ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΔ' ΛΟΥΚΑ (Λουκά κεφ. ιη' στίχοι 35-43).

14. Η θεραπεία του τυφλού στην Ιεριχώ.

Η Εκκλησία με τη σημερινή περικοπή θέλει να μας διδάξει ότι: α) Ο Ιησούς Χριστός είναι ο Θεάνθρωπος και παντοδύναμος Κύριος μας, β) το θαύμα είχε σκοπό να φανερώσει την ζωντανή πίστη του τυφλού και γ) το παράδειγμα του τυφλού βοήθησε όλο το λαό να αναγνωρίσει το Θεάνθρωπο Σωτήρα και να προσφέρει δοξολογία στο Θεό.

ΚΕΙΜΕΝΟ

«Τω καιρώ εκείνω εγένετο εν τω εγγίζειν τον Ιησούν εις Ιεριχώ τυφλός τις εκάθητο παρά την οδόν προσαιτών· ακούσας δε όχλου διαπορευομένου επυνθάνετο τι είη τούτο. Απήγγειλαν δε αυτώ ότι Ιησούς ο Ναζωραίος παρέρχεται. Και εβόησε λέγων Ιησού υιέ Δαβίδ, ελέησόν με. Και οι προάγοντες επετίμων αυτώ ίνα σιωπήση - αυτός δε πολλώ μάλλον έκραζεν υιέ Δαβίδ, ελέησόν με. Σταθείς δε ο Ιησούς εκέλευσεν αυτόν αχθήναι προς αυτόν. εγγίσαντος δε αυτού επηρώτησεν αυτόν λέγων τι σοι θέλεις ποιήσω· ό δε είπε· Κύριε, ίνα αναβλέψω. Και ό Ιησούς, είπεν αυτώ· ανάβλεψον η πίστις σου σέσωκέ σε· και παραχρήμα ανέβλεψε, και ήκολούθει τον Κύριον δοξάζων τον Θεόν και πάς λαός ιδών έδωκεν αίνον τω Θεώ

Εκείνο τον καιρό, καθώς πλησίαζε ο Ιησούς στην Ιεριχώ καθόταν ένας τυφλός κοντά στο δρόμο και ζητιάνευε. Όταν άκουσε πως περνάει πολύς κόσμος, ρώτησε τι ακριβώς συμβαίνει. Του απάντησαν δε πως ο Ιησούς ο Ναζωραίος περνάει από μπροστά του. Τότε φώναξε δυνατά: «Ιησού υιέ Δαβίδ, ελέησε με». Εκείνοι που προπορεύονταν τον μάλωναν για να σωπάσει. Αυτός όμως φώναζε πολύ περισσότερο. «Υιέ του Δαβίδ, ελέησε με». Αφού σταμάτησε ο Ιησούς, έδωσε εντολή να τον φέρουν μπροστά του. Όταν αυτός (τυφλός) πλησίασε τότε τον ρώτησε (ο Κύριος). «Τι θέλεις να σου κάνω;» Εκείνος δε είπε: «Κύριε, θέλω να ξαναδώ (με τα μάτια μου). Και ο Ιησούς του είπε: «Ανάβλεψε· η πίστη σου σε έσωσε. Και αμέσως ξαναείδε το φως του και ακολουθούσε τον Κύριο δοξάζοντας το Θεό. Και όλος ο λαός, όταν είδε (το θαύμα) δόξασε το Θεό.

 ΑΝΑΛΥΣΗ - ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ

 1. Η Ιεριχώ ήταν πόλη της Γαλιλαίος που βρισκόταν όχι )ιά από τη βόρεια ακτή της Νεκρός Θάλασσας. Σ' αυτή την

ζούσε ο τυφλός του Ευαγγελίου και φαίνεται πως ήταν ϊς δυστυχισμένος άνθρωπος. Η φοβερή τύφλωση δεν του επέτρεπε να εργάζεται και έτσι ήταν αναγκασμένος για να ζήσει κάνει το ζητιάνο. Είναι μια εικόνα που δυστυχώς τη διαπιστώσουμε σ' όλες τις εποχές, ακόμα και σήμερα.

