ΜΗΝΥΜΑ

ΓΙΑ ΚΗΡΥΓΜΑΤΑ ΤΩΝ ΚΥΡΙΑΚΩΝ, ΕΟΡΤΩΝ ΚΑΙ ΑΓΙΩΝ ΔΕΙΤΕ ΤΙΣ ΕΤΙΚΕΤΕΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑ

Σάββατο 29 Ιουνίου 2019

Η συμβολή των αγίων Αποστόλων στο έργο της Εκκλησίας 

Λάμπρος Κ. Σκόντζος, Θεολόγος – Καθηγητής

Στις 30 Ιουνίου η Αγία μας Εκκλησία εορτάζει με ξεχωριστή λαμπρότητα τη Σύναξη των Δώδεκα Αποστόλων. Βεβαίως υπάρχουν και οι προσωπικές μνήμες τους σε διάφορες ημερομηνίες του έτους, αλλά με αυτόν τον συλλογικό εορτασμό τιμάται σύμπασα η χορεία των μεγάλων αυτών ανδρών, οι οποίοι ως συνεχιστές του σωτηριώδους έργου του Κυρίου επί της γης, έστρεψαν τον ρου της ιστορίας και άλλαξαν κυριολεκτικά την μορφή του κόσμου! Εμείς ως συνειδητό εκκλησιαστικό σώμα γνωρίζουμε την ανεκτίμητη προσφορά τους στην εδραίωση και επέκταση της Εκκλησίας στον κόσμο και γι’ αυτό με την ευκαιρία της σεπτής τους εορτής τους εναποθέτουμε τη βαθιά μας ευγνωμοσύνη και τις ευχαριστίες μας.
2019 ΙΟΥΝΙΟΥ 30 - ΑΓΙΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΑΠΟΣΤΟΛΟΙ  (Ματθ. 9, 36 και 10, 1-8)
†ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ ΜΕΛΕΤΙΟΥ

(Διασκευή ομιλίας στο Θεσπρωτικό, στις 30/6/1996)

Αληθινά μεγάλοι

Σήμερα γιορτάζουμε την μνήμη των δώδεκα αγίων αποστόλων. Των πρώτων και μεγαλυτέρων κηρύκων της Βασιλείας του Χριστού. Εκείνων που ίδρυσαν την Εκκλησία του Χριστού στον κόσμο και έθεσαν νόμους της. Και γι’ αυτό η Εκκλησία ονομάζεται «αποστολική». Μία, αγία, καθολική και αποστολική Εκκλησία.
Οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι

Εὐαγγελικὸ Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 30 Ἰουνίου 2019, τῶν Δώδεκα Ἀποστόλων (Ματθ. θ΄ 36, ι΄ 1-8)

1. Κορυφαῖοι Ἅγιοι

Σήμερα τελοῦμε τὴ Σύναξη τῶν Ἁγίων Δώδεκα Ἀποστόλων. Δηλαδὴ ἡ Ἐκκλησία συνάγεται γιὰ νὰ τιμήσει τοὺς Δώδεκα Μαθητὲς τοῦ Κυρίου. Οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι εἶναι οἱ μεγαλύτεροι Ἅγιοι τῆς Πίστεώς μας. Ἐκτὸς ἀπὸ τὴ σημερινὴ ἑορτὴ καὶ τὴν ξεχωριστὴ τοῦ καθενὸς μέσα στὸ ἔτος, τιμῶνται καὶ τὴν Πέμπτη κάθε ἑβδομάδος!

Κλήθηκαν κατ᾿ εὐθείαν ἀπὸ τὸν ἴδιο τὸν Κύριο· τὰ ἄφησαν ὅλα καὶ Τὸν ἀκολούθησαν. Ὁ Κύριος τοὺς δίδασκε τὶς θεῖες ἀλήθειες συστηματικὰ καὶ ἰδιαιτέρως. Ὑπῆρξαν αὐτόπτες καὶ αὐτήκοοι μάρτυρες τῆς δημόσιας δράσεώς Του καὶ τῆς Ἀναστάσεώς Του καὶ γι᾿ αὐτὸ ἀπεστάλησαν ἀπὸ τὸν Κύριο νὰ κηρύξουν τὸ Εὐαγγέλιο στὰ πέρατα τῆς γῆς. Πράγματι, ὑποβλήθηκαν σὲ πάρα πολλοὺς κόπους καὶ μὲ τὴν Χάρι τοῦ Θεοῦ διέδωσαν τὴν ἀληθινὴ Πίστη στὸν ἑλληνορωμαϊκὸ κόσμο καὶ πέρα ἀπὸ αὐτόν. Μαρτύρησαν δὲ κατὰ τὴν ἱεραποστολική τους δράση ὅλοι, ἐκτὸς ἀπὸ τὸν ἅγιο Ἰωάννη τὸν Θεολόγο.
ΚΥΡΙΑΚΗ 30 ΙΟΥΝΙΟΥ 2019

ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ

(Α΄Κορ. δ΄, 9-16) (Ματθ. θ΄36 – ι΄ 8)

Εδραιωμένη επί θεμελίους δώδεκα

«ο Θεός ημάς τους αποστόλους εσχάτους απέδειξεν»

Η σημερινή Κυριακή συμπίπτει με τη μεγάλη εορτή της Σύναξης των 12 Αποστόλων. Γι’ αυτό και προσλαμβάνει ένα ξεχωριστό χαρακτήρα μνήμης και τιμής αυτών των κορυφαίων μορφών. Αφιερωμένο σ’ αυτή είναι και το αποστολικό ανάγνωσμα της ημέρας. Βέβαια, γνωρίζουμε ότι εορτάζει και ο καθένας ξεχωριστά σε διαφορετικές ημερομηνίες. Η καθιέρωση της κοινής εορτής τους αποτελεί αναγνώριση του σημαντικού έργου που επιτέλεσαν στο σχέδιο του Θεού για τη σωτηρία του ανθρώπου. Είναι η σύμπασα αυτή χορεία των μεγάλων ανδρών που άλλαξε τον ρου της ιστορίας αλλά και τη μορφή του κόσμου. Χάρη στη δική τους αποστολή η Εκκλησία απέκτησε οικουμενικό χαρακτήρα και εξαπλώθηκε στα πέρατα της οικουμένης.
“ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ”

  ΑΓΙΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ

(30 Ἰουνίου 2019)

Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,

Σήμερα,ἡ Ἐκκλησία μας ἑορτάζει καί τιμᾶ τούς δώδεκα Ἀποστόλους, αὐτούς τούς ὁποίους ἐπέλεξε ὁ ἴδιος ὁ Κύριος ὡς θεόκλητη ἐκλογάδα καί οἱ ὁποῖοι ὡς οἰκουμενικοί ἱεραπόστολοι συνέχισαν τό σωτηριῶδες ἐργο τοῦ ἰδίου. Στήν σημερινή Εὐαγγελική περικοπή παρουσιάζονται οἱ δώδεκα συγκεκριμένοι Ἀπόστολοι και ὁ τρόπος δράσης τους ἀπό τόν Χριστό.
ΚΥΡΙΑΚΗ Β΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ
Απόστολος :Ρωμ. β' 10 - 16
Εὐαγγέλιον: Ματθαίου δ΄ 18 - 23
30 Ιουνίου 2019
Ακούσαμε, αγαπητοί μου αδελφοί, τον Κύριό μας, στη σημερινή περικοπή να προσκαλεί τα δυο αδέρφια, τον Σίμωνα Πέτρο και τον Ανδρέα. Δικαιολογημένα εντυπωσιαζόμαστε και θαυμάζουμε, όταν ακούμε τον ευαγγελιστή να σημειώνει «ἀφέντες ἃπαντα ἠκολούθησαν αὐτῷ». Άφησαν γονείς, ψαρόβαρκες και ψάρια, τα πάντα, και ακολούθησαν τον Χριστό! Πρόβαλε επιπλέον και ένας εξωπραγματικός στόχος, που φυσικά δεν κατάλαβαν τότε την έννοιά του.
«Δεῦτε ὀπίσω μου καί ποιήσω ὑμᾶς ἁλιεῖς ἀνθρώπων»!
ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΥΝΑΞΙΣ ΙΒ΄ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ – 30 ΙΟΥΝΙΟΥ 2019

(Μτθ. θ΄ 36, ι΄ 1-8)

Ἑορτάσαμε πρὶν ἀπὸ λίγες μέρες τὴν Πεντηκοστὴ καὶ τὴν ἐπιφοίτηση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Τὴν προηγούμενη Κυριακὴ εἴδαμε τοὺς καρποὺς αὐτῆς τῆς ἐνέργειας τοῦ Θεοῦ ποὺ εἶναι οἱ ἅγιοι Πάντες. Τὸ ἔργο τοῦ Θεοῦ στὴν ἱστορία γίνεται μόνο μὲ τὴν πνοὴ τοῦ Πνεύματος. Ὁ Παράκλητος εἶναι αὐτὸς ποὺ φέρνει σὲ κοινωνία τὶς δὺο διαφορετικότητες, τὸ θεῖο καὶ τὸ ἀνθρώπινο καὶ ἐγκαινιάζει μέσα στὴν ἱστορία τὸ ἀληθινὰ καινούργιο. Στὴ σημερινή μας σύναξη πρὸς τιμὴν τῶν Δώδεκα  Ἀποστόλων διακηρύσσουμε ὅτι ἡ πρωτοβουλία καὶ τὸ ἔργο τοῦ Θεοῦ στὴν ἱστορία εἶναι κάτι συμφυὲς μὲ αὐτὸ ποὺ λέμε ἀποστολικότητα καὶ εἶναι ἕνα ἀπὸ τὰ βασικὰ χαρακτηριστικά τῆς Ἐκκλησίας. Ὁ Θεὸς Πατέρας ἀπέστειλε τὸ Χριστὸ στὸν κόσμο. Ὁ Χριστός, ὡς ὁ κατ΄ἐξοχὴν σταλμένος, ἀποστέλλει στὸν κόσμο τοὺς μαθητὲς καί του. Κι αὐτοὶ μὲ τὴ σειρὰ τοὺς μαθητὲς καὶ διαδόχους τους γιὰ νὰ διαδοθεῖ καὶ νὰ ἑδραιωθεῖ σ΄ὅλη τὴν κτίση καθ΄ὅλη τὴ διάρκεια τῆς ἀνθρώπινης ἱστορίας, ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ.
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ «ΟΙ ΔΩΔΕΚΑ ΑΠΟΣΤΟΛΟΙ»

Οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοι ἀποτελοῦν τό μεγαλύτερο θαῦμα τῶν αἰώνων. Ἕνα θαῦμα χειροπιαστό. Μπορεῖ κανείς νά ἀμφισβητήσει τήν ἐξάπλωση τοῦ Χριστιανισμοῦ σέ ὅλο τόν κόσμο; Κανείς. Ἀλλά πῶς συντελέσθηκε αὐτό τό γεγονός; Μέ τό θαῦμα τῶν Δώδεκα Ἀποστόλων. Πῶς δώδεκα ἀγράμματοι ἄνθρωποι νίκησαν τούς σοφούς καί φιλοσόφους τοῦ ἀρχαίου κόσμου. Πῶς οἱ ἀγράμματοι ἔγιναν πάνσοφοι;Πῶς οἱ ἀδύνατοι ἔγιναν δυνατοί; Πῶς οἱ ἄσημοι ἔγιναν ἔνδοξοι; Πῶς οἱ μικροί νίκησαν τούς μεγάλους; Πῶς; Αὐτό εἶναι τό μεγάλο θαῦμα. Πῶς; Μέ τό Πνεῦμα το Ἅγιον.
ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ

Ὁ μήνας Ἰούνιος, τόν ὁποῖο ἤδη διανύουμε, μπορεῖ νά χαρακτηριστεῖ ὡς ὁ μήνας τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων. Ἡ Ἐκκλησία μας τιμᾶ στίς 29 τή μνήμη τῶν Ἁγίων Πρωτοκορυφαίων Πέτρου καί Παύλου καί ἀφιερώνει τήν ἑπομένη στό σύλλογο τῶν Ἀποστόλων, μαθητῶν τοῦ Κυρίου μας.
Προηγεῖται πρός τιμή τους νηστεία, ἡ διάρκεια τῆς ὁποίας ἐξαρτᾶται ἀπό τόν ἑορτασμό τοῦ Πάσχα, ἀφοῦ ἀρχίζει τήν ἑπομένη τῆς Κυριακῆς των Ἁγίων Πάντων.
Ἀλλά καί στή διάρκεια τοῦ λειτουργικοῦ ἔτους, ἡ Ἐκκλησία μας ἔχει ὁρίσει τήν Πέμπτη κάθε ἑβδομάδας, ὡς ἡμέρα μνήμης τους.

Σάββατο 22 Ιουνίου 2019

ΚΥΡΙΑΚΗ 23 ΙΟΥΝΙΟΥ 2019

ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΝΤΩΝ

(Εβρ. ια΄ 33- ιβ΄2) (Ματθ. ι΄ 32-33)

Σύνταξη στην αγάπη του Χριστού

«Οι μαρτυρηθέντες διά της πίστεως Άγιοι»

Με την Πεντηκοστή που εορτάσαμε την περασμένη Κυριακή είδαμε ότι οι απόστολοι έγιναν μάρτυρες της αλήθειας του Χριστού για τη σωτηρία του ανθρώπου «έως εσχάτου της γης» (Πραξ. α΄8). Αυτή ήταν η ευλογημένη πορεία που ακολούθησαν και όλοι οι άγιοι της Εκκλησίας. Τη μνήμη όλων «των απ’ αιώνος ευαρεστησάντων αγίων» εορτάζουμε σήμερα, την Κυριακή των Αγίων Πάντων.
ΚΥΡΙΑΚΗ Α΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ – ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΝΤΩΝ – 23 ΙΟΥΝΙΟΥ 2019

(Μτθ. ι΄, 32-33, 37-38, ιθ΄ 27-30)

Ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων

Μὲ τὴν ἑορτὴ σήμερα τῶν Ἁγίων Πάντων, κλείνει, ἀγαπητοί μου, ὁ κύκλος τῶν κινητῶν ἑορτῶν τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ ἔτους, ποὺ περιλαμβάνονται στὸ Τριώδιο καὶ τὸ Πεντηκοστάριο. Ἡ πρώτη Κυριακὴ μετὰ τὴν Πεντηκοστὴ εἶναι ἀφιερωμένη σ΄ὅλους τοὺς Ἁγίους τῆς Ἐκκλησίας, τοὺς γνωστοὺς καὶ τοὺς ἀγνώστους, τοὺς πρὶν καὶ τοὺς μετὰ τὸ Χριστό.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΝΤΩΝ
Απόστολος: Εβρ. ια΄ 33- ιβ΄2
Ευαγγέλιο: Ματθ. ι΄ 32-33,37-38, ιθ΄ 27-30
23 Ιουνίου 2019
Η Εκκλησία μας όρισε την Κυριακή μετά την Πεντηκοστή και την κάθοδο του Αγίου Πνεύματος στον κόσμο να εορτάζουμε όλους τους αγίους της. Οι άγιοι είναι καρπός και βεβαίωση της παρουσίας του Αγίου Πνεύματος στην Εκκλησία. Όσο υπάρχει η Εκκλησία, δια των μυστηρίων της, όπου το Άγιο Πνεύμα κατέρχεται στους πιστούς και τους αγιάζει, τόσο θα αναδεικνύονται και άγιοι. Το Άγιο Πνεύμα είναι αυτό που φωτίζει «πάντα άνθρωπον ερχόμενον εις τον κόσμον». Μας φωτίζει ώστε να ακολουθούμε όσα ο Κύριος Ιησούς Χριστός μας δίδαξε ώστε να καταξιωθεί ο καθένας της αγιότητας, γιατί αυτός πρέπει να είναι ο προσανατολισμός του κάθε Χριστιανού κατά τον λόγο του Κυρίου «άγιοι γίνεσθαι ότι εγώ άγιός ειμι».
“ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ”

ΚΥΡΙΑΚΗ  ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΝΤΩΝ

(23 Ἰουνίου 2019)

Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,

Σαφέστατες εἶναι οἱ ἐντολές τοῦ Χριστοῦ, τίς οποίες δίνει στούς Ἀποστόλους καί κατ' ἐπέκταση σε ὅλους τούς Χριστιανούς γιά τόν τρόπο μέ τόν ὁποῖο γίνεται ἡ ὁμολογία γιά τό ὐπερύμνητο ὄνομα Του. Καί ὅσο σαφέστατες εἶναι οἱ ἐντολές Του γιά τήν ὁμολογία πίστεως πρός τό ὄνομα Του, ἄλλο τόσο πιό ξεκάθαρη εἶναι καί ἡ πληροφόρηση τοῦ Κυρίου μας γιά τό πῶς θά εὐεργετηθοῦν,ὅσοι διακονήσουν τήν ἱερά ἀποστολή τῆς κατηχήσεως καί τοῦ ἱεραποστολικοῦ Του ἔργου.
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ «ΑΞΙΟΙ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ»

Ἡ ὁμολογία ἢ ἡ ἄρνηση τοῦ Χριστοῦ εἶναι δύο δυνατότητες ποὺ ἔχει ἕνας μαθητής Του. Οἱ συνέπειες δὲ αὐτῆς ἢ ἐκείνης τῆς ἐπιλογῆς προεκτείνονται στὴν αἰωνιότητα καί τήν προδιαγράφουν.

Δέν πρόκειται μόνο γιά τίς ἐπίσημες στιγμές ὁμολογίας ἤ ἀρνήσεως πού ἀντιμετώπιζαν οἱ Χριστιανοί σέ περιόδους διωγμῶν ἤ μεγάλων ἱστορικῶν κρίσεων. Εὐκαιρίες γιά νά ὁμολογήσει ἤ νά ἀρνηθεῖ κανείς τόν Χριστό παρουσιάζονται καθημερινά. Ὑπάρχουν βέβαια πολλοί πού θά προτιμοῦσαν νά ἀποφύγουν τέτοια διλήμματα σαφοῦς ὁμολογίας ἤ ἀρνήσεως τοῦ Χριστοῦ καί θά ἤθελαν νά ἀποσυρθοῦν σέ μιά οὐδετερότητα. Τέτοια ὅμως δυνατότητα, ἕνα τρίτο ἐνδεχόμενο δέν προσφέρεται.

