ΜΗΝΥΜΑ

ΓΙΑ ΚΗΡΥΓΜΑΤΑ ΤΩΝ ΚΥΡΙΑΚΩΝ, ΕΟΡΤΩΝ ΚΑΙ ΑΓΙΩΝ ΔΕΙΤΕ ΤΙΣ ΕΤΙΚΕΤΕΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑ

Σάββατο 14 Οκτωβρίου 2017

Συνεργάτες στὴ σπορὰ τοῦ θείου λόγου

Ἀποστολικό Ἀνἀγνωσμα Κυριακῆς 15 Ὀκτωβρίου 2017, τῶν Ἁγίων Πατέρων τῆς Ζ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου (Τίτ. γ΄ 8-15)

1. Λόγος θεϊκὸς

Ἡ σημερινὴ Κυριακή, ἡ ὁποία εἶναι ­ἀφιερωμένη στοὺς ἁγίους Πατέρες ποὺ συγκρότησαν τὴν Ζ΄ Οἰκουμενικὴ Σύνοδο, ὀνομάζεται καὶ «Κυριακή τοῦ Σπορέως» λόγῳ τῆς σχετικῆς Παραβολῆς ποὺ ἀναγινώσκεται στὸ ἱερὸ Εὐαγγέλιο καὶ ἡ ὁποία ἀναφέρεται στὴ σπορὰ τοῦ θείου λόγου. 

Στὸ ἀντίστοιχο ἀποστολικὸ ἀνάγνωσμα ὁ ἀπόστολος Παῦλος ἀπευθύνεται στὸ μαθητή του Τίτο, καὶ τὸν βεβαιώνει ὅτι τὰ πνευματικὰ καὶ οὐράνια πράγματα ποὺ τοῦ εἶχε γράψει γιὰ τὴ δικαίωση καὶ τὴν κληρονομία τῆς αἰωνίου ζωῆς ἀποτελοῦν λόγο ἀξιόπιστο καὶ ἀληθινό: «Πιστὸς ὁ λόγος». Δὲν εἶναι λόγια ἐπιπόλαια καὶ σκέψεις φανταστικές. Εἶναι ἀλήθειες ποὺ ἀποκαλύπτει τὸ Ἅγιο Πνεῦμα. Λόγια θεόπνευστα ποὺ δὲν προέρχονται ἀπὸ τὴ γῆ ἀλλὰ ἀπὸ τὸν Οὐρανό.


Μέσα ἀπὸ τὴν Ἁγία Γραφὴ μᾶς ὁμιλεῖ ὁ ἴδιος ὁ Κύριος: «Τάδε λέγει Κύριος» (Ζαχ. η´ 2, ῾Ιερ. δ´ 3). Γι’ αὐτὸ τὸν λόγο ὀφείλουμε νὰ μελετοῦμε τὰ ἱερὰ κείμενα τῆς Γραφῆς καὶ νὰ ἀκοῦμε τὸν θεῖο λόγο μὲ ἰσχυρὴ ἔνταση προσοχῆς, μὲ ἑτοιμότητα νὰ ἀφουγ­κρασθοῦμε τὸ θεῖο θέλημα καὶ νὰ ὑποταχθοῦμε σ̕ αὐτὸ ὅπως οἱ προφῆτες, ποὺ ἔλεγαν: «ἀκούσομαι τί λαλήσει ἐν ἐμοὶ Κύριος ὁ Θεός» (Ψαλ. πδ´ [84] 9).

2. Στὴν πρώτη γραμμή!

Ἡ Κυριακὴ τοῦ Σπορέως ἔχει καθοριστεῖ ἀπὸ τὴν ἁγία μας Ἐκκλησία ὡς ἡ ἐπίσημη ἡμέρα τῆς ἐνάρξεως τοῦ κατηχητικοῦ καὶ κηρυκτικοῦ της ἔργου. Ἀπὸ σήμερα ξεκινοῦν πιὸ συστηματικά, γιὰ τὴ νέα ἐκκλησιαστικὴ χρονιά, πλῆθος πνευματικὲς εὐκαιρίες γιὰ ­μικροὺς καὶ μεγάλους, καθὼς ἐπίσης καὶ ­ποικίλες ἐκδηλώσεις μὲ παιδαγωγικό, φιλανθρωπικὸ καὶ κοινωνικὸ χαρακτήρα. Ὅλα αὐτά, ποὺ ὀργανώνονται μὲ τὴ μέριμνα τῆς Ἐκ­κλησίας, χρειάζονται ἀνθρώπους ποὺ θὰ τὰ ὑλοποιήσουν. Ποιὸς θὰ ἀναλάβει αὐτὰ τὰ ἔργα; Μά, φυσικά, ὅσοι εἶναι πιστὰ καὶ ζωντανὰ μέλη τῆς Ἐκκλησίας, «οἱ πεπιστευκότες τῷ Θεῷ», οἱ ὁποῖοι ὀφείλουν, σύμφωνα μὲ τὸν θεόπνευστο Ἀπόστολο, νὰ πρωτοστατοῦν στὰ καλὰ ἔργα· «καλῶν ἔργων προΐ­στασθαι».

Εἶναι φανερὸ ὅτι οἱ ἀνάγκες εἶναι πολλές. Τὰ παιδιὰ χρειάζονται συστηματικὴ κατήχηση, οἱ νέοι θέλουν γερὰ στηρίγματα γιὰ νὰ μὴν κλονιστοῦν ἀπὸ τοὺς πει­ρα­σμοὺς τοῦ κόσμου, οἱ γέροντες ἔχουν ἀνάγκη ἀπὸ στοργὴ καὶ ἀγάπη γιὰ νὰ μὴ βυθιστοῦν στὴ μοναξιὰ καὶ τὴν ἀπελπισία. Ἄνθρωποι φτωχοὶ καὶ ἄνεργοι ζητοῦν ὑλικὴ καὶ ἠθικὴ στήριξη. Καὶ πόσα ἄλλα προβλήματα!... Μπροστὰ σὲ ὅλες αὐτὲς τὶς ἀνάγκες δὲν μποροῦμε νὰ μείνουμε ἀ­­­­­­δρανεῖς καὶ «ἄκαρποι». Ἂν εἴμαστε ζων­τανὰ μέλη τῆς Ἐκκλησίας, δὲν δικαιούμαστε νὰ διαμαρτυρόμαστε λέγον­τας: «Ἐπιτέλους, τί κάνει ἡ Ἐκκλησία γιὰ ὅλα αὐτά;». Ἡ Ἐκκλησία δὲν εἶναι κάποιος ξένος ὀργανισμὸς ποὺ μισθώνει ὑπαλλήλους. Εἶναι τὸ σπίτι μας. Εἶναι τὸ Σῶμα τοῦ Χριστοῦ, τοῦ Ὁποίου μέλη εἴμαστε ὅλοι οἱ βαπτισμένοι καὶ συνειδητοὶ χριστιανοί. Συνεπῶς, ὅλοι ὀφείλουμε νὰ ἐργαστοῦμε καὶ νὰ προσφέρουμε ὅ,τι μποροῦμε. Ἂς μὴν περιμένουμε νὰ μᾶς παρακαλέσουν οἱ ἄλλοι. Πρῶτοι νὰ σπεύσουμε νὰ θέσουμε τὸν ἑαυτό μας στὴν ὑπηρεσία τῆς Ἐκκλησίας. Μὲ προθυμία καὶ ζῆλο ἂς ἐπιζητοῦμε καὶ ἂς δημιουργοῦμε εὐκαιρίες, ὥστε νὰ προσφέρουμε τὸ χάρισμά μας, καὶ τότε αὐτὸ θὰ ἀποδώσει πλούσια καρποφορία.

3. Τιμὴ στοὺς «συνεργοὺς Θεοῦ»

Κλείνοντας τὴν Ἐπιστολὴ πρὸς τὸν ἐκλε­κτὸ μαθητὴ του Τίτο, ὁ ἀπόστολος Παῦλος τὸν προτρέπει νὰ περιποιηθεῖ ἰδιαιτέρως τοὺς συνεργάτες του: «Ζηνᾶν τὸν νομικὸν καὶ Ἀπολλὼ σπουδαίως πρό­πεμψον, ἵνα μηδὲν αὐτοῖς λείπῃ». Ὁ ­νομοδιδάσκαλος Ζηνᾶς καὶ ὁ ἄριστος γνώστης τῶν Γραφῶν Ἀπολλὼς ἦταν στενοὶ συνεργάτες τοῦ ἁγίου Ἀποστόλου. 

Καθὼς λοιπὸν θὰ ἔφευγαν γιὰ νὰ συνεχίσουν τὴν περιοδεία τους, ὁ ἀπόστολος Παῦλος συνιστᾶ στὸν Τίτο νὰ τοὺς κατευοδώσει μὲ τιμὴ καὶ ἀγάπη καὶ νὰ φροντίσει ὥστε τίποτε νὰ μὴν τοὺς λείπει στὸ ταξίδι τους.

Ὁπωσδήποτε εἶναι δεῖγμα ­εὐγένειας καὶ πολιτισμοῦ τὸ νὰ ἐνδιαφερόμαστε γιὰ τοὺς φιλοξενουμένους μας. Πολὺ περισσό­­τερο ὅμως ὀφείλουμε σεβασμὸ καὶ τι­μὴ στὰ πρόσωπα ἐκεῖνα ποὺ διακονοῦν στὸ κήρυγμα τοῦ Εὐαγγελίου ἢ σὲ ἄλλα ἔργα τῆς Ἐκκλησίας. Ὁ Κύριος εἶπε ὅτι «ὁ δεχόμενος προφήτην εἰς ὄνομα προφήτου μι­σθὸν προφήτου λήψεται» (Ματθ. ι΄ 41). Πραγματικὰ ἐκπληκτικό! Ἐκεῖνος ποὺ ὑ­­ποδέχεται, ὑποστηρίζει καὶ βοηθεῖ ἕναν προφήτη, ἐπειδὴ εἶναι ἀπεσταλμένος τοῦ Θεοῦ, θὰ πάρει τὴν ἴδια ἀνταμοιβὴ ποὺ θὰ πάρει καὶ ὁ προφήτης! Ἄρα λοιπὸν ὁ φιλάνθρωπος Κύριος ἀνταμείβει ὄχι μόνο αὐτοὺς ποὺ ἔχουν χάρισμα διδασκαλίας ἢ κάποια ἄλλη ξεχωριστὴ διακονία μέσα στὴν Ἐκκλησία, ἀλλὰ καὶ καθέναν ποὺ διευκολύνει αὐτοὺς τοὺς δούλους Του στὸ ἔργο τους καὶ τοὺς συμπαραστέκεται μὲ κά­θε τρόπο. 

Ἄς προσπαθοῦμε λοιπὸν κι ἐμεῖς νὰ ὑ­­ποστηρίζουμε τοὺς ­«συνεργοὺς Θεοῦ» στὴ διακονία τους, διότι αὐτὸ ποὺ τοὺς προσφέρουμε, οὐσιαστικὰ τὸ προσφέρου­­με στὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου, ὁ Ὁποῖος καὶ τελικὰ θὰ μᾶς ἀνταμείψει πολὺ περισ­σότερο ἀπὸ ὅσο μποροῦμε νὰ φανταστοῦμε.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου