ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ – 12 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2020

(Ἰω. ιβ΄ 1-18)

Ἡ Μεγάλη Σαρακοστή, ἀγαπητοὶ ἀδελφοί, εἶναι ἕνα πνευματικὸ ταξίδι ποῦ προορισμὸς του εἶναι τὸ Πάσχα. Ἤδη ἀπὸ τὴν ὑμνολογία τῶν προηγούμενων ἡμερῶν ἔγινε γνωστὸ ὅτι «…τὴν ψυχωφελῆ πληρώσαντες Τεσσαρακοστὴν καὶ τὴν Ἁγίαν Ἑβδομάδα τοῦ πάθους σου, αἰτοῦμεν κατιδεῖν Φιλάνθρωπε». Καὶ ἂν στὸ ξεκίνημα τῆς Μεγάλης Σαρακοστῆς ἡ προσπάθειά μας σκόπευε στὸ νὰ ἐξαγνιστοῦμε ἐμεῖς οἱ ἴδιοι, τώρα πρέπει νὰ συνειδητοποιήσουμε ὅτι αὐτὴ ἡ καθαρότητα δὲν εἶναι αὐτοσκοπὸς ἀλλὰ πρέπει νὰ μᾶς ὁδηγήσει στὴν οἰκειοποίηση τοῦ μυστηρίου τοῦ Σταυροῦ. Γι’ αὐτὸ καὶ σήμερα καθὼς τὸν ἀκολουθοῦμε πηγαίνοντας στὰ Ἱεροσόλυμα μαζὶ μὲ τοὺς μαθητὲς Του τὴν ψυχὴ μας πλημυρίζει ἔκπληξη καὶ τρόμος μαζὶ, γιὰ ὅλα αὐτὰ ποὺ πρόκειται νὰ συμβοῦν ἐκεῖ.

Σήμερα λοιπὸν Κυριακὴ τῶν Βαΐων ἡ Ἐκκλησία μας ἑορτάζει τὴν θριαμβευτικὴ εἴσοδο τοῦ Κυρίου μας στὰ Ἱεροσόλυμα καὶ μέσα ἀπὸ τὴν κηρυκτικὴ της διακονία προβάλλει συγκεκριμένες συμπεριφορὲς ἀνθρώπων ποὺ ἔχουν ἄμεση σχέση μὲ τὴν ποιότητα τῆς πίστης μας καὶ τῆς ἔκφρασής της. Κατ’ ἀρχὰς τὸν Ἰησοῦ κατὰ τὴν εἴσοδό του στὴν Ἁγία πόλη τῆς Ἱερουσαλὴμ ἀκολουθοῦν οἱ Φαρισαῖοι οἱ ὁποῖοι ἐκφράζουν τὸν τυπολάτρη ἄνθρωπο τῆς ἐποχῆς μὲ ἔντονη τὴν ὑποκρισία στὴν συμπεριφορά του. Αὐτοὶ βρίσκονται κοντὰ στὸν Ἰησοῦ ὄχι γιατί ἔχουν πνευματικὰ ἐνδιαφέροντα ἀλλὰ στέκονται ἐκεῖ ὡς ἐπικριτές Του μὲ ἐχθρικὴ στάση ἀπέναντί Του. Εἶναι ὁ ἴδιος τύπος ἀνθρώπου ποὺ δὲν θὰ διστάσει νὰ χρησιμοποιήσει τὴν θρησκευτικὴ ἐξουσία, ποὺ ἔχει, γιὰ προσωπικό του ὄφελος εἴτε οἰκονομικὸ εἴτε κοινωνικό.

Κοντὰ σ’ αὐτοὺς θὰ βροῦμε τὸν θορυβώδη ὄχλο νὰ ἀκολουθεῖ τὸν Κύριο. Μία μάζα ἀνθρώπων οἱ ὁποῖοι εὔκολα παρασύρονται εἴτε σὲ ἐπευφημίες εἴτε σὲ κατάρες. Αὐτοὶ ἀντιπροσωπεύουν ἐκεῖνον τὸν τύπο ἀνθρώπων ποὺ ὄντας θρησκόληπτοι εὔκολα ἀφήνονται στὶς ὀρέξεις θρησκευτικῶν ἡγετῶν μὲ κάθε εἴδους κόμπλεξ καὶ σκοταδιστικὸ ζηλωτισμό. Εἶναι αὐτοὶ ποὺ τὴ μία μέρα ζητωκραυγάζουν «ὡσαννὰ» καὶ τὴν ἄλλη «ἄρον ἄρον, σταύρωσον αὐτόν».

Μία ἄλλη συμπεριφορὰ, ἀλλὰ καὶ τύπος ἀνθρώπου ταυτόχρονα, ἀποτελεῖ καὶ ἡ χορεία τῶν μαθητῶν τοῦ Κυρίου. Ἐδῶ σίγουρα ἀναγνωρίζουμε ἀνθρώπους ποὺ ἔχουν ἀγωνιστικὴ διάθεση καὶ καλὴ προαίρεση νὰ ἀποτινάξουν τὸ παρελθόν τους καὶ ὡς ἕνα σημεῖο τὸ ἔχουν καταφέρει, ἀλλὰ δυστυχῶς ἀκόμη βρίσκονται σὲ σύγχυση. Αὐτοί, ἂν καὶ ἔζησαν κοντὰ στὸν Κύριο καὶ ἔγιναν αὐτήκοοι μάρτυρες τῆς διδασκαλίας Του καὶ τῶν θαυμάτων Του, ὡστόσο δὲν κατάφεραν νὰ ἀπαλλαγοῦν ἀπὸ τὸν φόβο γιὰ μία κοινωνικὴ ἢ θρησκευτικὴ ἀπόρριψη. Εἶναι αὐτοὶ ποὺ ἀργότερα διὰ τὸν φόβον τῶν Ἰουδαίων διεσκορπίσθησαν καὶ ἐκρύβησαν. Ἑπομένως καὶ αὐτοὶ ἀλλὰ καὶ ὅσοι ἀπὸ ἐμᾶς ἔχουμε αὐτὰ τὰ χαρακτηριστικὰ στὴ συμπεριφορὰ μας πρέπει νὰ ὑπερβοῦμε τὸν ἑαυτό μας καὶ τὸν φόβο μας.

Κοντὰ σὲ ὅλους αὐτοὺς ὅμως, ποὺ σήμερα περικυκλώνουν τὸν Ἰησοῦ, βρίσκεται καὶ ἡ ἀδελφή τοῦ Λαζάρου, ἡ Μαρία, μία ἁπλὴ καὶ ταπεινὴ κοπέλα. Ὅλη της ἡ συμπεριφορὰ ξεχειλίζει ἀπὸ ἀγάπη πρὸς τὸ πρόσωπο τοῦ Κυρίου. Αὐθόρμητα καὶ χωρὶς καθόλου νὰ ὑπολογίζει τὶς ἀντιδράσεις τῶν ἄλλων προσφέρει τὴ λατρεία της στὸν Ἰησοῦ, ἀλείφοντας μὲ πολύτιμο μύρο τὰ πόδια του. Δὲν μπαίνει στὴ διαδικασία νὰ ἀξιολογήσει τί θὰ ποῦν οἱ ἄλλοι ἢ ἂν ἔπρεπε νὰ βοηθήσει κάποιον φτωχὸ πλησίον της παρὰ τὸν ἴδιο τὸν Κύριο. Γι’ αὐτὴν αὐτὰ εἶναι ἀπόλυτα ξεκαθαρισμένα μέσα της, καθὼς ὅλα ἔχουν τὴν θέση τους καὶ τὴν ἀξία τους. Ἡ Μαρία τὴν κρίσιμη στιγμὴ ἐκφράζει μ’ ἕναν ἀνεπιτήδευτο τρόπο τὴν ἄδολη ἀγάπη της καὶ τὴν βαθιὰ πίστη της πρὸς τὸν Σωτήρα Χριστό.

Ἡ ὅλη προσπάθεια, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, τῆς Μεγάλης Τεσαρακοστῆς ἀποσκοπεῖ στὸ νὰ μᾶς κάνει ἱκανοὺς νὰ παραβλέψουμε ὅλα ἐκεῖνα ποῦ, συνήθως καθημερινὰ, ἐπισκιάζουν τὸ κεντρικὸ ἀντικείμενο τῆς πίστης, τῆς ἐλπίδας καὶ τῆς χαρᾶς μας, ποὺ δὲν εἶναι ἄλλο ἀπὸ τὸ παγκόσμιο γεγονὸς τῆς Ἀνάστασης τοῦ Κυρίου. Ἡ Ἐκκλησία ἰδιαίτερα μὲ τὸ σημερινὸ εὐαγγελικὸ ἀνάγνωσμα μᾶς καλεῖ σὲ μία ἐκ βάθους ἀναθεώρηση τῆς πνευματικῆς μας ζωῆς καὶ τῆς καθημερινότητάς μας. Ἡ παραδοσιακὴ θρησκευτικότητα, ὁ ζηλωτισμὸς ἢ ὁ φόβος νὰ μὴν ἀλλοιωθεῖ ἡ κοινωνική μας εἰκόνα δὲν ἔχουν καμία σχέση μὲ τὸ γεγονὸς τῆς Ἐκκλησίας. Ἀντίθετα ἡ ταπεινή, ἄδολη καὶ αὐθόρμητη συμπεριφορὰ τῆς Μαρίας, τῆς ἀδελφῆς τοῦ Λαζάρου, εἶναι ἴσως ἡ συμπεριφορὰ ποὺ ταιριάζει σὲ ὅσους πραγματικὰ θέλουν νὰ ζήσουν τὰ γεγονότα ποὺ προβάλλουν μπροστὰ μας μὲ τὴν εἴσοδό μας στὴ Μεγάλη Ἑβδομάδα. Ἀμήν.

π.Α.Κ.Γ.

Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως

ΠΗΓΗ