Ὁ «χρυσορρήμων» Πατέρας τῆς Ἐκκλησίας

Ἀποστολικὸ Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 13 Νοεμβρίου 2022, Ἁγ. Ἰωάννου Χρυσοστόμου (Ἑβρ. ζ΄ 26 – η΄ 2)

Ο «ΧΡΥΣΟΡΡΗΜΩΝ» ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

Κατὰ τὴ σημερινὴ Κυριακὴ ἡ ἁγία μας Ἐκ­κλησία ἑορτάζει τὴ μνήμη ἑνὸς μεγάλου Ἱεράρχη καὶ οἰκουμενικοῦ Διδασκάλου, τοῦ ἁγίου Ἰωάννη τοῦ Χρυσοστόμου, ὁ ὁποῖος ὑπῆρξε «χρυσορρήμων» Πατέρας τῆς Ἐκκλησίας, καλλικέλαδος ρήτορας τοῦ ἱεροῦ ἄμβωνα καὶ βαθὺς ἑρμηνευτὴς τῶν θείων Γραφῶν. Γιὰ νὰ τιμήσουμε λοιπὸν σήμερα τὸν ἱερὸ Χρυσόστομο, τὸ ἀποστολικὸ ἀνάγνωσμα ποὺ ἀκούσαμε στὴ θεία Λειτουργία εἶναι ἀφιερωμένο σ᾿ ἐκεῖνον καὶ λαμβάνεται ἀπὸ τὴν πρὸς Ἑβραίους ἐπιστολή.

1. Πρότυπο ἀρχιερέα

Παρουσιάζεται σὲ αὐτὴν ὡς πρότυπο ὁ Μέγας Ἀρχιερέας Ἰησοῦς Χριστός, ὁ Ὁποῖος ἦταν «ὅσιος, ἄκακος, ἀμίαντος, κεχωρισμένος ἀπὸ τῶν ἁμαρτω­λῶν καὶ ὑψηλότερος τῶν οὐρανῶν». Δηλαδή, ἀπόλυτα εὐσεβὴς καὶ Ἅγιος, ἀπαλλαγμένος ἀπὸ κάθε κακία καὶ πονηρία, ἀμόλυντος, τελείως ἀνέγγιχτος ἀπὸ τὶς ἁμαρτίες τῶν ἀνθρώπων, ἀπόλυτα ἀναμάρτητος. Ὑψώθηκε δὲ ἐπάνω ἀπὸ τοὺς οὐρανοὺς καὶ κάθεται πλέον στὰ δεξιὰ τοῦ θρόνου τοῦ Θεοῦ.

Ὁ Ἀρχιερέας μας, δηλαδὴ ὁ Χριστός, δὲν εἶχε ἀνάγκη νὰ προσφέρει θυσίες πρῶτα γιὰ τὶς δικές του ἁμαρτίες κι ἔπειτα γιὰ τὶς ἁμαρτίες τοῦ λαοῦ, ὅπως πρόσφεραν οἱ ἀρχιερεῖς τοῦ Νόμου, διότι Αὐτὸς ἦταν ἀναμάρτητος. Μία φορὰ γιὰ πάντα θυσίασε τὸν ἴδιο τὸν Ἑαυτό του γιὰ χάρη τοῦ λαοῦ του. Διαφέρει μάλιστα ἀπὸ τοὺς ἀρχιερεῖς τοῦ Νόμου, ποὺ ἦταν ἄνθρωποι ἀσθενεῖς καὶ θνητοί, διότι ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ ἀναδείχθηκε Ἀρχιερέας «εἰς τὸν αἰῶνα τετελειωμένος»· δηλαδή, ἀναμάρτητος καὶ παντοτινός.

Ἀναγινώσκεται σήμερα ἡ περικοπὴ αὐ­τή, διότι, κατὰ τὸν τύπο τοῦ Μεγάλου Ἀρχιερέα, τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, διακόνησε τὴν Ἐκκλησία καὶ ὁ σήμερα ἑορταζόμενος ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος. Ποίμανε τοὺς πιστοὺς ὡς Ἀρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως, χωρὶς ὁ ἴδιος νὰ ἐπιζητήσει τὴν τιμὴ αὐτή, καὶ μάλιστα σὲ ἰδιαίτερα δύσκολη ἐποχή. Ἔζησε πρά­γματι ὡς Ὅσιος, ἀνέγγιχτος ἀπὸ τὴ ματαιότητα τοῦ κόσμου, ἀνεξίκακος πρὸς ὅσους τὸν ἐπιβουλεύονταν, ἀνυποχώρητος στὶς ἀρχές, στὸ ἦθος καὶ στὴν ὑπερ­άσπιση τοῦ ὀρθοῦ δόγματος, δριμὺς ἐλεγκτὴς τῆς διαφθορᾶς τῶν ἀνθρώπων, βιωματικὸς μυσταγωγὸς τῆς ἀναίμακτης θυσίας τοῦ Κυρίου, τῆς θείας Λειτουργίας. Συνέβαλε μάλιστα στὴν τελικὴ διαμόρφωση τῆς δομῆς καὶ τῶν εὐχῶν της καὶ τὴν πρόσφερε ὡς ἀτίμητο θησαυρὸ στὴν Ἐκκλησία μας. Ὁ λόγος του πολυτιμότερος ἀπὸ τὸ χρυσάφι, οἱ εὐχές του γλυκύτερες ἀπὸ τὸ μέλι, ἡ καθαρότητά του λαμπρότερη ἀπὸ τὸ φῶς. Στήριζε, ἐλεοῦσε, οἰκοδομοῦσε τοὺς πιστοὺς τῆς Ἐκκλησίας μας. Ἐπὶ αἰῶνες τώρα ἡ ἁγία μορφή του, ἡ ζωὴ καὶ οἱ λόγοι του ἀποτελοῦν τὸν χρυσὸ κανόνα τῆς Ἐκκλησίας, τὴν ἀληθινὴ ἔκφραση τῆς πατερικῆς παραδόσεως, τὸ πρότυπο τοῦ καλοῦ ποιμένα. Γνήσιος τύπος τοῦ Ἀρχιερέα μας Ἰησοῦ Χριστοῦ.