Σάββατο 15 Ιουνίου 2019

«Γαληνόμορφον εκτελείν την καρδίαν» (Α’ ωδή κανόνα Πεντηκοστής)

Tου Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Καστορίας κ.κ. Σεραφείμ

Για να μιλήσει κανείς για την παρουσία του Αγίου Πνεύματος, απαιτείται, κατά την έκφραση του Μεγάλου Βασιλείου, να διαθέτει καθαρότητα ψυχής και συγχρόνως να στολίζεται με την υψοποιό ταπείνωση. Και όπως το περιστέρι δεν κάθεται ποτέ σε τόπους που είναι ακάθαρτοι και αποπνέουν δυσοσμία, έτσι και το Πανάγιο Πνεύμα δεν βρίσκεται σε καρδιές που δεν διαθέτουν την καθαρότητα και την ταπείνωση. Και επειδή «ουδείς καθαρός από ρύπου», έστω κι αν η ζωή του είναι μία ημέρα, γι’ αυτό και καταφεύγουμε στα καθαρότατα δοχεία του Παναγίου Πνεύματος, που είναι οι θεοφόροι Πατέρες της Εκκλησίας, προκειμένου να αντλήσουμε λόγο περί του Αγίου Πνεύματος.
Κυριακή της Πεντηκοστής: Ομιλία περί παθών δεσποτείας (Αρχιεπίσκοπος Αστραχάν και Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)
(Ιωάν. ζ’ 37-52, η’ 12)

Οι Φαρισαίοι μελετούσαν τις θείες γραφές και γνώριζαν τις προφητείες των προφητών για την έλευση του Μεσσία. Πώς λοιπόν ακούοντες τον Ιησούν Χριστόν κηρύττοντα, ότι αυτός είναι ο αποσταλμένος υπό του Θεού και βλέποντες την μεν ζωήν αυτού υπεραγία, τα δε θαύματα αυτού μεγάλα και πολλά, δεν επίστευσαν ότι αυτός είναι ο προσδοκώμενος;
Πόση δύναμη μπορούν να ασκούν τα πάθη επάνω στον άνθρωπο;
Τα πάθη προσβάλουν τους αμαθείς ανθρώπους ή και τους σοφούς;
Ποια είναι τα στοιχεία εκείνα που συντελούν στο να είναι δύσκολη η αποχή από τα πάθη και η διόρθωση;
Αποστολικό ανάγνωσμα Κυριακής της Πεντηκοστής: Ομιλία περί πίστεως (Αρχιεπίσκοπος Αστραχάν και Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)
(Πράξ. 2, 1-11)

– Η πίστις ούτε το νου αναγκάζει, ούτε την θέληση βιάζει. Ενώ η απόδειξη αναγκάζει το νου για να πεισθεί και επομένως αρπάζει την εξουσία της θελήσεως.

– Τα πιστευόμενα ως υπερφυή και υπερούσια δεν επιδέχονται υλικές αποδείξεις γι’ αυτό όποιος πιστεύει γίνεται μακάριος.

– Εάν η απόδειξη μας έπειθε να πιστέψουμε θα πιστεύαμε αναγκαστικώς και όχι προαιρετικώς.

– Το ότι υπάρχουν πράγματα που δεν κατανοούμε δεν σημαίνει ότι αυτά δεν υπάρχουν.

– Παραλληλισμός του λόγου και της τριαδικότητος του Θεού.
Ερμηνεία εις τας πράξεις των αποστόλων, τας αναγινωσκομένας την Κυριακή της Πεντηκοστής (Αρχιεπίσκοπος Αστραχάν και Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)
(Πράξ. 2, 1-11)

– Γιατί οι απόστολοι μαζεύτηκαν όλοι μαζί την πεντηκοστή ημέρα από την Ανάσταση του Κυρίου;

– Γιατί ο ήχος που ακούστηκε ερχόταν από τον ουρανό;

– Η πολυγλωττία ως ποινή εχώρισε τους ανθρώπους σε πολλά έθνη. Τώρα ως δώρο ενώνει πάντα τα έθνη εις ένα έθνος, το χριστιανικό, και εις μία εκκλησία την του Χριστού.

– Γιατί το άγιο πνεύμα είχε την μορφή πύρινων γλωσσών;
2019 ΙΟΥΝΙΟΥ 16 - ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ

ΟΙ ΙΕΡΕΙΣ ΦΟΡΕΙΣ ΤΗΣ ΧΑΡΙΤΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ (Ιω. 7, 37-52 και 8, 12)

†ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ ΜΕΛΕΤΙΟΥ

(Διασκευή ομιλίας στο Νεοχώρι Άρτας, στις 15/6/1997)

Σας συμφέρει να φύγω

Πόσο μεγάλη σημασία έχει η εορτή της Πεντηκοστής και η παρουσία του Αγίου Πνεύματος για να μας φωτίζει, να μας αγιάζει και να μας σώζει, ο ίδιος ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός το έλεγε στους μαθητές Του: «Σας συμφέρει, να φύγω εγώ. Γιατί άμα δεν φύγω, δεν θα ρθει το Άγιο Πνεύμα. Καλύτερα να λείπω εγώ, για σας, παρά η χάρη Αγίου Πνεύματος». Φαντασθείτε αδελφοί, πόσο μεγάλο πράγμα είναι για μας το Πνεύμα το Άγιο και η χάρη Του, που μας φωτίζει, που μας καθαρίζει από κάθε κηλίδα, που μας αγιάζει.
Πεντηκοστή

Εὐαγγελικὸ Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 16 Ἰουνίου 2019, τῆς Πεντηκοστῆς (Ἰωάν. ζ΄ 37-52, η΄ 12)

1. Τὸ Ἅγιον Πνεῦμα ἀνακαινίζει τὸν ἄνθρωπο

Πεντηκοστή! Ἡ τελευταία δεσποτικὴ ἑορτή. Γιορτάζουμε σήμερα τὴν κάθοδο τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τὴν ἔκχυση τῆς ἁγιαστικῆς θείας Χάριτος στὸ ἀνθρώπινο γένος. Τὸ γεγονὸς αὐτὸ εἶναι ὁ ὕψιστος καρπὸς τοῦ ἀπολυτρωτικοῦ ἔργου τοῦ Κυρίου, ἡ ἔσχατη καὶ κορυφαία ἐπαγγελία (ὑπόσχεση) τῆς ἐποχῆς τῆς Καινῆς Διαθήκης.

Στὴν πρὸ Χριστοῦ ἐποχὴ οἱ ἄνθρωποι λόγῳ τῆς δουλείας τους στὴν ἁμαρτία ἦταν χωρισμένοι ἀπὸ τὸν Θεό. Ὁ Κύριος Ἰησοῦς μὲ τὴ Σταύρωσή Του ἐξασφάλισε τὴν ἄφεση τῶν ἁμαρτιῶν τους, τὴν καταλλαγή (συμφιλίωση) μὲ τὸν ἐπουράνιο Πατέρα. Ἀπόδειξη τῆς καταλλαγῆς εἶναι ἡ ἀποστολὴ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος στὸν κόσμο.
«Πεντηκοστὴν ἑορτάζομεν»

Ἀποστολικὸ Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 16 Ἰουνίου 2019, τῆς Πεντηκοστῆς (Πράξ. β΄ 1-11)

1. Η ΒΙΑΙΗ ΠΝΟΗ

Ἡμέρα τῆς Πεντηκοστῆς. Γιὰ τοὺς Ἰουδαίους ἑορτὴ τοῦ θερισμοῦ καὶ τῆς παραδόσεως τοῦ νόμου στὸν προφήτη Μωϋσῆ στὸ ὄρος Σινᾶ. Γιὰ τοὺς Χρι-στιανοὺς ἡ γενέθλιος ἡμέρα τῆς Ἐκκλησίας, ἡ ἡμέρα τῆς καθόδου καὶ ἐκχύσεως τοῦ Ἁγίου Πνεύματος στοὺς ἁγίους Ἀποστόλους καὶ μαθητάς. Ἑκατὸν εἴκοσι μαθηταὶ τοῦ Κυρίου ποὺ ἦσαν ἤδη στὸ ὑπερῶο τῆς Ἱερουσαλὴμ κι ὅσοι ἐπίσης τὴν ἡμέρα αὐτὴ προσῆλθαν συγκεντρωμένοι ὅλοι μαζὶ μὲ μία καρδιά, μὲ μία ἀγάπη, ὁμόψυχοι καὶ ὁμόγνωμοι, συμπροσεύχονταν καὶ περίμεναν μὲ ἱερὸ πόθο τὸν Παράκλητο, τὸ Πνεῦμα τῆς ἀληθείας ποὺ τοὺς εἶχε ὑποσχεθῆ ὁ Κύριος. Κάποια στιγμὴ λοιπὸν ξαφνικὰ ἦλθε βοὴ ἀπὸ τὸν οὐρανὸ σὰν πνοὴ σφοδροῦ ἀνέμου. Καὶ γέμισε ὅλο τὸ σπίτι ὅπου ἦσαν οἱ μαθηταί. Ἦταν μιὰ πνοὴ ποὺ ἔμοιαζε μὲ βίαιο ὁρμητικὸ ἄνεμο καὶ ἦλθε ὡς φωνὴ βροντῆς. Γιατί ἆραγε; Διότι συμβόλιζε τὴν κάθοδο τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἔμοιαζε μὲ βίαιη πνοή, ἀλλὰ δὲν ἦταν ἄνεμος, δὲν ἦταν φυσικὸ φαινόμενο. Ἦταν ἕνα ὑπερφυσικὸ γεγονός, ἦταν ἡ ἔνδειξις τῆς καθόδου τοῦ Ἁγίου Πνεύματος στοὺς μαθητὰς τοῦ ὑπερώου τῆς Ἱερουσαλήμ.
«ΕΚΧΕΩ ΑΠΟ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΜΟΥ ΕΠΙ ΠΑΣΑΝ ΣΑΡΚΑ»
(Θεολογικό σχόλιο στην εορτή της Πεντηκοστής)
  ΛΑΜΠΡΟΥ  ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου - Καθηγητού

        Η αγία εορτή της Πεντηκοστής είναι ένας ξεχωριστός σταθμός στον εορτολογικό κύκλο του ενιαυτού για την Εκκλησία μας. Αυτή μαζί με το Πάσχα αποτελούν τις αρχαιότερες εορτές, οι οποίες ανάγονται ως τους αποστολικούς χρόνους. 

