«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»

Κυριακή Η΄ Λουκά

13 Νοεμβρίου 2016

Η παραβολή του καλού Σαμαρείτου που ακούσαμε σήμερα στο ευαγγελικό ανάγνωσμα είναι γνωστή σε όλους μας αδελφοί μου. Την αφορμή για να διδάξει την παραβολή αυτή Ο Κύριος την έδωσε ένας νομομαθής που ήθελε να μάθει τι να κάνει για να κερδίσει την αιώνια ζωή. Και ο Χριστός του λέγει: να πράττεις αυτά που διαβάζεις στο νόμο του Θεού, τι λέγει ο νόμος του Θεού, τι διαβάζεις σε αυτόν; Και ο νομικός του απαντά, ότι ο νόμος λέγει να αγαπάς τον Κύριο και Θεό σου με όλη σου την καρδιά, με όλη σου την ψυχή, με όλη σου την θέληση και την δύναμή σου, ώστε να είσαι ολοκληρωτικά σε αυτόν παραδομένος. Να τον αγαπάς και με το νου σου ολόκληρο, ώστε αυτόν πάντοτε να σκέφτεσαι. Επίσης να αγαπάς και τον πλησίον σου, τον συνάνθρωπο σου, όσο και όπως αγαπάς τον εαυτό σου. Του είπε τότε ο Κύριος. Πολύ σωστά απάντησες αυτό να κάνεις και θα κερδίσεις την αιώνιο ζωή. Όμως ο νομικός θέλοντας να δικαιωθεί προσθέτει νέο ερώτημα, ποιός είναι ο πλησίον.

Απαντώντας στο τελευταίο ερώτημα του νομικού ο Χριστός παραθέτει την παραβολή του καλού Σαμαρείτη.

Ένας άνθρωπος, πηγαίνοντας από την Ιερουσαλήμ στην Ιεριχώ, έπεσε θύμα ληστών, οι οποίοι αφού τον λήστεψαν, τον κακοποίησαν και τον άφησαν στην άκρη του δρόμου μισοπεθαμένο. Μετά από λίγη ώρα πέρασαν από δίπλα του ένας ιερέας της Ιουδαϊκής θρησκείας και ένας Λευίτης οι οποίοι ενώ τον είδαν κατάκοιτο και αιμόφυρτο αδιαφόρησαν, τον προσπέρασαν και συνέχισαν τον δρόμο τους. Πέρασε και ένας Σαμαρείτης, ο οποίος τον σπλαχνίστηκε. Περιποιήθηκε τα τραύματά του. Τον πήρε στους ώμους τον έβαλε πάνω στο υποζύγιο του και τον μετέφερε στο πλησιέστερο πανδοχείο. Έδωσε χρήματα στον πανδοχέα προκειμένου να περιθάλψει τον τραυματία.

Με αυτή τη διήγηση ο Κύριος και Σωτήρας μας Ιησούς Χριστός μας αποκάλυψε πρώτον ποιός είναι πλησίον και πως τον βοηθάμε. Δεύτερον ποιά είναι τα βασικά χαρακτηριστικά της αληθινής εν Χριστώ αγάπης προς τον συνάνθρωπο μας.

Πλησίον είναι ο οποιοσδήποτε άνθρωπος δεν έχει σημασία αν είναι πλούσιος η πτωχός, μορφωμένος η αγράμματος, μαύρος η λευκός, κίτρινος η ερυθρόδερμος, φίλος η εχθρός, όλοι είναι παιδιά του Θεού, είναι εικόνες του Θεού. Τον φίλο μας τον διαλέγουμε, έχουμε εκλεκτικότητα σε αυτό, τον πλησίον μας όμως δεν τον διαλέγουμε, διότι πλησίον μας είναι αυτός που βρίσκεται πλάι μας και έχει την ανάγκη μας, είτε αυτή είναι υλική, είτε πνευματική.

Ο πλησίον εμφανίζεται δίπλα μας με τρείς βαθιές πληγές. Η πρώτη πληγή αφορά το σώμα, είναι ο άρρωστος άνθρωπος, ο φτωχός, ο πεινασμένος, ο άστεγος, ο πρόσφυγας, το ορφανό, η χήρα, αυτός είναι ο πλησίον που εμφανίζεται με τον πόνο τον σωματικό. Να μην τον προσπεράσουμε όπως ο ιερεύς και ο λευίτης τη παραβολής, αλλά να σταματήσουμε, να τον προσεγγίσουμε, να του απαλύνουμε την πληγή όπως έκανε ο καλός Σαμαρείτης .

Η δεύτερη πληγή αφορά τον νου, και αυτή υπάρχει στους ανθρώπους που εμφανίζουν προκατάληψη, αμάθεια, δεν γνωρίζουν τον αληθινό Θεό, δεν ξέρουν τίποτα από πνευματική ζωή. Πως θεραπεύουμε αυτή την ανάγκη του πλησίον μας; Τον βοηθάμε με το να του μιλάμε διαρκώς μεταδίδοντας του τα νάματα της αληθινής πίστης. Να είμαστε δίπλα του και με το παράδειγμα της ορθοδοξίας μας και της ορθοπραξίας μας να τον οδηγήσουμε στο πνευματικό πανδοχείο της Εκκλησίας.

