ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ

ΚΥΡΙΑΚΗ Β΄ ΛΟΥΚΑ - Λουκ. 6, 31-36 (2/10/2016)

Η αγάπη προς τους εχθρούς

Η διδασκαλία του Κυρίου για την αγάπη προς τους εχθρούς, αγαπητοί μου αδελφοί, πάντοτε ηχούσε περίεργα στα ώτα των ανθρώπων. Πώς είναι δυνατόν να καλούμαστε ν’ αγαπήσουμε ή να συγχωρήσουμε εκείνους που μάς έβλαψαν, που έθιξαν την τιμή και την υπόληψή μας, που ζηλοφθονούν την επιτυχία μας; Πώς είναι δυνατόν ν’ αγαπήσουμε εκείνους που κινούνται με εκδικητικές προθέσεις εναντίον μας, που μάς αδικούν στον επαγγελματικό μας χώρο, πατώντας πάνω μας για να ανέλθουν τις βαθμίδες της εργασιακής ιεραρχίας; Πώς είναι δυνατόν ν’ αγαπήσουμε εκείνους που συνέβαλαν στη διάλυση της οικογενειακής μας ειρήνης, όλους εκείνους που, με μια λέξη, μπορούμε να χαρακτηρίσουμε εχθρούς;

ΚΥΡΙΑΚΗ Β΄ ΛΟΥΚΑ

Απόστολος: Β΄ Κορ. δ΄ 6-15

Ευαγγέλιο: Λουκ. στ΄ 31-36

2 Οκτωβρίου 2016

«Αγαπάτε»

Για να γίνει κανείς πιστός υπήκοος της βασιλείας του Θεού, για να λάβει μισθό και για να αποκληθεί «υιός υψίστου» Είναι ανάγκη να εφαρμόσει την πρώτη και μεγάλη εντολή της αγάπης για την οποία σήμερα μας κάνει λόγο το Ιερό Ευαγγέλιο. 

Ίσως τα λόγια του μας φαίνονται βαριά κι ακατόρθωτα, ίσως να μη συμβαδίζουν με το σύγχρονο πνεύμα της ζωής που θέλει τον άνθρωπο διπλωμάτη και ευέλικτο, ίσως ακόμα και ο εσωτερικός μας εαυτός να αντιδρά ενστικτωδώς στην εφαρμογή τους. Παρ’ όλα αυτά όμως είναι λόγια του Κυρίου μας Ιησού Χριστού που μας δείχνουν το δρόμο του αγιασμού και της θεώσεως. Όποιος δεν αγαπήσει γνήσια το Θεό και τον άνθρωπο δεν πρόκειται να σωθεί έστω κι αν γίνει σκελετός από τις νηστείες και τις κακοπάθειες, έστω κι αν γνωρίζει όλη τη θεολογία, έστω κι αν μαρτυρήσει και βασανιστεί, έστω κι αν κατορθώνει με την πίστη του να θαυματουργεί.

ΚΥΡΙΑΚΗ Β΄ ΛΟΥΚΑ

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΣΤΑΓΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΕΩΡΩΝ

«Πλήν ἀγαπᾶτε τούς ἐχθρούς ὑμῶν, ...καί ἔσεσθαι υἱοί τοῦὙψίστου»

«Ποία ὑμῖν χάρις ἐστί;» Ὁ Κύριος βεβαιώνει ὅτι ἄν ἀγαπᾶς μέ ἰδιοτέλεια ἤ ἀγαθοποιεῖς στους ἀγαθοποιοῦντες σε ἤ δανείζεις γιά νά πάρεις πίσω, δέν ἔχεις «χάρι». Ἡ χάρις ἔρχεται μέ τήν ὑπέρβαση τοῦ προσωπικοῦ ὠφέλους. Ὁ μισθός εἶναι πολύς: γίνεσαι υἱός τοῦ Ὑψίστου. 

Ὁ Ἅγιος Σεραφείμ τοῦ Σαρώφ ἔλεγε ὅτι ὁ σκοπός τῆς ζωῆς τοῦ ἀνθρὠπου εἶναι ἡ προσέλκυση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἡ πνευματική, καί ὄχι μόνο, ζωή ἀποσκοπεῖ στήν ἔλευση τῆς χάριτος, τήν γεύση τῆς παρουσίας τοῦ Θεοῦ. Ἡ ὀρθόδοξη ἄσκηση, ἡ προσευχή, ἡ ταπείνωση, ἡ μετάνοια εἶναι ἡ ὁδός προκειμένου νά μᾶς ἐπισκευθεῖ ἡ χάρις πού ἀλλοιώνει τόν ἄνθρωπο καί τόν καθιστᾶ δοχεῖο τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.

ΚΥΡΙΑΚΗ Β΄ ΛΟΥΚΑ

ΜΙΜΗΣΙΣ ΘΕΟΥ

Ἀρκετός κόσμος θεωρεῖ ὅτι ἡ ζωή τοῦ χριστιανοῦ δέν εἶναι παρά ἕνας ἀνελαστικός ἠθικός κώδικας συμπεριφορᾶς, ὁ ὁποῖος ἀποτελεῖται ἀπό ἐντολές καί ὑποχρεώσεις πού καθιστοῦν τελικά τό βίο τοῦ ἀνελεύθερο. Βεβαίως, αὐτές δέν μποροῦν παρά νά προέρχονται κυρίως ἀπό τή ζωή καί τούς λόγους τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ καί νά καταγράφονται στό βιβλίο τῆς Ἁγίας Γραφῆς. Ἡ ἐν λόγω θεώρηση, ὡστόσο ἀποτελεῖ μιά πρόχειρη, μιά ἐπιδερμική καί τελικά μιά λανθασμένη προσέγγιση πού προέρχεται ἀπό ἀνθρώπους πού εἴτε ἀντιμάχονται καί ἀπορρίπτουν τήν ὀρθόδοξη χριστιανική πίστη, εἴτε ἀπό ἐκείνους πού προσεγγίζουν τόν ἐκκλησιαστικό βίο μέ ἕναν ἠθικιστικό εὐσεβισμό.

Κυριακή 2 Ὀκτωβρίου 2016 (Β´ ΛΟΥΚΑ) (Λουκ. στ´31-36)

«Καθώς θέλετε ἵνα ποιῶσιν ὑμῖν οἱ ἄνθρωποι, καί ὑμεῖς ποιεῖτε αὐτοῖς ὁμοίως.»

            Ὅπως θέλετε νά συμπεριφέρονται σέ σᾶς οἱ ἄλλοι ἄνθρωποι, ἔτσι νά φέρεσθε κι ἐσεῖς σ᾽αὐτούς, λέει στήν ἀρχή τῆς περικοπῆς μας ὁ Κύριος. Καί συνεχίζει: Αὐτή τή συμπεριφορά τή χρωστᾶτε σέ ὅλους τούς ἀνθρώπους. Διότι, ἄν ἀγαπᾶτε μόνο αὐτούς πού σᾶς ἀγαποῦν, τί ἄξιο ἀνταμοιβῆς ἀπό τό Θεό ἔχετε κάνει; Μήπως καί οἱ διεφθαρμένοι ἄνθρωποι δέν ἀγαποῦν τούς φίλους τους; Καί ἄν εὐεργετεῖτε αὐτούς πού σᾶς εὐεργετοῦν, τί ἄξιο ἀμοιβῆς κάνετε; Ἀφοῦ καί οἱ ἁμαρτωλοί ἄνθρωποι τό ἴδιο ἀκριβῶς κάνουν. Καί ἄν δανείζετε σ᾽ αὐτούς ἀπό τούς ὁποίους περιμένετε ὅτι ἀσφαλῶς θά πάρετε πίσω τά χρήματά σας, ποιά χάρη σᾶς ὀφείλει ὁ Θεός; Καί οἱ ἁμαρτωλοί τό ἴδιο δέν κάνουν; Δανείζουν στούς ὁμοίους τους, γιά νά ξαναπάρουν πίσω τά χρήματά τους, κι ἄν κάποτε χρειαστεῖ, νά μποροῦν νά δανειστοῦν κι αὐτοί.

