ΜΗΝΥΜΑ

ΓΙΑ ΚΗΡΥΓΜΑΤΑ ΤΩΝ ΚΥΡΙΑΚΩΝ, ΕΟΡΤΩΝ ΚΑΙ ΑΓΙΩΝ ΔΕΙΤΕ ΤΙΣ ΕΤΙΚΕΤΕΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑ

Δευτέρα 28 Σεπτεμβρίου 2015

Κυριακή Β΄ Λουκά –«καθὼς θέλετε ἵνα ποιῶσιν ὑμῖν οἱ ἄνθρωποι καὶ ὑμεῖς ποιεῖτε αὐτοῖς ὁμοίως»
Ἀπόστολος: Β´ Κορ. στ´ 16-18, ζ´ 1
Εὐαγγέλιον: Λουκ. στ´ 31-36
Ἦχος: πλ. δ´.— Ἑωθινόν: ΣΤ´
«καθὼς θέλετε ἵνα ποιῶσιν ὑμῖν οἱ ἄνθρωποι καὶ ὑμεῖς ποιεῖτε αὐτοῖς ὁμοίως»
Ἡ σημερινὴ εὐαγγελικὴ περικοπὴ ἀποτελεῖ συνέχεια τῶν Μακαρισμῶν τοῦ Κυρίου. Ὁ Χριστὸς ὁρίζει τὶς σχέσεις τῶν ἀνθρώπων ἐπὶ τὸ πνευματικότερον καὶ θέτει κάποιους κανόνες σύμφωνους μὲ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ, οἱ ὁποῖοι ὀφείλουν νὰ διέπουν τὶς σχέσεις τῶν ἀνθρώπων μέσα στὴν κοινωνία. Ὁ στίχος τοῦ Εὐαγγελίου «καθὼς θέλετε ἵνα ποιῶσιν ὑμῖν οἱ ἄνθρωποι καὶ ὑμεῖς ποιεῖτε αὐτοῖς ὁμοίως» ἔχει χαρακτηρισθεῖ ὡς ὁ «χρυσὸς κανόνας» συμπεριφορᾶς ἔναντι τῶν ἄλλων.
ΚΥΡΙΑΚΗ Β΄ ΛΟΥΚΑ Ευαγγέλιο: Λ κ. 6,3136

ΤΡΙΑ ΓΝΩΡΙΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΑΓΑΠΗΣ

          Εν ολίγοις

          Η σημερινή ευαγγελική διήγηση μας παρουσιάζει την αγάπη ως κανόνα της κοινωνικής ζωής των πιστών. Ο Χριστός αρχίζει με τον χρυσό κανόνα υπό την θετική του  μορφή «καθώς θέλετε ίνα ποιούσιν ημίν οι άνθρωποι και υμείς ποιείτε αυτοίς». Έτσι θεμελιώνει τη σχέση του χριστιανού με τον συνάνθρωπο. Βάση αυτής της σχέσης τίθεται ο εαυτός μας, γιατί δεν υπάρχει μεγαλύτερη από εκείνη προς τον ίδιο τον εαυτό μας. Και την αγάπη αυτή την επιβάλλει η φύση- αυτοσυντήρηση, αλλά και ο εγωισμός- φύση, αμαρτία.
Κυριακή ιζ' επιστολών (5-10-2014)

Ναός και τέκνα του Θεού

Β' Κορ. 6.16 – 7.1

Ἀδελφοί, ὑμεῖς ναὸς Θεοῦ ἐστε ζῶντος, καθὼς εἶπεν ὁ Θεὸς ὅτι ἐνοικήσω ἐν αὐτοῖς καὶ ἐμπεριπατήσω, καὶ ἔσομαι αὐτῶν Θεός, καὶ αὐτοὶ ἔσονταί μοι λαός. 17 διὸ ἐξέλθετε ἐκ μέσου αὐτῶν καὶ ἀφορίσθητε, λέγει Κύριος, καὶ ἀκαθάρτου μὴ ἅπτεσθε, κἀγὼ εἰσδέξομαι ὑμᾶς, 18 καὶ ἔσομαι ὑμῖν εἰς πατέρα καὶ ὑμεῖς ἔσεσθέ μοι εἰς υἱοὺς καὶ θυγατέρας, λέγει Κύριος παντοκράτωρ. 7.1 Ταύτας οὖν ἔχοντες τὰς ἐπαγγελίας, ἀγαπητοί, καθαρίσωμεν ἑαυτοὺς ἀπὸ παντὸς μολυσμοῦ σαρκὸς καὶ πνεύματος, ἐπιτελοῦντες ἁγιωσύνην ἐν φόβῳ Θεοῦ.

Παρασκευή 25 Σεπτεμβρίου 2015

«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»

Α΄ ΚΥΡΙΑΚΗ ΛΟΥΚΑ

27 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2015

«Και αφέντες άπαντα ηκολούθησαν αυτώ»

Το σημερινό ευαγγελικό ανάγνωσμα, αγαπητοί αδελφοί, θα μπορούσαμε να πούμε ότι αποτελεί μια συνέχεια του ευαγγελίου που ακούσαμε την προηγούμενη Κυριακή. Και όχι τόσο μια συνέχεια νοηματική, αφού όχι μόνο ακούσαμε αποσπάσματα γραμμένα από διαφορετικούς ευαγγελιστές, από τον Μάρκο την προηγούμενη Κυριακή και από τον Λουκά σήμερα, αλλά αναφέρονταν και σε διαφορετικά περιστατικά από την ζωή και την δράση του Κυρίου. Αλλά μια συνέχεια, ουσιαστική, έμπρακτη, διδακτική. Και αυτό γιατί την προηγούμενη Κυριακή ακούσαμε τον Κύριο να μας λέει «όστις θέλει οπίσω μου ελθείν, απαρνησάσθω εαυτόν και αράτω τον Σταυρόν αυτού και ακολουθείτω μοι» και σήμερα βλέπουμε αυτή την φράση, αυτό το κάλεσμα, να πραγματοποιείται άμεσα, να υλοποιείται από τους τέσσερις πρώτους μαθητές και αποστόλους του Κυρίου. Τον Πέτρο, τον Ανδρέα τον αδελφό του, τον Ιάκωβο και τον Ιωάννη.
ΚΥΡΙΑΚΗ Α΄ ΛΟΥΚΑ

(Λκ. 5, 1-11)

Τὸ ση­με­ρι­νὸ εὐ­αγ­γε­λι­κὸ ἀ­νά­γνω­σμα ἀ­πο­τε­λεῖ τρό­πον τι­νὰ συ­νέ­χει­α τοῦ εὐ­αγ­γε­λί­ου τῆς πε­ρα­σμέ­νης Κυ­ρι­α­κῆς, στὸ ὁ­ποῖ­ο ἀ­κού­σα­με πὼς ὅ­ποιος θέ­λει νὰ ἀ­κο­λου­θή­σει τὸν Κύ­ρι­ο πρέ­πει νὰ ἀ­παρ­νη­θεῖ τὸν ἑ­αυ­τό του. Τὸ ση­με­ρι­νὸ μᾶς λέ­ει πὼς οἱ ψα­ρά­δες τῆς λί­μνης Γεν­νη­σα­ρὲτ ἀ­παρ­νή­θη­καν τὸν ἑ­αυ­τό τους, ἀ­κο­λού­θη­σαν τὸν Χρι­στὸ καὶ ἔ­γι­ναν μα­θη­τὲς καὶ ἀ­πό­στο­λοί του.
Κήρυγμα γιά Κυριακή 27.9.2015
Κυριακή Α΄ Λουκᾶ (Λουκᾶ ε΄ 1-11)

