ΜΗΝΥΜΑ

ΓΙΑ ΚΗΡΥΓΜΑΤΑ ΤΩΝ ΚΥΡΙΑΚΩΝ, ΕΟΡΤΩΝ ΚΑΙ ΑΓΙΩΝ ΔΕΙΤΕ ΤΙΣ ΕΤΙΚΕΤΕΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑ

Σάββατο 25 Ιανουαρίου 2020

Κυριακή ΙE’ Λουκά: Ερμηνεία του Ευαγγελίου (Αρχιεπίσκοπος Αστραχάν και Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)

(Λουκ. ιθ’ 1-10)

– Ήταν αποτέλεσμα τύχης το γεγονός ότι ο Ιησούς πέρασε από το σημείο που βρισκόταν ο Ζακχαίος; Υπάρχει η έννοια της τύχης;

– Τί σημαίνουν η μεγάλη επιθυμία του Ζακχαίου να δει τον Κύριον, η πολλή σπουδή να ανέβει στην συκομωρέαν και η αληθινή χαρά που έλαβε όταν Τον είδε;

– Γιατί θεωρούσαν αμαρτωλούς όλους τους τελώνες οι Ιουδαίοι;

– Γιατί εγόγγυσε κατά του Ιησού ο λαός;
Κυριακή ΙΕ’ Λουκά (Ζακχαίου): Ομιλία περί ωφελίμου και ανωφελούς μετανοίας (Αρχιεπίσκοπος Αστραχάν και Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)

(Λουκ. ιθ’ 1-10)

– Ούτε το βάρος, ούτε το πλήθος των αμαρτημάτων, ούτε η πολυχρόνιος επιμονή στην αμαρτία, νικά της μετανοίας την δύναμη. Είναι όμως η μετάνοιά μας αληθινή; Πώς θα το γνωρίζουμε αυτό;

– Ποιά είναι έργα της μετανοίας;

– Μετανόησε ο Ιούδας;

– Είναι κάθε μετάνοια σωτηριώδης;
Ομιλία στο ευαγγέλιο της ΙΕ΄ Κυριακής του Λουκά, του π. Μελετίου Καλαμαρά

Η ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΤΟΥ ΖΑΚΧΑΙΟΥ

(Λουκ. 19, 1 - 10)

Ἐλᾶτε παιδιά μου

Ἕνας ἀπό τούς μεγαλύτερους συγγραφεῖς στόν κόσμο εἶναι ὁ Θεόδωρος Ντοστογιέφσκι. Ρῶσσος, ὀρθόδοξος χριστιανός. Θά μπορούσαμε νά ποῦμε, ὅτι μετέφερε στά βιβλία του περίπου ὅλη τήν ὀρθόδοξη πίστη, γιατί πόνεσε πολύ γιά τήν ἀπόκτησή της.
Ομιλία στο αποστολικό ανάγνωσμα της ΙΕ΄ Κυριακής των επιστολών του αποστόλου Παύλου, του π. Μελετίου Καλαμαρά

(β Κορ. 4, 6-15)
Οἱ τέσσερες μετοχές τῶν ἀποστόλων

            Στό σημερινό ἀποστολικό ἀνάγνωσμα, ἀκούσαμε τόν ἀπόστολο Παῦλο νά περιγράφει τήν ζωή τῶν ἁγίων ἀποστόλων μέ τέσσερες μετοχές:
            Θλιβόμενοι, ἀπορούμενοι, διωκόμενοι, καταβαλλόμενοι.     Αὐτά τά τέσσερα πράγματα, πού καί μόνο του τό καθένα προξενεῖ πολύ πόνο, τά ἐννοεῖ ὁ ἀπόστολος ὅτι συμβαίνουν λίγο – πολύ σέ ὅλους μας.
2019 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 27 - ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΕ ΛΟΥΚΑ

Η ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΤΟΥ ΖΑΚΧΑΙΟΥ  (Λουκ. 19, 1 - 10)

†ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ ΜΕΛΕΤΙΟΥ

(Διασκευή ομιλίας στην Ελεούσα, στις 26/1/2003)

 1. Αξίζει τον κόπο;

Ακούσαμε στο Ευαγγέλιο ότι ένας άνθρωπος πλούσιος και με μεγάλο αξίωμα, ο Ζακχαίος, άκουσε ότι περνά από τον τόπο του ο Χριστός. Είχε φτάσει στ’ αυτιά του, ότι έκανε πολλά θαύματα, ακόμη και νεκρούς ανάσταινε. Αλλά το πιο σπουδαίο ήταν ότι κήρυττε την αιώνια ζωή και την Βασιλεία του Θεού. Έλεγε μάλιστα, ότι ο άνθρωπος δεν μπορεί να ζει αντίθετα στο θέλημα του Θεού και να περιμένει να βρεθεί κοντά Του στην αιώνια ζωή.
020 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 26 - ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΕ ΛΟΥΚΑ

Η ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΤΟΥ ΖΑΚΧΑΙΟΥ (Λουκ. 19, 1 - 10)

†ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ ΜΕΛΕΤΙΟΥ

(Διασκευή ομιλίας στη Μυρσίνη, στις 28/1/1996)

Καλότυχοι όσοι έχουν συγγενείς στην άνω Πόλη

Κάποτε που ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός περνούσε από την Ιεριχώ, ένας αμαρτωλός άνθρωπος, ο Ζακχαίος, που ήταν τελώνης, δηλαδή εκμεταλλευτής των άλλων, έτρεξε να τον δει. Από περιέργεια το έκανε γιατί ήθελε να μάθει, σαν ποιός να είναι αυτός που μιλάει συνέχεια για τον Θεό και την Βασιλεία των ουρανών; Αλλά επειδή ήταν κοντός, δεν θα κατόρθωνε να δει τον Χριστό αφού οι άλλοι ήταν ψηλότεροι. Γι’ αυτό, ανέβηκε σ’ ένα δένδρο, σε μια συκομουριά.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

Νουθεσίες σέ ἕνα νεαρό ἐπίσκοπο

Άποστολικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 26 Ἰανουαρίου 2020 (ΛΒ΄ Κυριακῆς: Α΄ Τιμ. δ΄ 9-15)

1. Ἐλπίδα μας ὁ Χριστὸς

Πλησιάζει πρὸς τὸ τέλος τῆς πολυκύμαντης ζωῆς του ὁ ἀπόστολος Παῦλος. Βρίσκεται πλέον δέσμιος στὶς φυλακὲς τῆς Ρώμης, μετὰ ἀπὸ πολλοὺς διωγμούς, κόπους καὶ ὀνειδισμούς, μὲ φρόνημα ὅμως ἀκατάβλητο.

Στὸ Ἀποστολικὸ Ἀνάγνωσμα ποὺ ἀκούσαμε σήμερα μᾶς ἀποκαλύπτει ὁ φλογερὸς Ἀπόστολος τὸ μυστικὸ τῆς δυνάμεώς του· τὴν πηγὴ ἀπὸ τὴν ὁποία ἀντλοῦσε τὸ θάρρος γιὰ νὰ ξεπερνᾶ κάθε ἐμπόδιο ποὺ συναντοῦσε στὴν ἐπιτέλεση τῆς ἱερῆς ἀποστολῆς του: «Ἠλπίκαμεν ἐπὶ Θεῷ ζῶντι»· δηλαδή, ἔχουμε στηρίξει τὶς ἐλπίδες μας στὸν ζων­τανὸ Θεό. Εἴμαστε ἥσυχοι καὶ ἀσφαλεῖς. Δὲν φοβόμαστε τίποτε, ὁτιδήποτε κι ἂν μᾶς συμβεῖ. Διότι ὁ Θεὸς στὸν Ὁποῖον πιστεύουμε καὶ ἐλπίζουμε εἶναι ὁ Σωτήρας ὅλων τῶν ἀνθρώπων, τοὺς ὁποίους συντηρεῖ μὲ τὴν πρόνοιά Του. Προπαντὸς ὅμως εἶναι ὁ Σωτήρας τῶν πιστῶν μαθητῶν Του, διότι τοὺς σώζει ἀπὸ τὸν αἰώνιο θάνατο.
ΚΥΡΙΑΚΗ 26 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2020

ΙΕ’ ΛΟΥΚΑ (ΖΑΚΧΑΙΟΥ)

(Λουκ. ιθ΄ 1-10) (Α΄ Τιμ. δ΄ 9-15)

Σωτήρια ανάβαση

«Και προδραμών έμπροσθεν ανέβη επί συκομορέαν, ίνα ίδη αυτόν»

 Η πορεία διά μέσου της μετάνοιας καταξιώνει τον άνθρωπο σε πνευματικές κορυφογραμμές. Ακριβώς, σ’ αυτή τη χρονική στιγμή η Εκκλησία προβάλλοντας το παράδειγμα του Ζακχαίου, στέλνει το πιο ισχυρό μήνυμα στον άνθρωπο. Όσο και αν έχει πέσει στη ζωή του, όσο και αν βιώνει την τραγική οδύνη στο χώρο της αμαρτίας, όσο κι αν βρίσκεται στο περιθώριο της ζωής, η αγάπη του Κυρίου απλώνεται σ’ ένα εύρος που δεν μάς επιτρέπει να αφήνουμε τον εαυτό μας να βυθίζεται στο σκοτάδι της απελπισίας. Αντίθετα, η εκζήτηση της χάρης του Θεού, ανοίγει τους ορίζοντες της ελπίδας και της χαράς και μεταβάλλεται σε οδοδείκτη αληθινής ζωής. Αυτό έπραξε και ο Ζακχαίος, ο οποίος, ζητούσε μετά μανίας να ιδεί τον Ιησού. Γιατί ακριβώς γνώριζε ότι μόνο η αγάπη του προσφέρει την αληθινή σωτηρία.

