Κυριακή ΣΤ ΛΟΥΚΑ του δαιμονισμένουτων Γαδαρηνών
Σάββατο, 20 Οκτωβρίου 2012
«και απήλθεν καθ’ όλην την πόλιν κηρύσσον όσα εποίησεν αυτώ ο Ιησούς»
Τρομερή εικόνα μας καταγράφει στο σημερινό ευαγγελικό ανάγνωσμα ο Απόστολος και ευαγγελιστής Λουκάς. Ένας δυστυχισμένος άνθρωπος βρίσκεται αλυσοδεμένος κάτω από την δύναμη του Διαβόλου. «ός είχε δαιμόνια εκ χρόνου ικανού».
Η κατάσταση του δυστυχισμένου αυτού ανθρώπου της πόλεως των Γαδαρηνών, για πολλά χρόνια ήταν απαίσια, ελεεινή, απάνθρωπη, θα έλεγε κανείς, αλλά και κανείς δεν μπορούσε να του προσφέρει κάποια βοήθεια, ούτε και αυτοί οι πονεμένοι γονείς του.
Στην αγωνία του αυτή, στην ταλαιπωρία του, στον πόνο του, στην δυστυχία του αλυσοδεμένου ανθρώπου της πόλης των Γαδαρηνών, έρχεται να δοθεί λύση με την παρουσία του Θεανθρώπου Ιησού.
Ο Κύριος, ο οποίος ήλθε εξ ουρανών να καταλύσει τα έργα του Σατανά και να διαλύσει το κράτος και την ισχύ του, θεραπεύει τον δυστυχή άνθρωπο. «Παρήγγειλε γάρ τω πνεύματι τω ακαθάρτω εξελθείν από του ανθρώπου».
Ο Κύριος του ουρανού και της γης με ένα λόγο Του διατάζει τα δαιμόνια να εξέλθουν από τον κατ’ εικόνα Θεού άνθρωπο και να εισέλθουν στο κοπάδι των εκεί βοσκομένων παρανόμως χοίρων, και αυτοί όρμησαν στους κρημνούς και επνίγηκαν στην θάλασσα.
Και ώ του θαύματος! ο προ ολίγου γυμνός και με αλυσίδες δεμένος, τώρα είναι ήρεμος, κοινωνικός, αγαθός και ευγνώμων και μάλιστα γίνεται κήρυκας των μεγάλων ευεργεσιών του Θεού προς αυτόν.
Ο άλλοτε δούλος των δαιμόνων και γυμνός στην ψυχή και το σώμα, απαίσιος στην μορφή και τις πράξεις και συνάμα επιθετικός στους πάντες, αποβαίνει σώφρων, λογικός και καθαρός στην καρδιά και μάλιστα, καθήμενος «παρά τους πόδας του Ιησού», παρακαλεί τον Σωτήρα Του να μείνει πάντοτε μετ’ Αυτού: «εδέετο δε αυτού ο ανήρ, παρ’ ου τα δαιμόνια, είναι συν αυτώ».
Να, οποία μεταβολή ριζική στον άνθρωπο φέρνει η δύναμις και η χάρις του Ιησού Χριστού. Ο άνθρωπος δια του Ιησού Χριστού μεταμορφώνεται, ηρεμεί, βρίσκει τον αληθινό δρόμο της σωτηρίας του, με άλλα λόγια αναγεννάται πνευματικά και γίνεται Χριστοφόρος και Θεοφόρος.
Ο άνθρωπος, ο οποίος με ζέουσα πίστη ομολογεί τον Κύριο της Δόξης και πιστεύει σ’ Αυτόν ειλικρινώς, γίνεται αληθινά κατά χάρη παιδί του Θεού Πατέρα και φίλος και αδελφός του Ιησού Χριστού.
Ο Θεάνθρωπος Ιησούς «μορφήν δούλου λαβών εν ομοιώματι ανθρώπου γεγόμενος», ήλθε στην Γή για να χύσει το σωτήριο αίμα Του, «δια την του κόσμου ζωήν και σωτηρίαν», για να ξαναβρεί ο πληγωθείς υπό του Διαβόλου άνθρωπος την σωτηρία της ταλαιπωρημένης ψυχής του.
