ΜΗΝΥΜΑ

ΓΙΑ ΚΗΡΥΓΜΑΤΑ ΤΩΝ ΚΥΡΙΑΚΩΝ, ΕΟΡΤΩΝ ΚΑΙ ΑΓΙΩΝ ΔΕΙΤΕ ΤΙΣ ΕΤΙΚΕΤΕΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑ

Σάββατο 31 Οκτωβρίου 2015

Η  ΑΓΑΠΗ  ΠΟΥ  ΟΔΗΓΕΙ  ΣΤΗΝ  ΔΟΞΑ  ΤΟΥ  ΟΥΡΑΝΟΥ 

Αποστολικό Ανάγνωσμα
Κυριακής 1ης Νοεμβρίου
Αγίων Αναργύρων
(Α' Κορ. ιβ' 27-ιγ' 8)

Με το Αποστολικό Ανάγνωσμα η Εκκλησία μας, πλην των ιερών τροπαρίων, κατακοσμεί την μνήμη των Αγίων Αναργύρων. Των ενδόξων αυτών μορφών που κατέκτησαν την κορυφή των αρετών, την αγάπη προς τον Θεό και τους ανθρώπους. Ας σταθούμε λοιπόν σε κάποια σημεία, αφού τόσα έχουν να μας διδάξουν στην ανοδική μας πορεία.
ΚΥΡΙΑΚΗ 1 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2015 – Ε΄ ΛΟΥΚΑ
(Λουκ. ιστ΄ 19-31) (Α΄ Κορ. ιβ΄ 27-ιγ΄ 8)

 Ο αυθεντικός πλούτος

 «Και εν τω άδη επάρας τους οφθαλμούς αυτού, υπάρχων εν βασάνοις, ορά τον Αβραάμ από μακρόθεν και Λάζαρον εν τοις κόλποις αυτού»

Η φιλαργυρία των Γραμματέων και των Φαρισαίων στάθηκε αφορμή για να μας προσφέρει ο Χριστός την παραβολή του πλούσιου και του φτωχού Λαζάρου, η οποία  βρίθει μηνυμάτων και νοημάτων ουράνιας εμβέλειας και ακτινοβολίας. Οι Φαρισαίοι έβλεπαν σαν εύνοια του θεού την εξασφάλιση υλικών αγαθών και χρημάτων και κατ’  επέκταση σαν αποδεικτικό στοιχείο και πιστοποίηση του «καλού εαυτού τους». Με αυτό τον τρόπο δικαίωναν τον εαυτό τους μπροστά στους ανθρώπους και αδιαφορούσαν βέβαια για την εσωτερική τους ακαταστασία και κυρίως την αξεπέραστη υποκρισία τους που αποτύπωναν τις πραγματικές προθέσεις και διαθέσεις τους.
Κυριακή Ε΄ Λουκά - Ἡ παραβολὴ τοῦ πλουσίου καὶ τοῦ Λαζάρου

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ Των Αγίων: Α΄ Κορ. ιβ΄ 27-ιγ΄ 8
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ Της Κυριακής : Λουκ. ις΄ 19-31
Η ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΟΥ ΠΛΟΥΣΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ
1. Χωρὶς ἀνθρωπιὰ
    Ἡ παραβολὴ τοῦ πλουσίου καὶ τοῦ Λαζάρου ποὺ ἀναγινώσκε­ται στὴ σημε­ρινὴ εὐαγγελικὴ περικο­πὴ φέρνει στὸ προσκήνιο τὸ διαχρονικὸ πρόβλημα τοῦ πλούτου καὶ τῆς φτώχειας. Παρουσιάζει μὲ τρόπο ἔντονα τραγικὸ τὴν κοινωνικὴ ἀν­ισότητα καὶ ἐξετάζει τὸ φαι­­νόμενο αὐτὸ μέσα ἀ­­­πὸ τὸ πρίσμα τῆς αἰωνι­­ότητος. 
Κυριακή Ε΄ Λουκά -“Ο πλούσιος και ο φτωχός Λάζαρος”

“Ο πλούσιος και ο φτωχός Λάζαρος” [Λουκ. Ιστ’ 19-31]
του Κωνσταντίνου Αθ. Οικονόμου,δασκάλου
ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ: Στην εποχή του Ιησού, οι άνθρωποι πίστευαν πως ο πλούτος είναι επιβράβευση από το Θεό για την ευσεβή ζωή τους, ενώ η φτώχεια θεωρείτο θεία τιμωρία. Για τους ενδεείς και ταλαίπωρους έλεγαν ότι δεν ήσαν σωστοί απέναντι στο Θεό. Μια τέτοια εσφαλμένη άποψη έρχεται να απορρίψει ο Κύριος, λέγοντας την συγκεκριμένη παραβολή. Το μήνυμα ακόμη που θέλει να διδάξει ο Ιησούς στο λαό είναι η ανάγκη της διαρκούς φιλανθρωπίας και να δείξει πως ο Θεός δεν έχει συμπάθειες και αντιπάθειες ανάμεσα στους ανθρώπους, αλλά ότι όποιος ζει με αγάπη, ταπείνωση και μετάνοια είναι αρεστός στα μάτια Του, άσχετα από την οικονομική και κοινωνική του θέση.
ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ 1η ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2015

Κυριακή κβ΄ Ἐπιστολῶν

Τῶν Ἁγίων Κοσμᾶ καί Δαμιανοῦ τῶν ἀναργύρων
(Α΄ Κορ. ιβ΄, 27 – ιγ΄ 7)

«Ἡ ἀγάπη πάντα στέγει… οὐδέποτε ἐκπίπτει»

Ὕμνος τῆς ἀγάπης, ἀδελφοί μου, ἔχει ὀνομαστεῖ τὸ 13ο κεφάλαιο τῆς Α΄ πρὸς Κορινθίους ἐπιστολῆς τοῦ ἀποστόλου Παύλου ἀπὸ τὸ ὁποῖο εἶναι ἡ περικοπὴ ποὺ ἀκούσαμε σήμερα, ἑορτὴ τῶν Ἁγίων Ἀναργύρων. Θεωρεῖται, ὄχι ἄδικα, ὡς μία ἀπὸ τὶς ὡραιότερες σελίδες στὴν παγκόσμια φιλολογία καὶ ὡς τὸ ἰσχυρότερο κομμάτι ἀπ’ ὅσα ἔγραψε ὁ Ἀπόστολος.

Παρασκευή 30 Οκτωβρίου 2015

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ
Κυριακή Ε΄ Λουκά – Α΄ Κορ. 12,27-13,8 (1/11/2015)
Ανωτέρα πάντων η αγάπη

Στο σημερινό Αποστολικό ανάγνωσμα, αγαπητοί μου αδελφοί, ο Απόστολος Παύλος χαρακτηρίζει τους Χριστιανούς μέλη του Σώματος του Χριστού. Και για να δείξει την αλληλεπίδραση του ενός μέλους πάνω στο άλλο, όσο και την αλληλεξάρτησή τους, λίγους στίχους πριν, αναφέρει το παράδειγμα της συνύπαρξης και συνεργασίας των μελών του ανθρώπινου σώματος, μεταξύ των οποίων παρατηρείται θαυμαστή αρμονία και εκατέρωθεν σεβασμός. Κατά τον ίδιο τρόπο, ο Παύλος ομιλεί για την οφειλόμενη συνύπαρξη και συνεργασία των μελών του Σώματος του Χριστού, όλων ημών δηλ. που συναπαρτίζουμε την Εκκλησία κι έχουμε προικιστεί από τον Θεό με διαφορετικά χαρίσματα, που συνιστούν το όλον, έχουμε ο καθένας τον δικό του ρόλο και συνθέτουμε το ζωντανό εκκλ/κό γεγονός μέσα στον χρόνο.
ΚΥΡΙΑΚΗ E΄ ΛΟΥΚΑ
Απόστολος: Α΄ Κορ. ιβ΄ 27-ιγ΄ 8
Ευαγγέλιο: Λουκ. ιστ΄ 19-31
1 Νοεμβρίου 2015
«Πτωχός δε τις ήν ονόματι Λάζαρος»
Πολλοί από τους χριστιανούς που έχουν προσωπικούς λόγους να καταφέρονται εναντίον των πλουσίων παίρνουν τη σημερινή παραβολή και προσπαθούν να αποδείξουν ότι όλοι οι πλούσιοι είναι καταδικασμένοι «εις το πυρ το εξώτερο». Διακηρύττουν ότι ο Θεός τους πλούσιους θα αμείψει με αιώνια βάσανα και στους φτωχούς θα δώσει όλα τα πλούτη του ουρανού. Δεν έχουν όμως δίκαιο. Είναι βέβαια ο πλούτος ένα μεγάλο εμπόδιο για τη σωτηρία, όχι όμως και ανυπέρβλητο. «Δυσκόλως οι τα χρήματα έχοντες εις την Βασιλείαν του Θεού εισελεύσονται» (Μάρκ. ι΄ 23) είπε ο Κύριος για να δείξει τη δυσκολία του πράγματος όχι όμως και το ακατόρθωτο αυτού. Δεν είναι ο πλούτος αυτός που καταδικάζει τον άνθρωπο, αλλά η διαχείριση του. Ούτε πάλι η φτώχεια είναι εκείνη που σώζει τον φτωχό,
ΚΥΡΙΑΚΗ Ε΄ ΛΟΥΚΑ 1-11-2015

Η πα­ρα­βο­λὴ τοῦ πλου­σί­ου καὶ τοῦ φτω­χοῦ Λα­ζά­ρου μᾶς ὑ­πεν­θυ­μί­ζει τὴν ὀ­δύ­νη στὴν ὁ­ποί­α κα­τα­λή­γουν οἱ ἄ­σπλα­χνοι πλούσιοι. Κά­ποιος ἄν­θρω­πος, λέ­ει ἡ πα­ρα­βο­λή, ἦ­ταν πλού­σι­ος, καὶ φο­ροῦ­σε πα­νά­κρι­βα ἐν­δύ­μα­τα, ζῶν­τας κα­θη­με­ρι­νὰ μέ­σα σὲ λαμ­πρὴ πο­λυ­τέ­λει­α. Ὑ­πῆρ­χε ὅ­μως καὶ ἕ­νας φτω­χός, ὀ­νό­μα­τι Λά­ζα­ρος, ὁ ὁ­ποῖ­ος ἦ­ταν ξα­πλω­μέ­νος κον­τὰ στὴν πύ­λη τοῦ πλου­σί­ου, ὑ­πο­σι­τι­σμέ­νος καὶ μὲ πυ­ορ­ροῦ­σες πλη­γές, ποὺ τὰ σκυ­λιὰ ἔρ­χον­ταν καὶ ἔ­γλει­φαν.
«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»

Κυριακή Ε΄ Λουκά.

