ΕΡΧΕΤΑΙ Η ΟΡΓΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ (Ἀποστολ. ἀνάγν. Κυρ.16.12.12) «Πῶς εἶναι δυνατὸν ὁ Θεὸς τῆς ἀγάπης νὰ ὀργίζεται καὶ νὰ τιµωρεῖ τοὺς ἁµαρτωλούς;»

ΕΡΧΕΤΑΙ Η ΟΡΓΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ (Ἀποστολ. ἀνάγν. Κυρ.16.12.12) «Πῶς εἶναι δυνατὸν ὁ Θεὸς τῆς ἀγάπης νὰ ὀργίζεται καὶ νὰ τιµωρεῖ τοὺς ἁµαρτωλούς;»

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 16.12.2012
(Κολ. γ´ 4-11)

 ΕΡΧΕΤΑΙ Η ΟΡΓΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ 

«Νεκρώσατε οὖν τὰ μέλη ὑμῶν τὰ ἐπὶ τῆς γῆς,… δι᾽ἃ ἔρχεται ἡ ὀργὴ τοῦ Θεοῦ ἐπὶ τοὺς υἱοὺς τῆς ἀπειθείας».

Τοῦ περιοδ. «Ο ΣΩΤΗΡ»,
ἀρ. τ. 2056, 01.12.2012

Στοιχειοθεσία «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑΣ»

.          Συνηθίζουµε νὰ κάνουµε λόγο γιὰ τὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, τὴν ἐπιείκεια καὶ τὴν µακροθυµία Του. Ὡστόσο σήµερα ὁ ἀπόστολος Παῦλος µᾶς ὁµιλεῖ γιὰ κάτι ποὺ ἴσως µᾶς ξαφνιάζει: γιὰ τὴν «ὀργὴ τοῦ Θεοῦ». Συγκεκριµένα ὁ ἅγιος Ἀπόστολος καλεῖ τοὺς πιστοὺς νὰ νεκρώσουν κάθε ἁµαρτωλὸ πάθος καὶ κακὴ ἐπιθυµία ποὺ κυριαρχεῖ µέσα τους, διότι γιὰ τὰ ἁµαρτήµατα κάθε εἴδους «ἔρχεται ἡ ὀργὴ τοῦ Θεοῦ ἐπὶ τοὺς υἱοὺς τῆς ἀπειθείας»· πρόκειται νὰ ξεσπάσει ἡ ὀργὴ τοῦ Θεοῦ σ᾽ ὅσους ὄχι ἀπὸ ἄγνοια ἢ ἀδυναµία ἀλλὰ συστηµατικὰ καὶ µὲ ἐπιµονὴ δὲν θέλουν νὰ πιστέψουν καὶ προτιµοῦν νὰ ζοῦν µέσα στὴν ἀµαρτία.
.          Πῶς εἶναι δυνατὸν ὅµως ὁ Θεὸς τῆς ἀγάπης νὰ ὀργίζεται καὶ νὰ τιµωρεῖ τοὺς ἁµαρτωλούς; Τὸ εὔλογο αὐτὸ ἐρώτηµα µᾶς καλεῖ νὰ δοῦµε πῶς συµβιβάζεται ἡ ὀργὴ τοῦ Θεοῦ µὲ τὴν ἀγάπη Του καὶ ποιὸ εἶναι τὸ µήνυµα ποὺ µᾶς στέλνει ὁ Θεὸς µὲ τὶς διάφορες ἀπειλὲς ἢ τιµωρίες.

1. Ὀργίζεται ἢ μᾶς ἀγαπᾶ;

.          Τί εἶναι ἡ ὀργὴ τοῦ Θεοῦ; Ὁ Θεὸς δὲν ὀργίζεται. Οὔτε θυµώνει, οὔτε ἐκδικεῖται, οὔτε τιµωρεῖ. Ὁ Θεὸς εἶναι ἀγάπη. Αὐτὸ ποὺ ἐµεῖς αἰσθανόµαστε ὡς ὀργὴ τοῦ Θεοῦ εἶναι οἱ συνέπειες ἀπὸ τὴν δική µας ἀποµάκρυνση ἀπὸ κοντά Του. Ἂν εἶναι χειµώνας καὶ ἀποµακρυνθοῦµε ἀπὸ τὴν θερµάστρα ἢ τὸ τζάκι καὶ βγοῦµε ἔξω στὸ κρύο, προφανῶς δὲν φταίει ἡ θερµάστρα ἢ τὸ τζάκι ποὺ παγώνουµε. Ὅσο βρισκόµαστε κοντὰ στὸν Θεό, χαιρόµαστε, ἡ ζεστασιὰ τῆς θείας Του χάριτος µᾶς κάνει εὐτυχισµένους. Ὅταν φεύγουµε ἀπὸ κοντά Του ἁµαρτάνοντας καὶ δὲν µετανοοῦµε, παγώνουµε, ἀρρωσταίνουµε, ὑποφέρουµε. Ἐκεῖνος θέλει πάντα τὸ καλό µας· ἡ ἐπιµονή µας ὅµως στὴν ἀµαρτία µᾶς ὁδηγεῖ σὲ κόλαση δυστυχίας. Ὁ Θεὸς καὶ τότε ἐξακολουθεῖ νὰ µᾶς ἀγαπάει, δὲν µπορεῖ ὅµως νὰ µᾶς ζεστάνει µὲ τὴν ἀγάπη Του, διότι Τὸν ἐµποδίζει ἡ ἐλευθερία µας.
.          Εἶναι χαρακτηριστικὸ τὸ παράδειγµα µἐ τὸν ἥλιο, ὁ ὁποῖος µαλακώνει τὸ κερί, ἀλλὰ ἀποξηραίνει τὸν πηλό. Παράγει δηλαδὴ διαφορετικὰ ἀποτελέσµατα στὰ διάφορα ὑλικὰ στὰ ὁποῖα ρίχνει τὸ φῶς του, ὄχι διότι ἡ ἐνέργειά του κάθε φορὰ εἶναι διαφορετική, ἀλλὰ διότι διαφορετικὴ εἶναι ἡ κατάσταση ἐκείνων ποὺ δέχονται τὴν ἐνέργειά του. Παροµοίως ὁ Θεὸς δὲν τιµωρεῖ µὲ ὀργὴ καὶ ἐκδικητικὴ διάθεση τὸν ἁµαρτωλό. Ἡ λεγοµένη «ὀργὴ τοῦ Θεοῦ» εἶναι ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, ἡ ὁποία ἐνῶ στοὺς δικαίους προκαλεῖ χαρὰ καὶ εὐφροσύνη, γιὰ τοὺς ἀµετανοήτους ἁµαρτωλοὺς γίνεται βάσανος καὶ ἀφόρητη ὀδύνη. Σὰν τὸ φῶς ποὺ ὁ ὑγιὴς ὀφθαλµὸς τὸ ἀπολαµβάνει, ἐνῶ ὁ ἀσθενὴς δὲν τὸ ἀντέχει, ὑποφέρει καὶ ζητεῖ τὸ σκοτάδι, διότι ἐκεῖ βρίσκει τὴν ἀνακούφισή του! Αὐτὸ εἶναι τὸ δράµα τῶν ἁµαρτωλῶν. Καὶ εἶναι φρικτὸ τὸ µαρτυριο αὐτό. Διότι πρόκειται γιὰ αὐτοτιµωρία, τὴν ὁποία ὁ Θεὸς δὲν µπορεῖ νὰ τὴν ἀλλάξει, λόγῳ τῆς ἐλευθερίας µας.