ΚΥΡΙΑΚΗ Β΄ ΛΟΥΚΑ – 2 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2016

Ιερά Μητόπολις Σερβίων και Κοζάνης

ΚΥΡΙΑΚΗ Β´ ΛΟΥΚΑ

(Λκ. ε΄ 31-36)

Τὸ κριτήριο τῆς ἀγάπης μας στὸ Θεὸ εἶναι τὸ πρόσωπο τοῦ κάθε συνανθρώπου μας. Γιὰ νὰ μᾶς βοηθήσει ἡ Ἐκκλησία νὰ προσεγγίσουμε μία τέτοια σπουδαία ἀλήθεια διαβάζει τὴ σημερινὴ εὐαγγελικὴ περικοπή, παρμένη ἀπὸ τὴν ὁμιλία «ἐπὶ τόπου πεδινοῦ», ποὺ διασώζει ὁ εὐαγγελιστὴς Λουκᾶς καὶ εἶναι ἀντίστοιχη τῆς «ἐπὶ τοῦ ὅρους» ὁμιλίας τοῦ κατὰ Ματθαῖον. Ἐκφωνήθηκαν καὶ οἱ δύο στὴν ἀρχὴ τῆς δημόσιας δράσης τοῦ Χριστοῦ καὶ περιέχουν τὶς «προγραμματικὲς» – θὰ λέγαμε – δηλώσεις τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Οἱ ὁμιλίες αὐτὲς μας δίνουν, μέσα σὲ λίγες γραμμὲς τὴν οὐσία καὶ τὸ ἀποκορύφωμα τῆς χριστιανικῆς ἠθικῆς. Κέντρο αὐτῆς τῆς ἠθικῆς εἶναι ἡ ἀγάπη, ποὺ πηγάζει ἀπὸ τὸν συνεχῶς ἀγαπώντα Θεὸ Πατέρα καὶ ὄχι ἀπὸ κάποια κοινωνικὴ συμβατικότητα. Οἱ ἄνθρωποι συνηθίζουν νὰ μιλοῦν εὐκαίρως – ἀκαίρως γιὰ ἀγάπη, χωρὶς ὅμως τὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ Πατέρα γιὰ τὸν κόσμο, ἡ ἀγάπη τῶν ἀνθρώπων εἶναι ἐπιφανειακὴ καὶ ἐπίπλαστη.

ΚΥΡΙΑΚΗ Β΄ ΛΟΥΚΑ

(Λκ. 6, 31-36)

Ὁ Χριστιανισμὸς εἶναι τὸ καινούργιο μέσα στὴν παλαιότητα τοῦ κόσμου, διότι ἀποτελεῖ ἕνα τρόπο ζωῆς, ὁ ὁποῖος διαφέρει πάρα πολὺ ἀπὸ αὐτὰ ποὺ προτείνει ὡς καλὰ καὶ ἐπιθυμητὰ ὁ κόσμος.

Ὁ Χριστὸς ὁμιλῶντας στοὺς μαθητές του τοὺς λέει ὅτι ὑπάρχει ἕνα βασικὸ στοιχεῖο ποὺ τοὺς διαφοροποιεῖ ἀπὸ τοὺς ἄλλους καὶ τοὺς ἀποδεικνύει ὡς γνήσιους μαθητές του: «ἐντολὴν καινὴν δίδωμι ὑμῖν͵ ἵνα ἀγαπᾶτε ἀλλήλους· καθὼς ἠγάπησα ὑμᾶς ἵνα καὶ ὑμεῖς ἀγαπᾶτε ἀλλήλους. ἐν τούτῳ γνώσονται πάντες ὅτι ἐμοὶ μαθηταί ἐστε͵ ἐὰν ἀγάπην ἔχητε ἐν ἀλλήλοις». Τὸ καινούργιο λοιπὸν ποὺ εἰσάγει ὁ Χριστιανισμὸς εἶναι ἡ ἐντολὴ τῆς ἀγάπης.

Κήρυγμα Κυριακῆς 2.10.2016

(Κυριακή Β΄ Λουκᾶ)

Ἀπόστολος Ὁσίου (Β΄ Κορινθίους δ΄ 6-15)

            Βλέποντας κανείς τό ἀξίωμα τοῦ Ἀποστόλου Παύλου τό μεγάλο καί ὑψηλό, θά συμπέρενε ὅτι θά τοῦ ἐξασφάλιζε μία ἄνετη ζωή γεμάτη ἀπό χαρές καί διακρίσεις καί ἐπαίνους πού θά ἔκαναν τήν ζωή του πιό εὔκολη. Ὅμως στό ἀποστολικό ἀνάγνωσμα τῆς προσεχοῦς Κυριακῆς πού ἡ Ἐκκλησία μας τιμᾶ τήν μνήμη τοῦ ὁσίου πατρός Θεοδοσίου, ὁ ἴδιος ὁ ἀπόστολος ὁμολογεῖ ἀντιπροσωπεύοντας ὅλους ὅσους θά ἀσχοληθοῦν μέ τήν ἱεραποστολή ὅτι ἡ ζωή τους θά εἶναι γεμάτη διωγμούς, κινδύνους, κατατρεγμούς ὡς καί ἡ δική του ζωή «ἐν παντί θλιβόμενοι ἀλλ’ οὐ στενοχωρούμενοι, διωκόμενοι ἀλλ’ οὐκ ἐγκαταλειπόμενοι, καταβαλλόμενοι ἀλλ’ οὐκ ἀπολλύμενοι» (Β΄ Πρός Κορινθίους δ΄ 9).

Η ΘΑΥΜΑΣΤΗ ΑΛΙΕΙΑ

ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 25 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2016

Α΄ Λουκᾶ: Λουκ. ε΄ 1-11

Η ΘΑΥΜΑΣΤΗ ΑΛΙΕΙΑ

1. Ο ΣΚΟΠΟΣ ΤΟΥ ΘΑΥΜΑΤΟΣ

Ὁ Κύριος περιδιαβαίνει τὴν ἀκρογια­λιὰ τῆς Γαλιλαίας καὶ τὰ πλήθη τρέχουν μὲ πόθο κοντά του. Καὶ καθὼς βλέπει δυὸ μικρὰ πλοῖα ἀραγμένα στὴ λίμνη, μπαίνει σ’ ἕνα ἀπὸ αὐτά· εἶναι τὸ πλοῖο τοῦ Σίμωνα. Καὶ τὸν παρακαλεῖ νὰ τὸ σύρει λίγο πιὸ μέσα στὴ λίμνη γιὰ νὰ διδάξει τὰ πλήθη μέσα ἀπὸ τὸ πλοῖο αὐτό. Ὅταν τελείωσε τὴ διδασκαλία του ὁ Κύριος, λέει στὸν Σίμωνα: Φέρε πάλι τὸ πλοῖο στὰ βαθιὰ νερὰ τῆς λίμνης καὶ ρίξτε τὰ δίχτυα σας. Ὁ Σίμων ὅμως μὲ ἔκπληξη τοῦ ἀποκρίνεται: Διδάσκαλε, ὅλη τὴ νύχτα κοπιάσαμε ρίχνοντας τὰ δίχτυα καὶ δὲν πιάσαμε τίποτε. Ἀφοῦ ὅμως τὸ λὲς ἐσύ, θὰ ρίξω τὸ δίχτυ. Καὶ τὸ θαῦμα ποὺ ἀκολούθησε ἦταν ἐντυ­πωσιακό. Τὸ δίχτυ τους γέμισε τόσο πολλὰ ψάρια, ὥστε ἄρχισε νὰ σχίζεται. Οἱ ψαράδες τότε φώναξαν ἀμέσως τοὺς συνεταίρους τους ποὺ ἦταν στὸ ἄλλο πλοῖο, νὰ βοηθήσουν νὰ σύρουν τὸ δίχτυ ἐπάνω. Ἀλλὰ τὰ ψάρια ἦταν τόσο πολλά, ὥστε τὰ δυὸ πλοῖα κινδύνευαν νὰ βυθισθοῦν.

ΧΑΡΑ ΚΑΙ ΛΥΠΗ

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 25 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2015

Α΄ Λουκᾶ: ΙΔ΄ Κυριακῆς: Β΄ Κορ. α΄ 21 - β΄ 4

ΧΑΡΑ ΚΑΙ ΛΥΠΗ

1. Αἰτία χαρᾶς

Δὲν ἔζησε μόνο εὐχάριστες στιγμὲς ὁ ἀπό­στολος Παῦλος, ἀλλὰ καὶ δυσάρεστες. Ἡ ἱεραποστολική του διακονία τὸν γέμιζε μὲ πολλὴ χαρά, κάποτε ὅμως παρουσιάζονταν καὶ ἀφορ­μὲς μεγάλης λύπης. Οἱ συχνὲς ἐναλ­λαγὲς αὐτῶν τῶν ἔντονων συναισθημάτων ἀποτυπώνονται καὶ στὴ σημερινὴ ἀποστολικὴ περικοπή.

Ὁ Ἀπόστολος γράφει πρὸς τοὺς Χριστιανοὺς τῆς Κορίνθου ὑπογραμμίζοντας ἀρχικὰ τὸ αἴσθημα ἀσφαλείας καὶ βεβαιότητας, ποὺ συνέχει κάθε πιστὸ Χριστιανό:

Κυριακὴ ΙΔ´ (Α´ Λουκᾶ)

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΣΤΑΓΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΕΩΡΩΝ

«ἐπί δέ τῶ ρήματί σου χαλάσω τό δίκτυον...»

Ὁ Θεός ἔχει πάντοτε ἕνα καλύτερο σχέδιο γιά ἐμᾶς ἀπό αὐτό πού ἔχουμε ἐμεῖς γιά τό ἑαυτό μας. Θά πρέπει, κάνοντας χρήση τοῦ αὐτεξουσίου, νά τοῦ ἐπιτρέψουμε νά τό ἐνεργοποιήσει.

