2019 ΜΑΙΟΥ 5 – ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΘΩΜΑ

†ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ ΜΕΛΕΤΙΟΥ

(Διασκευή ομιλίας στο Γρίμποβο, στις 4/5/1997)

Χιλιοτραγουδισμένο τραγούδι 

Αυτές τις μέρες ζούμε μέσα στην χαρά της Αναστάσεως του Χριστού. Όλες οι εορτές της εκκλησίας είναι χαρά, αλλά σαν την χαρά της Ανάστασης του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, δεν θα βρούμε σε καμία εορτή. Γι’ αυτό ακριβώς και όλα τα τροπάρια μιλάνε για την βαθιά χαρά και ευφροσύνη της καρδιάς του ανθρώπου, που κατάλαβε το βαθύ νόημα της Ανάστασης και πίστεψε ειλικρινά στον Κύριό μας Ιησού Χριστό.

Από την στιγμή που κάνουμε την Ανάσταση, τη νύχτα του Μεγάλου Σαββάτου, και στη συνέχεια κάθε ημέρα, κατά το τυπικό της εκκλησίας, ψάλλουμε εκατό τουλάχιστον φορές το «Χριστός Ανέστη», ίσως και περισσότερες.

2020 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 26 – ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΘΩΜΑ

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΘΩΜΑ (Ιωάν. 20, 19-31)

†ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ ΜΕΛΕΤΙΟΥ

(Διασκευή ομιλίας στον Άγιο Θωμά Πρέβεζας, στις 15/4/2007) 

Έξω η ολιγοπιστία

Σήμερα είναι η Κυριακή του αγίου αποστόλου Θωμά. Και συνυφαίνεται με την ανάσταση του Χριστού.

Ποιό είναι το νόημα της σημερινής εορτής;

Μετά την σταύρωση του Χριστού οι άγιοι απόστολοι ήσαν εντελώς απογοητευμένοι. Και η πίστη που είχε φυτρώσει στις καρδιές τους, τότε που ήταν μαζί τους ο Χριστός και έβλεπαν τα θαύματά του και άκουγαν την διδασκαλία του, κινδύνευε να διαλυθεί εντελώς. Και να ξεπέσει.

Ὁ Χριστός στή ζωή μας

Εὐαγγελικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς τοῦ Θωμᾶ 26 Ἀπριλίου 2020 (Ἰωάν. κ΄ 19-31)

1. Ο ΧΡΙ­ΣΤΟΣ, Η ΧΑ­ΡΑ ΜΑΣ

Εἶ­ναι βρά­δυ τῆς φω­το­φό­ρου ἡ­μέ­ρας τῆς Ἀ­να­στά­σε­ως καί οἱ μα­θη­ταί τοῦ Κυ­ρί­ου τρο­μο­κρα­τη­μέ­νοι ἀ­πό τά συ­γκλο­νι­στι­κά γε­γο­νό­τα τῆς Πα­ρα­σκευ­ῆς καί τή μα­νί­α τῶν Ἰ­ου­δαί­ων εἶ­ναι κλει­σμέ­νοι στό ὑ­πε­ρῶ­ο τῆς Ἱ­ε­ρου­σα­λήμ. Ἀλ­λά ξα­φνι­κά μέ­σα στήν ἀ­φό­ρη­τη θλί­ψι καί τή νε­κρι­κή σι­γή, χω­ρίς νά ἀ­νοί­ξουν οἱ θύ­ρες, ἐμ­φα­νί­ζε­ται ὁ Κύριος Ἰ­η­σοῦς στό κέ­ντρο τῶν μα­θη­τῶν καί τούς λέ­ει: «Εἰ­ρή­νη ὑ­μῖν». Κα­τό­πιν τούς δεί­χνει τά πλη­γω­μέ­να χέ­ρι­α καί πό­δι­α του καί τήν πλευ­ρά του γι­ά νά πει­σθοῦν ὅ­τι δέν βλέ­πουν φά­ντα­σμα ἀλ­λά τόν δι­δά­σκα­λό τους πού πέ­θα­νε πά­νω στό σταυ­ρό καί ἀ­να­στή­θη­κε.

Ἡ ζωντανή Ἐκκλησία

Ἀποστολικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς τοῦ Θωμᾶ 26 Ἀπριλίου 2020 (Πράξ. ε΄ 12-20)

1. Σημεῖα καὶ τέρατα

Ἡ σημερινὴ ἀποστολικὴ περικοπὴ μᾶς μεταφέρει λίγες μόλις ἡμέρες μετὰ τὴν Πεντηκοστή. Ἡ ἀλλοίωση ποὺ ἔχει ἐπιφέρει τὸ Ἅγιον Πνεῦμα στὶς καρδιὲς τῶν Μαθητῶν εἶναι θαυμαστή. Μὲ φλόγα καὶ θάρ­ρος κηρύττουν τὴν ἀλήθεια τοῦ Εὐαγγελίου καὶ συγκλονίζουν τὶς ψυχὲς τῶν ἀνθρώπων.

Κυριακή 26 Ἀπριλίου 2020

(Κυριακῆ τοῦ Θωμᾶ).

Ἰω. 20, 19 – 31.

«...μεθ’ ἡμέρας ὀκτώ» Ἰω. 20, 26

«Χριστός Ἀνέστη!» 

Αὐτόν τόν ὕμνο τῆς χαρᾶς καί τῆς ἐλπίδας, αὐτό τό ὑπέροχο τραγούδι τῆς ζωῆς, αὐτή τή διακήρυξη τῆς νίκης κατά τοῦ κακοῦ ἀκούει ὁ μαθητής τῆς ἀμφιβολίας, ὁ μαθητής μέ τήν κριτική σκέψη καί τήν ἔντονη προσωπικότητα, ὁ ἀπόστολος Θωμᾶς. «Χριστός Ἀνέστη» ἀκούει ἀπό τούς συμμαθητές του, ἀπό τούς πρώτους καί αὐθεντικούς μάρτυρες τοῦ μεγαλύτερου θαύματος καί τοῦ μεγαλύτερου μυστηρίου πού ἔγινε ποτέ στήν ἀνθρώπινη ἱστορία.

ΚΥΡΙΑΚΗ 26 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2020 – ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΘΩΜΑ

(Ιωάν. κ΄ 19-31)  (Πραξ. ε’ 12-20)

Ομολογία Πίστεως

“ο Κύριός μου και ο Θεός μου”

Χριστός Ανέστη   

Κλεισμένοι στο υπερώο των Ιεροσολύμων ήταν οι δέκα μαθητές (απουσίαζε ο Θωμάς).  Και αυτό γιατί τους διακατείχε μεγάλος φόβος, μετά από τα όσα έζησαν κατά τη διάρκεια του Πάθους του Διδασκάλου τους. Κυρίως μετά το μεγάλο γεγονός της Αναστάσεως ο κίνδυνος καταδίωξής τους ήταν ιδιαίτερα ψηλαφητός. Έτσι εξηγείται γιατί το βράδυ της Αναστάσεως ήταν τρομοκρατημένοι και βρίσκονταν σε αμηχανία για το τι έπρεπε να πράξουν.  Ξαφνικά όμως και χωρίς ν’ ανοίξει η πόρτα του υπερώου εμφανίσθηκε ο Αναστάς Κύριος και είπε: «Ειρήνη υμίν».

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΘΩΜΑ

Απόστολος: Πραξ. ε΄ 12 - 20

Ευαγγέλιον: Ιωάννου κ' 19 - 31

Κυριακή 26 Απριλίου 2020

Χριστός ανέστη, αγαπητοί μου αδελφοί!

Η αναστάσιμη, διακαινήσιμη εβδομάδα, που θεωρείται σαν μια μέρα, πέρασε. Το μήνυμα της αναστάσεως, το μήνυμα της χαράς που υπόσχεται και την δική μας ανάσταση, παραμένει ζωντανό και έντονο. Οι «κεκλεισμένων τῶν θυρῶν» παρουσίες του Κυρίου, «ὀπτανόμενος αὐτοῖς καί λέγων τά περί τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ», μέχρι την ημέρα της Αναλήψεώς Του, είναι πολλές, στους φοβισμένους μαθητές Του. Γι’ αυτό και ο χαιρετισμός που απευθύνεται από τον Κύριο, είναι «εἰρήνη ὑμῖν», για να συνέλθουν από τη λογική έκπληξή τους, να ξεπεράσουν τους φόβους τους. Αμέσως, με απόλυτη ηρεμία και την μεταδοτική Του νηφαλιότητα, μετά στους εμβρόντητους μαθητές, επιδεικνύει τα χέρια Του, την πλευρά Του, για να αποδείξει ότι είναι αυτός ο Κύριος και Διδάσκαλός τους. Είναι Αυτός, που βασανίστηκε, σταυρώθηκε, ετάφη και αναστήθηκε! Είναι Αυτός που για τρία χρόνια έζησε μαζί τους, περπάτησε και ταλαιπωρήθηκε, συνέφαγε μαζί τους.

«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΘΩΜΑ

26η Απριλίου 2020

(Πράξεων, Ε΄, 12-20)

Το σημερινό Ιερό αποστολικό ανάγνωσμα μάς μίλησε, όπως ακούσαμε, για τα πολλά και μεγάλα θαύματα που οι Άγιοι Απόστολοι με την παντοδύναμη Χάρη τού Θεού τελούσαν και μάλιστα στην αρχή τής αποστολικής τους πορείας. Θαύματα σπουδαία, καταπληκτικά και πολυποίκιλα.

Και τα θαύματα αυτά έχουν διπλή σημασία. Γιατί αφ΄ενός μεν επιβεβαιώνουν το ότι οι Μαθηταί είχαν αποσταλεί από τον Ίδιο Τον Κύριο στο ιεραποστολικό έργο. Αφ΄ετέρου δε, προξενούν τον θαυμασμό, αφού υπογραμμίζουν την διαχρονική Θεία παρουσία και παρέμβαση. Τα θαύματα αυτά είναι αναμφισβήτητα, γιατί γινόταν ανάμεσα σε πλήθη λαού.

2019 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 21 - ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ

Ο ΝΙΚΗΤΗΣ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ (Ιω. 12, 1-18)

†ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ ΜΕΛΕΤΙΟΥ

(Διασκευή ομιλίας στις 9/4/2003)

Άλλο ν’ ακούς, άλλο να βλέπεις

Όταν ακούμε στο ευαγγέλιο, ότι ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός ανέστησε τον Λάζαρο, τέσσερεις μέρες πεθαμένο, μένουμε έκπληκτοι. Και μερικοί κουνάνε δύσπιστα το κεφάλι τους και λένε: «Άραγε έγινε έτσι, όπως το περιγράφουν οι ευαγγελιστές ή κάπως αλλιώς;».

Ας έλθουμε στη θέση των ανθρώπων που ήξεραν τον Λάζαρο. Η Βηθανία ήταν μικρό χωριό. Όλοι γνωρίζονταν μεταξύ τους. Έτρωγαν και έπιναν κάθε ημέρα μαζί. Τον είδαν που αρρώστησε, τον είδαν που πέθανε, οι ίδιοι τον κήδευσαν. Οι ίδιοι τον έβαλαν στον τάφο και σφράγισαν την πόρτα του. Έπειτα, πήγαιναν κάθε ημέρα -και όπως θα λέγαμε σήμερα- του άναβαν κερί, έβαζαν λιβανάκι στο θυμιατήρι και έβλεπαν τις αδελφές του την Μάρθα και την Μαρία από το πρωΐ μέχρι το βράδυ πάνω στον τάφο να κλαίνε. Οι άνθρωποι λοιπόν της Βηθανίας, το είχαν δει και τους ήταν χειροπιαστή πραγματικότητα, ότι ο Λάζαρος τέσσερες ολόκληρες μέρες ήταν πεθαμένος...

2020 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 12 - ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΙΩΝ

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΙΩΝ (Ιω. 12, 1-18)

†ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ ΜΕΛΕΤΙΟΥ

(Διασκευή Εγκυκλίου, έτους 2011)

Δακρύζει ο Θεός μας!

Χθες εορτάσαμε την Ανάσταση του φίλου του Χριστού Λαζάρου.

Ο Χριστός - ίσως για πρώτη και τελευταία φορά στην επί γης ζωή Του - έρχεται σε ένα νεκροταφείο. Στο νεκροταφείο της Βηθανίας. Και πλησιάζει στον τάφο ενός από τους πιο στενούς Του φίλους, στον τάφο του Λαζάρου. Ο νεκρός έχει πλέον αρχίσει να αναδίδει την αφόρητη δυσοσμία της φθοράς, αφού η κηδεία του έγινε πριν τέσσερεις μέρες. Η Μάρθα και η Μαρία, οι αδελφές του, μαζί με όλη την Βηθανία, είναι πάλι εκεί και κλαίνε. Ο Χριστός συγκλονίζεται από τους θρήνους τους. Πονάει για τον θάνατο του φίλου Του. Και δακρύζει...

Ναι, δακρύζει ο Χριστός! Δακρύζει ο Θεός μας!

Εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος!

Εὐαγγελικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 12 Ἀπριλίου 2020, τῶν Βαΐων (Ἰωάν. ιβ΄ 1-18)

1. ΤΟ ΠΑ­ΘΟΣ ΚΕ­ΝΤΡΟ ΤΗΣ ΖΩ­ΗΣ ΜΑΣ

Ἀρ­κε­τές ἡ­μέ­ρες πρίν τήν Κυ­ρι­α­κή τῶν Βα­ΐ­ων ὁ Κύ­ρι­ος στήν μι­κρή πό­λι τῆς Βη­θα­νί­ας εἶ­χε κά­νει τό με­γα­λύ­τε­ρο θαῦ­μα Του. Ἀ­νέ­στη­σε τόν Λά­ζα­ρο, ὁ ὁ­ποῖ­ος ἦ­ταν ἐ­πί τέσ­σε­ρις ἡ­μέ­ρες στόν τά­φο νε­κρός. Τό γε­γο­νός αὐ­τό ἐ­ντυ­πω­σί­α­σε τά πλή­θη τοῦ λα­οῦ. Καί γι­ά νά ἀπο­­φύ­γῃ ὁ Κύ­ρι­ος τόν ἀσύνετο ἐν­θου­σι­α­σμό τους, ἀλ­λά καί τίς ἀ­ντι­δρά­σεις τῶν Φα­ρι­σαί­ων, ἀ­πο­μα­κρύν­θη­κε πρός τήν ἔ­ρη­μο τῆς πό­λε­ως Ἐ­φραίμ.

Κυριακή τῶν Βαΐων

Ἀποστολικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 12 Ἀπριλίου 2020, τῶν Βαΐων (Φιλιπ. δ΄ 4-9)

Ἡ Κυριακὴ τῶν Βαΐων εἶναι ἡμέρα παν­ηγυρικὴ μέσα στὸ κατανυκτικὸ Τριώδιο καὶ πρὶν τὴν εἴσοδό μας στὴν Ἑβδομάδα τῶν Ἁγίων Παθῶν. Ὁ Κύριός μας, λίγο μετὰ τὴν ἀνάσταση τοῦ φίλου Του Λαζάρου, εἰσέρχεται θριαμβευτικὰ στὴν Ἱερουσαλήμ, προμηνύοντας καὶ τὴ δική Του Ἀνάσταση.

1. Μόνιμη ἡ χαρά μας

Κυριακή 12 Ἀπριλίου 2020

(Κυριακή τῶν Βαῒων).

Ἰωαν. 12, 1 – 18

«...ὡσαννά, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου, ὁ βασιλεύς τοῦ Ἰσραήλ» Ἰωάν. 12, 13.

Μεγάλη Δεσποτική ἑορτή ἔχει σήμερα ἡ ἁγία Ὀρθοδοξία καί λαμπρά πανήγυρη κάνει τήν Ἐκκλησία νά χαίρεται καί νά σκιρτάει. Ὁ Μεγάλης Βουλῆς Ἄγγελος, ὁ Παλαιός τῶν ἡμερῶν, ὁ Παντοδύναμος τοῦ Σύμπαντος Δημιουργός, ὁ Κύριος κάθε δόξας, ὁ ἀποκεκρυμμένος καί ταυτόχρονα ἀποκεκαλυμμένος Θεός τῆς Παλαιᾶς καί τῆς Καινῆς Διαθήκης ἐπιβαίνει «ἐπί πώλου ὄνου», γιά νά εἰσέλθει στήν ἀγαπημένη του πόλη, νά σφαγιασθεῖ καί νά θριαμβεύσει, νά σταυρωθεῖ καί ν’ ἀναστηθεῖ, νά δώσει τέλος στήν κοσμοκρατορία τοῦ διαβόλου καί ἀρχή στή σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου.

Ὡς ὁ Μεγάλος Μελλοθάνατος ὁ Ἰησοῦς ἔρχεται πρός τούς δημίους Του, γιά νά ὑποστεῖ τό παράλογο μίσος τους, γιά νά ἁπλώσει τήν ἀγάπη Του ἐπάνω τους, γιά νά τούς συγχωρέσει καί νά διαγράψει τό λάθος τους μέ τό: «ἄφες αὐτοῖς, οὐ γάρ οἴδασι τί ποιοῦσι»!

ΤΟ ΘΕΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 12 ΑΠΡΙΛΙΟΥ

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ

12 Ἀπριλίου 2020

(Ἰωάν. ιβ΄ 1 - 18)

Ἕξι ἡμέρες πρὶν ἀπὸ τὸ Πάσχα ἔρχεται ὁ Ἰησοῦς στὴ Βηθανία, ὅπου μένει ὁ Λάζαρος μὲ τὶς ἀδελφές του. Γίνεται ἕνα δεῖπνο στὸ σπίτι τους, ὁ Λάζαρος ,ὁ ὁποῖος μόλις ἔχει ἀναστηθεῖ, παρευρίσκεται ἐκεῖ, ἡ Μάρθα διακονεῖ καὶ ἡ Μαρία κάνει κάτι τὸ ἀξιομνημόνευτο: ἀγοράζει μία μεγάλη ποσότητα ἀπὸ πολύτιμο ἄρωμα, ἀλείφει μὲ αὐτὸ τὰ πόδια τοῦ Χριστοῦ καὶ τὰ σφουγγίζει μὲ τὰ μαλλιά της!

Ὅλο τὸ σπίτι γεμίζει ἀπὸ τὴν εὐωδία τοῦ μύρου.

ΚΥΡΙΑΚΗ 12 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2020 – ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ

(Ιωάν. ιβ΄ 1-18)  (Φιλ. δ’ 4-9)

Σταυροαναστάσιμη πορεία  

«Ευλογημένος ο ερχόμενος»

Κυριακή των Βαΐων σήμερα και θυμούμαστε το μεγάλο γεγονός της εισόδου του Κυρίου μας στα Ιεροσόλυμα. Πράγματι είχε λαμπρό και μεγαλοπρεπή χαρακτήρα.  Εξόχως, η υμνολογία της Εκκλησίας μας εμπεριέχει το βασιλικό και θριαμβευτικό στοιχείο, το οποίο αναδύεται εναργώς μέσα από το πλούσιο περιεχόμενό της.  Αλλά και το Ευαγγελικό ανάγνωσμα της ημέρας εμφανίζει τον Βασιλέα των βασιλέων να εισέρχεται στην αγία πόλη σε μια πορεία κατάργησης του θανάτου και ανάδειξης του λαμπροφόρου μηνύματος της Αναστάσεως.  Στην πορεία αυτή τα όπλα της νίκης και του θριάμβου είναι «τα Πάθη τα Σεπτά», ο  Σταυρός και η Ανάσταση.  

Ωσαννά…

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ – 12 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2020

(Ἰω. ιβ΄ 1-18)

Ἡ Μεγάλη Σαρακοστή, ἀγαπητοὶ ἀδελφοί, εἶναι ἕνα πνευματικὸ ταξίδι ποῦ προορισμὸς του εἶναι τὸ Πάσχα. Ἤδη ἀπὸ τὴν ὑμνολογία τῶν προηγούμενων ἡμερῶν ἔγινε γνωστὸ ὅτι «…τὴν ψυχωφελῆ πληρώσαντες Τεσσαρακοστὴν καὶ τὴν Ἁγίαν Ἑβδομάδα τοῦ πάθους σου, αἰτοῦμεν κατιδεῖν Φιλάνθρωπε». Καὶ ἂν στὸ ξεκίνημα τῆς Μεγάλης Σαρακοστῆς ἡ προσπάθειά μας σκόπευε στὸ νὰ ἐξαγνιστοῦμε ἐμεῖς οἱ ἴδιοι, τώρα πρέπει νὰ συνειδητοποιήσουμε ὅτι αὐτὴ ἡ καθαρότητα δὲν εἶναι αὐτοσκοπὸς ἀλλὰ πρέπει νὰ μᾶς ὁδηγήσει στὴν οἰκειοποίηση τοῦ μυστηρίου τοῦ Σταυροῦ. Γι’ αὐτὸ καὶ σήμερα καθὼς τὸν ἀκολουθοῦμε πηγαίνοντας στὰ Ἱεροσόλυμα μαζὶ μὲ τοὺς μαθητὲς Του τὴν ψυχὴ μας πλημυρίζει ἔκπληξη καὶ τρόμος μαζὶ, γιὰ ὅλα αὐτὰ ποὺ πρόκειται νὰ συμβοῦν ἐκεῖ.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ

Απόστολος: Φιλ. δ΄ 4-9

Ευαγγέλιο: Ιω. ιβ΄ 1-18

12 Απριλίου 2020

«Σοι τω νικητή του θανάτου βοώμεν: ευλογημένος ο ερχομός εν ονόματι Κυρίου»

Θριαμβευτική και μεγαλόπρεπη ήταν η υποδοχή του Κυρίου στην Ιερουσαλήμ. Αναρίθμητα πλήθη Εβραίων με αισθήματα λατρείας κι ενθουσιασμού τον υποδέχτηκαν στην είσοδο της πόλης ζητωκραυγάζοντας «Ωσαννά, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου». Τέτοια γιορτή ποτέ δεν είχαν ξαναζήσει τα Ιεροσόλυμα. Φρενίτιδα ενθουσιασμού στα πλήθη. Στο πέρασμα Του έστρωναν πολύτιμα ιμάτια και κλαδιά από φοίνικες σκορπούσαν. Άλλοι κρατούσαν στα χέρια «τα βαΐα των φοινίκων» και φώναζαν με χαρά: «ευλογημένη η ερχόμενη βασιλεία εν ονόματι Κυρίου του πατρός ημών Δαβίδ» (Μαρκ. ια΄ 10). Κι αυτά τα νήπια δεν υστέρησαν σ’ εκδηλώσεις λατρείας. Ανεβοκατέβαιναν στα δέντρα, προπορεύονταν της συνοδείας του Χριστού, φώναζαν αυθόρμητα κι επευφημούσαν τον ερχόμενο Βασιλέα του.

«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ

12η Απριλίου 2020

(Φιλιππησίους, Δ΄, 4-9)

Η αποστολική περικοπή πού ακούσαμε σήμερα, είναι από την Φιλιππησίους επιστολή τού θείου Παύλου.

Οι γραμμές τού ιερού αυτού κειμένου με συντομία περικλείουν την περίληψη θα λέγαμε τής χριστιανικής διδαχής.

Έτσι, μάς μιλούν για την χαρά, την επιείκεια, την θεία πρόνοια, την προσευχή και την ειρήνη τού Θεού.

ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ «Η ΣΤΑΣΗ ΜΑΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ»

Καθὼς ἡ Ἁγία καὶ Μεγάλη Τεσσαρακοστὴ ἔφθασε στὸ τέλος της κι ἐνῶ βρισκόμαστε στὰ πρόθυρα τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης Ἑβδομάδος, ἡ Ἐκκλησία μας, προβάλλει στή σημερινή εὐαγγελικὴ περικοπή τη θριαμβευτική εἴσοδο τοῦ Χριστοῦ στά Ἱεροσόλυμα. 

ΙΔΟΥ Ο ΝΥΜΦΙΟΣ ΕΡΧΕΤΑΙ

Γιά μία ἀκόμη φορά, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, ἡ ἀνέκφραστη ἀγάπη τοῦ Θεοῦ μᾶς ἀξιώνει νά ἀκούσουμε καί νά ζήσουμε τά γεγονότα τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Ἑβδομάδος. Ἀπό τήν Κυριακή τῶν Βαΐων τό βράδυ, σ᾽ ὅλους τούς ναούς μας θά ἀκούγεται ὁ συγκλονιστικός ὕμνος: «Ἰδού ὁ Νυμφίος ἔρχεται...».

Ομιλία στο ευαγγέλιο της Κυριακής Ε΄ Νηστειών,

+Μητροπολίτης Νικοπόλεως και Πρεβέζης Μελέτιος

ΤΟ ΑΙΤΗΜΑ ΤΩΝ ΥΙΩΝ ΖΕΒΕΔΑΙΟΥ ΚΑΙ ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΒΙΟ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΜΑΡΙΑΣ ΤΗΣ ΑΙΓΥΠΤΙΑΣ

(Μᾶρκ. 10, 32-45)

Ὑπόσχεση σωτηρίας καί ζωῆς

            Μετά ἀπό λίγες ἡμέρες, μπαίνομε στή Μεγάλη Ἑβδομάδα. Γι' αὐτό ἀκούσαμε στό Εὐαγγέλιο, τόν Χριστό  νά προετοιμάζει τούς ἀποστόλους του γιά ἐκεῖνα πού ἐπρόκειτο νά συμβοῦν. Τούς ἔλεγε:

            «Ἰδού, ἀναβαίνομεν εἰς Ἱεροσόλυμα καί παραδοθήσεται ὁ Υἱός τοῦ ἀνθρώπου καθώς γέγραπται. Ἀλλά μή φοβεῖσθε. Δέν ἀναβαίνομε μόνο γιά πάθη, γιά λύπες, γιά στενοχώριες. Αὐτά τά πάθη εἶναι ἀρχή χαρᾶς, ἀρχή σωτηρίας, ἀρχή εὐτυχίας. Ἀναβαίνω πρός τόν Πατέρα μου καί Πατέρα ὑμῶν καί Θεόν μου καί Θεόν ὑμῶν».

2020 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 5 - ΚΥΡΙΑΚΗ Ε ΝΗΣΤΕΙΩΝ

ΒΑΔΙΖΟΝΤΑΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΑΣΧΑ (Μαρκ. 10, 32-45)

†ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ ΜΕΛΕΤΙΟΥ

(Διασκευή ομιλίας στη Βρυσούλα, στις 31/3/1996)

Πολύτιμη η μνήμη του θανάτου

Βρισκόμαστε στην τελευταία Κυριακή προ της Μεγάλης Εβδομάδος. Μετά από μια βδομάδα θα αρχίσουν οι εορτές των Παθών του Κυρίου μας Ιησού Χριστού.

Εμείς βέβαια το ξέρουμε ότι ο Χριστός καταδικάσθηκε, σταυρώθηκε, πέθανε στο Σταυρό και τάφηκε. Νωρίς την τρίτη ημέρα αναστήθηκε. Αυτή είναι η πίστη μας. Αλλά όταν ο Χριστός ζούσε επάνω στη γη, οι περισσότεροι άνθρωποι, εκείνοι που τον πίστευσαν από τα θαύματά Του και από την διδασκαλία Του, πίστευαν ότι πρέπει να φτειάξει στον κόσμο το ωραιότερο κράτος. Μία Βασιλεία δικαιοσύνης, πλούτου, καλωσύνης. Μία αληθινή Βασιλεία του Θεού πάνω στη γη.

Ὁ ἀμνός τοῦ Θεοῦ

Ἀποστολικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 5 Ἀπριλίου 2020, Ε΄ Νηστειῶν – Ὁσ. Μαρίας Αἰγυπτίας (Ἑβρ. θ΄ 11-14)

Πέμπτη Κυριακὴ τῶν Νηστειῶν σήμερα, καὶ καθὼς πλησιάζουμε στὴ Μεγάλη Ἑβδομάδα τῶν Ἁγίων Παθῶν του Κυρίου, τὸ ἀποστολικὸ Ἀνάγνωσμα ἀπὸ τὴν πρὸς Ἑβραίους ἐπιστολὴ στρέφει τὴν προσοχή μας στὴ μεγάλη θυσία ποὺ προσέφερε ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς μὲ τὴ Σταύρωσή Του καὶ στὰ αἰώνια ἀγαθὰ ποὺ ἐξασφάλισε μὲ αὐτὴν στοὺς ἀνθρώπους.

1. Ὁ τελειότερος Ναὸς τοῦ Θεοῦ

Κυριακή 5 Ἀπριλίου 2020

(Κυριακή Μαρίας τῆς Αἰγυπτίας).

Μαρκ. 10, 32 – 45.

Φτάνουμε σιγά σιγά στόν ἐπίλογο τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς καί ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία, μία ἑβδομάδα πρίν ἀπό τήν Ἁγία καί Μεγάλη Ἑβδομάδα, προβάλλει τό πρόσωπο τῆς Ὁσίας Μαρίας τῆς Αἰγυπτίας, ὡς ἕνα μεγάλο καί δυνατό πρότυπο.

Ἡ Ὁσία Μαρία ἡ Αἰγυπτία εἶναι μία ἁγιασμένη μορφή, πού μέσ’ ἀπό τά ἄκρα ἀνακάλυψε τή μεσότητα τῆς ἀγάπης τοῦ Ἰησοῦ.

ΤΟ ΘΕΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 05 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2020

ΚΥΡΙΑΚΗ Ε' ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ

(Μαρκ. ι΄ 32 - 45)

Πορευόμαστε, μὲ εὐλάβεια καὶ κατάνυξη, μέσα στὴ Μεγάλη Τεσσαρακοστή, αἰσθανόμαστε τὰ Πάθη τῆς Μεγάλης Ἑβδομάδος νὰ πλησιάζουν καὶ ἀκοῦμε τὸν Ἴδιο τὸν Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστὸ νὰ προλέγει ὅσα πρόκειται νὰ συμβοῦν: «Ἰδοὺ ἀναβαίνομεν εἰς Ἱεροσόλυμα καὶ ὁ Υἱὸς τοῦ Ἀνθρώπου θὰ παραδοθεῖ στοὺς Ἀρχιερεῖς καὶ στοὺς Γραμματεῖς. Αὐτοὶ θὰ Τὸν καταδικάσουν σὲ θάνατο, θὰ Τὸν παραδώσουν στοὺς Ρωμαίους στρατιῶτες, θὰ Τὸν ἐμπαίξουν, θὰ Τὸν μαστιγώσουν, θὰ Τὸν φτύσουν, θὰ Τὸν θανατώσουν καὶ τὴν τρίτη ἡμέρα θὰ ἀναστηθεῖ». Πλήρης καὶ λεπτομερὴς περιγραφὴ τῶν παθῶν, τὰ ὁποία συγκλονίζουν ὁποιονδήποτε τὰ ἀκούει καὶ τὰ ὁποῖα θὰ μποροῦσαν νὰ συγκινήσουν καὶ τὴν πιὸ σκληρὴ καρδιά.

ΚΥΡΙΑΚΗ 5 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2020 – E΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ

(ΜΑΡΙΑΣ ΤΗΣ ΑΙΓΥΠΤΙΑΣ)

(Μαρκ. ι΄ 32-45)) (Εβρ. θ΄ 11-14)

Ευλογημένη συνοδοιπορία

“Ιδού αναβαίνομεν εις Ιεροσόλυμα”

Μια βδομάδα πριν από τη θριαμβευτική είσοδο στα Ιεροσόλυμα, η Εκκλησία μας παρουσιάζει τον Ιησού να προλέγει στους μαθητές του το πάθος και τα κακά τα οποία πρόκειται να υπομείνει για τη σωτηρία της ανθρωπότητας. Κατά καιρούς ο Ιησούς και ιδίως ύστερα από κάθε χαρά, δεν παρέλειπε να υπενθυμίζει στους μαθητές του, ότι «ο Υιός του ανθρώπου παραδοθήσεται εις χείρας ανθρώπων αμαρτωλών και αποκτενούσιν αυτόν». Σκοπός αυτής της υπομνήσεως ήταν η ψυχική προετοιμασία τους για τις ώρες της μεγάλης δοκιμασίας, της εγκαταλείψεως, της μοναξιάς, όχι μόνο στην ίδια τη ζωή του Ιησού αλλά και στη συνέχεια στη δική τους ζωής.  Και όπως έδειξε το μέλλον είχαν ανάγκη οι μαθητές μιας τέτοιας προετοιμασίας και προπαρασκευής, αφού όλοι πέρασαν από το καμίνι του πόνου και του μαρτυρίου, της θλίψεως και των δοκιμασιών. Ήταν η πορεία της αποστολικής μαρτυρίας τους.

«Αναβαίνομεν εις Ιεροσόλυμα»

ΚΥΡΙΑΚΗ Ε' ΝΗΣΤΕΙΩΝ

Απόστολος:Εβρ. θ' 11-24

Ευαγγέλιο: Μάρκ. ι' 32-45

5 Απριλίου 2020

«Ιδού αναβαίνομεν εις Ιεροσόλυμα και ο Υιός του ανθρώπου παραδοθήσεται τοις αρχιερεύσι και γραμματεύσι και κατακρινούσιν αυτόν θανάτω» (Μάρκ. ι' 33).

Είναι η τελευταία φορά που ο Χριστός ανεβαίνει στα Ιεροσόλυμα συνοδευόμενος από τους Μαθητές Του. Καθ’ οδόν προαναγγέλλει ότι πλησιάζει η ώρα του Πάθους Του. Αυτό το πάθος είναι εκούσιο, γιατί όπως αναφέρει σήμερα ο Ίδιος «Θα παραδοθεί στους αρχιερείς και τους γραμματείς. Αυτοί θα τον καταδικάσουν σε θάνατο και θα τον παραδώσουν στους Εθνικούς. Θα τον περιγελάσουν, θα τον μαστιγώσουν, θα τον φτύσουν και θα τον θανατώσουν.

Ύστερα από τρεις μέρες όμως θα αναστηθεί».

«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»

ΚΥΡΙΑΚΗ Ε΄ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ

5η Απριλίου 2020

(Εβραίους, Θ΄, 11-14)

Από τα πανάρχαια χρόνια ο άνθρωπος αισθανόταν το βάρος των αμαρτιών του προσπαθούσε με διάφορες θυσίες να απαλλαγεί από αυτές. Στο σημείο αυτό οι Ισραηλίτες παρουσίαζαν ιδιαίτερη υπεροχή, αφού είχαν καθιερώσει πολλές μεθόδους για την απαλλαγή τους από το φορτίο των αμαρτιών τους. Οι θυσίες όμως αυτές που είχε ορίσει ο Θεός, γινόταν για να θυμίζουν στον άνθρωπο την ενοχή του και ότι ο άνθρωπος είχε ανάγκη από την Θεία συγχώρηση. Έτσι, οι εν λόγω θυσίες, όπως αποδείχθηκε, δεν ήταν δυνατόν να αφαιρέσουν σε πληρότητα αμαρτίες. Έπρεπε επομένως, να μεσολαβήσει άλλη θυσία, που θα ήταν σε θέση να σβήσει τις αμαρτίες. Ε λοιπόν! Ο Απόστολος Παύλος στην σημερινή αποστολική περικοπή, μας μιλάει για την αληθινή και σωστική αυτή θυσία. Είναι η θυσία του Θεανθρώπου.

ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ «Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΩΣ ΔΙΑΚΟΝΙΑ»

Ἐνῶ ὁ Χριστός, καθὼς πορεύεται μὲ τοὺς δώδεκα μαθητές του στὰ Ἱεροσόλυμα καί προλέγει σ’ αὐτοὺς τὸ ἐπικείμενο πάθος του, δύο ἀπὸ αὐτούς, ὁ Ἰάκωβος καὶ ὁ Ἰωάννης, ποὺ βρίσκονται ἀκόμη στὴν πρὸ τοῦ φωτισμοῦ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος περίοδο καὶ συμμερίζονται τὶς ἀντιλήψεις τῶν Ἰουδαίων περὶ Μεσσίου ὡς κοσμικοῦ ἡγέτη, ἀπευθύνουν πρὸς τὸ διδάσκαλό τους τὸ ἀκόλουθο αἴτημα: «Δός μας τίς δύο τιμητικές θέσεις στήν ἔνδοξη βασιλεία σου, ὥστε ὁ ἕνας ἀπό μᾶς νά καθήσει στά δεξιά σου καί ὁ ἄλλος στά ἀριστερά».Ὁ Χριστός ὅμως τοὺς δείχνει τὸ δρόμο τοῦ πάθους καὶ τῆς θυσίας εὑρίσκει δέ τὴν κατάλληλη αὐτὴ εὐκαιρία γιὰ νὰ ἀπευθύνει σὲ ὅλους τοὺς μαθητὲς του τὰ ἀκόλουθα βαρυσήμαντα λόγια ποὺ συνιστοῦν καὶ τὸ κέντρο τοῦ εὐαγγελικοῦ ἀναγνώσματος.

Κυριακή 5 Ἀπριλίου 2020 (Ε’ ΝΗΣΤΕΙΩΝ - ΟΣΙΑΣ ΜΑΡΙΑΣ ΑΙΓΥΠΤΙΑΣ)

(Μάρκ. ι’ 32-45)

Γιά τελευταία φορά ἀνέβαινε στα Ἰεροσόλυμαὁ Κύριος μέ τούς μαθητές του. Ἐκεῖνο τό Πάσχα δέν θά τό γιόρταζε ὅπως ἄλλοτε. Ἐπρόκειτο νά τό περάσει μέσα σέ δραματικές συνθῆκες, ἐπρόκειτο νά ὑπομείνει φρικτά Παθήματα καί τόν θάνατο τοῦ Σταυροῦ γιά τή σωτηρία μας.