ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ

ΚΥΡΙΑΚΗ Ε΄ ΛΟΥΚΑ - Λουκ. 16, 19-31 (30/10/2016)

Πνευματική ανασκαφή

Κάθε φορά που καλούμαστε να προσεγγίσουμε το Ευαγγέλιο, αγαπητοί μου αδελφοί, διεξάγουμε μια ανασκαφική έρευνα. Καλούμαστε να ψάξουμε πίσω από την εικόνα, για να αποκαλύψουμε όχι θησαυρούς μιας άλλης παρωχημένης εποχής, αλλά την αλήθεια του Ιησού Χριστού, η οποία είναι διαχρονική, την οποία έχουμε μπροστά μας και πολλές φορές δε βλέπουμε, ενώ κάποιες φορές βλέπουμε, αλλά δεν της δίνουμε σημασία. Αυτό συμβαίνει με τη σημερινή Ευαγγελική διήγηση. Χρειάζεται να σκάψει κανείς μέσα της, να εισέλθει στα ενδότερά της, για να ανακαλύψει τους θησαυρούς της. Λέγει ο Χριστός ότι ζούσαν κάποτε ένας πλούσιος και ο Λάζαρος. Ο πλούσιος είχε τα πάντα, ζούσε μέσα στη απόλυτη χλιδή. Ζούσε και ο Λάζαρος εκεί κοντά του, ο οποίος δεν είχε τίποτα, δεν είχε χρήματα, δεν είχε στέγη, δεν είχε τροφή, ήταν γεμάτος πληγές και η μόνη του παρηγοριά ήταν τα σκυλιά που του έγλυφαν τις πληγές και του έδιναν μία ανακούφιση, ενώ η τροφή του ήταν τα ψίχουλα που έπεφταν από το τραπέζι του πλούσιου.

ΚΥΡΙΑΚΗ Ε΄ ΛΟΥΚΑ

Απόστολος: Β΄ Κορ. ια΄ 21-1β9

Ευαγγέλιο: Λουκ. ιστ΄ 19-31

30 Οκτωβρίου 2016

«Τέκνον μνήσθητι ότι απέλαβες συ τα αγαθά σου εν τη ζωή σου και Λάζαρος ομοίως τα κακά νυν δε ώδε παρακαλείται, συ δε οδυνάσαι» (Λουκ. ιστ΄ 25)

Δυο σοβαροί κίνδυνοι απειλούν την καθημερινότητα του ανθρώπου.

Πρώτον, η αίσθηση της αυτάρκειας, υλικής ή πνευματικής και δεύτερον η αντίληψη ότι η ευημερία του ανθρώπου είναι ατέλειωτη. Μια αντίληψη που επηρεάζει τη ζωή και συμπεριφορά της πλειοψηφίας των ανθρώπων. Και οι δυο αυτοί κίνδυνοι είναι έμμεσα συνδεδεμένοι μεταξύ τους γιατί έχουν σαν επίκεντρο τους μόνο την παρούσα ζωή, γεγονός που τους αποξενώνει από το συνάνθρωπο, ιδιαίτερα όμως τους αποξενώνει από το θεό και τη συνδεδεμένη με Αυτόν μέλλουσα ζωή.

Κυριακή Ε΄ Λουκά -“Ο πλούσιος και ο φτωχός Λάζαρος”

“Ο πλούσιος και ο φτωχός Λάζαρος” [Λουκ. Ιστ’ 19-31]

του Κωνσταντίνου Αθ. Οικονόμου,δασκάλου

ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ: Στην εποχή του Ιησού, οι άνθρωποι πίστευαν πως ο πλούτος είναι επιβράβευση από το Θεό για την ευσεβή ζωή τους, ενώ η φτώχεια θεωρείτο θεία τιμωρία. Για τους ενδεείς και ταλαίπωρους έλεγαν ότι δεν ήσαν σωστοί απέναντι στο Θεό. Μια τέτοια εσφαλμένη άποψη έρχεται να απορρίψει ο Κύριος, λέγοντας την συγκεκριμένη παραβολή. Το μήνυμα ακόμη που θέλει να διδάξει ο Ιησούς στο λαό είναι η ανάγκη της διαρκούς φιλανθρωπίας και να δείξει πως ο Θεός δεν έχει συμπάθειες και αντιπάθειες ανάμεσα στους ανθρώπους, αλλά ότι όποιος ζει με αγάπη, ταπείνωση και μετάνοια είναι αρεστός στα μάτια Του, άσχετα από την οικονομική και κοινωνική του θέση.

ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΙ ΑΛΛΗ ΖΩΗ!

ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 30 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2016

Ε΄ Λουκᾶ: Τῆς Κυριακῆς: Λουκ. ιϚ΄ 19-31

ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΙ ΑΛΛΗ ΖΩΗ!

«Νῦν δέ (Λάζαρος) ὧδε παρακαλεῖται, σὺ δὲ ὀδυνᾶσαι»

Ὁ Λάζαρος «παρακαλεῖται» καὶ ὁ πλούσιος «ὀδυνᾶται». Ὁ ἕνας ἀπολαμ­βάνει παρηγορία καὶ ­ἀνακούφιση, ἀν­έ­κφραστη χαρὰ καὶ εὐφροσύνη. Ὁ ἄλ­­λος δοκιμάζει ἀφόρητη θλίψη καὶ ὀδύνη, τρόμο καὶ φρίκη. Αὐτὲς οἱ δύο ἀντιθετικὲς καταστάσεις ἀντικατοπτρίζουν τὴν πραγματικότητα τῆς μετὰ θάνατον ζωῆς.

ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΤΑΠΕΙΝΟΣ

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 30 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2016

Ε΄ Λουκᾶ:  ΙΘ΄ Κυριακῆς: Β΄ Κορ. ια΄ 31 - ιβ΄ 9

ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΤΑΠΕΙΝΟΣ

1. Ταπεινὸς στὰ ὑψηλὰ

Ἡ σημερινὴ ἀποστολικὴ περικοπὴ ἀπὸ τὴν Β΄ πρὸς Κορινθίους ἐπιστολὴ εἶναι ἀποκαλυπτική. Ὁ ἀπόστολος Παῦλος ἀναγκάζεται νὰ μιλήσει γιὰ τὸν ἑαυτό του, προκειμένου νὰ ὑπερασπίσει τὸ ἀποστολικὸ κύρος καὶ τὴν αὐθεντικότητα τοῦ κηρύγματός του.

Ἐπικαλούμενος τὸν Θεὸ γιὰ τὴν ἀλήθεια ὅσων πρόκειται νὰ καταθέσει, ἀρχίζει μὲ ἕνα περιστατικὸ ἀπὸ τὴ Δαμασκό. Τότε, στὴν ἀρχὴ τῆς χριστιανικῆς του ζωῆς, ἤθελε νὰ τὸν συλλάβει ὁ διοικητὴς τῆς πόλεως, ἀλλὰ διέφυγε, ἀφοῦ τὸν κατέβασαν μέσα σὲ δικτυωτὸ καλάθι ἀπὸ ἕνα παράθυρο τοῦ τείχους της. 

ΚΥΡΙΑΚΗ 30 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2016 – Ε΄ ΛΟΥΚΑ

(Λουκ. ιστ΄ 19-31)         (Β΄ Κορ. ια΄ 31-ιβ΄ 9)

Ο αυθεντικός πλούτος

«Και εν τω άδη επάρας τους οφθαλμούς αυτού, υπάρχων εν βασάνοις, ορά τον Αβραάμ από μακρόθεν και Λάζαρον εν τοις κόλποις αυτού»

Η φιλαργυρία των Γραμματέων και των Φαρισαίων στάθηκε αφορμή για να μας προσφέρει ο Χριστός την παραβολή του πλούσιου και του φτωχού Λαζάρου, η οποία βρίθει μηνυμάτων και νοημάτων ουράνιας εμβέλειας και ακτινοβολίας. Οι Φαρισαίοι έβλεπαν σαν εύνοια του θεού την εξασφάλιση υλικών αγαθών και χρημάτων και κατ’ επέκταση σαν αποδεικτικό στοιχείο και πιστοποίηση του «καλού εαυτού τους». Με αυτό τον τρόπο δικαίωναν τον εαυτό τους μπροστά στους ανθρώπους και αδιαφορούσαν βέβαια για την εσωτερική τους ακαταστασία και κυρίως την αξεπέραστη υποκρισία τους που αποτύπωναν τις πραγματικές προθέσεις και διαθέσεις τους.

ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ:30-10-2016:«Η ΕΥΘΥΝΗ ΓΙΑ ΤΑ ΥΛΙΚΑ ΑΓΑΘΑ»

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΞΑΝΘΗΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΘΕΩΡΙΟΥ                             

«Η ΕΥΘΥΝΗ ΓΙΑ ΤΑ ΥΛΙΚΑ ΑΓΑΘΑ»

Ὅταν ἀκοῦμε τὸ σημερινὸ εὐαγγελικὸ ἀνάγνωσμα, τὸ μυαλὸ τῶν περισσοτέρων πηγαίνει κατ’ εὐθεῖαν στοὺς πλουσίους. Ἡ παραβολὴ ὅμως αὐτὴ ἔχει εὐρύτερο νόημα, ποὺ ἀφορᾶ ὅλους μας.

Ποιὸς ἦταν ὅμως τό βασικό σφάλμα τοῦ πλουσίου τῆς παραβολῆς; Καλοβολεμένος, καλοθρεμμένος, αὐτάρεσκος. Κύριο μέλημά του ὁ ἑαυτός του. Μοναδικό του πρόβλημα πῶς μέσα στὴν ἄνεση καὶ τὴ χλιδὴ θὰ ἀπολαύσει τὰ ἀγαθά του. Ἀπορροφημένος ἀπὸ τὰ γήινα, ποτὲ δὲν εἶχε ὑπολογίσει τὸ παροδικὸ αὐτοῦ τοῦ βίου, τή συνέχεια στήν αἰωνιότητα. Ἀκόμη καί στόν Ἅδη στριφογυρίζει γύρω ἀπό τό ἐγώ του καί τό στενό περιβάλλον του καί τό ἐνδιαφέρον πού φαίνεται ὅτι δείχνει γιά τά ἀδέλφια του, ἀποτελεῖ μιά ἔμμεση δικαιολογία τοῦ ἑαυτοῦ του.

ΚΥΡΙΑΚΗ Ε΄ ΛΟΥΚΑ – 30 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2016

ΚΥΡΙΑΚΗ Ε´ ΛΟΥΚΑ

(Λκ. ιστ΄ 19-31)

Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,

Πολλοί ἀπό τούς Χριστιανούς, πού ἔχουν προσωπικούς λόγους νά καταφέρονται ἐναντίον τῶν πλουσίων παίρνουν τή σημερινή παραβολή καί προσπαθοῦν νά ἀποδείξουν, ὅτι ὅλοι οἱ πλούσιοι εἶναι καταδικασμένοι «εἰς τό πῦρ τό ἐξώτερον». Διακηρύττουν ὅτι ὁ Θεός τούς πλουσίους θά ἀμείψει μέ αἰώνια βάσανα καί στούς φτωχούς θά δώσει ὅλα τά πλούτη τοῦ οὐρανοῦ. Δέν ἔχουν ὅμως δίκαιο. Εἶναι βέβαια ὁ πλοῦτος ἕνα μεγάλο ἐμπόδιο γιά τή σωτηρία, ὄχι ὅμως καί ἀνυπέρβλητο. «Δυσκόλως οἱ τά χρήματα ἔχοντες εἰς τήν Βασιλείαν τοῦ Θεοῦ εἰσελεύσονται» (Μρκ. ι΄ 23) εἶπε ὁ Κύριος γιά νά δείξει τή δυσκολία τοῦ πράγματος ὄχι ὅμως καί τό ἀκατόρθωτο αὐτοῦ. Δέν εἶναι ὁ πλοῦτος αὐτός πού καταδικάζει τόν ἄνθρωπο, ἀλλά ἡ διαχείρισή του.

