Η άκαιρη λύπη

Αγ. Γρηγόριος Παλαμάς

Από την ΚΘ’ ομιλία του Αγ. Γρηγορίου (P.G. 151, 364-376) στο Ευαγγέλιο του Ματθαίου της ΣΤ’ Κυριακής για την «κατά Θεόν λύπη»

Όσοι αμαρτήσαμε έχουμε ανάγκη πάλι από τη λύπη και τον πόνο της μετάνοιας για τα αμαρτήματα που έχουμε διαπράξει. Πρέπει να μετανοήσουμε και να πέσουμε στα γόνατα, για να ακούσει καθένας μας μυστικά μέσα στην καρ­διά του, όπως ο Παράλυτος του Ευαγγελίου, «έχε θάρρος, τέκνο». Και έτσι, αφού πληροφορηθεί η καρδιά μας ότι έχουμε λάβει τη συγχώρηση, να με­ταστρέψουμε τη λύπη σε χαρά. Διότι αυτή είναι η λύπη, το μέλι το πνευματικό, που θηλάζουμε εμείς από τη στερεά πέτρα, σύμφωνα με το αποστολικό ρητό: «ΕΘήλασαν μελί από πέτρα» (Δευτ. 32, 13) «η δε πέτρα είναι ο Χριστός» (Α’ Κορ. 10, 4). Να μη σας κάνει όμως εντύπωση που απο­κάλεσα τη λύπη «μέλι». Γιατί αυτή είναι η λύπη για την οποία ο απόστολος Παύλος λέει: «Η κατά Θεόν λύπη προκαλεί αμεταμέλητη μετάνοια για τη σωτηρία» (Β’ Κορ. 7, 10).

Κυριακή Στ΄ Ματθαίου

Ὑπόμνημα εἰς τὸν Ἅγιον Ματθαῖον τὸν Εὐαγγελιστήν, ὁμιλία κθ΄,  Ματθ. θ΄, 1-8

 Ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου

α΄. Δική του πόλη ἀποκαλεῖ ἐδῶ τὴν Καπερναούμ. Ἡ Βηθλεέμ τὸν ἔφερε στὴ ζωή, ἡ Ναζαρέτ τὸν μεγάλωσε, ἡ Καπερναούμ τὸν εἶχε μόνιμο κάτοικό της. Ὁ παραλυτικὸς ἐδῶ εἶναι ἄλλος ἀπὸ κεῖνον ποὺ ἀναφέρει ὁ Ἰωάννης. Ἐκεῖνος ἦταν πλαγιασμένος στὴν κολυβήθρα, αὐτὸς ἦταν στὴν Καπερναούμ. Ἐκεῖνος ἦταν ἄρρωστος τριάντα ὀκτὼ χρόνια· γι’ αὐτὸ ἐδῶ δὲ λέγεται τίποτα τέτοιο. Ἐκεῖνος δὲν εἶχε κανένα νὰ τὸν προστατέψη, τοῦτος ὅμως εἶχε αὐτοὺς ποὺ τὸν φρόντιζαν, ποὺ τὸν σήκωσαν κι ὅλας καὶ τὸν ἔφεραν. Καὶ σὲ τοῦτον λέγει, παιδί μου, συγχωροῦνται οἱ ἁμαρτίες σου·  σ’ ἐκεῖνον, θέλεις νὰ βρῆς τὴν ὑγεία σου;

Κυριακή Στ΄ Ματθαίου

«Ο άνθρωπος κοιτάζει το πρόσωπο, ο Θεός βλέπει την καρδιά»

Ιωάννου του Χρυσοστόμου

«Και αφού μπήκε στο πλοίο πέρασε διά μέσου της λίμνης στο απέναντι μέρος και ήλθε στη δική του πόλη. Και να έφεραν σ’ αυτόν ένα παραλυτικό πάνω στο κρεβάτι. Και ο Ιησούς, όταν είδε την πίστη τους, είπε στον παραλυτικό· Έχε θάρρος, παιδί μου, σου έχουν συγχωρηθεί οι αμαρτίες σου»

Δική του πόλη ονομάζει εδώ την Καπερναούμ. Η Βηθλεέμ τον έφερε στη ζωή, η Ναζαρέτ τον μεγάλωσε, η Καπερναούμ τον είχε μόνιμο κάτοικό της.

Κυριακή ΣΤ Ματθαίου

Ομιλία περί του παραλύτου τον οποίον κατέβασαν από την στέγη

Ιωάννης Ξιφιλίνος, Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως

(Ματθ. θ’ 1-8)

Οι ψυχές όσων μιμούνται θεοφιλώς την φιλοπονία και εργατικότητα των μελισσών, ελκύονται από την γλυκύτητα των θείων λόγων και δρέπουν από αυτούς χρήσιμα και ωφελιμότατα πράγματα, πετώντας όπως εκείνες επάνω από τους λειμώνες και συλλέγοντας από όλα τα αμάραντα βότανα και τα άνθη ό,τι χρησιμώτερον υπάρχει εκεί. Και από άλλους μεν λόγους συλλέγουν το άνθος της σωφροσύνης· από άλλους δε το της δικαιοσύνης· από άλλους το της φρονήσεως· από άλλους το της ανδρείας· από αλλούς το άνθος της συμπαθείας και της φιλανθρωπίας προς τους ομοδούλους· το της πραότητος και της επιεικείας από εδώ, το της υπομονής και της καρτερίας στα δεινά από εκεί. Και γενικώς, απανθίζοντας από παντού όλα όσα συντελούν στην σωτηρίαν της ψυχής, τα εναποθέτουν στην κυψέλη της καρδίας, τα κατεργάζονται και παρασκευάζουν εκεί το «υπέρ μέλι και κηρίον γλυκάζον» μέλι των αρετών.

2021 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 1 – ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΥΤΙΚΟΥ ΤΗΣ ΚΑΠΕΡΝΑΟΥΜ (Ματθ. 9, 1-8)

†ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ ΜΕΛΕΤΙΟΥ

(Διασκευή ομιλίας στην Κάτω Σκαφιδωτή, στις 22/7/1984)

Η ουσία του κηρύγματος

Την καλύτερη αφορμή για να πούμε λίγα λόγια για την ωφέλεια της ψυχής μας, μας την δίνει πάντοτε το άγιο Ευαγγέλιο. Γιατί ο λόγος του Χριστού είναι πάντοτε γεμάτος σοφία. Και μάλιστα όχι από σοφία ανθρώπινη, αλλά από την σοφία του Θεού.

Ο Κύριος πήγε σε μία πόλη που λεγόταν Καπερναούμ. Μπήκε σε ένα σπίτι και άρχισε να διδάσκει τον κόσμο που μαζεύτηκε. Τι δίδασκε ο Κύριος; Αστρονομία; Ιστορία; Ψυχολογία; Όχι!

ΚΥΡΙΑΚΗ 1 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2021

ΣΤ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

(Ματθ. θ΄1-8) (Ρωμ. ιβ΄ 6-14)

Το μυστήριο του πόνου

«Εγερθείς άρον σου την κλίνην, και ύπαγε εις τον οίκον σου»

Ο πόνος είναι συνυφασμένος με την ύπαρξη του ανθρώπου και αποτελεί κατά κάποιο παράξενο τρόπο μυστήριο στη ζωή του. Ακριβώς, η σημερινή ευαγγελική περικοπή, ξεδιπλώνει ενώπιό μας βασικές παραμέτρους του ζητήματος αυτού. Αναδεικνύεται πιο πολύ η συνισταμένη της αντιμετώπισής του, σύμφωνα με την αλήθεια της πίστης μας

ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

Απόστολος: Ρωμ. ιβ΄ 6-14

Ευαγγέλιο: Ματθ. θ΄ 1-8

1 Αυγούστου 2021

«Και ιδών ο Ιησούς την πίστιν αυτών, είπε τω παραλυτικώ… αφέωνταί σοι αι αμαρτίαι σου».

Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία, αγαπητοί αδελφοί, ότι ο παραλυτικός που έκαμε καλά ο Κύριος, και πίστη είχε και πόθο να απαλλαγεί από το βάρος των αμαρτιών του. Όμως ο ιερός ευαγγελιστής δεν σημειώνει αυτή την ψυχική διάθεση, που σχεδόν σε κάθε άλλο θαύμα του Ιησού τονίζεται πάντα.

 «… ἔχοντες χαρίσματα κατά τήν χάριν…»

Τό χαρακτηριστικό γνώρισμα τῶν ἀποστολικῶν ἀναγνωσμάτων αὐτῆς τῆς περιόδου εἶναι ἡ διά τοῦ Σώματος τῆς Ἐκκλησίας προσφορά τοῦ μηνύματος τῆς σωτηρίας στόν ἄνθρωπο.

Ἡ ἐκ μέρους τοῦ ἀνθρώπου οἰκείωση τῆς σωτηρίας εἶναι ἄρρηκτα συνδεδεμένη μέ τήν προσωπική του σχέση μέ τό Χριστό. Μία σχέση πού πηγάζει καί ὁλοκληρώνεται διά τῆς συμμετοχῆς του στό Μυστήριο τῆς Ἐκκλησίας.

