ΜΗΝΥΜΑ

ΓΙΑ ΚΗΡΥΓΜΑΤΑ ΤΩΝ ΚΥΡΙΑΚΩΝ, ΕΟΡΤΩΝ ΚΑΙ ΑΓΙΩΝ ΔΕΙΤΕ ΤΙΣ ΕΤΙΚΕΤΕΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑ

Σάββατο 18 Αυγούστου 2018

Κυριακή ΙΒ’ Ματθαίου: Ομιλία περί του ότι ουχ ο πλούτος, αλλ’ η τούτου χρήσις σώζει ή κολάζει τον άνθρωπον (Αρχιεπίσκοπος Αστραχάν και Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)

(Ματθ. ιθ’ 16-26)

– Γιατί ο πλούσιος δύσκολα γίνεται τέλειος στα πνευματικά, σε αντίθεση με τον πτωχό;

– Πώς ο Θεός, ο Πατήρ πάντων, που αγαπά όλους και θέλει όλοι να σωθούν, διαμερίζει άνισα τα αγαθά Του, αναδυκνείοντας άλλους πτωχούς και άλλους πλούσιους;

– Με ποιό τρόπο σώζεται ο πλούσιος και με ποιό τρόπο ο φτωχός;

– Αφού ο πλούτος προξενεί πολλά εμπόδια εις την κατόρθωση της αρετής, πώς μπορεί να σωθεί ένας πλούσιος;

– Είναι ο πλούτος καλός ή κακός;

– Υπάρχουν παραδείγματα πλουσίων που ήσαν δίκαιοι και άγιοι;

– Είναι ο πλούτος πρόξενος κολάσεως;

– Είναι η πτωχεία αίτιον της αρετής;
Κυριακή ΙΒ’ Ματθαίου: Ερμηνεία του Ευαγγελίου (Αρχιεπίσκοπος Αστραχάν και Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)

(Ματθ. ιθ’ 16-26)

– Από πού συμπεραίνουμε ότι ο νεανίσκος προσήλθε προς τον Ιησού από ευλάβεια και όχι υποκριτικά και με δόλο;

– Ο νεανίσκος πίστευε ότι ο Ιησούς Χριστός ήταν ο Θεός;

– Ποιες είναι οι προϋποθέσεις για την σωτηρία του ανθρώπου;

– Ευκολότερη η φυγή από την αμαρτία, από την κατόρθωση του αγαθού.

– Άλλη η δόξα των σεσωσμένων και άλλη η δόξα των τελείων δηλαδή των αγίων.

– Θέλει ο άνθρωπος πολλές φορές την τελειότητα αλλά τα υλικά πράγματα τον εμποδίζουν.

– Πολύ δύσκολο πράγμα είναι ο πλούσιος να καταφέρει να μην πέσει στην παγίδα της πλεονεξίας, της φιλαργυρίας, της αδικίας και δυναστείας.

– Και ο πλούσιος και ο φτωχός άνθρωπος δεν μπορεί να σωθεί με τις ίδιες δυνάμεις τους.
ΚΥΡΙΑΚΗ 19 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2018 – ΙΒ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

(Ματθ. ιθ΄ 16-26) (Α΄ Κορ. ιε΄1-11)

Ουράνια κατάκτηση

«απήλθε λυπούμενος» 

Tο ευαγγέλιο της Βασιλείας του Θεού κήρυσσε ο Ιησούς Χριστός σε περιοδείες που έκανε και ερχόταν σε επικοινωνία με το λαό «διδάσκων εν ταις συναγωγαίς αυτών και θεραπεύων πάσαν νόσον». Όπου μιλούσε όλοι τον άκουαν με ιδιαίτερο θαυμασμό. Τον πλησίαζαν πονεμένοι άνθρωποι για να θεραπεύσει ασθενείς τους ή για να συζητήσουν μαζί Του ζητήματα που τους απασχολούσαν. Εκείνος βέβαια άλλους ευεργετούσε, ενώ σε άλλους έλεγε: «ουκ οίδατε τι αιτείσθε». Ανάμεσα σ’  εκείνους που πλησίασαν τον Χριστό ήταν και ένας νέος που πήγε κοντά Του για να πληροφορηθεί πώς θα μπορέσει να κληρονομήσει την αιώνια ζωή. Τα πρώτα λόγια του έδειχναν ότι τον συνείχε ιερός πόθος. Μάλλον όμως σκέφθηκε να δοκιμάσει τί απάντηση θα του έδινε ο Χριστός. Αυτό μαρτυρεί ότι η διάθεση του δεν ήταν ειλικρινής, αγνή και άδολη. Την εκδοχή αυτή στηρίζει και η αντίδραση του νέου στην υπόδειξη του Χριστού για το τι έπρεπε να πράξει για να σωθεί. Μόλις την άκουσε, «απήλθε λυπούμενος», δηλαδή σταμάτησε την προσπάθεια του και απομακρύνθηκε οριστικά από τον Ιησού.

Η αυτογνωσία 
ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΒ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ – 19 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2018

(Ματθ. ιθ΄ 16-26)

«Λέγω ὑμῖν ὅτι δυσκόλως πλούσιος εἰσελεύσεται εἰς τήν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν»

Ἀγαπητοί μου αδελφοί,

Ἦταν εὐσεβής καί καλός ἀπό τήν παιδική του ἡλικία ὁ νεανίσκος τοῦ σημερινοῦ Εὐαγγελίου. Τηροῦσε τίς θεῖες ἐντολές καί οἱ σχέσεις του μέ τό Θεό καί τούς ἀνθρώπους ἦταν ἄψογες. Ζητοῦσε ὅμως τό τέλειο καί γι’ αὐτό πλησίασε τόν Χριστό καί τόν παρακαλοῦσε νά τοῦ ὑποδείξει τόν τρόπο τῆς κατακτήσεως τῆς αἰωνίου ζωῆς. Ὁ Κύριος τοῦ πρότεινε τήν τελεία ἀπογύμνωση ἀπό κάθε πρόσκαιρο θησαυρό. «Πώλησόν σου τά ὑπάρχοντα καί δός πτωχοῖς καί ἕξεις θησαυρόν ἐν οὐρανῷ καί δεῦρο ἀκολούθει μοι». Ὁ δρόμος τῶν τελείων περνᾶ ἀπό τήν ἐλεημοσύνη καί τήν ὑποταγή, τοῦ λέγει. Ὁ νεός ὅμως κλονίζεται. Ἀγαπᾶ περισσότερο τά κτήματά του ἀπό τόν Χριστό καί μέ τήν πικρία τῆς ἀπογοητεύσεως στρέφει τά νῶτα του καί ἀπομακρύνεται. Ἀλήθεια, πολύ δύσκολα πλούσιος θά εἰσέλθει στή Βασιλεία τῶν οὐρανῶν.
Κυριακὴ 19 Αὔγουστου 2018 ΙΒ Κυριακὴ Ματθαίου. Ματθ. 19, 16 - 26.

«Ἀμὴν λέγω ὕμιν ὅτι δυσκόλως πλούσιος εἰσελεύσεται εἰς τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν». (Ματθ. 19, 23).

Ἕνα πολυσυζητημένο θέμα βάζει σήμερα ὁ Κύριος μας μὲ τὰ λόγια ποὺ πρὶν ἀπὸ λίγο ἀκούσαμε, τὸ θέμα τοῦ πλούτου. Ὁ πλοῦτος, ποὺ τόσο ἀγαπήθηκε σ ὅλες τὶς ἐποχὲς ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους. Ὁ πλοῦτος, ποὺ εἶναι τὸ ὄνειρο καὶ ὁ μοναδικὸς στόχος πολλῶν ἀνθρώπων ἀκόμη καὶ στὴν ἐποχή μας.

Εἶναι ἁμαρτία ὁ πλοῦτος; Γιατί ὁ πλούσιος σώζεται δύσκολα, σύμφωνα μὲ τὰ λόγια τοῦ Κυρίου; Ὁ πλοῦτος δὲν εἶναι δῶρο τοῦ Θεοῦ; "Ἂν ὁ Θεὸς ἐπιτρέπει κάποιοι ἄνθρωποι νὰ συγκεντρώνουν στὰ χέρια τοὺς τὸν πλοῦτο καὶ τοὺς χαρίζει τόση ἄνεση σ αὐτὴ τὴ ζωή, τότε γιατί δυσκολεύεται νὰ τοὺς χαρίσει τὴν αἰώνια μακαριότητα καὶ τὴν παντοτινὴ εὐτυχία τῆς ἄλλης ζωῆς;
Κυριακή 19 Αὐγούστου 2018 (ΙΒ’ ΜΑΤΘΑΙΟΥ) (Ματθ. ιθ’ 16-26)

Κάποια ἡμέρα πλησίασε τόν Κύριο ἕνας πλούσιος νέος καί τοῦ εἶπε:
-Διδάσκαλε ἀγαθέ, τί νά κάνω γιά νά κερδίσω τήν αἰώνια ζωή;

Καί ὁ Κύριος τοῦ ἀπάντησε: 
-Φύλαξε σ’ ὅλη σου τή ζωή τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ.

-Ποιές ἐντολές; Ρωτάει αὐτός μέ ἀπορία. Ὁ Κύριος τοῦ ἀπαντᾶ: -Νά μή φονεύσεις, νά μή μοιχεύσεις, νά μή κλέψεις, νά μή ψευδομαρτυρήσεις, νά τιμᾶς τούς γονεῖς σου καί νά ἀγαπήσεις τόν πλησίον σου σάν τόν ἑαυτό σου. -Ὅλα αὐτά τά φύλαξα ἀπό μικρό παιδί, λέει ὁ νέος.

Πῶς ὅμως ὁ νέος αὐτός τολμάει μιά τέτοια κατηγορηματική διαβεβαίωση; Εἶναι δυνατόν νά φύλαξε κατά γράμμα ὅλες τίς ἐντολές, ἀκόμη κι αὐτήν τῆς ἀγάπης; Πῶς μποροῦσε νά ἀγαπᾶ τόν πλησίον του σάν τόν ἑαυτό του, ὅταν εἶχε τόσα πολλά κτήματα καί δέν ἐνδιαφερόταν νά βοηθήσει τούς ἀμέτρητους φτωχούς συνανθρώπους του;
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ «ΕΝΑΣ ΝΕΟΣ ΣΤΟ ΧΡΙΣΤΟ»

Στή σημερινή Εὐαγγελική Περικοπή ἕνας νέος κάνει διάλογο μέ τό Χριστό. Ζητᾶνε διάλογο οἱ νέοι σήμερα. Δέν θέλουν ν’ ἀκοῦνε τό μονόλογο. Θέλουν νά διαλέγονται. Θέλουν οἱ ἄλλοι νά κουβεντιάζουν μαζί τους ὅλα, προτοῦ νά τούς τά προσφέρουν ἤ νά τούς τά ἐπιβάλλουν. Καί δέν ὑπάρχει ὡραιότερο πράγμα ἀπό τό νά κάνει ἕνας νέος διάλογο μέ τό Χριστό.
Κυριακή ΙΒ΄ Ματθαίου
Απόστολος: Α΄ Κορ. ιε΄ 1 - 11
Ευαγγέλιον: Ματθ. ιθ' 16 – 26
19 Αυγούστου 2018
«Ἀμήν λέγω ὑμῖν, ὅτι δυσκόλως πλούσιος εἰσελεύσεται είς τήν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν».
Νεαρός και σοβαρός ο συνομιλητής του Κυρίου, αγαπητοί μου αδελφοί.
Θεωρεί τον Φριστό, εμπνευσμένο διδάσκαλο. Είναι θρησκευόμενος με πραγματικές ανησυχίες και ειλικρινή τον απώτερο στόχο του, την βασιλεία των ουρανών. Γιαυτό ζητάει να μάθει πώς θα μπορέσει να κερδίσει την αιώνια ζωή. Ση σωτηρία της ψυχής του. Απλή βασικά και λιτή η απάντηση του Κυρίου. «Τήρησον τάς ἐντολάς»! Αλλά και τις ονομάζει προς αποφυγήν αμφιβολιών. «Πάντα ταύτα εφυλαξάμην εκ νεότητός μου. 
ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΒ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

