γιά κάτι, πού τελικά ὅμως δέν πραγματοποιεῖται. Τό αἴτημά μας δέν ἐκπληρώνεται. Ἡ ἰκεσία μας δέν βρίσκει ἀνταπόκριση.

Καί αὐτό πού ζητοῦμε ἀπό τόν Θεό δέν εἶναι κάτι τό παράλογο ἤ ἀθέμιτο. Διότι ὀφείλουμε νά γνωρίζουμε ὅτι δέν δικαιούμαστε, δέν εἶναι κάν ἐπιτρεπτό νά παρακαλοῦμε τόν Θεό γιά πράγματα πού εἶναι ἀντίθετα πρός τό Εὐαγγέλιό Του˙ γιά πράγματα τῶν ὁποίων ἡ ἐκπλήρωση ἱκανοποιοῦν τόν ἐγωϊσμό καί τήν ἀρρωστημένη φαντασία μας.

ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ «ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΙ ΜΕ ΦΛΟΓΙΣΜΕΝΗ ΚΑΡΔΙΑ»

Τραγικὸ τὸ «κατηγορῶ» τοῦ πονεμένου πατέρα, στή σημερινή εὐαγγελική περικοπή.   Τὸ παιδὶ του ὑπέφερε φρικτά, πολλὲς φορὲς ἔπεφτε στὴ φωτιὰ καί ἄλλοτε στὸ νερό. Τὸ ἔφερε στοὺς μαθητές τοῦ Χριστοῦ καὶ ἱκέτευσε νὰ τὸ σώσουν. Ὅμως ἐκεῖνοι δὲν τὸ κατόρθωσαν. Καὶ τώρα ἔρχεται ὁ πατέρας στὸν Χριστό, γιὰ νὰ Τοῦ πεῖ, «τὸν ἔφερα στοὺς μαθητάς σου, ἀλλὰ δὲν μπόρεσαν νὰ τὸν θεραπεύσουν». Ἀνάλογες φράσεις ἀπογοητεύσεως ἀκούγονται συχνὰ καὶ στὶς μέρες μας γιὰ τοὺς διαδόχους τῶν μαθητῶν τοῦ Χριστοῦ, τοὺς κληρικούς. Πολλοὶ μάλιστα εἶναι εὔκολοι νὰ περιγράψουν τὶς ἐλλείψεις, τὶς ἀδυναμίες, τὶς ἀποτυχίες τους.

Κυριακή Ι. επιστολών – το Αποστολικόν Ανάγνωσμα της Θ. Λ., η χειροβομβίδα, Λόγος του αειμνήστου Μητροπ. Νικαίας Γεωργίου Παυλίδου.

Το Αποστολικόν Ανάγνωσμα της Θείας Λειτουργίας.
Προς Κορινθίους Α επιστολής Παύλου, Δ. 9 – 16.

Επιμέλεια κειμένων, Ιωάννης Τρίτος.

Η ΧΕΙΡΟΒΟΜΒΙΔΑ

«Παρακαλώ υμάς, μιμηταί μου γίνεσθε»

Εις το σημερινόν Αποστολικόν ανάγνωσμα, αγαπητοί μου, ομιλεί κατηγορηματικά ο αγωνιστής της αληθείας, ο πτερωτός Παύλος. Σημειώνει με όλην του την ειλικρίνειαν και απλότητα τα παθήματα, τους εξευτελισμούς, τας περιπετείας, τας αντιδράσεις που υπέστησαν οι Απόστολοι και ιδιαιτέρως ο ίδιος από τους αρνητάς της χριστιανικής πίστεως και ζητεί, με όλο το δικαίωμα, που έχει ως πνευματικός πατέρας των Κορινθίων, να τον μιμηθούν οι υπ’ αυτού φωτισθέντες και να αντιγράψουν το παράδειγμά του. Η εντολή όμως αυτή του Αποστόλου δεν απευθύνεται μόνον εις τους χριστιανούς της εποχής του. Αφορά και ημάς. Ας ίδωμεν, λοιπόν, πλατύτερα εις τι μας καλεί να τον μιμηθώμεν.

Κυριακή Ι΄ Ματθαίου - Γενεὰ ἄπιστη καὶ διεφθαρμένη (+Μητροπολίτου Φλωρίνης Αυγουστίνου Καντιώτου)

Γενεὰ ἄπιστη καὶ διεφθαρμένη
 «Ὦ γενεὰ ἄπιστος καὶ διεστραμμένη, ἕως πότε ἔσομαι μεθ᾽ ὑμῶν, ἕως πότε ἀνέξομαι ὑμῶν;» (Ματθ. 17,17)
Ἀκούσατε, ἀγαπητοί μου, τὸ ἱερὸ καὶ ἅγιο εὐαγγέλιο; Δὲν ἐννοῶ ἂν τ᾽ ἀκούσατε μὲ αὐτὰ τὰ αὐτιά, ἀλλὰ μὲ τὰ ἐσωτερικὰ τῆς ψυχῆς. Ἂν ἀκούγαμε τὸ εὐαγγέλιο, θὰ ζούσαμε σὰν ἄγγελοι. Τὰ λόγια του εἶνε λόγια ἐκείνου ποὺ ποτέ δὲν ἔσφαλε, τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, γραμμένα μὲ τὸ αἷμα του. Ἂς τ᾽ ἀκούσουμε.

Ομιλία στο ευαγγέλιο της Ι΄ Κυριακής του Ματθαίου, του μακαριστού + Μητροπολίτου Νικοπόλεως π. Μελετίου Καλαμαρά

(Ματθ. ι7΄, 14-23)
Περιμένοντας τόν Κύριο

   Ἐρχόμαστε στήν Ἐκκλησία γιά νά πάρομε χάρη καί ἔλεος, δηλαδή γιά ἕνα ἀνώτερο πνευματικό σκοπό.
Ἐρχόμαστε καί παρακαλοῦμε τόν Κύριο. Καί παρακαλώντας «περιμένομε» νά λάβομε τήν χάρη καί τό ἔλεός Του.
Γιατί ξέρομε ὅτι ὁ Κύριος μας Ἰησοῦς Χριστός, ὁ Θεός μας, γιά λόγους πού ἐκεῖνος γνωρίζει, δέν μᾶς ἀπαντᾶ ποτέ ἀμέσως. Δέν μᾶς δίδει ἐκεῖνο πού ζητᾶμε, τότε πού ἐμεῖς τό θέλομε. Ἐκπληρώνει τά αἰτήματά μας, ὅταν μέ τήν σοφία Του καί μέ τήν καλωσύνη Του, κρίνει ὅτι εἶναι ὁ καταλληλότερος καιρός. Καί ἐμεῖς, μέσα στήν Ἐκκλησία καί ἔξω ἀπό τήν Ἐκκλησία, γύρω του, κοντά του, «περιμένομε». Τόν περιμένομε.

Κυριακὴ Ι΄ Ματθαίου (Ματθ. 17,14-23). Ο έλεγχος του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, που αποβλέπει στη μετάνοια και τη σωτηρία μας

(†) ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος

«Ὦ γενεὰ ἄπιστος καὶ διεστραμμένη…» (Ματθ. 17,17)

Ακούσατε, ἀγαπητοί μου, τὸ ἱερὸ εὐαγγέλιο. Τὸεὐαγγέλιο αὐτὸ διαφέρει κάπως ἀ­πὸ τὰ ἄλλα· ἐνῷ στὰ εὐαγγέλια τῶν ἄλλων Κυριακῶν ἀκούγεται γλυκειὰ ἡ φωνὴ τοῦ Χριστοῦ, σὰν τῆς μάνας ποὺ καλεῖ τὰ παιδιὰ κοντά της, ἐδῶ ἡ φωνή του γί­νεται αὐστηρή. Νομίζει κανεὶς ὅτι ὁ οὐρανὸς γέμισε σύννεφα, ὁ ἥλιος σκοτεί­νια­σε, ἀ­στράφτει καὶ βροντᾷ καὶ πέφτουν

Κυριακὴ Ι΄ Ματθαίου (Ματθ. 17,14-23). Παιδικά και νεανικά δαιμόνια

† ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος

«Καὶ ἐξῆλθεν ἀπ᾽ αὐτοῦ τὸ δαιμόνιον καὶ ἐθεραπεύθη ὁ παῖς ἀπὸ τῆς ὥρας ἐκείνης» (Ματθ. 17,18)

ΤΗΝ Κυριακὴ στὴν ἐκκλησία, ἀ­γαπητοί μου, βλέπουμε ὅτι αὐτοὶ ποὺ ἐκ­κλησιάζονται εἶνε συνήθως γέροι καὶ γριές. 

Οἱ νέοι δὲν ἐκ­κλησιάζονται. 

Ἔχουμε ὅμως ὑποχρέωσι νὰ μιλήσου­με γιὰ τὰ παιδιὰ καὶ τοὺς νέους μας.

 Ἕνα ἔτος (τὸ 1979) εἶχε κηρυχθῆ «ἔτος τοῦ παιδιοῦ». Ἀλλὰ ὅσα καὶ ἂν ποῦν οἱ ἄνθρωποι γιὰ τὸ παιδί, τὰ λόγια τους δὲν φτάνουν τὸ ὕ­ψος τῆς διδασκαλίας τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. 

ΞΕΠΕΡΑΣΤΕ ΚΑΘΕ ΦΟΒΟ!

ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 21 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2016

Θ΄ Ματθαίου: Ματθ. ιδ΄ 22-34

ΞΕΠΕΡΑΣΤΕ ΚΑΘΕ ΦΟΒΟ!