«Τό θαῦμα στήν ζωή τῶν ἀνθρώπων»
Ἕνα θαυμαστό γεγονός, ἀπό τά ἀναρίθμητα στήν ἐπίγειο ζωή τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ μᾶς περιγράφει ἡ σημερινή Εὐαγγελική περικοπή. Ἕνα γεγονός πού κατέπληξε τούς μαθητές τοῦ Κυρίου, ἔπιασαν τόσα ψάρια πού ἐσχίσθηκαν τά δίκτυα καί τά πλοιάρια καί ἄρχισαν νά βυθίζονται, ἕνα γεγονός πού οἱ ἴδιοι οἱ μαθητές τοῦ Κυρίου μας τό ἔζησαν ὡς θαῦμα, ὅπως καί ἦταν.
«Ἐπιστάτα, δι' ὅλης νυκτὸς κοπιάσαντες οὐδὲν ἐλάβομεν· ἐπὶ δὲ τῷ ῥήματί σου χαλάσω τὸ δίκτυον» (Λουκ. 5.5)
Κυριακή Α' Λουκά (27-9-2015) 
«Ἐπιστάτα, δι' ὅλης νυκτὸς κοπιάσαντες οὐδὲν ἐλάβομεν· ἐπὶ δὲ τῷ ῥήματί σου χαλάσω τὸ δίκτυον» (Λουκ. 5.5) Όλη τη νύχτα πάσχιζε ο Πέτρος να συνάξει ψάρια για να θρέψει την οικογένειά του, σύζυγο και τέκνα και πεθερά, και δεν τα κατάφερε. Είχε ήδη σηκωθεί ο ήλιος, τακτοποιούσε τα δίκτυα στην ακτή, όταν είδε κόσμο πολύ να ακολουθεί έναν άγνωστο δάσκαλο. Ήταν ο Χριστός, ο οποίος τού ζήτησε να μπει στο πλοιάριό του και να τον απομακρύνει λίγο από τη στεριά, ώστε από τη θέση εκείνη να διδάξει τους όχλους. Και τι ακούει ο ανυποψίαστος βιοπαλαιστής; για αγάπη ανυπόκριτη, πίστη δίχως δισταγμό, ειρήνη χωρίς πανουργία, φιλαδελφία αδιάρρηκτη, ευσέβεια ακαπήλευτη, θεογνωσία αφιλάργυρη, παρθενία ακηλίδωτη, άσκηση αλύγιστη, συζυγία αχώριστη, να υπομένουμε κάθε πόνο υπέρ της αληθείας, να μη δειλιάζουμε μπροστά σε εκείνους που αποκτείνουν το σώμα αλλά δεν δύνανται να βλάψουν την ψυχή.
ΚΥΡΙΑΚΗ Α΄ ΛΟΥΚΑ – 27 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2015
Ιερά Μητόπολις Σερβίων και Κοζάνης
ΚΥΡΙΑΚΗ Α´ ΛΟΥΚΑ

(Λκ. ε΄ 1-11) 

Σήμερα τό ἱερὸ κείμενο τοῦ Εὐαγγελίου, ἀγαπητοὶ μου ἀδελφοί, παρουσιάζει τόν Ἰησοῦ Χριστὸ νὰ διδάσκει στὴν ὄχθη τῆς λίμνης Γεννησαρέτ. Ἐκεῖ εἶχε μαζευτεῖ πλῆθος ἀνθρώπων καὶ ἄκουγαν μὲ κατάνυξη τόν θεῖο Διδάσκαλο. Τά πλήθη συνωστίζονταν γύρω Του καὶ ἀναγκάσθηκε νὰ ἀνεβεῖ σὲ ἕνα ἀπὸ τά δύο ψαροκάϊκα, σὲ αὐτὸ ποὺ ἦταν τοῦ Σίμωνος, καὶ ἀπὸ ἐκεῖ συνέχισε νὰ διδάσκει. Λίγο πιὸ πέρα, οἱ ψαρᾶδες ἔπλεναν τά δίχτυα τους.

Δευτέρα 21 Σεπτεμβρίου 2015

ΚΥΡΙΑΚΗ Α΄ ΛΟΥΚΑ

(Λκ. 5, 1-11)

Τὸ ση­με­ρι­νὸ εὐ­αγ­γε­λι­κὸ ἀ­νά­γνω­σμα ἀ­πο­τε­λεῖ τρό­πον τι­νὰ συ­νέ­χει­α τοῦ εὐ­αγ­γε­λί­ου τῆς πε­ρα­σμέ­νης Κυ­ρι­α­κῆς, στὸ ὁ­ποῖ­ο ἀ­κού­σα­με πὼς ὅ­ποιος θέ­λει νὰ ἀ­κο­λου­θή­σει τὸν Κύ­ρι­ο πρέ­πει νὰ ἀ­παρ­νη­θεῖ τὸν ἑ­αυ­τό του. Τὸ ση­με­ρι­νὸ μᾶς λέ­ει πὼς οἱ ψα­ρά­δες τῆς λί­μνης Γεν­νη­σα­ρὲτ ἀ­παρ­νή­θη­καν τὸν ἑ­αυ­τό τους, ἀ­κο­λού­θη­σαν τὸν Χρι­στὸ καὶ ἔ­γι­ναν μα­θη­τὲς καὶ ἀ­πό­στο­λοί του.
Κυριακή Α΄ Λουκά - «καὶ καταγαγόντες τὰ πλοῖα ἐπὶ τὴν γῆν, ἀφέντες ἅπαντα, ἠκολούθησαν αὐτῷ».
Ἀπόστολος: Β´ Κορ. στ´ 1-10
Εὐαγγέλιον: Λουκ. ε´ 1-11
Ἦχος: βαρύς.— Ἑωθινόν: Ε´
«καὶ καταγαγόντες τὰ πλοῖα ἐπὶ τὴν γῆν, ἀφέντες ἅπαντα, ἠκολούθησαν αὐτῷ».
Ἡ σημερινὴ εὐαγγελικὴ περικοπὴ μᾶς παρουσιάζει τὴν κλήση τῶν πρώτων μαθητῶν καὶ ἀποστόλων ἀπὸ τὸν Κύριο. Σὲ μία καθημερινὴ στιγμὴ ὁ Κύριος συναντᾶ τὸν Σίμωνα Πέτρο καὶ τοὺς Ἰάκωβον καὶ Ἰωάννην, τοὺς υἱοὺς τοῦ Ζεβεδαίου, νὰ καταγίνονται μὲ τὸ ἐπάγγελμά τους. Ἦσαν ἁλιεῖς καὶ ἔρριχναν τὰ δίκτυά τους στὴν λίμνη Γεννησαρέτ, γνωστὴ ἄλλως καὶ ὡς λίμνη τῆς Γαλιλαίας ἢ λίμνη Τιβεριάδος. Ἐκεῖ τοὺς βρίσκει ὁ Κύριος πάνω στὴν ὥρα τῆς ἐργασίας καὶ τοῦ καθημερινοῦ μόχθου.
Κυριακὴ Δεκατη Ἕκτη (Β΄ Κορινθ. στ΄1-10)
5 Φεβρουαρίου 1967

Ἀγαπητοὶ χριστιανοί,

Τὸ σημερινὸ ἀποστολικὸ Ἀνάγνωσμα εἶναι, καθὼς καὶ τὸ ἀκούσαμε πρὶν ἀπὸ λίγο, περικοπὴ ἀπὸ τὴ δεύτερη πρὸς Κορινθίους ἐπιστολὴ τοῦ ἀποστόλου Παύλου. Ὅπως κι ἄλλη φορὰ τὸ εἴπαμε, ὁ θεόπνευστος λόγος τοῦ Ἀποστόλου εἶναι πάντα πυκνὸς καὶ τὸ ὕφος του σ\' ἐτούτη τὴν ἐπιστολὴ παρὰ στὶς ἄλλες εἶναι περισσότερο προσωπικό, γι\' αὐτὸ καὶ δύσκολα μποροῦμε νὰ παρακολουθήσουμε τὴ συνέχεια τοῦ λόγου καὶ νὰ βαθύνουμε στὰ νοήματά του. Ἂς προσπαθήσουμε ὅμως καὶ τώρα νὰ ἀποδώσουμε ὅσο μᾶς εἶναι δυνατὸ πιὸ πιστὰ καὶ πιὸ ζωντανὰ στὴ γλώσσα μας τὸ σημερινὸ ἀποστολικὸ κείμενο.
Κλῆσις τεσσάρων μαθητῶν (Λουκ 5, 1-11)

Λουκ. 5,1-11. Ματθ. 4,18-22. Μάρκ. 1,16-20


Οἱ 5 ἢ 6 μαθηταὶ τοῦ Κυρίου, ἐκ τῶν ὁποίων οἱ 3—4 ἠκολούθησαν Αὐτὸν κατὰ σύστασιν τοῦ Προδρόμου, ὡς εἴδομεν, ἔμειναν μετὰ τοῦ Ἰησοῦ, ἐφ' ὅσον ὁ Κύριος ἦτο εἰς τὴν Ἰουδαίαν καὶ Σαμάρειαν. Ἀναχωροῦν δὲ οὗτοι ἐκ τοῦ Κυρίου διὰ τὸ ἁλιευτικὸν των ἔργον, ὅταν ὁ Πρόδρομος παρεδόθη εἰς τὴν φυλακὴν καὶ ὁ Κύριος ἀνεχώρησε διὰ τὴν Γαλιλαίαν ἢ ἀνεχώρησαν οὗτοι διὰ τὸ ἁλιευτικὸν των ἔργον, ὅταν ὁ Κύριος περιώδευε τὴν Γαλιλαίαν. Ἤδη ὅμως, ὅτε ὁ Κύριος ἤρξατο ἐπισήμως τοῦ δημοσίου Αὐτοῦ ἔργου ἐν Καπερναούμ, καλεῖ 4 ἐξ αὐτῶν ὄχι ὅπως τὴν προηγουμένην φορὰν προσωρινῶς ἀλλὰ ὁριστικῶς. Ἡ πρώτη ἐκείνη κλῆσις ἦτο ἁπλῆ γνωριμία τοῦ Κυρίου μετ' αὐτῶν.

Σάββατο 19 Σεπτεμβρίου 2015

Κυριακή μετά την Ύψωσιν του Τιμίου Σταυρού – Ο δρόμος για την αληθινή δόξα

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ : Μάρκ. η΄ 34 - θ΄ 1
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: Γαλ. β' 16-20
Ο ΔΡΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΗΘΙΝΗ ΔΟΞΑ
1. Ζωὴ σταυροῦ καὶ θυσίας
    Λίγες μέρες πρίν, ἀξιωθήκαμε νὰ προσκυνήσουμε τὸν Ζωηφόρο Σταυρὸ τοῦ Κυρίου καὶ νὰ λάβουμε τὴ χάρη καὶ τὴν εὐλογία του. Ὁ Κύριος ὅμως δὲν μᾶς θέλει ἁπλοὺς προσκυνητὲς τοῦ Σταυροῦ Του. Μᾶς ζητᾶ νὰ Τὸν ἀκολουθήσουμε στὸ δρόμο τοῦ σταυροῦ καὶ τῆς θυσίας. Αὐτὸ ἀκριβῶς μᾶς λέγει στὴν εὐαγγελικὴ περικοπὴ ποὺ ἐπικαίρως ἀναγινώσκεται τὴν Κυριακὴ «μετὰ τὴν Ὕψωσιν»:
Και πάλι για την τιμή του Σταυρού! (Μητροπολίτου Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ἰερεμία)
Δημητσάνα - Μεγαλόπολη, Κυριακή 20 Σεπτεμβρίου 2015
ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟ ΕΓΚΥΚΛΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ
ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΙΜΗ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ!
1. Ἡ σημερινή Κυριακή, ἀδελφοί μου χριστιανοί, λέγεται «Κυριακή μετά τήν Ὕψωση» τοῦ Σταυροῦ. Εἶναι μεγάλη λοιπόν ἡ ἑορτή αὐτή, γι᾽ αὐτό καί ἔχει καί προεόρτια καί μεθεόρτια. Γι᾽ αὐτό καί ἐγώ στό σημερινό καί ἁπλό κήρυγμά μου θά ὁμιλήσω πάλι γιά τόν τίμιο Σταυρό. Ἔπειτα, σήμερα ἑορτάζουμε τόν ἅγιο μεγαλομάρτυρα Εὐστάθιο, ὁ ὁποῖος ἔγινε χριστιανός ἀπό μία θεοπτία τοῦ Σταυροῦ. Γιατί εἶδε μία ἔλαφο, ἡ ὁποῖα καί τοῦ μίλησε μέ ἀνθρώπινη φωνή, καί στήν κεφαλή της ἡ ἔλαφος εἶχε τόν τίμιο Σταυρό!
ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ
Κυριακή μετά τήν Ὕψωσιν
20 Σεπτεμβρίου 2015
(Γαλ. β΄ 16-20)
«Ἐν πίστει ζῶ τῇ τοῦ υἱοῦ τοῦ Θεοῦ τοῦ ἀγαπήσαντός με καὶ παραδόντος ἑαυτὸν ὑπὲρ ἐμοῦ».  

Ζῶ ἐμπνεόμενος καί κυριαρχούμενος ἀπό τήν πίστη στόν Υἱόν τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος μέ ἀγάπησε καί παρέδωσε τόν ἑαυτό Του γιά τή σωτηρία μου. Τό ἀποστολικό ἀνάγνωσμα, ἀδελφοί μου, πού διαβάζουμε τήν Κυριακή μετά τήν Ὕψωση τοῦ Τιμίου Σταυροῦ ἔχει ὡς κεντρική ἰδέα τήν ἀλήθεια ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν δικαιώνεται ἀπό τήν τήρηση κάποιων νομικῶν διατάξεων, κάποιων ἐξωτερικῶν πράξεων καί ἐκδηλώσεων, ἀλλά μέ τήν πίστη στόν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό, πού θυσιάστηκε γιά τή σωτηρία τῶν ἀνθρώπων, τοῦ κάθε ἀνθρώπου χωριστά.
« ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ »

ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΥΨΩΣΗ

20 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2015

«Όστις θέλει οπίσω μου ελθείν, απαρνησάσθω εαυτόν, και αράτω τον σταυρόν αυτού, και ακολουθείτω μοι.»

Κυριακή μετά την Ύψωση του Τιμίου Σταυρού, αγαπητοί αδελφοί, και στο Ευαγγελικό ανάγνωσμα που ακούσαμε, ένα απόσπασμα από την «επί του Όρους ομιλία», ο Κύριος μας προσκαλεί να κερδίσουμε την αιώνια και αληθινή ζωή, τονίζοντας μας, όμως, τους όρους και τις προϋποθέσεις για να τον ακολουθήσουμε πραγματικά, εάν θέλουμε.
ΚΥΡΙΑΚΗ 20 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2015 – ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΥΨΩΣΙΝ
(Μαρκ. η΄ 34-θ΄1) (Γαλ. β΄ 16-20)

Αυθεντικός προσανατολισμός

«Απαρνησάσθω εαυτόν και αράτω τον σταυρόν αυτού…»

Η εφιαλτική κρίση που ζώνει σε όλα τα επίπεδα το σημερινό κόσμο και η οποία δεν είναι μόνο οικονομική όπως καθημερινά διαπιστώνουμε στο βάθος της, αφήνει ένα παγερό αίσθημα ανασφάλειας να περιλούζει τον άνθρωπο, ο οποίος αισθάνεται φοβερά αδύναμος και προδομένος από κοσμικά συστήματα και ιδεολογίες που τόσο ασφυκτικά τον κυκλώνουν. Η κρίση αυτή αποκαλύπτει τελικά την αδυναμία του. Και ας νόμιζε για τόσα χρόνια ότι μπορούσε να είναι παντοδύναμος, με το αίσθημα της υπερηφάνειας και της αλαζονείας να είναι διάχυτο σε όλες τις δραστηριότητές του αλλά και γενικότερα στη στάση που διαμόρφωνε σε όλο το πλέγμα των σχέσεών του: με τον Θεό, το συνάνθρωπο, αλλά και με την κτίση ολόκληρη.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΥΨΩΣΙΝ

(Μρ. 8, 34 - 9, 1)

Σή­με­ρα, τὴν Κυ­ρι­α­κὴ με­τὰ τὴν Ὕ­ψω­ση τοῦ Τι­μί­ου Σταυ­ροῦ, στὸ εὐ­αγ­γε­λι­κὸ ἀ­νά­γνω­σμα ὁ Κύ­ρι­ος μᾶς κα­λεῖ νὰ ση­κώ­σου­με μὲ πί­στη τὸν δι­κό μας σταυ­ρό. «Ἐ­κεῖ­νος ποὺ θέ­λει νὰ εἶ­ναι πι­στὸς μα­θη­τὴς καὶ ἀ­κό­λου­θός μου», μᾶς λέ­γει ὁ Κύ­ρι­ος, «ἂς ἀ­παρ­νη­θεῖ τὸν ἁ­μαρ­τω­λὸ ἑ­αυ­τό του καὶ ἂς ση­κώ­σει τὸν προ­σω­πι­κό του σταυ­ρό, ἀ­γω­νι­ζό­με­νος κα­τὰ τῶν δυ­σκο­λι­ῶν, τῶν δυ­σχε­ρει­ῶν, τῶν πει­ρα­σμῶν, τῶν ἀ­σθε­νει­ῶν. Δι­ό­τι, ὅ­ποιος θέ­λει νὰ σώ­σει τὴν πρό­σκαι­ρη ζω­ή του, θὰ χά­σει τὴν αἰ­ώ­νι­ο. Ὅ­ποιος ὅ­μως θυ­σι­ά­σει, ἀ­φι­ε­ρώ­νον­τας, τὴ ζω­ή του γιὰ μέ­να καὶ τὸ Εὐ­αγ­γέ­λι­ό μου, αὐ­τὸς θὰ σώ­σει τὴν ψυ­χή του καὶ θὰ κερ­δί­σει τὴ μα­κα­ρι­ό­τη­τα τοῦ πα­ρα­δεί­σου».
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ:20-9-2015:«Το Είναι και το Έχειν»
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΞΑΝΘΗΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΘΕΩΡΙΟΥ
«Το είναι και το έχειν»
Ἐκεῖνο ποὺ κυριολεκτικὰ μαστίζει τὸν ἄνθρωπο, ἰδιαίτερα τῆς ἐποχῆς μας, εἶναι τὸ αἴσθημα τῆς ἀνασφάλειας καὶ ἀβεβαιότητας, τὸ ὁποῖο ἀποτελεῖ συνέπεια τῆς ἁμαρτίας, τῆς προσπάθειας τοῦ ἀνθρώπου νὰ γίνει αὐτὸς ὁ ἴδιος κυρίαρχος τοῦ ἑαυτοῦ του ἐκθρονίζοντας τὸν Θεὸ ἀπὸ τὴ θέση τοῦ δημιουργοῦ καὶ κυρίου του. Ἔτσι ὅμως δημιουργεῖται μέσα στὸν ἄνθρωπο ἕνα τεράστιο καὶ τρομακτικὸ κενό, τὸ ὁποῖο νομίζει ὅτι ἀντιμετωπίζει σωρεύοντας πολλὰ ὑλικὰ ἀγαθά, ὥστε νὰ ἐξασφαλίσει σιγουριὰ μέσα στὸν κόσμο καὶ νὰ ἀποφεύγει τὴν ἐνοχλητικὴ σκέψη τοῦ θανάτου.
Κήρυγμα γιά Κυριακή 20.9.2015
Κυριακή μετά τήν Ὕψωσιν

