Ο σύγχρονος σφαγιασμός αθώων υπάρξεων

«Φωνή εν Ραμά ηκούσθη,θρήνος και κλαυθμός και οδυρμός πολύς» (Ματθ.β', 18)

Στο σημερινό Ευαγγελικό Ανάγνωσμα γίνεται λόγος για την φυγή του Θείου Βρέφους στην Αίγυπτο, για τη σφαγή των 14χιλιαδων αθώων νηπίων από την απάνθρωπη μανία του φοβερού Ηρώδη και για την επιστροφή του Θείου Παιδίου με την Παναγία Μητέρα Του και τον Προστάτη Ιωσήφ από την Αίγυπτο και την εγκατάστασί τους στην Ναζαρέτ της Γαλιλαίας.

Ο απαίσιος και θηριώδης Ηρώδης καταλήφθηκε από μεγάλο φθόνο και ασυγκράτητο θυμό μόλις έμαθε από τους Μάγους της Ανατολής για τον νεογέννητο Θείο Βασιλιά των Ιουδαίων και, αφού τους έστειλε στη Βηθλεέμ σε αναζήτησί Του, κατέστρωσε ένα σκοτεινό σχέδιο εξοντώσεώς Του. Ο φθόνος, η ζήλεια και η υπεροψία κυριάρχησαν στην αγριεμένη και ταραγμένη ψυχή του και όταν κατάλαβε ότι ενεπαίχθη, δηλ. ξεγελάσθηκε από τους Μάγους, έβαλε σε εφαρμογή το σκοτεινό σχέδιο εξοντώσεως όλων των νηπίων της Βηθλεέμ και όλης της γύρω περιοχής από δυό χρονών και κάτω. Έτσι, αιματοκύλησε όλες τις οικογένειες της περιφέρειας εκείνης που είχαν νήπια και με τον τρόπο αυτό επεκράτησε εκεί «θρήνος και κλαυθμός και οδυρμός πολύς».

Φρικτό και φοβερό το άκουσμα και το θέαμα να σφάζωνται σαν αρνάκια του Θεού όχι ένα, δύο και δέκα, αλλά 14 χιλιάδες αθώα νήπια. Οι πρώτοι Μάρτυρες του Χριστού, οι νηπιομάρτυρες, των οποίων τα κεφαλάκια, μικρά κρανία σώζονται ακόμα σαν ιερά λείψανα για να θυμίζουν την αποτρόπαιη εκείνη και απάνθρωπη θηριωδία, το φοβερό εκείνο γεγονός, το οποίο έχει στιγματισθή με τα μελανώτερα χρώματα στην ιστορία του ανθρωπίνου γένους.

Όμως, δυστυχώς, αγαπητοί μου αδελφοί,το στυγερό εκείνο και αποτρόπαιο έγκλημα σε βάρος αθώων υπάρξεων συνεχίζεται από τότε και μέχρι σήμερα, με τον μανδύα της νομιμότητας, κατά τις τελευταίες δεκαετίες, αφού πια έχουν νομιμοποιηθή και επισημοποιηθή, με την καταβολή των δαπανών από το κράτος, μάλιστα, οι εκτρώσεις, δηλ. οι φόνοι χιλιάδων αθώων εμβρύων.Δεκατέσσερεις χιλιάδες νήπια εδολοφόνησε ο φοβερός Ηρώδης. Τριακόσιες χιλιάδες και πλέον έμβρυα φονεύονται στην Ορθόδοξη Ελλάδα μας κάθε χρόνο και έτσι εξανδραποδίζεται διαρκώς το Ελληνορθόδοξο γένος μας, με αποτέλεσμα να διογκώνεται κάθε χρόνο το δημογραφικό μας πρόβλημα και να πετιούνται στους υπονόμους στρατιές ολόκληρες αγέννητων παιδιών, που θα ήταν διαφορετικά το καμάρι και οι άγρυπνοι φρουροί της ταλαίπωρης και προδομένης πατρίδας μας. Και τούτα τα απαίσια και φρικτά εγκλήματα«ημών κοιμωμένων» και εφησυχαζόντων...

Δεν είναι καθόλου ευχάριστη αυτή η διαπίστωσις, αδελφοί μου, αλλά είναι και πηγή και πρόξενος μεγάλων συμφορών δια το ορθόδοξο γένος μας το φοβερό αυτό κατάντημά μας, το οποίο φαίνεται ότι ξεχνούμε και καθόλου δεν μας απασχολεί. Δεν είναι μικρός ο αριθμός των δυστυχισμένων εκείνων γυναικών, οι οποίες χωρίς ενδοιασμούς και χωρίς αναστολές φθάνουν στην έκτρωσι,γιατί θεωρούν ότι το κυοφορούμενο έμβρυο είναι εξάρτημα του σώματός των και μπορούν να το μεταχειρίζωνται όπως θέλουν και ακόμα να το πετούν αδιάφορα στον σκουπιδοντενεκέ ... Κύριε ελέησον! Όμως, θα έπρεπε οχετοί δακρύων να χύνωνται καθημερινά από όλο το ορθόδοξο πλήρωμα δια να αποτρέψωμε τελικά την οργήν του Κυρίου με την ειλικρινή μετάνοιά μας και την ευάρεστη πλέον εις τον Θεόν ζωήν μας.

Ας το αποφασίσωμε αυτό όλοι, μικροί και μεγάλοι, στην έναρξι του καινούργιου χρόνου, με την πνευματική μας αφύπνισι και με την θεάρεστη αλλαγή του τρόπου ζωής και σκέψεών μας. Γένοιτο.