Ο ευσεβής, φιλόθεος και φιλόχριστος άνθρωπος, φωτιζόμενος με την ιερή και ανυπόκριτο προσευχή και με την μελέτη του Θείου λόγου, γνωρίζει τον Χριστό και ούτω εν παντί και πάντοτε υμνεί και δοξολογεί τον Τριαδικό Θεό, Πατέρα, Υιό και Άγιο Πνεύμα, Τριάδα Ομοούσιο και αχώριστο.
Ο άνθρωπος, ο κατ’ εικόνα Θεού πλαστής, όταν γνωρίσει τον Χριστό, τον μόνο αληθινό Θεό, φωτίζεται και αγιάζεται από την αγάπη Του και γίνεται άνδρας τέλειος εντός της Μίας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας, την μόνη πηγή της σωτηρίας.
Εκείνος, ο οποίος με την θέλησή του, συμφιλιώνεται με το Θεό της ειρήνης, του ελέους, των οικτιρμών και της αγάπης, ειρηνεύει με τον εαυτό του, με τον πλησίον του, και με όλο τον κόσμο και ζει και κινείται εν Χριστώ Ιησού.
Να, γιατί ο θεραπευθείς δαιμονιζόμενος της σημερινής Ευαγγελικής Περικοπής δεν θέλει να απομακρυνθεί από τον Θεάνθρωπο Ιησού, τον Σωτήρα και Λυτρωτή του, αλλά τον παρακαλεί τον ικετεύει να μείνει κοντά Του, αλλά και να γίνεται ο κήρυκας της μεγάλης ευεργεσίας πού δέχθηκε από τον Σωτήρα του.
Άνθρωπος, που ζει και κινείται μακριά από την χάρη, το έλεος και την αγκαλιά του Θεού Πατρός και είναι γυμνός της θείας χάριτος, και δεν επιζητεί τη σωτηρία της ψυχής του, αυτός ο δυστυχής άνθρωπος περνά τη ζωή του στα μνήματα και τις ερήμους, γυμνός και δεμένος από τις αμαρτίες και τα πάθη, όπως ακριβώς ο δαιμονιζόμενος της σημερινής ευαγγελικής περικοπής.
Ο ευσεβής, ο ενάρετος, ο πιστός άνθρωπος πού μένει κοντά στον Χριστό, απολαμβάνει των ευλογιών του Θεού και εδώ στην Γή, αλλά και συγχρόνως προγεύεται και της αιωνίου και ανεκλαλήτου ζωής, την οποίαν «ητοίμασεν ο Κύριος τοις αγαπώσιν Αυτόν».
Αδελφοί μου,
Είναι γεγονός ότι, πολλοί οι εχθροί μας περικυκλώνουν καθημερινώς, όργανα και φερέφωνα του ανθρωποκτόνου Διαβόλου και τοις αγγέλοις αυτού, ο οποίος Διάβολος από φθόνο και ζηλοτυπία θέλει να γίνουμε δια της αμαρτίας πιστά όργανά του.
Ο πανούργος επιζητεί με κάθε τρόπο και δέλεαρ να μας κάμει δικούς του, να γίνουμε και εμείς ωσάν τον αλυσοδεμένο δαιμονιζόμενο της σημερινής ευαγγελικής περικοπής, ο οποίος για κατοικία είχε τά μνήματα, ρούχο δεν φορούσε, και δεδεμένος με αλυσίδες ήταν ο φόβος και ο τρόμος της περιοχής εκείνης.
Καιρός, λοιπόν, ευπρόσδεκτος, καιρός μετανοίας, ας τρέξουμε τώρα που έχουμε ακόμη χρόνο να αποβάλλουμε την εμπερίστατο αμαρτία και να ενδυθούμε με τά όπλα του φωτός, πού φωτίζουν και αγιάζουν τον άνθρωπο, τον κατ’ εικόνα Θεού, και τον οδηγούν στη ζωή την αιώνιο, στην αγκαλιά του Θεού Πατρός των φώτων. ΑΜΗΝ.
Τρομερή εικόνα μας καταγράφει στο σημερινό ευαγγελικό ανάγνωσμα ο Απόστολος και ευαγγελιστής Λουκάς. Ένας δυστυχισμένος άνθρωπος βρίσκεται αλυσοδεμένος κάτω από την δύναμη του Διαβόλου. «ός είχε δαιμόνια εκ χρόνου ικανού».
Η κατάσταση του δυστυχισμένου αυτού ανθρώπου της πόλεως των Γαδαρηνών, για πολλά χρόνια ήταν απαίσια, ελεεινή, απάνθρωπη, θα έλεγε κανείς, αλλά και κανείς δεν μπορούσε να του προσφέρει κάποια βοήθεια, ούτε και αυτοί οι πονεμένοι γονείς του.
Στην αγωνία του αυτή, στην ταλαιπωρία του, στον πόνο του, στην δυστυχία του αλυσοδεμένου ανθρώπου της πόλης των Γαδαρηνών, έρχεται να δοθεί λύση με την παρουσία του Θεανθρώπου Ιησού.
Ο Κύριος, ο οποίος ήλθε εξ ουρανών να καταλύσει τα έργα του Σατανά και να διαλύσει το κράτος και την ισχύ του, θεραπεύει τον δυστυχή άνθρωπο. «Παρήγγειλε γάρ τω πνεύματι τω ακαθάρτω εξελθείν από του ανθρώπου».
Ο Κύριος του ουρανού και της γης με ένα λόγο Του διατάζει τα δαιμόνια να εξέλθουν από τον κατ’ εικόνα Θεού άνθρωπο και να εισέλθουν στο κοπάδι των εκεί βοσκομένων παρανόμως χοίρων, και αυτοί όρμησαν στους κρημνούς και επνίγηκαν στην θάλασσα.
Και ώ του θαύματος! ο προ ολίγου γυμνός και με αλυσίδες δεμένος, τώρα είναι ήρεμος, κοινωνικός, αγαθός και ευγνώμων και μάλιστα γίνεται κήρυκας των μεγάλων ευεργεσιών του Θεού προς αυτόν.
Ο άλλοτε δούλος των δαιμόνων και γυμνός στην ψυχή και το σώμα, απαίσιος στην μορφή και τις πράξεις και συνάμα επιθετικός στους πάντες, αποβαίνει σώφρων, λογικός και καθαρός στην καρδιά και μάλιστα, καθήμενος «παρά τους πόδας του Ιησού», παρακαλεί τον Σωτήρα Του να μείνει πάντοτε μετ’ Αυτού: «εδέετο δε αυτού ο ανήρ, παρ’ ου τα δαιμόνια, είναι συν αυτώ».
Να, οποία μεταβολή ριζική στον άνθρωπο φέρνει η δύναμις και η χάρις του Ιησού Χριστού. Ο άνθρωπος δια του Ιησού Χριστού μεταμορφώνεται, ηρεμεί, βρίσκει τον αληθινό δρόμο της σωτηρίας του, με άλλα λόγια αναγεννάται πνευματικά και γίνεται Χριστοφόρος και Θεοφόρος.
Ο άνθρωπος, ο οποίος με ζέουσα πίστη ομολογεί τον Κύριο της Δόξης και πιστεύει σ’ Αυτόν ειλικρινώς, γίνεται αληθινά κατά χάρη παιδί του Θεού Πατέρα και φίλος και αδελφός του Ιησού Χριστού.
Ο Θεάνθρωπος Ιησούς «μορφήν δούλου λαβών εν ομοιώματι ανθρώπου γεγόμενος», ήλθε στην Γή για να χύσει το σωτήριο αίμα Του, «δια την του κόσμου ζωήν και σωτηρίαν», για να ξαναβρεί ο πληγωθείς υπό του Διαβόλου άνθρωπος την σωτηρία της ταλαιπωρημένης ψυχής του.
