ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΑΡΟΝΑΞΙΑΣ

«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»

Κυριακή των Αγίων Πατέρων της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου

28 Μαΐου 2023

Με πολλή συγκίνηση γεμίζουν οι καρδιές μας, καθώς ακούμε στο σημερινό Ευαγγελικό ανάγνωσμα τούς θείους προσευχητικούς λόγους του Κυρίου μας. Οι Λόγοι αυτοί είναι πολυσήμαντοι, με διαχρονική διάρκεια και σημασία. Περιλαμβάνονται δε, στην περίφηση Αρχιερατική Προσευχή, που απηύθυνε στον Επουράνιο Πατέρα Του, λίγο πριν από το Θείο Του Πάθος. Ως Παντογνώστης Θεός, γνωρίζει πολύ καλά το τι θα επακολουθήσει. Και σ αυτές τις τελευταίες ελεύθερες στιγμές τής επίγειας ζωής Του, προσεύχεται.

Προσεύχεται ο Υιός του Θεού στον Επουράνιο Πατέρα Του. Προσεύχεται για τούς Μαθητές Του. Γι΄ αυτούς, που έγιναν συγχρόνως φίλοι Του, αδέλφια Του και παιδιά Του. Γι΄αυτούς προσεύχεται και δια μέσου αυτών, για όλους τους πιστούς. Λέει: «Ἐγώ περί αὐτῶν ἐρωτῶ». Δηλαδή, είναι σα να λέει: «Σ΄ αυτήν την οριακή στιγμή, θέλω Πατέρα μου να σε παρακαλέσω για τους Μαθητές μου. Γι΄ αυτούς, που αποτελούν τον σημαντικότερο καρπό των κόπων μου. Γι΄ αυτούς, που στάθηκαν πλάι μου σ΄ όλη την διάρκεια τής πνευματικής σποράς και εργασίας μου. Γι΄ αυτούς, που μοιράστηκαν μαζί μου τόν μόχθο και τις διώξεις και που με αυτά θα συνεχίσουν και θα τελειώσουυν τη ζωή τους. Γι΄ αυτούς, επάνω στους οποίους θα στηρίξω ολόκληρο το πνευματικό οικοδόμημα, που εδημιούργησα και οι οποίοι θα αναλάβουν να συνεχίσουν το έργο μου. Γι΄ αυτούς, που θα διασκορπιστούν στα πέρατα του κόσμου για να σκορπίσουν το μήνυμα που τούς έδωσα και να κερδίσουν ψυχές για μένα. Γι΄ αυτούς Πατέρα σε παρακαλώ. Να τους δυναμώσεις. Να τους στηρίξεις…»

Και συνεχίζει Ο Κύριός μας: «Ακόμα, μαζί με τούς Μαθητές, θέλω να σε παρακαλέσω και για όλους εκείνους, που δια μέσου τής αποστολικής διδαχής, θα πιστέψουν σε μένα, και θα αποτελέσουν την ατελείωτη στρατιά, αυτών που αληθινά θα με ακολουθήσουν…».

Και συνεχίζοντας λέει: «Οὐ περί τοῦ κόσμου ἐρωτῶ». Δηλαδή: Σ΄ αυτή την ιδιαίτερη στιγμή τής επικοινωνίας μου, δε θα ήθελα να Σε παρακαλέσω για τους ανθρώπους που παραμένουν στην απιστία, στην αδιαφορία και στην αμετανοησία. Όχι γιατί δεν τους αγαπώ ή γιατί δεν ενδιαφέρομαι γι΄ αυτούς. Ίσα – ίσα, που αυτούς περισσότερο αγαπώ και γι΄ αυτούς θυσιάζομαι. Και ακριβώς, επειδή αυτούς τους αμαρτωλούς περισσότερο αγαπώ, τώρα σε παρακαλώ για τους Μαθητές μου, γιατί γνωρίζω, πως αν οι Μαθηται μου μείνουν πιστοί και σταθεροί σε μένα, θα οδηγήσουν και αυτούς στην σωτηρία. Και έτσι, όλοι όσοι με δεχθούν για Σωτήρα και Λυτρωτή τους, θα απολαύσουν την αιώνια πανευτυχία του Παραδείσου, εφ΄ όσον βέβαια πιστεύσουν και μετανοήσουν. Δηλαδή: Έμμεσα ο Θεάνθρωπος παρακαλεί υπέρ του κόσμου, εφ΄ όσον η σωτηρία του κόσμου ή τουλάχιστον η συνάθροιση των τέκνων του Θεού, που είναι διασκορπισμένα ανά την οικουμένη, εξαρτάται από την πιστότητα των Μαθητών του Ιησού. Γιατί οι Μαθηταί, θα έφερναν τις καλοπροαίρετες ψυχές στην πίστη και στην σωτηρία. Επομένως, δεν περιφρονούνται οι άνθρωπο του κόσμου, αλλά προτρέπονται να ακολουθήσουν την αποστολική διδαχή.

Αλήθεια! Πόση φροντίδα, στοργή, πόση αγάπη δεν κρύβουν τα θεία αυτά λόγια! Ένα ακόμα σπουδαιότατο δείγμα της άπειρης αγάπης του Θεού για τον άνθρωπο!

Ο Θεός, προσεύχεται για τον άνθρωπο! Γι΄ αυτό και ο θείος Παύλος μάς προτρέπει να προσευχόμαστε και εμείς για τούς αδελφούς μας, δηλαδή για τον κάθε συνάνθρωπό μας. Γράφει στο μαθητή του Τιμόθεο: «Σας παρακαλώ και σας προτρέπω, πρώτιστα, να κάνετε δεήσεις, προσευχές, παρακλήσεις, ευχαριστίες για όλους τούς ανθρώπους…». Γιατί το να προσευχόμαστε για την πρόοδο και την σωτηρία των άλλων, αυτό είναι καλό και ευάρεστο και ευπρόσδεκτο ενώπιον του Θεού, ο Οποίος θέλει όλοι να γνωρίσουν την αλήθεια και να βαδίσουν τον δρόμο Του Θεού…».

Ο ιερός Χρυσόστομος, σχολιάζοντας τους προσευχητικούς αυτούς λόγους Του Κυρίου μας, μάς λέει: «… Αντιλαμβάνεσαι, ότι για κανένα άλλο λόγο ο Κύριος δεν πραγματοποιεί την υπέροχη αυτή προσευχή Του, παρά μόνο για να γνωρίσουν ακόμα μια φορά οι Μαθητές Του την αγάπη που έχει γι΄ αυτούς. Γιατί ακριβώς, το γεγονός ότι ο Κύριος αφού τα έδωσε όλα όσα ανήκουν σ΄ Αυτόν σαν Άνθρωπο, ακόμα δε και αυτή την ζωή Του, τώρτα τους προσφέρει και την θεία προσευχή Του στον ουράνιο Πατέρα Του. Έτσι αποδεικνύει ακόμα περισσότερο την υπερβολική Του αγάπη γι αυτούς…».

Διηγούνται, ότι κάποτε κάποιος Πνευματικός ερώτησε έναν πολύ αμαρτωλό και άπιστο άνθρωπο, που πήγε να εξομολογήθεί, τι ήταν αυτό που τον οδήγησε στην μετάνοια. Και αυτός απάντησε: «Αντιστεκόμουν σε όλα τα κηρύγματα. Όταν όμως άκουσα για την αγάπη που ιδιαίτερα τρέφει ο Θεός για τον άνθρωπο και μάλιστα γι΄ αυτόν που μετανοεί και τις εκδηλώσεις αυτης τής αγάπης, στάθηκε πλέον αδύνατο να αντισταθώ. Νικήθηκα, έκλαψα και αποφάσισα να μετανοήσω…!» Ναι!  Η άπειρη αγάπη του Θεού για τον κάθε άνθρωπο, συντρίβει κάθε αντίσταση, Αμήν!

π. Α.Μ.

ΠΗΓΗ