ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ «Η ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΗ ΠΡΟΣΦΟΡΑ»

Στη σημερινὴ ευαγγελικὴ περικοπὴ ο Ιουδαίος άρχοντας, έχοντας τηρήσει από την νεότητα του όλες τις εντολὲς του Νόμου, ρωτά τον Ιησού τι του μένει ακόμη για να εξασφαλίσει την αιωνιότητα. Η απάντηση του Χριστού είναι καταλυτική, γνωρίζοντας τι κρατά συνήθως τον άνθρωπο γερά δεμένο στην γή: «Ένα ακόμη σου λείπει. Πούλησε όλα όσα έχεις και δώσε τα χρήματα στους φτωχούς, και έτσι θα έχεις θησαυρό κοντά στον Θεό, και έλα να με ακολουθήσεις».

Δε χωράει αμφιβολία ότι ο Ιουδαίος αυτός άρχοντας ήταν ευσεβής άνθρωπος, εφόσον τήρουσε τον Νόμο και είχε μέσα του την επιθυμία της τελειότητας. Ο λόγος όμως της Π. Διαθήκης καταλήγει, ολοκληρώνεται και κορυφώνεται στο Χριστό, ο οποίος αποκαλύπτει την απόλυτη απαίτηση του Θεού προς τον άνθρωπο.

Η απαίτηση αυτή δεν συνίσταται μόνο στην τήρηση κάποιων βασικών εντολών, αλλὰ την πλήρη αποδέσμευση όλου του ανθρώπου απὸ τα γήϊνα και την ένωσή του με τον Θεό. Η στάση του Ιουδαίου που λυπήθηκε βαθύτατα για την υπόδειξη του Χριστού και έφυγε μη μπορώντας να την ακολουθήσει, δείχνει πόσο δύσκολο είναι να δοθεί κανεὶς ολοκληρωτικὰ στο Θεό. Μαρτυρεί επίσης πόσο εύκολο είναι να δημιουργηθεί μια ψεύτικη ικανοποίηση μέσα στη συνείδηση του ανθρώπου, ικανοποίηση που προέρχεται από την τήρηση ορισμένων, έστω βασικών εντολών.

Πιστεύει κανεὶς ότι εξόφλησε τους λογαριασμούς του με τον Θεὸ με το να τηρήσει μερικὲς τυπικὲς διατάξεις. Όταν όμως καλείται να διαλέξει ανάμεσα στον Θεὸ και στα χρήματά του, δεν θυσιάζει τίποτε απ’ όλα αυτά, αποκαλύπτοντας έτσι ότι η θρησκευτικότητά του καλύπτει μόνο ένα μέρος της ζωής του και όχι στο σύνολό της, και όχι όλο το βάθος της, ότι συνίσταται στην ανώδυνη τήρηση των εντολών και όχι στην οδυνηρή υποταγή του όλου ανθρώπου στην απόλυτη απαίτηση του Θεού.

Ο Ιησούς δεν κατηγορεί τον ευσεβὴ συνομιλητή του Ιουδαίο για ότι έκανε, αλλὰ για ότι παρέλειψε να κάνει. Βλέπει ότι η σχέση του με τον Θεὸ δεν περνάει μέσα απὸ την κοινωνία των αδελφών και δεν συναντάται με τους δρόμους των συνανθρώπων του. Βλέπει ότι η θρησκευτικότητα του δεν συνδέεται άμεσα με τη ζωή του μέσα στην κοινωνία, ότι ο δρόμος που τον φέρνει στον Θεό δεν περνάει μέσα από την κοινωνία των αδελφών και δεν διασταυρώνεται με τους δρόμους των συνανθρώπων του. Είναι ένας μονόδρομος που εξασφαλίζει την ικανοποίηση μέσα στη δική του συνείδησή.

ΕΚ  ΤΗΣ  ΙΕΡΑΣ  ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ

ΠΗΓΗ