Τρίτη πληγή αφορά την ψυχή του πλησίον που είναι βαθιά πληγωμένη από το κεντρί της αμαρτίας. Αμαρτίας η οποία τον κρατάει δέσμιο χάμω, μισοπεθαμένο, στην άκρη του μονοπατιού της ζωής με καταρρακωμένη την ύπαρξη του. Εδώ καλούμαστε να σταθούμε και να βοηθήσουμε με κάθε τρόπο τον πλησίον μας να απαλλαγή από τα δεσμά της αμαρτίας. Θα πρέπει να τον σηκώσουμε να τον συνδράμομε στην μετάνοια του, να του δώσουμε το φάρμακο που είναι το έλεος του Θεού δια της Ιεράς εξομολογήσεως.

Τώρα για να μπορέσουμε να κατανοήσουμε τα όσα είπαμε για το ποιος είναι πλησίον και για το πως θα τον βοηθήσουμε ουσιαστικά θα πρέπει να μας διακρίνει η αληθινή εν Χριστώ αγάπη που έχει τα εξής χαρακτηριστικά, όπως φαίνονται μέσα από την παραβολή του Καλού Σαμαρείτη

Το πρώτο χαρακτηριστικό της εν Χριστώ αγάπης είναι η έμπρακτη εφαρμογή της. Ο Σαμαρείτης δεν περιορίστηκε σε λόγια συμπόνιας και παρηγοριάς, αλλά την αγάπη προς τον πλησίον την έκανε πράξη, πήρε πάνω του τον πόνο του συνανθρώπου του και έκανε τα πάντα για να βελτιώσει την κατάστασή του..

          Το δεύτερο χαρακτηριστικό της εν Χριστώ αγάπης είναι η ανιδιοτέλεια. Ο Σαμαρείτης δεν είχε να κερδίσει τίποτα από το ενδιαφέρον που επέδειξε στον χτυπημένο συνάνθρωπό του. Αντιθέτως, εγκατέλειψε τις εργασίες του, βγήκε από το πρόγραμμά του και έκανε τις ανάγκες του αδελφού του δικές του. Δεν αποσκοπούσε ούτε στον έπαινο, ούτε στην αναγνώριση των ανθρώπων. Δε ζήτησε το παραμικρό αντάλλαγμα για να εκφράσει την ανθρωπιά του. Ο εαυτός του δεν είχε εγωιστικές επιθυμίες και επιδιώξεις.

          Το τρίτο χαρακτηριστικό της εν Χριστώ αγάπης είναι η έλλειψη διακρίσεων. Ο Σαμαρείτης θα μπορούσε κάλλιστα να αδιαφορήσει καθώς ο τραυματίας ήταν Ιουδαίος,. Επικρατούσε διαμάχη μεταξύ Ιουδαίων και Σαμαρειτών εκείνη την εποχή η οποία έφθανε σε επίπεδα σκληρότητας και μίσους. Δεν έκανε, όμως, μέσα του τη διάκριση που άλλοι, ενδεχομένως, θα έκαναν στη θέση του. Δεν αρνήθηκε τον συνάνθρωπό του, επειδή τους χώριζαν θρησκευτικές διαφορές, αλλά χωρίς τον παραμικρό δισταγμό προστρέχει προς βοήθεια.

          Το τέταρτο, τέλος, χαρακτηριστικό της εν Χριστώ αγάπης είναι το στοιχείο της θυσίας. Ο Σαμαρείτης από την υπόθεση αυτή βγήκε ζημιωμένος οικονομικά. Όλα τα χρήματά του τα έθεσε στη διάθεση του τραυματία συνανθρώπου του. Δε σκέφθηκε τις προσωπικές ή τις οικογενειακές του ανάγκες. Τα θυσίασε όλα προκειμένου ο άνθρωπος να αναστηθεί στα πόδια του υγιής.

Αγαπητοί μου αδελφοί κριτήριο αληθινής χωρίς όρια αγάπης προς τον πλησίον είναι ο ίδιος ο Χριστός που το έδηξε καθαρά με την ενανθρώπηση του, με την Σταυρική του θυσία, με το κήρυγμα της Σωτηρίας εις πάντα τα έθνη. Τελικά ο Χριστός είναι ο καλός Σαμαρείτης που «την ψυχήν αυτού τίθησιν υπέρ των προβάτων». Σε εμάς που είμαστε χριστιανοί, παιδιά του οικτίρμονος Θεού, το Παράδειγμά Του ας μιλήσει, στις καρδιές μας, κυρίως στις μέρες μας που η ανάγκη για έμπρακτη και όχι θεωρητική αγάπη είναι περισσότερο επιτακτική από ποτέ. ΑΜΗΝ!

π. Δ.Κ

ΠΗΓΗ