«Θαρσεῖτε, ἐγώ εἰμι· μὴ φοβεῖσθε»

   Ὅλη νύχτα οἱ μαθητὲς τοῦ Κυρίου πάλευαν μὲ τὰ κύματα μέσα στὸ μικρό τους πλοιάριο. Ἀπὸ τὴ μιὰ τὸ πυκνὸ ­σκοτάδι, ἀπὸ τὴν ἄλλη ἡ ­φουρτουνιασμένη θά­­λασσα, εἶχαν δημιουργήσει στὶς ­ψυ­­χές τους μιὰ ἀτμόσφαιρα τρόμου καὶ ­ἀ­­­­­­­­­­­­­­­­γωνίας. Γι’ αὐτό, ὅταν εἶδαν τὸν ­Κύριο νὰ ­περ­πα­­τᾶ πάνω στὰ κύματα, ­ξέσπα­σαν σὲ ἕ­­­­να ­δυνατὸ ἐπιφώνημα τρόμου.    Ἀ­­­πὸ τὸ φόβο τους νόμιζαν ὅτι ἔβλεπαν ­φάντα­σμα. Πόσο ἄλλαξε ὅμως ἡ ­διάθεσή τους, ὅταν ἄκουσαν τὴ γλυκύτατη φω­­νή του: ­«Θαρσεῖτε, ἐγώ εἰμι‧ μὴ φοβεῖ­σθε», τοὺς εἶπε. Ἔχετε θάρρος! Μὴ φοβάστε!

ΤΟ ΠΙΟ ΓΕΡΟ ΘΕΜΕΛΙΟ

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 21 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2016

Θ΄ Ματθαίου: Α΄ Κορ. γ΄ 9-17

ΤΟ ΠΙΟ ΓΕΡΟ ΘΕΜΕΛΙΟ

«Θεμέλιον ἄλλον οὐδεὶς δύναται θεῖναι παρὰ τὸν κείμενον, ὅς ἐστιν Ἰησοῦς Χριστὸς»

   «Θεοῦ οἰκοδομὴ» ὀνομάζει ὁ ἀπόστολος Παῦλος τὴν Ἐκκλησία. Ποῦ ­στηρίζεται ὅμως αὐτὴ ἡ οἰκοδομή; Ποιὸ εἶναι τὸ ἀδιάσειστο θεμέλιό της ποὺ τὴν κρατᾶ ὄρθια κι ἀμετακίνητη παρὰ τὶς ­λυσσαλέες ἐπιθέσεις ποὺ δέχεται ἐδῶ καὶ εἴκοσι αἰῶνες; Τὴν ἀπάντηση μᾶς τὴ δίνει τὸ ­σημερινὸ Ἀποστολικὸ ἀνάγνωσμα: «Θεμέλιον ἄλ­λον οὐδεὶς δύναται θεῖναι παρὰ τὸν κείμενον, ὅς ἐστιν Ἰησοῦς Χριστός». Δηλαδή, τὸ ἀσάλευτο θεμέλιο τῆς οἰκοδομῆς αὐτῆς εἶναι ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς καὶ κανεὶς ἀπολύτως δὲν ἔχει τὴ δύναμη νὰ μετακινήσει τὸ αἰώνιο αὐτὸ θεμέλιο καὶ νὰ τὸ ἀντικαταστήσει μὲ ἄλλο. 

ΚΥΡΙΑΚΗ Θ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΣΤΑΓΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΕΩΡΩΝ

«Ὀλιγόπιστε! εἰς τί ἐδίστασας;»

Ὁ Χριστός δέν κατέπαυσε τήν τρικυμία τῆς θάλασσας προκειμένου νά βοηθήσει τόν Πέτρο πού βυθιζόταν ἀπό ὀλιγοπιστία. Ἡ τρικυμία κατέπαυσε ὅταν εἰσῆλθε ὁ Κύριος στό πλοῖο, στήν καρδιά τῶν λογισμῶν.

Ὁ ἄνθρωπος βασανίζεται ἀπό τούς λογισμούς πού τόν πολιορκοῦν. Ὁ ἀνθρώπινος νοῦς διαρκῶς κινεῖται ἀπό θέμα σέ θέμα καί ὁ σύγχρονος τρόπος ζωῆς ἐπιτείνει τό πρόβλημα. Ὑπάρχει μία πολυδιάσπαση τοῦ νοῦ πού ἀπομακρύνεται ἀπό τόν προορισμό του καί τήν ἀνάπαυσή του, πού εἶναι ὁ Θεός. Σάν ἀποτέλεσμα τοῦ προπατορικοῦ ἁμαρτήματος ὁ ἀνθρώπινος νοῦς ἔχασε τόν προσανατολισμό του καί στρέφεται στά κτίσματα ἀντί γιά τόν κτίστη. Ἡ σχέση τοῦ ἀνθρώπου μέ τόν Θεό, τόν ἑαυτό του, τούς ἄλλους ἀνθρώπους καί τήν κτίση διεσπάσθη. Ἀναζητᾶ λύτρωση( δικαίωση) στό ἐγώ του, θέλει νά ἔχει ἐπιβολή στους ἄλλους ἀνθρώπους, κατάστρέφει τό οἰκολογικό περιβάλλον μέ σκοπό τό κέρδος. Στό τέλος εἶναι ὁ ἴδιος δυστυχισμένος, αὐτοκαταστροφικός, ἀνειρήνευτος. 

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ

Κυριακή Θ΄ Ματθαίου – Α΄ Κορ.3, 9-17 (21/8/2016)

Ο ναός του Θεού

Η αγωνία του Αποστόλου Παύλου για την ενότητα της Εκκλησίας της Κορίνθου εκφράζεται και πάλι στο απόσπασμα της 1ης επιστολής του, που ακούσαμε σήμερα, αγαπητοί μου αδελφοί.

Επισημαίνει ότι οι πνευματικοί πατέρες είναι συνεργοί του Θεού στο έργο της σωτηρίας και ο λαός είναι το χωράφι το οποίο οφείλουν να καλλιεργούν και η οικοδομή, την οποία οφείλουν, με αυθεντικά υλικά και προσοχή, να οικοδομούν. Χαρακτηρίζει δε τα μέλη της Εκκλησίας «ναό του Θεού», μέσα στον οποίο κατοικεί το Άγιο Πνεύμα.

ΚΥΡΙΑΚΗ Θ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

Απόστολος: Α΄ Κορ. Γ΄ 9 – 17

Ευαγγέλιο: Ματθ. ΙΔ΄ 22 – 34

21 Αυγούστου 2016

«Θαρσείτε, εγώ ειμι· μή φοβείσθε.»

Μετά το θαύμα του χορτασμού των πεντακισχιλίων, αγαπητοί μου αδελφοί, τα πλήθη μέσα σ’ ένα κλίμα ενθουσιασμού, δεν θέλουν να αποχωριστούν από τον Σωτήρα Κύριο. Επιθυμούν, μάλιστα να τον ανακηρύξουν βασιλιά τους. Για να συγκρατήσει, λοιπόν, ο Κύριος τον άκρατο ενθουσιασμό τους, αναγκάζει τους μαθητές Του να μπουν στο πλοίο και να απομακρυνθούν απ’ εκεί, μέχρι να διαλύσει Εκείνος τα πλήθη. Κατόπιν ο ίδιος, ανεβαίνει στο διπλανό όρος για να προσευχηθεί. Έχει πλέον βραδιάσει κι ενώ ο Κύριος προσεύχεται πάνω στο βουνό, οι μαθητές μόνοι τους μέσα στο πλοίο, στη μέση της λίμνης, παλεύουν με την τρικυμία.

Κυριακή 21 Αὐγούστου 2016 (Θ’ ΜΑΤΘΑΙΟΥ)

«Βλέπων τόν ἄνεμον ἰσχυρόν ἐφοβήθη» (Ματθ. ιδ' 30).

     Ἡ λεγομένη θάλασσα τῆς Τιβεριάδος, μολονότι εἶναι λίμνη, ἐκτίθεται συχνά στίς αἰφνίδιες καί βίαιες πνοές τῶν ἀνέμων. Κάτι παρόμοιο συνέβη ἐκείνη τή νύκτα. Ἐνῶ τό πλοιάριο πού μετέφερε τούς μαθητές λικνιζόταν στό ἁπαλό κῦμα τῆς θάλασσας, μόλις ξανοίχτηκαν στό πέλαγος, ἄρχισε νά φυσᾶ ἀντίθετος ἄνεμος. Ἄγριος σίφουνας ἀναταράζει τήν Τιβεριάδα καί μαύρη συννεφιά σβήνει τ᾿ ἀστέρια ἀπ᾿ τό στερέωμα. Τό πλοιάριο κλυδωνίζεται τώρα ἀπό τά λυσσασμένα κύματα. Ὁ κίνδυνος νά γίνει ἡ κρύα θάλασσα ὁ τάφος τῶν μαθητῶν εἶναι ὁρατός.

ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ «ΤΟΛΜΗ ΚΑΙ ΦΩΣ»

Μιὰ χαρακτηριστικὴ ἐναλλαγὴ τόλμης καὶ φόβου, ἐμπιστοσύνης καὶ δισταγμοῦ παρουσιάζει ἡ περιπέτεια τοῦ ἀποστόλου Πέτρου μέσα στὴν ταραγμένη θάλασσα τῆς Γενισαρέτ περιγράφει τὸ σημερινὸ εὐαγγελικὸ ἀνάγνωσμα.  Πρόκειται γιά μιά ψυχολογία τυπικά ἀνθρώπινη πού μᾶς βοηθᾶ νά κατανοήσουμε καί ἐμεῖς κάτι περισσότερο ἀπό τήν πνευματική μας προσωπική περιπέτεια. Τό πρῶτο μέρος τῆς Περικοπῆς εἶναι μιά φάση αὐθόρμητης πίστεως. Ὁ ἀπόστολος Πέτρος, πλημμυρισμένος ἀπὸ ἀφοσίωση καὶ ἐμπιστοσύνη, ζητάει νὰ ἔρθει ὅσο τὸ δυνατὸ συντομότερα κοντὰ στὸ Χριστό. Κύριε, ἄν εἶσαι Σύ, τότε δῶσε μου διαταγή νά ἔρθω κοντά Σου πάνω στά νερά. Τότε ἡ σκέψη τοῦ Πέτρου ἦταν ἐπίμονα στραμμένη στον Χριστό.