Η μεγάλη αυτή εορτή προβάλλει ως ανακεφαλαίωση του λυτρωτικού επί γης έργου του Σωτήρος μας Χριστού και ως νέα δυναμική αφετηρία της υλοποιήσεως και ολοκληρώσεως του θείου σχεδίου για τη σωτηρία του ανθρωπίνου γένους και ολοκλήρου της δημιουργίας.
       Η εορτή της Πεντηκοστής συστήθηκε από την Εκκλησία μας, μαζί με πολλές άλλες εορτές, υπό την επίδραση αντίστοιχης εορτής του Ιουδαϊσμού, φυσικά με εντελώς άλλο νόημα και περιεχόμενο, όπως τονίζει ο άγιος Αυγουστίνος (Epist.55). Οι Εβραίοι πράγματι εόρταζαν τη δική τους Πεντηκοστή, η οποία απείχε πενήντα ημέρες από την εορτή του νομικού Πάσχα. Ονομάζονταν «Εορτή των Εβδομάδων» (Εξ.34,22 και Δευτ.16,10) και ποιούνταν κατ’ αυτήν η μνεία της χορηγήσεως του Νόμου στον Μωυσή, πενήντα ημέρες από τον εορτασμό του πρώτου Πάσχα στην έρημο του Σινά (Εξ.19,1). Διαρκούσε μία ημέρα και προσφέρονταν οι απαρχές της νέας συγκομιδής των καρπών της γης, τα  «πρωτογεννήματα» στο ναό της Ιερουσαλήμ, ως ευχαριστία στο χορηγό των αγαθών Θεό.
Γενέθλιος της Εκκλησίας ημέρα
ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗ
του Κωνστανίνου Αθ. Οικονόμου, δασκάλου

Η ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΑΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ: Οι Ιουδαίοι κατά την περίοδο της Π. Διαθήκης γιόρταζαν την Πεντηκοστή, ή εορτή των εβδομάδων (7 επί 7), που ονομαζόταν ακόμη “εορτή θερισμού των πρωτογεννημάτων” (Εξ. κγ΄16). Κατά τη γιορτή προσφέρονταν στο Θεό θυσίες πρωτογεννημάτων (καρπών σιτηρών, οικιακών ζώων). Επίσης, κατά παράδοση, ο Δεκάλογος δόθηκε στο Μωυσή την 50η μέρα μετά το ιουδαϊκό Πάσχα. Κατ' αντιστοιχία, όπως κατά την εβραϊκή Πεντηκοστή, εκφράζονταν ευχαριστίες για τα πρωτογεννήματα, έτσι για την χριστιανική Πεντηκοστή εκφράζονται ευχαριστίες για “τας απαρχάς του Πνεύματος”.
Η Πεντηκοστή ως ολοκλήρωση της πνευματικής μας θεραπείας
Αρχιμ. Αυγουστίνος Μύρου, Δρ. Θεολογίας, Φιλόλογος

Η εκκλησιαστική εορτή της Πεντηκοστής είναι εξαιρετικά μεγάλη και σημαντική, διότι το γεγονός που βιώνουμε λατρευτικά αυτή την ημέρα ανήκει στη σειρά των σωστικών και ανεπανάληπτων ενεργειών του Θεού, οι οποίες καταγράφηκαν στην ανθρώπινη ιστορία, όπως η ενανθρώπηση, η βάπτιση, το πάθος, η ανάσταση, η ανάληψη του Χριστού.
ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ 2019

ΠΑΥΛΟΣ 
ΕΛΕΩ   ΘΕΟΥ   ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
ΤΗΣ    ΑΓΙΩΤΑΤΗΣ    ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ 
ΣΕΡΒΙΩΝ   ΚΑΙ   ΚΟΖΑΝΗΣ

Πρός τόν εὐσεβῆ κλῆρον, τούς ἐντιμοτάτους ἄρχοντας
τούς ἐνδοξοτάτους καί γενναιοτάτους ἀξιωματικούς
τῶν ἐνόπλων δυνάμεων καί τῶν σωμάτων ἀσφαλείας,
τούς δικαιοτάτους δικαστικούς λειτουργούς,
τούς ἐλλογιμοτάτους λειτουργούς πασῶν τῶν βαθμίδων τῆς ἐκπαιδεύσεως
καί τόν εὐλαβῆ καί φιλάγιον λαόν τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως.

«Πεντηκοστήν ἑορτάζομεν καί Πνεύματος ἐπιδημίαν
καί προθεσμίαν ἐπαγγελίας καί ἐλπίδος συμπλήρωσιν·
καί τό μυστήριον ὅσον; ῾Ως μέγα τε καί σεβάσμιον.
Διό βοῶμέν σοι· Δημιουργέ τοῦ παντός,Κύριε, δόξα σοι.»


Ἀγαπητοί πατέρες καί Λαέ τοῦ Θεοῦ εὐλογημένε,

Μεγάλη ἡ ἡμέρα τῆς Πεντηκοστῆς. Ἀποτελεῖ μετά τό Πάσχα τήν πιό μεγάλη ἑορτή τῆς Ἐκκλησίας μας. Εἶναι ἡ πανήγυρις τῶν πανηγύρεων διότι εἶναι ἡ γενέθλιος ἡμέρα τῆς Ἐκκλησίας μας.

Θλίβονται οἱ μαθητές τοῦ Ἀναστάντος Κυρίου μας, ὅταν τούς προαναγγέλλει ὅτι θά φύγῃ ἀπό κοντά τους, ὅτι θά ἀνέλθῃ εἰς τούς οὐρανούς καί θά καθίσῃ στόν ἐνδοξασμένον θρόνον Του «ὅπου ἦν τό πρότερον», δηλαδή πρίν σαρκωθεῖ, πρίν γίνει υἱός τοῦ ἀνθρώπου διά τήν σωτηρίαν μας. Ἐκείνοι τόν παρακαλοῦν «μή μᾶς ἀφήσεις ὀρφανούς». Ὅμως ὁ Κύριος ὡς Πνευματικός Πατέρας, ὡς φίλος καί ἀδελφός τούς διαβεβαιώνει μέ τό «οὐκ ἀφήσω ὑμᾶς ὀρφανούς» (Ἰω. 14,18), δηλαδή δέν θά σᾶς ἀφήσω ὀρφανούς.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ
Απόστολος: Πράξ. β΄ 1-11
Ευαγγέλιο: Ιω. ζ΄37-52, η΄12
16 Ιουνίου 2019
Πεντηκοστή σήμερα, πλήρωμα και επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος στους αγίους Αποστόλους αλλά και σε ολόκληρη την Εκκλησία, εκπλήρωση της υποσχέσεως του Κυρίου μας Ιησού Χριστού ότι δεν θα εγκαταλείψει με την Ανάληψή Του τον κόσμο, αλλά θα στείλει τον Παράκλητο, για να κατευθύνει όλους μας και να συγκροτεί, με την ενοποιητική Του δύναμη, ολόκληρο το σώμα της Εκκλησίας. Η περικοπή που διαβάζουμε κατά τη σημερινή Θεία Λειτουργία είναι χαρακτηριστική και μας μεταφέρει τόσο τα λόγια του Χριστού, όσο και τις αντιδράσεις των φαρισαίων, προσφέροντας σε όλους εμάς σήμερα το έναυσμα για να κάνουμε κάποιες σημαντικές σκέψεις. Μέσα στο πλήθος που είχε μαζευτεί για τη γιορτή της σκηνοπηγίας, στάθηκε ο Ιησούς και με δυνατή φωνή είπε: “Όποιος διψά, ας έλθει σε εμένα να πιει, γιατί όπως λέει η Γραφή, εκείνος που πιστεύει σε εμένα θα αναβλύουν μέσα του ποταμοί ύδατος ζώντος”.
ΤΟ ΘΕΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 16 ΙΟΥΝΙΟΥ

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ (Πράξ. β΄, 1– 11)

16 Ἰουνίου 2019

«…ὤφθησαν αὐτοῖς διαμεριζόμεναι γλῶσσαι ὡσεὶ πυρός….» (Πράξ. β΄,2)

Τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον ἦλθε. Ἢ παρουσία του ζωντανὴ καὶ συγκλονιστική. Γιὰ νὰ δώσει τὸ μεγάλο «παρὼν» στὴν ἱστορία τῆς ἀνθρωπότητας χρησιμοποίησε τὰ δύο ἰσχυρότερα στοιχεῖα τῆς φύσεως: τὴ φωτιὰ καὶ τὴ θύελλα.