(Μθ. 19, 16-26)

Κά­πο­τε πλη­σί­α­σε τὸν Χρι­στὸ ἕ­νας πλού­σι­ος νέ­ος καὶ τὸν ρώ­τη­σε τί θὰ ἔ­πρε­πε νὰ κά­νει ὥ­στε νὰ ἀ­πο­κτή­σει τὴν αἰ­ώ­νι­α ζω­ή. Ὁ Χρι­στὸς τό­τε τοῦ εἶ­πε ὅ­τι πρέ­πει νὰ τη­ρή­σει τὶς ἐν­το­λές. Στὴν ἀ­πο­ρί­α τοῦ νέ­ου γιὰ τὸ ποιὲς ἐν­το­λὲς ἔ­πρε­πε νὰ τη­ρη­θοῦν, ὁ Χρι­στὸς τοῦ διευκρίνισε ποιὲς ἐννοοῦσε: «οὐ φο­νεύ­σεις», τοῦ λέει, «οὐ μοι­χεύ­σεις, οὐ κλέ­ψεις, οὐ ψευ­δο­μαρ­τυ­ρή­σεις, τί­μα τὸν πα­τέ­ρα καὶ τὴν μη­τέ­ρα, καί, ἀ­γα­πή­σεις τὸν πλη­σί­ον σου ὡς σε­αυ­τόν». Οἱ ἐν­το­λὲς αὐ­τές, ὅ­μως, δὲν ἦ­ταν ξέ­νες καὶ ἄ­γνω­στες γιὰ τὸν νέ­ο, ἀλ­λὰ οἰ­κεῖ­ες καὶ γνω­στές. Μὲ βά­ση αὐ­τὲς ζοῦ­σε καὶ αὐ­τὲς προ­σπα­θοῦ­σε νὰ τη­ρή­σει ἀ­νελ­λι­πῶς ἐκ νε­ό­τη­τάς του. Γι᾽ αὐ­τὸ καὶ μὲ μί­α δό­ση αὐ­τα­ρέ­σκει­ας καὶ ἱ­κα­νο­ποί­η­σης εἶ­πε ξα­νὰ στὸν Κύ­ρι­ο: «Πάν­τα ταῦ­τα ἐ­φυ­λα­ξά­μην ἐκ νε­ό­τη­τός μου· τί ἔ­τι ὑ­στε­ρῶ;». 

Τετάρτη 15 Αυγούστου 2018

«Οίκος καταπαύσεως Θεού»

Του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Καστορίας κ. Σεραφείμ, Υπερτίμου και Εξάρχου Άνω Μακεδονίας

Και πάλι το πλήρωμα της Εκκλησίας, «αι γενεαί πάσαι» καθώς ψάλλουν οι θεοκίνητοι υμνογράφοι της ορθοδόξου λατρείας μας, αναμέλπουμε ευχαριστήριες ωδές προς την «πεποικιλμένη τη θεία δόξη»1 Βασίλισσα των Ουρανών, την Υπεραγία Θεοτόκο. Της εκφράζουμε την ευγνωμοσύνη μας και τη δοξάζουμε μαζί με τις αγγελικές δυνάμεις και τη χορεία των Αγίων μας, γιατί χάρη στην αγιότητά της αξιώθηκε να γίνει η χώρα του αχωρήτου, η μητέρα του Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού. Την ευχαριστούμε διότι στάθηκε η αιτία, ώστε ο περιούσιος λαός του Θεού να περάσει, όπως τότε στην Παλαιά Διαθήκη, την αλμυρά θάλασσα της ασεβείας και να φθάσει στην πολυπόθητη Χαναάν, που είναι η πατρίδα των τέκνων του Θεού. Γι’ αυτό και ο ιερός υμνογράφος τη χαρακτηρίζει ως «γέφυρα μετάγουσα τους εκ γης προς ουρανόν»2.