(Μάρκου η΄ 34-θ΄1)

Μέσα σ’ αὐτήν τήν ταραγμένη καί γεμάτη ἀπό ἀμφιβολία καί ἀνασφάλεια κοινωνία πού ζοῦμε διαπιστώνουμε εὔκολα τήν ἀνάγκη τοῦ ἀνθρώπου νά μιλήσει, καί νά ἐξωτερικεύσει τά συναισθήματά του καί τά πιστεύω του. Καί πολλές φορές γινόμαστε μάρτυρες αὐτῶν τῶν καταστάσεων πού πολλές φορές ἄνθρωποι μετ’ ἐπιτάσεως προσπαθοῦν νά ἐπιβάλλουν ἤ ἁπλῶς νά γνωστοποιήσουν τήν γνώμη τους καί τά πιστεύω τους. Καί βεβαίως δέν ὑπάρχει καμμία ντροπή ἤ ἐνδοιασμός γιά νά ἀνακοινώσει κανείς αὐτό πού τόν συγκινεῖ καί τόν ἐνδιαφέρει.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΥΨΩΣΙΝ – 20 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2015
Ιερά Μητόπολις Σερβίων και Κοζάνης
ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΥΨΩΣΙΝ

(Μαρκ. 8,34 – 9,1)

Ἀγαπητοί ἀδελφοί,

Ἀντίθετα μὲ ὅσα κάνουν οἱ ἄρχοντες τοῦ κόσμου αὐτοῦ, ποὺ προκειμένου νὰ προσελκύσουν ὀπαδοὺς ὑπόσχονται τιμὲς καὶ ἀπολαύσεις, ὁ Κύριος μᾶς παραδίδει τὶς τρεῖς ἀπαραίτητες πρϋποθέσεις ποὺ πρέπει νὰ ἔχει ἐκεῖνος ποὺ θέλει νὰ τόν ἀκολουθήσει. Γιὰ νὰ εἶναι λοιπὸν κανεὶς σωστὸς χριστιανὸς καὶ μαθητής τοῦ Κυρίου θὰ πρέπει πρῶτα νὰ ἀπαρνηθεῖ τὸν ἑαυτό του, ὕστερα νὰ σηκώσει τὸν προσωπικὸ του σταυρὸ καὶ νὰ ὑπακούσει τὶς ἐντολές του. Ὁ Χριστὸς δὲν ἀναγκάζει καὶ δὲν ὑποχρεώνει κανέναν. Ζητάει ὅμως ἀπὸ τὸν καθένα μας, πού θέλει ὄχι να λέγεται, ἀλλὰ νὰ εἶναι πραγματικὸς χριστιανὸς καὶ ἐλεύθερα νὰ τὸν ἀκολουθήσει, συνέπεια, ἀποφασιστικότητα καὶ ἡρωϊσμό.
ΑΥΘΕΝΤΙΚΗ  ΟΡΘΟΔΟΞΗ  ΖΩΗ

Αποστολικό Ανάγνωσμα
Κυριακής Μετά την Ύψωσιν

(Γαλάτ. Β' 16-20) 

Πολλές φορές γίνεται λόγος για την αξία των έργων στη Χριστιανική ζωή, και δικαίως, αφού τα έργα τού ανθρώπου αποδεικνύουν την ποιότητα του περιεχομένου τής πίστεως. Άρα η ουσία τής πίστεως είναι αυτή που καρποφορεί την ποιότητα των έργων. Πίστις λοιπόν. Η βάσις και το έδαφος πάνω στο οποίο καρποφορεί ο τρόπος ζωής τού ανθρώπου. Αλλά περί ποίας πίστεως γίνεται αναφορά; Εάν πραγματοποιηθεί μια δημοσκόπησις για το τι ακριβώς πιστεύουν όσοι δηλώνουν πιστοί, οι απαντήσεις θα είναι τόσο διαφορετικές και αντικρουόμενες που ίσως θα απορεί κανείς εάν δόθηκαν από όντως ανθρώπους πιστούς.

Τρίτη 15 Σεπτεμβρίου 2015

ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΥΨΩΣΗ Κέντρο της ζωής ο Σταυρός
Κέντρο της ζωής ο Σταυρός

«Όστις θέλει οπίσω μου ελθείν, απαρνησάσθω εαυτόν, και αράτω τον σταυρόν αυτού, και ακολουθείτω μοι»

Στην επί του Όρους ομιλία Του ο Κύριος ανοίγει μπροστά στον άνθρωπο τους ορίζοντες της αιώνιας ζωής και του δίνει προσανατολισμούς σταθερούς και αιώνιους. Συγκεκριμένα αποκαλύπτει όλες εκείνες τις προϋποθέσεις πάνω στις οποίες μπορεί να στηριχθεί η αυθεντική ζωή που οδηγεί στην αγάπη του Θεού και την αληθινή ευτυχία.
Κυριακή μετά την Ύψωσιν
Ο Νόμος και η κατά Χριστόν ζωή

Γαλ. 2.16-20
Ἀδελφοί εἰδότες ὅτι οὐ δικαιοῦται ἄνθρωπος ἐξ ἔργων νόμου ἐὰν μὴ διὰ πίστεως Ἰησοῦ Χριστοῦ, καὶ ἡμεῖς εἰς Χριστὸν Ἰησοῦν ἐπιστεύσαμεν, ἵνα δικαιωθῶμεν ἐκ πίστεως Χριστοῦ καὶ οὐκ ἐξ ἔργων νόμου, διότι οὐ δικαιωθήσεται ἐξ ἔργων νόμου πᾶσα σάρξ. 17 Εἰ δὲ ζητοῦντες δικαιωθῆναι ἐν Χριστῷ εὑρέθημεν καὶ αὐτοὶ ἁμαρτωλοί, ἆρα Χριστὸς ἁμαρτίας διάκονος; μὴ γένοιτο. 18 εἰ γὰρ ἃ κατέλυσα ταῦτα πάλιν οἰκοδομῶ, παραβάτην ἐμαυτὸν συνίστημι. 19 ἐγὼ γὰρ διὰ νόμου νόμῳ ἀπέθανον, ἵνα Θεῷ ζήσω. 20 Χριστῷ συνεσταύρωμαι· ζῶ δὲ οὐκέτι ἐγώ, ζῇ δὲ ἐν ἐμοὶ Χριστός·
H Δύναμη του Σταυρού

Του Σεβ. Μητροπολίτου Καισαριανής, Βύρωνος και Υμηττού κ. Δανιήλ
«Πᾶς ὁ πιστεύων εἰς αὐτόν οὐ μή ἀπόληται»
(Ἰωάννου γ΄, 15)

Ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός ἀπευθυνόμενος στούς Ἰουδαίους καί προαναγγέλοντας τήν σταυρική θυσία Του γιά τήν σωτηρία τῶν ἀνθρώπων ἀναφέρθηκε στό περιστατικό τῆς ἱστορίας τῶν Ἰσραηλιτῶν ὅταν περιπλανῶντο στήν ἔρημο λέγοντας τούς ἐν συνεχείᾳ λόγους

Κυριακή 13 Σεπτεμβρίου 2015

 Λόγος εἰς τὸν Τίμιον καὶ Ζωοποιὸν Σταυρόν Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς

Ὁ Σταυρὸς τοῦ Χριστοῦ προαναγγελλόταν καὶ προτυπωνόταν μυστικῶς ἀπὸ παλαιὲς γενεὲς καὶ κανεὶς ποτὲ δὲν συμφιλιώθηκε μὲ τὸ Θεὸ χωρὶς τὴ δύναμη τοῦ Σταυροῦ. Πραγματικὰ μετὰ τὴ προγονικὴ ἐκείνη παράβαση στὸ παράδεισο τοῦ Θεοῦ διὰ τοῦ δένδρου, ἡ μὲν ἁμαρτία ἀναπτύχθηκε, ἐμεῖς δὲ πεθάναμε, ἔχοντας ὑποστεῖ τὸ θάνατο τῆς ψυχῆς καὶ πρὶν ἀπὸ τὸ σωματικὸ θάνατο, ποὺ εἶναι ὁ ἀπὸ τὸ Θεὸ χωρισμός της.
Περί του τίμιου Σταυρού εκ των Ιερών κανόνων και εκ των Ιερών Πατέρων.

Αγίου Νεκταρίου Πενταπόλεως, Ιστορική μελέτη περί του Τιμίου Σταυρού,
Αθήναι 1914, σελ. 9-13

Περί της προσκυνήσεως του τιμίου Σταυρού ορίζουσιν οι ιεροί κανόνες των θεοφόρων Πατέρων τα εξής: «Τον του τιμίου Σταυρού τύπον εκ δύο ξύλων συνάπτοντες, ήνικα τις ημίν των απίστων εγκαλέσειεν, ως ξύλον προσκυνούσι, δυνάμεθα τα δύο ξύλα χωρίσαντες και τον τύπον του Σταυρού διαλύσαντες. Ταύτα νομίζειν αργά ξύλα και τον άπιστον επιστομίζειν, ότι ου το ξύλον, αλλά τον του Σταυρού τύπον σεβόμεθα» (Σύνταγμα Ιερών Κανόνων, Ράλλη- Ποτλή, τόμ. 6, σελ. 248).
ΛΟΓΟΣ ΣΤΗΝ ΥΨΩΣΗ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΚΑΙ ΖΩΟΠΟΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ

(ΦΙΛΟΘΕΟΥ Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως)

α´ ᾿Επειδή ἀπεκόπημεν ἀπό τήν πρώτη καί θεία καί μακαρία ζωή λόγῳ τῆς παραβάσεως τοῦ προπάτορος, καί μακρυνθέντες ἀπό τόν Θεόν, ἐγίναμε ἐξόριστοι τοῦ Παραδείσου, καί ξεπέσαμε εἰς μία πολύ ἁμαρτωλή ζωή, καί κατεκρίθημεν εἰς τό νά ἀποθάνωμε, καί κατατεμαχισθήκαμε σέ ἀναρίθμητες γνῶμες, καί πλάνες καί ἀσέβειες, ὡς δοῦλοι τοῦ ἐχθροῦ διαβόλου μέ τίς φιληδονίες καί τά πάθη τῆς σαρκός, καί διά τοῦτο εἴχαμε ἀνάγκη νά σαρκωθῇ ὁ Θεός, ὁ ῾Οποῖος δέν ὑπέφερε τήν ζημία τοῦ πλάσματός Του, οὔτε ἤθελε νά τό ἀφήσῃ νά καταστραφῇ·
TOY EN ΑΓΙΟΙΣ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΣΩΦΡΟΝΙΟΥ
ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ

Λόγος εις την Ύψωσιν του Τιμίου Σταυρού
και εις την Αγίαν Ανάστασιν.

Σταυρού πανήγυρις και ποίος να μην σκιρτήση; Αναστάσεως διακήρυξις και ποίος χαρούμενα να μην γελάση;

Ναι, ανασκίρτησις διά τον Σταυρόν: Διότι όταν αυτός ενεπήχθη εις τον τόπον του Κρανίου έχοντας καρφωμένον επάνω του τον Δεσπότην της κτίσεως, έσχισε το εις βάρος μας χρεωστικόν έγγραφον1, το οποίον είχεν υπογράψει ο προπάτωρ μας ο Αδάμ, όταν παρέβη τας εντολάς του Θεού. Ούτως ο Σταυρός μας ηλευθέρωσεν από τα δεσμά της αμαρτίας κάμνοντάς μας να αναπηδούμε με εύθυμα σκιρτήματα σαν μικροί μόσχοι που έχουν λυθή από κάποια δεσμά. Διότι όπου η αμαρτία επλεόνασεν, εκεί επερίσσευσεν η χάρις του Θεού2.
Λόγος στήν Παγκόσμιο Ύψωση τοῦ Τιμίου καί Ζωοποιοῦ Σταυροῦ

Ἁγίου Ἀνδρέου Ἀρχιεπισκόπου Κρήτης
Ἑορτάζουμε τήν πανήγυρι τοῦ Σταυροῦ, καί ὅλο τό πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας καταφωτίζεται. Ἑορτάζουμε τήν πανήγυρι τοῦ Σταυροῦ, καί ὅλη ἡ οἰκουμένη φωταγωγεῖται καί γεμίζει μέ ἀκτίνες θεϊκῆς χαρᾶς. Ἑορτάζουμε τήν πανήγυρι τοῦ Σταυροῦ, διά τοῦ ὁποίου τό σκοτάδι (τῆς ἁμαρτίας) διώχθηκε, καί ἦλθε τό φῶς (τῆς ἀρετῆς). Ἑορτάζουμε τήν πανήγυρι τοῦ Σταυροῦ, καί ὑψούμεθα πνευματικά μαζί μέ τόν Σταυρωθέντα Σωτήρα μας, ἀφήνοντας κάτω τή γῆ μέ τήν ἁμαρτία, γιά νά κερδίσουμε τά ἄνω ἀγαθά.
Η παγκόσμιος Ύψωσις του Τιμίου Σταυρού
Ἀρχιμανδρίτης Ἀρσένιος Κατερέλος
Ἡ σωτηριολογική ἐνέργεια τοῦ Σταυροῦ ὀφείλεται στόν σαρκί σταυρωθέντα Θεό - τόν ἀπαθῆ Θεότητι - πού θυσιάσθηκε ἐπ᾽ Αὐτοῦ καί Τόν κατέστησε τρισμακάριστο ξύλο.

Σέ κάθε ἁγιαστική πρᾶξι, ἡ Ἐκκλησία προβάλλει τόν Τίμιο Σταυρό γιά νά θυμίζη στούς πιστούς ὅτι ἡ κατά Θεόν θυσία εἶναι ἀπαραίτητη προϋπόθεσις εἰσόδου μας στήν Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν.
Τα ελέη του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού

Του Σεβ. Μητροπολίτου Καισαριανής, Βύρωνος και Υμηττού κ. Δανιήλ
«Τὸν Σταυρόν Σου προσκυνοῦμεν Δέσποτα καὶ τὴν Ἁγίαν Σου Ἀνάστασιν ὑμνοῦμεν καὶ δοξάζομεν».

1ον Τό γεγονός τῆς Ὑψώσεως

Τὸ ἔτος 628 μ.Χ. ὁ αὐτοκράτορας τῆς Κωνσταντινουπόλεως Ἡράκλειος, ἀφοῦ κατατρόπωσε τοὺς Πέρσες, οἱ ὁποῖοι πρὶν ἀπὸ δεκατέσσερα ἔτη τὸ 614 μ.Χ., ἀφοῦ κατέλαβαν μὲ ἐχθρικὴ καὶ καταστροφικὴ ἐπιδρομὴ τὴν Παλαιστίνη, εἶχαν ἀφαρπάσει τὸ εὑρισκόμενο στὰ Ἱεροσόλυμα μέρος τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, ἐπανέκτησε αὐτὸ καὶ τὴν 14η Σεπτεμβρίου ἀνυπόδητος καὶ πενιχρὰ ντυμένος καὶ φέροντας στὸν ὤμο τὸ Τίμιο Ξύλο ἀνῆλθε λιτανευτικῶς στὸν Ναὸ τῆς Ἀναστάσεως.
''Το κεφάλαιο των αγαθών''
Του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Καστορίας κ. Σεραφείμ

Μας δίνεται η πνευματική ευκαιρία, αλλά και η μεγάλη ευλογία στον πρώτο μήνα του εκκλησιαστικού μας έτους, τον Σεπτέμβριο, τον οποίο με την Χάρη του Θεού διανύουμε, να προσκυνήσουμε τον Τίμιο και Ζωοποιό Σταυρό του Κυρίου μας Ιησού Χριστού.Να τον ασπαστούμε «τη χαρά και τω φόβω».