Ἦχος καὶ φῶς. Ἦχος καταπληκτικός. «Ἐγένετο ἄφνω ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἦχος ὥσπερ φερομένης πνοῆς βιαίας» (Πράξ. 2,2). Καὶ φῶς ἐκτυφλωτικό. «Καὶ ὤφθησαν αὐτοῖς διαμεριζόμεναι γλῶσσαι ὡσεὶ πυρός, ἐκάθισέ τε ἐφ’ ἕνα ἕκαστον αὐτῶν» (Πράξ. 2,3). Ζωντανὴ ἡ παρουσία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Γιατί ζωντανὸς εἶναι ὁ Θεός. Ζωντανὴ καὶ ἡ Ἐκκλησία του.
“ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ”

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ

(16 Ἰουνίου 2019)

Πεντηκοστή ἑορτάζουμε,ἀδελφοί, καί Πνεύματος ἐπιδημία. Μεγάλη, ἐπίσημη, χαρμόσυνη, κοσμοϊστορική ἡ σημερινή ἡμέρα, κατά τήν ὁποία ἐκπληρώνεται ἡ ὑπόσχεση τοῦ Χριστοῦ πρός τούς μαθητές του. Κατῆλθε τό Πνεῦμα τό Ἅγιον καί ἐφώτισε αὐτούς καί διά μέσου αὐτῶν ἵδρυσε τήν Μία, Ἁγία, Ἀποστολική καί Καθολική Ἐκκλησία μας.Τό στάδιο τῆς μαθητείας τελείωσε· μέ τήν φώτιση τοῦ Παναγίου Πνεύματος ξεκίνησε ἕνα νέο στάδιο γιά τούς μαθητές. Τό στάδιο τῆς ἀποστολῆς, τῆς διαδόσεως τοῦ λυτρωτικοῦ καί σωτηρίου μηνύματος τοῦ Χριστοῦ πρός ὁλόκληρη τήν Οἰκουμένη.Ἔπαψαν νά εἶναι μαθητές, ἔγιναν Ἀπόστολοι καί Oἰκουμενικοί Διδάσκαλοι.
ΚΥΡΙΑΚΗ 16 ΙΟΥΝΙΟΥ 2019

ΤΗΣ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ

(Ιωάν. ζ΄37-52, η΄12) (Πράξ β΄ 1 – 11)

Πνεύματος επιδημία

«και επλήσθησαν άπαντες Πνεύματος Αγίου»

Η σημερινή Κυριακή της Πεντηκοστής είναι η γενέθλιος ημέρα της Εκκλησίας. Το Άγιο Πνεύμα «όλον συγκροτεί τον θεσμόν της Εκκλησίας». Ειδικότερα στο αποστολικό ανάγνωσμα της ημέρας περιγράφονται τα αισθητά σημεία της επιφοιτήσεως του Αγίου Πνεύματος: «φερομένης βιαίας πνοής», «γλωσσαι ωσεί πυρός» (δείχνουν τις άκτιστες ενέργειες στην παρουσία του Αγίου Πνεύματος). Η επενέργεια του Αγίου Πνεύματος στους αποστόλους καταδεικνύεται με το χάρισμα της «γλωσσολαλίας», συμβολικό μάλιστα προμήνυμα για τη διάδοση του Ευαγγελίου από αυτούς στα πέρατα της οικουμένης.

«Προ πάντων των αιώνων»
Ἡ Πεντηκοστή

«καὶ ἰδοὺ ἐγὼ ἀποστέλλω τὴν ἐπαγγελίαν τοῦ πατρός μου ἐφ' ὑμᾶς· ὑμεῖς δὲ καθίσατε ἐν τῇ πόλει Ἱερουσαλήμ ἕως οὗ ἐνδύσησθε δύναμιν ἐξ ὕψους.» (Λουκ., 24, 49).
Ὑπήκοοι στὴν ἐντολὴ τοῦ Κυρίου οἱ μαθητές παρέμεναν, μετά την Ανάληψή Του, συγκεντρωμένοι στὴν Ἱερουσαλήμ, μὲ ἀγαστὴ σύμπνοια, προσευχόμενοι και προσκαρτεροῦντες τὴν πραγματοποίηση τῆς ὑπόσχεσης τοῦ Κυρίου, νὰ ἐνδυθούν, δηλαδή, Δύναμη ἐξ ὕψους. Καὶ τὴν Πεντηκοστὴ ἡμέρα, μετὰ τὴν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου, ἦχος δυνατός, μεγάλη βουὴ ἀνέμου ἱσχυροῦ, ξεκίνησε ἀπὸ τὸν οὐρανό καὶ κατέληξε καὶ πλημμύρισε τὸ σπίτι ὄπου ἦσαν συνηγμένοι οἱ μαθητές καὶ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, διαμεριζόμενο, ὡς πύρινες γλῶσσες, ἐπικάθισε στὸ κεφάλι τοῦ κάθε ἑνὸς μαθητὴ και αὐτοὶ πεπληρωμένοι ἀπὸ τὴ δύναμή Του ξεκίνησαν νὰ κηρύττουν σὲ διάφορες γλῶσσες, καθὼς τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιο ἔδωσε στὸν κάθε ἕναν ἀπὸ αὐτούς.
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ «ΔΙΨΑ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑ»

Ἡ γιορτὴ τῆς Σκηνοπηγίας, ποὺ διαρκοῦσε ἑπτὰ ἡμέρες καὶ θύμιζε στοὺς Ἰουδαίους τὴ σαραντάχρονη περιπλάνησή τους στὴν ἔρημο, πλησιάζει στὸ τέλος της. Σέ ἕνα σημεῖο τοῦ τυπικοῦ τῆς γιορτῆς λευκοντυμένοι ἱερεῖς μεταφέρουν ἐν πομπῇ στὸ ναὸ μιὰ χρυσὴ στάμνα γεμάτη νερὸ ἀπὸ τὴν πηγὴ τοῦ Σιλωάμ. Αὐτὴ ἡ τελετὴ θύμιζε τὴν θαυμαστὴ διάσωση τοῦ Ἰσραὴλ στὴν ἔρημο, ὅταν κρυστάλλινες πηγὲς νεροῦ ἀνέβλυσαν ἀπὸ τὸ βράχο καὶ ὁ λαὸς ξεδίψασε. Ὕστερα ἀπὸ λίγο οἱ προσκυνητὲς θὰ ξαναγυρίσουν στὶς καθημερινές τους ἀσχολίες.

Σάββατο 8 Ιουνίου 2019

Κυριακή πρὶν τὴν Πεντηκοστή Anthony Bloom

Εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρός, τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.

Ἔχουμε ἀκούσει στὶς Πράξεις τῶν Ἀποστόλων πώς, καθὼς ἡ Ἑορτὴ τῆς Πεντηκοστῆς πλησίαζε, ὁ Ἀπόστολος Παῦλος εἶχε ἀρχίσει τὸ ταξίδι του πρὸς τὰ Ἱεροσόλυμα για νὰ βρεθεῖ μὲ ὅλους αὐτοὺς ποὺ ἐκείνη ἀκριβῶς τὴν ἡμέρα εἶχαν λάβει τὸ Ἅγιο Πνεῦμα. Ἀπό ὅλους αὐτούς, ἦταν ὁ μόνος ὁ ὁποῖος δὲν ἦταν παρών στὸ ὑπερῶο ὅπου συνέβη τὸ γεγονός. Κι ὅμως, ὁ Θεὸς τοῦ εἶχε δώσει μιὰ τέλεια, μιὰ πραγματικὴ μεταστροφὴ στὴν καρδιά, στὸ νοῦ, στὴ ζωὴ καὶ τοῦ εἶχε δωρίσει τὸ Ἅγιο Πνεῦμα σὲ ἀπάντηση τῆς ὁλοκληρωτικῆς ἀφοσοίωσής του σ’ Ἐκεῖνον ποὺ λάτρεψε ἄν καὶ δὲν Τὸν εἶχε γνωρίσει.
Ἡ Ἀρχιερατικὴ Προσευχὴ

Εὐαγγελικὸ Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 9 Ἰουνίου 2019, τῶν Ἁγίων Πατέρων τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου (Ἰωάν. ιζ΄ 1-13)

1. Τί εἶναι ἡ αἰώνια ζωὴ

Σήμερα τιμοῦμε τὴ μνήμη τῶν Ἁγίων 318 Πατέρων τῆς Α´ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, οἱ ὁποῖοι μὲ τὸν φωτισμὸ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καταδίκασαν τὴ φοβερὴ αἵρεση τοῦ Ἀρειανισμοῦ καὶ συνέταξαν τὰ 7 πρῶτα ἄρθρα τοῦ Συμβόλου τῆς Πίστεως, διακηρύσσοντας τὴν θεότητα τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ.

Τὸ Εὐαγγελικὸ Ἀνάγνωσμα, ποὺ ἀναγινώσκεται πρὸς τιμὴν τῶν ἁγίων Πατέρων, περιλαμβάνει τὸ πρῶτο τμῆμα τῆς λεγόμενης Ἀρχιερατικῆς Προσευχῆς τοῦ Κυρίου· δηλαδὴ τῆς προσευχῆς ποὺ ἀνέπεμψε ὁ Κύριος στὸν ἐπουράνιο Πατέρα, πρὶν μεταβεῖ στὸν κῆπο τῆς Γεθσημανῆ τὴ νύχτα τοῦ Πάθους Του.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
Κυριακὴ Ἁγίων Πατέρων
ΙΟΥΝΙΟΣ 7, 2019
Ἀποστολικὸ Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 9 Ἰουνίου 2019, τῶν Ἁγίων Πατέρων τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου (Κυρ. ζ΄ Πράξεων: Πράξ. κ΄ 16-18, 28-36)

Σήμερα ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία τιμᾷ τοὺς τριακοσίους δέκα καὶ ὀκτὼ θεοφόρους Πατέρας τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, τοὺς προμάχους τῆς Ὀρθοδοξίας μας, οἱ ὁποῖοι ἐξεδίωξαν ἀπὸ τὸ ποίμνιο τῆς Ἐκκλησίας μὲ τὴν σφενδόνη τοῦ Πνεύματος τοὺς «βαρεῖς καὶ λοιμώδεις λύκους», τοὺς αἱρετικοὺς ὀπαδοὺς τοῦ Ἀρείου· καὶ ὡμολόγησαν τὸν Κύριον Ἰησοῦν Χριστὸν «Θεὸν ἀληθινόν, ὁμοούσιον τῷ Πατρί». Τὸ ἀποστολικὸ ἀνάγνωσμα τῆς ἡμέρας ἔχει ἐπιλεγῆ ἀκριβῶς γι’ αὐτὴ τὴν μεγάλη ἑορτή.

