ΦΩΝΗ ΚΥΡΙΟΥ

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

Ο ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ

Ἱστορική σημασία ἔχει τό σημερινό Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Μεταξύ τῶν ἄλλων, πληροφορούμαστε τό ἱεραποστολικό ἔργο πού ἐπετέλεσαν στήν Ἀντιόχεια οἱ ἀπόστολοι Παῦλος καί Βαρνάβας. Εἶναι ἡ πρώτη φορά, πού οἱ πιστεύοντες στόν Χριστό ὀνομάζονται χριστιανοί. Ἔκτοτε, ὅλοι ὅσοι βαπτίζονται στό ὄνομα τῆς Ἁγίας Τριάδος ὀνομάζονται χριστιανοί. Εἶναι, ὅμως, πραγματικοί χριστιανοί; Τό Βάπτισμα μᾶς ἐντάσσει στήν Ἐκκλησία. Μᾶς καθιστᾶ, ὅμως, ἀληθινούς χριστιανούς; Ἤ πρέπει νά διακρινόμαστε ἀπό κάποια ποιοτικά χαρακτηριστικά πού ἐνεργοποιοῦν μέσα μας τή χάρη τοῦ ἁγίου Πνεύματος καί ἐπαληθεύουν, σέ ὅλες τίς ἐκφάνσεις τῆς ζωῆς μας, τή χριστιανική μας ἰδιότητα;

Σταυροαναστάσιμη πορεία

Ἀληθινός χριστιανός εἶναι ὁ ἄνθρωπος τοῦ πόνου καί τοῦ Σταυροῦ.

«Καθένας πού θέλει ν’ ἀκολουθήσει τόν Χριστό πρέπει νά ξέρει πώς θά συμμετάσχει σέ δύο καταστάσεις, ὅπως ὁ Σωτήρας: στόν ἐμπαιγμό καί στή σταύρωση. Πρέπει νά ξέρει πώς στά μάτια τῶν περισσότερων ἀνθρώπων θά μοιάζει συνεχῶς γελοῖος καί ἀκόμα ὅτι, ἀπό τή στιγμή πού λέγεται χριστιανός, θά τοῦ γίνει ἀδελφός παντοτινός ὁ πόνος καί ὁ Σταυρός» (π. Νικολάι Στάινχαρτ).

Ἡ ζωή τοῦ χριστιανοῦ δέν εἶναι στρωμένη μέ ροδοπέταλα. Εἶναι μιά διαρκής πορεία πρός τόν προσωπικό του Γολγοθᾶ. Ὅμως, γιά τόν χριστιανό ἡ χαρά τῆς ζωῆς, ἀκόμα καί μέσα ἀπό τίς ποικίλες δοκιμασίες της, εἶναι ἡ προσδοκία τῆς Ἀνάστασης.

Πρόγευση τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ

Ἀληθινός χριστιανός εἶναι ἐκεῖνος πού ἀγνοεῖ τήν ὑποκρισία καί κάνει τό θέλημα τοῦ Θεοῦ τρόπο ζωῆς. Ὅπως ἔχει ἐπισημανθεῖ, «μέ τήν ὑποκρισία καί τό διεστραμμένο πνεῦμα μπορεῖ κανείς νά κρύψει τήν πραγματικότητα ἀπό τούς γήινους δικαστές κι ἔπειτα νά περιμένει τή λήθη. Γιά τόν χριστιανό εἶναι ἐντελῶς τό ἀντίθετο. Καί αὐτή ἡ ὕπαρξη τῆς ὑποκρισίας εἶναι γι’ αὐτόν ἀδιανόητη. Γιατί ὁ χριστιανός γνωρίζει πώς τίποτα δέν μπορεῖ νά ξεγελάσει τό μάτι τοῦ Θεοῦ καί πώς ἡ λήθη εἶναι ἀδιανόητη στή μνήμη τοῦ Θεοῦ καί πώς ἐνώπιόν Του τίποτε δέν μπορεῖ νά κρυφτεῖ». Ἡ ὑποκρισία εἶναι καρπός πλανεμένης καί ἐλλειμματικῆς πίστης, παντελῶς ξένη πρός τό ἦθος τῆς ἀγάπης καί τῆς εἰρήνης τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Ἀληθινός χριστιανός εἶναι ἐκεῖνος πού βιώνει ἀπό αὐτή τή ζωή τή Βασιλεία τοῦ Θεοῦ. Ὅπως γράφει σύγχρονος ἱερομόναχος, «ὁ ρόλος τῶν χριστιανῶν στόν κόσμο εἶναι νά φιλτράρουν τήν ἀτμόσφαιρα τῆς γῆς, ὥστε νά κερδίζει διαρκῶς ἔδαφος ἡ ἀτμόσφαιρα τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ. Μποροῦμε νά περιφρουροῦμε ὁλόκληρο τόν κόσμο, περιφρουρώντας τήν ἀτμόσφαιρα τοῦ Παραδείσου μέσα μας, διότι ἄν χάσουμε τή Βασιλεία τῶν οὐρανῶν, δέν θά σώσουμε οὔτε τόν ἑαυτό μας, οὔτε τούς ἄλλους. Ἐκεῖνος πού ἔχει μέσα του τή Βασιλεία τοῦ Θεοῦ, θά τήν μεταδώσει ἀνεπαίσθητα καί στούς ἄλλους» (Γέρων Θαδδαῖος).

Ἀληθινός χριστιανός εἶναι ὁ ἄνθρωπος τῆς ἀγάπης καί τῆς διαρκοῦς μετανοίας· μιᾶς ἀγάπης ἀπροϋπόθετης, πού δέν διακρίνει τούς ἀνθρώπους, ἀλλά τούς ἀποδέχεται ἰσοτίμως, ὡς ζωντανές εἰκόνες τοῦ Θεοῦ.

Ἀλλά καί μιᾶς μετανοίας πού εἶναι ὁ μόνος τρόπος καί δρόμος ἐπιστροφῆς στήν ἀγάπη καί τήν κοινωνία τοῦ Θεοῦ.

Οἱ ὑφιστάμενοι κίνδυνοι

Τό ἐρώτημα εἶναι, ἀφοῦ αὐτά εἶναι τά χαρακτηριστικά τοῦ ἀληθινοῦ χριστιανοῦ, γιατί ἔχει περιπέσει σέ αὐτό τό τέλμα ὁ λεγόμενος χριστιανικός κόσμος στήν ἐποχή μας; Προφανῶς, γιατί δέν εἴμαστε ἀληθινοί χριστιανοί, ἀφοῦ, ἀντί τοῦ πόνου καί τοῦ Σταυροῦ, ἐπιλέξαμε τήν ἀποχαύνωση τῆς ὑλικῆς εὐμάρειας, πού ὁδήγησε στήν ἀποκτήνωση τῶν ἠθῶν· ἀντί τῆς οὐσιαστικῆς Ὀρθοδοξίας, περιοριστήκαμε στούς τύπους τῆς θρησκείας, βιώνοντας μιά ὑποκριτική καί εὔκολη θρησκευτικότητα· ἀντί τῆς ἀγάπης, ἐπιλέξαμε τόν ἐγωισμό, ἀδιαφορώντας γιά ὅ,τι γίνεται γύρω μας· ἀντί τῆς μετανοίας, προσαρμόσαμε τόν Χριστό στά μέτρα τῆς ἀδυναμίας μας, κάνοντας ὑποχωρήσεις καταστροφῆς μέσα μας.

Ἡ λύση τῆς κρίσης, πού βιώνουμε, εἶναι νά ξαναγίνουμε ἀληθινοί χριστιανοί καί ὅλα θ’ ἀρχίσουν νά μετασχηματίζονται γύρω μας, γιατί πρῶτα θά ἔχουν ἀλλάξει μέσα μας!

Ἀρχιμ. Ἐ. Οἰκ.

ΠΗΓΗ