Το ισχυρό παράδειγμα
ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΕ ́ ΛΟΥΚΑ

Ἡ συνάντηση τοῦ Ζακχαίου μέ τό Χριστό

Σέ λιγότερο ἀπό ἕνα μήνα ὑποδεχόμαστε τήν Κυριακή της Ἀποκρέω, τήν Κυριακή πού σηματοδοτεῖ τήν ἔναρξη μιᾶς μεγάλης περιόδου προετοιμασίας καί κορυφώνεται μέ τήν ὑποδοχή τῆς μεγάλης γιορτῆς τοῦ Πάσχα.
Ὅμως στήν Ἐκκλησία ἡ προετοιμασία εἶναι μία διαρκῆς κατάσταση. Γιατί εὔκολα τό πνεῦμα τοῦ κόσμου μᾶς παρασύρει καί μᾶς ὁδηγεῖ σέ πνευματική διασπορά καί ἀπώλεια τοῦ ἀληθινοῦ ἐαυτοῦ μας.
Χαρακτηριστικό στοιχεῖο τῆς χριστιανικῆς προετοιμασίας ἀποτελεῖ ἡ μετάνοια καί γι’ α’υτό ἡ Ἐκκλησία ἀφιερώνει σ’ αὐτή δύο εὐαγγελικές περικοπές πρίν τήν ἔναρξη τοῦ Τριωδίου. Τήν ἐρχόμενη Κυριακή ἀπ’ τό «Κατά Λουκᾶν Εὐαγγέλιο» θά διαβάσουμε τή γνωστή περικοπή τοῦ Ζακχαίου.
ΤΟ ΘΕΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΕ΄ ΛΟΥΚΑ (ΤΟΥ ΖΑΚΧΑΙΟΥ)
26 Ἰανουαρίου 2019
(Λουκ. ιθ΄ 1-10)

Ἡ σημερινὴ εὐαγγελικὴ περικοπὴ ἐπικεντρώνεται σὲ ἕνα πρόσωπο σημαντικὸ στὴν κοινωνία τῆς Ἱεριχούς, τὸν ἀρχιτελώνη Ζακχαῖο. Αὐτὸς ἔχοντας μάθει ὅτι ὁ Χριστὸς θὰ περνοῦσε μέσα ἀπὸ κάποιο κεντρικὸ δρόμο τῆς πόλης του, ἔτρεξε καὶ ἀνέβηκε σὲ μία συκομουριά, γιὰ νὰ τὸν δεῖ, ἐπειδὴ ὁ ἴδιος ἦταν κοντὸς καὶ τὸ πλῆθος θὰ τὸν ἐμπόδιζε. Ἐκεῖ σκαρφαλωμένο στὸ δέντρο τὸν εἶδε ὁ Χριστὸς καὶ τὸν πρόσταξε νὰ κατέβει καὶ νὰ πᾶνε μαζὶ στὸ σπίτι του, γιὰ νὰ περάσει τὴ νύχτα. Αὐτὸς τότε πετώντας ἀπὸ χαρὰ κατέβηκε καὶ τὸν ὑποδέχτηκε στὸ σπίτι του. Ὁ κόσμος βέβαια σχολίαζε καὶ γκρίνιαζε, γιατί ὁ Χριστὸς νὰ διανυκτερεύσει στὸ σπίτι τοῦ ἁμαρτωλοῦ. Τότε ὁ Ζακχαῖος μπροστὰ στὸ Κύριό του ὑπόσχεται νὰ δώσει τὴ μισή του περιουσία ὡς ἐλεημοσύνη καὶ τετραπλῆ ἀποζημίωση σὲ ὅσους ἀδίκησε. Καὶ ὁ Χριστὸς δηλώνει ὅτι φανερώθηκε ἐκείνη τὴν ἡμέρα ἡ σωτηρία στὸν οἶκο τοῦ Ζακχαίου, καθὼς ὁ Υἱὸς τοῦ Ἀνθρώπου ἦρθε, γιὰ νὰ βρεῖ καὶ νὰ σώσει τὸ χαμένο πρόβατο.
Κύριακή 26 Ἰανουαρίου 2020
(Κυριακή ΙΕ΄ Λουκᾶ).
Λουκ. 19, 1 – 10.

«ἦλθε γάρ ὁ υἱός τοῦ ἀνθρώπου ζητῆσαι καί σῶσαι τό ἀπολωλός» Λουκ. 19, 10.

Μέσα ἀπό τήν ἐξαιρετικά συγκινητική μετάνοια τοῦ Ζακχαίου σήμερα ἡ εὐαγγελική περικοπή καταλήγει σ’ ἕνα συμπέρασμα πού μᾶς ἀξίζει καί μᾶς ὠφελεῖ ὅλους στήν καθημερινή πνευματική μας πορεία. Εἶναι ἡ τελική φράση τῆς περικοπῆς, ἡ ὁποία συνοψίζει ὅλη τή χαρά καί τήν ἐλπίδα τῆς ἀνθρωπότητας γιά τήν ἐνανθρώπηση τοῦ Θεοῦ:
«ἦλθε γάρ ὁ υἱός τοῦ ἀνθρώπου ζητῆσαι καί σῶσαι τό ἀπολωλός».
«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»

Κυριακή 26 Ἰανουαρίου 2020

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΕ΄ΛΟΥΚΑ  ( ΖΑΚΧΑΙΟΥ )

Τό ἐπάγγελμα τοῦ τελώνη ἦταν πολύ μισητό ἀπό τούς ἀνθρώπους τῆς ἐποχῆς τοῦ Χριστοῦ μας.Καί αὐτό γιατί ἦταν ὅλοι τους ἀναγκασμένοι νά μοιράζονται ὅλα τους τά εἰσοδήματα μέ τούς τελῶνες.Δέν ὑπῆρχαν τότε νόμοι πού νά καθορίζουν τό ὕψος τῶν φόρων πού θά ἔπρεπε νά πληρώνουν οἱ πολίτες καί αὐτό ἔκανε τούς τελῶνες νά αὐθαιρετοῦν.Τό κράτος τούς ἔδινε ποσοστά ἀπό τούς φόρους πού εἰσέπρατταν καί αὐτοί φρόντιζαν νά ἀπομυζοῦν τόν λαό, βάζοντάς του αὐθαίρετα  δυσβάστακτους φόρους,ὥστε νά κερδίζουν περισσότερα.Οἱ περισσότεροι τελῶνες ἦταν ἄρπαγες, ἄδικοι καί σκληροί.Οἱ πολίτες τῆς Παλαιστίνης,δίκαια τούς θεωροῦσαν ἁμαρτωλούς. Τελώνης καί ἁμαρτωλός,ἦταν δυό λέξεις ταυτόσημες.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΕ΄ ΛΟΥΚΑ (Ζακχαίου)
Απόστολος: Α΄Τιμ. δ΄9-15
Ευαγγέλιο: Λουκ. ιθ΄1-10
26 Ιανουαρίου 2020

«Και ιδού ανήρ ονόματι Ζακχαίος… Εζήτει ιδείν τον Ιησούν τις εστί ». (Λουκ. ιθ΄2-3).

Δυο είσοδοι συγκλόνισαν την Ιεριχώ στη διάρκεια της πολύχρονης ιστορίας της. Η πρώτη στα χρόνια της Παλαιάς Διαθήκης κατά την είσοδο του Ιησού του Ναυή με επικεφαλής την Κιβωτό της Διαθήκης και η δεύτερη κατά την είσοδο του Ιησού Χριστού στα χρόνια της Καινής Διαθήκης. Κατά την πρώτη είσοδο γκρεμίστηκαν τα ξακουστά και απόρθητα τείχη της πόλης. Κατά τη δεύτερη είσοδο γκρεμίστηκαν τα ισχυρά και απόρθητα τείχη της αμαρτίας, δημιουργώντας νέα δεδομένα στις σχέσεις των ανθρώπων με τον Θεό, αλλά και μεταξύ τους.
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ «ΤΟ ΑΠΟΛΩΛΟΣ»

Τί ἦταν ὁ Ζακχαῖος, στόν ὁποῖον ἀναφέρεται ἡ σημερινή εὐαγγελική περικοπή; Ἀρχιτελώνης, ὁ ὁποῖος νοίκιαζε τούς φόρους μίας περιοχῆς προκαταβάλλοντάς τους στό Ρωμαϊκό κράτος καί στή συνέχεια εἰσπράττοντάς τους στό πολλαπλάσιο μέ κάθε μέσο ἀκόμη καί βίαιο, μέ κάθε τρόπο ἀκόμη καί ἄδικο ἀπό τό λαό!

Σάββατο 18 Ιανουαρίου 2020

Αποστολικό ανάγνωσμα: Ερμηνεία εις την Β’ προς Κορινθίους επιστολή του Παύλου της ΙΕ’ Κυριακής (Αρχιεπίσκοπος Αστραχάν και Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)

(Β’ Κορ. δ’ 6-15) – Ο Θεός που εποίησε στην αρχή τής δημιουργίας το κτιστό φως προς φωτισμό των κτισμάτων, αυτός απέστειλε και το άλλο φως, το πνευματικό, τον υιόν αυτού ενανθρωπήσαντα, τον Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν ο οποίος εφώτισε τις καρδιές των ανθρώπων για να γνωρίσουν την αληθινή δόξα του Θεού.

– Τί ονομάζει ο απόστολος “θησαυρόν” και ποιά είναι τα “πήλινα σκεύη”;

– Πως η θεία χάρις ενισχύει την αδυναμία της φύσεως.

– Τί σημαίνει η νέκρωσις του Κυρίου Ιησού, ην περιέφερον εν τω σώματι αυτών οι θείοι απόστολοι;
Αποστολικό ανάγνωσμα Κυριακής ΙΕ’: Ομιλία περί του, μη φοβείσθαι τον αγώνα της αρετής (Αρχιεπίσκοπος Αστραχάν και Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)
(Β’ Κορ. δ΄ 6-15)
– Οι 3 εχθροί που πολεμούν να εξαλείψουν από την ψυχή κάθε ανθρώπου την απλότητα και ακακία και να τυπώσουν σε αυτή παν είδος κακίας και δολιότητος: α) της σαρκός ο πόλεμος, β) ο πόλεμος του κόσμου, γ) ο πόλεμος του διαβόλου.

– Ποιά είναι τα όπλα του πιστού με τα οποία θα νικηθούν οι εχθροί;

– Ποιοί είναι οι βοηθοί μας σε αυτόν τον πόλεμο;

– Πώς γνωρίζουμε ότι ο Θεός είναι μαζί μας, βοηθός εις την κατά των εχθρών μας πάλην; Πότε ο Θεός είναι συνοδοιπόρος;
Κυριακή ΙΒ’ Λουκά: Ερμηνεία του Ευαγγελίου (Αρχιεπίσκοπος Αστραχάν και Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)

Θεραπεία των δέκα λεπρών
(Λουκά ιζ’ 12-19)

– Γιατί ο Ιησούς στέλνει τους δέκα λεπρούς στους ιερείς;

– Έχει ανάγκη από τις ευχαριστίες μας ο Θεός;

– Γιατί σημειώνεται ότι ο ένας από τους λεπρούς που ευχαρίστησε τον Θεάνθρωπο ήταν Σαμαρείτης;

– Οι υπόλοιποι εννέα λεπροί που δεν ευχαρίστησαν τον Ιησού, δεν πίστευαν σε Αυτόν; 
Κυριακή IB’ Λουκά: Ομιλία περί ευχαριστίας (Νικηφόρος Θεοτόκης, Αρχιεπίσκοπος Αστραχάν και Σταυρουπόλεως)

Θεραπεία των δέκα λεπρών
(Λουκά ιζ’ 12-19)
Αληθώς, ο Θεός είναι παντεξούσιος και πανυπερτέλειος, ουδεμίαν ανάγκην έχει από τις ευχαριστίες και τα δώρα τού ανθρώπου. «Ότι των αγαθών μου ου χρεί­αν έχεις»· έτσι έψαλλεν ενώπιον του Θεού ο προφητάναξ Δαυίδ. Οι άνθρωποι δεικνύουν την ευγνωμοσύ­νην τους είτε ευχαριστώντας με λόγια ή προσφέροντας δώρα προς τον ευεργέτην. Ο Θεός ουδεμίαν ανάγκην έχει από την ευχαριστίαν και την δοξολογίαν μας, επειδή είναι αυτοδόξαστος· η θεία φύσις αυτού έχει αφ’ εαυτής άπειρον και ακατάπαυστον την δόξαν και την αίνεσιν.
Κυριακή ΙΒ΄Λουκά. Των δέκα λεπρών
[Λουκ. ιζ΄ 12 – 19]
του Κων. Α. Οικονόμου, δασκάλου - συγγραφέα

   ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ: Κάθε μέρα, κάθε στιγμὴ, ο Χριστὸς μας εγγίζει περνώντας δίπλα μας μήπως δει και ακούσει αν κάποιος Τoν αναζητεί. Άλλωστε, ένα πράγμα Τον ξεκουράζει, να παίρνει πάνω του τα βάρη των ανθρώπων, μία χαρὰ έχει, να δίνει χαρά. Και εμείς, σαν παιδιὰ του Θεού, γνωρίζουμε πως όταν σπεύδει να μας ακούσει ή όταν μακροθυμώντας φαίνεται σαν να μην ακούει, με όλα τούτα κατεργάζεται τη σωτηρία μας.
 Ἡ θεραπεία τῶν δέκα λεπρῶν (Λουκ. ιζ, 12-19) Anthony Bloom

Εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος

Τὸ Εὐαγγέλιο εἶναι δῶρο τοῦ Θεοῦ πρὸς ἐμᾶς, καὶ ἂν καὶ δὲν θυμόμαστε συνεχῶς τὴν ἀνάγκη ποὺ ἔχουμε νὰ εἴμαστε εὐγνώμονες, πῶς μποροῦμε νὰ ἀνταποκριθοῦμε μὲ εὐγνωμοσύνη σ’ ὅ,τι τὸ Εὐαγγέλιο φέρνει στὴ ζωή μας; Ὁ Θεὸς τόσο ἀγάπησε τὸν κόσμο ὥστε πρόσφερε τὸν μονογενῆ Του Υἱὸ γιὰ νὰ σωθεῖ ὁ κόσμος· καὶ ὁ Υἱὸς πρόσφερε ἐλεύθερα τὸν ἑαυτό Του σὲ μᾶς μέσα ἀπὸ τὴν κυρίαρχη ἐλευθερία τῆς Θεότητάς Του· κανεὶς δὲν ἔχει ἀφαιρέσει ἀπὸ Ἐκεῖνον τὴ ζωὴ- αὐτὰ εἶναι τὰ λόγια Του· πρόσφερε τὴ ζωή Του, ἐλεύθερα, πρόθυμα γιὰ νὰ ζήσουμε ἐμεῖς.
Κυριακή ΙΒ Λουκά Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΩΝ ΔΕΚΑ ΛΕΠΡΩΝ (Λουκ. 17, 12-19)
Τόσο δρόμο γιά ἕνα «εὐχαριστῶ»; +Μητροπολίτου Νικοπόλεως Μελετίου

Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΩΝ ΔΕΚΑ ΛΕΠΡΩΝ
(Λουκ. 17, 12-19)
Τόσο δρόμο γιά ἕνα «εὐχαριστῶ»;
            Ἀκούσαμε στό εὐαγγέλιο μιά πολύ διδακτική ἱστορία πού μᾶς ἀφορᾶ ὅλους.
            Ἐνῶ ὁ Χριστός πήγαινε σέ ἕνα χωριό, τόν προαπάντησαν δέκα λεπροί. Δέκα ἄνθρωποι πού εἶχαν προσβληθεῖ ἀπό τήν ἄσχημη καί δύσκολη ἀρρώστεια τῆς λέπρας. Πού διαλύει τό σῶμα καί καταθλίβει τή ζωή.
            Στάθηκαν μακρυά, γιατί τότε θεωροῦσαν τήν λέπρα πολύ κολλητική καί μάλιστα μέ τίς συνθῆκες διαβίωσης ἐκείνης τῆς ἐποχῆς. Καί ἄρχισαν νά φωνάζουν ὅλοι μαζί: «Ἰησοῦ υἱέ τοῦ Δαυΐδ ἐλέησέ μας».
2020 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 19 - ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΒ  ΛΟΥΚΑ

Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΩΝ ΔΕΚΑ ΛΕΠΡΩΝ (Λουκ. 17, 12-19)

†ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ ΜΕΛΕΤΙΟΥ

(Διασκευή ομιλίας στη Ρωμιά, στις 21/1/1996)

Πού καιρός για... «πολυτέλειες»

Ακούσαμε στο ευαγγέλιο για την θεραπεία των δέκα λεπρών.

Οι άνθρωποι αυτοί έμεναν χωριστά, από τους άλλους, γιατί υπήρχε ο κίνδυνος της μετάδοσης του νοσήματος. Όταν είδαν από μακρυά τον Χριστό, άρχισαν να φωνάζουν: «Ιησού, Υιέ του Θεού ελέησον ημάς». Ο Χριστός τους είπε: «Πηγαίνετε να δείξετε τον εαυτό σας στους ιερείς». Γιατί τότε, ανάμεσα στα άλλα, οι ιερείς είχαν και το καθήκον να λένε αν ένας πάσχει από λέπρα η όχι.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

Δοξασμένοι μαζί μέ τόν Χριστό!

Ἀποστολικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 19 Ἰανουαρίου 2020 (ΚΘ΄ Κυριακῆς: Κολασ. γ΄ 4-11)

1. Ὁ Χριστὸς εἶναι ἡ ζωή μας

Θαυμάζει κανεὶς καὶ διδάσκεται ἀπὸ τὴ ζωντανὴ σχέση ποὺ διατηροῦσε ὁ ἀπόστολος Παῦλος μὲ τὸν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό. Ἡ διαρκὴς αὐτὴ ἕνωση μαζί Του ἀποτυπώνεται καὶ στὸ σημερινὸ Ἀποστολικὸ Ἀνάγνωσμα. «Ὅταν ὁ Χριστὸς φανερωθῇ, ἡ ζωὴ ἡμῶν, τότε καὶ ὑμεῖς σὺν αὐτῷ φανερωθήσεσθε ἐν δόξῃ». Δηλαδή, ὅταν ὁ Χριστός, ποὺ εἶναι ὁ αἴτιος καὶ χορηγὸς τῆς πνευματικῆς ζωῆς μας, φανερωθεῖ στὴ Δευτέρα Του Παρουσία, τότε κι ἐσεῖς οἱ πιστοὶ Χριστιανοὶ θὰ φανερωθεῖτε μαζί Του δοξασμένοι. Τόσο ἔντονα αἰσθάνεται τὴν ἕνωσή του μὲ τὸν Ἰησοῦ Χριστὸ ὁ Ἀπόστολος, ποὺ Τὸν ὀνομάζει «ἡ ζωὴ ἡμῶν»!
ΚΥΡΙΑΚΗ 19 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2020

ΙΒ’ ΛΟΥΚΑ (ΔΕΚΑ ΛΕΠΡΩΝ)

(Λουκ. ιζ΄ 12-19) (Κολοσ. γ΄ 4-11)

Ευχαριστιακές ενατενίσεις

«Και έπεσεν επί πρόσωπον παρά τους πόδας αυτού ευχαριστών αυτώ»

 Η σημερινή ευαγγελική περικοπή που αναφέρεται στη θεραπεία των δέκα λεπρών δίνει την ευκαιρία να εντρυφήσουμε σε βαθύτερα μηνύματα που έχουν να κάνουν με στάσεις ζωής. Την περικοπή αυτή αντλούμε από τον ευαγγελιστή Λουκά, ο οποίος είναι ο μόνος που την διασώζει. Ως ιατρός τη διατήρησε στη μνήμη του. Πληροφοριακά σημειώνουμε ότι είναι από τα τελευταία θαύματα του Κυρίου στην επί γης παρουσία του.
Κυριακή 19 Ἰανουαρίου 2020
(Κυριακή ΙΒ΄ Λουκᾶ).
Λουκ. 17, 12 – 19.

«εἷς δέ ἐξ αὐτῶν, ἰδών ὅτι ἰάθη, ὑπέστρεψε μετά φωνῆς μεγάλης δοξάζων τόν Θεόν». (Λουκ. 17, 15)

Πολλοί οἱ εὐεργετηθέντες, ἕνας ὁ εὐγνώμονας.
Πολλοί οἱ θεραπευθέντες στό σῶμα, ἕνας ὅμως μόνον ἔχει ὑγιαίνουσα ψυχή. Εἶναι συγκλονιστικό τό περιστατικό τῆς θεραπείας τῶν δέκα λεπρῶν, πού ἀκούσαμε σήμερα στό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα τῆς ἡμέρας. Αὐτό πού συγκλονίζει δέν εἶναι ἡ συμπεριφορά τοῦ Χριστοῦ. Ὁ Κύριος φέρθηκε κατά τρόπο ἀναμενόμενο. Σκόρπισε ἀγάπη, ὅπως ἔκανε πάντοτε. Ἔδωσε τή θεραπεία καί λύτρωσε ἀπό τόν ἐπικείμενο θάνατο, σάν παντοδύναμος ἰατρός καί σάν ἡ πηγή τῆς ζωῆς πού εἶναι. Ἐκεῖνο πού πραγματικά μᾶς συγκλονίζει καί μᾶς ταράζει εἶναι ἡ συμπεριφορά τῶν εὐεργετηθέντων λεπρῶν. Εἶναι ἀπίστευτο τό ὅτι θεραπεύονται δέκα ἄνθρωποι καί μόνον ὁ ἕνας ἐπιστρέφει γιά νά εὐχαριστήσει.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΒ΄ ΛΟΥΚΑ – 19 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2020

(Λκ. ζ΄ 12-19)

Καθώς ὁ Ἰησοῦς ἔμπαινε σ΄ ἕνα χωριό, ἀκούσαμε στό σημερινό Εὐαγγέλιο, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, τόν συνάντησαν δέκα λεπροί καί στάθηκαν μακριά. Δέν τολμοῦσαν νά πλησιάσουν κανέναν γιατί ἡ ἀσθένειά τους ἦταν μεταδοτική καί ὁ νόμος τό ἀπαγόρευε. Ἔπρεπε λοιπόν, σύμφωνα μέ τό νόμο, νά ζοῦν ἀπομονωμένοι ἀπό τό κοινωνικό σύνολο, μακριά ἀπό τίς πόλεις καί τά χωριά, μακριά ἀπό τούς δικούς τους, συγγενεῖς καί φίλους. Μάλιστα, ἀφοῦ ἡ ἀσθένεια ἦταν ἀνίατη, ζοῦσαν σέ ἔρημα μέρη, πολλοί μαζί, τόν ἀργό τους θάνατο. Ἀνάμεσά τους ἦταν καί ἕνας ἀλλοεθνής, ἕνας Σαμαρείτης. Φαίνεται ἐδῶ χαρακτηριστικά ὅτι ὁ πόνος καί ἡ ἀρρώστια παραμερίζει διακρίσεις κοινωνικές, ἐθνικές, θρησκευτικές, μορφωτικές.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΒ΄ΛΟΥΚΑ
Απόστολος : Κολ. γ΄ 4-11
Ευαγγέλιο : Λουκ. ιζ΄12-19
19 Ιανουαρίου 2020

«Ουχί οι δέκα εκαθαρίσθησαν; οι δε εννέα που; Ουχ ευρέθησαν υποστρέψαντες δούναι δόξαν τω Θεώ ειμή ο αλλογενής ούτος;» (Λουκ. ιζ΄17-18)

Ο άνθρωπος καθημερινά βρίσκεται αντιμέτωπος με διάφορες δοκιμασίες, όπως για παράδειγμα η ασθένεια, η αποστροφή και η προκατάληψη και ιδιαίτερα η αχαριστία. Είναι γεγονός ότι, όσο οδυνηρή ή και ανίατη (αθεράπευτη) είναι μια ασθένεια, άλλο τόσο οδυνηρή ή και περισσότερο, είναι η αποστροφή των άλλων ανθρώπων, ιδιαίτερα όταν συνοδεύεται με την απομόνωση. Πολλές φορές ο πόνος της ασθένειας αντέχεται. Όμως , ο πόνος της κοινωνικής ή και της οικογενειακής απομόνωσης, λόγω της ασθένειας , είναι ακόμα πιο οδυνηρός. Αυτή η χωρίς αγάπη απομόνωση οδηγεί στον πιο οδυνηρό και αργό θάνατο. 
«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»

Κυριακή 19 Ἰανουαρίου 2020

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΒ΄ΛΟΥΚΑ (10 ΛΕΠΡΩΝ)

  Ἡ εὐγνωμοσύνη θεωρεῖται πάντοτε μεγάλη ἀρετή καί ὅλοι τήν περιμένουν ἀπό τούς ἄλλους, ἀκόμη καί ἄν δέν τήν προσφέρουν οἱ ἴδιοι.Καί εἶναι σωστό καί δίκαιο νά εἴμαστε πάντοτε εὐγνώμονες πρός ὅλους τούς εὐεργέτες μας καί προπάντων πρός τόν Θεό γιά τίς ἄπειρες εὐεργεσίες Του γιά τίς ὁποῖες, δέν μποροῦμε νά Τοῦ ἀντιπροσφέ- ρουμε τίποτα ἄλλο ἰσάξιο, παρά μόνον τήν ἄπειρη εὐγνωμοσύνη μας.
ΤΟ ΘΕΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 19 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ
ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΒ΄ ΛΟΥΚΑ
(ΤΩΝ ΔΕΚΑ ΛΕΠΡΩΝ)
19 Ἰανουαρίου 2020
(Λουκ. ιζ΄ 12-19)

Ἕνα μεγάλο θαῦμα τοῦ Κυρίου μᾶς Ἰησοῦ Χριστοῦ διηγεῖται ὁ Εὐαγγελιστὴς Λουκᾶς στὴ σημερινὴ εὐαγγελικὴ περικοπή. Καθὼς ὁ Χριστὸς ἔμπαινε σὲ ἕνα χωριὸ Τὸν συνάντησαν δέκα λεπροὶ ἄνδρες, οἱ ὁποῖοι στάθηκαν σὲ κάποια ἀπόσταση καὶ μὲ φωνὴ μεγάλη Τὸν παρακαλοῦσαν νὰ τοὺς ἐλεήσει θεραπεύον-τάς τους. Αὐτὸς τότε τοὺς προσέταξε νὰ πᾶνε νὰ δείξουν τοὺς ἑαυτούς τους στοὺς ἱερεῖς. Οἱ λεπροὶ ὑπάκουσαν καὶ κατὰ τὴν πορεία καθαρίσθηκαν. Τὸ θαῦμα εἶχε συντελεσθεῖ! Τότε ἕνας ἀπὸ τοὺς δέκα, Σαμαρείτης στὸ γένος , βλέποντας ὅτι γιατρεύτηκε, δοξάζοντας τὸν Θεὸ ἐπέστρεψε στὸν Χριστό, ἔπεσε στὰ πόδια του καὶ μὲ μεγάλη φωνὴ τὸν εὐχαριστοῦσε. Τότε ἦταν ποὺ ἀκούστηκε τὸ Μεγάλο Παράπονο: «Δὲν καθαρίστηκαν καὶ οἱ δέκα; Οἱ ὑπόλοιποι ἐννέα ποῦ εἶναι; Δὲν σκέφτηκαν νὰ ἐπιστρέψουν καὶ νὰ δοξάσουν τὸν Θεό; Μόνο αὐτὸς ὁ ἀλλοεθνὴς τὸ σκέφτηκε;» Καὶ τοῦ λέει : «Σήκω καὶ πήγαινε. Ἡ πίστη σου σὲ ἔσωσε».
ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΒ ΛΟΥΚΑ (19–1–2020)

«Κύριε πρός σέ κατέφυγον. Κύριος καταφυγή μου καί ρύστης μου».
Λόγια τοῦ ψαλμωδοῦ, τοῦ Προφητάνακτος Δαυίδ, ἀλλά καί κάθε ἀνθρώπου πού βρίσκεται σέ δυσχέρεια, στενοχώρια, σύγχυση, ἀσθένεια. Καί πάντα ὁ Θεός ἀπαντᾶ, παρηγορεῖ, θεραπεύει, λυτρώνει. Μέ τρόπο ὅμως θεοπρεπῆ καί ὄχι πάντοτε μέ τόν τρόπο πού ὁ ἄνθρωπος περιμένει.
Αὐτό συνέβη καί στή σημερινή εὐαγγελική περικοπή. Πρός τόν Ἰησοῦ ἀνέκραξαν δέκα ἄνθρωποι. Ἀσθενεῖς. Ἔπασχαν ἀπό λέπρα.
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ «Η ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΤΗΣ ΠΙΣΤΗΣ»

Στὴ σημερινὴ εὐαγγελικὴ περικοπὴ ἀναφέρεται τὸ περιστατικὸ τῆς θαυμαστῆς θεραπείας τῶν δέκα λεπρῶν ἀπὸ τὸν Χριστό. Δέκα ταλαίπωροι ἄνθρωποι, ψημένοι στὸ καμίνι τῆς ἀρρώστιας καὶ τοῦ πόνου, κατακρεουργημένοι ὄχι τόσο ἀπὸ τὴν ἀνίατη ἀσθένεια, ἀλλὰ κυρίως ἀπὸ τὴν κοινωνικὴ περιθωριοποίηση καί ἀπόρριψη, στέκονται, ὄχι στὴν ἄκρη τοῦ δρόμου ἀπ’ ὅπου θὰ περνοῦσε ὁ Χριστός, ἀλλὰ «πόρρωθεν», μακριά, ἐξ’ αἰτίας τοῦ φόβου καὶ τῆς μανίας τῶν ἀνθρώπων. Κι ἀπὸ κεῖ μακριὰ «ἦραν φωνήν», ἔβαλαν μεγάλη φωνὴ γιὰ νὰ τοὺς ἀκούσει ὁ Χριστός μας, νὰ τοὺς προσέξει καὶ νὰ τοὺς ἐλεήσει.Τί σημαίνει τὸ «ἐλέησον ἡμᾶς» πού φώναζαν στὸν Χριστὸ οἱ λεπροί; Κάποιοι ἀπὸ τοὺς Πατέρες ἑρμηνεύουν ὄτι μὲ τὸ νὰ μὴ ζητοῦν κάτι συγκεκριμένο, ἀνέθεταν καὶ ἐμπιστεύονταν τὸν ἑαυτό τους στὴ φιλάνθρωπη προαίρεση τοῦ Χριστοῦ. Αὐτὸς εἶναι ὁ λόγος γιὰ τὸν ὅποιο μαθαίνουμε στὴν Ἐκκλησία καὶ λέμε τό «Κύριε ἐλέησον».

Σάββατο 11 Ιανουαρίου 2020

Κυριακή μετά τα φώτα

Το ευαγγέλιο της νίκης του Χριστού κατά των πειρασμών 

(Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς)

(Ματθ. δ’ 1-11)

Δεν υπάρχει ούτε μια εντολή τού Θεού που δεν έχουν παραβιάσει οι άνθρωποι. Δεν υπάρχει ούτε μία μοναδική εντολή τού Θεού που να έχουν τηρήσει οι άνθρωποι χωρίς να γογγύσουν και να διαμαρτυρηθούν. Και δεν υπάρχει ούτε μία εντολή τού Θεού που να παραβίασε ο Κύριος Ιησούς κι ούτε μία που να την τήρησε με γογγυσμούς και διαμαρτυρίες. Όλα όσα είχε στην επίγεια ζωή Του να υποφέρει, να τηρήσει και να υποστεί, τα εφάρμοσε με τέλεια ταπείνωση κι απόλυτη υπακοή στον ουράνιο Πατέρα Του. Κι αυτό για να διδάξει σ’ όλους εμάς την ταπείνωση και την υπακοή· να μας ενθαρρύνει στην αντοχή και την καρτερία· να μας δείξει πως όλες οι ουράνιες εντολές είναι και δυνατές και απαραίτητες για μας να τις τηρήσουμε, με την εποπτεία και την καθοδήγηση του παντεπόπτη και ζώντος Θεού.
Κυριακή Μετά τα Φώτα

Λόγος περί μετανοίας 

(Αγ. Ιγνάτιος Μπριαντσανίνωφ)

Μετανοείτε, ήγγικε γαρ η βασιλεία των ουρανών. Μετανοείτε και πιστεύετε εν τω ευαγγελίω. Αυτά ήσαν τα πρώτα λόγια του κηρύγματος του θεανθρώπου Ιησού Χριστού. Αυτά τα ίδια λόγια λέγει και σ’ εμάς μέχρι σήμερα, μέσω του Ευαγγελίου.
Όταν επληθύνθη περισσότερον από κάθε άλλη εποχήν η αμαρτία στον κόσμο, κατήλθε εδώ στην γη μας ο Παντοδύναμος Ιατρός. Κατήλθε στον τόπον αυτόν της εξορίας, στον τόπο των βασάνων και των παθών μας, που είναι μία πρόγευσις των αιωνίων βασάνων της κολάσεως, και ευαγγελίζεται την λύτρωση, την χαρά και την ίαση σε όλους τους ανθρώπους, χωρίς εξαίρεση, λέγοντας «μετανοείτε».
Η δύναμις της μετανοίας είναι θεμελιωμένη στην δύναμη του Θεού. Ο Ιατρός είναι πανίσχυρος, και η ίασις που Εκείνος χαρίζει είναι παντοδύναμος.
Κυριακή μετά την Χριστού Γέννησιν: Ομιλία περί υπακοής (Νικηφόρος Θεοτόκης, Αρχιεπίσκοπος Αστραχάν και Σταυρουπόλεως)

(Ματθ. β’ 13-23)

– Η αρετή της υπακοής η αιτία της εκλογής του Ιωσήφ ως του αξιότερου των ανθρώπων για να υπηρετήσει το μέγα μυστήριο της ενανθρωπίσεως του Ιησού Χριστού.

– Είναι η υπακοή αρετή αναγκαία για την σωτηρία του ανθρώπου;

– Ο Θεός υποτάχθηκε στον άνθρωπο, δηλαδή στο πλάσμα Του;

– Πού οφείλονται οι αταξίες, οι ταραχές, οι ασυμφωνίες, οι συγκρούσεις, τα σκάνδαλα, οι ανομίες, στην οικογένεια, στην Εκκλησία και στην πολιτεία;
Αποστολικό ανάγνωσμα την Κυριακή μετά την Χριστού Γέννησιν: Ομιλία περί του παλαιού ανθρώπου, και του νέου, του κατά Θεόν κτισθέντος (Αρχιεπίσκοπος Αστραχάν και Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)

(Γαλ. α’ 11-19)

– Πού οφείλεται το παράδοξο, ο απ. Παύλος από την μια να κατέχει της ταπεινοφροσύνης την τελειότητα και από την άλλη να επαινεί και ν’ ανυψώνει τον εαυτό του με όσα λέγει στην σημερινή αποστολική περικοπή;

– Απορίας άξιον είναι επίσης το γεγονός ότι ο απ. Παύλος, διά της επιστολής του, θυμίζει στους Γαλάτες ότι η ευαγγελική διδασκαλία δεν είναι κατά άνθρωπον, αλλά υπέρ άνθρωπον. Μα πώς όμως τα υπέρ άνθρωπον, μπορεί να είναι ευπρόσδεκτα στους ανθρώπους; Ποίον εννοεί ως άνθρωπον ο απόστολος Παύλος;
Κυριακή μετά τα Χριστούγεννα  Ένα μεγάλο λάθος των χριστιανών

π. Συμεών Κραγιόπουλος:

Ένα μεγάλο λάθος των χριστιανών

Ο Υιός του Θεού έγινε άνθρωπος εκ Πνεύματος Αγίου και Μαρίας της Παρθένου. Δεν μπορούσε να γίνει άνθρωπος, ας πούμε, χωρίς τους ανθρώπους. Aλλά και δεν μπορούσε να είναι Θεάνθρωπος παρά εκ Πνεύματος Αγίου. Γεννήθηκε ο Κύριος ως άνθρωπος και γιορτάζουμε τη Γέννησή του αυτές τις ημέρες.
Η νίκη της θείας αγάπης

Κυριακή μετά τη Γέννηση του Χριστού

του Ιωάννη Καραβιδόπουλου, Ομότ. Καθηγητή της Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ.,   

«'Οταν αναχώρησαν οι μάγοι, ένας άγγελος του Θεού παρουσιάστηκε στον Ιωσήφ στο όνειρό του και του είπε: ‘Σήκω αμέσως, πάρε το παιδί και τη μητέρα του και φύγε στην Αίγυπτο και μείνε εκεί ωσότου σου πω. Γιατί ο Ηρώδης όπου να 'ναι θα ψάξει να βρει το παιδί, για να το σκοτώσει’. Ο Ιωσήφ σηκώθηκε αμέσως, πήρε το παιδί και τη μητέρα του και μέσα στη νύχτα έφυγε στην Αίγυπτο· εκεί έμεινε ώσπου πέθανε ο Ηρώδης. 'Ετσι εκπληρώθηκε ο λόγος του Κυρίου που είχε πει ο προφήτης: Από την Αίγυπτο κάλεσα το γιο μου.
018 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 30 - ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ  (Ματθ. 2, 13-23)

†ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ ΜΕΛΕΤΙΟΥ

(Διασκευή ομιλίας στο Χειμαδιό, στις 31/12/1981)

1. Το μεγαλύτερο πνευματικό βάθος

Όταν γεννήθηκε ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός φάνηκε στην Ανατολή ένα αστέρι. Όχι φυσικό. Όχι ένα αστέρι του ουρανού, το οποίο έκανε κάποιο διαφορετικό δρόμο. Αλλά ήταν ένα άστρο, που δεν ήταν… άστρο αλλά κάτι άλλο. Ήταν μία δύναμη του Θεού. Ίσως ένας άγγελος που φαινόταν με μορφή αστέρος. Και τον είδαν στην Ανατολή τρεις σοφοί άνδρες. Ονομάζοντο μάγοι. Η ιστορία μάς διηγείται, ότι οι τρεις μάγοι που ξεκίνησαν να βρουν τον Χριστό ήταν από τους πιο λαμπρούς.
2020 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 12 - ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΑ ΦΩΤΑ (Ματθ. 4, 12-17)
†ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ ΜΕΛΕΤΙΟΥ

(Διασκευή ομιλίας, στις 10/1/1993)

«Σκια θανάτου». Φοβερή κατάσταση

Σήμερα, Κυριακή μετά τα Θεοφάνεια, θυμόμαστε το πρώτο κήρυγμα του Χριστού στον κόσμο.

Όταν έφυγε ο Χριστός από τον Ιορδάνη, όπου βαπτίστηκε, πήγε στην Γαλιλαία, σε μια περιοχή, η οποία ήταν βουτηγμένη στην αμαρτία και στο πνευματικό σκοτάδι. Γι’ αυτό το Ευαγγέλιο λέγει: «ο λαός ο καθήμενος εν σκότει και σκια θανάτου». Ένας λαός που καθόταν, ζούσε, στο σκοτάδι, στην σκια του θανάτου. Αυτός ο λαός είδε το μέγα φως τον Κύριο Ιησού Χριστό. Και άρχισε το κήρυγμά Του, το οποίο ήταν: «Μετανοείτε ήγγικε γαρ η βασιλεία των ουρανών». Τι σημαίνουν τα λόγια: «ο λαός ο καθήμενος εν σκότει και σκια θανάτου;»
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

Κυριακὴ μετὰ τὰ Φῶτα

Ἀποστολικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 12 Ἰανουαρίου (μετά τά Φῶτα: Ἐφεσ. δ΄ 7-13)

Aδελφοί, ἑνὶ ἑκάστῳ ἡμῶν ἐδόθη ἡ χάρις κατὰ τὸ μέτρον τῆς δωρεᾶς τοῦ Χριστοῦ. διὸ λέγει· ἀναβὰς εἰς ὕψος ᾐχμαλώτευσεν αἰχμαλωσίαν καὶ ἔδωκε δόματα τοῖς ἀνθρώποις. τὸ δὲ ἀνέβη τί ἐστιν εἰ μὴ ὅτι καὶ κατέβη πρῶτον εἰς τὰ κατώτερα μέρη τῆς γῆς; ὁ καταβὰς αὐτός ἐστι καὶ ὁ ἀναβὰς ὑπεράνω πάντων τῶν οὐρανῶν, ἵνα πληρώσῃ τὰ πάντα. καὶ αὐτὸς ἔδωκε τοὺς μὲν ἀποστόλους, τοὺς δὲ προφήτας, τοὺς δὲ εὐαγγελιστάς, τοὺς δὲ ποιμένας καὶ διδασκάλους, πρὸς τὸν καταρτισμὸν τῶν ἁγίων εἰς ἔργον διακονίας, εἰς οἰκοδομὴν τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ, μέχρι καταντήσωμεν οἱ πάν­τες εἰς τὴν ἑνότητα τῆς πίστεως καὶ τῆς ἐπιγνώσεως τοῦ υἱοῦ τοῦ Θεοῦ, εἰς ἄνδρα τέλειον, εἰς μέτρον ἡλικίας τοῦ πληρώματος τοῦ Χριστοῦ.
Κυριακή 12 Ἰανουαρίου 2020
(Κυριακή μετά τά Φῶτα).
Ματθ. 4, 12 – 17.

«τοῖς καθημένοις ἐν χώρᾳ καί σκιᾷ θανάτου φῶς ἀνέτειλεν αὐτοῖς» (Ματθ. 4, 16).

Ἡ σημερινή εὐαγγελική περικοπή, καθώς ἀκούγεται στίς ἀνατολές τοῦ νέου ἔτους, ἔχει μία ἐξαιρετική ἐπικαιρότητα. Ὁμιλεῖ γιά τόν ἐγκλωβισμό τοῦ ἀνθρώπου στήν περιοχή καί στό σκοτάδι τοῦ θανάτου. Σήμερα ὁ σύγχρονος ἄνθρωπος βιώνει περισσότερο ἀπό κάθε ἄλλη φορά καί μέ ἐξαιρετικά ἔντονο τρόπο αὐτό τόν ἐκγλωβισμό.
Εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα τῆς Κυριακῆς μετά τά Φῶτα.

(Ματθ. 4, 12-17)

Στό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα τῆς Κυριακῆς μετά τά Φῶτα, ἀγαπητοί ἀδελφοί, ὁ εὐαγγελιστής Ματθαῖος μᾶς ὁμιλεῖ γιά τά περιστατικά τῆς ἐνάρξεως τῆς δημοσίας δράσεως τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Μας λέγει, δηλαδή, πῶς καί ἀπό ποῦ ξεκινησε τό ἔργο του ὁ Ἰησοῦς, ποῦ ἐγκαταστάθηκε μονίμως, καί τί ἄρχισε ἐκεῖ νά κάνει.
ΚΥΡΙΑΚΗ 12 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2020

ΜΕΤΑ ΤΑ ΦΩΤΑ

(Ματθ. δ΄ 12-17) (Εφεσ. δ΄ 7-13)

Ακτινοβόλος πορεία

«Ο λαός ο καθήμενος εν σκότει είδε φως μέγα»

Με την Κυριακή μετά τα Φώτα κλείνει ο εορταστικός κύκλος του Δωδεκαημέρου, όπως συνηθίζουμε να τον ονομάζουμε μέσα από την παράδοσή μας. Με τη Σάρκωση Του ο Κύριος μάς ένωσε με τη ζωή του Θεού. Με τη Βάπτισή Του φανέρωσε ότι είναι ο Υιός του Θεού, ο αληθινός Σωτήρας μας.

Έτσι, τα Θεοφάνεια που πρόσφατα γιορτάσαμε, προβάλλουν ως ημέρα χαράς και αγαλλίασης για όλη τη δημιουργία και τον κόσμο. Είναι η ημέρα των Φώτων που διαλύουν τα λογής σκοτάδια στα οποία καθημερινά βυθίζεται ο άνθρωπος.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΑ ΦΩΤΑ
Απόστολος: Εφεσ. δ΄ 7-13
Ευαγγέλιο: Ματθ. γ΄ 12-17
12 Ιανουαρίου 2020

«Καταλιπών την Ναζαρέτ, ελθών κατώκησεν εις Καπερναούμ».
Απλή η φράση. Φαίνεται, όπως και είναι, σαν μια ιστορική πληροφορία. Ο ευαγγελιστής σαν να θέλει να μας κατατοπίσει για το δρομολόγιο και το έργο του Κυρίου. Και όμως, κάτω από αυτή την φαινομενικά απλή φράση, κρύβεται ένα συγκλονιστικό νόημα, μια φοβερή απόφαση του Θεανθρώπου για τους κατοίκους της Ναζαρέτ. Δεν ήταν μια συνηθισμένη αναχώρηση του Κυρίου, μετά από την οποίαν θα περίμενε κανείς να επιστρέψει. Όχι. Έφυγε για να μη επανέλθει ποτέ πλέον στην πόλη, όπου επί τριάντα περίπου χρόνια είχε ζήσει. Ήταν μια οριστική και αμετάκλητη εγκατάλειψη, μια αναχώρηση άνευ επιστροφής, μια καταδίκη των Ναζαρηνών να μην απολαύσουν τις δωρεές του. «Καταλιπών την Ναζαρέτ, ελθών κατώκησεν εις Καπερναούμ». Γιατί;
«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»

Κυριακή 12 Ἰανουαρίου 2020 

ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΑ ΦΩΤΑ

 (Ματθ.4,12-17)

     Ἴσως δέν εἶναι δυνατόν ἐμεῖς πού εἴμαστε Χριστιανοί καί ἔχουμε γνωρίσει τόν σαρκωθέντα Χριστό,ἔχουμε πληροφορηθεῖ γιά τήν παρουσία Του στόν κόσμο καί ἔχουμε γνώση τῆς διδασκαλίας Του,δέν εἶναι δυνατόν να καταλάβουμε πῶς ἔνοιωθαν οἱ ἄνθρωποι πού ἔζησαν πρό Χριστοῦ.Ζοῦσαν ἀσφαλῶς μέσα στό φοβερό σκοτάδι τοῦ μίσους καί τῆς καταστροφῆς.Ἡ ὑποδούλωση στά πάθη τούς δημιουργοῦσε μία πολύ ἄσχημη κατάσταση πού δέν τούς ἄφηνε νά χαροῦν τή ζωή καί νά ἔχουν μία σωστή καί ἀνθρώπινη σχέση μέ τούς διπλανούς τους.
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ «ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΗΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ»

Ἡ Γέννηση τοῦ Χριστοῦ, ποὺ πρὶν ἀπὸ λίγες μέρες γιορτάσαμε, ἀποτελεῖ τὴν ἀνατολὴ τοῦ Ἠλίου τῆς δικαιοσύνης καὶ σημαίνει τὴν ἀπαρχὴ ὑπαρξιακοῦ καὶ σωστικοῦ διαλόγου τοῦ Θεοῦ μὲ τὸν ἄνθρωπο ποὺ θέλει νὰ ξεφύγει ἀπὸ τὸ σκοτάδι τοῦ μίσους καὶ τῆς καταστροφῆς καὶ νὰ ἀντικρύσει τὸ φῶς τῆς θείας ἀγάπης.

Σάββατο 4 Ιανουαρίου 2020

Κυριακή προ των Φώτων: 
Ομιλία περί του αγίου Βαπτίσματος 
(Νικηφόρος Θεοτόκης, Αρχιεπίσκοπος Αστραχάν και Σταυρουπόλεως)

(Μαρκ. α’ 1-8)

– Γιατί ο Θεός ηθέλησε να βαπτιζόμαστε όχι μόνο διά πνεύματος αλλά και διά ύδατος;

– Τί σημαίνουν όσα ποιούμε στην τελετή του αγίου Βαπτίσματος;

– Ποιά χαρίσματα λαμβάνουμε βαπτιζόμενοι;

– Πόσα είναι του Ιησού Χριστού τα βαπτίσματα;

– Η ελευθερία του Ισραηλιτικού γένους από της αιχμαλωσίας του Φαραώ, διά του περάσματος της Ερυθράς θάλασσας, προτύπωσις του αγίου Βαπτίσματος.
Ερμηνεία εις το κατά Μάρκον ευαγγέλιον της Κυριακής προ των Φώτων 

(Νικηφόρος Θεοτόκης, Αρχιεπίσκοπος Αστραχάν και Σταυρουπόλεως)

(Μαρκ. α’ 1-8)

– Ποιοί προφήτες προφήτευσαν τα λόγια που αναφέρονται στο σημερινό ευαγγέλιο και αφορούν τον Πρόδρομο; Γιατί ο Μάρκος τα έγραψε και στο ευαγγέλιό του; Και γιατί αυτά τα προφητικά λόγια είναι αρχή του Ευαγγελίου;

– Ποιοί ήσαν αυτοί που έρχονταν να βαπτισθούν υπό του Ιωάννου;
Αποστολικό ανάγνωσμα την Κυριακή προ των Φώτων: 

Ομιλία περί θανάτου και των οδυνών αυτού, και περί του, πώς οι ωδίνες του θανάτου λύονται 

(Αρχιεπίσκοπος Αστραχάν και Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)

(Β’ Τιμ. δ’ 5-8)

– Τίποτα στον κόσμο πιο οδυνηρό και πιο φοβερό από τον θάνατο. Και μόνη η ενθύμησις του θανάτου καταπικραίνει την καρδιά του ανθρώπου. Μήπως όμως αυτό δεν είναι αλήθεια αφού υπάρχουν αυτόχειρες που θανατώνουν τους εαυτούς τους;

– Γιατί ο θάνατος προκαλεί τόσο θλιβερή αίσθηση στον άνθρωπο;

– Όσο η ψυχή μένει ελευθέρα της των παθών του σώματος τρικυμίας, τόσο βλέπει τελειότερα και της αμαρτίας το βάρος. Γι’ αυτό εις την ώραν του θανάτου διακρίνει η ψυχή εντελώς, ποίας βασιλείας εστέρησεν αυτήν η αμαρτία και ποίας κολάσεως εποίησεν αυτήν υπόδικον.

– Η απόφασις του θανάτου έμεινε αμετάβλητος και αμετάτρεπτος. Ούτε ο θάνατος του Ιησού Χριστού μετέβαλε αυτή την απόφαση. Τί άλλαξε τότε, μετά την ανάσταση του Ιησού Χριστού;
Αποστολικό ανάγνωσμα Κυριακής προ των Φώτων: 

Ερμηνεία εις την δευτέραν προς Τιμόθεον επιστολήν του Παύλου 

(Αρχιεπίσκοπος Αστραχάν και Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)

(Β’ Τιμ. δ’ 5-8)

– Ποιά η διαφορά Ευαγγελιστού και Αποστόλου;

– Ο τρισμακάριος Παύλος γνώριζε πότε και με ποιο τρόπο θα τελειώσει ο βίος του.

– Ποιός είναι ο αγών ο καλός τον οποίο ηγωνίσθη ο Παύλος; Και γιατί "καλός"; Υπάρχει και κακός αγώνας;

– Ποιά θα είναι η ανταπόδοση του Θεού σε όσους αγωνίσθηκαν τον αγώνα των αρετών;
2017 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 31 - ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΩΝ ΦΩΤΩΝ (Μαρκ. 1, 1-8)

†ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ ΜΕΛΕΤΙΟΥ

(Διασκευή ομιλίας στον Άγιο Νικόλαο Πρέβεζας, στις 3/1/1993)

1. Για μια καρφίτσα…

Ακούσαμε στο Ευαγγέλιο ότι λίγο πριν από την δημόσια δράση του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, ο άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος εκήρυττε στην περιοχή του Ιορδάνου την μετάνοια. Έλεγε στον κόσμο που ερχόταν να τον ακούσει: «Μετανοείτε ήγγικε γαρ η βασιλεία των ουρανών». Πολλοί άνθρωποι ακούγοντας το κήρυγμά του, μετανοούσαν για τις αμαρτίες τους και τις εξομολογούντο. Δηλαδή τις έλεγαν δημόσια στον Ιωάννη, ενώπιον των άλλων ανθρώπων που τύχαινε να είναι εκεί, για να λάβουν την άφεση.
Κυριακή 5 Ἰανουαρίου 2020
(Κυριακή πρό τῶν Φώτων).
Μαρκ. 1, 1 – 8.

Μεγάλα καί κοσμοσωτήρια τά γεγονότα ὅλων αὐτῶν τῶν ἡμερῶν τοῦ Ἁγίου Δωδεκαημέρου. Ὁ Κύριος καί Θεός τοῦ παντός ἐπισκέπτεται τόν κόσμο Του. Εἰσβάλλει στήν κτιστή πραγματικότητα καί ντύνεται μέ τήν ἀνθρώπινη φύση, χωρίς νά χάσει τό παραμικρό ἤ νά χωρισθεῖ ἔστω καί ἐλάχιστα ἀπό τή θεϊκή. Τέλειος Θεός καί τέλειος ἄνθρωπος ὑποτάσσεται στό νόμο τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης καί τήν ὄγδοη ἡμέρα ἀπό τόν τοκετό Του προσέρχεται στό Ναό, γιά νά περιτμηθεῖ. Σήμερα βρισκόμαστε στήν τελευταία πράξη αὐτῶν τῶν γεγονότων, καθώς ὁ Σωτήρας καί Λυτρωτής κατεβαίνει στόν Ἰορδάνη νά βαπτισθεῖ ἀπό τόν Πρόδρομο Ἰωάννη.
ΚΥΡΙΑΚΗ 5 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2020

ΠΡΟ ΤΩΝ ΦΩΤΩΝ

(Μαρκ. α΄ 1-8) (Β΄ Τιμ. δ΄ 5-8)

Προδρομική ακτινοβολία

«Εγένετο Ιωάννης…κηρύσσων βάπτισμα μετανοίας εις άφεσιν αμαρτιών»

Η μορφή του Ιωάννη του Προδρόμου, στο πρόσωπο του οποίου εκπληρώνονται δύο σημαντικές προφητείες της Παλαιάς Διαθήκης, δεσπόζει στο περιεχόμενο του σημερινού ευαγγελικού αναγνώσματος.

Στην πρώτη προφητεία σημειώνεται ότι ο Θεός θ’ αποστείλει τον προάγγελό του για να προετοιμάσει το δρόμο για τον ερχομό του Μεσσία, ο οποίος θα φέρει τη σωτηρία στον κόσμο. Στη δεύτερη, ο προφήτης Ησαΐας εμφανίζει τον Πρόδρομο ως «φωνή βοώντος εν τη ερήμω», που συμβουλεύει τους ανθρώπους να ετοιμαστούν για τον ερχομό του Χριστού και να ακολουθήσουν το δρόμο της μετάνοιας. «Φωνή βοώντος εν τη ερήμω, ετοιμάσατε την οδόν Κυρίου…». Ο άγιος Ιωάννης κηρύσσει προδρομικά μέσα στην έρημο και προβάλλει το μήνυμα του Ευαγγελίου. «Μετανοείτε ήγγικε γαρ η βασιλεία των ουρανών». Σ’ αυτή ακριβώς την προδρομική μαρτυρία συμπυκνώνεται το μήνυμα σωτηρίας του Ευαγγελίου και η λύτρωση του ανθρώπου από την αμαρτία.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΩΝ ΦΩΤΩΝ – 5 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2020

(Μρκ. α΄ 1-8)

Ἀποκαλυπτική φαίνεται στό βάθος, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, ἡ σημερινή εὐαγγελική περικοπή. Τό περιεχόμενο της, οἱ ἀλήθειες καί ὁ τρόπος, μέ τόν ὁποῖο αὐτές ἐκφράζονται, μᾶς ὁδηγοῦν στόν ἴδιο τό Θεό. Αὐτός εἶναι στήν πραγματικότητα ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος δρᾶ καί ἐνεργεῖ.

Ὁ Εὐαγγελιστής Μάρκος ὅταν γράφει «ἀρχή τοῦ Εὐαγγελίου Ἰησοῦ Χριστοῦ, Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ», θέλει νά φανερώσει τό σχέδιο τῆς οἰκονομίας τοῦ Θεοῦ, τό ὁποῖον ἔγινε γνωστό διά τῶν προφητειῶν. Αὐτές οἱ προφητεῖες ἐκπληρώνονται στό πρόσωπο τοῦ Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου, ὁ ὁποῖος κλείνει τήν παλαιά ἐποχή καί στέκεται στήν ἀρχή τῆς νέας ἐποχῆς τοῦ Μεσσία.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΩΝ ΦΩΤΩΝ
Απόστολος: Β΄ Τιμ. δ΄ 5 - 8
Ευαγγέλιον: Μάρκου α΄ 1 - 8
5 Ιανουαρίου 2020

Αύριο εορτάζουμε τα Θεοφάνεια. Μεγάλη εορτή της χριστιανοσύνης. Ο Ιησούς Χριστός, προσέρχεται στον Ιορδάνη ποταμό, όπου ο Ιωάννης, ο βαπτιστής, θα τον βαπτίσει. Είναι η κορυφαία στιγμή, όπου για πρώτη φορά, θα φανερωθούν μαζί τα τρία πρόσωπα της Αγίας Τριάδας. Ο Ιησούς βαπτιζόμενος από τον Ιωάννη, το Άγιο Πνεύμα, σαν ένα περιστέρι και η φωνή από τον ΘεόΠατέρα: «σύ εἶ ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητός, ἐν σοί εὐδόκησα».
Κύριο και σημαντικό πρόσωπο, μετά την θαυματουργική εμφάνιση του Τριαδικού Θεού, είναι ο Ιωάννης ο βαπτιστής, αγαπητοί μου αδελφοί. Προφήτης και βαπτιστής, ο Ιωάννης, σύγχρονος του Ιησού Χριστού, με αποστολή καθορισμένη από τον Θεό, να προετοιμάσει την έλευση του Κυρίου μας. 
«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»

Κυριακή 5 Ἰανουαρίου 2020 

ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΩΝ ΦΩΤΩΝ

 (Μάρκ. 1,1-8)

     Ἡ ἄπειρη ἀγάπη τοῦ Θεοῦ μᾶς ἀξίωσε, ἀδελφοί μου, νά μποῦμε καί πάλι σέ ἕνα νέο ἔτος.Ὅλοι μας ἐλπίζουμε καί προσδοκοῦμε τό ἔτος αὐτό νά εἶναι καλύτερο ἀπό τό προηγούμενο,χωρίς αὐτό νά σημαίνει ὅτι ὁ χρόνος ἀλλάζει τή ζωή μας καί ἐμεῖς εἴμαστε ἀμέτοχοι σέ αὐτό.Ἐμεῖς, ὡς ἐλεύθερες προσωπικότητες,μέ τίς σωστές ἤ τίς λανθασμένες ἐπιλογές μας, καθορίζουμε κατά τό μεγαλύτερο μέρος τήν εὐτυχία μας ἤ τήν δυστυχία μας.Ὀφείλουμε,λοιπόν,νά κάνουμε ὅ,τι περνάει ἀπό τό χέρι μας καί τά ὑπόλοιπα τά ἐμπιστευόμαστε στήν πρόνοια τοῦ Θεοῦ.Ἄν παρ' ἐλπίδα δέν ἔλθουν καλά τά πράγματα,τουλάχιστον νά ἔχουμε μέσα μας τήν βεβαιότητα ὅτι αὐτό δέν ὀφείλεται σέ δικά μας λάθη καί παραλήψεις,ἀλλά σέ ἄλλες δύσκολες καταστάσεις πού δέν εἴχαμε τήν δυνατότα νά ξεπεράσουμε.
ΤΟ ΘΕΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 05 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ

ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΩΝ ΦΩΤΩΝ
5 Ἰανουαρίου 2020
(Μάρκ. α΄ 1-8)

Ἀρχὴ τοῦ νέου ἔτους καὶ ἀρχὴ τοῦ Εὐαγγελίου Ἰησοῦ Χριστοῦ μὲ τὴ μορφὴ τοῦ Ἁγίου Ἰωάννη τοῦ Βαπτιστοῦ νὰ δεσπόζει στὸ σημερινὸ εὐαγγελικὸ ἀνάγνωσμα. Ὅπως εἶχε γραφεῖ ἀπὸ τοὺς προφῆτες, θὰ ἐμφανιζόταν ἕνας προάγγελος τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὁ ὁποῖος θὰ ἑτοίμαζε τὴν ὁδὸν τοῦ Κυρίου, ἔτσι ὥστε ὁ λαὸς τοῦ Θεοῦ, ὁ ἐξουθενωμένος ἀπὸ τὴν ἁμαρτία καὶ βαριὰ ἀσθενής, νὰ ἀκούσει τὴν φωνὴ τοῦ βοῶντος ἐν τῇ ἐρήμω, νὰ ἔλθει σὲ συναίσθηση καὶ νὰ μετανοήσει ἐξομολογούμενος τὶς ἁμαρτίες του. Βλέπουμε μία μορφὴ ἀσκητική, ἀποκομμένη ἀπὸ κάθε ἀνθρώπινη παρηγορία καὶ ἡδυπάθεια, μὲ τραχεία ἐνδυμασία ἀπὸ τρίχες καμήλου, μὲ ἐλάχιστη τροφὴ τὰ ἀγριόχορτα καὶ τὸ ἄγριο μέλι. Ἕνας ἐπίγειος ἄγγελος καὶ οὐράνιος ἄνθρωπος ἦταν ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος, γὶ΄αὐτὸ ἀπεικονίζεται μὲ φτερὰ ἀγγέλου ὡς πτηνὸν τῆς ἐρήμου. Εἶναι ὁ ἄνθρωπος γιὰ τὸν ὁποῖο ὁ ἴδιος ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστὸς ἐξέφερε τὴν κρίση: «Οὐκ ἐγήγερται ἐν γεννητοῖς γυναικὼν μείζων Ἰωάννου τοῦ Βαπτιστοῦ».
«ΑΡΧΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ»

ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΠΡΟ ΤΩΝ ΦΩΤΩΝ

Τό χριστιανικό μήνυμα, ἡ οὐράνια ἀποκάλυψις, ὀνομάζεται «Εὐαγγέλιο». Εἶναι δηλαδή τά καλά καί εὐχάριστα νέα. Εἶναι τό μήνυμα ὅτι ἐκεῖνο πού ποθεῖ ὁ ἄνθρωπος, τή χαρά καί τή μακαριότητα, τήν ἀγάπη καί τήν ὀμορφιά, εἶναι πλέον μία ἐγγύς πραγματικότητα. Μία πραγματικότητα τήν ὁποία μπορεῖ πλέον νά κατακτήσει καί νά βιώσει ὁ κάθε ἄνθρωπος ἐν Χριστῷ, ἀρκεῖ ὁ ἴδιος νά τό θέλει. 
Βεβαίως, ἀπό τήν ἀρχή, ἀπό τότε πού ἀκούστηκε τό «Εὐαγγέλιο Ἰησοῦ Χριστοῦ, Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ» (Μάρκ. α ́, 1), ἀλλά καί σέ κάθε ἐποχή, καί φυσικά στή δική μας, καί μάλιστα «ἕως τό τέλος τῶν αἰώνων», θά ὑπάρχουν πάντοτε καί οἱ ἄνθρωποι, οἱ ὁποῖοι θά ἀρνοῦνται τήν ἀποδοχή τοῦ οὐρανίου αὐτοῦ μηνύματος· «οὐ γὰρ πάντων ἡ πίστις...» (Β ́ Θεσ. γ ́, 2). Ὅπως ἐπίσης θά ὑπάρχουν πάντοτε καί οἱ ψυχές, οἱ ὁποῖες θά ἀποδέχονται τήν εὐαγγελική ἀλήθεια, θά τήν ζοῦν καί θά τήν βιώνουν, μέ ὅ,τι κι ἄν αὐτό πρόκειται νά τούς κοστίσει.
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ «Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΕΝΑΝΘΡΩΠΗΣΕΩΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ»

Καθὼς ἕνας ἀκόμη χρόνος ἀνατέλει ἡ Ἐκκλησία μας λαμβάνει ἀφορμὴ, ὥστε νὰ βοηθήσει τὸν ἄνθρωπο νὰ συνειδητοποιήσει γιατί τοῦ δίνεται ὁ χρόνος τῆς ζωῆς του καὶ ποιὸς εἶναι ὁ καλύτερος τρόπος νὰ τὸν ἀξιοποιήσει. Τὸ κάνει δὲ σὲ πεῖσμα τῶν καιρῶν, σὲ ἀντίθεση πρὸς τὸ κοσμικὸ φρόνημα καὶ τὴν ἐμπορικὴ σκοπιμότητα, ἀρνούμενη νὰ συγκατατεθεῖ στὴν ἀντίληψη ὅτι ἡ ἀλλαγὴ τοῦ χρόνου εἶναι μία ἀκόμη ἀφορμὴ νὰ ἀντιμετωπισθεῖ ὁ ἄνθρωπος ὡς καταναλωτής, ποὺ πρέπει νὰ συμπεριφερθεῖ ὅπως ἐπιβάλλει ἡ ἀγορά.