1 Νοεμβρίου 2015

Ο γλαφυρός παραβολικός λόγους του Κυρίου, διοχετεύει μέσα από την απλότητά του, μία πραγματική συγκλονιστική αποκάλυψη. Αποκαλύπτει την αγάπη του Θεού και την τραγικότητα του αρρωστημένου από την έπαρση ανθρώπου. Σήμερα ο ευαγγελικός αυτός λόγος, παρουσιάζει ένα πλούσιο που μπορεί να βρισκόμαστε στην πνευματική του κατάσταση, όσο φτωχοί κι αν είμαστε. Έναν άνθρωπο ο οποίος «ενεδιδύσκετο πορφύραν και βύσσον ευφραινόμενος καθ ημέραν λαμπρώς». Τον ενδιέφερε δηλαδή η φροντίδα της εξωτερικής του εμφάνισης και η πολυτέλεια. Φρόντιζε μόνο αυτό που φαίνεται στον καθρέπτη. Είχε ξεχάσει ότι πυρήνας, ζωή, πνοή του ανθρώπου είναι η ψυχή που κρύβεται στο βάθος της υπάρξεως του.
ΚΥΡΙΑΚΗ Ε΄ ΛΟΥΚΑ

(Λκ. 16, 19-31)

Ὁ πλοῦτος φαντάζει στὰ μάτια τῶν περισσοτέρων ἀνθρώπων ὡς κάτι καλό. Δὲν εἶναι ὅμως ἀπὸ μόνος του καλό. Καλὸ γίνεται μόνο ὅταν χρησιμοποιηθεῖ σωστὰ καὶ μὲ γνώμονα τὴν ἐντολὴ τῆς ἀγάπης. Τότε εἰσάγει εἰς τὴ βασιλεία τῶν οὐρανῶν καὶ τὴν αἰώνιο ἀνάπαυση. Ἐὰν ὅμως χρησιμοποιηθεῖ γιὰ τὴν ἐγωιστικὴ ἱκανοποίηση τῶν παθῶν τότε καταντᾶ δεσμὸς καὶ τύραννος.
Κυριακή Ε΄ Λουκά (1-11-2015) Πλούσιοι και φτωχοί 
Η παραβολή του πλούσιου και του φτωχού Λαζάρου, την οποία ακούσαμε σήμερα στη Θεία Λειτουργία, δεν μάς είναι άγνωστη. Ο πλούσιος, απορροφημένος από τις απολαύσεις της ζωής, αδιαφορεί για τον φτωχό, γυμνό και πεινασμένο που προστρέχει στα σκαλοπάτια του. Κάποια στιγμή εγκαταλείπουν αυτόν τον πρόσκαιρο κόσμο και ο μεν Λάζαρος επιβραβεύεται για την υπομονή του, ο δε πλούσιος κολάζεαι για τη σκληροκαρδία του. Αναγνωρίζει την πρότερη άγνοιά του και γιαυτό ζητά ένα θαύμα, προκειμένου τα αδέρφια του να πιστέψουν και να αλλάξουν τρόπο ζωής. Η απάντηση του Αβραάμ είναι σκληρή: αν δεν πίστεψαν στο Ευαγγέλιο, ούτε η ανάσταση του Λαζάρου θα τούς κάνει να πιστέψουν. Ωστόσο, και τον φίλο του Λάζαρο ανέστησε ο Χριστός, και ο ίδιος αναστήθηκε, και μετάνοια κήρυξε, αγάπη, συγγνώμη, μακροθυμία, πραότητα, φιλανθρωπία, ελεημοσύνη. Και είπε ο έχων δύο χιτώνες να δίνει τον ένα,
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ:1-11-2015:«ΤΟ ΕΜΠΡΟΘΕΣΜΟ ΝΑΙ»
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΞΑΝΘΗΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΘΕΩΡΙΟΥ 
«ΤΟ ΕΜΠΡΟΘΕΣΜΟ  ΝΑΙ»

Ἡ σημερινὴ Εὐαγγελικὴ περικοπὴ πού διηγεῖται τὴν παραβολὴ τοῦ πλουσίου καὶ τοῦ φτωχοῦ Λαζάρου μᾶς φέρνει μπροστὰ στὸ δύσκολο καὶ ἀκανθῶδες πρόβλημα τοῦ πλούτου καὶ τῆς φτώχειας. Εἶναι ὅμως τό κεντρικό θέμα της ἡ καταδίκη τοῦ πλούτου καί ὁ ὕμνος τῆς φτώχειας ὅπως φαίνεται ἐκ πρώτης ὄψεως;
Κήρυγμα γιά Κυριακή 1.11.2015
Κυριακή Ε΄ Λουκά (Λουκά ιστ΄ 19-31)
«Ὁ πραγματικός πλοῦτος»

Ἀκούγοντας κανείς τήν σημερινή Εὐαγγελική περικοπή ἀπό τό Εὐαγγέλιο τοῦ Λουκᾶ ἐξάγει εὔκολα συμπεράσματα δηλαδή δύο ἀνθρώπους ποπυ καί στήν ἐπίγεια ζωή τους καί στήν μετά θάνατο, εἶναι διαφορετικοί, ἀνήκουν δέ διαφορετικές κατηγορίες, καί χάσμα μεγάλο, ἀγεφύρωτο ὑπάρχει μεταξύ τους. Ξεκάθαρα ὁ Εὐαγγελιστής μᾶς δίνει τήν εἰκόνα καί τῶν δύο. Ὁ πρῶτος εἶναι ἕνας πάμπλουτος ἄνθρωπος, πού ζεῖ στήν χλιδή καί στήν ξέφρενη ἐπίδειξη τοῦ πλούτου του.Ἐνδύεται ἀκριβά ἐνδύματα, βασιλικά, συγκαλεῖ συμπόσια, ὅπου παρατίθενται φαγητά καί ποτά σέ ἀφθονία. Ἡ καλοπέραση, ὁ πλουτισμός, ἡ πρόσκαιρη εὐχαρίστηση εἶναι αὐτά πού συνθέτουν τήν ζωή τοῦ πλουσίου. Ἀπό τήν ἄλλη ἔχουμε τόν φτωχό Λάζαρο.

Κυριακή 25 Οκτωβρίου 2015

Ιερά Μητόπολις Σερβίων και Κοζάνης
ΚΥΡΙΑΚΗ Ε´ ΛΟΥΚΑ

(Λκ. ις΄ 19-31)

Μία ἀπό τίς πιό χαρακτηριστικές παραβολές τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἀκούσαμε σήμερα στό ἱερό εὐαγγέλιο, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί. Εἶναι ἡ γνωστή σέ ὅλους παραβολή τοῦ πλουσίου καί τοῦ φτωχοῦ Λαζάρου. Ἀφορμή γιά νά τή διδάξει ὁ Χριστός ἦταν ἡ φιλαργυρία τῶν Φαρισαίων. Αὐτοί τόν ἄκουαν νά μιλάει γιά τόν πλοῦτο καί τόν ἔπαιρναν γιά ἀνόητο πού λέει πράγματα γελοῖα. Οἱ Φαρισαῖοι πίστευαν ὅτι ὁ πλοῦτος καί τά ὑλικά ἀγαθά εἶναι ἀπόδειξη πώς εἴμαστε καλοί ἄνθρωποι καί πώς ὁ Θεός εἶναι μέ τό μέρος μας.
ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ 25 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2015

Κυριακή ΚΑ΄ Ἐπιστολῶν

25 Ὀκτωβρίου 2015

(Γάλ. β΄ 16-20)

«Ἐν πίστει ζῶ τῇ τοῦ υἱοῦ τοῦ Θεοῦ τοῦ ἀγαπήσαντός με καὶ παραδόντος ἑαυτὸν ὑπὲρ ἐμοῦ».

Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, ἀδελφοί μου, μιλάει γιὰ κάποια ἀγάπη ποὺ ἂν δὲν τὴν αἰσθανθεῖ ὁ ἄνθρωπος σ’ αὐτὸν τὸν κόσμο, δὲν ἀξίζει νὰ ζεῖ. Πρὶν δοῦμε αὐτὴ τὴν ἀγάπη ἂς ποῦμε γιὰ ἄλλα εἴδη ἀγάπης ποὺ ὑπάρχουν στὸν κόσμο.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤ΄ ΛΟΥΚΑ – 25 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2015
Ιερά Μητόπολις Σερβίων και Κοζάνης
ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤ´ ΛΟΥΚΑ

(Λκ. η΄ 26-39)

Ἡ θεραπεία τοῦ δαιμονιζομένου στὴν περιοχὴ τῶν Γαδαρηνῶν, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, δὲν εἶναι τὸ μόνο σχετικὸ περιστατικὸ ποὺ συναντοῦμε στὰ Εὐαγγέλια. Ἀντίθετα, διαπιστώνουμε ὅτι γίνονται καὶ ἄλλες τέτοιες περιγραφὲς μὲ σκοπὸ νὰ καταδειχθεῖ τὸ βαθύτερο θεολογικὸ μήνυμα ποὺ κρύβεται πίσω ἀπ’ αὐτές∙ ὅτι, δηλαδή, ὁ Χριστὸς ἦρθε στὸν κόσμο ὡς ἐλευθερωτὴς τοῦ ἀνθρώπου ὄχι μόνο ἀπὸ τὴν ἁμαρτία καὶ τοὺς καρποὺς αὐτῆς, τὸν πόνο, τὴν ἀσθένεια, τὸν θάνατο, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τὰ δαιμονικὰ δεσμά, τὰ ὁποῖα τὸν κρατοῦν αἰχμάλωτο καὶ τοῦ στεροῦν τὴν ζωοποιὸ ἐπικοινωνία μὲ τὸν Θεὸ καὶ τοὺς συνανθρώπους του.
ΘΕΛΩ = ΚΑΙ  ΜΠΟΡΩ  ΜΟΝΟ  ΕΝ  ΧΡΙΣΤΩ  ΙΗΣΟΥ 

Αποστολικό Ανάγνωσμα

Κυριακής στ' Λουκά 
(Γαλάτας β' 16-20)  

Πόσοι άραγε από τους ανθρώπους σκέπτονται σοβαρά τον λόγο της υπάρξεως και παρουσίας μας στην ζωή και πόσοι από όσους ισχυρίζονται ότι δέχονται την Χριστιανική Πίστη έχουν συνειδητοποιήσει ότι η καλλιέργεια της πνευματικής ζωής προϋποθέτει την νέκρωση κάθε μορφής κακού που φύεται μέσα στον ψυχικό μας κόσμο; Με άλλα λόγια έχουμε ενστερνιστεί ότι η μεταμόρφωσις της εσωτερικής ζωής του ανθρώπου,που εκδηλώνεται ως αγία συμπεριφορά, είναι ένας καθημερινός σταυρός που πρέπει να λιτανεύουμε από τα μικρότερα έως και τα μεγαλύτερα; Αυτό ακριβώς κηρύσσει ο Απ. Παύλος όταν γράφει “Χριστώ συνεσταύρωμαι· ζω δε ουκέτι εγώ, ζη δε εν εμοί Χριστός”. Και ναι μεν η στάση αυτή ζωής, που βιώνεται με την ελεύθερη επιλογή και αποδοχή του ανθρώπου, δεν είναι εύκολη υπόθεση, είναι όμως δυνατή δια της Χάριτος, όπως βλέπουμε στο Αποστολικό κήρυγμα, αλλά και στη ζωή των Αγίων.

Παρασκευή 23 Οκτωβρίου 2015

“ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ”
ΚΥΡΙΑΚΗ   ΣΤ΄ ΛΟΥΚΑ
25 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2015
Τα ιερά ευαγγέλια αγαπητοί μου αδελφοί μας μιλάνε για θαύματα που έκαμε ο Χριστός, θεραπεύοντας δαιμονιζομένους ανθρώπους. Οι δαιμονιζόμενοι δεν είναι βέβαια αυτοί που συνηθίζουμε να λέμε ψυχοπαθείς η μελαγχολικούς, αλλά είναι άνθρωποι που κατέχονται από το πονηρό πνεύμα. Άλλο ψυχοπάθεια, άλλο δαιμονοπληξία. Η ψυχοπάθεια είναι αρρώστια φυσική, η δαιμονοπληξία είναι αρρώστια πνευματική. Είναι τόσο βέβαιο ότι υπάρχουν τέτοιες αρρώστιες πνευματικές που οφείλονται από τον Διάβολο και έχουν τρομακτικές συνέπειες στον άνθρωπο, όσο βέβαιο είναι ότι υπάρχουν τα πονηρά πνεύματα και ο Διάβολος.
ΚΥΡΙΑΚΗ 25 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2015 – ΣΤ΄ ΛΟΥΚΑ
(Λουκ. η΄ 26-39) (Γαλ. β΄ 16-20) 
Η αυθεντική κοινωνία
 «και ιμάτιον ουκ ενεδιδύσκετο και εν οικία ουκ έμενεν»

Ο άνθρωπος διαχρονικά αναζητεί εναγωνίως την ελευθερία του, πλην όμως δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που δοκιμάζει στο βάθος μεγάλη απογοήτευση. Λησμονεί πολλές φορές δυστυχώς τη μεγάλη αλήθεια ότι ο Χριστός είναι ο αληθινός ελευθερωτής του κόσμου. Ο δαιμονισμένος που παρουσιάζει η σημερινή ευαγγελική περικοπή θεραπεύθηκε μόλις ακριβώς συνάντησε τον Χριστό. Τον είδαμε να μεταβάλλεται ριζικά και να γίνεται νέα ύπαρξη. Από γυμνός γίνεται «ιματισμένος» και από αλλοπρόσαλλος «σωφρονών», όπως χαρακτηριστικά περιγράφεται η περίπτωσή του.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤ΄ ΛΟΥΚΑ

(Λκ. 8, 26-39)

Οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μᾶς διδάσκουν ὅτι ἂν καὶ οἱ ἐ­πι­βου­λὲς τῶν δαι­μό­νων κα­τὰ τῶν ἀν­θρώ­πων εἶ­ναι πολ­λές, ὅ­μως, ἡ βο­ή­θει­α τοῦ Θε­οῦ εἶ­ναι ἰσχυρότερη τῆς κα­κό­τη­τάς τους καὶ ἔτσι ἀ­ναι­ρεῖ τὰ ἀ­πο­τε­λέ­σμα­τα τοῦ μί­σους τους.
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ:25-10-2015:«Η ΣΤΑΣΗ ΜΑΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ»

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΞΑΝΘΗΣ  ΚΑΙ ΠΕΡΙΘΕΩΡΙΟΥ                            

ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

«Η ΣΤΑΣΗ ΜΑΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ»

Οἱ κάτοικοι τῶν Γεργεσηνῶν βρίσκονται μπροστά σ’ ἕνα γεγονὸς θαυμαστό, τήν θεραπεία τῶν δαιμονιζομένων. Τυφλωμένοι ὅμως ἀπὸ τὸ ὑλικό τους συμφέρον δὲν μποροῦν νὰ διακρίνουν τὸ νόημα τῶν γεγονότων. Δὲν νιώθουν ὅτι τιμωρήθηκαν γιὰ τὸ παράνομο ἐμπόριο χοίρων, ποὺ ἔκαναν παρὰ τὴν ἀπαγόρευση τοῦ Μωσαϊκοῦ νόμου.
Κήρυγμα γιά Κυριακή 25.10.2015
Κυριακή ΣΤ΄ Λουκά (Λουκά η΄ 27-39)

“Ὁ φόβος τῆς κρίσεως”

Ὅπως κι ἄλλη φορά ἔχω γράψει τό Εὐαγγέλιο εἶναι τόσο ἐπίκαιρο ὅσο τίποτε ἄλλο στόν κόσμο. Καί στήν σημερινή Εὐαγγελική περικοπή μᾶς περιγράφεται ἡ θεραπεία ἑνός διαμονισμένου πού ἦταν ὁ φόβος καί ὁ τρόμος τῆς περιοχῆς. Καί ἡ σημερινή ἐποχή μαστίζεται ἀπό μία δαιμονοπληξία, πού ἀναστατώνει τούς ἀνθρώπους τούς γεμίζει μέ φόβο καί ἀγωνία. Τούς αὐξάνει τήν ἀβεβαιότητα καί τούς ἀνοίγει τίς πύλες τοῦ ἀγνώστου καί τοῦ σκότους, ὑψώνοντας μπροστά τους ἕνα τεῖχος πού σχεδόν εἶναι ἀπροσπέλαστο, καθηλώνοντάς τους στήν ἐνοχή καί τόν φόβο. Μέ αὐτό ἀκριβῶς θά ἀσχοληθοῦμε σήμερα μέ τόν φόβο καί τήν ἐνοχή ὅπως εὔστοχα μᾶς τό ἀποκαλύπτει ὁ ἀπόστολος Λουκᾶς. “Φόβῳ μεγάλῳ συνείχοντο”

Δευτέρα 19 Οκτωβρίου 2015

ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤ´ ΛΟΥΚΑ (ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ)

«Εξελθόντι τω Ιησού…υπήντησεν αυτώ ανήρ τις, ος είχε δαιμόνια…» (Λουκ. 8, 28)

α. Δεν είναι η πρώτη φορά που η Εκκλησία μας θέτει ως ανάγνωσμα το περιστατικό της θεραπείας του  δαιμονισμένου (ή των δύο δαιμονισμένων κατά τον ευαγγελιστή Ματθαίο) της περιοχής των Γερσεσηνών ή Γαδαρηνών. Και τούτο διότι θέλει να μας τονίσει ότι ο Κύριος ήλθε στον κόσμο ως  ελευθερωτής των ανθρώπων όχι μόνον από την ασθένεια και τον πόνο, όχι μόνον από την αμαρτία και το αποτέλεσμα αυτού τον θάνατο, αλλά και από τον ίδιο τον αρχέκακο διάβολο, τον απαρχής «ανθρωποκτόνον».
Κήρυγμα Κυριακῆς 26.10.2014

(Β΄ Τιμόθεον β΄ 1-10)

      Ἡ ἐποχή μας, ἀγαπητοί μου, ζητᾶ ἁγίους, ζητᾶ μάρτυρες, ἔχει ἐπιστήμονες, ἔχει κυβερνῆτες πολιτικούς, ἔχει, ἔχει, ἔχει. Καί τί δέν ἔχει. Ὅλοι αὐτοί μᾶς χρειάζονται γιά τήν ζωή μας αὐτή. Οἱ μάρτυρες καί οἱ ἅγιοι μᾶς ὑπενθυμίζουν τήν ἄλλη ζωή στήν ὁποία ὑποχρεωτικά θά βρεθοῦμε ὅλοι καί τήν ὁποία ὅμως θά κερδίσουν μόνο οἱ ἅγιοι.
Κυριακή ΣΤ΄ Λουκά –«καὶ εὗρον καθήμενον τὸν ἄνθρωπον, ἀφ᾿ οὗ τὰ δαιμόνια ἐξεληλύθει, ἱματισμένο καὶ σωφρονοῦντα παρὰ τοὺς πόδας τοῦ Ἰησοῦ, καὶ ἐφοβήθησαν»