2. Πρεσβεύει γιὰ ἐμᾶς

Στὴ συνέχεια τῆς περικοπῆς ὁ θεῖος Ἀπό­στολος μᾶς παρουσιάζει ἀκόμη ἕνα σημαν­­τικότατο στοιχεῖο τοῦ Μεγάλου Ἀρ­χι­ερέα Ἰησοῦ Χριστοῦ: «τοιοῦτον ἔχομεν ἀρχιερέα, ὃς ἐκάθισεν ἐν δεξιᾷ τοῦ θρόνου τῆς μεγαλωσύνης ἐν τοῖς οὐρανοῖς». Τὸ πιὸ σημαντικό, λέει, εἶναι ὅτι ὁ Μεγάλος Ἀρχιερέας μας, μετὰ τὴν Ἀνάληψή του, κάθισε στοὺς οὐρανούς, στὰ δεξιὰ τοῦ θρόνου τοῦ Θεοῦ Πατέρα. Ἔγινε λειτουργὸς τῶν Ἁγίων, ποὺ βρίσκονται στοὺς οὐρανούς, καὶ τῆς ἀληθινῆς σκηνῆς, ποὺ δὲν τὴν κατασκεύασε κάποιος ἄνθρωπος, ἀλ­λὰ ὁ ἴδιος ὁ Κύριος.

Ἀπὸ ἐκεῖ λοιπὸν ὁ Θεάνθρωπος Κύριος μεσιτεύει μὲ παρρησία γιὰ ἐμᾶς πρὸς τὸν οὐράνιο Πατέρα του, ὡς ὁ Μονογενὴς Υἱὸς τοῦ Θεοῦ, ὁ Ὁποῖος μάλιστα θυσιάσθηκε γιὰ τὴ σωτηρία τῶν ἀνθρώπων. Χάρη στὴ δική του μεσιτεία λαμβάνουμε οἱ πιστοὶ τὸ ἔλεος, τὴν ἄφεση, τὴ σωτηρία τῶν ψυχῶν μας.

Ἐκεῖ, κοντὰ στὸν θρόνο τοῦ Μεγάλου Ἀρχιερέα, μαζὶ μὲ τὸν Κύριό μας βρίσκον­ται καὶ οἱ Ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας μας. Ἐκεῖ βρίσκεται καὶ ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος, ὁ ὁποῖος τιμᾶται ἀπὸ τοὺς πιστοὺς στὴν ἐπίγεια στρατευόμενη Ἐκκλησία καὶ δοξάζεται ἀπὸ τὸν Κύριο στὴ θριαμβεύουσα. Πρεσβεύει ὁ Ἅγιος γιὰ ἐμᾶς. Ἱκετεύει τὸν ἐλεήμονα Κύριο γιὰ τὶς δικές μας ἀνάγκες, γιὰ τὴ μετάνοιά μας, γιὰ τὴ σωτηρία μας.

Ἂς ζητοῦμε λοιπὸν τὶς πρεσβεῖες του στὴν προσευχή μας. Ἂς ἀνταποκρινόμαστε δὲ στή μεσιτεία τοῦ Κυρίου μας καὶ στὶς πρεσβεῖες τῶν Ἁγίων μας, καὶ τοῦ ἁγίου Ἰωάννη τοῦ Χρυσοστόμου, μὲ τὸν πνευματικό μας ἀγώνα, μὲ τὴν ἐπιμέλεια τῆς ψυχῆς μας καὶ τὴ μετάνοιά μας, ὥστε νὰ λάβουμε Χάρι καὶ ἔλεος ἀπὸ τὸν οὐράνιο Πατέρα μας καὶ νὰ ἀξιωθοῦμε τῆς αἰώνιας σωτηρίας.

ΠΗΓΗ