2022 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 30 – ΚΥΡΙΑΚΗ Ε ΛΟΥΚΑ

ΠΛΟΥΣΙΟΥ ΚΑΙ ΛΑΖΑΡΟΥ (Λουκ. 16, 19-31)

†ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ ΜΕΛΕΤΙΟΥ

(Διασκευή ομιλίας, στις 31/10/1982)

Η απρόσμενη αλλαγή

Στο Ευαγγέλιο που ακούσαμε ο Χριστός διηγήθηκε μία παραβολή για να μας βοηθήσει να καταλάβουμε αλήθειες που αφορούν την αιώνια ζωή. Μας μίλησε για δυό ανθρώπους που ζούσαν εντελώς διαφορετικά. Ο ένας ήταν πλούσιος και καλοπερασάκιας. Έτρωγε, έπινε, γλεντούσε, ντυνόταν αριστοκρατικά, κατοικούσε σε πολυτελές σπίτι. Ο άλλος ήταν πολύ φτωχός. Ζούσε στερημένα, περιμένοντας αρπάξει κάτι και να φάει από εκείνα που πέταγε ο πλούσιος στα σκυλιά του. Έτσι περνούσαν αυτοί οι δύο τη ζωή τους. Επειδή όμως εδώ στη γη δεν ζούμε αιώνια, ήρθε η ώρα και πέθαναν.

 ΦΩΝΗ ΚΥΡΙΟΥ

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

Ο ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΠΛΟΥΤΟΣ

Κυριακή Ε΄ τοῦ Λουκᾶ σήμερα καί ἡ Ἐκκλησία μας μᾶς φέρνει πρό ὀφθαλμῶν μία ἀκόμη διδακτικότατη ἱστορία, μιά ἀπό τίς πιό χαρακτηριστικές παραβολές πού καταγράφονται στό ἱερό Εὐαγγέλιο. Στό ἐπίκεντρο αὐτή τή φορά βρίσκεται ἕνα πρόσωπο, στό ὁποῖο συνέτρεχαν, φαινομενικά τουλάχιστον, ὅλες οἱ πρακτικές προϋποθέσεις, ὥστε νά βιώνει τή χαρά τῆς παρουσίας τοῦ Θεοῦ καί νά προγεύεται τήν αἰωνιότητα τῆς βασιλείας ἤδη ἀπό τόν κόσμο αὐτόν. Εἶναι ὅμως, ἄραγε, αὐτή ἡ πραγματική κατάσταση;

Ὑλική φτώχεια καί πνευματική χρεοκοπία

 Ἀποκαλύψεις καὶ πειρασμοί 

Ἀποστολικὸ Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 30 Ὀκτωβρίου 2022, ΙΘ΄ Κυριακῆς (Β΄Κορ. ια΄ 31 – ιβ΄ 9)

ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ ΚΑΙ ΠΕΙΡΑΣΜΟΙ

Μὲ τὴν ἀποστολικὴ περικοπὴ ποὺ ἀκούσαμε σήμερα ἀπὸ τὴ Β΄ πρὸς Κορινθίους ἐπιστολή, θαυμάσαμε τὸ μεγαλεῖο τοῦ Ἀποστόλου τῶν ἐθνῶν. Τοὺς κινδύνους ποὺ ἀντιμετώπισε κατὰ τὴν ἐπιτέλεση τῆς ἱερῆς ἀποστολῆς του καὶ τὶς μεγάλες ἀποκαλύψεις ποὺ τοῦ χάρισε ὁ Κύριος, τὰ καταγράφει ὁ θεῖος Παῦλος ὄχι γιὰ νὰ καυχηθεῖ γιὰ ὅλες αὐτὲς τὶς μοναδικὲς ἐμπειρίες, ἀλλὰ γιὰ νὰ ὑπερασπισθεῖ τὴ γνησιότητα τοῦ ἀποστολικοῦ του ἀξιώματος ἀπέναντι σὲ αὐτοὺς ποὺ τὸν ἀμφισβητοῦσαν.

1. Ἡ ἀληθινὴ καύχηση

 Κυριακή 30η Ὀκτωβρίου 2022

Κυριακή Ε΄ Λουκᾶ.

(Λουκ. 16, 19 – 31).

«τέκνον, μνήσθητι ὅτι ἀπέλαβες σύ τά ἀγαθά σου ἐν τῇ ζωῇ σου, καί Λάζαρος ὁμοίως τά κακά∙ νῦν δέ ὧδε παρακαλεῖται, σύ δέ ὀδυνᾶσαι» (Λουκ. 16, 25).

Τήν ἀληθινή καί ταυτόχρονα συνταρακτική πραγματικότητα τῆς μετά θάνατον ζωῆς μᾶς παρουσιάζει τό σημερινό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα. Ὁμιλεῖ γιά δύο προσωπικότητες πού τελείωσαν τήν πορεία πάνω στή γῆ καί τώρα ζοῦν στήν αἰωνιότητα. Ὁ ἕνας πλούσιος,

ὁ ἄλλος πάμφτωχος. Ὁ πλούσιος ἀνώνυμος, ἀπρόσωπος, χωρίς οὐσιαστική ἐπικοινωνία. Ὁ φτωχός ἐπώνυμος. Λάζαρος τό ὄνομά του, ὑπομονετική ἡ προσωπικότητά του. Μετά τήν παροῦσα ζωή στήν αἰωνιότητα βιώνουν ὁ μέν πλούσιος τό βασανιστήριο καί τήν τραγικότητα τῆς προεπιλεγμένης μοναξιᾶς, ὁ δέ Λάζαρος τήν ἀπόλαυση τῆς ἀνοιχτόκαρδης ψυχῆς, πού ἐπέτρεπε ἀκόμη καί στά περαστικά σκυλάκια νά γεύονται τίς πληγές τοῦ σώματός του. Ὁ πλούσιος ζητάει λίγη παρηγοριά στό βασανιστήριο τῆς ἠθελημένης ἀπομόνωσης. Ζητάει ἀπαντήσεις γιά τήν κατάντια του. Ζητάει παρηγοριά, γιατί πάντοτε ἔτσι ἔμαθε. Ζητάει μόνον γιά τούς δικούς του, ἐπειδή ἀδιαφορεῖ γιά ὅσους δέν εἶναι δικοί του, ὅπως ὁ Λάζαρος.

Kυριακή Ε΄ Λουκά, Ευαγγ. Ανάγνωσμα: Λουκ. ιστ’ 19-31 (30-10-2022)

Πρεσβυτέρου Ανδρέα Παπαμιχαήλ

Η σημερινή ευαγγελική περικοπή είναι παρμένη από το 16ο κεφάλαιο του Κατά Λουκάν Ιερού Ευαγγελίου. Στους στίχους αυτούς αναπτύσσεται η παραβολή του Πλούσιου και του φτωχού Λαζάρου. «Πάτερ Αβραάμ, ελέησόν με, και πέμψον Λάζαρον ίνα βάψη το άκρον του δακτύλου αυτού ύδατος και καταψύξη την γλώσσαν μου». Ποιος είναι άραγε αυτός ο τόσο τραγικός άνθρωπος, που εκλιπαρεί για λίγες μόνο σταγόνες νερό; Μόνο αυτοί που βασανίζονται τόσο πολύ, εκλιπαρούν για κάτι τόσο λίγο, τόσο μικρό. Ο άνθρωπος αυτός δεν είναι άλλος από τον πλούσιο της σημερινής ευαγγελικής περικοπής.

 Κυριακή ΙΘ’ Επιστολών, Αποστ. Ανάγνωσμα: Β’ Κορ. ια’ 31- ιβ’ 9 (30-10-2022)

Πρεσβυτέρου Φιλίππου Φιλίππου

Το σημερινό αποστολικό ανάγνωσμα είναι παρμένο απο την Β’ προς Κορινθίους επιστολή του Αποστόλου Παύλου. Η επιστολή αυτή γράφτηκε γύρω στο 56 μ.Χ., καθώς ο Απόστολος Παύλος βρισκόταν στην Μακεδονία και διακατέχεται από ένα ύφος πιο συναισθηματικό από τις υπόλοιπες επιστολές του. Αυτό το κάνει για να στηρίξει την πίστη των χριστιανών της Κορίνθου, ως προς το αποστολικό του αξίωμα, την οποία προσπαθούσαν να κλονίσουν οι ιουδαϊζοντες χριστιανοί. Αυτοί προσποιούνταν ότι έκαναν έργο όπως οι απόστολοι αλλά στην πραγματικότητα ήταν ψευδαπόστολοι, απατεώνες, άνθρωποι που μεταμφιέζονταν σε αποστόλους του Χριστού. Αυτοί διασπούσαν την ενότητα μεταξύ των χριστιανών. Ο Απόστολος Παύλος για να διαφυλάξει την ενότητα των χριστιανών και το κύρος του αποστολικού του αξιώματος γράφει αυτή την Επιστολή όπου εκθέτει τις κακοπάθειες που υπέστη για χάρη του Ευαγγελίου, αλλά και τις αποκαλύψεις τις οποίες είχε δεχθεί.

 ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΑΡΟΝΑΞΙΑΣ

«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»

Κυριακή 30 Ὀκτωβρίου 2022

ΚΥΡΙΑΚΗ E΄ ΛΟΥΚΑ

Η σημερινή ευαγγελική περικοπή, η οποία αναφέρεται στην παραβολή του Κυρίου για τον πλούσιο και τον πτωχό Λάζαρο, μας δίνει την αφορμή να θίξουμε από θεολογική άποψη το θέμα του πλούτου, της κατοχής δηλαδή πολλών υλικών αγαθών σε αντιδιαστολή με την έλλειψη αυτών των αγαθών για τη στοιχειώδη και αξιοπρεπή διαβίωση. Σύμφωνα με την διδασκαλία της Ορθοδόξου Εκκλησίας, η οποία πηγάζει από την Αγία Γραφή και την Ιερά Παράδοσή Της, η ύλη δεν θεωρείται κατώτερη υπόσταση από το πνεύμα, και οι δύο έχουν δημιουργηθεί από τον Θεό «καλά λίαν».

ΚΥΡΙΑΚΗ 30 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2022

Ε΄ ΛΟΥΚΑ

(Λουκ. ιστ΄ 19-31) (Β΄ Κορ. ια΄ 31-ιβ΄ 9)

Ο αυθεντικός πλούτος

«Και εν τω άδη επάρας τους οφθαλμούς αυτού, υπάρχων εν βασάνοις, ορά τον Αβραάμ από μακρόθεν και Λάζαρον εν τοις κόλποις αυτού»

Η φιλαργυρία των Γραμματέων και των Φαρισαίων στάθηκε αφορμή για να μας προσφέρει ο Χριστός την παραβολή του πλούσιου και του φτωχού Λαζάρου, η οποία  βρίθει μηνυμάτων και νοημάτων ουράνιας εμβέλειας και ακτινοβολίας. Οι Φαρισαίοι έβλεπαν σαν εύνοια του Θεού την εξασφάλιση υλικών αγαθών και χρημάτων και κατ’  επέκταση σαν αποδεικτικό στοιχείο και πιστοποίηση του «καλού εαυτού τους». Με αυτό τον τρόπο δικαίωναν τον εαυτό τους μπροστά στους ανθρώπους και αδιαφορούσαν βέβαια για την εσωτερική τους ακαταστασία και κυρίως την αξεπέραστη υποκρισία τους που αποτύπωνε τις πραγματικές προθέσεις και διαθέσεις τους.

 ΚΗΡΥΓΜΑΤΑ ΚΥΡΙΑΚΩΝ ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2022

Κυριακὴ Ε΄ Λουκά (Λουκ. ιστ΄ 19-31)

 30 Οκτωβρίου 2022

Ἡ ση­με­ρι­νὴ Εὐ­αγ­γε­λι­κὴ πε­ρι­κο­πὴ ποὺ δι­η­γεῖ­ται τὴν πα­ρα­βο­λὴ τοῦ πλου­σί­ου καὶ τοῦ πτω­χοῦ Λα­ζά­ρου μᾶς φέρ­νει μπρο­στὰ στὸ δύ­σκο­λο, αἰ­ώ­νιο καὶ ἀκαν­θῶ­δες πρό­βλη­μα τοῦ πλού­του καὶ τῆς φτώ­χει­ας. Δὲν εἶ­ναι ὅμως τὸ κεν­τρι­κὸ θέμα της ἡ κα­τα­δί­κη τοῦ πλού­του καὶ ὁ ὕμνος τῆς φτώ­χει­ας, ὅπως φαί­νε­ται ἐκ πρώ­της ὄψε­ως.