Κυριακή Στ΄ Ματθαίου

Ευαγγ. Ανάγνωσμα: Ματθ. θ’ 1 – 8 (01-08-2021)

Ηλιάνας Κάουρα, θεολόγου

Η ευαγγελική περικοπή μας διηγείται ένα ακόμα θαύμα του Ιησού Χριστού, το θαύμα της θεραπείας του Παραλυτικού από την Καπερναούμ. Εδώ ο ευαγγελιστής μας αναφέρει ότι οι αυτοί που μετέφεραν τον παράλυτο στον Ιησού με πολύ κόπο ήταν άνθρωποι πιστοί και αμέσως βλέπουμε τον Κύριο να συγχωρεί τις αμαρτίες του παραλύτου και μετά να θεραπεύει και τη σωματική του ασθένεια.

Κυριακή Στ΄ Επιστολών

Αποστ. Ανάγνωσμα, Ρωμ. ιβ’ 6-14 (01-08-2021)

Αρχιμ. Αυγουστίνου Κκαρά

Χαρίσματα και διαπροσωπικές σχέσεις

Η ζωή μας είναι μια κοινωνία προσώπων.  Κανείς άνθρωπος δεν ζει μόνος του, αλλά συνυπάρχει και συμβιώνει μαζί με άλλους ανθρώπους. Ακόμη και οι μοναχικοί άνθρωποι, αυτοί που επιλέγουν να ζουν μόνοι τους, έχουν και αυτοί κάποιες στιγμές, κατά τις οποίες συνυπάρχουν και συναναστρέφονται με άλλους ανθρώπους.  Αυτή η εικόνα δε θα μπορούσε να είναι διαφορετική στο χώρο της Εκκλησίας.  Οι πιστοί άνθρωποι, όσοι βαπτισθήκαμε στο όνομα της Αγίας Τριάδας όχι μόνο συγκροτούμε το σώμα της Εκκλησίας, αλλά βρισκόμαστε σε κοινωνία ως πρόσωπα, όπως τα πρόσωπα της Αγίας Τριάδας είναι σε συνεχή κοινωνία.

ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ «Η ΑΡΡΩΣΤΙΑ – Ο ΓΙΑΤΡΟΣ – Ο ΘΕΟΣ»

Ὁ Χριστός δέν πολέμησε μόνο τήν ἀρρώστεια τῆς ψυχῆς, ἀντιμετώπισε καί τήν ἀρρώστεια τοῦ σώματος. «Καί περιῆγεν ὅλην τήν Γαλιλαίαν ὁ Ἰησοῦς… θεραπεύων πᾶσαν νόσον».  Ἀπό τήν ἐποχή ἐκείνη, μέχρι σήμερα ἡ ἀρρώστεια δέν σταμάτησε, οὔτε ἡ φθοροποιός ἐπίδρασή της στό ἀνθρώπινο σῶμα.

Κυριακή Ε’ Ματθαίου

Για τη θεραπεία των δαιμονιζομένων των Γεργεσηνών

Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος

(Ματθ. 8, 28 – 9, 1)

«Καὶ ἐλθόντι αὐτῷ εἰς τὸ πέραν εἰς τὴν χώραν τῶν Γεργεσηνῶν ὑπήντησαν αὐτῷ δύο δαιμονιζόμενοι ἐκ τῶν μνημείων ἐξερχόμενοι, χαλεποὶ λίαν, ὥστε μὴ ἰσχύειν τινὰ παρελθεῖν διὰ τῆς ὁδοῦ ἐκείνης. καὶ ἰδοὺ ἔκραξαν λέγοντες· τί ἡμῖν καὶ σοί, Ἰησοῦ υἱὲ τοῦ Θεοῦ; ἦλθες ὧδε πρὸ καιροῦ βασανίσαι ἡμᾶς; (: και όταν ο Κύριος ήλθε στην απέναντι όχθη, στη χώρα των Γεργεσηνών, τον συνάντησαν δύο δαιμονισμένοι που έβγαιναν από τα μνήματα που υπήρχαν εκεί, στα οποία ευχαριστιούνταν να κατοικούν. Ήταν και οι δύο επιθετικοί και πολύ επικίνδυνοι˙ τόσο, ώστε να μην μπορεί κανείς να περάσει απ’ τον δρόμο εκείνο. Και ξαφνικά απ’ τον φόβο τους κραύγασαν δυνατά και είπαν: “Ποια σχέση υπάρχει ανάμεσα σε μας και σε σένα, Ιησού, υιέ του Θεού; Ήλθες εδώ πρόωρα, πριν από τον καιρό της παγκόσμιας κρίσεως, για να μας βασανίσεις;”)» [Ματθ. 8, 28-29].