Ἀπόστολος: Β´ Τιμ. 1-10
Εὐαγγέλιον: Λουκ. η´ 26-39
Ἦχος: γ´.— Ἑωθινόν: Θ´
«καὶ εὗρον καθήμενον τὸν ἄνθρωπον, ἀφ᾿ οὗ τὰ δαιμόνια ἐξεληλύθει, ἱματισμένο καὶ σωφρονοῦντα παρὰ τοὺς πόδας τοῦ Ἰησοῦ, καὶ ἐφοβήθησαν»
Ἡ σημερινὴ εὐαγγελικὴ περικοπὴ ἔρχεται σὲ συνέχεια τῆς ἐπιτιμήσεως τῶν κυμάτων καὶ τῆς καταπαύσεως τῆς τρικυμισμένης λίμνης τῆς Γαλιλαίας, ὅπου ὁ Κύριος ἔδειξε τὴν θεϊκή Του κυριαρχία ἐπὶ τῶν στοιχείων τῆς φύσεως. Μὲ τὸ σημερινὸ θαῦμα τῆς θεραπείας τοῦ δαιμονιζομένου ὁ Κύριος δεικνύει ὅτι ἔχει ἐξουσία καὶ ἐπὶ τῶν ἀκαθάρτων πνευμάτων καὶ τῶν δαιμόνων.
ΚΥΡΙΑΚΗ 26 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2014 – ΣΤ΄ ΛΟΥΚΑ

(Λουκ. η΄ 26-39) (Β΄Τιμ. β΄1-10)
Η αυθεντική κοινωνία
«ιματισμένον και σωφρονούντα»
Ο άνθρωπο ψάχνει εναγωνίως για να ψηλαφήσει την ελευθερία του, πλην όμως δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που στο βάθος δοκιμάζει μεγάλη απογοήτευση. Ο Χριστός είναι ο αληθινός ελευθερωτής του κόσμου. Ο δαιμονισμένος που παρουσιάζει η σημερινή ευαγγελική περικοπή θεραπεύθηκε μόλις συνάντησε τον Χριστό. Τον είδαμε να μεταβάλλεται ριζικά και να γίνεται νέα ύπαρξη. Από γυμνός γίνεται «ιματισμένος» και από αλλοπρόσαλλος «σωφρονών». Ζούσε πριν σε μνήματα και σε έρημους τόπους, μετά όμως επικοινωνεί και μάλιστα με τον πιο αυθεντικό τρόπο με τους συνανθρώπους του. Η επιθετικότητα και η καταστροφική μανία που τον καταλάμβαναν μεταβάλλονται τώρα σε ορμή κοινωνικότητας και σχέσης με τους γύρω του.

Σάββατο 17 Οκτωβρίου 2015

ΚΗΡΥΓΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 18 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2Ο15

Ἀποστόλου καί Εὐαγγελιστοῦ Λουκᾶ

(Κολ. δ΄ 5-11, 14-18)

«Ἀσπάζεται ὑμᾶς Λουκᾶς ὁ ἰατρὸς ὁ ἀγαπητός».

Σήμερα, ἀδελφοί μου, γιορτάζει ἕνας ἀπὸ τοὺς ἀστέρες ποὺ σελαγίζουν στὸν οὐρανὸ τῆς Ἁγίας μας Ἐκκλησίας, ὁ Ἅγιος Λουκᾶς. Ποιὸς ἦταν ὁ Ἅγιος Λουκᾶς; Δὲν ἀρκεῖ ν’ ἀκοῦμε τὸ ὄνομα καὶ νὰ πανηγυρίζουμε τὴ μνήμη ἑνὸς Ἁγίου. Πρέπει νὰ προσπαθοῦμε νὰ γνωρίσουμε τὸ βίο του καὶ νὰ μιμούμαστε τὶς ἀρετές του. Ὅπως εἶπε ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος, ἑορτὴ ἁγίου εἶναι μίμησις τοῦ ἁγίου. Ἂς ποῦμε λίγα λόγια λοιπὸν γιὰ τὸν ἅγιο.
ΚΗΡΥΓΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 18 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2Ο15

Ἀποστόλου καί Εὐαγγελιστοῦ Λουκᾶ

(Κολ. δ΄ 5-11, 14-18)

«Ἀσπάζεται ὑμᾶς Λουκᾶς ὁ ἰατρὸς ὁ ἀγαπητός».

Σήμερα, ἀδελφοί μου, γιορτάζει ἕνας ἀπὸ τοὺς ἀστέρες ποὺ σελαγίζουν στὸν οὐρανὸ τῆς Ἁγίας μας Ἐκκλησίας, ὁ Ἅγιος Λουκᾶς. Ποιὸς ἦταν ὁ Ἅγιος Λουκᾶς; Δὲν ἀρκεῖ ν’ ἀκοῦμε τὸ ὄνομα καὶ νὰ πανηγυρίζουμε τὴ μνήμη ἑνὸς Ἁγίου. Πρέπει νὰ προσπαθοῦμε νὰ γνωρίσουμε τὸ βίο του καὶ νὰ μιμούμαστε τὶς ἀρετές του. Ὅπως εἶπε ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος, ἑορτὴ ἁγίου εἶναι μίμησις τοῦ ἁγίου. Ἂς ποῦμε λίγα λόγια λοιπὸν γιὰ τὸν ἅγιο.
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ:18-10-2015 : «Ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΛΟΥΚΑΣ»
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΞΑΝΘΗΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΘΕΩΡΙΟΥ                           

«Ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΛΟΥΚΑΣ»

Σήμερα ἡ Ἐκκλησία τιμᾶ τήν μνήμη τοῦ Εὐαγγελιστοῦ Λουκᾶ, ὁ ὁποῖος κατά τήν παράδοση εἶναι ὁ ἱδρυτής τῆς τοπικῆς μας Ἐκκλησίας. Ὁ Εὐαγγελιστής Λουκᾶς, Ἰατρός στό ἐπάγγελμα ἦταν ἐκεῖνο, πού δηλώνει τό ὄνομά του. Λουκᾶς! Ὄνομα λατινικό, πού σημαίνει φωτεινός. Ἦταν φῶς, φωτεινή ὕπαρξη. Ὑπάρχουν φῶτα χαμηλῆς τάσεως, πού μέ κατάλληλη σύνδεση μεταβάλλονται σέ φῶτα ὑψηλῆς τάσεως. Αὐτό συνέβη μέ τόν Εὐαγγελιστή Λουκᾶ. Εἶχε φῶς ἀπό τήν ἑλληνική παιδεία ἀλλ” ἦλθε στιγμή, πού συνδέθηκε μέ τό φῶς τῆς θείας ἀποκαλύψεως, μέ τό φῶς τοῦ Χριστοῦ.
Κήρυγμα γιά Κυριακή 18.10.2015
Ἑορτή τοῦ Ἁγίου Ἐνδόξου καί Εὐαγγελιστοῦ Λουκᾶ

Ἑορτάζει σήμερα ἡ Ἐκκλησία μας τήν μνήμη τοῦ Ἁγίου Ἐνδόξου Ἀποστόλου καί Εὐαγγελιστοῦ Λουκᾶ. Καί χαίρει καί καυχᾶται ἡ Ἐκκλησία διότι ὁ Ἀπόστολος Λουκᾶς ἀνήκει στήν χορεία τῶν Θεόπνευστων Ἀποστόλων, τοῦ ὁποίου δύο ἔργα, ἱερά βιβλία κατατάσσονται στόν κανόνα τῆς Καινῆς Διαθήκης. Αὐτά εἶναι τό τρίτο Εὐαγγέλιο τό ὁποῖο καταγράφει τήν γέννηση, τόν βίο, τήν διδασκαλία, τίς παραβολές, τά θαύματα, τήν σταύρωση, τήν ἀνάσταση καί ἀνάληψη τοῦ ἐνανθρωπήσαντος Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ. Τό δεύτερο Θεόπνευστο βιβλίο εἶναι οἱ Πράξεις τῶν Ἀποστόλων ἕνα βιβλίο πού ἐξιστορεῖ τήν ἵδρυση καί ζωή τῆς πρώτης ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας, τό κήρυγμα καί τήν δράση τοῦ Ἀποστόλου Πέτρου. Ὁ Εὐαγγελιστής Λουκᾶς εἶναι συνέκδημος καί συνοδοιπόρος τοῦ Ἀποστόλου Παύλου. Ὁ ὁποῖος εἶναι καί ἡ πηγή τοῦ γραφομένων του. Ὁ Ἀπόστολος Λουκᾶς δέν ἀνήκει στήν χορεία τῶν 12 Ἀποστόλων τοῦ Κυρίου ἀλλά ὡς μαθητής τοῦ Ἀποστόλου Παύλου ἀναδείχθηκε Ἀπόστολος καί Εὐαγγελιστής τῶν Ἐθνῶν, ἰδίως μέ τό Εὐαγγέλιό του πού ὁδηγεῖ μέχρι σήμερα πολλές ψυχές στόν Χριστό καί στήν Σωτηρία.