Ὁ πττω­χὸς δὲν κερ­δί­ζει τὴν εὔ­νοια τοῦ Θεοῦ, ἐπει­δὴ εἶ­ναι πτω­χός, ἄλλα ἐπει­δὴ στη­ρί­ζει τὶς ἐλ­πί­δες του στὸν Θεὸ καὶ ζεῖ σύμ­φω­να μὲ τὴν ἐν­το­λή του. Καὶ ὁ πλού­σι­ος δὲν εἶ­ναι κα­τα­δι­κα­σμέ­νος, μόνο καὶ μόνο ἐπει­δὴ ἀπο­λαμ­βά­νει ὑλι­κὰ ἀγα­θά, ἄλλα ἐπει­δὴ στη­ρί­ζει τὴν ζωή του σ’ αὐ­τὰ καὶ ὄχι στὸν Θεό. Ἐπει­δὴ ἐπί­σης ἔχει ξε­χά­σει τὸν πτω­χὸ συ­νάν­θρω­πό του καὶ ἐπει­δὴ ἔχει κλει­σθεῖ καὶ πα­γι­δευ­θεῖ στὸν πλοῦ­το του. Μπο­ρεῖ ὅμως κι ἕνας πλού­σι­ος νὰ εἶ­ναι πρό­τυ­πο ἀγά­πης καὶ ἕνας πτω­χὸς νὰ εἶ­ναι ἀσε­βής. Αὐτὸ ἀπο­τε­λεῖ ἐπί­σης μιὰ πι­θα­νὴ ἄλλη κα­τά­στα­ση μέσα στὴ ζωή.

 Ε΄ ΚΥΡΙΑΚΗ ΛΟΥΚΑ

Τή ζωή δύο ἀνθρώπων παρουσιάζει μέ πολύ ζωντανά χρώματα ὁ Κύριός μας στή σημερινή Εὐαγγελική περικοπή. Ὁ ἕνας ἦταν πλούσιος. Ὁ ἄλλος φτωχός.

Ὁ πρῶτος ζοῦσε μέσα στήν πολυτέλεια καί τή σπατάλη, στή φαντασία τοῦ κόσμου ἐτούτου: «Ηὐφραίνετο καθ᾿ ἡμέραν λαμπρῶς», ὅπως λέει τό εὐαγγέλιο. Πολυτελῆ ἐνδύματα, τά σπανιότερα καί πλέον ἐκλεκτά φαγητά καί ποτά, κατά τούς ἀνθρώπους τοῦ αἰῶνος τούτου, κοινωνικές συναναστροφές μέ τούς ὁμοίους του, διασκέδαση καί εὐθυμία καθημερινή.

Ὁ ἄλλος, ὁ φτωχός, στεροῦνταν καί τῶν πλέον ἀναγκαίων.

 ΤΟ ΘΕΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ (Ε' ΛΟΥΚΑ) 30 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2022

ΚΥΡΙΑΚΗ  Ε΄ ΛΟΥΚΑ

«ὅτι ὀδυνῶμαι ἐν τῇ φλογὶ ταύτῃ» (Λουκ. 16, 24)

Ἀπὸ ἀναισθησία ψυχῆς ἔπασχε ὁ πλούσιος τοῦ σημερινοῦ Εὐαγγελίου. Τὸ πάθος τοῦ πτωχοῦ Λαζάρου, ὁ ὁποῖος κατέκειτο στὸν πυλῶνα καταπληγωμένος καὶ περίμενε τὰ ψίχουλα γιὰ νὰ τραφεῖ, δὲν προκαλοῦσε κανένα συναίσθημα λύπης στὸν πλούσιο. Δὲν συνεκινεῖτο καθόλου ἀπὸ τὴν θλίψη τοῦ πτωχοῦ. Μὲ ἀπάθεια τὸν ἔβλεπε ἀπὸ τοὺς μεγαλοπρεπεῖς πυλῶνες τοῦ ἀνακτόρου του νὰ ὀδυνᾶται ἀπὸ τοὺς πόνους. Ἡ ἀπανθρωπία τοῦ εἶχε κλείσει τὴν καρδιά. Τὸν πλοῦτο τὸν θεωροῦσε δικό του κτῆμα καὶ τὸν σπαταλοῦσε γιὰ τὴν ἱκανοποίηση τῶν ἡδονῶν του. Ἀγνώμων καὶ ἀχάριστος πρὸς τὸν Θεὸ ποὺ τοῦ ἐχάρισε τὰ πλούτη, δὲν ἀνταπέδωσε τὴν εὐεργεσία, ἀλλὰ τὰ σκορποῦσε θεραπεύοντας τὰ πάθη του.

ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΗΣ 30-10-2022

«Η ΣΩΣΤΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΩΝ ΥΛΙΚΩΝ ΑΓΑΘΩΝ»

 Ὅταν ἀκοῦμε τὸ σημερινὸ εὐαγγελικὸ ἀνάγνωσμα, τὸ μυαλὸ τῶν περισσοτέρων πηγαίνει κατ’ εὐθεῖαν στοὺς πλουσίους. Ἡ παραβολὴ ὅμως αὐτὴ ἔχει εὐρύτερο νόημα, ποὺ ἀφορᾶ ὅλους μας.

Ποιὸς ἦταν ὅμως τό βασικό σφάλμα τοῦ πλουσίου τῆς παραβολῆς; Καλοβολεμένος, καλοθρεμένος, αὐτάρεσκος. Κύριο μέλημά του ὁ ἑαυτός του. Μοναδικό του πρόβλημα πῶς μέσα στὴν ἄνεση καὶ τὴ χλιδὴ θὰ ἀπολαύσει τὰ ἀγαθά του. Ἀπορροφημένος ἀπὸ τὰ γήινα, ποτὲ δὲν εἶχε ὑπολογίσει τὸ παροδικὸ αὐτοῦ τοῦ βίου, τή συνέχεια στήν αἰωνιότητα. Ἀκόμη καί στόν Ἅδη στριφογυρίζει γύρω ἀπό τό ἐγώ του καί τό στενό περιβάλλον του καί τό ἐνδιαφέρον πού φαίνεται ὅτι δείχνει γιά τά ἀδέλφια του, ἀποτελεῖ μιά ἔμμεση δικαιολογία τοῦ ἑαυτοῦ του.

 Κυριακή Ε΄ Λουκά

Πρωτοπρεσβυτέρου Μαρίνου Κωνσταντίνου

Ο πλούσιος και ο φτωχός Λάζαρος

Ήταν ένας πλούσιος που ζούσε καθημερινά την πολυτέλεια του πλούτου του, απολαμβάνοντας τα αγαθά του, χωρίς να ενδιαφέρεται για τον φτωχό Λάζαρο, ο οποίος καθόταν έξω από την πόρτα του γεμάτος πληγές.

Ήλθε, όμως, η ώρα του θανάτου και για τους δυο. Και ο μεν πλούσιος, στην κόλαση όπου κατέληξε, βασανιζόταν με τη μορφή της δίψας, ενώ ο φτωχός ο Λάζαρος απολάμβανε στους κόλπους του Αβραάμ τη χαρά που είχε στερηθεί στην επίγεια ζωή του.

 ΚΥΡΙΑΚΗ Ε΄ΛΟΥΚΑ

Απόστολος Β΄Κορ. ια΄21-1β΄9

Ευαγγέλιον Λουκ. στ΄19-31

30 Οκτωβρίου 2022

Ούτε ειδωλολάτρης, ούτε επίορκος, ούτε των γονέων υβριστής ήταν ο πλούσιος της σημερινής Ευαγγελικής περικοπής. Κι ενώ δεν φαίνεται να παρέβη καμιά από τις εντολές του ισχύοντος τότε Μωσαϊκού Νόμου, «οδυνάται εν τη φλογί του Άδου» και παρουσιάζεται ως παράδειγμα προς αποφυγή. Ποια ήταν η αμαρτία του, πoιο ήταν το έγκλημά του;

Αμαρτία του μεγάλη ήταν η περιφρόνηση της αιώνιας ζωής· και έγκλημά του βαρύτατο ήταν η αδιαφορία κι η ασπλαγχνία προς τους άλλους. 

ΚΥΡΙΑΚΗ Ε’ ΛΟΥΚΑ (30-10-2022)

ΓΡΑΠΤΟΝ Θ. ΚΗΡΥΓΜΑ

Στή σημερινή Eὐαγγελική περικοπή ὁ Χριστός μέ παραβολή μᾶς παραγγέλλει νά ἀποστρεφόμαστε μέν τήν ἀλαζονεία καί τήν ὑπεροψία τοῦ πλούτου, πού γεννᾶ τήν φιληδονία καί τήν ἀπανθρωπιά∙ νά ἀγαποῦμε δέ καί νά τήν ἐπιδιώκουμε τήν φιλάνθρωπη διάθεση καί τήν συνδυασμένη μέ τήν ἀρετή φτώχεια.

Κάποιος ἄνθρωπος ἦταν πλούσιος καί ντυνόταν μέ πολύτιμα ἐνδύματα. Διασκέδαζε κάθε μέρα λαμπρῶς. Καλοπερνοῦσε. Ἀπό τήν μία, μέ τόν τρόπο πού ντυνόταν, εὔκολα καταλαβαίνουμε ὅτι ὑπηρετοῦσε, κατά κόρον, τήν μάταιη κενοδοξία. Ἀπό τήν ἄλλη, ἡ καλοπέραση καί ἡ τρυφή φανέρωνε τήν μαλθακότητα, τήν σύγχυσή του καί τήν ἄμετρη ἠδονική ἀπόλαυσή του. Δέν τόν ἐνδιέφερε τίποτε ἄλλο.

 Κήρυγμα Κυριακής Αποστολικό ΙΘ’ Επ. (30–10–2022)

«ἐδόθη μοι σκόλοψ τῇ σαρκί»

Ένας από τους ενδοξότερους αποστόλους όπως γνωρίζουμε αδελφοί μου είναι ο Απ. Παύλος. Οι αγώνες και τα παθήματα του είναι τόσα πολλά που δεν είναι εύκολο να τα περιγράψει κανείς.

Οι συκοφαντίες και οι διωγμοί και οι ταλαιπωρίες από εχθρούς αλλά και από ψευδαδέλφους που προσπαθούσαν να αμφισβητήσουν το αποστολικό του έργο και να το υποσκάψουν, είναι πολλές. Άνθρωποι καιροσκόποι και ύπουλοι που αποσκοπούσαν στο δικό τους συμφέρον.

 Κυριακή Ε’ Λουκά

Η παραβολή του πλουσίου και του Λαζάρου – Δύο ψυχογραφίες 

π. Αθανάσιος Μυτιληναίος

[Λουκά, 16, 19-31]

Απομαγνητοφωνημένη ομιλία που εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 4-11-1995.

Η παραβολή του πλουσίου και του Λαζάρου, αγαπητοί μου, που ακούσαμε στη σημερινήν ευαγγελική περικοπή, είναι μία κατασκευασμένη ιστορία, που ο Κύριος ήθελε να δώσει μία απάντηση εις τους Φαρισαίους.

Σημειώνει ο ευαγγελιστής Λουκάς: «Ἤκουον δὲ ταῦτα πάντα καὶ οἱ Φαρισαῖοι φιλάργυροι ὑπάρχοντες, καὶ ἐξεμυκτήριζον αὐτόν». Κάθε κήρυγμα του Κυρίου, προπαντός περί πτωχείας, περί εκουσίου πτωχείας, όταν οι Φαρισαίοι άκουγαν αυτά, φιλάργυροι υπάρχοντες, ήσαν φιλοχρήματοι και φιλάργυροι άνθρωποι, τον εξεμυκτήριζον, τον κορόιδευαν τον Ιησούν. «Καὶ εἶπεν αὐτοῖς· ὑμεῖς ἐστε οἱ δικαιοῦντες ἑαυτοὺς ἐνώπιον τῶν ἀνθρώπων, ὁ δὲ Θεὸς γινώσκει τὰς καρδίας ὑμῶν· ὅτι τὸ ἐν ἀνθρώποις ὑψηλὸν, βδέλυγμα ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ». «Σεις», λέει, «είσαστε εκείνοι οι οποίοι δικαιώνετε τους εαυτούς σας μπροστά στους ανθρώπους και δείχνετε ότι έχετε αγιότητα. Όμως ο Θεός γνωρίζει τις καρδιές σας, και εκείνο που είναι εις τους ανθρώπους υψηλόν, -δηλαδή υπερηφάνεια-, αυτό στον Θεό μπροστά είναι βδέλυγμα, είναι σίχαμα».

Εὐαγγελικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς Ε΄ Λουκᾶ (Λουκ. ις΄ 19-31)

19 Ἄνθρωπος δέ τις ἦν πλούσιος, καὶ ἐνεδιδύσκετο πορφύραν καὶ βύσσον εὐ­φ­ραινόμενος καθ᾿ ἡμέραν λαμπρῶς. 20 πτωχὸς δέ τις ἦν ὀνό­ματι Λάζαρος, ὃς ἐβέβλητο πρὸς τὸν πυλῶνα αὐτοῦ ἡλ­κωμένος 21 καὶ ἐπιθυμῶν χορτασθῆ­­ναι ἀπὸ τῶν ψιχίων τῶν πιπτόντων ἀπὸ τῆς τραπέζης τοῦ πλουσίου· ἀλλὰ καὶ οἱ κύνες ἐρχόμενοι ἀπέλειχον τὰ ἕλκη αὐτοῦ. 22 ἐγένετο δὲ ἀποθανεῖν τὸν πτωχὸν καὶ ἀπενεχθῆ­ναι αὐτὸν ὑπὸ τῶν ἀγγέλων­ εἰς τὸν κόλπον Ἀβρα­άμ· ἀπέθανε δὲ καὶ ὁ πλούσιος καὶ ἐτάφη. 23 καὶ ἐν τῷ ᾅδῃ ἐπάρας τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ, ὑ­­πάρχων ἐν βασάνοις, ὁρᾷ τὸν Ἀβραὰμ ἀπὸ μακρόθεν καὶ Λάζαρον ἐν τοῖς κόλποις αὐτοῦ.

Εὐαγγελικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς Α΄ Λουκᾶ (Λουκ. ε΄ 1-11)

Ἐγένετο δὲ ἐν τῷ τὸν ὄχλον ἐπικεῖσθαι αὐτῷ τοῦ ἀκούειν τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ καὶ αὐτὸς ἦν ἑστὼς παρὰ τὴν λίμνην Γεννησαρέτ, 2 καὶ εἶδε δύο πλοῖα ἑστῶτα παρὰ τὴν λίμνην· οἱ δὲ ἁ­λιεῖς ἀποβάντες ἀπ᾿ αὐτῶν ἀπέπλυναν τὰ δίκτυα. 3 ἐμβὰς δὲ εἰς ἓν τῶν πλοίων, ὃ ἦν τοῦ Σίμωνος, ἠ­ρώ­τησεν αὐτὸν ἀπὸ τῆς γῆς ἐπαναγαγεῖν ὀλίγον· καὶ κα­θίσας ἐδίδασκεν ἐκ τοῦ πλοίου τοὺς ὄχλους. 4 ὡς δὲ ἐπαύσατο λαλῶν, εἶπε πρὸς τὸν Σίμωνα· ἐπα­νάγαγε εἰς τὸ βάθος καὶ χαλάσατε τὰ δίκτυα ὑμῶν εἰς ἄγραν. 5 καὶ ἀποκριθεὶς ὁ Σίμων εἶπεν αὐτῷ· ἐπιστάτα, δι᾿ ὅ­­­λης τῆς νυκτὸς κοπιάσαν­­τες οὐδὲν ἐλάβομεν· ἐπὶ δὲ τῷ ρήματί σου χαλάσω τὸ δίκτυον. 6 καὶ τοῦτο ποιήσαντες συνέκλεισαν πλῆθος ἰχθύων πολύ· διερρήγνυτο δὲ τὸ δίκτυον αὐτῶν.

 Εὐαγγελικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς Β΄ Λουκᾶ (Λουκ. ς΄ 31-36)

31 καὶ καθὼς θέλετε ἵνα ποιῶσιν ὑμῖν οἱ ἄνθρωποι, καὶ ὑμεῖς ποιεῖτε αὐτοῖς ὁ­­­μοίως. 32 καὶ εἰ ἀγαπᾶτε τοὺς ἀγα­πῶντας ὑμᾶς, ποία ὑ­μῖν χάρις ἐστί; καὶ γὰρ οἱ ἁμαρτω­λοὶ τοὺς ἀγαπῶντας αὐτοὺς ἀγαπῶσι. 33 καὶ ἐὰν ἀγαθοποιῆτε τοὺς ἀγαθοποιοῦντας ὑμᾶς, ποία ὑμῖν χάρις ἐστί; καὶ γὰρ οἱ ἁμαρτωλοὶ τὸ αὐτὸ ποιοῦσι. 34 καὶ ἐὰν δανείζητε παρ᾿ ὧν ἐλπίζετε ἀπολαβεῖν, ποία ὑμῖν χάρις ἐστί; καὶ γὰρ ἁμαρτωλοὶ ἁμαρτωλοῖς δανείζουσιν ἵνα ἀπο­λάβωσι τὰ ἴσα. 35 πλὴν ἀγαπᾶτε τοὺς ἐ-χ­θροὺς ὑμῶν καὶ ἀγαθοποι­εῖτε καὶ δανείζετε μηδὲν ἀ­­πελπίζοντες, καὶ ἔσται ὁ μι­σθὸς ὑμῶν πολύς, καὶ ἔσε­σθε υἱοὶ ὑψίστου, ὅτι αὐτὸς χρηστός ἐστιν ἐπὶ τοὺς ἀ­­­χαρίστους καὶ πονηρούς. 36 Γίνεσθε οὖν οἰκτίρμονες, καθὼς καὶ ὁ πατὴρ ὑμῶν οἰ­­κτίρμων ἐστί.

Εὐαγγελικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς ΣΤ΄ Λουκᾶ (Λουκ. η΄ 27-39)

27 ἐξελθόντι δὲ αὐτῷ ἐπὶ τὴν γῆν ὑπήντησεν αὐτῷ ἀ­­­νήρ τις ἐκ τῆς πόλεως, ὃς εἶχε δαιμόνια ἐκ χρόνων ἱκανῶν, καὶ ἱμάτιον οὐκ ἐνε­διδύσκετο καὶ ἐν οἰκίᾳ οὐκ ἔμενεν, ἀλλ᾿ ἐν τοῖς μνήμασιν. 28 ἰδὼν δὲ τὸν Ἰησοῦν καὶ ἀ­νακράξας προσέπεσεν αὐ­­­τῷ καὶ φωνῇ μεγάλῃ εἶπε· τί ἐμοὶ καὶ σοί, Ἰησοῦ, υἱὲ τοῦ Θεοῦ τοῦ ὑψίστου; δέο­μαί σου, μή με βασανί­σῃς. 29 παρήγγειλε γὰρ τῷ πνεύματι τῷ ἀκαθάρτῳ ἐξελθεῖν ἀπὸ τοῦ ἀνθρώπου. πολλοῖς γὰρ χρόνοις συνηρπά­κει αὐτόν, καὶ ἐδεσμεῖτο ἁ­­­λύσεσι καὶ πέδαις φυλασσόμενος, καὶ διαρρήσσων τὰ δεσμὰ ἠλαύνετο ὑπὸ τοῦ δαίμονος εἰς τὰς ἐρήμους. 30 ἐπηρώτησε δὲ αὐτὸν ὁ Ἰη­σοῦς λέγων· τί σοί ἐστιν ὄνομα; ὁ δὲ εἶπε· λεγεών· ὅ­­­τι δαιμόνια πολλὰ εἰσῆλθεν­ εἰς αὐτόν· 31 καὶ παρεκάλει αὐτὸν ἵνα μὴ ἐπιτάξῃ αὐτοῖς εἰς τὴν ἄβυσσον ἀπελθεῖν.

 ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤ' ΛΟΥΚΑ - ΙΑΚΩΒΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΤΟΥ ΑΔΕΛΦΟΘΕΟΥ

Απόστολος: Γαλ. α' 11- 19

Ευαγγέλιο: Λουκ. η' 26 - 39

23 Οκτωβρίου 2022

«Έτερον δε των Αποστόλων ουκ είδον ει μη Ιάκωβον τον αδελφόν του Κυρίου».

Τιμά σήμερα η Εκκλησία τη μνήμη του Αποστόλου Ιακώβου του Αδελφοθέου, του πρώτου επισκόπου Ιεροσολύμων και ενός από τους στυλοβάτες της Εκκλησίας. Ο Απόστολος Παύλος κατατάσσει τον Ιάκωβο, μαζί με τον Πέτρο και τον Ιωάννη,στους «στυλοβάτες» της Εκκλησίας ( Γαλ. β' 9 ) και τον αποκαλεί, όπως ακούσαμε και στο σημερινό «Απόστολο», «αδελφόν του Κυρίου». Κατά την παράδοση, ονομάστηκε «Αδελφόθεος» γιατί, μαζί με τον Ιωσή, τον Σίμωνα και τον Ιούδα ήταν παιδιά του Ιωσήφ, προτού μνηστευθεί την Παρθένο Μαρία και Μητέρα του Χριστού ( Μάρκ. στ' 3 ).

Ο Ιάκωβος, είναι αποστασιοποιημένος στην αρχή από τον Χριστό, γεγονός που επιβεβαιώνεται με τη μη συμπερίληψή του στην ομάδα των δώδεκα Αποστόλων.

Κήρυγμα Αποστολικό Κυριακής Κ’ Επ. (23–10–2022)

«οὐδὲ γὰρ ἐγὼ παρὰ ἀνθρώπου παρέλαβον αὐτό»

Δεν υπάρχει μεγαλύτερη αποστολική προσωπικότητα στην Εκκλησία μας αδελφοί, από τον Απόστολο Παύλο. Ο πρώτος μετά τον Ένα τον Κύριο μας Ιησού Χριστό. Σήμερα στο Αποστολικό ανάγνωσμα έρχεται να απολογηθεί ενώπιον της Εκκλησίας για την αυτονόητη και δικαία ιδιότητα ως Αποστόλου. Αυτό το κάνει διότι στην εποχή του έπεσε σε άδικες κατηγορίες εκ μέρους των εχθρών του Ευαγγελίου προκειμένου να δημιουργήσουν έχθρες και έριδες στο νεανικό σώμα της Εκκλησίας, μεταξύ των μελών της.

 2022 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 23 - ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤ ΛΟΥΚΑ

Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΔΑΙΜΟΝΙΖΟΥΜΕΝΟΥ ΤΩΝ ΓΕΡΓΕΣΗΝΩΝ (Λουκ. 8, 26-39)

†ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ ΜΕΛΕΤΙΟΥ

(Διασκευή ομιλίας στον Γοργόμυλο, στις 25/10/1998)

Η ουρά του διαβόλου δεν είναι κομπολόγι

Το πρώτο δίδαγμα που παίρνουμε από το σημερινό Ευαγγέλιο, που μας μιλάει για ένα δαιμονισμένο άνθρωπο, είναι: «Μην παίζετε με τον διάβολο. Μην σας φαίνεται όμορφη η ουρά του διαβόλου και νομίζετε πως μπορείτε να την κάνετε κομπολόι. Μην φαντασθείτε ποτέ ότι ο διάβολος μπορεί να γίνει ευεργέτης. Να ομορφύνει τη ζωή. Να λύσει προβλήματα».

Ο διάβολος είναι ένας άγγελος που έπεσε και σκοτίσθηκε. Και όπως ο άνθρωπος μακριά από τον Θεό είναι γεμάτος από φιληδονία, φθόνο και κακία, έτσι και οι άγγελοι που έπεσαν και έγιναν δαιμόνια, είναι γεμάτοι από εγωισμό, φθόνο και κακία. Και ζητούν να κάνουν μόνο κακό.

 ΦΩΝΗ ΚΥΡΙΟΥ

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

Η ΑΠΟΚΟΠΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Κυριακή σήμερα ἕκτη τῆς σειρᾶς τῶν ἱερῶν εὐαγγελίων τοῦ εὐαγγελιστοῦ Λουκᾶ καί μνήμη τοῦ ἁγίου ἀπόστολου Ἰακώβου τοῦ Ἀδελφοθέου.

Πληροφορούμαστε εὐαγγελικῶς σήμερα ὅτι, ὅταν ὁ Ἰησοῦς Χριστός ἔφτασε μέ τό καράβι στήν πόλη τῶν Γαδαρηνῶν ἀπέναντι ἀπό τή Γαλιλαία, τόν συνάντησε ἕνας ἄνθρωπος, ὁ ὁποῖος γιά πολλά χρόνια ταλαιπωρεῖτο ἀπό δαιμόνια. Εἶχε φτάσει σέ τέτοιο σημεῖο ἐξαθλίωσης, ὥστε κυκλοφοροῦσε γυμνός καί κατοικοῦσε στά μνήματα. Θά μποροῦσε ἀκόμη κανείς νά ὑποθέσει ὅτι εἶχε ἀπογυμνωθεῖ ἀπό τίς ἀρετές καί δέν εἶχε ζωή μέσα του, δέν μποροῦσε νά βρεθεῖ σέ κοινωνία μέ τούς συνανθρώπους του.

Ὅταν εἶδε τόν Ἰησοῦ Χριστό, τήν ἴδια τήν ἀγαπητική κοινωνία, ταράχτηκε. Δύσκολα ὁ ἀπομονωμένος ἄνθρωπος δέχεται καί ἀποφασίζει τό ἄνοιγμα στόν ἄλλον. Εἶναι ἕνα ξεβόλεμα ἀπό τήν πραγματικότητα πού ὁ ἴδιος ἔχει δημιουργήσει γιά τόν ἑαυτό του, κάτι πού προκαλεῖ ἀναστάτωση καί ἄγχος.

Ἡ φιλανθρωπία τοῦ Θεοῦ

 Ἕνας οὐράνιος θησαυρός

Ἀποστολικὸ Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 23 Ὀκτωβρίου 2022

Τοῦ ἁγίου Ἰακώβου Ἀδελφοθέου (Γαλ. α΄ 11-19)

1. Ἀποκάλυψη Θεοῦ

Στὴν ἀποστολικὴ περικοπὴ ποὺ ἀκούσαμε σήμερα ἀπὸ τὴν πρὸς Γαλάτας ἐπιστολή, ἡ ὁποία ἀναγινώσκεται πρὸς τιμὴν τοῦ ἁγίου Ἰακώβου τοῦ Ἀδελφοθέου, ὁ ἀπόστολος Παῦλος τονίζει μιὰ μεγάλη καὶ σωτηριώδη ἀλήθεια στοὺς πιστούς· ὅτι τὸ Εὐαγγέλιο, τὸ ὁποῖο ὁ ἴδιος κήρυττε στὶς κατὰ τόπους Ἐκκλησίες, δὲν ἀποτελεῖ ἀνθρώπινη ἐπινόηση, ἀλλὰ ἀποκάλυψη τοῦ Θεοῦ.

Δὲν εἶναι κατασκεύασμα ἀνθρώπινο τὸ Εὐαγγέλιο, σημειώνει. «Οὐκ ἔστι κατὰ ἄνθρωπον· οὐδὲ γὰρ ἐγὼ παρὰ ἀνθρώπου παρέλαβον αὐτὸ οὔτε ἐδιδάχθην, ἀλ­λὰ δι᾿ ἀποκαλύψεως Ἰησοῦ Χριστοῦ». Δὲν τὸ παρέλαβα οὔτε τὸ διδάχθηκα ἀπὸ κάποιον ἄνθρωπο, ἀλλὰ μοῦ τὸ ἀποκάλυψε μὲ ὑπερφυσικὸ τρόπο ὁ ἴδιος ὁ Θεός, ὁ Ὁποῖος μοῦ φανέρωσε τὸν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό. Ἀποδεικνύεται αὐτὸ ἀπὸ τὴ μετα­στρο­φὴ τῆς ζωῆς μου. Θὰ ἔχετε ἀκούσει ὅτι στὸ παρελθὸν ἀκολουθοῦσα τυφλὰ τὸν Νόμο καὶ τὰ ἔθιμα τῶν Ἰουδαίων καὶ καταδίωκα τὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ γιὰ νὰ τὴν ἐξαφανίσω. Ἔδειχνα μάλιστα ἰδιαίτερο ζῆλο γιὰ τὶς ἰουδαϊκὲς παραδόσεις, περισσότερο ἀπὸ πολλοὺς συνομηλίκους μου.

 Κυριακή 23η Ὀκτωβρίου 2022

Κυριακή ΣΤ΄ Λουκᾶ. (Λουκ. 8, 27 – 39).

«...παρά τούς πόδας τοῦ Ἰησοῦ» (Λουκ. 8, 35).

Σήμερα, στό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα τῆς ἡμέρας, εἴδαμε τόν Ἰησοῦ νά περπατάει στήν περιοχή τῶν Γαδαρηνῶν καί νά ἐλευθερώνει ἕναν δαιμονισμένο ἀπό μία λεγεώνα δαιμόνων πού τόν ταλαιπωροῦσαν. Μετά τή θεραπεία του αὐτός ὁ ἄνθρωπος, ντυμένος μέ τό ὡραῖο ροῦχο τῆς εὐγνωμοσύνης, τῆς ἀξιοπρέπειας καί τῆς σωφροσύνης, ἔρχεται «παρά τούς πόδας τοῦ Ἰησοῦ».

Αὐτή ἡ εἰκόνα τοῦ ἀνθρώπου «παρά τούς πόδας τοῦ Ἰησοῦ» συμπυκνώνει ὅλο τό σχέδιο καί τό ἔργο τῆς Θείας οἰκονομίας. Ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ ντύνεται τήν ἀνθρώπινη φύση καί εἰσέρχεται στήν κτιστή πραγματικότητα ἀπό ἀγάπη γιά τό δημιούργημά Του. Αὐτή ἡ ἀγάπη, σάν μαγνήτης, ἑλκύει τόν ἄνθρωπο κοντά στόν Θεό. Ὅταν ὁ ταλαιπωρημένος ἄνθρωπος ἔχει τόσο πολύ κοντά του τόν Θεό, ἐγκαταλείπει τό ψέμα καί τήν ἀπάτη τῆς ἁμαρτίας καί προστρέχει «παρά τούς πόδας τοῦ Ἰησοῦ». Μόνον ἐκεῖ μπορεῖ νά βρεῖ τήν πληρότητα τῆς ὕπαρξής του, νόημα στή ζωή του, παρηγοριά στούς πόνους του καί ἐλπίδα στίς περιπέτειες καί στίς ἀποτυχίες του. Ὅλη ἡ πορεία τῆς μετάνοιας τοῦ ἀποτυχημένου ἀνθρώπου ἔχει ἕναν καί μοναδικό σκοπό, νά ἐπιστρέψει «παρά τούς πόδας τοῦ Ἰησοῦ».

 Κυριακή Στ΄ Λουκά

Ευαγγ. Ανάγνωσμα: Λκ. η’ 26 – 39 (23-10-2022)

Διακόνου Επιφανίου Παπαντωνίου

Το σημερινό ευαγγελικό ανάγνωσμα προέρχεται από το 8ο κεφάλαιο του κατά Λουκά ιερού Ευαγγελίου και διηγείται τη θαυμαστή θεραπεία των δαιμονιζομένων στην πόλη των Γεργεσηνών. Το περιστατικό αυτό,  τοποθετείται χρονικά, αμέσως μετά το θαύμα του χορτασμού των πεντακισχιλίων και της καταπαύσεως των υδάτων.

Ο Κύριος λοιπόν, μαζί με τους μαθητές του κατέπλευσε με πλοιάριο απέναντι από τη Γαλιλαία, ανατολικά, στην περιοχή των Γεργεσηνών. Τα Γέργεσα ή Γάδαρα ήταν πόλη της δεκαπόλεως της Παλαιστίνης. Η ζωή των ανθρώπων ήταν απρόσεχτη, αφού έκτρεφαν χοίρους πράγμα που σύμφωνα με το Μωσαϊκό νόμο απαγορευόταν.

 Αγίου Ιακώβου Αδελφοθέου

Αποστ. Ανάγνωσμα Γαλ. α΄,11-19 (23-10-2022)

Πρωτ. Τρύφωνα Παπαγιάννη

Ο Απόστολος Παύλος απευθύνεται προς τους Γαλάτας και τους λέγει ότι το Ευαγγέλιο που κήρυξε σ’ αυτούς δεν είναι επινόηση του ανθρώπου. Όχι μόνο οι άλλοι Απόστολοι αλλά κι’ αυτός ο ίδιος δεν παρέλαβε αυτό από άνθρωπο, ούτε το διδάχθηκε από άνθρωπο, αλλά το παρέλαβε κατ’ ευθείαν δι’ αποκαλύψεως του Θεού. Στη συνέχεια υπενθυμίζει ποια ήταν η διαγωγή του προτού πιστέψει στο Χριστό. Ιουδαίος στην καταγωγή ανήκε στις τάξεις των Φαρισαίων, εκπαιδεύτηκε στα Ιεροσόλυμα το Μωσαϊκό νόμο και από νεαρά ηλικία έδειξε μεγάλο ζήλο για τη δόξα του Θεού. Γι’ αυτό όταν η νέα θρησκεία του Ιησού άρχισε να ξαπλώνεται σ’ όλη την Ιουδαία και πέραν αυτής έγινε σφοδρός διώχτης και πολέμιός της. Κατά τη διάρκεια αυτού του διωγμού φωτίστηκε δι’ αποκαλύψεως από τον ίδιο τον Κύριο και από διώχτης των Χριστιανών έγινε ο πλέον θερμός υποστηριχτής του Χριστού. Απαρνήθηκε τις Ιουδαϊκές παραδόσεις και έστρεψε όλη του την αγάπη και φλογερό ζήλο υπέρ της νέας θρησκείας του Ιησού.

 ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΑΡΟΝΑΞΙΑΣ

«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»

Κυριακή 23 Ὀκτωβρίου 2022

ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤ΄ ΛΟΥΚΑ

Tο σημερινό ευαγγελικό ανάγνωσμα αναφέρεται στη θαυματουργική επέμβαση του Κυρίου με τη θεραπεία του δαιμονιζόμενου στην περιοχή των Γαδαρηνών. Ο δυστυχής αυτός άνθρωπος, από το κατ’ εικόνα δημιούργημα του Θεού, είχε καταντήσει μία άθλια ύπαρξη που υπέφερε βασανιστικά από τις πονηρές δυνάμεις. Τόσο προκαλούσε στους συνανθρώπους του  τον τρόμο και την αποστροφή, ώστε να έχει εξοβελιστεί στο τόπο όπου υπήρχαν μνήματα. Το γεγονός αυτό της συνάντησης του Χριστού με τον από πολλά δαιμόνια βασανιζόμενο άνθρωπο θέλει να μας υπενθυμίσει την ύπαρξη του Σατανά και των πονηρών ταγμάτων του. Ο διάβολος είναι ο μοναδικός εχθρός μας, ο οποίος στην κυριολεξία μισεί θανάσιμα το αγαπημένο πλάσμα του Θεού, τον άνθρωπο, και γι’ αυτό παραπλάνησε τους  πρωτόπλαστους με το να τους παρασύρει στην παρακοή και στην έξωση από τον Παράδεισο.

 ΚΥΡΙΑΚΗ 23 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2022

ΣΤ΄ ΛΟΥΚΑ

(Λουκ. η΄ 26-39) (Γαλ. α΄ 11-19)

Η αυθεντική κοινωνία

«και ιμάτιον ουκ ενεδιδύσκετο και εν οικία ουκ έμενεν»

Ο άνθρωπος διαχρονικά αναζητεί εναγωνίως την ελευθερία του, πλην όμως δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που δοκιμάζει στο βάθος μεγάλη απογοήτευση. Λησμονεί πολλές φορές δυστυχώς τη μεγάλη και μοναδική αλήθεια ότι ο Χριστός είναι ο αληθινός ελευθερωτής του κόσμου. Ο δαιμονισμένος που παρουσιάζει η σημερινή ευαγγελική περικοπή θεραπεύθηκε μόλις ακριβώς συνάντησε τον Χριστό. Τον είδαμε να μεταβάλλεται ριζικά και να γίνεται νέα ύπαρξη. Από γυμνός γίνεται «ιματισμένος» και από αλλοπρόσαλλος «σωφρονών», όπως χαρακτηριστικά περιγράφεται η περίπτωσή του. Ζούσε πριν σε μνήματα και σε έρημους τόπους, μετά όμως επικοινωνεί και μάλιστα με τον πιο αυθεντικό τρόπο με τους συνανθρώπους του. Η επιθετικότητα και η καταστροφική μανία που τον καταλάμβαναν μεταβάλλονται τώρα σε ορμή κοινωνικότητας και σχέσης με τους γύρω του.