ΚΥΡΙΑΚΗ Ε ΜΑΤΘΑΙΟΥ Ματθ. η΄28 – θ΄1

Λόγος εις τον δαιμονιζόμενον Βασιλείου Επισκόπου Σελευκείας

Πολλές είναι οι επιβουλές των δαιμόνων κατά των ανθρώπων.

Πολλαπλάσια όμως η βοήθεια του Θεού προς τους ανθρώπους. Πράγματι, εάν δεν μας υπερήσπιζε η άνωθεν συμμαχία, θα είχεν εξαφανισθή προ πολλού το γένος μας από τις πολιορκίες των δαιμόνων. Διότι ποία ευκαιρία  η ποίον χρόνον άφησαν χωρίς πειρασμούς; Πότε έπαψαν να ετοιμάζουν  παγίδες στην ανθρώπινη φύση και να σχεδιάζουν τις συμφορές μας;

Κυριακή Ε΄Ματθαίου Ματθ.η΄, 28,θ΄1

Ὑπόμνημα εἰς τὸν Ἅγιον Ματθαῖον τὸν Εὐαγγελιστὴν ὁμιλία κη΄

Ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου

α΄. Ὁ Λουκᾶς χωρὶς νὰ φροντίζη γιὰ τὴ σειρὰ τοῦ χρόνου γράφει· Ἔτυχε μιὰ μέρα καὶ μπῆκε σ’ ἕνα πλοῖο αὐτὸς κι οἱ μαθητές του. Ὅμοια κι ὁ Μᾶρκος. Δὲν κάνει τὸ ἴδιο ὁ Ματθαῖος ἀλλὰ κρατεῖ ἐδῶ τὴ σειρά. Δὲν ἔγραφαν ὅλοι ἴδια. Μίλησα γι’ αὐτὸ καὶ πρωτύτερα γιὰ νὰ μὴ νομίζη κανεὶς μὲ τὴν παράλειψη ὅτι ὑπάρχει κάποια διαφωνία. Τὸν κόσμο τὸν ἔστειλε στὰ σπίτια τους, πῆρε ὅμως μαζί τους τοὺς μαθητές. Αὐτὸ βέβαια τὸ λένε καὶ οἱ ἄλλοι.

Κυριακή Εʼ Ματθαίου: Η θεραπεία του δαιμονισμένου

Αγ. Νικόλαος Βελιμίροβιτς

(Ματθ. η’ 28-34, θ’ 1)

Οι άνθρωποι είναι άδικοι με το Θεό, γι’ αυτό και εξοργίζονται μαζί Του. Ποιός έχει το δικαίωμα όμως να εξοργιστεί εναντίον οποιουδήποτε και μάλιστα εναντίον του Θεού;

Οι άθεοι κλείνουν το στόμα τους και σκέφτονται: «Ας μην αναφέρουμε το όνομα του Θεού, ώστε να εξαφανιστεί απ’ αυτόν τον κόσμο». Ανόητοι άνθρω­ποι! Τα στόματά σας είναι μια μικρή μειονότητα στο εύρος του κόσμου. Έχετε δει η ακούσει πώς δίνει φωνή στο ποτάμι ένα φράγμα; Αν δεν ήταν το φράγμα, το ποτάμι δε θ’ ακουγόταν, θα ήταν μουγγό. Το φράγμα όμως άνοιξε το λαρύγγι του και κάθε μικρή σταγόνα απέκτησε γλώσσα.

Μὴ παίζετε μαζὺ της ποτέ!...

«Ὑπήντησαν αὐτῷ δύο δαιμονιζόμενοι ἐκ τῶν μνημείων ἐξερχόμενοι, χαλεποὶ λίαν»

Κυριακὴ Ε΄ Ματθαίου (Ματθ.η΄28-θ΄1)

(†) ἐπισκόπου Γεωργίου Παυλίδου Μητροπολίτου Νικαίας

Δραματικὴ ἡ σημερινὴ συνάντησις τοῦ Κυρίου μὲ τοὺς δύο δαιμονιζομένους τῶν Γεργεσηνῶν, ἀγαπητοί. Εἶναι κυριευμένοι ἀπὸ πνεῦμα πονηρόν. Ἔξαλλοι καὶ ἀσυγκράτητοι, σπάζουν τὰ δεσμά, μὲ τὰ ὁποῖα προσπαθοῦν οἱ συγγενεῖς νὰ τοὺς καθηλώσουν εἰς τὸ σπίτι·  γυρίζουν, χωρὶς ἐνδύματα καὶ ἐξηγριωμένοι, εἰς τὰς ἐρήμους καὶ τὰ μνήματα· προκαλοῦν τὸν τρόμον καὶ τὸν φόβον τῶν κατοίκων τῆς περιοχῆς.