2. Ο τυφλός είχε μεγάλη πίστη στον Ιησού Χριστό. Γι' αυτό και φώναζε: « Ιησού, Υιέ Δαβίδ ελέησε με». Παρόλο που δεν είχε μάτια, όμως έβλεπε με τα μάτια της ψυχής του τον Κύριο και τον δεχόταν ως αληθινό Θεό και Σωτήρα του κόσμου. Ο κόσμος τον μάλωνε που φώναζε, αλλ' αυτός όμως ομολογούσε την πίστη και την αγάπη του στο Χριστό πολύ δυνατότερα από πριν. Ο Κύριος είδε τη λαχτάρα του τυφλού και έδωσε εντολή να τον φέρουν κοντά του. Η πράξη αυτή δείχνει την άπειρη αγάπη, στοργή και συμπάθεια του Κυρίου για τον τυφλό.

3. Ο διάλογος του Κυρίου με τον τυφλό είναι θαυμάσιος. Αφού ο Κύριος τον ακούμπησε, τον ρώτησε: «Τι θέλεις να σου κάμω;» Ο Κύριος τον ρωτά, γιατί θέλει να ακούσει από το ίδιο το στόμα του τυφλού την επιθυμία του. Ο τυφλός απαντά: «Κύριε, ίνα αναβλέψω». Θέλει να αποκτήσει το φως των ματιών του. Απευθύνεται στον Κύριο και πιστεύει ακράδαντα, πως μόνον αυτός έχει τη δύναμη να θεραπεύσει όχι μόνο το σκοτάδι των ματιών, αλλά και το σκοτάδι της ψυχής, δηλαδή την αμαρτία, που είναι πολύ χειρότερο από την τύφλωση των ματιών.

4. Ο Κύριος αναγνωρίζει και φανερώνει την πίστη του τυφλού σ' όλους τους παρευρισκόμενους ανθρώπους. «Η πίστις σου σέσωκέ σε» του λέγει. Δηλαδή «η πίστη σου είναι τέτοια, που σου προσφέρει τη συχώρεση των αμαρτιών σου και την άπειρη αγάπη μου που σε οδηγεί στη σωτηρία». Για να καταλάβουν και οι άλλοι άνθρωποι το γεγονός της σωτηρίας, που συμβαίνει στην ψυχή του τυφλού, πραγματοποιεί τη θαυματουργική θεραπεία της σωματικής του τυφλώσεως. Όλος ο κόσμος και πριν απ' όλους ο τυφλός άρχισαν να δοξολογούν το Θεό. Αυτή τη σωτηρία είχε δει με τα μάτια του και ο γέροντας Συμεών, όταν η Παναγία με τον Ιωσήφ έφεραν το βρέφος Ιησού στο ναό του Σολομώντα. Είδαν τα μάτια μου τη σωτηρία, που είναι ο Χριστός βροντοφωνεί ο Συμεών. Μακάρι και μείς να αξιωθούμε να δούμε τη μεγάλη αυτή ευεργεσία του Θεού, δηλαδή να υποδεχτούμε το Σωτήρα Κύριο στην καρδιά μας.

 ΔΙΔΑΓΜΑ:

 «Ότι είδαν οι οφθαλμοί μου το σωτήριόν σου» (Από την προσευχή του γέροντα Συμεών στη γιορτή της Υπαπαντής Λουκά κεφ. β' στίχος 30).

ΚΕΙΜΕΝΑ ΕΚΚΛ. ΠΑΤΕΡΩΝ

Ο τυφλός ελευθερώθηκε διπλά από την τυφλότητα του, δηλαδή από τη σωματική και εκείνη την τυφλότητα που κυριεύει το νου και την καρδιά του ανθρώπου. Αν δεν είχε θεραπευτεί σωματικά δε θα δόξαζε Χριστό, ως Θεό. Επειδή όμως δέχτηκε το θεϊκό θαύμα του Κυρίου, γι’ αυτό και έγινε αφορμή να δοξάζεται ο Θεός απ' όλο τον κόσμο (Άγιος Κύριλλος, Πατριάρχης Αλεξανδρείας).

 ΑΣΚΗΣΕΙΣ - ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ

1. Τι σου κάνει εντύπωση από τη διαγωγή του τυφλού;
2. Τι υπογραμμίζεις από τη συμπεριφορά του Κυρίου απέναντι στον τυφλό;
3. Πώς μπορούμε και εμείς να δούμε με τα μάτια μας τη σωτηρία μας;