Σάββατο 12 Σεπτεμβρίου 2015

Η  ΥΠΕΥΘΥΝΟΤΗΣ  ΤΗΣ  ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ  ΖΩΗΣ

Αποστολικό Ανάγνωσμα

Κυριακή Προ της Υψώσεως

(Γαλ. στ' 11-18) 

Όταν κανείς βρίσκεται σε θέση υπεύθυνη και είναι  ο ίδιος συνειδητοποιημένη προσωπικότητα, είναι αδύνατον να ησυχάσει όταν αντιλαμβάνεται πως κάποιος κίνδυνος παραμονεύει στο να ανατρέψει το έργο του. Και αν αυτό συμβαίνει σε όλους τούς άλλους τομείς και μάλιστα αυτούς που έχουν να κάμουν με τον άνθρωπο, πολύ περισσότερο η αγωνία αγγίζει τον ποιμένα. Αυτό ακριβώς βλέπουμε και στην περίπτωση του Απ. Παύλου.
« ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ »

ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΥΨΩΣΕΩΣ

13 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2015

«οὕτω γὰρ ἠγάπησεν ὁ Θεὸς τὸν κόσμον, ὥστε τὸν υἱὸν αὐτοῦ τὸν μονογενῆ ἔδωκεν, ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς αὐτὸν μὴ ἀπόληται, ἀλλ’ ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον»

Η σημερινή Κυριακή, αγαπητοί αδελφοί, αναφέρεται από την αγία μας Εκκλησία, ως «Κυριακή προ της Υψώσεως του τιμίου Σταυρού», γι΄ αυτό και στο σημερινό Ευαγγελικό ανάγνωσμα μας παρατίθεται ένα απόσπασμα από τη συνομιλία του Χριστού με τον Νικόδημο. Με την περικοπή αυτή ο Κύριος κάνει μια μεγάλη αποκάλυψη, δείχνοντάς μας το μέγεθος της αγάπης του Θεού Πατέρα προς τον άνθρωπο, αλλά ταυτόχρονα προλέγει και τον σταυρικό Του θάνατο,
ΚΥΡΙΑΚΗ 13 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2015 – ΠΡΟ ΤΗΣ ΥΨΩΣΕΩΣ
(Ιω. γ΄ 13-17) (Γαλ. στ΄ 11-18)

Ανακαινισμένες υπάρξεις

«Ούτω γαρ ηγάπησεν ο Θεός  τον κόσμον…»

Η σύνδεση της παρουσίας του Θεού στη ζωή του κόσμου με την πληρότητα της αγάπης, αναδεικνύει και την αυθεντικότητα της σχέσης που σφυρηλατείται στο χώρο της Εκκλησίας. Στους ορίζοντες αυτούς το ευαγγελικό ανάγνωσμα της Κυριακής πριν από την Ύψωση του Τιμίου Σταυρού, αποκαλύπτει το απύθμενο βάθος της θεϊκής αγάπης: «εν τούτω εφανερώθη η αγάπη του Θεού εν υμίν, ότι τον Υιόν αυτού τον Μονογενή απέσταλκεν ο Θεός εις τον κόσμον, ίνα ζήσωμεν δι’ Αυτού» (Α΄Ιω. δ΄9).
ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΥΨΩΣΕΩΣ

(Ἰω. 3, 13-17)
Τὸ σημερινὸ εὐαγγελικὸ ἀνάγνωσμα ἔχει ληφθεῖ ἀπὸ τὸ κατὰ Ἰωάννη Εὐαγγέλιο καὶ ἀποτελεῖ μέρος τῆς συνομιλίας ποὺ εἶχε ὁ Χριστὸς μὲ τὸν Νικόδημο. Ὁ Νικόδημος ἦταν κρυφὸς μαθητὴς τοῦ Κυρίου καὶ μαζὶ μὲ τὸν Ἰωσὴφ θὰ τὸν κηδεύσουν ἀργότερα, μετὰ τὴ σταύρωση καὶ τὴ θανή του. Λέγει λοιπὸν ὁ Ἰησοῦς στὸν Νικόδημο ὅτι «οὐδεὶς ἀναβέβηκεν εἰς τὸν οὐρανὸν εἰ μὴ ὁ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καταβάς, ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ὁ ὢν ἐν τῷ οὐρανῷ».  
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ:13-9-2015:«Ο Σταυρός Του Χριστού Ζωή και Ανάσταση»
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΞΑΝΘΗΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΘΕΩΡΙΟΥ 
«Ο Σταυρός Του Χριστού  Ζωή και Ανάσταση»

Τά λόγια τοῦ Χριστοῦ στήν σημερινή Εὐαγγελική Περικοπή ἀποτελοῦν μέρος τῆς συζητήσεώς του μέ τό Νικόδημο, τόν Ἰουδαῖο ἄρχοντα πού ἦλθε μία νύκτα κρυφά ἀπό τούς ὁμοθρήσκους του νά καταθέσει τήν προσωπική ὁμολογία του πρός τόν σταλμένο ἀπό τόν Θεό διδάσκαλο πού ἐπιτελεῖ θαυμαστά ἔργα καί σημεῖα, τά ὁποῖα μαρτυροῦν ὅτι ὁ Θεός ἐνεργεῖ δι’ αὐτοῦ.
«Οὐ γὰρ ἀπέστειλεν ὁ θεὸς τὸν υἱὸν εἰς τὸν κόσμον ἵνα κρίνῃ τὸν κόσμον, ἀλλ΄ ἵνα σωθῇ ὁ κόσμος δι΄ αὐτοῦ» (Ιω. 3.17) 
Κυριακή προ της Υψώσεως (13-9-2015)
Η σημερινή περικοπή από το κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο, μάς προετοιμάζει για την επερχόμενη εορτή της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού, και μάς υπενθυμίζει τα λόγια του Χριστού για το Πάθος, την Σταύρωση και την Ανάστασή του, που έμελλαν να ακολουθήσουν. Αιτία της θυσίας του μονογενούς Υιού του Θεού είναι η άπειρη αγάπη του για τον άνθρωπο, η οποία υπαγορεύει και τον σκοπό: «ο Θεός δεν απέστειλε τον Υιό στον κόσμο για να κρίνει τον κόσμο, αλλά για να σωθεί ο κόσμος διά του Υιού». Ο άνθρωπος δεν μπορεί να σωθεί από μόνος του;
Κήρυγμα γιά Κυριακή 13.9.2015
Κυριακή πρό τῆς Ὑψώσεως

Οἱ καρποί τῆς σταυρικῆς θυσίας τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ

«Καί γιά χάρη τους ἀφιερώνω καί προσφέρω τόν ἑαυτό μου σ’ Ἐσένα, ὥστε κι αὐτοί, μέ τήν βοήθεια τῆς ἀλήθειας, νά εἶναι ἀφιερωμένοι σ’ Ἐσένα. Προσεύ­χομαι ὄχι μόνο γι’ αὐτούς, ἀλλά καί γιά ἐκείνους πού μέ τό κήρυγμα αὐτῶν θά πιστεύσουν σ’ ἐμένα, ὥστε νά εἶναι ὅλοι ἕνα, ὅπως ἐσύ, Πατέρα, εἶσαι ἑνωμένος μ’ ἐμένα κι ἐγώ μ’ ἐσένα· νά εἶναι κι αὐτοί ἑνωμένοι μ’ ἐμᾶς. Κι ἔτσι ὁ κόσμος νά πιστέψει ὅτι μ’ ἔστειλες ἐσύ» (Ἰωάννου ιζ΄ 19-21).
ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΥΨΩΣΕΩΣ – 13 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2015
Ιερά Μητόπολις Σερβίων και Κοζάνης
ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΥΨΩΣΕΩΣ

(Ἰω. γ΄ 13-17)

Ἀγαπητοί μου χριστιανοί,

Ἡ μεγάλη ἑορτὴ τῆς Ἐκκλησίας μας αὐτὴ τὴ χρονικὴ περίοδο εἶναι ἡ ἑορτὴ τῆς Ὑψώσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ. Ὁ σταυρὸς τοῦ Χριστοῦ ἀποτελεῖ πολὺ μεγάλο μυστήριο. Κανένας ἄνθρωπος ἀπὸ μόνος του δὲν μπορεῖ νὰ τὸ κατανοήση μὲ τὴν ἀνθρώπινη λογική. Μᾶς χρειάζεται ὁ θεῖος φωτισμὸς γιὰ νὰ τὸ πλησιάσουμε. Γιὰ νὰ ἔλθη ὁ θεῖος φωτισμὸς εἶναι ἀπαραίτητο νὰ προετοιμάσουμε τὸν ἑαυτό μας. Γιὰ αὐτὴ τὴν προετοιμασία μᾶς βοηθᾶ ἡ Ἐκκλησία. Ἀφιερώνει μία Κυριακὴ πρὶν ἀπὸ τὴν ἑορτή τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, τὴν σημερινὴ Κυριακὴ γιὰ νὰ μᾶς εἰσαγάγη στὸ νόημα τοῦ μυστηρίου τοῦ σταυροῦ. Ἕνα πλῆθος ἀπὸ ὑπέροχους ὕμνους, ποὺ ψάλλονται σὲ ὅλες τὶς ἀκολουθίες τοῦ εἰκοσιτετραώρου, ὁμιλοῦν γιὰ τὸ μεγάλο μυστήριο.