Σάββατο 4 Αυγούστου 2018

Ἡ θεραπεία τοῦ σεληνιαζομένου

Εὐαγγελικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 5 Αὐγούστου 2018, Ι΄ Ματθαίου (Ματθ. ιζ΄ 14-23)

1. ΓΕΝΕΑ ΑΠΙΣΤΟΣ

Μόλις κατέβηκε ὁ Κύριος ἀπὸ τὸ ὄρος τῆς Μεταμορφώσεως, ἀντίκρυσε μέσα στὸν ὄχλο ἕνα δυστυχισμένο πατέρα, ποὺ ἔπεσε γονατιστὸς στὰ πόδια του καὶ Τοῦ εἶπε: 

–Κύριε, λυπήσου τὸ παιδί μου, διότι σεληνιάζεται καὶ ὑποφέρει φοβερά. Κινδυνεύει! Πολλὲς φορὲς πέφτει στὴ φωτιὰ ἢ στὸ νερό. Τὸν ἔφερα στοὺς μαθητάς σου, ἀλλὰ αὐτοὶ δὲν μπόρεσαν νὰ τὸν θεραπεύσουν.

Καὶ ὁ Κύριος μὲ παράπονο λέγει: Ὦ γενεὰ ἄπιστη, ποὺ τόσα θαύματα εἶδες καὶ ἀπὸ τὴν κακία σου εἶσαι διεστραμμένη! Ἕως πότε θὰ εἶμαι μαζί σας; Ἕως πότε θὰ σᾶς ἀνέχωμαι;
ΚΥΡΙΑΚΗ 5 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2018 – Ι΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

(Ματθ. ιζ΄ 14-23) (Α Κορ. δ΄ 9-16)

Παιδαγωγία Χριστού
«πολλάκις πίπτει εις το πύρ, και πολλάκις εις το ύδωρ»

Τη θεραπεία του παιδιού του ζητούσε εναγωνίως ο  τραγικός πατέρας που το έβλεπε με πόνο ψυχής να υποφέρει από ακάθαρτο πνεύμα. Η περιγραφή που ο ίδιος δίνει, αποκαλύπτει το μέγεθος της τραγωδίας που βίωναν: “πολλάκις πίπτει εις το πυρ, και πολλάκις εις το ύδωρ”. Η σκηνή που ξεδιπλώνει μπροστά μας ο ευαγγελιστής Ματθαίος  δίνει το στίγμα της δουλείας στην οποία περιέρχεται ο άνθρωπος από τις δυνάμεις του κακού, όταν παραλείπει να ακολουθεί το δρόμο που μας υποδεικνύει η Ορθόδοξη Εκκλησία μας. Πραγματικά, ο νέος εκείνος από μικρό παιδί είχε παγιδευτεί στα πλοκάμια του διαβόλου και κάτω από τη σκοτεινή εξουσία του είχε καταντήσει μια καθ’ όλα τραγική ύπαρξη.

Η ευθύνη των γονέων
ΚΥΡΙΑΚΗ Ι΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ – 5 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2018

(Ματθ. ιζ΄, 14-23)

 «Διατί ἡμεῖς οὐκ ἠδυνήθημεν;»

Συχνά, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, προσευχόμαστε οἱ ἄνθρωποι στόν Θεό. Τόν παρακαλοῦμε γιά κάτι, πού τελικά ὅμως δέν πραγματοποιεῖται. Τό αἴτημά μας δέν ἐκπληρώνεται. Ἡ ἰκεσία μας δέν βρίσκει ἀνταπόκριση.

Καί αὐτό πού ζητοῦμε ἀπό τόν Θεό δέν εἶναι κάτι τό παράλογο ἤ ἀθέμιτο. Διότι ὀφείλουμε νά γνωρίζουμε ὅτι δέν δικαιούμαστε, δέν εἶναι κάν ἐπιτρεπτό νά παρακαλοῦμε τόν Θεό γιά πράγματα πού εἶναι ἀντίθετα πρός τό Εὐαγγέλιό Του˙ γιά πράγματα τῶν ὁποίων ἡ ἐκπλήρωση ἱκανοποιοῦν τόν ἐγωϊσμό καί τήν ἀρρωστημένη φαντασία μας.
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ «ΔΥΣΠΙΣΤΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΝΤΟΔΥΝΑΜΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ»

