ΜΗΝΥΜΑ

ΓΙΑ ΚΗΡΥΓΜΑΤΑ ΤΩΝ ΚΥΡΙΑΚΩΝ, ΕΟΡΤΩΝ ΚΑΙ ΑΓΙΩΝ ΔΕΙΤΕ ΤΙΣ ΕΤΙΚΕΤΕΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑ

Παρασκευή 30 Μαΐου 2025

 ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΑΡΟΝΑΞΙΑΣ

«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»

Κυριακή τῶν Ἁγίων Πατέρων τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου

1 Ἰουνίου 2025 

Πολλές  φορές μέσα στό ἐκκλησιαστικό ἔτος ἡ  Ἐκκλησία μας,  Ἀδελφοί μου, τιμᾶ μέ ἰδιαίτερη λαμπρότητα καί  ξεχωριστή ἔμφαση τήν μνήμη τῶν Ἁγίων Πατέρων της. Μέ τόν τρόπο αὐτό, ἀναγνωρίζει ἔμπρακτα τούς μέχρι θυσίας ἀγῶνες τους καθώς καί τούς μεγάλους κόπους στούς ὁποίους ὑποβλήθηκαν μέ τήν θέλησή τους σέ ὅλη τους τήν ζωή, προκειμένου νά ὑπερασπιστοῦν μέ κάθε μέσο καί τρόπο καί μέ ὅλες τίς δυνάμεις τίς ὁποῖες διέθεταν, τήν καθαρότητα τῆς Πίστεώς μας, ὥστε νά ἐξασφαλιστεῖ μέ τόν τρόπο αὐτό μέ βεβαιότητα καί ἡ αἰώνια σωτηρία μας.

Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ μας γιά τόν λόγο αὐτό, πολύ σωστά, ἔχει ὀνομαστεῖ “ Ἐκκλησία τῶν Ἁγίων Πατέρων ”. Ὁ Κύριος, ἀγαπώντας καί φροντίζοντας μέ τήν Πρόνοιά Του τήν Ἐκκλησία, γιά τήν ὁποία ὁ Ἴδιος θυσιάστηκε,ὅσες φορές αὐτή κινδύνευε ἀπό τούς διάφορους αἱρετικούς, ἔστελνε καί τούς ἀνάλογους φωτισμένους ὑπερασπιστές της. Καί ἐνῶ στήν ἀρχή  καί γιά  κάποιο χρονικό  διάστημα, φαινόταν ὅτι κυριαρχοῦσαν οἱ δυνάμεις τοῦ σκότους μέ τίς αἱρετικές ἰδέες τους, πάντα ὁ Θεός φανέρωνε τά κατάλληλα ἐκεῖνα πρόσωπα τά ὁποῖα μέ τό ἦθος,τήν ἐμπειρία καί τήν ἐπάρκειά τους, κατόρθωναν νά ἐξελείψουν τίς αἱρετικές δοξασίες καί νά λάμπει πάντοτε θριαμβευτικά ἡ ἀλήθεια, ἡ ὁποία διέλυε ὅλα τά σκοτάδια τῆς  κάθε πλάνης.

 Ὁ δόλιος σκοπός τῶν αἱρετικῶν  νά νοθεύσουν τήν παραδεδομένη ἀλήθεια, ἀποτύγχανε παταγωδῶς καί οἱ πιστοί προστατεύονταν ἀπό τούς νοητούς λύκους, οἱ ὁποῖοι ἐπεδίωκαν μέ ὕπουλο καί δόλιο τρόπο, νά κατασπαράξουν τά λογικά πρόβατα τῆς ποίμνης τοῦ Χριστοῦ, γιά τήν σωτηρία τῶν ὁποίων ὁ Ἴδιος κοπίασε ὑπερβολικά καί στό τέλος θυσιάστηκε. Αὐτό δίνει καί σήμερα ἀλλά καί σέ ὅλες τίς ἐποχές τήν βεβαιότητα ὅτι πάντα ἡ ἀλήθεια θά νικᾶ τό ψέμα καί ἐμεῖς δέν ἔχουμε ἀπό τίποτα νά φοβηθοῦμε ἐφόσον παραμένουμε πιστοί στήν Ἐκκλησία μας καί ἀφοσιωμένοι στήν ἁγία της παράδοση.