Η ελευθερία από τη δύναμη του κακού

του Ιωάννη Καραβιδόπουλου, Ομότ. Καθηγητή Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ., 

Κεντρικός στόχος της ευαγγελικής περικοπής που διαβάζεται την Ε' Κυριακή Ματθαίου είναι η ανάδειξη της μεσσιανικής δυνάμεως του Ιησού. Με τη δράση του Ιησού μέσα στον κόσμο, με τη σταύρωση και την ανάστασή του και εν συνεχεία με την ίδρυση της Εκκλησίας καταργείται το καταστροφικό έργο των δαιμόνων, ελευθερώνεται ο άνθρωπος από τήν κυριαρχία τους και αρχίζει μια νέα εποχή για την ανθρωπότητα.

Κυριακή Ε΄ Ματθαίου –«Κατὰ κρημνού»

(Ομιλία του †Μητροπολίτου πρ. Φλωρίνης Αυγουστίνου)

«Καὶ ἰδοὺ ὥρμησε πᾶσα ἡ ἀγέλη τῶν χοίρων κατὰ τοῦ κρημνοῦ εἰς τὴν θάλασσαν καὶ ἀπέθανον ἐν τοῖς ὕδασιν» (Ματθ. 8,32)
Τὸ σημερινὸ εὐαγγέλιο, ἀγαπητοί μου, μιλάει γιὰ δύο δαιμονισμένους ποὺ θεράπευσε ὁ Χριστός. Δύο οἱ δαιμονισμένοι στὸ εὐαγγέλιο· ἀλλὰ στὴ σημερινὴ κοινωνία οἱδαιμονισμένοι εἶνε τόσοι ποὺ δὲν μποροῦμενὰ τοὺς μετρήσουμε.

2021 ΙΟΥΛΙΟΥ 25 – ΚΥΡΙΑΚΗ Ε ΜΑΤΘΑΙΟΥ

Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΔΑΙΜΟΝΙΖΟΜΕΝΟΥ ΤΩΝ ΓΑΔΑΡΗΝΩΝ  (Ματθ. 8, 28 – 9,1)

†ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ ΜΕΛΕΤΙΟΥ

(Διασκευή ομιλίας στο Σουμέσι, στις 11/7/1982)

Έδιωξαν τη ζωή

Ακούσαμε στο Ευαγγέλιο, ότι ο Χριστός πήγε σε μία περιοχή της Παλαιστίνης που λεγόταν Γάδαρα. Εκεί τον συνάντησε ένας δαιμονισμένος, στον οποίο είχαν μπει πολλά δαιμόνια. Αυτά όταν είδαν τον Χριστό, όχι απλώς φοβήθηκαν, αλλά αισθάνθηκαν την υποχρέωση να δώσουν απολογία για την κατάσταση στην οποία είχαν φέρει τον άνθρωπο αυτό. Όπως ακριβώς ένα στρατιωτάκι δίνει αναφορά στο στρατηγό και του λέει ότι είναι στις διαταγές του.

Στή χώρα τῶν Γεργεσηνῶν

Εὐαγγελικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 25 Ἰουλίου 2021, Ε΄ Ματθαίου (Ματθ. η΄ 28 – θ΄ 1)

1. Ὁ διάβολος δὲν ἔχει ἐξουσία

Ἡ Εὐαγγελικὴ περικοπὴ ποὺ ἀκούσαμε σήμερα μᾶς περιγράφει τὴν ἐπίσκεψη τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ στὴ χώρα τῶν Γεργεσηνῶν καὶ τὰ ὅσα παράδοξα συνέβησαν ἐκεῖ: Μόλις ὁ Κύριος διέσχισε τὴ λίμνη Γεννησαρὲτ καὶ ἀποβιβάσθηκε ἀπὸ τὸ πλοιάριο, τὸν συν­άντησαν δύο δαιμονισμένοι ποὺ ἔβγαιναν ἀπὸ τὰ μνήματα. Ἦταν γενικὰ τόσο ἐπιθετικοὶ καὶ ἐπικίνδυνοι, ὥστε κανεὶς ἀπὸ τοὺς κατοίκους τῆς πόλεως νὰ μὴν τολμᾶ νὰ τοὺς πλησιάσει.