Η κοινωνικότητα

ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

«Ο ΑΓΙΟΣ ΙΑΚΩΒΟΣ Ο ΑΔΕΛΦΟΘΕΟΣ  ΠΡΟΤΥΠΟ ΠΟΙΜΕΝΑ» ΤΗΣ 23-10-2022

 Ἡ Ἐκκλησία μας σήμερα τιμᾶ τήν μνήμη τοῦ Ἁγίου ἐνδόξου Ἀποστόλου Ἰακώβου τοῦ Ἀδελφοθέου, τοῦ πρώτου Ἐπισκόπου Ἱεροσολύμων.Ὁ Ἅγιος Ἰάκωβος τυπικὰ εἶναι ἀδελφός τοῦ Κυρίου, διότι ὁ πατέρας του Ἰωσήφ, σὲ σεβαστὴ πλέον ἡλικία, ὅταν εἶχε χηρεὺσει, χρησιμοποιήθηκε στὸ σχέδιο τῆς Θείας οἰκονομίας. Μνηστεύθηκε τὴν Παρθένο Μαρία, γιὰ νὰ προστατευθῆ στὰ μάτια τοῦ κόσμου τὸ μυστήριο τῆς ἐκ Παρθένου γεννήσεως τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ. Παιδιὰ τοῦ Ἰωσὴφ ἦταν οἱ λεγόμενοι «ἀδελφοί τοῦ Ἰησοῦ».Ὁ Ἰάκωβος ὅμως εἶναι θαυμαστὸς ὄχι μόνο γι’ αὐτὴ τὴν τυπικὴ συγγένειά του μὲ τὸν Ἰησοῦ, ἀλλὰ γιὰ τὴν οὐσιαστικὴ συγγένεια. Κάθε πιστὸς ἀκόλουθος τοῦ Χριστοῦ καὶ ἐραστὴς τοῦ λόγου του, εἶναι ἀδελφός Του.  Σύμφωνα μέ τόν δικό του λόγο ‘’μήτηρ μου καὶ ἀδελφοί μου οὗτοι εἰσίν οἱ ἀκούοντες τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ καί φυλάσσοντες αὐτόν’’. 

 Κυριακὴ Στ΄ Λουκά (Λουκ. η΄ 27-39)

 23 Οκτωβρίου 2022

Πολ­λοὶ ἄν­θρω­ποι ἀδυ­να­τοῦν νὰ ἀν­τι­λη­φθοῦν τὴ μα­νία τοῦ δι­α­βό­λου ποὺ στρέ­φε­ται κατὰ τῆς ψυ­χῆς μας καὶ μᾶς δη­μι­ουρ­γεῖ πολ­λὰ προ­βλή­μα­τα, γι’ αὐτὸ πα­ρε­χώ­ρη­σε ὁ Θεὸς νὰ δαι­μο­νι­σθοῦν με­ρι­κοὶ καὶ στὸ σῶμα, ὥστε νὰ ἀν­τι­λη­φθοῦ­με ὅλοι πόσο φο­βε­ρὸ πρᾶ­γμα εἶ­ναι νὰ κά­νει κά­ποι­ος ἔνοι­κο τῆς ψυ­χῆς του τὸν δι­ά­βο­λο, ὅταν πρα­γμα­το­ποι­εῖ τὰ ἔργα τῆς ἁμαρ­τί­ας, ὅπως πα­ρα­τη­ρεῖ ὁ ἅγι­ος Γρη­γό­ρι­ος Πα­λα­μᾶς.

 ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤ΄ ΛΟΥΚΑ

(Λουκά η΄ 26-39). (23/10/2022

«Καί ἀπῆλθε καθ᾿ ὅλην τὴν πόλιν κηρύσσων ὅσα ἐποίησεν αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς». (στ. 39)

«Ὁ θεραπευθεῖς δαιμονισμένος ἀπό τόν Κύριο ἐπέστρεψε στήν πόλη του καί διαλαλοῦσε ὅσα ἔκανε σ’ αὐτόν ὁ Κύριος». Πρίν ἀπό τή θεραπεία του, ἡ κατάστασή του, ἦταν ἀξιολύπητη. Καί αὐτό, γιατί ἔπασχε ἀπό πολλά δαιμόνια. Γιατί ὅταν ὁ Κύριος τόν ρώτησε τό ὄνομά του, αὐτός ἀπάντησε «Λεγεών».

Οἱ δαίμονες, ἦταν στήν ἀρχή ἀγαθά πνεύματα, ἄγγελοι ἀλλά, ὁ ἀρχηγός τους ὁ Ἑωσφόρος, ὄντας καί θέλοντας νά γίνει θεός, τιμωρήθηκε καί ἐξέπεσε ἀπό τόν οὐρανό στή γῆ, μαζί μέ τούς ἀγγέλους, πού τόν ἀκολούθησαν. Στήν Ἁγία Γραφή ἔχει διάφορα ὀνόματα: «Πατήρ τοῦ ψεύδους, πονηρός, ἄρχων τοῦ κόσμου, ἄρχων τοῦ σκότους καί τῶν δαιμονίων, δράκων, Βεελζεβούλ, Ἑωσφόρος» (Ἰωάν. 8:44, 12:31), (Ματθ. 4:3-10,12:24), (Β΄ Κορ. 6:15). Κύριο ἔργο τους εἶναι νά παρακωλύουν τό ἔργο τοῦ Χριστοῦ, γιά τή σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου.

 ΤΟ ΘΕΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ (ΣΤ' ΛΟΥΚΑ) 23 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2022

"ὑπόστρεφε εἰς τὸν οἶκόν σου καὶ διηγοῦ"

Εἴμαστε παιδιὰ τοῦ Θεοῦ. Ἐνῶ εἴχαμε ἀποστατήσει καὶ ἀπομακρυνθεῖ ἀπὸ κοντά  Του, Ἐκεῖνος, μέσα στὴν ἄπειρη ἀγάπη Του, μᾶς ἐπανέφερε στὸν πατρικὸ οἶκο. Γι’ αὐτὸ πρέπει νὰ αἰσθανόμαστε μιὰ ἀπέραντη εὐγνωμοσύνη πρὸς τὸν Κύριό μας. Καὶ αὐτὸ τὸ αἴσθημα δὲν μποροῦμε μὰ οὔτε καὶ πρέπει νὰ τὸ ἀποκρύπτουμε. Ἀντίθετα, ἐπιβάλλεται νὰ τὸ ἐκδηλώνουμε. Μὲ ποιοὺς τρόπους; Ἀπάντηση σὲ αὐτὸ τὸ ἐρώτημα δίνει ἡ σημερινὴ εὐαγγελικὴ περικοπή.

Εὐαγγελικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς Δ΄ Λουκᾶ (Λουκ. η΄ 5-15)

5 ἐξῆλθεν ὁ σπείρων τοῦ σπεῖραι τὸν σπόρον αὐτοῦ. καὶ ἐν τῷ σπείρειν αὐτὸν ὃ μὲν ἔπεσε παρὰ τὴν ὁδόν, καὶ κατεπατήθη, καὶ τὰ πε­τεινὰ τοῦ οὐρανοῦ κατέφαγεν αὐτό· 6 καὶ ἕτερον ἔπεσεν ἐπὶ τὴν πέτραν, καὶ φυὲν ἐξηράνθη διὰ τὸ μὴ ἔχειν ἰκμάδα· 7 καὶ ἕτερον ἔπεσεν ἐν μέ­σῳ τῶν ἀκανθῶν, καὶ συμ­φυεῖσαι αἱ ἄκανθαι ἀ­πέ­πνιξαν αὐτό· 8 καὶ ἕτερον ἔπεσεν εἰς τὴν γῆν τὴν ἀγαθήν, καὶ φυὲν ἐποίησε καρπὸν ἑκατοντα­πλασίονα. ταῦτα λέγων ἐ­­­φώνει· ὁ ἔχων ὦτα ἀκούειν ἀκουέτω. 9 Ἐπηρώτων δὲ αὐτὸν οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ λέγοντες· τίς εἴη ἡ παραβολὴ αὕτη; 10 ὁ δὲ εἶπεν· ὑμῖν δέδοται γνῶναι τὰ μυστήρια τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ, τοῖς δὲ λοιποῖς ἐν παραβολαῖς, ἵνα βλέποντες μὴ βλέπωσι καὶ ἀκούοντες μὴ συνιῶσιν.

 Κυριακή Δ’ Λουκά – Των Πατέρων της Ζ’ Οικουμενικής Συνόδου

Ο Σπορέας και οι Σπορείς 

π. Αθανάσιος Μυτιληναίος

[Λουκά 8, 5-15]

(Απομαγνητοφωνημένη ομιλία που εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 12-10-1997)

Ερχόμεθα και πάλι, αγαπητοί μου, στη θαυμασία παραβολή του Σπορέως, όπως την ακούσαμε στη σημερινή ευαγγελική περικοπή του Λουκά. Εδώ ο Κύριος, με τέσσερις εικόνες, δείχνει τέσσερις κατηγορίες ακροατών. Όλοι οι άνθρωποι δεν ακούν εξίσου τα ευαγγελικά μηνύματα. Ο καθένας διαθέτει τη δική του προαίρεση ή τη δική του καλλιέργεια ψυχής. Άλλος είναι προσεκτικός ακροατής, άλλος επιπόλαιος, άλλος πορωμένος, άλλος βρίσκει ανεπαρκή αυτά που ακούει και επιδιώκει αναζήτηση έξω του ευαγγελικού χώρου, άλλος κάτι άλλο κ.ο.κ. Πάντως, βασικά στοιχεία της παραβολής είναι:

 Κήρυγμα Αποστολικής περικοπής Κυριακής Αγ. Πατέρων Ζ’ Οικ. Συνόδου (16–10–2022)

Στο σημερινό αποστολικό ανάγνωσμα αδελφοί που είναι αφιερωμένο στους Αγίους και θεοφόρους Πατέρες της Ζ’ Οικουμενικής Συνόδου κατά των εικονομάχων, ο Απ. Παύλος έρχεται να τονίσει την αγάπη και την καλοσύνη που έδειξε ο Θεός δια του Υιού του Ιησού Χριστού και του Αγίου Πνεύματος, όχι διότι το αξίζαμε ή για τα καλά που κάναμε, αλλά διότι μας σπλαχνίσθηκε και για να δικαιωθούμε και γίνουμε κληρονόμοι της αιωνίου ζωής και της Βασιλείας Του.

Αυτά τα λόγια είναι αληθινά και θέλω να τα βεβαιώνεις με την δική σου μαρτυρία λέγει στον μαθητή του Τίτο, ώστε όσοι έχουν πιστέψει στον Θεό να πρωτοστατούν σε καλά έργα. «Πιστὸς ὁ λόγος· καὶ περὶ τούτων βούλομαί σε διαβεβαιοῦσθαι, ἵνα φροντίζωσι καλῶν ἔργων προΐστασθαι οἱ πεπιστευκότες τῷ Θεῷ».

Μνήμη των Αγίων Πατέρων της Ζ’ Οικουμενικής Συνόδου 

Πρωτοπρεσβύτερος Γεώργιος Μεταλληνός, Ομότιμος Καθηγητής Θεολογικής Σχολής Παν/μίου Αθηνών (+2019)

Η ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ

1. Την μνήμη των Αγίων Πατέρων της Ζ’ Οικουμενικής Συνόδου (787) εορτάζει σήμερα η Εκκλησία μας. Μία αίρεση προκάλεσε και την σύνοδο αυτή, η αίρεση της Εικονομαχίας. Πέρα από το αναμφισβήτητο χριστολογικό περιεχόμενό της είχε η Εικονομαχία και σαφή εκκλησιολογικό χαρακτήρα. Ήταν μια απροκάλυπτη επίθεση της Πολιτείας, που δεν ενεργούσε πια ως «διάκονος Θεού εις το αγαθόν» (Ρωμ. ιγ’ 3), εναντίον της Εκκλησίας. Οι δύο διακονίες του Γένους, η «Ιερωσύνη» και η «Βασιλεία», η ιερατική και η πολιτειακή διακονία, βρίσκονται αντιμέτωπες. Εγείρεται η επιδίωξη της Πολιτείας να υποτάξει την Εκκλησία, σε μια πρωτοφανή έκρηξη πολιτειοκρατίας. Η αίρεση ήταν το πνευματικό υπόβαθρο του προβλήματος.

Κυριακή Δ’ Λουκά

Παραβολή του σπορέως 

† Μητροπολίτης Σουρόζ Αντώνιος Bloom

Πόσο οἰκεία, καὶ πόσο ἁπλή μᾶς φαίνεται ἡ σημερινὴ Παραβολὴ τοῦ σπόρου καὶ τοῦ σπορέως· καὶ ὅμως πόσο σχετικὴ εἶναι μέ μᾶς, πόσο περισσότερο θὰ πρέπει νὰ τὴν σκεφτοῦμε. Λησμονοῦμε τὴν εἰκόνα τοῦ σπορέα καὶ τοῦ σπόρου, ὅπως φαίνεται μέσα ἀπὸ τὴν παραβολή, δὲν βλέπουμε τὴν εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ νὰ περπατάει στοὺς δρόμους καὶ τὰ μονοπάτια τῆς Γαλιλαίας καὶ τῆς Ἰουδαίας· καὶ παντοῦ ὅπου πῆγε, οἱ ἄνθρωποι ἔρχονταν στὴν ἄκρη τοῦ δρόμου, ἐπειδὴ εἶχαν ἀκούσει, ὅπως εἶχε ἀκούσει ὁ Τυφλός, γιὰ τὸν ὁποῖο μιλάει ὁ Ἀπόστολος Μάρκος, ὅτι ἦταν Δάσκαλος, ὅτι τὰ λόγια του ἦταν ἀληθινά, ὅτι ἔφεραν τὴν δύναμη τῆς ζωῆς.