ΚΥΡΙΑΚΗ Θ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ – 21 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2016

Ιερά Μητόπολις Σερβίων και Κοζάνης

ΚΥΡΙΑΚΗ  Θʹ  ΜΑΤΘΑΙΟΥ

(Ματθ. ιδ΄, 22-34)

«Ἐκεῖνο τὸν καιρό, ἀνάγκασε ὁ Ἰησοῦς τοὺς μαθητές του νὰ μποῦν στὸ πλοῖο καὶ νὰ περάσουν πρὶν ἀπ᾽ αὐτὸν στὴν ἀπέναντι ὄχθη, ἕως ὅτου διαλύση τοὺς ὄχλους. Καὶ ἀφοῦ διέλυσε τοὺς ὄχλους ἀνέβηκε στὸ ὄρος γιὰ νὰ προσευχηθῆ μόνος του. Ὅταν βράδιασε ἦταν μόνος του ἐκεῖ. Τὸ πλοῖο βρισκόταν πλέον μέσα στὴ θάλασσα καὶ χτυπιόταν ἀπὸ κύματα· διότι ὁ ἄνεμος ἦταν ἀντίθετος. Κατὰ τὴν τέταρτη φυλακὴ τῆς νύχτας, δηλαδὴ κατὰ τὰ ξημερώματα,  πῆγε σ᾽αὐτοὺς ὁ Ἰησοῦς περπατώντας ἐπάνω στὴ θάλασσα. Καὶ ὅταν τὸν εἶδαν οἱ μαθητές του νὰ περπατᾶ πάνω στὴ θάλασσα, ταράχτηκαν καὶ ἔλεγαν ὅτι εἶναι φάντασμα, καὶ ἀπὸ τὸ φόβο τους φώναξαν. Ἀμέσως τοὺς μίλησε ὁ Ἰησοῦς καὶ τοὺς εἶπε· πᾶρτε θάρρος, ἐγὼ εἶμαι· μὴ φοβᾶστε. Ἀποκρίθηκε τότε ὁ Πέτρος σ᾽αὐτὸν καὶ τοῦ εἶπε· Κύριε, ἐὰν εἶσαι ἐσύ, παρήγγειλε νὰ ἔλθω σὲ σένα ἐπάνω στὰ νερά. Καὶ αὐτὸς τοῦ εἶπε· ἔλα. Καὶ ἀφοῦ κατέβηκε ἀπὸ τὸ πλοῖο ὁ Πέτρος ἄρχισε νὰ περπατάη ἐπάνω στὰ νερὰ γιὰ νὰ ἔλθη στὸν Ἰησοῦ. Βλέποντας ὅμως τὸν ἄνεμο ἰσχυρὸ φοβήθηκε, καὶ ὅταν ἄρχισε νὰ καταποντίζεται φώναξε καὶ εἶπε· Κύριε, σῶσε με. Ἀμέσως τότε ὁ Ἰησοῦς ἅπλωσε  τὸ  χέρι  του,  τὸν  ἔπιασε καὶ τοῦ εἶπε· ὀλιγόπιστε! γιατί δίστασες; Καὶ ἀφοῦ ἀνέβηκαν αὐτοὶ στὸ πλοῖο, κόπασε ὁ ἄνεμος· καὶ αὐτοὶ ποὺ ἦσαν στὸ πλοῖο ἦλθαν καὶ τὸν προσκύνησαν καὶ εἶπαν· Ἀλήθεια εἶσαι υἱὸς Θεοῦ. Καὶ ἀφοῦ πέρασαν ἀπέναντι, ἔφθασαν στὴ χώρα Γεννησαρέτ».

* * *

Στὴν εὐαγγελικὴ αὐτὴ περικοπὴ βλέπουμε ὁλοκάθαρα τὴ μέριμνα καὶ τὴν ἀγάπη τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ πρὸς τοὺς μαθητές του ποὺ βασανίζονταν ὅλη νύχτα μέσα στὰ ἄγρια κύματα τῆς θάλασσας·  δὲν τοὺς ἄφησε νὰ πνιχτοῦν, ἀλλὰ πῆγε καὶ τοὺς ἔσωσε ἀπὸ τὴ φοβερὴ αὐτὴ τρικυμία μὲ τὴ θεία παρουσία του.

«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»

ΚΥΡΙΑΚΗ 21 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2016

ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Α΄ ΕΠΙΣΤΟΛΗΣ ΠΑΥΛΟΥ (γ΄ 9 – 17)

Στο σημερινό αποστολικό ανάγνωσμα ο Απόστολος Παύλος συνεχίζει την πνευματική του προσπάθεια να σταματήσει τις σχισματικές έριδες και διχόνοιες που δίχασαν την Εκκλησία της Κορίνθου. Έτσι για να γίνει πιο κατανοητός χρησιμοποιεί το παράδειγμα του οικοδόμου και της οικοδομής. Καθώς μια οικοδομή αρχίζει να οικοδομείται στερεωμένη σε γερό θεμέλιο. Έτσι και ο πνευματικός άνθρωπος πρέπει να αρχίσει την πνευματική του ανάπτυξη εδρασμένος στο θεμέλιο που προσφέρει η παρουσία του Ιησού Χριστού.

ΚΥΡΙΑΚΗ Θ΄ ΕΠΙΣΤΟΛΩΝ

(Α΄ Κορ. 3, 9-17)

Ὁ ἀπόστολος Παῦλος παρομοιάζει τὴν Ἐκκλησία μὲ φυτεία καὶ ὅσους ἐργάζονται σὲ αὐτὴ μὲ διακόνους τοῦ Θεοῦ. Οἱ διάκονοι ἁπλῶς φυτεύουν καὶ ποτίζουν, ἡ δὲ αὔξηση τῶν φυτῶν εἶναι ἔργο τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ. Οἱ διάκονοι, δηλαδὴ οἱ ἐργάτες, στὸν ἀγρὸ τοῦ Θεοῦ δὲν φτιάχνουν τὴν Ἐκκλησία. Αὐτὸ τὸ κάνει ὁ Θεός. Οἱ διακονοῦντες σὲ αὐτὴ εἶναι ἁπλῶς μισθωτοὶ ἐργάτες, ὁ δὲ μισθός τους θὰ ἐξαρτηθεῖ ἀπὸ τὸν κόπο καὶ τὸν ζῆλο ποὺ θὰ καταβάλουν.

Κήρυγμα 21.8.2016

Κυριακή Θ΄ Ματθαίου (Ματθαίου ιδ΄ 22-34)

Μία χαρακτηριστική ἐναλλαγή τόλμης καί φόβου, ἐμπιστοσύνης καί δισταγμοῦ παρουσιάζει ἡ περιπέτεια τοῦ Ἀποστόλου Πέτρου, τήν ὁποία περιγράφει τό σημερινό Εὐαγγέλιο. Πρόκειται γιά μία ψυχολογία τυπικά ἀνθρώπινη, πού μᾶς βοηθᾶ νά κατανοήσουμε καί ἐμεῖς κάτι περισσότερο ἀπό τήν πνευματική μας προσωπική περιπέτεια.

«Η Παναγία είναι και λέγεται και τιμάται ως ΘΕΟΤΟΚΟΣ»

Ἀγαπητοί μου Ἀδελφοί,

Ἡ Ἐκκλησία μας μέ τήν Ὑμνολογία της μᾶς καλεῖ νά ἑτοιμασθοῦμε διά νά ἑορτάσουμε τήν μεγάλη Θεομητορική ἑορτή τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου. Ἤδη ἀπό τήν πρώτη τοῦ μηνός μέ τίς Ἱερές Παρακλήσεις, τήν μικρή καί τήν μεγάλη, στρέφει τήν προσοχή μας στό πρόσωπο τό εὐλογημένο τῆς Παναγίας μας. Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας ὡς ταυτότητα ἀληθείας τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεώς μας ἔχει τήν τιμή στήν Παναγία μας καί αὐτή ἡ τιμή διαφοροποεῖ τήν ὀρθόδοξη πίστη ἀπό κάθε αἵρεση καί πλάνη.

«Ὑπεραγία Θεοτόκος, ἡ Μητέρα και Προστασία μας»

Ἀγαπητοί μου Χριστιανοί,

-Α-

Ὁ Δεκαπενταύγουστος εἶναι ἡ κατ’ ἐξοχὴν ἑορτὴ πρὸς τιμὴν τῆς Παναγίας μας. Οἱ Ὀρθόδοξοι πιστοὶ εὐλαβοῦνται πολὺ τὴν Θεοτόκο. Καὶ σπεύδουν στοὺς Ναοὺς τῶν πόλεων, στὰ ταπεινὰ ἐξωκκλήσια τῆς ὑπαίθρου, στὰ πάμπολλα Μοναστήρια, ποὺ ἔχουν ἱδρυθῆ πρὸς τιμήν της, γιὰ νὰ προσευχηθοῦν καὶ νὰ καταθέσουν στὴν χάρη της τὰ πολλὰ καί, συχνὰ πιεστικά, προβλήματα ποὺ τοὺς ἀπασχολοῦν. Γιατὶ ἡ Παναγία εἶναι ἡ Μητέρα καὶ ἡ θερμὴ Προστάτις καὶ Βοηθὸς ὅλων τῶν Χριστιανῶν.