Δευτέρα 7 Σεπτεμβρίου 2015

ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΥΨΩΣΗΣ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ
Ιωάν. 3:13-17.

Υπό Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Αντινόης κ.κ. ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΟΣ

Μία εβδομάδα πριν από την Παγκόσμιο Ύψωση του Τιμίου Σταυρού, η Ορθόδοξός μας Εκκλησία προετοιμάζει τους πιστούς με βιβλικά αναγνώσματα, προσευχές και καλές πράξεις για να γιορταστεί επάξια το γεγονός της εύρεσης του τιμίου και ζωοπαρόχου Σταυρού του Κυρίου μας Ιησού Χριστού.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΥΨΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΚΑΙ ΖΩΟΠΟΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ (ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ)

«Ου γαρ απέστειλεν ο Θεός τον Υιόν αυτού εις τον κόσμον ίνα κρίνη τον κόσμον, αλλ’  ίνα σωθή ο κόσμος δι’  αυτού».

α. Είναι εκπληκτική η συμπύκνωση του λόγου του αγίου Ιωάννη του Ευαγγελιστή στο ανάγνωσμα. Μέσα σε πέντε στίχους (κεφ. 3, 13- 17) καταγράφει το ποιος είναι ο Ιησούς Χριστός (Θεός και άνθρωπος), ποιο είναι το έργο Του στον κόσμο και πώς θα πραγματοποιηθεί, σε συσχετισμό με την Παλαιά Διαθήκη (η προσφορά της αιώνιας ζωής διά της σταυρικής θυσίας), ποια η αιτία που κίνησε τον Θεό να στείλει τον υιό Του (η άπειρη αγάπη Του), ποιο το τελικό αποτέλεσμα της παρουσίας του Χριστού στον κόσμο (η σωτηρία του ανθρώπου).
Προσέγγιση στο μυστήριο της άρσεως του σταυρού

Καθώς στά μέσα τού Σεπτεμβρίου η άγια μας Εκκλησία προβάλλει τον Τίμιο Σταυρό για προσκύνηση, ηχούν συνάμα μέσα μας ξεκάθαρα τα λόγια τού Κυρίου Ιησού: «Όστις θέλει όπίσω μου έλθείν... άράτω τον σταυρόν αυτού και άκολουθείτω μου (Μάρκ. η ' 34)·

Ή ύπόθεση τού Σταυρού τού Χριστού, καθώς και τού σταυρού τού κάδε χριστιανού, συνιστά βαθύ μυστήριο, απροσπέλαστο στον ύλόφρονα, αδόκιμο νου...
Κυριακή προ της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού H δύναμη του Σταυρού του Μητροπολίτη Ζιμπάμπουε Σεραφείμ

Η σημερινή ευαγγελική περικοπή μας υπενθυμίζει ένα καταπληκτικό γεγονός που συνέβη 1500 χρόνια πριν από τη Σταύρωση του Χριστού. Συγκεκριμένα στο βιβλίο της Αγίας Γραφής «Αριθμοί» στο 21ο κεφάλαιο, αναφέρεται ότι οι Ισραηλίτες, αφού απελευθερώθησαν από τους Αιγυπτίους και ενώ επέστρεφαν στην πατρίδα τους, στην έρημο όπου ευρίσκοντο, άρχισαν να παραπονούνται σφοδρά κατά του Μωϋσέως, παρ’ όλο ότι ο Θεός με θαυματουργικό τρόπο τους έτρεφε με το «μάννα».
Η ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΤΗΣ ΣΤΑΥΡΙΚΗΣ ΤΟΥ ΑΓΑΠΗΣ
Ευαγγελικό Ανάγνωσμα
Κυριακής προ της Υψώσεως
(Ιωάννου Γ' 13-17)

Ομολογουμένως, το σύμβολο του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού, αποτελεί την συμπύκνωση της Ορθοδόξου πίστεώς μας και κατά τρόπο μοναδικό και αποκαλυπτικό μας αποδεικνύει την αγάπη του Θεού προς τον άνθρωπο. Αυτή την αγάπη για την οποία ο Ευαγγελιστής Ιωάννης δεν αναφέρει λόγια ανθρώπινα, αλλά καταγράφει τα λόγια του ίδιου του Χριστού.

Σάββατο 5 Σεπτεμβρίου 2015

Κυριακή ΙΔ΄ Ματθαίου – Θεία δίκη

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ : Ματθ. κβ’ 2-14
ΘΕΙΑ ΔΙΚΗ
Ποιά δίκη; Ἡ σημερινή καταδίκη. Ἡ δίκη καί καταδίκη τῶν προσκεκλημένων τῆς παραβολῆς τοῦ σημερινοῦ Εὐαγγελίου. Ὁ βασιλιάς τῆς παραβολῆς τούς κάλεσε στούς γάμους τοῦ υἱοῦ του. Ἦταν ὑψίστη γι’ αὐτούς ἡ τιμή, μεγίστη ἡ εὐτυχία. Καί ἔπρεπε νά σπεύσουν∙ νά ἑτοιμασθοῦν καί νά σπεύσουν∙ λαμπροφορεμένοι νά σπεύσουν∙ νά σπεύσουν στούς γάμους καί νά χαροῦν, νά εὐφρανθοῦν, νά φάγουν, νά χορεύσουν. Καί αὐτοί ὅμως ἔκαναν τό πᾶν, γιά νά ἀποφύγουν∙ νά ἀποφύγουν καί νά κακουργήσουν. 
ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ
Κυριακή ΙΔ΄ Ἐπιστολῶν
6 Σεπτεμβρίου 2015
(Α΄Κορ.  α΄21 – β΄4)
 «…Ὁ καὶ σφραγισάμενος ἡμᾶς καὶ δοὺς τὸν ἀρραβῶνα τοῦ Πνεύματος ἐν ταῖς καρδίαις ἡμῶν»

Αὐτός ἔβαλε τήν σφραγίδα του ἐπάνω μας γιά νά δείξει ὅτι εἴμεθα δικοί Του καί ἔδωσε τό Πνεῦμά Του τό Ἅγιον στίς καρδιές μας ὡς προκαταβολή καί ἐγγύηση γιά ὅλα ὅσα μᾶς ἔχει ὑποσχεθεῖ.

Ἡ ζωή, ἀδελφοί μου, ἔχει πίκρες καί χαρές. Γιά τούς πολλούς, πού εἶναι μακριά ἀπό τό Θεό, οἱ πίκρες εἶναι περισσότερες. Γιά τούς συνειδητοποιημένους ὅμως χριστιανούς ἀκόμα καί οἱ πίκρες εἶναι χαρές. Ἀπό τίς μεγάλες χαρές εἶναι ἡ γέννηση τοῦ παιδιοῦ καί ὁ γάμος.
ΚΥΡΙΑΚΗ 6 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2015 – ΙΔ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ
(Ματθ. κβ΄ 2-14)  (Β΄ Κορ. α΄ 21-β΄4)
Κοινωνία αγάπης και ζωής
«Ωμοιώθη η βασιλεία των ουρανών ανθρώπω βασιλεί, όστις εποίησε γάμους των υιώ αυτού»
Η έναρξη του εκκλησιαστικού έτους πριν από λίγες μέρες προσφέρεται από την Εκκλησία ως «καιρός ευπρόσδεκτος» για να επιδιώξει τη σωτηρία του ο άνθρωπος. Ακριβώς, το γεγονός της εν Χριστώ σωτηρίας συνδέεται και με την παραβολική εικόνα των βασιλικών γάμων, όπως αυτή ξεδιπλώνεται μέσα από τη σημερινή ευαγγελική περικοπή σε σχέση πάντα και με τον Σταυρό, την παγκόσμια ύψωση του οποίου θα γιορτάσουμε σε λίγες μέρες. Οι γάμοι, στους οποίους αναφέρεται η περικοπή εκφράζουν την εκούσια σταυρική θυσία του Κυρίου, από την αποδοχή και μετοχή της οποίας αναδεικνύεται η σωτηρία, ως βίωμα και εμπειρία ζωής αθανάτου.
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ : 6-9-2015 : «Τα Έργα ως καρπός της νέας ζωής»
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΞΑΝΘΗΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΘΕΩΡΙΟΥ                                    
«Τα Έργα ως καρπός της νέας ζωής»

Ἡ σημερινή Εὐαγγελική περικοπή κάνει λόγο γιά προσκλητήριο σέ δεῖπνο, γιά ἄρνηση τῶν καλεσμένων καί γιά τήν τελική πραγματοποίηση τοῦ δείπνου μέ νέους καλεσμένους, ἀφοῦ οἱ πρῶτοι ἀμέλησαν καί πήγαν στούς ἀγρούς καί στήν ἀγορά, ἤ κράτησαν τούς ἀπεσταλμένους τοῦ Κυρίου, τούς κακοποίησαν καί τούς σκότωσαν.
ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΙ  ΕΝ  ΧΡΙΣΤΩ 

Αποστολικό Ανάγνωσμα
Κυριακής ΙΔ´ Ματθ.

