Κυριακή Δ΄ Λουκά

†Αρχιμανδρίτης Ανανίας Κουστένη

Η παραβολή του Καλού Σπορέως

Τέταρτη Κυριακή του Λουκά σήμερα, αγαπητοί, και η Εκκλησία εορτάζει μαζί και τη μνήμη των Θεοφόρων Πατέρων της Ζ΄ εν Νικαία Οικουμενικής Συνόδου που συνήλθαν και ρύθμισαν το ζήτημα της Εικονομαχίας.

Ακούμε στο Ευαγγέλιο τη γνωστή μας παραβολή «τοῦ Καλοῦ Σπορέως». Και μας λέγει το αθάνατο στόμα του Χριστού πως εξήλθε ένας σπορέας, δηλαδή ο Ίδιος ήλθε από τον ουρανό στη γη, να σπείρει τον σπόρο Του, τον θείο λόγο Του. Κι άλλο μέρος έπεσε κοντά στον δρόμο, καθώς έσπερνε, και το καταπάτησαν οι διαβάτες και το έφαγαν τα πετεινά του ουρανού. Άλλο μέρος έπεσε πάνω στην πέτρα και επειδή είχε λίγο χώμα και δεν είχε υγρασία, μόλις φύτρωσε, ξεράθηκε από τον ήλιο. Κι άλλο μέρος έπεσε στη γη, που είχε και σπόρους από αγκάθια και καθώς φύτρωσε, φύτρωσαν μαζί και τα αγκάθια και το έπνιξαν. Κι άλλο μέρος έπεσε στη γη τη μαλακή και εύφορη και έφερε εκατό φορές παραπάνω αποτέλεσμα.

Κι ο Κύριος, στη συνέχεια, που Τον ρώτησαν οι Μαθηταί, ποια είναι η έννοια της παραβολής, τους είπε: «Σε σας δίνεται η Χάρη να καταλαβαίνετε τα μυστήρια του Θεού. Στους «άλλους» – και εννοούσε εδώ τους σκληρούς και τους πωρωμένους – «δεν γίνεται αυτό, γιατί αφενός έτσι τους αξίζει και αφετέρου το κάνω από φιλανθρωπία, να μη σκληρύνουν και γίνουν περισσότερο πωρωμένοι και αγριότεροι, μαθαίνοντας την αλήθεια».

Και τους εξήγησε, στη συνέχεια, την έννοια της παραβολής. Υπάρχουν τέσσερεις αποδέκτες του λόγου του Θεού, γιατί ο σπόρος, όπως τους είπε, είναι ο λόγος του Θεού.

Οι πρώτοι είναι οι σκληροί και οι πωρωμένοι, πού’ ναι σαν τον δρόμο, κι όταν ακούσουν τον θείο λόγο, έρχεται ο Διάβολος και τους τον παίρνει. Υπάρχει ο Διάβολος, οντότητα πραγματική, και δεν είναι κάτι το αόριστο και κάτι το νεφελώδες, οντότητα πραγματική και παγκάκιστη.

Οι άλλοι, που είναι η πέτρα που έπεσε ο σπόρος, είναι αυτοί που δέχονται με χαρά τον λόγο του Θεού, μα σαν έλθει πειρασμός, τα αφήνουν όλα και προδίνουν τον Χριστό και τον λόγο Του.

Και οι τρίτοι αποδέκτες είναι εκείνοι, οι οποίοι αγαπούν τον λόγο, τον ενστερνίζονται, αλλά συνάμα θέλουν νά ’χουν και τ’ άλλο τους πόδι στον κόσμο, να ταιριάξουν τα αταίριαστα και να κάνουν μείξη αμείκτων. Και έτσι ο σπόρος, ο λόγος του Θεού, συμπνίγεται, καταστρέφεται από τις μέριμνες, τις ηδονές και προπαντός απ’ την προσπάθεια του ανθρώπου να πλουτίσει και να τα οικονομήσει. Το βλέπουμε καλά σήμερα αυτό, γι’ αυτό και είμαστε τόσο δύσκολα. Και μην κατακρίνουμε με τρόπο άσπλαχνο, γιατί οι περισσότεροι εμπίπτουμε σ’ αυτή την κατηγορία των αποδεκτών του θείου λόγου.

Και τέλος, τέταρτοι αποδέκτες είναι οι ψυχές εκείνες, πού ’ναι σαν τη γη την καλή, την αγαθή και την εύφορη, που παίρνουν τον λόγο του Θεού, τον κρατάνε και τον καρποφορούν μέχρι το τέλος, και αποφέρουν το μέγιστο δυνατό αποτέλεσμα.

Και τελειώνοντας ο Χριστός ύψωσε τη φωνή Του και τους είπε: «Αυτός που έχει αυτιά να ακούει, ας ακούει». Και εννοεί τα αυτιά της ψυχής και τα μάτια της ψυχής, γιατί ο λόγος του Θεού δεν είναι εύκολη διαδικασία. Σπείρεται στις ψυχές μας, διά του Ευαγγελίου, αλλά και διά των βασάνων της ζωής και των περιστάσεων του βίου. Σπείρεται αφειδώς. Μακάρι εμείς νά ’μαστε σε θέση όλοι ν’ ανήκουμε στην τέταρτη κατηγορία των αποδεκτών του θείου λόγου, νά ’μαστε «γη καλή και αγαθή», και δεχόμενοι τον λόγο και καρποφορώντας τον με υπομονή να κληρονομήσουμε τον Παράδεισο και τη Θεία Βασιλεία του Κυρίου μας. Αμήν.

† Αρχιμανδρίτη Ανανία Κουστένη (2009). Το κήρυγμα της Κυριακής, τόμος Β΄, Από την Κυριακή μετά την Πεντηκοστή. [σελ.111-113], Λευκωσία: Περιοδικό «Ακτή».

ΠΗΓΗ