Κυριακή Δ’ Λουκά

Η παραβολή του σπορέως 

Άγιος Κύριλλος Αλεξανδρείας

Εξήγησις υπομνηματική εις το κατά Λουκάν Ευαγγέλιον, κεφ. η΄ [Λουκά 8, 4-15] Κεφ. 8, στίχος 4: «εἶπε διὰ παραβολῆς (:μίλησε με παραβολή)»: Οι μακάριοι προφήτες παρουσίαζαν με πολλούς τρόπους τους λόγους τους για τον Χριστό. Γιατί άλλοι Τον προανήγγειλαν ότι θα έρθει ως φως, και άλλοι ότι θα έρθει με τάξη και μεγαλοπρέπεια βασιλική. Και πράγματι είπε κάποιος από αυτούς: «Ἰδοὺ γὰρ βασιλεὺς δίκαιος βασιλεύσει, καὶ ἄρχοντες μετὰ κρίσεως ἄρξουσι. καὶ ἔσται ὁ ἄνθρωπος κρύπτων τοὺς λόγους αὐτοῦ καὶ κρυβήσεται ὡς ἀφ᾿ ὕδατος φερομένου· καὶ φανήσεται ἐν Σιὼν ὡς ποταμὸς φερόμενος ἔνδοξος ἐν γῇ διψώσῃ (: Διότι ιδού, ένας βασιλέας δίκαιος θα βασιλεύσει στην Ιερουσαλήμ και οι άρχοντες αυτού θα κρίνουν και θα αποφασίζουν με δικαιοσύνη και ευθύτητα. Τότε ο άνθρωπος θα κρύπτει και θα φυλάττει στο βάθος της καρδιάς του ως θησαυρό τους λόγους της δικαιοσύνης και προστατευόμενος για την δικαιοσύνη του από τον Θεό, θα αποφύγει τα δεινά, τα οποία σαν πλημμύρα ύδατος θα επέρχονται εναντίον του. Και θα φανεί στην Ιερουσαλήμ σαν πλούσιος ποταμός, περίφημος, σε ξηρά και διψασμένη γη)» [Ησ. 32, 1-2].

2022 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 16 - ΚΥΡΙΑΚΗ Δ  ΛΟΥΚΑ

Η ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΩΣ (Λουκ. 8, 5-15)

†ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ ΜΕΛΕΤΙΟΥ

(Ομιλία στο Γοργόμυλο, στις 16/10/1994)

Ο σπόρος που χάθηκε

Μας είπε ο Χριστός: «Υμίν δέδοται γνώναι τα μυστήρια της βασιλείας του Θεού». Σε σας έχει δοθεί η δυνατότητα να μάθετε τα μυστήρια της Βασιλείας του Θεού.

Από πού; Από τον λόγο Του. Και για να μας εξηγήσει τι είναι ο λόγος Του, είπε την παραβολή που ακούσαμε σήμερα.

Ήταν ένας σπορέας. Βγήκε να σπείρει. Και έσπειρε όχι όπως σπέρνουν οι άνθρωποι μόνο στην καλλιεργημένη γη αλλά πέταξε τον σπόρο και στον δρόμο και στις πέτρες και στα αγκάθια και στην γη την «αγαθή».

Τι είναι ο σπόρος; Όταν τον βλέπει κανείς, είναι: σιτάρι ξερό, καλαμπόκι ξερό, άλλα σποράκια ξερά, κατάξερα.

ΦΩΝΗ ΚΥΡΙΟΥ

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

ΕΝΑΣ ΒΕΒΑΙΟΣ ΔΡΟΜΟΣ

Τήν παραβολή τοῦ Σπορέως ἀκοῦμε σήμερα κατά τή θεία Λειτουργία τῆς Κυριακῆς αὐτῆς, ἡ ὁποία εἶναι συνάμα ἀφιερωμένη στή μνήμη τῶν ἁγίων καί θεοφόρων Πατέρων τῆς Ζ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου (787 μ.Χ.) Τό περιεχόμενο τῆς διδακτικότατης σημερινῆς εὐαγγελικῆς διήγησης θά λέγαμε ὅτι ἀποτελεῖ ὁδοδείκτη καί ὁδηγό γιά τούς ἐργάτες τῆς Ἐκκλησίας, κληρικούς, λαϊκούς καί μοναχούς κάθε ἐποχῆς, πού ἐργάζονται μέ θεῖο ζῆλο, αὐταπάρνηση καί πνεῦμα θυσιαστικό τήν κλήση τῆς μαθητείας στά ἔθνη.

Κυριακὴ τῶν Ἁγίων Πατέρων

Ἀποστολικὸ Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 16 Ὀκτωβρίου 2022, Τῶν Ἁγίων Πατέρων (Τίτ. γ΄ 8-15)

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ

Ἡ Κυριακὴ τοῦ Σπορέως, ὅπως ὀνομάζεται ἡ σημερινὴ Κυριακὴ ἐξαιτίας τῆς παραβολῆς τοῦ Σπορέως, ποὺ ἀναγινώσκεται στὴν εὐαγγελικὴ περικοπή, εἶναι ἀφιερωμένη στοὺς ἁγίους Πατέρες ποὺ συγκρότησαν τὴν Ζ΄ Οἰκουμενικὴ Σύνοδο τὸ 787 στὴ Νίκαια τῆς Βιθυνίας γιὰ νὰ ἀντιμετωπίσουν τὴν αἵρεση τῆς Εἰκονομαχίας. Γιὰ τὸν ἴδιο λόγο καὶ ἡ ἀποστολικὴ περικοπὴ ἀπὸ τὴν πρὸς Τίτον ἐπιστολὴ τοῦ ἀποστόλου Παύλου ἀναγινώσκεται πρὸς τιμὴν τῶν θεοφόρων αὐτῶν στύλων τῆς Ἐκκλησίας.

1. Μὲ ἀκρίβεια τὶς ἀλήθειες τῆς πίστεως

 Κυριακή Δ΄ Λουκά

†Αρχιμανδρίτης Ανανίας Κουστένη

Η παραβολή του Καλού Σπορέως

Τέταρτη Κυριακή του Λουκά σήμερα, αγαπητοί, και η Εκκλησία εορτάζει μαζί και τη μνήμη των Θεοφόρων Πατέρων της Ζ΄ εν Νικαία Οικουμενικής Συνόδου που συνήλθαν και ρύθμισαν το ζήτημα της Εικονομαχίας.

Ακούμε στο Ευαγγέλιο τη γνωστή μας παραβολή «τοῦ Καλοῦ Σπορέως». Και μας λέγει το αθάνατο στόμα του Χριστού πως εξήλθε ένας σπορέας, δηλαδή ο Ίδιος ήλθε από τον ουρανό στη γη, να σπείρει τον σπόρο Του, τον θείο λόγο Του. Κι άλλο μέρος έπεσε κοντά στον δρόμο, καθώς έσπερνε, και το καταπάτησαν οι διαβάτες και το έφαγαν τα πετεινά του ουρανού. Άλλο μέρος έπεσε πάνω στην πέτρα και επειδή είχε λίγο χώμα και δεν είχε υγρασία, μόλις φύτρωσε, ξεράθηκε από τον ήλιο. Κι άλλο μέρος έπεσε στη γη, που είχε και σπόρους από αγκάθια και καθώς φύτρωσε, φύτρωσαν μαζί και τα αγκάθια και το έπνιξαν. Κι άλλο μέρος έπεσε στη γη τη μαλακή και εύφορη και έφερε εκατό φορές παραπάνω αποτέλεσμα.

Κυριακή Δ΄ Λουκᾶ, (Ζ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου). 16η Ὀκτωβρίου 2022

(Λουκ. 8, 5 – 15).

«καρποφοροῦσιν ἐν ὑπομονῇ» (Λουκ. 8, 15).

Ξεκινάει σήμερα, μέ τή δύναμη τοῦ Θεοῦ, τήν εὐχή τοῦ Ἐπισκόπου καί τή φιλότιμη θυσιαστική διάθεση τῶν ἐργατῶν τοῦ Εὐαγγελίου, ἡ νέα ἱεραποστολική προσπάθεια τῆς Ἐκκλησίας. Στό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα ἀκούσαμε τήν παραβολή τοῦ Καλοῦ Σπορέως, πού σκορπίζει τόν σπόρο τῆς ζωῆς, τῆς ἐλπίδας καί τῆς σωτηρίας στίς καρδιές τῶν ἀνθρώπων.

Ὁ σπόρος τοῦ κηρύγματος, ὁ σπόρος τοῦ εὐαγγελικοῦ μηνύματος, ὁ σπόρος τῆς κατήχησης, ὁ σπόρος τοῦ προσωπικοῦ παραδείγματος πέφτει στά χωράφια τῶν ἀνθρώπινων διαθέσεων. Κάποια ἀπ’ αὐτά εἶναι σκληρά καί τόν ἀπορρίπτουν. Κάποια εἶναι δεκτικά, ἀλλά ἀλληθωρίζουν καί πρός τόν σπόρο τοῦ κακοῦ.

ΚΥΡΙΑΚΗ Δ΄ΛΟΥΚΑ (ΑΓ. ΠΑΤΕΡΩΝ Ζ΄ΟΙΚ. ΣΥΝΟΔΟΥ)

Απόστολος: Tίτ. γ΄ 8-15

Ευαγγέλιον: Λουκά η΄ 5-15

16 Οκτωβρίου 2022

Σε τρεις κατηγορίες κατατάσσει ο Χριστός τις ψυχές των ακροατών τού θεϊκού λόγου που έχουν ανάγκη μεταβολής.

α) Την πρώτη παρομοιάζει προς τον δρόμο ή την πατημένη γη. Χωράφι που δεν έχει φροντίδα και φραγμό, που δεν δέχεται καμμιάν καλλιέργεια, καταπατείται από τους διαβάτες και γίνεται εντελώς ακατάλληλο για σπορά. Και αν πέσει πάνω του ο σπόρος, αυτός θα μείνει στην επιφάνεια και θα τον αρπάξουν αμέσως τα πετεινά του ουρανού. Το χωράφι της ψυχής των ανθρώπων αυτών σκληρύνεται, επειδή αυτοί δεν βάζουν κανένα φραγμό στις αισθήσεις τους. Αφήνονται ανεξέλεκτοι στα πάθη και τις αδυναμίες τους, σκληρύνονται από την κακία και τη θρησκευτική αδιαφορία. Ο σπόρος του λόγου του Θεού μένει στην επιφάνεια και δεν καρποφορεί.

Ο διάβολος τον αρπάζει και εξαλείφει κάθε ίχνος από την ύπαρξή του.

 Κυριακή Δ’ Λουκά (του Σπορέως) Ευαγγ. Ανάγνωσμα: Λκ. η’ 5-15 (16-10-2022)

Ξένιας Παντελή, θεολόγου

Η σημερινή ευαγγελική περικοπή  σηματοδοτεί την επίσημη έναρξη του νέου κατηχητικού έτους. Από σήμερα η εκκλησία μας και τα στελέχη της με ανανεωμένες δυνάμεις θα ξεκινήσουν την εκ νέου σπορά του λόγου του Θεού αποσκοπώντας στην κατά Χριστόν πρόοδο και προκοπή του λαού του Θεού. Για το λόγο αυτό έχει θεσπιστεί να διαβάζεται κατά τη θεία λειτουργία, η γνωστή παραβολή του καλού σπορέως, ο οποίος ρίχνει το σπόρο στη γη και αναμένει να πάρει τους καρπούς της σποράς.