Σάββατο 10 Οκτωβρίου 2015

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ
Κυριακή Δ΄ Λουκά – Τίτ. 3,8-15 (11/10/2015)
Η Αργολογία
Ο Απόστολος Τίτος, αγαπητοί μου αδελφοί, ήταν ένας εκ των βασικών συνεργατών του Αποστόλου Παύλου, στο έργο της ιεραποστολής. Γι’ αυτό, εκτιμώντας την πίστη του, την αφοσίωση και τα πνευματικά του χαρίσματα, ο Πρωτοκορυφαίος Απόστολος τον κατέστησε πρώτο Επίσκοπο και Ποιμένα της Εκκλησίας της Κρήτης.
ΚΥΡΙΑΚΗ Δ΄ ΛΟΥΚΑ
Απόστολος: Τίτ. Γ΄ 8 – 15
Ευαγγέλιο: Λουκ. Η΄ 5 – 15
11 Οκτωβρίου 2015
« Ο σπόρος εστίν ο λόγος του Θεού »
Σήμερα, αγαπητοί μου αδελφοί, η αγία μας Εκκλησία, γιορτάζει τη μνήμη των αγίων και θεοφόρων Πατέρων της Έβδομης Οικουμενικής Συνόδου. Οι άγιοι αυτοί Πατέρες, υπήρξαν κήρυκες και σπορείς του Θείου λόγου, όπως ο Κύριος και οι άγιοι του Σωτήρος Απόστολοι. Γι’ αυτό και σήμερα διαβάσαμε στη θεία Λειτουργία το ιερό Ευαγγέλιο της παραβολής του σπορέως, που όλοι μας το γνωρίζουμε από τα παιδικά μας χρόνια, αφού τη διδαχθήκαμε στο Δημοτικό Σχολείο. Κάποτε, μας λεει η παραβολή, ένας γεωργός, βγήκε στο χωράφι του, για να σπείρει τον σπόρο του που είχε από την προηγούμενη σοδειά.
Κυριακή Δ΄ Λουκά – Η Παραβολή του Σπορέως
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ Τών Πατέρων: Τίτ. γ ' 8-15
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ Τής Κυριακής: Αουκ. η ' 4-15
Η ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΩΣ
1. Ἡ δύναμη τοῦ σπόρου
    Ἡ σημερινὴ Κυριακή, ἡ ὁποία εἶναι ­ἀφιερωμένη στοὺς ἁγίους Πατέρες ποὺ συγκρότησαν τὴν Ζ΄ Οἰκουμενικὴ Σύνοδο, ὀνο­μάζεται καὶ «Κυριακὴ τοῦ Σπορέως» λόγῳ τῆς σχετικῆς Παραβολῆς ποὺ ἀνα­γινώσκεται στὸ ἱερὸ Εὐ­αγγέλιο.
    Δὲν εἶναι τυχαῖο ὅτι ἡ Παραβολὴ τοῦ ­Σπορέως εἶ­ναι ἡ πρώτη Παραβολὴ ποὺ δίδαξε ὁ Κύριος. Φαίνεται ὅτι μὲ αὐτὴν ­ἤθελε νὰ παρακινήσει τοὺς ἀν­­θρώπους νὰ ἀκοῦν προσε­κτικὰ τὴ διδασκαλία Του καὶ νὰ τὴν ἐφαρμό­ζουν στὴ ζωή τους. Ἂς δοῦ­με λοι­πὸν κι ἐμεῖς μὲ προσο­χὴ τί μᾶς λέει ἡ Παραβολή. 
ΚΥΡΙΑΚΗ Δ ΄ ΛΟΥΚΑ 11-10-2015

Στὶς μέρες μας  ὑπερπλεόνασε ὁ ἀνθρώπινος λόγος. Εἰδικὰ  μετὰ τὴν ἐπικράτησι τοῦ διαδικτύου βλέπουμε μία ἀκατάσχετη χρῆση του, ποὺ ἐκτρέπεται πλέον ἀπὸ πάσης ἀπόψεως καὶ φτάνει στὴν κατώτατη στάθμη τῆς ὕβρεως, τῶν βωμολοχιῶν, τῶν συκοφαντιῶν, τῶν  ἀπειλῶν κλπ.  Ἀλλὰ  κι  ὅταν πάλι ὁ ἀνθρώπινος λόγος προσπαθεῖ νὰ νοηματοδοτήσει τὴ ζωή, χάνεται πολλὲς φορὲς μέσα στὰ θολὰ νερὰ τῶν ἰδεολογιῶν, τῶν αἱρέσεων, τῶν φιλοσοφιῶν, τῶν διαφόρων ἀνθρωπίνων θρησκειῶν.  Ὁ ἄνθρωπος μιλάει συνεχῶς, γράφει συνεχῶς, ἀλλὰ τελικὰ τὰ λόγια του δὲν βρίσκουν τὸν στόχο τῆς ἀληθείας. Ἡ πολυλογία ἀντιθέτως ἔφερε τὴν ἀλογία.  Ἡ ψυχὴ τοῦ ἀνθρώπου  ὅμως ἐξακολουθεῖ  νὰ  διψᾷ. Ποιός θὰ μπορέσει νὰ τὴν ξεδιψάσει; Τὸ σημερινὸ εὐαγγέλιο μᾶς μιλᾶ γιὰ τὴν δύναμη τοῦ μόναδικοῦ λόγου ποὺ ἀξίζει νὰ ἀκούγεται καὶ νὰ μελετᾶται καὶ νὰ προφέρεται· τοῦ Λόγου τοῦ Θεοῦ.
“ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ”
ΚΥΡΙΑΚΗ Δ΄ΛΟΥΚΑ
11 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2015
Η παραβολή του Σπορέως, που ακούσαμε στη σημερινή ευαγγελική περικοπή αγαπητοί μου αδελφοί, είναι λίγο-πολύ γνωστή σε όλους μας. Η καλλιέργεια της γης και η σπορά είναι έργο πολύτιμο και απαραίτητο στη ζωή των ανθρώπων. Αυτή την εικόνα χρησιμοποίησε ο Κύριος για να παραστήσει το δικό του έργο, την πνευματική σπορά, την καλλιέργεια των ψυχών στην αρετή και στην αγιότητα.
«Εξήλθεν ο σπείρων του σπείραι τον σπόρον αυτού».
ΚΥΡΙΑΚΗ 11 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2015 – Δ΄ ΛΟΥΚΑ

ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΤΗΣ Ζ΄ ΟΙΚΟΥΜ. ΣΥΝΟΔΟΥ

(Λουκ. η΄ 5-15) (Τιτ. γ΄ 8-15)

Αγιασμένη καρποφορία

«Εξήλθεν ο σπείρων του σπείραι τον σπόρον αυτού»

Η διήγηση της παραβολής του Καλού Σπορέως ξεδιπλώνει μπροστά μας πολύ ζωντανές εικόνες από την αγροτική ζωή με βαθύτερα μηνύματα και νοήματα. Αποκαλύπτονται από το περιεχόμενό της σπουδαίες πνευματικές αλήθειες, απόλυτα συμβατές με τις υπαρξιακές αναζητήσεις του ανθρώπου, με πυξίδα πάντοτε την αλήθεια που οδηγεί στην αγάπη του Χριστού.
ΚΥΡΙΑΚΗ Δ΄ ΛΟΥΚΑ (ΣΠΟΡΕΩΣ)

(Λκ. 8, 5-15)

Στὸ ση­με­ρι­νὸ εὐ­αγ­γε­λι­κὸ ἀ­νά­γνω­σμα ἀκούσαμε τὴν παραβολὴ τοῦ σπορέως. Ὁ Χρι­στός, ὡς σπο­ρέ­ας, σπεί­ρει τὸν ἴ­διό του τὸν λό­γο στοὺς ἀν­θρώ­πους καὶ οἱ ἄν­θρω­ποι, ἐ­λεύ­θε­ρα, δι­α­κρί­νουν τοὺς ἑ­αυ­τούς τους σὲ τέσ­σε­ρεις κα­τη­γο­ρί­ες. Αὐ­τὲς οἱ κα­τη­γο­ρί­ες προ­κύ­πτουν ἀ­πὸ τὴ δι­α­φο­ρε­τι­κὴ δε­κτι­κό­τη­τα ὡς πρὸς τὴν ἀ­πο­δο­χὴ τοῦ λό­γου τοῦ Θε­οῦ. Συγ­κε­κρι­μέ­να, στὴν πρώ­τη κα­τη­γο­ρί­α ἀνῆκουν αὐ­τοὶ ποὺ ἔ­χουν τὴν καρ­δί­α τους τό­σο σκλη­ρή, ὅ­σο σκλη­ρὴ εἶ­ναι καὶ μί­α ὁ­δός. Ἕ­νας δρό­μος χω­μά­τι­νος ὅ­ταν πα­τεῖ­ται δι­αρ­κῶς γί­νε­ται τό­σο σκλη­ρός, ὡ­σὰν νὰ εἶ­ναι στρω­μέ­νος μὲ ἄ­σφαλ­το. Καὶ στὴν ἄ­σφαλ­το δὲν βλα­στά­νει ὁ­τι­δή­πο­τε. Οἱ σπό­ροι ποὺ ρί­χνον­ται σὲ αὐ­τὴν δὲν μπο­ροῦν νὰ βλα­στή­σουν καὶ κα­τα­στρέ­φον­ται. Ἔ­τσι αὐ­τοὶ οἱ ἄν­θρω­ποι μὲ τὴ σκλη­ρὴ καρ­δί­α δὲν ἀ­πο­δέ­χον­ται τὸν λό­γο τοῦ Θε­οῦ καὶ μέ­νουν ἄ­καρ­ποι.
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ:11-10-2015:«Η ΚΑΡΠΟΦΟΡΙΑ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ»
ΙΕΡΑ  ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΞΑΝΘΗΣ   ΚΑΙ ΠΕΡΙΘΕΩΡΙΟΥ                          
«Η ΚΑΡΠΟΦΟΡΙΑ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ»

Στήν ἐποχή τῆς σπορᾶς τῶν ἀγρῶν ὁ Χριστός μᾶς κάνει λόγο στήν σημερινή Εὐαγγελική Περικοπή γιά τήν τύχη τοῦ σπόρου. Ἦταν ὁ ἴδιος σπόρος πού ἔπεσε σὲ διάφορα μέρη. Γι’ αὐτὸ καὶ τὸ ἀποτέλεσμα ἦταν διαφορετικό. Ἔπεσε στὸ δρόμο καὶ τὸν πάτησαν οἱ διαβάτες, τὸν ἔφαγαν τὰ πουλιά. Ἔπεσε σὲ μιὰ περιοχὴ πετρώδη, πῆγε λίγο νὰ φυτρώσει, ὅμως σύντομα μαράζωσε, ξεράθηκε, γιατὶ δὲν εἶχε ὑγρασία.
Κήρυγμα γιά Κυριακή 11.10.2015
Κυριακή Δ΄ Λουκᾶ (Λουκᾶ η΄ 5-15)

«Ὁ Πραγματικός Σπορεύς»
Ὁ Εὐαγγελιστής Ἰωάννης στό Εὐαγγέλιό του μᾶς πληροφορεῖ ὅτι : «Ἡ χάρις καί ἡ Ἀλήθεια διά Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐγένετο», καί ὅτι ὁ Κύριος ἦλθεν «ἵνα μαρτυρήσῃ τῇ ἀληθείᾳ». Αὐτός δηλαδή ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστός εἶναι ὁ μόνος ἀληθινός καί αὐθεντικός Σπορέας τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ, εἶναι ὁ διδάσκαλος ἐκεῖνος πού διδάσκει τήν Ἀλήθεια καί σάν ὁρμητικός χείμαρρος ποτίζει μέ τά νάματά της τόν κόσμο. Τήν Ἀλήθεια ἐκείνη πού κανείς δέν πρόκειται νά διδάξει ἕως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος. Ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστός καθώς φαίνεται καί ἀπό τίς ἄλλες διηγήσεις τῶν Εὐαγγελιστῶν εἶναι ἐκεῖνος πού σαγηνεύει τά πλήθη, πού συγκινεῖ καί συνεπαίρνει τούς ἀκροατές του, πού φωτίζει τόν νοῦ καί τήν καρδιά, πού εἶναι ὁ μόνος, Αὐτός πού ἐξῆλθε τοῦ σπεῖραι τόν σπόρον αὐτοῦ.
ΚΥΡΙΑΚΗ Δ΄ ΛΟΥΚΑ – 11 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2015
Ιερά Μητόπολις Σερβίων και Κοζάνης
ΚΥΡΙΑΚΗ Δ΄ ΛΟΥΚΑ

Λουκ. η΄, 5-15

Ἡ παραβολή τοῦ σπορέα, πού ἀκούσαμε πρίν ἀπό λίγο στήν εὐαγγελική περικοπή, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, εἶναι ἡ πρώτη σέ μία σειρά παραβολῶν, πού ὅλες μαζί λέγονται παραβολές τῆς βασιλείας, γιατί κεντρικό τους θέμα εἶναι ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ. Μέ τήν παραβολή αὐτή ἡ Ἐκκλησία προβάλλει τό ἔργο τοῦ σπορέα – Χριστοῦ κι ἐπιπλέον θυμίζει στούς πιστούς τήν ἀνάγκη τῆς καρποφορίας, πού εἶναι τό ἀποτέλεσμα τοῦ κηρυκτικοῦ ἀλλά καί τοῦ ἁγιαστικοῦ ἔργου της.

Τετάρτη 7 Οκτωβρίου 2015

Κυριακή Δ΄ Λουκά - «οὗτοί εἰσιν οἵτινες ἐν καρδίᾳ καλῇ καὶ ἀγαθῇ ἀκούσαντες τὸν λόγον κατέχουσι καὶ καρποφοροῦσιν ἐν ὑπομονῇ»

Ἀπόστολος: Τίτ. γ´ 8-15
Εὐαγγέλιον: Λουκ. η´ 5-15
Ἦχος: α´. Ἑωθινόν: Ζ´
«οὗτοί εἰσιν οἵτινες ἐν καρδίᾳ καλῇ καὶ ἀγαθῇ ἀκούσαντες τὸν λόγον κατέχουσι καὶ καρποφοροῦσιν ἐν ὑπομονῇ»
Στὴν σημερινὴ παραβολὴ τοῦ καλοῦ σπορέως, τὴν ἑρμηνεία τῆς ὁποίας δίδει ὁ Ἴδιος ὁ Κύριος, ἡ καρδιὰ τοῦ ἀνθρώπου παρομοιάζεται μὲ χωράφι, μὲ ἀγρὸν στὸν ὁποῖον σπείρεται ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ, ἀλλὰ δυστυχῶς δὲν καρποφορεῖ πάντοτε. Ὁ Χριστὸς κηρύττει τὸν θεῖον λόγον, ποὺ εἶναι δύναμη σωτηρίας, ὅμως τὸ ἀποτέλεσμα, ἡ πνευματικὴ καρποφορία ἐξαρτᾶται ἀπὸ τὴν ποιότητα τοῦ ἀγροῦ τῶν καρδιῶν τῶν ἀνθρώπων, κατὰ πόσον δηλαδὴ οἱ καρδιὲς τῶν ἀνθρώπων εἶναι ἕτοιμες νὰ δεχθοῦν τὸν θεῖον λόγον.
Κυριακή Δ΄ Λουκά - Των αγίων Πατέρων της Ζ' Οικουμενικής Συνόδου – Συνεργάτες στη σπορά του θείου λόγου.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ Των Πατέρων : Τίτ. γ´ 8-15
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ Της Κυριακής: Λουκ. η´ 5-15
ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ΣΤΗ ΣΠΟΡΑ ΤΟΥ ΘΕΙΟΥ ΛΟΓΟΥ
1. Λόγος θεϊκός
Ή σημερινή Κυριακή, ή οποία είναι αφιερωμένη στούς άγίους Πατέρες πού συγκρότησαν τήν Ζ' Οικουμενική Σύνοδο, ονομάζεται καί «Κυριακή του Σπορέως» λόγω τής σχετικής Παραβολής πού άναγινώσκεται στό ιερό Εύαγγέλιο καί ή όποία άναφέρεται στή σπορά του θείου λόγου.
Κυριακή Δ΄ Λουκά (Λουκ. η΄4-15)
Η Παραβολή του Σπορέως
του Κωνσταντίνου Αθ. Οικονόμου, δασκάλου,συγγραφέα
Ο ΣΠΟΡΕΑΣ ΚΥΡΙΟΣ: Ο Κύριος συχνά χρησιμοποιούσε παραβολὲς για να κάνει το λόγο πιο παραστατικό βοηθώντας να εντυπωθεί καλύτερα στις ανθρώπινες ψυχές και να φέρει στα μάτια τους εικόνες συμβολικές που συμβολίζουν παραστατικότερα τη διδασκαλία Του.

Η Παραβολή του Σπορέα ξεκινά με τη φράση: “εξήλθε ο σπείρων του σπείραι τον σπόρον”. Κατά το σύνολο των Πατέρων ο Σπορέας είναι ο Κύριος. Εξήλθε λοιπόν ο Κύριος όχι τοπικώς, αφού είναι πανταχού παρών, αλλά τροπικώς. ΄Έγινε πλησιέστερος σε μας με την ενανθρώπισή του. Επειδή εμείς, λόγω τον αμαρτημάτων μας, δε μπορούσαμε να τον προσεγγίσουμε, βγαίνει εκείνος σε μας. Βγαίνει να σπείρει το λόγο της Αληθείας. Κι όμως από τα μέρη του σπόρου αυτού, τρία χάνονται και ένα καρποφορεί!
Κυριακή των Αγίων Πατέρων της ζ' Οικουμενικής Συνόδου (12-10-2014)

Τίτ. 3.8-15

Τέκνον Τίτε, πιστὸς ὁ λόγος· καὶ περὶ τούτων βούλομαί σε διαβεβαιοῦσθαι, ἵνα φροντίζωσι καλῶν ἔργων προΐστασθαι οἱ πεπιστευκότες τῷ Θεῷ. ταῦτά ἐστι τὰ καλὰ καὶ ὠφέλιμα τοῖς ἀνθρώποις· 9 μωρὰς δὲ ζητήσεις καὶ γενεαλογίας καὶ ἔρεις καὶ μάχας νομικὰς περιίστασο· εἰσὶ γὰρ ἀνωφελεῖς καὶ μάταιοι. 10 αἱρετικὸν ἄνθρωπον μετὰ μίαν καὶ δευτέραν νουθεσίαν παραιτοῦ, 11 εἰδὼς ὅτι ἐξέστραπται ὁ τοιοῦτος καὶ ἁμαρτάνει ὢν αὐτοκατάκριτος. 12 Ὅταν πέμψω Ἀρτεμᾶν πρός σε ἢ Τυχικόν, σπούδασον ἐλθεῖν πρός με εἰς Νικόπολιν· ἐκεῖ γὰρ κέκρικα παραχειμάσαι. 13 Ζηνᾶν τὸν νομικὸν καὶ Ἀπολλὼ σπουδαίως πρόπεμψον, ἵνα μηδὲν αὐτοῖς λείπῃ. 14 μανθανέτωσαν δὲ καὶ οἱ ἡμέτεροι καλῶν ἔργων προΐστασθαι εἰς τὰς ἀναγκαίας χρείας, ἵνα μὴ ὦσιν ἄκαρποι. 15 Ἀσπάζονταί σε οἱ μετ' ἐμοῦ πάντες. ἄσπασαι τοὺς φιλοῦντας ἡμᾶς ἐν πίστει. Ἡ χάρις μετὰ πάντων ὑμῶν· ἀμήν.

Σάββατο 3 Οκτωβρίου 2015

Κυριακή Β΄ Λουκά – Η αγάπη μας κάνει Θεούς!
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ:  Λουκ. στ΄ 31-36)
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ :Α΄ Εβρ. ια΄ 33-40, ιβ΄ 1-2
Η ΑΓΑΠΗ ΜΑΣ ΚΑΝΕΙ ΘΕΟΥΣ!
1. ΑΓΑΠΗ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΕΧΘΡΟΥΣ
    Ὁ Κύριος στὸ ὄρος τῆς Γαλιλαίας παραδίδει στοὺς μαθητές του τὸν τέλειο νόμο τῆς Καινῆς Διαθήκης μὲ τὴν «ἐπὶ τοῦ ὄ­­­ρους ὁμιλία» του. Καὶ συγκεφαλαιώνει μέ­­σα σὲ λίγες λέξεις τὸ πνεῦμα τοῦ νέου νόμου του λέγοντας: Ὅπως θέλετε νὰ σᾶς συμπεριφέρονται οἱ ἄν­­θρωποι, ἔτσι νὰ τοὺς συμπεριφέρεσθε κι ἐσεῖς. Καὶ ἐξηγεῖ τὴν τόσο περιεκτικὴ αὐτὴ ἐντολή του. Ἐὰν ἀγαπᾶτε μόνον ἐκείνους ποὺ σᾶς ἀγα­­ποῦν, ποιὰ ἀμοιβὴ σᾶς ἀνή­κει ἀπὸ τὸν Θεό; Καμία. Διότι καὶ οἱ ἁμαρ­τωλοὶ τὸ ἴδιο κάνουν. Καὶ ἐὰν κάνετε τὸ καλὸ σ’ ἐκείνους ποὺ σᾶς εὐεργετοῦν, ποιὰ ἀνταμοιβὴ μπο­ρεῖ νὰ ἔχετε ἀπὸ τὸν Θεό; Καμία.
ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ
Κυριακή ΙΗ΄ Ἐπιστολῶν
4 Ὀκτωβρίου 2015
(Β΄ Κορ. θ΄, 6-11)
«Ἀδελφοί, ὁ σπείρων φειδομένως φειδομένως καὶ θερίσει, καὶ ὁ σπείρων ἐπ'εὐλογίαις ἐπ' εὐλογίαις καὶ θερίσει»

Ἐκεῖνος ποὺ σπέρνει μὲ τσιγγουνιά, μὲ τσιγγουνιά καὶ θὰ θερίσει. Καὶ ἐκεῖνος ποὺ σπέρνει ἄφθονα, ἄφθονα καὶ θὰ θερίσει. Φαίνεται πὼς ἀδειάζουν, ἀδελφοί μου, οἱ ἀποθῆκες τοῦ σιταριοῦ κάθε φθινόπωρο ποὺ σπέρνουν οἱ γεωργοὶ τὰ χωράφια τους καὶ σκορπίζουν τὸ σπόρο στὴν ὀργωμένη γῆ. Δὲν θὰ περάσουν ὅμως πολλοὶ μῆνες καὶ ἡ συγκομιδὴ θὰ γεμίσει τὶς ἀποθῆκες μὲ περισσότερο σιτάρι ἀπ’ αὐτὸ ποὺ ἔσπειρε ὁ γεωργός. Τὸ ἴδιο συμβαίνει καὶ μὲ τὴν ἐλεημοσύνη. Φαίνεται πὼς ἀποξενώνεται ἀπὸ τὰ ἀγαθά του ἐκεῖνος ποὺ ἐλεεῖ, ἀλλὰ μόνο πρόσκαιρα, γιατί πρόκειται νὰ θερίσει πολλαπλάσια ἀγαθά, ἴσως ὄχι στὴν παροῦσα ἀλλὰ ὁπωσδήποτε στὴ μέλλουσα ζωή.
ΚΥΡΙΑΚΗ Β΄ ΛΟΥΚΑ, 4-10-2015

Ἡ πτώση τοῦ ἀνθρώπου μέσα στὸν παράδεισο συνίστατο στὴν ἄρνηση τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ καὶ στὴν προβολὴ τοῦ ἐγωισμοῦ  του.  Ὁ ἄνθρωπος  ζητᾶ ἐγωιστικὰ  νὰ  ἱκανοποιήσει τὸν ἑαυτό του, νὰ χορτάσει τὸ  σῶμα του καὶ τὴν ψυχή του,  ἀλλὰ ἡ ἐγωιστικὴ ἐπιδίωξή του τελικὰ  τὸν  ὁδηγεῖ  στὸ  μηδέν. Αὐτὸς  ὁ ἐγωισμός,  ἡ φιλαυτία,  ὅπως τὴν λένε οἱ  πατέρες τῆς   Ἐκκλησίας,  συνιστᾶ  ὅλη  τὴν  ἀνθρώπινη τραγωδία,  εἶναι  ἡ ρίζα τῆς  ἀρρώστειας τῆς ψυχῆς τοῦ ἀνθρώπου. Γι᾽  αὐτὸ  καὶ ὁ Κύριος, δίνει στὸ σημερινὸ  εὐαγγελικὸ ἀνάγνωσμα τὸ κατάλληλο φάρμακο: τὴν  ἀγάπη. Οἱ  πρῶτοι του λόγοι  ἀπετέλεσαν τὸν λεγόμενο χρυσὸ κανόνα, τὴν ἐντολὴ ἐκείνη, ποὺ μὲ λίγες λέξεις περικλείει ὅλο τὸν Νόμο τοῦ Θεοῦ. Καθὼς θέλετε, λέγει, νὰ πράττουν σ᾽ ἐσᾶς οἱ ἄνθρωποι, ἔτσι νὰ τοὺς συμπεριφέρεστε κι ἐσεῖς. Ἡ Παλαιὰ Διαθήκη ἔλεγε: αὐτὸ ποὺ ἐσὺ μισεῖς, νὰ μὴ τὸ κάνεις σὲ κανένα. Καλό, ἀναγκαῖο,  ἀλλὰ ὄχι πλῆρες. 
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ:04-10-2015:
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ  ΞΑΝΘΗΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΘΕΩΡΙΟΥ
«ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΗ ΘΕΩΣΗ»

Ὑπήρξαν στήν ἀρχαιότητα πολλοί σοφοί πού εἶπαν: «Μὴν κάνεις ὅ,τι δὲν θέλεις νὰ σοῦ κάνουν οἱ ἄλλοι». Σ’ αὐτὴν τὴν ἀρχὴ εἶχαν δεῖ τὸ κλειδὶ γιὰ μιὰ ἁρμονικὴ κοινωνικὴ ζωὴ. Ὁ Χριστὸς μὲ τὴ διδασκαλία Του ἄνοιξε νέους ὁρίζοντες καὶ ἔδωσε νέες διαστάσεις στὸν παλαιὸ τοῦτο κανόνα συμπεριφορᾶς. Ἀντὶ γιὰ τὸ ἀρνητικὸ «μὴν κάνεις» τόνισε τὸ θετικό: «Αὐτὸ ποὺ θέλετε νὰ κάνουν οἱ ἄλλοι σὲ σᾶς, αὐτὸ νὰ κάνετε καὶ σεῖς σ’ ἐκείνους».
Απλοχεριά, το αντίδοτο της κρίσης 
Κυριακή ιη´ επιστολών (4-10-2015) Β΄ Κορ. 9.6-11 
Απλοχεριά, το αντίδοτο της κρίσης Για την ελεημοσύνη μάς μιλά σήμερα ο απόστολος Παύλος· εκείνος που σπέρνει με φειδώ, μάς λέει, θα έχει μικρή σοδειά και εκείνος που σπέρνει απλόχερα θα έχει άφθονο θερισμό. Ο καθένας ας δίνει ανάλογα με την προαίρεση της καρδιάς του, όχι από λύπηση ή από ανάγκη· γιατί ο Θεός αγαπά εκείνον που δίνει με ευχαρίστηση. Ο Θεός μάλιστα έχει τη δύναμη να σάς χορηγήσει πλουσιοπάροχα κάθε δωρεά, ώστε να έχετε πάντοτε σε όλα κάθε αυτάρκεια και να προσφέρετε περίσσια σε κάθε έργο αγαθό, όπως έχει γραφτεί, ότι “εσκόρπισε, έδωσε στους φτωχούς, και η δικαιοσύνη του μένει αιώνια“ (Ψαλμ. 111.9).
ΚΑΡΠΟΙ  ΕΛΕΗΜΟΣΥΜΗΣ

Αποστολικό Ανάγνωσμα
Κυριακής Β' Λουκά

(Β' Κορ. θ' 6-11)

Όσο κι αν φαίνεται παράδοξο, η πρακτική αρετή τής ελεημοσύνης, όταν εξασκείται με διάθεση αγαθή και καρδία αγαπώσα, φανερώνει ύψος πνευματικότητος. Εξ' αντιθέτου, όταν ο πιστός χωλαίνει στο ζήτημα αυτό, αποδεικνύει κουφότητα και πίστιν άνευ περιεχομένου. Γι' αυτή λοιπόν την βασίλισσα των αρετών, την ελεημοσύνη, μάς κάνει λόγο ο θείος Απόστολος στο Αποστολικό μας ανάγνωσμα. Είναι δε πολύ χαρακτηριστική πλην των άλλων η επιβεβαίωσις του ίδιου του Θεού ότι η αρετή αυτή “μένει εις τον αιώνα”. Δεν σβήνει και δεν χάνεται ποτέ.

