ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΓ΄ ΛΟΥΚΑ

Απόστολος: Εφεσ. β΄ 14 - 22

Ευαγγέλιο: Λουκ. ιη΄18 - 27

27 Νοεμβρίου 2022

Κάποιος άρχοντας, όπως μας αναφέρει σήμερα ο Ευαγγελιστής Λουκάς, ήταν γνώστης των εντολών του Θεού και τις τηρούσε. Είχε όμως ένα ελάττωμα, είχε το πάθος για τα πλούτη του, γι’ αυτό όταν ο Χριστός του είπε να τα μοιράσει στους φτωχούς και να Τον ακολουθήσει, αυτός απομακρύνθηκε στενοχωρημένος και έφυγε από κοντά Του. Προτίμησε τα γήινα από τα Ουράνια αγαθά.

Έκπληκτο τότε το ακροατήριο ακούει τον Χριστό να λέει ότι είναι πιο εύκολο να περάσει καμήλα από την τρύπα του βελονιού, παρά να περάσει πλούσιος στη βασιλεία του Θεού. Δικαιολογημένα τότε αυτοί Τον ρωτούν, ποιος θα σωθεί αφού όλοι μας έχουμε πάθος για τα πλούτη και τα γήινα αγαθά; Και ο Κύριος τους απαντά «τὰ ἀδύνατα παρὰ ἀνθρώποις δυνατὰ παρὰ τῷ Θεῷ ἐστιν . Ότι είναι αδύνατο να κάνει ο άνθρωπος, γίνονται δυνατά με τη Χάρη του Θεού. 

Και έχουμε τόσα πολλά παραδείγματα, τόσο στην Παλαιά αλλά και στην Καινή διαθήκη. Όπως, ότι καμία ανθρώπινη δύναμη δεν θα μπορούσε να γυρίσει τα νερά του Ιορδάνη ποταμού προς τα πίσω και όμως γύρισαν κατά την είσοδο των ιερέων με την κιβωτό της διαθήκης σ’ αυτόν, και ότι καμιά ανθρώπινη δύναμη δεν θα άνοιγε στην μέση την Ερυθρά Θάλασσα, όπως την χώρισε ο Θεός, χρησιμοποιώντας τον Μωυσή ο οποίος σχημάτισε το σημείο του Σταυρού, για να περάσει ο Ισραηλιτικός λαός μετά την φυγή του από την Αίγυπτο, με προορισμό την γη της Επαγγελίας. Όπως, επίσης, κανένας άνθρωπος δεν θεράπευσε ανάπηρους και δεν ανάστησε νεκρούς παρά μόνο ένας, ο Χριστός.

Όπως τον πλούσιο του Ευαγγελίου, υπάρχουν πολλοί σήμερα και ανάμεσα τους, δυστυχώς, και εμείς. Ενώ έχουμε βαπτισθεί και λεγόμαστε Χριστιανοί, έχουμε πολλά πάθη που μας αμαυρώνουν την καρδιά με κίνδυνο να χάσουμε την σωτηρία μας, να απομακρυνθούμε από τον Χριστό και την Εκκλησία Του, και να στερηθούμε της Θείας Χάριτος, που μας αγιάζει και σώζει.

Με τα αμαρτωλά μας πάθη κινδυνεύουμε να χάσουμε το «καθ' ὁμοίωσιν», για το οποίο έχουμε πλασθεί. Ο σωστός όμως Χριστιανός δεν πρέπει να μένει ήσυχος, και να μην επαναπαύεται, αλλά να αγωνίζεται για να διορθώσει τα ελαττώματα του, να γίνει δίκαιος και έντιμος, να γίνει ΑΝΘΡΩΠΟΣ της αγάπης και της θυσίας, να διαφυλάξει το «κατ' εἰκόνα».

Πρέπει όμως να γνωρίζουμε ότι ο αγώνας αυτός είναι δύσκολος και μακροχρόνιος, γιατί δεν παλεύουμε μόνο εναντίον του κακού μας εαυτού, αλλά και του σύγχρονου περιβάλλοντός μας. Είναι δύσκολος γιατί αποβλέπει σε κάτι το μεγάλο και υπέροχο. Αποβλέπει στο ξερίζωμα των παθών μας και την απόκτηση των αρετών. Ακόμα ο αγώνας αυτός είναι απαραίτητος γιατί αποβλέπει στην προσωπική μας τελείωση, στην ανύψωση και στήριξη της κοινωνίας και κατάκτηση της αιωνιότητας.

Μιλάμε, αγαπητοί μου αδελφοί, για το πάθος. Όμως τι είναι πάθος;

Είναι μια κακή συνήθεια που στην αρχή ξεκινά μικρό, λίγο – λίγο. Με το πάθος ο άνθρωπος εγκαταλείπει την αρετή και προσκολλάται στο κακό και στην αμαρτία. Είναι το πάθος του αλκοολισμού, του καπνίσματος, των τυχερών παιχνιδιών. Το πάθος της φιλοδοξίας, της φιληδονίας, της υπερηφάνειας, της οργής, της φιλαυτίας, του εγωισμού, της επιθυμίας, της φιλαργυρίας. Σιγά – σιγά το πάθος μας αιχμαλωτίζει και μας κάνει δούλους του, κάνει την ψυχή μας νεκρή και αδύνατη να αντιδράσει. Είναι ένα αμάρτημα του ηθικού νόμου από το οποίο είναι δύσκολο να απαλλαγούμε.

Δυστυχώς, όμως, το πάθος της φιλαργυρίας έχει κυριεύσει και εμάς.

Μας έχει κάνει άσπλαχνους και κακούς ανθρώπους χωρίς αγάπη. Μένουμε προσκολλημένοι στα χρήματα και προσπαθούμε να τα πολλαπλασιάσουμε με θεμιτά και αθέμιτα μέσα, με αποτέλεσμα να πάθουμε όπως τον πλούσιο του Ευαγγελίου, για χάρη των επιγείων να χάσουμε τα επουράνια, τα αιώνια. Η μετοχή μας στην αιωνιότητα προϋποθέτει θυσίες αυτών που αγαπούμε και είμαστε δεμένοι. Ο Χριστός μας προτρέπει να υπερβούμε τα κοσμικά όρια, και αυτά δεν αναφέρονται μόνο στους πλούσιους, αλλά και στους φτωχούς και σε κάθε άνθρωπο που γνωρίζει τι πρέπει να κάνει περισσότερο για να συναντηθεί μαζί Του.

Δεν αρκεί να έχουμε πνευματικά ενδιαφέροντα, να πιστεύουμε και να ποθούμε τα αιώνια, να τηρούμε μερικές από τις εντολές του Θεού, αλλά σαν γνήσιοι μαθητές Του πρέπει να τον ακολουθήσουμε και να θυσιάσουμε τα πάντα γι’ Αυτόν όσο και αν μας φαίνεται ακατόρθωτο και δύσκολο. Να προσέχουμε γιατί κάποιο πάθος μπορεί να αποβεί καταστροφικό για τη σωτηρία μας αν δεν έχουμε διάθεση να κάνουμε υπακοή και θυσία. Να το συνειδητοποιήσουμε ότι στον δρόμο προς τη Βασιλεία του Θεού για να κόψουμε και να ξεπεράσουμε τα πάθη μας εκτός από τη δική μας θέληση και δύναμη χρειαζόμαστε και τη Χάρη του Θεού 

Ο Άγιος Παΐσιος τόνιζε στους προσκυνητές που τον επισκέπτονταν :

Μην αφήνετε τα πάθη να σκλαβώνουν την ψυχή σας και να την κάνουν σκληρή.

Μην αφήνετε την προσευχή στον Χριστό και τα πνευματικά σας καθήκοντα γιατί ο εχθρός σιγά – σιγά σας κατακτάει μέσω της σάρκας και μέσω της σκέψης σας.

Αποδυναμώνει όλες τις πνευματικές και φυσικές σας δυνάμεις και διακόπτει την επικοινωνία με τον Θεό, με αποτέλεσμα η ψυχή να σκλαβώνεται από τα πάθη. Όταν γνωρίζετε τα πάθη σας και κάνετε τον καλόν αγώνα, τότε ο Χριστός σας βοηθάει για το ξερίζωμά τους.

Ας αγωνιστούμε, λοιπόν, να απαλλαγούμε από τα πάθη μας είτε αυτά είναι μικρά είτε είναι μεγάλα. Το μαχαίρι για να τα κόψουμε το κρατάμε στα χέρια μας. Χρειαζόμαστε μόνο δυνατή και αποφασιστική θέληση. Μοναδικός σκοπός: με τα φθαρτά να αγοράσουμε τα άφθαρτα, με τα πρόσκαιρα τα αιώνια. 

Χρησιμοποιώντας τα χρήματα σωστά να εισέλθουμε στη Βασιλεία του Θεού. Ας κάνουμε, λοιπόν, εμείς το ελάχιστο, για να μας προσφέρει ο Θεός το άπειρο, την παντοδύναμη Χάρη Του.

π. Μάριος Πολυκάρπου

ΠΗΓΗ