1. ΟΙ ΠΡΟΒΑΤΟΣΧΗΜΟΙ ΛΥΚΟΙ
ΤΟ ΘΕΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 09 ΙΟΥΝΙΟΥ

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΑΓ. ΠΑΤΕΡΩΝ ΤΗΣ Α΄ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ (Πράξ. κ΄, 16– 18, 28 - 36 )

9 Ἰουνίου 2019

«…Εἰσελεύσονται... λύκοι βαρεῖς εἰς ὑμᾶς μὴ φειδόμενοι τοῦ ποιμνίου» (Πράξ. κ΄, 29)

Τιμᾶ σήμερα ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία τοὺς 318 ἁγίους καὶ θεοφόρους Πατέρες τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, οἱ ὁποῖοι συνῆλθαν στὴ Νίκαια τῆς Βιθυνίας τὸ 325 μ.Χ. μὲ σκοπὸ νὰ καταδικάσουν τὴ φοβερὴ αἵρεση τοῦ θεομάχου Ἀρείου καὶ νὰ ἀσφαλίσουν τὸ Ὀρθόδοξο ποίμνιο στὴν ὁδὸ τῆς ἀληθείας.

Τὰ ἱερὰ Ἀναγνώσματα καὶ οἱ ὕμνοι τῆς ἡμέρας πρὸς τιμήν τους ἔχουν καθιερωθεῖ. Εἶναι δὲ πολὺ ἐπίκαιρος ὁ λόγος τοῦ ἀποστόλου Παύλου ἀπὸ τὸ Ἀποστολικὸ ἀνάγνωσμα: «Προσέχετε», λέει ὁ ἀκούραστος Ἀπόστολος ἀπευθυνόμενος γιὰ τελευταία φορὰ πρὸς τοὺς πρεσβυτέρους τῆς Ἐφέσου‧
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ – 9 ΙΟΥΝΙΟΥ 2019

(Ἰω. ιζ΄, 1-13)

Ἀγαπητοὶ ἀδελφοί,

Σήμερα, ποὺ τιμοῦμε τὴ μνήμη τῶν ἁγίων 318 Πατέρων τῆς Α΄ ἐν Νικαίᾳ Οἰκουμενικῆς Συνόδου (325 μ.Χ.) ἡ Ἐκκλησία μὲ τὴν εὐαγγελικὴ περικοπή μᾶς μεταφέρει στὸ κλίμα τοῦ Μυστικοῦ Δείπνου καὶ στὴν «ἀρχιερατικὴ προσευχὴ» τοῦ Χριστοῦ γιὰ τὴν ἑνότητα τοῦ Σώματός Του. Ἔτσι δικαιώνει καὶ τὸ ἔργο τῶν Πατέρων τῆς Νικαίας, γιατί ὁ ἀγώνας τους ἐναντίον τῆς ἀρειανικῆς κακοδοξίας ἦταν ἀγώνας γιὰ τὴν ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας καὶ τὴ διατήρηση τῆς ταυτότητάς της, γιὰ νὰ μπορεῖ νὰ ὑπάρχει στὸν κόσμο σὰν Ὀρθοδοξία καὶ νὰ σώζει τὸν κόσμο. Περισσότερο βοηθάει ἐμᾶς ἡ σημερινὴ εὐαγγελικὴ περικοπὴ γιὰ νὰ προσδιορίσουμε τὶς προϋποθέσεις ἐκεῖνες ποὺ θὰ μᾶς ἐξασφαλίσουν τὴν ἑνότητά μας στὸ ἐκκλησιαστικὸ σῶμα καὶ συγχρόνως τὴν ἑνότητα τοῦ ἴδιου του Σώματος, τῆς Ἐκκλησίας.
“ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ”

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ Α΄ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ

(9 Ἰουνίου 2019)

Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,

Σήμερα,ἡ Ἐκκλησία μας προβάλλει καί τιμᾶ τούς μεγάλους καί φωταυγεῖς ἀστέρες της, τίς λυχνίες τίς ἄσβεστες, τούς ἀκραιφνεῖς ὁδοδεῖκτες τῆς ἀμωμήτου πίστεως μας, τούς Ἁγίους Πατέρες, οἱ ὁποῖοι μέσα ἀπό τήν ἐνάρετη ζωή τους, τήν θεολογική κατάρτισή τους, τήν συστηματική διδασκαλία τους καί γενικότερα τήν ὀρθή ποιμαντική τους, καθόρισαν τό δόγμα τῆς Ὀρθοδόξου ἡμῶν πίστεως. Κατατρόπωσαν καί ἀναθεμάτισαν τήν κακοδοξία τοῦ Ἀρείου καί διατράνωσαν τό ὁμοούσιον τοῦ Υἱοῦ μετά τοῦ Πατρός.
ΚΥΡΙΑΚΗ 9 ΙΟΥΝΙΟΥ

ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΘΕΟΦΟΡΩΝ 318 ΠΑΤΕΡΩΝ ΤΗΣ Α’ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ

(Πρ. κ΄ 16-18. 28-36) (Ιω. ιζ΄ 1-13)

Πνευματικές εντρυφήσεις

«Μακάριον εστι μάλλον διδόναι ή λαμβάνειν»

Η τελευταία Κυριακή, πριν από τη μεγάλη εορτή της Πεντηκοστής, είναι αφιερωμένη στους 318 Πατέρες της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου, η οποία συγκλήθηκε στη Νίκαια της Κωνσταντινουπόλεως και καταδίκασε τις πλάνες του Αρείου. Διακήρυξαν στη Σύνοδο αυτοί οι άγιοι πατέρες «Ιησούν Χριστόν, τον Υιόν του Θεού, τέλειον Θεόν και τέλειον άνθρωπον, ομοούσιον και ομότιμον τω Θεώ Πατρί».
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ (Α΄ΟΙΚ. ΣΥΝ).
Απόστολος: Πράξ. κ΄16-18,28-36
Ευαγγέλιο: Ιωάν. ιζ΄ι-13
9 Ιουνίου 2019
«Πάτερ άγιε, τήρησον αυτούς εν τω ονόματί σου ω δεδωκάς μοι, ίνα ώσιν εν καθώς ημείς» (Ιωάν. ιζ΄11).
Το σημερινό ευαγγέλιο αποτελεί μέρος της γνωστής ως «Αρχιερατικής Προσευχής» του Χριστού και την οποίαν απηύθυνε προς τον Θεό Πατέρα αμέσως μετά τον Μυστικό Δείπνο και λιγο πριν από το Πάθος και την Σταυρική Του Θυσία. Μέσα από αυτήν καταγράφεται από τη μια η επιτυχής ολοκλήρωση του έργου Του, που είχε σαν χαρακτηριστικό στόχο τη δόξα του Θεού. Ένα στόχο που επιβεβαιώνετο από τον κόσμο μετά από ένα θαύμα όπου «και εδόξαζον τον Θεόν» (Λουκ. ζ΄16, ιγ΄13, ιζ΄15, ιη΄43). Έναν στόχο που ομολογείται σήμερα και από τον ίδιο τον Χριστό. «Εγώ σε εδόξασα επι της γής, το έργον ετελείωσα ο δέδωκάς μοι ίνα ποιήσω».
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ «Η ΑΙΩΝΙΟΣ ΖΩΗ»

Συνήθως ὅταν ἀκοῦμε νά γίνεται λόγος γιά τήν «αἰώνιον ζωήν», πολλοί σκεπτόμαστε ὅτι αὐτή ἀρχίζει μετά θάνατον. Στήν πραγματικότητα ὅμως ἡ «αἰώνιος ζωή» ἀρχίζει ἤδη ἀπ’ αὐτή τή ζωή. Ἀρχίζει ἀπό τό θάνατο τοῦ Χριστοῦ καί  ἀπό τήν ἀνάστασή Του. Καί σ’ αὐτή μετέχουμε, ὅταν συσταυρούμεθα καί συνανιστάμεθα μαζί Του. Ἡ συμμετοχή μας στό μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας εἶναι μετοχή στήν «αἰώνιο ζωή».Πολλές φορές, μέσα στήν ἔνταση τῆς καθημερινῆς βιοπάλης, αὐτές οἱ μεγάλες ἀλήθειες ἀδυνατίζουν καθώς δέ σκεπτόμαστε πόσο ἔντονα τό κακό μας μαγνητίζει πρός τά κάτω, διερωτώμεθα: Μπορεῖ νά βρισκόμαστε ἤδη ἀπό τό βάπτισμά μας στήν «αἰώνιον ζωήν»; Ἔχει ἀρχίσει καί γιά μᾶς αὐτή ἡ ζωή;
Κυριακή 9 Ἰουνίου 2019 (ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ Α’ ΟΙΚ. ΣΥΝΟΔΟΥ) (Πράξ. κ΄16-18, 28-36)

Σήμερα ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία τιμᾶ τούς τριακοσίους δέκα καί ὀκτώ θεοφόρους Πατέρες τῆς Α’ Οἰκουμενικῆς Συνόδου. Τούς προμάχους τῆς Ὀρθοδοξίας μας, οἱ ὁποῖοι ἐξεδίωξαν ἀπό τό ποίμνιο τῆς Ἐκκλησίας μέ τήν σφενδόνη τοῦ Πνεύματος τούς «βαρεῖς καί λοιμώδεις λύκους», τούς αἱρετικούς ὀπαδούς τοῦ Ἀρείου, καί ὁμολόγησαν τόν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό «Θεόν ἀληθινόν, ὁμοούσιον τῷ Πατρί». Τό ἀποστολικό ἀνάγνωσμα τῆς ἡμέρας ἔχει ἐπιλεγεῖ ἀκριβῶς γι’ αὐτήν τή μεγάλη ἑορτή.