 ΚΥΡΙΑΚΗ 25 ΙΟΥΛΙΟΥ 2021 – Ε΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

(Ματθ. η΄ 28- θ΄1) (Γαλ. δ΄ 22- 27)

Η ελευθερία σε θείες συχνότητες

«Τί ημίν και σοί, Ιησού, Υιέ του Θεού; »

Η εποχή μας σήμερα χαρακτηρίζεται από την κυριαρχία των δυνάμεων του σκότους, η οποία εκφράζεται σε όλα σχεδόν τα επίπεδα του σύγχρονου τρόπου ζωής. Η επήρεια των δυνάμεων του κακού ξεπροβάλλει μέσα από τις ποικίλες δράσεις του ανθρώπου, ο οποίος βιώνει την εκτροπή από την πορεία αγάπης και κοινωνίας του με τον Θεό σε φάση εκπεσμού που τον αφήνει να αισθάνεται ως μια τραγική ύπαρξη. Σ’ αυτή, λοιπόν την φάση της τραγικότητάς του ανθρώπου, ο ευαγγελικός λόγος παρεμβάλλεται θεραπευτικά και τον στηρίζει για να ξαναβρεί τον χαμένο αυθεντικό του εαυτό.

 ΤΟ ΘΕΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 25 ΙΟΥΛΙΟΥ 2021

ΚΥΡΙΑΚΗ - ΚΟΙΜΗΣΙΣ ΑΓΙΑΣ ΑΝΝΗΣ

(Γαλ. δ΄ 22-27)

ΘΕΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ

«Ἡ δὲ ἄνω Ἱερουσαλὴμ ἐλευθέρα ἐστίν, ἥτις ἐστὶ μήτηρ πάντων ἡμῶν»

Ἕνα μεγάλο πρόβλημα ἀπασχολοῦσε τὴν νεοΐδρυτη ἐκκλησία τῆς Γαλατίας ἐξαιτίας κάποιων ἰουδαϊζόντων διδασκάλων, οἱ ὁποῖοι κήρυτταν πὼς εἶναι ἀπαραίτητη γιὰ τοὺς Χριστιανοὺς ἡ τήρηση τῶν διατάξεων τοῦ Μωσαϊκοῦ νόμου, ἰδίως τῆς περιτομῆς, γιὰ τὴν σωτηρία τους. Προσπαθεῖ λοιπὸν ὁ Ἀπόστολος Παῦλος νὰ ἀνασκευάσει τὶς λανθασμένες αὐτὲς διδασκαλίες καὶ ἀναφέρεται μεταξὺ ἄλλων στὴν ἀλληγορικὴ ἑρμηνεία τῆς ἱστορίας τῶν δύο υἱῶν τοῦ Ἀβραάμ, τοῦ Ἰσμαὴλ καὶ τοῦ Ἰσαάκ, τὴν ὁποία περιέχει ἡ σημερινὴ περικοπὴ ἀπὸ τὴν πρὸς Γαλάτας ἐπιστολή του. Σκοπὸς του εἶναι νὰ δείξει τὴν ἀνωτερότητα τῆς Καινῆς Διαθήκης ἔναντι τῆς Παλαιᾶς καὶ τὸ πόσο ἀνώφελο εἶναι νὰ τηροῦν οἱ Χριστιανοὶ τῆς ἐντολὲς τοῦ παλαιοῦ νόμου.

 ΚΥΡΙΑΚΗ Ε΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

Απόστολος: Γαλ. δ΄ 22 - 27

Ευαγγέλιον: Ματθ. η΄ 28 – θ΄ 1

25 Ιουλίου 2021

«Και ιδού ώρμησε πάσα η αγέλη των χοίρων κατά του κρημνού εις την θάλασσαν και απέθανον εν τοις ύδασιν».

Ποικιλότροπο και καταστροφικό, παρουσιάζεται το έργο του διαβόλου. Έχοντας πάντα στόχο τον άνθρωπο, άλλοτε τον ωθεί στην αμαρτία, απομακρύνοντάς τον έτσι από τον Θεό, άλλοτε, τον απομονώνει από τον συνάνθρωπο και σε ορισμένες περιπτώσεις τον σπρώχνει σε αντικοινωνικές εκδηλώσεις. Όλες αυτές τις καταστροφικές ενέργειες του διαβόλου μάς περιγράφει το σημερινό ευαγγέλιο.

 ΚΥΡΙΑΚΗ Ε΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

Τό περιστατικό τῆς θεραπείας δύο δαιμονισμένων μᾶς διηγεῖται σήμερα ὁ εὐαγγελιστής Ματθαῖος, οἱ ὁποῖοι κατοικοῦσαν σέ μνήματα, ἔξω ἀπό τήν πόλη τῶν Γαδαρηνῶν, καί ἀποτελοῦσαν κίνδυνο γιά τούς διερχόμενους ταξιδιῶτες. Τὸ περιστατικὸ αὐτὸ ἀναδεικνύει τὴν λυτρωτικὴ δύναμη τοῦ Χριστοῦ, ποὺ ἐλευθερώνει τὸν ἄνθρωπο ἀπὸ τὶς δαιμονικὲς δυνάμεις, οἱ ὁποῖες τὸν βασανίζουν, τὸν ταλαιπωροῦν καὶ τὸν καταδυναστεύουν.