Ἡ σχέση τοῦ ἀνθρώπου μέ τόν Θεό ἔχει διάφορες βαθμίδες ἀγάπης. Συνήθως οἱ ἄνθρωποι χρησιμοποιοῦν τόν Θεό γιά νά καλύπτει τίς ἀνάγκες τους. Ὁ Θεός ἀσφαλῶς θέλει νά δίνει στά παιδιά του. Ὁ Κύριος εἶπε «αἰτεῖτε καί δοθήσετε, κρούετε καί ἀνοιγήσετε...». Εἶπε ἀκόμη «μήπως ἄν ζητήσει τό παιδί ψωμί ὁ Θεός θά τοῦ δώσει πέτρα;». Ὁ Θεός εἶναι πάροχος, δωτήρ, πηγή ἀγαθῶν καί ἀγαθότητος. Μία βαθύτερη σχέση ἀγάπης μέ τόν Θεό εἶναι ὅταν ό ἄνθρωπος δέν ζητᾶ μόνο ἀπό τόν Θεό, ἀλλά ἀναρωτιέται ἄν μπορεί κάτι νά τοῦ προσφέρει. Βεβαίως ὁ Θεός εἶναι τέλειος καί ἀνενδεής ὅμως ἡ στάση αὐτή δείχνει ἔξοδο ἀπό τόν ἐγωκεντρισμό καί ἐγκαινιάζει μιά ἀμφίδρομη σχέση ἀγάπης μέ τόν Θεό. Ὁ ἄνθρωπος παύει νά ζητεῖ μόνο καί ἀρχίζει νά ἀγαπᾶ τόν Θεό.

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ

ΚΥΡΙΑΚΗ Α΄ ΛΟΥΚΑ - Λουκ. 5,1-11 (25/9/2016)

Ο Χριστός Διδάσκαλος της αληθείας

Στη λίμνη της Γεννησαρέτ μάς μεταφέρει το σημερινό Ευαγγελικό χρονικό, αγαπητοί μου αδελφοί, στα νερά της οποίας βρέθηκε πολλές φορές, κατά τη διάρκεια της επί γης ζωής Του, ο Κύριός μας, για να διδάξει, με τον λόγο και τις θαυματουργικές Του ενέργειες, αλλά και να αναζητήσει κάποιες στιγμές ξεκούρασης και περισυλλογής.

ΚΥΡΙΑΚΗ Α΄ ΛΟΥΚΑ

Απόστολος: Γαλ. δ΄ 22 - 27

Ευαγγέλιον: Λουκά ε΄ 1 – 11

25 Σεπτεμβρίου 2016

Κυρίαρχος στη ζωή μας ο εγωισμός, αγαπητοί μου αδελφοί.

Φανερώνεται με πράξεις, με τα λόγια μας. Μεγάλη ιδέα έχουμε για τον εαυτό μας. Δύσκολα δεχόμαστε τη γνώμη και πολύ δυσκολότερα την υπόδειξη κάποιου άλλου. Επιδιώκουμε την αναγνώριση από τους ανθρώπους, με τους οποίους συναναστρεφόμαστε, που πολύ φυσικό είναι να γνωρίζουν και τα πλεονεκτήματα μας, αλλά και τα ελαττώματα μας. Ενοχλούμαστε ωστόσο πολύ, όταν μας τα υποδεικνύουν. Αρνούμαστε πολλές φορές την πραγματικότητα και προσπαθούμε να την κρύψουμε από τον ίδιο τον εαυτό μας. Συνήθως με μεγάλη ευκολία παραβλέπουμε τις αδυναμίες, τα λάθη μας.

Κυριακή 25 Σεπτεμβρίου 2016 (Α´ ΛΟΥΚΑ) (Λουκ. ε´1-11)

Ἀδελφοί, δέν εἶχαν κληθεῖ ἀκόμη νά γίνουν μαθηταί τοῦ Κυρίου ὁ Σίμων, δηλ. ὁ Πέτρος καί ὁ ἀδελφός του Ἀνδρέας, ὅπως ἐπίσης καί τά ἄλλα δύο ἀδέλφια, ὁ Ἰάκωβος καί ὁ Ἰωάννης, ὡστόσο γνώριζαν ἤδη τόν Κύριο. Γι᾽ αὐτό καί δέν ξαφνιάστηκε ὁ Πέτρος ἐκεῖνο τό πρωινό, μετά τό ἄκαρπο ὁλονύκτιο ψάρεμα πού ἔκανε, ὅταν ὁ Κύριος τοῦ ζήτησε νά χρησιμοποιήσει τό καΐκι του, γιά νά διδάξει τά πλήθη πού εἶχαν συγκεντρωθεῖ ἐκεῖ. Ξαφνιάστηκε ὅμως, ὅταν μετά τό τέλος τῆς διδασκαλίας, ἄκουσε τόν Κύριο νά τοῦ παραγγέλλει νά ξαναπάει γιά ψάρεμα. Ὅλη τή νύχτα, Κύριε, εἶπε ὁ Πέτρος, κουραστήκαμε χωρίς νά πιάσουμε οὔτε ἕνα ψάρι. Τώρα πιά εἶναι ἡμέρα καί ἀκατάλληλη ὥρα γιά ψάρεμα. Ἀφοῦ ὅμως τό λές Ἐσύ, θά ξαναρίξω τά δίχτυα.

ΚΥΡΙΑΚΗ 25 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2016 – Α΄ ΛΟΥΚΑ

(Λουκ. ε΄ 1-11) (Β΄ Κορ. 1, 21 – 2, 4)

Μαθητές του Χριστού

«αφέντες άπαντα ηκολούθησαν αυτώ» 

Η κλήση των πρώτων μαθητών από το μεγάλο διδάσκαλο Χριστό, είναι το θέμα που ξεδιπλώνει μπροστά μας η σημερινή ευαγγελική περικοπή με σκηνικά που αναδεικνύουν βαθύτερα μηνύματα και νοήματα. Στο βάθος της διήγησης του Ευαγγελίου μπορεί κάποιος ν’ αντλήσει μεγάλες αλήθειες. Ο Μονογενής και Λόγος του Θεού είναι εκείνος που καλεί πρώτα όλους τους ανθρώπους από την ανυπαρξία στη ζωή. Γι’ αυτό και στην ευχαριστιακή σύναξη ομολογούμε: «Συ εκ του μη όντος εις το είναι ημάς παρήγαγες».

«ΠΕΙΡΑ ΚΑΙ ΥΠΑΚΟΗ ΕΝ ΠΙΣΤΕΙ»

Το μήνυμα της Κυριακής

«Δι όλης νυκτὸς κοπιάσαντες ουδὲν ελάβομεν επὶ δε τω ρήματί σου χαλάσω το δίκτυον». Στα λόγια του Αποστόλου Πέτρου της σημερινής ευαγγελικής περικοπής πλέκονται δύο πράγματα. Το πρώτο είναι η πείρα. Το δεύτερο η εμπιστοσύνη στο Χριστό. Πείρα και πίστη συναντώνται μέσα στην ίδια καρδιά.

ΚΥΡΙΑΚΗ Α΄ ΛΟΥΚΑ – 25 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2016

Ιερά Μητόπολις Σερβίων και Κοζάνης

ΚΥΡΙΑΚΗ Α´ ΛΟΥΚΑ

(Λκ. ε΄ 1-11)

Ἡ σημερινὴ εὐαγγελικὴ περικοπή, ἀδελφοί, ἔχει ὡς θέμα της τὴν κλήση τοῦ Πέτρου, τοῦ Ἰακώβου καὶ τοῦ Ἰωάννη, στὰ πρῶτα στάδια τῆς δημόσιας δράσης τοῦ Χριστοῦ στὴ Γαλιλαία. Τὰ πλήθη, ὁπουδήποτε μιλοῦσε ὁ Χριστός, στὶς συναγωγὲς ἢ στὸ ὕπαιθρο, συνωθοῦνταν γιὰ νὰ τὸν ἀκούσουν. Σὲ μία ἀπὸ τὶς πολλὲς ἐξόδους του, καὶ ἀκολουθούμενος ἀπὸ μεγάλο πλῆθος, βρέθηκε στὴ λίμνη Γεννησαρέτ.

«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»

Κυριακή Α΄ Λουκά

25 Σεπτεμβρίου 2016

Στη σημερινή Ευαγγελική περικοπή του Λουκά αδελφοί μου, βλέπουμε τον Κύριο να βρίσκεται στη λίμνη της Γεννησαρέτ και συγκεκριμένα σ’ ένα πλοίο απ’ όπου δίδασκε τους όχλους. Και καθώς εδίδασκε εποίησε το θαύμα, όπως μας λέει ο ιερός Ευαγγελιστής. Είπε στο Σίμωνα που όλη τη νύχτα με τους άλλους μετέπειτα μαθητές πάλευαν να πιάσουν ψάρια χωρίς αποτέλεσμα, να ξαναφέρει το πλοίο στα ανοιχτά της λίμνης και να ψαρέψει. Ο Σίμων έκανε υπακοή στον λόγο Του Κυρίου και το θαύμα έγινε. Έπιασαν πλήθος ιχθύων, τόσο πολύ που τα δίχτυα είχαν αρχίσει να σχίζονται. Ο Σίμων μπροστά στη θέα του θαύματος έπεσε στα γόνατα ενώπιον του Κυρίου λέγοντας προς Αυτόν « Κύριε βγες από το πλοίο μου, διότι εγώ είμαι ένας άνθρωπος αμαρτωλός και δεν μου αξίζει να βρίσκομαι τόσο κοντά σου».

ΚΥΡΙΑΚΗ Α΄ ΛΟΥΚΑ

(Λκ. 5, 1-11)

Ἐνῷ ὁ Κύριος βρισκόταν «παρὰ τὴν λίμνην Γεννησαρέτ» καὶ πλῆθος ἀνθρώπων συνωστιζόταν γύρω του, μπῆκε σὲ ἕνα πλοιάριο, τὸ ὁποῖο ἀνῆκε στὸν Πέτρο, καὶ τὸν παρακάλεσε νὰ τὸ ἀπομακρύνει λίγο ἀπὸ τὴν ἀκτή, ὥστε νὰ μπορεῖ νὰ τοὺς διδάξει μὲ περισσότερη ἄνεση. Ἐδῶ βλέπουμε κατὰ πρῶτο τὴ μεγάλη ἐπιείκεια τοῦ Χριστοῦ. Δὲν διέταξε τὸν Πέτρο δεσποτικά, ἀλλὰ τὸν παρακάλεσε ὡς ἀγαθὸς Κύριος. Ἔπειτα ὁ Πέτρος, ὑπακούει καὶ γίνεται εὐπειθὴς σὲ κάποιον ποὺ μέχρι τότε δὲν ἤξερε, εἰσάγοντάς τον μάλιστα στὸ πλοῖο του. Ὄχι μόνο αὐτό, ἀλλά, μετὰ τὸ τέλος τῆς διδαχῆς, ὁ Χριστὸς εἶπε στὸν Πέτρο νὰ ὁδηγήσει ἐκ νέου τὸ πλοιάριό του στὰ βαθιὰ καὶ νὰ ξαναρίξει τὰ δίκτυα. Καὶ ὁ Πέτρος τὸν ὑπάκουσε. Δὲν ἀντέδρασε, δὲν δυσανασχέτησε καὶ δὲν εἶπε στὸν Χριστό: «Μὰ ἀφοῦ κοπίασα ὅλο τὸ βράδυ χωρὶς κανένα ἀποτέλεσμα, τώρα μοῦ ζητᾶς νὰ σὲ ἀκούσω καὶ νὰ μπῶ σὲ νέους κόπους;» Ἀντ᾿ αὐτοῦ ὁ Πέτρος, παρὰ τὴν προηγούμενη ἀποτυχία του στὸ ψάρεμα καὶ τὸν προφανῆ κόπο τῆς ὁλονύκτιας προσπαθείας, εἶπε στὸν Χριστό: «Ναὶ Κύριε, ἐπειδὴ μοῦ τὸ ζητᾶς, θὰ σὲ ἀκούσω καὶ θὰ ὑπακούσω στὸ κέλευσμά σου καὶ θὰ προσπαθήσω ξανά».

Κυριακή 25 Σεπτεμβρίου 2016

Ἀπόστολος Β΄ Πρός Κορινθίους α΄ 21-β΄4

Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος στό σημερινό ἀποστολικό ἀνάγνωσμα, ἀγαπητοί ἀδελφοί μας καθορίζει τήν θέση τῶν πνευματικῶν πατέρων πού εἶναι οἱ κληρικοί στό ἐκκλησιαστικό σῶμα.

            Ἀφορμή γιά νά γράψει ὁ Ἀπόστολος τήν δεύτερη αὐτή ἐπιστολή του στούς Κορίνθιους ἔλαβε, ὅταν ὁ Ἀπόστολος Τίτος ἐπέστρεψε ἀπό τήν Κόρινθο στή Μακεδονία ὅπου βρισκόταν, καί ἐκεῖνον τόν καιρό ὁ Ἀπόστολος Παῦλος ἀναγγείλας  εἰς αὐτόν τήν ἀπολογία τῶν Κορινθίων  γιά ὅσα τοῦ ἤλεγχε ὁ Ἀπόστολος στήν πρώτη του Ἐπιστολή, τή μετανοιά τους, τήν ὑπακοή,  τό ζῆλο καί τήν ὅση ἀγάπη εἶχαν πρός αὐτόν.

ΘΕΛΕΙ ΑΥΤΑΠΑΡΝΗΣΗ

ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 18 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2016

Μετὰ τὴν  Ὕψωσιν: Μάρκ. η΄ 34 - θ΄ 1

ΘΕΛΕΙ ΑΥΤΑΠΑΡΝΗΣΗ

«Ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἀκολουθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν»

Κυριακὴ μετὰ τὴν Ὕψωσιν τοῦ ­Τιμίου Σταυροῦ σήμερα καὶ μέσα ἀπὸ τὸ ἱερὸ Εὐ­­αγγέλιο ὁ Κύριος μᾶς καλεῖ νὰ Τὸν ἀκολου­θήσουμε ἐπιλέγοντας τὴν ὁδὸ τῆς αὐταπαρνήσεως. «Ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἀκολουθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτόν», μᾶς λέγει. Δηλαδὴ ὅποιος θέλει νὰ μὲ ἀκολουθήσει ὀφείλει νὰ διακόψει κάθε φιλία καὶ σχέση μὲ τὸν ἁμαρτωλὸ ἑαυτό του!

Η ΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΖΩΗΣ

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 18 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2015

Μετὰ τὴν  Ὕψωσιν: Γαλ. β΄ 16-20

Η ΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΖΩΗΣ

1. Δὲν μᾶς σώζει ὁ Νόμος ἀλλὰ ὁ Χριστὸς

Ἡ σημερινὴ «Κυριακὴ μετὰ τὴν Ὕψωσιν» τοῦ Τιμίου Σταυροῦ μᾶς ὑπενθυμίζει, μέσα ἀπὸ τοὺς ὕμνους καὶ τὰ ἱερὰ Ἀναγνώσματα, τὴν ἀνεκτίμητη δωρεὰ τῆς ἀφέσεως καὶ τῆς σωτηρίας ποὺ πηγάζει ἀπὸ τὸ «ζωοπάροχον ξύλον», τὸν Σταυρὸ τοῦ Κυρίου.

Μέσα στὰ πλαίσια αὐτὰ ἀναγινώσκεται ἡ περικοπὴ ἀπὸ τὴν πρὸς Γαλάτας ἐπιστολὴ τοῦ ἀποστόλου Παύλου, ὅπου ὁ Ἀπόστολος γράφει τὰ ἑξῆς:

ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΥΨΩΣΗ

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΣΤΑΓΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΕΩΡΩΝ

«Ὅστις ἐθέλει ὀπίσω μου ἐλθεῖν ἀπαρνησάσθω ἑαυτόν...»

Ἡ πορεία τοῦ ἀνθρώπου στήν ἕνωσή του μέ τόν Θεό εἶναι πορεία φυγῆς ἀπό τόν ἐγωκεντρισμό καί πορείας πρός τήν χριστοκεντρικότητα τῆς ὑπαρξῆς του. Ὁ Χριστός εἶναι ἡ ἀλήθεια προσωποποιημένη καί ἡ ἐθελούσια βίωση τῆς ἀλήθειας εἶναι τό ζητούμενο. 

Κάθε ἄνθρωπος ἔχει ἕνα σταυρό. Ὁ σταυρός αὐτός μπορεῖ νά εἶναι μία ἀσθένεια μακροχρόνια, ἕνα προβλημα στήν οἰκογένεια, ἕνα παιδί στά ναρκωτικά, μία δυσκολία. Ὁ ἄνθρωπος καλεῖται νά ἄρει τόν σταυρό του, δηλαδή νά διαχειρισθεῖ ἐν Χριστῶ ὅτι τόν θλίβει, νά ὑπομείνει, νά ἀκολουθήσει τόν Χριστό στόν δρόμο τοῦ σταυροῦ καί τοῦ πάθους.

ΚΥΡΙΑΚΗ 18 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2016 – ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΥΨΩΣΗ

(Μάρκ. η΄ 34-θ΄ 1) (Γαλ. β΄ 16-20)

Κέντρο ζωής ο Σταυρός 

 “Όστις θέλει οπίσω μου ελθείν, απαρνησάσθω εαυτόν, και αράτω τον σταυρόν αυτού, και ακολουθείτω μοι»

Στην επί του Όρους ομιλία Του ο Κύριος ανοίγει μπροστά στον άνθρωπο τους ορίζοντες της αιώνιας ζωής και του δίνει προσανατολισμούς σταθερούς και αιώνιους. Συγκεκριμένα, αποκαλύπτει όλες εκείνες τις προϋποθέσεις πάνω στις οποίες μπορεί να στηριχθεί η αυθεντική ζωή που οδηγεί στην αγάπη του Θεού και την αληθινή ευτυχία.

ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ:18-09-2016

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΞΑΝΘΗΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΘΕΩΡΙΟΥ                                             

«ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ»

Πάντοτε, ἰδιαίτερα ὅμως στόν καιρό μας, ἡ λατρεία τοῦ «Ἐγώ» ὑπῆρξε γιά πολλούς μιά μυστική, εἰδωλολατρική αἴρεση. Ἀγαποῦμε, ἐκτιμοῦμε, σκεπτόμαστε συνεχῶς τόν ἑαυτό μας. Βλέπουμε, κρίνουμε, ἀντιδροῦμε μέ μέτρο τόν ἑαυτό μας. Καί τίς σχέσεις μας μέ τό Θεό τίς χρησιμοποιοῦμε πολλές φορές γιά ἐπενδύσεις καλῆς φήμης.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΥΨΩΣΙΝ – 18 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2016

Ιερά Μητόπολις Σερβίων και Κοζάνης

ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΥΨΩΣΙΝ

(Μκ. η΄ 34 – η΄ 9,1)

«…Ἰουδαῖοι σημεῖον αἰτοῦσι καὶ Ἕλληνες σοφίαν ζητοῦσιν, ἡμεῖς δὲ κηρύσσομεν Χριστὸν ἐσταυρωμένον, Ἰουδαίοις μὲν σκάνδαλον, Ἕλλησι δὲ μωρίαν, αὐτοῖς δὲ τοῖς κλητοῖς, Ἰουδαίοις τε καὶ Ἕλλησι, Χριστὸν Θεοῦ δύναμιν καὶ Θεοῦ σοφίαν…» (Α΄ Κορ. 1,22-24)

Ὁ Σταυρὸς τοῦ Κυρίου, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, εἶναι μεγάλο μυστήριο τῆς πίστεώς μας καὶ ὁ σταυρωμένος Χριστὸς εἶναι ἡ δύναμη καὶ ἡ σοφία τοῦ Θεοῦ. Ὅσοι στὸ πέρασμα τῶν αἰώνων προσπάθησαν νὰ προσεγγίσουν αὐτὸ τὸ μυστήριο μὲ τὴν λογικὴ τὸ θεώρησαν μωρία. Γιὰ ἐμᾶς τοὺς χριστιανούς, ὅμως, ὁ Σταυρὸς τοῦ Κυρίου εἶναι τὸ καύχημά μας, εἶναι τὸ περιεχόμενο τῆς πίστεώς μας, εἶναι τὸ ἀπόλυτο σύμβολο τῆς σωτηρίας μας. Καὶ στὴν σημερινὴ εὐαγγελικὴ περικοπὴ ὁ εὐαγγελιστὴς Μάρκος ἀναφέρεται στὸν σταυρό, ποὺ ὀφείλουμε νὰ σηκώσουμε, ἂν θέλουμε νὰ λογισθοῦμε ἀληθινοὶ μαθητὲς τοῦ Κυρίου καὶ νὰ κερδίσουμε τὴν σωτηρία μας.

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ

ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΥΨΩΣΙΝ - Μάρκ. 8,34 - 9,1 (18/9/2016)

Ο Χριστός αιτία της καύχησής μας

Έχοντας προ οφθαλμών το ανυπέρβλητο σύμβολο της θυσίας του Θεανθρώπου, τον Τίμιο και Ζωοποιό Σταυρό, αγαπητοί μου αδελφοί, ακούσαμε στη σημερινή Ευαγγελική περικοπή τον Κύριό μας να καλεί όλους μας σε ανάληψη του προσωπικού μας σταυρού, αν θέλουμε να νοούμαστε και να είμαστε πραγματικοί και όχι ψευδεπίγραφοι μαθητές Του. Τον ακούσαμε να διακηρύσσει ότι η σωτηρία της ψυχής δε μπορεί να συγκριθεί ούτε με την απόκτηση του κόσμου όλου. Τον είδαμε να στηλιτεύει εκείνους που θα ντραπούν σ’ αυτή τη ζωή για την Χριστιανική τους ιδιότητα και πίστη. Γι΄ αυτούς και ο Χριστός θα νιώσει ντροπή εν ημέρα κρίσεως. Σ’ αυτό το τελευταίο σημείο θα επικεντρώσουμε τη σκέψη μας και την προσοχή μας.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΥΨΩΣΙΝ

Απόστολος: Γαλ. β΄ 16-20

Ευαγγέλιο: Μαρκ. η΄ 24-θ΄ 1

18 Σεπτεμβρίου 2016

«Όστις θέλει οπίσω μου ακολουθείν, απαρνησάσθω εαυτόν και αράτω τον σταυρόν αυτού και ακολουθείτω μοι» (Μαρκ. η΄ 34)

Ανάμεσα στην περασμένη και τη σημερινή Κυριακή προβάλλει η Εκκλησία μας το Σταυρό του Κυρίου, που είναι από τη μια το σύμβολο της σωτηρίας μας και από την άλλη η έκφραση της αγάπης του Θεού. Ο Σταυρός του Κυρίου, που θεωρήθηκε, από μεν τους Ιουδαίους ως «σκάνδαλον» και απαράδεκτο για τις μεσσιανικές τους προσδοκίες, από δε τους εθνικούς (ειδωλολάτρες) ως «μωρία» ως ανοησία για τις αναζητήσεις τους, για μας τους Χριστιανούς προβάλλει δια του Χριστού ως η δύναμη και η σοφία του θεού (Α΄ Κορ. α΄ 23-24).

«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»

Κυριακή μετά την Ύψωσιν Του Τιμίου Σταυρού

18 Σεπτεμβρίου 2016

Μας αξίωσε αδελφοί μου η Χάρις του Αγίου Θεού να εορτάσουμε πανηγυρικά την Παγκόσμιο Ύψωση του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού και να λάβουμε την ευλογία του. Και ζώντας στον απόηχο της εορτής, σήμερα (Κυριακή μετά την Ύψωσιν όπως είναι γνωστή) ψάλαμε τροπάρια, διαβάσαμε Απόστολο και Ευαγγέλιο τα οποία όπως ακούσαμε  έχουν ως κεντρικό θέμα τον Σταυρό του Κυρίου.   Και ακούσαμε τον Κύριο να μας λέγει « Όστις θέλει οπίσω μου ακολουθείν, απαρνησάσθω εαυτόν και αράτω τον σταυρόν αυτού και ακολουθείτω μοι».

ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΥΨΩΣΙΝ

(Γαλ. 2, 16-20)

Ὁ ἀπόστολος Παῦλος μᾶς ἐπισημαίνει ἕνα ὄντως παράδοξο˙ γιὰ νὰ ζήσει κάποιος πρέπει νὰ πεθάνει: «Χριστῷ συνεσταύρωμαι˙ ζῶ δὲ οὐκέτι ἐγώ, ζῇ δὲ ἐν ἐμοὶ Χριστός».

Τὸ γεγονὸς τῆς σταύρωσης τοῦ Χριστοῦ εἶναι γνωστὸ σὲ ὅλους, εἴτε πιστούς, εἴτε ἀπίστους, ἀφοῦ τοῦτο μαρτυρεῖται καὶ ἱστορικά. Ὁ ἀπόστολος Παῦλος, ὅμως, δὲν σταυρώθηκε ποτέ, οὔτε ὅταν ἔγραφε τὴν Πρὸς Γαλάτας Ἐπιστολή, ἀπ᾿ ὅπου προέρχεται τὸ πιὸ πάνω χωρίο, οὔτε καὶ ἀργότερα. Γιατί λοιπὸν λέει ὅτι σταυρώθηκε;

Κυριακή μετά τήν Ὕψωσιν

(18 Σεπτεμβρίου 2016)

Πολλοί ἄνθρωποι στήν ἐποχή μας δέν ἔχουν ξεκαθαρισμένες ἀντιλήψεις, σταθερές ἀρχές. Ἀλλάζουν συνεχῶς καταστάσεις ζωῆς. Ἡ ζωή τους εἶναι ἕνα συνεχές πήγαινε-ἔλα ἀνάμεσα στό Χριστό καί τόν κόσμο τῆς ἀπιστίας καί τῆς ἁμαρτίας. Σήμερα ζοῦν σάν χριστιανοί καί τήν ἑπόμενη μέρα παρουσιάζονται τέλεια κοσμικοί τύποι. Δέν μπορεῖ κανείς νά ξεχωρίσει πού ἀνήκουν. Στό Χριστό ἤ τόν κόσμο πιστεύουν ναί ἤ ὄχι. Ἐδῶ ἀκριβῶς εἶναι πού χρειάζεται ὁπωσδήποτε ἕνα ξεκαθάρισμα. Σέ αὐτό μᾶς βοηθᾶ ὁ Ἀπόστολος Παῦλος μέ ὅσα γράφει στή σημερινή ἀποστολική περικοπή.

''Τοσαύτα αγαθά από του Σταυρού και γέγονε και γίνεται''

Του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Καστορίας κ. Σεραφείμ

Μιλώντας ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος για τον Τίμιο Σταυρό του Κυρίου μας, του οποίου την παγκόσμια ύψωση εορτάζει η Εκκλησία μας στις 14 Σεπτεμβρίου, γράφει τα εξής χαρακτηριστικά: «Ο Σταυρός… έφερε τη συμφιλίωση, έκαμε τη γη ουρανό, ανέμιξε τους ανθρώπους με τους αγγέλους, γκρέμισε την ακρόπολη του θανάτου, παρέλυσε τη δύναμη του διαβόλου, εξαφάνισε τη δύναμη της αμαρτίας, απάλλαξε τη γη από την πλάνη, ξαναέφερε την αλήθεια, έδιωξε τους δαίμονες… ανέτρεψε βωμούς… θεμελίωσε τις Εκκλησίες»1.

Η  ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ  ΤΗΣ  ΣΤΑΥΡΙΚΗΣ  ΤΟΥ  ΑΓΑΠΗΣ

Εὐαγγελικό Ἀνάγνωσμα

Κυριακῆς πρό τῆς Ὑψώσεως

(Ἰωάννου Γ΄ 13-17)

 Ὁμολογουμένως, τό σύμβολο τοῦ Τιμίου καί Ζωοποιοῦ Σταυροῦ, ἀποτελεῖ τήν συμπύκνωση τῆς Ὀρθοδόξου πίστεώς μας καί κατά τρόπο μοναδικό καί ἀποκαλυπτικό μας ἀποδεικνύει τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ πρός τόν ἄνθρωπο. Αὐτή τήν ἀγάπη, γιά τήν ὁποία ὁ Εὐαγγελιστής Ἰωάννης δέν ἀναφέρει λόγια ἀνθρώπινα, ἀλλά καταγράφει τά λόγια τοῦ ἴδιου τοῦ Χριστοῦ.

ΑΠΟΔΕΙΞΗ ΑΠΕΙΡΗΣ ΑΓΑΠΗΣ

ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 11 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2016

Πρὸ τῆς Ὑψώσεως: Ἰω. γ΄ 13-17

ΑΠΟΔΕΙΞΗ ΑΠΕΙΡΗΣ ΑΓΑΠΗΣ

«Οὕτω γὰρ ἠγάπησεν ὁ Θεὸς τὸν κόσμον, ὥστε τὸν υἱὸν αὐτοῦ τὸν μονογενῆ ἔδωκεν»

Καθὼς πλησιάζει ἡ μεγάλη ἑορτὴ τῆς Παγκοσμίου Ὑψώσεως τοῦ Τιμίου καὶ Ζωοποιοῦ Σταυροῦ, ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία μᾶς καλεῖ νὰ ἀναλογιστοῦμε τὴν ἄπειρη ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, ὅπως αὐτὴ κορυφώθηκε μὲ τὴ σταυρικὴ θυσία τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ. Σ’ αὐτὴ τὴ θεϊκὴ ἀγάπη ἀναφέρεται ὁ Κύριος μὲ ἕνα συγκλονιστικὸ λόγο του, ποὺ ἀκοῦμε στὸ σημερινὸ ἱερὸ Εὐαγγέλιο: «Οὕτω γὰρ ἠγάπησεν ὁ Θεὸς τὸν κόσμον, ὥστε τὸν υἱὸν αὐτοῦ τὸν μονογενῆ ἔδωκεν». Τόσο πολὺ ἀγάπησε ὁ Θεὸς τὸν κόσμο τῶν ἀνθρώπων ποὺ ζοῦσαν στὴν ἁμαρτία, ­ὥ­­­στε γιὰ τὴ σωτηρία τους παρέδωσε σὲ θάνατο τὸν μονάκριβο υἱό του.

ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΥΧΗΜΑ ΚΑΙ ΒΙΩΜΑ

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 11 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2015

ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΥΧΗΜΑ ΚΑΙ ΒΙΩΜΑ

1. ΚΑΥΧΗΣΗ ΣΤΑΥΡΟΥ

   Δέστε μὲ πόσο μεγάλα γράμματα σᾶς ἔγραψα μὲ τὸ ἴδιο μου τὸ χέρι, λέγει στοὺς Γαλάτας ὁ ἀπόστολος Παῦλος. ῞Οσοι θέλουν νὰ ἀρέσουν σὲ ἀνθρώπους γιὰ πράγματα ποὺ ἀναφέρονται στὴν σάρκα, αὐτοὶ σᾶς παρακινοῦν καὶ σᾶς παραπείθουν νὰ περιτέμνεσθε, μόνο καὶ μόνο γιὰ νὰ μὴν καταδιώκωνται ἀπὸ τοὺς ᾿Ιουδαίους γιὰ τὸ κήρυγμα τοῦ Σταυροῦ τοῦ Χριστοῦ. Οὔτε ὅμως κι αὐτοὶ ποὺ ἔχουν περιτμηθῆ, τηροῦν τὶς τελετουργικὲς διατάξεις τοῦ νόμου, τὶς καθάρσεις δηλαδὴ καὶ τὶς ζωοθυσίες. ᾿Αλλὰ θέλουν νὰ περιτέμνεσθε, γιὰ νὰ καυχηθοῦν ὅτι σᾶς ἔπεισαν νὰ δεχθῆτε τὴν περιτομή.

ΚΥΡΙΑΚΗ 11 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2016 – ΠΡΟ ΤΗΣ ΥΨΩΣΕΩΣ

(Ιω. γ΄ 13-17) (Γαλ. στ΄ 11-18)

Ανακαινισμένες υπάρξεις

«Ούτω γαρ ηγάπησεν ο Θεός  τον κόσμον…»

Η σύνδεση της παρουσίας του Θεού στη ζωή του κόσμου με την πληρότητα της αγάπης, αναδεικνύει και την αυθεντικότητα της σχέσης που σφυρηλατείται στο χώρο της Εκκλησίας. Στους ορίζοντες αυτούς το ευαγγελικό ανάγνωσμα της Κυριακής πριν από την Ύψωση του Τιμίου Σταυρού, αποκαλύπτει το απύθμενο βάθος της θεϊκής αγάπης: «εν τούτω εφανερώθη η αγάπη του Θεού εν υμίν, ότι τον Υιόν αυτού τον Μονογενή απέσταλκεν ο Θεός εις τον κόσμον, ίνα ζήσωμεν δι’ Αυτού» (Α΄Ιω. δ΄9).

ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ «ΑΠΕΡΑΝΤΟΣΥΝΗ ΑΓΑΠΗΣ»

Για το μεγαλύτερο γεγονός της αγάπης του Θεού κάνει λόγο η σημερινή Ευαγγελική περικοπή με το λιτότερο, αλλά συνταρακτικότερο τρόπο, την Κυριακή προ της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού. Πάνω στον Σταυρό γράφηκε ανεξίτηλα η μυστική εικόνα της αγάπης του Θεού.  Πρόκειται για ένα μέγεθος αγάπης απροσμέτρητο, για ένα δώρο ανυπέρβλητο, για ένα γεγονός που οι συνέπειες του απλώθηκαν σε ασύλληπτες διαστάσεις στο σύμπαν. «Τόσο πολύ αγάπησε ο Θεός τον κόσμο, ώστε έδωσε τον Υιό του τον μονογενή, για να μη χαθεί, όποιος πιστεύει εις αυτόν, αλλά να έχει ζωή αιώνιο».

ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΥΨΩΣΕΩΣ – 11 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2016

Ιερά Μητόπολις Σερβίων και Κοζάνης

ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΥΨΩΣΕΩΣ

(Ἰω. γ΄ 13-17)

Ἀγαπητοί μου χριστιανοί,

Ἡ μεγάλη ἑορτὴ τῆς Ἐκκλησίας μας αὐτὴ τὴ χρονικὴ περίοδο εἶναι ἡ ἑορτὴ τῆς Ὑψώσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ. Ὁ σταυρὸς τοῦ Χριστοῦ ἀποτελεῖ πολὺ μεγάλο μυστήριο. Κανένας ἄνθρωπος ἀπὸ μόνος του δὲν μπορεῖ νὰ τὸ κατανοήση μὲ τὴν ἀνθρώπινη λογική. Μᾶς χρειάζεται ὁ θεῖος φωτισμὸς γιὰ νὰ τὸ πλησιάσουμε. Γιὰ νὰ ἔλθη ὁ θεῖος φωτισμὸς εἶναι ἀπαραίτητο νὰ προετοιμάσουμε τὸν ἑαυτό μας. Γιὰ αὐτὴ τὴν προετοιμασία μᾶς βοηθᾶ ἡ Ἐκκλησία. Ἀφιερώνει μία Κυριακὴ πρὶν ἀπὸ τὴν ἑορτή τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, τὴν σημερινὴ Κυριακὴ γιὰ νὰ μᾶς εἰσαγάγη στὸ νόημα τοῦ μυστηρίου τοῦ σταυροῦ. Ἕνα πλῆθος ἀπὸ ὑπέροχους ὕμνους, ποὺ ψάλλονται σὲ ὅλες τὶς ἀκολουθίες τοῦ εἰκοσιτετραώρου, ὁμιλοῦν γιὰ τὸ μεγάλο μυστήριο.

ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ

Κυριακή προ της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού

11 Σεπτεμβρίου 2016

       Με την χάρη του Θεού αδελφοί μου, αξιωθήκαμε να φτάσουμε στην Κυριακή προς της Υψώσεως του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού. Ημέρα κατά την οποία στη σημερινή ευαγγελική περικοπή ακούσαμε τον ευαγγελιστή Ιωάννη να μας λέγει « Ούτως ηγάπησεν ο Θεός τον κόσμον…», δηλαδή έτσι αγάπησε ο φιλεύσπλαχνος Θεός τον κόσμο. Και σε  κάθε άνθρωπο πολύ απλά γεννάται το ερώτημα πως δηλαδή αγάπησε ο Θεός τον κόσμο.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΥΨΩΣΕΩΣ

(Ἰω. 3, 13-17)

Τὸ σημερινὸ εὐαγγελικὸ ἀνάγνωσμα μᾶς λέει πὼς ὁ Υἱ­ὸς τοῦ Θε­οῦ ἐ­ναν­θρώ­πη­σε γιὰ νὰ σώ­σει τὸν κό­σμο καὶ ὄ­χι γιὰ νὰ τὸν κα­τα­κρί­νει γιὰ τὴν ἁ­μαρ­τί­α του: «οὐ γὰρ ἀ­πέ­στει­λεν ὁ Θε­ὸς τὸν υἱ­ὸν αὐ­τοῦ εἰς τὸν κό­σμον ἵνα κρί­νῃ τὸν κό­σμον, ἄλλ’ ἵ­να σω­θῇ ὁ κό­σμος δι’ αὐ­τοῦ».

ΑΣΠΛΑΓΧΝΟΙ ΟΦΕΙΛΕΤΑΙ

ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 4 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2016

ΙΑ΄ Ματθαίου: Ματθ. ιη΄ 23-35

ΑΣΠΛΑΓΧΝΟΙ ΟΦΕΙΛΕΤΑΙ

1. ΧΡΕΟΣ ΥΠΕΡΟΓΚΟ

   Στὴν παραβολὴ τοῦ ἀσπλάγχνου ὀ-φειλέτου ὁ βασιλεὺς μιᾶς χώρας ἐζήτησε ἀπὸ τοὺς ὑπηρέτες του φοροεισπράκτορες νὰ τοῦ ἀποδώσουν τοὺς φόρους τῶν ὑπηκόων του. Κάποιος ὅμως ἀπὸ αὐτοὺς ὤφειλε ἕνα ἀμύθητο ποσό, δέκα χιλιάδων ταλάντων, τὸ ὁποῖο ὅμως εἶχε ξοδέψει καὶ ἀδυνατοῦσε νὰ τὸ πληρώσῃ. Γι’ αὐτὸ καὶ ὁ βασιλεὺς διέταξε νὰ πουληθῇ αὐτός, ἡ γυναίκα του καὶ τὰ παιδιά του καὶ ὅλη ἡ περιουσία του, γιὰ νὰ πληρωθῇ ἕνα μικρὸ μέρος τοῦ χρέους του. Ὁ ὀφειλέτης συντετριμμένος ἔ-πεσε στὰ πόδια του καὶ τὸν παρακάλεσε: Κύριε, δεῖξε λίγη μακροθυμία, δῶσ’ μου λίγο χρόνο, καὶ ὅλα ὅσα σοῦ χρεωστῶ θὰ σοῦ τὰ δώσω. Ὁ βασιλεὺς τότε τὸν λυπήθηκε, τοῦ ἐχάρισε τὸ χρέος καὶ τὸν ἄφησε ἐλεύθερο. 

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΙ ΕΡΓΑΤΕΣ

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 4 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2016

ΙΑ΄ Ματθαίου: Α΄ Κορ. θ΄ 2-12

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΙ ΕΡΓΑΤΕΣ

1. ΑΧΑΡΙΣΤΙΑ ΚΑΙ ΑΠΟΡΡΙΨΗ

   Στὸ ἀποστολικὸ αὐτὸ ἀνάγνωσμα ὁ ἀπόστολος Παῦλος ἀπολογεῖται σὲ κάποιους Κορινθίους ποὺ ἀμφισβητοῦ­σαν τὸ ἀποστολικό του ἀξίωμα. Λέει λοι­πόν: Ἡ σφραγίδα μὲ τὴν ὁποία πιστο­ποι­εῖται τὸ ἀποστολικό μου ἀξίωμα, μὲ τὴ χάρη τοῦ Κυρίου εἶστε ἐσεῖς τοὺς ὁποίους ὁδήγησα στὸν Χριστό. Ἀφοῦ λοιπὸν εἶμαι κι ἐγὼ Ἀπόστολος σὰν τοὺς ἄλ­λους Ἀποστόλους, ρωτῶ: Δὲν ἔχω κι ἐγὼ καὶ οἱ συνεργάτες μου τὸ δικαίω­μα νὰ τρεφόμαστε ἀπ’ αὐτὰ ποὺ μᾶς προσ­φέρουν οἱ μαθητές μας; Δὲν ἔχου­με κι ἐμεῖς τὸ δικαίωμα νὰ ἔχουμε μα­ζί μας στὶς περιοδεῖες μας κάποια ἀ­­­­δελ­φὴ γιὰ νὰ μᾶς διακονεῖ, ὅπως κάνουν καὶ οἱ ὑπόλοιποι Ἀπόστολοι;

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΑ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΣΤΑΓΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΕΩΡΩΝ

«οὐκ ἔδει καί σέ ἐλεῆσαι τόν συνδοῦλον σου, ὡς καί ἐγὠ σέ ἐλέησα;»

Ὅσο ὁ ἄνθρωπος αὐξάνει ἐν Κυρίω τόσο λιγότερο ἐπηρεάζεται ἀπό τίς ἀστοχίες τῶν ἀδελφῶν. Ολοι οἱ ἄνθρωποι εἴμαστε ἕνα γένος, μέ συνδετικό ὑλικό τήν ἀγάπη μας πρός τόν Θεό καί μεταξύ μας. 

Εἶναι ἀδιανόητο νά σκεφθοῦμε ὅτι οἱ ἄγγελοι ἔχουν ἐχθρότητα μεταξύ τους. Οἱ ἄγγελοι ἔχουν συναίσθηση ὅτι ὅλοι ἀποτελοῦν ἕνα γένος, αὐτό τῶν ἀγγέλων. Μάλιστα οἱ Πατέρες ἀναφέρουν ὅτι δέν κακίζουν τούς δαίμονες, ἀντίθετα λυποῦνται γι αὐτούς, μήπως ἔχει ἀπομείνει σ’αὐτούς κάποιο ἴχνος τῆς πρώην ἀγγελικῆς διαγωγῆς. Οἱ ἀριστεῖς τῶν ἀνθρώπων, οἱ Ἅγιοι, μέ παρόμοιο πρόπο προσεύχονται, δακρύζουν, ἀγωνίζονται γιά ὅλο τό ἀνθρώπινο γένος ἀνεξάρτητα φυλῆς ἤ γλώσσας. Ἐχουν συναίσθηση τῆς ἑνότητας τοῦ ἀνθρώπινου γένους. 

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΑ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ - Ματθ. 18, 23 – 35 (4/9/2016)

Ο Ελεήμων Θεός και οι ανελεήμονες άνθρωποι

Στο πρώτο Κυριακάτικο Ευαγγελικό ανάγνωσμα του νέου Εκκλησιαστικού έτους, αγαπητοί μου αδελφοί, ο Χριστός, απαντώντας σε ερώτηση του Πέτρου σχετικά με τα όρια της συγχωρητικότητας προς τους ανθρώπους που μάς αδικούν, προσφέρει μία μοναδική διδαχή ζωής και σωτηρίας. Η Βασιλεία των ουρανών μοιάζει με έναν βασιλιά, ο οποίος θέλησε να λογαριαστεί με τους δούλους του.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΑ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

Απόστολος: Α΄ Κορ. Θ΄ 2 – 12

Ευαγγέλιο: Ματθ. ΙΗ΄ 23 – 35

4 Σεπτεμβρίου 2016

« Ο δε ουκ ήθελεν, αλλά απελθών έβαλεν αυτόν εις φυλακήν έως ου αποδώ το οφειλόμενον » (Ματθ. ΙΗ΄ 30)

Η βασιλεία των ουρανών, μας λέει η σημερινή ευαγγελική περικοπή, αγαπητοί μου αδελφοί, μοιάζει μ’ ένα βασιλιά, που θέλησε να του δώσουν απολογισμό οι δούλοι του. Μόλις, λοιπόν, άρχισε να κάνει το λογαριασμό, του φέρανε κάποιο, που όφειλε δέκα χιλιάδες τάλαντα. Επειδή δεν μπορούσε να τα επιστρέψει, ο κύριός του διέταξε να πωλήσουν τον ίδιο, την γυναίκα του, τα παιδιά του κι όλα τα υπάρχοντά του και να του δώσουν το ποσό από την πώληση. Ο δούλος τότε έπεσε στα πόδια του κυρίου του, τον προσκυνούσε κι έλεγε: « δείξε μου μακροθυμία και θα σου δώσω όλα τα χρέη μου πίσω». Τον λυπήθηκε ο κύριός του και τον άφησε να φύγει· του χάρισε μάλιστα και το χρέος. Βγαίνοντας, όμως, έξω αυτός ο δούλος, βρήκε ένα από τους συνδούλους του, που του όφειλε μόνο εκατό δηνάρια.

Κυριακή 4 Σεπτεμβρίου 2016 (ΙΑ´ ΜΑΤΘΑΙΟΥ) (Ματθ. ιη´23-35)

            Στήν παραβολή τοῦ σημερινοῦ Εὐαγγελίου καθαρότατα φαίνεται πόσο εὐσπλαχνίζεται τούς ἁμαρτωλούς ὁ Θεός καί μέ πόση προθυμία παρέχει τήν ἄφεση τῶν ἁμαρτιῶν ὁ Κύριος στούς μετανοοῦντας. Ἀλλά καί τοῦτο ὑπό ὅρους× ὑπό τόν ρητό καί σαφῆ ὅρο νά συγχωροῦμε καί ἐμεῖς μέ τήν καρδιά μας τούς ἄλλους. Ρητά καί κατηγορηματικά τό λέει ὁ Χριστός× ἀδύνατον νά συγχωρηθεῑτε, ἄν ἐσεῖς δέν συγχωρήσετε× ἀδύνατον νά λάβετε ἄφεση, ἄν δέν δώσετε ἄφεση. Προσθέτει ἀκόμα ὅτι καί ἀνάκληση τῆς ἀφέσεως γίνεται, ὅταν μετά τή δική μας ἄφεση, μείνει μέσα σας τό πάθος τῆς ἐκδικήσεως καί μνησικακίας. Τό ἔδειξε ὁ Κύριος στήν παραβολή μέ τή σκληρή ἀλλά καί δίκαιη καταδίκη τοῦ χρεώστη τῶν μυρίων ταλάντων, τοῦ ἄσπλαχνου καί ἐκδικητικοῦ δούλου. Καί ἔβγαλε τό συμπέρασμα× «οὕτω καί ὁ Πατήρ μου ὁ ἐπουράνιος ποιήσει ὑμῖν, ἐάν μή ἀφῆτε ἕκαστος τῷ ἀδελφῷ αὐτοῦ ἀπό τῶν καρδιῶν ὑμῶν τά παραπτώματα αὐτῶν». Νά συγχωρήσουμε, λοιπόν, γιά νά συγχωρηθοῦμε. Ὅρος ἀπαραίτητος διότι αὐτό εἶναι ἀπόδειξη πραγματικῆς μετανοίας.

ΚΥΡΙΑΚΗ 4 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2016 – ΙΑ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

(Ματθ. ιη΄ 23-35) (Α΄ Κορ. θ΄ 2-12)

Το μεγαλείο της συγχώρεσης

«Ουκ έδει και σε ελεήσαι τον σύνδουλόν σου;»

Η αγάπη και η επιείκεια είναι εκδηλώσεις που καταξιώνουν τον άνθρωπο και αποκαλύπτουν την αυθεντικότητά του. Δεν είναι ωστόσο λίγες οι φορές που ο άνθρωπος και ιδιαίτερα στις μέρες μας, εμφανίζεται με φοβερά ελλείμματα μπροστά στο μεγαλείο τους. Η παραβολή του χρεώστη δούλου ξεδιπλώνεται ως καθρέφτης για να ελέγξουμε τον εαυτό μας και να αποτολμήσουμε μια ειλικρινή αυτοκριτική.

ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ:04-09-2016:«ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΧΩΡΙΣ ΟΡΙΑ»

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΞΑΝΘΗΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΘΕΩΡΙΟΥ                                

«ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΧΩΡΙΣ ΟΡΙΑ»

Ἀφορμή γιά τήν σημερινή Εὐαγγελική παραβολή τοῦ σκληροῦ ἄκαρδου δούλου, ἦταν ἡ ἐρώτηση τοῦ Ἀποστόλου Πέτρου  «Κύριε πόσες φορὲς νά συγχωρήσω τόν ἀδελφό μου, ἐάν ἐξακολουθεῖ νά μοῦ κάνει κακό;» Τό συνηθισμένο ὅριο γιά τούς Ἰουδαίους ἧταν τρεῖς φορές. Ὁ Πέτρος πιστεύοντας ὅτι τό ὑπερακοντίζει καί φθάνει σέ ὕψη μακροθυμίας, τό ὑπερδιπλασιάζει προτείνοντας «ἕως ἑπτά φορές;» Ὁ Χριστὸς τοῦ ἀπαντᾶ «οὐ λέγω σοι ἕως ἑπτάκις, ἀλλά ἕως Ἑβδομηκοντάκις ἑπτά», γιὰ νὰ τοῦ δείξει ὅτι μπορεῖ νὰ συγχωρήσει κανεὶς τὸν συνάνθρωπό του ἀπεριόριστες φορὲς.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΑ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ – 4 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2016

Ιερά Μητόπολις Σερβίων και Κοζάνης

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΑ´ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

(Μτθ. ιη΄ 23-35)

Τό θέμα τῆς παραβολῆς πού ἀκούσαμε σήμερα ἀπό τό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, εἶναι τά ὅρια τῆς συγχωρητικότητας καί τῆς ἀνοχῆς. Ἀφορμή γιά τήν παραβολή ἔδωσε ἕνα ἐρώτημα τοῦ Πέτρου πρός τό Χριστό: «Κύριε, πόσες φορές θά σφάλει σέ μένα ὁ ἀδελφός μου καί θά τόν συγχωρήσω; Ὡς ἑφτά φορές;». Νομοδιδάσκαλοι τῆς ἐποχῆς τοῦ Χριστοῦ κήρυτταν ὅτι οἱ ἄνθρωποι πρέπει νά συγχωροῦν τούς συνανθρώπους τους τρεῖς ἤ καί τέσσερις φορές καί ὁ Πέτρος μέ τό ἐρώτημά του θεωρεῖ πώς ἐξαντλεῖ τά ὅρια τῆς ἀνεκτικότητας. Ὁ Ἰησοῦς ὅμως μέ τήν ἀπάντησή του καταργεῖ τά ὅρια αὐτά. «Ὄχι ὡς ἑφτά ἀλλά ὡς ἑβδομήντα φορές τό ἑφτά».

«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»

Κυριακή ΙΑ΄ Ματθαίου

 4 Σεπτεμβρίου 2016

Κάθε φορά που ο Κύριός μας αδελφοί μου ήθελε να φυτέψει στις  ψυχές των ανθρώπων κάποιο νόημα πνευματικό, ή ηθικό ή ακόμη και διδακτικό, χρησιμοποιούσε όπως παρατηρούμε διάφορες παραβολές. Έπαιρνε δηλαδή κάποιες εικόνες μέσα από τη φύση και τη ζωή των ανθρώπων και τα παρέβαλλε μ’ έναν τρόπο παραβολικό έτσι ώστε να λαμβάνει ο κόσμος ένα συγκεκριμένο δίδαγμα κάθε φορά.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΑ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

(Μθ. 18, 23-35)

Στὴ σημερινὴ εὐαγγελικὴ περικοπὴ ὁ Κύριος μᾶς ὁμιλεῖ γιὰ τὴ συγχωρητικότητα καὶ λέει πὼς αὐτὴ ἀποτελεῖ προϋπόθεση γιὰ τὴ δική μας σωτηρία. Ἐφόσον δώσουμε συγχώρεση σὲ αὐτὸν ποὺ μᾶς ἔφταιξε ἢ μᾶς ἀδίκησε θὰ λάβουμε καὶ ἐμεῖς τὴ συγχώρεση ἀπὸ τὸν Θεὸ γιὰ τὰ δικά μας σφάλματα.

Κυριακή 4 Σεπτεμβρίου 2016

Ἁπόστολος Α΄  Κορινθίους θ΄, 2-12

 Τό θέμα τῆς δίκαιης ἀμοιβῆς τῶν ἐργαζομένων ἔχει γίνει στίς μέρες μας ἕνα μεγάλο κοινωνικό πρόβλημα, πού ἀπασχολεῖ ἑκατομμύρια ἀνθρώπους. Τό ζήτημα εἶναι ὅτι ὑπάρχουν ἄνθρωποι πού ἐκμεταλλεύονται τόν κόπο καί τόν ἱδρώτα τῶν ἄλλων συνανθρώπων τους ἤ πού τούς στεροῦν τό δίκαιο μισθό.