Σήμερα ἡ Ἐκκλησία μας τιμᾶ τούς Ἁγίους 318 θεοφόρους Πατέρες πού συγκρότησαν τό ἔτος  325 μ.Χ. τήν πρώτη Οἰκουμενική  Σύνοδο στήν πόλη Νίκαια τῆς Βιθυνίας. Καί ὅπως καταλαβαίνουμε ἀπό τήν χρονολογία,ἐφέτος συμπληρώνονται 1700 χρόνια ἀπό τό ἱστορικό αὐτό γεγονός, ἀφοῦ αὐτό ἀποτελεῖ τήν πρώτη ἐπίσημη ἔκφραση τῆς συνοδικότητας τῆς Ἐκκλησίας μας. Εἶχε βέβαια προηγηθεῖ τό ἔτος 49 μ.Χ., ἡ πρώτη Ἀποστολική Σύνοδος ἡ ὁποία ἄνοιξε τόν δρόμο καί μᾶς ἔδειξε ἔμπρακτα πῶς πρέπει νά ἀντιμετωπίζονται τέτοιου εἴδους  προβλήματα.

Τά θέματα δηλαδή πού κατά καιρούς ἀνακύπτουν καί διαταράσσουν τήν γαλήνη τῶν μελῶν τῆς Ἐκκλησίας μας, νά ἀντιμετωπίζονται συνοδικά. Νά συγκεντρώνονται δηλαδή ἀπό κοινοῦ  ἀντιπρόσωποι ἀπό ὅλες τίς κατά τόπους Ἐκκλησίες,νά κάνουν διάλογο μεταξύ τους καί μέ τόν φωτισμό τοῦ Ἁγίου Πνεύματος νά καταλήγουν ὁμόφωνα σέ ἕνα κοινό συμπέρασμα τό ὁποῖο μετά νά γίνεται ὑποχρεωτικά  ἀποδεκτό ἀπό ὅλα τά μέλη τῆς Ἐκκλησίας. Δέν εἶναι δυνατόν  κάποιος νά εἶναι μέλος τῆς Ἐκκλησίας καί νά μήν δέχεται τίς ἀποφάσεις αὐτές ἀλλά νά ἐξακολουθεῖ νά πρεσβεύει τίς προσωπικές του δοξασίες.

Πολύ σημαντικός ἦταν ὁ ρόλος τοῦ Ἁγίου αὐτοκράτορα Μεγάλου Κωνσταντίνου τόσο στήν διοργάνωση τῆς Συνόδου αὐτῆς,ὅσο καί στήν διευκόλυνση τῶν Ἁγίων Πατέρων ὥστε νά μπορέσουν, χωρίς ἐμπόδια, νά πάρουν μέρος στίς ἐργασίες της,νά φιλοξενηθοῦν κλπ.

Προήδρευσε τιμητικά καί μέ πολύ σεβασμό τῆς Συνόδου καί χωρίς νά κατευθύνει τά μέλη της ἐπεμβαίνοντας στίς συζητήσεις τους πάνω στά θέματα τῆς Πίστεως. Βοήθησε μέ τό μεγάλο κῦρος τό ὁποῖο διέθετε, ὥστε νά λάμψει ἡ ἀλήθεια καί νά  προκύψει ἕνα πολύ θετικό ἀποτέλεσμα γιά τήν ἑνότητα τῆς  Ἐκκλησία μας.

Ἔτσι, ἡ πρώτη Οἰκουμενική Σύνοδος κατεδίκασε τήν φοβερή αἵρεση τοῦ Ἀρείου, ὁ ὁποῖος ἀμφισβητοῦσε τήν θεότητα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ καί ὑποστήριζε μέ περισσή αὐθάδεια ὅτι ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ ἦταν ἕνα κτίσμα τοῦ Πατέρα καί ὄχι ἰσότιμος μέ τά ἄλλα δύο πρόσωπα τῆς Ἁγίας Τριάδος, τόν Πατέρα καί τό Ἅγιο Πνεῦμα. Δηλαδή θεωροῦσε τόν Υἱό τοῦ Θεοῦ ὡς ἕνα δημιούργημα τοῦ Θεοῦ ὅπως ὅλα τά ἄλλα δημιουργήματα καί ὄχι ὡς ἀληθινό Θεό.

