2021 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 26 - ΑΓ. ΙΩΑΝΝΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ

ΑΓ. ΙΩΑΝΝΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ (Ἰω. 19, 25-27 και 21, 24-25)

†ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ ΜΕΛΕΤΙΟΥ

(Διασκευή ομιλίας στους Κιρκιζάτες, στις 26/9/1999)

Η πρόθυμη ανταπόκριση στο κάλεσμα του Χριστού

Σήμερα είναι η μνήμη του Αγίου Αποστόλου και Ευαγγελιστού Ιωάννου του Θεολόγου, τον οποίο τα άγια Ευαγγέλια, αναφέρουν ότι ήταν ο αγαπημένος μαθητής του Χριστού. Βέβαια δεν ήταν ποτέ δυνατόν ο Χριστός να αγαπήσει ένα άνθρωπο έτσι, από λόξα, όπως κάνουμε εμείς καμιά φορά, αλλά από εντελώς αντικειμενικά κριτήρια, φανταζόμαστε τι στολίδια ψυχικά πρέπει να είχε επάνω του!

ΚΥΡΙΑΚΗ 26 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2021

ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ

(Ιωάν. ιθ΄ 25-27, κα΄ 24-25) (Α’ Καθ. Ιωάν. δ΄ 12- 19)

Το ανάστημα του Ιωάννη

«Ημείς αγαπώμεν αυτόν, ότι αυτός πρώτος ηγάπησεν ημάς»

Η  Εκκλησία μας τιμά σήμερα τον απόστολο και ευαγγελιστή Ιωάννη, τον αγαπημένο και επιστήθιο φίλο του Κυρίου, «τον επιπεσόντα επί τω στήθει του Διδασκάλου» κατά τον Μυστικό Δείπνο. Ο Ιωάννης, στον οποίο απονεμήθηκε και ο τίτλος του Θεολόγου, είναι ο κατ’ εξοχήν ευαγγελιστής της αγάπης του Θεού. Γι’ αυτό, όπως σημειώνει χαρακτηριστικά ο ιερός υμνογράφος, «πλήρης ών της αγάπης, πλήρης γέγονε και της θεολογίας, δόξη και τιμή και πίστει θεμέλιος υπάρχων της ακραιφνούς ημών πίστεως».

ΤΟ ΘΕΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 26 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2021

ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΚΑΙ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ

(Α΄ Ἰω. δ΄,  12-19)

«Ὁ Θεὸς ἀγάπη ἐστι καὶ ὁ μένων ἐν τῇ ἀγάπῃ ἐν τῷ Θεῶ μένῃ καὶ ὁ Θεὸς ἐν αὐτῷ».

Ἕνας ἀπὸ τοὺς κορυφαίους μαθητὲς καὶ ἀποστόλους τοῦ Χριστοῦ ὑπῆρξε ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Θεολόγος, τοῦ ὁποίου τὴν μνήμη σήμερα πανηγυρίζει ἡ Ἐκκλησία μας. Εἶναι ὁ «ἠγαπημένος Μαθητὴς» τοῦ Χριστοῦ, ὁ ὁποῖος μὲ ἄφατη τρυφερότητα ἀνέπεσε στὸ στῆθος τοῦ Χριστοῦ κατὰ τὸν Μυστικὸ Δεῖπνο καὶ ἄντλησε ἀπὸ ἐκεῖ «κρουνοὺς θεολογίας», μὲ τοὺς ὁποίους ἄρδευσε καὶ ἀρδεύει τὴν Ἐκκλησία. Εἶναι ὁ πρῶτος θεολόγος τῆς Ἐκκλησίας μας, τοῦ ὁποίου τὰ συγγράμματα, τὸ κατὰ Ἰωάννην Εὐαγγέλιο, οἱ τρεῖς Καθολικὲς Ἐπιστολὲς καὶ ἡ Ἀποκάλυψις, στηρίζουν καὶ καθοδηγοῦν τοὺς πιστοὺς Χριστιανοὺς ἀνὰ τοὺς αἰῶνες. Κάθε στίχος ἀπὸ τὰ γραφόμενά του εἶναι πολύτιμος γιὰ τὴν Θεογνωσία καὶ τὴν ἀνθρωπογνωσία, κάθε στίχος του προβάλλει καὶ μία διαφορετικὴ ὀπτικὴ γωνία στὴν προσέγγιση τοῦ μυστηρίου τοῦ Θεοῦ καὶ στὴν ἀντιμετώπιση τῆς ζωῆς ὡς ἀγῶνος τελειώσεως ἐν Χριστῷ. 

ΚΥΡΙΑΚΗ  ΑΠ.  ΙΩΑΝΝΟΥ  ΤΟΥ  ΘΕΟΛΟΓΟΥ

Απόστολος  Α΄Ιω.  δ΄1219

Ευαγγέλιον  Ιω.  ιθ΄2527,  κα΄24 

26 Σεπτεμβρίου  202125. 

Με  πολλή  λαμπρότητα,  η  Ορθόδοξη  Εκκλησία  τιμά  σήμερα  τον Ευαγγελιστή  Ιωάννη,  τον  πρώτο  από  τους  τρεις  θεολόγους  της.  Παρόλο  που  όσοι αποφοιτούν  από  μια  θεολογική  Σχολή  ονομάζονται,  σήμερα,  θεολόγοι,  η Εκκλησία  σε  τρία  μόνο  πρόσωπα  έδωσε  α υτόν  τον  τίτλο:  Στον  Ευαγγελιστή Ιωάννη,  τον  Γρηγόριο  τον  Ναζιανζηνό  και  τον  άγιο  Συμεών,  τον  Νέο  Θεολόγο (10 ος αιώνας). 

ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΗΝ ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΜΕΤΑΣΤΑΣΕΩΣ ΤΟΥ ΑΓ. ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΚΑΙ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ

Κυριακή 26.09.2021

ὑπὸ τοῦ πρωτ. Λάμπρου Χ. Τσιάρα

   Ἀγαπητοὶ ἀδελφοί, Τὴν Κυριακή, 26 Σεπτεμβρίου, ἡμέρα ἀναστάσιμη, τυχαίνει καὶ ἡ γιορτὴ τῆς Μεταστάσεως τοῦ ἁγίου ἀποστόλου καὶ εὐαγγελιστοῦ Ἰωάννου τοῦ θεολόγου. Ἡ Ἐκκλησία μας, τιμώντας τὴ μνήμη τοῦ εὐαγγελιστῆ, ἀναγινώσκει περικοπὲς καὶ ψάλλει ὕμνους τῆς ἑορτῆς του. Κι ἐμεῖς, στὴν ὁμιλία μας, θὰ ἀναφερθοῦμε στὸν «ἐκ γῆς μεθιστάμενον ἀλλὰ καὶ γῆς οὐκ ἀφιστάμενον» (τροπάριο τῆς Λιτῆς) εὐαγγελιστὴ τῆς ἀγάπης.

Μετάστασις Ευαγγελιστού Ιωάννου του Θεολόγου

Αποστ. Ανάγνωσμα: Α’ Ιω. 4:12-19 (26-09-2021)

Διακόνου Επιφανίου Παπαντωνίου

Η Εκκλησία εορτάζει σήμερα, 26 Σεπτεμβρίου 2021, την Μετάσταση του Αγίου και Ευαγγελιστού Ιωάννου του Θεολόγου, «φίλου, επιστηθίου, παρθένου και ηγαπημένου μαθητού του Ιησού Χριστού», όπως τονίζει χαρακτηριστικά ο ιερός συναξαριστής. Εκτός από το κατά Ιωάννην ιερό Ευαγγέλιο, που η Εκκλησία το διαβάζει από το βράδυ της Αναστάσεως και καθ’ όλη τη διάρκεια του Πεντηκοσταρίου, έχουν διασωθεί ενταγμένες στον Κανόνα της Καινής Διαθήκης, οι τρεις “Καθολικές” Επιστολές και η Αποκάλυψη, το τελευταίο βιβλίο της Καινής Διαθήκης.

 26 Σεπτεμβρίου 2021 – Κυριακή αποστόλου και ευαγγελιστού Ιωάννου του Θεολόγου

Την μετάσταση του Ιωάννου του Θεολόγου εορτάζει αγαπητοί αναγνώστες σήμερα η Εκκλησία μας η οποία διά της παραπάνω ευαγγελικής περικοπής στο πρόσωπό του αναφέρεται.

Ο άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος ήταν υιός του Ζεβεδαίου και της Σαλώμης, θυγατρός του μνήστορος της Θεοτόκου Ιωσήφ. Ο Ιωάννης μαζί με τον μεγαλύτερο αδελφό του Ιάκωβο ,  βοηθούσαν τον πατέρα τους στο ψάρεμα, ήσαν δε συνέταιροι με τον Πέτρο  και Ανδρέα . Γαλουχημένοι και οι τέσσερις με την προσδοκία της ελεύσεως του Μεσσίου, στην αρχή μαζί με άλλους ζηλωτές συμπατριώτες τους μεταξύ αυτών και ο Φίλιππος και ο Ναθαναήλ, έγιναν μαθητές του Ιωάννου του βαπτιστού, ο οποίος κήρυττε βάπτισμα μετανοίας στην έρημο της Ιουδαίας παρά τον Ιορδάνη. Λίγο αργότερα, ενώ ο Ιωάννης και ο Ιάκωβος επιδιόρθωναν τα δίκτυα τους μέσα στο πλοιάριο μαζί με τον πατέρα τους, ο Κύριος αμέσως μετά την κλήση του Πέτρου και του Ανδρέα, κάλεσε οριστικά και αυτούς να γίνουν αλιείς ανθρώπων.

«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»

Κυριακή ΙΔ’ Ματθαίου

(26 Σεπτεμβρίου 2021)

Μια ακόμη παραβολή του Κυρίου μας παρουσίασε σήμερα η Αγία μας Εκκλησία, μέσω του ιερού ευαγγελικού αναγνώσματος, αγαπητοί μου αδελφοί. Είναι η παραβολή των βασιλικών γάμων, όπου ο Κύριος,  θέλοντας να δείξει στον κόσμο το τι σημαίνει η ένωση του ανθρώπου με το Θεό, παρομοιάζει αυτή την ένωση με τον γάμο. Όπως ο άντρας ενώνεται με τη γυναίκα ψυχή τε και σώματι κατά τον ίδιο τρόπο και ο χριστιανός ενώνεται με τον Τριαδικό Θεό. Αυτή η ένωση είναι ένας γάμος, όπου Νυμφίος είναι ο ίδιος ο Χριστός και νύμφη κάθε ψυχή που ποθεί να ενωθεί μαζί Του. Η τελετή αυτού του γάμου επιτελείται μόνον μέσα στην Εκκλησία, όχι εκτός. Ξεκίνησε κατά την λαμπρή και μεγάλη ημέρα της Πεντηκοστής και τελείται κάθε φορά που το κρασί και το ψωμί  πάνω στην Αγία Τράπεζα κατά την Θεία Λειτουργία, μεταβάλλονται σε Σώμα και Αίμα Χριστού. Αυτό είναι το πλούσιο γεύμα του γάμου μας με τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό, το Σώμα και το Αίμα Του.

Η μετάσταση του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου

† Αρχιμανδρίτη Ανανία Κουστένη

Ο Ευαγγελιστής Ιωάννης: ο συνοδός του Χριστού και κηδεμών της Παναγίας

Πρώτη Κυριακή του Λουκά σήμερα, αγαπητοί, και η μνήμη της Μεταστάσεως του αγίου Ιωάννου του Θεολόγου. Η Εκκλησία, τιμώντας τον Ευαγγελιστή και Απόστολο, διαβάζει το Ευαγγέλιο της μνήμης του και όχι της Κυριακής.

Η περικοπή είναι από το Ευαγγέλιο του αγίου Ιωάννου και μάς μεταφέρει στη Σταύρωση του Χριστού, εκεί που το μεγάλο θύμα, ο Ιησούς Χριστός, ήτο επί του Σταυρού, και πλησίον Του έστεκαν η Μητέρα Του και οι Μυροφόρες γυναίκες κι ο αγαπημένος Μαθητής Του. Εκείνος, ο Χριστός μας, μέσα απ’ τον άφατο πόνο Του, προσηύχετο για τους Σταυρωτάς Του, χάριζε στον μετανοημένο ληστή τον Παράδεισο, και λίγο πριν το τέλος φροντίζει για την πολυαγαπημένη Του Μητέρα.

ΜΕΤΑΣΤΑΣΙΣ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ (26-9-2021)

ΓΡΑΠΤΟΝ Θ. ΚΗΡΥΓΜΑ

     Σήμερα ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία γιορτάζει τήν μετάσταση στούς οὐρανούς τοῦ ἀγαπημένου μαθητή τοῦ Χριστοῦ τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου καί Εὐαγγελιστή Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου.

     Ὁ ἴδιος ὁ Εὐαγγελιστής Ἰωάννης ὁ Θεολόγος στό σημερινό του Εὐαγγέλιο μᾶς λέει ὅτι ὁ Χριστός τοῦ ἐμπιστεύθηκε τήν Παναγία Μητέρα Του. Ἄν ὁ μαθητής Πέτρος διακρινόταν γιά τόν πρόσκαιρο ἐνθουσιασμό του, ὁ Ἰωάννης διακρινόταν γιά τή σταθερότητα τῆς ἀγάπης του. Μόνος ἀπό ὅλους τούς μαθητές στεκόταν στό Σταυρό τοῦ Διδασκάλου. Τόν εἶδε ὁ Κύριος. Ὅπως εἶδε τήν ἄρνηση τοῦ Πέτρου, εἶδε καί τήν συμπαράσταση τοῦ Ἱωάννου.

ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ «Ο ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΣ ΜΑΘΗΤΗΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ»

«Ὁ μαθητής ὅν ἠγάπα ὁ Ἰησοῦς». Αὐτός εἶναι ὁ χαρακτηριστικός τίτλος μέ τόν ὁποῖον τιτλοφορεῖται ὁ σήμερα ἑορταζόμενος Εὐαγγελιστής Ἰωάννης ὁ Θεολόγος. Ὁ Ἱωάννης κέρδισε καί κατέκτησε τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ καί τόν τίτλο τοῦ ἀγαπημένου μαθητῆ μέ τήν ὁλόψυχη ἀφοσίωση του πρός Αὐτόν.

Ἠταν προηγουμένως μαθητής τοῦ Τιμίου Προδρόμου. Ὅταν δέ, μετά τήν βάπτιση Τοῦ Κυρίου στόν Ἰορδάνη, ὁ Πρόδρομος Τόν παρουσίασε ὡς τόν ἀμνόν τοῦ Θεοῦ τόν αἴροντα τήν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου, δύο μαθηταί τοῦ Βαπτιστοῦ ἀκολουθοῦν τόν Χριστό. Τόν πλησιάζουν καί μέ ἁπλότητα τόν ἐρωτοῦν «Ραβί ποῦ μένεις»; «Ἔρχεσθε καί ἴδετε» ἦταν ἡ ἀπάντησή Του, πῆγαν πράγματι καί εἶδαν πού μένει καί ἔμειναν μαζί του τήν ἡμέρα ἐκείνη.

Κυριακή μετά την Ύψωση: Ερμηνεία της Αποστολικής περικοπής 

Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος

[Γαλ. 2, 16-20]

«Εἰδότες δὲ ὅτι οὐ δικαιοῦται ἄνθρωπος ἐξ ἔργων νόμου ἐὰν μὴ διὰ πίστεως ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ, καὶ ἡμεῖς εἰς Χριστὸν ᾿Ιησοῦν ἐπιστεύσαμεν διότι οὐ δικαιωθήσεται ἐξ ἔργων νόμου πᾶσα σάρξ (: επειδή όμως μάθαμε από τη δική μας πείρα ότι δεν γίνεται δίκαιος ο άνθρωπος και δεν σώζεται με την τήρηση των τυπικών διατάξεων του μωσαϊκού νόμου, αλλά μόνο με την πίστη στον Ιησού Χριστό, γι’ αυτό λοιπόν και εμείς πιστέψαμε στον Ιησού Χριστό, για να γίνουμε δίκαιοι και να σωθούμε από την πίστη στον Χριστό και όχι από τα έργα του μωσαϊκού νόμου· διότι όπως αναφέρεται και στους ψαλμούς, με τα έργα του νόμου δεν θα δικαιωθεί και δεν θα σωθεί κανένας άνθρωπος)» [Γαλ. 2,16· ερμ. απόδοση Παν. Τρεμπέλα].

Κυριακή μετά την Ύψωσιν του Τιμίου Σταυρού

Ομιλία περί της αληθούς ελευθερίας

Αγ. Νεκτάριος Επίσκοπος Πενταπόλεως

(Επιμέλεια κειμένου: Νικολέτα – Γεωργία Παπαρδάκη) Ομιλία του Αγίου Νεκταρίου Επισκόπου Πενταπόλεως, περί της αληθούς ελευθερίας «Ει τις θέλει οπίσω μου ελθείν, απαρνησάσθω εαυτόν και αράτω τον σταυρόν αυτού και ακολουθείτω μοι».

Ο άνθρωπος, πλασμένος για να εικονίζει μικρογραφικώς επί της γης την απειρομεγέθη εικόνα του Θείου Δημιουργού, ήταν απαραίτητο να είναι προικισμένος με τις ιδιότητες του Θεού, ώστε να έχει την αναφορά του σ’ Αυτόν. Ως εικόνα του Θεού, ο άνθρωπος έπρεπε να είναι oν αυτοσυνείδητον, ελεύθερον και αυτεξούσιον, διότι oν χωρίς συνείδηση της υπάρξεώς του, χωρίς ελευθερία, χωρίς εξουσίαν επί του εαυτού του, είναι ανάξιο της υψηλής αυτής κλήσεως, του υψηλού αυτού προορισμού που του επεφύλαξε η μεγάλη βουλή του Θείου Δημιουργού.

Κυριακή μετά την Ύψωσιν (Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος)

Αποσπάσματα από την ομιλία ΝΕ΄ του αγίου Ιωάννου, αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως του Χρυσοστόμου, σχετικά με την ανάγκη αυταπαρνήσεως για τα ουράνια αγαθά.

«Τότε ο Ιησούς είπε στους μαθητές Του˙ όποιος θέλει να με ακολουθήσει, ας απαρνηθεί τον εαυτό του, ας σηκώσει τον σταυρό του και ας με ακολουθήσει».

[…] Και πρόσεχε πώς ομιλεί χωρίς κανένα απολύτως εξαναγκασμό. Διότι δεν είπε, ότι κι αν ακόμη θέλετε, και αν δεν θέλετε, πρέπει να το πάθετε αυτό, αλλά τι είπε: «εάν κάποιος θέλει να με ακολουθήσει». Δε σας ζητώ δια της βίας, δε σας εξαναγκάζω, αλλά τον καθένα τον αφήνω κύριο της διαθέσεώς του˙ για τον λόγο αυτό σας λέγω «αν κάποιος θέλει». Διότι σας προσκαλώ προς αγαθά, και όχι προς κακά και δυσάρεστα, όχι προς κόλαση και τιμωρία, ώστε να σας αναγκάσω. Πράγματι λοιπόν η ίδια η φύση του πράγματος είναι ικανή να προσελκύσει.

Τὸ διάγγελμα

Κυριακὴ μετὰ τὴν Ὕψωσιν τοῦ Τιμίου Σταυροῦ. (Μάρκ. η΄34-θ΄1)

(†) ἐπισκόπου Γεωργίου Παυλίδου Μητροπολίτου Νικαίας

«Ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἀκολουθεῖν ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ καὶ ἀκολουθείτω μοι».

Ἀπὸ βήματα κυβερνητικὰ καὶ καθέδρας ἐπισήμους καὶ ραδιοφωνικοὺς σταθμοὺς ἀκούομεν ἄρχοντας καὶ κυβερνήτας κρατῶν νὰ ὁμιλοῦν καὶ νὰ καλοῦν τοὺς λαοὺς νὰ τοὺς ἀκολουθήσουν. Ὑπόσχονται τὴν εὐδαιμονίαν. Ζωγραφίζουν μὲ ἑλκυστικὰ χρώματα τὴν εὐτυχίαν τοῦ μέλλοντος.

Παρουσιάζουν ἐπιμελῶς τὴν εὐχάριστον μόνον πλευράν. Ἀποσιωποῦν συνήθως τὰς δυσκολίας καὶ τὰ δυσάρεστα.

Ὅλως ἀντιθέτως ἀκούομεν σήμερον νὰ ὁμιλῇ ὁ ἀρχηγὸς τῆς Ἐκκλησίας μας. Χωρὶς περιστροφὲς, μὲ γλῶσσαν ἀπολύτου εἰλικρινείας, μὲ κῦρος βασιλικὸν διατυπώνει τοὺς ὅρους τοῦ διαγγέλματός Του. Ὅσοι θέλουν νὰ εἶναι ὀπαδοί Του γνήσιοι, πρέπει νὰ τηρήσουν ἀπαρειτήτως τὰς προϋποθέσεις αὐτὰς ποὺ θέτει.

Θέλομεν, λοιπόν, καὶ ἡμεῖς νὰ ἀνήκωμεν εἰς τὴν παράταξίν Του καὶ νὰ βαδίζωμεν ὑπὸ τὴν σημαίαν Του; Ἄς προσέξωμεν τοὺς ὅρους καὶ τὰς ἀπαιτήσεις τοῦ Κυρίου.

Α΄. «Ἀπαρνησάσθω ἑαυτόν».

Εις την Κυριακήν μετά την Ύψωσιν του Τιμίου Σταυρού († Αρχ. Γεώργιος Καψάνης)

Ομιλία του μακαριστού π. Γεωργίου Καψάνη, στην τράπεζα της Ιεράς Μονής Γρηγορίου Αγίου Όρους, το 1985.

Αχούσαμε και πάλι σήμερα, αδελφοί μου, στο Ιερό Ευαγγέλιο τον λόγο του Κυρίου· «ει τις θέλει οπίσω μου ελθείν, απαρνησάσθω εαυτόν και αράτω τον σταυρόν αυτού και ακολουθείτω μοι» (Ματθ. ιστ’ 24). Αυτή είναι η Κυριακή μετά την Ύψωσι του Τιμίου Σταυρού. Προχθές είχαμε την εορτή της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού. Και γι’ αυτό η Εκκλησία σήμερα πάλι για τον Σταυρό μιλάει. Τον Σταυρό του Κυρίου, που πρέπει να γίνη και δικός μας σταυρός. Διότι αν και εμείς δεν σηκώσουμε τον σταυρό τον δικό μας, αν δεν συμμετέχουμε στον Σταυρό του Χριστού, τι Χριστιανοί είμαστε; Διότι Χριστιανός είναι εκείνος ο οποίος μιμείται τον Χριστό, εξ ου και Χριστιανός. Και μιμείται τον Χριστό σε όλη του την ζωή, ακόμα και στον σταυρικό Του θάνατο. Και συσταυρούται με τον Χριστό, για να συναναστηθή μαζί Του και να περιπατήση «εν καινότητι ζωής» (Ρωμ. στ’ 4), καθώς λέγει ο θείος Απόστολος Παύλος.

Κυριακὴ μετὰ τὴν Ὕψωση τοῦ Σταυροῦ

Anthony Bloom

Στὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος

Τὴν ἡμέρα ποὺ θυμόμαστε τὸν Σταυρὸ τοῦ Κυρίου, πρέπει νὰ δίνουμε ἰδιαίτερη προσοχὴ σ’ ὅ,τι εἶναι ἡ Θεϊκὴ ἀγάπη. Τόσο πολὺ ἀγάπησε ὁ Θεὸς τὸν κόσμο ποὺ θυσίασε τὸν Μονογενῆ του Υἱό, ὥστε κανεὶς ἄνθρωπος δὲν θὰ πρέπει νὰ λησμονηθεῖ καὶ ν’ ἀγνοηθεῖ.

Κυριακή μετά την Ύψωση του Τιμίου Σταυρού

Ἡ ὑψίστη ἀξία τοῦ ἀνθρώπου

+Μητροπολίτου Φλωρίνης Αυγουστίνου Καντιώτου

«Τί δώσει ἄνθρωπος ἀντάλλαγμα τῆς ψυχῆς αὐτοῦ;» (Μᾶρκ. 8,37)

Ὁ ἄνθρωπος! Εἶνε θέμα, ἀγαπητοί μου, ποὺ ἀπησχόλησε θεολόγους, φιλοσόφους ,ποιητάς, λογοτέχνας, ζωγράφους, ἰατρούς, βιολόγους, χημικούς. Γιὰ τὸν ἄνθρωπο δημιουργήθηκε πολιτισμός, ἀναπτύχθηκαν ἐπιστῆμες, κτίσθηκαν οἰκισμοί, ἱδρύθηκαν πόλεις· γιὰ τὸν ἄνθρωπο ἔγιναν πόλεμοι ποὺ συνετάραξαν τὴν ὑφήλιο. «Πολλὰ τὰ ἐκπληκτικὰκαὶ φοβερά, μὰ τίποτε φοβερώτερο ἀπὸ τὸνἄνθρωπο», ἔψαλλε ὁ Σοφοκλῆς (Ἀντιγ. 332-333).

2021 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 19 – ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΥΨΩΣΗ (Μαρκ. 8, 34 - 9, 1)

†ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ ΜΕΛΕΤΙΟΥ

(Διασκευή ομιλίας στο  Γαλατά, στις 18/9/1994)

Το ψάρι και η Βασιλεία του Θεού

Εύκολο πράγμα να κάνει κάποιος χιούμορ σε βάρος της ψυχής του. Αλλά είναι φοβερό να αρνείται εκείνα που μας φανέρωσε ο Χριστός, «ο επί πάντων Θεός», για την σωτηρία μας. Γιατί ο άνθρωπος αυτός, πολεμάει και αντιμάχεται τον εαυτό του στο ιερότερο και σπουδαιότερο σημείο της ύπαρξης του που είναι η σχέση του με τον Θεό και την αιώνια ζωή.

ΚΥΡΙΑΚΗ 19 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2021

ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΥΨΩΣΙΝ

(Μαρκ. η΄34- θ΄1), (Γαλ. β΄16-20)

Σωτήρια απάρνηση

«Απαρνησάσθω εαυτόν και αράτω τον σταυρόν αυτού…»

Η εφιαλτική κρίση που ζώνει σε όλα τα επίπεδα το σημερινό κόσμο και η οποία δεν είναι μόνο υγειονομική και οικονομική, όπως καθημερινά διαπιστώνουμε στο βάθος της, αφήνει ένα παγερό αίσθημα ανασφάλειας να περιλούζει το σημερινό άνθρωπο, ο οποίος αισθάνεται φοβερά αδύναμος και προδομένος από κοσμικά συστήματα και ιδεολογίες, που τόσο ασφυκτικά τον κυκλώνουν και τον εξουθενώνουν. Η κρίση αυτή αποκαλύπτει τελικά την αδυναμία του. Και ας νόμιζε για τόσα χρόνια ότι μπορούσε να είναι παντοδύναμος, με το αίσθημα της υπερηφάνειας και της αλαζονείας να είναι διάχυτο σε όλες τις δραστηριότητές του αλλά και γενικότερα στη στάση που διαμόρφωνε σε όλο το πλέγμα των σχέσεών του: με τον Θεό, το συνάνθρωπο, αλλά και με την κτίση ολόκληρη. Αρκούσε η επέλαση ενός «αόρατου» ιού για να νιώσει τόσο αδύναμος και να τον ζώνουν οι λογής ανασφάλειές του.

ΤΟ ΘΕΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 19 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2021

ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΥΨΩΣΙΝ

( Γαλ. β΄, 16-20)

«Χριστῷ συνεσταύρωμαι. Ζῶ δὲ οὐκέτι ἐγώ, ζῇ δὲ ἐν ἐμοὶ Χριστός. Ὅ δὲ νῦν ζῶ ἐν σαρκί, ἐν πίστει ζῶ τῇ τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ τοῦ ἀγαπήσαντός  με καὶ παραδόντος ἑαυτὸν ὑπὲρ ἐμοῦ.»

Πόσο συγκλονιστικὰ ἀκούγονται τὰ λόγια αὐτὰ τοῦ Ἀποστόλου Παύλου στὸ σημερινὸ ἀνάγνωσμα ἀπὸ τὴν πρὸς Γαλάτας ἐπιστολή του! Πόσο ὑψηλὴ πνευματικὴ κατάσταση μαρτυροῦν καὶ πόσο πολὺ ἐπιβεβαιώνουν ὅτι ὁ Παῦλος ὑπῆρξε ὄντως ὁ πρῶτος μετὰ τὸν Ἕνα, ἡ φωνὴ τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ! Γιατί ποιὸς ἄνθρωπος θὰ τολμοῦσε νὰ ἐκστομίσει ἐνώπιον ὅλης της Ἐκκλησίας μὲ παρρησία καὶ κῦρος, τὴν φράση: «Ἔχω σταυρωθεῖ μαζὶ μὲ τὸν Χριστό. Δὲν ζῶ πλέον ἐγώ, ἀλλὰ μέσα μου ζεῖ ὁ Χριστός»;

ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΥΨΩΣΙΝ

Απόστολος: Γαλ. β΄16-20

Ευαγγέλιο: Μάρκ. η΄ 34-η΄1

19 Σεπτεμβρίου 2021

«Όστις θέλει οπίσω μου ακολουθείν, απαρνησάσθω εαυτόν, και αράτω τον σταυρόν αυτού και ακολουθείτω μοι».

Αντίθετα με ότι κάνουν οι άρχοντες του κόσμου τούτου, που προκειμένου να προσελκύσουν οπαδούς υπόσχονται τιμές και απολαύσεις, ο Κύριος μας εκθέτει με ευθύτητα τις τρεις απαραίτητες προϋποθέσεις τις οποίες πρέπει να έχει εκείνος που θέλει να τον ακολουθήσει. Για να γίνει κανείς γνήσιος μαθητής του θα πρέπει πρώτα να απαρνηθεί τον εαυτό του, ύστερα να σηκώσει τον προσωπικό του σταυρό και τέλος πιστά και υπάκουα να τηρήσει τις εντολές του. Δεν αναγκάζει και δεν προστάζει κανέναν. Θέλει όμως από εκείνον, που ελεύθερα θα τον ακολουθήσει, συνέπεια, αποφασιστικότητα και ηρωϊσμό.

 Ἀλήθεια καὶ Σταυρὸς

«εἶπεν οὖν αὐτῷ ὁ Πιλᾶτος· Οὐκοῦν βασιλεὺς εἶ σύ; ἀπεκρίθη Ἰησοῦς· Σὺ λέγεις ὅτι βασιλεύς εἰμι ἐγὼ. ἐγὼ εἰς τοῦτο γεγέννημαι καὶ εἰς τοῦτο ἐλήλυθα εἰς τὸν κόσμον, ἵνα μαρτυρήσω τῇ ἀληθείᾳ· πᾶς ὁ ὢν ἐκ τῆς ἀληθείας ἀκούει μου τῆς φωνῆς.» (Ἰωάν., 18, 37).

Στὸν κῆπο τῆς Γεθσημανῆ τὰ μάτια τῶν μαθητῶν βάρυναν καὶ εὔκολα παραδόθηκαν στὸν ὕπνο. Λίγο πρὶν ὁ Χριστός μας τοὺς εἶχε παραδώσει τὸ Μυστήριο τῆς ἀναίμακτης Θυσίας, τὴν κοινωνία τοῦ Σώματός Του καὶ τοῦ Αἴματός Του. Μάταιες οἱ προτροπές τοῦ Διδασκάλου νὰ γρηγοροῦν καὶ νὰ προσεύχονται γιὰ νὰ μὴν μποῦν σὲ πειρασμό. Τρεῖς φορὲς ἄφησαν μόνο Του τὸν Κύριό μας νὰ ἀγωνιᾶ καὶ νὰ προσεύχεται.

Κυριακή Μετά την Ύψωση, Ευαγγ. Ανάγνωσμα: Μκ. η΄ 34- θ΄ 1 (19-09-2021)

Πρωτ. Τρύφωνα Παπαγιάννη, θεολόγου, καθηγητή Μ.Ε.

Ο σταυρός του αληθινού μαθητή

Η Εκκλησία επέλεξε για την Κυριακή μετά την Ύψωση του Τιμίου Σταυρού, ένα απόσπασμα από τον Ευαγγελιστή Μάρκο που αναφέρεται στο σταυρό και που καλείται να φέρει στους ώμους του ο αληθινός μαθητής του Χριστού και κατ’επέκταση κάθε Χριστιανός, για να κερδίσει την αληθινή ζωή. Μετά το θαύμα που έκαμε και χόρτασε το πλήθος των ανθρώπων που τον ακολουθούσαν, μίλησε με τους Μαθητές του για το Πάθος και την Ανάστασή Του. Απευθυνόμενος κυρίως προς τους μαθητές Του, παρουσία και πολλών άλλων, τους προειδοποίησε ότι «όποιος θέλει να με ακολουθήσει, ας απαρνηθεί τον εαυτό του, ας σηκώσει το σταυρό του κι’ ας με ακολουθεί» (Μαρκ.8,34).

Κυριακή Μετά την Ύψωση, Αποστ. Ανάγνωσμα: Γαλ. β’ 16-20 (19-09-2021)

Διακόνου Χαρίτωνος Θεοδώρου

Το σημερινό αποστολικό ανάγνωσμα αποτελεί απόσπασμα από την προς Γαλάτας Επιστολή του Αποστόλου Παύλου συσχετίζεται άμεσα με το εορταζόμενο γεγονός που τιμά η Εκκλησία μας όλες αυτές τις μέρες. Δηλαδή αναφέρεται και αυτό όπως και στην Κυριακή προ της υψώσεως στη λυτρωτική πορεία του ανθρώπου που γίνεται κατορθωτή μέσω της σταυρικής θυσίας του Χριστού. 

19 Σεπτεμβρίου 2021 – Κυριακή μετά την Ύψωση (Μρκ. η΄34-θ΄1)

Ο Κύριος δεν δίστασε να χαρακτηρίσει την σύγχρονη με αυτόν γενεά σαν γενεά «μοιχαλίδα και αμαρτωλόν». Χαρακτηριστικά είπε, όπως το περιγράφει η σημερινή ευαγγελική περικοπή: «ός γαρ  εάν επαισχυνθή με και τους εμούς λόγους εν τη γενεά ταύτη τη μοιχαλίδι και αμαρτωλώ και ο Υιός του ανθρώπου επαισχυνθήσεται αυτόν, όταν έλθη εν τη δόξη του πατρός αυτού…» Πολλοί θα τρέξουν να πουν ότι είναι αρκετά βαρύς αυτός ο χαρακτηρισμός που λέγεται από τον Ιησού, τον Διδάσκαλο της Αγάπης. Και σίγουρα πολλοί θα σκανδαλίζονταν από τα βαριά αυτά λόγια του Κυρίου.

« ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ »

Κυριακή μετά τήν Ύψωσιν

(19 Σεπτεμβρίου 2021)

«ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἀκολουθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ, καὶ ἀκολουθείτω μοι»

Κυριακή μετά την Παγκόσμιο Ύψωση του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού του Κυρίου μας αδελφοί μου, και η Αγία μας Εκκλησία, μέσω του σημερινού ευαγγελικού αναγνώσματος, μας παρουσιάζει τις τρεις σημαντικές, διαχρονικές και απαραίτητες προϋποθέσεις, τις οποίες ο ίδιος ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός θέτει προς τον άνθρωπο κάθε εποχής προκειμένου αν θέλει να Τον ακολουθήσει.

Κυριακή μετά την Ύψωση του Τιμίου Σταυρού

† Αρχιμανδρίτη Ανανία Κουστένη – Το κήρυγμα της Κυριακής

Kυριακή μετά την Ύψωση του Τιμίου Σταυρού η σημερινή, αγαπητοί. Την Κυριακή προ της Υψώσεως, καθώς και στη γιορτή της Υψώσεως ο Ίδιος ο Χριστός μάς είπε τι έκανε για μας: μάς φώτισε με τον λόγο Του και με τα θαύματά Του και μάς έσωσε με τον Σταυρό και την Ανάστασή Του.

Στο σημερινό Ευαγγέλιο (Μάρκου κεφ. η΄, 34-38, θ΄, 1) μάς λέγει τι πρέπει και τι οφείλομε να κάνωμε εμείς γι’ Αυτόν – στην ουσία για τον εαυτό μας. «Οποιος θέλει να έλθει κοντά μου (σ.σ.: ο Χριστός κανέναν δεν βιάζει, το κακό μόνο βιάζει και παραβιάζει), όποιος θέλει να έλθει κοντά μου, να απαρνηθεί τον εαυτό του, τον παλαιό άνθρωπο και την ψευτο-ζωή, να πάρει τον σταυρό του (σ.σ.: που είναι οι δυσκολίες και τα βάσανα, για να αρνηθεί κανείς τον εαυτό του και να αγαπήσει τον Χριστό) και να Με ακολουθήσει».

ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΥΨΩΣΙΝ (19-09-2021)

ΓΡΑΠΤΟΝ Θ. ΚΗΡΥΓΜΑ

     Τό σημερινό Εὐαγγέλιο μᾶς θέτει μπροστά στό μεγαλύτερο θέμα τῆς ζωῆς μας. Στό θέμα τῆς ἐλευθερίας μας. Ὁ Χριστός μᾶς καλεῖ νά τόν ἀκολουθήσουμε, χωρίς βία καί χωρίς δημαγωγία, μέ τό «ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἐλθεῖν». Προϋπόθεση τῆς συμπορεύσεώς μας μαζί Του εἶναι ἡ ἐλευθερία μας. Χωρίς τήν ἐλευθερία μας εἶναι ἄκυρη ἡ πορεία μας πρός τό Χριστό.

ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ «ΤΙΜΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ»

Καθώς «ἡ ὡραιότης τῆς Ἐκκλησίας», ὁ Τίμιος Σταυρός, εἶναι ἀκόμη ὑψωμένος στό κέντρο τῶν ναῶν μας, καθώς ἡ Ἐκκλησία μας ἀκόμη πανηγυρίζει τήν Παγκόσμια Ὕψωσή του, καθώς δέν χορταίνουμε νά ἐνατενίζουμε τό ὄργανο πού ἀπό μέσο θανάτου καί ἐξουθένωσης ἒγινε σύμβολο δύναμης καί δόξας, ἔρχεται ἡ σημερινή εὐαγγελική περικοπή νά μᾶς ὑπενθυμίσει ἕνα λόγο Τοῦ Κυρίου, ὄχι ἁπλῶς ἐκφραστικό, ἀλλά κατηγορηματικό, ὥστε νά ἀγγίζει τά ὅρια τῆς πρόκλησης.

Κυριακή πρὸ τῆς Ὑψώσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ.

Ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου

Ὑπόμνημα εἰς τὸν Ἅγιον Εὐαγγελιστὴν Ἰωάννην, ὁμιλία κζ΄

Κυριακή πρὸ τῆς Ὑψώσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ (Ἰωάν. γ΄, 13-17)

Ὅ,τι εἶπα πολλὲς φορές, αὐτὸ θὰ ἐπαναλάβω καὶ τώρα, καὶ δὲ θὰ παύσω νὰ τὸ λέγω.  Ποιὸ εἶναι τοῦτο; Ὅταν εἶναι ὁ Χριστὸς ν’ ἀνακοινώση ὑψηλὲς ἀλήθειες συγκρατεῖ πολλὲς φορὲς τὸν ἑαυτό του ἐξ αἰτίας τῆς ἀδυναμίας τῶν ἀκροατῶν του. Δὲν εἶναι πάντα ὁ λόγος του ἀντάξιος τῆς μεγαλωσύνης του, πιὸ συνηθισμένο εἶναι νὰ συγκατεβαίνη. Γιατὶ τὸ ὑψηλὸ καὶ μεγάλο καὶ μιὰ φορὰ νὰ εἰπωθῆ φτάνει νὰ παραστήση τὴν ἀξία του, ὅσο εἶναι δυνατὸ σ’ ἐμᾶς νὰ συλλάβωμε μὲ τὴν ἀκοή. Τὰ ἁπλούστερα ὅμως, ποὺ πλησιάζουν στὸ διανοητικὸ ἐπίπεδο τῶν ἀκροατῶν, ἄν δὲν ἐλέγονταν ἀδιάκοπα, δὲ θὰ κατακτοῦσαν γρήγορα τὸν ἀκροατὴ ποὺ ρέπει στὴ γῆ.

Κυριακή προ της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού 

† Αρχ. Γεώργιος Καψάνης, Προηγούμενος Ι. Μ. Γρηγορίου Αγίου Όρους

Στο αποστολικό ανάγνωσμα να λέει ο απόστολος Παύλος: «Εμοί δε μη γένοιτο καυχάσθαι ει μη εν τω Σταυρώ του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, δι’ ου εμοί κόσμος εσταύρωται, καγώ τω κόσμω» (Γαλ. 6:14).

Υπήρχαν τότε ορισμένοι Χριστιανοί, οι οποίοι εκαυχώντο για διάφορα κοσμικά πράγματα. Άλλοι για την καταγωγή, άλλοι για τον πλούτο κλπ. Και πίστευαν ακόμα ότι έπρεπε να τηρούν και τα έθιμα του Μωσαϊκού Νόμου για να σωθούν. Έλεγαν ότι δεν αρκεί να είναι κανείς Χριστιανός και να πιστεύει στον Χριστό, και ότι σωτηρία χωρίς την τήρηση των τυπικών διατάξεων του Μωσαϊκού Νόμου, όπως είναι η περιτομή, δεν υπάρχει. Αυτοί ήσαν οι Ιουδαΐζοντες Χριστιανοί. Εναντίον αυτών των Ιουδαϊζόντων Χριστιανών γράφει στην προς Γαλάτας επιστολή ο απόστολος Παύλος, καθώς διαβάσαμε σήμερα.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΥΨΩΣΕΩΣ

Θεοφάνους  Επισκόπου Ταυρομενίας του Κεραμέως

Ομιλία εις την Κυριακήν προ της Υψώσεως του Τιμίου και ζωοποιού Σταυρού

Ελάτε σήμερα, ω θεοφιλεστάτη συνάθροισις, ας εορτάσομε τα προεόρτια της ανυψώσεως του ζωηφόρου Σταυρού. Αντηχεί στην ακοή μου η θεσπεσία φωνή του Ευαγγελίου, η οποία προσφωνεί το σταυρικό μυστήριο θέτοντας ως υπόδειγμα το χάλκινο όφι που είχαν κρεμάσει στο ξύλο οι Ισραηλίτες. Και μου γίνονται τα αναγνώσματα προμηνύματα και προκηρύγματα της προσκυνήσεως του Σταυρού.

Ὄπλον καὶ φάρμακον!

Κυρικακὴ πρὸ τῆς Ὑψώσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ (Ἰωάν. γ΄ 13-17)

(†) ἐπισκόπου Γεωργίου Παυλίδου Μητροπολίτου Νικαίας

«Καθὼς Μωϋσῆς ὕψωσσε τὸν ὄφιν ἐν τῇ ἐρήμῶ, οὕτως ὑψωθῆναι δεῖ τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου».

Μὲ ἱερὸν ρῖγος θὰ προσκυνήσωμεν αὔριον, ἀγαπητὲ ἀναγνῶστα, τὸν Σταυρὸν τοῦ Κυρίου. Θὰ ὑψωθῇ καὶ πάλιν ἐν μέσῳ τῆς αἱματοβαμμένης γῆς ὡς σύμβολον σωτηρίας καὶ λυτρώσεως τοῦ ἀνθρώπου ἀπὸ τὰ δεσμὰ καὶ τὸν θάνατον τῆς ἁμαρτίας. Αὐτὴ ἀκριβῶς ἡ ἀλήθεια ἀναπηδᾷ ἀπὸ τὸ σημερινὸν Εὐαγγελικὸν ἀνάγνωσμα, τὸ ὁποῖον μᾶς ὑπενθυμίζει ἕνα καταπληκτικὸν γεγονός, ποὺ συνέβη 1500 ὁλόκληρα χρόνια πρὶν ὑψωθῇ ὁ Σταυρὸς εἰς τὸν Γολγοθᾶν. Ἄς μελετήσωμεν, λοιπόν, αὐτὸ τὸ γεγονός, διότι ἔχει πολλὰ νὰ μᾶς διδάξῃ.

Κυριακή προ της Υψώσεως

Μητροπολίτης Σουρόζ Αντώνιος Bloom (†)

Εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.

Στὴν ἐπιστολὴ του πρὸς Γαλάτας (6,14) ὁ Ἀπόστολος Παῦλος λέει ὅτι ὁ κόσμος ἔχει σταυρωθεῖ γιὰ ἐκεῖνον κι ἐκεῖνος σταυρώθηκε γιὰ τὸν κόσμο. Τὶ σημαίνει αὐτὸ; Ὁ Παῦλος δὲν σταυρώθηκε, οὔτε καὶ ὁ κόσμος· ἀλλὰ ἡ εἰκόνα στὴν ἀρχαία γλώσσα εἶναι ξεκάθαρη. Στὴν σταύρωση τὰ χέρια τοῦ θύματος εἶναι ἁπλωμένα στὶς δύο πλευρὲς τοῦ σταυροῦ, βίαια χωρισμένα καὶ καρφωμένα στὸν σταυρό ἔτσι ποὺ νὰ μὴν σμίξουν ποτὲ ξανά. Κι εἶναι αὐτὸ γιὰ τὸ ὁποῖο μᾶς μιλάει ὁ Παῦλος. Μέσω τοῦ Σταυροῦ τοῦ Χριστοῦ ὁ κόσμος ἔχει ἀποκοπεῖ ἀπὸ ἐκεῖνον καὶ ἔχει γίνει ἐντελῶς ξένος, ἕναν κόσμο ποὺ δὲν μπορεῖ πιὰ νὰ φτάσει, ποὺ δὲν θέλει πλέον νὰ πλησιάσει, ἕναν κόσμο ποὺ ὄχι μόνο τὸν ἔχουν πάρει ἀπὸ ἐκεῖνον, ἀλλὰ ποὺ ἀπορίπτει. Καὶ μὲ τὸν ἴδιο τρόπο ἔγινε ξένος γιὰ τὸν κόσμο, ἐπειδὴ ὁ κόσμος δὲν μπορεῖ πλέον νὰ τὸν δεχτεῖ μὲ τοὺς νέους ὅρους, τοὺς ὅρους τοῦ Χριστοῦ, μὲ τους ὁποίους ζεῖ.

Κυριακή προ της Υψώσεως - Ο Θεός σε αγαπά

Ευαγγελικό Ανάγνωσμα της Κυριακής Προ της Υψώσεως (Ιωάν. γ´ 13-17)

† ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος

(Ομιλία του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου στον ιερό ναό Ἀναλήψεως Δραπετσώνας - Πειραιῶς 11-9-1960)

«Οὕτως ἠγάπησεν ὁ Θεὸς τὸν κόσμον, ὥστε τὸν υἱὸν αὐτοῦ τὸν μονογενῆ ἔδωκεν, ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς αὐτὸν μὴ ἀπόλλυται, ἀλλ᾽ ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον» (Ἰωάν. 3,16)

Η Ύψωσις τοῦ τιμίου Σταυροῦ εἶνε τὸ κέντρο τοῦ Σεπτεμβρίου. Ἡ σημερινὴ Κυριακὴ λέγεται «πρὸ τῆς Ὑψώσεως» καὶ ἡ ἑπομένη «μετὰ τὴν Ὕψωσιν». Οἱ καταβασίες εἶνε «Σταυρὸν χαράξας Μωσῆς…», ἀπόστολος καὶ εὐαγγέλιο εἶνε ἐπίσης σχετικὰ μὲ τὸ σταυρό.

Κυριακή προ της Υψώσεως

Ερμηνεία της Αποστολικής περικοπής 

Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος

[Γαλ. 6, 11-18]

«῎Ιδετε πηλίκοις ὑμῖν γράμμασιν ἔγραψα τῇ ἐμῇ χειρί (: δείτε με πόσο μεγάλα γράμματα σας έγραψα με το ίδιο μου το χέρι)» [Γαλ. 6, 11].

Σκέψου πόση οδύνη κατέχει τη μακάρια εκείνη ψυχή· διότι, όπως ακριβώς εκείνοι οι οποίοι περιπίπτουν σε πένθος και αφού απώλεσαν κάποιον από τους οικείους τους ή υπομένοντας κάτι από τα απροσδόκητα, ούτε τη νύκτα ησυχάζουν, ούτε την ημέρα, επειδή πολιορκεί την ψυχή τους το πένθος· έτσι και ο μακάριος Παύλος, αφού είπε λίγο για τα ήθη, πάλι επανέρχεται στα προηγούμενα, τα οποία περισσότερο τάρασσαν την ψυχή του, λέγοντας τα εξής λόγια: «Κοιτάξτε με πόσο μεγάλα γράμματα σας έγραψα».

2021 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 12 - ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΥΨΩΣΕΩΣ (Ιω. 3, 13-17)

†ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ ΜΕΛΕΤΙΟΥ

(Διασκευή ομιλίας στο Γυμνότοπο, στις 13/9/1992)

Ο Σταυρός πηγή αγιασμού

Σε λίγες μέρες έχουμε την εορτή της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού. Ο Σταυρός είναι η σημαία της Βασιλείας του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. Το σύμβολο της χριστιανοσύνης. Και είναι άγιος επειδή πάνω σ’ αυτόν σταυρώθηκε ο Υιός του Θεού για τη σωτηρία του κόσμου.

Ο Θεός είναι τόσο μεγάλος, ώστε δεν χρειάζεται να σταθεί κάπου ο ίδιος ή να χύσει το αίμα Του για να αγιαστεί ο τόπος εκείνος. Αρκεί μόνο να ακουστεί το όνομά Του και ο χώρος εκείνος γεμίζει αγιασμό. Ας φανταστούμε τώρα, πόσο άγιος είναι ο Τίμιος Σταυρός πάνω στον οποίο ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός, έκανε το ιερότερο έργο Του. Πρόσφερε τον εαυτό Του θυσία για μας. Γιατί όπως ακούσαμε στο Ευαγγέλιο, «ούτως ηγάπησεν ο Θεός τον κόσμον, ώστε τον Υιόν αυτού τον μονογενή έδωκεν».

ΚΥΡΙΑΚΗ 12 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2021

ΠΡΟ ΤΗΣ ΥΨΩΣΕΩΣ

(Ιω. γ΄ 13-17) (Γαλ. στ΄ 11-18)

Μεταμορφωμένες υπάρξεις

«Ούτω γαρ ηγάπησεν ο Θεός  τον κόσμον…»

Η σύνδεση της παρουσίας του Θεού στη ζωή του κόσμου με την πληρότητα της αγάπης, αναδεικνύει και την αυθεντικότητα της σχέσης που σφυρηλατείται στο χώρο της Εκκλησίας. Στους ορίζοντες αυτούς, το ευαγγελικό ανάγνωσμα της Κυριακής πριν από την Ύψωση του Τιμίου Σταυρού, αποκαλύπτει το απύθμενο βάθος αλλά και το δυσθεώρητο ύψος της θεϊκής αγάπης: «εν τούτω εφανερώθη η αγάπη του Θεού εν υμίν, ότι τον Υιόν αυτού τον Μονογενή απέσταλκεν ο Θεός εις τον κόσμον, ίνα ζήσωμεν δι’ Αυτού» (Α΄ Ιω. δ΄ 9).

ΤΟ ΘΕΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 12 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2021

ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΥΨΩΣΕΩΣ

(Γαλ. στ΄, 11-18)

12 Σεπτεμβρίου 2021

«Ἐμοὶ δὲ μὴ γένοιτο καυχάσθαι εἰ μὴ ἐν τῷ σταυρῶ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, δι’ οὗ ἐμοὶ κόσμος ἐσταύρωται κἀγῶ τῷ κόσμω».

Μετὰ ἀπὸ δύο ἡμέρες ἑορτάζουμε τὴν Παγκόσμια Ὕψωση τοῦ Τιμίου καὶ Ζωοποιοῦ Σταυροῦ, ἡ ὁποία, ὡς ὁδοδείκτης, σηματοδοτεῖ τὴν ἔναρξη τοῦ νέου ἐκκλησιαστικοῦ ἔτους ποὺ ξεκίνησε τὴν 1η Σεπτεμβρίου. Καὶ τὸ σημερινὸ ἀνάγνωσμα ἀπὸ τὴν πρὸς Γαλάτας ἐπιστολὴ τοῦ Ἀποστόλου Παύλου ἀναφέρεται ἀκριβῶς στὸν Σταυρὸ τοῦ Χριστοῦ ὡς ἐπίκεντρο καὶ φωτεινὸ φάρο μέσα στὴ ζωὴ τοῦ ἀνθρώπου. Γιατί ὁ Σταυρὸς εἶναι τὸ σημεῖον τοῦ Υἱοῦ τοῦ Ἀνθρώπου, εἶναι «ὁ φύλαξ πάσης της οἰκουμένης, ἡ ὡραιότης τῆς Ἐκκλησίας, Βασιλέων τὸ κραταίωμα, τῶν πιστῶν τὸ στήριγμα».

 ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΥΨΩΣΕΩΣ

Απόστολος: Γαλ. στ΄ 11-18

Ευαγγέλιο: Ιωάν. γ΄ 13-17

12 Σεπτεμβρίου 2021

Κυριακή προ της Υψώσεως σήμερα. Η μεγάλη εορτή της Υψώσεως του Σταυρού στις 14 Σεπτεμβρίου σχετίζεται με την εύρεση και τη για δύο φορές ύψωση του Τιμίου Σταυρού καθώς και τα εγκαίνια του πρώτου ναού της Αναστάσεως στα Ιεροσόλυμα. Λόγω της μεγάλης σπουδαιότητάς της και των σωστικών μηνυμάτων που έχει, ορίστηκε μια Κυριακή πριν από αυτήν την εορτή και μία μετά να διαβάζονται αναγνώσματα και να ψάλλονται ύμνοι σχετικοί με την εορτή αυτή.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΥΨΩΣΕΩΣ

Καθώς πλησιάζει ἡ Κυριακή πρό τῆς Ὑψώσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, ἀγαπητοί μου ἀναγνῶστες, θά μοιραστῶ μαζί σας λίγες σκέψεις γιά τό μυστήριο τοῦ Σταυροῦ, πού εἶναι τό μυστήριο τῆς σωτηρίας μας.

Ἡ Ἀποστολική περικοπή τῆς Κυριακῆς αὐτῆς, ἀποτελεῖ τόν ἐπίλογο τῆς ἐπιστολῆς, πού ἔστειλε ὁ Ἀπόστολος Παῦλος πρός τήν Ἐκκλησία τῆς Γαλατίας.

ολύ συχνά ὁ Μέγας Ἀπόστολος στίς Ἐπιστολές του ἐνθυμεῖται τόν Σταυρό τοῦ Χριστοῦ. Αὐτές εἶναι γεμάτες ἀπό χωρία μέ τά ὁποῖα ἐξαίρει τόν ρόλο τοῦ Σταυροῦ στήν διαδικασία τῆς σωτηρίας τοῦ κόσμου.

Kυριακή Προ της Υψώσεως, Ευαγγ. Ανάγνωσμα: Ιω. γ’ 13-17 (12-09-2021)

Ηλιάνας Κάουρα, θεολόγου

Η Κυριακή αυτή ονομάζεται Κυριακή προ της Υψώσεως, γιατί προηγείται της εορτής της υψώσεως του τιμίου και ζωοποιού Σταυρού που τελείται στις 14 Σεπτεμβρίου. Η ευαγγελική περικοπή είναι απόσπασμα λόγου του Ιησού Χριστού με τον οποίο αποκαλύπτει τη θεϊκή του ταυτότητα και το σκοπό για τον οποίο ήρθε στον κόσμο. Τα θέματα τα οποία θίγονται στη συγκεκριμένη ευαγγελική περικοπή και οι αποκαλύψεις του Ιησού Χριστού είναι ιδιαίτερα σημαντικές.

Kυριακή Προ της Υψώσεως, Αποστ. Ανάγνωσμα: Γαλ. στ’ 11-18 (12-09-2021)

Πρωτ. Τρύφωνα Παπαγιάννη, Καθηγητού Μ.Ε

«Ἐμοὶ δὲ μὴ γένοιτο καυχᾶσθαι, εἰ μὴ ἐν τῷ Σταυρῷ τοῦ Κυρίου,

δι᾽ οὗ ὁ κόσμος ἐμοὶ ἐσταύρωται, κἀγὼ τῷ κόσμῳ».

Το αποστολικό ανάγνωσμα της Κυριακῆς προ της Ύψωσης του Τιμίου Σταυρού, βρίσκεται μέσα στην προοπτική της μεγάλης γιορτής που ακολουθεί. Παρμένο από την προς Γαλάτας επιστολή του αποστόλου Παύλου, αναφέρεται στο τι αποτελεί καύχημα του αποστόλου. Και το καύχημα αυτό είναι ο Σταυρός του Κυρίου. Αφού ο απόστολος επιστήσει την προσοχή των Γαλατών απέναντι σ᾽ εκείνους που θέλουν να τους χρησιμοποιούν από πλευράς θρησκευτικής – τους Ιουδαιοχριστιανούς, που ήθελαν να τα έχουν καλά με όλους, αρκεί να μη υφίσταντο κάποιο διωγμό για την πίστη τους – τονίζει ακριβώς τον Σταυρό του Κυρίου ως καύχηση της ζωής του και ως προσωπικό γεγονός σωτηρίας του. ῾῞Όσο για μένα, δεν θέλω άλλη αφορμή για καύχηση εκτός από τον σταυρό του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, τον σταυρό που πάνω του ο κόσμος πέθανε για μένα κι εγώ για τον κόσμο᾽.

 12 Σεπτεμβρίου 2021 – Κυριακή προ της Υψώσεως (Ιω. γ΄13-17)

Καθώς πλησιάζει η μεγάλη εορτή της Παγκοσμίου Υψώσεως του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού, η αγία μας Εκκλησία, μας καλεί να αναλογιστούμε την άπειρη αγάπη του Θεού, όπως αυτή κορυφώθηκε με τη σταυρική θυσία του Κυρίου Ιησού Χριστού.  Σ’ αυτή τη θεϊκή αγάπη αναφέρεται ο Κύριος με ένα συγκλονιστικό λόγο, που ακούμε στο σημερινό ιερό ευαγγέλιο: «Οὕτω γὰρ ἠγάπησεν ὁ Θεὸς τὸν κόσμον, ὥστε τὸν υἱὸν αὐτοῦ τὸν μονογενῆ ἔδωκεν, ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς αὐτὸν μὴ ἀπόληται, ἀλλ᾿ ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον», (Ιωα.γ΄16-17). Είναι τόσο μεγάλη η αγάπη του Θεού πατέρα προς τους ανθρώπους, που θυσίασε το μονάκριβο του Παιδί, για να σώσει εμάς τους αμαρτωλούς! Αδύνατο, αδελφοί μου, να κατανοήσουμε αυτή τη θυσία!

« ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ »

Κυριακή προ τής Υψώσεως

(12 Σεπτεμβρίου 2021)

«ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς αὐτὸν μὴ ἀπόληται ἀλλ’ ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον»

Κυριακή προ της Παγκοσμίου Υψώσεως του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού του Κυρίου μας αδελφοί μου, και η Αγία μας Εκκλησία μάς παρουσιάζει μέσω του σημερινού ευαγγελικού αναγνώσματος τον σκοπό για τον οποίο συντελέσθηκε η ενανθρώπιση του Υιού και Λόγου του Θεού. Έλαβε την ανθρώπινη φύση ο Θεός προκειμένου να σώσει τον άνθρωπο και να του χαρίσει, αν πραγματικά το θέλει ο ίδιος, την αιώνιο ζωή. Βασική προϋπόθεση για να γίνει αυτό, είναι ως χριστιανοί, να έχουμε πίστη και εμπιστοσύνη στο Θεό, να απαγκιστρωθούμε από το εγώ μας, να νεκρώσουμε τον κακό εαυτό μας και να αναγεννηθούμε βιώνοντας την εν Χριστώ ζωή.

Κυριακή προ της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού

Ο Θεός μάς προκαλεί με την αγάπη Του και περιμένει πάντοτε τη δική μας ανταπόκριση

† Αρχιμανδρίτη Ανανία Κουστένη

Κυριακή προ της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού σήμερα, αγαπητοί, και η Εκκλησία μας διαβάζει ένα κομμάτι από το Ευαγγέλιο του Ιωάννου, που αναφέρεται στη συνομιλία που είχε ο Χριστός με τον μυστικό μαθητή Του, τον Νικόδημο, ο οποίος ήτο άρχων των Ιουδαίων και ανήκε στην αίρεση των Φαρισαίων. Παρά ταύτα ήτο αγαθός Ισραηλίτης και έψαχνε και αναζητούσε την αλήθεια. Γι’ αυτό και όταν έμαθε για τον Ιησού, ήλθε και Τον ευρήκε – νύκτα ήταν η πρώτη φορά – και συνομίλησαν για τη Θεία Βασιλεία.

 ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ «ΤΟ ΜΕΣΟ ΤΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΜΑΣ»

Καθώς προετοιμαζόμαστε νά ἑορτάσουμε τήν μεγάλη ἑορτή τῆς Παγκοσμίου Ὑψώσεως τοῦ Τιμίου καί Ζωοποιοῦ Σταυροῦ, ἡ ὁποία κατά τήν λειτουργική παράδοση τῆς Ἐκκλησίας μας φέρει τά ἴσα πρός τήν Ἁγία καί Μεγάλη Παρασκευή, τό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα τῆς ἡμέρας μᾶς ὑπενθυμίζει μία ἄλλη παράξενη ὕψωση πού εἶχε προηγηθεῖ καί εἶχε λάβει χώρα στή μέση τῆς ἐρήμου, αἰῶνες πρίν, κατά τήν ἔξοδο τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ ἀπό τήν δουλεία τῆς Αἰγύπτου. Τί εἶχε συμβεῖ;

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΑ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου

Ομιλία εις την Παραβολήν του τα μύρια τάλαντα οφείλοντος και τα εκατό δηνάρια απαιτούντος

Ωσάν να έχω επιστρέψει κοντά σας από μακρινό ταξίδι έτσι αισθάνομαι σήμερα· διότι γι΄ αυτούς πού αγαπούν, όταν δεν μπορούν νά ευρίσκονται μαζί με τους αγαπωμένους δεν έχουν κανένα όφελος, έστω και αν μένουν σε γειτονική οικία. Για αυτό και εγώ, μολονότι δεν απομακρύνθηκα από την πόλη, δεν αισθάνομαι καλλίτερα από όσον εάν απουσίαζα, επειδή τον τελευταίον καιρό δεν κατέστη δυνατόν να σας ομιλήσω.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΑ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

Περί σκληροκαρδίας

Αγ.Λουκά Κριμαίας

Ποιος άνθρωπος δεν θα θυμώσει και δεν θα δια­μαρτυρηθεί ακούγοντας την παραβολή του κάκου δού­λου στον όποιο ό κύριος του συγχώρεσε ένα μεγάλο χρέος ενώ αυτός δεν ήθελε να συγχωρέσει στον πλη­σίον του ένα μικρό;
Ταράζεται ή καρδιά μας όταν βλέπουμε τίς χειρό­τερες εκδηλώσεις των παθών καί της άμ»ρτωλότητας των ανθρώπων. Σωστά είπε ό προφήτης Δαβίδ «Καί έρρύσατο την ψυχήν μου εκ μέσον σκύμνων, έκοιμήθην τεταραγμένος υιοί ανθρώπων, οι οδόντες αυτών όπλα καί βέλη, καί ή γλώσσα αυτών μάχαιρα οξεία» (Ψαλ. 56, 5). Καί δεν το λέει για τους φονιάδες καί τους κακούργους αλλά για μας τους απλούς ανθρώ­πους. Εμάς μας αποκαλεί λιοντάρια καί λέει ότι τα δόντια μας είναι όπλα καί βέλη και ή γλώσσα - ακο­νισμένο σπαθί. Καί το σπαθί είναι όργανο του φόνου.

Κυριακὴ ΙΑ΄ Ματθαίου (Ματθ. 18,23-35)

+Μητροπολίτου Φλωρίνης Αυγουστίνου

Δύο ἀριθμοὶ

Συγχώρησις, ἀγαπητοί μου, εἶνε τὸ θέμα τοῦ κηρύγματός μας. —Ὤχ, ἀδερφέ, θέμα ποὺ διάλεξες! θὰ πῇ κάποιος. Σήμερα, ποὺ τὰ πάντα φωνάζουν ἐκδίκησι, ἐσὺ ἔρχεσαι καὶ μὲ καλεῖς νὰ συγχωρήσω; Ποιόν, τὸν ἐχθρό μου;
Ἀλλ᾽ αὐτὸς δὲν εἶνε ἄνθρωπος. Μὲ ἔκλεψε, μοῦ ξερρίζωσε τὰ δέντρα, μοῦ ἔκαψε τὸ σπίτι, μοῦ σκότωσε ἄνθρωπο, μὲ πέταξε στὸ δρόμο… Κ᾽ ἐσὺ μοῦ λὲς «συγχώρησι»; Πάψε νὰ τὸ λές.

Κυριακή ΙΑ’ Ματθαίου

Το ευαγγέλιο της συγχώρησης 

Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς

(Ματθ. ιη’ 23-35)

Όταν ο Κύριος Ιησούς άφηνε την τελευταία Του πνοή στο σταυρό, ακόμα και τη στιγμή αυτή της επιθανάτιας αγωνίας Του, προσπαθούσε να κάνει καλό στους ανθρώπους. Δε σκεφτόταν τον εαυτό Του. Στους ανθρώπους ήταν ο νους Του, γι’ αυτό και παράδωσε ένα από τα μεγαλύτερα μαθήματα που έδωσε ποτέ στο ανθρώπινο γένος. Κι αυτό είναι η διδασκαλία Του για τη συγχώρηση. «Πάτερ, άφες αυτοίς· ου γαρ οίδασι τι ποιούσι» (Λουκ. κγ’ 34).

Κυριακή ΙΑ΄ Ματθαίου

Ερμηνεία της Αποστολικής περικοπής

Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος

[Α΄Κορ. 9, 1-12]

«Οὐκ εἰμὶ ἀπόστολος; οὐκ εἰμὶ ἐλεύθερος; οὐχὶ Ἰησοῦν Χριστὸν τὸν Κύριον ἡμῶν ἑώρακα; οὐ τὸ ἔργον μου ὑμεῖς ἐστε ἐν Κυρίῳ; (: δεν είμαι απόστολος με ίσα δικαιώματα με τους άλλους αποστόλους; Δεν είμαι ελεύθερος όπως οι άλλοι χριστιανοί; Δεν είδα τον Ιησού Χριστό τον Κύριό μας; Και δεν είστε εσείς το έργο που με τη βοήθεια του Θεού επιτέλεσα;)» [Α΄Κορ. 9, 1].

Επειδή προηγουμένως είχε πει ότι «εἰ βρῶμα σκανδαλίζει τὸν ἀδελφόν μου, οὐ μὴ φάγω κρέα εἰς τὸν αἰῶνα, ἵνα μὴ τὸν ἀδελφόν μου σκανδαλίσω (: εάν αυτό που τρώω γίνεται αιτία σκανδάλου και αμαρτίας για τον αδελφό μου, δεν θα φάω ποτέ οποιοδήποτε είδος κρέατος, για να μην σκανδαλίσω τον αδερφό μου)» [Α΄Κορ. 8, 13], πράγμα το οποίο δεν είχε μεν κάνει, υποσχόταν όμως ότι θα το έκανε, εάν παρίστατο ανάγκη,

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΑ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

ΟΙ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΩΝ ΔΑΝΕΙΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΟΦΕΙΛΩΝ

του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ναυπάκτου και Αγίου Βλασσίου Ιερόθεου

«Ἡ “θρησκεία τῆς φιλαργυρίας” ποὺ ἐπικρατεῖ σήμερα στὸν κόσμο ἔχει ὡς ἀρχὴ νὰ εἶναι ὅλοι –ἄνθρωποι καὶ Κράτη– χρεωμένοι, ὥστε εὔκολα νὰ ἐξουσιάζωνται, νὰ γίνωνται δοῦλοι».

 Τό σημερινό Ευαγγελικό ανάγνωσμα αναφέρεται στόν οφειλέτη τών μυρίων ταλάντων, ο οποίος δέν μπορούσε νά επιστρέψη τό χρέος του καί ο κύριός του διέταξε νά πωλήσουν τόν ίδιο, τήν γυναίκα του, τά παιδιά του, τά υπάρχοντά του γιά νά εξοφληθή τό ποσόν τής οφειλής. Όμως, εκείνος ζήτησε συγγνώμη, η οποία τού δόθηκε. Ενώ, όμως, εξοφλήθηκε τό χρέος του μέ τήν μετάνοια, εν τούτοις ο ίδιος ήταν σκληρός στόν σύνδουλό του, δέν τόν συγχώρησε, παρ’ ό,τι τού τό ζήτησε, καί τόν έβαλε στήν φυλακή. Αυτό τό γεγονός μαθεύτηκε, οπότε ο κύριός του, ο οποίος προηγουμένως τόν είχε συγχωρέσει, επανήλθε καί τόν παρέδωσε στούς βασανιστές.

2021 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 5 - ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΑ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

Η ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΩΝ ΜΥΡΙΩΝ ΤΑΛΑΝΤΩΝ (Ματθ. 18, 23-35)

†ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ ΜΕΛΕΤΙΟΥ

(Διασκευή ομιλίας στα Κολομόδια στις 18/8/1996)

Ένας αλλιώτικος Βασιλιάς

Το σημερινό Ευαγγέλιο μας μιλά για την αξία της συγγνώμης. Μας λέγει:

«Αν σεις δεν συγχωρήσετε με την ψυχή σας, εκείνα που σας έχουν κάνει οι άλλοι άνθρωποι, δεν θα σας συγχωρήσει ο Θεός στην Βασιλεία των ουρανών».

Ο Κύριος και σωτήρας μας προκειμένου να χαραχθεί αυτή η διδασκαλία βαθειά στην καρδιά μας, είπε την εξής παραβολή:

Ένας βασιλιάς είχε πολλούς υπηκόους με τους οποίους όμως είχε και πολλούς λογαριασμούς. Μια μέρα άρχισε το ξεκαθάρισμα. Τους είπε: «Δώστε μου ό,τι μου χρωστάτε».

ΚΥΡΙΑΚΗ 5 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2021

ΙΑ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

(Ματθ. ιη΄ 23-35) (Α΄ Κορ. θ΄ 2-12)

Το μεγαλείο της συγχώρεσης

«Ουκ έδει και σε ελεήσαι τον σύνδουλόν σου;» 

Η αγάπη και η επιείκεια είναι εκδηλώσεις που καταξιώνουν τον άνθρωπο και αποκαλύπτουν την αυθεντικότητά του. Δεν είναι, ωστόσο, λίγες οι φορές που ο άνθρωπος και ιδιαίτερα στις μέρες μας, εμφανίζεται με φοβερά ελλείμματα μπροστά στο μεγαλείο τους. Η παραβολή του χρεώστη δούλου ξεδιπλώνεται ως καθρέφτης για να ελέγξουμε τον εαυτό μας και να αποτολμήσουμε μια ειλικρινή αυτοκριτική στις συχνότητες της αυτογνωσίας.

Οδός φιλανθρωπίας

 ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΑ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

Απόστολος: Α΄ Κορ. θ΄ 2 - 12

Ευαγγέλιο: Ματθ. ιη΄ 23 - 35

5 Σεπτεμβρίου 2021

Στο σημερινό ευαγγελικό ανάγνωσμα ο Κύριος, απαντώντας στην ερώτηση του Πέτρου, σχετικά με τα όρια της συγχωρητικότητας προς τους ανθρώπους που μάς αδικούν, προσφέρει μια μοναδική διδαχή ζωής και σωτηρίας.

Η Βασιλεία των ουρανών μοιάζει με έναν βασιλιά, ο οποίος θέλησε να λογαριαστεί με τους δούλους του. Εμφανίστηκε, λοιπόν, μπροστά του κάποιος που του χρωστούσε ένα πολύ μεγάλο χρηματικό ποσό. Ο βασιλιάς, βλέποντας ότι δεν υπήρχε περίπτωση να πάρει πίσω τα χρωστούμενα, διέταξε να πουλήσουν τον ίδιο και την οικογένειά του για να μη χάσει τα χρήματά του. Τότε ο δούλος εκείνος έπεσε στα πόδια του βασιλέα, τού ζήτησε συγγνώμη και τον παρακάλεσε να κάνει λίγη ακόμα υπομονή. Ο βασιλιάς τον σπλαχνίστηκε και του χάρισε το χρέος.

 Τά χαρίσματα στόν ἄνθρωπο,

μέσα ἀπό τήν ἀνάγνωση τῆς παραβολῆς τῶν ταλάντων Ὁ Χριστός μιλοῦσε πάντοτε κατανοητά στόν λαό. Μέ λίγα λόγια, ἔλεγε τόσα πολλά σέ ἀντίθεση μέ ἐμᾶς πού λέμε πολλά χωρίς ὅμως τελικά νά λέμε κάτι! Χρησιμοποιοῦσε ἁπλά παραδείγματα καί μάλιστα μέ παραστάσεις τόσο διαχρονικές πού παραμένουν ζωντανές μετά ἀπό εἴκοσι αἰῶνες. Αὐτά τά παραδείγματα εἶναι οἱ παραβολές, δηλαδή οἱ μικρές πλήν ὅμως μεστές περιεχομένου ἱστορίες μέ τίς ὁποῖες μποροῦν νά ταυτιστοῦν ὅλοι οἱ ἀναγνῶστες τους!

Κυριακή ΙΑ΄ Ματθαίου, Ευαγγ. Ανάγνωσμα: Ματθ. ιη’ 23-35 (05-09-2021)

Διακόνου Χαρίτωνα Θεοδώρου

Πραγματικά διαβάζοντας κανείς την παρούσα παραβολή του Κυρίου μας αμέσως κορυφώνονται μέσα στην ψυχή του αισθήματα συγκίνησης και θαυμασμού για την μεγαλοκαρδία και καλοσύνη που είχε δείξει ο βασιλέας για τον δούλο του. Αντίθετα παρατηρεί κανείς την αχάριστη και σκληρή στάση του πονηρού δούλου προς τον βασιλιά αλλά και στον συνδούλο του. Ο Απόστολος Πέτρος ακούοντας τον Κύριο μας να τονίζει ότι μια από τις προϋποθέσεις συγχώρησης των αμαρτιών των ανθρώπων είναι να συγχωρούμε αυτούς που μας έχουν αδικήσει έθεσε το εξής ερώτημα: Ένας ο οποίος μας έχει βλάψει πόσες φορές πρέπει να τον συγχωρούμε; Η απάντηση του Κυρίου μας στο ερώτημα αυτό ήταν η παραστατικότατη παραβολή του ευσπλαχνικού βασιλέως και του άσπλαχνου δούλου.

Κυριακή ΙΑ’ Επιστολών, Αποστ. Ανάγνωσμα: Α’ Κορ. θ’ 2 – 12 (05-09-2021)

Το αποστολικό ανάγνωσμα της Κυριακής ΙΑ’ επιστολών είναι παρμένο από το ένατο κεφάλαιο της πρώτης προς Κορινθίους επιστολής του Αποστόλου Παύλου. Στην περικοπή αυτή ο Απόστολος Παύλος αντικρούει κατηγορίες προς το πρόσωπό του αλλά και κατηγορίες προς τους συνεργάτες του, προερχόμενες από την Εκκλησία της Κορίνθου, εκκλησιαστική κοινότητα η οποία οφείλει την ύπαρξή της στον Απόστολο των Εθνών και τους συνεργάτες του Βαρνάβα και Σίλα, οι οποίοι διέδωσαν το ευαγγέλιο στην περιοχή.

 5 Σεπτεμβρίου 2021 – Κυριακή ΙΑ΄ Ματθαίου (Ματθ. ιη΄ 23-35)

«Οὓτω καί ὁ πατήρ μου ὁ ἐπουράνιος ποιήσει ὑμῖν, ἐάν μή ἀφῆτε ἓκαστος τῷ ἀδελφῷ αὐτοῦ ἀπό τῶν καρδιῶν ὑμῶν τά παραπτώματα αὐτῶν» (Ματθ. ιη΄ 35).

Μέσα από τη σημερινή παραβολή του κακού και άσπλαχνου δούλου, ο Κύριος μάς διδάσκει το μεγάλο μάθημα της ανεξικακίας και της συγγνώμης.

Μας διηγείται η παραβολή την περίπτωση ενός δούλου, ο οποίος όφειλε ένα τεράστιο χρηματικό ποσό και μη μπορώντας να το ξοφλήσει βρέθηκε μπροστά στη δίκαιη αντιμετώπιση του Κυρίου του, που αποφάσισε να τον κλείσει στη φυλακή μέχρι να του αποδώσει το οφειλόμενο. Ο δούλος εκείνος, πέφτει στα πόδια του Κυρίου του και τον παρακαλεί να του δώσει χρόνο, να μην τον τιμωρήσει, και του έδωσε την υπόσχεση ότι θα αγωνιστεί να ξοφλήσει το χρέος που είχε απέναντί του.

ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ

Κυριακή ΙΑ’ Ματθαίου

(5 Σεπτεμβρίου 2021)

«κύριε, μακροθύμησον ἐπ᾿ ἐμοὶ»

Μία ακόμη παραβολή του Κυρίου μας αδελφοί μου μας παρουσίασε σήμερα η Αγία μας Εκκλησία, μέσα από το ευαγγελικό ανάγνωσμα του ευαγγελιστού Ματθαίου. Μία παραβολή που μας κάνει να αισθανόμαστε απέραντη ικανοποίηση, βλέποντας τον μακρόθυμο Κύριο να χαρίζει το χρέος των ταλάντων στον πτωχό δούλο του. Βλέπουμε όμως στη συνέχεια και κάτι το οποίο μας λυπεί, κάτι το οποίο μας προβληματίζει καθώς ο ίδιος δούλος, εξωτερικεύει τον πραγματικό του εαυτό, έναν εαυτό άδικο, κακό, σκληρόκαρδο και αχάριστο, αφού στην ουσία καταπιέζει με τον χειρότερο τρόπο τον σύνδουλό του, προκειμένου να του επιστρέψει το ασήμαντο χρέος που του οφείλει, σαν να μην έζησε ποτέ την πρότερη ευεργεσία της αφέσεως της οφειλής του.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΑ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

Ο Χριστός μας συγχωράει τα πάντα και ζητεί να κάνουμε κι εμείς το ίδιο στους αδελφούς μας

† Αρχιμανδρίτη Ανανία Κουστένη

Ενδέκατη Κυριακή του Ματθαίου σήμερα, αγαπητοί. Ο Χριστός μιλάει στους Μαθητάς και Αποστόλους Του για τη συγγνώμη, τη συγγνώμη που δίνει ο Θεός στους ανθρώπους και οι άνθρωποι δίνουν στους συνανθρώπους τους. Κι αυτό μας το δίνει καλύτερα με μια παραβολή. Και μας λέει:

Ήταν ένας βασιλιάς, που θέλησε να λογαριαστεί με τους φοροεισπράκτορές του. Και καθώς λογαριαζότανε, τού έφεραν έναν φοροεισπράκτορα, που όφειλε μύρια τάλαντα-μεγάλο ποσό και υπερβολικό. Κι εκείνος έπεσε στα πόδια του και τόν παρεκάλεσε να τόν περιμένει, γιατί ο βασιλιάς έδωσε διαταγή εν τω μεταξύ να τον κλείσουν στη φυλακή, και να πωλήσουν τα παιδιά του και τη γυναίκα του και τα υποστατικά του, για να ξεπληρωθεί το χρέος.

ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ «Η ΕΥΘΥΝΗ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ»

Μέ παραβολή μιλᾶ σήμερα ὁ Χριστός μας, θέλοντας μέσα ἀπό μία ἱστορία, νά προσδιορίσει τήν πραγματικότητα στίς ἀνθρώπινες σχέσεις καί νά ὑποδείξει τήν ἐπιθυμητή καί πλέον συμφέρουσα γιά τόν ἄνθρωπο ὁδό. Ἕνας δοῦλος βρῆκε στόν δρόμο του ἕναν σύνδουλό του, στόν ὁποῖο εἶχε δανείσει ἕνα εὐτελές ποσό, πού ὅμως ἀκόμη δέν τοῦ εἶχε ἐπιστραφεῖ. Ὅρμησε λοιπόν ἐπάνω του καί τόν ἔπνιγε, ἀπαιτώντας τήν ἐπιστροφή τοῦ ὀφειλόμενου μικροδανείου. Παρά τίς ἱκεσίες τοῦ ὀφειλέτη, ὁ ὁποῖος γονατιστός τόν παρακαλοῦσε γιά μία πίστωση χρόνου, μέχρι νά βρεῖ τό ὀφειλόμενο ποσό, ὁ δανειστής δοῦλος ἔσυρε τόν σύνδουλό του καί τόν ἔκλεισε στή φυλακή.