Σάββατο 1 Ιουνίου 2019

Κυριακή του Τυφλού: Ομιλία περί προσκαίρου των αμαρτωλών τιμωρίας (Αρχιεπίσκοπος Αστραχάν και Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)

– Μπορούν οι άνθρωποι να γνωρίζουν με ποιον τρόπο και για ποιο σκοπό ο Θεός παιδεύει αμαρτωλούς και δικαίους;

– Γιατί υπάρχουν αμαρτωλοί που ευτυχούν και δίκαιοι που παιδεύονται;

– Ποιους από τους αμαρτωλούς ο Θεός παιδεύει;

– Γιατί ο Θεός δεν παιδεύει τον αμαρτωλό αμέσως μετά την διάπραξη της αμαρτίας;

– Υπάρχουν παιδαγωγίες του Θεού που οι άνθρωποι περιφρονούν;
Ερμηνεία εις το κατά Ιωάννην ευαγγέλιον της Κυριακής του Τυφλού (Αρχιεπίσκοπος Αστραχάν και Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)

(Ἰω. 9, 1-38)

Ο θεάνθρωπος εφώτισε τον τυφλόν, ο φθόνος ετύφλωσε τους βλέποντας.
Τι είδους τύφλωση είχε αυτός ο τυφλός; Γιατί ο ευαγγελιστής δεν δίδει σχετικές λεπτομέρειες;
Απορία προκαλεί η ερώτηση των μαθητών για το αν αμάρτησε ο τυφλός ή οι γονείς του. Γιατί αφού ο τυφλός εγεννήθη τυφλός, πώς θα μπορούσε να είχε κάνει κάποια αμαρτία για την οποία τιμωρήθηκε; Από την άλλη πως θα μπορούσε να τιμωρείται για αμαρτία άλλων, δηλαδή των γονιών του;
“ίνα φανερωθή τα έργα του Θεού εν αυτώ”. Γιατί ο Θεός επίτρεψε τόση βλάβη στον τυφλό, για να φανερωθεί η παντοδυναμία του;
Αποστολικό ανάγνωσμα Κυριακής του Τυφλού: Ομιλία περί των αναγόντων εις τα κριτήρια (δικαστήρια) και περί των κριτών (δικαστών) (Αρχιεπίσκοπος Αστραχάν και Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)

(Πράξ. 16, 16-34)
– Θα πρέπει οι χριστιανοί όταν αδικούνται να σιωπούν και να μην ζητούν το δίκαιό τους στο δικαστήριο;

– Τί θα πρέπει να ελέγχει ο χριστιανός πριν φτάσει στην απόφαση να οδηγήσει τον αδελφό του στα δικαστήρια;

– Πώς πρέπει να σταθεί ο χριστιανός στο δικαστήριο εάν για το δίκαιό του φτάσει εκεί;
Ερμηνεία εις τας Πράξεις των Αποστόλων, τας αναγινωσκομένας την Κυριακή του Τυφλού (Αρχιεπίσκοπος Αστραχάν και Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)

(Πραξ. 16, 16-34)

– Τί είναι το πνεύμα του Πύθωνος που αναφέρεται στην αποστολική περικοπή;

– Πώς ο διάβολος – ο πατήρ του ψεύδους – έλεγε την αλήθεια (ότι οι απόστολοι ήσαν δούλοι του Θεού) και πώς δεν φοβόταν μήπως όσοι τον ακούσουν πιστέψουν στο Αποστολικό κήρυγμα;

– Ο διάβολος μπορεί να κηρύξει την αλήθεια μόνο για να βλάψει τους ακροατές του.

– Γιατί ο απ. Παύλος δεν εκδίωξε από την πρώτη ημέρα το δαιμόνιο;
Ὁ τυφλὸς βλέπει

Εὐαγγελικὸ Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 2 Ἰουνίου 2019, τοῦ Τυφλοῦ (Ἰωάν. θ΄ 1-38)

1. Η ΔΕΙΛΙΑ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ

Κάποιο Σάββατο ὁ Κύριος στὴν Ἱερουσαλὴμ συνάντησε ἕναν ἄνθρωπο ποὺ εἶχε γεννηθεῖ τυφλός. Καὶ ἀφοῦ ἔφτιαξε πηλὸ μὲ τὸ σάλιο του, ἔχρισε μὲ τὸν πηλὸ τὰ μάτια τοῦ τυφλοῦ. Δοκιμάζοντας ὅμως τὴν πίστη του, δὲν τὸν θεράπευσε ἀμέσως, ἀλλὰ τοῦ εἶπε: «Πήγαινε, νίψου στὴν κολυμβήθρα τοῦ Σιλωάμ». Κι ὁ τυφλὸς ὑπάκουσε ἀμέσως. Καὶ τὸ θαῦμα ἔγινε! Ὅσοι ὅμως τὸν ἔβλεπαν κατόπιν ὑγιή, ἀποροῦσαν: «Δὲν εἶναι αὐτὸς ὁ τυφλὸς ποὺ ζητιάνευε;» Ἄλλοι ἔλεγαν «αὐτὸς εἶναι», ἄλλοι ὅμως ἔλεγαν «εἶναι κάποιος ποὺ τοῦ μοιάζει». Ἐκεῖνος ὅμως τοὺς διαβεβαίωνε ὅτι εἶναι ὁ ἴδιος. Κι αὐτοὶ ἔκπληκτοι ἀποροῦσαν: «Πῶς θεραπεύθηκαν τὰ μάτια σου;» Κι ἐκεῖνος μὲ θάρρος ἐξηγοῦσε πῶς ἔγινε τὸ θαῦμα.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

Στοὺς Φιλίππους

Ἀποστολικὸ Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 2 Ἰουνίου 2019, ς΄ Πράξεων (Πράξ. ις΄ 16-34)

1. ΠΝΕΥΜΑ ΠΥΘΩΝΟΣ

Στοὺς Φιλίππους καθὼς οἱ ἀπόστολοι Παῦλος καὶ Σίλας πορεύονται στὸν τόπο τῆς προσευχῆς, μιὰ νεαρὴ δούλη ποὺ εἶχε μαντικὸ δαιμονικὸ πνεῦμα καὶ ἀποτελοῦσε πηγὴ μεγάλου οἰκονομικοῦ κέρδους γιὰ τὰ ἀφεντικά της, τοὺς ἀκολουθεῖ φωνάζοντας: Αὐτοὶ οἱ ἄνθρωποι εἶναι δοῦλοι τοῦ Θεοῦ τοῦ ὑψίστου, οἱ ὁποῖοι μᾶς γνωρίζουν τὸν δρόμο τῆς σωτηρίας. Κι αὐτὸ τὸ ἔκανε συχνὰ γιὰ πολλὲς ἡμέρες. Γι’ αὐτὸ καὶ ὁ ἀπόστολος Παῦλος ἀγανακτισμένος στράφηκε πρὸς τὴν δούλη καὶ εἶπε στὸ πονηρὸ πνεῦμα: Σὲ διατάσσω στὸ ὄνομα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ νὰ ἐξέλθῃς ἀπ’ αὐτήν. Καὶ τὴν ἴδια στιγμὴ ἐξῆλθε τὸ δαιμόνιο.
ΤΟ ΘΕΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 02 ΙΟΥΝΙΟΥ

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΤΥΦΛΟΥ (Πράξ. ιστ΄, 16– 34)

2 Ἰουνίου 2019

«…παραγγέλλω σοι ἐν τῷ ὀνόματι ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ ἐξελθεῖν ἀπ᾿ αὐτῆς…» (Πράξ. ιστ΄,18)

Τὸ σημερινὸ Ἀποστολικὸ ἀνάγνωσμα, ἀγαπητοί μου, μᾶς μεταφέρει στὴν Μακεδονία, ἐκεῖ ἀπὸ ὅπου ὁ Ἀπόστολος Παῦλος ξεκίνησε τὴν 2η Ἱεραποστολική του περιοδεία, φέροντας τὸ μήνυμα τοῦ Εὐαγγελίου, γιὰ πρώτη φορά, στὸ Εὐρωπαϊκὸ ἔδαφος. Οἱ Πράξεις τῶν Ἀποστόλων διηγοῦνται τὶς περιπέτειες ποὺ ἔζησε ὁ Παῦλος στοὺς Φιλίππους, τὴν σημερινὴ Καβάλα, ὅπου δημιούργησε τὴν πρώτη Ἐκκλησιαστικὴ κοινότητα στὴν Ἑλλάδα. Μᾶς μιλοῦν γιά μία δαιμονισμένη γυναίκας, ἡ ὁποία κατήγγειλε τὸν Παῦλο στοὺς ἄρχοντες τῆς περιοχῆς, ὅτι εἰσάγει συνήθειες ποὺ δὲν ἐπιτρέπονται σὲ Ρωμαίους πολίτες! Ὁ Παύλος θεράπευσε τὴν γυναίκα ἀπὸ τὸ δαιμόνιο, ἀλλὰ οἱ διῶκτες του τὸν συνέλαβαν καὶ τὸν ἔκλεισαν στὴν φυλακή, μαζὶ μὲ τὸν μαθητὴ τοῦ Σίλα. Μία ἀκόμη θαυματουργικὴ ἐπέμβαση τοῦ Χριστοῦ συνέβη τὴν νύκτα καὶ οἱ Ἀπόστολοί Του ἀπελευθερώθηκαν, μὲ ἀποτέλεσμα ὁ σοκαρισμένος δεσμοφύλακας νὰ πιστέψει στὸν ἀληθινὸ Θεὸ καὶ ὅλη ἡ οἰκογένειά του νὰ δεχθεῖ τὸ Βάπτισμα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ.
ΚΥΡΙΑΚΗ 2 ΙΟΥΝΙΟΥ 2019

