ΤΟ ΘΕΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΗΣ ΑΠΟΚΡΕΩ (10.03.2024)

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΑΠΟΚΡΕΩ

10 Μαρτίου 2024

«ἰδού γάρ ἀλήθειαν ἠγάπησας, τά ἄδηλα καί τά κρύφια

τῆς σοφίας σου ἐδήλωσάς μοι» (ν΄,8)

Λυπήσου μέ Κύριε, ἀναφωνεῖ ὁ μακάριος Δαβίδ, διότι νά! ἄν καί ἐγνώριζα ὅτι ἀγαπᾶς τήν εἰλικρίνεια καί τήν εὐθύτητα, ἐν τούτοις ἐφανέρωσες σέ ἐμένα τά ἄδηλα καί τά κρύφια τῆς σοφίας σου. Ἡ φύσις μου ταπεινή, ἡ κλίσις μου ὑψηλή. Ὁ νόμος τῆς σαρκός καί ὁ νόμος τοῦ Πνεύματος. Ἄλλο ποθῶ καί ἄλλο εἶμαι. Ἰδού ἐπιθυμεῖς τήν ἀλήθεια εἰς τό βάθος τῆς καρδίας. Δίδαξέ με, λοιπόν, τήν σοφίαν σου εἰς τά μύχια τῆς ψυχῆς μου, γιά νά ἀπαλλαγῶ ἀπό τήν ἁμαρτία.

Αὐτά τά ἄδηλα καί ἀπόκρυφα, τά μυστηριώδη τῆς Παντοδυνάμου σοφίας πού λέει ὁ εἰς τύπον Χριστοῦ Προφητάναξ Δαβίδ, θά φανερωθοῦν κατά τήν ἡμέρα τῆς κρίσεως, «Ὅταν μέλλεις ἔρχεσθαι, κρίσιν δικαίαν ποιῆσαι, Κριτά δικαιότατε...βίβλοι ἀνοιγήσονται, φανερωθήσονται πράξεις» (Προσόμοιον στιχηρόν Τριῳδίου), «Ἁμαρτιῶν μου τά πλήθη καί κριμάτων σου ἀβύσσους, τίς ἐξιχνιάσει, ψυχοσώστα Σωτήρ μου» (Δοξαστικόν Ὄρθρου Μεγ. Τετάρτης Κασσιανῆς Μοναχῆς).

Ὁ Ἅγιος Κύριλλος, Πατριάρχης Ἱεροσολύμων σημειώνει: «Διακηρύττουμε παρουσίαν Χριστοῦ, ὄχι μόνον μίαν, ἀλλά καί δευτέραν̇ διότι ἡ πρώτη ἀποτελοῦσε ἐπίδειξιν ὑπομονῆς, ἐνῶ ἡ ἐρχομένη φέρει τό στέμμα τῆς Θείας Βασιλείας. Διπλῆ γέννησις στόν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν, μία ἀπό τόν Θεόν προαιωνίως καί μία ἀπό τήν παρθένον̇ δύο κάθοδοι̇ μία ἡ ἀφανής καί Δευτέρα ἡ ἔνδοξος καί ἐπιφανής, ἡ μέλλουσα». Ἡ κρίση τοῦ Θεοῦ, ἡ Δευτέρα Παρουσία Του, ὁ ἐρχομός τοῦ Χριστοῦ «μετά δόξης καί δυνάμεως πολλῆς» εἶναι ἀδιάψευστη διδασκαλία τόσο τῆς Παλαιᾶς ἀλλά καί τῆς Καινῆς Διαθήκης. Καί οἱ δύο Διαθῆκαι «τόν Ἕναν Δεσπότην δορυφοροῦσι». (Ἰωάννης Χρυσόστομος). Τήν κρίσιν τοῦ Θεοῦ τήν ἀπαιτεῖ πρωτίστως ἡ δικαιοσύνη τοῦ Θεοῦ. «Δίκαιος Κύριος καί δικαιοσύνας ἠγάπησεν, εὐθύτητας εἶδεν τό πρόσωπον αὐτοῦ» (Ψαλμ. 10,7). Σέ αὐτήν ἀναφέρεται ὁ Προφήτης Δανιήλ• «ἐθεώρουν ἕως ὅτου θρόνοι ἐτέθησαν, καί παλαιός ἡμερῶν ἐκάθητο καί τό ἔνδυμα αὐτοῦ λευκόν ὡσεί χιών...ὁ θρόνος αὐτοῦ φλόξ πυρός...ποταμός πυρός εἷλκεν ἔμπροσθεν αὐτοῦ» (7,9-10). Γι’ αὐτήν μιλάει ὁ Ἀπόστολος Πέτρος• «οὐρανοί ῥοιζηδόν παρελεύσονται, στοιχεῖα δέ καυσούμενα λυθήσονται, καί γῆ καί τά ἐν αὐτῇ ἔργα κατακαήσεται» (Β΄Πέτρ.,29). Ὁ Προφήτης Μαλαχίας λέγει:«καί ἐξαίφνης ἤξει (θά ἔλθει) εἰς τόν ναόν αὐτοῦ ὁ Κύριος, ἄν ὑμεῖς ζητεῖτε» (3,1)˙ ἀναφέρεται στή θεία ἐνσάρκωση. Γιά τή Δευτέρα Παρουσία σημειώνει: «Ἰδού ἔρχεται Κύριος Παντοκράτωρ, καί τίς ὑπομενεῖ ἡμέραν εἰσόδου αὐτοῦ;...διότι αὐτός εἰσπορεύεται ὡς πῦρ» (3,3). Στή συνέχεια λέγει ὁ ἴδιος ὁ Σωτήρ: «καί προσάξω (θά σᾶς ὁδηγήσω) ἐν κρίσει καί ἔσομαι μάρτυς ταχύς ἐπί τούς φαρμακούς (μάγους) καί ἐπί τάς μοιχαλίδας καί ἐπί τούς ὀμνύοντας τῷ ὀνόματί μου ἐν ψεύδει» (3,5). Καί ὁ Ἀπόστολος Παῦλος ἐπισημαίνει τίς δύο Παρουσίες: «Ἐπεφάνη ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ ἡ σωτήριος....ἵνα σωφρόνως ζήσωμεν ....προσδεχόμενοι καί ἐπιφάνειαν τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ» (Τίτ. 2,11). Ὁ Εὐαγγελιστής Ματθαῖος ἀναφωνεῖ: «Καί ὄψονται τόν Υἱόν τοῦ ἀνθρώπου ἐρχόμενον ἐπί τῶν νεφελῶν τοῦ οὐρανοῦ μετά δυνάμεως καί δόξης πολλῆς» (24,30). Ἔρχεται, ὡς δίκαιος κριτής, γιά νά ἀποκαταστήσει τήν ἠθική τάξη. Γιά νά ἀνταμείψει τούς πιστούς τηρητές τῶν ἐντολῶν Του καί κατακρίνει ἐκείνους πού τίς περιφρόνησαν καί ἔζησαν ἀμετανόητα μακριά ἀπό τό ἅγιο θέλημά Του. Ὁ Εὐαγγελιστής Ἰωάννης σημειώνει: «Ἔρχεται ὥρα ἐν ᾗ πάντες οἱ ἐν τοῖς μνημείοις ἀκούσονται τῆς φωνῆς αὐτοῦ, καί ἐκπορεύσονται οἱ τά ἀγαθά ποιήσαντες εἰς ἀνάστασιν ζωῆς, οἱ δέ τά φαῦλα πράξαντες εἰς ἀνάστασιν κρίσεως» (5,28). «Προσδοκῶ ἀνάστασιν νεκρῶν» ὑπαγορεύει τό Σύμβολον τῆς Πίστεώς μας. Ὁ Θεός εἶναι ὁ αἰώνιος καί ὑπέρτατος Νομοθέτης. Εἶναι ὁ φύλακας καί ὁ ἐπόπτης τῆς ἠθικῆς τάξεως μέσα στόν κόσμο. Κάποτε, λοιπόν, θά ζητήσει λόγο γιά τό πῶς ζήσαμε. Θά μᾶς κρίνει γιά ὅσα πράξαμε, εἴτε ἀγαθά, εἴτε κακά. Διδάσκει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος! «Πάντας ἡμᾶς φανερωθῆναι δεῖ ἔμπροσθεν τοῦ βήματος τοῦ Χριστοῦ, ἵνα κομίσηται ἕκαστος τά διά τοῦ σώματος πρός ἅ ἔπραξεν, εἴτε ἀγαθόν εἴτε κακόν (Β΄Κορ. 5,10).

Ὁ φυσικός θάνατος δέν εἶναι τό τέλος τοῦ ἀνθρώπου. Εἶναι τό τέρμα τῆς ἐπιγείου ζωῆς καί τῆς πνευματικῆς του τελειώσεως, μετά ἀπό τό ὁποῖο, εἶναι λογικό καί δίκαιο, νά ἐπακολουθήσει, ὅπως γιά ὅλους τούς ἀγῶνες, ἡ κρίση καί ἡ ἀμοιβή. «Ἀπόκειται τοῖς ἀνθρώποις ἅπαξ ἀποθανεῖν μετά δέ τοῦτο κρίσις» (Ἑβρ. 9,27).

Ὁ Ἅγιος Κύριλλος Ἱεροσολύμων διδάσκει: ἔμαθες τόν τρόπον, πῶς στήν κρίση θά καταταγεῖς ἐκ δεξιῶν Του. Τήρησε αὐτά πού σοῦ ἐνεπιστεύθη ὡς παρακαταθήκη ὁ Χριστός (Α΄ Τιμ. 6,20) διαπρέποντας σέ ἔργα ἀγαθά, ὥστε νά παρουσιασθεῖς, μέ παρρησίαν, ἐνώπιον τοῦ Κριτοῦ».

Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς σημειώνει: «Ἄν ἀποκτήσεις ὅλες τίς ἀρετές, δέν προσαποκτήσεις ὅμως τήν ἀγάπη, ὅλες ἐκεῖνες εἶναι ἄχρηστες καί ἀνωφελεῖς».

Χριστιανοί μου,

Ὁ Κύριος καί Θεός μας θά ἔλθει ὁπωσδήποτε «ἐν τῇ δόξῃ αὐτοῦ» γιά νά κρίνει τόν κόσμο. Ποιό εἶναι ἄραγε τό δικό μας χρέος ἀπέναντι στή θεμελιώδη αὐτή διδασκαλία τοῦ Εὐαγγελίου; Πρῶτον̇ ἡ ἀκλόνητη πίστη καί ἡ σταθερή ἐλπίδα. Ὀφείλουμε νά πιστεύουμε ἀκλόνητα καί νά ἐλπίζουμε σταθερά ὅτι ἡ ἡμέρα ἐκείνη θά ἔλθει. Γιά ἐκείνους πού ἀρνοῦνται τήν θεμελιώδη αὐτή διδασκαλία ὁ Ἅγιος Πολύκαρπος γράφει: «Ὅς ἄν μεθοδεύῃ τά λόγια τοῦ Κυρίου πρός τάς ἰδίας ἐπιθυμίας καί λέγῃ μήτε ἀνάστασιν, μήτε κρίσιν, οὗτος πρωτότοκός ἐστιν τοῦ σατανᾶ». Δεύτερον̇ ἡ μετάνοια καί ἡ ἑτοιμασία. Ἡ φοβερή ἐκείνη ἡμέρα πρέπει νά μᾶς βρεῖ ἕτοιμους. Ὁ Κύριος θά ἐμφανισθεῖ αἰφνίδια. Θά ἔλθει ἀπροειδοποίητα. Γι’ αὐτό ὀφείλουμε νά ζοῦμε ἐν μετανοίᾳ καί νά εἴμαστε πάντα ἕτοιμοι. «Γρηγορεῖτε - μᾶς λέγει τό Δεσποτικό στόμα-, ὅτι οὐκ οἴδατε ποίᾳ ὥρᾳ ὁ Κύριος ἡμῶν ἔρχεται» (Ματθ. 24, 22). Βασική ὑποχρέωσή μας, ἡ τήρηση τοῦ νόμου τῆς ἀγάπης στά πρόσωπα τῶν ἐλαχίστων ἀδελφῶν μας.

Εἴθε ἡ ὥρα ἐκείνη νά μᾶς βρεῖ ἕτοιμους. Καί νά καταξιωθοῦμε ὅλοι αὐτῆς τῆς χαρμόσυνης φωνῆς τοῦ Κυρίου μας: «Δεῦτε οἱ εὐλογημένοι τοῦ Πατρός μου κληρονομήσατε τήν ἡτοιμασμένην ἡμῖν βασιλείαν», συνῳδά μέ τή γλυκόηχη ἅρπα τοῦ Γ. Βερίτη:

«Δόξα στὸν ἄναρχο Ἀρχηγό, ποὺ βασιλεύει στοὺς αἰῶνες!

Διάπλατ’ ἀνοῖχτε τῆς ψυχῆς, ἀδέρφια, τοὺς πυλῶνες!

Στῆς δόξας τῆς ὑπέρτατης ντυμένος τὴ νεφέλη,

φθάνει ὣς ἐμᾶς καὶ στὶς καρδιὲς θρόνο νὰ στήση θέλει!». ΑΜΗΝ!

ΠΗΓΗ