<<ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ>>

ΚΥΡΙΑΚΗ Ε΄ΛΟΥΚΑ

  30 0ΚΤΩΒΡΙΟΥ 2016

    Δύο τελείως διαφορετικούς ἀνθρώπους μᾶς παρουσιάζει ἡ σημερινή εὐαγγελική περικοπή. Ὁ ἕνας εἶναι πλούσιος τοῦ ὁποίου τό ὄνομα δέν ἀναφέρεται. Τρέφεται μέ πολλά καί ἀκριβά φαγητά, ντύνεται καλά καί γενικώς ζεῖ μέσα στίς ἀνέσεις. Ἔχει σκληρή καρδιά καί ἀδιαφορεῖ γιά τούς φτωχούς ,τίς χήρες καί τά  ὀρφανά. Νομίζει ὅτι τά πλούτη εἶναι μόνο γιά τόν ἑαυτό του καί κλείνει τά μάτια του μπροστά στήν  ἀνθρώπινη δυστυχία καί μάλιστα τήν στιγμή πού κάποιος φτωχός πού ὑστερεῖται τά πάντα ζεῖ καθημερινά κοντά του καί δέν μπορεῖ νά περάσει μέρα χωρίς νά τόν δεῖ. Ὁ τρόπος πού ζεῖ φανερώνει ὅτι  δέν τόν ἐνδιαφέρει οὔτε ἡ ὕπαρξη τοῦ Θεοῦ, ἀφοῦ θεοποίησε τά ὑπάρχοντά του καί πίστεψε ὅτι δέν τοῦ χρειάζεται κάτι ἄλλο στήν ζωή του.Γιά τήν ἀθάνατη ψυχή του δέν δίνει καμιά σημασία.οὔτε πιστεύει στήν αἰώνια ζωή. Ὅ,τι χαρεῖ στόν κόσμο αὐτό καί τίποτα περισσότερο!

Κήρυγμα Κυριακῆς 30.10.2016

(Κυριακή Ε΄ Λουκᾶ)

Ἀπόστολος Κυριακῆς Β΄ Κορινθίους ια΄ 31-ιβ΄ 9

Ἀχώριστος σύντροφος κάθε ἀνθρώπου. Πραγματική σκιά  του, πού τόν ἀκολουθεῖ παντοῦ καί πάντα. Κοινός  κλῆρος  ὅλων τῶν ἀνθρώπινων γενεῶν πρόκειται γιά τή σωματική καί ἠθική ἀδυναμία πού σφραγίζει κάθε ἄνθρωπο, ἀκόμα καί τόν πιό προοδευμένο χριστιανό. Διότι καί ὁ πιστός χριστιανός ζεῖ τό δράμα αὐτό τῆς διπλῆς ἀνθρώπινης ἀδυναμίας. Τήν ὕπαρξή του ἀπό τό ἕνα μέρος τήν  λούζει τό φῶς τῆς πίστεως καί ἀπό τό ἄλλο τή σκίαζει ἡ σωματική καί ἠθική ἀδυναμία του. Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος πού ἔζησε βαθιά τή συγκλονιστική αὐτή ἀνθρώπινη ἐμπειρία μᾶς βοηθᾶ σήμερα νά ἐμβαθύνουμε περισσότερο στό βασικό αὐτό θέμα τῆς ζωῆς τοῦ ἀνθρώπου καί μάλιστα τοῦ χριστιανοῦ.

ΚΥΡΙΑΚΗ Ε΄ ΛΟΥΚΑ

(Λκ. 16, 19-31)

Ὁ πλοῦτος φαντάζει στὰ μάτια τῶν περισσοτέρων ἀνθρώπων ὡς κάτι καλό. Δὲν εἶναι ὅμως ἀπὸ μόνος του καλό. Καλὸ γίνεται μόνο ὅταν χρησιμοποιηθεῖ σωστὰ καὶ μὲ γνώμονα τὴν ἐντολὴ τῆς ἀγάπης. Τότε εἰσάγει εἰς τὴ βασιλεία τῶν οὐρανῶν καὶ τὴν αἰώνιο ἀνάπαυση. Ἐὰν ὅμως χρησιμοποιηθεῖ γιὰ τὴν ἐγωιστικὴ ἱκανοποίηση τῶν παθῶν τότε καταντᾶ δεσμὸς καὶ τύραννος.

Ὁ πλούσιος τῆς σημερινῆς εὐαγγελικῆς περικοπῆς δὲν τὸν χρησιμοποίησε σωστά, ἀλλὰ τὸν καταχράστηκε ἐντελῶς ἀφιλάνθρωπα.

Η απειρόδωρος χάρις

Του Σεβ. Μητροπολίτου Καστορίας κ. Σεραφείμ

Εγκωμιάζοντας ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς τον θαυματουργό μυροβλήτη της Θεσσαλονίκης, Άγιο Μεγαλομάρτυρα Δημήτριο, και παρουσιάζοντας τον πνευματικό στολισμό της αγίας του μορφής, διακρίνει ιδιαιτέρως την απειρόδωρο χάρη του Θεού.

Γράφει χαρακτηριστικά : «Ποιος είναι ο κόσμος του»; Και διευκρινίζει: «η ακαθαίρετη πίστη, η απειρόδωρη χάρη, ο θείος και αναφαίρετος πλούτος των θεοειδών αρετών που τώρα είναι θησαυρισμένος στους ουρανούς... Μολονότι γεννήθηκε από ανθρώπους, είναι μεγάλη προσθήκη στα αιώνια καλά και συγχρόνως καλλονή παγκόσμιος μαζί και υπερκόσμιος»1.

Κυριακή Ε Λουκά Ἡ χρήση τοῦ πλούτου (Λουκ. ιστ΄19-31) του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Εδέσης κ.κ. Ιωήλ

«Πτωχός δὲ τις ὀνόματι Λάζαρος»

Τὸ σημερινὸ Εὐαγγελικὸ ἀνάγνωσμα εἶναι μία παραβολή. Παρουσιάζει κάποιον ἀνώνυμο πλούσιο, ποὺ εἶναι «ἀφιλοικτίρμων», καὶ ἕναν πένητα, ποὺ ἀκούει στὸ ὄνομα Λάζαρος. Λάζαρος στὰ ἑβραϊκὰ μεταφράζεται «ὁ Θεὸς βοηθεῖ», δηλ. καὶ τὸ ὄνομά του ἀκόμη ὑποδηλώνει τὴ μεγάλη ἔνδεια ποὺ εἶχε. Ἂς μᾶς ἐπιτραπεῖ ὅμως νὰ σημειώσουμε κάποιες παρατηρήσεις τῶν ἁγίων Πατέρων, ἐὰν πράγματι ἡ Ἱστορία αὐτὴ εἶναι παραβολή. Ὁ ἅγιος Κύριλλος Ἀλεξανδρείας γράφει πώς, ἐνῶ γιὰ τὸν πλούσιο ὁ Κύριος ἀποφεύγει νὰ ἀναφέρει τὸ ὄνομά του καὶ ἁπλῶς μᾶς λέγει· «ἄνθρωπος δὲ τις ἦν πλούσιος» (Λουκ. 16,19), δὲν κάνει τὸ ἴδιο καὶ γιὰ τὸν πτωχό.

Κυριακὴ Ε΄Λουκᾶ (Λουκ. ιστ΄19-31) + Μητροπολίτης Σερβιών και Κοζάνης Διονύσιος

31 Ὀκτωβρίου 1965

Ἀγαπητοὶ χριστιανοί,

Ἀκούσαμε σήμερα στὸ ἱερὸ Εὐαγγέλιο τὴν παραβολὴ τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ γιὰ τὸν κακὸ πλούσιο καὶ γιὰ τὸ φτωχὸ Λάζαρο. Ἡ παραβολὴ μᾶς διδάσκει πὼς ἔρχεται μιὰ ὥρα κι ἀλλάζουν τὰ πράγματα στὴ ζωή· ὁ φτωχὸς Λάζαρος, γιὰ νὰ 'χη ὑπομονὴ στὴ φτώχεια του, πάει στὸν κόλπο τοῦ Ἀβραάμ, κι ὁ κακὸς πλούσιος γιὰ νὰ μὴν κάνη καλὴ χρήση τοῦ πλούτου, βασανίζεται στὸν Ἅδη. Αὐτὰ εἶναι λόγια ποὺ τὰ εἶπε ὁ Θεὸς κι ἂς τ' ἀκούσουμε πάλι, ἐξηγημένα στὴ δική μας ἁπλὴ γλώσσα.

ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΣΤΟN ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΚΟΣΜΟ

ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 23 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2016

ΣΤ΄ Λουκᾶ: Τῆς Κυριακῆς: Λουκ. η΄ 26-39

ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΣΤΟN ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΚΟΣΜΟ

«Ὑπόστρεφε εἰς τὸν οἶκόν σου καὶ διηγοῦ ὅσα ἐποίησέ σοι ὁ Θεὸς»

Ὁ Κύριος Ἰησοῦς μὲ τὴν παντοδύναμη ἐξουσία του ἐλευθέρωσε τὸν ταλαίπωρο δαιμονισμένο τῶν Γαδαρηνῶν ἀπὸ τὴν τυραννικὴ κυριαρχία τῶν πονηρῶν πνευμάτων. Τώρα ὁ πρώην δαιμονισμένος κάθεται ἤρεμος καὶ γαλήνιος δίπλα στὸ μεγάλο του Εὐεργέτη. Δὲν θέλει νὰ Τὸν ἀποχωριστεῖ, ἐπιθυμεῖ νὰ Τὸν ἀκολουθεῖ παντοῦ, ὅμως ὁ Κύριος τοῦ ὑποδεικνύει κάτι διαφορετικό: «Ὑπόστρεφε εἰς τὸν οἶκόν σου καὶ διηγοῦ ὅσα ἐποίησέ σοι ὁ Θεός», τοῦ λέει. Νὰ ἐπιστρέψεις πίσω στὸ σπίτι σου καὶ νὰ διηγεῖσαι ὅσα θαυμαστὰ σοῦ ἔκανε ὁ Θεός. Αὐτὸ εἶναι τὸ δικό σου χρέος: νὰ μιλᾶς γιὰ τὸ θαῦμα ποὺ ἔζησες· νὰ δίνεις τὴ δική σου μαρτυρία γιὰ τὴν παντοδυναμία τοῦ Θεοῦ.

Ο ΑΝΕΚΤΙΜΗΤΟΣ ΘΗΣΑΥΡΟΣ

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 23 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2016

ΣΤ΄ Λουκᾶ: Τοῦ Ἀποστόλου: Γαλ. α΄ 11-19

Ο ΑΝΕΚΤΙΜΗΤΟΣ ΘΗΣΑΥΡΟΣ

1. Ἡ θεοπνευστία τοῦ Εὐαγγελίου

Μὲ πόνο ψυχῆς ἀλλὰ καὶ ἔντονη ἀγανάκτηση ἀπευθύνει ὁ ἀπόστολος Παῦλος τὴν πρὸς Γαλάτας ἐπιστολὴ πρὸς τοὺς χριστιανοὺς ποὺ εἶχαν ἐπηρεασθεῖ ἀπὸ ἰουδαΐζοντες ψευδοδιδασκάλους καὶ ζητοῦσαν νὰ ἐπαναφέρουν τὴν τήρηση τῆς περιτομῆς καὶ ἄλλων τελετουργικῶν διατάξεων τοῦ ἰου­­δαϊκοῦ Νόμου ὡς ἀπαραίτητων τάχα γιὰ τὴ σωτηρία τῶν πιστῶν. Ὁ ἅγιος Ἀπόστολος, προκειμένου νὰ δώσει τέλος σὲ ὅλα αὐτά, τονίζει ὅτι τὸ Εὐαγγέλιο ποὺ κηρύττει ὁ ἴδιος δὲν εἶναι δική του ἐπινόηση ἀλλὰ θεϊκὴ ἀποκάλυψη. Γράφει:

Ὁ Κύριος στὴ χώρα τῶν Γαδαρηνῶν

«ἰδὼν δὲ Σίμων Πέτρος προσέπεσε τοῖς γόνασιν Ἰησοῦ λέγων· Ἔξελθε ἀπ” ἐμοῦ, ὅτι ἀνὴρ ἁμαρτωλός εἰμι, Κύριε· θάμβος γὰρ περιέσχεν αὐτὸν καὶ πάντας τοὺς σὺν αὐτῷ ἐπὶ τῇ ἄγρᾳ τῶν ἰχθύων ᾗ συνέλαβον, ὁμοίως δὲ καὶ Ἰάκωβον καὶ Ἰωάννην, υἱοὺς Ζεβεδαίου, οἳ ἦσαν κοινωνοὶ τῷ Σίμωνι. καὶ εἶπε πρὸς τὸν Σίμωνα ὁ Ἰησοῦς· Μὴ φοβοῦ· ἀπὸ τοῦ νῦν ἀνθρώπους ἔσῃ ζωγρῶν.» (Λουκ., 5, 8-10).

Κυριακή 23 Ὀκτωβρίου 2016 (ΣΤ´ ΛΟΥΚΑ) (Λουκ. η´ 27-39)

Τό θέαμα πού ἀντίκρυσε ὁ Κύριος, ἀδελφοί μου, μόλις ἔφθασε στήν χώρα τῶν Γαδαρηνῶν, ἦταν τραγικό× ἕνας ἄνθρωπος ἀγριεμένος πέφτει στά πόδια Του καί φωνάζει: “Τί σχέση ἔχουμε οἱ δυό μας Ἰησοῦ, υἱέ τοῦ Θεοῦ τοῦ Ὑψίστου; Σέ παρακαλῶ, μή μέ βασανίσεις”. Εἶναι ἕνας δαιμονισμένος. Χρόνια τώρα κατοικεῖ στά μνήματα ἤ τριγυρνάει στά βουνά γυμνός. Σπάζει τίς ἁλυσίδες καί τά σίδερα, μέ τά ὁποῖα κάθε λίγο τόν δένουν, καί τρέχει στίς ἐρημιές δυστυχισμένος. Κι ὅταν ὁ Κύριος τόν ρωτάει: “ποιό  εἶναι τό ὄνομά σου;”, ἀπαντᾶ μέ μία μόνο λέξη:  “λεγεών”!

Κυριακή ΣΤ΄ Λουκά [Ο δαιμονιζόμενος των Γαδαρηνών]

Κυριακή ΣΤ΄ Λουκά [Ο δαιμονιζόμενος των Γαδαρηνών] Λουκ. η΄ 26-39

από τον Κωνσταντίνο Αθ. Οικονόμου, δάσκαλο

ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ: Η σημερινή ευαγγελική περικοπή που αναφέρεται στο θαύμα του δαιμονισμένου των Γαδαρηνών, αποκαλύπτει μια τραγική πτυχή στη ζωή του ανθρώπου, αλλά ταυτόχρονα μεταφέρει το πιο ελπιδοφόρο μήνυμα στη ζωή του. Η τραγικότητα εστιάζεται στο θέμα της κυριαρχίας του Σατανά, η οποία αποτυπώνει μια ακαταστασία στην καθημερινή ζωή του ανθρώπου που έχει να κάνει με τον εγκλωβισμό του στα δεσμά της δουλείας και του θανάτου.

Μητροπολίτης Κυθήρων Σεραφείμ, Κυριακή ΣΤ΄ Λουκά- Πάντοτε ενωμένοι με τον Κύριον

ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ ΕΚ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Πάντοτε ενωμένοι με τον Κύριον

Το σημερινό Ευαγγελικό Ανάγνωσμα αναφέρεται στην θεραπεία του δαιμονιζομένου της χώρας των Γαδαρηνών. Είδαμε την οικτρά κατάσταση, στην οποία κατάντησε ο ταλαίπωρος αυτός άνθρωπος, αφ’ ότου τον εκυρίευσε ολόκληρο σύνταγμα πονηρών πνευμάτων. Διαπιστώσαμε πόσο δυστυχισμένη ήταν η ζωή του και πόσο επικίνδυνος και τρομερός ήταν για τους άλλους. Γνωρίζοντας την θεία δύναμη του Ιησού το ακάθαρτο πνεύμα, τον παρακάλεσε να μη το βασανίση, όταν ο Κύριος έδωσε εντολή να βγη από τον δυστυχή αυτό άνθρωπο, αλλά όλα τα δαιμόνια να εισέλθουν στο κοπάδι των χοίρων.

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ

ΚΥΡΙΑΚΗ Στ΄ ΛΟΥΚΑ - Λουκ. 8, 27-39 (23/10/2016)

Γέμισε ο κόσμος μας δαίμονες!

Το σημερινό ευαγγελικό ανάγνωσμα, αγαπητοί μου αδερφοί, μας μεταφέρει στη χώρα των Γαδαρηνών. Εισερχόμενος ο Κύριος στην πόλη αυτή, συναντήθηκε μ’ έναν άνθρωπο πλημμυρισμένο από δαιμονικές δυνάμεις, ο οποίος, αναγνωρίζοντας στο πρόσωπο του Χριστού τον Υιό του Θεού, ρώτησε: «τί θέλεις από μένα, Κύριε, σε παρακαλώ μη με βασανίσεις». Ζούσε στο περιθώριο της κοινωνίας, το σπίτι του ήταν τα μνήματα. Άλλοτε χανόταν στις ερήμους, άλλοτε εισέβαλλε στην πόλη και ήταν ο φόβος και ο τρόμος των κατοίκων της. Η όψη του ήταν αλλοιωμένη, αγριόμορφη, καθώς ήταν κυριευμένος από τον διάβολο. Ο Χριστός τον ρώτησε «ποιο είναι το όνομα σου;» και η απάντηση ήταν εντυπωσιακή: «το όνομα μου είναι Λεγεώνα!». Αποκάλυπτε ότι ο άνθρωπος αυτός ήταν κυριευμένος από πλήθος δαιμονικών δυνάμεων.

ΤΟ ΘΕΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 23 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ

Κυριακή ΣΤ΄ Λουκᾶ

23 Ὀκτωβρίου 2016

(Λουκ. η΄ 27-39)

Πολλὲς φορὲς στὰ ἱερὰ Εὐαγγέλια, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, περιγράφονται οἱ ἐπεμβάσεις τοῦ Χριστοῦ στοὺς δαιμονιζόμενους, ὅπως στὸ σημερινὸ δαιμονιζόμενο τῶν Γαδαρηνῶν. Ὁ Χριστὸς ἐπεμβαίνοντας, ἀπαλλάσσει τοὺς δυστυχισμένους καὶ ταλαιπωρημένους ἀνθρώπους ποὺ βρίσκονται κάτω ἀπὸ τὴν ἐπήρεια τῶν δαιμόνων.

ΚΥΡΙΑΚΗ 23 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2016 – ΣΤ΄ ΛΟΥΚΑ

(Λουκ. η΄ 27-39) (Γαλ. α΄ 11-19)

Η αυθεντική κοινωνία

«και ιμάτιον ουκ ενεδιδύσκετο και εν οικία ουκ έμενεν»

Ο άνθρωπο διαχρονικά αναζητεί εναγωνίως την ελευθερία του, πλην όμως δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που δοκιμάζει στο βάθος μεγάλη απογοήτευση. Λησμονεί πολλές φορές δυστυχώς τη μεγάλη αλήθεια ότι ο Χριστός είναι ο αληθινός ελευθερωτής του κόσμου. Ο δαιμονισμένος που παρουσιάζει η σημερινή ευαγγελική περικοπή θεραπεύθηκε μόλις ακριβώς συνάντησε τον Χριστό. Τον είδαμε να μεταβάλλεται ριζικά και να γίνεται νέα ύπαρξη. Από γυμνός γίνεται «ιματισμένος» και από αλλοπρόσαλλος «σωφρονών», όπως χαρακτηριστικά περιγράφεται η περίπτωσή του. Ζούσε πριν σε μνήματα και σε έρημους τόπους, μετά όμως επικοινωνεί και μάλιστα με τον πιο αυθεντικό τρόπο με τους συνανθρώπους του. Η επιθετικότητα και η καταστροφική μανία που τον καταλάμβαναν μεταβάλλονται τώρα σε ορμή κοινωνικότητας και σχέσης με τους γύρω του.

ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ:23-10-2016:«ΤΟΥ ΖΗΤΟΥΝ ΝΑ ΦΥΓΕΙ»

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΞΑΝΘΗΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΘΕΩΡΙΟΥ  

ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

«ΤΟΥ ΖΗΤΟΥΝ ΝΑ ΦΥΓΕΙ»

Οἱ Γαδαρηνοί βρίσκονται μπροστά σ’ ἕνα γεγονός θαυμαστό, αὐτό τῆς θεραπείας τῶν δαιμονιζομένων. Τυφλωμένοι ὅμως ἀπὸ τὸ ὑλικό τους συμφέρον δὲν μποροῦν νὰ διακρίνουν τὸ νόημα τῶν γεγονότων. Δὲν νιώθουν ὅτι τιμωρήθηκαν γιὰ τὸ παράνομο ἐμπόριο χοίρων, ποὺ ἔκαναν παρὰ τὴν ἀπαγόρευση τοῦ Μωσαϊκοῦ νόμου.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤ´ ΛΟΥΚΑ

(Λκ. η΄ 27-39)

Οἱ Γαδαρηνοί, τοῦ σημερινοῦ εὐαγγελικοῦ ἀναγνώσματος, ἀγαπητοὶ ἀδελφοί, βρίσκονται μπροστὰ σὲ ἕνα θαυμαστὸ γεγονός. Πρὶν ἀπὸ λίγη ὥρα, ὁ Ἰησοῦς Χριστός, θεράπευσε ἕναν δαιμονιζόμενο ἄνθρωπο, ὁ ὁποῖος βασανιζόταν ἀπὸ τὰ δαιμόνια ἐπὶ ἀρκετὰ χρόνια.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤ΄ ΛΟΥΚΑ

Απόστολος: Γαλ. Α΄ 11 – 19

Ευαγγέλιο: Λουκ. Η΄ 26 – 39

23 Οκτωβρίου 2016

« Παρήγγειλε γάρ τω πνεύματι τω ακαθάρτω εξελθείν από του ανθρώπου » (Λουκ. Η΄ 29)

Ο Κύριος, αγαπητοί μου αδελφοί, καταπλέει στην περιοχή των Γαδαρηνών, που βρίσκεται στην απέναντι όχθη από τη Γαλιλαία. Όταν βγαίνει στην ξηρά, Τον συναντά κάποιος άνδρας από την πόλη, που έχει μέσα του εδώ και πολύ καιρό τον δαίμονα. Οι δαίμονες έχουν καταντήσει τον άνθρωπο αυτό σε οικτρή κατάσταση, κυριολεκτικά. Η όλη εμφάνισή του είναι άθλια, οικτρή και αξιολύπητη. Πρόκειται για ένα εξαγριωμένο και τρομερό άνθρωπο. Δεν φορεί ρούχα, δεν μένει σπίτι, μόνιμη δε κατοικία του είναι τα μνήματα.

<<ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ>>

ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤ΄ΛΟΥΚΑ

23 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2016

      Στήν ἐποχή μας σπάνια συναντοῦμε συνανθρώπους μας πού τούς ἔχουν κυριεύσει τά πονηρά πνεύματα. Εἶναι πολύ ὀδυνηρό νά βλέπει κανείς ἕναν ἄνθρωπο πού πλάστηκε κατ'εἰκόνα Θεοῦ,νά ἔχει γίνει κατοικητήριο τῶν δαιμόνων. Νά ἔχει χάσει τήν ἐλευθερία του,τήν ἀξιοπρέπειά του  καί νά βασανίζεται κυριολεκτικά ἀπό τά πονηρά πνεύματα,χωρίς νά μπορεῖ νά ἀπαλλαγεῖ ἀπό τήν κυριαρχία τους.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤ΄ ΛΟΥΚΑ

(Λκ. 8, 26-39)

Οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μᾶς διδάσκουν ὅτι ἂν καὶ οἱ ἐ­πι­βου­λὲς τῶν δαι­μό­νων κα­τὰ τῶν ἀν­θρώ­πων εἶ­ναι πολ­λές, ὅ­μως, ἡ βο­ή­θει­α τοῦ Θε­οῦ εἶ­ναι ἰσχυρότερη τῆς κα­κό­τη­τάς τους καὶ ἔτσι ἀ­ναι­ρεῖ τὰ ἀ­πο­τε­λέ­σμα­τα τοῦ μί­σους τους.

Πράγματι, τὸ μῖ­σος τῶν δαι­μό­νων τα­λαι­πω­ρεῖ τοὺς ἀν­θρώ­πους ἤ­δη ἀ­πὸ τὸν και­ρὸ τοῦ Πα­ρα­δεί­σου. Ἀφ᾽ ὅ­του ὁ Σα­τα­νᾶς ἑ­κου­σί­ως καὶ ἐ­λεύ­θε­ρα ἀ­πο­στά­τη­σε ἀ­πὸ τὸν Θε­ό, δι­α­κα­τέ­χε­ται πρω­τί­στως ἀ­πὸ μῖ­σος γιὰ τὸν Δη­μι­ουρ­γό του.

Κήρυγμα Κυριακῆς 23.10.2016

(Κυριακή ΣΤ΄ Λουκᾶ)

Ἀπόστολος Κυριακῆς Γαλάτας α΄ 11-19

     ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

     Σπουδαῖα καί ἐνδιαφέροντα εἶναι ὅσα μᾶς ἀναφέρει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος στήν αὐριανή Ἀποστολική περικοπή πρός τούς Γαλάτας. Στούς Γαλάτας εἶχε κηρύξει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος τό Εὐαγγέλιον. Αὐτός τούς ἐκήρυξε περί τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ καί τοῦ τρόπου σωτηρίας. Οἱ Γαλάτες ὅμως μετά ἀπό ὀλίγον μετετέθησαν ἀπό τήν πίστη τους, ἄλλαξαν ἐπηρεαζόμενοι ἀπό κάποιους ἄλλους πού τούς ἐδίδαξαν μετά τόν Ἀπόστολο Παῦλο. Πληροφορηθείς ὁ Ἀπόστολος Παῦλος αὐτήν τήν μετάθεσιν τῆς πίστεώς τους ἔρχεται μέ τήν ἐπιστολή του νά τούς διορθώσει.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤ΄ ΛΟΥΚΑ

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΣΤΑΓΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΕΩΡΩΝ

«Τί σοί ἐστίν ὄνομα;»

Ὁ Κύριος ζήτησε ἀπό τόν δαιμονισμένο τῆς χώρας τῶν Γαδαρηνῶν νά τοῦ πεῖ τό ὄνομά του. Ἀντί γι αὐτό τοῦ ἀπάντησαν οἱ δαίμονες. Ὁ δυστυχισμένος αὐτός  εἶχε χάσει ἀκόμη καί τό ὄνομα-ταυτότητά του, ἐξ αἰτίας τῆς ἁμαρτωλότητας αὐτοῦ καί τῶν συντοπιτῶν του. Τό ὄνομα καθενός τόν χαρακτηρίζει. Γιαυτό οἱ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί λαμβάνουν τό ὄνομά τους μέ τό μυστήριο τοῦ βαπτίσματος, βαπτιζόμενοι στό ὄνομα τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Στόν Χριστό ὁ Θεός, κατά τόν Ἀπόστολο Παῦλο, «ἐχαρίσατο αὐτῶ ὄνομα τό ὑπέρ πᾶν ὄνομα, ἵνα ἐν τῶ ὀνόματι Ἰησοῦ πᾶν γόνυ κάμψη ἐπουρανίων καί ἐπιγείων καί καταχθονίων»(Φιλιπ.2, 10) . Ἐπίσης, οἱ Ἀπόστολοι ὅταν ἔλαβαν χάρη κατά τῶν δαιμονίων, ἀνέφεραν στόν Ἰησοῦ ὅτι «ἐν τῶ ὀνόματί σου ἐκβαλοῦμε τά δαιμόνια». Ὅλα τά μυστήρια καί κάθε προσευχή ἀρχίζουν «στό ὄνομα τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος». Ἐμεῖς, στήν Κυριακή Προσευχή, ἀναφέρουμε «ἁγιασθήτω τό Ὄνομά σου». 

ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤ ΛΟΥΚΑ Ἡ κακουργία τοῦ διαβόλου (Λουκ. η΄ 26-39) «Δέομαί σου, μὴ μὲ βασανίσῃς» Μητροπολίτης Ἐδέσσης, Πέλλης καί Ἀλμωπίας Ἰωὴλ

«Δέομαί σου, μὴ μὲ βασανίσῃς»

Πολλοὶ ἄνθρωποι τὴ μανία τοῦ διαβόλου ποὺ στρέφεται κατὰ τῆς ψυχῆς μας καὶ μᾶς δημιουργεῖ πολλὰ προβλήματα «συνορᾶν οὐκ ἔχουσι», δηλαδὴ ἀδυνατοῦν νὰ τὸ ἀντιληφθοῦν, γι’ αὐτὸ παρεχώρησε ὁ Θεὸς καὶ κατὰ τὸ σῶμα «δαιμονοφορήτους γίνεσθαι», νὰ δαιμονισθοῦν μερικοὶ καὶ στὸ σῶμα, ὥστε νὰ ἀντιληφθοῦμε ὅλοι πόσο φοβερὸ πράγμα εἶναι νὰ κάνει κάποιος ἔνοικο τῆς ψυχῆς του τὸ διάβολο, ὅταν πραγματοποιεῖ τὰ ἔργα τῆς ἁμαρτίας, παρατηρεῖ ὁ ἅγιος Γρηγόριος Παλαμᾶς. Τὸ σημερινὸ εὐαγγελικὸ ἀνάγνωσμα περιγράφει ἕνα δαιμονισμένο στὰ Γάδαρα. Ἡ περιγραφὴ εἶναι φοβερὴ καὶ ἀξίζει νὰ δοῦμε μερικὰ σημεῖα ἀπ’ αὐτὰ ποὺ ἀναφέρει ὁ Εὐαγγελιστής.

Η ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΑΣ

ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 16 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2016

Δ΄ Λουκᾶ: Τῶν ἁγίων Πατέρων τῆς Ζ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου: Λουκ. η΄ 5-15

Η ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΑΣ

«Τὸ δὲ ἐν τῇ καλῇ γῇ, οὗτοί εἰσιν οἵτινες... ἀκούσαντες τὸν λόγον κατέχουσι καὶ καρποφοροῦσιν ἐν ὑπομονῇ»

Κατὰ τὴ σημερινὴ ἡμέρα, ἑορτὴ τῶν ἁγίων Πατέρων τῆς Ζ΄ Οἰκουμενικῆς Συν­όδου, ἔχει καθορισθεῖ ὡς εὐαγγελικὸ ἀνάγνωσμα ἡ πολὺ γνωστὴ ἀλλὰ καὶ διδακτικὴ «Παραβολὴ τοῦ σπορέως». Ἡ παραβολὴ ὅπου ὁ Κύριος Ἰησοῦς παρομοιάζει τὸ λόγο τοῦ Θεοῦ μὲ τὸ σπόρο. Σὰν τὸ σπόρο καὶ ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ σπείρεται πλουσιοπάροχα στὶς ψυχὲς τῶν ἀνθρώπων.

ΟΤΑΝ Ο ΛΟΓΟΣ ΚΑΡΠΟΦΟΡΕΙ

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 16 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2016

Δ΄ Λουκᾶ: Τῶν ἁγίων Πατέρων τῆς Ζ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου: Τίτ. γ΄ 8-15

ΟΤΑΝ Ο ΛΟΓΟΣ ΚΑΡΠΟΦΟΡΕΙ

1. Ἀναζήτηση λόγου οὐσιαστικοῦ

Κυριακὴ τοῦ Σπορέως σήμερα, ἡμέρα ποὺ συν­ηθίζεται νὰ σηματοδοτεῖ τὴν ἐπίσημη ἔναρξη τοῦ κηρυκτικοῦ καὶ ποιμαντικοῦ ἔργου γιὰ τὸ ἐκκλησιαστικὸ ἔτος καὶ ποὺ εἶναι ἀφιερωμένη στοὺς ἁγίους Πατέρες τῆς Ζ΄ Οἰκουμενικῆς Συν­όδου. Κι εἶναι ἀλήθεια ταιριαστὴ ἡ ἀποστολικὴ περικοπὴ ποὺ περιλαμβάνει τὰ θεοφώτιστα λόγια μὲ τὰ ὁποῖα ὁ ἀπόστολος Παῦλος κλείνει τὴν ἐπιστολή του πρὸς τὸν μαθητή του Τίτο, στὸν ὁποῖο εἶχε ἀναθέσει τὴ διαποίμανση τῆς Κρήτης.

Κυριακή Δ΄ Λουκά - Η Παραβολή του Σπορέως

Κυριακή Δ΄ Λουκά (Λουκ. η΄4-15)

Η Παραβολή του Σπορέως

του Κωνσταντίνου Αθ. Οικονόμου, δασκάλου,συγγραφέα

Ο ΣΠΟΡΕΑΣ ΚΥΡΙΟΣ: Ο Κύριος συχνά χρησιμοποιούσε παραβολὲς για να κάνει το λόγο πιο παραστατικό βοηθώντας να εντυπωθεί καλύτερα στις ανθρώπινες ψυχές και να φέρει στα μάτια τους εικόνες συμβολικές που συμβολίζουν παραστατικότερα τη διδασκαλία Του. 

Η Παραβολή του Σπορέα ξεκινά με τη φράση: “εξήλθε ο σπείρων του σπείραι τον σπόρον”. Κατά το σύνολο των Πατέρων ο Σπορέας είναι ο Κύριος. Εξήλθε λοιπόν ο Κύριος όχι τοπικώς, αφού είναι πανταχού παρών, αλλά τροπικώς. ΄Έγινε πλησιέστερος σε μας με την ενανθρώπισή του. Επειδή εμείς, λόγω τον αμαρτημάτων μας, δε μπορούσαμε να τον προσεγγίσουμε, βγαίνει εκείνος σε μας. Βγαίνει να σπείρει το λόγο της Αληθείας. Κι όμως από τα μέρη του σπόρου αυτού, τρία χάνονται και ένα καρποφορεί!

<<ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ>>

 ΚΥΡΙΑΚΗ Δ΄ΛΟΥΚΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ - 16 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2016

    Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας δέν ὀνομάζεται μόνον ἀποστολική,ἀλλά καί Ἐκκλησία τῶν Ἁγίων Πατέρων.Οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοι παρέλαβαν τήν Πίστη μας ἀπό τόν ἴδιο τόν Κύριο,εἶχαν αὐτό τό μοναδικό προνόμιο νά Τόν ἀκούσουν μέ τά αὐτιά τους καί νά Τόν δοῦν μέ τά μάτια τους.Ἀπό τούς Ἁγίους Ἀποστόλους παρέλαβαν τήν Πίστη τοῦ Χριστοῦ οἱ πρῶτοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας,πού ὀνομάζονται Ἀποστολικοί Πατέρες,ἐπειδή καί αὐτοί εἶχαν τό προνόμιο νά δοῦν τούς Ἁγίους Ἀποστόλους καί νά τούς ἀκούσουν.Στήν συνέχεια ἀκολούθησαν ἄλλοι Πατέρες καί ἡ χρυσή ἁλυσίδα συνεχίζεται καί φθάνουμε στούς Ἁγίους Πατέρες πού εἶχαν τήν τιμή νά εἶναι μέλη τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων. Ὁ ρόλος τῶν Πατέρων αὐτῶν εἶναι πολύ σημαντικός καί ἡ Ἐκκλησία μας ἀναγνωρίζοντας τήν μεγάλη τους προσφορά τούς τιμᾶ πολλές Κυριακές τόν χρόνο.

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ

ΚΥΡΙΑΚΗ Δ΄ ΛΟΥΚΑ - Λουκ. 8, 5-15 (16/10/2016)

Η αναγκαιότητα του Λόγου του Θεού

Η σημερινή Κυριακή, αγαπητοί μου αδελφοί, σηματοδοτεί την επίσημη έναρξη του νέου Ιεραποστολικού έτους. Από σήμερα η Εκκλησία μας και τα στελέχη της, με ανανεωμένες δυνάμεις, θα ξεκινήσουν την εκ νέου σπορά του λόγου του Θεού, αποσκοπώντας στην κατά Χριστόν πρόοδο και προκοπή του λαού του Θεού. Για το λόγο αυτό, έχει θεσπισθεί να διαβάζεται, κατά τη Θεία Λειτουργία, η γνωστή παραβολή του καλού σπορέως, ο οποίος ρίχνει το σπόρο στη γη και αναμένει να δρέψει τους καρπούς της σποράς. Ο σπόρος είτε καρποφορεί, είτε όχι, αναλόγως της δεκτικότητας και της γονιμότητας του εδάφους. Η εικόνα, ασφαλώς, είναι συμβολική. Ο σπορέας είναι ο Χριστός, ο σπόρος είναι το Ευαγγέλιό Του και η γη είμαστε όλοι εμείς, που καλούμαστε να καρποφορήσουμε μέσα μας τον λόγο του Θεού.

ΚΥΡΙΑΚΗ Δ΄ ΛΟΥΚΑ (ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΤΗΣ Ζ΄ ΟΙΚ. ΣΥΝΟΔΟΥ)

Απόστολος: Τιτ. γ΄ 8-15

Ευαγγέλιο: Λουκ. η΄ 5-15

16 Οκτωβρίου 2016

«Υμίν δέδοται γνώναι τα μυστήρια της Βασιλείας του Θεού, τοις δε λοιποίς εν παραβολαίς» (Λουκ. η΄ 10)

Ο Κύριος συνήθιζε να διδάσκει με παραβολές. Δηλαδή μέσα από απλές διηγήσεις και χρησιμοποιώντας εικόνες από την καθημερινή θρησκευτική, κοινωνική και γεωργική ζωή των ανθρώπων αποκάλυπτε ύψιστες αλήθειες. Όπως είπε σήμερα στους μαθητές του «Σ’εσάς έδωσε Θεός να γνωρίσετε τα μυστήρια της βασιλείας του Θεού, ενώ στους υπόλοιπους αυτά δίνονται με παραβολές».

Κήρυγμα Κυριακῆς 16.10.2016

(Κυριακή Δ΄ Λουκᾶ)

Ἀπόστολος (Τιτ. γ΄ 8-15)

Οἱ ἅγιοι  πατέρες τῆς ἕβδομης Οἰκουμενικῆς Συνόδου, τή μνήμη τῶν ὁποίων τιμᾶ σήμερα ἡ Ἐκκλησία, ἦταν σοφοί ἀλλά καί πρακτικοί ἄνθρωποι. Ἔτσι κατόρθωσαν νά ξεχωρίσουν τήν ἀλήθεια ἀπό τήν πλάνη, διότι ἡ αἵρεση, ἐκτός τῶν ἄλλων, ἦταν καί εἶναι ἀνοησία, ἀντίθετη δηλαδή πρός τήν νοημοσύνη τῶν κοινῶν ἀνθρώπων. Μέ τόν τρόπο δέ αὐτό, οἱ Ἅγιοι Πατέρες ἀπέδειξαν, ὅτι ἦταν ριζωμένοι στήν Ἀποστολική παράδοση τῆς Ἐκκλησίας, πού τή χαρακτηρίζει σοβαρή καί ὑπεύθυνη δημιουργικότητα καί ὄχι ἡ κενολογία τῆς αἱρέσεως.

ΚΥΡΙΑΚΗ 16 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2016 – Δ΄ ΛΟΥΚΑ

ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΤΗΣ Ζ΄ ΟΙΚΟΥΜ. ΣΥΝΟΔΟΥ

(Λουκ. η΄ 5-15) (Τιτ. γ΄ 8-15)

Ευλογημένη καρποφορία

«Εξήλθεν ο σπείρων του σπείραι τον σπόρον αυτού»

Η διήγηση της παραβολής του Καλού Σπορέως ξεδιπλώνει μπροστά μας πολύ ζωντανές εικόνες από την αγροτική ζωή με βαθύτερα μηνύματα και νοήματα. Αποκαλύπτονται από το περιεχόμενό της σπουδαίες πνευματικές αλήθειες, απόλυτα συμβατές με τις υπαρξιακές αναζητήσεις του ανθρώπου, με πυξίδα πάντοτε την αλήθεια που οδηγεί στην αγάπη του Χριστού.

ΚΥΡΙΑΚΗ Δ΄ ΛΟΥΚΑ

(Λκ. 8, 5-15)

Στὸ ση­με­ρι­νὸ εὐ­αγ­γε­λι­κὸ ἀ­νά­γνω­σμα ὁ Χρι­στὸς ὡς σπο­ρέ­ας, σπεί­ρει τὸν ἴ­διό του τὸν λό­γο στοὺς ἀν­θρώ­πους καὶ οἱ ἄν­θρω­ποι ἐ­λεύ­θε­ρα δι­α­κρί­νουν τοὺς ἑ­αυ­τούς τους σὲ τέσ­σε­ρεις κα­τη­γο­ρί­ες. Αὐ­τὲς οἱ κα­τη­γο­ρί­ες ἔ­χουν καὶ δι­α­φο­ρε­τι­κὴ δε­κτι­κό­τη­τα ὡς πρὸς τὴν ἀ­πο­δο­χὴ τοῦ λό­γου τοῦ Θε­οῦ.

Ἔτσι, ἡ πρώ­τη κα­τη­γο­ρί­α ἀντιστοιχεῖ σὲ αὐτοὺς ποὺ ἔ­χουν τὴν καρ­δί­α τους τό­σο σκλη­ρή, ὅ­σο σκλη­ρὴ εἶ­ναι καὶ μί­α ὁ­δὸς χω­μά­τι­νη. Καὶ εἶ­ναι γνω­στὸ ὅ­τι ἕ­νας δρό­μος χω­μά­τι­νος ὅ­ταν πα­τεῖ­ται δι­αρ­κῶς γί­νε­ται τό­σο σκλη­ρός, ὡ­σὰν νὰ εἶ­ναι στρω­μέ­νος μὲ ἄ­σφαλ­το. Καὶ στὴν ἄ­σφαλ­το δὲν βλα­στά­νει ὁ­τι­δή­πο­τε. Οἱ σπό­ροι ποὺ ρί­χνον­ται σὲ αὐ­τὴ δὲν μπο­ροῦν νὰ βλα­στή­σουν καὶ κα­τα­στρέ­φον­ται. Αὐ­τοὶ λοι­πὸν οἱ ἄν­θρω­ποι μὲ τὴ σκλη­ρὴ καρ­δί­α δὲν ἀ­πο­δέ­χον­ται τὸν λό­γο τοῦ Θε­οῦ καὶ μέ­νουν ξη­ροὶ καὶ ἄ­καρ­ποι.

ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ «ΠΩΣ ΚΑΡΠΟΦΟΡΟΥΝ»

Στην εποχή της σποράς των αγρών ο Χριστός μιλά για την τύχη του σπόρου. Ήταν ο ίδιος σπόρος που έπεσε σε διάφορα μέρη. Γι’ αυτὸ και το αποτέλεσμα ήταν διαφορετικό. Έπεσε στο δρόμο και τον πάτησαν οι διαβάτες, τον έφαγαν τα πουλιά. Έπεσε σε μια περιοχὴ πετρώδη, πήγε λίγο να φυτρώσει, όμως σύντομα μαράζωσε, ξεράθηκε, γιατὶ δεν είχε υγρασία.

ΚΥΡΙΑΚΗ Δ΄ ΛΟΥΚΑ – 16 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2016

ΚΥΡΙΑΚΗ Δ´ ΛΟΥΚΑ

(Λκ. η΄ 5-15)

* * *

Ὁ Σπορέας τῆς παραβολῆς εἶναι ὁ Ἰησοῦς Χριστός, ὁ δὲ σπόρος εἶναι ὁ λόγος τοῦ Εὐαγγελίου. Κάθε Κυριακὴ καὶ γιορτή, ποὺ ἐρχόμαστε στὴν Ἐκκλησία καὶ ἀκοῦμε τὸ λόγο τοῦ Εὐαγγελίου, πέφτει στὴν καρδιά μας ὁ θεῖος σπόρος, ὁ ὁποῖος ἀνάλογα μὲ τὸν ἄνθρωπο δίνει καὶ τὸν καρπό· σ᾽ ἄλλον περισσότερο καὶ σ᾽ ἄλλον λιγότερο καὶ σ᾽ ἄλλον καθόλου. Ὁ σπόρος εἶναι ὁ ἴδιος ὁ λόγος τοῦ Χριστοῦ· ἡ καρποφορία ἐξαρτᾶται ἀπὸ μᾶς, ἀπὸ τὴ δική μας καρδιά. Ἐὰν εἴμαστε καλοὶ καὶ ἀγαθοὶ θὰ δώσουμε καρπὸ πνευματικό· ἐὰν ὅμως εἴμαστε σκληροὶ σὰν τὴν πέτρα ἤ πνιγμένοι μέσα στὶς ἡδονὲς καὶ στὶς ἀπολαύσεις τοῦ κόσμου τούτου δὲν θὰ φέρουμε κανένα πνευματικὸ καρπὸ, ἄξιο γιὰ τὴ βασιλεία τοῦ Θεοῦ.

Κυριακή 16 Ὀκτωβρίου 2016 (Δ´ ΛΟΥΚΑ) (Λουκ. η´ 5-15)

Στή θαυμάσια παραβολή τοῦ σπορέως πού ἀκούσαμε  σήμερα ὁ Κύριος μιλάει γιά ἕνα γεωργό πού πῆγε νά σπείρει τό χωράφι του. Καθώς λοιπόν ἔσπερνε, ἕνα μέρος τοῦ σπόρου ἔπεσε δίπλα στό δρόμο καί πατήθηκε ἀπό τούς ἀνθρώπους, καί ἔπειτα τόν ἔφαγαν τά πουλιά. Ἄλλο μέρος τοῦ σπόρου ἔπεσε σέ ἔδαφος πετρῶδες. Ὑπῆρχε βέβαια λίγο χῶμα ἐκεῖ καί ὁ σπόρος φύτρωσε, ἀλλά, καθώς οἱ ρίζες του δέν ἔβρισκαν ὑγρασία, ξεράθηκε. Ἕνα τρίτο μέρος τοῦ σπόρου ἔπεσε ἀνάμεσα σέ σπόρους ἀγκαθιῶν, πού φύτρωσαν μαζί μέ αὐτόν καί ἀργότερα τόν ἔπνιξαν. Καί τέλος τό τέταρτο μέρος τοῦ σπόρου ἔπεσε στό μαλακό καί φρεσκοσκαμμένο χῶμα, καί ἔδωσε ἑκατονταπλάσιο καρπό.

Κυριακή Δ' Λουκά

Η ακαρπία 

Του μακαριστού Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

Ἡ ἀκαρπία

Ωραῖο, ἀγαπητοί μου, εἶνε τὸ θέαμα τῆς ὑπαίθρου τὶς μέρες αὐτὲς τοῦ φθινοπώρου. Ἀρχίζει μάχη γιὰ τὴ σπορά.Χαρὰ Θεοῦ!
Οἱ γεωργοὶ κάνουν τὸ σταυρό τους καὶ πιάνουν δουλειά, γιὰ νὰ πέσῃ ὁ σπόρος στὴ γῆ. Ἐμπιστεύονται τὶς ἐλπίδες τους στὸν Κύριο. Ἀλλ᾿ ἂν εἶνε ὡραῖο στὰ μάτια τῶν ἀνθρώπων τὸ θέαμα τῆς σπορᾶς στοὺς ἀγρούς, ἀσυγκρίτως ὡραιότερο στὰ μάτια τῶν ἀγγέλων εἶνε τὸ θέαμα μιᾶς ἄλλης σπορᾶς, σπορᾶς πνευματικῆς, ποὺ γίνεται στὶς ψυχές. Σπέρνει συνεχῶς ὁ Κύριος· σπόρος ἡ ἀλήθεια του, γῆ οἱ καρδιές μας.

Κυριακή Δ Λουκά

Τέσσερις κατηγορίες ἀκροατῶν

«Ἔστι δὲ αὕτη ἡ παραβολή…» (Λουκ. 8,10)

+Μητροπολίτης Φλωρίνης Αυγουστίνος

Κυριακή σήμερα, ἀγαπητοί μου, ἡμέρα ἀφιερωμένη στὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν. Ἀκόμη δὲ ἡ σημερινὴ ἡμέρα ἔχει ὁρισθῆ ἀπὸ τὴν ἁγία μας Ἐκκλησία πρὸς τιμὴν τῶν ἁγίων πατέρων· τῶν ἱεραρχῶν ἐκείνων ποὺ συνεκρότησαν τὴν Ἑβδόμη (Ζ΄) Οἰκουμενικὴ Σύνοδο. Εἶνε ἡ Σύνοδος ποὺ κατεδίκασε τοὺς εἰκονομάχους καὶ ἀναστήλωσε τὶς εἰκόνες. Ἐὰν σήμερα ἔχουμε εἰκόνες, αὐτὸ τὸ ὀφείλουμε στοὺς ἀγῶνες ποὺ ἔκαναν οἱ ἅγιοι ἐκεῖνοι πατέρες τῆς Ἑβδόμης Οἰκουμενικῆς Συνόδου. Μέχρι σήμερα μία διαφορὰ ποὺ ἔχουμε μὲ τοὺς αἱρετικοὺς εἶνε, ὅτι αὐτοὶ –καὶ μάλιστα οἱ χιλιασταί–εἰκόνες δὲν προσκυνᾶνε. Εἶνε γυμνὲς οἱ «ἐκκλησίες» τους. Ἐνῷ ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία εἶνε γεμάτη εἰκόνες, ποὺ ἀποτελοῦν τὸν στολισμό της.

Κυριακή Ἁγίων Πατέρων Ζ΄ Οἰκ. Συνόδου

11 Ὀκτωβρίου 2015

(Τίτ. γ΄ 8-15)

«Ἐξέστραπται ὁ τοιοῦτος καὶ ἁμαρτάνει ὧν αὐτοκατάκριτος».

Σὲ κάθε θεία Λειτουργία, ἀδελφοί μου, ὑπάρχει τάξις καὶ σύμφωνα μ’ αὐτὴν διαβάζονται ὁ Ἀπόστολος καὶ τὸ Εὐαγγέλιο, τὰ θεόπνευστα λόγια του Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ τῶν Ἀποστόλων. Ἐὰν τὴν ὥρα ἐκείνη ἀνοίγαμε τὰ αὐτιά μας καὶ προσπαθούσαμε νὰ εἰσχωρήσουν τὰ χρυσὰ αὐτὰ λόγια στὴν καρδιά μας καὶ νὰ τὰ πιστέψουμε εἰλικρινά, θὰ ἤμασταν διαφορετικοί. Ἕνα μόνο λόγο ἀπὸ τὸ Ἱερὸ Εὐαγγέλιο ἄκουσε ὁ Μέγας Ἀντώνιος καὶ ἔγινε Ἅγιος. Ἐμεῖς ἀκοῦμε στὴν ἐκκλησία μας ἀναγνώσματα καὶ κηρύγματα καὶ προκοπὴ πίστεως δὲν ἔχουμε, γιατί δὲν τὰ προσέχουμε μὲ ὅλη μας τὴν καρδιά. Εἴμαστε, ὅπως λέει σήμερα τὸ Εὐαγγέλιο σὰν τὸν πατημένο δρόμο, σὰν τὶς πέτρες καὶ τ’ ἀγκάθια, ὅπου πέφτει ὁ σπόρος καὶ πάει χαμένος. Μακάρι τώρα τὰ φτωχὰ τοῦτα λόγια νὰ πέσουν σ’ ἐκλεκτὴ γῆ.

Για τις άγιες εικόνες (Μητροπολίτου Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ἰερεμία)

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΕΩΣ

Δημητσάνα - Μεγαλόπολη, Κυριακή 11 Ὀκτωβρίου 2015

ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟ ΕΓΚΥΚΛΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ

ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΓΙΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ

1.Ἡ σημερινή Κυριακή, ἀδελφοί χριστιανοί, λέγεται « Δ´ Κυριακή τοῦ Λουκᾶ». Τήν Κυριακή αὐτή τιμοῦμε τήν Ζ´ Οἰκουμενική Σύνοδο, πού συγκροτήθηκε στήν Νίκαια τῆς Βιθυνίας, τό ἔτος 787 μ.Χ., ἔλαβαν δέ μέρος σ᾽ αὐτήν 367 ὀρθόδοξοι Πατέρες. Στήν Σύνοδο αὐτή εἶχαν πολλή δύναμη οἱ Μοναχοί, γιατί ἦταν παρόντες σ᾽ αὐτήν 136 Ἀρχιμανδρίτες Μοναστηρίων. Οἱ ἅγιοι Πατέρες τῆς Συνόδου αὐτῆς κατεδίκασαν τήν εἰκονομαχία καί κήρυξαν τήν τιμή τῶν ἁγίων εἰκόνων. Ἔτσι, λοιπόν, ἐμεῖς οἱ ὀρθόδοξοι χριστιανοί στούς ἱερούς μας ναούς καί στά σπίτια μας ἔχουμε ἱερά εἰκονίσματα· καί πιστεύουμε καί σεβόμαστε καί ἐπικαλούμαστε τήν πρεσβεία τῶν ἁγίων πού εἰκονίζονται σ᾽ αὐτά.

ΚΥΡΙΑΚΗ Γ΄ ΛΟΥΚΑ

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΣΤΑΓΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΕΩΡΩΝ

«Μή κλαῖε...»

Ὅταν συναντήθηκαν οἱ δύο πομπές, τοῦ θανάτου ἀπό τήν μία καί τῆς ζωῆς ἀπό τήν ἄλλη, ἐκεῖνο πού ἐκίνησε τόν Χριστό νά ἀναστήσει τόν υἱό τῆς χήρας ἦταν τό γεγονός ὅτι «ἐσπλαχνίσθη ἐπ’αὐτήν». Αὐτή τήν φορά κανείς δέν τόν προσκάλεσε παρά μόνο ἡ εὐσπλαχνία του.

Ὁ Χριστός εἶναι ἡ ζωή. Τό ἐδήλωσε ὁ ἴδιος: «ἐγώ εἰμί ἡ ὁδός, ἡ ἀλήθεια καί ἡ ζωή». Για νά ζήσει κανείς γιά πάντα πρέπει νά ἑνωθεῖ μαζύ του. Μερικές φορές ἐδάκρυσε στήν διάρκεια τῆς ἐπίγειας διακονίας του. Ἀπεκάλυψε ἔτσι τήν ἀγάπη του γιά τό γένος μας.

ΟΙ ΚΕΚΟΙΜΗΜΕΝΟΙ ΖΟΥΝ!

ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 9 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2016

Γ΄ Λουκᾶ: Τῆς Κυριακῆς: Λουκ. ζ΄ 11-16

ΟΙ ΚΕΚΟΙΜΗΜΕΝΟΙ ΖΟΥΝ!

«Νεανίσκε, σοὶ λέγω, ἐγέρθητι»

Μιὰ πονεμένη χήρα ὁδηγεῖ στὸν τάφο τὸ μονάκριβο παιδί της. Θέαμα τραγικό. Ὁ Κύριος τὴ συμπονεῖ: «Μὴ κλαῖε», τῆς λέει μὲ στοργή. Ἔπειτα στρέφεται πρὸς τὸ νεκρὸ παιδὶ καὶ μὲ τόνο προστακτικὸ λέει: «Νεανίσκε, σοὶ λέγω, ἐγέρθητι». Νέε, σὲ σένα μιλάω, σήκω ἐπάνω! Ἀμέσως ὁ νεκρὸς νέος ἀνασηκώνεται καὶ ἀρχίζει νὰ μιλάει. Ὅλοι γύρω σαστίζουν. Τὰ δάκρυα τῆς λύπης γίνονται τώρα δάκρυα χαρᾶς...

Αὐτὸ τὸ ἐκπληκτικὸ θαῦμα τοῦ Κυρίου μᾶς δίνει τὴν ἀφορμὴ νὰ ἐξετάσουμε τί γίνεται ὁ ἄνθρωπος ὅταν πεθαίνει καὶ ποιὰ σχέση μποροῦμε νὰ ἔχουμε μαζί του.

ΕΓΕΡΤΗΡΙΟ ΣΑΛΠΙΣΜΑ

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 9 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2016

Γ΄ Λουκᾶ: ΙΣΤ΄ Κυριακῆς: Β΄ Κορ. ς΄ 1-10

ΕΓΕΡΤΗΡΙΟ ΣΑΛΠΙΣΜΑ

1. Καιρὸς σωτηρίας

Μὲ συνοχὴ ψυχῆς ὁ ἀπόστολος Παῦλος ἀπευθύνεται στοὺς Χριστιανοὺς τῆς Κορίνθου μὲ σκοπὸ νὰ καταδείξει τὴν καίρια σημασία τοῦ εὐαγγελικοῦ κηρύγματος, τὸ ὁποῖο διακονοῦν οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι, καὶ τὴν εὐθύνη τῶν πιστῶν γιὰ τὴν ἀποδοχὴ τοῦ θείου λόγου.

Λέγει λοιπὸν τὰ ἑξῆς: Ἐμεῖς οἱ Ἀπόστολοι συν­εργαζόμαστε μὲ τὸν Θεὸ στὸ ἔργο τῆς καταλλαγῆς, δηλαδὴ τῆς συμφιλιώσεως τῶν ἀνθρώπων μὲ τὸν Θεό.

Μητροπολίτης Κυθήρων Σεραφείμ, Κυριακή Γ΄ Λουκά- Μη κλαίε, αλλά πίστευε εις την ανάστασιν

ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ ΕΚ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Μη κλαίε, αλλά πίστευε εις την ανάστασιν

Πλησιάζοντας ο Χριστός με την συνοδεία του την μικρή πόλι της Ναΐν βρέθηκε μπροστά σε ένα απροσδόκητο και συγκινητικό θέαμα. Συνάντησε μια άλλη συνοδεία, που συνώδευε μια πονεμένη χήρα γυναίκα και το νεκρό μονάκριβο παιδί της. Η πρώτη συνοδεία ακολουθούσε τον Κύριο της ζωής, τον Κυρίαρχο της ζωής και του θανάτου.

Κυριακή Γ΄ Λουκά: Η ανάσταση του γιου της Χήρας στη Ναϊν. [Λουκ. Ζ΄ 11-16]

του Κωνσταντίνου Αθ. Οικονόμου, δασκάλου, συγγραφέα

ΜΗ ΚΛΑΙΕ!: Δεύτερη φορά επισκέφθηκε ο θάνατος την γυναίκα αυτή της Ναϊν. Έχοντας χάσει το σύζυγο της, σήμερα κηδεύει το μονάκριβο παιδί της. Πένθος βαρύ και οδυνηρό αυτό της μητέρας της σημερινής ευαγγελικής περικοπής. Κηδεία συγκινητική, αφού ο πόνος και τα δάκρυα τούτης της γυναίκας προέρχονται από βαθειά πληγή.

ΚΥΡΙΑΚΗ Γ΄ ΛΟΥΚΑ

«καιρῷ δεκτῷ ἐπήκουσά σου καὶ ἐν ἡμέρᾳ σωτηρίας ἐβοήθησά σοι· ἰδοὺ νῦν καιρὸς εὐπρόσδεκτος, ἰδοὺ νῦν ἡμέρα σωτηρίας·» (Ησ. 49,8).

Την διαρκώς, μέσα απ’ το Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας, ανανεούμενη πρόσκληση και βοήθεια του Θεού στην εν Χριστώ σωτηρία μεταφέρει ο Απόστολος Παύλος στο σημερινό αποστολικό ανάγνωσμα στοχεύοντας να αναδείξει:

Α) την εν τω Χριστώ «καταλλαγή» των ανθρώπων με το Θεό Πατέρα.

Β) την προσφορά της ως έργο των Αποστόλων μέσα στο Σώμα της Εκκλησίας και,

Γ) την ελεύθερη αποδοχή της από τον άνθρωπο.

Κυριακή 9 Ὀκτωβρίου 2016 (Γ´ ΛΟΥΚΑ) (Λουκ. ζ´ 11-16)

Ἀδελφοί μου, σπάνια συναντᾶ κανείς τέτοιο συμπυκνωμένο πόνο σάν αὐτόν πού βάστασε ἡ χήρα γυναίκα τῆς Ναΐν, τήν ὁποία εἴδαμε στό Εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα νά κηδεύει τό μοναδικό παιδί της, τό μονάκριβο. Ἡ τρομερή εἴδηση συντάραξε τή μικρή πόλη καί ὅλοι πικραμένοι ἀφάνταστα ἀκολουθοῦσαν τήν ἐκφορά τοῦ παιδιοῦ. Ἀλλά κι ἄλλοι τόσοι νά ἔφταναν, κι ὅλη ἡ οἰκουμένη νά ἔτρεχε ἐκεῖ, ποιός θά μποροῦσε νά παρηγορήσει τή δύστυχη μάνα;

            Ἕνας μόνο θά μποροῦσε νά τό κάνει. Ὁ Κύριος! Καί τό ἔκανε. Τήν συμπόνεσε, μᾶς λέει ὁ Εὐαγγελιστής, καί τῆς ἀπηύθυνε αὐτόν τόν λόγο: “Μή κλαῖε”.

ΤΟ ΘΕΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 9 ΟΚΤΩΜΒΡΙΟΥ

Κυριακή Γ΄ Λουκᾶ

9 Ὀκτωβρίου 2016

(Λουκ. ζ΄ 11-16)

Μέσα στὰ πολλὰ θαυμαστὰ γεγονότα ποὺ ἐτέλεσε ὁ Χριστὸς στοὺς ἀνθρώπους, ἐξέχουσα θέση κατέχουν οἱ ἀναστάσεις τῶν νεκρῶν. Εἶναι ὁ υἱὸς τῆς χήρας τοῦ σημερινοῦ Εὐαγγελίου, ἡ κόρη τοῦ Ἰαείρου, ὁ φίλος Του Λάζαρος, οἱ νεκροὶ κατὰ τὴν σταύρωση τοῦ Χριστοῦ, ὅταν «πολλὰ σώματα τῶν κεκοιμημένων, μετὰ τὴν ἔγερσιν αὐτοῦ εἰσῆλθον εἰς τὴν ἁγίαν πόλιν καὶ ἐνεφανίσθησαν πολλοῖς» καὶ τέλος ἡ ἀνάσταση τοῦ Ἰδίου τοῦ ἑαυτοῦ Του.

ΚΥΡΙΑΚΗ 9 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2016 – Γ΄ ΛΟΥΚΑ

(Λουκ. ζ΄ 11-16)

(Β΄ Κορ. στ. 1-10)

Αναστάσιμες ανταύγειες

«Νεανίσκε, σοι λέγω, εγέρθητι»

Αναστάσιμα μηνύματα ελπίδας και χαράς, πηγάζουν από το θαύμα που ξεδιπλώνει μπροστά μας η σημερινή ευαγγελική περικοπή. Πρόκειται για το θαυμαστό γεγονός της ανάστασης του γιου της χήρας Ναϊν, το οποίο βεβαιώνει ότι ο Ιησούς Χριστός νικά το θάνατο με τη δύναμη της αγάπης.

Η τραγική του όψη

Το γεγονός της ανάστασης του παιδιού της χήρας γυναίκας, δεν προσφέρεται μόνο ως ένα εντυπωσιακό γεγονός για να αποσπά το θαυμασμό μας, αλλά μάς παρακινεί ν’ αντικρίσουμε εν Χριστώ το βαθύτερο νόημα του μυστηρίου του θανάτου και να εντρυφήσουμε σ’ αυτό.

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ

ΚΥΡΙΑΚΗ Γ΄ ΛΟΥΚΑ - Λουκ. 7, 11-16 (9/10/2016)

Ταφή ή καύση των νεκρών;

Το σημερινό ευαγγελικό ανάγνωσμα, αγαπητοί μου αδερφοί, δίνει εμμέσως σαφή απάντηση σ’ ένα ζήτημα το οποίο συζητείται ευρέως και απασχολεί την ελληνική κοινωνία στην εποχή μας και όχι μόνο. Ο Κύριός μας βρίσκεται στις παρυφές της πόλης Ναϊν και γίνεται μάρτυς μίας νεκρικής πομπής, όχι συνηθισμένης, καθώς συμμετείχε όλος ο λαός, με επικεφαλής μια χαροκαμένη μάνα που ξεπροβόδιζε το μονάκριβο παιδί της, το οποίο είχε φύγει από τη ζωή.

ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ:09-10-2016:«ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟ ΘΑΝΑΤΟ»

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΞΑΝΘΗΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΘΕΩΡΙΟΥ

«ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟ ΘΑΝΑΤΟ»

Μιὰ νεκρικὴ πομπὴ εἶναι μιὰ πορεία θλιβερή∙ ὁ τραγικὸς ἐπίλογος μιᾶς πάλης, ὅπου ὁ θάνατος εἶναι ὁ νικητής. Οἱ ἁπλοϊκοὶ ἄνθρωποι, ποὺ ἀκολουθοῦν τὸ νεκρὸ νέο τῆς Ναΐν καὶ τὴν συντετριμμένη μητέρα του, παρουσιάζονται σιωπηλοί.

Ὁ ἄνθρωπος στέκει ἐμβρόντητος μπροστὰ στὸ θάνατο, ποὺ ἔρχεται σὲ μιὰ στιγμὴ καὶ θέτει τέρμα σ’ αὐτὸ τὸ θαῦμα, ποὺ λέγεται ζωή. Ἀποτελεῖ τό «φοβερώτατον μυστήριον» κατά τόν Ἅγιο Ἰωάννη τόν Δαμασκηνό.

ΚΥΡΙΑΚΗ Γ΄ ΛΟΥΚΑ

Απόστολος: Β ΄ Κορ. θ΄ 6 - 11

Ευαγγέλιον: Λουκά ζ΄ 11 – 16

9 Οκτωβρίου 2016

«Καί ἰδών αὐτήν ὁ Κύριος ἐσπλαχνίσθη ἐπ’ αὐτῇ καί εἶπεν αὐτῇ, μή κλαἲε»

Απλή και λιτή η περιγραφή στη σημερινή περικοπή του ευαγγελιστή Λουκά, ενώ μας διηγείται ένα τόσο σπουδαίο γεγονός. Πρόκειται για την ανάσταση του μονογενούς γιου της χήρας της Ναϊν. Μια εικόνα ισχυρής αντίθεσης διαδραματίζεται στην είσοδο της μικρής και όμορφης πόλης Ναϊν.

Ένα πλήθος χαρούμενου κόσμου ακολουθεί και συνωστίζεται γύρω από τον Κύριο και τους μαθητές Του. Έρχονται από την Καπερναούμ, ακολουθώντας τον σωτήρα της κόρης του εκατοντάρχου. Ενώ από την αντίθετη κατεύθυνση, από το εσωτερικό της μικρής πόλης ξεπροβάλλει ένα άλλο, αλλά περίλυπο πλήθος. Οι κάτοικοι της μικρής πόλης, ολοφάνερα λυπημένοι, πορεύονται προς την έξοδο θρηνολογώντας, ακολουθώντας τον νεαρό νεκρό, γιο της χήρας.

ΚΥΡΙΑΚΗ Γ΄ ΛΟΥΚΑ – 9 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2016

Ιερά Μητόπολις Σερβίων και Κοζάνης

ΚΥΡΙΑΚΗ Γ´ ΛΟΥΚΑ

(Λκ. ζ΄ 11-16)

Ὁ Χριστὸς στὴν πύλη τῆς πόλεως Ναΐν ἀντίκρυσε μία απὸ τὶς τραγικότερες σκηνὲς τοῦ ἀνθρώπινου βίου. Γυναίκα χήρα συνόδευε τὸ νεκρὸ μονογενή γιό της στὸν τάφο. Οἱ συνέπειες τῆς ἀποστασίας τοῦ ἀνθρώπου ἀπὸ τὸν ζώντα Θεό στὴ σκληρότερη ἔκφρασή τους. Βέβαια σ᾽ αὐτὲς τὶς στιγμὲς δὲν εἶναι εὔκολο νὰ μιλᾶ κανεὶς στοὺς θλιμμένους γιὰ τὴν ἁμαρτία ποὺ εἶναι ἡ αἰτία τοῦ θανάτου. Ἡ θλίψη τους εἶναι σὰν ὁλοσώματη πληγὴ ποὺ ὁποιοδήποτε ἄγγιγμα σ᾽ αὐτὴν προκαλεῖ μεγάλο πόνο.

<<ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ>>

ΚΥΡΙΑΚΗ Γ΄ΛΟΥΚΑ

9 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2016

              Ὁ εὐαγγελιστής Λουκάς μᾶς διηγήθηκε σήμερα μέ σύντομο καί παραστατικό τρόπο τό θαῦμα τῆς ἀναστάσεως τοῦ μοναδικοῦ παιδιοῦ μιᾶς γυναίκας χήρας πού ζοῦσε στήν κωμόπολη τῆς Ναΐν. Ἡ κωμόπολη αὐτή βρίσκεται στά νότια τοῦ ὄρους Θαβώρ,στήν Γαλιλαία.

   Ἐκεῖ πήγαινε ὁ Κύριος συνοδευόμενος ἀπό τούς μαθητάς Του καί πολύ κόσμο.Μόλις πλησίασε τήν πύλη, ἀπό τήν ὁποία ἔμπαιναν στήν πόλη,βρέθηκε μπροστά στήν νεκρική πομπή.Τό νεκρό παιδί συνοδεύουν στόν τάφο ἡ χήρα Μητέρα του,πού ἔμεινε πλέον μόνη στή ζωή,οἱ συγγενεῖς καί οἱ συγχωριανοί του. Ἡ θλίψη ὅλων καί ἰδιαίτερα τῆς Μητέρας,εἶναι ἀβάστακτη.

ΚΥΡΙΑΚΗ Γ΄ ΛΟΥΚΑ

(Λκ. 7, 11-16)

Στὸ ση­με­ρι­νὸ εὐ­αγ­γε­λι­κὸ ἀ­νά­γνω­σμα ὁ οἰ­κτίρ­μων καὶ φι­λάν­θρω­πος Κύ­ρι­ος θαυ­μα­τουρ­γεῖ καὶ ἀ­πο­δί­δει πί­σω στὴ μη­τέ­ρα του τὸν πε­θα­μέ­νο μο­νο­γε­νῆ υἱ­ό της: «καὶ ἔ­δω­κεν αὐ­τὸν τῇ μη­τρὶ αὐ­τοῦ».

Σύμ­φω­να μὲ τὸν Εὐ­αγ­γε­λι­στὴ Λου­κᾶ, ὁ Κύ­ρι­ος, ἐ­νῷ πο­ρευ­ό­ταν πρὸς τὴν πό­λη Να­ΐν, συ­ναν­τᾶ μί­α πομ­πὴ ἀν­θρώ­πων, ἡ ὁ­ποί­α πή­γαι­νε νὰ θά­ψει τὸν μο­νο­γε­νῆ υἱ­ὸ μί­ας τα­λαί­πω­ρης χή­ρας. Ἡ γυ­ναί­κα ἦ­ταν ἀ­πελ­πι­σμέ­νη καὶ θρη­νοῦ­σε γο­ε­ρῶς, ἀ­φοῦ προ­πέμ­πει πρό­ω­ρα στὸν τά­φο τὸν υἱ­ό της, ὁ ὁ­ποῖ­ος ἦ­ταν ὅ,­τι τῆς εἶ­χε ἀ­πο­μεί­νει. Ὁ Κύ­ρι­ος, βλέ­πον­τας τὶς σπα­ρα­κτι­κὲς κραυ­γὲς τῆς ἀ­πελ­πι­σμέ­νης χή­ρας, τὴν σπλα­χνί­στη­κε. Τὴν πλη­σί­α­σε καὶ τῆς εἶ­πε πα­ρα­μυ­θη­τι­κὰ νὰ μὴν κλαί­ει.

Κήρυγμα Κυριακῆς 9.10.2016

(Κυριακή Γ΄ Λουκᾶ)

Ἀπόστολος (Β΄ Κορινθίους στ΄ 1-10)

             Τὸν Ἀπόστολο Παῦλο ἀπασχολεῖ τὸ πρόβλημα τῆς ἀποτυχίας μερικῶν Χριστιάνων. Tό  ὅτι δηλαδὴ ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ δὲν τοὺς ἀγγίζει, ἀλλὰ πέφτει στὸ κενό. Τὸ ὅτι ὅλοι οἱ κόποι τῶν ποιμένων, ὅλα τὰ κηρύγματα τῶν διδασκάλων τῆς Ἐκκλησίας δὲν τοὺς ὀφελοῦν, δὲν τοὺς ἀλλάζουν, πράγμα ποὺ ἀποδεικνύει ὅτι μάταια καὶ ὑποκριτικὰ ἔγιναν χριστιανοὶ καὶ ὅτι ἡ πίστη καὶ ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ δὲν καρποφοροῦν στὴ ζωή τους.

 ΚΥΡΙΑΚΗ Γ ΛΟΥΚΑ Ἡ εὐσπλαχνία τοῦ Χριστοῦ (Λουκ. ζ΄11-16) Μητροπολίτης Εδέσσης Πέλλης και Αλμωπίας Ιωήλ

«Καὶ ἰδὼν αὐτὴν ὁ Κύριος ἐσπλαγχνίσθη ἐπ’αὐτῇ»

Ὅπως οἱ διδάσκαλοι τῶν μικρῶν παιδιῶν τὰ μορφώνουν μὲ σύστημα, δηλαδὴ προσπαθοῦν νὰ μάθουν τοὺς μαθητὲς τὸ ἀντικείμενο τῆς γνώσεως ἀρχίζοντας ἀπ’ τὰ πιὸ μικρὰ καὶ προχωρώντας στὰ πιὸ μεγάλα, ἔτσι καὶ ὁ Κύριος ἔκανε μὲ τοὺς μαθητές Του. Πρῶτα πρῶτα ἐνώπιόν τους θεράπευσε ἁπλὲς ἀσθένειες, μετὰ ἔβγαλε δαιμόνια ἀπὸ τὶς ψυχὲς τῶν ἀνθρώπων, μετὰ ἄνοιξε τὰ μάτια τυφλῶν, ὕστερα χάρισε τὴν ὑγεία αὐτῶν ποὺ εἶχαν πλησιάσει τὸ θάνατο καὶ στὸ τέλος ἔκανε τὶς ἀναστάσεις, ὅπως π.χ. τῆς θυγατέρας τοῦ Ἰαείρου ἢ τοῦ παιδιοῦ τῆς χήρας τῆς Ναΐν ποὺ περιγράφεται στὸ σημερινὸ Εὐαγγελικὸ ἀνάγνωσμα. Ὁ Κύριος ἀνέστησε τοὺς νεκρούς, προκειμένου νὰ «προοδοποιήσῃ», δηλαδὴ νὰ προετοιμάσει τὸ δρόμο γιὰ τὴ διδασκαλία τῆς ἀναστάσεως τῆς δικῆς Του καὶ γενικὰ τῶν νεκρῶν, τονίζει ὁ Θεοφάνης ὁ Κεραμεύς. «Ἄς δοῦμε μερικὲς πτυχὲς τοῦ θαύματος τῆς ἀναστάσεως τοῦ υἱοῦ τῆς χήρας γυναικός».

Ο ΤΕΛΕΙΟΣ ΝΟΜΟΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ

ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 2 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2016

Β΄ Λουκᾶ: Λουκ. ς΄ 31-36

Ο ΤΕΛΕΙΟΣ ΝΟΜΟΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ

1. Ἡ βάση γιὰ τὴν κοινωνικὴ συμβίωση

Στὴ σημερινὴ εὐαγγελικὴ περικοπὴ ὁ ἱερὸς εὐ­αγγελιστὴς Λουκᾶς μᾶς μεταφέρει τὴν ­ἐξαίρετη διδασκαλία τοῦ Κυρίου, ἡ ὁποία θεωρεῖται τμῆμα τῆς περίφημης ἐπὶ τοῦ Ὄρους ὁμιλίας Του. Μὲ ἄ­­­­ριστη παιδαγωγικὴ μέθοδο ὁ Κύριος μᾶς ­καλεῖ νὰ ἀνέβουμε ἀπὸ τὰ χαμηλότερα στὰ ­ψηλότερα σκαλοπάτια τῆς πνευματικῆς ζωῆς. Καὶ ­ξεκινάει μὲ μία ἐντολὴ ποὺ ἀποτελεῖ τὴ βάση γιὰ τὴν εἰρηνικὴ συμβίωση μὲ τοὺς συνανθρώπους μας. «Κα­θὼς θέλετε ἵνα ποιῶσιν ὑμῖν οἱ ἄνθρωποι, καὶ ὑ­­­μεῖς ποιεῖτε αὐτοῖς ὁ­­­μοίως»· δηλαδή, ὅπως θέλετε νὰ σᾶς συμπεριφέρονται καὶ νὰ σᾶς κάνουν οἱ ἄνθρωποι, ἔτσι ἀκριβῶς νὰ συμπεριφέρεσθε κι ἐσεῖς σ’ αὐτοὺς καὶ νὰ τοὺς κάνετε τὰ ἴδια.

ΤΟ ΦΩΣ ΤΗΣ ΓΝΩΣΕΩΣ

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 2 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2016

Κυρ. ιε΄ ἐπιστ: (Β΄ Κορ. δ΄ 6-15)

ΤΟ ΦΩΣ ΤΗΣ ΓΝΩΣΕΩΣ

1. ΦΩΣ ΣΤΙΣ ΨΥΧΕΣ ΜΑΣ

Τὸ ἀποστολικὸ ἀνάγνωσμα τῆς ἡμέρας αὐτῆς ἀναφέρεται στὸ μεγάλο θαῦμα ποὺ συντελεῖ ὁ Χριστὸς στὶς ψυχὲς τῶν ἁγίων του ἀλλὰ καὶ κάθε ἀγωνιζομένου πιστοῦ: τὸ θαῦμα τοῦ φωτισμοῦ τῶν ψυχῶν μας, γιὰ νὰ κατανοήσουμε τὴν θεότητά του. Τί ὅμως ἀκριβῶς σημαίνει αὐτό; Μᾶς τὸ ἐξηγεῖ ὁ θεῖος Παῦλος:

Ὁ Θεὸς στὴν ἀρχὴ τῆς δημιουργίας τῆς κτίσεως τὸ πρῶτο ποὺ ἐδημιούργησε ἦταν τὸ φῶς. Ὅμως ὁ Δημιουργὸς τῆς κτίσεως κατόπιν, μετὰ τὴν τραγικὴ στιγμὴ τῆς πτώσεως, εἶδε τὸ πλάσμα του νὰ βυθίζεται στὸ πνευματικὸ σκοτάδι. Πῶς θὰ μποροῦσε λοιπὸν ἡ ἀγάπη του, ποὺ δὲν ἀνεχόταν νὰ εἶναι ἡ ἄψυχη κτίσι βυθισμένη στὸ σκοτάδι,