ΤΟΥ ΤΥΦΛΟΥ

(Πρ. ιστ΄ 16-34) (Ιω. θ΄ 1-38)

Ελευθερίας σαλπίσματα

«Πίστευσον επί τον Κύριον Ιησούν Χριστόν και σωθήση»

Διανύουμε αυτή την περίοδο μια ευλογημένη πορεία προς το μεγάλο γεγονός της Πεντηκοστής. Η παρουσία του Αγίου Πνεύματος που σηματοδοτείται από την εορτή αυτή φωτίζει τον άνθρωπο και τον καθιστά νέα ύπαρξη. Γίνεται κοινωνός της εν Χριστώ σωτηρίας και καταξιώνεται σε αναβάσεις αυθεντικών εμπειριών, ως απαύγασμα της μετοχής του στον χώρο της θείας παρουσίας. Τα αναστάσιμα βιώματα αναδεικνύουν ένα ξεχωριστό τρόπο ύπαρξης και ζωής. Η Βασιλεία του Θεού γίνεται πλέον πραγματικότητα ζωής, μέσα από ένα νέο ύφος και ήθος που προσανατολίζει και νοηματοδοτεί ανάλογα και την καθημερινότητα.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΤΥΦΛΟΥ – 2 ΙΟΥΝΙΟΥ 2019

 (Ἰω. θ΄ 1-38)

Η ΝΕΑ ΠΛΑΣΗ

«Ἔπτυσε χαμαὶ καὶ ἐποίησε πηλὸν ἐκ τοῦ πτύσματος, καὶ ἐπέχρισε τὸν πηλὸν ἐπὶ τοὺς ὀφθαλμοὺς τοῦ τυφλοῦ. Καὶ εἶπεν αὐτῷ· ὕπαγε νίψαι εἰς τὴν κολυμβήθραν τοῦ Σιλωάμ, ὃ ἑρμηνεύεται ἀπεσταλμένος. Ἀπῆλθεν οὖν καὶ ἐνίψατο, καὶ ἦλθε βλέπων». (Ἰωάνν. 9,7-8).

Ὅλα τὰ θαύματα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ εἶναι μεγάλα, ὅλα φανερώνουν τὴν θεότητα τοῦ Κυρίου· οἱ θεραπεῖες τῶν ἀσθενῶν μὲ τὴν ἐπίθεση τῶν χειρῶν του, οἱ ἰάσεις τῶν παραλύτων μὲ ἕνα μόνο λόγο του· σήκω ἐπάνω καὶ περπάτα, οἱ ἀναστάσεις τῶν νεκρῶν. Κάθε θαῦμα τοῦ Κυρίου ἔχει καὶ ἕνα ξεχωριστὸ σημεῖο, ποὺ τὸ διακρίνει ἀπὸ τὰ ἄλλα. Τὸ σημερινὸ θαῦμα τοῦ Κυρίου, ἡ θεραπεία τοῦ ἐκ γενετῆς τυφλοῦ, διαφέρει ἀπὸ τὰ ἄλλα θαύματα σὲ τοῦτο· βλέπουμε τὸν Ἰησοῦ Χριστὸ νὰ παίρνει ἀπὸ τὴ γῆ χῶμα καὶ μὲ τὸ θεϊκό του πτύσμα νὰ φτιάχνει μάτια στὸν ἀόματο τυφλό. Ὁ τυφλὸς αὐτὸς ὄχι δὲν ἔβλεπε, ἀλλὰ εἶχε γεννηθεῖ χωρὶς μάτια, καὶ ἀκριβῶς αὐτὸ εἶναι τὸ θαυμαστὸ ἐδῶ τοῦ Κυρίου ὅτι φτιάχνει μάτια ἀπὸ τὸ χῶμα τῆς γῆς·
“ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ”

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΤΥΦΛΟΥ

(2 Ἰουνίου 2019)

Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,

Ἕνα συγκλονιστικό θαῦμα, μοναδικό στήν ἱστορία τῆς ἀνθρωπότητος, μᾶς παρουσιάζει ἡ σημερινή Εὐαγγελική περικοπή. Τό θαῦμα τῆς θεραπείας τοῦ ἐκ γενετῆς τυφλοῦ. Ἕνα θαῦμα τό ὁποῖο μιλᾶ ἀπό μόνο του, ἕνα θαῦμα τό ὁποῖο διαλαλεῖ ὁ ἴδιος ὁ πρώην τυφλός, ἕνα θαῦμα πού ἐμμέσως πλήν σαφῶς τό ἀναγνωρίζουν καί οἱ γονεῖς τοῦ πρώην τυφλοῦ.

Τό ἴδιο θαῦμα ὅμως τό ἀμφισβητοῦν καί δέν τό ἀποδέχονται οἱ Φαρισαῖοι, οἱ ὁποῖοι κάνουν τά ἀδύνατα δυνατά, γιά νά ἐξασφαλίσουν ἔστω καί μία μαρτυρία ἱκανή νά ἀμφισβητήσει αὐτό τό ἀνεπανάληπτο γεγονός.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΤΥΦΛΟΥ
Απόστολος: Πράξ. ιστ΄ 16-34
Ευαγγέλιο: Ιω. θ΄ 1-38
2 Ιουνίου 2019
ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ
του Μητροπολίτη Πάφου Γεωργίου για τη διεξαγωγή εράνου υπέρ των τυφλών

Ο τυφλός του σημερινού ευαγγελίου δεν αντίκρισε ποτέ τον κόσμο. Μόνο τον άκουγε και άγγιζε κάτι απ' αυτόν. Τα πάντα, γι’ αυτόν, καλύπτονταν από βαθύ και αδιαπέραστο σκοτάδι. Μα και σκοτάδι, δεν ήξερε τι θα πει. Γιατί, για να καταλάβει το σκοτάδι, θα έπρεπε προηγουμένως να έχει δει το φως. Βίωνε μια διαρκή κατάσταση θανάτου, αφού ζούσε στερούμενος και μάλιστα από τη γέννησή του, το πιο αυτονόητο και ουσιώδες αγαθό της ζωής, το φως. 
Το μαρτύριό του ήταν δυσβάσταχτο. Δεν είχε να αντιμετωπίσει μόνο τις άμεσες συνέπειες της τυφλότητάς του, δηλαδή τις καθημερινές δυσκολίες για αυτοεξυπηρέτηση και αυτοσυντήρηση, αλλά, συγχρόνως, εισέπραττε τη θρησκευτική περιφρόνηση και την κοινωνική απομόνωση από τους ομοεθνείς του. 
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ «ΤΡΕΙΣ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΙ ΤΡΟΠΟΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ ΕΝΟΣ ΓΕΓΟΝΟΤΟΣ»

Ἕνας ἐκ γενετῆς τυφλὸς ἀποκτᾶ, μὲ προσωπικὴ ἐπέμβαση τοῦ Χριστοῦ, τὴν ὅρασή του. Σ’ αὐτὸ ὅμως τὸ ἀντικειμενικὰ ἀναμφισβήτητο θαῦμα δὲν ἀντιδροῦν ὅλοι μὲ τόν ἴδιο τρόπο. Τὴν στάση τους χρωματίζει ἡ διάθεσή τους.Παρά τήν θρησκευτική μόρφωση καί τήν κοινωνική τους θέση, οἱ Φαρισαῖοι δείχνουν μιά φοβερή ἀνικανότητα νά δοῦν καί νά παραδεχθοῦν τήν ἀλήθεια. Ἡ ἐμπάθεια ἀχρηστεύει τὴν κριτική τους δύναμη καί ὁδηγεῖ σὲ μιὰ σειρὰ ἐξωφρενικῶν συλλογισμῶν καὶ ἐπιχειρημάτων. Στὴν ἀρχὴ προσπαθοῦν νὰ ἀρνηθοῦν τὸ θαῦμα. Ἐπειδὴ ὅμως αὐτὸ δὲν εἶναι δυνατό, ἐπιχειροῦν νὰ διαστρεβλώσουν τὰ πράγματα.
Κυριακή 2 Ἰουνίου 2019 (ΤΥΦΛΟΥ) (Πράξ. ις΄16-34)

Στούς Φιλίππους, μᾶς λέει τό ἀποστολικό ἀνάγνωσμα πού ἀκούσαμε, βρίσκονταν οἱ ἀπόστολοι Παῦλος καί Σίλας. Καί καθώς πορεύονταν στόν τόπο τῆς προσευχῆς, μιά νεαρή δούλη πού εἶχε μαντικό δαιμονικό πνεῦμα καί ἀποτελοῦσε πηγή μεγάλου οἰκονομικοῦ κέρδους γιά τά ἀφεντικά της, τούς ἀκολουθοῦσε φωνάζοντας: - Αὐτοί οἱ ἄνθρωποι εἶναι δοῦλοι τοῦ Θεοῦ τοῦ ὑψίστου, οἱ ὁποῖοι μᾶς γνωρίζουν τόν δρόμο τῆς σωτηρίας.

Κι αὐτό τό ἔκανε συχνά γιά πολλές ἡμέρες. Γι’ αὐτό καί ὁ ἀπόστολος Παῦλος μιά μέρα στράφηκε ἀγανακτισμένος πρός τή δούλη καί εἶπε στό πονηρό πνεῦμα:     - Σέ διατάσσω στό ὄνομα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ νά ἐξέλθεις ἀπ΄ αὐτήν. Καί τήν ἴδια στιγμή ἐξῆλθε τό δαιμόνιο.