 Κυριακή Αγίων Πατέρων της Ζ΄ Οικουμενικής Συνόδου, Απόστ. Ανάγνωσμα: Τιτ. γ’ 8 – 15 (16-10-2022)

Ηλιάνας Κάουρα, θεολόγου

Η Εκκλησία έχει αφιερώσει τρεις από τις Κυριακές του εκκλησιαστικού έτους στην τιμή των Αγίων Πατέρων. Η πρώτη είναι η έβδομη Κυριακή από το Πάσχα, η οποία είναι αφιερωμένη στους τριακόσιους δεκαοκτώ Πατέρες, οι οποίοι συγκρότησαν την Α΄ Οικουμενική Σύνοδο, η δεύτερη είναι  στις 13 Ιουλίου αν είναι Κυριακή, ή αν όχι η πρώτη Κυριακή μετά την ημερομηνία αυτή. Αυτή η Κυριακή είναι αφιερωμένη στη μνήμη των έξι πρώτων Οικουμενικών Συνόδων με έμφαση στην Δ’ Οικουμενική Σύνοδο στη Χαλκηδόνα Κωνσταντινουπόλεως το 451 μ.Χ.  Η τρίτη Κυριακή η οποία είναι αυτή που εξετάζουμε σήμερα είναι μέσα στο μήνα Οκτώβριο και συγκεκριμένα αυτή που θα συμπέσει στις 11 του μηνός ή την πρώτη και πάλι Κυριακή μετά την ημερομηνία αυτή και είναι αφιερωμένη στη μνήμη των Πατέρων της Ζ’ Οικουμενικής Συνόδου.

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΑΡΟΝΑΞΙΑΣ

«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»

Κυριακή 16 Ὀκτωβρίου 2022

ΚΥΡΙΑΚΗ Δ΄ ΛΟΥΚΑ

Με τη σημερινή ευαγγελική περικοπή από το κατά Λουκά Ευαγγέλιο, η οποία αναφέρεται στη γνωστή σε όλους της παραβολή του σπορέως, ξεκινά η νέα ιεραποστολική και κατηχητική περίοδος στα πλαίσια των ποιμαντικών δράσεων της  Εκκλησίας της. Με αφορμή της αγροτικές φθινοπωρινές εργασίες των γεωργών, της είναι αυτή την εποχή του έτους η σπορά των αγρών, αντιπαραβάλλεται η συγκεκριμένη παραβολή του Κυρίου. Με τον σπόρο παρομοιάζεται ο λόγος του Θεού. Το χωράφι  συμβολίζει  της ψυχές που δέχονται την ευαγγελική αλήθεια και, ανάλογα με την δεκτικότητα του καθενός και την πνευματική του προθυμία, καλλιεργεί το Θείο Λόγο, ώστε να καρποφορήσει στην πράξη. Σπορέας είναι ο Κύριος, ο Οποίος Σαρκώθηκε για να κηρύξει το Ευαγγέλιο για τη σωτηρία της, και μετά την Ανάληψη Του, σύμφωνα με την εντολή Του, οι Απόστολοι και εν συνεχεία τα βαπτισμένα μέλη της Εκκλησίας Του είναι εκείνοι οι σπορείς  που πορεύονται στα πέρατα του κόσμου για να διδάξουν την χριστιανική αλήθεια και να βαπτίζουν στο όνομα της Αγίας Τριάδος.

ΚΥΡΙΑΚΗ 16 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2022

Δ΄ ΛΟΥΚΑ

ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΤΗΣ Ζ΄ ΟΙΚΟΥΜ. ΣΥΝΟΔΟΥ

(Λουκ. η΄ 5-15) (Τιτ. γ΄ 8-15)

Αγιασμένη καρποφορία

«Εξήλθεν ο σπείρων του σπείραι τον σπόρον αυτού»

Η διήγηση της παραβολής του Καλού Σπορέως ξεδιπλώνει μπροστά μας πολύ ζωντανές εικόνες από την αγροτική ζωή με βαθύτερα μηνύματα και νοήματα. Αποκαλύπτονται από το περιεχόμενό της σπουδαίες πνευματικές αλήθειες, απόλυτα συμβατές με τις υπαρξιακές αναζητήσεις του ανθρώπου, με πυξίδα πάντοτε την αλήθεια που οδηγεί στην αγάπη του Χριστού.

Κέντρο και καρδιά της παραβολής είναι το Πρόσωπο του Χριστού, με τους εξής άξονες:

α. Ο Θεός είναι ο γεωργός και εμείς το χωράφι του.

ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ  «Η ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΚΑΡΠΟΦΟΡΙΑ» ΤΗΣ 16-10-2022

 Στήν ἐποχή τῆς σπορᾶς τῶν ἀγρῶν ὁ Χριστός μᾶς κάνει λόγο στήν σημερινή Εὐαγελική Περικοπή γιά τήν τύχη τοῦ σπόρου. Ἦταν ὁ ἴδιος σπόρος πού ἔπεσε σὲ διάφορα μέρη. Γι’ αὐτὸ καὶ τὸ ἀποτέλεσμα ἦταν διαφορετικό. Ἔπεσε στὸ δρόμο καὶ τὸν πάτησαν οἱ διαβάτες, τὸν ἔφαγαν τὰ πουλιά. Ἔπεσε σὲ μιὰ περιοχὴ πετρώδη, πῆγε λίγο νὰ φυτρώσει, ὅμως σύντομα μαράζωσε, ξεράθηκε, γιατὶ δὲν εἶχε ὑγρασία.

 Κυριακὴ Δ΄ Λουκά (Λουκ. η΄ 5-15)

 16 Οκτωβρίου 2022

Στὸ ση­με­ρι­νὸ Εὐ­αγ­γε­λι­κὸ ἀνά­γνω­σμα ἀκού­σα­με τὴν πα­ρα­βο­λὴ τοῦ σπο­ρέ­ως. Ὁ Χρι­στός, ὡς σπο­ρέ­ας, σπεί­ρει τὸν ἴδιo Tου τὸν λόγο στοὺς ἀν­θρώ­πους, οἱ ὁποῖ­οι ἀνά­λο­γα μὲ τὴν δε­κτι­κό­τη­τά τους δι­α­κρί­νον­ται σὲ τέσ­σε­ρεις κα­τη­γο­ρί­ες. Συγ­κε­κρι­μέ­να, στὴν πρώ­τη κα­τη­γο­ρία ἀνή­κουν αὐ­τοὶ ποὺ ἔχουν τὴν καρ­διά τους τόσο σκλη­ρὴ ὅσο σκλη­ρὸς εἶ­ναι καὶ ἕνας χω­μά­τι­νος δρό­μος ποὺ πα­τι­έ­ται δι­αρ­κῶς. Ὅσο πα­τι­έ­ται γί­νε­ται τόσο σκλη­ρός, σὰν νὰ εἶ­ναι στρω­μέ­νος μὲ ἄσφαλ­το. Καὶ στὴν ἄσφαλ­το δὲν βλα­στά­νει τί­πο­τε. Οἱ σπό­ροι ποὺ ρί­χνον­ται σὲ αὐ­τὴν κα­τα­στρέ­φον­ται. Ἔτσι εἶ­ναι οἱ ἄν­θρω­ποι μὲ τὴ σκλη­ρὴ καρ­διὰ ποὺ δὲν ἀπο­δέ­χον­ται τὸν λόγο τοῦ Θεοῦ καὶ μέ­νουν ἄκαρ­ποι.

Εὐαγγελικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς Γ΄ Λουκᾶ (Λουκ. ζ΄ 11-16)

11 Καὶ ἐγένετο ἐν τῷ ἑξῆς ἐπορεύετο εἰς πόλιν καλουμένην Ναΐν· καὶ συνεπορεύοντο αὐτῷ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ ἱκανοὶ καὶ ὄχλος πολύς. 12 ὡς δὲ ἤγγισε τῇ πύλῃ τῆς πόλεως, καὶ ἰδοὺ ἐξε­κομίζετο τεθνηκὼς υἱὸς μονογενὴς τῇ μητρὶ αὐτοῦ, καὶ αὕτη ἦν χήρα, καὶ ὄχλος τῆς πόλεως ἱκανὸς ἦν σὺν αὐτῇ. 13 καὶ ἰδὼν αὐτὴν ὁ Κύριος ἐσπλαγχνίσθη ἐπ᾿ αὐτῇ καὶ εἶπεν αὐτῇ· μὴ κλαῖε· 14 καὶ προσελθὼν ἥψατο τῆς σοροῦ, οἱ δὲ βαστάζον-τες ἔστησαν, καὶ εἶπε· νεανίσκε, σοὶ λέγω, ἐγέρθητι. 15 καὶ ἀνεκάθισεν ὁ νεκρὸς καὶ ἤρξατο λαλεῖν, καὶ ἔ­δω­κεν αὐτὸν τῇ μητρὶ αὐ­τοῦ. 16 ἔλαβε δὲ φόβος πάντας καὶ ἐδόξαζον τὸν Θεόν, λέγοντες ὅτι προφήτης μέγας ἐγήγερται ἐν ἡμῖν, καὶ ὅτι ἐπεσκέψατο ὁ Θεὸς τὸν λα­ὸν αὐτοῦ.

2022 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 9 - ΚΥΡΙΑΚΗ Γ ΛΟΥΚΑ

Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΥΙΟΥ ΤΗΣ ΧΗΡΑΣ ΤΗΣ ΝΑΪΝ (Λουκ. 7, 11-16)

†ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ ΜΕΛΕΤΙΟΥ

(Διασκευή ομιλίας στη Φιλιππιάδα, στις 8/10/2006)

Τότε τι συμβαίνει;

Ακούσαμε στο Ευαγγέλιο, ότι ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός πήγαινε σε μια πόλη, τη Ναΐν. Μπαίνοντας, συνάντησε μια κηδεία. Κήδευαν ένα μονογενή υιό μιας χήρας. Όπως συμβαίνει σ’ αυτές τις περιπτώσεις, ήταν γύρω της πολύς κόσμος, για να της συμπαρασταθούν. Εκείνη έκλαιε. Ο Κύριος την λυπήθηκε και της είπε:

-Μη κλαις.

Μετά ακούμπησε το φέρετρο και είπε στο πεθαμένο παιδί:

-Νεανίσκε, σοι λέγω. Εγέρθητι!

 ΦΩΝΗ ΚΥΡΙΟΥ

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

ΕΝΑΣ ΑΠΡΟΣΜΕΝΟΣ ΕΠΙΣΚΕΠΤΗΣ

Καθώς ὁ Ἰησοῦς Χριστός κατευθυνόταν πρός τήν πόλη Ναΐν, βρέθηκε μπροστά σέ ἕνα πλῆθος ἀνθρώπων πού συνόδευαν τή σορό ἑνός νεαροῦ, ὁ ὁποῖος ἦταν ὁ μοναχογιός μιᾶς χήρας. Μπροστά στό γεγονός αὐτό, ὁ Κύριος συναισθάνθηκε τόν πόνο τῆς γυναίκας καί, πλησιάζοντάς την, τῆς εἶπε νά μήν κλαίει. Ἔπειτα, ἀφοῦ ἄγγιξε τό νεκρό σῶμα τοῦ νεαροῦ, τόν ἀνέστησε ζητώντας του νά σηκωθεῖ ἀπό τή νεκρική κλίνη. Ὁ λαός πού ἦταν παρών, βλέποντας τό θαῦμα αὐτό, ἔνιωσε δέος καί ἀνέπεμψε δοξολογία, «ὅτι ἐπεσκέψατο ὁ Θεός τόν λαόν αὐτοῦ».

 Κυριακή 9η Ὀκτωβρίου 2022

Κυριακή Γ΄ Λουκᾶ.

(Λουκ. 7, 11 – 16).

«ἔδωκεν αὐτόν τῇ μητρί αὐτοῦ» (Λουκ. 7, 15).

Ἕνα συγκλονιστικό θαῦμα παρακολουθήσαμε στό σημερινό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα. Ὁ Ἀρχηγός καί Δημιουργός τῆς ζωῆς συναντιέται μέ τόν θάνατο καί τόν κατατροπώνει. Ὁ Ἰησοῦς συναντιέται στήν εἴσοδο τῆς πόλεως Ναῒν μέ τόν νεκρό γιό μιᾶς χήρας καί τόν ἐλευθερώνει ἀπό τόν θάνατο. Τόν ἀνασταίνει καί τοῦ ξαναχαρίζει τή ζωή. Ὁλοζώντανο πλέον «ἔδωκεν αὐτόν τῇ μητρί αὐτοῦ».

Εἶναι πολύ σημαντικό νά καταλάβουμε ὅτι ὁ μόνος πάροχος τῆς ζωῆς εἶναι ὁ Θεός. Ἡ ζωή δέν εἶναι τό ἀποτέλεσμα κάποιων βιολογικῶν διεργασιῶν. Ἡ ζωή εἶναι ἕνα ἀπέραντο μυστήριο, πού ἀρχίζει ἀπό τόν Θεό καί τό διαχειρίζεται ἀποκλειστικά καί μόνον ὁ Θεός. Ὁ Δημιουργός τῆς ζωῆς ἔχει δικαιώματα πάνω στήν ἀρχή καί στό τέλος της. Ἡ μόνη εὐθύνη τοῦ ἀνθρώπου εἶναι νά σεβαστεῖ τό δῶρο τῆς ζωῆς καί νά δουλέψει ἔτσι ὥστε αὐτό τό δῶρο νά μήν πάει χαμένο. Νά δουλέψει μέ σεβασμό γιά τή ζωή, εἰς τρόπον ὥστε τό διάστημα τῆς ζωῆς του νά γίνει ἡ αἰτία τῆς σωτηρίας του. Νά δουλέψει ἔτσι ὥστε ἡ ζωή νά γίνει μονοπάτι πρός τόν Θεό καί ὄχι δρόμος ἐξορίας καί ἀποξένωσης ἀπό τόν Πατέρα του.

 «ΕΛΠΙΔΑ ΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ, Ή ΑΠΑΡΧΗ ΑΙΩΝΙΟΥ ΚΟΛΑΣΕΩΣ;»

Εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα Κυριακῆς Γ´ Λουκᾶ (Λουκ. ζ´, 11-16)

Δέν θά ὑπάρξει ποτέ ἄνθρωπος, πού δέν θά ἀντιμετωπίσει τό γεγονός τοῦ θανάτου μέσα στόν κύκλο τῶν φίλων καί συγγενῶν του. Καί τοῦτο, ἕως ὅτου ἔλθει ἡ ὥρα καί ἡ στιγμή, κατά τήν ὁποία θά βρεθεῖ καί ὁ ἴδιος πρόσωπο πρός πρόσωπο ἀντιμέτωπος μέ τόν ἀνεπιθύμητο αὐτόν ἐπισκέπτη.

Ἀλλά καί μόνο οἱ σκέψεις αὐτές, τοῦ θανάτου, παγώνουν τήν καρδιά μας καί ἕνα κύμα λύπης καί ἀθυμίας καλύπτει τήν ὅλη ὕπαρξή μας. Καί δικαιολογημένα. 

 Κυριακή Γ΄ Λουκά

†Αρχιμανδρίτης Ανανίας Κουστένη

Ο Χριστός αναστένει τον γιο της χήρας κατα την τέλεση της κηδείας του

Ο Χριστός: Η ζωή και η Ανάσταση

Τρίτη Κυριακή του Λουκά σήμερα, αγαπητοί, κι ο Χριστός μας στο ιερό Ευαγγέλιο είχε κάμει νεκρανάσταση. Ανέστησε το παιδί το μονάκριβο, μιας χήρας, στην πόλη Ναίν. Καθώς επήγαινε σ’ αυτή την πόλη ο Ιησούς, με πολλούς Μαθητές και λαό αμέτρητο, συναντήθηκε στην πύλη της πόλεως μ’ ένα ξόδι, με μία κηδεία. Και ο θάνατος αντικρούστηκε με τη Ζωή, ο θάνατος αντικρούστηκε με την Ανάσταση. Ο Κύριος είδε αυτό το κατάντημα του ανθρώπου, τον θάνατο, και μάλιστα στο πρόσωπο ενός νέου ανθρώπου, και τον πόνεσε πολύ. Εδώ φαίνεται η τρυφερότητα και η συμπόνια του Χριστού μας αλλά και η δύναμή Του.

 ΚΥΡΙΑΚΗ Γ΄ ΛΟΥΚΑ

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: Β΄ Κορ. στ΄ 16 – 18, ζ΄ 1

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ: Λουκ. ζ΄ 11 – 16

9 Οκτωβρίου 2022

«Μη κλαίε, και προσελθών ήψατο της σορού... και είπε· νεανίσκε σοι λέγω εγέρθητι» (Λουκ. ζ΄ 13 – 14)

Ιδιαίτερα σημαντικά τα όσα διαδραματίζονται σήμερα στην πύλη της Ναΐν.

Δυο συνοδείες με αντίθετη κατεύθυνση και διαφορετικά συναισθήματα συναντώνται στην είσοδο της πόλης. Η μια συνοδεία συνοδεύει το θύμα του θανάτου, που ήταν ο μοναχογιός μιας χήρας. Το γεγονός του θανάτου από τη μια και από την άλλη το γεγονός ότι ο νεκρός ήταν νεαρός και το μοναχοπαίδι μιας χήρας γυναίκας, καθιστούσε καταθλιπτική την ατμόσφαιρα. Πόνος πολύς και ασταμάτητο κλάμα, ιδιαίτερα από τη μητέρα του νεκρού. Η άλλη συνοδεία ακολουθούσε τον Κύριο της ζωής και την ελπίδα του κόσμου.

 Κυριακή Γ΄ Λουκά, Ευαγγ. Ανάγνωσμα: Λκ. ζ΄ 11-16 (09-10-2022)

Ρένου Κωνσταντίνου, θεολόγου καθηγητή Μ.Ε

Στην ευαγγελική περικοπή της Κυριακής Γ΄ Λουκά περιγράφεται η ανάσταση του γιού μας χήρας από την πόλη της Ναΐν, η οποία βρίσκεται νοτιοδυτικά και όχι πολύ μακριά από την πόλη της Καπερναούμ όπου βρισκόταν προηγουμένως ο Ιησούς Χριστός. Φεύγοντας, λοιπόν, ο Ιησούς Χριστός από την πόλη της Καπερναούμ, όπου είχε θεραπεύσει το δούλο του εκατοντάρχου, έρχεται στην πόλη της Ναΐν μαζί με αρκετούς μαθητές του και πολύ κόσμο που τον ακολουθούσε. Καθώς πλησίαζαν στην είσοδο της πόλης συνάντησαν μια νεκρική πομπή που μετέφερε ένα νεαρό νεκρό. Ο νεαρός αυτός ήταν ο  μονάκριβος γιος μιας μάνας, η οποία μάλιστα ήταν χήρα. Δύο φορές κτύπησε ο θάνατος αυτή τη γυναίκα. Πρώτα έχασε τον άντρα της, το σύντροφό της. Και τώρα χάνει το μονάκριβο παιδί της, το σπλάχνο της.

 Κυριακή ΙΖ΄ Επιστολών, Αποστ. ανάγνωσμα: Β΄Κορ. στ’16 ζ’ 1 (09-10-2022)

Ξένιας Παντελή, θεολόγου

Στο σημερινό αποστολικό ανάγνωσμα γίνεται λόγος για τη σχέση του χριστιανού με το Θεό. Ο Απόστολος Παύλος χρησιμοποιεί ποικίλους συμβολισμούς και παραστάσεις, καταλήγοντας σε συμπεράσματα που είναι χρήσιμα για τη χριστιανική ζωή. Έπειτα διακηρύσσει ότι οι χριστιανοί είμαστε «ναός του Θεού του ζώντος. Προσδιορίζει στη συνέχεια τόσο τις σχέσεις τους με τον κόσμο, όσο και το χρέος τους απέναντι στους ίδιους τους εαυτούς τους , που είναι η καθαρότητα σαρκός και πνεύματος και η επιδίωξη του αγιασμού.

 ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΑΡΟΝΑΞΙΑΣ

«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»

Κυριακή 9 Ὀκτωβρίου 2022

ΚΥΡΙΑΚΗ Γ΄ ΛΟΥΚΑ

Το σημερινό ευαγγελικό ανάγνωσμα από το κατά Λουκά Ευαγγέλιο περιγράφει την ανάσταση του μονάκριβου γιου μιας χήρας στην πόλη Ναΐν από τον Κύριο. Η περικοπή αυτή του Ευαγγελίου θίγει ένα σπουδαίο θέμα που αφορά στην ύπαρξή μας και είναι πολύ ενδιαφέρουσα η θεολογική ερμηνεία του. Στο Ευαγγέλιο αναφέρονται άλλες δύο περιπτώσεις  αναστάσεων, στη μία περίπτωση ο Χριστός ανέστησε την κόρη του Ιαείρου και στην άλλη ανέστησε τον Λάζαρο, ο οποίος ήταν ήδη νεκρός για τέσσερεις ημέρες. Η ανάσταση του Λαζάρου έγινε λίγες ημέρες πριν να οδηγηθεί εκουσίως και ο Ίδιος στο σταυρικό θάνατο και την ένδοξο Ανάστασή Του, με την Οποία  κατέλυσε την ισχύ του θανάτου και της αμαρτίας, η εξουσία των οποίων είχε υποδουλώσει το ανθρώπινο γένος μετά την πτώση των Πρωτοπλάστων.

 ΚΥΡΙΑΚΗ 9 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2022

Γ΄ ΛΟΥΚΑ

(Λουκ. ζ΄ 11-16) (Β΄ Κορ. στ. 16-18, ζ΄1)

Αναστάσιμα σαλπίσματα

«Νεανίσκε, σοι λέγω, εγέρθητι»

Αναστάσιμα μηνύματα ελπίδας και χαράς, πηγάζουν από το θαύμα που ξεδιπλώνει μπροστά μας η σημερινή ευαγγελική περικοπή. Πρόκειται για το θαυμαστό γεγονός της ανάστασης του γιου της χήρας Ναϊν, το οποίο βεβαιώνει ότι ο Ιησούς Χριστός νικά το θάνατο με τη δύναμη της αγάπης.

Η τραγική του όψη

 ΚΥΡΙΑΚΗ Γ’ ΛΟΥΚΑ (09-10-2022)

ΓΡΑΠΤΟΝ Θ. ΚΗΡΥΓΜΑ

Καθώς πλησίαζε ὁ Χριστός, μᾶς ἐξιστορεῖ ὁ Εὐαγγελιστής Λουκᾶς, στήν πύλη τῆς πόλεως Ναΐν, ἐκείνη τήν ὥρα κηδευόταν ἕνας νεκρός, τό μονάκριβο παιδί μιᾶς χήρας. Ὁ Χριστός καί Θεός μας, ἡ πύλη τῆς Ζωῆς καί τῆς Ἀθανασίας πρόσταξε νά σταματήσουν τόν θρῆνο. Ὅταν ὁ Δεσπότης τούς συνάντησε, κράτησε τό ξυλοκρέβατο καί εἶπε στήν μητέρα τοῦ νεκροῦ: «Μή κλαῖς γυναίκα, ἄφησε τό πένθος σου νά ἠρεμήσει, ἐπειδή Ἐγώ εἶμαι ἡ Ἀνάσταση καί ἡ ζωή. Παῦσε τόν ὀδυρμό, παῦσε τούς θρήνους, κράτησε τά δάκρυα σου».

ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ  «ΤΟ ΦΟΒΕΡΟ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ ΜΥΣΤΗΡΙΟ» ΤΗΣ 9-10-2022

 Μιὰ νεκρικὴ πομπὴ εἶναι μιὰ πορεία θλιβερή∙ ὁ τραγικὸς ἐπίλογος μιᾶς πάλης, ὅπου ὁ θάνατος εἶναι ὁ νικητής. Οἱ ἁπλοϊκοὶ ἄνθρωποι, ποὺ ἀκολουθοῦν τὸν νεκρὸ νέο τῆς Ναΐν καὶ τὴν συντετριμμένη μητέρα του, παρουσιάζονται σιωπηλοί.

Ὁ ἄνθρωπος στέκει ἐμβρόντητος μπροστὰ στὸ θάνατο, ποὺ ἔρχεται σὲ μιὰ στιγμὴ καὶ θέτει τέρμα σ’ αὐτὸ τὸ θαῦμα, ποὺ λέγεται ζωή. Ἀποτελεῖ τό «φοβερώτατον μυστήριον» κατά τόν Ἅγιο Ἰωάννη τόν Δαμασκηνό.

 Κυριακή Β’ Λουκά

«Γίνεσθε οἰκτίρμονες» 

π. Αθανάσιος Μυτιληναίος

[Λουκά 6, 31-36]

Απομαγνητοφωνημένη ομιλία που εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 1-10-2000

Η ευαγγελική διδασκαλία του πνευματικού βίου, αγαπητοί μου, είναι ανύποπτα ανωτέρα από κάθε άλλη ανθρώπινη διδασκαλία, κυρίως φιλοσοφική διδασκαλία, που θέλει να διορθώσει τον πνευματικό βίο του ανθρώπου. Έτσι, ο Χριστός, ο Κύριός μας, για να μας υπενθυμίσει το «κατ’εἰκόνα» και να ανορθώσει το «καθ’ ὁμοίωσιν», μας έδωσε και την ηθικήν διδασκαλίαν. Διακρίνομε δηλαδή τόσο την δογματικήν διδασκαλίαν, όσο και την ηθικήν διδασκαλίαν. Γιατί αυτό συνιστά τον σκοπό της ανθρωπίνης υπάρξεως· η ηθική διδασκαλία. Είναι ο δρόμος. Δεν είναι το τέρμα. Είναι ο δρόμος που θα μας οδηγήσει εις το να δεχθούμε, ό,τι ο Θεός έχει ετοιμάσει για μας. Και κυρίως είναι η θέωσις.