Κυριακή Α΄ Νηστειών της Ορθοδοξίας

†Αρχιμανδρίτη Ανανία Κουστένη

Κυριακή Α΄ Νηστειών της Ορθοδοξίας

Η οδός της σωτηρίας

Σήμερα, κατά το Ευαγγέλιο, ο Χριστός μας, μετά την πρόσκληση προς τον Ανδρέα, τον Πέτρο, και τον Ιωάννη, κάλεσε ως μαθητή Του και τον Φίλιππο. «Ακολούθησέ με», του λέγει ο Ιησούς, και εκείνος Τον ακολουθεί. Εδώ βλέπουμε πόση έλξη ασκεί ο λόγος του Χριστού, το πρόσωπό Του, η παρουσία, το καλό Του πρόσταγμα.

Ο Φίλιππος ακολούθησε και χάρηκε και γέμισε η ψυχή του. Τη χαρά, όμως, δεν την κράτησε για τον εαυτό του μόνο. Έτρεξε και βρήκε και το φίλο του Ναθαναήλ, και του λέει: «Έλα. Αυτόν για τον οποίο μίλησε ο Μωυσής και οι Προφήτες, τον βρήκα. Είναι ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ». Και ο Ναθαναήλ απαντά: «Από την κακόφημη Ναζαρέτ τι καλό μπορεί να προέρχεται;». ο Φίλιππος του λέει: «Έλα να δεις».

Και μόλις τους είδε ο Ιησούς να έρχονται, είπε για τον Ναθαναήλ: «Κοίτα αγαθός Ισραηλίτης, χωρίς δόλο». Και ο Ναθαναήλ Τον ερωτά: «Δάσκαλε, που με γνωρίζεις;». ο Ιησούς του απάντησε: «Πριν σε φωνάξει ο Φίλιππος, όταν ήσουν κάτω από τη συκιά, σε είδα». Και εκείνος παραδέχθηκε: «Είσαι ο γιός του Θεού, είσαι ο Βασιλεύς του Ισραήλ». Ο δε Ιησούς του είπε: «Αυτά είναι λίγα. Έλα κοντά, να δεις περισσότερα. Να δεις τους αγγέλους του Θεού να ανεβαίνουν και να κατεβαίνουν στον Υιό του ανθρώπου». Και από τότε άρχισε το δημόσιο έργο του Χριστού και τα μεγαλεία της αγίας Του Εκκλησίας.

Πέρασαν δύο χιλιάδες χρόνια από τότε. Βασιλείες και αυτοκρατορίες γκρεμίστηκαν, πολιτισμοί χάθηκαν, όμως η Αγία του Χριστού Εκκλησία πλέει και ποντοπορεί στη θάλασσα του βίου και δεν βυθίζεται με τίποτα. Παρότι όλα τα κύματα και οι άνεμοι του κόσμου – του όφεως και των οργάνων του –προσπαθούν να βυθίσουν το πλοίο του Ιησού, αλλά αυτό δεν βυθίζεται.

Τον 8ο αιώνα ξεσήκωσε ο αρχέκακος θύελλα στο Βυζάντιο, προκειμένου να σβήσει το Φως του κόσμου, τον Χριστό, με τη λεγόμενη Εικονομαχία. Με πολλές δικαιολογίες, με πολλά λογικοφανή ή πραγματικά επιχειρήματα, προσπάθησαν, αυτοκράτορες και εικονομάχοι, να σβήσουν το Φως του κόσμου. Αυτή είναι η αιτία. Ο Διάβολος ενοχλείται από το Φως του κόσμου και συστρατεύει, στην προσπάθειά του, όλους εκείνους που τον ακολουθούν εκουσίως ή ακουσίως, εν γνώσει ή εν αγνοία.

Και στην περίπτωση αυτή προσπάθησε, αλλά δεν τα κατάφερε. Στον θρόνο είχε ανέλθει η Θεοδώρα, σύζυγος του Θεοφίλου. Ο Θεόφιλος ήταν εικονομάχος, αλλά με καλή ψυχή. Στα τελευταία του έπαθε δυσεντερία, υπέφερε και ένοιωθε να τον χτυπούν αοράτως. Και έλεγε: «Μαστίζομαι για τις ιερές Εικόνες». Τότε η Θεοδώρα του έβαλε την εικόνα της Παναγίας επάνω του και προσευχόταν. Αυτός βλέπει κάποιον που φορούσε μια εικόνα, ένα εγκόλπιο, και το αρπάζει και το φιλεί. Και λέει: «Κακώς εδίωξα τις ιερές εικόνες. Καλό είναι να τις ασπαζώμεθα». Η Θεοδώρα, τότε, αναστήλωσε όλες τις εικόνες και τις έφερε και στο δωμάτιο του Θεόφιλου. Έκαναν προσευχή, και ο Θεόφιλος ζήτησε συγγνώμη από τον Χριστό και την Εκκλησία, τους αρχιερείς και από τους πιστούς. «Κακώς εδίωξα τις ιερές εικόνες. Τώρα μετανοώ και συμφιλιώνομαι», είπε. Και την ώρα εκείνη βγήκε η ψυχή του.

Η Θεοδώρα θέλησε να τον βοηθήσει και γι’ αυτό κάλεσε τους Ορθοδόξους αρχιερείς, τον Πατριάρχη και τον λαό, και έκαναν προσευχή για την ψυχή του Θεόφιλου. Και είδε η Βασίλισσα όραμα, ότι έφεραν μπροστά στον Χριστό δεμένο τον Θεόφιλο, και εκείνη Τον παρακάλεσε να συγχωρήσει τον άνδρα της. Και ο Χριστός της είπε: «Γυναίκα, για την πίστη σου, συγχωρώ τον άνδρα σου».

Ο Πατριάρχης, που έκανε αγρυπνία για τον Θεόφιλο, έγραψε σε ένα χαρτί τα ονόματα των εικονομάχων αυτοκρατόρων, με τελευταίο του Θεοφίλου. Το έβαλε κάτω από την Αγία Τράπεζα και προσευχήθηκε για την ψυχή του. Τότε βλέπει έναν φοβερό άνδρα να μπαίνει στην Εκκλησία, κατά την ώρα της αγρυπνίας. Πήγε στον θρόνο και είπε στον Πατριάρχη: «Ο Θεόφιλος συγχωρέθηκε για την πίστη της γυναίκας του και για τις προσευχές σας». Πήγε στην Αγία Τράπεζα, πήρε το χαρτί από την Αγία Τράπεζα, και δείχνει ότι είχε σβηστεί το όνομα του Θεόφιλου. Δηλαδή ο Χριστός τον είχε συγχωρήσει.

Αυτό είναι η Κυριακή της Ορθοδοξίας. Αυτό είναι η νίκη του Χριστού. Αρκεί εμείς, όσο αμαρτωλοί και αν είμαστε, να καταφεύγουμε κοντά του, να ζητάμε τη συγγνώμη Του, να μας παίρνει αγκαλιά και να μας ξαναβάζει στον Παράδεισο.

Αρχιμανδρίτη Ανανία Κουστένη, Το κήρυγμα της Κυριακής, τόμος Α΄ Τριώδιο - Πεντηκοστάριο, εκδ. Ακτή, Λευκωσία 2009, σελ. 47-50.

ΠΗΓΗ