Β´ Κορ. Α΄ 21- β΄ 4

Ο Απόστολος των Εθνών, ο πρωτοκορυφαίος Παύλος, κυρίως και πάνω απ' όλα αποτελεί παράδειγμα προς μίμησιν Αποστολικής εργασίας και ποιμαντικής αφοσιώσεως. Όμως μέσα από τον πλούτο των θεοπνεύστων κειμένων αναδεικνύεται πλην των άλλων και άριστος παιδαγωγός. Ο παιδαγωγός που με σοφία και ιδίως με διάκριση πνεύματος χρησιμοποιεί τόσο τον έπαινο, όσο και κάθε παιδαγωγία για την προκοπή των πιστών στην εν Χριστώ ζωή.

Πέμπτη 3 Σεπτεμβρίου 2015

«εἶδεν ἐκεῖ ἄνθρωπον οὐκ ἐνδεδυμένον ἔνδυμα γάμου» 
Κυριακή ιδ' Ματθαίου (5-9-2015) 
«εἶδεν ἐκεῖ ἄνθρωπον οὐκ ἐνδεδυμένον ἔνδυμα γάμου» (Ματθ. 22.11) 
Η σημερινή περικοπή από το Ευαγγέλιο του Ματθαίου μάς αφηγείται μία παραβολή του Χριστού, την οποία ασφαλώς έχουμε ακούσει πολλές φορές. Μάς λέει ότι η Βασιλεία του Θεού μοιάζει με βασιλέα, ο οποίος έκανε τους γάμους του γιου του και προσκάλεσε πολλούς, οι οποίοι ωστόσο αμέλησαν και αδιαφόρησαν. Κάποιοι μάλιστα έδεσαν και σκότωσαν τους αγγελιοφόρους, και για τον λόγο αυτό ο βασιλιάς εκείνος έστειλε στρατό και τούς κατέστρεψε μαζί με την πόλη τους. Έστειλε πάλι τους υπηρέτες του και κάλεσε στους γάμους όλους όσους βρήκαν στους δρόμους και στις πλατείες, πονηρούς και αγαθούς, και γέμισε το τραπέζι.
« ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ »

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΔ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

6 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2015

«Πολλοὶ γάρ εἰσι κλητοί, ὀλίγοι δὲ ἐκλεκτοί.»

Στο σημερινό ευαγγελικό ανάγνωσμα, ο Ιησούς, συνεχίζοντας την διδαχή του, μετά την παραβολή των κακών γεωργών, αφηγείται την παραβολή των βασιλικων γάμων.
Σε αυτή την παραβόλη ακούμε ότι η βασιλεία των ουρανών μοιάζει με ένα βασιλιά, ο οποίος επρόκειτο να κάνει τους γάμους του γιού του. Έστειλε, λοιπόν, τους δούλους του να φωνάξουν τους καλεσμένους στον γάμο, αλλά αυτοί δεν ήθελαν να πάνε. Έστειλε άλλους δούλους λέγοντάς τους , «πείτε στους καλεσμένους οτι ετοίμασα το γεύμα μου, οι ταύροι μου έχουν σφαγιαστεί και όλα είναι έτοιμα. Ελάτε στον γάμο». Αυτοί όμως και πάλι έδειξαν αδιαφορία φεύγοντας, ο ένας για το χωράφι του, ο άλλος για το εμπόριό του και οι υπόλοιποι, αφού συνέλαβαν τους δούλους, τους κακοποίησαν και τους θανάτωσαν.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΔ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

(Μθ. 22, 2-14)

Στὸ σημερινὸ εὐαγγέλιο ὁ Κύριος μᾶς λέει ὅτι στὴ βασιλεία τῶν οὐρανῶν προσκεκλημένοι εἶναι ἅπαντες οἱ ἄνθρωποι. Παρόλα αὐτὰ δὲν ἀνταποκρίνονται ἅπαντες στὴν πρόσκληση. Ἀνταποκρίνονται μόνο ὅσοι ἔχουν ἀρχοντικὴ καρδία˙ τηροῦν δηλαδὴ τὶς ἐντολὲς τοῦ Θεοῦ καὶ ἀγαποῦν τὸν συνάνθρωπό τους. Καὶ αὐτὸ γίνεται μέσα ἀπὸ κόπο καὶ ἀποφασιστικότητα.
Κήρυγμα γιά Κυριακή 6.9.2015
Κυριακή ιδ΄ Ματθαίου (Ματθαίου κβ΄ 2-14)

Οἱ ἐκλεκτοί τοῦ Θεοῦ

Στό Εὐαγγέλιο πού θά ἀκούσουμε τήν προσεχή Κυριακή ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός κάνει ἕναν διαχωρισμό. Δηλαδή ὅτι οἱ κλητοί εἶναι πολλοί, ἀλλά οἱ ἐκλεκτοί εἶναι λίγοι, τονίζει ἀπό τό ἕνα μέρος τήν ἀφειδώλευτη ἀγάπη τοῦ Θεοῦ πού καλεῖ πολλούς καί ἀπό τό ἄλλο τήν προσωπική εὐθύνη ἐκείνων πού δέν ἀνταποκρίνονται πρός τήν κλήση μέ ἀποτέλεσμα νά εἶναι λίγοι οἱ ἐκλεκτοί.

Τρίτη 1 Σεπτεμβρίου 2015

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ
Κυριακή ΙΔ΄ Ματθαίου – Β΄ Κορ. 1,21-2,4 (6/9/2015)
Η παιδαγωγία της αγάπης
Ανοίγουμε σήμερα, αγαπητοί μου αδελφοί, την αυλαία των Κυριακάτικων Αποστολικών αναγνωσμάτων του νέου ιεραποστολικού έτους. Η σημερινή περικοπή, προερχόμενη από την Β΄ προς Κορινθίους Επιστολή, μας αποκαλύπτει το περιεχόμενο και την ποιότητα της παιδαγωγίας του Αποστόλου Παύλου προς τους Χριστιανούς της νεότευκτης Εκκλησίας της Κορίνθου. Το έδαφος πάνω στο οποίο εδράζεται αυτή η παιδαγωγία είναι πάντα η αγάπη· μια αγάπη, όμως, που δε θωπεύει τα κακώς κείμενα, με κίνδυνο την επανάληψή τους, αλλά ελέγχει και με διακριτική αυστηρότητα διορθώνει, αποσκοπούσα στην οριστική αντιμετώπισή τους.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΔ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ
Απόστολος: Β΄ Κορ. α΄21-β΄ 4
Ευαγγέλιο: Ματθ. κβ΄ 2-14
6 Σεπτεμβρίου 2015
«Εταίρε, πώς εισήλθες ώδε μη έχων ένδυμα γάμου; ο δε εφιμώθη»(Ματθ. κβ΄12)
Η σημερινή παραβολή των βασιλικών γάμων παρουσιάζει κοινά σημεία με την παραβολή των κακών γεωργών που ακούσαμε στο ευαγγέλιο της περασμένης Κυριακής. Και στις δυο παραβολές παρουσιάζονται, από τη μια η διαχρονική αγάπη του Θεού προς τον άνθρωπο με την πρόσκληση για σωτηρία και από την άλλη η αρνητική στάση των καλεσμένων και επιπρόσθετα, η θανάτωση των απεσταλμένων του. Όμως, παρά την αρνητική, αλλά και εχθρική συμπεριφορά των καλεσμένων, το σχέδιο του Θεού δεν ματαιώνεται, αλλά συνεχίζεται με νέους καλεσμένους, οι δε πρώτοι όχι μόνο ελέγχονται αλλά και τιμωρούνται.