Κυριακή Ε΄ Ματθαίου, Ευαγγ. Ανάγνωσμα: Μτθ. η’ 28 – θ’ 1 (25-07-2021)

Ρένου Κωνσταντίνου, Καθηγητή Μ.Ε

Η θεραπεία των δαιμονισμένων στα Γάδαρα

Η σημερινή ευαγγελική περικοπή μας περιγράφει το θαύμα της απαλλαγής από τους δαίμονες των δυο δαιμονισμένων ανθρώπων που συναντά στην πορεία του ο Ιησούς Χριστός.  Ο Ιησούς Χριστός λοιπόν μαζί με τους μαθητές του αποβιβάζονται από το πλοίο και πορεύονται μέσα στη χώρα των Γεργεσηνών, οπότε και συναντούν τους δυο δαιμονισμένους, που κατοικούσαν μέσα στα μνήματα και αποτελούσαν κίνδυνο και φόβο για τους διερχομένους.

Η κοίμησις της Αγίας Άννας

Αποστ. Ανάγνωσμα: Γαλ. δ’ 22-27 (25-07-2021)

Αρχιμανδρίτη Αυγουστίνου Κκαρά

Οι δυο Διαθήκες

Το αποστολικό ανάγνωσμα της ημέρας προέρχεται από την Προς Γαλάτας Επιστολή του Αποστόλου Παύλου και αναφέρεται στη σχέση που υπάρχει ανάμεσα σε Παλαιά και Καινή Διαθήκη και στο κατά πόσον είναι απαραίτητη προϋπόθεση για τη σωτηρία η τήρηση των διατάξεων του Μωσαϊκού Νόμου. 

Από πολύ νωρίς μέσα στην Εκκλησία δημιουργήθηκε το πρόβλημα της υποχρεωτικής, ή μη τήρησης ορισμένων διατάξεων του Νόμου και ιδιαίτερα της περιτομής και της αργίας του Σαββάτου. Οι «ιουδαΐζοντες» Χριστιανοί, υποστήριζαν ότι οι «εξ εθνών» Χριστιανοί, παράλληλα προς την χριστιανική πίστη, έπρεπε απαραίτητα να τηρούν και την περιτομή και την αργία του Σαββάτου. Ο Απόστολος Παύλος στην προς Γαλάτας Επιστολή του επιχειρεί να ανατρέψει την άποψη αυτή και με επιχειρήματα αποδεικνύει ότι οι ιουδαϊκές αυτές συνήθειες όχι μόνο δεν οδηγούν στη σωτηρία, αλλά αντίθετα υποδουλώνουν τον άνθρωπο σε κάποιες τυπικές διατάξεις του Μωσαϊκού νόμου.

“ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ”

ΚΥΡΙΑΚΗ  Ε΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

(25 Ἰουλίου 2021)

Σήμερα αδελφοί χριστιανοί, ο ευαγγελιστής Ματθαίος μας διηγείται το περιστατικό της θεραπείας δύο δαιμονισμένων, οι οποίοι κατοικούσαν σε μνήματα, έξω από την πόλη των Γαδαρηνών, και αποτελούσαν κίνδυνο για τους διερχόμενους ταξιδιώτες. Μόλις είδαν τον Χριστό, φώναξαν: “Τί έχεις μαζί μας, Ιησού, Υιέ του Θεού; ήρθες εδώ πρόωρα για να μας βασανίσεις;”. Ήταν τα δαιμόνια που μιλούσαν, και παρακαλούσαν τον Χριστό, αν τα διώξει, να τους επιτρέψει να πάνε στο κοπάδι των χοίρων που έβοσκε εκεί κοντά. “Πηγαίνετε”, τους λέει ο Ιησούς, και αμέσως άφησαν τους ανθρώπους και πήγαν στους χοίρους, και ολόκληρο το κοπάδι έπεσε στη θάλασσα και αφανίστηκε στα νερά. Τότε οι βοσκοί των χοίρων γύρισαν στην πόλη και διηγήθηκαν όσα είχαν συμβεί. Και σύσσωμος ο λαός βγήκε από την πόλη όχι για να υποδεχτεί τον Χριστό, αλλά για να Τον παρακαλέσει να φύγει από τα σύνορά τους, όπως και έγινε.

Κυριακή Ε΄ Ματθαίου

«Ο Χριστός εξουσιάζει τα πάντα»*

† Αρχιμανδρίτη Ανανία Κουστένη

Πέμπτη Κυριακή του Ματθαίου σήμερα, αγαπητοί. Την περασμένη Κυριακή ο Ιη­σούς, όπως ακούσαμε, θεράπευσε τον δούλο του Εκατοντάρχου. Και στη συνέχεια ένα πλήθος ανθρώπων Τον εκύκλωσαν. Πολλούς εθεράπευσε, καθώς και δαιμονι­σμένους, και ύστερα δεν μπορούσε να αντέξει άλλο τους ανθρώπους, δεν ήθελε τη δόξα και τη δημοσιότητα, Εκείνος που είναι η άκρα ταπείνωση, γι’ αυτό και μπήκε με τους Μαθητάς Του στο πλοίο να περάσει αντίπερα. Έγινε τρικυμία στη θάλασσα της Γαλιλαίας κι ο Κύριος θαυματουργικά την έκανε γαλήνη μεγάλη.

ΚΥΡΙΑΚΗ Ε' ΜΑΤΘΑΙΟΥ (25-7-2021)

ΓΡΑΠΤΟΝ Θ. ΚΗΡΥΓΜΑ

Οἱ καυχώμενες Μαθήτριες

     Ἄς συνεχίσουμε, ἀγαπητοί μου Χριστιανοί, τήν ἀνάλυση τῶν Ἀναστασίμων Ἀπολυτικίων, παραθέτοντας πρῶτα τό σημερινό ἀντίστοιχο τροπάριο τοῦ δ’ ἤχου, σέ Νεοελληνική ἀπόδοση.

     «Μαθαίνοντας ἀπό τόν Ἄγγελο τό χαρμόσυνο κήρυγμα τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου, οἱ μαθήτριές Του, κατάλαβαν πώς δέν ἰσχύει πλέον ἡ συνέπεια τῆς ὀλέθριας ἐπιλογῆς τοῦ Ἀδάμ καί τῆς Εὔας (δηλαδή, ὁ θάνατος). Γι’ αὐτό καί ἔλεγαν στούς Ἀποστόλους μέ περηφάνεια: Λεηλατήθηκε ὁ θάνατος, ἀναστήθηκε ὁ Χριστός, πού εἶναι Θεός, χαρίζοντας στόν κόσμο τήν μεγάλη εὔσπλαχνη δωρεά Του».

ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ «Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΛΥΕΙ ΤΑ ΕΡΓΑ ΤΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ»

Μιὰ ἀπὸ τὶς λίγες φορὲς ποὺ οἱ δαίμονες εἶπαν τὴν ἀλήθεια ἦταν στὴν ἔρημο τῶν Γεργεσηνῶν. Ἐκεῖ τυραννοῦσαν δυὸ δυστυχισμένες ὑπάρξεις. Πραγματικὰ ράκη, τούς εἶχαν ἀπομονώσει ἀπό τήν κοινωνία καὶ τούς εἶχαν καταντήσει τά φόβητρα της περιοχῆς. Μόλις ὁ Κύριος παρουσιάσθηκε, τὰ δαιμόνια πανικοβλήθηκαν. Κάτω ἀπό τήν ἀνθρώπινη ὄψη Του ἀναγνώρισαν τόν Λυτρωτή τοῦ κόσμου καί ἀναγκάσθηκαν νά προβοῦν σέ μιά ὁμολογία: Ποιά σχέση ὑπάρχει ἀνάμεσα σέ σένα καί σέ μᾶς, Ἰησοῦ Χριστέ, τρέμουμε τήν παρουσία σου, τί ἔχουμε νά κάνουμε μαζί σου. Ἐσύ καί ἐμεῖς βρισκόμαστε στά δύο ἀντίθετα ἄκρα.Ἡ ἀντίθεση ἀνάμεσα στόν Πονηρό καί στόν Χριστό εἶναι συνέπεια τῆς βαθειᾶς καί οὐσιαστικῆς ἀλλαγῆς, τήν ὁποία ὑπέστη ὁ διάβολος μετά τήν ἀνταρσία του ἐναντίον τοῦ Θεοῦ καί τήν πτώση του. Ἀγγελική ὕπαρξη ἦταν πρίν. Μποροῦσε νά  ἀκούει τόν Θεό, νά τόν νοιώθει, νά τόν ὑπηρετεῖ καί ἔπειτα βυθίστηκε στήν πονηρία. Ἔγινε ἡ πηγή καί ὁ ἐκπρόσωπος τοῦ κακοῦ. Αὐτόματα δημιουργήθηκε τό χάσμα.