Διάσωσον ἀπό κινδύνους τούς δούλους σου Θεοτόκε

Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί καί τέκνα τῆς Ἐκκλησίας.

Φωτόλουστη καί στολισμένη μέ οὐράνια δόξα εἶναι ἡ σημερινή ἡμέρα τῆς ἐνδόξου Κοιμήσεως τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου κατά τήν ὁποία ἡ Μητέρα τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ καί πάντων ἡμῶν τῶν Χριστιανῶν, ἀφοῦ πρῶτα ὑπηρέτησε τό Μυστήριο τῆς σωτηρίας τοῦ ἀνθρωπίνου γένους προ­σφέροντας τό σῶμα της εἰς κατοικητήριον τοῦ Θεοῦ, ἀπέρχεται ἀπό τήν γήινη καί ἐφήμερη ζωή στά οὐράνια καί αἰώνια.

«Ου πενθήρης η παρούσα πανήγυρις…»

Αγαπητοί πατέρες και αδελφοί,

Η σημερινή εορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου είναι εορτή χαράς και αγαλλιάσεως. «Ου πενθήρης η παρούσα πανήγυρις…». Η Εκκλησία δεν έχει πόνο και λύπη για τον θάνατό της Παναγίας μας. Όπως λέει ο ιερός Δαμασκηνός, απευθυνόμενος προς την Θεοτόκο, «Ου σε ο θάνατος εμακάρισε Θεοτόκε, αλλ’ αυτόν τον θάνατον κατηγλάϊσας, την τούτου κατήφειαν λύσασα και χαράν θάνατον δείξασα».

«Η προμνήστρια πάντων των αγαθών»

Του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Καστορίας κ.κ. Σεραφείμ

Εγκωμιάζοντας ο Άγιος Ανδρέας Επίσκοπος Κρήτης ο Ιεροσολυμίτης, ένας από τους διακεκριμένους ποιητές και υμνογράφους, το πρόσωπο της Υπεραγίας Θεοτόκου και μάλιστα την εορτή της Κοιμήσεώς της, που λαμπρώς εορτάζει όλος ο ορθόδοξος κόσμος, την ονομάζει Mυστήριο. «Μυστήριον η παρούσα πανήγυρις, υπόθεσιν έχουσα της Θεοτόκου την κοίμησιν… Μυστήριον… και τιμώμενον και στεργόμενον… Και τούτο ημών εστίν η πανήγυρις, η του μυστηρίου φανέρωσις»1.

«Τὸν κόσμον οὐ κατέλιπες, Θεοτόκε»

Πάσχα τοῦ καλοκαιριοῦ» ὀνομάζει ὁ πιστὸς Ὀρθόδοξος λαός μας τὴν ἑορτὴ τῆς Κοιμήσεως τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου. Τὸ ἴδιο μὲ ἄλλες λέξεις τονίζουν καὶ ὅσοι ἅγιοι Πατέρες μᾶς ἄφησαν ὑπέροχους «Λόγους» γιὰ τὴ μεγάλη ἑορτὴ τοῦ Δεκαπενταυγούστου. Χαρακτηριστικὰ ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς στὸ λόγο του «εἰς τὴν Κοίμησιν τῆς Θεοτόκου» λέγει μὲ ἱερὸ ἐνθουσιασμό: «Καὶ ὁ θάνατος αὐτῆς ζωηφόρος καὶ ἡ τούτου μνήμη χαρμόσυνος ἑορτὴ καὶ παγκόσμιός ἐστι πανήγυρις» (ΕΠΕ 10, 444).

ΚΟΙΜΗΣΙΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

Γιὰ τὴν Ἐκκλησία μας ἡ Θεοτόκος Μαρία εἶναι «τοῦ πεσόντος Ἀδὰμ ἡ ἀνάκλησις, (καί) τῶν δακρύων τῆς Εὔας ἡ λύτρωσις». Διὰ τῆς Παναγίας παύει ἡ προαιώνια κατάρα καὶ προσφέρεται ἡ λύτρωση στὴν ἀνθρωπότητα. Συγκεκριμένα, ἡ Παναγία ὑπηρέτησε τὴ σωτηρία τοῦ γένους τῶν ἀνθρώπων προσφέροντας τὰ πάναγνα αἵματά της, ὥστε νὰ σαρκωθεῖ ὁ Υἱὸς καὶ Λόγος τοῦ Θεοῦ. Ἐξοῦ καὶ ἡ ἀπεριόριστη εὐλάβεια πρὸς τὸ πρόσωπό της ἐκ μέρους τῶν πιστῶν Χριστιανῶν. Αὐτοὶ ὄχι μόνο τὴν ἐπικαλοῦνται σὲ κάθε περίσταση τῆς ζωῆς τους, ὄχι μόνο ἔχουν συνθέσει ὑπέροχους ἐκκλησιαστικοὺς ὕμνους, ὄχι μόνο ἀνήγειραν ναοὺς καὶ μοναστήρια στὸ ὄνομά της, ἀλλὰ καὶ καθιέρωσαν πολλὲς ἑορτὲς καὶ πανηγύρεις πρὸς τιμή της.

Θεοτόκος

Τό κάλλος τῆς δημιουργίας

Μέ ἱερό θαυμασμό καί μεγάλο σεβασμό ἄγγελοι στόν οὐρανό καί ἄνθρωποι στήν γῆ, ὅλος ὁ κόσμος ὁρατός καί ἀόρατος, σύμπασα ἡ δημιουργία, ἀτενίζει πρός τό πάνσεπτο καί ὑπερένδοξο πρόσωπο τῆς ἁγίας Παρθένου Μαρίας, «τῆς περιβεβλημένης τόν ἥλιον γυναικός» κατά τόν εὐαγγελιστή Ἰωάννη (Ἀποκάλυψις ιβ΄ 1).

Καί καθώς θά ἑορτάσουμε αὔριο τήν πάνσεπτον κοίμησή της ἔκρινα εὔκαιρον καί ἐπίκαιρον νά ἀναφερθῶ εἰς τό πάνσεπτον Θεομητορικό πρόσωπό της.

ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΗΣ ΕΡΗΜΟΥ

ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 14 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2016

Η΄ Ματθαίου: Ματθ. ιδ΄ 14-22

ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΗΣ ΕΡΗΜΟΥ

«Ἔφαγον πάντες καὶ ἐχορτάσθησαν»

   Ἡ σημερινὴ εὐαγγελικὴ περικοπὴ μᾶς παρουσιάζει ἕνα θαῦμα ­ἐκπληκτικὸ καὶ ἀδιαμφισβήτητο. Ἐκπληκτικό, ­δι­ότι μέσα στὴν ἐρημιὰ ἔφαγαν καὶ ­χόρτασαν πάνω ἀπὸ 5.000 ἄνθρωποι μόνο μὲ πέντε ἄρτους καὶ δύο ψάρια! Καὶ ἀδιαμφισβήτητο, ­διότι ἀφενὸς μὲν τὸ θαῦμα αὐτὸ εἶχε χιλιάδες αὐτόπτες μάρτυρες, ἀφετέρου δὲ καταγράφηκε καὶ ἀπὸ τοὺς τέσσερις ἱεροὺς Εὐαγγελιστές, γεγονὸς πού βεβαιώνει ὅτι εἶ­ναι ἀληθινό.

   Ἀξίζει λοιπὸν νὰ δοῦμε πῶς τὸ θαῦ­μα αὐτὸ ἀνατρέπει κάθε λογικὴ καὶ ἐ­­­­­­­παναλαμβάνεται σὲ κάθε τόπο καὶ ἐ­­ποχή.

Η ΕΝΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 14 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2016

Η΄ Ματθαίου: Α΄ Κορ. α΄ 10-17

Η ΕΝΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ

1. Χωρισμοὶ καὶ διαιρέσεις

   Βρισκόταν ἤδη στὴν Ἔφεσο ὁ ἀπόστολος Παῦλος κι ἐκεῖ πληροφορήθηκε ὅτι στὴν Ἐκκλησία τῆς Κορίνθου εἶχαν ἐμφανιστεῖ διαμάχες μεταξὺ τῶν Χριστιανῶν. Γι’ αὐτὸ καὶ μὲ πόνο ψυχῆς, ὡς στοργικὸς πατέρας, γράφει ἐπιστολὴ γιὰ νὰ τοὺς ἐπαναφέρει στὴν τάξη καὶ νὰ τοὺς βοηθήσει νὰ ἐπανεύρουν τὴ μεταξύ τους ἑνότητα:

   Σᾶς παρακαλῶ, ἀδελφοί, στὸ ὄνομα τοῦ Κυ­­ρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, «ἵνα τὸ αὐτὸ λέγητε πάντες, καὶ μὴ ᾖ ἐν ὑμῖν σχίσματα, ἦτε δὲ κατηρτισμένοι ἐν τῷ αὐτῷ νοῒ καὶ ἐν τῇ αὐτῇ γνώμῃ»· νὰ ὁμολογεῖτε ὅλοι τὴν ἴδια πίστη καὶ νὰ μὴν ὑπάρχουν μεταξύ σας δι­αι­ρέσεις· νὰ εἶστε ἁρμονικὰ ἑνωμένοι, μὲ τὸ ἴδιο φρόνημα καὶ μὲ τὶς ἴδιες γνῶμες καὶ ἀπο­φά­­σεις. 

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ

Κυριακή Η΄ Ματθαίου – Α΄ Κορ.1, 10-17 (14/8/2016)

Η διάσπαση της ενότητας της Εκκλησίας

Γεγονότα και συμπεριφορές που απειλούσαν την ενότητα της νεοσύστατης Εκκλησίας της Κορίνθου έρχεται να θεραπεύσει ο Απόστολος Παύλος με την 1η προς Κορινθίους Επιστολή του, απόσπασμα της οποίας ακούσαμε σήμερα, αγαπητοί μου αδελφοί. 

Ζητεί από τους Κορινθίους ομόνοια και ενότητα, ενώ εκφράζει την στενοχώρια του για τις πληροφορίες που λαμβάνει για έριδες και διαφωνίες, προερχόμενες από ιδιοτελείς στάσεις και συμπεριφορές.

ΚΥΡΙΑΚΗ Η΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΣΤΑΓΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΕΩΡΩΝ

«δότε αὐτοῖς ὑμεῖς φαγεῖν»

Ἡ Ἐκκλησία σέβεται τήν φυσιολογία τοῦ ἀνθρώπου. Τόν ἀναγεννᾶ μέ τό βάπτισμα, τοῦ δίνει δύναμη μέ τό χρίσμα, τόν τρέφει μέ τήν θεία Κοινωνία, τόν θεραπεύει μέ τό ἅγιο εὐχέλαιο, τόν καθαρίζει μέ τήν μετάνοια-ἐξομολόγηση.Τό θαῦμα τοῦ πολλαπλασιασμοῦ τῶν ἄρτων ἡ παρουσία τοῦ σαρκωμένου Θεοῦ Λόγου καί ὁ ρόλος τῶν μαθητῶν παραπέμπει σέ μιά εὐχαριστιακή ἑρμηνεία. 

Ὁ δημιουργός καί συνοχέας καί προνοητής τοῦ Σύμπαντος εἶναι ὁ Θεός. Ἡ πρόνοιά του εἶναι ἄναρχη καί ἀτελεύτητη κατά τόν Ἅγιο Διονύσιο τόν Ἀρεοπαγίτη.

Κυριακή 14 Αὐγούστου 2016 (Η’ ΜΑΤΘΑΙΟΥ)

«Ἀναβλέψας εἰς τόν οὐρανόν εὐλόγησε, καί κλάσας ἔδωκε τοῖς μαθηταῖς τούς ἄρτους, οἱ δέ μαθηταί τοῖς ὄχλοις» (Ματθ. ιδ΄ 19).

Ἀδελφοί, τό ἐκπληκτικό θαῦμα τοῦ πολλαπλασιασμοῦ τῶν πέντε ἄρτων καί τῶν δύο ἰχθύων παρουσιάζει σέ σμικρογραφία τό διαρκές θαῦμα τοῦ πολλαπλασιασμοῦ τῶν τροφῶν πού ἡ ἀγαθή Πρόνοια τοῦ Θεοῦ μέ θαυμαστό τρόπο ἀθόρυβα ἐπιτελεῖ. Εἶναι ὑψίστη δωρεά τοῦ εὐλογητοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ τό ὅτι ἔχουμε Θεό Πατέρα πού μᾶς φροντίζει. Μᾶς τρέφει πρῶτον μέ τήν πνευματική τροφή τοῦ θείου λόγου Του, δεύτερον μέ ἀφθονία ὑλικῶν ἀγαθῶν καί τρίτον μέ αὐτό τοῦτο τό ἄχραντο Σῶμα καί τό τίμιο Αἷμα τοῦ Υἱοῦ Του!

ΚΥΡΙΑΚΗ 14 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2016 – Η΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

(Ματθ. ιδ΄ 14-22) (Α Κορ. α΄ 10-17)

Αυθεντικοί δείκτες ζωής

«Έφαγαν πάντες και εχορτάσθησαν»

Η σημερινή ευαγγελική περικοπή ξεδιπλώνει μπροστά μας ένα άλλο θαυμαστό γεγονός που επιτέλεσε ο Κύριός μας, το οποίο έχει τη δική του ξεχωριστή σημασία ως προς τα βαθύτερα μηνύματα που μπορούμε να αντλήσουμε από το περιεχόμενό του. Το θαύμα τού πολλαπλασιασμού των πέντε άρτων είναι από τα πιο γνωστά απ’ εκείνα που τόσο γλαφυρά αποτυπώνει η γραφίδα των ευαγγελιστών. Αυτό δεν είναι τυχαίο, αφού προσφέρεται ως απόδειξη ότι ο Χριστός ενδιαφέρεται και για τα υλικά προβλήματα των ανθρώπων, για την πείνα τους, αλλά και γιατί παραπέμπει σαφώς στο μυστήριο της θείας Ευχαριστίας, σύμφωνα με την ερμηνευτική προσέγγιση της πατερικής σκέψης. Το ότι ο Χριστός επιτελούσε θαύματα με τη δική τους ξεχωριστή σημασία το καθένα, φαίνεται από πλειάδα περιγραφών στο ευαγγέλιο. Μια ενδιαφέρουσα οπωσδήποτε πτυχή που μπορεί να εξετάσει κάποιος από τη συγκεκριμένη περικοπή του πολλαπλασιασμού των πέντε άρτων είναι η στάση των ανθρώπων τότε και σήμερα.

ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ:14-8-2016:«ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ»

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΞΑΝΘΗΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΘΕΩΡΙΟΥ

«ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ»

Στὴν σημερινὴ εὐαγγελικὴ περικοπή τοῦ πολλαπλασιασμοῦ τῶν ἄρτων καί τῶν ἰχθύων, παρουσιάζεται ἕνα πρόβλημα, γιά, τὸ ὁποῖο προτείνονται δύο διαφορετικὲς λύσεις. Πλήθη ἀνθρώπων μὲ πολλὲς ἀνάγκες ἀναζήτησαν ἀπὸ τὶς γύρω πόλεις τὸν Χριστὸ στὸν ἔρημο τόπο, στὸν ὅποιο εἶχε καταφύγει, γιὰ νὰ Τὸν ἀκούσουν καὶ νὰ θεραπεύσει τοὺς ἀρρώστους τους.

ΚΥΡΙΑΚΗ Η΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

  (Μθ. 14, 14-22)

Στὸ σημερινὸ εὐαγγελικὸ ἀνάγνωσμα ὁ Κύριος, ὁ πλούσιος δεσπότης, ἡ πηγὴ τῆς φιλανθρωπίας, θαυματουργεῖ καὶ χορταίνει τροφῆς τὶς χιλιάδες τῶν ἀνθρώπων ποὺ τὸν ἀκολούθησαν «εἰς ἔρημον τόπον» γιὰ νὰ ἀκούσουν τὴ διδασκαλία του καὶ νὰ θεραπευθοῦν.

ΚΥΡΙΑΚΗ Η΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ – 14 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2016

Ιερά Μητόπολις Σερβίων και Κοζάνης

ΚΥΡΙΑΚΗ  Ηʹ  ΜΑΤΘΑΙΟΥ

(Ματθ. ιδ΄, 14-22)

Τό περιστατικὸ ποὺ ἀκούσαμε σήμερα στὴν εὐαγγελικὴ περικοπή, ἀγαπητοὶ μου ἀδελφοί, συνέβη σὲ ἕναν ἐρημικὸ τόπο, μακριὰ ἀπὸ τὶς ἰουδαϊκὲς πόλεις. Ἐκεῖ ἀκριβῶς στὴν ἐρημιά,  πραγματοποιεῖται ἀπὸ τόν Κύριο τό θαῦμα τοῦ πολλαπλασιασμοῦ τῶν πέντε ἄρτων καὶ τῶν δύο ἰχθύων. Θαῦμα ἀσυνήθιστο καὶ περίεργο. Χιλιάδες ἄνθρωποι, ἄνδρες, γυναῖκες καὶ παιδιὰ εἶχαν συγκεντρωθεῖ γύρω ἀπὸ τόν Χριστὸ καὶ ζητοῦσαν νὰ θεραπεύση τούς ἀρρώστους. Συγχρόνως, ὅμως, ἡ ἐπιβλητικὴ παρουσία τοῦ Κυρίου ἀνάμεσα στὸ πλῆθος ἀποτελοῦσε ἐξαιρετικὴ εὐκαιρία γι’ αὐτούς.

ΚΥΡΙΑΚΗ Η΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

Απόστολος: Α΄ Κορ. α΄ 10-17

Ευαγγέλιο: Ματθ. ιδ΄ 14-22

14 Αυγούστου 2016

«Δότε αυτοίς υμείς φαγείν. Οι δε είπον αυτώ· ουκ έχομεν ώδε ει μη πέντε άρτους και δύο ιχθύας» (Ματθ. ιδ΄ 16-17).

Είναι με δέος – θαυμασμό που στεκόμαστε και πάλι μπροστά στο  σημερινό ευαγγέλιο, γιατί μέσα σ’ αυτό επιβεβαιώνεται ποικιλότροπα η ευσπλαχνία του Θεού προς τον άνθρωπο, όχι μόνο κάτω από αντίξοες συνθήκες μέσα στην έρημο, αλλά και διαχρονικά ο Ιησούς ως «ο άρτος της ζωής», τρέφει όποιον έρχεται κοντά του. Σήμερα, λοιπόν, δεν έχουμε απλά την καταγραφή ενός ακόμα θαύματος του Ιησού και το οποίο και μόνο σαν γεγονός δεν μπορεί να αμφισβητηθεί, αφού καταγράφεται και από τους τέσσερις ευαγγελιστές.

«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»

ΚΥΡΙΑΚΗ 14 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2016

ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Α΄ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΑΥΛΟΥ ( α΄ 10-17)

Στη νεοσύστατη Εκκλησία της Κορίνθου αναφέρεται το σημερινό Αποστολικό ανάγνωσμα του Αποστόλου Παύλου.