 2. Ἠχηρὴ προειδοποίηση

.          Ἂς προσέξουµε λοιπὸν τὸ ἠχηρὸ προειδοποιητικὸ σῆµα ποὺ ἐκπέµπει ὁ λόγος  τοῦ Θεοῦ: «Ἔρχεται ἡ ὀργὴ τοῦ Θεοῦ». Καὶ τὸ «ἔρχεται» σηµαίνει ὅτι εἶναι καθ᾽ ὁδὸν οἱ συνέπειες ποὺ θὰ ὑποστοῦµε γιὰ τὶς ἁµαρτίες µας. Δὲν πρόκειται δηλαδὴ γιὰ κάτι ποὺ θὰ συµβεῖ µόνο στὸ µέλλον κατὰ τὴν Δευτέρα Παρουσία ἀλλὰ γιὰ αὐτοτιµωρία ποὺ ἐπέρχεται κατὰ τὸ διαστηµα αὐτῆς ἐδῶ τῆς ζωῆς.
.          Τὸ µήνυµα ποὺ µᾶς στέλνει ὁ πανάγαθος Θεὸς συµπυκνώνεται σὲ µία µόνο λέξη: µετάνοια! Νὰ συναισθανθοῦµε σὲ τὶ µεγάλη καταστροφὴ µᾶς ὁδηγεῖ ἡ ἁµαρτία καὶ νὰ µετανοήσουµε. «Τὰ ὀψώνια τῆς ἀµαρτίας θάνατος», σηµειώνει σὲ ἄλλο σηµεῖο ὁ ἀπόστολος Παῦλος (Ρωµ. ϛ´ 23). Ὁ µισθός, µὲ τὸν ὁποῖο ἡ ἁµαρτία πληρώνει τοὺς δούλους της, εἶναι ὁ θάνατος. Οἱ τιµωρίες τῶν ἁµαρτωλῶν, γιὰ τὶς ὁποῖες διαβάζουµε στὴν Ἁγία Γραφή, ἂς µᾶς παραδειγµατίσουν. Δὲν µποροῦµε νὰ παίζουµε µὲ τὴν ἁµαρτία!
.          Εἶναι φιλάνθρωπος ὁ Θεὸς ἀλλὰ καὶ δίκαιος καὶ ἡ ἐλευθερία µας ἐµποδίζει τὴν ἐκδήλωση τῆς φιλανθρωπίας Του, ὅποτε µᾶς ἐγκαταλείπει. «Μὴ ἐξ ἠµισείας τὸν Θεὸν γνωρίζωµεν», λέγει ὁ Μέγας Βασίλειος (PG 31, 897). Δηλαδή, ἂς µὴν ἔχουµε τὴν µισὴ γνώση περὶ τοῦ Θεοῦ. Ἂν σκεπτόµαστε µόνο τὴν φιλανθρωπία καὶ τὴν ἐπιείκειά Του, κινδυνεύουµε νὰ χαλαρώσουµε στὸν πνευµατικό µας ἀγώνα. Εἶναι ἀναγκαῖο νὰ ἀναλογιζόµαστε καὶ τὴν δίκαιη ὀργὴ τοῦ Θεοῦ, γιὰ νὰ προσπαθοῦµε συστηµατικὰ νὰ ἀποφεύγουµε τὴν ἁµαρτία καὶ νὰ εὐαρεστοῦµε ἐνώπιόν Του.

* * *

.          Καθὼς τὶς ἠµέρες αὐτὲς προετοιµαζόµαστε νὰ ἑορτάσουµε τὴν ἀνατολὴ τοῦ νοητοῦ Ἡλίου τῆς δικαιοσύνης, τὴν Γέννηση τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ, ἂς καθαρίσουµε τὴν ψυχή µας µὲ τὸ Μυστήριο τῆς ἱερᾶς Ἐξοµολογήσεως καὶ ἂς πάρουµε ἀπόφαση, ὥστε τὸν ὑπόλοιπο χρόνο τῆς ζωῆς µας νὰ τὸν ζήσουµε µὲ µετάνοια καὶ ἔντονο ἀγώνα ἐναντίον τῆς ἁµαρτίας, ὥστε νὰ βροῦµε ἔλεος καὶ νὰ ἀξιωθοῦµε νὰ ἀπολαύσουµε τὴν αἰώνια δόξα κι εὐτυχία κοντά Του.