Θαρρετὴ ὁμολογία πίστεως- Εὐαγγελικὸ Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 21 Μαΐου 2023

ΘΑΡΡΕΤΗ ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΠΙΣΤΕΩΣ

«Εἰ μὴ ἦν οὗτος παρὰ Θεοῦ, οὐκ ἠδύνατο ποιεῖν οὐδέν»

Ἄστραψε ἡ θαρρετὴ ὁμολογία τοῦ ἐκ γενετῆς τυφλοῦ τῆς σημερινῆς εὐαγγελικῆς περικοπῆς. Ὁ καταφρονημένος ἐκεῖνος ζητιάνος ἔλαβε θαυματουργικὰ ἀπὸ τὸν Κύριο Ἰησοῦ Χριστὸ τὴ θεραπεία τῶν ὀφθαλμῶν του. Ἦταν ὅμως ἡμέρα Σαββάτου, γι᾿ αὐτὸ οἱ φθονεροὶ Φαρισαῖοι κατηγόρησαν τὸν Κύριο ὅτι εἶχε καταλύσει τὴν ἐντολὴ τῆς ἀργίας τοῦ Σαββάτου. Ζήτησαν μάλιστα κι ἀπὸ τὸν θεραπευμένο πρώην τυφλὸ νὰ ἀποδεχθεῖ τὶς κατηγορίες τους. Ἐκεῖνος ὅ­μως, περιφρονώντας τὶς ἀπειλὲς καὶ τὶς εἰρωνεῖες τους, ὕψωσε τὴν ἡρωικὴ φωνή του καὶ μὲ παρρησία ὁμολόγησε τὴν πίστη καὶ τὴν εὐγνωμοσύνη του πρὸς τόν μεγάλο Εὐεργέτη του. Μὲ τὸ ἀξιοθαύμαστο παράδειγμά του μᾶς δίνει σήμερα τὴν εὐκαιρία νὰ μιλήσουμε γιὰ τὴν καλὴ ὁμολογία καὶ νὰ δοῦμε ἀπὸ ποῦ πηγάζει ἡ ὁμολογία αὐτὴ τοῦ κάθε πιστοῦ καὶ πῶς ἐκφράζεται.

1. Καρπὸς πίστεως καὶ εὐγνωμοσύνης

Ἡ ὁμολογία πηγάζει ἀπὸ τὴ ζωντανὴ πίστη τοῦ Χριστιανοῦ. «Ἐπίστευσα, διὸ ἐλάλησα» (Ψαλ. ριε΄ [115] 1), σημειώνει ὁ θεόπνευστος Ψαλμωδός. Πίστεψα στὸν Θεὸ καὶ γι᾿ αὐτὸ ὁμολόγησα τὴν πίστη καὶ ἐμπιστοσύνη μου σὲ Αὐτόν, ἡ ὁποία πλημμυρίζει τὴν καρδιά μου. Καὶ συμπληρώνει ὁ ἀπόστολος Παῦλος: «καὶ ἡμεῖς πιστεύομεν, διὸ καὶ λαλοῦμεν» (Β΄ Κορ. δ΄ 13). Δηλαδή, κι ἐμεῖς, ποὺ ἔχουμε τὴν ἴδια ζωντανὴ πίστη μὲ τὸν Δαβίδ, πιστεύουμε στὸν Θεό, γι᾿ αὐτὸ μὲ θάρρος ὁμολογοῦμε καὶ κηρύττουμε τὴν πίστη μας. Ἡ ὁμολογία λοιπὸν εἶναι καρπὸς τῆς θερμῆς πίστεώς μας στὸν ἀληθινὸ Θεό.

Ἡ ὁμολογία ἐπιπλέον εἶναι μία ἔκφραση ἀγάπης καὶ εὐγνωμοσύνης πρὸς τὸν παν­άγαθο Κύριό μας. Πῶς θὰ μποροῦσε, ἀλήθεια, νὰ σιωπήσει ὁ πρώην τυφλός; Τὰ ἀνοικτὰ μάτια του ἔβλεπαν πλέον τὸ Φῶς τοῦ κόσμου. Ἦταν τόσο αἰσθητὴ ἡ εὐεργεσία καὶ ἡ ἀγάπη τοῦ Κυρίου, ποὺ δὲν μποροῦσε νὰ τὴν ἀρνηθεῖ. Ἀντίστοιχα κι ἐμεῖς, ὅσο ἀναλογιζόμαστε τὴν ἀγάπη καὶ τὸ ἔλεος τοῦ Κυρίου στὴ ζωή μας, τὶς συνεχεῖς εὐεργεσίες του καὶ ἰδιαιτέρως τὴ σταυρική του θυσία, τὴν ἄκρα ταπείνωσή του γιὰ τὴ σωτηρία μας, τόσο καὶ θὰ πλημμυρίζουμε ἀπὸ εὐγνωμοσύνη πρὸς Αὐτὸν καὶ ἀπὸ διάθεση ὁμολογίας. Πῶς ὅμως θὰ ἐκφράζεται ἡ ὁμολογία αὐτή;

2. Ὁμολογία μὲ λόγια καὶ ἔργα

Ὁ πρώην τυφλὸς τοῦ ἱεροῦ Εὐαγγε­λίου μᾶς διδάσκει ὅτι ἡ ὁμολογία ἐκ­φράζεται κατ᾿ ἀρχὰς μὲ τὰ λόγια μας. Ἀφοῦ ἀπάντησε στὶς ἐρωτήσεις τῶν Φαρισαίων, ὁμολόγησε τὴν ἀλήθεια γιὰ τὸν Κύριο: «Εἰ μὴ ἦν οὗτος παρὰ Θεοῦ, οὐκ ἠδύνατο ποιεῖν οὐδέν». Ἐὰν δὲν ἦταν ἀπεσταλμένος τοῦ Θεοῦ, δὲν θὰ μποροῦσε νὰ ἐπιτελέσει οὔτε τὸ παραμικρὸ θαῦμα.

Καὶ στὶς ἡμέρες μας συχνὰ συκοφαν­τεῖται ὁ Κύριος. Βλασφημεῖται τὸ ἅγιο ὄνομά του. Διασύρεται κάποτε καὶ δημοσίως ἡ Ἐκκλησία μας. Ὀφείλουμε λοιπὸν κι ἐμεῖς μὲ ἀνάλογη παρρησία νὰ ὑπερασπιζόμαστε τὴν ἀλήθεια καὶ νὰ διαψεύδουμε κάθε πλάνη. Μὲ γενναιότητα νὰ ὁμολογοῦμε τὴν πίστη καὶ τὴν ἀγάπη μας στὸν παντοδύναμο Θεό, χωρὶς νὰ λογαριάζουμε τὸ κόστος καὶ τὶς συνέπειες. «Χριστός μετ᾿ ἐμοῦ, καὶ τίνα φοβηθήσομαι; Κἂν κύματα κατ᾿ ἐμοῦ διεγείρηται, κἂν πελάγη, κἂν ἀρχόντων θυμοί· ἐμοὶ ταῦτα πάντα ἀράχνης εὐτελέστερα» (PG 52, 430), τονίζει μὲ παρρησία ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος. Δηλαδή: Εἴτε κύματα σηκώνονται ἐναντίον μου, εἴτε πελάγη, εἴτε θυμοὶ ἀρχόντων, ὅλα αὐτὰ γιὰ μένα εἶναι πιὸ ἀνίσχυρα καὶ ἀπὸ τὸν ἱστὸ τῆς ἀράχνης. Ὁ Χριστὸς εἶναι μαζί μου. Ποιόν θὰ φοβηθῶ;

Ἡ ὁμολογία μας ὅμως, ἐκτὸς ἀπὸ τὰ λόγια μας, θὰ ἀποτυπώνεται καὶ στὰ ἔργα, στὶς ἐπιλογές, στὴν καθημερινότητά μας. Ἡ ζωὴ τοῦ Χριστιανοῦ πρέπει νὰ εἶναι μία διαρκὴς ὁμολογία πίστεως μέσα στὴν οἰκογένεια, στὸν ἐργασιακὸ χῶρο, στὶς διαπροσωπικὲς σχέσεις· ἕνα ζωντανὸ Εὐαγγέλιο στὸ περιβάλλον του· ἐφαρμοσμένο τὸ Εὐαγγέλιο στὴν ἐποχή μας. Σήμερα μάλιστα ποὺ ζοῦμε σὲ ἐποχὴ συμβιβασμῶν καὶ ὑποχωρητικότητας στὰ τῆς πίστεως.

Ἡ ζωή μας λοιπὸν ἂς εἶναι μία διαρκὴς ὁμολογία στὸ περιβάλλον μας. Ἐπιπλέον, ὅταν προσβάλλεται ἡ πίστη μας, ἂς ἔχουμε τὸ θάρρος νὰ ὑψώνουμε κι ἐμεῖς τὴ φωνὴ γιὰ νὰ τὴν ὑπερασπισθοῦμε. Ἂς εἴμαστε δὲ βέβαιοι τότε ὅτι πλούσια θὰ ἀμείψει ὁ Κύριος τὴν ὁμολογία μας, ἰδιαιτέρως κατὰ τὴ Δευτέρα Παρουσία του, ὅπως ἄλλωστε τὸ ὑποσχέθηκε: «Πᾶς ὅστις ὁμολογήσει ἐν ἐμοὶ ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὁ­μολογήσω κἀγὼ ἐν αὐτῷ ἔμπροσθεν τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς» (Ματθ. ι΄ 32). Καθένας ποὺ θὰ Μὲ ὁμο­λογήσει ὡς τὸν μόνο ἀληθινὸ Θεὸ μπροστὰ στοὺς ἀνθρώπους ποὺ μὲ διώκουν, θὰ τὸν ὁμολογήσω κι Ἐγὼ ὡς δικό μου πιστὸ μπροστὰ στὸν οὐράνιο Πατέρα μου. Εἴθε νὰ μᾶς ἀξιώσει ὁ Κύριος τῆς τιμῆς αὐτῆς!

ΠΗΓΗ