ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΑΡΟΝΑΞΙΑΣ

«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»

Κυριακή ΙΑ΄ Ματθαίου

20 Αυγούστου 2023

Αφορμή για την παραβολή που σήμερα ακούσαμε αδελφοί μου από τον Κύριο, είναι το ερώτημα του Αποστόλου Πέτρου: ‘’Κύριε πόσες φορές να συγχωρήσω τον αδελφό μου, εάν εξακολουθεί να μου κάνει κακό’’;  Το όριο που έθεταν οι Ιουδαίοι ήταν τρείς φορές. Ο Πέτρος το υπερδιπλασιάζει προτείνοντας : ‘’έως επτά φορές‘’. Ο Κύριος απαντά : ‘’…. Μέχρι εβδομήκοντα φορές το επτά’’. Ο Ιερός  Χρυσόστομος ερμηνεύει την απάντηση του Κυρίου λέγοντας: ‘’Ο Κύριος δεν θέτει αριθμητικό όριο, αλλά εννοεί το άπειρο, το αδιάκοπο, και το παντοτινό. Η απάντηση του Κυρίου ισοδυναμεί με την φράση ‘’άπειρες φορές’’.  Στο πρόσωπο του βασιλιά της παραβολής, που είναι ο ίδιος ο Θεός βλέπουμε να ενσαρκώνεται η φιλανθρωπία και η ευσπλαχνία. Τα χρέη διαγράφονται και ο δούλος αφήνεται μέσα στη χαρά της ελευθερίας του.

Ποιά όμως είναι τα χρέη; Χρέη είναι οι αμαρτίες μας. Όλα εκείνα από τα οποία απουσιάζει η Χάρη του Θεού και βασιλεύει η αρρωστημένη κατάσταση του εγωισμού. Όλα αυτά που είναι έξω από το θέλημά Του και μέσα στο δικό μας αλαζονικό θέλημα. Όλα αυτά που τον Θεό έδιωξαν και τον άνθρωπο υποτίμησαν. Χρέος είναι τα χαρίσματα που δόθηκαν από την αγάπη του Θεού και δεν αξιοποιήθηκαν από τον άνθρωπο. Τα  χαρίσματα είναι η δυνατότητα του, να εξελιχθεί, να ασκηθεί, να καλλιεργηθεί, να δημιουργήσει και να προσφέρει. Χρέος επίσης δεν είναι μόνο όσα κάναμε, αλλά και όσα μπορούσαμε να κάνουμε και δεν κάναμε, όσα μπορούσαμε να δώσουμε και δεν δώσαμε, όσα μπορούσαμε να μοιράσουμε και να μοιραστούμε και τα κρατήσαμε. Χρέος είναι η ευκαιρία που μας δόθηκε να οικοδομηθούμε πνευματικά και να οικοδομήσουμε και εμείς και δεν το κάναμε. Πολλές φορές λειτουργούμε αυτοκαταστροφικά και συνεπώς καταστρέφουμε και τους άλλους. Αυτός είναι και ο λόγος που ο Μέγας Αντώνιος τονίζει: ‘’Ο άνθρωπος ή δημιουργός γίνεται ή κακοποιός’’. Όλα αυτά τα χρέη του ανθρώπου η αγάπη του Θεού τα διαγράφει τα συγχωρεί.

Ο ξεχρεωμένος όμως άνθρωπος, ο ευεργετημένος από την αγάπη, ο συγχωρημένος από του Θεού το έλεος, αγαπά, συγχωρεί, ελεεί τον άλλον; Συγχωρώ σημαίνει αγαπώ. Όχι απλά να έχουμε αγάπη αλλά να είμαστε αγάπη. Και αγάπη γινόμαστε όταν πιστεύουμε, όταν ευχαριστούμε, όταν ποθούμε την αγάπη του Θεού.  Ο δούλος της παραβολής, που συγχωρείται, που ευεργετείται, που η αγάπη διαγράφει το χρέος του, δεν κάνει το ίδιο στον σύνδούλο του, στον συνάνθρωπο, στον αδελφό του.  Χριστιανός , δεν είναι μόνο ο μετανοημένος που συγχωρείται αλλά και εκείνος που συγχωρεί τους άλλους. Δέχτηκε αγάπη και δίνει αγάπη. ‘’Το κοιμητήριο από το οποίο θα αναστηθούμε, είναι αυτό που έχουμε θάψει τις αδυναμίες, τα σφάλματα, τις αδικίες και τις αμαρτίες των άλλων’’ συνήθιζε συχνά να λέει αγιορείτης γέροντας.

Όταν δεν συγχωρούμε τους άλλους, φαίνεται ότι δεν έχουμε νιώσει στο βάθος της ψυχής μας, στα έγκατα της υπάρξεως μας , την ευγνωμοσύνη για όσα ο Θεός μας συγχώρησε, για όσα μας έδωσε και από όσα μας έσωσε. Εάν νιώθαμε την ευεργεσία Του, εάν ζούσαμε την φιλανθρωπία Του, εάν βλέπαμε την σωτηρία μας, δεν θα θέλαμε να κάνουμε τίποτα άλλο παρά να ευεργετούμε, να δίνουμε, να συγχωρούμε. Ζώντας όσα ο Θεός μας έδωσε, ο Πρωτοκορυφαίος των εθνών, το στόμα του Χριστού, ο Απόστολος Παύλος ομολογεί για αυτούς που τον πολεμούσαν και φυσικά τον πονούσαν: ‘’Λοιδορούμενοι ευλογούμε, διωκόμενοι ανεχόμεθα, βλασφημούμενοι παρακαλούμε’’ ( Α’ Κορ. Δ’12 ).

Ηρωισμός της ψυχής η συγχώρεση, η ανεξικακία, μίας ψυχής που νιώθει ευγνωμοσύνη για την αγάπη του Θεού, με αυτήν ζει και αυτήν προσφέρει. Μάρτυρες της αγάπης του Θεού, σημεία της φιλανθρωπίας Του, οι Άγιοι. ‘’Κύριε, μη στήσης την αμαρτίαν ταύτην..’’ θα ακουστεί από το στόμα του Πρωτομάρτυρος Στεφάνου, την στιγμή του μαρτυρίου για εκείνους που έριχναν τις πέτρες. Λόγος που έδειχνε πως  ενώ εκείνοι τον έσπρωχναν στον θάνατο,  εκείνος τους έδινε στην αγάπη του Θεού και έτρεχε να συναντήσει την Όντως Ζωή, τον Χριστό. ‘’Ο Θεός να σε ευλογεί’’, είπε με χαρά ο   Άγιος Μάρτυρας Μάρκελος, στο έπαρχο,  όταν άκουσε την απόφαση για τον αποκεφαλισμό του. Συγχωρώντας τον δήμιό του , έδειξε πως ήταν δοσμένος στη αγάπη του Θεού.

Οι ασκητές Πατέρες της Εκκλησίας, μέσα από το πανεπιστήμιο της ασκήσεως, την έρημο, έχουν ένα λόγο να μας προσφέρουν, απόσταγμα της Αγιοπνευματικής εμπειρίας τους: ‘’Συγχώρα και προχώρα’’. Συγχωρώ σημαίνει αληθινά αγαπώ. Συγχωρώ σημαίνει, νιώθω την ευεργεσία του Θεού στα δικά μου χρέη. Συγχωρώ σημαίνει πήρα αγάπη από Εκείνον και την αγάπη Του προσφέρω σε κάθε άνθρωπο, όποιος κι αν είναι, ότι κι αν έκανε. Συγχωρώ σημαίνει, θεραπεία από την ακινησία του φθόνου και της εκδίκησης το μένος. Συγχωρώ σημαίνει, προς τον Θεό προχωρώ, που όλους μας δέχεται, όλους μας συγχωρεί, όλους μας αγαπά. Αμήν.

ΠΗΓΗ