Στην Κόρινθο ήταν άγνωστος ο Χριστός, αλλ΄ ήρθαν στην πόλη οι κήρυκες του Ευαγγελίου, μεταξύ τους και ο Παύλος. Με το φλογερό του κήρυγμα του έφερε σπουδαία αποτελέσματα και έκανε τους ανθρώπους να πιστέψουν στον Εσταυρωμένο.

«Λύτρωσαι ἡμᾶς ἀπό πάσης ἀνάγκης καί θλίψεως Σέ γάρ ἔχομεν ἁμαρτωλοί προστασίαν, σέ κεκτήμεθα ἐν πειρασμοῖς σωτηρίαν»

Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,

Ἀτενίζοντας τὴν εἰκόνα τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου, ἔτσι ὅπως ἡ ἐκκλησιαστικὴ παράδοση ἐξιστορεῖ καὶ φιλοτεχνεῖ, αἰσθανόμαστε πὼς εἴμαστε παρόντες, ὄχι ἁπλὰ σὲ μία ἐξόδιο ἀκολουθία, ἀλλὰ σὲ μία μεγάλη Ἑορτὴ καὶ Πανήγυρη. Δυνάμεις ἀγγελικές, ὁ χορὸς τῶν ἐνδόξων Ἀποστόλων, Πατέρες ἀποστολικοί, Ὑμνογράφοι ἐκκλησιαστικοί, πιστοί, μὰ καὶ δύσπιστοι, πλαισιώνουν τὸ σεπτὸ σκήνωμα τῆς Παναγίας Παρθένου. Καὶ στὸ κέντρο τῆς ἱερᾶς εἰκόνος ὁ ἴδιος ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστός, κρατώντας στὰ χέρια του τὴν ψυχὴ τῆς Μητρός Του. Ναί, βρισκόμαστε ἐνώπιον μίας σπουδαίας Ἑορτῆς, τῆς Ἑορτῆς τῆς «ἑνότητος».

«Ἡ πηγή τῆς ζωῆς ἐν μνημείῳ τίθεται»

Μέσα στήν καρδιά τοῦ καλοκαιριοῦ, στό γιορτάσι τῆς ζωῆς, παράδοξο θαῦμα ἡ Κοίμηση τῆς Θεοτόκου. «Ἡ πηγή τῆς ζωῆς ἐν μνημείῳ τίθεται». Ἕνα μυστήριο, πού κεντᾶ τήν καλοκαιρινή μας καθημερινότητα μέ τήν προοπτική τῆς αἰωνιότητας. Ἕνας θάνατος, πού γεμίζει τήν οἰκουμένη καί τίς καρδιές μας μέ τή χαρά τῆς ἀθανασίας. Κοιμήθηκε ἡ Παναγιά μας σήμερα, καί θαρρεῖς πώς ἡ κάθε θλίψη μεταμορφώθηκε σέ ἀγαλλίαση, καί ἡ ἐλπίδα ζωήρεψε καί πλημμύρισε τίς ψυχές μας.

Η Παναγία Θεοτόκος «θησαυρός σωτηρίας» και «πηγή αφθαρσίας»

ΩΔΗ Ζ΄

Γ΄ Τροπάριον

«Θησαυρὸν σωτηρίας, καὶ πηγὴν ἀφθαρσίας,

τὴν σὲ κυήσασαν, καὶ πύργον ἀσφαλείας, καὶ θύραν μετανοίας,

τοῖς κραυγάζουσιν ἔδειξας· ὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν Θεός, εὐλογητός εἶ».

Τὸ ρῆμα τῆς προτάσεως εἶναι τὸ «ἔδειξας», ποὺ σημαίνει ἀνέδειξες, ἀπέδειξες. Ὁ ποιητὴς τοῦ Κανόνος ἀπευθύνεται στὸν Χριστὸ καὶ τοῦ λέει: «ἔδειξας τὴν σὲ κυήσασαν», δηλαδή, ἀνέδειξες αὐτὴν ποὺ σὲ κυοφόρησε, αὐτὴν ποὺ σὲ γέννησε, τὴν Παναγία Μητέρα σου…, καὶ στὴ συνέχεια ἀναφέρει τέσσερα χαρακτηριστικά:

Άπνοο Σκήνος… Το Θεομητορικό Νεκροκρέβατο

του Αρχιμ. Παλαμά, Ηγουμένου της Ι.Μονής Θεοτόκου Καλλίπετρας, Σκήτεως Βεροίας.

Σήμερα την Παρθένο, του μόνου Παρθένου Κυρίου Μητέρα, προπέμπει των Παρθένων ο Χορός και άπασα η στρατευομένη Εκκλησία του Χριστού, προς τα Ουράνια…

Θεοτόκε Κόρη, ἡ χαρά ἡ ἡμῶν,

Θεοτόκε τό ἡμέτερον κήρυγμα,

Θεοτόκε ποῦ ἀπαίρεις ἀφ’ἡμῶν;

(Εγκώμια Κοιμήσεως Θεοτόκου, στάση Ά)

Στη θρηνούσα πανήγυρη, στην έλλειψη της σωματικής παρουσίας της Παναγίας, το πλήθος των Χριστιανών θα αναφωνεί ανά τους αιώνες «Θεοτόκε πού απαίρεις αφ’ ημών;». Την προ ολίγου μεθ’ ημών, βλέπει των κηδευτών η πανυ-ευλαβής ομήγυρις… βλέπει την Θεομήτορα να απέρχεται προς τα ουράνια και τα αιώνια και νιώθει ορφανίας την θλίψη και αποχωρισμού την οδύνη! Κατατίθεται η Σεμνή σε τάφο και λίθος καλύπτει την ερατεινή της μορφή! Και ο σύμπας κόσμος κλαυθμηρώς κηδεύει την Θεού Λόγου Μητέρα και ορατή παρουσία του Χριστού επί της γης!

Να μιμηθούμε την Παναγία στην αρετή της αγνότητας

Η ΑΓΝΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ 

Του π. Συμεών Κραγιόπουλου (†)

Ο Θεός μετά την πτώση του ανθρώπου, ακριβώς διότι αγαπά τον άνθρωπο και θέλει τη σωτηρία του, αποφασίζει να σώσει τον άνθρωπο. Και για να γίνει αυτό, το δεύτερο Πρόσωπο της Αγίας Τριάδος, ο Υιός του Θεού, γίνεται άνθρωπος.

Η Παναγία Θεοτόκος «θησαυρός σωτηρίας» και «πηγή αφθαρσίας»

ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ 

Γράφει ο Αρχιμ. Επιφάνιος κ. Χατζηγιάγκου

ΩΔΗ Ζ΄

Γ΄ Τροπάριον

«Θησαυρόν σωτηρίας, και πηγήν αφθαρσίας,

την σε κυήσασαν, και πύργον ασφαλείας, και θύραν μετανοίας,

τοις κραυγάζουσιν έδειξας· ο των Πατέρων ημών Θεός, ευλογητός ει».

Το ρήμα της προτάσεως είναι το «έδειξας», που σημαίνει ανέδειξες, απέδειξες. Ο ποιητής του Κανόνος απευθύνεται στον Χριστό και του λέει: «έδειξας την σε κυήσασαν», δηλαδή, ανέδειξες αυτήν που σε κυοφόρησε, αυτήν που σε γέννησε, την Παναγία Μητέρα σου…, και στη συνέχεια αναφέρει τέσσερα χαρακτηριστικά:

«Τὸ συμφέρον τῆς αἰτήσεως»

τοῦ Ἀρχιμανδρίτου Ἰγνατίου Σαξαμπάνη, προϊσταμένου τοῦ ἱεροῦ ναοῦ Ἁγίου Ἀρτεμίου Ἀθηνῶν

«Οὐδεὶς προστρέχων ἐπὶ σοὶ κατῃσχυμένος ἀπὸ σοῦ ἐκπορεύεται, ἁγνὴ Παρθένε Θεοτόκε· ἀλλ’ αἰτεῖται τὴν χάριν καὶ λαμβάνει τὸ δώρημα πρὸς τὸ συμφέρον τῆς αἰτήσεως».

Κάθε στιγμὴ στὴ ζωὴ τοῦ χριστιανοῦ εἶναι στιγμὴ συνάντησης καὶ κοινωνίας μὲ τὸ ἱερὸ πρόσωπο τῆς «τιμιωτέρας τῶν Χερουβὶμ καὶ ἐνδοξοτέρας ἀσυγκρίτως τῶν Σεραφὶμ» Παναγίας Μητέρας τοῦ Χριστοῦ καὶ ὁλοκλήρου τοῦ κόσμου.

ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΘΑΥΜΑΤΑ!

ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 7 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2016

Ζ΄ Ματθαίου: Ματθ. θ΄ 27-35

ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΘΑΥΜΑΤΑ!

«Καὶ ἐθαύμασαν οἱ ὄχλοι λέγοντες ὅτι οὐδέποτε ἐφάνη οὕτως ἐν τῷ Ἰσραὴλ»

   Μιὰ σειρὰ ἀπὸ ἀλλεπάλληλα θαύματα τοῦ Κυρίου μᾶς παρουσιάζει ἡ σημερινὴ εὐαγγελικὴ περικοπή. Ἡ θεραπεία τῶν δύο τυφλῶν, τοῦ δαιμονισμένου κωφοῦ ἀλλὰ καὶ πολλῶν ἀκόμη ἀσθενῶν προκαλοῦσαν αὐθόρμητα τὸν θαυμασμὸ τοῦ λαοῦ, ποὺ ὁμολογοῦσε «ὅτι οὐδέποτε ἐφάνη οὕτως ἐν τῷ Ἰσραήλ», δηλαδή, ποτὲ στὴν ἱστορία τοῦ Ἰσραὴλ δὲν ξανά­γιναν τέτοια θαύματα.