Ο ευσεβής, φιλόθεος και φιλόχριστος άνθρωπος, φωτιζόμενος με την ιερή και ανυπόκριτο προσευχή και με την μελέτη του Θείου λόγου, γνωρίζει τον Χριστό και ούτω εν παντί και πάντοτε υμνεί και δοξολογεί τον Τριαδικό Θεό, Πατέρα, Υιό και Άγιο Πνεύμα, Τριάδα Ομοούσιο και αχώριστο.
Ο άνθρωπος, ο κατ’ εικόνα Θεού πλαστής, όταν γνωρίσει τον Χριστό, τον μόνο αληθινό Θεό, φωτίζεται και αγιάζεται από την αγάπη Του και γίνεται άνδρας τέλειος εντός της Μίας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας, την μόνη πηγή της σωτηρίας.
Εκείνος, ο οποίος με την θέλησή του, συμφιλιώνεται με το Θεό της ειρήνης, του ελέους, των οικτιρμών και της αγάπης, ειρηνεύει με τον εαυτό του, με τον πλησίον του, και με όλο τον κόσμο και ζει και κινείται εν Χριστώ Ιησού.
Να, γιατί ο θεραπευθείς δαιμονιζόμενος της σημερινής Ευαγγελικής Περικοπής δεν θέλει να απομακρυνθεί από τον Θεάνθρωπο Ιησού, τον Σωτήρα και Λυτρωτή του, αλλά τον παρακαλεί τον ικετεύει να μείνει κοντά Του, αλλά και να γίνεται ο κήρυκας της μεγάλης ευεργεσίας πού δέχθηκε από τον Σωτήρα του.
Άνθρωπος, που ζει και κινείται μακριά από την χάρη, το έλεος και την αγκαλιά του Θεού Πατρός και είναι γυμνός της θείας χάριτος, και δεν επιζητεί τη σωτηρία της ψυχής του, αυτός ο δυστυχής άνθρωπος περνά τη ζωή του στα μνήματα και τις ερήμους, γυμνός και δεμένος από τις αμαρτίες και τα πάθη, όπως ακριβώς ο δαιμονιζόμενος της σημερινής ευαγγελικής περικοπής.
Ο ευσεβής, ο ενάρετος, ο πιστός άνθρωπος πού μένει κοντά στον Χριστό, απολαμβάνει των ευλογιών του Θεού και εδώ στην Γή, αλλά και συγχρόνως προγεύεται και της αιωνίου και ανεκλαλήτου ζωής, την οποίαν «ητοίμασεν ο Κύριος τοις αγαπώσιν Αυτόν».
Αδελφοί μου,
Είναι γεγονός ότι, πολλοί οι εχθροί μας περικυκλώνουν καθημερινώς, όργανα και φερέφωνα του ανθρωποκτόνου Διαβόλου και τοις αγγέλοις αυτού, ο οποίος Διάβολος από φθόνο και ζηλοτυπία θέλει να γίνουμε δια της αμαρτίας πιστά όργανά του.
Ο πανούργος επιζητεί με κάθε τρόπο και δέλεαρ να μας κάμει δικούς του, να γίνουμε και εμείς ωσάν τον αλυσοδεμένο δαιμονιζόμενο της σημερινής ευαγγελικής περικοπής, ο οποίος για κατοικία είχε τά μνήματα, ρούχο δεν φορούσε, και δεδεμένος με αλυσίδες ήταν ο φόβος και ο τρόμος της περιοχής εκείνης.
Καιρός, λοιπόν, ευπρόσδεκτος, καιρός μετανοίας, ας τρέξουμε τώρα που έχουμε ακόμη χρόνο να αποβάλλουμε την εμπερίστατο αμαρτία και να ενδυθούμε με τά όπλα του φωτός, πού φωτίζουν και αγιάζουν τον άνθρωπο, τον κατ’ εικόνα Θεού, και τον οδηγούν στη ζωή την αιώνιο, στην αγκαλιά του Θεού Πατρός των φώτων. ΑΜΗΝ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου