«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»

Κυριακή ΙΔ’ Ματθαίου

(26 Σεπτεμβρίου 2021)

Μια ακόμη παραβολή του Κυρίου μας παρουσίασε σήμερα η Αγία μας Εκκλησία, μέσω του ιερού ευαγγελικού αναγνώσματος, αγαπητοί μου αδελφοί. Είναι η παραβολή των βασιλικών γάμων, όπου ο Κύριος,  θέλοντας να δείξει στον κόσμο το τι σημαίνει η ένωση του ανθρώπου με το Θεό, παρομοιάζει αυτή την ένωση με τον γάμο. Όπως ο άντρας ενώνεται με τη γυναίκα ψυχή τε και σώματι κατά τον ίδιο τρόπο και ο χριστιανός ενώνεται με τον Τριαδικό Θεό. Αυτή η ένωση είναι ένας γάμος, όπου Νυμφίος είναι ο ίδιος ο Χριστός και νύμφη κάθε ψυχή που ποθεί να ενωθεί μαζί Του. Η τελετή αυτού του γάμου επιτελείται μόνον μέσα στην Εκκλησία, όχι εκτός. Ξεκίνησε κατά την λαμπρή και μεγάλη ημέρα της Πεντηκοστής και τελείται κάθε φορά που το κρασί και το ψωμί  πάνω στην Αγία Τράπεζα κατά την Θεία Λειτουργία, μεταβάλλονται σε Σώμα και Αίμα Χριστού. Αυτό είναι το πλούσιο γεύμα του γάμου μας με τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό, το Σώμα και το Αίμα Του.

Δυστυχώς όμως αγαπητοί μου, αυτή την πρόσκληση του Κυρίου στον γάμο, πολλές φορές και με ποικίλους τρόπους την απορρίπτουμε. Ο Θεός ενώ τιμάει τον άνθρωπο με την μεγάλη πρόσκληση να μετέχει στο Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας, ο άνθρωπος αποστρέφει το πρόσωπό του, βρίσκοντας πληθώρα δικαιολογιών. Βλέπουμε πολλές φορές να προβάλλει διάφορες προφάσεις, άλλοτε επαγγελματικές υποχρεώσεις, άλλοτε θέματα υγείας ή λόγω μεγάλης ηλικίας και οι δυνάμεις του δεν το επιτρέπουν. Σαφώς υπάρχουν περιπτώσεις που όντως πραγματικοί λόγοι ασθενείας καθώς και το βάρος των πολλών ετών της τρίτης ηλικίας, είναι προβλήματα που δυσκολεύουν την μετοχή μας στη Θεία Λατρεία. Σε ακόμη χειρότερη κατάσταση βρίσκονται άνθρωποι, οι οποίοι λόγω οκνηρίας και ραθυμίας αποφεύγουν τον εκκλησιασμό. Άνθρωποι που με την δικαιολογία της κούρασης, των πολλών υποχρεώσεων, ακόμη και για ανοήτους λόγους, δεν εκκλησιάζονται. Παραμένουν αλιβάνιστοι και προτιμούν να ζουν μέσα στην πνευματική τους μαυρίλα. Και όλα αυτά, αποτέλεσμα ενός βασικότατου λόγου που είναι η έλλειψη πίστεως. Η ζωή μας έχει αποδείξει ότι όποιος αγαπά θυσιάζει και θυσιάζεται. Αυτό σημαίνει ότι όποιος αγαπά πραγματικά τον Χριστό, όποιος θέλει να λέγετε μαθητής Του, θυσιάζει και δουλειές και ξεκούραση και ύπνο και κάθε άλλη πρόσκαιρη απόλαυση προκειμένου να ζήσει το ιερό αυτό Μυστήριο της ενώσεώς του με τον Σωτήρα Χριστό, τον Νυμφίο της Εκκλησίας.

Κάθε Θεία Λειτουργία και ειδικά αυτή της Κυριακής είναι μια πνευματική όαση μέσα στον καύσωνα της ερήμου. Είναι η χαρά, η αγαλλίαση, η δροσιά. Ο ίδιος ο Χριστός θυσιάζεται για τον καθένα μας. Μέσα σε μια κοινωνία με τόσα προβλήματα, με ασθένειες, με δολοφονίες, με αισθήματα μίσους, έρχεται ο Χριστός από απέραντη αγάπη προς τον άνθρωπο και στρώνει το πιο πλούσιο, το πιο γεμάτο τραπέζι. Θυσιάζεται ο ίδιος πάνω στην Αγία Τράπεζα προκειμένου να σώσει τον άνθρωπο,  να μην πεθάνει ο άνθρωπος και να κερδίσει αν πραγματικά θέλει τη σωτηρία του.

Αδελφοί μου,

 ο ίδιος ο Χριστός όπως είπαμε μας προσκαλεί στο τραπέζι της Θείας Χάριτος. Από εμάς λοιπόν εξαρτάται αν ανταποκριθούμε στο κάλεσμά του, αν επιθυμούμε την ένωσή μας μαζί Του που είναι η πηγή της ζωής.  Μας δίνει ο Θεός αυτή την δυνατότητα επιλογής, ανάμεσα σε μια ζωή κοντά Του ή μια ζωή πλήρους απομακρύνσεως από Εκείνον. Χωρίς αμφιβολία, η καλύτερη επιλογή για τον άνθρωπο είναι να ζει μέσα στην αγκαλιά του Δημιουργού του, να απολαμβάνει τα δώρα και την ευλογία του Θεού, τα οποία ας ευχηθούμε όλοι μας, ανάλογα την προσπάθεια που θα καταβάλει ο καθένας μας, να μπορέσει είτε σε μικρότερο είτε σε μεγαλύτερο βαθμό, να τα ζήσει, δηλαδή να αξιωθεί να γίνει ο καθένας μας, κληρονόμος της ουρανίου Βασιλείας. Αμήν.

π. Δ.Β.

ΠΗΓΗ