Παρασκευή 2 Οκτωβρίου 2015

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ
Κυριακή Β΄ Λουκά – Β΄ Κορ. 9,6-11 (4/10/2015)
Ο τρόπος της ελεημοσύνης

Η οικονομική στήριξη των πρώτων εκκλ/κών κοινοτήτων, μεταξύ τους, για την ανακούφιση των πτωχών μελών τους, αγαπητοί μου αδελφοί, με την παρότρυνση των Αγίων Αποστόλων, ήταν ευλογημένη συνήθεια στην πρωτόλεια Εκκλησία. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι αποτελεί τη βάση του έργου της ελεημοσύνης και της φιλανθρωπίας, το οποίο ασκεί με επιμέλεια και αγάπη, η Εκκλησία μας καθ’ όλη τη διάρκεια της ιστορικής της πορείας. Στο Αποστολικό ανάγνωσμα που ακούσαμε σήμερα ο Απόστολος Παύλος προτρέπει τους Χριστιανούς της Κορίνθου στο έργο της ελεημοσύνης, επισημαίνοντας τους πλούσιους καρπούς του, όταν γίνεται με τρόπο πληθωρικό και με αυτοπροαίρετη και χαρούμενη διάθεση. Δεδομένου ότι ζούμε σε εποχή οξέων οικονομικών και κοινωνικών προβλημάτων, η περικοπή που ακούσαμε μας δίδει αφορμές για να φωτίσουμε επιμέρους σημαντικά σημεία.
ΚΥΡΙΑΚΗ Β΄ ΛΟΥΚΑ
Απόστολος: Β΄ Κορ. θ΄ 6-11
Ευαγγέλιο: Λουκ. στ΄ 31-36
4 Οκτωβρίου 2015
«Γίνεσθε ουν οικτίρμονες, καθώς και ο Πατήρ υμών οικτίρμων εστί» (Λουκ. στ΄ 36)
Από τη στιγμή που ο άνθρωπος συνειδητοποίησε ότι είναι «κοινωνικό ον» και άρα πρέπει να μάθει να ζει με τους άλλους ανθρώπους, από τότε αισθάνθηκε την ανάγκη να συντάξει νόμους και κανονισμούς, με τρόπο που να ρυθμίζουν, όσο το δυνατό, καλύτερα τη συμβίωση του με τους άλλους ανθρώπους για να μην καταντήσει η ζωή τους «βίος αβίωτος». Δυστυχώς, όμως, οι νόμοι αυτοί και οι κανονισμοί, σαν ανθρώπινο δημιούργημα, δεν έπαψαν να φέρουν και τη σφραγίδα της ανθρώπινης
ατέλειας. Απόδειξη, το γεγονός ότι χιλιάδες χρόνια μετά, ακόμα και σήμερα, προσπαθεί να συντάξει δικαιότερους νόμους. Δυστυχώς και πάλιν, γιατί αν και βελτιώθηκε η νομοθεσία εντούτοις σε κάποια σημεία υπάρχουν κενά και σκοπιμότητες που επιβάλλουν άνθρωποι, κράτη και θεσμοί που ασκούν εξουσία και που φαίνεται ξεκάθαρα στις μέρες μας.
“ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ”
ΚΥΡΙΑΚΗ Β΄ΛΟΥΚΑ
4 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2015
Τα λόγια που ακούσαμε στο σημερινό ευαγγελικό ανάγνωσμα αγαπητοί μου αδελφοί προέρχονται από την επί Tόπου Πεδινού ομιλία του Χριστού μας. Μέσα σε λίγες γραμμές μας δίδεται η ουσία και το αποκορύφωμα του χριστιανισμού. Κέντρο αυτής της ουσίας είναι η αγάπη η οποία ως αρχή έχει τον χρυσό κανόνα ο οποίος λέγει. «Όπως θέλετε να φέρονται σε σας οι άλλοι, με τον ίδιο τρόπο να συμπεριφέρεστε και σεις σ’ εκείνους». Λίγες λέξεις που όμως περικλείουν μέσα τους όλους τους ανθρώπινους νόμους, γραπτούς και άγραφους που μιλούν για ισότητα, αλληλεγγύη, μοίρασμα, αρμονική συνύπαρξη. Αν όλοι οι άνθρωποι εφάρμοζαν αυτόν τον κανόνα δεν θα υπήρχαν εγκλήματα, δεν θα υπήρχε αδικία στον κόσμο δεν θα υπήρχε οικονομική και κοινωνική ανισότητα.
ΚΥΡΙΑΚΗ 4 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2015 – Β΄ ΛΟΥΚΑ
(Λουκ. στ΄ 31-36) (Α΄ Εβρ. ια΄ 33-40, ιβ΄ 1-2)
Η αγάπη χωρίς όρια
«Καθώς θέλετε ίνα ποιώσιν υμίν οι άνθρωποι, και υμείς ποιείτε αυτοίς ομοίως»
Με τη σημερινή ευαγγελική περικοπή που είναι παρμένη από την επί του Όρους Ομιλία του Κυρίου μας, η μητέρα μας Εκκλησία μάς βοηθά να προσεγγίσουμε μια σπουδαία αλήθεια, η οποία μπορεί να διαποτίζει όλες τις δραστηριότητες της καθημερινής μας ζωής. Η αλήθεια που αποκαλύπτεται ως πραγματικότητα και δυνατότητα αληθινής ζωής, είναι ότι κριτήριο της αγάπης μας στο Θεό είναι το πρόσωπο του κάθε συνανθρώπου μας. Όλοι αξίζουν της αγάπης μας χωρίς καμιά εξαίρεση και διάκριση. Ακούσαμε αρχικά τον Κύριο να μας λέει σήμερα: «Καθώς θέλετε ίνα ποιώσιν υμίν οι άνθρωποι, και υμείς ποιείτε αυτοίς ομοίως». Δηλαδή, όπως θέλετε να σας συμπεριφέρονται οι άνθρωποι έτσι να φέρεστε κι εσείς σε αυτούς.
Κήρυγμα γιά Κυριακή 4.10.2015
Κυριακή Β΄ Λουκᾶ (Λουκᾶ στ΄ 31-36)

«Ἡ ἀγάπη καί ἡ συμπόνια στήν ζωή μας»
Ἡ ἐποχή μας διψᾶ γιά ἕνα ἐπαναστατικό κήρυγμα πού θά καυτηριάσει τά κακῶς κείμενα καί θά ἀποκαλύψει ἀλήθειες πού θά ὁδηγήσουν στήν ὑγιή γνώση καί πίστη. Κανείς ὥς τώρα δέν τολμᾶ νά πεῖ στούς ἀνθρώπους τήν ἀλήθεια, τήν ἀλήθεια γιά τήν ἠθική μας, γιά τήν ποιότητα τοῦ χαρακτήρα μας, γιά τήν ἀντιμετώπιση τῶν προβλημάτων μας. Ὁ Κύριός μας στήν σημερινή εὐαγγελική περικοπή ἀντιτίθεται στήν τότε χρεωκοπημένη ἐποχή του (ὥς καί τώρα) στίς πλάνες τῶν δῆθεν σοφῶν στούς διεστραμμένους κοινωνικούς θεσμούς. Τό μόνο πού θέλει ὁ Κύριος εἶναι νά καθαρίσει τό τοπίο καί νά συμφιλιώσει συνάμα δέ νά ἐξυψώσει τόν ἄνθρωπο στόν Θεό. Γι’ αὐτό καί λέγει : «Γίνεσθε οἰκτίρμονες, καθώς καί ὁ Πατήρ ὑμῶν, οἰκτίρμων ἐστί».
ΚΥΡΙΑΚΗ Β΄ ΛΟΥΚΑ – 4 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2015
Ιερά Μητόπολις Σερβίων και Κοζάνης
ΚΥΡΙΑΚΗ Β´ ΛΟΥΚΑ

(Λκ. στ΄ 31-36)

«Εἶπε ὁ Κύριος· Ὅπως θέλετε νὰ σᾶς συμπεριφέρονται οἱ ἄλλοι ἄνθρωποι, μὲ τὸν ἴδιο τρόπο νὰ συμπεριφέρεστε καὶ σεῖς σ᾽ αὐτούς. Καὶ ἐὰν ἀγαπᾶτε αὐτοὺς ποὺ σᾶς ἀγαποῦν, ποιὰ χάρη εἶναι σὲ σᾶς; Γιατί καὶ οἱ ἁμαρτωλοὶ ἀγαποῦν αὐτοὺς ποὺ τοὺς ἀγαποῦν. Καὶ ἐὰν κάνετε καλὸ σὲ κείνους ποὺ σᾶς κάνουν καλό, ποιὰ χάρη εἶναι σὲ σᾶς; Γιατί καὶ οἱ ἁμαρτωλοὶ τὸ ἴδιο κάνουν. Καὶ ἐὰν δανείζετε σὲ κείνους ποὺ ἐλπίζετε ὅτι θὰ τὰ πάρετε, ποιὰ χάρη εἶναι σὲ σᾶς; Γιατί καὶ οἱ ἁμαρτωλοὶ δανείζουν στοὺς ἁμαρτωλούς, γιὰ νὰ πάρουν τὰ ἴσα· Ἐσεῖς ὅμως νὰ ἀγαπᾶτε τοὺς ἐχθρούς σας, καὶ νὰ κάνετε τὸ καλό, καὶ νὰ δανείζετε χωρὶς νὰ ἐλπίζετε νὰ πάρετε τίποτα πίσω, καὶ θὰ εἶναι ὁ μισθός σας μεγάλος, καὶ θὰ εἶστε υἱοὶ τοῦ Ὑψίστου, διότι αὐτὸς εἶναι καλὸς στοὺς ἀχάριστους καὶ πονηρούς. Νὰ γίνετε, λοιπὸν, φιλεύσπλαγχνοι, ὅπως καὶ ὁ Πατέρας σας ὁ οὐράνιος εἶναι φιλεύσπλαγχνος».

Σήμερα, ἀγαπητοί ἀδελφοί, ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς μᾶς διδάσκει ποιὰ πρέπει νὰ εἶναι ἡ συμπεριφορά μας μέσα στὸν κόσμο πρὸς τοὺς ἄλλους συνανθρώπους μας. Κάθε φορὰ ποὺ θέλουμε νὰ κάνουμε κάτι στὸ συνάνθρωπό μας νὰ βάζουμε στὴ θέση του τὸν ἑαυτό μας·