   Μὲ ἀφορμὴ λοιπὸν αὐτὴ τὴν ἐντυπωσιακὴ διαπίστωση τοῦ ἰουδαϊκοῦ λαοῦ ἂς δοῦμε γιατί τὰ θαύματα τοῦ Κυρίου προκαλοῦσαν τόσο μεγάλο θαυμασμὸ καὶ κατὰ πόσο εἶναι δυνατὸν νὰ ἐπαναληφθοῦν παρόμοια θαύματα καὶ στὴ δική μας ζωή.

ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΑΓΑΠΗΣ

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 7 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2016

Ζ΄ Ματθαίου: Ρωμ. ιε΄ 1-7

ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΑΓΑΠΗΣ

1. Ξέχνα τὸν ἑαυτό σου!

   Ἡ ἐποχὴ ποὺ ζοῦμε χαρακτηρίζεται ἀπὸ ἔντονο ἀτομισμό. Εἶναι πληθωρικὸς ὁ λόγος περὶ ἀτομικῶν δικαιωμάτων καὶ αὐτοδιάθεσης τοῦ ἀτόμου. Δυσ­τυχῶς, ὅμως, ὅσο περιχαρακώνεται ἡ ἀνεξαρτησία τοῦ ἀτόμου, τόσο διασπᾶται ἡ κοινωνικὴ συνοχὴ καὶ ἡ ἑνότητα ἀκόμη καὶ μέσα στὰ πιὸ μικρὰ σύνολα, ὅπως εἶναι ἡ οἰκογένεια. Κι εἶναι τραγικὸ νὰ θέλουν ὁ ἄνδρας καὶ ἡ γυναίκα νὰ ἑνώσουν τὴ ζωή τους ὡς σύζυγοι, καὶ παράλληλα, νὰ ζητᾶ ὁ καθένας νὰ δια­τηρήσει τὴν αὐτονομία του καὶ νὰ ἐξασφαλίσει τὰ προσωπικά του δικαιώματα.

Κυριακή Ζ Ματθαίου:Η θεραπεία των δύο τυφλών

Τυφλοί και οι δύο. Έτρεχαν ξοπίσω Του, αδέξια οπωσδήποτε, μα με σφοδρό πόθο.

Γιατί Πίστευαν!

Ήταν σίγουροι ότι κοντά Του θα έβρισκαν γιατρειά, θα γινόταν θαύμα, θα έβλεπαν!

Στο δρόμο, ψάχνοντας στα σκοτεινά, σκοντάφτοντας, ρωτώντας… δεν Τον πρόλαβαν. Χτύπησαν αδίστακτα την πόρτα του σπιτιού, όπου Εκείνος μπήκε.

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ

Κυριακή Ζ΄ Ματθαίου – Ρωμ. 15, 1-7 (7/8/2016)

Ανοχή στους αδυνάτους

Οι ποιμαντικές κεραίες του Παύλου λαμβάνουν ανησυχητικά μηνύματα από την πρώτη Εκκλησία της Ρώμης, όπως φαίνεται στη σημερινή Αποστολική περικοπή, αγαπητοί μου. Μη έχοντας ακόμη διαμορφωθεί το πλαίσιο της Χριστιανικής ζωής μεταξύ των Χριστιανών της εποχής εκείνης, επισημάνθηκε το φαινόμενο να συνυπάρχουν δύο άτυπες ομάδες πιστών μέσα στην Εκκλησία: των «δυνατών» και των «αδυνάτων». Οι πρώτοι επεδείκνυαν ζήλο και θέρμη στην βίωση της νέας πίστης, καθώς και δυνατό φρόνημα και αφοσίωση στο θέλημα του Θεού. Θα μπορούσαμε να τους ονομάσουμε πιο προχωρημένους στα πνευματικά. Οι δεύτεροι εμφάνιζαν τα συμπτώματα του αρχάριου, με μειωμένη αντίληψη της νέας πίστης και με χαλαρή στάση απέναντι στους κανόνες που άρχισαν να διαμορφώνονται στην πρώτη εκκλησιαστική κοινότητα. Η κατάσταση αυτή συχνά προκαλούσε την ενόχληση των «δυνατών», οι οποίοι δε δίσταζαν να ασκήσουν έντονη και δημόσια κριτική στους «αδυνάτους».

ΚΥΡΙΑΚΗ Ζ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

Απόστολος: Ρωμ. ιε΄ 1-7

Ευαγγέλιο: Ματθ. θ΄ 27-35

7 Αυγούστου 2016

«Και ανεώχθησαν αυτών οι οφθαλμοί»

Ο λόγος για τα μάτια της ψυχής και την πνευματική όραση, που αυτή την περίοδο του καλοκαιριού περνούν μια σκληρή δοκιμασία με την προκλητικότητα του γυμνού, έχει ιδιαίτερη σημασία. Οι τυφλοί του σημερινού ιερού Ευαγγελίου με την πίστη τους απέκτησαν το φως της ψυχής και στη συνέχεια με τη δύναμη του Χριστού είδαν το κτιστό φως του κόσμου. Από το θαύμα τους διδασκόμαστε τη σχέση που υπάρχει ανάμεσα στη σωματική και ψυχική όραση και τον τρόπο με τον οποίο μπορούμε ανάλογα με τη δύναμη του εσωτερικού μας φωτός να καταστήσουμε τα μάτια μας θεωρεία του θείου κάλλους. Οι δυο τυφλοί από την πνευματική όραση έφτασαν στην σωματική. Εμείς καλούμεθα σήμερα από την σωματική να φτάσουμε στην πνευματική.

ΚΥΡΙΑΚΗ Ζ΄ ΕΠΙΣΤΟΛΩΝ

(Ρωμ. 15, 1-7)

Μᾶς διδάσκει καὶ μᾶς συμβουλεύει ὁ ἀπόστολος Παῦλος, λέγοντας ὅτι οἱ δυνατοὶ στὴν πίστη ὠφείλουν νὰ βαστάζουν τὶς πνευματικὲς ἀδυναμίες τῶν ἀσθενεστέρων στὴν πίστη. Ὅσοι δηλαδή, μὲ τὴ χάρη τοῦ Θεοῦ, προόδευσαν στὴν πνευματικὴ ζωὴ πρέπει νὰ στοχεύουν στὸ καλὸ καὶ τὴν οἰκοδομὴ τῶν ἀδυνάτων. Νὰ τοὺς ἀνέχονται καὶ νὰ τοὺς δείχνουν ἀγάπη, ἀκόμα καὶ ὅταν αὐτοὶ τοὺς ἀδικοῦν, τοὺς ἐπιβουλεύονται ἢ καὶ στρέφονται μὲ μῖσος ἐναντίον τους. Αὐτὸ ἀκριβῶς εἶναι ποὺ ζητᾶ ὁ Θεὸς ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους, νὰ δέχεται ὁ ἕνας τὸν ἄλλο, κατὰ τὸ παράδειγμα τοῦ ἴδιου τοῦ Χριστοῦ, ὁ ὁποῖος ὅλους τοὺς δεχόταν καὶ τοὺς ἀνεχόταν καὶ δὲν ἀπέρριψε ποτὲ κανένα.

«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»

ΚΥΡΙΑΚΗ 7 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2016

ΠΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΑΥΛΟΥ ( ιε΄ 1-7)

Στο σημερινό Αποστολικό ανάγνωσμα αγαπητοί μου, ο Απόστολος Παύλος σε μια Επιστολή του προς τους χριστιανούς της Ρώμης, κάνει μια παραίνεση στρέφοντας τον λόγο του προς αυτούς που είναι δυνατοί στην πίστη και στην αρετή.

Για να είσθε δυνατοί στην πίστη, τους λέγει, πρέπει στην πράξη να θυσιαζόμαστε για τους αδελφούς μας, και για να τους εμπνεύσει την ευσπλαχνία βάζει και τον εαυτό του σε αυτήν την ιερή αποστολή.

ΚΥΡΙΑΚΗ Ζ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ – 7 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2016

Ιερά Μητόπολις Σερβίων και Κοζάνης

ΚΥΡΙΑΚΗ  Ζʹ  ΜΑΤΘΑΙΟΥ

(Ματθ. 9, 27-35)

Δύο θαύματα μᾶς διηγεῖται ἡ σημερινή εὐαγγελική περικοπή, ἀγαπητοί χριστιανοί, τή θεραπεία δύο τυφλῶν καί ἑνός δαιμονισμένου κωφάλαλου. Οἱ θεραπεῖες τυφλῶν πού ἔκανε ὁ Ἰησοῦς ἀλλά καί ὅλα τά θαύματά του ἀποτελοῦν «σημεῖα» τῆς μεσσιανικῆς ἐποχῆς καί τῆς νέας πραγματικότητας, κατά τήν ὁποία τά μάτια τῶν ἀνθρώπων ἀνοίγουν γιά νά ἀναγνωρίσουν καί νά κατανοήσουν τίς θεῖες ἀλήθειες. Ὅλα τά θαύματα εἶναι σημάδια, παραδείγματα καί παράθυρα πού ἐπιτρέπουν στούς ἀνθρώπους νά δοῦν πόσο ἀλλιώτικη εἶναι ἡ ζωή τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ.