Τό περίεργο εἶναι ὅτι ὁ Ἄρειος δέν ἦταν ἕνας ἁπλός χριστιανός, ἀλλά ἕνας ἀπό τούς πλέον ἐπιφανεῖς κληρικούς τῆς Ἐκκλησίας μας καί ἡ πτώση του αὐτή ἔγινε αἰτία ἑνός φοβεροῦ σκανδαλισμοῦ καί μιᾶς μεγάλης ἀναταραχῆς μέσα στό σῶμα τῆς Ἐκκλησίας μας. Τό μεγάλο λάθος του ἦταν ὅτι προσπάθησε νά κατανοήσει τίς ἀρχές τῆς Πίστης μας στηριζόμενος στήν λογική,στήν ἐπιστήμη καί στίς ἀρχές τῆς ἀρχαίας Ἑλληνικῆς φιλοσοφίας. Ἐνῶ κανονικά, ἔπρεπε νά βασίζεται στόν φωτισμό τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καί στήν ἐμπειρία τῶν θεοπτῶν Ἁγίων μας.

Οἱ ἀλήθειες τῆς Πίστεως πού μᾶς φανέρωσε ὁ Ἰησοῦς Χριστός, δέν εἶναι παράλογες,ἀλλά ὑπέρλογες. Ξεπερνοῦν δηλαδή τίς δυνατότητες τῆς λογικῆς καί τίς δεχόμαστε ὅπως ἀκριβῶς μᾶς τίς διετύπωσε ὁ Κύριος καί ὅπως μᾶς τίς παρέδωσαν οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοι, οἱ ὁποῖοι ὄχι μόνο ἄκουσαν τόν Κύριο νά τούς τίς παραδίδει, ἀλλά τόν εἶδαν κιόλα μέ τά αἰσθητά μάτια τους. Πάνω στό ὄρος Θαβώρ εἶδαν τήν δόξα τῆς θεότητός Του καί βεβαιώθηκαν ἐμπειρικά ὅτι δέν εἶναι ἕνας ἁπλός ἄνθρωπος, ἀλλά Θεός τέλειος καί ἀληθινός, ὁ ἕνας τῆς Τριάδος.

Οἱ Θεοφόροι Πατέρες τῆς πρώτης Οἰκουμενικῆς Συνόδου συνέταξαν καί τά πρῶτα ἑπτά ἄρθρα τοῦ Συμβόλου τῆς Πίστεως. Τό γνωστό μας “Πιστεύω”, ὁλοκλήρωσαν ἀργότερα στήν Κωνσταντινούπολη  οἱ  Ἅγιοι Πατέρες  οἱ ὁποῖοι  συγκρότησαν τήν δεύτερη Οἰκουμενική Σύνοδο. Γιά τόν λόγο αὐτό ὀνομάζεται Σύμβολο Νικαίας – Κωνσταντινουπόλεως. Καί εἶναι πολύ σημαντικό  αὐτό τό κείμενο  γιατί καταγράφει μέ ἕνα ἀπόλυτα σαφῆ τρόπο,σύντομα μέν, ἀλλά πολύ περιεκτικά ὁλόκληρη τήν Πίστη μας.

Καλό θά εἶναι νά μήν ἀρκούμαστε στό γεγονός ὅτι τό ἀπαγγέλουμε  ἀπό κοινοῦ σέ κάθε Θεία Λειτουργία,ἀλλά νά τό λέμε καί καθημερινά καί στήν ἀτομική μας προσευχή. Μέ τόν τρόπο αὐτό,ὄχι μόνο ὁμολογοῦμε τήν Πίστη μας,ἀλλά  καί ὁπλιζόμαστε μέ τήν δύναμη πού μᾶς δίνει ὁ Τριαδικός μας Θεός καί ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος, ὥστε νά ἀντιμετωπίζουμε ἀποτελεσματικά ὅλους τούς ἀρνητές καί διαστρεβλωτές τῆς Πίστεως.

Ὅλους αὐτούς βέβαια,δέν πρέπει νά τούς βλέπουμε ὡς ἐχθρούς μας, ἀλλά ὡς πλανεμένους ἀδελφούς μας. Ποτέ δέν μισοῦμε τούς ἴδιους προσωπικά, ἀλλά ἀποστρεφόμαστε τήν πλάνη τους καί προσευχόμαστε θερμά καί μέ πόνο ψυχῆς γιά τήν ἐπιστροφή τους στήν μάνδρα τοῦ Χριστοῦ μας.

ΠΗΓΗ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου