ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΑΡΟΝΑΞΙΑΣ

«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»

Κυριακή Β΄ Νηστειών

20 Μαρτίου 2022

Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,

Φλέγονταν οἱ κάτοικοι τῆς Καπερναούμ ἀπό τήν πνευματική δίψα καί τόν ἐσωτερικό πόθο νά ἀκούσουν τόν λόγο τοῦ Κυρίου. Εἶναι  συνηθισμένη ἡ σημερινή εἰκόνα πού μᾶς παρουσιάζει ἡ Εὐαγγελική περικοπή, μιά εἰκόνα μέ πλῆθος κόσμου, πού κατέκλυσε κάθε χῶρο τοῦ σπιτιοῦ πού βρισκόταν ὁ Κύριος. Ὁ κόσμος αὐτός ἦταν ὁ εὐλογημένος λαός, ὁ λαός τοῦ Θεοῦ,πού ἔτρεχε νά ἀκούσει τόν Χριστό,νά ἀκούσει τά θεία Του λόγια,πού μαγνήτιζαν καί ἀποτελοῦσαν τή ζωογόνα καί ποτιστική πνευματική βροχή, ἡ ὁποία ἔδινε ζωή στήν κατάξηρη πνευματική γῆ.

Ὁ λόγος τοῦ Κυρίου ἦταν καθημερινός καί ἀδιάλειπτος, σέ ἀνοιχτούς καί κλειστούς χώρους, σέ πόλεις καί χωριά, σέ ἀγορές καί στήν ὕπαιθρο.Οἱ ἄνθρωποι σάν διψασμένα ἐλάφια,ἔτρεχαν νά ξεδιψάσουν τήν ἀφόρητη δίψα τους. Αὐτό συνέβη καί στήν Καπερναούμ, μόλις πληροφορήθηκαν οἱ ἄνθρωποι ὅτι ὁ Χριστός βρίσκεται σέ συγκεκριμένο σπίτι, κατέκλυσαν τόν χῶρο.

Τό παράδειγμα τῶν κατοίκων τῆς Καπερναούμ, πρέπει νά γίνει ἰσχυρό μάθημα καί ὑπόδειγμα πόθου γιά ὅλους μας,σήμερα καί διαχρονικά, γιά νά σπεύδουμε καθημερινά νά ἀναζητοῦμε τόν πνευματικό μας ἀνεφοδιασμό, δηλαδή τήν μελέτη τῶν λόγων τοῦ Θεοῦ,ἰδιαίτερα αὐτήν τήν περίοδο τῆς Μεγάλης Σαρακοστῆς.Μεγάλοι ἀγωνιστές τῆς πίστεως μας, ὁμολογητές καί ἀπολογητές, φωτεινοί μεγάλοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας,δέν χόρταιναν νά μελετοῦν τά λόγια τοῦ Χριστοῦ,νά ἐμβαθύνουν στά ἀνεξερεύνητα νοήματά τούς,νά τά συζητοῦν μεταξύ τούς καί νά προάγονται συνεχῶς στήν κατά Θεόν σοφία.Ὅσο προχωροῦσε ἡ ἡλικία τους, τόσο μεγαλύτερος γινόταν ὁ πόθος τους, διότι ἔβλεπαν πόσα τούς λείπουν γιά νά ἔχουν, ἄν ὄχι ὁλοκληρωμένη,τουλάχιστον ἱκανοποιητική γνώση τῶν Θείων Ἀποκαλύψεων. Θά ἐπαναλάμβαναν τήν βαθυστόχαστη ὁμολογία τοῦ Ἁγίου Ιγνατίου,τοῦ Θεοφόρου, ὁ ὁποῖος παρά τό προχωρημένο τῆς ἡλικίας του καί τήν πολύπλευρη γνώση τῆς Ἁγίας Γραφῆς ἔλεγε: “ νῦν ἠρξάμην μαθητής γενέσθαι”.

Καμία  ἄλλη γνώσῃ δέν μᾶς εἶναι τόσο ὡφέλιμη καί ἀπαραίτητη, ὅσο  ἡ γνώσῃ τοῦ Θείου Θελήματος. Ὅλες οἱ ἄλλες ἐπιστημονικές  γνώσεις διευρύνουν τούς γνωστικούς ὁρίζοντες τοῦ νοῦ, ὑποβοηθοῦν στήν τακτοποίηση πολλῶν βιοτικῶν προβλημάτων, μᾶς ἐπιτρέπουν νά ἒχουμε μία εὐρύτερη ἀντίληψη καί ἑρμηνεία τῶν γεγονότων καί κατά κάποιο τρόπο ἰκανοποιοῦν τήν φιλομάθεια ἤ καί τήν περιέργειά μας. Μποροῦν νά μᾶς πάνε ἀκόμη καί στό φεγγάρι, ἀλλά δέν μᾶς πηγαίνουν στόν Θεό,  ὅπως ἒλεγε καί  ὁ Άγιος Παΐσιος  ὁ Ἁγιορείτης.

Ἐξάλλου, πολλές ἀπό  αὐτές  τίς γνώσεις πού μᾶς προσφέρουν οἱ ἐπιστημονικές ἒρευνες, δέν εἶναι ἀδιάσειστες, καθώς ἔρχονται νεώτερες ἒρευνες, πού διαψεύδουν τίς προηγούμενες καί τίς ἀντικαθιστούν μέ ἂλλες. Ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ ὅμως  εἶναι ἡ καθαρά καί  ἀπόλυτη  ἀλήθεια, τό πλούσιο καί ἀνεπισκίαστο  φώς. “ Ἡ ἀλήθεια διά Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐγένετο” διακηρύσσει ὁ Εὐαγγελιστής Ἰωάννης (Ιωαν.17).

Αὐτήν τήν ἀλήθεια πρέπει νά τήν γνωρίσουμε ὅλοι, στό μέτρο τοῦ ἐφικτοῦ, καί ὃσο μποροῦμε, νά τήν κάνουμε φώς τῆς προσωπικῆς μας διάνοιας. Μπορεῖ να μήν εἶναι δυνατό σέ ἐμάς νά ἀκούσουμε  ἀπευθείας τόν Κύριό μας, ὅπως τότε στό σπίτι οἱ κάτοικοι τῆς Καπερναούμ καί τῆς Παλαιστίνης, ὅμως δέν μᾶς λείπουν εὐκαιρίες,τίς  ὁποῖες ὁ ἴδιος ὁ Κύριος μᾶς στέλνει.Ἀρκεῖ ἐμεῖς νά εἲμαστε στήν ἀνάλογη πνευματική κατάσταση, γιά νά ἀντιληφθοῦμε ὅτι αὐτό πού μᾶς παρουσιάζεται καί μᾶς προσφέρεται εἶναι γιά τήν κατά Θεόν οἰκοδομή καί γνώση μας. Μεγάλη εὐκαιρία εἶναι ὁ ἱερός ναός, ὅπου, κατά τήν ἡμέρα τῆς Κυριακῆς καί στις μεγάλες γιορτές, γίνεται κήρυγμα τοῦ θείου λόγου. Ιδιαίτερη χάρη καί δύναμη ἀποκτούν τά λόγια τοῦ Κυρίου, ὅταν λέγονται καί ἀκούγονται κατά τήν διάρκεια τῆς Θείας Λειτουργίας.

Μία ἄλλη εὐκαιρία εἶναι ἡ κοινή συνάθροιση τῶν ἀνθρώπων γιά τήν μελέτη τῆς Ἀγία Γραφῆς,στά πνευματικά κέντρα τῶν ἐνοριῶν. Δυστυχῶς,ἐνῶ ὑπάρχει πόθος για κοινή συμμετοχή τῶν ἀνθρώπων σέ ἄλλου εἴδους συναντήσεις κοσμικοῦ καί ὑλιστικού περιεχομένου( θέατρα, γήπεδα, νυχτερινά κέντρα, καφετέριες, καφενεῖα κ.λ.π.), δέν ὑπάρχει ἀντίστοιχος πόθος για κοινή καί ἀθρόα συμμετοχή τῶν πιστῶν στίς κατηχητικές συνάξεις, οἱ ὁποίες όχι μόνο οἰκοδομοῦν τίς ψυχές μας καί μᾶς ὠφελοῦν, ἀλλά ταυτόχρονα μᾶς ἀποκαλύπτουν καί μᾶς φανερώνουν τήν ἀληθινή μας πίστη, ἀνόθευτη καί ἀκέραια, δίχως τόν φόβο τῆς πλάνης καί τῆς  αἵρεσις.Ὁ ἴδιος ὁ Χριστός μᾶς τό διαβεβαίωσε ὅτι: «ὅπου δύο ἤ τρεῖς συνηγμένοι εἰς τό ἐμόν ὄνομα, ἐκεῖ εἰμί ἐν μέσῳ αὐτῶν» (Ματθ. Ιη΄20).

Οἱ κάτοικοι τῆς Καπεραούμ ἐπέλεξαν τήν κοινή συνάθροιση γιά νά ἀκούσουν τόν Χριστό,γι΄ αὐτό καί ἀξιώθηκαν νά δοῦν τό θαῦμα τῆς θεραπείας τοῦ παραλύτου.Ἀς ἐπιλέξουμε,ἀδελφοί μου, καί ἐμεῖς νά ἀναζητήσουμε τόν λόγο τοῦ Θεοῦ,ὁ ὁποῖος θά μᾶς ὁδηγήσει στή θεογνωσία καί θεοπτία.  Ἀμήν.

ΠΗΓΗ