ΤΟ ΘΕΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ Α' ΝΗΣΤΕΙΩΝ (ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ) (24.03.2024)

ΚΥΡΙΑΚΗ Α΄ΝΗΣΤΕΙΩΝ (ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ)

24 Μαρτίου 2024

«Ὅν ἔγραψε Μωϋσῆς ἐν τῷ νόμῳ καί οἱ προφῆται, εὑρήκαμεν Ἰησοῦν» (Ἰω. α,46)

Στήν Ὀρθόδοξη Θεολογία μας, ἀγαπητοί ἀδελφοί, ὄχι μόνο τῆς Καινῆς ἀλλά καί τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, τό θέμα εἶναι ὁ Χριστός. Καί τίς δύο τίς ἑνώνει τό πρόσωπο τοῦ Μεσσία, Ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός. Ἡ μέν Παλαιά Διαθήκη προφητεύει γιά τήν ἔλευση τοῦ Μεσσία καί προετοιμάζει τό κόσμο γιά τήν ἔλευσή Του, ἡ δέ Καινή Διαθήκη μᾶς λέει γιά τήν ἐκπλήρωση τῶν προφητειῶν τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης περί τοῦ Χριστοῦ. «Προέλαβε τήν Καινήν ἡ Παλαιά καί ἡρμήνευσεν ἡ Παλαιά τήν Καινήν. Κύριος παρά προφήταις καταγγέλεται, Χριστός ἐν Καινῇ κηρύσσεται», ἀναφωνεῖ ὁ ἱερός Χρυσόστομος.

Στή Παλαιά Διαθήκη ὁ Χριστός εἶναι ἄσαρκος, στή Καινή σαρκωμένος. Ἡ Ἐκκλησία μας στηρίζεται στή διδασκαλία τῶν Προφητῶν καί τῶν Ἀποστόλων, στή Παλαιά δηλαδή καί στή Καινή Διαθήκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε: «Μή νομίσητε ὅτι ἦλθον καταλῦσαι τόν νόμον ἤ τούς Προφήτας̇ οὐκ ἦλθον καταλῦσαι ἀλλά πληρῶσαι» (Ματθ. 5,17). Ἡ Καινή Διαθήκη δέν κατήργησε τήν Παλαιά, ἀλλά τήν συμπλήρωσε.

Ἡ Κυριακή τῆς Ὀρθοδοξίας εἶναι ἀφιερωμένη στούς ἀγῶνες τῆς Ἐκκλησίας κατά τῶν αἱρέσεων καί εἰς τήν νίκην τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως. Σήμερον «ἀνάμνησιν ποιούμεθα τῆς ἀναστηλώσεως τῶν ἁγίων καί σεπτῶν εἰκόνων» καί, μέ ἐπίσημη τελετή καί λιτανεία, ἐπαναλαμβάνομεν τά συνοδικῶς ὁρισθέντα καί διατρανοῦμεν τήν ὀρθόδοξον πίστη μας̇ «οἱ Προφῆται ὡς εἶδον, οἱ Ἀπόστολοι ὡς ἐδίδαξαν, ἡ Ἐκκλησία ὡς παρέλαβεν, οἱ Διδάσκαλοι ὡς ἐδογμάτισαν...ὁ Χριστός ὡς ἐβράβευσεν̇ οὕτω φρονοῦμεν, οὕτω λαλοῦμεν, οὕτω κηρύσσομεν....Αὕτη ἡ πίστις τῶν Ἀποστόλων, αὕτη ἡ πίστις τῶν Πατέρων, αὕτη ἡ πίστις τῶν Ὀρθοδόξων».

Ἡ Ζ΄Οἰκουμενική Σύνοδος ὥρισε θεολογικά τό θέμα τῆς τιμῆς τῶν Ἁγίων Εἰκόνων, καί μεταξύ τῶν ἄλλων, διακήρυξε ὅτι, ἀφοῦ ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ ἔλαβε σάρκα καί ὀστᾶ, μποροῦμε νά Τόν εἰκονίζουμε καί νά Τόν προσκυνοῦμε. Εἰκονίζουμε, ἐπίσης, τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο καί ὅλους τούς Ἁγίους καί τούς σεβόμαστε καί τούς προσκυνοῦμε. Προσκυνώντας τίς Ἅγιες Εἰκόνες, δέν προσκυνοῦμε τά ξύλα, ἀλλά τίς μορφές που εἰκονίζονται πάνω σ’αὐτά. Ἔτσι, δέν εἴμαστε εἰδωλολάτρες, ἀφοῦ ἡ τιμή πού ἀπονέμουμε στίς Ἅγιες Εἰκόνες, πηγαίνει στά πρόσωπα πού εἰκονίζουν καί ὄχι στά ὑλικά πού χρησιμοποιήθηκαν γιά νά κατασκευαστοῦν. Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός διατυπώνει ὅτι ἡ μέν Θεία φύση εἶναι ἀπερίγραπτη, μετά, ὅμως, τήν ἐνανθρώπιση τοῦ Υἱοῦ, ὁ ἀπερίγραπτος Θεός γίνεται περιγραπτός καί ἡ Εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ ἀντιπροσωπεύει ἀκριβῶς αὐτή τήν ἄρρηκτο ἕνωση τῶν δύο φύσεων, τῆς θείας καί τῆς ἀνθρώπινης, στό πρόσωπο τοῦ Θεανθρώπου Ἰησοῦ Χριστοῦ. Καί ὁ ἴδιος Πατέρας σέ λόγο του «πρός τούς διαβάλλοντας τάς ἁγίας εἰκόνας» θά πεῖ ὅτι παρερμήνευσαν τά σχετικά χωρία τοῦ Μωσαϊκοῦ νόμου καί γενικά ὅλη τή Παλαιά Διαθήκη, ὑποστηρίζοντας ὅτι ἀπαγορεύει τήν χρήση, τήν τιμή καί τήν προσκύνηση τῶν ἱερῶν εἰκόνων. Ἡ Παλαιά Διαθήκη σέ καμιά περίπτωση δέν ἀπαγορεύει κάτι τέτοιο. Αὐτό πού ἀπαγορεύει εἶναι ἡ κατασκευή ὁμοιωμάτων, τήν προσωποποίηση φυσικῶν φαινομένων, καθώς καί τήν λατρεία τῶν εἰδώλων (Ἐξ. 20,4). Καί ὁ λόγος ἦταν γιά νά προστατεύσει ἀπό τήν εἰδωλολατρεία.

Ἡ σημερινή Εὐαγγελική περικοπή θέλει νά προβάλλει, ὡς παράδειγμα πίστεως καί ὁμολογίας στόν ἐν Τριάδι Θεό, τό παράδειγμα τῶν Ἀποστόλων Φιλίππου καί Ναθαναήλ. Ὁ Κύριος κάλεσε τόν Φίλιππο στό Ἀποστολικό Ἀξίωμα. «Ἀκολούθει μοι», γιατί παρατήρησε ὅτι στή ζωή του εἶχε συνέπεια τῆς πίστεώς του, εἶχε ἐμπιστοσύνη στό πρόσωπο τοῦ Θεοῦ καί στίς προφητεῖες του ὅτι θά ἐκπληρωθοῦν. Ἀκόμη, ὁ Ἀπόστολος Φίλιππος προσπάθησε νά μεταδώσει τή χαρά καί τήν πίστη του στόν Ναθαναήλ λέγοντας «Ἔρχου καί εἶδε» Καί οἱ δύο τους ἀνέμεναν τόν ἐρχομό τοῦ Μεσσία. «Ἐκεῖνον πού διακήρυξε ὁ Μωϋσῆς στόν νόμο καί οἱ Προφῆτες, τόν εὑρήκαμεν» ἀναφωνοῦν.

Ὁ ἱερός Χρυσόστομος γιά τήν Ἁγία μας Ἐκκλησία βροντοφωνάζει: «πολεμουμένη νικᾶ, ὑβριζομένη λαμπροτέρα καθίσταται, κλυδωνίζεται ἀλλ’ οὐχ ἡττᾶται... Ἐγειρέσθω τά κύματα τοῦ Ἰησοῦ τό πλοῖον καταποντίσαι οὐκ ἰσχύει. Οὐδέν Ἐκκλησίας δυνατότερον». Καί ὁ Ἀπόστολος Παῦλος διακηρύττει ὅτι πρέπει: «νά κρατῶμεν τῆς ὁμολογίας καί νά ἐμμένωμεν εἰς τήν ὀρθοδοξίαν μας ἑδραῖοι καί ἀμετακίνητοι» (Α΄Κορ. 15,58). Τό ἴδιο φωνάζει καί ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός: «Ἐάν ἀπολέσωμεν τήν Ὀρθοδοξίαν μας, θά χάσωμεν καί τήν ἐλευθερίαν».

Χριστιανοί μου,

Αὐτή εἶναι ἡ Ἐκκλησία! Αὐτή εἶναι ἡ Ὀρθοδοξία! Μία πολιτεία ἀγγέλων καί ἀνθρώπων. Τό κήρυγμα τῶν Προφητῶν, ἡ παράδοση τῶν Ἀποστόλων, ἡ διδασκαλία τῶν Πατέρων, ἡ Θεία Λατρεία μας, ἡ ἄχραντη εἰκονογραφία μας, ἡ κατανυκτική ψαλμῳδία μας, τό κερί μας καί τό λιβάνι μας, ἡ σαρακοστή καί ἡ νηστεία μας, ἡ μετάνοια καί ἡ ἐξομολόγησή μας, ἡ Λειτουργία μας καί ἡ Θεία Μετάληψη, ἡ ἁγία Ἱερωσύνη τῶν ἱερέων μας καί οἱ πολλές μας ἁμαρτίες, γιά τίς ὁποῖες ζητοῦμε τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ. Αὐτή εἶναι ἡ Ἐκκλησία, αὐτή εἶναι ἡ Ὀρθοδοξία! Οἱ Ἅγιοί μας, Ἀπόστολοι, Μάρτυρες καί Προφῆτες, Ἱεράρχες, Ὅσιοι καί Δίκαιοι, αὐτοί πού ἀγωνίστηκαν καί φύλαξαν τήν πίστη̇ αὐτοί πού πηγαίνοντας ἀπό τή γῆ στόν οὐρανό πρεσβεύουν στό Θεό γιά μᾶς, μέ ἐπικεφαλῆς τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο. Μιά πολιτεία ἀγγέλων καί ἀνθρώπων, πού εἰς τό πέρασμα τῶν αἰώνων ψάλλομε τό ᾆσμα, πού εἶναι μαζί ὕμνος καί ὅρκος̇ «Οὐκ ἀρνησόμεθά σε, φίλη Ὀρθοδοξία, οὐ ψευσόμεθά σε πατροπαράδοτον σέβας» (Ἰωσήφ Βρυέννιος).

Εἴθε, ἀδελφοί μου, ὑπό τάς πτέρυγας τῆς καλῆς μας Μητέρας τῆς Ἁγίας μας Ἐκκλησίας, φυλαττόμενοι καί χειραγωγούμενοι, οἱ πάντες νά φθάσωμεν εἰς τήν Ἀνάστασιν τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ᾧ ἡ δόξα εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν!

ΠΗΓΗ