ΚΥΡΙΑΚΗ Ζ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

(Ματθ. θ΄ 27-35) (Ρωμ. ιε΄ 1-7)

Στις συχνότητες της ελευθερίας

«Και ανεώχθησαν αυτών οι οφθαλμοί»

Απελευθερωτικά μηνύματα εκπέμπει η σημερινή ευαγγελική περικοπή. Αναφέρεται σε θαύματα που επιτέλεσε ο Κύριος και ειδικότερα στη θεραπεία δύο τυφλών και ενός κωφού δαιμονιζόμενου. Δεν είναι τυχαίο που οι ευαγγελιστές καταφεύγουν πολύ συχνά στην περιγραφή περιστατικών με θαύματα του Χριστού. Θέλουν ακριβώς να τονίσουν την απελευθερωτική δύναμή τους και να αναδείξουν το βαθύτερο νόημά τους για την ύπαρξη του ανθρώπου. Τονίζουν ότι στο πρόσωπο του Χριστού αποκαλύπτεται ο καινούργιος κόσμος της Βασιλείας του Θεού, απαλλαγμένος από την αμαρτία και τις συνέπειές της. Τα θαύματα είναι τα παράθυρα που ανοίγουν στη νέα εποχή που προανήγγειλαν οι Προφήτες. Είναι οι «δυνάμεις» και τα «σημεία» που υποδηλώνουν ότι η Βασιλεία του Θεού δεν είναι μια στατική και αφηρημένη κατάσταση, αλλά μια πραγματικότητα ζωής, στην προοπτική της οποίας κινούνται και αναφέρονται τα πάντα στη ζωή του ανθρώπου.

Μητροπολίτης Κυθήρων Σεραφείμ, Κυριακή Ζ΄ Ματθαίου –Να πιστεύσωμεν ολόψυχα εις τον Κύριο

∆Ι∆ΑΓΜΑΤΑ ΕΚ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

ΝΑ ΠΙΣΤΕΥΣΩΜΕΝ ΟΛΟΨΥΧΑ ΕΙΣ ΤΟΝ ΣΩΤΗΡΑ

 Στὸ σηµερινὸ Εὐαγγελικὸ Ἀνάγνωσµα γίνεται λόγος γιὰ τὴν θεραπεία ἀπὸ τὸν Κύριό µας Ἰησοῦ Χριστὸ δύο τυφλῶν καὶ ἑνὸς δαιµονιζοµένου. Ὁ ἐκκλησιαστικὸς ἑρµηνευτὴς Εὐθύµιος Ζιγαβηνὸς παρατηρεῖ ὅτι «οἱ δύο τυφλοὶ ἀφοῦ ἔµαθαν γιὰ τὶς θαυµατουργίες τοῦ Ἰησοῦ καὶ ἀφοῦ τὸν ἐπί- στευσαν ὅτι εἶναι ὁ προσδοκώµενος Χριστὸς ἔρχονται κοντά του καὶ τὸν ἀκολουθοῦν κράζοντες· «ἐλέησον ἡµᾶς υἱὲ ∆αβίδ». Καὶ ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστοµος προσθέτει τὰ ἑξῆς: «Πρόσεξε τὴν προθυµία τους καὶ ἀπὸ τὴν κραυγή τους καὶ ἀπὸ αὐτὴ τὴν σταθερότητά τους. Γιατὶ δὲν πλησίασαν ἁπλῶς, ἀλλὰ τὸ ἔκαναν φωνάζοντας δυνατά, καὶ τίποτε ἄλλο δὲν ζητοῦσαν παρὰ µόνο ἔλεος καὶ εὐσπλαγχνία».

Κυριακή 7 Αὐγούστου 2016 (Ζ’ ΜΑΤΘΑΙΟΥ)

«Κατά τήν πίστιν ὑμῶν γενηθήτω ὑμῖν» (Ματθ. θ’ 29).

Ἀδελφοί, οἱ δύο τυφλοί τῆς εὐαγγελικῆς περικοπῆς φωνάζουν μ᾿ ὅλη τή δύναμη τῆς φωνῆς τους· παρακαλοῦν μ᾿ ὅλη τή θέρμη τῆς ψυχῆς τους. «Ἐλέησον ἡμᾶς, υἱέ Δαβίδ». Σπλαχνίσου μας καί γιάτρεψέ μας, ἔνδοξε ἀπόγονε τοῦ Δαβίδ! Βεβαίως λόγῳ τοῦ μεγάλου συνωστισμοῦ καί λόγῳ τῆς δυσκολίας πού εἶχαν οἱ ἴδιοι στό βάδισμα, ἔμειναν πιό πίσω ἀπό τούς ἄλλους ἀνθρώπους.Ἀλλά τελικά κατόρθωσαν νά φτάσουν κι αὐτοί στήν οἰκία τῆς Καπερναούμ, στήν ὁποία εἰσῆλθε ὁ θεῖος Διδάσκαλος.

ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ««ΣΗΜΕΙΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ;»

Στὸ σημερινὸ Εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα γίνεται λόγος γιὰ δύο θαύματα τοῦ Χριστοῦ, γιὰ τὴ θεραπεία δύο τυφλῶν καὶ ἑνὸς κωφοῦ δαιμονιζομένου. Ὁ Χριστός, ποὺ διακηρύσσει ὅτι εἶναι «τὸ φῶς τοῦ κόσμου», ἐγγίζει τὰ κλειστὰ μάτια τῶν δύο τυφλῶν ποὺ ζητοῦν ἔλεος καὶ βοήθεια καί τοὺς λέγει: «Κατὰ τὴν πίστιν ἡμῶν γενηθήτω ὑμῖν». Κι αὐτὸ τὸ «γενηθήτω» δὲ μπορεῖ παρὰ νὰ μᾶς φέρει στὸ νοῦ τὴ δημιουργικὴ προσταγὴ τοῦ Θεοῦ κατὰ τὴ δημιουργία τοῦ κόσμου, ὅπως τὴν περιγράφει ἡ Παλαιὰ Διαθήκη στὸ βιβλίο τῆς Γενέσεως.

Κήρυγμα εἰς τήν Θείαν Μεταμόρφωσιν

Ὁ Χριστός δέν ἦρθε ἁπλῶς νά διδάξει ἀλλά νά μεταμορφώσει τόν ἄνθρωπο.  Νά ξαναντύσει τήν ἀνθρώπινη φύση στό φῶς, νά τῆς ξαναδώσει τή φυσική λάμψη, τή δόξα τοῦ πατρός. Αὐτόν τόν τελικό σκοπό  ἀποκαλύπτει μέ τό γεγονός τῆς ἐπί τοῦ ὅρους Μεταμορφώσεώς του. Ἐκεῖ ἔδειξε στούς μαθητάς του τή δόξα τοῦ «καθώς ἠδύναντο» στό μέτρο πού μποροῦσαν νά ἀντέξουν. Στή συνείδηση τῶν τριῶν ἀποστολῶν ἔγινε μία οὐσιαστική ἀλλαγή καί τούς δόθηκε σάν χάρη ἡ δυνατότητα νά δοῦν τό διδάσκαλο τους ὅπως ἦταν, ἀκτινοβόλο ἀπό τό αἰώνιο φῶς τῆς θεότητός του, νά δοῦν μία ἀκτίνα ἀπό τό μυστήριο τοῦ σκοποῦ τῆς ἱστορίας τό προοίμιο τῆς «ἐν δόξῃ»  μελλούσης  ὁρατῆς Θεοῦ Θεοφανίας, τῆς δευτέρας αὐτοῦ Παρουσίας.

Τήν ἐν πρεσβείαις ἀκοίμητον Θεοτόκον.

Μετά τήν ἀνάληψη τοῦ Κυρίου, ἡ Παναγία πήγαινε καθημερινά στό ὄρος τῶν ἐλαιῶν καί ἐκεῖ προσευχόταν. Σήμερα στόν τόπο ἐκεῖνο ὑπάρχει μία μικρή Ἐκκλησία. Μάλιστα κάτω ἀπό τήν ἁγία Τράπεζα δείχνουν τό σημεῖο, πού στεκόταν ἡ Παναγία κατά τήν ὥρα τῆς προσευχῆς, μέ τό ἑξῆς θαυμαστό: Ἡ πέτρα πάνω στήν ὁποία στεκόταν ἡ Παναγία καί προσευχόταν φαγώθηκε ἀπό τίς πολλές μετάνοιες, πού ἔκαμνε!

Το νόημα των Παρακλήσεων προς την Παναγία μας

α. Γιατί παρακαλοῦμε τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο

β. Πότε εἰσακούεται ἡ παράκλησή μας;

γ. Πότε δέν εἰσακούεται ἡ παράκλησή μας;

δ. Πῶς εὐχαριστοῦμε τήν Παναγία;

α. Γιατί παρακαλοῦμε τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο

Οἱ παρακλήσεις πρός τή Θεοτόκο ἀναφέρουν τίς ἐπικλήσεις τῶν πιστῶν μέ δεήσεις καί ἱκεσίες πρός τήν Παναγία γιά νά λάβουν τή βοήθειά Της στούς καιρούς τῶν πειρασμῶν, τῶν πόνων, τῶν θλίψεων καί κάθε εἴδους προστασία ἀπό τό θεῖο πρόσωπό Της. Καί τονίζεται χαρακτηριστικά: “Δέξαι παρακλήσεις ἀναξίων σῶν ἱκετῶν”.

Παράκλησις στόν Δεκαπενταύγουστο 2011

Κάθε θεομητορική ἑορτή ἔχει τήν χάρη της καί τίς χαρές της. Ὅμως ὁ μήνας Αὔγουστος ἔχει ἰδιαίτερες χαρές γιά ὅλη τήν Ἐκκλησία, ἐφόσον ὁλόκληρος εἶναι ἀφιερωμένος στήν Παναγία, σ᾿ αὐτήν πού ἐδόξασε τό ἀνθρώπινο γένος. Πῶς τό ἐδόξασε; ποιά δόξα προσέφερε; Δώρησε τήν σάρκα της γιά νά γεννηθεῖ, γιά νά ἔρθει στόν κόσμο τό δεύτερο πρόσωπο τῆς Ἁγίας Τριάδος, ὁ Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ.