Το ευαγγέλιο της Κυριακής ΙΑ' ΛΟΥΚΑ

Ἡ παραβολὴ τῶν προσκαλεσμένων σὲ δεῖπνον

15 Ὅταν ἄκουσε αὐτὰ κάποιος ἀπὸ ἐκείνους ποὺ ἦσαν στὸ τραπέζι, τοῦ εἶπε, «Εὐτυχὴς ἐκεῖνος ποὺ θὰ καθήσῃ στὸ τραπέζι τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ».

16 Ὁ δὲ Ἰησοῦς τοῦ εἶπε, «Κάποιος ἤθελε νὰ παραθέσῃ μεγάλο δεῖπνον καὶ ἐκάλεσε πολλούς.

17 Καὶ ἔστειλε τὸν δοῦλον του κατὰ τὴν ὥραν τοῦ δείπνου νὰ πῇ εἰς τοὺς καλεσμένους, «Ἐλᾶτε, διότι ὅλα εἶναι πιὰ ἔτοιμα». 18 Ἀλλ’ ἄρχισαν διὰ μιᾶς ὅλοι νὰ δικαιολογοῦνται. Ὁ πρῶτος τοῦ εἶπε, «Ἀγόρασα κάποιο χωράφι καὶ πρέπει νὰ πάω νὰ τὸ ἰδῶ· σὲ παρακαλῶ, θεώρησέ με δικαιολογημένον».

19 Ἄλλος εἶπε, «Ἀγόρασα πέντε ζευγάρια βώδια καὶ πηγαίνω νὰ τὰ δοκιμάσω· σὲ παρακαλῶ, θεώρησέ με δικαιολογημένον».

20 Ἄλλος εἶπε, «Ἐνυμφεύθηκα γυναῖκα καὶ γι’ αὐτὸ δὲν μπορῶ νὰ ἔλθω».

21 Καὶ ἦλθε ὁ δοῦλος καὶ τὰ εἶπε αὐτὰ εἰς τὸν κύριόν του. Τότε ὠργίσθηκε ὁ οἰκοδεσπότης καὶ εἶπε εἰς τὸν δοῦλον του, « Ἔβγα γρήγορα στὶς πλατεῖες καὶ τοὺς δρόμους τῆς πόλεως καὶ φέρε ἐδῶ τοὺς πτωχοὺς καὶ ἀναπήρους καὶ χωλοὺς καὶ τυφλούς».

22 Καὶ εἶπε ὁ δοῦλος, «Κύριε, ἔγινε ἐκεῖνο ποὺ διέταξες καὶ ὑπάρχει ἀκόμη χῶρος».

23 Καὶ εἶπε ὁ κύριος εἰς τὸν δοῦλον, «Ἔβγα εἰς τοὺς δρόμους καὶ εἰς τοὺς περιφραγμένους τόπους καὶ ἀνάγκασέ τους νὰ μποῦν, διὰ νὰ γεμίσῃ τὸ σπίτι μου.

24 Διότι σᾶς λέγω, ὅτι κανεὶς ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους ἐκείνους, ποὺ εἶχαν προσκληθῆ, δὲν θὰ γευθῇ τὸ δεῖπνον μου».

Το κήρυγμα

«άνθρωπός τις εποίησεν δείπνον μέγα και εκάλεσε πολλούς»

Αγαπητοί  μου  αδελφοί,
Κλήση μεγάλη  και αγία από τον Θεό Πατέρα, τον Πλάστη και Δημιουργό του παντός, ο Οποίος έστειλε τον Μονογενή Υιό Του στον κόσμο  να  καλέσει στο μέγα  και σωτήριο Αυτού Δείπνο πάντα άνθρωπο που επιζητεί και θέλει να γίνει σύσσωμος και σύναιμος Χριστού.

Ο άνθρωπος όμως, άνθρωπος μωρός και κουφός και πολλάκις αδιάφορος δια την σωτηρία της ψυχής του προτιμά τα επίγεια  και φθαρτά αγαθά, τις φαύλες και πρόσκαιρες ηδονές και τέρψεις της μάταιης αυτής ζωής και όχι μόνο, αλλά παρακούει και την μεγάλη και ωφέλιμη πρόσκληση πο του  γίνεται να προσέλθει στο μέγα και σωτήριο δείπνο.

Ο  άνθρωπος αυτός ζαλισμένος από τις βιοτικές μέριμνες λέγει με ελαφρά την συνείδηση «ερωτώ σε έχε με παρητημένον». Ω! άνθρωπε ο Θεός τη αγάπης ,του ελέους και των οικτιρμών σε καλεί και σε προσκαλεί και εσύ δεν ανταποκρίνεσαι και το σπουδαιότερο αρνιέσαι τη μεγάλη αυτή τιμητική πρόσκληση.

Ο Θεός ,άνθρωπε, σε καλεί και σε προσκαλεί να καθίσεις στο στολισμένο, στο γιορτινό και πλούσιο σε εδέσματα τραπέζι Του. Σε καλεί να γίνεις συνδαιτυμόνας Του. Σε καλεί να συνδειπνήσεις μαζί Του και εσύ με ελαφρά την συνείδηση σου αποποιείσαι τέτοια αξιοζήλευτη πρόσκληση και δεν παίρνεις μέρος σε τέτοια συμμετοχή, σε τέτοιο κάλεσμα «προφασιζόμενος προφάσεις  εν αμαρτίαις».

Ο Θεός, άνθρωπε, από άπειρη Πατρική αγάπη προς το πρόσωπο σου παρέχει δια του Μονογενούς Υιού Του την σωτηρία της  ψυχής σου και εσύ μένεις αδιάφορος στο μέγα τούτο κάλεσμα.

Ο Θεός, άνθρωπε, ο Οποίος σε  έπλασε « βραχύ τι παρά αγγέλους δόξη και τιμή εστεφανομένον» σε καλεί σήμερα δια του Μονογενούς Υιού Του να λάβεις μέρος στο μέγα δείπνο, και στο οποίο μέγα αυτό δείπνο θύμα και θύτης είναι αυτός ο εκ Παρθένου Σαρκωθείς Θεάνθρωπος Ιησούς.

Ο Θεός, λοιπόν, άνθρωπε, Θεός πλήρης αγάπης και αγαθότητας ετοίμασε για σένα και για όλο το ανθρώπινο γένος τραπέζι   καθαρό, τροφή πνευματική, τροφή υγιή, τροφή ουράνια, τροφή αγία, τροφή θεία και εσύ παρακούς αυτής της μεγάλης κλήσης και μένεις αδιάφορος. «εμπλεκόμενος ταις του βίου πραγματείας».

Να  ξέρεις  άνθρωπε ότι, η σημερινή ευαγγελική περικοπή, η  μεγάλη και αιώνιος αυτή  κλήση δεν αναφέρεται μόνο δια  τους  τότε Ιουδαίους αλλά αναφέρεται και καλεί  εσέ και εμέ και όλους τους επί γης αδελφούς μας να προσέλθεις και να προσέλθουμε και να συμμετέχουμε στο μέγα δείπνο μετά φόβου Θεού, πίστεως και αγάπης.

Ο Ιερεύς κρατώντας το Άγιο Ποτήριο σε κάθε Θεία Λειτουργία απευθυνόμενος προς τον λαό λέγει το , «μετά φόβου Θεού πίστεως και αγάπης προσέλθετε» στο Μέγα Δείπνο.

Η  πρόσκληση και η κλήση είναι γενική, απευθύνεται και ισχύει δια κάθε άνθρωπο που επιθυμεί διακαώς να συμμετέχει στην πνευματική αυτή τράπεζα του Εσφαγμένου Αρνίου της Αποκἀλυψης.

Ο αγαθός Θεός θέλει την σωτηρία όλων των ανθρώπων και δια τούτο προσκαλεί στο μέγα Δείπνο της σωτηρίας με πολλούς  και διαφόρους τρόπους όλους τους ανθρώπους-πάντας άνθρώπους θέλει σωθήναι και εις επίγνωσιν αληθείας ελθείν».

Ο Φιλεύσπλαχνος Θεός δεν βιάζει, δεν εξαναγκάζει κανένα άνθρωπο να γίνει συνδαιτυμόνας Του. Άλλωστε ο άνθρωπος έχει ελευθερία και ιδία βούληση. Ο Θεός Πατέρας όμως προσκαλεί, προτρέπει, και έχει ανοικτή την θύρα της οικίας Του δι΄όλους  τους ανθρώπους που  επιθυμούν να εισέλθουν και να πάρουν θέση στην Πατρική Τράπεζα της  σωτηρίας και τούτο δε το κάνει χωρίς καμία διάκριση.

Αγαπητοί μου αδελφοί,
Ο Θεός, λέγει, σε κάθε άνθρωπο, «Σώζων σώζε την σεαυτού ψυχήν».
Στην μεγάλη αυτή πρόσκληση προσήλθαν οικειοθελώς οι υπό της εκκλησίας μας σήμερα πάντες οι εορταζόμενοι Άγιοι Προπάτορες, του Θεανθρώπου Ιησού, από τον Αδάμ έως Ιωσήφ τον Μνήστορα και οι οποίοι κήρυξαν Χριστόν, την ζωήν και την ανάστασιν του γένους ημών.

Αλλά και ο πράος, ο ταπεινός τη καρδία΄Οσιος και Θεοφόρος Πατήρ ημών Σπυρίδων Επίσκοπος Τριμυθούντος της Κύπρου και  Προστάτης και Έφορος της Νήσου Κερκύρας δέχθηκε την μεγάλη πρόσκληση και προσήλθε στο Μέγα Δείπνο της χάριτος  και συνεδειπνήσε μετά του Σωτήρος Χριστού και ανεδείχθηκε δια της συμμετοχής του αυτής επί γης άγγελος, «και αγγέλους έσχε συλλειτουργούντας», ψάλλει η Εκκλησία μας σήμερα στην πανίερο μνήμη του.
Και -χάριτι θεία – ο ταπεινός και πράος Εκείνος της Τριμυθούντος Επίσκοπος παρά του Αθλοθέτη Χριστού έτυχε της μεγάλης τιμής και δόξας να υπεφημήται και να μακαρίζεται υπό της Εκκλησίας- ως των αρχιερέων ο κανόνας, της Εκκλησίας το αδιάσειστο στήριγμα, το κλέος των ορθοδόξων, η πηγή των θαυμάτων, της αγάπης το ρείθρο το μη κενούμενο, ο φωστήρας ο πολύφωτος, όργανο του πνεύματος, ο νους ο θείος, ο  αληθής  εξωραϊζόμενος, ο πράος και ο ακέραιος, ο απλός, ο άνθρωπος ο επουράνιος, ό επίγειος άγγελος της, ο εργάτης Κυρίου και φίλος γνήσιος του Αρχιποίμενα Χριστού.

Ας μιμηθούμε και εμείς, αγαπητοί μου αδελφοί, τους Προπάτορες του Ιησού Χριστού, καθώς και τον΄Οσιο και Θαυματουργό Σπυρίδωνα και μετά φόβου Θεού Πίστεως και αγάπης να δεχθούμε και εμείς μετά χαράς την πρόσκληση του Σωτήρα Χριστού και με ταπείνωση, και ειλικρινή μετάνοια να συμμετάσχουμε στο Μέγα Δείπνο, στο δείπνο της χάριτος και της σωτηρίας, τρώγοντες και πίνοντες αξίως τον Πανάγιο Σώμα και το Τίμιο Αίμα του Σωτήρα Χριστού,

Ού η χάρις  και το άπειρον Αυτού έλεος είη μετά πάντων ημών αδελφοί. ΑΜΗΝ.

Ο.Λ.Κ.Α.Π.