ΜΗΝΥΜΑ

ΓΙΑ ΚΗΡΥΓΜΑΤΑ ΤΩΝ ΚΥΡΙΑΚΩΝ, ΕΟΡΤΩΝ ΚΑΙ ΑΓΙΩΝ ΔΕΙΤΕ ΤΙΣ ΕΤΙΚΕΤΕΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑ

Σάββατο 28 Απριλίου 2018

Τό νοσοκομεῖο τοῦ Θεοῦ

Εὐαγγελικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 29 Ἀπριλίου 2018, τοῦ Παραλύτου (Ἰωάν. ε΄ 1-15)


1. ΑΓΑΠΗ ΣΤΟΥΣ ΑΡΡΩΣΤΟΥΣ

Δίπλα στὴν προβατικὴ πύλη ἡ Βηθεσδά, μία μεγάλη δεξαμενὴ ὕδατος, συγκέντρωνε πλήθη ἀσθενῶν. Διότι ἐκεῖ πολλὰ θαύματα θεραπειῶν συνέβαιναν. Κάθε τόσο ἄγγελος ἀπὸ τὸν οὐρανὸ κατέβαινε καὶ ἐτάραζε τὸ ὕδωρ. Κι ὅποιος ἀσθενὴς προλάβαινε νὰ πέσῃ πρῶτος μέσα, θεραπευόταν ἀπὸ ὁποιοδήποτε νόσημα κι ἂν ἔπασχε. Ὁ παράλυτος ὅμως τοῦ Εὐαγ-γελίου δὲν εἶχε κανένα βοηθὸ κοντά του νὰ τὸν σύρῃ στὴν κολυμβήθρα πρῶτον. Τριάντα ὀκτὼ χρόνια παράλυτος καὶ μόνος καὶ ἀβοήθητος. Τὸν ἐπισκέφθηκε ὅμως ὁ Θεός, ποὺ ἔγινε ἄνθρωπος γιὰ νὰ σώσῃ τὸν ἄνθρωπο, τὸν τσακισμένο ἀπὸ τὴν ἁμαρτία. Γι’ αὐτὸ ἄλλωστε, ὅταν ὁ Κύριος πήγαινε στὰ Ἱεροσόλυμα, δὲν ἐπισκεπτόταν ἀνάκτορα ἀλλὰ παράλυτους, τυφλοὺς καὶ ἀρρώστους. Πόσοι τέτοιοι ἄρρωστοι ὑπάρχουν καὶ σήμερα στὰ νοσοκομεῖα, στὰ κέντρα ἀνιάτων, στὰ γηροκομεῖα, σὲ κλινικές, σὲ σπίτια. Πόσες θλίψεις δοκιμάζουν αὐτοί, καὶ μάλιστα ὅταν δὲν ἔχουν κανένα νὰ τοὺς βοηθήσῃ. Πόσα παράπονα καὶ στεναγμοὶ ἀκούονται. Ἀμέτρητοι ἀσθενεῖς, ἀμέτρητοι στεναγμοί. Καὶ πόσο μεγάλη εἶναι ἡ ὑποχρέωσίς μας νὰ τοὺς ἐπισκεπτώμαστε, νὰ τοὺς βοηθοῦμε, νὰ τοὺς δείχνουμε ἀγάπη καὶ στοργή.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

Ὁ Χριστός καί ὄχι ἐγώ

Ἀποστολικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 29 Ἀπριλίου 2018, τοῦ Παραλύτου (Πράξ. θ΄ 32-42)

«Αἰνέα, ἰᾶταί σε Ἰησοῦς ὁ Χριστὸς»

Σήμερα ὁ Κύριος θεράπευσε ἕναν παράλυτο δίπλα στὴν «κολυμβήθρα», στὴ μικρὴ λίμνη τῆς Βηθεσδᾶ, ἀλλὰ καὶ ὁ ἀπόστολος Πέτρος θεράπευσε τὸν παράλυτο Αἰνέα, ὅπως ἀκούσαμε στὸ ἀποστολικὸ ἀνάγνωσμα. Τὸν θεράπευσε ὁ Πέτρος; Ναί, ἐκεῖνος τὸν θεράπευσε. Ὡστόσο ὁ ἴδιος εἶχε ἄλλη αἴσθηση γιὰ τὸ θαῦμα. Ἀναγνώριζε ὅτι ὁ Χριστὸς θαυματουργεῖ, γι᾿ αὐτὸ καὶ εἶπε στὸν Αἰνέα: «Σὲ θεραπεύει Ἰησοῦς ὁ Χριστός».

Ἂς δοῦμε λοιπὸν ποιὲς ἀρετὲς δείχνει ὁ λόγος αὐτός.

1. Ἀκλόνητη πίστη
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΑΡΟΝΑΞΙΑΣ

«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»

29 Απριλίου 2018 - Κυριακή του Παραλύτου

Αδελφοί και πατέρες Χριστός Ανέστη.

Έχει ειπωθεί ότι ειδικά στις δυτικές κοινωνίες και μετά τις μελέτες του Φρόιντ αυτό που καθορίζει τη δημιουργικότητα την παραγωγή πολιτισμού και τεχνικών επιτευγμάτων είναι το ορμέμφυτο του ανθρώπου, που ορίζεται κυρίως από τα πάθη του. Στην ορθόδοξη διδασκαλία αντίθετα, αυτό που ορίζει τον άνθρωπο, του δίνει αξία και φυσικά τον βοηθά στην επίτευξη των στόχων του είναι η Ανάσταση και η ζωή που ο Χριστός απλόχερα του προσφέρει. Ο άνθρωπος στην ορθόδοξη παράδοση δεν είναι μία «μηχανή εσωτερικής καύσεως», αλλά κοινωνεί και επικοινωνεί κυρίως με τον Θεό και Εκείνος του δίνει αξία προοπτική στη ζωή του.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΥΤΟΥ

(Ἰω. 5, 1-15)

Κάτω ἀπὸ τὶς πέντε στοὲς τῆς κολυμβήθρας Βηθεσδά, στὴν πόλη τῆς Ἱερουσαλήμ, κατέκειτο πλῆθος ἀσθενῶν, τυφλῶν, χωλῶν καὶ ἐν γένει ἀνήμπορων ἀνθρώπων. Αὐτοὶ ἀποτελοῦσαν μιὰ ὄντως συγκλονιστικὴ εἰκόνα τῆς ἀνθρώπινης δυστυχίας, ἀλλὰ καὶ ἔκφραση τῆς θλίψεως, τῆς ὀδύνης καὶ τοῦ πόνου. Ἐκεῖ ἀκούγονταν ἀπὸ τοὺς ταλαίπωρους αὐτοὺς ἀσθενεῖς κραυγὲς πόνου καὶ ἀδημονίας, ἱκεσίες καὶ παρακλήσεις, ὥστε νὰ τύχουν χέρι βοηθείας.

Ταυτόχρονα, ὅμως, ὅπως χαρακτηριστικὰ ἐπισημαίνει ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος, ὑπῆρχε στὸν χῶρο ἐκεῖνο ἀγρυπνία, ὑπομονὴ καὶ πολλὴ καρτερία. Εἰδικότερα, ὀνομάζει «ἔκπληκτη» τὴν καρτερία τοῦ παράλυτου, διότι γιὰ τριάντα ὀκτὼ ἔτη παρέμενε καὶ ὑπέμενε στὸν χῶρο τῆς κολυμβήθρας, χωρὶς φίλους, μόνος καὶ ἀβοήθητος. Τὸ ἴδιο ἄγρυπνοι καὶ καρτερικοὶ ἦταν καὶ οἱ ἄλλοι ἀσθενεῖς, ἀφοῦ ἦταν ἄδηλος ὁ καιρὸς «καθ᾽ ὃν ἐτινάσσετο τὸ ὕδωρ».
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΥΤΟΥ – 29 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2018

(Ἰω. 5, 1 – 15)

Ἐνῶ οἱ ἡμέρες καὶ οἱ ἑβδομάδες περνοῦν καὶ μᾶς ἀπομακρύνουν ἀπὸ τὴν ἡμέρα τῆς λαμπρῆς καὶ πανεφρόσυνης ἡμέρας τῆς ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ, ἐμεῖς ὡς μέλη τῆς ἀγίας Ἐκκλησίας συνεχίζουμε νὰ πανηγυρίζουμε καὶ νὰ ζοῦμε μέσα στὴν ἴδια ἀναστάσιμη χαρά. Ἡ ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ εἶναι τὸ θεμέλιο τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεώς μας. Εἶναι αὐτὴ ποὺ φωτίζει καὶ δίνει νόημα στὸν βίο μας. Γι’ αὐτὸ ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία ὅλη αὐτὴ τὴν περίοδο τοῦ Πεντηκοσταρίου μὲ τὸ λατρευτικό της πρόγραμμα, μὲ τοὺς ὕμνους καὶ μὲ τὰ ἀναγνώσματα, ἀγωνίζεται νὰ διατηρήση στὰ παιδιά της ἔντονη τὴν ἐμπειρία τοῦ θαυμαστοῦ γεγονότος τῆς Ἀναστάσεως.
ΚΥΡΙΑΚΗ 29 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2018 

ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΥΤΟΥ

(Ιω. ε΄ 1-15) (Πραξ. θ΄ 32-42)

O αληθινός ιατρός 
«Άνθρωπον ουκ έχω»

Τριανταοκτώ ολόκληρα χρόνια ο παράλυτος του σημερινού Ευαγγελίου γνώριζε μεγάλη ταλαιπωρία, περνούσε τη δική του δοκιμασία και ανέβαινε το δικό του Γολγοθά. Ίσως διάνυσε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του κάτω από τη στοά της θαυματουργικής κολυμβήθρας του Σιλωάμ. Μάταια όμως περίμενε ένα άνθρωπο που θα τον συμπονούσε και να τον βοηθήσει να μπει στην κολυμβήθρα μόλις θα ταρασσόταν το ύδωρ.

Βρήκε τον Κύριο
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΥΤΟΥ
Απόστολος: Πράξ. θ΄32-42
Ευαγγέλιο: Ιωάν. ε΄1-15
29 Απριλίου 2018
«Θέλεις υγιής γενέσθαι;… Κύριε, άνθρωπον ουκ έχω» (Ιωάν. ε΄6-7)
Δύο σημαντικά προβλήματα αντιμετωπίζει ο άνθρωπος του σημερινού ευαγγελίου. Το πρώτο είναι η σωματική παραλυσία και το δεύτερο είναι η μοναξιά. Δύο προβλήματα με κοινή όμως αιτία, την αμαρτία. Αμαρτία που φθείρει αρχικά την ψυχή και στη συνέχεια το σώμα. Αμαρτία που νεκρώνει συνειδήσεις και που καθιστά τους ανθρώπους εγωιστές και κατ’επέκταση αδιάφορους έναντι των προβλημάτων των συνανθρώπων τους. Αυτό το αδιάφορο προσπέρασμα είναι πραγματικά οδυνηρό. Περισσότερο οδυνηρό από την ίδια την ασθένεια και τους όποιους πόνους που την συνοδεύουν.
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ «ΟΤΑΝ ΠΡΟΣΤΑΖΕΙ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ»

