Κήρυγμα Κυριακής Τυρινής (6-03-2022)

«Τὸ στάδιον τῶν ἀρετῶν ἠνέωκται».

Ένα πολύ σοβαρό αλλά και θλιβερό συνάμα γεγονός μας υπενθυμίζει σήμερα η Αγία μας Εκκλησία, την έξωση του ανθρώπου από τον Παράδεισο.

Επειδή η Αγία και Μεγάλη Τεσσαρακοστή είναι περίοδος πνευματικής και σωματικής προετοιμασίας προκειμένου να μπούμε και να νιώσουμε τα πάθη του Κυρίου και να ζήσουμε το γεγονός της Αναστάσεως Του ο καθένας μας εντελώς υποκειμενικά, η Εκκλησία μας μάς υπενθυμίζει μέσα από τις Ευαγγελικές περικοπές των Κυριακών του Τριωδίου, τα στάδια που πρέπει να ακολουθήσουμε ώστε ο πνευματικός αγώνας μας να κερδηθεί.

Μας δίδαξε ήδη η Εκκλησία μας κατά την Κυριακή του Τελώνου και Φαρισαίου που αρχίζει το Τριώδιον, την αρετή της ταπεινοφροσύνης. Μας βεβαίωσε για την σωτηρία μας την Κυριακή του Ασώτου υιού με την ειλικρινή μετάνοια μας.

Ανάγλυφα προβάλει τον λόγο που έχουμε ανάγκη μετανοίας και επιστροφής κατά την Κυριακή των Απόκρεω που γίνεται λόγος για την ημέρα της κρίσεως.

Και σήμερα Κυριακή της Τυρινής που τελειώνει το πρώτο μέρος του Τριωδίου, αφού από αύριο αρχίζει ο αγώνας της νηστείας, της προσευχής, και της εσωτερικής περισυλλογής, μας μιλά όπως ακούσαμε στο ιερό Ευαγγέλιο, για την συγχώρηση και άφεση όλων εκείνων των αδελφών μας που τυχόν μας έβλαψαν ή μας πίκραναν, αλλά και πικράναμε.

Μας μίλησε για τον τρόπο και την αξία της νηστείας, καθώς και την αξία της ελεημοσύνης όπου τελικά είναι ουράνιος και ασφαλής θησαυρός, «ὅπου οὔτε σὴς οὔτε βρώσις ἀφανίζει καὶ ὅπου κλέπται οὐ διορίσσουσιν οὐδέ κλέπτουσι». Ούτε σκόρος, ούτε σκουριά υπάρχει και όπου κλέφτες δεν κάνουν διαρήξεις.

Το ιερό Ευαγγέλιον αδελφοί μου λοιπόν σήμερα, μας μιλά για πολύ πρακτικά και απλά καθήκοντα που όμως έχουν σχέση άμεση με την δική μας σωτηρία. Πρώτον βασική προϋπόθεση για να δεχθεί ο Θεός την μετάνοια για τα όποια συμπτώματα μας, είναι να συγχωρήσουμε όσους αδελφούς μας με τον οποιονδήποτε τρόπο μας έβλαψαν. Μόνον έτσι μπορούμε να πούμε «τῆς μετανοίας ἄνοιξόν μοι πύλας Ζωοδότα». Δεύτερον καθήκον μας είναι η νηστεία, βασικό πνευματικό αγώνισμα μέσα σ’ αυτό το πνευματικό στάδιο. Πώς πρέπει και γιατί πρέπει να γίνεται; Ο σκοπός

της είναι να καθηλώσουμε τα πάθη της σαρκός και σε συνδυασμό με την προσευχή, που τόσο πλούσια μας την προσφέρει αυτήν την περίοδο μέσα σ’ ένα κλίμα κατάνυξης και πνευματικής ανατάσεως η Αγία μας Εκκλησία, να ανεβούμε πνευματικά λίγο ψηλότερα.

Η νηστεία δεν είναι αγώνας προς το θεαθήναι τοις ανθρώποις προκειμένου να το γνωρίζουν οι άλλοι, αλλά γυμνασία του σώματος προς ωφέλειαν της ψυχής. Έχει σχέση με τον Θεό και την ψυχή μας. Κάτι βασικό είναι όχι μόνο η στέρηση κάποιου είδους τροφών, αλλά και η ποσοτική κατανάλωση τροφών.

Μην ξεχνάμε ότι την περίοδο της νηστείας, ιδιαίτερα προσέχουμε όχι ό,τι τρώει και απολαμβάνει η γλώσσα μας, αλλά και τι λέει, διότι τις περισσότερες φορές η γλώσσα αμαρτάνει με το να μιλά. Επίσης όλες οι αισθήσεις μας πρέπει να είναι σε προσοχή και εγρήγορση διότι αν δεν προσέχει ο Χριστιανός μπορεί να υπηρετήσει την αμαρτία.

Μια θαυμάσια ευχή στην θεία Λειτουργία των Προηγιασμένων Τιμίων Δώρων λέει: «ὁφθαλμός μεν ἀπέστω παντὸς πονηροῦ βλέμματος ἀκοή δε λόγοις ἀργοῖς ἀνεπίβατος, ἡ δε γλώσσα καθαρευέτω ρημάτων ἀπρεπῶν», δηλαδή τα μάτια μας να αποφεύγουν εικόνες και ματιές πονηρές, τα αυτιά μας να μην ακούν λόγια και συζητήσεις που μας οδηγούν στην ψυχική μας ζημία και με την συκοφαντία καταστρέφουν τους αδελφούς μας, η γλώσσα μας να είναι καθαρή από άπρεπα λόγια. Ο αγώνας της νηστείας είναι πολυποίκιλος και ουσιαστικός.

Ας γίνει αδελφοί μου αυτή η ευλογημένη περίοδος της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής περίοδος ουρανίων θησαυρισμάτων και νικηφόρου πνευματικού αγώνος. Καλή Τεσσαρακοστή καλόν πνευματικό αγώνα. Αμήν!

ΠΗΓΗ