Ἕνας ταλαιπωρημένος πατέρας ὁδηγεί τόν μονάκριβο γιό του μπροστά στόν Χριστό μέ μεγάλο παράπονο. Ὁ λόγος; Ὁ γιός του βασανιζόταν ἀπό δαιμόνιο κι ἐνῶ παρακάλεσε τούς μαθητές τοῦ Χριστοῦ νά τόν θεραπεύσουν, αὐτοί δέν μπόρεσαν. Δέν ἀρνήθηκαν! Προσπάθησαν ἀλλά δέν τά κατάφεραν! Αὐτοί πού μόλις πρίν ἀπό λίγο καιρό στή δοκιμαστική περιοδεία πού τούς εἶχε στείλει ἀνά δύο ὁ Χριστός, ὑπέτασσαν τά δαιμόνια καί ἔκαναν πληθώρα θαυμάτων, τώρα ἀπέτυχαν. Καί φαίνεται πώς αὐτό κόστισε πολύ στή φήμη τῶν μαθητῶν.
Κυριακή 5 Αὐγούστου 2018 (Ι’ ΜΑΤΘΑΙΟΥ) (Ματθ. ιζ’ 14-23)

Μόλις κατέβηκε ὁ Κύριος ἀπό τό ὄρος τῆς Μεταμορφώσεωςς, ἀντίκρυσε μέσα στόν ὄχλο ἕνα δυστυχισμένο πατέρα, πού ἔπεσε γονατιστός στά πόδια του καί τοῦ εἶπε:

       -Κύριε, λυπήσου τό παιδί μου, διότι σεληνιάζεται καί ὑποφέρει φοβερά. Κινδυνεύει! Πολλές φορές πέφτει στή φωτιά ἤ στό νερό. Τόν ἔφερα στούς μαθητές σου, ἀλλά αὐτοί δέν μπόρεσαν νά τόν θεραπεύσουν.

          Καί ὁ Κύριος μέ παράπονο λέει: Ὦ γενεά ἄπιστη, πού τόσα θαύματα εἶδες καί ἀπό τήν κακία σου εἶσαι διεστραμμένη! Ἕως πότε θά εἶμαι μαζί σας; Ἕως πότε θά σᾶς ἀνέχομαι;
«Παρακαλῶ οὖν ὑμᾶς, μιμηταί μου γίνεσθε»
ΚΥΡΙΑΚΗ Ι ́ ΜΑΤΘΑΙΟΥ
(Α ́ Κορ. δ ́, 9-16)

Ἄς ἔχει δόξα ὁ Θεός, ἀδελφοί μου, διότι, μέσα ἀπό τά θεόπνευστα κείμενα τῆς Ἁγίας Γραφῆς, μᾶς δίνεται ἡ δυνατότητα, νά δοῦμε, μεταξύ τῶν ἄλλων, τόν ἱερό ἀγῶνα τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων καί, συνάμα, νά δοῦμε καί νά ρυθμίσουμε τή δική μας συμπεριφορά ὄχι μόνο μέσα στόν χῶρο τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλά καί, γενικώτερα, στόν χῶρο τῆς κοινωνίας στήν ὁποία ζοῦμε.
ΚΤΡΙΑΚΗ I' ΜΑΣΘΑΙΟΤ
Απόστολος: Α' Κορ. δ΄9-16
Ευαγγέλιο: Ματθ. ιζ΄ 14-23
5 Αυγούστου 2018
«Σούτο το γένος ουκ εκπορεύεται ει μη εν προσευχή και νηστεία»
Ο δυστυχισμένος πατέρας του σημερινού Ευαγγελίου, αγαπητοί μου αδελφοί, είναι απογοητευμένος πολύ. Έχει οδηγήσει το δαιμονισμένο παιδί του στους Μαθητές του Κυρίου για να το θεραπεύσουν, αλλά αυτοί δεν το κατορθώνουν. Ο Κύριος απουσιάζει απ’ εδώ γιατί είναι πάνω στο Θαβώρ με τρεις από τους Μαθητές Σου, μπροστά στους οποίους λαμβάνει χώραν η Μεταμόρφωσή Σου. Σώρα κατεβαίνει μαζί τους για να συναντήσει τους υπόλοιπους εννέα Μαθητές Σου. Όταν φτάνει στο πλήθος, Σον πλησιάζει ένας άνθρωπος, γονατίζει μπροστά Σου και του λέει: «Κύριε, σπλαχνίσου τον γιό μου γιατί είναι επιληπτικός και υποφέρει· πολλές φορές πέφτει στη φωτιά και στο νερό. Γι’ αυτό και τον έφερα στους Μαθητές ΢ου, αλλά αυτοί δεν μπόρεσαν να τον θεραπεύσουν». Ο Ιησούς τότε του απαντά: «Γενιά άπιστη και διεφθαρμένη, ως πότε θα είμαι μαζί σας; Ψς πότε θα σας ανέχομαι; Υέρτε μου τον εδώ».
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΑΡΟΝΑΞΙΑΣ

«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»

ΚΥΡΙΑΚΗ 5 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2018

† ΠΡΟΕΡΟΡΤΙΑ ΤΗΣ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ
     

            Ἀγαπητοί μου Ἀδελφοί,

Αὔριο ἑορτάζουμε τήν Μεταμόρφωση τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ καί κατ’ ἀγαθήν συγκυρίαν σήμερα ἀκούσαμε τήν εὐαγγελική περικοπή τῆς θεραπείας τοῦ σεληνιαζομένου νέου, ἡ ὁποία συνδέεται ἄμεσα μέ τήν δεσποτική αὐτή ἑορτή.

            Ὁ Κόσμος, στό πρόσωπο τοῦ τραγικοῦ πατέρα τοῦ ἀρρώστου παιδιοῦ, περιμένει τόν Μεσσία γιὰ νά τόν λυτρώσει ἀπό τὴν ἁμαρτία καὶ τὸ θάνατο, τὴν πολύμορφη ἀσθένεια καὶ τίς σατανικές μεθοδεῖες. Ἡ ἐλλιπής ὅμως πίστη στόν Χριστό ὡς Σωτῆρα και Λυτρωτή ταλαιπωρεῖ τὸ ἀνθρώπινο γένος. Αὐτή τὴν ἔλλειψη θὰ ἀναγνωρίσουν καί οἱ Μαθητές  ζητώντας ἀπό τὸν Κύριο νά τούς προσθέσει ρωμαλέα πίστη (βλ. Λουκ. ιζ,5).
Κυριακή Ι’ Ματθαίου: Η χαρά και ο πόνος (Σεβ. Μητροπ. Ναυπάκτου Ιερόθεος)

(Ματθ. ιζ’ 14-23)

Το θαύμα της θεραπείας του σεληνιαζομένου νέου που ακούσαμε σήμερα, συνέβη μετά την κάθοδο του Χριστού από το όρος Θαβώρ, όπου μεταμορφώθηκε και έδειξε την δόξα της Θεότητάς Του στους τρεις Μαθητές που παρευρέθηκαν στο θαυμαστό αυτό γεγονός. Αυτό δείχνει την ιδιαίτερη σημασία του γεγονότος την οποία θα δούμε με το μικρό σχολιασμό που θα ακολουθήση.

Στο όρος Θαβώρ οι Μαθητές αξιώθηκαν να δουν την δόξα της θεότητος του Χριστού, άκουσαν την φωνή του Πατρός και είδαν την φωτεινή νεφέλη που τους επισκίασε. Πρόκειται για την δόξα της Αγίας Τριάδος, και ήταν η φανέρωση της Βασιλείας του Θεού. Διότι για μας τους Ορθοδόξους η Βασιλεία του Θεού δεν είναι μια κτιστή πραγματικότητα, αλλά η θέα και η μέθεξη της δόξης του Θεού. Συγχρόνως οι Μαθητές είδαν τους δύο Προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης, τον Μωϋσή και τον Ηλία να συνομιλούν με τον Χριστό. Τόσο πολύ ευφράνθησαν, ώστε σε κάποια στιγμή ο Απόστολος Πέτρος εξέφρασε την επιθυμία να παραμείνουν μονίμως εκεί, και να στήσουν τρεις σκηνές, για τον Χριστό και τους δύο Προφήτες, και αυτοί να παραμένουν εκεί για να βλέπουν την δόξα Του. Όλη αυτή η εικόνα, αλλά και η επιθυμία των Μαθητών, δείχνει τι θα είναι ο Παράδεισος, πως θα ζουν όσοι αξιωθούν να εισέλθουν στον Παράδεισο. Πρόκειται για μια διαρκή θεία Λειτουργία, μια συνεχή θέα της δόξης του Τριαδικού Θεού.

Οι Μαθητές, μετά από αυτή την εμπειρική βίωση της Βασιλείας του Θεού, κατέρχονται από το όρος Θαβώρ και έρχονται αντιμέτωποι με μια φοβερή κατάσταση. Συναντούν έναν δαιμονισμένο νέο που βασανίζεται από τον διάβολο, έναν πατέρα να υποφέρη, να βασανίζεται και να ζητά βοήθεια και συμπαράσταση, μια γενιά που είναι άπιστη και διεστραμμένη και τους Μαθητές Του που απορούσαν γιατί δεν είχαν την δύναμη να ελευθερώσουν τον νέο αυτόν από το δαιμόνιο.

Αυτές οι δύο εικόνες είναι αντίθετες μεταξύ τους. Στην μία βλέπει κανείς την χαρά και την ειρήνη της Βασιλείας του Θεού και στην άλλη βλέπει την τραγική κατάσταση της ανθρώπινης ζωής με τα προβλήματα και τις ταλαιπωρίες της και γενικά την κατάσταση της Κολάσεως. Αυτό δείχνει και την ιστορία της ανθρωπότητας. Ο άνθρωπος από τον Παράδεισο στον οποίο ζούσε αμέσως μετά την δημιουργία του, όπου απολάμβανε την δόξα του Θεού, εξαναγκάσθηκε να ζη στην κοιλάδα του κλαυθμώνος και των ταλαιπωριών, με τις αρρώστιες, τους δαιμονικούς πειρασμούς, τις στερήσεις, τους θανάτους και τα ποικίλα προβλήματα που δημιουργούν πόνο και οδύνη. Μόνον μέσα από την θέα της θαβωρίου δόξας μπορούμε να καταλάβουμε την τραγική κατάσταση στην οποία βρεθήκαμε μετά την πτώση μας και την απομάκρυνσή μας από τον Θεό του Φωτός και της δόξης. Αυτό δείχνει και το πως ελπίζουμε και πιστεύουμε να μεταμορφωθή το σώμα μας και να γίνη όμοιο με το σώμα του μεταμορφωθέντος Χριστού.

Αλλά αυτό το αισθανόμαστε και σε κάθε θεία Λειτουργία. Όταν προετοιμαζόμαστε κατάλληλα πριν την θεία Λειτουργία και όταν προσευχόμαστε με συγκεντρωμένο τον νου κατά την διάρκεια της θείας Λειτουργίας, αισθανόμαστε γαλήνη στην καρδιά, ειρήνη στους λογισμούς, ανάπαυση και παρηγοριά σε ολόκληρη την ύπαρξή μας. Τότε η καρδιά αισθάνεται την παρουσία του Θεού, αλλά αγαπούμε και τους συνανθρώπους μας με τους οποίους προσευχόμαστε και κοινωνούμε από το ίδιο Σώμα και Αίμα του Χριστού. Όταν, όμως, τελειώνη η θεία Λειτουργία και πηγαίνουμε στα σπίτια μας και αντιμετωπίζουμε τα προβλήματα που υπάρχουν από τις αρρώστιες, τις περιφρονήσεις και την μοναξιά, από τα πάθη μας, τότε νοσταλγούμε ακόμη περισσότερο την ατμόσφαιρα της θείας Λειτουργίας και θέλουμε πάλι να εκκλησιασθούμε.

Στην ζωή μας εναλλάσονται οι ώρες της εμπειρίας του Θαβώρ και οι ώρες της εμπειρίας των διαφόρων δυσκολιών. Μακάρι το Θαβώρ, η Βασιλεία του Θεού, το «πνεύμα» της θείας Λειτουργίας να εμπνέουν και να προσανατολίζουν πάντοτε την ζωή μας.