«Θέλεις νά γίνεις ὑγιής»; Ὁ παραλυτικὸς κοίταξε τὸν Χριστό ξαφνιασμένος. Τί ἐρώτηση ἦταν αὐτή ποὺ τοῦ ἀπηύθυνε; Ἂν ἤθελε, λέει, νὰ γίνη ὑγιής; Μὰ ζητοῦσε καὶ τίποτε ἄλλο; Τριάντα ὀκτὼ ὁλόκληρα χρόνια ζοῦσε μ’ αὐτὴ τὴ λαχτάρα. Ἡ ἐλπίδα τῆς θεραπείας τὸν ἔκανε νὰ παραμένει τόσον καιρὸ σ’ αὐτὸ τὸν θαυματουργικὸ τόπο τῆς Βηθεσδᾶ – προσμένοντας τὸ Θαῦμα. Ὅμως ἦταν μόνος, ὁλομόναχος. Οὔτε ἕναν ἄνθρωπο δὲν εἶχε νὰ τὸν «βάλει στὴ δεξαμενή, ὅταν τὸ νερὸ ταραχθῆ» ἀπό τόν ἄγγελο. Τὰ μάτια του ἔλαμψαν ἀπὸ μιὰ ἀναπάντεχη ἐλπίδα.
Κυριακή 29 Ἀπριλίου 2018 ( ΠΑΡΑΛΥΤΟΥ ) (Ἰωάν. ε’ 1-15)

Δίπλα στήν προβατική πύλη ἤ ἀλλιῶς Βηθεσδά, πού ἦταν μία μεγάλη δεξαμενή ὕδατος, συγκεντρώνονταν πλήθη ἀσθενῶν. Γιατί ἐκεῖ συνέβαιναν πολλά θαύματα θεραπειῶν. Κάθε τόσο ἄγγελος ἀπό τόν οὐρανό κατέβαινε καί τάραζε τό ὕδωρ. Κι ὅποιος ἀσθενής προλάβαινε νά πέσει πρῶτος μέσα, θεραπευόταν ἀπό ὁποιοδήποτε νόσημα κι ἄν ἔπασχε.
29 Ἀπριλίου 2018.
Εἰς τήν Κυριακήν τοῦ Παραλύτου.
Ἰω. 5, 1 - 15
«Ἄνθρωπον οὐκ ἔχω...» (Ἰω. 5, 7).
Μέ τόν πλέον ἀπόλυτο καί ἀδυσώπητο τρόπο θέτει σήμερα ὁ παράλυτος ἕνα πολύ μεγάλο καί δύσκολο θέμα, τό θέμα τῆς μοναξιᾶς. Ἡ μοναξιά ἔχει ἀπασχολήσει τούς ἀνθρώπους ὅλων τῶν ἐποχῶν. 
Φοβᾶται τή μοναξιά ὁ ἄνθρωπος, τήν ταυτίζει μέ τή δυστυχία καί προσπαθεῖ μέ κάθε τρόπο νά τήν ἀποφύγει. Τή μελετάει μέσα ἀπό πολλά πρίσματα, ὅπως αὐτό τῆς κοινωνιολογίας, τῆς ψυχολογίας, τῆς σωματικῆς παθολογίας καί ἄλλα. Προσπαθεῖ νά βρεῖ τίς αἰτίες της, γιά νά τίς διορθώσει καί νά μή βιώνει αὐτή τή δυσάρεστη γιά ὅλους κατάσταση τῆς μοναξιᾶς.

Σάββατο 21 Απριλίου 2018

Η μειοψηφία

Του Σεβ. Μητροπολίτου Καστορίας κ. Σεραφείμ

Η Τρίτη Κυριακή του Πεντηκοσταρίου, που στη γλώσσα της Εκκλησίας μας ονομάζεται Κυριακή των Μυροφόρων, μας μεταφέρει στο κλίμα της Αγίας και Μεγάλης Παρασκευής.

Μας παρουσιάζει τα πρόσωπα των κρυφών μαθητών του Χριστού, Ιωσήφ του από Αριμαθαίας και Νικοδήμου ευσχήμονος βουλευτού, καθώς και των Αγίων Μυροφόρων γυναικών. Ποιο ήταν το χαρακτηριστικό τους γνώρισμα; Η μειοψηφία.
Κυριακή τῶν Μυροφόρων

Εὐαγγελικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 22 Ἀπριλίου 2018, τῶν Μυροφόρων (Μάρκ. ιε΄ 43 – ιϚ΄ 8)

1. Οἱ τολμήσαντες

Μεγάλη Παρασκευὴ ἀπόγευμα. Σκοτάδι πυκνὸ καλύπτει τὰ πάντα. Ὅλα ἔ-χουν τελειώσει. Στὸ Γολγοθᾶ ἔχει μείνει ἡ Παναγία μας, ὁ Ἰωάννης καὶ κάποιες ἀφωσιωμένες μαθήτριες τοῦ Κυρίου, μ’ ἕναν φόβο νὰ πλανᾶται στὸν νοῦ καὶ τὴν καρδιά τους, τὸν φόβο μήπως μείνῃ τὸ πανάχραντο σῶμα τοῦ Κυρίου ἐπάνω στὸν Σταυρὸ ἄταφο, ἐκτεθειμένο σὲ μύριες προσβολές. Ὁ Πιλᾶτος ἦταν ὁ μόνος ἁρμόδιος νὰ ἐπιτρέψῃ τὴν τα-φὴ τοῦ ἀχράντου σώματος. Ποιὸς ὅμως θὰ τολμοῦσε μέσα στὴν ἠλεκτρισμένη ἀτμόσφαιρα τῆς ἡμέρας νὰ τὸ ζητήσῃ αὐτό; Κι ἂν μάλιστα πρῶτοι τὸ ζητοῦσαν οἱ ἀρχιερεῖς γιὰ νὰ τὸ βεβηλώσουν; Ἐκείνη τὴν κρίσιμη ὥρα ποὺ δὲν φαινόταν καμμία διέξοδος, ἀναπάντεχα παρουσιάζονται δύο πρόσωπα οὐρανόσταλτα γιὰ τὸν σκοπὸ αὐτό. Δύο κρυφοὶ μαθηταὶ τοῦ Χριστοῦ. Ὁ Ἰωσὴφ ὁ ἀπὸ Ἀριμαθαίας καὶ ὁ Νικόδημος. Καὶ οἱ δύο ἔντιμα μέλη τοῦ ἰουδαϊκοῦ Συνεδρίου, ἑρμηνευταὶ τοῦ Νόμου, ἄρχοντες τῶν Ἰουδαίων, διδάσκαλοι τοῦ Ἰσραήλ. Διακεκριμένοι λόγῳ τοῦ ἀξιώματος ποὺ εἶχαν ἀλλὰ καὶ τῆς γενικώτερης ὑπολήψεώς τους. Κι ἐνῶ ἦσαν κρυφοὶ μαθηταὶ τοῦ Χριστοῦ, τώρα ἀποκαλύφθηκαν.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

Ἡ ἀποστολή τῆς Ἐκκλησίας

Ἀποστολικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 22 Ἀπριλίου 2018, τῶν Μυροφόρων (Κυρ. γ΄ Πράξεων, Πράξ. ς΄ 1-7)

«Οὐκ ἀρεστόν ἐστιν ἡμᾶς καταλείψαντας τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ διακονεῖν τραπέζαις»

Εὐωδιάζει τὸ σημερινὸ εὐαγγελικὸ ἀνάγνωσμα ἀπὸ τὰ μύρα τῆς ἀγάπης τῶν Μυροφόρων γυναικῶν· εὐωδιάζει ὅμως καὶ τὸ ἀποστολικὸ ἀπὸ τὴν ἀρετὴ τῶν ἁγίων Ἀποστόλων. Πῶς φάνηκε αὐτὴ ἡ ἀρετή τους; Οἱ «Ἑλληνιστὲς» τῆς Ἐκκλησίας τῶν Ἱεροσολύμων, δηλαδὴ οἱ Ἑβραῖοι Χριστιανοὶ ποὺ προέρχονταν ἀπὸ ἄλλα μέρη καὶ γι᾿ αὐτὸ μιλοῦσαν τὴν Ἑλληνικὴ γλώσσα, παραπονέθηκαν ὅτι οἱ χῆρες τους παραθεωροῦνταν στὴν καθημερινὴ διακονία τῆς διανομῆς τροφῶν καὶ ἐλεημοσυνῶν. Τότε οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι εἶπαν στὸ πλῆθος τῶν Χριστιανῶν: Δὲν μᾶς φαίνεται σωστὸ νὰ ἀφήσουμε τὸ κήρυγμα καὶ νὰ ὑπηρετοῦμε σὲ τραπέζια φαγητοῦ… Προκαλεῖ ἀπορία ὁ λόγος αὐτός, ἴσως καὶ νὰ σκανδαλίζει κάποιους.

Ἂς δοῦμε ὅμως γιατί οἱ Ἀπόστολοι παραιτήθηκαν ἀπὸ τὴ διακονία τῶν τραπεζῶν καὶ τί μᾶς διδάσκει ἡ στάση τους αὐτή.

1. Ἀφοσίωση στὸ ὕψιστο διακόνημά τους
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΑΡΟΝΑΞΙΑΣ

«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»

22 Απριλίου 2018 - Κυριακή των Μυροφόρων

Την Τρίτη Κυριακή από την Ανάσταση του Χριστού μας προβάλλονται και μνημονεύονται αυτά τα ιερά πρόσωπα τα οποία υπούργησαν το μυστήριο του πάθους και της ταφής του Ιησού Χριστού, αλλά και έγιναν οι πρώτοι μάρτυρες της Αναστάσεως Του. Μνημονεύουμε τις άγιες Μυροφόρες, τον Ιωσήφ τον από Αριμαθέας και τον Νικόδημο το νυκτερινό μαθητή του Χριστού μας, ανθρώπους δηλαδή κατά πολύ διαφορετικούς μεταξύ τους που όμως τους ένωσε η αγάπη τους προς το πρόσωπο του Ιησού και η αφοσίωσή τους σ’ Εκείνον ακόμη και αυτή τη στιγμή που οι υπόλοιποι μαθητές φοβισμένοι έτρεχαν να κρυφτούν μακριά Του.
ΚΥΡΙΑΚΗ  ΤΩΝ  ΜΥΡΟΦΟΡΩΝ

(Μαρκ. ιε΄43 – ιστ΄8)

Ἀγαπητοί μου χριστιανοί,

Πέρασαν ἤδη δύο ἑβδομάδες ἀπὸ τὴν ἡμέρα τῆς λαμπρῆς καὶ πανεφρόσυνης ἡμέρας τῆς ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ. Κι ἐμεῖς ὡς μέλη τῆς ἁγίας Ἐκκλησίας συνεχίζουμε νὰ πανηγυρίζουμε καὶ νὰ ζοῦμε μέσα στὴν ἴδια ἀναστάσιμη χαρά. Αὐτὸ τὸ ἀναστάσιμο πανηγύρι εἶναι πανηγύρι διαρκείας. Δὲν εἶναι μόνον οἱ τρεῖς ἡμέρες τὴς κύριας ἑορτῆς. Οὔτε μόνον οἱ σαράντα ἡμέρες μετὰ τὴν Κυριακὴ τὴς Ἀναστάσεως. Εἶναι ὁλόκληρο τὸ ἔτος, ἀφοῦ κάθε Κυριακὴ μὲ τὴν τέλεση τῆς Θείας Λειτουργίας γιορτάζουμε πανηγυρικὰ τὴν ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ. Καὶ μόνον αὐτὸ τὸ λατρευτικὸ πρόγραμμα τῆς Ἐκκλησίας ἀρκεῖ γιὰ νὰ δείξει ποιὰ εἶναι ἡ θέση τῆς Ἀναστάσεως στὴ ζωὴ τῶν χριστιανῶν. Εἶναι αὐτὴ ποὺ φωτίζει καὶ νοηματοδοτεῖ τὸν βίο μας. Εἶναι αὐτὴ ποὺ δίνει ἀπαντήσεις καὶ λύσεις στὰ πιὸ ζωτικὰ προβλήματα ποὺ μᾶς ἀπασχολοῦν, ὅπως τὸ πρόβλημα τοῦ θανάτου καὶ τῆς μετὰ θάνατον ζωῆς.
Εἰς τήν Κυριακήν τῶν Μυροφόρων. 22 Ἀπριλίου 2018
Μαρκ 15, 43 – 16, 8
«...καί ἀναβλέψασαι θεωροῦσιν ὅτι ὁ λίθος ἀποκεκύλισται, ἦν γάρ μέγας σφόδρα» (Μάρκ. 16, 4).

Κυριακή τῶν Μυροφόρων σήμερα καί τά μηνύματα τῆς ἡμέρας εἶναι πολλά, βαθυστόχαστα καί θεολογικώτατα. Πρίν πελαγοδρομήσουμε στά πολλά μηνύματα τοῦ περιστατικοῦ μέ τίς Μυροφόρες, ἄς σταθοῦμε μόνο σέ δύο, τά ὁποῖα εἶναι πολύ σημαντικά καί πολύ ἐπίκαιρα στίς δύσκολες ἡμέρες καί στούς περίεργους καιρούς πού ἐπιτρέπει ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ νά βιώνουμε.
Τό πρῶτο μήνυμα τῆς ἡμέρας εἶναι πώς ἡ ζωή μας κυλάει σέ δύο ἐπίπεδα: τό ἕνα εἶναι τό προφανές καί τό ἄλλο εἶναι τό ἀδιόρατο. Τό δεύτερο μήνυμα εἶναι πώς ὑπάρχουν δύο εἰδῶν προβλήματα, ἀπό τή μιά τά ἀληθινά καί πραγματικά καί ἀπό τήν ἄλλη τά ψεύτικα καί ἐπίπλαστα.
Κυριακή 22 Ἀπριλίου 2018 ( ΜΥΡΟΦΟΡΩΝ ) (Μαρκ. ιε’ 43–ις’ 8)

Μεγάλη Παρασκευή ἀπόγευμα. Σκοτάδι πυκνό καλύπτει τά πάντα. Ὅλα ἔχουν τελειώσει. Στό Γολγοθᾶ ἔχει μείνει ἡ Παναγία μας, ὁ Ἰωάννης καί κάποιες ἀφωσιωμένες μαθήτριες τοῦ Κυρίου, μ’ ἕνα φόβο νά πλανᾶται στό νοῦ καί τήν καρδιά τους, τό φόβο μήπως μείνει τό πανάχραντο σῶμα τοῦ Κυρίου ἐπάνω στό Σταυρό ἄταφο, ἐκτεθειμένο σέ μύριες προσβολές.
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ «Η ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ»

Ἄπειρες εἶναι οἱ στιγμές τῆς ζωῆς μας κατά τίς ὁποῖες βρισκόμαστε σέ ἀμφιβολία γιά τό τί πρέπει νά κάνουμε. Ἄν καί ξέρουμε ποιό εἶναι τό σωστό, ἄν καί αἰσθανόμαστε ποιό εἶναι τό ἠθικά ἐπιβεβλημένο, ἄν καί συνειδητοποιοῦμε τί περιμένει ἀπό ἐμᾶς ὁ Ἅγιος Θεός, παρά ταῦτα πράττουμε κάτι τελείως διαφορετικό, ἄν ὄχι καί ἀντίθετο, ἤ στεκόμαστε ἀναποφάσιστοι, μόνο καί μόνο ἐπειδή συνυπολογίζουμε τίς ἀντιδράσεις τῶν ἀνθρώπων, τό προσωπικό μας συμφέρον ἤ τυχόν πιέσεις πού ποικιλοτρόπως μᾶς ἀσκοῦνται.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΜΥΡΟΦΟΡΩΝ

(Μρ. 15, 43 - 16, 8)

Οἱ Μυ­ρο­φό­ρες, δηλαδὴ ἡ Μα­ρί­α ἡ Μα­γδα­λη­νή, ἡ Μα­ρί­α ἡ τοῦ Κλω­πᾶ, ἡ Ἰ­ω­άν­να, ἡ γυ­ναί­κα τοῦ Χου­ζᾶ, ἐ­πι­τρό­που τοῦ Ἡ­ρώ­δη, ἡ Σα­λώ­μη, ἡ μη­τέ­ρα τῶν υἱ­ῶν Ζε­βε­δαί­ου, ἡ Σω­σάν­να καὶ ἡ Πα­να­γί­α, μη­τέ­ρα τοῦ Κυ­ρί­ου, ἦ­ταν οἱ γυ­ναῖ­κες, οἱ ὁ­ποῖ­ες εἶ­χαν ἔλ­θει στὸν τά­φο τοῦ Κυ­ρί­ου, φέ­ρον­τας μα­ζί τους μύ­ρα γιὰ νὰ ἀ­λεί­ψουν, σύμ­φω­να μὲ τὴν τό­τε συ­νή­θει­α, τὸ σῶ­μα τοῦ δι­δα­σκά­λου. Ἦ­ταν οἱ ἴ­διες γυ­ναῖ­κες ποὺ ἀ­κο­λου­θοῦ­σαν καὶ δι­α­κο­νοῦ­σαν τὸν Κύ­ρι­ο, κα­τὰ τὸ δι­ά­στη­μα τῆς τρι­ε­τοῦς δρά­σης του, πα­ρέ­με­ναν μα­ζί του καὶ τοῦ συμ­πα­ρα­στά­θη­καν καὶ κα­τὰ τὸ Πά­θος του.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΜΥΡΟΦΟΡΩΝ
Απόστολος: (Πράξ. στ΄1-7)
Ευαγγέλιο: (Μάρκ. ιε΄43- ΙΣΤ΄8)
22 Απριλίου 2018

«Ηγέρθη, ουκ έστιν ώδε·ίδε ο τόπος όπου έθηκαν αυτόν»

Κυριακή των Μυροφόρων, σήμερα, αγαπητοί μου αδελφοί, και το ευαγγελικό ανάγνωσμα μας μεταφέρει νοερά στα Ιεροσόλυμα, το απόγευμα της Μεγάλης Παρασκευής. Κατά το δειλινό, παραμονή του Σαββάτου, ένα αξιοσέβαστο μέλος του Συνεδρίου, που καταγόταν από την Αριμαθαία και περίμενε κι’ αυτός τη βασιλεία του Θεού, τόλμησε να πάει στον Πιλάτο και να του ζητήσει το σώμα του Ιησού. Ο Πιλάτος, σύμφωνα με τον Ευαγγελιστή, απόρησε που ο Ιησούς είχε κι’ όλας πεθάνει. Κάλεσε, λοιπόν, τον εκατόνταρχο και τον ρώτησε αν είχε πεθάνει από ώρα. Όταν πήρε την απάντηση από τον εκατόνταρχο, χάρισε το σώμα στον Ιωσήφ. Εκείνος αγόρασε ένα σεντόνι, κατέβασε τον Ιησού από τον Σταυρό, τον τύλιξε με το σεντόνι και τον τοποθέτησε σ’ ένα τάφο, που ήταν λαξεμένος σε βράχο. Μετά κύλισε μια πέτρα κι έκλεισε έτσι την είσοδο του τάφου. Η Μαρία η Μαγδαληνή και η Μαρία η μητέρα του Ιωσή, παρακολουθούσαν πού Τον έβαλαν.

Σάββατο 14 Απριλίου 2018

Κυριακή τοῦ Θωμᾶ

ΑΠΡΙΛΙΟΣ 12, 2018

Εὐαγγελικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 15 Ἀπριλίου 2018, τοῦ Θωμᾶ (Ἰωάν. κ΄ 19-31)

1. ΠΙΣΤΙ ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ

Ἀργὰ τὸ ἀπόγευμα τῆς Ἀναστάσεως ὁ νικητὴς τοῦ θανάτου καὶ καθαιρέτης τοῦ ἅδου Κύριος ἐμφανίζεται ἐνώπιον τῶν ἁγίων Ἀποστόλων. Κι ἐνῶ αὐτοὶ ἦσαν τρομοκρατημένοι «διὰ τὸν φόβον τῶν Ἰουδαίων», εἰσέρχεται «τῶν θυρῶν κεκλεισμένων». Καὶ ἐμφανίζεται περίλαμπρος μὲ τὴν θεοπρεπῆ του δύναμι καὶ λάμψι. Δείχνει τὰ χέρια του καὶ τὴν πλευρά του, γιὰ νὰ βεβαιωθοῦν ὅτι εἶναι ὁ Ἴδιος, Αὐτὸς ποὺ θυσιάσθηκε ἐπάνω στὸν Σταυρὸ καὶ ἀναστήθηκε.

«Ἐχάρησαν οὖν οἱ μαθηταὶ ἰδόντες τὸν Κύριον». Μετὰ ἀπὸ τὸν ἀβάσταχτο πόνο τοῦ θανάτου του, στὸ πρόσωπό τους ἀκτινοβολεῖ ἡ ἀνέκφραστη χαρὰ τῆς Ἀναστάσεως. Ἡ μεγαλύτερη χαρὰ ποὺ ἔνιωσαν ποτὲ στὴ ζωή τους.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΑΠΡΙΛΙΟΣ 12, 2018

Μιλῆστε γιά τόν Χριστό!

Ἀποστολικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 15 Ἀπριλίου 2018, τοῦ Θωμᾶ (Πράξ. ε΄ 12-20)

«Πορεύεσθε, καὶ σταθέντες λαλεῖτε ἐν τῷ ἱερῷ τῷ λαῷ πάντα τὰ ρήματα τῆς ζωῆς ταύτης»

Τὰ ἀποστολικὰ Ἀναγνώσματα τῆς περιόδου τοῦ Πεντηκοσταρίου προέρχονται ἀπὸ τὶς Πράξεις τῶν Ἀποστόλων. Στὶς περικοπὲς αὐτὲς φανερώνεται ἡ δύναμη τῆς Ἀναστάσεως μέσα ἀπὸ τὴ θαυμαστὴ ζωὴ τῆς πρώτης Ἐκκλησίας. Σήμερα, Κυριακὴ τοῦ Θωμᾶ, ἀκούσαμε στὸ ἀποστολικὸ Ἀνάγνωσμα ὅτι οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι ἐνεργοῦσαν πολλὰ θαύματα, οἱ πιστοὶ ἦταν ἑνωμένοι μεταξύ τους σὰν μιὰ ψυχή, ἐνῶ πλήθη ἀνθρώπων συνεχῶς προσετίθεν­το στοὺς κόλπους τῆς Ἐκκλησίας. Ὅλοι μιλοῦσαν μὲ θαυμασμὸ γιὰ τοὺς Χριστιανούς! Μόνο οἱ ἄρχοντες θέλοντας νὰ ἀνακόψουν τὴν ἀνοδικὴ πορεία τῆς Ἐκκλησίας φυλάκισαν τοὺς Ἀποστόλους. Ἀλλὰ ἄγγελος Κυρίου τοὺς ἐλευθέρωσε καὶ τοὺς παρήγγειλε νὰ συνεχίζουν νὰ κηρύττουν.

Ἂς δοῦμε λοιπὸν σήμερα τί ὁδηγίες ἔδωσε ὁ ἄγγελος στοὺς ἁγίους Ἀποστόλους σχετικὰ μὲ τὸ κήρυγμα, καὶ μὲ ποιὰ ἔννοια ἡ ἐντολὴ αὐτὴ ἀφορᾶ σὲ ὅλους τοὺς πιστούς.

1. Μὲ παρρησία τὴν ἀλήθεια
ΚΥΡΙΑΚΗ 15 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2018 ΤΟΥ ΘΩΜΑ

(Ιωάν. κ΄ 19-31)) (Πράξ. ε΄ 12-20)

Ομολογία Πίστεως

“Ο Κύριός μου και ο Θεός μου”

Χριστός Ανέστη   

Κλεισμένοι στο υπερώο των Ιεροσολύμων ήταν οι δέκα μαθητές (απουσίαζε ο Θωμάς).  Και αυτό γιατί τους περιέλουζε μεγάλος φόβος μετά από τα όσα έζησαν κατά τη διάρκεια του Πάθους του Διδασκάλου τους. Ιδιαίτερα μετά το μεγάλο γεγονός της Αναστάσεως ο κίνδυνος καταδίωξής τους ήταν ιδιαίτερα έντονος.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΑΝΤΙΠΑΣΧΑ (ΤΟΥ ΘΩΜΑ) – 15 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2018

Ἰω. κ΄, 19-31

Κανένα ἀπό τά γεγονότα τῆς ἱστορίας δέν ἀμφισβητήθηκε ἀπό τήν πρώτη κιόλας στιγμή, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, ὅσο ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ. Μά καί κανένα ἀπό τά γεγονότα τῆς ἱστορίας δέ βεβαιώνεται ἀδιάσειστα, ὅσο πάλι ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ. Ἐκεῖνο πού βεβαίωναν οἱ Ἀπόστολοι τό βράδι τῆς «μιᾶς σαββάτων» ἐπαναλαμβάνεται ὅλο καί πιό ἠχηρό στό πέρασμα τῶν αἰώνων· «ἠγέρθη ὁ Κύριος ὄντως».
15 Ἀπριλίου 2018.
Εἰς τήν Κυριακήν τοῦ Θωμᾶ.
Ἰωάν. 20, 19 – 31.
Κυριακή τοῦ Ἀντίπασχα σήμερα καί ἐδῶ καί μία ἑβδομάδα εἰσήλθαμε στήν πιό χαρούμενη περίοδο τοῦ ἔτους, στήν περίοδο τοῦ Πεντηκοσταρίου. Τό Πεντηκοστάριο εἶναι, ἐκτός ἀπό βιβλίο τῆς Ἐκκλησίας, μία περίοδος πού ξεκινάει μέ τήν ἑορτή τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ καί ὁλοκληρώνεται μετά ἀπό πενήντα ἡμέρες μέ τήν ἑορτή τῆς καθόδου τοῦ Ἁγίου Πνεύματος στόν κόσμο, δηλαδή τῆς Πεντηκοστῆς.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΑΝΤΙΠΑΣΧΑ (ΤΟΥ ΘΩΜΑ)

(Ἰω. 20, 19-31)

Τὸ ἀ­πό­γευ­μα τῆς ἡ­μέ­ρας τῆς Ἀ­να­στά­σε­ως τοῦ Κυ­ρί­ου, δέ­κα ἐκ τῶν ἕν­τε­κα Ἀ­πο­στό­λων, βρι­σκόν­του­σαν, «δι­ὰ τὸν φό­βον τῶν Ἰ­ου­δαί­ων», φο­βού­με­νοι δηλαδὴ μὴ συλληφθοῦν καὶ αὐτοὶ καὶ καταδικαστοῦν ἀπὸ τοὺς ὁμοεθνεῖς τους, κλει­δαμ­πα­ρω­μέ­νοι σὲ κά­ποιο σπί­τι στὴν Ἱ­ε­ρου­σα­λήμ. Ξαφ­νι­κὰ ἐμ­φα­νί­ζε­ται ὁ ἀ­να­στη­μέ­νος Κύ­ρι­ος, ὁ νι­κη­τὴς τοῦ θανάτου, ἀ­νά­με­σά τους καὶ τοὺς λέ­ει: «Εἰ­ρή­νη ὑ­μῖν», δεί­χνον­τάς τους ταυ­τό­χρο­να τὰ ση­μά­δια τῶν πλη­γῶν του, γιὰ νὰ πει­σθοῦν ὅ­τι εἶ­ναι ὄν­τως ὁ ἴ­διος. Στὴ θέ­α τοῦ ἀ­να­στη­μέ­νου Κυ­ρί­ου οἱ πα­ρόν­τες Ἀ­πό­στο­λοι ἐ­πλή­σθη­σαν χα­ρᾶς.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΑΝΤΙΠΑΣΧΑ (ΤΟΥ ΘΩΜΑ)
Απόστολος: Πράξ. ε΄12-20
Ευαγγέλιο: Ιωαν. κ΄19-31
15 Απριλίου 2018
«Ταύτα δε γέγραπται ίνα πιστεύσητε ότι Ιησούς έστιν ο Χριστός ο υιός του Θεού, και ίνα πιστεύοντες ζωήν ἐχητε εν τω ονόματι αυτού» (Ιωάν. κ΄31).
Μέσα από τα πιο πάνω λόγια, που αποτελούν τον τελευταίο στίχο του σημερινού ευαγγελίου, ο Ιωάννης συμπυκνώνει όχι μόνο το μήνυμα του σημερινού ευαγγελίου, αλλά το μήνυμα ολόκληρου του ευαγγελίου του. Ότι, δηλαδή, η πίστη προς τον Χριστό αποτελεί το δρόμο που οδηγεί στην αιώνια ζωή. Μια πίστη την οποία υπογράμμισε ο Χριστός στον Θωμά, τόσο μέσα από την προτροπή «μη γίνου άπιστος αλλά πιστός», όσο και μέσα από την παρατήρηση: «Πείστηκες επειδή με είδες με τα μάτια σου∙ μακάριοι εκείνοι που χωρίς να με έχουν δεί πιστεύουν».
Κυριακή 15 Ἀπριλίου 2018 ( ΤΟΥ ΘΩΜΑ ) (Ἰωάν. κ’ 19-31)

Ἀργά τό ἀπόγευμα τῆς Ἀναστάσεως ὁ νικητής τοῦ θανάτου καί καθαιρέτης τοῦ ἅδου Κύριος ἐμφανίζεται ἐνώπιον τῶν ἁγίων Ἀποστόλων. Κι ἐνῶ αὐτοί ἦταν τρομοκρατημένοι «διά τόν φόβον τῶν Ἰουδαίων», εἰσέρχεται «τῶν θυρῶν κεκλεισμένων». Καί ἐμφανίζεται περίλαμπρος μέ τήν θεοπρεπῆ του δύναμη καί λάμψη. Δείχνει τά χέρια του καί τήν πλευρά του, γιά νά βεβαιωθοῦν ὅτι εἶναι ὁ ἴδιος, Αὐτός πού θυσιάσθηκε ἐπάνω στό Σταυρό καί ἀναστήθηκε. «Ἐχάρησαν οὖν οἱ μαθηταί ἰδόντες τόν Κύριον». Μετά ἀπό τόν ἀβάσταχτο πόνο τοῦ θανάτου του, στό πρόσωπό τους ἀκτινοβολεῖ ἡ ἀνέκφραστη χαρά τῆς Ἀναστάσεως. Ἡ μεγαλύτερη χαρά πού ἔνιωσαν ποτέ στή ζωή τους.
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ «Το Μήνυμα Της Αναστάσεως»

Ἡ σημερινὴ εὐαγγελικὴ περικοπὴ τῆς Κυριακῆς τοῦ ἀντίπασχα ἀναφέρεται σὲ μιὰ ἀπὸ τὶς ἐμφανίσεις τοῦ Ἀναστάντος Κυρίου στούς μαθητές Του. Το γεγονός τῆς Ἀναστάσεως καθ΄ ἑαυτό ὑπερβαίνει τὰ ὅρια τοῦ ἱστορικοῦ γεγονότος, δέν περιγράφεται ἀπό κανένα εὐαγγελιστή, ὅλες οἱ σχετικές εὐαγγελικές διηγήσεις ἀναφέρουν τούς μάρτυρες πού εἶδαν τόν Ἀναστημένο Χριστό ἤ πού ἐπισκέφθηκαν τόν κενό τάφο. Αὐτό συνέβη γιατί ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ δέν ἐμπίπτει στά στενά πλαίσια τῶν ἱστορικά διαπιστουμένων γεγονότων, ἀλλά στηρίζεται στὴν ἐμπειρία καὶ στὸ βίωμα τοῦ πιστοῦ.  Προϋποθέτει ὄχι τήν ἀπόδειξη ἤ τήν ἱστορική ἔρευνα ἀλλά τήν πίστη στή δύναμη τοῦ θεοῦ πού κατανικᾶ τό θάνατο.
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΑΡΟΝΑΞΙΑΣ

«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»

15 Απριλίου 2018 - Κυριακή του Θωμά

Γιορτάζει σήμερα η Αγία μας Εκκλησία, οκτώ μέρες μετά την Ανάσταση του Χριστού το μεγάλο γεγονός ψηλαφήσεως του αποστόλου Θωμά αλλά και την ομολογία του ότι ο Αναστηθείς Υιός του Θεού είναι ο Σωτήρας και Λυτρωτής του κόσμου. Παράλληλα μέσα στους Ναούς μας αυτή την ημέρα συνεχίζουμε να διαβάζουμε περικοπές από το βιβλίο των Πράξεων των Αποστόλων το οποίο ξεκινήσαμε να διαβάζουμε από την Κυριακή του Πάσχα και θα μας συντροφεύσει ως την Κυριακή της Πεντηκοστής.